Lusteloos Haar avontuur Duitse schildwacht sprong in de houding voor bonnen-smokkelauto* Sociale taken in de Ned* Herv* Kerk* ADAAtSON HET ZEEUWSE VERZET(Slot) De rol van K.P.-Zeeland bij de bevrijding* De overdracht van het Waterleidingbedrijf. Ontpiooiïngsmogelijkheid voor velen. O, wat een dorst! Renesse verwacht weer veel vreemdelingen. Ontwerp „Belemmeringenwet Landsverdediging" ingediend Maandag 16 April 1951 ZEEUWSCH DAGBLAD Pagina 2 Zeeuwse Jaap, met wie wy al eerder hebben kennis gemaakt en die in Rotterdam goed bekend was, had zich intussen van uitstekende contacten by de Rotterdamse politie voorzien. Nadat de CCD-ambtenaren van Zoid- Beveland de koffers met bonnen netjes verzegeld en van een loodje voorzien hadden, verscheen er dan ook een deftige auto van de hoofdcommissaris van politie te Rotterdam, die de koffers vervoerde. De wagen maakte zoveel indruk, dat een Duitse schildwacht by de Vlakebrug op Zuid-Beveland er netjes voor in de houding sprong. Men ondervond op deze wjjze ook geen moeilijkheden bjj do geregelde Duitse controle op de veren. Ook het contact met Witte Piet in Rotterdam kwam door Zeeuwse Jaap tot stand, waardoor de financiële verzorging van de KP-Zeeland geregeld kon worden. Behalve via Amsterdam had men zodoende dus ook via Rotterdam contact gelegd met de LKP. Het was toen echter al zeer kort voor Dolle Dinsdag, zodat, eer dit landelijke contact veel resultaat kon opleveren, de ver binding met het Noorden reeds weer verbroken was. aandeel in het verzet heelt gele verd. Na de bevrijding kwam hij als BS'er terug in Zeeland met als sou venir twee kogels in zijnzit vlak. In Zeeuwsch-Vlaanderen zelf kon het maar weinig tot daadwerkelijke actie komen. Toch gebeurde er nog wel iets. Rondom Axel werden er omstreeks 5 September enkele Duitse soldaten gevangen genomen, a a (oeriersters leverden prachtig werk. Op Koninginnedag '44 werd de laatste distributiekraak gepleegd, en wel te Wissekerke op Noord-Beve land. De kassier verleende medewer king, door een verkeerde sleutel in de enveloppe af te geven en de goede aan de KP toe te vertrouwen. Niette min moest de kraak met enig geweld gepaard gaan, want wel kon men 's avonds het gebouw binnen komen, maar in de eigenlijke kluis zaten de bewakers en de toegang daarheen was verseperd door een deur met een grendel. Een poging om de deur te forceren hielp niet, maar één van de KP'ers wist een loket te forceren en hij kreeg de bewakers, die zich te weer stelden en de jalouzieën op haalden, om door het uitstralen van licht de aandacht te trekken, onder controle. De bewakers kregen een af doende „behandeling" en de KP ver trok met 9.000 bonkaarten. DE PARTISANENSTRIJD VAN DE KP. Bij alles wat door de KP verricht is in Zeeland hebben de koeriersters een groot aandeel gehad. Vooral hei transport van bonnen en wapens be hoorde tot hm werk. Eén der koe riersters vervoerde eens voor 18.000 liter benzinebonnen in een bonbon doosje van Oostburg naar Rotterdam met het etiketje erop: „Van Opoe voor Jantje". Wij denken ook aan de koerierster, die onder geleide van een KP'er een koffertje met bonnen ver voerde en op het station Roosendaal door een CCD-ambtenaar werd aan gehouden. Er was veel publiek op het perron en daarbij waren ook twee Duitse soldaten. Het openmaken van koffers had dan ook veel bekijks. Toen de koerierster ook hetzelfde lot moest ondergaan, sprong de geleider bij, keek de ambtenaar aan en zei hem in zijn oor: „Ben je een goed vader lander? Laat dan dit meisje met rust. In de koffer zitten distributiebonnen voor onderduikers." De ambtenaar bleek een goed vaderlander te zijn. De koerierster werd met rust gelaten. Tenslotte mag de rol niet verzwe gen worden, die de KP speelde bij de bevrijding in September, October en November '44. De plannen voor het kraken van Biervliet en Breskens, waarvoor de sleutels der kluizen reeds ter beschikking waren, konden achterwege blijven; het wa3 niet meer nodig. Maar meteen was de situatie bij de nadering van de geallieerde legers grondig gewijzigd. Alle veer- verbindingen waren stopgezet en tus sen de eilanden was geen contact meer te verkrijgen. In West-Zeeuwsch- Vlaanderen kwam men te zamen met de meest strijdbare OD'ers tot de zgn. PAN-organisatle. Op 12 Septem ber '44 werd aan Gentil het comman do opgedragen. Hij wist een goede organisatie uit te werken. In Oost- Zeeuwsch-Vlaanderen waren enkele KP'ers, waaronder Kees, achtergeble ven. Zij hebben te zamen met de OD de partisanenstrijd georganiseerd. Zeeuwse Jaap zinde de verbreking van het contact na Dolle Dinsdag maar matig. Hij nam in deze chaos dan ook een hem typerend besluit. Hij vulde zijn zak met pistolen en vertrok met de laatste boot vol N.S.B.-vluchtelingen naar het Noor den. Zijn redenering was: het werk is hier afgelopen en in het Noorden hebben ze me misschien nog nodig. Zo is hij in Rotterdam terecht gelco men, waar hij jjUIT „HET GROTE GEBOD" jj VERZETSBOEK LO-LKP issaei die op een paar boerderijen opgebor gen werden. Bij de bevrijding op 19 September had men een groot aantal krijgsgevangenen. Een der KP'ers ging door de linie, maar werd door de Canadezen teruggestuurd om twee piloten te halen. Hij deed dit en bracht toen meteen maar een 5-tal Duitse krijgsgevangenen mee. Ook in het Westen kon men weinig beginnen. Men had gebrek aan springstoffen en bovendien was het spervuur zo hevig, dat men tot niets doen gedoemd was. Op elke 30 m. vielen twee a drie granaten. Van de 700 woningen zijn er te Oostburg maar 100 blyven staan. Het moest er met geweld door. Helaas kostte de bevrijding daar het leven van een KP'er. Op een boerderij waren 80 man geëvacueerd. Het geschutvuur was zo erg, dat men voor hun leven vreesde en men besloot de Canadezen te verzoeken de boerderij te sparen. Simon (Jan Kars t) ging met een tweetal anderen op weg naar de ge allieerden, tot hij bij Waterlandkerkje op een gegeven mooment door een granaat gedood werd. De anderen ontdekten, dat ze op dat ogenbliK enige meters van de Canadese post af waren. Op Walcheren werden de voorbe reidingen tot de bevrijding georgani seerd door de OD en de LO. Met name in Vlissingen is nog verzet ge leverd. De mannen hadden de wapens geroofd uit de Duitse wapenkelder van de Rijks HBS. Toen de vijand voor het water, dat Walcheren overstroom de, moest vluchten, zag de verzets groep nog kans een honderdtal gra naten te bemachtigen. Op 1 November volgde de landing van de Canadezen. De verzetsgroep lag in het oude stads gedeelte in stelling. Een Duitse post in een huis werd overmand en ver volgens wist men de telefoonverbin dingen van de Duitsers met dit stads gedeelte te vernietigen, zodat het Duitse commando zenuwachtig werd en de indruk had, dat de oude stads wijk geheel in handen was van de partisanen. De Ortscommandant met zijn staf vluchtten naar Middelburg. Op 4 November capituleerde de vijand en werd de verzetsgroep georgani seerd als BS. De groep was toen 25 man sterk. Wij zijn thans aan het slot ge komen van onze artikelenserie. Niet alle verzetsdaden zijn ver meld, evenmin als de plannen en half uitgewerkte overvallen. Wij beperkten ons slechts tot de belang rijkste wapenfeiten. De K.P.-Zeeland telt ook een aantal slachtoffers onder haar leden en contacten. Deze helden, zij heb ben de kreet des harten: Zeeland vecht door, verstaan, totdat zij hun leven lieten voor de vrijheid. (Ingez. mededeling, adv.) I ....hangerig, loom? jk Dat ellendige gevoel ver- GEMEENTERAAD SOUBURG. 4 Subsidieregeling voor Bijz. Kleuteronderwijs. Zoals gemeld vergaderde Vrydag de gemeenteraad van Souburg. Tot leden van de landbouwcommissie werden benoemd de heren L. W. Kodde, B. Koole en W. Ovaa. Een stuk grasland aan de Doornlustlaan werd verhuurd, waarbij werd bepaald, dat geen mest hopen of ingekuild voer op dit terrein mogen worden opgeslagen. Het voorstel tot het verlenen van garantie t.b.v. de Stichting Rusthuizen Walcheren werd z.h.s. goedgekeurd. De heer A. W. Bouff (Arb.) had evenals de heer G. Janse (C.H.) waardering voor het werk van de Stichting. De heer Bouff wilde bij ev. terugbetaling van bijgepaste tekor ten dit op voet van gelijkheid zien ge beuren en niet zoals thans werd voorge steld, naar rato van het aantal inwoners op het ogenblik der terugbetaling. Bur gemeester Stemerding nam dit over, zodat het ev. terug te betalen bedrag gelijk zal zijn aan hetgeen bij een verlies zou moeten worden bijgepast. Het voor stel tot vaststelling van een subsidie regeling voor het bijz. kleuteronderwijs werd door de heer P. de Boer (Arb.) toegejuicht. De voorzitter deelde mede, dat er veel mutaties voorkomen onder het personeel i.v.m. de lage salariëring. Eén der doelstellingen van de regeling is de salarissen op een behoorlijk peil te brengen, daarbij vooruitlopend op de ko mende wet op het kleuteronderwijs. DE WATERLEIDING. Bij de overdracht van het Waterlei dingbedrijf naar de W.M.Z., welk voor stel m.a.s. werd goedgekeurd, wees de heer Bouff erop, dat velen practisch het zelfde bedrag zullen moeten betalen als thans. Er zijn echter ook wanboffers, aldus het raadslid, o.m. de bewoners van oude huizen met grote kamers. De heer L. Ch. Jansen (Arb.) had be zwaren tegen de vroegere opmetingen en de heer G. Janse (C.H.) zei, dat men inoeiljjk onder de overdracht uit kon. Hy berekende, dat over de gehele linie g6nomen de tarieven f 1.18 hoger zullen komen te liggen. Hoewel hij dit betreur de, achtte hy het niet mogelijk eraan te ontkomen. Ook de heer J. v. d. Have (C.H.) was van menihg, dat de burgers meer zullen moeten gaan betalen. De voorzitter antwoordde, dat het thans geldende tarief om verschillende redenen niet over de gehele linie wordt toegepast, terwijl ook geen rekening is gehouden met de huurverhoging. Ook hij was van mening, dat de bewoners van oudere woningen, die vaak ruimer zijn (Van onze Utrechtse correpondent.) „De nieuwe kerkorde staat in het teken van het apostolaat". Aldus de heer N. G. J. van Schouwenburg, directeur van het persbureau der Ned. Herv. Kerk op een persconferentie, welke in het gebouw van de synode belegd was. Teneinde haar apostolaire taak naar behoren te kunnen waarnemen, heeft de Kerk een aantal organen in het leven geroepen, waarin beroepskrachten werkzaam zijn. Ter conferentie gaven verschillen de van deze beroepskrachten een uit eenzetting over het onderdeel van het apostolaat waarin zij werkzaam zijn. Ds F. J. Pop, directeur van het instituut Kerk en Wereld te Drie bergen, verklaarde dat dit Instituut waarover wij onze lezers niet nader behoeven in te lichten eigenlijk maar een onderdeel is van de Neder landse Academie voor Volksopvoe ding, welke wijlen dr J. Eykman zich had voorgesteld te stichten. Kerk en Wereld leidt op voor aller lei nieuwe beroepen. Na zes jaar ar beid blijkt de geestdrift voor deze nieuwe taken (jeugdwerkleider, evan gelist) bij de Hervormde jongeren niet zo sterk meer. Dit moet verklaard worden uit de onwennigheid, waarmede de jongeren tegenover deze werkzaamheden staan. Ze weten nog niet wat het is. Velen worden liever predikant omdat ze van dat ambt een klare voorstelling heb ben. Maar waarom zou men niet bui ten het predikambt de Kerk kunnen dienen in de wereld? Anderen geven de voorkeur aan nog een belangrijk de studie in de medicijnen, omdat een dokter de mensheid dient. Maar, aldus ds Pop, waarom zou men zich niet op andere wijze aan de mensen kun nen geven? Vooral nu een teveel aan predikanten en dokters zich zo lang zamerhand gaat aandienen. De bezoldiging van hen, die op Kerk en Wereld hebben gestudeerd, is beter dan men zou verwachten, al hangt het wel af van de werkkring die men krijgt. De toelatingseisen kan men gelijk stellen met wat gevraagd wordt voor eindexamen middelbare school. Slechts personen boven 20 jaar wor den aangenomen. Sociale sector. De directrice van het sanatorium Zonnegloren te Soest, zr H. Kley, ver telde het een en ander over het tekort aan verpleegsters. Het ergste tekort is alweer voorbij maar het verloop in de verpleging blijft groot, tot schade van het werk. Ouders kunnen hier veel aan doen; als zij er bij hun dochters op aan dringen om vol te houden en als zij haar steeds weer wijzen op het mooie en nodige van dit werk. Wie zich niet geschikt acht voor de arbeid in een ziekenhuis, zou zich (Ingez. mededeling, advert.) I'TOLILLEÏON door G. P. BAKKER. 68) o— Toen zag Saxon aan ae esdoorn zijn luit hangen. „Ditmaal zal je my niet verraden", zei hij. Marion antwoordde: „Ik zag haar hangen, toen we in de struiken zaten. Mijn hart bonsde van angst, dat die mannen haar zouden zien." Saxon trad naar de paarden, die rustig stonden te wachten. Hij tilde Marion op het kleinste der twee, slingerde zichzelf op een groot, bruin strijdros. „En nu, vooruit, liefste!" schreeuw de h(j, „naar het Noorden, naar Bran denburg!" HOOFDSTUK XXIII. Door het stille bos reden Marion en Saxon in Noordelijke richting ovar de smalle paden. Na het onweder was de lucht vol komen opgeklaard. Het was een mooie namiddag en ontkomen aan het gevaar, hoopten ze op een afde ling Zweden te stoten. Maar de een zaamheid van het woud werd door niets gestoord en rustig reden ze door tot de schemering daalde. „Het lijkt mij niet verstandig een herberg op te zoeken, zelfs als wij de kans hebben er een te vinden", meen- da Saxon. „Waarom zouden wij niet in het bos ons nachtkwartier opslaan?" vroeg Marion. „Achter op onze zadels zijn de huzarenmantels vastgegespt, vroeg in de morgen kunnen we ver der gaan." „De paarden moeten we laten lo pen, door hun gehinnik Is reeds me nig vluchteling verraden", opperde Saxon. „Ze zullen wel door een of andere boer opgevangen worden of teruggaan naar de legerplaats. Hier in de bossen is voedsel genoeg te vin den. Jij zult je wel redden, hè jon gen". Hij klopte zijn paard vriend schappelijk op de nek, zodat het om keek en hem met schele ogen aanzag. „Eten hebben we nog genoeg", ver klaarde Marion, aan de knapzak voe lend, „en het is lichte maan." Toen het donker werd stegen ze af, Saxon gaf de paarden een flinke klap op de achterbout. „Vooruit", schreeuwde hij, en in een sukkel drafje aanvaardden zij de terugtocht. De avonturier drong in het struweel door de dichte hagen en heesters. Ma rion volgde hem. Het was of tal van vogels wakker geworden waren om hen te begroeten, want zij hoorden 't gezang van kievit en winterko ninkje, van nachtzwaluw en leeuwerik en zelfs de rietzanger liet zijn vro lijk liedje met zachte trillertjes klin ken. Saxon maakte het nachtleger ge reed. Met zijn mantel en de zware hu- zarenjassen was het verblijf in de mooie lentenacht in de beschuttende bossen volstrekt niet onaangenaam. Boven hen, tussen de toppen der bo men, zagen zij de schitterende ster ren fonkelen aan de hemel. Zij vleiden zich dicht naast elkaar neer. Saxon wikkelde zich in zijn jas. „Wel te rusten", wenste hij. „Dit zal zeker de laatste nacht wezen van ons samenzijn. Morgen bereiken we Bran denburg, dat in het bezit der Zweden is. Onze avonturen zullen dan ge ëindigd zijn." Marion schoof dichter tegen Saxon aan en antwoordde: „Voor de laatste maal wil Ik heel dicht bij je zijn. Ik moet je iets ver tellen, wat ik reeds te lang voor je heb verzwegen." Saxon sloeg zijn arm om haar lichaam, dat geheel verborgen was onder de ruime mantel. Eensklaps begon de meesterzanger onder de vogels luid zijn liefdeslied te kwelen, zijn forse trillers, zijn lange, tedere tonen klonken door de avondstilte en aandachtig luisterden zij naar deze gevoelvolle klanken, die zo geheel hun gemoedsstemming ver tolkten. De zanger zweeg. „Ik weet nu niet, hoe ik beginnen zal!" zei zij zachtjes. „Ik weet het werkelijk niet?" „Dan zal ik het maar doen", ant woordde de avonturier, zijn hartstoch telijke liefde niet meer meester, sloot haar vast in zijn sterke armen en drukte een lange zoen op haar lippen. „Ik heb je lief, lief met heel mijn wezen, dat zal geen nieuws voor je zijn. Meen je, dat ik niet gevoeld heb, dat je hart evenveel naar my ver langt, als mijn ziel uitgaat naar jou. Nooit zal er voor mij een andere vrouw op deze wereld bestaan. Je kleine vingers houden mijn hart om strengeld en de blik uit je zachte ogen zal mij bij blijven tot mijn laatste ademtocht. Als ik mijn ogen sluit, zie ik je slanke gestalte voor mij, voel ik de blik van je zachte donkere ogen. Er is voor mij maar één vrouw op de wereld en die ben jij", en weer zoende hij haar. (Wordt vervolgd.) wellicht nuttig kunnen maken in de gezinszorg. Hierover sprak mej. A. M. Bos van de sectie Gezinszorg van de Algemene Diaconale Raad. Zij gaf een indruk van de opleiding voor gezins verzorgster, welke in verschillende plaatsen bestaat. Mr J. W. Blankert, secretaris van de sectie Reclassering en Kinder bescherming van de Alg. Diac. Raad, herinnerde er aan, dat de zorg voor het kind al eeuwen is waargenomen in. Nederland, vooral in de vorige eeuw, toen de geest van het Réveil vaardig werd over tal van christenen. Nooit echter vroeg de kinder bescherming zoveel krachten als tegen woordig. Er zijn leiders en opvoeders nodig, die zich volledig willen geven aan dit werk. Men bedenke, dat mo menteel ongeveer 18.500 minderjarigen onder voogdij van particuliere instel lingen staan! Hiervan komt zowat de helft voor rekening van de Ned. Herv. Kerk, die bovendien nog de zorg heeft voor 450 regeringspupillen. Dan de reclassering. Momenteel verblijven 7000 Nederlanders In de gevangenis maar jaarlijks verwerken de gezamenlijke straf gestichten meer dan 45.000 personen. Wat een gezins- nood vertegenwoordigt dat! De ge vangenen zelf krijgen wel geestelijke verzorging, maar wie bezoekt hun gezinnen? Wederom: er zijn mensen voor nodig. Tenslotte het jeugdwerk. Hierover verstrekte mej. E. Oskam van de Her vormde Jeugdraad inlichtingen. Dit werk geschiedde vroeger door vrijwil lige krachten en in beperkte kring. Tegenwoordig wordt het opzettelijk begonnen, b.v. onder de massajeugd in de stad. Daarmede komt een ein de aan de vrijwilligheid. Speciaal daarvoor opgeleide mensen kunnen deze taak vervullen als beroepsjeugd leider. Hiervan zijn er op het ogen blik 100, namelijk 60 voor plaatselijk jeugdwerk en 40 voor de arbeid onder de massajeugd. Ouders, opgelet. Zoals men weet, werd veel van het hier genoemde werk al lang gedaan voordat de nieuwe kerkorde verscheen De Ned. Herv. Kerk denkt er abso luut niet aan de arbeid van particu liere instellingen over te nemen of voorschriften te geven. Maar wel heb ben de organen van bijstand tot taak te onderzoeken of ook elders in soci ale nood moet worden voorzien. Dat kan de kerkorde bevorderen. De kerkorde is er voorts op gericht, dat allerlei leidingge end werk niet alleen aan predikanten maar even zeer aan niet-theologen wordt opge dragen. Ouders, die zich afvragen wat hun grote kinderen zullen worden, moeten eens nagaan of er voor hun zoon of dochter geen arbeid op kerkelijk terrein te doen valt. De Kerk verschaft niet slechts predikanten e.d. een bestaan, of beter en geestelijker gesproken: ook als niet-theoloog kan men zijn krachten en gaven in dienst stellen van Christus. Zy, die nader ingelicht willen wor den over de mogelijkheden om In de Kerk te arbeiden, kunnen zich wen den tot het bureau der Synode van de Ned. Herv. Kerk, Carnegielaan 9, Den Haag. Kinderen staken de weg plotseling over. 6-jarige jongen gedood. Toen gisteren drie kleine jongens te Zandvoort met hun autopeds aan het spelen waren, staken zij zonder op het verkeer te letten de rijweg over, juist toen een auto, bestuurd door een dame uit Amsterdam, passeerde. Zij kwamen allen onder de auto te recht, waarbij de 6-jarige Arnoud le Bas op slag werd gedood. Twee speelmak kertjes werden zwaar gewond. gebouwd dan de nieuwere, meer zullen moeten betalen. Daartegenover staat, dat men volgens het huidige tarief 21 M* water per kwartaal kan betrekken tegen 30 M8 bij het W.M.Z.-tarief. CHR. WONINGSTICHTING. Met de stemmen der P.v.d.A.-raadsle- den tegen werd hef voorstel tot het ver lenen van voorschotten aan de Chr. Woningstichting Walcheren t.b.v. de bouw van 9 woningen aangenomen. De heer J. de Priester (Arb.) zette nog maals zijn bezwaren uiteen tegen de Stichting, thans aan de hand van het reglement. De heer M. A. v. d. Putte (A.R.) zei te hopen, dat de Chr. Wo ningstichting bij het toepassen van de voorkeursbepaling de middenweg zal be wandelen. Bij de rondvraag vroeg de heer B. Koole noodherstellingen aan de nood- slachtplaats te laten verrichten, hetgeen hem werd toegezegd. Dit raadslid vroeg ook de mening van B. en W. over het Streekplan. Hij kreeg ten antwoord, dat dit plan binnenkort aan de raad ter be spreking zal worden voorgelegd. De Commissaris der Koningin in Friesland mr H. P. Linthorst Homan, tevens voorzitter van de stichting Fries land voor maatschappelijk werk heeft ten provinciehuize officieel het consul tatiebureau voor alcoholisme geopend. Onzekerheid over uitbreidingsplan belemmert ontwikkeling als badplaats. Dozer dagen vergaderde de V.V.V. „Rónesse Vooruit" o.I.v. do heer J. Ste- vense, die o.m. de directeur van do Prov. V.V.V., de heer E. Smit, kon welkom he ten. In deze vergadering werd er o.m. de aandacht op gevestigd, dat sommige bunkers gevaar opleveren, nu door zand verstuivingen de bescherming is ver dwenen. Een brief over deze zaak zal aan Ged. Staten worden gezonden. De vergadering juichte het initiatief 'toe de verhuurders briefkaarten ter be schikking te stellen, die gezonden kun nen worden aan de verzoekers om logies, indien de verhuurder op de door de ver zoeker gewenste data geen plaats heeft. De secretaris leverde een gunstig jaarverslag. De vacantiespreiding heeft reeds vruchten afgeworpen. Momenteel zijn er 120 leden. Ter inlichting van vreemdelingen heeft de secretaris 650 brieven beantwoord. Het aantal ver huurders is toegenomen en de accomo- datie van verschillende inrichtingen is verbeterd. Er werd een nieuw hotel ge bouwd. Betreurd werd, dat een uitermate gunstig gelegen kampeerterrein niet meer als zodanig gebruikt mag worden. Er is weinig kans, dat het terrein op beperkte schaal weer geschikt gemaakt kan worden. (Ingez. mededeling, adv.) Acht vaa da tien mannen en vrouwen hoven de veertig zy'n vatbaar voor Rheuinatische pijnen. Dat komt omdat, als die eerste jeugd achter de rug is, de bloedzuiverende or ganen allengs trager gaan werken. En zo is het dan de hoogste tijd om regel matig Kruschen te nemen. De zes mi nerale zouten van Kruschen hebben een natuurlijke aansporende werking op die bloedzuiverende organen. Naarmate die nu weer op gang komen, krijgen de on zuiverheden in het bloed geen kans meer zich vast te zetten en hun slopen de werk te doen. Rheumatisehe pijnen maken chagrijnig, want ze verstoren Uw goede humeur; op de duur zit ge Uzelf en anderen in de weg. Wordt liever weer de oude. Neem Kruschen als een vaste dagelijkse gewoonte. De staking in de Zaanstreek. N.V. Albert Heijn geeft loonsverhoging. Tijdens een vergadering van het personeel, werkzaam in de bedrijven voor voedings- en genotmiddelen, die te Zaandam werd gehouden, deelde de heer Jb. Kuiper, hoofdbestuurslid van het N.V.V., mee, dat de E.V.C. volgende week een staking bij de Ver. Blikfabrieken te Krommenie wil proclameren. Over de staking bij Verkade zijn weinig bijzonderheden bekend. Wel breidt deze staking zich langzaam uit. De directie van de N.V. Albert Heijn heeft aan een klein aantal staaksters een aangetekend schrijven gezonden, waarin medegedeeld wordt, dat zij vandaag het werk moesten hervatten, anders zullen zij ontslagen worden. De directie heeft medegedeeld, dat zij bereid is de door de regering toe gestane loonsverhoging aan het per soneel uit te betalen. Tentoonstelling „Zaaizaad en pootgoed" te Wageningen. Onder auspiciën van de Stichting „Centraal orgaan ter bevordering van de veredeling en de voorziening met voortkwekingsmateriaal van land bouwgewassen" te Wageningen is in de bierkelder van het restaurant „De tien zilverlingen", te Wageningen, een tentoonstelling georganiseerd, welke ten doel heeft een overzicht te geven van de veredeling en de zaaizaad- en pootgoedvoorziening, alsmede van de onderwerpen welke hiermede direct en indirect samenhangen, zoals de uit voering van het kwekersbesluit 1941, de samenstelling van de beschrijven de rassenlijst voor landbouwgewassen, het keuringswezen, het monster- onderzoek en de export. Deze ten toonstelling, die is ingericht in samen werking met de afdeling voorlichting van het ministerie van landbouw, visserij en voedselvoorziening, zal officieel worden geopend op 24 April as door de voorzitter van boven genoemde Stichting, de heer ir N. H. H. Addens. De gemeente Nijmegen hoopt begin 1952 de eerste trolley-lijn in deze ge meente vanaf het Gofferstadion naar Berg en Dal te openen. Vooruitzichten. De vooruitzichten voor 1951 zijn niet ongunstig. Het bouwen van houten zo merwoningen is aan te bevelen. Van het uitbreidingsplan valt nog weinig te zeg gen. De ontwikkeling van het badgebied ondervindt door de onzekerheid hierom trent enorme nadelen. Pogingen zullen in het werk worden gesteld om aan deze onzekerheid spoedig een einde te maken, door inschakeling van Kamerleden en pers. Het kampeerterrein aan het einde van de Laan zal door V.V.V. worden behou den. Getracht zal worden huurverhoging te verkrijgen. Uit het jaarverslag van de penning meester bleek, dat er een nadelig saldo was van f 0.23. De heren J. H. Borg- meijer en J. L. Prummel worden als be stuursleden herkozen. Besloten werd de vlag van de Prov. V.V.V. aan te schaf fen. Eveneens werd besloten begin Augustus een dorpsfeest te organiseren i.v.m. het 40-jarig bestaan der V.V.V. De middenstand zal om medewerking wor den verzocht. Geen strandfeest. Het strandfeest zal dit jaar niet ge houden worden. Tijdens de rondvraag werden nog enige suggesties gedaan om Renesse als badplaats nog aantrek kelijker te maken. Men dacht b.v. aan een ruiterfeest en het houden van con certen door verenigingen van buiten. Ge klaagd werd over het ontbreken van een actieve middenstandsvereniging, die voor de ontwikkeling van de gemeente veel zou kunnen doen. Ook ontspon zich nog een discussie over de verpachting van de ijsverkoop. Medegedeeld werd voorts, dat het verzoek van V.V.V. aan de kerke- raad der Ned. Herv. gemeente om het hok bij de kerk op te ruimen, was afge wezen. Getracht zal echter worden zo dra mogelijk het hok toch te laten ver dwijnen. Grote bevoegdheden voor de regering. Bij de Tweede Kamer is Ingediend het ontwerp voor een „Belemmeringenwet Landsverdediging". In de memorie van toelichting wordt hierover o.m. het vol gende gezegd: Zoals de regering reeds op 4 Augus tus 1950 heeft bekend gemaakt, is het I.v.m. de internationale situatie noodza kelijk de voorbereidingen tot het schep pen van een sluitend defensiesysteem binnen het raam van het Atlantisch Pact en het Pact van Brussel aanzien lijk te versnellen. Dit brengt met zich mede, dat op korte termijn belangrijke voorzieningen zullen moeten worden getroffen t. b. V. de Kon. Landmacht en de Kon. Marine. Deze zullen o.a. bestaan in het oprich ten van gebouwen, legering van troepen en opslag van materieel, in de aanleg zij het op beperkte schaal van per manente verdedigingswerken, in de aan leg van waterbouwkundige werken, be stemd voor lnundatiën, en in de uitbrei ding van bestaande en ae aanleg van nieuwe vliegvelden. Het ls noodzakelijk, dat enerzijds de mogelijkheid wordt geschapen om, In dien zulks door de spoedeisende aard van de te treffen voorzieningen wordt vereist, af te wijken van die bepalingen van Koninklijke Besluiten en verorde ningen, welke aan het oprichten van ge bouwen en andere kunstwerken belem meringen In de weg leggen en dat an derzijds de procedure, volgens welke aan rechthebbenden t. a. v. onroerende goederen verplichtingen tot gedogen kunnen worden opgelegu, aan .-lenlijk wordt beaert. De regering ontveinst zich niet, dat in een wet a:s hier bedoeld ingrijpende bevoegdheden aan de regering zullen moeten worden verleend en dat zulks slechts gerechtvaardigd v/ordt door de huidige s 'uatie en de daaruit voort vloeiende noodzaak de uitvoerlDg van het bouwprogramma t.b.v. de landsver dediging belangrijk te versnellen. Het ligt in de bedoeling van de rege ring slechts dan tot toepassing van deze wet over te gaan, indien langs de weg van overleg geen resultaat bereikt kan worden of dit overleg zoveel tijd In be slag blijkt te nemen, dat ontoelaatbare vertraging zou ontstaan. Zoveel als enigszins mogelijk zal overleg worden gepleegd met de provinciale en gemeen telijke planologische diensten. De Tsjechoslowaakse militaire missie te Wenen is opgeheven. Kolonel Krystof, hoofd van de missie, die onlangs naar Praag werd teruggeroepen, zou by het oversteken van de grens gearresteerd zijn.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1951 | | pagina 2