!flrovin[feS^/g«f Abraham Lincoln werd 142 jaar geleden geboren* Het verhaal van de eend en de emmer* Haar avontuur BOERENBESTAAN NIET BEDREIGD ADAA4SON AKKERTJES Van de blokhut naar het Witte Huis Hij schafte de slavernij af in Amerika» Dominee was vegetarier. m Dat bonst en bonst t is niet uit te houden. 9jew-e.fi ncui „Qanie" teAuy naah T.-Jlpii&a door huidige sociale politiek. geeft 'm de sporen. Maandag 12 Februari 1951 PROTESTAN TS CHRISTELIJK DAGBLAD Pagina 2 Op 12 Februari 1809, dus vandaag Juist 142 Jaar geleden, werd ln een éénvoudige blokhut In de Amerikaanse staat Kentucky een man geboren, die zou uitgroeien tot één der grootsten uit de we reldgeschiedenis. Dat kind was de latere Amerikaanse president Abraham Lincoln. Lincoln was president van Amerika op een van de critlekste ogenblikken ln de Amerikaanse geschiedenis, n.L tij den* de burgeroorlog van 18611885. Dat de eenheid van de Verenigde Staten van Noord-Amerika toen bewaard bleef, ls voor een groot gedeelte aan hem te danken. Verder staat op zijn naam de afschaffing der slavernij. Welke Invloed de vrijlating van de S millioen Amerikaanse slaven op de geschiedenis heeft gehad, ls slechts b(j benadering te schatten. Eén ding is zeker, dat de naam Lincoln onsterfelijk zal verbonden blijven aan de geschiedenis van de Verenigde Staten van Noord-Amerika en aan de geschiedenis van de gehele mensheid. Abraham Lincoln werd als kind van eenvoudige boerenouders In een nederige blokhut in het district Harding van de staat Kentucky geboren. Toen de Jonge Abraham 8 jaar oud was verhuis de het gezin naar Indiana, waar de jonge Lincoln zijn vader be hulpzaam was bij de ontginning van de wildernis. Al spoedig open baarde zich Abraham's grote leer gierigheid. In totaal heeft hij niet meer dan enkele maanden onder wijs genoten; zijn ontwikkeling moest hij voor het grootste ge deelte opdoen uit boeken die hij van kennissen leende. Soms moest hij daar urenlang voor lopen. SCHIPPERSKNECHT EN ADVOCAAT. In 1830 verhuisde het gezin Lin coln naar Macon in Illinois. Als schippersknecht maakte hij van daar de 1000 km lange reis langs de Missisippi naar New Orleans. Na terugkeer werd hij winkelbe diende in New Salem, een dorpje bij Springfield, een stadje dat toondertijd in opkomst was. In New Salem zette Lincoln zijn eerste schreden op het poli tieke pad. Hij werd daar tot lid van de wetgevende vergadering van de staat Illinois gekozen. Voordat het echter zo ver was, had hij flink gestudeerd. Hij stu deerde in rechten en maakte daar naast een grondige studie van wiskunde en Engels. Toen hij afgestudeerd was voor advocaat verhuisde hij naar Springfield waar hij werd opge nomen in een advocatenkantoor. Vier jaar lang had hij een advo- catenpractijk. Als zodanig ver wierf hij de reputatie een eerlijk en bekwaam advocaat te zijn. NAAK WASHINGTON. Voor de eerste maal begaf Lin coln zich in 1847 naar Washing ton, toen hij voor Illinois gekozen was als lid van het Amerikaanse Congres. In 1858 werd Lincoln candidaat gesteld voor de Senaat. Hij werd weliswaar verslagen, doch tijdens de verkiezingscam pagne trok hij toch zeer de aan dacht omdat hij ronduit tegen de slavernij partij koos. In 1860 werd hij als president van de Verenigde Staten gekozen. De toestand, zoals hij die in Was hington vond, verontrustte hem zeer. Een aantal Zuidelijke staten was n.l. uit de Unie getreden en er dreigde een burgeroorlog. Op 4 Maart 1861 hield Lincoln zijn inaugurale rede in de zuilengang van het Capitool, waar het Con gres placht te vergaderen. Hij verklaarde dat de Unie een onver brekelijke band vormde en drong er op aan dat de staten zich zou den aaneensluiten. Hij was een tegenstander van de slavernij en vastbesloten er voor te zorgen, dat deze ln de pas ontsloten ge bieden die nog niet als afzonder lijke staten tot de Unie toegelaten waren, geen ingang vond. DE BURGEROORLOG. Op 12 April 1861 openden serijd- krachten van het Zuiden het vuur op Fort Sumter te Charleston in de staat Zuid-Carolina en deze aanval vormde het begin van de burgeroorlog tussen het Noorden en het Zuiden. In de loop van 1863 viel de be slissing in de burgeroorlog. De Zuidelijken leden zware verliezen. Lincoln deed zijn uiterste best zo spoedig mogelijk tot vrede te ko men. Die vrede kwam tenslotte in 1865, toen de Zuidelijke bevel hebber, generaal Lee, zich in Vir ginia overgaf. De eenheid van de Verenigde Staten van Noord- Amerika was daarmee weer een feit geworden; het gehele land stond r onder een federale re gering. Inmiddels was Lincoln in 1864 ondanks een vrij sterke oppositie, herkozen als president. DE AFSCHAFFING DER SLAVERNIJ. Een der belangrijkste feiten, die tijdens de burgeroorlog voorvielen was de afschaffing der slavernij. Toen de burgeroorlog bijna 2 jaar aan de gang was vaardigde Lincoln zijn bekende proclamatie uit waarbij alle slaven in vrijheid werden gesteld. Voor hij zijn pro clamatie uitvaardigde had hij het Zuiden gewaarschuwd dat, indien de opstandige staten niet voor 1 Januari 1863 weer in de Unie te rugkeerden, hij een proclamatie zou uitvaardigen waarin de sla ven de vrijheid geschonken werd. Het kabinet keurde Lincoln's pro clamatie goed en op 22 September 1862 werd de proclamatie officieel uitgevaardigd. Toen het Zuiden zich van deze waarschuwing niets aantrok ondertekende Lincoln op 1 Januari 1863 een van de belang rijkste staatsstukken uit de we reldgeschiedenis, n.L de procla matie waarbij de slaven vrij ver klaard werden, waarmee ruim 3.000.000 mensen die in slavernij leefden, de vrijheid geschonken werd. Naderhand bekrachtigden de afzonderlijke staten het besluit en in 1865 toen de oorlog afgelo pen was werd 't dertiende amen dement aan de Amerikaanse Con stitutie toegevoegd. Dit amende ment maakte overal ln de Ver enigde Staten een einde aan de slavernij. LINCOLN'S EINDE. Helaas kwam Lincoln op een rampzalige manier aan zijn einde. Op 14 April 1865 werd Abraham Lincoln des avonds in het Ford's Theatre te Washington vermoord toen hij om enkele uren zijn zin nen te verzetten de voorstelling bijwoonde. De moordenaar was 'n half krankzinnige fanaticus die meende met deze moord de zaak van het Zuiden te dienen. Hij sloop de loge waarin Lincoln zat binnen en schoot de president een kogel door het hoofd, sprong over de balustrade en vluchtte. Nader hand werd hij gearresteerd. De gewonde president werd naar een huis tegenover de schouwburg vervoerd. Hij bleef de gehele nacht buiten bewustzijn. De leden van het kabinet en andere rege ringsautoriteiten werden ontbo den en enkelen van hen waren de volgende ochtend nog aanwezig toen de president de laatste adem uitblies. Later werd Lincoln In Spring field begraven, waar een groot gedenkteken nog heden de plaats aangeeft waar het stoffelijke overschot van één van Amerika's grootste presidenten rust. BIJ DE NEDERLANDERS IN KOREA. (Door le luit. W. Dissel.) Ergens in Korea" Jaunari 1951. We liggen wat zuidelijker, wat warmer, wat beschutter en. het weer is wat beter. Het vriest lang zo erg niet meer en het humeur van onze mannen is dan ook allang weer honderd procent, vooral als er weer wat te eten valt. Oagen lang heb ben we op rantsoen geleefd, goede rantsoenen. Zo goed. zelfs, dat sommgen er nog de voorkeur aan geven boven eten uit de keukenTrouwens er ts nog een „tussenregeling": zelf wat bekokstoven, een sport, die meer en meer ingang vindt, vooral nu we op de tien man een klein primusbrandertje heb ben gekregen, waarop je nu letterlijk van alles klaar kunt maken. (Ingez. mededeling, advert.) Tegen zulke hoofdpijn is alleen het beste goed genoeg. Neem daarom één of twee 'AKKERTJES' die de pijn (ook kiespijn, rheumatische pijn en vrouwen- pijn) op afdoende wijze „verslaan". AKKERTJES" zijn onschadelijk en zeer gemakkelijk In te nemen. Elk 'AKKERTJE'draagt het AKKER-merk. heipon direct De „baasverkenner" uit de boerenoorlog. In. de boerenoorlog was Danie Theron een „baasverkenner", die telkens weer vriend en vyand verbaasde door zijn stoutmoedig heid. Hij was commandant van wat thans een „commandogroep" zou heten, een groep, die regel matig achter de vijandelijke li nies opereerde en wegen, brug gen en spoorlijnen vernielde. Daartoe behoorde ook de oud Nederlander Henri Slegtkamp, de „held van Spionkop". Theron sneuvelde in een ge> vecht met de vijand op een „koppie" tussen Johannesburg en Pretoria. Zijn geweer werd buit gem lakt. Het belandde in het kantoor van de strafgevan genis in Dublin, waar het in 1916 bij de opstand veiligheids halve werd weggenomen en sedertdien werd bewaard door de heer Hamilton P. Bell. "By het bezoek van dr Dönges aan Ier land heeft deze het aan de Zuid- Afrikaanse minister van binnen landse zaken overhandigd. Het is goed bewaard gebleven. Het kolfplaatje bevat nog de naam van Danie Theron. Dr Dönges heeft het geweer naar Zuid Afrika mee teruggenomen. Om eerlijk te zijn: dit verhaal dateert nog voor de tijd van het brandertje want het gaat over een eend. Een eend in een emmer, en die emmer stond op een zelfgemaakte kachel. Het peloton had honger. Het had „lekkere honger", zouden we in Holland zeggen en boven dien wilde men zijn karabijn wel eens even „schoonschieten". En dus trokken een paar jagers er op uit, om een uurtje later na veel geknal tussen de ber gen met een eend thuis te ko men. Het beest werd natuurlijk deskundig geplukt en toen kwam het grote probleem: waar moe ten we hem ln „sudderen"? Korea ls een land van niets. Er zijn hier èn geen luxe auto's èn geen kachels èn geenenfin noemt u maar op. Maar een Hollandse soldaat laat het er maar niet zo een, twee, drie bij zitten en dus werd er een onderzoek Ingesteld naar alles wat maar „iets" zou kunnen be vatten. Binnen een kwartier kwam er iemand met een oude, vuile, gedeukte en verroeste emmer terug, die nog niet lek was. Wij zijn de laatste weken op het gebied van hygiëne al heel wat gewend en dus vroeg nie mand naar het al dan niet ste riel zijn van onze kookpot. De emmer ging op de kachel, een beetje sneeuw er in en daar bovenop de eend. Omdat je zo iets lang moet laten koken (vol gens deskundige opmerkingen van iemand, die het meer had gedaan) gingen we maar slapen, want het was donker en elec- trisch- of ander licht is ook iets, dat we hier niet kennen. De volgende morgen was de eend „gaar". We waren allemaal ex tra vroeg op, omdat we de hele nacht van heerlijke eendenbout hadden gedroomd. De buit werd eerlijk verdeeld, ieder een stukje. „Heerlijk" zeiden we tegen elkaar. „Wat een boutje hé". „Heerlijk". Toen kwam de dominee zijn hoofd om het hoekje van de tochtige deur steken. „Wel heb ik ooit van mijn le ven" galmde zijn zware stem. „Daar heb ik eindelijk mijn em mer terug. Ik had nèt mijn on dergoed er in gewassen en zeg nog tegen de pater: „Nou kun jij hem hebben als je wilt", maar niks hoor, gejat was ie natuur lijk weer. En warempel als het niet waar is, natuurlijk hebben jullie hem weer." We lustten opeens toch géén Fietsen moeten een rem hebben! De A.N.W.B. wijst er nog eens op, dat volgens de nieuwe ver keerswet iedere fiets een goed- werkende rem moet hebben. De door slagersjongens en an deren gebruikte „doortrapper'1 dient dus te worden voorzien van een hand- of terugtraprem. Het blijkt, dat op vele plaatsen ln het land bekeuringen vallen! De permanente commissie tot de algemene zaken van het Ne- derlandschIsraëlietisch kerkge nootschap en het verbond van li beraal religieuse Joden ln Neder land hebben een schrijven gericht tot de minister van Jrustitie, waar in zij te kennen geven, dat zij met grote ontsteltenis kennis hebben genomen van het feit, dat aan de oorlogsmisdadigers F. H. Aus der Fünten en F. Fischer gratie is leend. eend meer. We hebben de do minee de rest aangeboden maar hij zei: „Nee, merci, ik ben vegetariër, en geef die emmer weer mee, want de pater moet zijn combination ook nog was sen vandaag (Ingez. mededeling, advert.) FEUILLETON 16) door G. P. BAKKER. HOOFDSTUK VIII. „Hier is het", riep Saxon ver heugd. „Gelukkig" antwoordde Ma rion. Vermoeidheid en angst waren op dat ogenblik vergeten. Saxon greep een grote lan taarn van de wand hield haar met uitgestrekte arm voor zich uit en zag een tamelijk hoog ge welf. Hij kroop naar binnen en bespeurde iets verder een lange steen trap, die naar beneden voerde. Marion volgde hem. Zij daal den een trede, nog één, zorg dragende, dat het licht recht voor hun voeten straalde. Bij de vierde stap bemerkte Saxon een handbreedte boven de trap een dunne, ijzeren staaf, die in de zijmuren gemetseld was. „Kijk!" zei hij „een val. Iemand die onvoorzichtig de trap afliep zou hals over kop naar beneden tuimelen en zijn hals breken. Iemand die naar boven ging, zou even slecht te pas ko men." Hij reikte haar de hand. Zij daalden zeer voorzichtig vijf tien treden en zagen toen een gang vóór zich, maar vóór de trap ontdekten zij een brede kloof, waarover een zware eiken plank was gelegd. Na een nauwkeurig onderzoek wilde Saxon op de plank stap pen, maar Marion hield hem bij zijn arm vast. „Neen", zei ze. „Geef mij uw hand. Het is beter, dat ik het eerst probeer, mocht ik vallen, dan kunt u mij houden, ik ben zoveel lichter." Van een weigering wilde zij niets weten. Zij zette onderzoekend een voet op de plank bracht lang zaam haar lichaamsgewicht over, deed een pas voorwaarts en be reikte met een paar vlugge schreden de overzijde. Saxon volgde. In het begin van de gang za gen zij, dat de muren en de ronde zoldering van rode bak steen waren hier en daar ruw bepleisterd. De wanden waren vochtig en groen, soms grauw wit van salpeter en vertoonden neiging tot verzakking. De bo dem bestond uit vastgetrapte aarde met keien, waarin hier en daar grote gaten zaten. Na een eindje te hebben gelo pen, opperde Saxon, bijna on passelijk door de bedorven lucht: „Laten we nu terugkeren en de juwelen begraven, dit ls een uitstekende plek. Dan gaan we een paar uur slapen, een flink ontbijt en dan weer op avontuur. Wij hebben de oude monniken- gang gevonden en kunnen znder twijfel buiten de stadswallen vluchten." „Zouden we niet liever dade lijk gaan?" „Neen" luidde het antwoord. „Voor vandaag is het genoeg geweest, een paar uur slaap, een gezonde rust zonder nare ge dachten en de hoop op morgen zullen ons tot nieuwe krachtige mensen maken." Vijftien passen mat Saxon zorgvuldig af en met een spade begon hij een diepe kuil te ver groten. „Haalt u ondertussen het kistje met juwelen en het goud", raadde hij Marion. Dan zullen we gauw klaar zijn." Toen zij de tweede maal te ruggekeerd was zei ze: „Er zijn eigenlijk nog veel meer kostbare dingen in huis. Waarom zouden we niet zoveel mogelijk begra ven?" „Natuurlijk", meende Saxon, alles wat u achterlaat wordt ge stolen. Wij zullen het gat die per maken. Ik zal met u naar boven gaan en u helpen dra gen." „Er zijn nog vorken, lepels, vaatwerk en tal van andere din gen." Samen keerden zij naar de bovenverdiepingen terug. Zy opende een grote nieuwe kast in Renaissancestijl, zoals ze nog maar kort in de mode wa ren en haalde er gouden vaat werk, een voltallig zilveren ta felservies uit met schalen, bor den en bakken. Vervolgens kwa men er gouden en zilveren kan nen, bekers en kelken te voor schijn. „Hier had ik al veel ingedaan, met het oog op de belegering", verklaarde Marion. Zij pakte alles in fijne lin nen lakens en zei: „Zonde van het mooie weefsel, maar het zou toch vernield worden. Zij bon den touwen om de pakken en brachten alles in het gewelf. Weer gingen zij naar boven. Nu was de beurt aan prachtige luchters en kandelaars, aan voorwerpen, die dienden tot ver siering der vertrekken, alles van edel metaal. Er was een ridder van gedegen goud, ingelegd met edelstenen en een groot zilveren schip met volle zeilen en hoog opstaande achtersteven. Daarna kwamen uit kisten en kasten nog vele prachtige lijf sieraden te voorschijn, gespen, kettingen, hangers, armbanden en horloges, zelfs enige Neuren- berger eieren en afgrettes van goud versierd met edelstenen en emaille. (Wordt vervolgd.) Conferentie C.J.B.T.O. (Van onze Utrechtse correspondent) „Brengt de huidige sociale politiek liet bestaan van de boer in gevaar?" Over dit vraagstuk heeft een aantal jonge akkerbouwers, georganiseerd ln de Chr. Jonge Boeren- en Tuindersbond, zich be raden ln een conferentie van de C.J.B.T.O. op Birkhoven. Tal van Zeeuwen woonden deze conferentie by. Voordat de secretaris van de C.J.B.T.O., de heer R. Bos te Ede die als conferentieleider optrad het woord gaf aan de spreker, drs C. P. Hazenbosch, legde hij verantwoording af van de titel, die het onderwerp droeg. De heer Bos bezag ln het kort de economische en sociale verhou dingen op de boerderij, welke tot moeilijkheden hebben geleid. Hij vroeg zich af hoe de boer zich als mens hieronder gedraagt en hoe hij als christen er tegenover be hoort te staan. Indirect dringt de vraag zich wel eens aan mij op, aldus de heer Bos, of het niettegenstaande de gunstiger sociale verhoudingen werkelijk goed gaat. Immers: er wordt steeds beter voor de men sen gezorgd. Maar wat zien wij De werklust neemt af, het verant woordelijkheidsbesef verdwijnt al meer en de ontevredenheid blijft. Drs Hazenbosch, voorheen werk zaam bij de Stichting voor<de Landbouw, maar sedert kort hoofd van de Sociaal-Economische Dienst van het Chr. Nationaal Vakverbond, begon zijn rede met een schets van het karakter onzer sociale politiek. Aangezien de economische po sitie van een gemeenschap wordt bepaald door de drie productie factoren: kapitaal, grond en ar beid, was onze sociale politiek na de oorlog gericht op het herstel van productieve krachten. Daar om hebben wij destijds doelbewust boven onze stand geleefd. Deze algemene sociale politiek is voor de landbouw gunstig ge weest. Er mag geen sprake van zijn, dat het bestaan van de boer door de algemene sociale politiek in gevaar is gebracht. Achterstelling opgeheven. Men zou kunnen vragen, zei drs Hazenbosch, of de sociale politiek in de agrarische sector, speciaal in de bedrijfstak landbouw, doel treffend is geweest. Gruwelijk was voorheen de ach terstelling van de landarbeiders in vergelijking bij andere werk nemers. Niet minder gruwelijk was de achterstelling van de boe ren zelf, die een veel lagere be loning voor hun diensten ontvin gen dan de ondernemers in andere bedrijven. Uit een oogpunt van rechtvaar digheid was opheffing van deze tweevoudige achterstelling nood zakelijk. Maar in economisch op zicht was zij eveneens ongewenst. Er is dan ook naar gestreefd om een zodanige sociale politiek te voeren, dat de positie van boe ren zowel als van landarbeiders aanmerkelijk werd verbeterd. Hier staan we voor de kwestie: wat is precies een boer? Drs Ha zenbosch formuleerde de functie van de boer aldus: een boer neemt een positie in tussen twee markten. Op de ene koopt hij grondstoffen, machines, bedrijfs gebouwen en arbeidskrachten. Op de andere zet hij het resultaat van zijn ondernemer-zijn af. Op beide markten moet hij concurre rend kunnen werken. Daarop dient de sociale politiek gericht te zijn. Nu wordt de sociale politiek voor de landbouw niet alleen door binnenlandse omstandigheden be ïnvloed. Er zijn ook buitenlandse factoren in het spel. Duidelijk spreekt in dit opzicht de gang van zaken met Benelux. De econo mische integratie tussen België en Nederland blijft haken op de landbouw, wat noodzakelijkerwijs schade voor onze landbouw moet opleveren. Welke reactie? Wat moet de reactie van de sociale politiek zijn op deze on bevredigde situatie? Het ware onjuist, aldus drs Hazenbosch, om het daarheen te leiden dat de lo nen en andere sociale voorzienin gen zovéél mogelijk worden ge drukt. De boer trachtte het elders in te vinden, namelijk in een zo doel matig mogelijke bedrijfsvoering. Dit is de gewenste reactie. Over het algemeen maken de boeren tegen hogere lonen geen bezwaar; ook de premies voor de sociale wetgeving zijn wel over komelijk. Maar de noodzaak om voor de uitvoering van deze so ciale politiek een Ingewikkelde administratie te moeten voeren, is een hinderpaal. Geheel ten onrechte zijn de klachten hierover niet. Doch men moet het niet bij klagen laten. De boeren dienen er ln hun organisa ties naar te streven om tot ver eenvoudiging van de sociale wet geving te geraken. Een andere oplossing wees de heer Hazenbosch ook aan: doe die administratie coöperatief, zoals men in de landbouw meer dingen in coöperatie verricht. Roep ad ministratiekantoren in het leven en laat die voor de paperassen- rompslomp zorgen. Zijn betoog overziende, conclu deerde de spreker, dat de huidige sociale politiek het bestaan van de boer niet in gevaar brengt. Echter onder deze voorwaarde: in de bedrijfsvoering moet men de consequenties trekken uit de so ciale politiek. De boer zal hogere eisen aan zijn arbeiders moeten stellen; aan de andere kant dient hij steeds zuiniger met de ar beidskrachten om te springen. Zo gezien, kan men vaststellen aldus drs Hazenbosch dat een constructieve sociale politiek in samenhang met een doelmatige landbouwpolitiek de vooruitgang prikkelt. Op deze conferentie hebben de aanwezigen o.m. ook geluisterd naar de heer Adr. de Feijter uit Axel, die indrukken gaf van zijn verblijf ln Amerika. Groter veiligheid door „achteruit" vliegen? Engeland zal op de komende International Aviation"-confe- rentie, die volgende maand in Montreal wordt gehouden, voor stellen, dat alle passagiers in bur gervliegtuigen met 't gelaat naar de staart van het toestel zullen worden geplaatst teneinde hun kansen om luchtrampen te over leven te vergroten. Voorts zou worden aanbevolen de zetels ln de vliegtuigen te ver sterken. De voorzitter van de Oost-Duit se volkskamer, Johannes Dieck- mann, heeft een brief gezonden aan de voorzitter van de West- Duitse bondsdag, waarin hij voor stelt, dat vertegenwoordigers van het West- en Oost-Duitse parle ment aangewezen zullen worden om het Oost-Duitse voorstel tot ;en over de hereniging land te bespreken, besj. van Duits! Grote belangstelling voor Europese tekenwedstrijd, In iedere provincie een aparte jury. Wegens het overstelpende aan tal aanvragen tot nog toe zijn er reeds meer dan 300.000 binnen gekomen voor de Europese te kenwedstrijd, uitgeschreven door het Bureau van het Plan-Mars hall, zal in samenwerking met de Commissarissen der Koningin voor elke provincie een aparte jury worden samengesteld. In verband hiermee moeten de tekeningen niet naar het bureau van het Plan-Marshall in Den Haag worden gestuurd, doch naar een adres in de respectieve hoofd steden der provincies, dat nog na der bekend zal worden gemaakt. De provinciale Jury's zullen van belde groepen de tien beste teke ningen uitzoeken; een nationale jury, samengesteld o.a. uit de pro vinciale jury's, zal dan de lande lijke prijswinnaars aanwijzen. Schilderijententoonstelling te Vhssingen. Zaterdagmiddag, 17 Februari, om 3 uur, zal in het Vlisslngse Museum de opening plaats vinden van een schilderijententoonstel ling van werken uit de tijd van Koning Willem I. Deze schilderij en zijn beschikbaar gesteld door het Stedelijk museum te Amster dam. Eindles C.B.T.B.-tuinbouw» cursus te Nieuwerkerk. Vorige week had in de bij zondere school te Nieuwerkerk de eindles plaats van de alge mene tuinbouwcursus voor het 3e winterhalfjaar 1950/51 van de C.B.T.B. o.l.v. de heren W. P. L. Bakker, land- en tuinbouw- onderwijzer te Zierikzee als hoofd en H. P. Verton, tuin- bouwvakonderwijzer te Haam stede. Aanwezig waren de heten S. J. bij de Vaate, bestuurslid C.B.T.B., C. L. de Wilde namens de Rijkstuinbouwconsulent en N. Slingerland, hoofd bijzondere school te Nieuwerkerk. De heer S. J. bij de Vaate opende met gebed, waarna de heer de Wilde de leerlingen exa mineerde. Met een toepasselijk woord reikte hij aan de volgen de leerlingen het diploma uit: J. van Klinken, M. Flikweert Jac.zn., A. Brouwer Lzn., P. Flikweert Johzn. en L. Dorst Lzn., allen te Nieuwerkerk, W. H. Stouten en J. Kristalijn C.Wzn., beiden te Oosterland, L. M. Kraak en M. J. Olree, bei den te Sirjansland, W. Beye te Zierikzee en P. de Rijke Mzn. te Capelle bij Zierikzee. Hij dankte de heren Bakker en Verton, de C.B.T.B., het schoolbestuur, B. en W. van Nieuwerkerk en de heer Slingerland. De heer bij de Vaate felici teerde namens de C.B.T.B. leer lingen en leraren met het be haalde succes. Nadat de heren Verton en Bakker hun gelukwensen had den aangeboden, dankte de heer L. Dorst Lzn. namens de leer lingen de leraren. De heer Slingerland bood na mens het schoolbestuur de ge lukwensen aan en ging voor in dankgebed. Scheepvaartverkeer in Kanaal door Zuid-Beveland. In de maand Jauari 1S51 pas- seerden door het kanaal van Zuid- Beveland 4513 schepen met een totaal tonnage van 2.056.886 ton. In de richting Wemeldinge— Hansweert waren dit 1593 gela den schepen met 888.903 ton en 676 ledige schepen met 118.559 t0In de richting Hansweert— Wemeldinge bedroeg het aantal geladen schepen 1357 met 665.581 ton en 887 ledige schepen met 383.843 ton, Het aandeel van de Rijnvaart bedroeg in beide richtingen 1002 geladen schepen met 837.647 ton en 142 ledige schepen met 105.411 t0pa verdeling ln nationaliteiten was als volgt! 2970 Nederlandse; 952 Belgische; 203 Franse; 209 Zwitserse; 6 Britse; 171 Duitse en 2 Luxemburgse, 'S-GRA VENPOLDER. Filmavond „Het Hoogeland". Op Dinsdag 13 Februari a.s. zal vanwege de Vereniging „Het Hoo geland" ln het verenigingsgebouw een filmavond worden gehouden. Aanvang half acht. Vertoond zul len o.m. worden de geluidsfilm! „Was het zijn schuld alleen?" en de kleurenfilm: „Het Hogelandsa werk ln kleuren". Des namiddags vanaf 4 uur zul len voor kinderen tot 14 jaar de films worden vertoond. YERSEKE. Van de wal in de sloot. Vrijdagmiddag is een luxe-auto van een handelaar uit Wemeldin ge, die op het hellend terrein na bij de timmerfabriek van de fir ma Laban was geparkeerd, plot seling gaan rijden en in de afwa- teringssloot aan de Bredeweg te recht gekomen. Men had verge ten de rem vast te zetten. KAMPERLAND. Jaarvergadering School met de Bijbel. Dezer dagen hield de school met de Bijbel een Jaarvergadering. De voorzitter, de heer J. Ch. de Mutjnck, opende de vergadering op de gebruikelijke wijze en her dacht de overleden ere-voorzitter Ds F. J. v. d. Ende, die zoveel voor de vereniging heeft gedaan. De verslagen van de secretaris en penningmeester werden daar na uitgebracht. Wegens aanstaand vertrek vaa de heer Jllle werd tot bestuurs lid herkozen de heer A. Klap. Het hoofd der s \iol, de heer I. Tange, deed daarna enige me dedelingen over de verzetting van de cursus naar 1 September, de daling van het leerlingenaantal door vertrek naar de N.O.polder, de schoolreis en de schooltand- verzorglng, waarna Ds Radderde vergadering eindigde. (Ingez. mededeling advert.) Geneesmiddel tegen I huidaandoeningen. Zuivert de poriën, doet de Jeuk bedaren, verfrist en sterkt de huidweefsels. 20 jaar N.C.L.B. te Zaamslag. Onder leiding van den voorzit ter J. van Ham kwam de afd. N.C.L.B. in Jaarvergadering bij een. Onder de titel: „Vier lustra's vloden heen", bracht de secreta ris uitvoerig verslag van de his torie der afdeling, die thans 100 leden telt. Bestuurswisseling en droeve en blijde dagen werden gememoreerd. Na dit verslag werd de secreta ris, de heer W. Faes, die dit werk nu 20 jaar doet, door de voorzit ter dank gebracht voor z(jn werk en namens de Afd. een rookstan- daard aangeboden, terwijl zijn echtgenote met een fraaie bloe menmand verrast werd. Hierna voerde de heer Vinger ling, hoofdbestuurder, het woord. Hij wees erop, dat de kracht om staande te blijven ligt in ons ge loof. Dankbaarheid verplicht ons deze arbeid voort te zetten om de zegen die God ons daarin gaf, al dus spreker. De penningmeester gewaagde van een batig slot. Ougestuurd is aan Bondscontrlbutie f 3974,68. Aan vacantlebonnen is uitgekeerd f 8006.50. Hierna sprak de heer A. van Harn. Zijn er in dezen tijd reden tot feestvieren, zo vroeg hij zich af en bevestigde deze vraag. Burgemeester H. D. Trlmpe die mede aanwezig was, sprak waar derende woorden, terwijl het ere lid der afd., de heer L. Rouw, nog bet woord voerde. Hierna verenigde men zich aan de koffietafel. Het oudste lid, J. de Wilde, bracht de dank der vergadering voor deze gezellige samenkomst. Hierna werd de vergadering voortgezet in een filmavond, waar o.m. vertoond werden de films over de familiedagen der N.C. L.B. te Goes en te Oldeterp en de hoofdfilm „De zon ging op".

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1951 | | pagina 2