!flrovin[feS^/g«f
Abraham Lincoln werd 142 jaar
geleden geboren*
Het verhaal van de eend en
de emmer*
Haar
avontuur
BOERENBESTAAN NIET BEDREIGD
ADAA4SON
AKKERTJES
Van de blokhut naar het Witte Huis
Hij schafte de slavernij af in Amerika»
Dominee was vegetarier.
m
Dat bonst en bonst
t is niet uit te houden.
9jew-e.fi ncui „Qanie"
teAuy naah T.-Jlpii&a
door huidige sociale politiek.
geeft 'm de sporen.
Maandag 12 Februari 1951
PROTESTAN TS CHRISTELIJK DAGBLAD
Pagina 2
Op 12 Februari 1809, dus vandaag Juist 142 Jaar geleden, werd
ln een éénvoudige blokhut In de Amerikaanse staat Kentucky een
man geboren, die zou uitgroeien tot één der grootsten uit de we
reldgeschiedenis. Dat kind was de latere Amerikaanse president
Abraham Lincoln. Lincoln was president van Amerika op een van
de critlekste ogenblikken ln de Amerikaanse geschiedenis, n.L tij
den* de burgeroorlog van 18611885. Dat de eenheid van de
Verenigde Staten van Noord-Amerika toen bewaard bleef, ls voor
een groot gedeelte aan hem te danken. Verder staat op zijn naam
de afschaffing der slavernij. Welke Invloed de vrijlating van de
S millioen Amerikaanse slaven op de geschiedenis heeft gehad, ls
slechts b(j benadering te schatten. Eén ding is zeker, dat de naam
Lincoln onsterfelijk zal verbonden blijven aan de geschiedenis van
de Verenigde Staten van Noord-Amerika en aan de geschiedenis
van de gehele mensheid.
Abraham Lincoln werd als
kind van eenvoudige boerenouders
In een nederige blokhut in het
district Harding van de staat
Kentucky geboren. Toen de Jonge
Abraham 8 jaar oud was verhuis
de het gezin naar Indiana, waar
de jonge Lincoln zijn vader be
hulpzaam was bij de ontginning
van de wildernis. Al spoedig open
baarde zich Abraham's grote leer
gierigheid. In totaal heeft hij niet
meer dan enkele maanden onder
wijs genoten; zijn ontwikkeling
moest hij voor het grootste ge
deelte opdoen uit boeken die hij
van kennissen leende. Soms moest
hij daar urenlang voor lopen.
SCHIPPERSKNECHT EN
ADVOCAAT.
In 1830 verhuisde het gezin Lin
coln naar Macon in Illinois. Als
schippersknecht maakte hij van
daar de 1000 km lange reis langs
de Missisippi naar New Orleans.
Na terugkeer werd hij winkelbe
diende in New Salem, een dorpje
bij Springfield, een stadje dat
toondertijd in opkomst was.
In New Salem zette Lincoln
zijn eerste schreden op het poli
tieke pad. Hij werd daar tot lid
van de wetgevende vergadering
van de staat Illinois gekozen.
Voordat het echter zo ver was,
had hij flink gestudeerd. Hij stu
deerde in rechten en maakte daar
naast een grondige studie van
wiskunde en Engels.
Toen hij afgestudeerd was voor
advocaat verhuisde hij naar
Springfield waar hij werd opge
nomen in een advocatenkantoor.
Vier jaar lang had hij een advo-
catenpractijk. Als zodanig ver
wierf hij de reputatie een eerlijk
en bekwaam advocaat te zijn.
NAAK WASHINGTON.
Voor de eerste maal begaf Lin
coln zich in 1847 naar Washing
ton, toen hij voor Illinois gekozen
was als lid van het Amerikaanse
Congres. In 1858 werd Lincoln
candidaat gesteld voor de Senaat.
Hij werd weliswaar verslagen,
doch tijdens de verkiezingscam
pagne trok hij toch zeer de aan
dacht omdat hij ronduit tegen de
slavernij partij koos.
In 1860 werd hij als president
van de Verenigde Staten gekozen.
De toestand, zoals hij die in Was
hington vond, verontrustte hem
zeer. Een aantal Zuidelijke staten
was n.l. uit de Unie getreden en
er dreigde een burgeroorlog. Op
4 Maart 1861 hield Lincoln zijn
inaugurale rede in de zuilengang
van het Capitool, waar het Con
gres placht te vergaderen. Hij
verklaarde dat de Unie een onver
brekelijke band vormde en drong
er op aan dat de staten zich zou
den aaneensluiten. Hij was een
tegenstander van de slavernij en
vastbesloten er voor te zorgen,
dat deze ln de pas ontsloten ge
bieden die nog niet als afzonder
lijke staten tot de Unie toegelaten
waren, geen ingang vond.
DE BURGEROORLOG.
Op 12 April 1861 openden serijd-
krachten van het Zuiden het vuur
op Fort Sumter te Charleston in
de staat Zuid-Carolina en deze
aanval vormde het begin van de
burgeroorlog tussen het Noorden
en het Zuiden.
In de loop van 1863 viel de be
slissing in de burgeroorlog. De
Zuidelijken leden zware verliezen.
Lincoln deed zijn uiterste best zo
spoedig mogelijk tot vrede te ko
men. Die vrede kwam tenslotte
in 1865, toen de Zuidelijke bevel
hebber, generaal Lee, zich in Vir
ginia overgaf. De eenheid van de
Verenigde Staten van Noord-
Amerika was daarmee weer een
feit geworden; het gehele land
stond r onder een federale re
gering.
Inmiddels was Lincoln in 1864
ondanks een vrij sterke oppositie,
herkozen als president.
DE AFSCHAFFING DER
SLAVERNIJ.
Een der belangrijkste feiten, die
tijdens de burgeroorlog voorvielen
was de afschaffing der slavernij.
Toen de burgeroorlog bijna 2
jaar aan de gang was vaardigde
Lincoln zijn bekende proclamatie
uit waarbij alle slaven in vrijheid
werden gesteld. Voor hij zijn pro
clamatie uitvaardigde had hij het
Zuiden gewaarschuwd dat, indien
de opstandige staten niet voor 1
Januari 1863 weer in de Unie te
rugkeerden, hij een proclamatie
zou uitvaardigen waarin de sla
ven de vrijheid geschonken werd.
Het kabinet keurde Lincoln's pro
clamatie goed en op 22 September
1862 werd de proclamatie officieel
uitgevaardigd. Toen het Zuiden
zich van deze waarschuwing niets
aantrok ondertekende Lincoln op
1 Januari 1863 een van de belang
rijkste staatsstukken uit de we
reldgeschiedenis, n.L de procla
matie waarbij de slaven vrij ver
klaard werden, waarmee ruim
3.000.000 mensen die in slavernij
leefden, de vrijheid geschonken
werd. Naderhand bekrachtigden
de afzonderlijke staten het besluit
en in 1865 toen de oorlog afgelo
pen was werd 't dertiende amen
dement aan de Amerikaanse Con
stitutie toegevoegd. Dit amende
ment maakte overal ln de Ver
enigde Staten een einde aan de
slavernij.
LINCOLN'S EINDE.
Helaas kwam Lincoln op een
rampzalige manier aan zijn einde.
Op 14 April 1865 werd Abraham
Lincoln des avonds in het Ford's
Theatre te Washington vermoord
toen hij om enkele uren zijn zin
nen te verzetten de voorstelling
bijwoonde. De moordenaar was 'n
half krankzinnige fanaticus die
meende met deze moord de zaak
van het Zuiden te dienen. Hij
sloop de loge waarin Lincoln zat
binnen en schoot de president een
kogel door het hoofd, sprong over
de balustrade en vluchtte. Nader
hand werd hij gearresteerd. De
gewonde president werd naar een
huis tegenover de schouwburg
vervoerd. Hij bleef de gehele
nacht buiten bewustzijn. De leden
van het kabinet en andere rege
ringsautoriteiten werden ontbo
den en enkelen van hen waren de
volgende ochtend nog aanwezig
toen de president de laatste adem
uitblies.
Later werd Lincoln In Spring
field begraven, waar een groot
gedenkteken nog heden de plaats
aangeeft waar het stoffelijke
overschot van één van Amerika's
grootste presidenten rust.
BIJ DE NEDERLANDERS IN KOREA.
(Door le luit. W. Dissel.)
Ergens in Korea" Jaunari 1951.
We liggen wat zuidelijker, wat warmer, wat beschutter en.
het weer is wat beter. Het vriest lang zo erg niet meer en het
humeur van onze mannen is dan ook allang weer honderd
procent, vooral als er weer wat te eten valt. Oagen lang heb
ben we op rantsoen geleefd, goede rantsoenen. Zo goed. zelfs,
dat sommgen er nog de voorkeur aan geven boven eten uit
de keukenTrouwens er ts nog een „tussenregeling": zelf
wat bekokstoven, een sport, die meer en meer ingang vindt,
vooral nu we op de tien man een klein primusbrandertje heb
ben gekregen, waarop je nu letterlijk van alles klaar kunt
maken.
(Ingez. mededeling, advert.)
Tegen zulke hoofdpijn
is alleen het beste
goed genoeg. Neem daarom één of
twee 'AKKERTJES' die de pijn (ook
kiespijn, rheumatische pijn en vrouwen-
pijn) op afdoende wijze „verslaan".
AKKERTJES" zijn onschadelijk en
zeer gemakkelijk In te nemen. Elk
'AKKERTJE'draagt het AKKER-merk.
heipon direct
De „baasverkenner" uit de
boerenoorlog.
In. de boerenoorlog was Danie
Theron een „baasverkenner", die
telkens weer vriend en vyand
verbaasde door zijn stoutmoedig
heid. Hij was commandant van
wat thans een „commandogroep"
zou heten, een groep, die regel
matig achter de vijandelijke li
nies opereerde en wegen, brug
gen en spoorlijnen vernielde.
Daartoe behoorde ook de oud
Nederlander Henri Slegtkamp,
de „held van Spionkop".
Theron sneuvelde in een ge>
vecht met de vijand op een
„koppie" tussen Johannesburg
en Pretoria. Zijn geweer werd
buit gem lakt. Het belandde in
het kantoor van de strafgevan
genis in Dublin, waar het in
1916 bij de opstand veiligheids
halve werd weggenomen en
sedertdien werd bewaard door
de heer Hamilton P. Bell. "By het
bezoek van dr Dönges aan Ier
land heeft deze het aan de Zuid-
Afrikaanse minister van binnen
landse zaken overhandigd. Het
is goed bewaard gebleven. Het
kolfplaatje bevat nog de naam
van Danie Theron. Dr Dönges
heeft het geweer naar Zuid
Afrika mee teruggenomen.
Om eerlijk te zijn: dit verhaal
dateert nog voor de tijd van
het brandertje want het gaat
over een eend. Een eend in een
emmer, en die emmer stond op
een zelfgemaakte kachel.
Het peloton had honger. Het
had „lekkere honger", zouden
we in Holland zeggen en boven
dien wilde men zijn karabijn
wel eens even „schoonschieten".
En dus trokken een paar jagers
er op uit, om een uurtje later
na veel geknal tussen de ber
gen met een eend thuis te ko
men. Het beest werd natuurlijk
deskundig geplukt en toen kwam
het grote probleem: waar moe
ten we hem ln „sudderen"?
Korea ls een land van niets.
Er zijn hier èn geen luxe auto's
èn geen kachels èn geenenfin
noemt u maar op. Maar een
Hollandse soldaat laat het er
maar niet zo een, twee, drie bij
zitten en dus werd er een
onderzoek Ingesteld naar alles
wat maar „iets" zou kunnen be
vatten. Binnen een kwartier
kwam er iemand met een oude,
vuile, gedeukte en verroeste
emmer terug, die nog niet lek
was.
Wij zijn de laatste weken op
het gebied van hygiëne al heel
wat gewend en dus vroeg nie
mand naar het al dan niet ste
riel zijn van onze kookpot. De
emmer ging op de kachel, een
beetje sneeuw er in en daar
bovenop de eend. Omdat je zo
iets lang moet laten koken (vol
gens deskundige opmerkingen
van iemand, die het meer had
gedaan) gingen we maar slapen,
want het was donker en elec-
trisch- of ander licht is ook iets,
dat we hier niet kennen. De
volgende morgen was de eend
„gaar". We waren allemaal ex
tra vroeg op, omdat we de hele
nacht van heerlijke eendenbout
hadden gedroomd. De buit werd
eerlijk verdeeld, ieder een
stukje. „Heerlijk" zeiden we
tegen elkaar. „Wat een boutje
hé". „Heerlijk".
Toen kwam de dominee zijn
hoofd om het hoekje van de
tochtige deur steken.
„Wel heb ik ooit van mijn le
ven" galmde zijn zware stem.
„Daar heb ik eindelijk mijn em
mer terug. Ik had nèt mijn on
dergoed er in gewassen en zeg
nog tegen de pater: „Nou kun
jij hem hebben als je wilt", maar
niks hoor, gejat was ie natuur
lijk weer. En warempel als het
niet waar is, natuurlijk hebben
jullie hem weer."
We lustten opeens toch géén
Fietsen moeten een rem
hebben!
De A.N.W.B. wijst er nog eens
op, dat volgens de nieuwe ver
keerswet iedere fiets een goed-
werkende rem moet hebben.
De door slagersjongens en an
deren gebruikte „doortrapper'1
dient dus te worden voorzien van
een hand- of terugtraprem.
Het blijkt, dat op vele plaatsen
ln het land bekeuringen vallen!
De permanente commissie tot
de algemene zaken van het Ne-
derlandschIsraëlietisch kerkge
nootschap en het verbond van li
beraal religieuse Joden ln Neder
land hebben een schrijven gericht
tot de minister van Jrustitie, waar
in zij te kennen geven, dat zij met
grote ontsteltenis kennis hebben
genomen van het feit, dat aan de
oorlogsmisdadigers F. H. Aus der
Fünten en F. Fischer gratie is
leend.
eend meer. We hebben de do
minee de rest aangeboden maar
hij zei: „Nee, merci, ik ben
vegetariër, en geef die emmer
weer mee, want de pater moet
zijn combination ook nog was
sen vandaag
(Ingez. mededeling, advert.)
FEUILLETON
16)
door G. P. BAKKER.
HOOFDSTUK VIII.
„Hier is het", riep Saxon ver
heugd.
„Gelukkig" antwoordde Ma
rion. Vermoeidheid en angst
waren op dat ogenblik vergeten.
Saxon greep een grote lan
taarn van de wand hield haar
met uitgestrekte arm voor zich
uit en zag een tamelijk hoog ge
welf. Hij kroop naar binnen en
bespeurde iets verder een lange
steen trap, die naar beneden
voerde.
Marion volgde hem. Zij daal
den een trede, nog één, zorg
dragende, dat het licht recht
voor hun voeten straalde. Bij de
vierde stap bemerkte Saxon een
handbreedte boven de trap een
dunne, ijzeren staaf, die in de
zijmuren gemetseld was.
„Kijk!" zei hij „een val.
Iemand die onvoorzichtig de trap
afliep zou hals over kop naar
beneden tuimelen en zijn hals
breken. Iemand die naar boven
ging, zou even slecht te pas ko
men."
Hij reikte haar de hand. Zij
daalden zeer voorzichtig vijf
tien treden en zagen toen een
gang vóór zich, maar vóór de
trap ontdekten zij een brede
kloof, waarover een zware eiken
plank was gelegd.
Na een nauwkeurig onderzoek
wilde Saxon op de plank stap
pen, maar Marion hield hem bij
zijn arm vast.
„Neen", zei ze. „Geef mij uw
hand. Het is beter, dat ik het
eerst probeer, mocht ik vallen,
dan kunt u mij houden, ik ben
zoveel lichter."
Van een weigering wilde zij
niets weten.
Zij zette onderzoekend een
voet op de plank bracht lang
zaam haar lichaamsgewicht over,
deed een pas voorwaarts en be
reikte met een paar vlugge
schreden de overzijde.
Saxon volgde.
In het begin van de gang za
gen zij, dat de muren en de
ronde zoldering van rode bak
steen waren hier en daar ruw
bepleisterd. De wanden waren
vochtig en groen, soms grauw
wit van salpeter en vertoonden
neiging tot verzakking. De bo
dem bestond uit vastgetrapte
aarde met keien, waarin hier en
daar grote gaten zaten.
Na een eindje te hebben gelo
pen, opperde Saxon, bijna on
passelijk door de bedorven lucht:
„Laten we nu terugkeren en de
juwelen begraven, dit ls een
uitstekende plek. Dan gaan we
een paar uur slapen, een flink
ontbijt en dan weer op avontuur.
Wij hebben de oude monniken-
gang gevonden en kunnen znder
twijfel buiten de stadswallen
vluchten."
„Zouden we niet liever dade
lijk gaan?"
„Neen" luidde het antwoord.
„Voor vandaag is het genoeg
geweest, een paar uur slaap, een
gezonde rust zonder nare ge
dachten en de hoop op morgen
zullen ons tot nieuwe krachtige
mensen maken."
Vijftien passen mat Saxon
zorgvuldig af en met een spade
begon hij een diepe kuil te ver
groten.
„Haalt u ondertussen het
kistje met juwelen en het goud",
raadde hij Marion. Dan zullen
we gauw klaar zijn."
Toen zij de tweede maal te
ruggekeerd was zei ze: „Er zijn
eigenlijk nog veel meer kostbare
dingen in huis. Waarom zouden
we niet zoveel mogelijk begra
ven?"
„Natuurlijk", meende Saxon,
alles wat u achterlaat wordt ge
stolen. Wij zullen het gat die
per maken. Ik zal met u naar
boven gaan en u helpen dra
gen."
„Er zijn nog vorken, lepels,
vaatwerk en tal van andere din
gen."
Samen keerden zij naar de
bovenverdiepingen terug.
Zy opende een grote nieuwe
kast in Renaissancestijl, zoals ze
nog maar kort in de mode wa
ren en haalde er gouden vaat
werk, een voltallig zilveren ta
felservies uit met schalen, bor
den en bakken. Vervolgens kwa
men er gouden en zilveren kan
nen, bekers en kelken te voor
schijn.
„Hier had ik al veel ingedaan,
met het oog op de belegering",
verklaarde Marion.
Zij pakte alles in fijne lin
nen lakens en zei: „Zonde van
het mooie weefsel, maar het zou
toch vernield worden. Zij bon
den touwen om de pakken en
brachten alles in het gewelf.
Weer gingen zij naar boven.
Nu was de beurt aan prachtige
luchters en kandelaars, aan
voorwerpen, die dienden tot ver
siering der vertrekken, alles van
edel metaal. Er was een ridder
van gedegen goud, ingelegd met
edelstenen en een groot zilveren
schip met volle zeilen en hoog
opstaande achtersteven.
Daarna kwamen uit kisten en
kasten nog vele prachtige lijf
sieraden te voorschijn, gespen,
kettingen, hangers, armbanden
en horloges, zelfs enige Neuren-
berger eieren en afgrettes van
goud versierd met edelstenen en
emaille.
(Wordt vervolgd.)
Conferentie C.J.B.T.O.
(Van onze Utrechtse correspondent)
„Brengt de huidige sociale politiek liet bestaan van de boer in
gevaar?" Over dit vraagstuk heeft een aantal jonge akkerbouwers,
georganiseerd ln de Chr. Jonge Boeren- en Tuindersbond, zich be
raden ln een conferentie van de C.J.B.T.O. op Birkhoven. Tal van
Zeeuwen woonden deze conferentie by.
Voordat de secretaris van de
C.J.B.T.O., de heer R. Bos te Ede
die als conferentieleider optrad
het woord gaf aan de spreker,
drs C. P. Hazenbosch, legde hij
verantwoording af van de titel,
die het onderwerp droeg.
De heer Bos bezag ln het kort
de economische en sociale verhou
dingen op de boerderij, welke tot
moeilijkheden hebben geleid. Hij
vroeg zich af hoe de boer zich als
mens hieronder gedraagt en hoe
hij als christen er tegenover be
hoort te staan.
Indirect dringt de vraag zich
wel eens aan mij op, aldus de heer
Bos, of het niettegenstaande de
gunstiger sociale verhoudingen
werkelijk goed gaat. Immers: er
wordt steeds beter voor de men
sen gezorgd. Maar wat zien wij
De werklust neemt af, het verant
woordelijkheidsbesef verdwijnt al
meer en de ontevredenheid blijft.
Drs Hazenbosch, voorheen werk
zaam bij de Stichting voor<de
Landbouw, maar sedert kort
hoofd van de Sociaal-Economische
Dienst van het Chr. Nationaal
Vakverbond, begon zijn rede met
een schets van het karakter onzer
sociale politiek.
Aangezien de economische po
sitie van een gemeenschap wordt
bepaald door de drie productie
factoren: kapitaal, grond en ar
beid, was onze sociale politiek na
de oorlog gericht op het herstel
van productieve krachten. Daar
om hebben wij destijds doelbewust
boven onze stand geleefd.
Deze algemene sociale politiek
is voor de landbouw gunstig ge
weest. Er mag geen sprake van
zijn, dat het bestaan van de boer
door de algemene sociale politiek
in gevaar is gebracht.
Achterstelling opgeheven.
Men zou kunnen vragen, zei drs
Hazenbosch, of de sociale politiek
in de agrarische sector, speciaal
in de bedrijfstak landbouw, doel
treffend is geweest.
Gruwelijk was voorheen de ach
terstelling van de landarbeiders
in vergelijking bij andere werk
nemers. Niet minder gruwelijk
was de achterstelling van de boe
ren zelf, die een veel lagere be
loning voor hun diensten ontvin
gen dan de ondernemers in andere
bedrijven.
Uit een oogpunt van rechtvaar
digheid was opheffing van deze
tweevoudige achterstelling nood
zakelijk. Maar in economisch op
zicht was zij eveneens ongewenst.
Er is dan ook naar gestreefd
om een zodanige sociale politiek
te voeren, dat de positie van boe
ren zowel als van landarbeiders
aanmerkelijk werd verbeterd.
Hier staan we voor de kwestie:
wat is precies een boer? Drs Ha
zenbosch formuleerde de functie
van de boer aldus: een boer
neemt een positie in tussen twee
markten. Op de ene koopt hij
grondstoffen, machines, bedrijfs
gebouwen en arbeidskrachten. Op
de andere zet hij het resultaat
van zijn ondernemer-zijn af. Op
beide markten moet hij concurre
rend kunnen werken. Daarop
dient de sociale politiek gericht
te zijn.
Nu wordt de sociale politiek
voor de landbouw niet alleen door
binnenlandse omstandigheden be
ïnvloed. Er zijn ook buitenlandse
factoren in het spel. Duidelijk
spreekt in dit opzicht de gang van
zaken met Benelux. De econo
mische integratie tussen België
en Nederland blijft haken op de
landbouw, wat noodzakelijkerwijs
schade voor onze landbouw moet
opleveren.
Welke reactie?
Wat moet de reactie van de
sociale politiek zijn op deze on
bevredigde situatie? Het ware
onjuist, aldus drs Hazenbosch, om
het daarheen te leiden dat de lo
nen en andere sociale voorzienin
gen zovéél mogelijk worden ge
drukt.
De boer trachtte het elders in
te vinden, namelijk in een zo doel
matig mogelijke bedrijfsvoering.
Dit is de gewenste reactie.
Over het algemeen maken de
boeren tegen hogere lonen geen
bezwaar; ook de premies voor de
sociale wetgeving zijn wel over
komelijk. Maar de noodzaak om
voor de uitvoering van deze so
ciale politiek een Ingewikkelde
administratie te moeten voeren,
is een hinderpaal.
Geheel ten onrechte zijn de
klachten hierover niet. Doch men
moet het niet bij klagen laten. De
boeren dienen er ln hun organisa
ties naar te streven om tot ver
eenvoudiging van de sociale wet
geving te geraken.
Een andere oplossing wees de
heer Hazenbosch ook aan: doe die
administratie coöperatief, zoals
men in de landbouw meer dingen
in coöperatie verricht. Roep ad
ministratiekantoren in het leven
en laat die voor de paperassen-
rompslomp zorgen.
Zijn betoog overziende, conclu
deerde de spreker, dat de huidige
sociale politiek het bestaan van
de boer niet in gevaar brengt.
Echter onder deze voorwaarde: in
de bedrijfsvoering moet men de
consequenties trekken uit de so
ciale politiek. De boer zal hogere
eisen aan zijn arbeiders moeten
stellen; aan de andere kant dient
hij steeds zuiniger met de ar
beidskrachten om te springen.
Zo gezien, kan men vaststellen
aldus drs Hazenbosch dat
een constructieve sociale politiek
in samenhang met een doelmatige
landbouwpolitiek de vooruitgang
prikkelt.
Op deze conferentie hebben de
aanwezigen o.m. ook geluisterd
naar de heer Adr. de Feijter uit
Axel, die indrukken gaf van zijn
verblijf ln Amerika.
Groter veiligheid door
„achteruit" vliegen?
Engeland zal op de komende
International Aviation"-confe-
rentie, die volgende maand in
Montreal wordt gehouden, voor
stellen, dat alle passagiers in bur
gervliegtuigen met 't gelaat naar
de staart van het toestel zullen
worden geplaatst teneinde hun
kansen om luchtrampen te over
leven te vergroten.
Voorts zou worden aanbevolen
de zetels ln de vliegtuigen te ver
sterken.
De voorzitter van de Oost-Duit
se volkskamer, Johannes Dieck-
mann, heeft een brief gezonden
aan de voorzitter van de West-
Duitse bondsdag, waarin hij voor
stelt, dat vertegenwoordigers van
het West- en Oost-Duitse parle
ment aangewezen zullen worden
om het Oost-Duitse voorstel tot
;en over de hereniging
land te bespreken,
besj.
van Duits!
Grote belangstelling voor
Europese tekenwedstrijd,
In iedere provincie een aparte
jury.
Wegens het overstelpende aan
tal aanvragen tot nog toe zijn
er reeds meer dan 300.000 binnen
gekomen voor de Europese te
kenwedstrijd, uitgeschreven door
het Bureau van het Plan-Mars
hall, zal in samenwerking met de
Commissarissen der Koningin voor
elke provincie een aparte jury
worden samengesteld.
In verband hiermee moeten de
tekeningen niet naar het bureau
van het Plan-Marshall in Den
Haag worden gestuurd, doch naar
een adres in de respectieve hoofd
steden der provincies, dat nog na
der bekend zal worden gemaakt.
De provinciale Jury's zullen van
belde groepen de tien beste teke
ningen uitzoeken; een nationale
jury, samengesteld o.a. uit de pro
vinciale jury's, zal dan de lande
lijke prijswinnaars aanwijzen.
Schilderijententoonstelling
te Vhssingen.
Zaterdagmiddag, 17 Februari,
om 3 uur, zal in het Vlisslngse
Museum de opening plaats vinden
van een schilderijententoonstel
ling van werken uit de tijd van
Koning Willem I. Deze schilderij
en zijn beschikbaar gesteld door
het Stedelijk museum te Amster
dam.
Eindles C.B.T.B.-tuinbouw»
cursus te Nieuwerkerk.
Vorige week had in de bij
zondere school te Nieuwerkerk
de eindles plaats van de alge
mene tuinbouwcursus voor het
3e winterhalfjaar 1950/51 van de
C.B.T.B. o.l.v. de heren W. P.
L. Bakker, land- en tuinbouw-
onderwijzer te Zierikzee als
hoofd en H. P. Verton, tuin-
bouwvakonderwijzer te Haam
stede. Aanwezig waren de heten
S. J. bij de Vaate, bestuurslid
C.B.T.B., C. L. de Wilde namens
de Rijkstuinbouwconsulent en
N. Slingerland, hoofd bijzondere
school te Nieuwerkerk.
De heer S. J. bij de Vaate
opende met gebed, waarna de
heer de Wilde de leerlingen exa
mineerde. Met een toepasselijk
woord reikte hij aan de volgen
de leerlingen het diploma uit:
J. van Klinken, M. Flikweert
Jac.zn., A. Brouwer Lzn., P.
Flikweert Johzn. en L. Dorst
Lzn., allen te Nieuwerkerk, W.
H. Stouten en J. Kristalijn
C.Wzn., beiden te Oosterland, L.
M. Kraak en M. J. Olree, bei
den te Sirjansland, W. Beye te
Zierikzee en P. de Rijke Mzn. te
Capelle bij Zierikzee. Hij dankte
de heren Bakker en Verton, de
C.B.T.B., het schoolbestuur, B.
en W. van Nieuwerkerk en de
heer Slingerland.
De heer bij de Vaate felici
teerde namens de C.B.T.B. leer
lingen en leraren met het be
haalde succes.
Nadat de heren Verton en
Bakker hun gelukwensen had
den aangeboden, dankte de heer
L. Dorst Lzn. namens de leer
lingen de leraren.
De heer Slingerland bood na
mens het schoolbestuur de ge
lukwensen aan en ging voor in
dankgebed.
Scheepvaartverkeer in
Kanaal door Zuid-Beveland.
In de maand Jauari 1S51 pas-
seerden door het kanaal van Zuid-
Beveland 4513 schepen met een
totaal tonnage van 2.056.886 ton.
In de richting Wemeldinge—
Hansweert waren dit 1593 gela
den schepen met 888.903 ton en
676 ledige schepen met 118.559
t0In de richting Hansweert—
Wemeldinge bedroeg het aantal
geladen schepen 1357 met 665.581
ton en 887 ledige schepen met
383.843 ton,
Het aandeel van de Rijnvaart
bedroeg in beide richtingen 1002
geladen schepen met 837.647 ton
en 142 ledige schepen met 105.411
t0pa verdeling ln nationaliteiten
was als volgt! 2970 Nederlandse;
952 Belgische; 203 Franse; 209
Zwitserse; 6 Britse; 171 Duitse
en 2 Luxemburgse,
'S-GRA VENPOLDER.
Filmavond „Het Hoogeland".
Op Dinsdag 13 Februari a.s. zal
vanwege de Vereniging „Het Hoo
geland" ln het verenigingsgebouw
een filmavond worden gehouden.
Aanvang half acht. Vertoond zul
len o.m. worden de geluidsfilm!
„Was het zijn schuld alleen?" en
de kleurenfilm: „Het Hogelandsa
werk ln kleuren".
Des namiddags vanaf 4 uur zul
len voor kinderen tot 14 jaar de
films worden vertoond.
YERSEKE.
Van de wal in de sloot.
Vrijdagmiddag is een luxe-auto
van een handelaar uit Wemeldin
ge, die op het hellend terrein na
bij de timmerfabriek van de fir
ma Laban was geparkeerd, plot
seling gaan rijden en in de afwa-
teringssloot aan de Bredeweg te
recht gekomen. Men had verge
ten de rem vast te zetten.
KAMPERLAND.
Jaarvergadering
School met de Bijbel.
Dezer dagen hield de school
met de Bijbel een Jaarvergadering.
De voorzitter, de heer J. Ch. de
Mutjnck, opende de vergadering
op de gebruikelijke wijze en her
dacht de overleden ere-voorzitter
Ds F. J. v. d. Ende, die zoveel
voor de vereniging heeft gedaan.
De verslagen van de secretaris
en penningmeester werden daar
na uitgebracht.
Wegens aanstaand vertrek vaa
de heer Jllle werd tot bestuurs
lid herkozen de heer A. Klap.
Het hoofd der s \iol, de heer
I. Tange, deed daarna enige me
dedelingen over de verzetting van
de cursus naar 1 September, de
daling van het leerlingenaantal
door vertrek naar de N.O.polder,
de schoolreis en de schooltand-
verzorglng, waarna Ds Radderde
vergadering eindigde.
(Ingez. mededeling advert.)
Geneesmiddel tegen I
huidaandoeningen.
Zuivert de poriën, doet de
Jeuk bedaren, verfrist en
sterkt de huidweefsels.
20 jaar N.C.L.B. te Zaamslag.
Onder leiding van den voorzit
ter J. van Ham kwam de afd.
N.C.L.B. in Jaarvergadering bij
een. Onder de titel: „Vier lustra's
vloden heen", bracht de secreta
ris uitvoerig verslag van de his
torie der afdeling, die thans 100
leden telt.
Bestuurswisseling en droeve en
blijde dagen werden gememoreerd.
Na dit verslag werd de secreta
ris, de heer W. Faes, die dit werk
nu 20 jaar doet, door de voorzit
ter dank gebracht voor z(jn werk
en namens de Afd. een rookstan-
daard aangeboden, terwijl zijn
echtgenote met een fraaie bloe
menmand verrast werd.
Hierna voerde de heer Vinger
ling, hoofdbestuurder, het woord.
Hij wees erop, dat de kracht om
staande te blijven ligt in ons ge
loof. Dankbaarheid verplicht ons
deze arbeid voort te zetten om de
zegen die God ons daarin gaf, al
dus spreker.
De penningmeester gewaagde
van een batig slot. Ougestuurd is
aan Bondscontrlbutie f 3974,68.
Aan vacantlebonnen is uitgekeerd
f 8006.50.
Hierna sprak de heer A. van
Harn. Zijn er in dezen tijd reden
tot feestvieren, zo vroeg hij zich
af en bevestigde deze vraag.
Burgemeester H. D. Trlmpe die
mede aanwezig was, sprak waar
derende woorden, terwijl het ere
lid der afd., de heer L. Rouw, nog
bet woord voerde.
Hierna verenigde men zich aan
de koffietafel.
Het oudste lid, J. de Wilde,
bracht de dank der vergadering
voor deze gezellige samenkomst.
Hierna werd de vergadering
voortgezet in een filmavond, waar
o.m. vertoond werden de films
over de familiedagen der N.C.
L.B. te Goes en te Oldeterp en
de hoofdfilm „De zon ging op".