I In Spanje worden protestantse kerken verwoest» e J> OM DE GRONDSTOFFEN. V20Ï ^Ylieuwó uitcle^rovincie BAA YENS UW OPTICIEN Prof» G. Wisse te Doorn beschikt over vele bewijsstukken. ,tDe Telegraaf'' overschreed de grens van het fatsoen. Nationaal concourshippique te Bergen op Zoom. Noord-Beveland Pasen 1951. 1 KORTE CIOERELDKR0HIEK ARTSENDIENST APOTHEKEN Zondagsdienst dierenartsen .v Zeeuwse kreeftenvissers boeken goede resultaten. Zaterdag 12 Mei 1951 ZEEUWSCH DAGBLAD Pagina 3 Vervolging en verdrukking in hef land van Franco. Hoe staat het met het Evangelie In Spanje? Worden de Protestanten In het land van Franco inderdaad vervolgd? Helaas, de vele berichten, die ons uit Spanje bereiken, doen daarover geen twijfel bestaan. „Reeds vele maanden sta Ik", zo schrijft ons prof. G. Wisse te Doorn, „in regelrechte correspondentie met geloofsgenoten ln Spanje en een mand vol brieven, pamfletten, foto's, afschriften van vonnissen enz., even zovele bewijsstukken van de heersende vervolging, is in mijn bezit." De feiten laten zich niet loochenen. Onze geloofsgenoten ln Spanje hebben het moeilijk door de tegenstand en soms de inquisitie, die men van Roomse zijde helaas meent te moeten uitoefenen. Op pen bevolking van ca. 25 millioen Span jaarden zijn er slechts 20.000 gelovige Protestanten. Hebben deze mensen dan geen grond wettelijke rechten? Laten we even her inneren aan de tijd, toen Franco aan het bewind kwam. Hij liet in de grondwet de volgende bepaling opnemen: „Nie mand zal lastig gevallen worden uit hoofde van zijn godsdienstige opvattin gen." Dat klinkt nogal soepel voor een land, waar de roomse godsdienst de staatsgodsdienst is. Echter zegt hetzelf de artikel ook: „In het openbaar zullen geen andere uitingen worden toegestaan dan van de r.k. godsdienst." Dit bete kent dus, dat het niet geoorloofd is te vergaderen in enig lokaal, dat van bui ten als kerk kan worden beschouwd, terwijl zingen helemaal is uitgesloten. VERVOLGING EN VERWOESTING. Nu is de situatie niet op alle plaat sen gelijk. In Madrid b.v. laat men meer toe dan op het platteland. De toepas sing van de grondwettelijke bepalingen hangt veel af van de gewestelijke over heden. Maar hoe het ook zjj: een feit is, dat vele duizenden Bjjbels zijn verbrand, dat vergaderlokalen zijn verwoest, dat gelo vigen met knuppels zijn aangevallen, dat sommigen in de gevungenis zijn opgeslo ten, dat velen zijn beboet, dat anderen weer zijn ontslagen uit hun betrekkin gen, dat de kinderen geen onderwijs kunnen ontvangen, als zij niet rooms gedoopt zjjn, dat het protestantse huwe lijk wordt belemmerd, dat een enkele gelovige tengevolge van ophitsingen is gedood. En voorts zijn er pamfletten in het bezit van prof. Wisse, waarin Spaanse Jezuïten openlijk opwekken het mate riaal van de Protestanten te trachten te vernietigen en hen zelf lastig te val len. Maar al te vaak wordt aan deze op wekking op diep ergerlijke wijze gevolg gegeven. Men ziet: een brede lijst van vervolgingen, een verschrikkelijk leven voor hen, die trouw blijven GROTE LIJDZAAMHEID. Maar deze vervolging om Christus' wil wordt, getuige de talrijke brieven, die in het bezit zijn van prof. Wisse, met grote lijdzaamheid gedragen. Treffende voorbeelden van Gods genade in de trouw van Zijn kinderen worden open baar. Daar was een kleine gemeente, die staande moest vergaderen op een binnenplaatsje, waar ruimte was voor niet meer dan 20 mensen. Maar ze kwa men om te bidden en Gods Woord te lezen. Vele eenvoudigen gaan voor. Schier wekelijks vinden krachtdadige bekeringen plaats. Een voorganger schreef prof. Wisse, hoe hij kort daar voor weer twee volwassenen belijdenis des geloofs mocht afnemen, hoe onlangs een priester in de samenkomst der ge meente was verschenen, die openlijk de goede keuze had gedaan. „Waarde broeder in Christus", stond boven een brief, die prof. Wisse dezer dagen ontving van een 14-jarige Spaanse jongen. Hij vertelde, hoe hij zich met lichaam en ziel aan de Here Jezus had mogen overgeven en hoe hg nu onder zijn roomse makkers het Evangelie verkondigde. Daar was ook een brief van een 19-jarig meisje, dat vertelde de goede keuze te hebben ge daan. Zij wilde nu medicijnen gaan studeren, om zich met heel haar per soon aan de Here te wijden door in dienst der medische zending te tre den. Zo wordt in Spanje wel heel dui delijk Gods genadewerking openbaar. DE HOUDING DER GEESTELIJKHEID. Iloe staan nu de roomse geestelijken zelf tegenover deze verdrukking? Wat dit betreft is drieërlei te constateren. Een deel der geestelijkheid meent, dat het roomse geloof deze onverdraag zaamheid beslist eist. Een andere groep, b.v. verschillende bisschoppen in Zuid- Frankrijk en ook menig ernstige room se priester en dito leek in ons land keurt deze vervolging beslist af. De derde groep tenslotte verklaart, dat het nog een dubieuze zaak is. Men mag slechts hopen, dat wij in dit opzicht elkaar door eerlijke voorlichting en be spreking mogen nader komen. Het kan toch niet bestaan, dat, terwijl men in de hele beschaafde wereld schreeuwt om de rechten van de mens en wij mèt de roomsen de vervolging van priesters en nonnen in Oost-Europa ten diepste af keuren, men dan in Spanje en andere landen de Protestanten in wezen het zelfde aandoet. HULP IS DRINGEND NODIG! Zolang dit echter geschiedt, zullen w(j onze broeders en zusters ln Spanje moe ten helpen. Kan dat dan? Ja zeker, In siders weten de weg, waarlangs hulp kan worden verschaft. Er is al heel véél hulp verleend. Door bemiddeling van een comité in ons land zijn duizenden Spaanse Bjjbels naar Spanje verzonden. Nog honderden aanvragen om Bjjbels bljjven binnenkomen. De vreugde na ontvangst ervan ls grenzeloos. Maar nog meer wordt er voor onze geloofsgenoten in Spanje gedaan. Het is gelukt het Kort Begrip en de Heidel- bergse Catechismus in het Spaans ver taald te krijgen. In honderden, ja in duizenden exemplaren worden deze nu naar Spanje en ook Portugal gezonden. „ZEND MIJ EEN BIJBEL!" En nu zal ieder begrijpen, dat dit alles veel geld kost. Tot nu toe zijn de nood- Prof. G. Wisse, vele Zeeuwen wèl bekend, geeft in bijgaand artikel tal van feiten over het leven van de Protestanten in Spanje. Prof. Wis se, die allerminst anti-papist u, doch die het zuivere Evangelie van Gods genade als de enige redding voor mens en wereld ziet, heeft zich het lot der verdrukte geloofsgeno ten in Spanje aangetrokken en o.m. met dr H. Borkent te 's-Gravenhage is hij rusteloos bezig gelden in te zamelen om Bijbels en andere ge schriften naar Spanje te kunnen verzenden. De inhoud van dit artikel spreekt voor zichzelf. En ook de opwek king aan het slot de handen inéén te slaan en bijdragen te zenden aan zijn adres: Doorn, Parklaan 3. er moet aan steeds meer aanvragen worden voldaan. Wat denkt u b.v. van een brief, die prof. Wisse ontving uit een gevangenis en waarin stond: „Ik smeek u hier op mijn knieën in de cel, zend mij een Bijbel!" Het is gelukt! Gemak kelijk gaat het niet, maar de wegen en middelen weten we, goddank. Prof. Wisse schrijft om de zoveel maanden een rondzendbrief aan de ver drukten, die in het Spaans wordt ver taald en bij honderden naar de verschil lende groepen in Spanje wordt gezon den. Bovendien tracht hij op alle gepaste wijzen (collectes in kerken en door ver enigingen, verzamelen van giften door comité's en particulieren) gelden bijeen te krijgen. Maar er is nog veel meer nodig. En daarom moeten ook de Zeeuwse chris tenen worden gemobiliseerd. Zij kun nen hun bijdragen per aangetekende brief zenden aan prof. G. Wisse, Park laan 3 te Doorn. Laten wij onze hulp niet uitstellen! Wij dienen er de zaak van het Koninkrijk Gods mede. De hand aan de ploeg, dankend voor de vrijheid, die wij zelf bezitten, biddend voor en steunend onze broeders en Vorige week Zaterdag kwam in Straatsburg opnieuw de Raad van Europa bijeen. Bij êlle bezwaren en ge varen, die men in dit instituut kan zien is dit één der weinige verschijnselen in de na-oorlogse buitenlandse politiek, die een positieve ontwikkeling vertonen. Minister Stikker, die ditmaal voor de Raad optrad als woordvoerder van het comité van ministers kon dan ook met recht constateren, dat zelfs de meest overtuigde cynicus nu niet meer kan ontkennen, dat de gewoonte van Euro pees overleg groeit. Door zijn zeer serieuze behandeling van de Raad droeg minister Stikker trouwens zelf krachtig bij tot de ver hoging van het aanzien van dit college, dat zich steeds meer ontwikkelt in de richting van een Europees parlement. Belangrijk was met name, dat nauwere banden aangeknoopt werden tussen de Raad van Europa, als vertegenwoordi gend lichaam van de Europese volken, en de Organisatie voor Europese Econo mische Samenwerking (O.E.E.S.), die uitsluitend bestaat uit afgevaardigden der regeringen. Waar over economische samenwer king overlegd wordt, daar komen in deze tijd van algemene bewapening de grondstoffen ter sprake. De Engelse vertegenwoordigers, die zelfs in het bui tenland niet zwjjgen kunnen over hun jammerlijke politieke conflicten thuis, vertoonden neiging de daarover in hun Lagerhuis tussen Conservatieven en La- bourafgevaardigden gevoerde debatten voort te zetten. De socialisten legden daarbij natuurlijk weer de nadruk op een eerlijke verdeling van de wereld- grondstoffen, waarin met name Ame rika tekort zou schieten, terwijl de Conservatieven pleitten voor een verbod van uitvoer van militair belangrijke grondstoffen naar de landen van het Sovjet-blok, een punt waarop het beleid zakelijke bedragen bijeengebracht, maar zusters in Spanje. „De waarheid was op de loop.'' Commissaris der Koningin voelde zich beledigd. „Het behoort zeker tot de taak van de pers, de aandacht te vestigen op onbehoorlijkheden. De persvrijheid in Nederland is een kostbaar bezit en door do pers te muilkorven, zou men het beginsl van de democratie aantasten. Maar deze vrijheid geeft ook plichten, n.l. de grenzen van het fatsoen en de wel- gevoegljjklieid niet te overschrijden. En deze grenzen zijn overschreden ln het dagblad „De Telegraaf", o.a. in een op 17 April verschenen stukje van „ï'as- quino", getiteld „La vérité est en marehe", waarin de eer en de goede naam van de Commissaris der Koningin in Noord-Holland, Baron de Vos van Steenwjjk, worden aangetast". Aldus mr P. W. van Doorne, in het kort geding voor de president van de Amsterdamse rechtbank, mr C. W. Thöne, waarby hij namens de Commis saris, dr E. J. Baron de Vos van Steen- wijk, voor „De Telegraaf" en haar re dacteuren, de heren J. W. Goedemans, J J. F. Stokvis en Joh. Lüger, vorder de, dat zij zich zullen onthouden van enige publicatie ln „De Telegraaf", waarbij de goede naam van eiser in opspraak zou kunnen komen, op straf fe van een dwangsom van vier maal f 25.000. Mr van Doorne noemde alle ln de betreffende artikelen geuite bewerin gen volstrekt onwaar. Toen het Com missarishuis moest worden ingericht, en bleek, dat de Rijksgebouwendienst niets had, 13 op volkomen regelmatige wijze door het districtsbureau van het Beheersinstituut, tegen ontvangstbe wijs een aantal de heer Menten toebe horende tapijten verstrekt. Toen tenslotte het beheer over de goederen van de heer Menten eindigde, zijn er door de Rijksgebouwendienst onderhandelingen met de advocaten van de eigenaar geopend over een ev. aan koop van de tapijten. Men werd het evenwel niet eens en de tapijten zijn daarna teruggegeven. Niet beledigend. Mr van Dal, pleitend voor „De Tele graaf", noemde het artikel van 17 April niet beledigend voor de eiser, om dat zijn naam er niet in staat en voorts zeide hij, dat men de rubriek van „Pas- qulno", „die buitelt en duikelt", moet zien als een carnavalsrubrlek, die nooit au serleux moet worden genomen. Toen mr van Doorn vroeg, of die „Pasquino" met het artikel zijn cliënt had bedoeld en mr van Dal antwoordde, dat de schrijver had gedacht, dat het artikel op iemand anders sloeg, zei mr van Doorn: „Als hij dat dacht, was hij een ezel!" Mr van Dal vond, dat de Commissaris voor het publiek niet op kenbare wijze ls aangeduid. Nergens wordt over de heer Menten gesproken, -noch over diens villa ln Aerdenhbut, waar de tapijten zijn weggehaald. In zijn repliek zei mr van Doorn „De heren van „De Telegraaf" hadden liet artikel behoren te lezen en zij zijn er verantwoordelijk voor. Men had voorzichtig moeten zijn. Als Pasquino dan zo dartelt en buitelt, is hfj bij het schrijven van dit artikel op zijn hoofd gevallen". Mr van Doorn zei tenslotte, dat zjjn cliënt bij het stellen van de dwangsom geen persoonlijk voordeel beoogt, want dat deze dwangsom waarvan hij hartelijk hoopte, dat zij nooit uitbe taald behoeft te worden bestemd zal zijn voor de Stichting 19401945. Uitspraak op Dinsdag 15 Mei a.s. des morgens half elf. President Peron heeft in een toe spraak tot een vergadering van beamb ten van het ministerie van Financiën verklaard, dat de Argentijnse regering vast besloten is haar strijd tegen infla tie en prijsopdrijving energiek voort te zetten. ilngez. mededeling, advert.) LANGE VORSTSTRAAT 106 GOES TEL. 2159 FEUILLETON door G. P. BAKKER. 13) o— „Dat is toch een heel eind van hier?" „Ja, maar ik ken het gehele woud. Overal zijn schuilplaatsen. Nooit is mij iets ernstigs overkomen. Dit is mijn eerste grote avontuur en het zal ook goed aflopen." „Daarop kunt u vertrouwen. Maar waarom zou u weggaan. De zon schijnt heet op de landen, hier is het koel. Zacht ritselt de wind door de bla deren. De vogels zingen en fluiten boven onze hoofden. Anders is alles stil en niemand zal ons storen. Alleen in liet woud. Wij beiden alleen." „Neen", zei ze. „Ik moet gaan. Ik heb andere plichten. Al is u oud, uw hart schijnt jong." „Is dat geen groot geluk?" ant woordde hij. „Oudere mannen zijn be ter te vertrouwen, heeft u zelf ge zegd." Ze bloosde. „Ja. En toch. Waarom? I-Iij weet het niet, waarom hij haar verliet." „Vrouwen zijn veranderlijk, een oude waarheid", zuchtte de zwerver. „Vaarwel." „Vaarwel of tot weerziens." Hij keerde haar de rug toe, strekte zich uit op het mos, het hoofd op de arm en sliep. De hond ging naast de meester lig gen. Enige minuten later keek hij spie dend om zich heen en begaf zich even eens op pad. HOOFDSTUK VI. De avond begon te vallen. Op de top van een hoge heuvel, te midden van wild struikgewas, lag een man op de rug naar de hemel te staren. Langzamerhand verflauwden de om trekken der bomen en de groen ba- groeide stukken van een brokstuk bouwvallige muur. Boven hem begon nen de sterren te fonkelen. Venus, de Grote Beer, de Kleine Beer, en van het zuidwesten naar het noordoosten de sterrenbeelden de Schutter, de Zwaan, Cassiopeia, Per seus en de Wagenman, waar doorheen tal van lichtende sterren, groot en klein, de Melkweg. Dan ziet hij Mars ver in het Oosten. Mars: en zijn ge dachten keren terug tot de koning van Zweden. Gustaaf Adolf was wer kelijk met zijn gehele krijgsmacht op getrokken naar Berlijn. Hij stelde zijn leger in slagorde en liet de stukken zo plaatsen, dat ze de stad bestreken. Door een trompetter liet hij melden, dat men de poorten moest openen. Ge beurde dit niet dan zou er een recht matige verontschuldiging zijn voor be storming, plundering en bloedvergie ten. 1) De koning had er bij gevoegd, dat hij door zijn zwager niet slechter wenste te worden behandeld dan de keizerlijken. Er ontstond grote schrik ln de stad. Het dreigement had geholpen. De keurvorst tekende het verdrag, waar in hij afstand deed van Spandau, van Kütrln en bovendien beloofde, maan delijks 30.000 daalders te betalen voor 1) Rikskansleren Axel Oxenstlerna's Skrifter. onderhoud van het Zweedse leger. 's Avonds werd buiten tafel gehou den. De beide vorsten waren aanwe zig. Een groot feest volgde. De bloem van de Berlijnse adel met hun dames verscheen. Maar de mooiste van allen was Marion geweest. Zij was de ver wezenlijking van de schoonste droom, die 'n man ooit zal kunnen dromen. Nooit had hij gedacht dat 'n vrouw zo op een bovenaardse verschijning zou kunnen gelijken als Marion in haar feestkleed, 'n gedicht van lichtgrijze zijde en zilveren kant, eng omsluitend haar sierlijke, slanke gestalte, een prinses uit een sprookje. Edelen en officieren, de meest ge zochte coutiers van het hof van de keurvorst, hadden haar vol bewonde ring aangestaard, maar zij had die vu rige blikken niet bemerkt en alleen ogen voor hem gehad. Hij had het ge zien. maar hij begreep het niet. Alleen met de koning van Zweden, had ze een kleine wandeling gemaakt. Alsof Zijne Majesteit, die deze avond heel vrolijk was en alle zorgen op zij gezet scheen te hebben aan het hof wilde tonen hoe hoog ze stond in zijn achting. Generaal Banner was achtergeble^ ven om hem die korte tijd gezelschap te houden. Hij had hem op de schou der geslagen en gezegd: „Gelukkige kerel zo'n vrouw te ver overen. Als ik naar de prinses kijk, voel Ik me weer twintig." „Alsof Uwe Excellentie een grijs aard ls", had hU geantwoord, maar de nog jeugdige generaal had lachend een afwerende beweging gemaakt. (Wordt vervolgd.) Op 2e Pinksterdag zal op de Ren baan Kijk in de Pot te Bergen op Zoom een groot nationaal concours hippique worden georganiseerd door de West- Brabantse Harddraverij en Concours Hippiquevereniging uit Bei gen op Zoom. De deelname is dit jaar zeer groot, zowel kwalitatief als kwantitatief. Voor het klein springconcours, dat des morgens gehouden zal worden, be staat veel belangstelling, doch deze is voor het grote springconcours, het zgn. M.A., nog veel groter. De beste ruiters uit ons land en de bekendste manege's doen mee. Voor het kleine springconcours heeft een 40-tal deelnemers(sters) zich laten inschrijven. Het grote springconcours gaat om de zilveren wisselbeker van de gemeente B. o. Zoom. In de pauze zullen de heer van Loon en zijn zoons een hoge school voorrijden en twee dames van het D.A.F.-circus op de Lipizaner heng sten de oude hoge school. Diverse een- en tweespannen zullen deelnemen. De fokver. „West-Brabant" verleent medewerking aan dit concours wat de tiiigpaarden betreft. Hiervoor zijn verschillende fraaie wisselbekers en medailles beschikbaar gesteld, w.o. van de Koningin. van de regering-Attlee juist dezer dagen in de Verenigde Staten heftig was ge- critiseerd. Het was MacArthur, die deze critiek het eerst te berde bracht. Zij werd ech ter ook door diens tegenstander, de mi nister van Buitenlandse Zaken, Acheson, hoogst ernstig opgenomen en de Britse minister van Handel, Sir Hartley Shaw- cross kon haar niet geheel ontzenuwen. Zo moest hij bijv. toegeven, dat de uitvoer van rubber van Malakka naar China alleen al in de eerste drie maan den van 1951 46.000 ton had bedragen tegen 77.000 ton over geheel 1950. Geen wonder, dat hiertegen scherp protest rees en dat de Britse regering er toe heeft moeten besluiten de uitvoer van rubber naar China geheel stop te zetten. Een stap in de richting van een algeheel embargo op de uitvoer naar China door leden van de Verenigde Naties van wa pens, olie en strategische materialen, dat door Amerika dezer dagen is voor gesteld. Nog op andere wijze kwam de ver houding tussen Amerika en zijn bondge noten ter sprake bij de verhoren van MacArthur door de Amerikaanse Se naatscommissie. De generaal meende namelijk, dat als een land 90 van de last van de Koreaanse oorlog draagt, zoals met de Verenigde Staten het ge val is, andere landen op het militaire beleid niet al te veel invloed mogen uit oefenen. Een andere visie op deze zaken bleek de voorzitter van het college van Amerikaanse stafchefs, generaal Marshall te hebben, die na MacArthur door de Senaatscommissie werd gehoord. Deze gaf namelijk als zijn mening te kennen, dat MacArthur Amerika het ri sico van een oorlog met de Sovjet-Unie had willen doen lopen en dan nog wel ten koste van het uiteenvallen van het bondgenootschap met zijn geallieerden. Marshall liet ook zien, hoe MacArthur, die in tijden dat de zaken goed lopen al gauw geneigd is te optimistisch te zijn, bij tegenslag maar al te spoedig in pes simisme dreigt te vervallen. Zo beoor deelde hij de toestand in Korea in Ja nuari j.l. zeer somber en deed daarom verstrekkende aanbevelingen voor bom bardementen van Mandsjoerijs gebied. De hoogste Am. militaire autoriteiten zijn hierop echter uiteindelijk niet inge gaan op grond van het veel gunstiger in zicht in het verloop van de strijd, waar toe de generaals Collins en Hoyt Van- denberg kwamen, die achteraf volkomen in het gelijk zijn gesteld. Wel toonde Marshall zich een voorstander van een economische blokkade van China. Ook bij deze uiteenzetting der verschillende standpunten is, naar het ons voorkomt, weer duidelijk aan het licht getreden, hoe president Truman, zijn ministers van Buitenlandse Zaken en Defensie en zijn stafchefs ten aanzien van Korea en China een beleid voorstaan, dat enerzijds krachtiger is dan dat van Engeland en verschillende andere Europese landen en anderzijds weloverwogener dan dat van MacArthur. Het is onbehaaglijk waar te nemen, hoe, terwijl de gehele Westerse politiek draait om het vinden van het juiste verweer tegen het Russische gevaar ook een andere oude vijand de kop weer op steekt: het Duitse nationaal-socialisme. Bjj de Zondag in Neder-Saksen gehou den verkiezingen behaalde deze stro ming, belichaamd in de Socialistische Rijkspartij, al weer 11 van het aan tal stemmen. En waarschijnlijk moet men hier nog bijtellen een groot deel van de op de nog grotere vluchtelingen- partij uitgebrachte stemmen, waarin ook sterke nationaal-socialistische sympa thieën leven. Deze overwinning werd hoofdzakelijk behaald ten koste van da partijen, die het bewind van Bondskan selier Adenauer steunen. Het is dan ook niet onmogelijk, dat deze op de duur zal worden uitgeschakeld en de strijd om da macht zal worden gevoerd tussen da nationaal-socialisten en de socialisten van welke laatsten Europa, naar telkens blijkt, ook niet veel te verwachten heeft. (Ingez. mededeling, adv.) *\*6' V) blijft monter en fris wanneer u qeniet van de xerkvriW<cnde (Vervolg van pagina 2). Veerdienst Kortgene-Wolfaartsdijk A.N.W.B., 'k wil U vragen nog één enkel waarschuw'bord. Want in heel ons Nederland is maar één zo'n tori te kort. Met je auto op twee plankjes steil naar boven op de boot, is heel moeilijk en gevaarlijk; dat moet NOORD-BEVELAND wt [nood. Bij springtij is het diep, diep treurig: de toevoerwegen staan dan blank, 'k Zag dames op hun blote benen door 't water naar de steile plank. De auto's door het zilte nat. En 'teind' van dit gedwongen bad Is: roestend staal en kou gevat. 'tls daarom nodig, dat men wete, ja, dat heel Holland niet vergete hoe in onze bruggenrijke staat nog ZO EEN hopeloos veer bestaat. Ja, inderdaad speelde dit tafereeltje zich af op Zaterdag 24 Maart j.l. De veerdienst Kortgene-Wolfaartsdijk be hoeft nodig aanpassing, verbetering of nog beter: gehele liquidatie en in de plaats daarvan een brug. Dit laatste is de vurige wens van Noord-Beveland. Op 8 Mei 1940 werd de brug aanbe steed. De oorlog verhinderde de uit voering ervan. Thans, nu het verkeer enorm is uitgebreid, is de noodzaak van een brugverbinding nog vele ma len dringender geworden. Bovenstaand plaatje geeft een glo baal beeld van de huidige toestand. Vele schetsen zouden nodig zyn om de verschillende moeilijkheden te ver duidelijken. Voorlopig willen we hier mee volstaan. Hoe zal het gaan met Pinksteren? En daarna? Daarom: Eén waarschuwbord in Nederland Voor richting naar Noord-Beveland. Kring Noord-Beveland der Z.L.M. Minister Stikker gaat tot „economische actie" over. Minister Stikker heeft in zijn kwali teit van voorzitter der O.E.E.S. en van de commissie van ministers van de Raad van Europa een acht punten omvattend plan aangekondigd, dat beoogt Europa te redden van een economische chaos als resultaat van de tekorten aan grond stoffen en de stijging der prijzen. Op lste en 2de Pinksterdag zal de artsendienst als volgt waargenomen worden: Middelburg: C. F. Frumau, Groen markt 17, telef. 2635; Maandag: A. W. Boerwinkel, Noordweg 22, telef. 2460; Vlissingen: C. C. Sluyter, Badhuisstr. 70, telef. 2225; Maandag: J. Vader, Badhuisstraat, telef. 2472; Goes: M. P. Bruynzeel, Jac. Valckestraat 3, telef. 2375; Maandag: H. Doeleman, Oost singel 118, telef. 2391; Koudekerke, Westkapelle en Zoutelande: M. Huy- gens, De Casembrootstraat, Westka pelle, telef. K 1188316; Oostkapelle, Serooskerke en Veere: M. v. d. Sluys, Markt 155a, Veere, telef. K 1181—271; 's-H. Arendskerke, Heinkenszand en WolfaartsdijkP. Staverman, Clara's pad B 58, Heinkenszand, telef. K 1106 234; Driewegen, 's-Heerenhoek en Nieuwdorp: W. H. C. C. J. Lucas Luykx, Werril 16, 's-Heerenhoek, telef. K 1105282; Tholen, Oud-Vossemeer, Nieuw-Vosmeer en St. Philtpsland: L. D. A. Lcoysen te Tholen, telef. 49 en R. C. Renes, Oud-Vossemeer, telef. 19. In de week van 1219 Mei zullen de volgende apotheken voor avond- en nachtrecepten geopend zijn: Middelburgvan Plenbroek. VlissingenEngering. Goes: Numans. De dienst voor de dierenartsen in West. Zd.-Beveland wordt van Zater dagmiddag tot Dinsdagmorgen waar genomen door Joh. Kiaassen te Hein kenszand, telef. K 1106288 en M. Gaakeer te Ovezande, telef. K 1195 283. 126 Zeeuwse kinderen gingen in 1950 naar C.G. herstellingsoorden. Door de Zeeuwse afdelingen van het Centraal Genootschap voor kin derherstellingsoorden en vacantieko- lonies (C. G.) werden het vorige jaar in totaal 126 kinderen uitgezonden. Het totaal aantal verpleegdagen be droeg in A-huizen 4330 en in B-hui- zen 608. De meeste kinderen kwamen uit Goes (24), Middelburg (28) en Vlis singen (18), maar er valt op te mer ken, dat het aantal verpleegdagen der grote steden terugloopt en de plattelandsgemeenten in de provincie stijgende cijfers te zien geven. Van de 29 afdelingen in Zeeland kwamen uit Arnemulden 1 kind, uit Axel 7, uit Duiveland 1, uit Arendskerke 1, uit Kapelle-Biezelinge en Schore 3, uit Kloetinge 8, uit Oostburg 1, uit Ril land 1, uit Terneuzen 6, uit Wilhel- minadorp, dat pas werd opgericht en thans 100 leden telt, 5, uit Wolfaarts dijk 2 en uit Zierikzee 20. Uit het gehele land werden in de 12 koloniehuizen in 1950 verpleegd 8066 kinderen en in 339791 verpleeg dagen. De prov. vertegenwoordiger voor Zeeland is de heer G. Houteka mer te Goes. Werk van Adriaan Kousemaker voor de radio. A.s. Maandagmiddag (1.15 uur) zal voor de N.C.R.V. de eerste radio-uitvoe ring worden gegeven van de Rhapsodie over het Ned. volksliedje ,,'kHeb mijn wagen volgeladen", voor harmonie-or kest, van Adriaan Kousemaker. Deze uitvoering wordt verzorgd door de Kon. Militaire Kapel o.l.v. Kapitein-Direc teur Roous van Yperen. (Ingez. mededeling, advert.) Wir Jampot... „Lekkere" Haaf de smeerboel... j spons er overl De kreeftenvissers hebben tot heden betere resultaten met hun vangst dan verleden jaar. De prijs is overeenge komen met de exporteurs en de ver deling is in orde. De aftrek van Zeeuwse kreeft is door de geringe aanvoer van Noorse kreeft zeer goed. De Zeeuwse kreeftenvissers mogen n.l. maar 3 maanden vissen, opdat de Zeeuwse kreeftenstand niet te laag zou worden. De Noorse vissers ech ter, die uitgestrekte terreinen heb ben voor hun vangst, vissen zeker 10 of 11 maanden. Ze hebben slechts 6 weken vacantie. En juist in deza pauze is de handel op 't buitenland zeer gering. Veel en groot zijn in de handel de veranderingen der laatste 25 jaar. Wa ren er voorheen plaatijzeren bakken als bewaarplaats, tengevolge waarvan niet alleen veel sterfte optrad, maar ook geen voldoende voorraden kon den worden bewaard, thans zijn er moderne reusachtige verwater- en be waarplaatsen met fris water. Zo kun nen nu duizenden kreeften worden bewaard. De verzending naar België, Frankrijk en Zwitserland is beter ter hand genomen en uitgebreid. Enkela uren na de bestelling worden de kreeften afgeleverd in de grote ste den van onze Zuiderburen. Met drukke dagen zelfs per speciale vliegtuigen tot in Italië toe. De prijzen variëren naar gelang van de Noorse voorraden en het aanbod van andere buitenland se kreeften. De handel verdient er aan en de kreeftenparken zijn ook een grote attractie voor de duizenden Bel gen, Fransen enz., die op hun tochten door Zeeland de oesterbanken komen bezien en de kreeftenparken niet graag zouden overslaan. De opbrengst van de bazar voor de Transportcolonne van het „Rode Kruis" te Wemeldinge heeft opgebracht f4000. Woensdag j.l. vergaderde de afd. Krulningen van de N.C.V.B. Ds van Burgeier sprak over „Het geheim van Rome's macht". De Herv. Vrouwengroep „Helpt El kander" te Bruinisse maakte een reis naar de bollenvelden en „Keukenhof". Bij gunstig weer zullen de muziek gezelschappen „Excelsior" te Kats en „Wilhelmlna" te Colijnsplaat Zaterdag a.s. een concert geven op de muziek tent te Colijnsplaat.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1951 | | pagina 3