de foupe Zeeuwsche Polder- en Waterschapsbond vergaderde te Haamstede* hoor UeSd De pachters-grondgebruikers en de waterschappen. DE TOESTAND IN INDONESIË Vlissingen, stad van energie en bedrijvigheid* Muziekfestival en ringrijderij te Veere. „0. K. K." te Borssele vierde 60-jarig bestaan. Voor iedere huishouding een passende woning. Algemene vergadering van de A.RW.B. Angstig ogenbiik voorNeder- iandsc toeristen in België. Dinsdag 3 Juli 1951 ZEEUWSCH DAGBLAD Pagina 2 Zaterdag werd te Haamstede de jaarvergadering gehouden van de Zeeuwse Polder- en Waterschapsbond. In zijn openingsrede besteedde de voorzitter, de heer P. J. J. Dekker, aandacht aan het vraagstuk van de invloed van de pachters-grondgebruikers op de waterschapsaangelegenheden. Hoewel dit \raagstuk in Zeeland niet direct urgent is, wilde de heer P. 3. 3. Dekker, nu deze zaak In Utrecht is aangevat, hieraan niet zonder meer voorbijgaan. De vergadering werd besloten met een excursie. In het veilinggebouw, waar de ver gadering plaats vond, kon de heer Dek ker naast de talrijke aanwezigen o.m. verwelkomen de Commissaris der Ko ningin jhr mr A. F. C. de Casembroot, het lid van G.S. de heer C. Philipse, de hoofdingenieur-directeur der Rijkswa terstaat in Zeeland ir Th. Heyblom, de hoofdingenieur-directeur der Prov. Wa terstaat ir H. D. A. Swaters, ir Koning, hoofd van de Prov. Waterstaat te Zie- nkzee, B. en W. van Haamstede, mr dr Dolk en ir Pleyte, namens de Unie van Waterschapsbonden, mr W. F. E. Baron v. d. Feltz, lid van de Tweede Kamer, mr Schlingemann secretaris van de Z.L.M. en ir Franke, de Cultuurconsu lent. Na dit welkomstwoord herdacht men het overleden bestuurslid de heer L. Simonse te Biggekerke. De heer Dek ker sprak er vervolgens zijn vreugde over uit, dat het ledental was toege nomen, mede dank zij het toetreden van een groot aantal Polders en Water schappen in Oost Zeeuwsch-Vlaanderen. Er werd een telegram aan de secretaris mr J. K. Munters gezonden met de bes te wensen voor zijn herstel. Het vraagstuk van de verhoogde wa terschapslasten is nog niet opgelost, al dus spr. Er treden daarbij 3 punten op de voorgrond t.w. de financiering van het onderhoud van de waterschapswe gen, het heffen van straatbelasting van de eigendommen, die reeds in de omslag van waterschappen zijn betrokken en tenslotte de verhoging der pachtprijzen opdat de eigenaren in staat worden ge steld de hoge waterschapslasten op te brengen. De uitslag hiervan is tot op heden teleurstellend, doch hij sprak de hoop uit, dat binnenkort een oplossing zal worden gevonden. Wat betreft het vraagstuk van de pacht-grondgebrui- kers op de waterschapsaangelegenheid zei de heer Dekker, dat dit vraagstuk in Zeeland nog niet aan de orde is ge weest. Kort na de 2e wereldoorlog is dit vraagstuk in Utrecht opgeworpen In provinciaal verband. G.S. van Utrecht stelde nj. een commissie in tot onder zoek van de mogelijkheid en wenselijk heid verandering t® brengen in de thans voor de Utrechtse waterschappen gel dende regeling van het kiesrecht. ADVISEURS. De commissie is overwegend van oor deel, aldus spr., dat het onjuist zou z(jn om aan de pachters een beslissende stem te geven, zolang de geldelijke ge volgen van de in de waterschappen te nemen beslissingen uitsluitend voor re kening komen van de eigenaren. De meerderheid van de commissie heeft dau ook bezwaar tegen het feit, dat pachters zouden moeten bijdragen in de uaterschapsheffingen. Niettemin meen de de commissie dat de pachters een zekere Invloed op het bestuur van de waterschappen toekomt. De oplossing zou liggen in het aanwijzen van advi seurs. Zolang er geen organisatie »an pach ters is bij d® P.B.O. wordt dit hst landbouwschap zou ds Stichting voor d® Landbouw kunnen worden verzocht d® adviseurs aan te wijzen. G.S. van Utrecht hebben nu de Prov. Staten Voorgesteld 2 adviseurs voor de tijd van {jaar aan te wijzen. Dit vraagstuk, al- us de heer Dekker, ia voor Zeeland nog niet urgent, hoewel we ons hebben te realiseren, dat er sinds 1938 ingrijpende veranderingen hebben plaats gehad, t.a.v. de positie van de pachters. Hun fechten liggen immers verankerd in Wettelijke regelingen De vraag moet daarom worden gesteld of deze veran dering in hun rechtspositie ook weer slag dient te vinden in de regeling van het bestuur van de reeds eeuwen oude waterschappen. De waterschappen, zo besloot de voor zitter zijn rede, zijn geen sacrale instel lingen, Integendeel een actief beleid zorgt er voor, dat de waterschapsorga nisatie zich aanpast bij de wisselende eisen van de tijd. Alleen op deze wijze zal het behoud der aloude nuttige en oer-vaderlandse instellingen gewaar borgd zijn en zullen zij de vereiste be stuurskracht kunnen opbrengen, JAARVERSLAGEN. Het jaarverslag over 1950 werd hier- die sloot met een bedrag van f 5798,43 en een saldo van f 1315,73 werd onver anderd vastgesteld. De begroting voor 1951 sloot met een bedrag van f 6769,99 w.o. een post „onvoorzien" van f 1482,29. In de commissie tot nazien van de boe ken in 1951 werden benoemd de heren F. D. Van Vessem, Bruinisse, N. A. Deist, Dreischor en H. J. A. Blom, Haamstede. Vervolgens werden herko zen als bestuursleden de heren L P. Becu, Breskens en H. Crucq, Nw- en St. Joosland. In de vac. L. Simonse werd gekozen de heer A. P. Koster te Grijps- kerke Na de lezing van ir Herwijer sprak de Commissaris der Koningin, die zei, dat er destijds voorstellen zijn be sproken over de vorming van dijkrin gen. Deze voorstellen waren volgens hem zeer aanvaardbaar. Inmiddels zijn moeilijkheden gerezen, die nog niet tot een oplossing zijn gebracht. Daardoor kunnen G. S. ook nog geen voorstellen doen tot vorming van dijkringen. Hij dankte tenslotte het bestuur van de Zeeuwsche Polder- en Waterschaps bond voor de adviezen, de samenwer king en de hulp, die het Prov. Bestuur steeds ondervond en hij sprak de hoop uit, dat deze toestand bestendigd zou blijven. EXCURSIE. Na de gemeenschappelijke maaltijd werd een exclusie gehouden. Allereerst werd een bezoek gebracht aan de uit kijktoren en het pompstation van de Waterleiding Maatschappij Schouwen en Duiveland „De Blinkert". Op de hoeve van de dijkgraaf van het Water schap Burgh en Westland de heer H J. A. Blom te Haamstede werden verver singen aangeboden. Via Wester Schou wen en Burghsluis reed men naar Zie- rikzee. Door een vergissing reed een deel van de stoet via Brouwershaven, terwijl wegens tijdgebrek het bezoek aan het gemaal „De Schelphoek" ach terwege moest blijven. Ook de officiële ontvangsten in 's Lands Kamer en „Concordia" kwamen hierdoor in het gedrang. Tot slot was men nog enige tijd in „Concordia" bijeen. Oud-minister van financiën over het financieel-economisch beleid van de regering. De laatste weken kwamen verschillende in Djakarta verschijnende bladen uit met scherpe hoofdartikelen over het financiële en economische beleid van het huidige kabinet. Dit was voor Aneta aanleiding tot een gesprek met de oud- minister van financiën, de heer Sjafruddln. Deze verklaarde tegenover Aneta: „Ik ben pessimistisch over het huidige financiële en economische beleid van de regering. Indien er niets wordt gedaan om de toestand te veranderen, zal Indonesië naar mijn berekening eind 1951 in een zeer ernstige financieel- economische crisis zijn". Hij wees op de dagelijks duidelijker wordende inflatietendenzen, die nog be vorderd worden door het verstrekken van lebarangratificaties aan ambtena ren, hetgeen vele tientallen millioenen kost. „Men had dat geld beter kunnen gebruiken voor de uitvoering van irri gatie werken of andere projecten, door opdrachten te geven aan goedkope tech nische firma's in Nederland, Duitsland en Zweden. Mede door het beeld van het ministerie van arbeid worden de kosten voor levensonderhoud in Indo nesië dagelijks hoger. Een voorbeeld hiervan is het toestaan van loonsver hogingen, die uitgaan boven de eisen van de vakvereniging. Voor de produ cent bestaat er geen andere weg dan de loonsverhogingen te verhalen op de con sumenten, zodat het volk dus het Een vleugje historie en een dosis actualiteit. „Waar komt de naam Vlissingen eigenlijk vandaan?" vroeg vorige week tijdens een persconferentie een journalist aan de burgemeester, mr B. Kolff, die in de raadszaal van het Vlissingse stadhuis het één en ander over zijn gemeente had verteld. (De Journalisten maakten óók geschiedenis, want zfl zaten aan de tafels der raadsleden en de wethouders moesten met de publieke tribune ge noegen nemen!) Eenvoudig was bet niet voor de burgemeester op deze vraag een antwoord te geven. Nu ja, het is tenslotte maar een legende, dat Vlissingers (toen heetten ze natuurlijk nog niet zo) de fles van Willibrord (met water of wat anders?) hebben gestolen en daarom Vlissingers werden genoemd, hetgeen dan in moderne taal hetzelfde zou betekenen als „flessentrekkers", maar je kunt nooit wetenEn daarom is het maar goed, dat de naam ook afkomstig kan zjjn van een Deens woord, dat wjj met „veer" vertalen. Dat laatste is nog zo dwaas niet, want het is bekend, dat Vlissingen, ontstaan als vissersdorp, al zeer vele eeuwen de functie van veer naar Vlaanderen vervult. Uiteraard ging dat in het begin wel enigszins anders in zijn werk dan nu. Burgemeester Kolff kent de geschie denis van de stad op zijn duimpje. Het college, dat h(j gaf, was boeiend en uitermate interessant. En als men van de historie van de Scheldestad wat meer afweet, begrijpt men ook meer van het heden. Het spreekt vanzelf, dat van de la tere tijd het meeste verteld werd. En dat de naam van de Kon. Mij. „De Schelde" meermalen werd genoemd met die van de Mij. „Zeeland". Een zekere Arie Smit uit Kinderdijk be gon in 1875 op de verlaten Rijksma- rinewef met 18 arbeiders een bedrijf, dat is uitgegroeid tot het trotse Schel- decomplex met 4000 arbeiders. Een bedrijf, dat een wereldreputatie heeft verworven. „Veere's Genoegen" bestond 30 jaar. Veere beleefde Zaterdag een drukke dag. T.g.v. het 30-jarig bestaan der mu ziekvereniging „Veere's Genoegen" werd een muziekfestival gehouden, waaraan 6 corpsen uit de omgeving deelnamen. Bovendien werd op het sportveld de Jaarlijkse ringrijderij ge houden. Aan het festival namen verenigingen uit Ritthem, Westkapelle, Serooskerke, Middelburg, Wolfaartsdijk en Veere deel. De jury bestond uit de burgemees ter, jhr I. F. den Beer Poortugael en de heren J. L. van der Zwan, J. de Graaff, J. A. But en C. Douw. De uitslag was: 1. „Onda", Ritthem, médaille gemeente; 2. „O.K.K." Westkapelle, médaille bur gemeester; 3. „E.M.M.", Serooskerke, médaille V.V.V. Alle corpsen ontvingen een herinneringsmédaille. Zilveren mé dailles werden uitgereikt aan hen, die 30 jaar lid waren der jubilerende ver eniging, nl. de voorzitter G. J. Poppe en de heren I. v. d. Hooft en J. Verstraate. T.g.v. het jubileum ontvingen alle leden bovendien een herinneringsmédaille. Zij, die 25 jaar lid van „Veere's Genoegen" waren, kregen een bronzen médaille, t.w. de heren L. de Nood, A. v. d. Hooft, M. Minneboo, terwijl aan de onlangs overleden A. Minneboo de médaille ENKELE SOBERE CIJFERS. Maar voorlopig genoeg over „De Schelde". Eerst nog wat over Vlis singen zelf. Enkele vele bekende cij fers, die door hun soberheid echter meer spreken dan lange verhalen: 88 bombardementen in de tweede we reldoorlog en 36000 granaten op de stad in de twee dagen voor de be vrijding. Op de lijst van onbeschadig de woningen maar één adres. De strijd van Vlissingen om de woning nood de baas te worden: 580 nood woningen, waarvan 480 in het Ha vendorp. Gelukkig de laatste jaren weer veel nieuwbouw, al zitten nog honderden te springen om een woning. Nieuwe wijken zijn uit de grond ver rezen. Montagewoningen en moderne flats doen het uitstekend en maken een prettige indruk. Niet alleen echter was er strijd op bouwgebied. Na de bevrijding keerde de Marine niet terug, evenmin de Mij. „Zeeland". De strijd om de terug keer der Marine is gewonnen. En het is niet uitgesloten, dat in de toekomst niet alleen de opleiding van matro zen, maar ook van lager kader in de Scheldestad zal plaats vinden. DE MIJ. „ZEELAND". En dan de „Zeeland". Des zomers tweemaal per week heen en terug een toeristendienst Vlissingen-Folkestone. Een grote hal voor „Zeeland"-boten in survey is gebouwd. Maar nog al tijd vaart de maatschappij niet dage lijks vanuit Vlissingen. In 1947 zei de regering: „dat zal vast en zeker ge beuren, zodra de economische ontwik keling dit mogelijk maakt. Nu kun nen wij dit nog niet van de „Zeeland" vergen." Wanneer zal dat tijdstip er wél zijn? Het Loodswezen geeft veel bedrij vigheid. Zowel het Nederlandse als het Belgische Loodswezen zijn in Vlis singen gevestigd. Er is een afspraak, dat 27 pet. der schepen door Neder landers en 78 pet. door Belgen wordt beloodst. Mogelijk, dat in de praktijk enige correcties zullen worden toege past. Vlissingen bezit ook een bunkersta tion. Het heeft lang geduurd, voordat dit weer op gang was. Thans wordt weer 80 pet. van het aantal schepen van voor de oorlog bediend. Bij de dichting van de Nolledijk heeft Vlissingen 7% ha. verloren, doordat de nieuwe dijk achteruit moest worden gelegd. Het nieuwe Nollebos, dat er achter komt, beslaat een oppervlakte van 50 ha. DE MIJ. „DE SCHELDE". En dat zijn dan in een notedop enige belangrijke feiten over Vlissin gen, een werkstad, waar de gehele dag door het lawaai van het Seheldebe- drijf heerst. Een bedrijf, dat impo neert, als men een wandeling door de enorme fabriekshallen en over de ter reinen maakt. Hoe de arbeiders bij dat leven kunnen werken! Och, ook dat is een kwestie van wennen. Zie die mannen maar eens aan hun draai banken of hun machines staan. Vol ledig geconcentreerd op hun werk, terwijl vlak naast hen een collega met een enorme hamer of iets van die aard een herrie schopt, dat horen en zien vergaat. Het lied van de arbeid blijkt op meer dan één manier gezon gen te kunnen worden! Maar als de Vlisingers een dominé moeten beroe pen, is één van de eisen, die ze stel len, dat hij een goede stem heeft. Waaruit blijkt, dat het gehoororgaan op de lange duur toch wel wat te veel te verwerken krijgt. Arie Smit, de huidige directeur, leidt de journalisten rond, samen met ir. Louis. Hij moet even later in het kantoorgebouw de welgemeende dank van de dagbladschrijvers in ontvangst nemen voor zijn voorlichting. En als herinnering aan hun bezoek ontvangen de journalisten een exemplaar van het keurige gedenkboek t.g.v. het 75-jarig bestaan van het Scheldebedrijf. meester bracht in zijn slotwoord hulde aan de vereniging voor haar initiatief. Aan het festival verleenden medewer king het Tamboers- en Pijperscorps „Excelsior" te Goes en de Padvinders band te Middelburg. De heer R. Repko, oprichter van „Veere's Genoegen", ontving bloemen. RINGRIJDERIJ. Niet minder geslaagd was de ringrij derij, waarvan de uitslag luidde: 1. L. P. Brasser, 2. E. Maljers, 3. F. Vos, 4. J. Mesu, 5. W. de Bree, 6. L. Maljers, 7. A. Wielemaker, 8. G. Koppe- jan, 9. M. de Looff, 10. P. Maljers, 11. Jac. de Nood, 12. Jac. Gideonse, 13. Jac. Maljers. De beker van de burgemeester was voor de heer L. P. Brasser, die van de fa. Wed. de Jongh voor F. Vos. De plaquette van de fa. Pieters te Middel burg viel ten deel aan L. Maljers, die ook beslag legde op de pollepel. De wisselprijs van W. Harpe werd gewon- na goedgekeurd. De rekening over 1950, posthuum werd toegekend. De burge- nen door J. Maljers. FEUILLETON door G. P. BAKKER. 55) o— HOOFDSTUK XXHI. Het was geen gemakkelijke weg, die Saxon te gaan had. De afnemende maan verlichtte de weg slechts flauw. Het pad was smal en kronkelig. Soms stond hij tegen een dichte bosrand, aarzelde verder te lopen. Hij sneed zich een zware tak om als staf te die nen en moest dikwijls blijven staan om te tasten naar de weg. Elk ogen blik kon hij tegen een boomstam bot sen of in een beek vallen. Ten slotte besloot hij zich in het kreupelhout te verbergen en te wachten tot het be gon te lichten. Hij durfde de ogen niet sluiten. Na de vermoeiende dag en het bierfestijn zou hij in slaap kunnen vallen. Wat zou het kamp van Mé- rode hem brengen? De broeders van Mèrode, Zelf was hij nooit in zo'n kamp geweest. Maar hij kende het verhaal van die groene jager van Soest. Dat had hij indertijd goed in zijn geheugen gegrift. Het zou hem mis schien eens te pas kunnen komen. Daardoor wist hij welk soort mensen het was. De naam hadden zij gekre gen van een dappere overste, een ze kere cavalier De Mérode. Tot deze overste eens een nieuw regiment voor het keizerlijke leger had aangewor ven, waren de soldeniers van zo'n lamlendige soort, dat ze noch het mar cheren, noch de andere ongemakken, Von Grimmelshausen. Der aben- teuerliche Simplicissimus. die een soldaat te velde te verduren heeft, konden verdragen. De brigade was zo zwak, dat ze de vaandels niet konden volgen. Wanneer men nu een zieke of een lamme ergens in huis of achter een heg aantrof en men vroeg: van welk regiment? Dan was gewoonlijk het antwoord: Van Mérode. Dat was de oorzaak, dat men ten slotte allen, ziek of gezond, gewond of niet, wanneer ze meeslingerden buiten de gelederen of hun kwartier niet bij het regiment in het veld namen, broeders van Mérode noemde. Bij de strenge tucht in Wallenstein's leger, kwam zo iets niet voor. Wel wist Saxon, dat men vroeger dergelijke knapen varkensvangers of gesneden hommels noemde, dit laat ste omdat de hommels als ze hun ste kels verloren hadden geen honig meer verzamelden én alleen maar goed ge noeg waren om te vreten. Maar het verhaal van de groene jager luidde, dat als een ruiter zijn paard of een musketier zijn gezond heid verloor of zijn vrouw of kinde ren ziek werden en achterbleven, ze broeders van Mérode werden, lieden die nergens beter bij waren te ver gelijken dan bij zigeuners Ze leefden volgens hun eigen smaak, zwierven voor, naast of achter het leger rond. Men kon ze troepsgewjjs in de zon zien liggen. Ze stalen wat ze konden en menig soldenier werd door hen uitgeplunderd en vermoord. Ze stoor den zich aan geen bevel en alleen hadden ze zich soms te schikken naar de provoost-geweldige. Ze beroofden de boeren, plunderden hofsteden en lieten de rode haan kraaien. Menig spion vond bij hen een onderdak en velen van hen beoefenden dit beroep. In hun kamp zou Saxon zeker de gegevens, die hem nog ontbraken, kunnen verzamelen. De broeders van Mérode waren uitstekend op de hoog te van alles wat op de legers betrek king had. Die kennis was een bron van hun bestaan. Zo zat Saxon te peinzen met de rug tegen een boomstam geleund en ter wijl de maan in het laatste kwartier door lichte nevels omsluierd in de donkere lucht stond, zag hij tussen de bomen een meertje. Hij zag de zachte golven glanzen in de zwakke bleke manestralen. Het geleek een droombeeld. Aan de overzijde op een grasveld, dat zilverachtig groen leek te midden van hoge vreemdkleurige bonte bloemstruiken, zag hij uit de schaduw een aantal nimfen in luch tige blauwe, lila en gele gewaden, die los om hun sierlijke leden geslagen waren, te voorschijn komen. Ze dansten hand in hand 'n ronde dans. Hij zag dat ze om de ander blond en donker waren. Ze keerden de gezichten naar hem toe, waren allen bekoorlijk en vol gratie. Toen verbraken ze de rjj en een donkere nimf zweefde naar de oever van het meertje. Was het droom of werkelijk heid? Ze wenkte met de hand en hij herkende haar. Ze was mooi als geen aardse vrouw kon zijn. Er was geen twijfel aan. Het was Marion. Hij keek ln haar donkere ogen. Het was alsof ze iets wilde zeggen, haar lippen be wogen, doch hij hoorde niets, maar hij begreep, dat zij hem wilde waar schuwen. Saxon wilde opstaan, hij kon niet, zijn ledematen waren als lood. Langzaam verdwenen de nimfen even geheimzinnig als ze gekomen waren, het licht verflauwde. Het meertje lag daar voor hem, nu nauwelijks meer zichtbaar, eenzaam en verlaten. (Wordt vervolgd.) Zaterdag j.l. vierde Borssele's fanfare „O.K.K." haar 60-jarig jubileum. 's Middags vond in het gemeentehuis de officiële ontvangst plaats, waarbij afgevaardigden van diverse corpsen uit de omtrek aanwezig waren. Burgemeester Bax schetste de bijzon der grote verdienste van één zijner voorgangers, wijlen burgemeester J L. Richel, die de vereniging uit eigen mid delen meermalen over het dieptepunt heeft heengeholpeh. Nadat de voorzitter van „O.K.K.", de heer Walhout, de vertegenwoordigers der corpsen had welkom geheten, maak ten velen van de gelegenheid gebruik de jubilaresse te feliciteren. De heer Bur ger van Wemeldinge deed namens het bondsbestuur mededeling, dat „O.K.K." een stuk mag uitkiezen, waarvan de partituren door de Bond als geschenk zullen worden aangeboden. De heer J v. d. Velde gaf een over zicht van de geschiedenis van „O.K.K.". Hij is de enige die vanaf de oprichting lid is. Om 2 uur werd een optocht gehouden, waaraan negen corpsen deelnamen. Voor de aanvang der middagconcerten werd gezamenlijk de Feestmars van J. R. v. d. Glas ten gehore gebracht. Des avonds volgde een concert door de mu ziekverenigingen „Prinses Juliana" uit Baarland, „Excelsior" uit 's-H. Arends- kerke en „Euterpe" uit Heinkenszand, De uitslagen luiden: 1. f 35 's-Heer Arendskerke; 2. f 25 's-Heerenhoek; 3 f 15 Kwadendamme. 1. medaille, burgemeester Bax voor 's-Heer Arendskerke; 2. medaille gem.- secretaris voor Kwadendamme; 3. A. de Munck, dir. A.M.Z. voor Hoedèkensker- ke; 4. medaille dhr van 't Hof, hoofd o.l.s. voor Henkenszand; 5. medaille dhr J. v. d. Velde, voor Baarland. Negende wegverkeersdag van de KNAC. Naar de K.N.A.C. mededeelt zal de negende wegverkeersdag op 26 October a.s. te 's-Gravenhage worden gehouden. l>e dag zal worden geopend door de mi nister van Verkeer en Waterstaat, de heer H. H. Wemmers. De president van de N.S. ir Den Hol lander, zal spreken over het overwegen- vraagstuk. Prof. dr ir Labertsma zal het onderwerp inleiden „De tegenwoor dige stand van de wegverlichting". Ir Mollinger, directeur van de R.A.C. zal spreken over „Lichte wagens versus zware". Tenslotte zal de chef van de Verkeerspolitie in Rotterdam, de heer K. J. Muller spreken over „Goede en slechte gewoonten van autobestuur ders". slachtoffer is van het regeringsbeleid", aldus Sjafruddln. Er op wijzend, dat een vermeerdering van de koopkracht alleen bereikt kan worden door een vermeerdering van de goederenproductie, door middel van ar beid, zei Sjafruddin: „Alle door de hui dige regering genomen maatregelen op financieel-economisch terrein, leiden naar een financieel economische chaos. Indien men thans de klappen nog niet voelt, dan is dit een gevolg van de gun stige positie, waarin men zich thans be vindt wegens het beleid van de vorige regering. Deze toestand is echter slechts van tijdelijke aard". De vermindering van de export werd aangetoond aan de hand van de volgen de cijfers: de export bedroeg in het eer ste kwartaal van dit jaar 450.482 ton tegen 2.306.278 ton in het vorig jaar. Sprekende over de huidige stakings golven zei Sjafruddin: „De onverant woordelijke elementen in de arbeiders kringen worden dagelijks brutaler door de zwakke houding van de regering. Thans lijkt het erop, alsof de regering als werktuig wordt gebruikt door on willige groepen van arbeiders. Een an der gevolg van de stakingsgolven is de vlucht van kapitaal uit Indonesia. De Deli tabak en de H.V.A. zijn thans doen de naar andere arbeidsterreinen uit te zien. Federatie Vlasverenigingen - vergaderde. Te Roosendaal kwamen in besloten vergadering bijeen de gedelegeerden van de leden der Ned. Federatie van Vlassersverenigingen. M.a.s. werden de nieuwe statuten goedgekeurd, waarmede in feite de Nederlandse vlasindustrie tot een nieuwe vorm van samenwerking komt. Er werd een nieuw bestuur geko zen, waarvan de heer C. Arkenbout uit Zuidland voorzitter is geworden, de heer R. van Acker uit St. Jansteen vice-voorzitter, mr B. Fruytier uit Rotterdam secretaris. Onder V HET GEHEIM VAN „JEUGD"! Soms brengt een klein voorval een mens aan het denken. En soms komt hij dan tot wonderlijke conclusies! Op het station in Utrecht schetter de een muziekkorps het „lo Vvat"! ter ere van de oud-studenten, die de verjaardag 'van hun universiteit kwa men meevieren. Een jonge man zwarte jas, streepjesbroek, bloem in het knoopsgat en met een baard die niet zo goed door milde komen stond de reünisten op te wachten. Zijn schouders waren gebogen, het jasje slobberde hem om het lijf; het was duidelijk: hij droeg de last van de tijd op zijn jonge schouders! Een oud heertje kwam op hem toe- gestapt: vief en vrolijk, de hoed ach ter op het hoofd, een baard waarop Sinterklaas trots geweest zou zijn uitdagend vooruit gestoken. Met een vermoeid gebaar stak de jonge man zijn hand uit de oude schudde die hartelijk en blij! „Zie heb ik gedacht onze jeugd is oud en onze grijsaards zijn vitaal als waren ze jongelingen!" Ik heb naar de reden gezocht. Ik heb die oude baas eens aangekeken en meende in hem de plattelandsdokter te herkennen de man die de moei te en het leed van honderden gezin nen gepeild en gelenigd heeft mis schien en die er jong bij gebleven is, waarschijnlijk omdat hij iets heeft kunnen geven aan die vermoeiden: zijn eigen levensmoed en vitaliteit. Door die anderen mee te delen is hij zelf jong gebleven! „Het is vreemd!" zo dacht ik. „Moet men eerst oud geweest zijn om jong te kunnen zijn? Moet men eerst het leed geproefd hebben om blij te kun nen zijn?" Ja, ik weet dat het zo is! En ik weet ook, waaruit men die le vensmoed, die vitaliteit kan putten, als men dat leed proeft; „Werp alle bekommernis op Mij en Ik zorg voor u!" heet het in Gods Woord. Is dat niet het geheim van de „jeugd"? Maandagmorgen vroeg is in een zie kenhuis in Berlijn overleden de Duitse geneeskundige professor Ferdinand Sauerbruch, Hitiers persoonlijke chi rurg. Dinsdag zou prof. Sauerbruch 76 jaar geworden zijn. Hij werd bekend als directeur van de chirurgische afdeling van Berlijns Charite ziekenhuizen. „Wanneer de gevaren, die het woningprobleem met zich meebrengen niet spoedig bezworen worden, dan kan dit mijns inziens tot een ernstige zedelijke en geestelijke neergang van ons volk leiden". Met deze woorden besloot dr ir Van Beusekom zijn referaat over het onder werp „Differentiatie in de woningbouw" gehouden voor het congres Nationale Woningraad. Het woningprobleem dat gedurende dit congres uit de aard der zaak meer malen ter sprake is gekomen, vormde in wezen de kern van sprekers betoog. Hij zag de „woningdifferentiatie" als een mogelijkheid om tot beperking van de kosten van de woningbouw te komen en met hetzelfde bouwvolume een groter aantal woningen te bouwen zonder dat bezuinigd hoefde te worden op de in richting en de huishouding. Het zijn voorts tegenwoordig niet uitsluitend gezinnen meer of jonge echtparen, die naar een vrije woning snakken. Gok alleenwonende personen verkiezen een vrije woonruimte boven het „pension" of „samenwonen". In vele plaatsen is het heiaas vaak zo, dat alleen gezinnen met twee kinderen in aanmerking komen voor woonruimte. Echtparen zonder kinderen moeten bij anderen „intrekken". Tot welke onver kwikkelijke toestanden dit „samenwo nen" vaak aanleiding kan geven behoe ven wij hier niet te vertellen. Bijzondere nadruk legde spreker op het feit, dat iedere huishoudingsvorm in een woning ruimte kan vinden, die voor normale levensuitingen nodig zijn. De jonge mens immers die in een veel te kleine ruimte opgroeit kan in zijn nor male levensfuncties belemmerd worden De A.N.W.B. kwam dezer dagen in algemene vergadering bijeen. Zij stond vrijwel geheel in het teken van het ver keer. De heer A. G. M. Boost, directeur we gen en verkeer van de A.N.W.B., gaf een toelichting op de wegenverkeers wet, die van 1 Januari af in werking is. De verkeerswetgeving is thans voor het gehele volk van overheersende be tekenis. Vrijwel iedere Nederlander heeft er elke dag opnieuw mede te ma ken, leven en dood kunnen er mede gemoeid zijn. De spreker onderwierp vervolgens het wegenverkeersreglement aan een critische beschouwing. De re dactie van enige artikelen heeft in de practijk nog tot moeilijkheden aanlei ding gegeven. Zo is het bij intrekking van het rijbewijs tengevolge van een gerechtelijk vonnis, niet meer mogelijk na afloop van de ontzettingstermijn opnieuw te gaan rijden. Men dient dan opnieuw een rijproef af te leggen. Dit is echter nimmer de bedoeling van de wetgever geweest. Het opheffen van de maximum-snelheid heelt de verant woordelijkheid meer in algemene zin op de weggebruiker gelegd. In de practijK blijkt dit goed te voldoen. Bij de flik- keriichtinstallaties bij onbewaakte over wegen zal het witte licht, dat de toe stand „veilig" aangeeft, door het inter nationale groen worden vervangen. De positie van de tram in het verkeers beeld is nog niet bevredigend geregeld. De intrekking van het verbod voor volwassenen om twee kinderen op de fiets te vervoeren is op handen. Deze intrekking zal vooral in de grote steden bi) de ouders algemene voldoening oogs ten. Enige sprekers wezen op het euvel, dat het verkeer bij het passeren van aangegeven oversteekplaatsen meestal met onverminderde snelheid doorrijdt, zodat de voetgangers maar moeten zien hoe zij zich in veiligheid brengen. Voorts werd van verschillende zijden de aandacht gevestigd op het onge wenste gebruik, dat wandelgroepen, leidsters met kinderen, sportclubs enz. herhaaldelijk van de rijweg maken, zonder dat daartoe enige noodzaak is. en een „kleine woning" moet daarom volgens spreker op zijn minst een twee persoons en een éénpersoonsslaapkamer bevatten. „Wij moeten het devies voeren: Voor ieder huishouden een passende woning; passend dan in de zin van inrichting, uitrusting en grootte". Aan dit congres namen tal van ver tegenwoordigers van bouwverenigingen uit alle delen van het land deel. Kersenteelt in de Betuwe bedreigd. Duizenden bomen worden gerooid. De kersenteelt in de Betuwe de kersenstreek bij uitstek loopt ernstig gevaar. De pluklonen en de lonen der „spreeuwenkeerders" zijn dusdanig hoog, dat de telers met grote verliezen wer ken en er toe overgaan duizenden bo men in de komende winters te rooien. Alleen de meubelfabriek in Culemborg heeft 5000 bomen aangekocht." Dit werd medegedeeld op een pers conferentie. De hoge-pluklonen van f 15 per dag, (keerders krijgen zelfs f 20), worden veroorzaakt door het feit, dat er geen plukkers met vakkennis te krij gen zijn. Ongetwijfeld hebben de ker- sentelers goede jaren gehad, doch dit schijnt voorbij te zijn. De teler heeft ihans moeite bet bedrijf gaande te hou den. Naast de hoge pluklonen, zijn ook de kosten van de grondstoffen, bemes ting, bespuiting enz. te hoog. De invoer van Belgische kersen, onge veer 6 millioen kg. beneden de kostprijs, oerokkent de Betuwe veel schade. De teler hoopte op betere tijden, doch nu gaat men over tot rooien der bomen en legt men zich toe op appels en pe renteelt. Nederlands positie in de Europese betalingsunie. De Nederl. minister van Econ. Zaken heeft dit weekeinde een bezoek ge bracht aan Brussel, ter beantwoording van het bezoek aan Nederland van de heer Coppe, zijn Belgische collega. Dit bezoek kan worden beschouwd als een begin van de informatieve bespre kingen, die door de regeringen van de Beneluxlanden moeten worden gevoerd. Naar uit gezaghebbende bron wordt vernomen, heeft het hoofdbestuur van de Europese betalingsunie besloten aan Nederland een extra-crediet van 70 mil lioen dollar toe te wijzen. Daarmede zou. bet bedrag van het Nederl. crediet in de Europese betalingsunie van 320 tot 390 millioen dollar worden gebracht. 32 Nederlandse touristen hebben een angstig moment doorgemaakt, toen de remmen van hun autobus niet normaal bleken te werken bij het afdalen van een zeer steile en gevaarlijke helling in de Belgische plaats Stavelot. De chauffeur, Hendrik Weerman, trachtte verscheidene malen met de motor vaart te verminderen, doch zon der resultaat. Een gesloten spoorover weg halverwege de helling kon nog op het laatste ogenblik worden geopend om de bus door te laten. Een der 32 inzittenden, mevr. Wiers uit Emmen, geraakte in paniek, en sprong naar buiten, waarbij zij werd gewond. Naar thans van de zijde der Rijkswacht te Stavelot vernomen wordt, is haar toestand minder ernstig dan oorspronkelijk werd gemeld. Zij zal over 2 5 3 dagen naar huis kunnen terug keren. Behalve mevr. Wiers is niemand ge wond.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1951 | | pagina 2