UetAs&uUUtd De galeislaaf VERKOUDEN? SLUITING MILITAIRE TEHUIZEN Bewondering voor Neder landse vrijwilligers in Korea ADA^SON De taal der feiten. Een zaak met vele complicaties. EN ZIJN BREMER VERBLIJF SIROOP BOHNEMf g Spoedige hulp noodzakelijk, of Kerken benadelen haar eigen werk» Voorbeeldige geestkracht bij felle koude en zware gevechten. Varkens geven het goede voorbeeld» Prof, Chr. Beroepsgoederenvervocrdcrs vormen ievenskrachtige bond. Öfrdu (U Uufte. f)e verraderlijke spijker Onveiligheid in Oost-Java neemt toe, Dinsdag 23 Januari 1951 PROTESTAN TS CHRISTELIJK DAGBLAD Pagina 2 De Rembertistrasze in Bremen is een straat zoals vele andere straten in vele andere Duitse ste den: Verwoeste huizen, nog be woonbare oude huizen en produc ten van een langzame en moei zame wederopbouw. De Rembertischule in deze straat is een school, zoals vele andere scholen in Duitsland: Naar Nederlandse begrippen wat erg somber, maïr het onderwijs is er niet slechter dan elders. Ingo Ullner tenslotte, is een leerling der 2e klasse, die weinig anders is dan vele andere leerlin gen. Hij komt weliswaar beslist niet boven de middelmaat uit, is een tikje langzaam van begrip, maar och, dat is nu toch ook weer geen uitzonderlijke omstandig heid. De kleine Ingo is ook niet gehoorzamer of ondeugender dan andere jongens van zijn leeftijd. Het bijzondere zit hem hierin dat Ingo Ullner niet Ingo Ullner is, en dat de dames in de etage woning Ausser der Schleifmühle 3, die hij „Mutti" en Groszmutti" noemt, zijn moeder en grootmoe der niet zijn. Ingo Ullner heet namelijk in werkelijkheid Nanno Sjoert Mein- ders en zijn ouders wonen niet in Bremen, maar in Assen, Tuin straat 64. En zijn ouders willen dat Nan no bij hen komt, en bij zijn twee broertjes en zusjes. Zijn Duitse pleegmoeder daarentegen zet al les op alles om ,,haar" Ingo bij zich te houden. Een heel eenvoudig geval dus, zo is men geneigd te zeggen. Mis schien is het ook wel zo, niette min kan worden vastgesteld, dat dit geval in zijn huidige ontwik keling allesbehalve eenvoudig, doch veeleer zeer gecompliceerd is We zullen hier niet proberen uit te maken waaraan het nu precies te wijten is, dat deze zaak zo ge compliceerd. is geworden; veel liever houden we ons bezig, aangezien dit ons ook nuttiger schijnt te zijn met de feiten, zoals die thans liggen. Doch twee zaken moeten vooropgesteld wor den, twee principiële zaken. Allereerst dat de heer Mein- ders heus niet alleen de laatste twee jaren pogingen doet zijn oudste in het familieverband te doen terugkeren, doch dat hij veeleer van 1944 af en geheel uit eigen beweging, daartoe door nie mand aangespoord, doet wat hij als vader meent te moeten doen. In de tweede plaats willen wij hier met nadruk verklaren, dat het zeer zeker ook niet ligt aan het vice-consulaat in Bremen, dat deze zaak zo gecompliceerd is ge worden. Integendeel, zodra de Neder landse autoriteiten de heer Mein- ders desgevraagd bijstand zijn gaan verlenen, is door de heer Lucas, onze vice-consul, alles ge daan wat mogelijk was. Zelfs in dien we ons beperkt zouden heb ben tot een vluchtig onderzoek in deze zaak en niet zoveel mogelijk gegevens hadden doorworsteld, dan nog zou zonneklaar zijn ge bleken met welk een voorbeeldige Ijver en trouw deze zaak in Bre men is behandeld. Het is zeker niet uit ijdele vleierij, dat we zulks zo nadrukkelijk vaststellen, doch enkel en alleen omdat wij Van oordeel zijn, dat de goede zaak hiermede wordt gediend, en alle onbillijke critlek, op grond van onze serieuze onderzoekingen bij voorbaat ontzenuwd wordt. HET BEGIN. Begonnen is het eigenlijk op 28 Juli 1943, toen de kleine Nanno Sjoert in Bremen werd geboren. Zijn ouders waren toen nog niet getrouwd en het was zijn moeder, een Belgische, niet mogelijk om haar kind die verzorging te ge ven, waarop het recht had. Dit bleek al vrij gauw en zo werd naar andere middelen om gezien. Via een advertentie kwam mén in aanraking met het gezin van de kleermaker Ullner, dat zelf geen kinderen bezat. Men kwam vrij spoedig tot overeenstemming, o.a. in dier voege dat de heer Mein- ders een geldelijke vergoeding voor de verzorging van het kind zou betalen. Hierbij moge worden opge merkt, dat menselijk gesproken, mevr. Ullner de kleine Nanno het leven heeft gered. Zijn gezond heidstoestand was meer dan zorg wekkend, en de ziekenhuis-auto riteiten verklaarden ons rond uit: „Als mevrouw Ullner er niet was geweest, dan had Nanno niet meer geleefd." En we hebben alle redenen om deze bewering als ge grond te accepteren. Ongeveer een jaar later, in Augustus 1944, waren de omstan digheden voor de moeder van Nanno gemakkelijker geworden en toen dan ook in die maand het tweede kind werd geboren, dacht zij er niet aan om dit kind tijde lijk af te staan. Veeleer probeer den zij en de heer Meinders om ook hun oudste weer bij zich te krijgen. Zulks is evenwel niet ge lukt, waarschijnlijk mede tenge volge van politieke verwikkelin gen. Ook na beëindiging van de vij andelijkheden heeft de heer Meinders nog moeite gedaan zijn oudste op te sporen, dat dit niet is gelukt, mag, gezien de grote chaos van die dagen, wel geen wonder heten. De heer Meinders is toen naar Nederland gerepatrieerd en zijn verloofde ging aanvankelijk naar België terug. Op 1 Mei 1946 zijn zij vervolgens te Assen getrouwd en bij die gelegenheid heeft de Otier kinderen moet niet teveel worden geschreven, zo heeft eens een wijs man ge zegd. Wanneer wij ons in deze kolommen gaan bezighouden met het „geval" Nanno Sjoert Meinders, dan is dat dan ook stellig niet om iets sensatio- ieeis te schrijven. Onze motieven liggen in een geheel ander vlak. In de Nederlandse, zowel als in de Duitse pers is veel en veler lei over deze zaak geschre ven. Het wil ons echter voor zomen, dat in beide gevallen meer gelet is op sentiments overwegingen dan op nuch tere jeiten. Het is om die feiten te la ten spreken, dat een onzer verslaggever thans een bezoek aan Bremen gebracht heeft om een grondige studie van dit geval te maken. Het is met name de Neder landse vice-consul in Bre men, de heer G. L. H. Lu- tas, geweest, die tijd noch moeite gespaard heeft om hem hierbij behulpzaam te zijn. Het resultaat van deze on derzoekingen ook by Ame rikaanse en Duitse instanties is neergelegd in een tweetal artikelen, waarvan wij van daag het eerste publiceren. heer Meinders ook de voor het huwelijk geboren Nanno Sjoert gewettigd, zoals uit de huwelijks- acte blijkt. Op dat moment dus was de nog in Bremen wonende Nanno Sjoert geen Belgisch on derdaan meer, doch was hij Ne derlander geworden. Deze om standigheid heeft de officiële na sporingen aanvankelijk bemoei lijkt, omdat de Amerikaanse autoriteiten uiteraard niet ken den het Nederlandse kind Mein ders, doch uitsluitend het Belgi sche kind Rosschaert. (Wordt vervolgd.) KORTE BERICHTEN In een hoogst geheime bijeen komst tussen een aantal Ameri kaanse Senatoren en ministers is gesproken over het „spreiden' van Amerikaanse regeringsgebou wen, i.v.m. een atoombomaanval in oorlogstijd. De Indische premier Nehroe is Zondag uit Cairo op het vliegveld van Bombay aangekomen. Generaal de Latrre de Tassigny, de Franse opperbevelhebber in Indo-China, heeft gezegd te ho pen, dat hij zowel van Engeland als van de Ver. Staten een vlieg dekschip zal kunnen krijgen tegen nieuwe aanvallen van de Viet- minh op de Tonkin-delta. De Perzische regering heeft vergaande beperkingen ingevoerd betreffende het reizen van buiten landers in Perzië. Een groep Bulgaarsche bom menwerpers, die op weg was naar Albanië, heeft het Joegoslavische luchtruim geschonden. Voor het eerst in de geschiede nis worden in Zuid-Afrika op commerciële basis orchideën ge kweekt en wel door de Neder landse immigranten A. M. de Wit en zijn echtgenote te Johannes burg. De Nederlandse regering heeft in de Ver. Staten 6 PHY-vlieg- boten (Catalina's) ten behoeve van de marineluchtvaartdienst aangekocht. Op grond van malversatie op financieel gebied is de gemeente ontvanger Pieters in een geheime zitting door de Groningse raad geschorst. Het onderzoek is nog gaande. Het hgtreft geen ge meentegelden. De Haagse politie heeft twee monteurs van de Mosquito moto- renfabriek te Den Haag aange houden, die zich hadden schuldig gemaakt aan diefstal van elf Mos quito motoren. De heer H. D. Louwes is voor 1951 herbenoemd tot voorzitter van de Stichting voor de Land bouw. (Tngez. mededeling, advert.) (Ingez. mededeling, advert.) Acht van de tien mannen en vrouwen boven de veertig zijn vatbaar voor Rheumatische pijnen. Dat komt omdat, als die eerste jeugd achter de rug is, de bloedzuiverende organen allengs trager gaan werken. En zo is het dan de hoogste tijd om regelma tig Kruschen te nemen. De zes minerale zouten van Kruschen hebben een natuurlijke aanspo rende werking op die bloedzui verende organen. Naarmate die nu weer op gang komen, krijgen de onzuiverheden in het bloed geen kans meer zich vast te zet ten en hun slopende werk te doen. Rheumatische pijnen maken cha grijnig, want ze verstoren Uw goede humeur; op de duur zit ge Uzelf en anderen in de weg. Wordt liever weer de oude. Neem Kruschen als een vaste dage lijkse gewoonte. (Van onze Utrechtse correspondent). Meldden wy enkele maanden geleden, dat de financiële positie van de Ned. Militaire Bond Pro Kege slecht was, zodat sluiting van enkele militaire tehuizen werd overwogen, thans heeft men een eerste stap op die weg gedaan en is het clubhuis in een der Zuid- Nederlandse steden verkocht. Komt er niet spoedig hulp opdagen, dan zal de Militaire Bond genoodzaakt zijn opnieuw tehuizen te verkopen en te sluiten. Uiteraard komen het eerst voor opheffing in aanmerking de clubhuizen, die met geweldige te korten werken. Dat zijn echter tehuizen in gebieden waar men ze het minst missen kan, namelijk in het rooms-katholieke zuiden. In Brabant en Limburg is het militaire clubhuis dikwijls het enige adres waar de protestantse militair terecht kan. De kleine kerken der reformatie, welke men in dit land aantreft, zijn niet in staat de leden van de krijgsmacht op te vangen. Het gevolg is, dat in veel gevallen de protestantse militair volledig onderduikt in de roomse omgeving. Wat dit zeggen wil, behoeven wij niet toe te lich ten. In de practijk vertoont het roomse zuiden dezelfde kenmer ken als het verwereldlijkte leven in de grote steden elders. De mili tair van protestants-christelyke huize, die de bewarende invloed van het gezin moet missen, vindt in zijn clubhuis nog iets terug van hetgeen men hem thuis bieden kon. Maar wanneer hem deze steun ontnomen wordt, kan zijn geestelijk leven schade lijden. De nieuwe voorzitter van de Mi litaire Bond, kolonel G. Wielinga te Amersfoort, heeft ons deelge noot gemaakt van zijn bezorgd heid over deze gang van zaken. Zelf oud-voorzitter van de tehui zen te Amersfoort, Bandoeng en Tjimahi weet deze officier beter dan wie ook in welk een behoefte de clubhuizen voorzien. Vooral in deze tijd, nu de diensttijd veel langer is dan vroeger. Daardoor wordt er meer gestudeerd door de militair. Gelegenheid voor studie vindt hij in het tehuis. Ook in dit opzicht berokkent het verdwijnen van een clubhuis nadeel voor de militair. WAT TE DOEN? Al menigmaal hebben wij de oorzaken opgesomd van de finan ciële tekorten bij de Militaire Bond. Wij zullen ze niet allemaal herhalen. Alleen zij hier nogmaals melding gemaakt van het povere figuur, dat de protestantse kerken maken. In 1949 brachten de kerken voor de drie militaire organisaties (P.I.T., Mil. Bond voor Oost en West en Mil. Bond Pro Rege) f 61.000.op. In 1950 maar f 20.000.—. We kerken, aldus de heer W. Nieuweboer, secretaris van de Mi litaire Bond, benadelen haar eigen werk hierdoor. Want de jongens, die /.ij plaatselijk voorbereiden op het leven, laten ze in militaire dienst los. Als zij zich metterdaad zouden bekommeren om het welzijn van die jongens, sloofden de kerken zich uit om de stichting en in standhouding van tehuizen finan cieel mogelijk te maken. Ook de publieke collecten brach ten in 1950 minder op. Zij lever den een bijdrage van omstreeks f 100.000.terwijl het jaar er voor f 150.000.binnenkwam. In komsten van de zijde der leden vermeerderden vrijwel niet. De Militaire Bond heeft 30.000 leden (het moesten er volgens de heer Nieuweboer minstens 100.000 zijn). In de maanden October en November werden er 1000 bij ge wonnen. Maar er gingen er 996 af wegens bedanken! Het kapitaal van de Bond ls tot de top belast. De bankschuld is groot. Wat staat de Bond nu te doen? Met een tekort (over het afgelopen jaar 50 fi 60.000 gulden) kan men onmogelijk verder wer ken. Er zullen dus drastische be zuinigingsmaatregelen nodig zijn Dit kan alleen voorkomen wor den wanneer het ledental van de Bond stijgt, de subsidies van Oor log en Marine tot f 100.000. worden verhoogd (thans bedragen zij f 80.000.en de kerken haar plicht doen. Reeds is bij de kerken gevraagd om een collecte in de maanden Mei en Juni. DANKBAAR VOOR HULP. Intussen zouden wij ondankbaar zijn, aldus de heer Nieuwboer, als we niet met dankbaarheid ge waagden van de hulp, die ons de laatste maanden van allerlei kan ten is gegeven. De actie van het Zeeuwseh Dag blad wordt zeer gewaardeerd. Daarnaast is men blij met de hulp van het Chr. Jonge Mannen Ver bond, dat een aantal bibliotheken van 110 nieuwe boeken voorzag en dat onder het motto „Dat mag je niet laten, 't is voor onze solda ten" doorgaat met steunverlening. De Ned. Bond van Jongelingsver enigingen op G.G. heeft besloten mede te werken aan de vernieu wing van het meubilair in het clubhuis te 's-Hertogenbosch. Al deze steun betreft echter de inrichting en het herstel van be staande tehuizen. Aan het stich ten van nieuwe gebouwen kan niet worden gedacht. De Militaire Bond zal zich ook gaarne wenden tot de gemeentebesturen met ver zoek om bijstand. Maar het meest, zo besluit de heer Nieuweboer zijn uiteenzetting rekenen wij toch op de kerken. Het geldt immers mede haar zaak! Treinongelukken in Oostenryk Op het traject GrazSalzburg tussen Gaishorn en Trieben, on geveer 80 km. ten Noord-Westen van Graz, is een personentrein met een goederentrein in botsing gekomen. Twee rijtuigen van de eerste treinen werden vernield. Volgens de eerste berichten zijn er zes gewonden. Een dieseltrein op hetzelfde baanvak ontspoorde door de sneeuw. Niemand werd gewond. r'EUILLETON. Vrij naar het Engels van JOSEPH STEPHENS. O-, 0 Dan zou ik de naam willen kiezen, die Lucas mij gaf: Theo- philis. Een glans vai. blijdschap ver helderde Paulus' gelaat: Dat is een goede keus mijn zoon. Tot Io zich richtende: Ik wenste wel, dat ik je kon dopen, Io, gelijk ik je man gedoopt heb. Denk aan Jezus' ■Woord: „Waarlijk Ik zeg u, ten- «ij een mens uit water en Geest geboren is, hij kan het Ko ninkrijk Gods niet zien." Is mijn man gedoopt? Ja, Theophilus is nu een Jtrijder in het leger van onze leer Jezus Christus. In de lichtglans van haar lan taarn beleed Io haar geloof in Christus als Gods Zoon, haar Heiland en Heer en werd zij gedoopt met het water, dat Pau lus in een kleine nap had opge spaard. Nauwelijks was dit geschied, of een ruk aan het touw gaf naar te kennen, dat men boven aanzette tot spoed. Paulus zei: Gaat nu, m'n kinderen, de tijd is kort en Caesar's mannen blijven onbetrouwbaar. Toen moest Io zich vermannen, om een der doden te slepen naar de plaats waar Virginius gele gen had. Zodra die gruwzame taak volbracht was en een ont roerend afscheid van Paulus had plaats gehad, trachtte Virginius met Io's hulp te kruipen naar het midden van het kerkerhol tot vlak onder de trapdeur. Dan greep Io het touw en bond hem er stevig aan vast. Terstond werd het gestrekt en langzaam werd de zware last maar een lichte last voor wie het gevaar lijke werk verrichtten opge trokken naar de bovenverdie ping. Zonder stoornis gelukte het, Virginius boven te krijgen en kort daarna stond Io, trillend van inspanning en emotie, naast hem. Snel werd Virginius nu in een doodskleed gewikkeld, een wijd, linnen laken, en door Sanna en Hermas naar buiten gedragen, waar een lijkbaar gereed stond om door acht gespierde mannen vervoerd te worden naar de Ti ber. Begeleid door Montanus en Reginus met fakkels, terwijl al len plebejers-kleding droegen, zette de sombere stoet zich in beweging. De schaarse voorbij gangers schonken er geen aan dacht aan; het was nacht, Rome had trouwens weinig belang stelling voor doden Bij het naderen van de werf, waar de boot voor de vlucht gereed lag, dreigde nog het ge vaar voor de nieuwsgierige dokwerkers, maar ook dit liep zonder ongelukken af en veilig bereikte men de door Poly voor dit doel bestemde achtriems- sloep, een licht en snel vaartuig, van zeil voorzien. Om de vaart te bespoedigen, had hij de romp met een laag was overdekt. In korte tijd kon men de 14 mijlen verderop liggende galei van Io bereiken, die te Ostia gemeerd lag. Met bewonderenswaardige be heersing had Virginius zijn sombere dodenrol gespeeld, het gelaat overdekt door een dunne, linnen doek. Toen hij naar Io's galei overgebracht en in de hut op een divan neergelegd was, werd hij verwelkomd door zijn nicht Claudia. Dat hij nu wer kelijk vrij was kon hij zich niet realiseren. De verschrikkingen en ontberingen van het kerker hol, dat geen andere uitweg meer had gekend dan naar de marteldood, hadden zijn denken afgesloten voor welke toekomst ook. En toch, Claudia wilde hem deelgenoot maken van de woor den, die Lues had gesproken kort voor het begin van de ont vluchting. „Onze zaak is niet verloren, kén niet verloren zijn. Het Woord houdt stand, zolang er één stem is, die het verkondi gen kan. Zolang Christus' Woord gepredikt wordt, is Caesar's arm machteloos'. Neen, Paulus had zich niet vergist: van deze Theo philus zou God Zich nog bedie nen om Caesar's rijk te onder mijnen door het Godsrijk te bouwen. Met stralende ogen was Io, nadat zij van kleren gewisseld en zich verfrist had, bij haar man gaan zitten. Ja, nü was hij haar eigendom maar hoe ge heel anders dan de met geld gekochte, nu door onbetaalbare banden des geestes met haar verbonden man, maar zijn glimlach was genoeg. Haar ziel was vervuld met innige dank baarheid en blijdschap. En terwijl zij haar hand in de zijne legde, werd beider hart vervuld van een liefde, die de menselijke liefde ver te boven gaat en die hen tot de hoogste gebondenheid opriep: getuigen van Christus en boodschappers van de verlossing uit de sla vernij der zonde te zijn in het land, dat Catar Virginius als Theophilius zou terugzien. EINDE. Blijkens buitenlandse persberichten heeft het Nederlandse Korea- detachement zich, in samenwerking met Amerikanen en Fransen, by de strijd in en om Wondjoe moedig gedragen. Onder moeilijke omstandigheden, geteisterd door een felle koude, heeft men stand gehouden bij herhaalde stormaanvallen der Noord-Koreanendie in getalsterkte verre de meerderen waren. De Nederlandse en Franse vrijwilligers worden thans door hun moedig optreden de „helden van Wondjoe" genoemd. Volgens in Den Haag ontvan gen telegrammen hebben onze vrij willigers echter reeds voor Wond joe aan belangrijke gevechtshan delingen deelgenomen. Zo hebben zij omstreeks 7 Januari bij Hoeng- san de terugtocht van een Ame rikaans regiment op Wondjoe ge dekt. In Wondjoe aangekomen werden zy belast met de bewa king van het vliegveld en de ver dediging van de stad. Toen de Amerikanen Wondjoe verlieten, dekte het Nederlandse detache ment met nog enige onderdelen de terugtocht van de Amerikaanse divisie, waarbij het was ingedeeld. Volgens de aangehaalde tele grammen was de troep na deze zware gevechten zeer vermoeid, de stemming werd echter uitste kend genoemd. Ënquête over financiering van quartaire wegen. Op voordracht van de hoofd afdeling Sociale Zaken van de Stichting voor de Landbouw is tot de contactcommissie Stichiing voor de Landbouwume van Wa terschapsbonden toegetreden de heer A. de Vries te Leeuwarden (Ned. Chr. Landarbeidersbond). In haar laatste vergadering heeft de commissie uitvoerig de stand van zaken onder ogen ge zien t.a.v. de financiering van de quartaire waterschapswegen. De commissie-Oud houdt zich in een sub-commissie o.m. bezig met de bestudering van 't vraag stuk van een criterium voor een Rijksbijdrage voor de quartaire gemeentewegen. De contact-com missie acht het van belang, dat van Overheidswege ook een com missie ingesteld wordt, welke naar een oplossing zoekt voor de financiering van de quartaire wa terschapswegen. Daarmee heeft de commissie-Oud geen bemoeie nis. Inmiddels zal de uitslag van de enquête, welke enige maanden geleden bij een honderdtal wa terschappen ls ingesteld, worden afgewacht, teneinde voor het ver krijgen van een oplossing meer gegevens ter beschikking te heb ben, in het bijzonder omtrent de geaardheid van het verkeer, welke van de niet gesubsidieerde quar taire waterschapswegen gebruik maakt. Eervolle opdracht. Militaire deskundigen in Den Haag hebben ons desgevraagd meegedeeld, dat het dekken van e en aftocht moet worden be schouwd als een eervolle op dracht, die meestal wordt gege ven aan het beste onderdeel. Uit het feit, dat de Nederlanders deze opdracht hebben gekregen, leidden onze zegslieden af, dat de Nederlandse vrijwilligers zich uit stekend hebben gehouden. Zij schrijven dit toe aan de gedegen opleiding van onze soldaten, die in Indonesië hebben geleerd alle mogelijke terreinmoeilijkheden te overwinnen. De laatste berichten vermeldden, dat het detachement sedert 11 Januari met de hulp van andere U.N.-troepen zijn po sitie zuid van Wondjoe handhaaf den, waarbij de tegenstanders grote verliezen werden toege bracht. De Nederlanders lagen in de voorste gevechtslinie ingegra ven in „foxholes". Bewondering. Het wekt de bewondering van de Amerikanen hoe snel het de tachement bij grote vermoeidheid door enige uren rust weer volko men fit en gevechtsklaar is. Niet tegenstaande de strenge koude wordt de geestkracht van de Ne derlandse soldaat voorbeeldig ge noemd. De commandant heeft Den Haag vier voordrachten voor dapperheidsonderscheidingen toe gezonden. De zware gevechten, waaraan de Nederlanders hebben deelgenomen hebben ook hun tol geëist. Officiéél is bericht ont vangen, dat één soldaat is ge sneuveld. Bouw van Russische schepen in Nederland. Van officiële zijde wordt mede gedeeld, dat van het op 2 Juli '48 tussen Nederland en de Sowjet- Unie gesloten handelsaceoord tot nu toe zijn gecontracteerd en op Nederlandse werven in aanbouw zijn drie vrachtschepen, met een laadvermogen van 6500 ton. Berichten, waarin van andere voor Russische rekening in aan bouw zijnde aantallen schepen wordt gesproken, zijn onjuist. Een landbouwer te Hardinxveld had twee zeugen, die op één dag het leven schonken aan totaal veertien biggen. De hokken lagen naast elkaar en waren niet door muurtjes, doch slechts door een aantal planken gescheiden, die bovendien hier en daar gaten en kieren vertoonden. Merkwaardig genoeg scheen het kroost van één der dieren zich meer aangetrok ken te gevoelen tot die der bu ren, want op een goede dag zaten alle biggetjes in één hok, terwijl de andere zeug letterlijk moeder ziel alleen achtergebleven was. Dit verdroot het dier blijkbaar zo zeer, dat het krachtige pogingen deed ook in het aangrenzende hok te komen en met succes. In een dergelijk geval loopt zulk bezoek meestal op ruzie tus sen de oudere dieren uit, doch ditmaal verdroeg het varken, dat het dubbele kroost te verzorgen had ook deze nieuwe inwoning zonder verzet. De verzoenende houding der oudere dieren deelde zich tenslotte ook aan de biggen mee, die zich thans rustig dom heide moeders laten verzorgen. Binnen een jaar over de 500 leden. Het gaat goed met de Neder landse Bond van Protestants- Christelijke Beroepsgoederenver- voerders. Zaterdag werd in Utrecht de algemene ledenverga dering gehouden en tijdens deze vergadering steeg het ledental tot 516. Wanneer men weet dat deze organisatie nog geen jaar bestaat op 16 Februari van het vorig jaar werd zij opgericht, dan kan men alleszins van een gezonde ont wikkeling spreken. De algemeen voorzitter, mr dr E. P. Verkerk zeide Zaterdag in zijn openingswoord dat in onze tijd allereerst behoefte heeft aan dui delijkheid. In het vervoer zijn ver schillende onduidelijkheden en vraagtekens. Enkele ervan noem de spr. De bond wil allereerst, al dus mr dr Verkerk, een andere strijdwijze, zeggenschap voor de vervoerder. Men zal niet mogen rusten voordat deze In de wet is vastgelegd. Verder verlaging van kosten en lasten, zowel van die van Overheidswege op de vervoer der worden gelegd als die van wege de organisaties op de ver voerder drukken. Momenteel is er een toestand van alarm in het vervoer, aldus mr dr Verkerk. Sinds 1945 zijn er van de 12.500 vervoerders 2500 gesneuveld, ter wijl 787 bedrijven stilliggen. Nog steeds dreigt de sanering. De mi nister wenst n.l. zijn greep op het vervoer te behouden. Toch waren er op 1 October 1949 nog 3500 on georganiseerde vervoerders. „De ze vervoerders, die niet willen organiseren", aldus waarschuwde mr Verkerk, zijn toehoorders, „zijn uv moordenaars". Alleen op de grondslag van het recht zal de positie van de vervoerder zijn te redden en daarvoor strijdt de bond. Het jaarverslag van de alge meen secretaris, de heer D. A. J. Sloof, gaf een beeld van de acti viteit die de bond In het eerste jaar van zijn ontstaan ontplooide. Een massa onderwerpen werden genoemd, die de aandacht van het hoofdbestuur hadden. Het verslag van de penningmeester, de heer de Vrij uit Benthuizen, toonde aan dat ook de bond er financieel goed voor staat. De bond 1» aangesloten bij de Christelijke Middenstands bond. De verhouding daarmee is heel hartelijk, aldus vertelde de voorzitter van het dagelijks be stuur, de heer D. Pronk uit Den Haag. Dat werd later nog eens onderstreept door mr J. P. I. van de Wilde, de secretaris van de Chr. Middenstandsbond. Ook kwam ter sprake de uit breiding van de federatie. Momen teel vormt de bond met de R.K. Bond van Beroepsgoederenver- voerders „St Franciscus" een fe deratie. Uit de toelichting van de voor zitter bleek echter dat ook de toe treding van de B.B.N. practisch zeker is. Op verschillende punten is met de R.K. bond reeds con structief samengewerkt. Op deze vergadering kwam ver der nog het punt ter sprake hoe de jongeren meer te activeren voor het werk van de bond. In TACTIEK. Het Kamerdebat inzake Nieuw- kxuinea wordt vandaag voort gezet. Minister van Maarss^een zal dan de gelegenheid l&jgen de Regering te verdedigen te gen de zeer zware beschuldi- g>ng, dat zij door haar beleid haar woord heeft gebroken te genover de volksvertegenwoor diging. Zij heeft namelijk de Kamer niet geraadpleegd toen zij tijdens de onderhandelingen met de Indonesische delegatie het standpunt van onverkorte handhaving van de Nederlandse souvereiniteit over het eiland vaarwel zegde. Woordbreuk was dit, omdat zij zulk een raadple ging uitdrukkelijk had beloofd. Aldus de beschuldiging Don derdag geuit door Dr Schouten, die zeide haar te kunnen sta ven met uitspraken gedaan tij dens het geheime Nieuiö- Guinea-debat van enkele maan den geleden. Verder kon de A.R.-fractielei- der niet gaan, omdat de notulen van deze vergadering nog altijd geheim zijn. Voorstellen om deze openbaar te maken had voor hem geen zin, omdat hij wel wist, dat de Rooms-rode coalitie dit toch tegen zou houden. Prof. Romme wilde het echter graag laten voorkomen, alsof hij de openbaarheid niet vreesde. En zodoende kwam het op zijn voorstel tot een nieuwe geheime Kamervergadering, waarin be raadslaagd werd over het open baar maken van de notulen van de vorige. Daartoe kwam het ook. Ten minste: enkele passages uit dia notulen werden gepubliceerd, die overigens nog maar een zwak bewijs vormen voor de stelling, dat de Regering geen overleg met de Kamer beloofd had. Het verder tijdens die t>e'- gadering besprokene blijft echter nog altijd geheim. Het bleef Dr Schouten dus onmogelijk :ich daarop te beroepen. Wij achten dit een minne tactiek. Het bewijs van de on schuld der Regering achten wij er dan ook bepaald niet door geleverd. Dan zal minister van Maarsseveen vandaag met betere .bewijzen" moeten komen. dit verband werd het idee geop perd om een uitwisseling te or ganiseren. De heer D. Pronk, sprak ten slotte over het onderwerp: ,Z,ijn wij ontevredenen?" In zeker opzicht zijn wj| dat wel, aldus spr. Waren wij ge heel tevredenen dan betekende dat de dood van de organisatie, want al wat met het vervoer te maken heeft vraagt activiteit. De strijd van de bond gaat tegen de aantasting van de plaats die God de mens gaf. De heer Pronk riep de leden op om actief te zijn voor de bond en porpaganda te maken, opdat men zo spoedig mogelijk 1000 leden heeft, wat nodig is in het belang van de vervoerder. Alle vrouwen van planters geëvacueerd. Vrijwel alle vrouwen van de planters van de bergcultures in de Oosthoek van Java zijn naar Djember en Soerabaja geëva cueerd. De planters, die bijna nergens de tuinen ingaan, in ver band met het gevaar van de rond trekkende benden, zorgen er thans voor, dat zij 's nachts met minstens 4 of 5 op de onderne mingen zijn. Hiertoe worden de employees van de ondernemingen in een bepaalde streek verdeeld over 3 ondernemingen, terwijl voor de ondernemingen, die hier door onbezet zijn, er extra politie bewaking is. De speciale correspondent van Aneta meldt, dat er de laatste weken ook vele Indonesiërs door de benden zijn vermoord. In twee onderdistricten in het oostelijk deel van het Djemberal zijn in de eerste week van Januari bijvoor beeld 70 Indonesiërs vermoord. De algemene indruk in Soera baja is, dat bepaalde groepen, die een tijdlang rustig waren, thans weer tot actie zijn overgegaan. De in het algemeen goed bewapende, mobiele benden hebben het ge munt tegen de Indonesiërs, die destijds zouden hebben samenge werkt met de Nederlanders meer malen is reeds gebleken, dat som mige benden niet op roof uit zijn, doch op het liquideren van per sonen, die zich de haat van de benden op de fials hebben gehaald. De Nederlanders, die de laatste weken in Oost-Java door de ben den werden vermoord, stonden bij het personeel van de ondernemin gen en bij de plaatselijke bevol king goed aangeschreven, aldus de correspondent. Indonesiër zou 208 jaar oud zijn. Volgens het Indonesische blad „Waspada" leeft in Atjeh een man, Teungu Abdurrachman ge heten, die 208 jaar oud is. Deze hier werd in het 1742 geboren. Volgens het blad ziet hij er nog gezond en sterk uit en hoewel zijn gezichtsvermogen niet meer zo goed is, kan hij nog uitstekend horen. Volgens „Waspada" beweert de man zelf reeds eenmaal te zijn overleden geweest, maar na zijn begrafenis was hij weer tot leven gekomen. Met begrijpelijke moeite was hij uit zijn graf verrezen, tot uiterste ontzetting van de om standers, die ijlings het hazen pad kozen.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1951 | | pagina 2