ons gEKEDgm Om amilLMad Bi< VOOR DE JEUGD. lmm*mwmwê behorende bij het ZEEUWSCH DAGBLAD van Vrijdag 24 Nov. 1950 No. 1723 Exploi tante Oosterbaan Le Cointre N.V., Goes eeuu/scH u/eexem UIT DE SCHRIFT Als je zelf wat met de krant hebt uit te staan, dan is er meest al ook geen andere krant of tijd schrift veilig voor je. Je moet er eenvoudig altijd even in neuzen. Zo zag ik deze keer in 't „Maand blad ten dienste der Protestants- Christelijke Reclasseringsvereni- ging", een interessant stukje, dat ik ook graag aan onze vrouwen laat lezen. Het gaat n.l. over de Almelose politie. Niet bepaald 'n terrein, waarop wij vrouwen veel te maken hebben. Nee, dat geloof ik ook niet, nu we weer in na oorlogse dagen leven, maar ik laat dat stukje nu maar eens le zen, omdat die politiemannen op ons terrein komen. Laten we nu maar niet direct de gevechtshou ding aannemen om indringers af te weren, want de Almelose poli tie doet goed werk, of 't is in ieder geval zeer goed bedoeld. Ze hebben daar een politieman, de brigadier Knieper, hoofd van een jeugdboerderij gemaakt. Doch lees zelf het verhaal. Brigadier Knieper van de Al melose gemeentepolitie heeft er een baantje bij gekregen. Onder zijn leiding werd de grote tuin ach ter het politiebureau omgetoverd in een miniatuur-boerderij. Daar stapt hij nu rond in ballonbroek en hemdsmouwen, met uniform pet en pijp en speelt er boer met emmer en schop. Onder zijn werk door klopt hij zijn jeugdige knech tjes eens op de schouder en waar schuwt ze mét het onkruid niet de boerenkoolplanten om te schoffelen. Intussen prijst hij zich gelukkig, dat zijn chef, commis saris Heidema, op zekere dag met dit nieuwe idee kwam aandragen, al stond een gedeelte van het po litiecorps, toen het bekend werd, met de oren te wapperen. Want aan de natuur en de kwajongens heeft brigadier Knieper zijn hart verloren. Geen leukere karwei dus dan over deze jeugdboerderij de schoffel te zwaaien. Het is nog nergens in het land vertoond, beweren ze in Almelo. Daarom vindt de politie het juist de moeite van 't proberen waard. Die Almelose politie is trouwens op verschillende manieren bui tenissig. Daar passen ze er voor, steeds de boeman uit te hangen. Daarom organiseren ze voetbal wedstrijden tegen de bewoners van het woonwagenkamp, en was Almelo de eerste gemeente in Twente, die jeugdverkeersleiders aanstelde. Nuttige bezigheid. De jeugdboerderij dankt zijn ontstaan aan een consequentie van het „voorkomen is beter dan genezen". Almelose jongens, die door hun moeilijk karakter of on gunstige milieu-omstandigheden in de toekomst op minder aange- namen wijze met do politie in aanraking dreigen te komen, wor den op Woensdag- en Zaterdag middagen naar de speelboerderij uitgenodigd. Daar hoopt men hun gemeenschap- en verantwoorde lijkheidsgevoel, liefde voor de na tuur en de dierenwereld bij te brengen. Ze werken er gezamen lijk in de groentetuin en verzor gen de postduiven, de kippen, het schaap en do twee geiten en al wat er nog bijkomt door geschen ken van allen, die de jeugd wel gezind zijn. En als het regent zoe ken zij onderdak In wat eens een enorme luxe duiventil was, doch door leerlingen van de ambachts school in een keurig jongensver- blijf werd omgetoverd. De jon gens vinden wat ze elders niet vinden: goede speelkameraadjes, vertrouwde leiders nuttige bezig heid. En de politie heeft haar zin: de kwajongens beschouwen de mannen-in-uniform niet meer als boemannen. We zullen toch direct moeten toegeven, dat het een originele vinding is en dat die politie goed werk verricht, alleen maar wat moeten vrouwen en moeders zich schamen dat het nodig is. Het artikeltje spreekt nadrukke lijk over de Woensdag- en Zater dagmiddagen, dus als er geen school is. Het gaat dus over schooljeugd. Nu neemt de school al eerst heel wat uurtjes de zorg voor de jongens op zich, werkend aan hun opvoeding en onderwijs en als er dan nog tijd overschiet, die niet met eten of slapen kan worden doorgebracht, dan moeten maar weer anderen het kroost bezig houden. Gemakkelijk is het wel. Zo langzamerhand krijg je het ais ouders toch wel aardig voor elkaar. Ieder helpt een handje mee. Maar als we nu toch zo aan het organiseren zijn, moesten we dan ook maar eens een cursus gaan geven voor ouders of alleen voor moeders om zelf hun kroost bezig 5xkLó tAaagAeid - Zijn êwifanctëdiqAeid De prediking aan het begin van het kerkelijk jaar wil de gemeente voorbereiden op de komst van de Zaligmaker in het vlees. Bij het einde van dit jaar wordt de gemeente van Christus in 't bijzonder gewezen op de Wederkomst van Christus. En dit is zeker zinvol, want het einde wordt zo geen afsluiting, maar het uitzicht blijft open. Het uit zicht op Goïls belofte: Zie, Ik maak alle dingen nieuw. Al leen de Here schijnt Zijn be loften uit te stellen; de ver vulling laat op zich wachten. En het wachten maakt zo moe Hebben de spotters geen ge- lyk, dat alles blijft zoals het geweest is van het begin der wereld af? De wereld draait De Here vertraagt de belofte niet, gelijk enigen dat traagheid achten, maar is lankmoedig over ons, niet willende dat enigen verloren gaan, maar dat ze allen tot bekering komen. 2 Petr. 3 9. Verder en het leven gaat voort in steeds eendere re gelmaat: geboortesterven; oorlogvrede; zomerwinter. Het hopen maakt moede; de verwachting dooft. De ge beurtenissen van de dag leg gen beslag op ons, de zorgen vermenigvuldigenhet uit zicht in deze wereld wordt steeds donkerder; de tegen stellingen verscherpen en nog komt het einde niet. God zwijgt Hij vertraagt de be lofte. Maar weet ge dan niet dat alle dingen niet eender ge bleven zijn? De eerste aarde is voorbij gegaan door de zondvloed en deze aarde wordt door het Woord be waard om verbrand te wor den door vuur. Daar is ver andering, want daar is ge weest de volheid des tijds, de betoning van Gods liefde en ontferming in Golgotha's kruis. Wanneer alle dingen zo blijven in ons leven, zonder verandering, hoe zullen wij de Rechter van hemel en aar de kunnen ontmoeten? Maar God vertraagt de belofte nog, omdat Hij lankmoedig is. Hij wil dat wij in deze genadetijd de uernieuiuing leren KEN NEN door Jezus Christus, on ze Here. Tot zolang vertraagt de Here de belofte, tot ook gij, tot allen, het getal Zijner ge- telden vol zal zijn. Daar zal geen klauw achterblijven m gans Egypteland. Renesse. C. B. te houden 't Gaat tegenwoordig allemaal van buitenaf en boven af. Maar het gaat mis, grondig mis. 't Moet niet van buitenaf, maar van binnenuit komen, uit het ge zin zelf. Dat is de geordende weg, die God zelf aangaf. Niettemin, de Almelose politie maakt van en voor de ontredder de jeugd nog wat er van te maken valt, dat is hun ere, dat moet er van gezegd. Het is alleen maar te wensen, dat het nergens meer no dig is. Onderleste sprak ik een man, die teugen me zee: wat het stof felijke anbelangt ken er mien niks meer gebeuren. Ik ben an alle kanten verzekerd. Hie was in een betrekking en had een nog al goed salaris. En hie rekende me voor dat er voor hem geen risico's meer waren. Hie was in de ongevallenwet, als ie is een ongelok mocht kriegen, hie was in de ziektewet, bie geval hie ziek wier, hie was in een ou- derdomsverzekering bie geval hie oud mocht worden. Z'n huusraad was in de brandverzekering, voor het geval de boel is mocht af branden. Hie had kinderbieslag, dat ie om de drie maanden uut- betaald kreeg en dat dus iedere keer een aorig duutje was voor bizondere onkosten en z'n baas kon 'm niet ontslaan, zolang as ie behoorlijk z'n werk dee. Ja, wat mot 'n mens noe ei genlijk nog meer? As je er is over nadenkt kom je zo tot de slotsom, dat heel Ne derland op 't ogenblik an alle kanten verzekerd is. Wat ken ons nog gebeure as 't er is op an komt? En toen die man daar zo groots op gong most ik an een preek denken, die onze doomnie een tiedje gele je hield over die rieke man, di veul goederen opgeleid had en ook tot z'n zeivers zee: ga noe maar is rusten, want je heit goe deren opgeleid voor veule jaren, neem 't er noe maar is van, want noe ken je niks meer gebeuren. En in die zelfde nacht zee God: Dwaas, die je ben! Ik zal in deze nacht je ziel van je opeisen. En daarteugen was ie niet verzekerd. Noe zee onze doomnie derbie, dat we as we geliekenissen uut d'n Biebel lezen we ze motten toepassen op de toestanden die ons beleven. Dat wil zeggen, as- dat we die geliekenis in de tied die ons beleven, niet motten gaan toepassen op het rieke volk van teugeswoordig, want die bennen er zoveul niet meer. Niemand heit teugeswoordig nog de kans, om akker an akker te trekken, want er is nergens land te koop. En schuur en schuur ken je ook al moeilijk laten bouwen, want daar kommen allerlei rijkscommissies an te pas, die je moeilijkheden genocht in de weg leggen, zodat je het wel uut je hoofd zet, ook al zou je ze kennen gebruken, vanwege je vele goederen. De ze kerheid wat het stoffelijk leven anbelangt zit 'm dus niet meer an die kant, maar dat wil noe nog niet zeggen asdat die gelie kenis van de Heiland noe geen zin meer heit Het gaat er om- mers juust om, dat de mens z'n vertrouwen gaat stellen in z'n stoffelijke onaantastbaarheid. Hie is verzekerd dat 'm niks gebeuren ken wat dat anbelangt. En dat noe geldt in onze tied, naar mien mening, juust voor veul meer mensen as in de tied toen de Hei land nog op aarde was. Want toen gong het allenig maar teu gen de rieken en die waren er zo heel veul niet, zeit onze doom nie. En noe wil ik maar zeggen, dat alle mensen die teugeswoordig zo an alle kanten verzekerd bin, daaran maar is motten denken. Want eerlijk gezeid, ik geloof niet zo erg in al die verzekerdheid. Het wil er bie mien maar niet in dat ons in ons kleine landje zo gerust en verzekerd kennen leven, terwiel de hele wereld in de brand staat. Als je zo de kranten leest zie je, dat er op de hele wereld geen verzekerdheden meer bin. Millioenen leven er zonder 'n dak boven derlui hoofd, in Rusland leven er millioenen in een slaveri- toestand, in Azië heerst volop de revolutie en zou het dan mogelijk kennen wezen, dat ons hier ons eigen op de borst kennen slaan en zeggen: ons ken niks meer ge beuren, de Staat heit ons an alle kant verzekerd? Ik geloof er niks van. Ook al doet de Here niet met ons zoas er met die rieke dwaas gebeurde en worden we vannacht weg genomen, dan ben nen der nog wel een hoop aere mogelijkheden waardoor de Here zeggen ken: jie dwaas! morgen ben je al je verzekerdheden kwiet! Ik wil maar zeggen, dat wie bie de Biebel leeft niet meedoet an dat geroep van: we bin van alle kanten verzekerd, ons ken niks meer gebeuren, dat juust op 't zelf de ogenblik dat we ons verzekerd gaan voelen, juust alle verzekerd heden van ons worden weggeno men en we er minstens net zo slecht an toe raken as die andere millioenen buten onze grenzen. Waarmee ik maar zeggen wil: er is maar één dieng, waar we allenig ons volle vertrouwen op maggen stellen, dat is op de He- re. Hie heit het in Zien hand en dat ken nooit beschamen. Wie dat betrouwen niet heit, heit geen enkel reden om op wat aeres te kennen vertrouwen, ook al bekent heel Nederland teugeswoordig wel één grote verzekeringsmaat- schappie te wezen. Dienke julder daar ook niet zo over? Je FLIP BRAMSE. Mijn beste nichtjes en neven, Ziezo nu ik alle brieven beant woord heb, heb ik ook weer een beetje uitzicht gekregen, want ik zat helemaal achter die stapel brieven verscholen. Maar nu heb ik weer schoon schip gemaakt. Ik zal nu meteen maar vertellen, waarop jullie al met verlangen zitten te wachten. De prijswin naar en winsters van deze keer zijn: Wim W. te Serooskerke, Ineke M. te Kleverskerke en Adrie S. te Sclierpenisse. Deze drie hebben dus wat te lezen nu in de winteravond. Dat zullen ze wel fijn vinden. De an deren moeten maar weer met nieuwe moed aan de gang gaan, want trouwe klantjes komen stel lig aan de beurt voor een prijs. Nu gegroet allemaal, Jullie TANTE TRUUS. De oplossingen zijn: I. Kat-paard-koe-wolf. II. Den-hen-pen-ren. III. H kat krant Haarlem molen zee m Nieuwe raadsels: Ingezonden door Jaap de M. te Kamperland. I. De volgende letters zijn hele maal door elkaar gerold. Maar als je ze goed op hun plaats zet, krijg je de naam van een boom, ruetgwril. II. Zet letters in de plaats der puntjes en dan krijg je spreek woord. Ezwuw man geme III. Met p is het een gewicht. Met r is het niet vierkant Met h is het een huisdier. Met m is het een hchaamsdeel. De oplossingen kunnen tot Za terdag 2 December met vermel ding van voornaam, naam, (ook schuilnaam, als je die hebt), leef tijd en adres worden gezonden aan TANTE TRUUS Red. Zeeuwsch Weekend, Goes TS. te Middelburg. Nu heb ik een raadsel van jou opgekre gen. Ben je een neef of een nicht? Heet je Trineke of Tinus? Ver tel eens wat. Ais familie onder el kaar schrijf je je voornaam er bij. Dat is veel gezelliger. Ik ben be nieuwd of ik de goede naam ge raden heb. Joke M. te Teraeuzen. Vrijcfog 24 November 1950 T ZEEUWSCH WEEKEND Pagina 2 Dat was een brief schrijven met tegenspoeden. Wees toch maar niet ongerust, want ik kon alles best lezen. Ik denk dat zusje op haar manier ook wilde schijven. Zeg ze maar gedag van mij. Herfstastertje te 's-Gravenpolder. Het is wel een beetje laat, maar toch nog hartelijk gefehciteerd met je verjaardag. Je kreeg fijne cadeaux. Die kleine rakker meent het toch maar goed met je. Dat bleek wel toen je jarig was. Wat heb jij toch veel van dat mooie postpapier. Die pen schrijft keu rig. Adamson te Oudelande. Nee, daar zie ik geen kans voor om hier een varken te houden. Ik denk, dat mijn buren boos naar me gingen kijken en dat heb ik liever niet. Maar jammer is het wel, want jongens zo'n vet var ken in het hok tegen de winter Leutige tekening onder aan je brief. Is dat het portret van jullie post? Filo Fop te Oudelan de. Je kunt nu de oplossingen van de raadsels lezen van de vorige keer. Enje kunt weer aan het werk met de nieuwe raadsels. Ik doe net als jij en eet veel ap pels, dat is lekker engezond. Wily J. te Gapinge. Natuurlijk kun je met ons meedoen. Nee mijn lijstje is nog lang niet vol. Dan moet er heel wat gebeuren eer ik mijn krantenfamilie te groot vind worden. Wat zit die zwager een eind weg. Als die thuis komt zal hij wat te vertel len hebben. Luister dan maar goed en vertel maar alles over aan mij, want ik weet graag hoe het er aan de andere kant van de wereld naar toe gaat. Is Flipje een grote hond. Zelf heb ik een kleine hond. Dat vind ik leuk. Zeemeeuw te Axel. Zo neefje ein delijk weer eens thuis in de kran tenfamiliekring. Ik heb je gemist hoor. Gelukkig dat een mooie fo to weer wat goed maakte voor je lange wegblijven. Heel veel dank daarvoor. Een schoolreis naar het buitenland, dat komt niet veel voor. Ik vind Brussel ook zo'n mooie stad. Het is nu te koud hé, om veel bij het water te komen. Je zusje is wel eens bij me geweest, wanneer is het jouw beurt? Zwaluwtje te Se rooskerke. Wie zou het niet pret tig vinden als er een zwaluwtje op bezoek kwam! Ja, ik zag het in mijn lijst ook al, dat Catrien en Nellie zo dicht in je buurt wo nen. Jullie mogen je brieven best in een couvert sturen hoor. Wel een hele drukte zeker met het slachten, maar toch ook wel ge zellig en...'... lekker. Je hebt een heel verjaarfeest gehad. Maar daar was het ook een kroonjaar voor. Welke kleuren heb je ge kozen voor dat ruitje? Nellie L. te Serooskerke. Wat zal dat ge zellig zijn als moeder en jij zitten te breien en je zus op het orgel speelt. Ik zou wel eens om het hoekje willen kijken. Die kleine broer is een echt rakkertje. Om het verhaal van die worst heb ik zo gelachen. Lekker warm van de winter, zulke eigengebreide kou sen. Als het niet zoji werk was, begon ik er ook aan. Cathrien L. te Serooskerke. Je hebt voor je tasje echt mooie kleuren gekozen, maar misschien zullen ze wel een beetje gauw vuil worden. Leuk werk, zulke handwerkjes hé Wat is dat leuk, dat je op school zoiets voor jezelf mag breien. Daar heb je wat aan. Leintje ver telde me al van die verjaarvisite. Het was een heel gezelschap. Jul lie hebben zeker wel braaf pret gemaakt Zo'n legpuzzle is een leuk werkje, maar meestal wil ieder meehelpen en dat is niet zo aardig. Lelietje van dalen te Nieuwdorp. Je schuilnaam vind ik prachtig, want ik houd ook veel van die tere bloempjes. Leuk als je bekenden in onze raadselfami lie aantreft. Als jullie niet op het zelfde dorp woonde kon ik wel eens een boodschap overbrengen in ons hoekje, maar nu is het niet nodig. Of ik een stapel brieven krijgnou hoor. Ik hoop dat je niet weer zoveel huiswerk krijgt, dat ik er bij inschiet. De tijd naar je verjaardag schiet al op. Tuin jongen te Oostkapelle. Jij werkt zeker graag in de tuin, dat je die schuilnaam hebt gekozen. Woon de je nu maar dichter in mijn buurt dan kon je mij eens komen helpen. Heb je van de zomer bloe men in je tuin gehad? Old Shat- terhand te Goes. Gelukkig, dat je daar weer eens bent. Ik vreesde heus, dat je mij vergeten was. Dat maakt zeker wel een heel la waai als ze die mijnen laten sprin gen? Ik heb het nog nooit gezien. Maar eigenlijk verlang ik er ook niet naar, want het doet me te veel weer aan de oorlog denken. Het strand in Zoutelande is prachtig hé? Hoe speelden jullie dat deteetievespel? (Slot volgende week.) Redacteur: H. M. Slabbekoorn, Oostsingel 60a, Goes. Voor wedstrijd kampioen schap voor Zeeland. Wit: J. Blom, 's-Gravenpolder (Lid D.I.D., Goes.) Zwart: J. Sinke, Goes (Lid G.D.C., Goes.) 1. 33—28 18—22. 2. 38—33 12—18. 3833 voorkomt voorlopige ruilvariant waardoor men moei lijkheden aanvaardt voor de opening. 3. 43—38 7—12. 4. 49—43 1—7. 5. 31—26 19—23. 6. ..X.. --X 23. 7. 32—28 ..X.. 8. ..X28 16—21. 9. 41—37 11—16. 10. 46 —41 10—14. 11. 37—32 21—27. 12. ..X.. X27. 13. 34—29 20—24. Inplaats van 3429 was 3035 vermoedelijk wel de aangewe zen zet. Ten eerste voor de damdrei- ging 36—31, 26—21, 30—24. Ten tweede de aanval van zwart op schijf 28 event, met 1319 gaat niet door, vanwege de ruil 28—23. Alle andere va rianten geven gelijk spel. On tegenzeggelijk is de stelling van zwart beter ontwikkeld. Wit ver toont een zwakke verdediging doordat veld 49 is ontruimd. 2024 is de inleiding van een centrumaanval a la Roozenburg. 14. ..X.. X24. 15. 39—34 5—10. Zwart miste hier een sterkere voortzetting door 1420 te spe len, waarna had kunnen volgen 14—20, 44—39 5—10, 34— 29 10—15, 41—37 27—32! ..X.. ..X... ..X.. 17—22, ..X.. XX2430, enz. 16. 33—29 24X33. 17. 28x39 7—11. 16. 33—29 24x 33. 17. 28x39 7—11. Wit maakt gebruik van de geboden mogelijkheid om zich te bevrijden van bovenstaande combinatie mogelijkheden. Het tweede gedeelte van de partij neemt nu een aanvang. 18. 39—33 13—19. 19. 35—30 10—15. 20. 33—29 2—7. 21. 30— 25 18—23. 22. ..X.. 22x13. 23. 43—39 11—16. Op de 20ste zet mocht wit geen 3025 spelen. De gespeelde zet 3329 speelt nu in het verloop van het spel een grote rol. 24. 39—33 13—18. 25. 34—29 19—24. 26. ..X.. X 24. 27. 40 —34 4—10. 28. 45—40 10—15. 29. 4439 7—11. 30. 50—44 24—30. 31. 34—29 30—35. 32. 39—34 8—13. 33. 33—28!!! 3—8. 34. 38 32 x Wit is wel verplicht kan geen 3833 wegens een ruil naar 21. 35. X 1722. 36. ..X.. X22. 37. 41—37. 14—19. 38. 48—42! 9—14. Listig gespeeld. Het verhin dert de zet 1923, want dan volgt 26—21, 37—32, 29—24 dam. 39. 3731 1520. Wit zet zijn aanval door, dreigt nu met 26 21, 3430, 3328 dam en nog steeds is 1923 verhinderd door de ruil naar veld 27. 40. 31—27 ..x... 41. x27 6—11. 42. 42—37 19—24. 43. 34 —30 14—19. 44. ..x.. 11—17. 45. 30X24 ..X... 46. ..X.. ..X... 47. 37—32 38—43. 48. 20—15 4348. 49. 15—10 48—25. 50. 105?Remise. '■wT'm 43ste zet van Wit. Aantekening J. Blom. De gewestelijke kampioen schappen. De heer W. Boogaard, Mid delburg zal de Z.D.B. vertegen woordigen en de strijd aanbin den tegen de kampioenen van Brabant en Zeeland. Hedenavond zal de heer J. Blom een simultaan seance en een causerie geven in het Ver enigingslokaal te 's-Gravenpol der. Belangstellenden zijn wel kom. Goede oplossingen van de problemen van de heer Cor- stanje kwamen binnen van J. Sinke, Kloetinge; G. v. d. Voor de, Vlissingen; W. Wouters, Aagtekerke; A. Verhage, Aagte- kerke; B. v. d. Broeke, St.- Laurens. Alle correspondentie te rich ten aan het redactie-adres. Partijstanden uit de competi tie eventueel partijen, slagzetten e.a. zien wij gaarne tegemoet S. Blaemesi ui üuiö. HET BRUIDSBOUQUET. Het bruidsbouquet is bij een bruiloft altijd een belangrijk ele ment. Het hoort bij de bruid. Het is om zo te zeggen het teken van haar waardigheid. De foto. her innering aan deze belangrijke dag, wordt er sterk door beïnvloed. Het moet een fijn geheel zijn, pas send bij de bruid en haar kleding. Meestal worden witte bloemen gebruikt, alhoewel een bruids bouquet van gekleurde bloemen helemaal niet uit de toon behoeft te vallen. Het bruidsbouquet be stellen is de taak van de bruide gom. En dan dient hij ook te we ten, wat hij bestellen moet. Niet zo maar een bos bloemen, maar iets, dat past bij deze blijde dag. Liefst moet hij weten, waar de bruid de corsage en het haartakje wil hebben, want dan kan daar mee gerekend worden, om het juiste model te maken. Bijv. langs de hais, of op de schouder. Een haartakje kan heel fijntjes zijn, maar een klein bouquetje bloemen voor op de sluier is meestal sier lijker. Zijn er bruidsmeisjes dan moeten ook deze een bouquetje hebben, dat bij hun kleding en leeftijd past. De bruidegom krijgt een anjer in de tint van het bou quet SAND^"""''" CORRESPONDENTIE. Wegens grote toevloed van kopij in ons blad moesten wij. tot ons leedwezen, ditmaal met 2 inplaats van 4 pagina's voor ons „Zeeuwsch Weekend" vol staan. DE REDACTIE. bie plaetjes en praetjes De Chinezen zijn van ouds een zeer wijs volk. Toen wij nog in onze dierenhuiden rondliepen, bier dronken uit de schedels on zer vijanden en dobbelden om on ze vrouwen en hutten, waren de Chinezen al zeer beschaafde men sen, die er een hoge opvatting opna hielden van de kunst van te leven. En zo moet het volgende spreekwoord al onder hén be staan hebben, toen wij nog maar net spreken konden, laat staan er spreekwoorden op na hielden: „Gij kunt de vogels van de zorg niet verhinderen, dat zij rond uw hoofd vliegen, maar gij kunt wèl verhinderen dat zij hun nesten in uw haar bouwen." Ik geef het maar even door aan de tobbers onder ons en die zijn er heel- wat tegenwoordig die er hun winst mede kunnen doen. Intussen is de westerse bescha ving gelukkig wel een stapje vooruit gegaan en in sommig op zicht behoeven we cms voor onze achterlijkheid tegenover de Chi nezen niet meer te schamen. Zo zijn onze ziekenhuizen b.v. een specimen van moderne bescha ving. Ook die te Londen, waar een Amerikaans professor, die een grote beroemdheid was op medisch gebied, eens een bezoek bracht. Hem werd (hij heette Dr William Osier), door een staf van doktoren en geneeskundigen het beroemde ziekenhuis te Londen getoond. En bij het eind van de rondgang liet men hem ook de lijst zien van de verschillende soorten ziekten, die in het zie kenhuis aanwezig waren. Ze droegen allemaal afkortingen. Zo b.v. SF. voor Charlet fever (rode koorts); TB. voor tuber- culoze; D. voor diphtheritus enz. Een hele lijst lang. En het bleek wel, dat men alle ziekten tame lijk wel onder de knie had. Maar er was één uitzondering, één ziek te kwam ook tamelijk vaak voor, aangeduid met de afkorting GOK, waarvoor nog geen ge neesmiddelen gevonden sche nen .te zijn. Ik merk, zei de beroemde dokter, dat ge een nog al vaak voorkomende ziekte GOK constateert. Ik kan mij niet herinneren, dat wij in Amerika deze afkortingen ken nen. Welke ziekte verstaat gij onder GOK? O, was het ant woord van een der geneesheren, wanneer wij niet in staat zijn de diagnose vast te stellen, dan vullen we in GOK, wat be tekent: God Only Knows (God alléén weet het). Een bescheidenheid, die on willekeurig prettig aandoet. Hoe vaak moeten ook de knapste dokters niet zeggen: alléén God kent deze ziekte en weet welke medicijn er voor gewassen is. Op zoek naar de juiste diag nose was ook een advocaat, toen bij een ongeval, waarbij nog al veel schade veroorzaakt was, een dame moest worden onder vraagd. Deze dame, die 52 jaar oud was, had niet de volle waarheid gezegd, door te ver klaren, dat zij 40 jaar oud was. En om nu te laten zien aan de rechter dat de getuigenverkla ringen van deze dame niet ver trouwbaar konden worden ge acht, wilde hij haar onder ede eens laten liegen, wat natuur lijk lang niet -nooi van die ad vocaat was. Maar hoe zijn ad vocaten. Hij vroeg aan de dame: „Hoe oud zijt gij dame?" Waar op zy antwoordde: „Dat weet ik niet". „Wat! weet ge dat niet?" zei de advocaat. „Neen, ik heb nooit een geboortecertificaat ge had", zei de dame rustig. „Maar, juffrouw," zei de advocaat, „na tuurlijk hebben uw ouders u meer dan eens verteld hoe oud gÜ zijt. Wanneer zijt gij gebo ren hebben ze u verteld?" De dame was volstrekt niet uit het veld geslagen. „Dat zou ik u wel kunnen vertellen", zei ze, „maar dat heb ik natuurlijk alleen maar van „horen zeggen" en ik ben er van overtuigd, dat u iemand, die onder de eed staat, niet wilt uithoren op ver klaringen van „horen zeggen", is 't wel?" „Maar.... maar", stotterde de advocaat. Toen richtte de dame zich tot de rechter en vroeg: „Heb ik gelijk of ongelijk, edelacht bare?" De rechter grinnikte en zei: „U hebt volkomen gelijk, dame". Ja, met dames moet men op passen, dat is alle eeuwen door al wel gebleken en toch lopen wij arme kerels er altijd weer in. Dat gebeurde ook aan dat diner ten huize van Lady Astor, die ten aanhore van alle man nelijke gasten tot haar dames- gasten zeÉ „Mannen zijn over het algemeen véél ijdeler dan de vrouwen". Natuurlijk bracht dat een grote opschudding te weeg. Ver schillende heren vroegen de gastvrouw dit te willen bewij zen. „Dat is gemakkelijk ge noeg", zei ze, „heb maar ge duld". Ze leidde daarop het ge sprek in een andere richting en bracht het op de mode in de mannenkleding. „Het is wel heel jammer, verklaarde ze, dat de intelligenste en geleerdste man onder ons het allerminste zorg besteed aan zijn kleding. Waa om moet nu, juist aan mijn tafel de allergeleerdste en be- schaafste man zulk een ailer- miserabelste samengeknoopte das om zijn nek dragen? Alsof* er een signaal gegeven was zo greep iedere man aan het diner onmiddellijk naar zijn stropdas om deze recht te trek ken, waarop Lady Astor heel rustig zich naar haar dames gezelschap wendend, zei: „En dames, wat hèb ik u gezegd?".. Haar „zere" vinger..

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1950 | | pagina 3