Haar avontuur
0nd" de loupe
DE ZWIN-KWESTIE HERLEEFT
Chefarine 4
Een kwart eeuw destructie in Nederland
ADAHSON
Vierduizend parachutisten dalen
achter Chinese linies*
Wat kocni üet publiek
in Februari?
Viervoudige... zéér
krachtige werking.
De Jaarbeurs en het buitenland*
Onzichtbare exportartikelen.
Nog 595 onbewaakte overwegen wachten
op knipperlicht»
De Bilt zegt: F^egen.
Rumoer om een bruggetje
en een grenspaal.
Woensdag 11 April 1951
Pagina 2
VEERTIEN SECONDEN
„KLAAR... SPRINGT
(Vervolg van pag. 1.)
Een uur zijn we in de lucht.
Beneden ons is niets anders te zien
dan bergen. Kale, bruine bergen. We
vliegen in formatie. Voor, achter en aan
weerskanten van ons bevinden zich
eveneens vliegtuigen. Ten Noorden van
Soewon verandert het landschap. Daar
is het vlak en groen. Maar spoedig
zwenken we naar het Oosten de bergen
weer in. We zijn nu dicht bij het spring-*
terrein.
„Klaarmaken1" commandeert de
springleider. De twee deuren in de
staart van het toestel staan al open. De
parachutisten maken de lijn van hun
valscherm vast aan het toestel. Nog
maals controleren ze eikaars uitrusting.
De spanning groeit met de minuut.
„In de deurklinkt het volgende
beveL De eerste man stelt zich op in de
deuropening. Zijn gezicht is in concen-
.atie vertrokken. Dit is het meest ze-
uwslopende ogenblik. Iedereen en alles
tot het uiterste gespannen. Het is al-
.-rnaal een kwestie van seconden. Even
-• vroeg of te laat en de mensen komen
er buiten het springterrein terecht.
„Klaarspring!"
Het komt er als een kreet uit. Het
toestel vermindert zoveel mogelijk
vaart. Meteen persen de parachutisten
zich door de twee deuren. Men duwt
elkaar naar voren. Sommigen blijven
met hun bepakking haken. Woest ruk
ken ze zich los. Een ander struikelt. Men
schreeuwt. Het zijn 14 dramatische se
conden. Dan zijn de twee-en-veertig
mannen eruit. En ook de voorraden zijn
door het luik in de bodem het toestel
uitgeworpen. De lucht is vol kleurige
parachutes. Overal om ons heen zweeft
zijde met mensen en materiaal eraan.
Zelfs kanonnen en jeeps dalen zo naar
de aarde.
Snelle jagers scheren laag over het
springterrein. Het ziet eruit als een slor
dig bollenveld met al die groene, gele,
rode, bruine, witte en blauwe valscher
men in een bonte massa door elkaar.
Kleine figuren krioelen er tussendoor.
Hier en daar staat een huis in brand. In
de verte klinken schoten. En uit de
blauwe lucht duiken onophoudelijk de
jachtvliegtuigen omlaag om de troepen
bescherming te bieden. Het is een fasci
nerend schouwspel.
SIGARETTENPEUKJES.
Het is nu vreemd leeg in het toestel.
De vloer is bezaaid met sigaretten
peukjes en wikkels van kauvvgummi.
Den krant wappert in een hoek. Verder
is er niets meer. De telegrafist en de
werktuigkundige trekken samen de val-
schermiijnen naar binnen. Dan slaan ze
de twee deuren dicht. Met de druk op
Schoeisel, kroidenieiswaren, meube
len en aanverwante artikelen, en rijwie
len zjjn in Februari het meest gekocht.
Althans blijkens gegevens van het Econ.
Inst. v. d. Middenstand.
De detailhandel en bedrijven die bo
vengenoemde artikelen verkopen hebben
dan ook een min of meer belangrijke
omzet vermeerdering bespeurd. Deze
omzetvermeerdering moet eensdeels toe
geschreven worden aan ingetreden prijs
verhogingen, anderdeels aan de vrees
voor nog verdere prijsstijgingen bij een
deel van het publiek.
Vergelijking van de indexcijfers voor
Februari 1951 met die voor de overeen
komstige maand in 1950 brengt aan het
licht, dat slechts in het chocolateriebe-
drijf en in het kappersbedrijf de Februa-
ri-omzetten in 1951 lager waren dan die
in het vorig jaar. In de detailhandel in
schoeisel, in textiel, in meubelen en aan
verwante artikelen, in ijzerwaren en ge
reedschappen alsmede in het rijwieibe-
drijf was ten opzichte van Februari 1950
sprake van een aanzienlijke stijging van
de geldomzetten. Ook hierbij dient te
worden opgemerkt, dat prijsverhogingen
in belangrijke mate hebben bijgedragen
tot deze omzettoeneming.
De stijging van de geldomzetten als
gevolg van prijsverhogingen betekent
overigens geen winst voor de branches,
sterker nog, het komt voor, dat prijsver
hoging daling van de hoeveelheidsinzet
bewerkstelligt en in die gevallen zal de
totale brutowinst verminderen.
De angst van het publiek voor toe
komstige prijsverhogingen manifesteer
de zich zeer duidelijk in het omzetver-
ioop in de detailhandel in textiel. Wel
trad in deze branche t.o.v. Januari een
omzetdaling op van 7 maar in ver
gelijking tot de corresponderende maand
van 1950 kon toch een stijging van de
geldomzet worden waargenomen van
51
een knop sluit het luik in de bodem zich
electrisch.
„Klaarinformeert de tweede
bestuurder met een vragende beweging
van zijn hoofd. De mannen achterin het
toestel steken bevestigend de duim op.
Meteen zwenken we scherp naar het
Zuiden af. We verlaten het springter
rein zo snel mogelijk. Nog steeds vliegen
we in formatie. De spanning is nu ech
ter verdwenen. De opdracht is uitge
voerd. Binnen de vastgestelde tijd zijn
de mensen en het materiaal ter plaatse
gebracht. Het is werk, waarbij in frac
ties van seconden gerekend moet wor
den. Eén verkeerde manoeuvre kan de
dood van één of meer mensen ten ge
volge hebben. Maar het is allemaal met
succes gegaan.
„Een crackerpresenteert de
telegrafist. De piloot steekt me zijn
veldfles met koffie toe. De tweede be
stuurder heeft zijn camera voor de dag
gehaald. Vrij van zorgen vliegen we
naar de basis terug.
Beneden op de grond verzamelt het
regiment zich.
Zo snel mogelijk meldt iedereen zich
bij zijn eenheid. Er blijkt tachtig man
bij het springen gewond te zijn. Velen
hebben een enkel of een been gebroken.
Veertig van de gewonden kunnen echter
dienst doen. De anderen blijven onder
de hoede van de medische dienst achter.
Het materiaal wordt ondertussen ook
van de parachutes verwijderd. Er zijn
wat kisten kapot gevallen. Een jeep is
van de parachute losgescheurd en is
totaal vernield. Een andere heeft be
schadigingen opgelopen. Maar over het
algemeen is alles in orde. Binnen korte
tijd is het regiment dan ook gevechts-
klaar. De generaal geeft zijn orders.
Met vliegtuigen als dekking rukt men
op om de eerste opdracht uit te voeren.
In de vallei blijft een zee van veel
kleurige parachutes achter
(Xngez. mededeling, advert)
Chefarine „4" werkt viervoudig,
want elk tablet bevat vier ver
schillende geneesmiddelen te
gen pijnen en griep. Deze brach
ten aan miliioenen mensen in
de gehele wereld baat, vaak
ook wanneer andere middelen
faalden. De werking is bijzonder
krachtig, maar weldadig.
TEStNfUNEN SN GUIS'. 30 IXSUTtEN 175
HAAK-IN-ACTEE OP DE JAARBEURS
Uit de deelnemers aan de voor-
jaarsbeurs is een comité van actie ge
vormd, dat tot doel heeft ter beurze
bijdragen te verzamelen voor het
„Koningin Wilhelmina Fonds". Op de
standhouders wordt een beroep ge
daan enkele van de ter beurze geëx
poseerde artikelen of andere bijdra
gen aan het comité af te staan.
De N.C.R.V. zal een radioreportage
van de Haak-ïn-actie verzorgen, wel
ke Donderdagavond a.s. zal worden
uitgezonden.
Benoeming Chr. onderwijs.
Tot conrector van het Chr. Lyceum
te Delft is benoemd mr dr A. Veer
man te 's-Gravenhage, die als leraar
oude talen en oude geschiedenis reeds
aan dit lyceum verbonden is.
Dr Veerman, die parlementair re
dacteur is van het dagblad „Trouw"
en voorzitter van de Prot. Chr. Jour
nalisten Vereniging, heeft deze be
noeming aangenomen en gaat dus de
journalistiek verlaten.
(Van onze Utrechtse correspondent).
De aanwezigheid van bnitenlandse
deelnemers op de Jaarbeurs mag aan de
ene kant tot verblijding stemmen, er zit
ook iets verontrustends in.
Onze penibele positie op economisch
gebied beneemt ons de gelegenheid om
bij de buitenlanders aan te schaffen wat
wjj willen.
Voorlopig hindert dat de vreemde lan
den niet zo, omdat zij (voor een dee)
althans) een periode van hoogconjunc
tuur beleven. Zij raken hun producten
toch wel kwijt.
Maar wanneer de dagen aanbreken,
waarin de productie wel gebaat is bij
een paar afnemers extra, zal men ge
makkelijk kunnen komen tot een boycot
van importartikelen uit Nederland, aan
gezien Nederland zelf maar weinig op
buitenlandse markten aankoopt.
Dit werd ons o.a. verteld in de pavil
joens van Zwitserland, Zuid-Afrika en
Oostenrijk. Het antwoord van de han
delsmensen luidt steevast: wanneer we
maar een groter contingent toegewezen
kregen, zouden wij wel betere afnemers
zijn.
In het Zwitserse paviljoen, dat als
altijd een aardige indruk maakt door de
fraaie uitvoering der stands en de sier
lijkheid der geëxposeerde artikelen,
hoorden wij o.m. de klacht, dat Neder
land minder gebruik maakt van het „on
zichtbare exportartikel" waarvan Zwit
serland zoveel profijt heeft, het toeris
me.
Volgens de heer Mast, een autoriteit
op het gebied der „vreemdelingenindus-
strie", klaagt men erover, dat Zwitser
land zo duur is. De heer Mast bestreed
deze opvatting: 97 van de hoteis in
Zwitserland behoort tot de goedkope
klassen.
Evenwel, er zijn ook andere producten
van het Alpenland ter Beurze te bewon
deren. Natuurlijk horloges, maar even
eens kunstgebitten, die als zodanig on
herkenbaar zijn en die daar ook gede
monstreerd worden door enige dames.
„Aangeklede" inzending.
Oostenrijk neemt voor het eerst deel
aan de Jaarbeurs, eigenlijk om daar
mede antwoord te geven op de deelname
van Nederlandse zijde aan de Wiener
Messe.
Een representatieve collectie van wat
Oostenrijk produceert treft men er nog
niet aan. De afdeling glas blijkt goede
zaken met ons land te hebben gedaan
en ook voor petroleumlampen eigen
lijk vervaardigd voor Indonesië be
staat hier belangstelling. Daarentegen
heeft het Oostenrijkse sigarettenpapier
bij ons geen kans gekregen.
De heer IJssel de Schepper, voorzit
ter van de Kamer van Koophandel voor
Oostenrijk, deelde mede, dat het han
delsverkeer verzevenvoudigd is vergele
ken met het cijfer van voor de oorlog.
De overgang van compensatie op clea
ring levert echter enkele moeilijkheden
op.
Mr J. Milius gaf als directeur van de
Jaarbeurs uitdrukking aan het genoe
gen, dat de Beurs heeft in deze deel
name.
Hij herinnerde er echter aan, dat
Oostenrijk ook reeds eerder op de Jaar
beurs verscheen. Bij vergelijkiug der
inzending van heden met hetgeen vroe
ger uitgestald werd, moest de heer Mi-
mis constateren, dat de inzending nu
beter aangekleed is dan intertijd het ge
val was. Toen namelijk kwam Oosten
rijk metetalage-poppen, een artikel
dat sommigen niet beviel en dat zelfs
aanleiding gaf tot discussie.
Het m.s. „Oranje" van de Mij. „Ne
derland" zal Donderdag a.s. uit Amster
dam naar Indonesië vertrekken. De in
scheping zal van 9 tot 13 uur plaats vin
den. Het m.s. „Oranje" wordt 3 Mei te
Tandjong Priok verwacht.
Op 18 Mei a.s. zal Rotterdam dit jaar
zijn opbouwdag vieren.
De politie te Singapore heeft oefenin
gen gehouden, teneindë voorbereid te
zijn bij mogelijke onrust tijdens de be
handeling van de zaak-Bertha Hertogh
voor het hof van appèl op a.s. Maandag.
Brengt herziening gebiedsindeling
bedrijfszekerheid in gevaar?
Deze maand is het een kwart eeuw
geleden dat een begin werd gemaakt
met de landelijk organisatie van de
destructie in Nederland. Onder destruc
tie wordt hier verstaan: de sterilisatie
en verwerking van afgekeurd vee en
vlees tot diermeel en technisch vet
In ons land werken thans elf destruc-
toren waartoe ook behoort de N.V.
Destructor Zeeland te Hansweert, die in
1949 aan „grondstof' 733.018 kg. ver
werkte.
De totale productie van de elf des-
tructoren in 1950 was: diermeel bijna
vijf millioen kg., technisch vet ruim
twee millioen kg.
Het afgekeurde vee en vlees de
grondstof voor de bereiding van diermeel
en vet wordt, overeenkomstig de be
palingen van de vleeskeuringswet, for
meel geleverd door de gemeenten. Aan
gezien deze de enige leveranciers zijn
der grondstoffen, is de bedrijfszekerheid
van de destructor in dit opzicht afhan
kelijk van de bij de destructor aangeslo
ten gemeenten.
Met het oog hierop is reeds voor de
oorlog op aandrang van het min. van
Sociale Zaken een gebiedsindeling tot
stand gekomen, die nu zal worden her-
FEUILLETON
door G. P. BAKKER.
64) _o—
Zij bleef staan, zij wilde zich goed
houden, maar tranen sprongen haar
in de ogen.
„Het is niet om het geldelijk ver
lies" verdedigde zij zich, „maar het
was mijn liefste bezitting. Toen ik ge
boren werd, kreeg ik Leuchtenberg
met alle omliggende landen van mijn
grootvader cadeau. Grootvader zei te
gen mijn moeder: dan heeft de kleine
altijd een huis waar zij kan wonen."
Saxon vond geen troostwoorden, hij
begreep haar verdriet het was haar
oude familiebezitting, waar de boeren
en kleine burgers van het dorp allen
vrienden waren. Als de heer kwam
werden er erebogen opgericht van
groen en bloemen, dan waren er fees
ten, de schoolmeester en de kinderen
zongen en de geestelijke sprak morie
woorden, die uit het hart kwamen.
De pachters betaalden een gedeelte
van hun opbrengst aan de heer, die
hun in slechte jaren de pacht had
geschonken. Als de heer een verstan
dig man was, vlogen ze voor hem
door het vuur. Had hij een vete, dan
namen zij dadelijk de wapens voor
hem op, terwijl hij htm rechten ver
dedigde, te bevoegder plaatse, waar
dit nodig bleek.
Zij hadden aan Marion een lieve,
verstandige meesteres gehad, daar
aan twijfelde Saxon allerminst. Hij
begreep, hoe de bewoners het jonge
meisje en later de jonkvrouwe had
den vereerd, want een vrouw is dik
wijls een beter en verstandiger gebie
der dan een man.
Hij nam Marion in de arm.
„Nu gaan we verder. Wjj kunnen
niet ver van Brandenburg verwij
derd zijn", meende Saxon.
„Toch nog enige uren", antwoord
de zij.
Zij trokken door de bossen en van
lieverlede, door de stralende zon, het
mooie warme weer, het groene loof
en de vrolijk kwinkelerende vogels,
week Marion's droeve stemming.
„Er is zoveel om over te treuren in
deze tijd, dat men de zaken lichter
moet opnemen dan anders. Onze Lieve
Heer geeft kracht naar kruis", ver
klaarde de avonturier.
„Later als de oorlog voorbij is,
regelt zich alles vanzelf weer. Het land
is te vruchtbaar om onbebouwd en
braak te liggen. De inwoners zullen
terug komen en met een paar jaar
zullen de velden weer in bloei staan.
Zo is het in menige oorlog gebeurd",
troostte Saxon haar. „Sterk zijn en het
hoofd koel houden."
En Marion liet zich graag troos
ten. Zij verzamelde al haar geest
kracht.
„Hij heeft recht op een opgewekte
reisgenote. Hij doet alles om mij aan
genaam te zijn en mij te redden. Wan
hoop is de grootste vijand, moed de
beste vriend", peinsde zjj.
Maar nooit zou zfj het troosteloze,
uitgestorven dorp vergeten.
Tegen de middag namen zjj rust
aan de kant van een riviertje, dat
zich bij de bocht tot een vijver ver
breedde, op een groen grasveld in de
schaduw van een breed bladerdak. De
hellende oever was begroeid met wilde
viooltjes en de gele en paarse irissen,
de rietpluimen boven het water wuif
den zachtjes heen en weer in de
wind. De zon scheen stralend over het
golvende water. Zij waren diep in het
woud doorgedrongen, ver van de
landweg.
Na hun eenvoudig middagmaal,
begon Saxon zachtjes op de luit te
tokkelen.
„Speel eens een liedje, een vrolijk
liedje", stelde Marion voor.
Saxon sloeg een accoord aan. Ma
rion lag uitgestrekt in het gras, leu
nend op haar elleboog.
„Waarvan?" vroeg hij.
„Van je zelf", antwoordde zij.
Hij begon:
Ik ben een oude rijmelaar
En rijm de ganse dag.
Ik rijg de woorden aan elkaar,
AI zijn ze fijn als rag.
De liedjes dansen in mijn hoofd,
Ik grijp ze waar ik kan.
Het licht is nimmer uitgedoofd,
'kBen een gelukkig man.
Soms grjjp ik eentje met een lach,
En dan weer met een traan.
Soms zing ik van een blijde dag,
En dan van scheiden gaan.
Maar waar ik grijp of grijpen kan,
'tls altijd over haar,
Een zwarte vrouw, een blonde man,
Zii horen bij elkaar.
(Wordt vervolgd.)
Koningin en Prins naar Luxemburg
Het Kabinet van de Koningin beves
tigt thans het eergisteren door Belga
gegeven bericht uit Luxemburg, dat de
Koningin en de Prins op 19, 20 en 21
Juni ax. een officieel bezoek aan Lu
xemburg zullen brengen.
Gen.-Maj. Dürst Britt commandant
7 December-divisie „in oorlog".
De bevelhebber van de 4a militaire
afdeling (Groningen, Friesland, Dren
the), de voormalige commandant van de
7-December divisie, gen. maj. H. J. J. W.
Dürst Britt, heeft in een dagorder ver
klaard, dat hij in tijd van oorlog weer
zal optreden als commandant van de 7-
December-divisie.
De C.A.O. voor het maatkleding-
bedrijf.
Vertegenwoordigers van werkgevers-
en werknemersorganisaties, verenigd in
de sociale commissie voor het maatkle-
dingbedrijf hebben besloten opnieuw
voor onbepaalde tijd een collectieve ar
beidsovereenkomst af te sluiten op de
voorwaarden, welke golden voor de
C.A.O. voor het jaar 1950/'5L
Naast deze overeenkomst is een
„gentleman's-agreement" tussen par
tijen gesloten, waarbij werd overeenge
komen er naar te streven tussentijds,
doch in elk geval op zo kort mogelijke
termijnwaarbij gedacht wordt aan de
datum van 1 Juli 1951 tot overeen
stemming te geraken over de voorwaar
den voor een dan af te sluiten nieuwe
C.A.O. ter vervanging van de thans aan
gegane.
zien, en waarop de destructoren thans
wachten.
Men vreest, zo vernam het A.N.P., dat
een groot aantal grondstofrijke gemeen
ten zal worden onttrokken aan een
destructor, waarvan het gebied zoveel
veearme gemeenten telt, dat het aantal
kg. grondstof per ha. kleiner is dan in
enig ander destructorgebied, terwijl deze
grondstofrijke gemeenten zouden wor
den toegewezen aan een andere destruc
tor, die juist uitsluitend grondstofrijke
gemeenten bezit. Dit zou in hoge mate
de bedrijfszekerheid in gevaar brengen.
Vereniging van Metaalindustrieën
bestaat 35 jaar.
Gisteren is te Utrecht een vergade
ring gehouden van de vereniging van
metaalindustrieën, waar meer dan twee
honderd Industrieëlen het 35-jarige be
staan dezer vereniging hebben herdacht.
Aan een lunch, die mede gegeven
werd met het oog op de Jaarbeurs,
heeft ir. H. I. Keus een rede gehouden
over „De gemeenschapszin in het be
drijf". Voordien sprak echter de alg.
voorz. der vereniging, ir. H. C. Wesse-
ling, een woord van welkom o.m. tot
de Raad van Beheer en de directie van
de Jaarbeurs, de directeur-generaal van
handel en nijverheid en vertegenwoordi
gers van de Nederlandse en Belgische
zusterorganisaties.
Goede verhouding.
Ir Keus deed in zijn rede uitkomen,
dat zowel uit sociaal als uit economisch
oogpunt het kweken van een goede ver
houding tussen ondernemer en werkge
ver-de moeilijkste en belangwekkendste
taak is, niet in het minst voor de on
dernemer der toekomst.
Onder moeilijke omstandigheden ne
men de prestaties toe. Naarmate de in
spanning om de productie te vergroten
stijgt, zal een teruggang kunnen worden
beperkt. Hiervoor is samenwerking on
ontbeerlijk. Dit zal leiden tot het in
zicht, dat productie primair is en dat
muntontwaarding geen basis voor vol
ledige werkgelegenheid kan zijn. Waar
dit inzicht rijpt, zal „geweld" voor „sa
menwerking" kunnen wijken.
Staatssecretaris Götzen naar de
West en Washington.
Staatssecretaris L. Götzen, van het
ministerie voor Uniezaken en Overzeese
Rijksdelen, en het hoofd der afd. Suri
name en de Nederl. Antillen van dit
ministerie, A. Jonkers, zullen op 20
April a.s. per K.L.M. naar de West ver
trekken.
Het verblijf in Suriname zai 14 dagen
duren; daarna worden gedurende een
week de Nederlandse Antillen bezocht.
Tenslotte staat een bezoek aan
Washington op het programma.
Het doel van deze reis is de behande
ling van financieel-economische vraag
stukken, die o.a. verband houden met
de agrarische plannen in Suriname.
De K. N. A. C, en het veilig verkeer.
De K.N.A.C. heeft de minister van
Verkeer en Waterstaat verzocht te be-
vjrderen, dat ook in de ontwerp-begro-
ting van 1952 een zodanig bedrag voor
het installeren van knipperlicht-instal
laties wordt uitgetrokken, dat de bevei
liging van dat deel van de 595 onbe
waakte overwegen in verharde wegen
waarop snelverkeer is te verwachten,
volgens het de laatste jaren gevolgde
programma, nl. met 20 stuks per jaar
kan worden voortgezet.
Lezers
grijpen naar de pen
Gcös v onders;! in de geschiedenis.
In het „Zeeuwsch Dagblad" van 3
April is een verslag gegeven van de
causerie van de heer J. de Rek, re
dacteur van „Onze Vacatures", ge
houden op de conferentie van het
Chr. Paedagogisch Studiecentrum. Eén
zinsnede uit deze rede trof mij bijzon
der: „Wat het Christelijk geschiede
nisonderwijs betreft: nergens kan met
volkomen zekerheid worden vastge
steld: hier greep God in".
Tegen deze zinsnede wil ik ernstig
protesteren. In onze Vad. Geschiedenis
liggen de feiten voor het grijpen om
aan te tonen, dat God vele malen ken
nelijk ingreep tot afbreuk of versto
ring van de vijand. Ik wil me bepa
len tot een paar voorbeelden, die over
duidelijk spreken. Allereerst dan het
ontzet van Leiden in 1574. Zo zicht
baar heeft hier de Heere geholpen, dat
vrienden en vijanden in dezen de arm
des Heeren hebben kunnen bemer
ken. Zowel Groen van Prïnsterer als
de oudere geschiedschrijvers Hooft en
Bor getuigen hiervan.
En wat te denken van de bijna alge
hele vernietiging der onoverwinne
lijke vloot In 1588? Van de beman
ning dezer vloot (20.000 soldaten en
10.000 matrozen) werd gezegd, dat ze
zelfs de duivel niet ontzagen. Maar
God heeft ingegrepen. Hevige stor
men hebben de vloot grotendeels
doen vergaan. Van de 130 schepen
kwamen er slechts 53 in Spanje te
rug. „Gods Adem heeft ze verstrooid"
dat was het opschrift op een En
gelse penning in 1588 geslagen.
Zo zouden we door kunnen gaan.
Het is onbegrijpelijk, hoe iemand van
Christelijken huize zo iets schrijven
kan. Men kan het Christendom niet
meer afbreuk doen dan met boven
aangehaalde zinsnede.
Ik kan daartegenover de lezers
ten zeerste aanbevelen de boeken
van Groen van Prinsterer en het
boek van A. v. d. Velde: „De Won
deren des Allerhoogsten" te lezen,
die aantonen, dat op welhaast elke
bladzijde van onze landshistorie Gods
Hand kennelijk blijkt.
Laten we denken aan Ps. 78 vers 4:
„Wü zullen het niet verbergen voor
hunnen kinderen, voor het navolgen
de geslacht, vertellende de loffelijk
heden des Heeren, en Zijne Sterkheid.
en Zijne wonderen, die Hij gedaan
heeft". En dan vooral dit laatste in
toepassing brengen.
Middelburg. E. M. BAKKER.
RIJBEWIJZEN INVALIDEWAGENS.
Voorts vernamen wij van de KN.A.C.
dat bestuurders van driewielige invali
den-wagens met motoraandrijving na
het verstrijken van de geldigheidsduur
van hun oude rijbewijs A of A (T), in
het bezit van een rijbewijs F zullen moe
ten zijn. Indien de om te wisselen rijbe
wijzen A of A (T) niet ouder zijn dan
5 jaren kan een rijbewijs F worden ver
strekt zonder dat een rijvaardigheidsbe
wijs moet worden overgelegd zoals bij de
huidige formulering van het nieuwe
wegenverkeersreglement wordt vereist.
De minister van Verkeer en Waterstaat,
aldus de K.N.A.C., heeft de betrokken in
stanties onlangs hiertoe gemachtigd in
afwachting van de wijziging van het
reglement.
FAS OF DE HOauüEN l
Op initiatief van en in overleg met de
KN.AC. heeft de Ned. Vereniging tot
Bescherming van Dieren in een aantal
gemeenten met intensief verkeer een
enquête gehouden over de beïnvloeding
van de verkeersveiligheid door dieren,
vooral honden.
Als voorlopig resultaat kwam vast te
staan dat het aantal dieren, dat aan het
verkeer ten offer valt relatief zeer groot
is (jaarlijks vele duizenden honden) en
voorts dat mag worden aangenomen dat
het aantal verkeersongevallen veroor
zaakt door loslopende dieren 1)4 a 2
bedraagt.
BEWOGENHEID.
Het Westen staat bij het Oosten
diep in de schuld. Eeuwenlang heb
ben Europese mogendheden Aziati
sche landen onderdrukt. Iedere be
wogenheid met het lot van de Oos
terse mens ontbrak. Deze overheer
sing mag niet langer voortduren. De
Oosterling heeft hetzelfde recht op
vrijheid en onafhankelijkheid cis tejj
zelf en daarom behoren wjj hem dis
nu terstond te schenken.
U kent deze redenering. En V weet,
dat het de socialisten waren, die zich
met deze argumentatie maakten tot
de kampioenen voor de onafhanke
lijkheid van Indonesië.
Nu heeft onlangs een lezer van het
socialistische dagblad Jlet Vrije
Volk" aan de redactie van deze cou
rant de volgende vraag gesteld:
,Js het geen enorme verspilling, nu
een groot aantal Ambonezen tijde
lijk naar ons land te laten komen?
Het gebrek aan woonruimte is toch
al groot genoeg. Wélke personen zijn
schuldig aan deze onbegrijpelijke
handelwijze
Nu denkt U natuurlijk, di.t deze
lezer van „Het Vrije Volk" een scherp
verwijt te horen heeft gekregen voor
zijn volkomen gebrek aan „bewogen
heid" met het lot van deze Ooster
lingen, die niets anders begeren dan
hun mede-Oosterlingen, de Indone
siërs, voor wie de socialisten zo fel
in het krijt getreden zijn, namelijk:
vrijheid. Een vrijheid, die hun door
de Indonesiërs onthouden werd en
die zij nu, waar hun eigen vaderland
bezet werd, hier komen zoeken.
Maar leest u nu het kille antwoord
van het „democratisch-socialistische"
dagblad:
„De Ambonezen zelf hebben een
tijdelijk verblijf in Nederland ver
kozen. Volgens de rechter geven
de bestaande regelingen hun daarop
recht."
Meer koud-juridisch kan het al
niet. Geen woord over het troosteloze
lot, dat deze mensen getroffen heeft.
Wij vinden het altijd merkwaardig
wanneer de bewogenheid met de me
demens zich beperkt tot bepaalde
groepen. En wij kunnen het niet hel
pen dat in zo'n geval een gevoel van
twijfel ons besluipt en de vraag bij
ons opkomt: was ook die vroegere
bewogenheid wel echt?
Ex-maarschalk Petaïn, gewezen hoofd
van de regering van Vichy, lijdt thans
aan longcongestie. De toestand is da
laatste 48 uur verergerd.
De jongste staking van het metro- en
buspersoneel te Parjjs heeft de staat
ruim 9,3 millioen gulden gekost. Het ge
schatte tekort over het lopende finan
ciële jaar zal dientengevolge ongeveer
33 millioen gulden bedragen.
Nog zijn in de Belgische pers de juich
kreten over het weer functionneren van
de Zwingeel niet verstomd, of er rijst
nieuwe critiek. De kwestie is nl., dat, no
er weer vrij geregeld zeewater in het
Zwin komt, het niet meer mogelijk is
langs het strand van lïnokke naar (Jad-
zand te gaan, een attractie vooral voor
de Belgen.
Van Nederlandse zijde werd aan het
leggen van een bruggetje gedacht.
Bovendien stond too het graven van de
Zwingeul de oude grenspaal in de weg.
Beter gezegd, hij lag in de weg, daar
hij destijds de kraent van het water
niet kon weerstaan en omviel Derhalve
kreeg hij thans een veiliger standplaats.
Eén en ander is bij onze Zuiderburen
met weinig instemming begroet. Ziehier,
wat een Vlaams blad ervan schrijft:
„Door het graven van de geul door de
Hollanders werd de normale bevloeiing
bij een gunstige springvloed bereikt, in
andere jaren gebeurde die bevloei,. >g
langs de natuurlijke geul. Tot de afdam
ming kwam.
En nu de nieuwe geul. Daar ligt hei
verder gevolg op de Zwinkwestie.
Tijdens zijn laatste persconferentie
wees burgemeester Lippens (van Knok-
ke) erop, dat nu overgegaan werd tot
het bouwen van een loopsteiger over de
geul op de grenslijn. Er werden een zes
tal palen geslagen, waarop een planken
brug. Hierdoor is de verbinding
tussen de beide landen hersteld, want
de geui had de doorgang bi) vloed afge
sloten.
Maar andermaal werd deze brug zon
der overleg of contact met de Belgische
overheid aangelegd. En het blijkt, dat
de brug zowat een 10 a 15 meter op
Belgisen grondgebied ligt. Wat een
vreemd uitzicht geeft aan dit geval,
waarin men de gebuur niet kent. Ook
zou de grenspaal niet meer op de juiste
plaats staan, weer al ten nadele van
België. Er zkl dan ook binnenkort moe
ten overgegaan worden tot metingen,
om de grens juist te kunnen bepalen.
Burgemeester Lippens zei, dat hij be
paald tegen het bouwen van een brug is.
Hierdoor wordt het natuurlijk uitzicht
van de Zwinschorre andermaal geweld
aangedaan. Het heeft er alle schijn van,
dat de Hollandse buur persé wil terug
keren naar het idee van een doorgang
en weg Kadzandhet Zoute. Dit idee
werd immers oorspronkelijk aangehaald,
toen de eerste poging van damaanleg in
het midden kwam. Maar van Belgische
zijde wil men het wild uitzicht van de
Zwinschorre behouden met haar natuur
reservaat. Dit is het toeristisch element,
dat alle andere commerciële bijbedoelin
gen uitsluit.
Om te besluiten zei de burgemeester
nog, dat met al het eenzijdig gedoe nu
de Belgen op hun beurt de juiste grens
kunnen trekken en eveneens, zonder
overleg of contact, over verschillende
honderden meters de grens afsluiten".
Het blad besluit met de woorden: „Ja
zeker, de Zwinkwestie vervolgt