fllöfflae
ALLES DRAAIT OM DE DOLLAR.
Haan Held.
Jantje van Sluis, de oudste klokkenist
van Vlaanderen*
Up bezoek in Rhodesia*
ADAMSON
Indrukken uit Amerika.
Met Pinksteren weet de massa geen raad* Zljn Wein en velen hebben
Polderlasten in Krttiningen ver
hoogd tot f 44.~ per ha»
Ruilverkaveling een ondragelijke last.
Reeds in 1424 ga£ hij Acte de Presence.
De winter deed zijn intrede met regen.
Zeeuwse Wandelingen
Een „wakker" schot.
Verdrag met de Bondsrepubliek Duitsland,
SOCIALE WETGEVING
i
Zware straffen geëist tegen
dronken automobilisten.
Maandag 21 Mei 1951
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pagina 2
Bij mooi weer is het geronk niet van
De verkiezingsstrijd in Hoboken is gestreden. Het ging om de vraag, wie
het zou winnen: een Italiaan of iemand van een andere natie. Er zjjn hier
heel veel Italianen en dus roomsen. Dagenlang zjjn wjj getracteerd op allerlei
pamfletten en wat het vervelendste was: op een vreselijk lawaai ln de straten,
tot diep in de nacht. Auto's met geweldige luidsprekers trokken door de stra
ten en vertelden ons, welke enorme voordeden eraan verbonden waren, wan
neer we die of die meneer zouden stemmen. Het ging niet om zijn beginselen
of om zijn geestelijke instelling, neen: wjj zonden een betere stad en nog meer
inkomen krijgen.
Ditzelfde verschijnsel hebben wij met
Pinksteren hier meegemaakt. In Hol
land is het zo, dat ieder in de dagen
vóór Pinksteren spreekt over de a.s.
feestdagen. Maar hier heeft in letter
lijke zin niemand ook maar één woord
gezegd over dit heilsfeit. Toen ik Zon
dagmorgen gepreekt had, zeiden de
mensen: „O ja, dat is goed van u, dat
u aan Pinksteren gedacht heeft". En
zo vreemd vond ik deze houding, dat ik
des morgens voor kerktijd mijn vrouw
nog vroeg: ze zullen hier toch niet op
een andere dag Pinksteren houden dan
in mijn ambtsagendum staat.
COMMERCIEEL.
Wat zit daar achter? De commer
ciële instelling van Amerika. Alles
draait hier om de dollar. En met het
Pinksterfeest kon je niks doen In een
zaak. Hoe ban je nu reclame maken
met het feest van de Geest in een win
kel? Kerstmis gaat veel beter. Dan
werken de Joden ook hard mee. Zij eta
leren dan een kind in hun winkel en ze
draaien dagenlang keihard: Stille nacht,
heilige nacht.
Neen, geen Pinksteren, als het u be
lieft. Maar moederdag!
„Just buy a present for Mother's day",
toe, koop een cadeautje voor moederdag,
dat hoor je overal. En de radio, die je
hier niets kost en dus geen extra be
lasting betekent, werkt daar hard aan
mee.
Toen ik een dagblad inkeek, zag ik,
dat de onderwerpen in de vele kerken
hier allemaal waren: Moederdag. Geen
nkele sprak over Pinksteren
MINDER DIHPGANG.
Dat is wel typerend voor Amerika.
Dit land heeft enorme voordelen boven
Europa. Maar de diepte van de cultuur
en de traditie der kerk zijn hier anders
dan in Nederland. Men leeft meer op
pervlakkig en men denkt meer aan het
heden dan aan het verleden.
Trouwens, zo is het hier ook des Zon
dags. Het kerkbezoek is des morgens
vrij goed. Tenminste in de orthodoxe
kerken. Maar de grote massa gelooft
het wel. Des Zaterdags zie Je ze alle
maal aan hun wagen poetsen, zo aan
de kant van de weg. En of meneer nu
professor is, dominé, slager, bakker of
wat ook, zjj schamen zich niet de han
den uit de mouwen te steken. Als je
zelf niet werken wil, wel, dan moet je
millionnair zijn ende meesten van
hen werken ook.
ERUIT!
Als die wagentjes keurig in orde zjjn,
trekt men er uit. Naar de stranden, de
meren of de bergen. Of men gaat vlie
gen. Vliegen met één van de vele water
vliegtuigen. Kosten zün niet hoog: een
paar dollar en dan vliegt men uren. De
de lucht, ook al, omdat het verkeers-
vliegen zo intensief is.
Alles is hier ingesteld op snelheid, op
schieten, vlug werken. Sigaretjes
draaien, zoals in Holland velen doen:
geen sprake van. Opschieten: dat is het
parool. Wie met de auto in het verkeer
niet let op de lichten en even wacht,
krijgt een oorverdovend lawaai te ho
ren van de mopperende chauffeurs, dat
hij niet spoedig vergeet. Opschieten,
wanneer er gewerkt wordt. Ik wilde
wel, dat u het verschil eens zag met
een Hollandse schilder. Die brandt eerst
af, maakt alles effen en glad, grond
verven en dan schilderen. Hier: de
kwast erover en klaar. En wat voor
een kwast! De werkwijze en het moe-
derfeest houden verband met elkaar.
Denkt u daar maar eens over na!
Hoboken. Dr A. H. Oussoren.
(Ingez. mededeling, advert.)
Vorige week vergaderden de Inge
landen van het Waterschap Kruinin-
gen in de „Korenbeurs", onder voor
zitterschap van de heer Van Hoote-
gem. In zijn openingswoord zei de
voorzitter, dat hij wil beginnen met
een toelichting te geven, waarom in
de begroting zulk een hoog dijkge-
schot, n.l. f 44 per ha., wordt geraamd
en waarom die ook absoluut noodza
kelijk is. Hij brengt in herinnering,
dat in de jaren 1927 tot 1940 de muur
op de zeedijk is geplaatst, grote ver
beteringen in de waterafvoer zijn ge
bracht en een aanvang is gemaakt met
de stichting van het electrisch gemaal
en ondanks de uitvoering van al deze
werken konden de polderlasten bij
een zuinig beheer op plm. f 11 per ha.
worden gebracht.
Toen is de inundatie gekomen en is
de z.g. vrijwillige ruilverkaveling op
gelegd. Volgens de geldende wetten
hadden de geïnundeerden recht op
volledige schadeloosstelling. Deze
schadeloosstelling voor de eigenaars
zou geschieden in de vorm van een
ruilverkaveling, welke geheel op kos
ten van de Staat zou worden uitge
voerd. Hetgeen men na afloop boven
Nog nooit heb ik Jantje van Sluis zo goed kunnen bekjjken als op de ten
toonstelling „Zie Zeeland", die In October 1950 te Gent Is gehouden. Ver
scheidene lezers en lezeressen van dit artikel is het allicht ook zo gegaan.
Hjj stond daar zo parmantig op een geïmproviseerd grasveldje te midden van
de bloemen. Of bent n hem voorbijgelopen zonder speciaal op deze beroemd
heid te letten?
In de gedachte, dat het zo maar een willekeurig beeld was, dat daar enkel
als versiering was neergeplant! Zoals de dame, die Ik op de thuisreis van
Gent sprak: ze had Jantje niet gezien, had ook nooit van hem gehoord. Voor
hen, die misschien evenmin weten wie Jantje van Sluis was, heb ik dit stukje
geschreven.
SLUIS, HET VEEL BELEGERDE.
Dat Sluis in vroegere eeuwen een
voorname handelsstad was met een
bevolking van tienmaal zo groot als nu.
En met een feest ais Pinksteren weet I hebt u uit mijn artikel over Het Zwin
de massa geen raad. van 3 Jan. j.l. kunnen lezen. En belang-
BREEF UIT ZUID-AFRIKA.
(Van onze correspondent J. J. Th. de Kok)
De winter heeft reeds sedert enige tjjd zjjn intrede gedaan, hetgeen men
merkt aan de frisheid, zodra het zonnetje verdwenen is. Wjj zitten dus des
avonds oir. het haardvuur, hetgeen een vaderlands idee geeft.
Merkv.aardig is echter, dat er nog steeds veel regen valt. Indien het nor
maal was, zou er geen druppeltje hemelwater meer neerkomen. Er zjjn echter
dagen, dat men zich in Nederland zou wanen, zo nat, triestig en somber ziet
bet er uit.
Hetzelfde verschijnsel doet zich voor
in Rhodesia, dat Noordelijk van de Unie
ligt. Hevige onweders en tropische re
genbuien zijn ook daar schering en in
slag.
Ik was verleden week in Bulawayo
de plaats waar eertijds de koninklijke
kraal stond van de laatste Matabele
koning Lobengula en maakte daar
zo'u tropisch verschijnsel mede. In een
minimum van tijd stond alles onder wa
ter. De mensen, die van hun werk af
kwamen en naar huis moesten, werden
er totaal door verrast. Men lost hier
zoiets echter practisch op. Dames en
heren, meisjes en jongens, trekken
schoenen en kousen uit en haasten zich
barrevoets naar huis. De mannen stro
pen de pantalon op tot aan de knieën
en verder neemt :rcn Mies nogal ge
moedelijk op.
De ontwikkeling in plaatsen zoals
Bulawayo cn de hoofdstad van Zuid-
Rhodesia, Salisbury, is fantastisch. Is
er men enige tijd niet geweest, dan her
kent men vele plaatsen haast niet meer,
zoveel is er bijgebouwd.
Salisbury heeft nu ongeveer 40.000
blanke inwoners, dus zoveel als een
flinke Nederlandse provincieplaats. De
belangrijkheid is echter veel groter,
want het is het centrum van een enorm
gebied, dat daarenboven nog buitenge
woon welvarend is. Men ontmoet er
mensen uit Tanganyika, Uganda, Ke
nya, Nyassaland, Portugees Oost-Afri-
ka, Congo, Frans Equatoriaal Afrika en
zelfs nog van verder weg. Het is er een
ongekende drukte en een hotelkamer is
uiterst rr.toeilijk te krijgen. Men moet
dan ook dikwijls genoegen nemen met
een noodbed en de kamer delen met 4
FEUILLETON
door G. P. BAKKER.
„Dat hebben we al zo dikwijls ge
daan. Ik ben werkelijk de enige man,
maar de meester zal mij helpen."
„De schippers in Maagdenburg zijn
onze vrienden en daar de overste een
HoPnnder i-, zullen we moet entrach-
ten hem als knecht op een Hollands
schip te laten aannemen. Overste, u
zult het schip mee moeten lossen, maar
als knecht is u vrij in uw bewegingen,
kunt u blijven zo lang het nodig is.
De bemanning van schepen, die met
proviand komen, is altijd welkom. Het
schip zal op u wachten en daar er
toch moeilijk retourvracht te vinden
zal zijn, kan de kapitein rustig naar
een lading blijven uitzien, zonder de
aandacht te trekken",
„ln orde", meende de overste, „maar
ik kan mijn gezicht in de stad niet
vertonen."
„We maken u onherkenbaar en een
schippersbaardje zal uw mannelijk
schoon beslist verhogen. Uw blonde
haren worden zwart en zelfs de prin
ses zal u als een vreemde voorbij lo
pen. U heeft een paar dagen kamer
arrest. dan kom ik u halen. En nu
vertrek ik. Tot ziens overste. Rudolf
blijf maar bier. Ik vind alleen beter
mijn weg."
HOOFDSTUK IX.
Een paar dagen later tegen de sche
mering enterde een roeiboot, waarin
twee mannen zaten, op de Elbe een
of 5 andere mensen, die uit alle delen
van Afrika komen.
Er wordt in dit land veel geld ver
diend, maar het wordt ook gemakke
lijk weer uitgegeven. De minister van
Financiën kwam met een prachtig slui
tend budget, d.w.z. hij kon zekere be
lasting-verlagingen aankondigen, terwijl
er een overschot was, waarvan minister
Lieftinck zou watertanden.
Een kwetsbaar punt is echter, dat de
tabak zulk een belangrijke rol in de
welvaart van het land speelt. Er wordt
hierin zoveel geld verdiend, dat land
bouw en veeteelt in het gedrang komen.
Verse melk, goede groenten e.d. zjjn als
gevolg hiervan voedingsmiddelen, die
zeer schaars zijn.
Een zeer interessant land, dat men
in het oog moet houden. Er komen veel
Engelse emigranten binnen en vooral
ookZuid-Afrikanen. Vooral het
Afrikaner-element begint zich te roeren.
Er wordt wel eens gemompeld van een
vijfde provincie van de Unie, doch zo
ver is het nog niet, want voorlopig voe
len de Rhodesianen zich nog erg geluk
kig binnen het kader van het Foreign
Office in Londen.
(Ingez. mededeling, adv.)
yw
)L Wie piin lijdt leeft maar balf.
rijke plaatsen zijn een begerenswaardig
bezit. In de loop der tijden is Sluis dan
ook 17 of 18 keer belegerd en 13 maai
verwoest, de laatste keer nog niet zo
lang geleden, om het precies te zeggen
op 11 October 1944. Een oud versje
spreekt ook over de rampen, die de stad
herhaaldelijk hebben getroffen:
„Van al mijn oude pracht en mocht
[ik niets behouwen,
Mijn haven is verzand, de keur der
[praalgebouwen.
De zuster van Pariijs, ligt in het stof
[vergruisd;
Mijn scheepvaart is gesloopt, mijn
[handel is verhuisd.
Nog voel ik Parma's vuist mij tot een
[puinhoop maken,
Nog roost mijn ingewand der
[Bruggenaren blaken,
Nog kwijn Ik aan de wond, die mij de
[Fransman sloeg.
Voor zulk een kleine stad lofs, liefs
[en leeds genoeg."
147.
Groninger koftjalk, die op de bolle
spiegel had staan: „De Vrouw Mar-
gien", Groningen.
Een schippersknecht klom aan
boord; de ander stak met zjjn boot de
brede Elbe over.
De oude schipper, een gebaarde vijf
tiger, ontving de knecht met een süjve
buiging: „Uwe Edele is welkom aan
boord van mijn schip", sprak hij. „Van
uw werk wil ik niets weten, dat is
voor beiden het beste. Dit is mijn zoon
Edzke", en hij wees op een sterke,
brede jongen met een vrolijk bolwan-
gig gezicht, die dadelijk z'n grote hand
uitstak.
De nieuwe knecht antwoordde:
„Dank voor de vriendelijke ontvangst,
maar ik ben uw knecht schipper en
van nu af is het voor u, jij en jou en
onder ons ook Edzke. Wij zijn nu mak
kers."
„Mijn naam is...."
„Laten wij je maar Willem noemen,
dat klopt met de monsterrol. Achter
naam De Schipper. Heb je nooit eer
der op een schuit gevaren, Willem?"
vervolgde hij.
.Keen, kapitein, maar vroeger veel
gezeild".
„Des te beter, dan zal je 't vak wel
spoedig leren. Help Edzke maar dade
lijk de zeilen hijsen. Dat is voorlopig
de hoofdzaak. Je bent mooi uitge
dost, maar een beetje te zwierig. Hele
maal niet slecht voor een stuurman
Edzke zal je wel aan 't een en ander
helpen. Pik en teer aan de broek, dan
heb je meteen de reuk. Een wollen
trui, de hals vrij en de borst bruin.
Ken je wat oostfries?"
„Kennen is wat veel gezegd, maar
ik ben het land een paar maai door
getrokken".
In 1285 reeds werd er een sterk kas
teel gebouwd van 70 X 65 meter met
sterke torens en muren van meter
dik. In de vorige eeuw werd het ver
vallen overblijfsel ervan afgebroken.
De Engelsen, de inwoners van Brugge,
Parma, Prins Maurits, de Fransen
hebben om beurt beproefd, met of
zonder succes, deze goede havenstad
aan het Zwin in bezit te nemen.
JANTJE AAN HET STADHUIS
Tot vóór het bombardement van Oct.
1944 had Sluis ook een mooi stadhuisje
met een toren in Vlaamse bouwstijl, een
z.g. belfort. Rondom de torenspits be-
vonden zich vier hoektorentjes. Tegen
deze toren stond Jantje, de houten pop
van ongeveer een meter lang. In zijn
hand had hij een hamer, die op een bel
aan de buitenkant van de toren kon
slaan. Wanneer het uurwerk van de
klok de voorslag van heel en half uur
aangaf, werd door het mechanisme er
van het voetstuk, waarop Jantje stond,
bewogen. Jantje draaide mee en sloeg
daardoor tegelijk op de bel. Doordat
de tik van Jantje samenviel met de
slag van de klok maakte het de indruk
dat Jantje zo hard sloeg!
Rondom dit houten mannetje aan de
toren zijn een paar verhalen ontstaan,
die verband houden met de belegerin
gen, vandaar dat ik eerst iets over Sluis
ais de vaak-belegerde handelsstad heb
gezegd.
„Nu dat heeft veel weg van 't Gro
nings. Wij Groningers kunnen met on
ze taal tot in Denemarken terecht",
voegde hij er niet zonder enige trots
bij.
„Je moet Edzke maar in alles als je
vriend beschouwen. Je slaapt met
hem in het vooronder. En nu aan de
zeilen."
Een uur later zaten ze weer met
hun beiden in de kajuit te eten. Edzke
stond aan het roer.
Saxon keek in de spiegel, die boven
de scheepskist hing. Hij kon zichzelf
nauwelijks herkennen.
„Nu zal geen Mof je voor iets an
ders houden dan voor een Groninger
schippersknecht", meende de schipper.
„Met de taal gaat het ook". Hij bekeek
Saxon nauwkeurig van het hoofd tot
de voeten. „Ja, het lopen. Een beetje
zwaaien, zo van 't ene been op 't an
der, maar niet overdrijven. Zeebenen.
En vooral veel de handen in de
zakken. In je eigen natuurlijk, juist.
Als er nu iemand is, die je voor een
edelman uitscheldt dan heb ik een
onversneden blanke daalder verspeeld",
besloot hij lachend.
's Morgens legde de tjalk aan de
Elbeoever te Maagdenburg aan.
De huizen aan de kade en de vis
sershutten in de buurt waren onge
deerd gebleven. Ook de Sanderbur-
gerbrug was gespaard, maar dat was
ook de enige. Het was een stadsge
deelte dat op zich zelf stond. In de
verte zag men zwarte muren, daar
boven stak de Dom met zijn beide to
rens en het hoge achtergedeelte der
kerk uit, een troosteloos gezicht, voor
al voor hem, die de bloeiende hanze-
stad in zijn gulden glorie had gekend.
(Wordt vervolgd.)
LEGENDEN OVER
JANTJE VAN SLUIS.
In 1606 werd Sluis door de Span
jaarden aangevallen, Prins Maurits had
het 2 jaar te voren veroverd. Van twee
kanten tegelijk zouden ze aanvallen,
een deel aan de oostpoort, een ander
deel aan de „uidzijde. De klokslag van
drie uur 's nachts zou het teken zijn
van de gemeenschappelijke aanval Men
wacht en wacht, maar hoort geen klok.
Als de bevelhebbers elkaar tenslotte
wachtensmoe opzoeken, verwonderd
over het zonderlinge gedrag van de
klok, besluit men toch de aanval nog
maar te wagen. Intussen breekt het
morgenlicht reeds door (het is Juni)
en de zo wonderlijk vertraagde aanval
wordt afgeslagen, de bevelhebber der
stad was door het schreien van zijn kind
wakker geworden en had bij het noren
van het Spaans rumoer zijn krijgsvolk
verzameld.
Wat was er met de klok gebeurd?
Wel, de torenwachter had te diep in
't glaasje gekeken ('t was kermis ge
weest!) en had geen zin meer het uur
werk te gaan opwinden, waarschijnlijk
was hij er ook wel niet toe in staat.
Daarom had hij zijn neefje er op afge
stuurd, die echter weinig verstand had
van uurwerken en de klok had over-
wonden, waardoor ze heel de nacht
bleef stilstaan. Zo hadden de Spanjaar
den dus geen klok kunnen horen! Voor
deze dronken torenwachter, de redder
van Sluis, zou dit beeld aan de toren
zijn aangebracht.
Volgens een andere lezing is het beeld
opgericht ter ere van een tamboer, die
zo handig was verschillende marsen
door elkaar heen of kort na elkander
te trommelen, waardoor hij de vijand
in de waan bracht, dat we van ver
schillende kanten hulp kregen.
Het, wordt ook wel zo verteld: In
1672 werd het naburige Aardenburg
door de Fransen aangevallen. De ver
dediger vaandrig Elias Beekman, roept
de hulp in van troepen uit Sluis, die
onder bevel van Oldenburg aanrukken.
Om nu bij de Fransen de gedachte te
de inbreng zou toegewezen krijgen,
zou in de vorm van ruilverkavelings
rente kunnen worden betaald, bij een
minderwaarde zou de Staat het ver
schil bijpassen.
Nu aan de ruilverkaveling een ein
de is gekomen, is de meerwaarde van
de polder berekend en komt men van
hogerhand op een bedrag, dat in de
tonnen loopt. En de werkelijke ver
beteringen? O.a. veel slechte drainage,
waardoor op vele plaatsen na regen
val dagenlang water op het land blijft
staan.
Een rapport, opgesteld door een des
kundige, geeft aan, dat de jaarlijkse
lasten voor het Waterschap tengevolge
van de ruilverkaveling, voorzichtig ge
raamd, op f 11 per ha. kunnen worden
gesteld. Dit door de grotere lengte van
de wegen, de waterleidingen, gederf
de polderlasten enz. In aanmerking
genomen de grote stijging van de lo
nen en prijzen sinds 1940, zou thans
een stijging van de polderlasten van
f 11 in 1940 tot ruim f30 thans, nor
maal zijn. Voeg hierbij de meerdere
kosten tengevolge van de ruilverkave
ling, dan komt men tot het voorge
stelde bedrag van f44.
Vervolgens kwam de rekening over
1950-'51 aan de orde met een ont
vangst van f 69.118.74 en een uitgaaf
van f81.282.81, alzo met een nadelig
slot van f 12.144.07. De begroting 1951-
1952 vermeldt in ontvangst en uitgaaf
een bedrag van f 101.553.77, waaronder
een post onvoorzien van f 3.661,11. De
polderlasten worden bepaald op f 44
per ha. en 12.7 pet. voor het gebouwd.
Op de aanbeveling voor Dijkgraaf,
wegens bedanken van de heer A. J.
Lindenbergh, werden geplaatst de he
ren J. Glerum, M. A. Kostense en J.
Sinke.
Het voorstel tot wijziging van de
overeenkomst met de Nieuw-Olzende-
polder, waardoor deze geheel in het
Waterschap Kruiningen zou afwate
ren, ondervond geen bedenking. Het
gemaal heeft ln de afgelopen zeer nat
te periode getoond volkomen voor zijn
taak berekend te zijn en de meerdere
80 ha. van de Nieuw-Olzendepolder
zullen geen bezwaar opleveren.
wekken, dat deze hulp groot was, liet
een trommelslager voortdurend andere
marsen door de straten der stad slaan.
Net als bq het vorige verhaal was hier
dus een kwieke tamboer de held van
de dag.
WAT IS WAARHEID?
Wel, lang voor bovengenoemde jaren
was het beeld al aan de toren. De
schoolmeester-archivarus Van Dale
heeft in oude stadsrekeningen gevon
den, dat het in 1424 werd vervaardigd
en aan de toren bevestigd. De beeld
houwer van deze „houtenen man" heet
te Jacob van Huissen, ook de schilder
Anthonis wordt met name genoemd.
Bij de ramp van 1944 is het stadhuis
totaal verwoest, maar Jantje heeft het
er aardig goed afgebracht: een beetje
beschadigd vond men hem tussen het
puin. Een meubelmaker heeft het beeld
gerepareerd, het is opnieuw geschilderd
en zo stond Jantje daar in frisse kleu
ren te Gent. Wie goed gekeken heeft,
zal ook nog wat overblijfselen van de
mechaniek hebben gezien aan de ach
terkant van de houten pop.
Die nu maar wacht op een nieuw
stadhuis om in de hoogte zijn vroeger
werk weer op te nemen.
L. v. W.
Over het verdrag met de bondsrepu
bliek is reeds in Maart een persbe
richt verschenen en werd ook in een
radiopraatje gewezen op de mogelijk
heid van betaling van sociale uitkerin-
den door organen die in West-Duits-
land zijn gevestigd. Ongetwijfeld zul
len velen hiervoor interesse hebben
en volgt hier een beknopte uiteenzet
ting.
Het verdrag is op 29 Maart 1951 ge
sloten en heeft betrekking op de on
der bestuur van de Regering van het
Koninkrijk der Nederlanden staande
gebieden in Europa en de onder be
stuur staande gebieden van de rege
ring der Bondsrepubliek Duitsland.
WAT OMVAT HET VERDRAG?
Practisch alle sociale verzekerings
wetten in het Koninkrijk der Neder
landen en wat de Bondsrepubliek
Duitsland betreft! de ziekteverzeke
ring, de ongevallenverzekering, de
rentenverzekering en de werkloos
heidsverzekering.
Op dit verdrag is reeds thans een
aanvullende overeenkomst gesloten.
In deze overeenkomst Is bepaald, dat
de betaling van sociale renten met in
gang van 1 April 1951 wederom zal
plaats vinden en wel met terugwer
kende kracht tot 1 September 1949.
De mogelijkheid, dat nog verdere te
rugwerkende kracht aan deze over
eenkomst kan worden gegeven, zal nog
nader worden onderzocht. De over
eenkomst zal gelden zowel voor reeds
vroeger toegekende als
voor nog vast te stellen
renten ingevolge de Ongevallenverze
kering, de Invaliditeits- en Ouder-
domsverzekermg en de pensioenverze
kering voor mijnwerkers.
Uitdrukkelijk zij er hier op gewe
zen, dat deze aanspraken alleen tegen
over West- Duitse organen bestaan.
Het is bekend, dat heel wat van deze
vroeger toegekende renten zijn ge
staakt en dat rechten op later ont
stane uitkeringen in het geheel niet
zijn verwezenlijkt. Indien de verant
woordelijke Duitse organen bekend
zijn en men is zelfs nog ln het bezit
van papieren, die het recht op uitke
ring uitwijzen, dan is de zaak betrek
kelijk eenvoudig. Men richt zich dan
met vermelding van zo nauwkeurig
mogelijke gegevens tot het betreffende
orgaan, waarbij men duidelijk eigen
namen, geboortedaum en adres op
geeft met vermelding van alle gege
vens, die de zaak kunnen bespoedi
gen, en de zaak is daarmee aan het
rollen geraakt. Afwachten wordt dan
de boodschap. Men moet er mee reke
nen, dat in Duitsland veel paperas
sen door de oorlog verdwenen zjjn en
de afwerking van uit Nederland ko
mende verzoeken dus veel tijd zal vor
deren.
Moeilijker wordt het, wanneer men
meent aanspraken te hebben, doch on
bekend is met het betreffende Duitse
orgaan of geen enkel schriftelijk ge
geven kan overleggen.
Voor al die gevallen is er een in
stantie in het leven geroepen, die deze
zaken voor de Nederlanders behar
tigd. Het is het bureau voor Duitse
Zaken van de Vereniging van Raden
van Arbeid, p.a. Raad van Arbeid te
Nijmegen. Het is te begrijpen, dat
deze verzoeken zeer duidelijk, volle-
ii? en nauwkeurig moeten zijn.
Indien men twijfelt of ih een be
paald geval nog wel rechten bestaan,
doet men er toch goed aan, dit ter
kennis te brengen van genoemd Bu
reau, daar het in voorkomende ge
vallen ook gaarne van voorlichting zal
dienen.
CorespondentieJ. v. S. Uw vermo
gen brengt Uw berekend inkomen in
gevolge de Noodwet-Drees boven de
inkomensgrens in die wet bepaald. U
hebt geen recht op uitkering.
Kinderbijslag voor natuurlijke
kinderen.
Bij Kon. Besluit zal met terugwerken
de kracht tot 1 Januari 1951 kinderbij
slag voor natuurlijke kinderen worden
verleend. Dit geldt voor natuurlijke
kinderen tot 16 jaar, die uitsluitend of
in belangrijke mate door de ouders wor
den onderhouden, Indien deze ouders
arbeiden in de zin der kinderbijslagwet
en in Nederland gevestigd zijn.
Fonds voor door pokken
gedupeerde bakkers?
De R.K. Bakkerspatroonsvereniging
te Breda heeft zich gericht tot de drie
organisaties van Bakkerspatroons in
Nederland, met het verzoek, contact op
te nemen met de meelfabrikanten, ten
einde te verkrijgen, dat op elke 50 kg
meel, die bij de bakkers wordt afge
leverd, een toeslag van 10 cent wordt
geheven. De op die manier bijeenge
brachte dubbeltjes zouden dan kunnen
worden gestort in een fonds, waaruit
dbakkers kunnen worden geholpen,
wier bedrijf tengevolge van de heersen
de pokkenepidemie stil ligt.
NIEUW ORGAAN VAN DE K.L.
Verschenen is het eerste nummer
van het nieuwe officiële maandblad
van de Kon. Landmacht, de „Leger-
koerier". Het blad is een uitgave van
het ministerie van Oorlog en staat
onder redactie van de reserve-kapi
teins M. Grot en J. G. Raatgever.
Voor de Arrondissementsrechtbank te
Middelburg hadden zich een aantal
chauffeurs te verantwoorden, die ge
snapt waren toen zij „in kennelijke
staat" verkerende, hun wagen bestuur
den.
De eerste verdachte was de 47-jarige
vrachtrijder J. C. S. te IJzendijke. Op
17 Februari j.l. was hij op de hoek van
de Rozemarijnstraat en de Gouverneur
straat zo eigenaardig aan het manoeu
vreren dat het de aandacht van de
voorbijgangers trok. Zo reed hij b.v. te
gen een betonnen electriciteitspaal op.
Voor de rechtbank verklaarde hij, dat
hij wel wat bier had gedronken maar
in het geheel niet dronken was geweest
en nog behoorlijk in staat zijn wagen
te besturen. De bloedproef had echter
uitgewezen dat verdaehte's bloed een
te hoog percentage alcohol bevatte. De
eis tegen deze verdachte was 2 weken
gevangenisstraf en 4 maanden intrek
king van het rijbewijs.
De tweede dronken automobilist was
A. H. B. P. uit St Jansteen, die ook
had verklaard wel wat bier te hebben
gedronken maar toch niet dronken te
zijn geweest. Ook tegen hem was de eis
2 weken gevangenisstraf en 4 maanden
intrekking van het rijbewijs.
De Castricumse bloembollenhandelaar
had op 19 Januari een auto bestuurd op
de Nieuwe Dijk te Axel, terwijl hij dron
ken was. Toen hij op zeker moment de
macht over het stuur was kwijtgeraakt
was hij van de weg afgeraakt en dwars
door enige tuinhekjes, die natuurlijk
sneuvelden, in een paar tuintjes te
recht gekomen. De eis tegen hem luidde
een maand gevangenisstraf en intrek
king van het rijbewijs gedurende 1 jaar.
Op 2 April zagen twee surveillerende
politiemannen te Zaamslag een auto
passeren, die nogal slingerend over de
weg reed en waarvan de bestuurder
half liggend achter het stuur zat Om
dat zij vermoedden dat de chauffeur
van de wagen dronken was, hielden zij
een andere wagen aan en verzochten zij
de bestuurder hiervan de verdachte wa
gen te achtervolgen. Na een wilde jacht,
waarbij soms een snelheid werd bereikt
vak 120 km per uur en waarbij de dron
ken chauffeur, die later bleek te zijn
de houthandelaar A. W. te Goes, ge
vaarlijk heen en weer over de weg slin
gerde, werd Perkpolderhaven bereikt,
waar de wagens tot stilstand kwamen
bij de aanlegsteiger van de Provinciale
boot. Toen bleek eerst hoe dronken de
verdachte was, want bij het uitstappen
kon hij nauwelijks op zijn benen staan.
Hij werd ter ontnuchtering overgebracht
naar een politiepost waar hijde vol
gende dag verklaarde, dat hij zich van
het gehele geval niets meer kon herin
neren.
Tegen hem was de eis een maand ge
vangenisstraf en de intrekking van het
rijbewijs gedurende 5 jaar.
Uitspraken Rechtbank Middelburg.
De Middelburgse rechtbank deed gis
teren uitspraak in de volgende zaken:
A. G„ los werkman te Colijnsplaat,
werd schuldig verklaard aan poging tot
oplichting en diefstal en veroordeeld
tot 9 maanden gevangenisstraf, met af
trek van het voorarrest.
D. S„ veehandelaar te Waarde, had
in hoger beroep terecht gestaan wa
gens overtreding van de Wegenver-
keersregeling. Eüj werd ontslagen van
rechtsvervolging, daar de dagvaarding
een nietigheid bevatte.
L. H., taxi-ondernemer te Nvv- en St
Joosland, werd in hoger beroep veroor-,
deeld tot 3 weken hechtenis wegens
overtreding van de Jachtwet. Het be
roepen vonnis werd bevestigd.
M. G. de Baar, handeiaar te Hoede-
kenskerke, werd wegens het veroorza
ken van een verkeersongeluk te Oude-
lande, in hoger beroep veroordeeld tot
35 of 10 dagen, met bevestiging van
het beroepen vonnis.
De Economische Politierechter deed uit
spraak in de zaak tegen de veekooplie
den E. A. v. d. K. te Clinge en H. C. M.
P. te Graauvv en Langendam. Beiden
werden schuldig verklaard aan overtre
ding van het Deviezenbesluit 1945 en
veroordeeld tot 3 maanden gevangenis
straf met aftrek van het voorarrest.
Nieuwe organen Chr. Vakbeweging
Verschenen zijn het eerste nummer
van „Naar breder vlucht", orgaan van
de Unie van Burger Luchtvaart Perso
neel en het eerste nummer van „De
Koopvaarder", orgaan van de bedrijfs
groep zeelieden, beide aangesloten bij
de Christelijke Bedrijfsgroepen Centra
le, Pieter Bothstraat 8, 's-Gravenhage.
INTERIMCONFERENTIE VOOR
PLAN-SCHUMAN.
De delegaties der zes landen, die het
plan-Schuman hebben ondertekend, heb
ben zich op een bijeenkomst in Unkel
bij Bonn geconstitueerd tot een interim
conferentie, die permanent in functie
zal blijven tot het plan definitief in wer
king kan treden.
