DUITSLAND HEEFT ER GENOEG VAN.
Haac Held.
De taak van de gehuwde vrouw ligt niet
buitenshuis, maar in haar gezin.
35000 TON OLIE PER DAG.
WOL
Belangwekkend rapport.
Rerste katalytische kraakinstallatie in Europa gereed bij B. P. M.
Het is zaak belangstelling voor en hogere
waardering van huishoudelijk werk
aan te kweken.
HIER
IVOROL: van alle tandpasta's de bestel
i
VOOR
„Verkeersbelemmeringen
opheffen",
De grote trekpaardenshow
in September.
Zaterdag 11 Augustus 1951
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pagtaa 3
W.
-■
Het (Rooms-Katholieke) Centrum voor Staatkundige Vorming heeft
een rapport het licht doen zien over de arbeid van de gehuwde vrouw
buiten haar gezin. Dit onderwerp komt ook in ons land steeds meer
in de belangstelling te staan, niet alleen omdat de economische nood
vele vrouwen dwingt een bijverdienste te zoeken of zelfs een betrekking
voor een gehele dag buitenshuis te aanvaardenmaar ook omdat
wij wezen er enige tijd geleden in een hoofdartikel al op vele jong
gehuwde vrouwen geen voldoening vinden in het huishouden en haar
verlangen en streven er op richten een naar haar smaak meer voldoening
gevende taak buitenshuis te vinden. Bovendien hangt nog altijd het
antwoord in de lucht op de vraag of gehuwde vrouwen al dan niet in
rijksdienst mogen blijven werken. Er is met de gehuwde ambtenaressen
nogal gesold: nu eens zouden ze ontslagen worden, dan weer werd
het ontslag ingetrokken, een volgend ministerie vond het weer nodig
ontslag aan te zeggen, maar nog altijd heeft de staat gehuwde vrouwen
in dienst om de eenvoudige reden, dat zij eigenlijk niet gemist kunnen
worden.
Is het onderwerp belangrijk, het rap
port van het genoemde Centrum is het
ook, vooral omdat er richtlijnen in wor
den aangegeven, die er toe moeten die
nen de belangstelling van de gehuwde
vrouw weer op het huishouden te rich
ten, En dat wil men bereiken door by
het Jonge meisje te beginnen.
Het huishouden no, 1.
De arbeid van de gehuwde vrouw
buiten haar gezin is zonder meer te ver
oordelen. Doch omdat deze arbeid ge
combineerd moet worden met de pri
maire plicht, n.l. de arbeid in het gezin,
welke combinatie niet gemakkelijk is,
kan men veilig zeggen, dat voor vele
gehuwde vrouwen de arbeid uuiten het
gezin het gevaar insluit, dat de pri
maire plicht niet of niet goed wordt
vervuld. De arbeid van de gehuwde
vrouw buiten haar gezin is dus zeker
niet „zo maar" te propageren. In vele
gevallen zelfs zal de arbeid van de ge
huwde vrouw buiten haar gezin niet
geoorloofd zijn, n.l. dan, wanneer deze
arbeid zou leiden tot verwaarlozing van
de primaire plicht, terwijl er geen nood
zaak voor bestaat.
Er zyn echter gevallen, waarin deze
arbeid wel geoorloofd is. Deze gevallen
stuk voor stuk aan te geven is onmo
gelijk en de commissie kan hier alleen
trachten een algemene regel op te stel
len. van waaruit de afzonderlijke ge
vallen kunnen worden beoordeeld. Deze
algemene maatregel zou zij als volgt
willen formuleren: de arbeid buiten
haar gezin is voor de gehuwde vrouw
geoorloofd, wanneer zij haar primaire
taak goed vervult en dus tijd en krach
ten over neeft en als zij bovendien door
deze arbeid een voornamer recht van
een ander om te arbeiden niet in de
weg staat. Zou b.v. de arbeid van de
gehuwde vrouwen buiten haar gezin
leiden tot werkloosheid van degenen,
die de plicht hebben om te arbeiden,
omdat zij voor zich en hun gezin de
„kost" moeten verdienen, dan zou naar
de mening van de commissie de arbeid
van de gehuwde vrouw buiten haar ge
zin om die reden ongeoorloofd zijn.
Tenslotte kunnen er gevallen zijn,
waarin arbeid van de gehuwde vrouw
buiten haar gezin verplicht is. Ook hier
zijn de gevallen niet op te sommen. Zulk
een plicht bestaat b.v., wanneer de
vrouw alleen de „kost" moet verdienen
voor zichzelf en haar gezin of wanneer
haar echtgenoot b.v. physiek niet
in staat is voldoende in het levenson
derhoud van het gezin te voorzien (de
commissie denkt dus niet goedkeurend
over sociale mistoestanden als b.v. on
voldoende gezinsloon van de man), of
wanneer de gemeenschap in grote nood
verkeert, zoals in oorlogstijd. Doch in
dit laatste geval zal er ernstig rekening
moeten worden gehouden met de pri
maire plicht van de gehuwde vrouw en
met de omvang van deze plicht, welke
mede bepaald wordt door het aantal
en de leeftijd der kinderen enz.
Geen staatsinmenging.
De commissie is van mening, dat de
beslissing of er een geval aanwezig is,
waarin de arbeid buiten haar gezin voor
de gehuwde vrouw geoorloofd of ver
plicht is, allereerst berust bij de echt
genoten zelf.
De staat moet, uit juist begrip voor
eigen taak en eigen belang, de zorg
voor het welzijn der andere gemeen
schappen aan diegenen overlaten, aan
wie deze zorg uiteraard toekomt en dat
•ijn zü, die in deze kleinere gemeen
schappen het gezag bezitten. In het
gezin zijn dat dus de ouders, de man en
de vrouw.
In dit verband zou de commissie nog
de volgende Indirecte middelen In over
weging willen geven:
a. Uitbreiding van de leerplicht tot
beperkt dagonderwys van ten minste
een halve dag per week, waardoor het
mogelyk wordt binnen de leerplicht
huishoudonderwys en vorming voor de
latere gezinstaak te geven.
b. Doelgerichte bydrage van school
en jeugdorganisaties tot de ontwikke
ling van het verantwoordelijkheidsge
voel ten aanzien van gezin en gemeen
schap.
c. Het aankweken van hogere waar
dering van het huishoudelpk werk, ook
wanneer het in loondienst wordt ver
richt.
Naar het inzien van de commissie zou
wetteiyk ingrijpen eerst mogen worden
overwogen, als de arbeid van de ge
huwde vrouw buiten haar gezin zo fre
quent zou zpn, dat het algemeen welzijn
daardoor aanmerkeiyk nadeel zou kun
nen worden berokkend. In dat geval
zou de staat eventueel mogen en moe
ten ingrijpen.
Hoewel dus de commissie van oordeel
is, dat directe maatregelen van over
heidswege noch noodzakelijk noch wen-
seiyk zqn, meent zij wel, doch uit an
deren hoofde, dat de overheid de ge
huwde vrouw moet beschermen tegen
de nadelen, die voor haar uit de arbeid
of bepaalde soorten van arbeid kunnen
voortvloeien.
Enkele opmerkingen.
Het zij ons vergund hierbij tot slot
enkele aantekeningen te maken. Het
is verheugend, dat in deze belangrijke
en over de grenzen
Over „de vorming en opleidingsmoge-
ïykheden voor het plattelandsmeisje"
spreekt mej. J. Brink, alg. secretaresse
van de Ned. Bond van Plattelandsvrou
wen op 14 Augustus voor de A.V.R.O.
van 12.33 tot 12.40 uur.
By Doornspyk is het stoffeiyk over
schot van de sinds 24 Juni j.l. vermiste
23-jarige heer N. van Gelderop van de
waterpolitie te Harderwük aangespoeld.
Een jager, die in de buurt aan het vis
sen was ontdekte het. Zoals bekend is,
keerde de heer N. van Gelderop op 24
Juni niet van een kanovaart terug, die
hq met de heer F. Bosveld op het IJs-
selmeer had gemaakt.
Een Skymaster, die met ruim 70 uit
gewekenen uit Duitsland op weg was
naar New York, moest 1300 km van
het Ierse vliegveld Shannon wegens
motorstoring naar dit vliegveld terug
keren. Acht uur na het vertrek Kon het
veilig landen.
Een stratocruiser van de Pan Ameri
can kreeg op dezelfde route 800 km uit
de Ierse kust motorstoring. Het toestel
had 21 mensen aan boord. Ook dit keer
de veilig op Shannon terug.
Na 36 uur van hevige regens en ver
woestende overstromingen, bedroeg het
aantal in Noord-Italië vermiste perso
nen 26. Men neemt aan dat zy allen om
het leven zyn gekomen. Naar schatting
werden 200 personen gewond.
(Ingez, mededeling, advert.)
kwestie want als wij de kant op
gaan van Amerika en Zweden b.v.,
waar vrijwel alle gehuwde vrouwen
buitenshuis werken, dan zou dit een
omwenteling in onze maatschappij
betekenen! de rooms-katholieken
dit principiële geluid laten horen. Het
gezin is de grondslag van onze sa
menleving wie aan dit fundament
tornt, ondermijnt de grondslag van die
samenleving. Het is gelukkig, dat dit
nog in brede kring wordt ingezien.
Ook de in overweging gegeven in
directe middelen hebben onze volle
sympathie. Meer waardering voor het
huishouden, moreel en materieel, dat
is inderdaad een nastrevend ideaal.
Het is en blijft fout, dat het jonge
meisje dat een huishoudelijk beroep
kiest financieel achterblijft bij het fa-
brieks-of kantoormeisje, terwijl
„men" dan nog over haar oordeelt:
„Ze is blijkbaar nergens anders voor
geschikt!" Hier ligt inderdaad een
taak voor de overheid.
Wel hebben we bezwaar tegen de
zwakke formulering van de slotcon
clusie van het rapport, waar het gaat
over ingrijpen van de overheid wan
neer het algemeen welzijn aanmerke
lijk nadeel zou kunnegi worden be
rokkend". Dat is zo vaag en zo volko
men aan de willekeur van de overheid
overgelaten, dat niemand hierdoor
iets wijzer wordt. En bovendien is
het principe fout.
De staat heeft NOOIT het recht
dwingend te bepalen, dat de gehuwde
vrouw in haar huishouden moet blij
ven. Dat is ingrijpen in ieders per
soonlijke vrijheid. Zij kan, als werk
geefster, de gehuwde vrouw weren,
maar zij kan niet verbieden, dat een
particuliere werkgever gehuwd vrou
welijk personeel in dienst neemt. Haar
taak in deze is voorlichten, niet dwin
gen J. D. T.
Een overzicht van de katalyti
sche kraakinstallatie. Van links
naar rechts: De schoorsteen van
het fornuis (60 meter hoog), ka
talysator-hoppers met op de top
de transportinstallatie voor de ka
talysator. Op de voorgrond het
compressorhuls. Daarachter de re
generator met liftschacht en (wei
nig zichtbaar) de reactor. Op de
achtergrond rechts de fraction-
neerkolom.
Na een bouwtijd van bijna twee jaar is op de raffinaderij van dt
Bataafsche Petroleum Maatschappij te Rotterdam-Pernis een kataly
tische kraakinstallatie gereed gekomen met een capaciteit van 35000
ton per dag.
Deze raffinadery is thans de eerste
in Europa, die met dit technische snufje
is uitgerust. De installatie doorloopt
een proefperiode en zal waarschijnlijk
in September a.s. officieel in gebruik
worden gesteld. Met de bouw van deze
katalytische kraakinstallatie is het
ri ZIJN heel wat Nederlanders, die
■*-2 zich kort na de oorlog geërgerd
hebben aan de fluwelen handschoen,
waarmede de geallieerde bezetters, spe
ciaal Amerika, de Duitsers aanpakten.
Velen hadden niets liever gezien, dan
dut aan de Duitsers hetzelfde was aan
gedaan wat zy ons in die droeve hon
gerwinter hebben doen lyden: honger,
koude en 'n heel streng regiem. Er wa
ren er zelfs, die niets liever hadden ge
zien, dan dat men dit „Moffentuigeen
langzame hongerdood had laten sterven.
Deze mentaliteit was meer dan fout,
was even beestachtig als de mentali
teit van vele Duitsers beestachtig ge
weest is. En het is gelukkig, dat de ge
allieerden deze practyk niet hebben toe
gepast.
Wil dat nu zeggen, dat de Duitsers
niet hebben moeten boeten voor hun
oorlogsrazerny Dat zij er af gekomen
zyn met een aantal verwoeste steden
en een sprookjesachtig grote oorlogs
schuld, die zy toch niet kunnen beta
len? Zo is het heel zeker niet! Er is
een frappante vergelijking te trekken
tussen vyf jaar bezetting van Neder
land door de Duitsers en vyf jaar be
zetting van Duitsland door de gealli
eerden. Voor de oorlog was Nederland
een ryk land, dat zeker geen gebrek
aan voedsel had. De Duitsers kwamen
en namen zoveel van ons af, dat wy
zelfs tekort hadden aan de eerste le
vensbehoeften als brood, zout, melk,
enz. Maar zoals een mens, een gezin zyn
eerste levensbehoeften heeft, zo heeft
een staat die ook. Zulke producten zyn
olie, kolen, staal, enz. Daarom draait
een hele staatshuishouding. En nu komt
de analogie: voor de oorlog was Duits
land in dit opzicht een ryk land, zeker
wat betreft kolen en staal. Was het
Ruhrbekken niet het rijkste bekken van
Europa. Welnu, op dit punt zijn de ge
allieerden zeker niet zachtzinnig ge
weest ten opzichte van de Duitsers. Zy
hebben aan Adenauer en de zijnen ver
plichtingen opgelegd, die heel hard wa-
(Ingez. mededeling, advert.)
SPECIAAL
ALKALI VRIJ
FEUILLETON
door G. P. BAKKER.
89)
„Gaarne, prinses", ..ntwoordde de
schansmeester. „Maar u moet er reke
ning mede houden dat wy, de mees
ter, Praxiteles, Mercurius en ik sloot
gravers zyn". Hij boog zich voorover
om Marion de handkus te geven.
„Charmante man", meende Marion.
„Charmante vrouw", zei Saxon.
„Altijd weet zy de juiste snaar te tref
fen. Maar?" vroeg hy, „zou jij 'tgoed
vinden, dat we voor van avond ook
de andere vrienden uitnodigden, mijn
officieren Von Holm, Melchior en de
anderen en dan Edzke ook nog."
„Dat zal een heel feest worden",
•ei ze lachend.
In de nacht van de vierde Augus
tus werd een aantal individuen ge
vangen genomen, die rondslopen bij
de kanonnen. Zo in het geheim speelde
zich alles af en zo streng werd wacht
gehouden, dat geen spion de stad
kon verlaten.
De vijfde Augustus verscheen Tilly
met zyn gehele macht voor Werben.
HÜ, ,F,ukte °P e®n kwartmijl, nau-
welyks een musketschot van het
kamp en bood de slag aan.
Om een schermutseling uit te lok-
ken liet hy een gedeelte van zijn rui-
terg vooruit rukken, gevolgd door
verscheidene troepen. Enige honder
den kanonschoten liet hij op Werben
afvuren.
Ofschoon de koning zyn artillerie
in een zeer voordelige positie had op
gesteld, antwoordde hy slechts met
enige armzalige schoten en op het
zelfde ogenblik werden grote vuren
in Werben ontstoken. Geheel Werben
stond in lichte laaie. Er scheen in de
stad de grootste verwarring te heer
sen.
Tilly, overtuigd, dat zyn slim plan
gelukt was, beval onmiddellijk de
aanval, zeker dat hij de Zweden zou
vernietigen. Hij trachtte met zijn troe
pen de buitenste barricades binnen te
dringen. Regiment na regiment rukte
voorwaarts. De koning wachtte tot hij
de vijand binnen het bereik van zyn
kanonnen zag. Toen klonk zyn com
mando: Vuur. Een algemeen salvo
donderde in de lucht, talrijke kogels
vielen telkens weer in de keizerlijke
troepen, zodat gehele rijen werden
weggemaaid, als gras voor de zeis.
Tilly's avantgarde bestond niet
meer.
De koning en zyn generaals hadden
hun troepen met zorg opgesteld. Be
gunstigd door de rook die over geheel
Werben hing, viel hy plotseling in
het front en van beide zijden met
zyn ruiters, gesteund door musketiers,
op de vijand aan, met zo'n grote
woede en kracht, dat de dichtbijzijn-
de eskadrons volkomen werden ver
nietigd en de andere in wilde haast
hun verschansingen trachtten te be
reiken. Zesduizend doden bleven op
het slagveld achter. Gustaaf Adofi
had bijna geen verliezen geleden.
Als Tilly niet zulk een groot veld
heer geweest was, die altijd de orde
wist te herstellen, zou het keizerlijke
leger in groot gevaar verkeerd heb
ben de volslagen nederlaag te lyden,
de nederlaag, die deze legermacht
ruim een maand later, de 17de Sep
tember by Leipzig (Breitenbach) by
na geheel van de aardbodem deed
verdwijnen.
Dit was de eerste tegenslag, die
Joannes de Tserclaes, graaf van Tilly,
de veldheer, die nooit een slag verlo
ren had, ondervond.
Was het de straf voor de onmen
selijke verwoesting en het uitmoorden
van Maagdenburg? Zeker is, dat deze
overwinning van grote invloed was
op het vervolg van de strijd. Saxon
was niet vergeefs op inlichtingen uit
gegaan.
Een paar dagen later trok Tilly af
in de richting van Saksen.
Enige dagen na de overwinning
werd in de Grote Kerk te Werben
het huwelijk voltrokken tussen Saxon
en Marion. In de kerk waren ter her
innering aan het beleg een groot aan
tal vyf en twintig ponders opgesta
peld, die Tilly in de stad had gescho
ten.
Talrijk waren de gasten, die naar
Werben getrokken waren om getuige
te zijn van de plechtigheid. Zelfs uit
Berlijn was een groot aantal reis
koetsen aangekomen.
Spanheim. Le Soldat suédols enz.
(Wordt vervolgd).
ren. En op die wijze hebben zy de oor
logszucht misschien zwaarder gestraft
dan met het onthouden van levensmid
delen. En zeker verstandiger!
DiT NU worden de Duitsers beu. Zy
hebben er meer dan genoeg van
en zy komen met dreigementen. Vice-
kanselier Blücher heeft met de vuist
op tafel geslagen en gezegd, dat hy er
genoeg van heeft te moeten bloeden
voor de stommiteiten van de geallieer
den. En dat, als het niet anders zal
gaan, Duitsland niet meer mee wenst
te werken.
Men moet iets van de voorgeschiede
nis weten om dit dreigement te kunnen
begrijpen. Omstreeks de jaarwisseling
1948—1949 is het z.g. Controle-orgaan
voor de Ruhr in het leven geroepen,
een commissie waarin, behalve de grote
drie (Engeland, Frankrijk en de Ver.
Staten), oog de drie Beneluxlanden zit
ting hebben. Elk der grote drie heeft
drie stemmen, eik Beneiuxland 1 stem;
en Duitsland heeft drie stemmen. Voor
het nemen van beslissingen zyn acht
stemmen voldoende.
Dit controle-orgaan, ook wel gezags
orgaan genoemd, stelt het quotum aan
kolen en staal vast, dat Duitsland moet
leveren aan de andere Europese landen
en Amerika. In het begin van 1949 had
Duitsland daarover nog niets te vertel-
l-.i: het land had wei drie stemmen,
maar die werden toen nog gehanteerd
door de Westelijke bezetters. Maar zie
hoe de wereld kan veranderen: er is nu
een conflict uitgebroken in dit gezags
orgaan; de zes landen willen dat Duits
land in het komende kwartaal b.200.000
ton kolen zal exporteren, maar Duits
land wil maar 5.200.000 ton leveren. De
zes landen zyn op hun stuk blijven
staan en nu heeft Blücher gezegd: „Dan
doen we niet meer mee! Zoeken jullie
het dan zelf maar uit!"
En de heer Blücher heeft hiervooi
een sterke argumentering: „Door fou
tieve politieke beslissingen van anderen
heeft West-Duitsland zyn agrarisch
achterland (Oost-Duitsland) verloren
en moet nu zyn productie en uit
voer aanzienlijk vergroten om in leven
te kunnen blyven. Dit is niet mogelyk
als de industrie wordt gehinderd door
een aanzienlijk gebrek aan kolen!"
Natuurlijk is de opmerking over die
„foutieve beslissingen van anderen"
heel brutaal: is de achtergrond van de
splitsing van Duitsland niet dat Herr
Hitler zyn land in een aanvalsoorlog
heeft gestort!?
Maar de woorden dat Duitsland moet
kunnen produceren om in leven te kun
nen blyven zyn volkomen juist. En hy
had er nog aan toe kunnen voegen, dat,
als Duitsland niet in leven blijft, ook
andere Europese landen het heel slecnt
zullen hebben; zie maar eens met hoe
veel inspanning iedere keer weer tege
moet Wordt gezien hoeveel geld Duits
land beschikbaar stelt voor de import
van onze groenten en fruit. Als Duits
land niet meer kan produceren zou Ne
derland ook zyn achterland verliezen
en nog meer aan de grond raken dan
nu. En zoals het Nederland zou ver
gaan zo zou het ook andere landen ver
gaan. En daarom is het dreigement van
de heer Blücher „We houden er mee
op!" heus wel iets dat tot nadenken
stemt!
D EHALVE het hierboven genoemde
■LJ steenkolenconflict zyn er nog an-
uere factoren, die de hele zaak nog ge
compliceerder maken. In de allereerste
plaats kan Duitsland nu eenmaal niet
ten eeuwige dage bezet blyven door de
geallieerden. En zoals men in de krant
van heden kan lezen, is men druk doen
de het bezettingsstatuut te vervangen
door een normale overeenkomst, waar
bij West-Duitsland als zelfstandige
staat wordt erkend. Gezien de enorme
kosten, die een bezetting voor de geal
lieerden met zich brengt, is het begrij
pelijk, dat men hiervan af wil. En dit
geeft Duitsland ook al 'n morele steun.
Dan is er het plan-Schuman. Kort (en
dus onvolledig) komt dat hierop neer
dat een aantal landen gezegd heeft:
We gooien onze hele kolenproductie
en onze hele staalproductie bij elkaar
op een hoop en we stellen een mannetje
aan, dat die productie voor ons ver
koopt!" Dat mannetje, het z.g. hoge
gezagsorgaan, bepaalt aan wie geleverd
wordt en tegen welke prijs. Op 18 April
j.l. is deze overeenkomst in de Klokken-
zaal van het Franse ministerie van Bui
tenlandse Zaken plechtig ondertekend
maar voordat alles werkelijk in kan
nen en kruiken is, zullen we vermoe
delijk 5 jaar verder zijn. Ook dr Aden
auer heeft dit plan, als kanselier van
Duitsland, ondertekend, maar niet dan
nadat Amerika hem de duimschroeven
had aangezet. Want eigenlijk voelden
de grote mannen van de Ruhr niets
voor het hele plan: voor de oorlog be
heersten zjj immers de Europese markt!
In tijden van schaarste waren zij in
staat de bevoorrading van de concur
renten te drukken en in tijden van
overvloed wisten zij door onderbieden
de markt te beheersen. Zulk een
machtspositie geeft geen enkel land
graag prijs. Er is echter beloofd, dat
het plan-Schuman het einde zou bete
kenen van het gezagsorgaan voor de
Ruhr. Dan zouden de Duitsers weer
baas zyn in eigen huis. „En wie weet
zo zal wel eens een Duitser gedacht
hebben krijgen we binnen het kader
van het plan-Schuman toch wel weer
een kans de eerste viool te spelen, daar
een dergelijk plan immers waardeloos
is zonder deelname van de Ruhr!"
Maar de ene moeilijkheid vloeit uit
de andere voort Engeland dreigt een
spaak in het wiel te steken. Engeland
dreigt geen toestemming te geven voor
de liquidatie van hei Gezagsorgaan, als
Duitsland niet een behoorlijke hoeveel
heid schroot levert voor de staalindus
trie. Tot dusverre had Duitsland schroot
voldoende, maar in de eerste maanden
van het lopende jaar zijn de leveranties
minder geworden en nu heeft Engeland
een ultimatum gestelij dat de Duitse
plannen gaat dwarsbomen. En de Duit
se bladen zetten dan ook een heel grote
mond op.
En tussen dit anes zit aan nog Ame
rika. De Ver. Staten produceren meer
kolen en meer staal dan Engeland,
Frankrijk en Duitsland samen. Men
heelt er daar dus groot belang by, hoe
het loopt op de Europese marKt en het
is niet zo'n vreemde veronderstelling,
dat de Amerikaanse Hoge Commissaris
in Duitsland, McCloy, alle mogelijke
moeite doet om Amerika een maximale
invloed te geven in de gang van zaken
in het Ruhrgebied. Zo min als het
vreemd is, dat Biücher bitter Klaagde
over het feit, dat Duitsland in Amerika
kolen moet kopen tegen een uiie a vier
maal zo hoge prijs als het voor zijn ei
gen kolen ontvangt!
WELKE CONCLUSIE moet men aan
dit alles verbinden? Dit hele
weersel van economie en politiek, van
persoonlijke belangen, nationale belan
gen en soms ook n eerlijk streven naar
vrede, van oorlogsvvrok, machtswellust
en sqgis ook eeii ernstige poging tot
een eerlijke oplossing te geraken dit
alles is dermate gecompliceerd, dat men
het grondpatroon nauwelijks meer kan
vinden; dat een conclusie nauwelijks
meer is te trekken.
Toch moet er door dit weefsel een
draad lopen, die het werkelijke patroon
aangeeft. En daarvoor moeten we te-
rugKeren naar het begin van dit artikel:
zoals brood en zout en melk voor ons
eerste levensbehoeften waren, zo zijn
staal en kolen ook voor Duitsland eerste
levensbehoeften. Wij waren bereid alles
te geven, goed en bloed te riskeren om
aan die eerste levensbehoeften te ko
men: de hongertochten zijn er het voor
beeld van. Welnu: Duitsland zal altijd
een onberekenbare factor blyven als
men dit land niet zyn eerste behoeften
laat! Er kunnen nog zoveel lessen in
democratie gegeven worden, men kan
mogelyk alle Duitsers naar andere lan
den halen om hen te leren hoe het in
die waarlijk demccratische landen toe
gaat het zal allemaal niets helpen,
zolang men de Duitse industrie honger
laat lijden. Duitsland heeft er genoeg
van; laten de westelijken bedenken dat
een kat in nood rare sprongen kan ma
ken!
grootste gedeelte van het na-oorlogse
her- en nieuwbouwprogramma voltooid.
De B.P.M.-raffinaderfj is thans de
grootste van het Europese continent
geworden.
De „Catcracker" zoals de instal
latie in olie-jargon heet zal het mo
gelijk maken uit de ruwe olie een zo
groot mogelijk rendement aan hoog
waardige producten te verkrijgen, en
zal er in belangrijke mate toe bijdra
gen om de productie der raffinaderij
aan te passen aan de wisselende be
hoefte aan petroleumproducten in haar
afzetgebied. Een deel der gassen, welke
bij het kraken worden verkregen, zal
ter beschikking komen en in de nabije
toekomst aan de gemeenten Rotterdam
en Den Haag worden geleverd om als
aanvulling te dienen voor gas en voor
huishoudelijk gebruik. De aanleg van
een pijpleiding van Pernis naar Rotter
dam wordt daartoe voorbereid.
(Ingez. mededeling, adv.)
Acht kleuren, één prijs i 28 cent
zegt Truman tot Stalin.
„Laat Stalin de verkeersbelemme
ringen opheffen, die er bestaan tussen
Rusland en het Westen.
Dit heeft de Amerikaanse president
Truman tijdens een pfj-sconferentie
geantwoord op het voorstel van Mos
kou tot het houden van een vijfmo-
gendhedenconferentie voor de vrede.
„Er bestaan verbodsbepalingen voor
Sovjet-burgers voor reizen in het bui
tenland en voor reizen van buiten
landers in de Sovjet-Unie", voegde hij
eraan toe. „De Russische burgers mo
gen geen buitenlandse kranten ea
tijdschriften lezen."
„Het zal mij benieuwen", zo zei hij
tenslotte „of de Russische regering
meent, wat hij zegt."
Nederland krijgt tweede
vlasspinnerij in Dinteloord.
PERSONEEL WORDT UITGEBREID.
Het bestuur van de Coöp. Vlas
fabriek „Dinteloord" G.A. te Steen
bergen heeft besloten, zo spoedig
mogelijk over te g»an tot het bouwen
en indichten van eee spinnerij, die
een plaats zal krij:Jen op de terreinen
naast de huidige vlasfabriek. Men
hoopt de nieuwe onderneming in het
volgende jaar bedrijfsklaar te heb
ben. In Engeland Jiijn reeds de nodige
machines aangeko.'ht. Het ptisoneel
van de „Dinteloord!", thans ruim 350
man, zal met zeventig arbeidskrach
ten worden uitgebreid.
De Koninklijke Vereniging „Het
Nederlandsche Trekpaard", houdt,
zoals bekend, op Dinsdag 4 en Woens
dag 5 September te 's-Hertogenbosch
weer haar jaarlijkse Nationale Ten
toonstelling, alwaar meer dan 400 van
Neerlands beste trekpaarden aan
wezig zullen zijn. Op de eerste dag
zullen de ingezonden paarden in 25
verschillende rubrieken worden voor
gebracht, om op exterieur, afstam
ming en fokprestaties te worden ge
keurd. Op de tweede dag worden 's
morgens de fokgroepen, loten van
merriën en hengsten met afstamme
lingen gekeurd en vindt het uitroe
pen der kampioenen van hengsten en
merriën plaats, terwijl in de namiddag
de bekende demonstratie van alle be
kroonde paarden plaats heeft, afge
wisseld door het nummer vierspannen
voor de boerenwagen, met tot slot het
machtige schouwspel van de draf
ronden met vier-, acht-, zestien- en
twee en dertigtallen.
De betekenis van deze tentoonstel
ling gaat ver uit boven het nationale
belang. Immers in de laatste 4 jaren
werd voor niet minder dan rond 40
mïllioen gulden aan trekpaarden ge
ëxporteerd, en deze devi ezenbron
dankt zijn ontstaan voornamelijk aan
de jaarlijkse trekpaardententoonstel-
lingen, welke er niet in de laatste
plaats toe hebben bijgedragen de
trekpaardenfokkerij Op een zeer hoog
plan te brengen, ten gevolge waarvan
het Nederlandse trekpaard door veel
bv inlandse afnemers wordt gevraagd.
Up de laatst gehouden Nationale
Tentoonstelling in het vorige jaar,
waren niet minder dan 12 landen ver
tegenwoordigd.