DUITSLAND HEEFT ER GENOEG VAN. Haac Held. De taak van de gehuwde vrouw ligt niet buitenshuis, maar in haar gezin. 35000 TON OLIE PER DAG. WOL Belangwekkend rapport. Rerste katalytische kraakinstallatie in Europa gereed bij B. P. M. Het is zaak belangstelling voor en hogere waardering van huishoudelijk werk aan te kweken. HIER IVOROL: van alle tandpasta's de bestel i VOOR „Verkeersbelemmeringen opheffen", De grote trekpaardenshow in September. Zaterdag 11 Augustus 1951 ZEEUWSCH DAGBLAD Pagtaa 3 W. -■ Het (Rooms-Katholieke) Centrum voor Staatkundige Vorming heeft een rapport het licht doen zien over de arbeid van de gehuwde vrouw buiten haar gezin. Dit onderwerp komt ook in ons land steeds meer in de belangstelling te staan, niet alleen omdat de economische nood vele vrouwen dwingt een bijverdienste te zoeken of zelfs een betrekking voor een gehele dag buitenshuis te aanvaardenmaar ook omdat wij wezen er enige tijd geleden in een hoofdartikel al op vele jong gehuwde vrouwen geen voldoening vinden in het huishouden en haar verlangen en streven er op richten een naar haar smaak meer voldoening gevende taak buitenshuis te vinden. Bovendien hangt nog altijd het antwoord in de lucht op de vraag of gehuwde vrouwen al dan niet in rijksdienst mogen blijven werken. Er is met de gehuwde ambtenaressen nogal gesold: nu eens zouden ze ontslagen worden, dan weer werd het ontslag ingetrokken, een volgend ministerie vond het weer nodig ontslag aan te zeggen, maar nog altijd heeft de staat gehuwde vrouwen in dienst om de eenvoudige reden, dat zij eigenlijk niet gemist kunnen worden. Is het onderwerp belangrijk, het rap port van het genoemde Centrum is het ook, vooral omdat er richtlijnen in wor den aangegeven, die er toe moeten die nen de belangstelling van de gehuwde vrouw weer op het huishouden te rich ten, En dat wil men bereiken door by het Jonge meisje te beginnen. Het huishouden no, 1. De arbeid van de gehuwde vrouw buiten haar gezin is zonder meer te ver oordelen. Doch omdat deze arbeid ge combineerd moet worden met de pri maire plicht, n.l. de arbeid in het gezin, welke combinatie niet gemakkelijk is, kan men veilig zeggen, dat voor vele gehuwde vrouwen de arbeid uuiten het gezin het gevaar insluit, dat de pri maire plicht niet of niet goed wordt vervuld. De arbeid van de gehuwde vrouw buiten haar gezin is dus zeker niet „zo maar" te propageren. In vele gevallen zelfs zal de arbeid van de ge huwde vrouw buiten haar gezin niet geoorloofd zijn, n.l. dan, wanneer deze arbeid zou leiden tot verwaarlozing van de primaire plicht, terwijl er geen nood zaak voor bestaat. Er zyn echter gevallen, waarin deze arbeid wel geoorloofd is. Deze gevallen stuk voor stuk aan te geven is onmo gelijk en de commissie kan hier alleen trachten een algemene regel op te stel len. van waaruit de afzonderlijke ge vallen kunnen worden beoordeeld. Deze algemene maatregel zou zij als volgt willen formuleren: de arbeid buiten haar gezin is voor de gehuwde vrouw geoorloofd, wanneer zij haar primaire taak goed vervult en dus tijd en krach ten over neeft en als zij bovendien door deze arbeid een voornamer recht van een ander om te arbeiden niet in de weg staat. Zou b.v. de arbeid van de gehuwde vrouwen buiten haar gezin leiden tot werkloosheid van degenen, die de plicht hebben om te arbeiden, omdat zij voor zich en hun gezin de „kost" moeten verdienen, dan zou naar de mening van de commissie de arbeid van de gehuwde vrouw buiten haar ge zin om die reden ongeoorloofd zijn. Tenslotte kunnen er gevallen zijn, waarin arbeid van de gehuwde vrouw buiten haar gezin verplicht is. Ook hier zijn de gevallen niet op te sommen. Zulk een plicht bestaat b.v., wanneer de vrouw alleen de „kost" moet verdienen voor zichzelf en haar gezin of wanneer haar echtgenoot b.v. physiek niet in staat is voldoende in het levenson derhoud van het gezin te voorzien (de commissie denkt dus niet goedkeurend over sociale mistoestanden als b.v. on voldoende gezinsloon van de man), of wanneer de gemeenschap in grote nood verkeert, zoals in oorlogstijd. Doch in dit laatste geval zal er ernstig rekening moeten worden gehouden met de pri maire plicht van de gehuwde vrouw en met de omvang van deze plicht, welke mede bepaald wordt door het aantal en de leeftijd der kinderen enz. Geen staatsinmenging. De commissie is van mening, dat de beslissing of er een geval aanwezig is, waarin de arbeid buiten haar gezin voor de gehuwde vrouw geoorloofd of ver plicht is, allereerst berust bij de echt genoten zelf. De staat moet, uit juist begrip voor eigen taak en eigen belang, de zorg voor het welzijn der andere gemeen schappen aan diegenen overlaten, aan wie deze zorg uiteraard toekomt en dat •ijn zü, die in deze kleinere gemeen schappen het gezag bezitten. In het gezin zijn dat dus de ouders, de man en de vrouw. In dit verband zou de commissie nog de volgende Indirecte middelen In over weging willen geven: a. Uitbreiding van de leerplicht tot beperkt dagonderwys van ten minste een halve dag per week, waardoor het mogelyk wordt binnen de leerplicht huishoudonderwys en vorming voor de latere gezinstaak te geven. b. Doelgerichte bydrage van school en jeugdorganisaties tot de ontwikke ling van het verantwoordelijkheidsge voel ten aanzien van gezin en gemeen schap. c. Het aankweken van hogere waar dering van het huishoudelpk werk, ook wanneer het in loondienst wordt ver richt. Naar het inzien van de commissie zou wetteiyk ingrijpen eerst mogen worden overwogen, als de arbeid van de ge huwde vrouw buiten haar gezin zo fre quent zou zpn, dat het algemeen welzijn daardoor aanmerkeiyk nadeel zou kun nen worden berokkend. In dat geval zou de staat eventueel mogen en moe ten ingrijpen. Hoewel dus de commissie van oordeel is, dat directe maatregelen van over heidswege noch noodzakelijk noch wen- seiyk zqn, meent zij wel, doch uit an deren hoofde, dat de overheid de ge huwde vrouw moet beschermen tegen de nadelen, die voor haar uit de arbeid of bepaalde soorten van arbeid kunnen voortvloeien. Enkele opmerkingen. Het zij ons vergund hierbij tot slot enkele aantekeningen te maken. Het is verheugend, dat in deze belangrijke en over de grenzen Over „de vorming en opleidingsmoge- ïykheden voor het plattelandsmeisje" spreekt mej. J. Brink, alg. secretaresse van de Ned. Bond van Plattelandsvrou wen op 14 Augustus voor de A.V.R.O. van 12.33 tot 12.40 uur. By Doornspyk is het stoffeiyk over schot van de sinds 24 Juni j.l. vermiste 23-jarige heer N. van Gelderop van de waterpolitie te Harderwük aangespoeld. Een jager, die in de buurt aan het vis sen was ontdekte het. Zoals bekend is, keerde de heer N. van Gelderop op 24 Juni niet van een kanovaart terug, die hq met de heer F. Bosveld op het IJs- selmeer had gemaakt. Een Skymaster, die met ruim 70 uit gewekenen uit Duitsland op weg was naar New York, moest 1300 km van het Ierse vliegveld Shannon wegens motorstoring naar dit vliegveld terug keren. Acht uur na het vertrek Kon het veilig landen. Een stratocruiser van de Pan Ameri can kreeg op dezelfde route 800 km uit de Ierse kust motorstoring. Het toestel had 21 mensen aan boord. Ook dit keer de veilig op Shannon terug. Na 36 uur van hevige regens en ver woestende overstromingen, bedroeg het aantal in Noord-Italië vermiste perso nen 26. Men neemt aan dat zy allen om het leven zyn gekomen. Naar schatting werden 200 personen gewond. (Ingez, mededeling, advert.) kwestie want als wij de kant op gaan van Amerika en Zweden b.v., waar vrijwel alle gehuwde vrouwen buitenshuis werken, dan zou dit een omwenteling in onze maatschappij betekenen! de rooms-katholieken dit principiële geluid laten horen. Het gezin is de grondslag van onze sa menleving wie aan dit fundament tornt, ondermijnt de grondslag van die samenleving. Het is gelukkig, dat dit nog in brede kring wordt ingezien. Ook de in overweging gegeven in directe middelen hebben onze volle sympathie. Meer waardering voor het huishouden, moreel en materieel, dat is inderdaad een nastrevend ideaal. Het is en blijft fout, dat het jonge meisje dat een huishoudelijk beroep kiest financieel achterblijft bij het fa- brieks-of kantoormeisje, terwijl „men" dan nog over haar oordeelt: „Ze is blijkbaar nergens anders voor geschikt!" Hier ligt inderdaad een taak voor de overheid. Wel hebben we bezwaar tegen de zwakke formulering van de slotcon clusie van het rapport, waar het gaat over ingrijpen van de overheid wan neer het algemeen welzijn aanmerke lijk nadeel zou kunnegi worden be rokkend". Dat is zo vaag en zo volko men aan de willekeur van de overheid overgelaten, dat niemand hierdoor iets wijzer wordt. En bovendien is het principe fout. De staat heeft NOOIT het recht dwingend te bepalen, dat de gehuwde vrouw in haar huishouden moet blij ven. Dat is ingrijpen in ieders per soonlijke vrijheid. Zij kan, als werk geefster, de gehuwde vrouw weren, maar zij kan niet verbieden, dat een particuliere werkgever gehuwd vrou welijk personeel in dienst neemt. Haar taak in deze is voorlichten, niet dwin gen J. D. T. Een overzicht van de katalyti sche kraakinstallatie. Van links naar rechts: De schoorsteen van het fornuis (60 meter hoog), ka talysator-hoppers met op de top de transportinstallatie voor de ka talysator. Op de voorgrond het compressorhuls. Daarachter de re generator met liftschacht en (wei nig zichtbaar) de reactor. Op de achtergrond rechts de fraction- neerkolom. Na een bouwtijd van bijna twee jaar is op de raffinaderij van dt Bataafsche Petroleum Maatschappij te Rotterdam-Pernis een kataly tische kraakinstallatie gereed gekomen met een capaciteit van 35000 ton per dag. Deze raffinadery is thans de eerste in Europa, die met dit technische snufje is uitgerust. De installatie doorloopt een proefperiode en zal waarschijnlijk in September a.s. officieel in gebruik worden gesteld. Met de bouw van deze katalytische kraakinstallatie is het ri ZIJN heel wat Nederlanders, die ■*-2 zich kort na de oorlog geërgerd hebben aan de fluwelen handschoen, waarmede de geallieerde bezetters, spe ciaal Amerika, de Duitsers aanpakten. Velen hadden niets liever gezien, dan dut aan de Duitsers hetzelfde was aan gedaan wat zy ons in die droeve hon gerwinter hebben doen lyden: honger, koude en 'n heel streng regiem. Er wa ren er zelfs, die niets liever hadden ge zien, dan dat men dit „Moffentuigeen langzame hongerdood had laten sterven. Deze mentaliteit was meer dan fout, was even beestachtig als de mentali teit van vele Duitsers beestachtig ge weest is. En het is gelukkig, dat de ge allieerden deze practyk niet hebben toe gepast. Wil dat nu zeggen, dat de Duitsers niet hebben moeten boeten voor hun oorlogsrazerny Dat zij er af gekomen zyn met een aantal verwoeste steden en een sprookjesachtig grote oorlogs schuld, die zy toch niet kunnen beta len? Zo is het heel zeker niet! Er is een frappante vergelijking te trekken tussen vyf jaar bezetting van Neder land door de Duitsers en vyf jaar be zetting van Duitsland door de gealli eerden. Voor de oorlog was Nederland een ryk land, dat zeker geen gebrek aan voedsel had. De Duitsers kwamen en namen zoveel van ons af, dat wy zelfs tekort hadden aan de eerste le vensbehoeften als brood, zout, melk, enz. Maar zoals een mens, een gezin zyn eerste levensbehoeften heeft, zo heeft een staat die ook. Zulke producten zyn olie, kolen, staal, enz. Daarom draait een hele staatshuishouding. En nu komt de analogie: voor de oorlog was Duits land in dit opzicht een ryk land, zeker wat betreft kolen en staal. Was het Ruhrbekken niet het rijkste bekken van Europa. Welnu, op dit punt zijn de ge allieerden zeker niet zachtzinnig ge weest ten opzichte van de Duitsers. Zy hebben aan Adenauer en de zijnen ver plichtingen opgelegd, die heel hard wa- (Ingez. mededeling, advert.) SPECIAAL ALKALI VRIJ FEUILLETON door G. P. BAKKER. 89) „Gaarne, prinses", ..ntwoordde de schansmeester. „Maar u moet er reke ning mede houden dat wy, de mees ter, Praxiteles, Mercurius en ik sloot gravers zyn". Hij boog zich voorover om Marion de handkus te geven. „Charmante man", meende Marion. „Charmante vrouw", zei Saxon. „Altijd weet zy de juiste snaar te tref fen. Maar?" vroeg hy, „zou jij 'tgoed vinden, dat we voor van avond ook de andere vrienden uitnodigden, mijn officieren Von Holm, Melchior en de anderen en dan Edzke ook nog." „Dat zal een heel feest worden", •ei ze lachend. In de nacht van de vierde Augus tus werd een aantal individuen ge vangen genomen, die rondslopen bij de kanonnen. Zo in het geheim speelde zich alles af en zo streng werd wacht gehouden, dat geen spion de stad kon verlaten. De vijfde Augustus verscheen Tilly met zyn gehele macht voor Werben. HÜ, ,F,ukte °P e®n kwartmijl, nau- welyks een musketschot van het kamp en bood de slag aan. Om een schermutseling uit te lok- ken liet hy een gedeelte van zijn rui- terg vooruit rukken, gevolgd door verscheidene troepen. Enige honder den kanonschoten liet hij op Werben afvuren. Ofschoon de koning zyn artillerie in een zeer voordelige positie had op gesteld, antwoordde hy slechts met enige armzalige schoten en op het zelfde ogenblik werden grote vuren in Werben ontstoken. Geheel Werben stond in lichte laaie. Er scheen in de stad de grootste verwarring te heer sen. Tilly, overtuigd, dat zyn slim plan gelukt was, beval onmiddellijk de aanval, zeker dat hij de Zweden zou vernietigen. Hij trachtte met zijn troe pen de buitenste barricades binnen te dringen. Regiment na regiment rukte voorwaarts. De koning wachtte tot hij de vijand binnen het bereik van zyn kanonnen zag. Toen klonk zyn com mando: Vuur. Een algemeen salvo donderde in de lucht, talrijke kogels vielen telkens weer in de keizerlijke troepen, zodat gehele rijen werden weggemaaid, als gras voor de zeis. Tilly's avantgarde bestond niet meer. De koning en zyn generaals hadden hun troepen met zorg opgesteld. Be gunstigd door de rook die over geheel Werben hing, viel hy plotseling in het front en van beide zijden met zyn ruiters, gesteund door musketiers, op de vijand aan, met zo'n grote woede en kracht, dat de dichtbijzijn- de eskadrons volkomen werden ver nietigd en de andere in wilde haast hun verschansingen trachtten te be reiken. Zesduizend doden bleven op het slagveld achter. Gustaaf Adofi had bijna geen verliezen geleden. Als Tilly niet zulk een groot veld heer geweest was, die altijd de orde wist te herstellen, zou het keizerlijke leger in groot gevaar verkeerd heb ben de volslagen nederlaag te lyden, de nederlaag, die deze legermacht ruim een maand later, de 17de Sep tember by Leipzig (Breitenbach) by na geheel van de aardbodem deed verdwijnen. Dit was de eerste tegenslag, die Joannes de Tserclaes, graaf van Tilly, de veldheer, die nooit een slag verlo ren had, ondervond. Was het de straf voor de onmen selijke verwoesting en het uitmoorden van Maagdenburg? Zeker is, dat deze overwinning van grote invloed was op het vervolg van de strijd. Saxon was niet vergeefs op inlichtingen uit gegaan. Een paar dagen later trok Tilly af in de richting van Saksen. Enige dagen na de overwinning werd in de Grote Kerk te Werben het huwelijk voltrokken tussen Saxon en Marion. In de kerk waren ter her innering aan het beleg een groot aan tal vyf en twintig ponders opgesta peld, die Tilly in de stad had gescho ten. Talrijk waren de gasten, die naar Werben getrokken waren om getuige te zijn van de plechtigheid. Zelfs uit Berlijn was een groot aantal reis koetsen aangekomen. Spanheim. Le Soldat suédols enz. (Wordt vervolgd). ren. En op die wijze hebben zy de oor logszucht misschien zwaarder gestraft dan met het onthouden van levensmid delen. En zeker verstandiger! DiT NU worden de Duitsers beu. Zy hebben er meer dan genoeg van en zy komen met dreigementen. Vice- kanselier Blücher heeft met de vuist op tafel geslagen en gezegd, dat hy er genoeg van heeft te moeten bloeden voor de stommiteiten van de geallieer den. En dat, als het niet anders zal gaan, Duitsland niet meer mee wenst te werken. Men moet iets van de voorgeschiede nis weten om dit dreigement te kunnen begrijpen. Omstreeks de jaarwisseling 1948—1949 is het z.g. Controle-orgaan voor de Ruhr in het leven geroepen, een commissie waarin, behalve de grote drie (Engeland, Frankrijk en de Ver. Staten), oog de drie Beneluxlanden zit ting hebben. Elk der grote drie heeft drie stemmen, eik Beneiuxland 1 stem; en Duitsland heeft drie stemmen. Voor het nemen van beslissingen zyn acht stemmen voldoende. Dit controle-orgaan, ook wel gezags orgaan genoemd, stelt het quotum aan kolen en staal vast, dat Duitsland moet leveren aan de andere Europese landen en Amerika. In het begin van 1949 had Duitsland daarover nog niets te vertel- l-.i: het land had wei drie stemmen, maar die werden toen nog gehanteerd door de Westelijke bezetters. Maar zie hoe de wereld kan veranderen: er is nu een conflict uitgebroken in dit gezags orgaan; de zes landen willen dat Duits land in het komende kwartaal b.200.000 ton kolen zal exporteren, maar Duits land wil maar 5.200.000 ton leveren. De zes landen zyn op hun stuk blijven staan en nu heeft Blücher gezegd: „Dan doen we niet meer mee! Zoeken jullie het dan zelf maar uit!" En de heer Blücher heeft hiervooi een sterke argumentering: „Door fou tieve politieke beslissingen van anderen heeft West-Duitsland zyn agrarisch achterland (Oost-Duitsland) verloren en moet nu zyn productie en uit voer aanzienlijk vergroten om in leven te kunnen blyven. Dit is niet mogelyk als de industrie wordt gehinderd door een aanzienlijk gebrek aan kolen!" Natuurlijk is de opmerking over die „foutieve beslissingen van anderen" heel brutaal: is de achtergrond van de splitsing van Duitsland niet dat Herr Hitler zyn land in een aanvalsoorlog heeft gestort!? Maar de woorden dat Duitsland moet kunnen produceren om in leven te kun nen blyven zyn volkomen juist. En hy had er nog aan toe kunnen voegen, dat, als Duitsland niet in leven blijft, ook andere Europese landen het heel slecnt zullen hebben; zie maar eens met hoe veel inspanning iedere keer weer tege moet Wordt gezien hoeveel geld Duits land beschikbaar stelt voor de import van onze groenten en fruit. Als Duits land niet meer kan produceren zou Ne derland ook zyn achterland verliezen en nog meer aan de grond raken dan nu. En zoals het Nederland zou ver gaan zo zou het ook andere landen ver gaan. En daarom is het dreigement van de heer Blücher „We houden er mee op!" heus wel iets dat tot nadenken stemt! D EHALVE het hierboven genoemde ■LJ steenkolenconflict zyn er nog an- uere factoren, die de hele zaak nog ge compliceerder maken. In de allereerste plaats kan Duitsland nu eenmaal niet ten eeuwige dage bezet blyven door de geallieerden. En zoals men in de krant van heden kan lezen, is men druk doen de het bezettingsstatuut te vervangen door een normale overeenkomst, waar bij West-Duitsland als zelfstandige staat wordt erkend. Gezien de enorme kosten, die een bezetting voor de geal lieerden met zich brengt, is het begrij pelijk, dat men hiervan af wil. En dit geeft Duitsland ook al 'n morele steun. Dan is er het plan-Schuman. Kort (en dus onvolledig) komt dat hierop neer dat een aantal landen gezegd heeft: We gooien onze hele kolenproductie en onze hele staalproductie bij elkaar op een hoop en we stellen een mannetje aan, dat die productie voor ons ver koopt!" Dat mannetje, het z.g. hoge gezagsorgaan, bepaalt aan wie geleverd wordt en tegen welke prijs. Op 18 April j.l. is deze overeenkomst in de Klokken- zaal van het Franse ministerie van Bui tenlandse Zaken plechtig ondertekend maar voordat alles werkelijk in kan nen en kruiken is, zullen we vermoe delijk 5 jaar verder zijn. Ook dr Aden auer heeft dit plan, als kanselier van Duitsland, ondertekend, maar niet dan nadat Amerika hem de duimschroeven had aangezet. Want eigenlijk voelden de grote mannen van de Ruhr niets voor het hele plan: voor de oorlog be heersten zjj immers de Europese markt! In tijden van schaarste waren zij in staat de bevoorrading van de concur renten te drukken en in tijden van overvloed wisten zij door onderbieden de markt te beheersen. Zulk een machtspositie geeft geen enkel land graag prijs. Er is echter beloofd, dat het plan-Schuman het einde zou bete kenen van het gezagsorgaan voor de Ruhr. Dan zouden de Duitsers weer baas zyn in eigen huis. „En wie weet zo zal wel eens een Duitser gedacht hebben krijgen we binnen het kader van het plan-Schuman toch wel weer een kans de eerste viool te spelen, daar een dergelijk plan immers waardeloos is zonder deelname van de Ruhr!" Maar de ene moeilijkheid vloeit uit de andere voort Engeland dreigt een spaak in het wiel te steken. Engeland dreigt geen toestemming te geven voor de liquidatie van hei Gezagsorgaan, als Duitsland niet een behoorlijke hoeveel heid schroot levert voor de staalindus trie. Tot dusverre had Duitsland schroot voldoende, maar in de eerste maanden van het lopende jaar zijn de leveranties minder geworden en nu heeft Engeland een ultimatum gestelij dat de Duitse plannen gaat dwarsbomen. En de Duit se bladen zetten dan ook een heel grote mond op. En tussen dit anes zit aan nog Ame rika. De Ver. Staten produceren meer kolen en meer staal dan Engeland, Frankrijk en Duitsland samen. Men heelt er daar dus groot belang by, hoe het loopt op de Europese marKt en het is niet zo'n vreemde veronderstelling, dat de Amerikaanse Hoge Commissaris in Duitsland, McCloy, alle mogelijke moeite doet om Amerika een maximale invloed te geven in de gang van zaken in het Ruhrgebied. Zo min als het vreemd is, dat Biücher bitter Klaagde over het feit, dat Duitsland in Amerika kolen moet kopen tegen een uiie a vier maal zo hoge prijs als het voor zijn ei gen kolen ontvangt! WELKE CONCLUSIE moet men aan dit alles verbinden? Dit hele weersel van economie en politiek, van persoonlijke belangen, nationale belan gen en soms ook n eerlijk streven naar vrede, van oorlogsvvrok, machtswellust en sqgis ook eeii ernstige poging tot een eerlijke oplossing te geraken dit alles is dermate gecompliceerd, dat men het grondpatroon nauwelijks meer kan vinden; dat een conclusie nauwelijks meer is te trekken. Toch moet er door dit weefsel een draad lopen, die het werkelijke patroon aangeeft. En daarvoor moeten we te- rugKeren naar het begin van dit artikel: zoals brood en zout en melk voor ons eerste levensbehoeften waren, zo zijn staal en kolen ook voor Duitsland eerste levensbehoeften. Wij waren bereid alles te geven, goed en bloed te riskeren om aan die eerste levensbehoeften te ko men: de hongertochten zijn er het voor beeld van. Welnu: Duitsland zal altijd een onberekenbare factor blyven als men dit land niet zyn eerste behoeften laat! Er kunnen nog zoveel lessen in democratie gegeven worden, men kan mogelyk alle Duitsers naar andere lan den halen om hen te leren hoe het in die waarlijk demccratische landen toe gaat het zal allemaal niets helpen, zolang men de Duitse industrie honger laat lijden. Duitsland heeft er genoeg van; laten de westelijken bedenken dat een kat in nood rare sprongen kan ma ken! grootste gedeelte van het na-oorlogse her- en nieuwbouwprogramma voltooid. De B.P.M.-raffinaderfj is thans de grootste van het Europese continent geworden. De „Catcracker" zoals de instal latie in olie-jargon heet zal het mo gelijk maken uit de ruwe olie een zo groot mogelijk rendement aan hoog waardige producten te verkrijgen, en zal er in belangrijke mate toe bijdra gen om de productie der raffinaderij aan te passen aan de wisselende be hoefte aan petroleumproducten in haar afzetgebied. Een deel der gassen, welke bij het kraken worden verkregen, zal ter beschikking komen en in de nabije toekomst aan de gemeenten Rotterdam en Den Haag worden geleverd om als aanvulling te dienen voor gas en voor huishoudelijk gebruik. De aanleg van een pijpleiding van Pernis naar Rotter dam wordt daartoe voorbereid. (Ingez. mededeling, adv.) Acht kleuren, één prijs i 28 cent zegt Truman tot Stalin. „Laat Stalin de verkeersbelemme ringen opheffen, die er bestaan tussen Rusland en het Westen. Dit heeft de Amerikaanse president Truman tijdens een pfj-sconferentie geantwoord op het voorstel van Mos kou tot het houden van een vijfmo- gendhedenconferentie voor de vrede. „Er bestaan verbodsbepalingen voor Sovjet-burgers voor reizen in het bui tenland en voor reizen van buiten landers in de Sovjet-Unie", voegde hij eraan toe. „De Russische burgers mo gen geen buitenlandse kranten ea tijdschriften lezen." „Het zal mij benieuwen", zo zei hij tenslotte „of de Russische regering meent, wat hij zegt." Nederland krijgt tweede vlasspinnerij in Dinteloord. PERSONEEL WORDT UITGEBREID. Het bestuur van de Coöp. Vlas fabriek „Dinteloord" G.A. te Steen bergen heeft besloten, zo spoedig mogelijk over te g»an tot het bouwen en indichten van eee spinnerij, die een plaats zal krij:Jen op de terreinen naast de huidige vlasfabriek. Men hoopt de nieuwe onderneming in het volgende jaar bedrijfsklaar te heb ben. In Engeland Jiijn reeds de nodige machines aangeko.'ht. Het ptisoneel van de „Dinteloord!", thans ruim 350 man, zal met zeventig arbeidskrach ten worden uitgebreid. De Koninklijke Vereniging „Het Nederlandsche Trekpaard", houdt, zoals bekend, op Dinsdag 4 en Woens dag 5 September te 's-Hertogenbosch weer haar jaarlijkse Nationale Ten toonstelling, alwaar meer dan 400 van Neerlands beste trekpaarden aan wezig zullen zijn. Op de eerste dag zullen de ingezonden paarden in 25 verschillende rubrieken worden voor gebracht, om op exterieur, afstam ming en fokprestaties te worden ge keurd. Op de tweede dag worden 's morgens de fokgroepen, loten van merriën en hengsten met afstamme lingen gekeurd en vindt het uitroe pen der kampioenen van hengsten en merriën plaats, terwijl in de namiddag de bekende demonstratie van alle be kroonde paarden plaats heeft, afge wisseld door het nummer vierspannen voor de boerenwagen, met tot slot het machtige schouwspel van de draf ronden met vier-, acht-, zestien- en twee en dertigtallen. De betekenis van deze tentoonstel ling gaat ver uit boven het nationale belang. Immers in de laatste 4 jaren werd voor niet minder dan rond 40 mïllioen gulden aan trekpaarden ge ëxporteerd, en deze devi ezenbron dankt zijn ontstaan voornamelijk aan de jaarlijkse trekpaardententoonstel- lingen, welke er niet in de laatste plaats toe hebben bijgedragen de trekpaardenfokkerij Op een zeer hoog plan te brengen, ten gevolge waarvan het Nederlandse trekpaard door veel bv inlandse afnemers wordt gevraagd. Up de laatst gehouden Nationale Tentoonstelling in het vorige jaar, waren niet minder dan 12 landen ver tegenwoordigd.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1951 | | pagina 3