ons
gEKEDgm
Om
amilLMad
Bi<
VOOR DE JEUGD.
lmm*mwmwê
behorende bij het
ZEEUWSCH DAGBLAD
van Vrijdag 24 Nov. 1950 No. 1723
Exploi tante
Oosterbaan Le Cointre N.V.,
Goes
eeuu/scH
u/eexem
UIT DE SCHRIFT
Als je zelf wat met de krant
hebt uit te staan, dan is er meest
al ook geen andere krant of tijd
schrift veilig voor je. Je moet er
eenvoudig altijd even in neuzen.
Zo zag ik deze keer in 't „Maand
blad ten dienste der Protestants-
Christelijke Reclasseringsvereni-
ging", een interessant stukje, dat
ik ook graag aan onze vrouwen
laat lezen. Het gaat n.l. over de
Almelose politie. Niet bepaald 'n
terrein, waarop wij vrouwen veel
te maken hebben. Nee, dat geloof
ik ook niet, nu we weer in na
oorlogse dagen leven, maar ik
laat dat stukje nu maar eens le
zen, omdat die politiemannen op
ons terrein komen. Laten we nu
maar niet direct de gevechtshou
ding aannemen om indringers af
te weren, want de Almelose poli
tie doet goed werk, of 't is in
ieder geval zeer goed bedoeld. Ze
hebben daar een politieman, de
brigadier Knieper, hoofd van een
jeugdboerderij gemaakt. Doch
lees zelf het verhaal.
Brigadier Knieper van de Al
melose gemeentepolitie heeft er
een baantje bij gekregen. Onder
zijn leiding werd de grote tuin ach
ter het politiebureau omgetoverd
in een miniatuur-boerderij. Daar
stapt hij nu rond in ballonbroek
en hemdsmouwen, met uniform
pet en pijp en speelt er boer met
emmer en schop. Onder zijn werk
door klopt hij zijn jeugdige knech
tjes eens op de schouder en waar
schuwt ze mét het onkruid niet
de boerenkoolplanten om te
schoffelen. Intussen prijst hij zich
gelukkig, dat zijn chef, commis
saris Heidema, op zekere dag met
dit nieuwe idee kwam aandragen,
al stond een gedeelte van het po
litiecorps, toen het bekend werd,
met de oren te wapperen. Want
aan de natuur en de kwajongens
heeft brigadier Knieper zijn hart
verloren. Geen leukere karwei
dus dan over deze jeugdboerderij
de schoffel te zwaaien.
Het is nog nergens in het land
vertoond, beweren ze in Almelo.
Daarom vindt de politie het juist
de moeite van 't proberen waard.
Die Almelose politie is trouwens
op verschillende manieren bui
tenissig. Daar passen ze er voor,
steeds de boeman uit te hangen.
Daarom organiseren ze voetbal
wedstrijden tegen de bewoners
van het woonwagenkamp, en was
Almelo de eerste gemeente in
Twente, die jeugdverkeersleiders
aanstelde.
Nuttige bezigheid.
De jeugdboerderij dankt zijn
ontstaan aan een consequentie
van het „voorkomen is beter dan
genezen". Almelose jongens, die
door hun moeilijk karakter of on
gunstige milieu-omstandigheden
in de toekomst op minder aange-
namen wijze met do politie in
aanraking dreigen te komen, wor
den op Woensdag- en Zaterdag
middagen naar de speelboerderij
uitgenodigd. Daar hoopt men hun
gemeenschap- en verantwoorde
lijkheidsgevoel, liefde voor de na
tuur en de dierenwereld bij te
brengen. Ze werken er gezamen
lijk in de groentetuin en verzor
gen de postduiven, de kippen, het
schaap en do twee geiten en al
wat er nog bijkomt door geschen
ken van allen, die de jeugd wel
gezind zijn. En als het regent zoe
ken zij onderdak In wat eens een
enorme luxe duiventil was, doch
door leerlingen van de ambachts
school in een keurig jongensver-
blijf werd omgetoverd. De jon
gens vinden wat ze elders niet
vinden: goede speelkameraadjes,
vertrouwde leiders nuttige bezig
heid. En de politie heeft haar zin:
de kwajongens beschouwen de
mannen-in-uniform niet meer als
boemannen.
We zullen toch direct moeten
toegeven, dat het een originele
vinding is en dat die politie goed
werk verricht, alleen maar
wat moeten vrouwen en moeders
zich schamen dat het nodig is.
Het artikeltje spreekt nadrukke
lijk over de Woensdag- en Zater
dagmiddagen, dus als er geen
school is. Het gaat dus over
schooljeugd.
Nu neemt de school al eerst
heel wat uurtjes de zorg voor de
jongens op zich, werkend aan hun
opvoeding en onderwijs en als er
dan nog tijd overschiet, die niet
met eten of slapen kan worden
doorgebracht, dan moeten maar
weer anderen het kroost bezig
houden. Gemakkelijk is het wel.
Zo langzamerhand krijg je het ais
ouders toch wel aardig voor
elkaar. Ieder helpt een handje
mee.
Maar als we nu toch zo aan het
organiseren zijn, moesten we dan
ook maar eens een cursus gaan
geven voor ouders of alleen voor
moeders om zelf hun kroost bezig
5xkLó tAaagAeid -
Zijn êwifanctëdiqAeid
De prediking aan het begin
van het kerkelijk jaar wil de
gemeente voorbereiden op de
komst van de Zaligmaker in
het vlees. Bij het einde van
dit jaar wordt de gemeente
van Christus in 't bijzonder
gewezen op de Wederkomst
van Christus. En dit is zeker
zinvol, want het einde wordt
zo geen afsluiting, maar het
uitzicht blijft open. Het uit
zicht op Goïls belofte: Zie, Ik
maak alle dingen nieuw. Al
leen de Here schijnt Zijn be
loften uit te stellen; de ver
vulling laat op zich wachten.
En het wachten maakt zo moe
Hebben de spotters geen ge-
lyk, dat alles blijft zoals het
geweest is van het begin der
wereld af? De wereld draait
De Here vertraagt de belofte niet, gelijk enigen dat
traagheid achten, maar is lankmoedig over ons, niet
willende dat enigen verloren gaan, maar dat ze allen
tot bekering komen. 2 Petr. 3 9.
Verder en het leven gaat
voort in steeds eendere re
gelmaat: geboortesterven;
oorlogvrede; zomerwinter.
Het hopen maakt moede; de
verwachting dooft. De ge
beurtenissen van de dag leg
gen beslag op ons, de zorgen
vermenigvuldigenhet uit
zicht in deze wereld wordt
steeds donkerder; de tegen
stellingen verscherpen en
nog komt het einde niet. God
zwijgt Hij vertraagt de be
lofte.
Maar weet ge dan niet dat
alle dingen niet eender ge
bleven zijn? De eerste aarde
is voorbij gegaan door de
zondvloed en deze aarde
wordt door het Woord be
waard om verbrand te wor
den door vuur. Daar is ver
andering, want daar is ge
weest de volheid des tijds, de
betoning van Gods liefde en
ontferming in Golgotha's
kruis. Wanneer alle dingen zo
blijven in ons leven, zonder
verandering, hoe zullen wij
de Rechter van hemel en aar
de kunnen ontmoeten? Maar
God vertraagt de belofte nog,
omdat Hij lankmoedig is. Hij
wil dat wij in deze genadetijd
de uernieuiuing leren KEN
NEN door Jezus Christus, on
ze Here. Tot zolang vertraagt
de Here de belofte, tot ook gij,
tot allen, het getal Zijner ge-
telden vol zal zijn. Daar zal
geen klauw achterblijven m
gans Egypteland.
Renesse. C. B.
te houden 't Gaat tegenwoordig
allemaal van buitenaf en boven
af.
Maar het gaat mis, grondig mis.
't Moet niet van buitenaf, maar
van binnenuit komen, uit het ge
zin zelf. Dat is de geordende weg,
die God zelf aangaf.
Niettemin, de Almelose politie
maakt van en voor de ontredder
de jeugd nog wat er van te maken
valt, dat is hun ere, dat moet er
van gezegd. Het is alleen maar te
wensen, dat het nergens meer no
dig is.
Onderleste sprak ik een man,
die teugen me zee: wat het stof
felijke anbelangt ken er mien
niks meer gebeuren. Ik ben an
alle kanten verzekerd.
Hie was in een betrekking en
had een nog al goed salaris. En
hie rekende me voor dat er voor
hem geen risico's meer waren.
Hie was in de ongevallenwet, als
ie is een ongelok mocht kriegen,
hie was in de ziektewet, bie geval
hie ziek wier, hie was in een ou-
derdomsverzekering bie geval hie
oud mocht worden. Z'n huusraad
was in de brandverzekering, voor
het geval de boel is mocht af
branden. Hie had kinderbieslag,
dat ie om de drie maanden uut-
betaald kreeg en dat dus iedere
keer een aorig duutje was voor
bizondere onkosten en z'n baas
kon 'm niet ontslaan, zolang as
ie behoorlijk z'n werk dee.
Ja, wat mot 'n mens noe ei
genlijk nog meer?
As je er is over nadenkt kom
je zo tot de slotsom, dat heel Ne
derland op 't ogenblik an alle
kanten verzekerd is. Wat ken ons
nog gebeure as 't er is op an
komt?
En toen die man daar zo groots
op gong most ik an een preek
denken, die onze doomnie een
tiedje gele je hield over die rieke
man, di veul goederen opgeleid had
en ook tot z'n zeivers zee: ga noe
maar is rusten, want je heit goe
deren opgeleid voor veule jaren,
neem 't er noe maar is van, want
noe ken je niks meer gebeuren.
En in die zelfde nacht zee God:
Dwaas, die je ben! Ik zal in deze
nacht je ziel van je opeisen. En
daarteugen was ie niet verzekerd.
Noe zee onze doomnie derbie,
dat we as we geliekenissen uut
d'n Biebel lezen we ze motten
toepassen op de toestanden die
ons beleven. Dat wil zeggen, as-
dat we die geliekenis in de tied
die ons beleven, niet motten gaan
toepassen op het rieke volk van
teugeswoordig, want die bennen
er zoveul niet meer. Niemand heit
teugeswoordig nog de kans, om
akker an akker te trekken, want
er is nergens land te koop. En
schuur en schuur ken je ook al
moeilijk laten bouwen, want daar
kommen allerlei rijkscommissies
an te pas, die je moeilijkheden
genocht in de weg leggen, zodat
je het wel uut je hoofd zet, ook
al zou je ze kennen gebruken,
vanwege je vele goederen. De ze
kerheid wat het stoffelijk leven
anbelangt zit 'm dus niet meer
an die kant, maar dat wil noe
nog niet zeggen asdat die gelie
kenis van de Heiland noe geen
zin meer heit Het gaat er om-
mers juust om, dat de mens z'n
vertrouwen gaat stellen in z'n
stoffelijke onaantastbaarheid. Hie
is verzekerd dat 'm niks gebeuren
ken wat dat anbelangt. En dat
noe geldt in onze tied, naar mien
mening, juust voor veul meer
mensen as in de tied toen de Hei
land nog op aarde was. Want
toen gong het allenig maar teu
gen de rieken en die waren er
zo heel veul niet, zeit onze doom
nie.
En noe wil ik maar zeggen, dat
alle mensen die teugeswoordig zo
an alle kanten verzekerd bin,
daaran maar is motten denken.
Want eerlijk gezeid, ik geloof niet
zo erg in al die verzekerdheid.
Het wil er bie mien maar niet
in dat ons in ons kleine landje zo
gerust en verzekerd kennen leven,
terwiel de hele wereld in de brand
staat. Als je zo de kranten leest
zie je, dat er op de hele wereld
geen verzekerdheden meer bin.
Millioenen leven er zonder 'n dak
boven derlui hoofd, in Rusland
leven er millioenen in een slaveri-
toestand, in Azië heerst volop de
revolutie en zou het dan mogelijk
kennen wezen, dat ons hier ons
eigen op de borst kennen slaan
en zeggen: ons ken niks meer ge
beuren, de Staat heit ons an alle
kant verzekerd? Ik geloof er niks
van. Ook al doet de Here niet
met ons zoas er met die rieke
dwaas gebeurde en worden we
vannacht weg genomen, dan ben
nen der nog wel een hoop aere
mogelijkheden waardoor de Here
zeggen ken: jie dwaas! morgen
ben je al je verzekerdheden kwiet!
Ik wil maar zeggen, dat wie bie
de Biebel leeft niet meedoet an
dat geroep van: we bin van alle
kanten verzekerd, ons ken niks
meer gebeuren, dat juust op 't zelf
de ogenblik dat we ons verzekerd
gaan voelen, juust alle verzekerd
heden van ons worden weggeno
men en we er minstens net zo
slecht an toe raken as die andere
millioenen buten onze grenzen.
Waarmee ik maar zeggen wil:
er is maar één dieng, waar we
allenig ons volle vertrouwen op
maggen stellen, dat is op de He-
re. Hie heit het in Zien hand en
dat ken nooit beschamen. Wie dat
betrouwen niet heit, heit geen
enkel reden om op wat aeres te
kennen vertrouwen, ook al bekent
heel Nederland teugeswoordig
wel één grote verzekeringsmaat-
schappie te wezen.
Dienke julder daar ook niet zo
over? Je FLIP BRAMSE.
Mijn beste nichtjes en neven,
Ziezo nu ik alle brieven beant
woord heb, heb ik ook weer een
beetje uitzicht gekregen, want ik
zat helemaal achter die stapel
brieven verscholen. Maar nu heb
ik weer schoon schip gemaakt. Ik
zal nu meteen maar vertellen,
waarop jullie al met verlangen
zitten te wachten. De prijswin
naar en winsters van deze keer
zijn:
Wim W. te Serooskerke, Ineke
M. te Kleverskerke en Adrie S.
te Sclierpenisse.
Deze drie hebben dus wat te
lezen nu in de winteravond. Dat
zullen ze wel fijn vinden. De an
deren moeten maar weer met
nieuwe moed aan de gang gaan,
want trouwe klantjes komen stel
lig aan de beurt voor een prijs.
Nu gegroet allemaal,
Jullie TANTE TRUUS.
De oplossingen zijn:
I. Kat-paard-koe-wolf.
II. Den-hen-pen-ren.
III. H
kat
krant
Haarlem
molen
zee
m
Nieuwe raadsels:
Ingezonden door Jaap de M. te
Kamperland.
I. De volgende letters zijn hele
maal door elkaar gerold. Maar
als je ze goed op hun plaats zet,
krijg je de naam van een boom,
ruetgwril.
II. Zet letters in de plaats der
puntjes en dan krijg je spreek
woord. Ezwuw man
geme
III. Met p is het een gewicht.
Met r is het niet vierkant
Met h is het een huisdier.
Met m is het een hchaamsdeel.
De oplossingen kunnen tot Za
terdag 2 December met vermel
ding van voornaam, naam, (ook
schuilnaam, als je die hebt), leef
tijd en adres worden gezonden
aan
TANTE TRUUS
Red. Zeeuwsch Weekend, Goes
TS. te Middelburg. Nu heb
ik een raadsel van jou opgekre
gen. Ben je een neef of een nicht?
Heet je Trineke of Tinus? Ver
tel eens wat. Ais familie onder el
kaar schrijf je je voornaam er bij.
Dat is veel gezelliger. Ik ben be
nieuwd of ik de goede naam ge
raden heb. Joke M. te Teraeuzen.
Vrijcfog 24 November 1950
T ZEEUWSCH WEEKEND
Pagina 2
Dat was een brief schrijven met
tegenspoeden. Wees toch maar
niet ongerust, want ik kon alles
best lezen. Ik denk dat zusje op
haar manier ook wilde schijven.
Zeg ze maar gedag van mij.
Herfstastertje te 's-Gravenpolder.
Het is wel een beetje laat, maar
toch nog hartelijk gefehciteerd
met je verjaardag. Je kreeg fijne
cadeaux. Die kleine rakker meent
het toch maar goed met je. Dat
bleek wel toen je jarig was. Wat
heb jij toch veel van dat mooie
postpapier. Die pen schrijft keu
rig. Adamson te Oudelande. Nee,
daar zie ik geen kans voor om
hier een varken te houden. Ik
denk, dat mijn buren boos naar
me gingen kijken en dat heb ik
liever niet. Maar jammer is het
wel, want jongens zo'n vet var
ken in het hok tegen de winter
Leutige tekening onder aan
je brief. Is dat het portret van
jullie post? Filo Fop te Oudelan
de. Je kunt nu de oplossingen van
de raadsels lezen van de vorige
keer. Enje kunt weer aan
het werk met de nieuwe raadsels.
Ik doe net als jij en eet veel ap
pels, dat is lekker engezond.
Wily J. te Gapinge. Natuurlijk
kun je met ons meedoen. Nee
mijn lijstje is nog lang niet vol.
Dan moet er heel wat gebeuren
eer ik mijn krantenfamilie te
groot vind worden. Wat zit die
zwager een eind weg. Als die
thuis komt zal hij wat te vertel
len hebben. Luister dan maar
goed en vertel maar alles over
aan mij, want ik weet graag hoe
het er aan de andere kant van de
wereld naar toe gaat. Is Flipje
een grote hond. Zelf heb ik een
kleine hond. Dat vind ik leuk.
Zeemeeuw te Axel. Zo neefje ein
delijk weer eens thuis in de kran
tenfamiliekring. Ik heb je gemist
hoor. Gelukkig dat een mooie fo
to weer wat goed maakte voor
je lange wegblijven. Heel veel
dank daarvoor. Een schoolreis
naar het buitenland, dat komt
niet veel voor. Ik vind Brussel
ook zo'n mooie stad. Het is nu te
koud hé, om veel bij het water
te komen. Je zusje is wel eens
bij me geweest, wanneer is het
jouw beurt? Zwaluwtje te Se
rooskerke. Wie zou het niet pret
tig vinden als er een zwaluwtje
op bezoek kwam! Ja, ik zag het
in mijn lijst ook al, dat Catrien
en Nellie zo dicht in je buurt wo
nen. Jullie mogen je brieven best
in een couvert sturen hoor. Wel
een hele drukte zeker met het
slachten, maar toch ook wel ge
zellig en...'... lekker. Je hebt een
heel verjaarfeest gehad. Maar
daar was het ook een kroonjaar
voor. Welke kleuren heb je ge
kozen voor dat ruitje? Nellie L.
te Serooskerke. Wat zal dat ge
zellig zijn als moeder en jij zitten
te breien en je zus op het orgel
speelt. Ik zou wel eens om het
hoekje willen kijken. Die kleine
broer is een echt rakkertje. Om
het verhaal van die worst heb ik
zo gelachen. Lekker warm van de
winter, zulke eigengebreide kou
sen. Als het niet zoji werk was,
begon ik er ook aan. Cathrien L.
te Serooskerke. Je hebt voor je
tasje echt mooie kleuren gekozen,
maar misschien zullen ze wel een
beetje gauw vuil worden. Leuk
werk, zulke handwerkjes hé
Wat is dat leuk, dat je op school
zoiets voor jezelf mag breien.
Daar heb je wat aan. Leintje ver
telde me al van die verjaarvisite.
Het was een heel gezelschap. Jul
lie hebben zeker wel braaf pret
gemaakt Zo'n legpuzzle is een
leuk werkje, maar meestal wil
ieder meehelpen en dat is niet zo
aardig. Lelietje van dalen te
Nieuwdorp. Je schuilnaam vind ik
prachtig, want ik houd ook veel
van die tere bloempjes. Leuk als
je bekenden in onze raadselfami
lie aantreft. Als jullie niet op het
zelfde dorp woonde kon ik wel
eens een boodschap overbrengen
in ons hoekje, maar nu is het niet
nodig. Of ik een stapel brieven
krijgnou hoor. Ik hoop dat je
niet weer zoveel huiswerk krijgt,
dat ik er bij inschiet. De tijd naar
je verjaardag schiet al op. Tuin
jongen te Oostkapelle. Jij werkt
zeker graag in de tuin, dat je die
schuilnaam hebt gekozen. Woon
de je nu maar dichter in mijn
buurt dan kon je mij eens komen
helpen. Heb je van de zomer bloe
men in je tuin gehad? Old Shat-
terhand te Goes. Gelukkig, dat je
daar weer eens bent. Ik vreesde
heus, dat je mij vergeten was.
Dat maakt zeker wel een heel la
waai als ze die mijnen laten sprin
gen? Ik heb het nog nooit gezien.
Maar eigenlijk verlang ik er ook
niet naar, want het doet me te
veel weer aan de oorlog denken.
Het strand in Zoutelande is
prachtig hé? Hoe speelden jullie
dat deteetievespel?
(Slot volgende week.)
Redacteur: H. M. Slabbekoorn, Oostsingel 60a, Goes.
Voor wedstrijd kampioen
schap voor Zeeland.
Wit: J. Blom, 's-Gravenpolder
(Lid D.I.D., Goes.)
Zwart: J. Sinke, Goes
(Lid G.D.C., Goes.)
1. 33—28 18—22. 2. 38—33
12—18.
3833 voorkomt voorlopige
ruilvariant waardoor men moei
lijkheden aanvaardt voor de
opening.
3. 43—38 7—12. 4. 49—43 1—7.
5. 31—26 19—23. 6. ..X.. --X
23. 7. 32—28 ..X.. 8. ..X28
16—21. 9. 41—37 11—16. 10. 46
—41 10—14. 11. 37—32 21—27.
12. ..X.. X27. 13. 34—29
20—24.
Inplaats van 3429 was 3035
vermoedelijk wel de aangewe
zen zet.
Ten eerste voor de damdrei-
ging 36—31, 26—21, 30—24.
Ten tweede de aanval van
zwart op schijf 28 event, met
1319 gaat niet door, vanwege
de ruil 28—23. Alle andere va
rianten geven gelijk spel. On
tegenzeggelijk is de stelling van
zwart beter ontwikkeld. Wit ver
toont een zwakke verdediging
doordat veld 49 is ontruimd.
2024 is de inleiding van een
centrumaanval a la Roozenburg.
14. ..X.. X24. 15. 39—34
5—10.
Zwart miste hier een sterkere
voortzetting door 1420 te spe
len, waarna had kunnen volgen
14—20, 44—39 5—10, 34—
29 10—15, 41—37 27—32! ..X..
..X... ..X.. 17—22, ..X..
XX2430, enz.
16. 33—29 24X33. 17. 28x39
7—11.
16. 33—29 24x 33. 17. 28x39
7—11.
Wit maakt gebruik van de
geboden mogelijkheid om zich
te bevrijden van bovenstaande
combinatie mogelijkheden.
Het tweede gedeelte van de
partij neemt nu een aanvang.
18. 39—33 13—19. 19. 35—30
10—15. 20. 33—29 2—7. 21. 30—
25 18—23. 22. ..X.. 22x13. 23.
43—39 11—16.
Op de 20ste zet mocht wit
geen 3025 spelen.
De gespeelde zet 3329 speelt
nu in het verloop van het spel
een grote rol.
24. 39—33 13—18. 25. 34—29
19—24. 26. ..X.. X 24. 27. 40
—34 4—10. 28. 45—40 10—15. 29.
4439 7—11. 30. 50—44 24—30.
31. 34—29 30—35. 32. 39—34
8—13. 33. 33—28!!! 3—8. 34. 38
32 x Wit is wel verplicht
kan geen 3833 wegens een ruil
naar 21. 35. X 1722. 36.
..X.. X22. 37. 41—37. 14—19.
38. 48—42! 9—14.
Listig gespeeld. Het verhin
dert de zet 1923, want dan
volgt 26—21, 37—32, 29—24 dam.
39. 3731 1520. Wit zet zijn
aanval door, dreigt nu met 26
21, 3430, 3328 dam en nog
steeds is 1923 verhinderd door
de ruil naar veld 27.
40. 31—27 ..x... 41. x27
6—11. 42. 42—37 19—24. 43. 34
—30 14—19. 44. ..x.. 11—17.
45. 30X24 ..X... 46. ..X..
..X... 47. 37—32 38—43. 48.
20—15 4348. 49. 15—10 48—25.
50. 105?Remise.
'■wT'm
43ste zet van Wit.
Aantekening J. Blom.
De gewestelijke kampioen
schappen.
De heer W. Boogaard, Mid
delburg zal de Z.D.B. vertegen
woordigen en de strijd aanbin
den tegen de kampioenen van
Brabant en Zeeland.
Hedenavond zal de heer J.
Blom een simultaan seance en
een causerie geven in het Ver
enigingslokaal te 's-Gravenpol
der. Belangstellenden zijn wel
kom.
Goede oplossingen van de
problemen van de heer Cor-
stanje kwamen binnen van J.
Sinke, Kloetinge; G. v. d. Voor
de, Vlissingen; W. Wouters,
Aagtekerke; A. Verhage, Aagte-
kerke; B. v. d. Broeke, St.-
Laurens.
Alle correspondentie te rich
ten aan het redactie-adres.
Partijstanden uit de competi
tie eventueel partijen, slagzetten
e.a. zien wij gaarne tegemoet
S.
Blaemesi
ui üuiö.
HET BRUIDSBOUQUET.
Het bruidsbouquet is bij een
bruiloft altijd een belangrijk ele
ment. Het hoort bij de bruid. Het
is om zo te zeggen het teken van
haar waardigheid. De foto. her
innering aan deze belangrijke dag,
wordt er sterk door beïnvloed.
Het moet een fijn geheel zijn, pas
send bij de bruid en haar kleding.
Meestal worden witte bloemen
gebruikt, alhoewel een bruids
bouquet van gekleurde bloemen
helemaal niet uit de toon behoeft
te vallen. Het bruidsbouquet be
stellen is de taak van de bruide
gom. En dan dient hij ook te we
ten, wat hij bestellen moet. Niet
zo maar een bos bloemen, maar
iets, dat past bij deze blijde dag.
Liefst moet hij weten, waar de
bruid de corsage en het haartakje
wil hebben, want dan kan daar
mee gerekend worden, om het
juiste model te maken. Bijv. langs
de hais, of op de schouder. Een
haartakje kan heel fijntjes zijn,
maar een klein bouquetje bloemen
voor op de sluier is meestal sier
lijker. Zijn er bruidsmeisjes dan
moeten ook deze een bouquetje
hebben, dat bij hun kleding en
leeftijd past. De bruidegom krijgt
een anjer in de tint van het bou
quet SAND^"""''"
CORRESPONDENTIE.
Wegens grote toevloed van
kopij in ons blad moesten wij.
tot ons leedwezen, ditmaal met
2 inplaats van 4 pagina's voor
ons „Zeeuwsch Weekend" vol
staan. DE REDACTIE.
bie plaetjes en praetjes
De Chinezen zijn van ouds een
zeer wijs volk. Toen wij nog in
onze dierenhuiden rondliepen,
bier dronken uit de schedels on
zer vijanden en dobbelden om on
ze vrouwen en hutten, waren de
Chinezen al zeer beschaafde men
sen, die er een hoge opvatting
opna hielden van de kunst van
te leven. En zo moet het volgende
spreekwoord al onder hén be
staan hebben, toen wij nog maar
net spreken konden, laat staan
er spreekwoorden op na hielden:
„Gij kunt de vogels van de zorg
niet verhinderen, dat zij rond uw
hoofd vliegen, maar gij kunt wèl
verhinderen dat zij hun nesten
in uw haar bouwen."
Ik geef het maar even door aan
de tobbers onder ons en die
zijn er heel- wat tegenwoordig
die er hun winst mede kunnen
doen.
Intussen is de westerse bescha
ving gelukkig wel een stapje
vooruit gegaan en in sommig op
zicht behoeven we cms voor onze
achterlijkheid tegenover de Chi
nezen niet meer te schamen. Zo
zijn onze ziekenhuizen b.v. een
specimen van moderne bescha
ving. Ook die te Londen, waar
een Amerikaans professor, die
een grote beroemdheid was op
medisch gebied, eens een bezoek
bracht. Hem werd (hij heette Dr
William Osier), door een staf van
doktoren en geneeskundigen het
beroemde ziekenhuis te Londen
getoond. En bij het eind van de
rondgang liet men hem ook de
lijst zien van de verschillende
soorten ziekten, die in het zie
kenhuis aanwezig waren. Ze
droegen allemaal afkortingen.
Zo b.v. SF. voor Charlet fever
(rode koorts); TB. voor tuber-
culoze; D. voor diphtheritus enz.
Een hele lijst lang. En het bleek
wel, dat men alle ziekten tame
lijk wel onder de knie had. Maar
er was één uitzondering, één ziek
te kwam ook tamelijk vaak voor,
aangeduid met de afkorting
GOK, waarvoor nog geen ge
neesmiddelen gevonden sche
nen .te zijn. Ik merk, zei de
beroemde dokter, dat ge een nog
al vaak voorkomende ziekte
GOK constateert. Ik kan mij
niet herinneren, dat wij in
Amerika deze afkortingen ken
nen. Welke ziekte verstaat gij
onder GOK? O, was het ant
woord van een der geneesheren,
wanneer wij niet in staat zijn
de diagnose vast te stellen, dan
vullen we in GOK, wat be
tekent: God Only Knows (God
alléén weet het).
Een bescheidenheid, die on
willekeurig prettig aandoet. Hoe
vaak moeten ook de knapste
dokters niet zeggen: alléén God
kent deze ziekte en weet welke
medicijn er voor gewassen is.
Op zoek naar de juiste diag
nose was ook een advocaat, toen
bij een ongeval, waarbij nog al
veel schade veroorzaakt was,
een dame moest worden onder
vraagd. Deze dame, die 52 jaar
oud was, had niet de volle
waarheid gezegd, door te ver
klaren, dat zij 40 jaar oud was.
En om nu te laten zien aan de
rechter dat de getuigenverkla
ringen van deze dame niet ver
trouwbaar konden worden ge
acht, wilde hij haar onder ede
eens laten liegen, wat natuur
lijk lang niet -nooi van die ad
vocaat was. Maar hoe zijn ad
vocaten. Hij vroeg aan de dame:
„Hoe oud zijt gij dame?" Waar
op zy antwoordde: „Dat weet ik
niet". „Wat! weet ge dat niet?"
zei de advocaat. „Neen, ik heb
nooit een geboortecertificaat ge
had", zei de dame rustig. „Maar,
juffrouw," zei de advocaat, „na
tuurlijk hebben uw ouders u
meer dan eens verteld hoe oud
gÜ zijt. Wanneer zijt gij gebo
ren hebben ze u verteld?"
De dame was volstrekt niet
uit het veld geslagen. „Dat zou
ik u wel kunnen vertellen", zei
ze, „maar dat heb ik natuurlijk
alleen maar van „horen zeggen"
en ik ben er van overtuigd, dat
u iemand, die onder de eed
staat, niet wilt uithoren op ver
klaringen van „horen zeggen",
is 't wel?"
„Maar.... maar", stotterde de
advocaat.
Toen richtte de dame zich tot
de rechter en vroeg: „Heb ik
gelijk of ongelijk, edelacht
bare?"
De rechter grinnikte en zei:
„U hebt volkomen gelijk, dame".
Ja, met dames moet men op
passen, dat is alle eeuwen door
al wel gebleken en toch lopen
wij arme kerels er altijd weer
in. Dat gebeurde ook aan dat
diner ten huize van Lady Astor,
die ten aanhore van alle man
nelijke gasten tot haar dames-
gasten zeÉ „Mannen zijn over
het algemeen véél ijdeler dan
de vrouwen".
Natuurlijk bracht dat een
grote opschudding te weeg. Ver
schillende heren vroegen de
gastvrouw dit te willen bewij
zen. „Dat is gemakkelijk ge
noeg", zei ze, „heb maar ge
duld". Ze leidde daarop het ge
sprek in een andere richting en
bracht het op de mode in de
mannenkleding. „Het is wel heel
jammer, verklaarde ze, dat de
intelligenste en geleerdste man
onder ons het allerminste zorg
besteed aan zijn kleding. Waa
om moet nu, juist aan mijn
tafel de allergeleerdste en be-
schaafste man zulk een ailer-
miserabelste samengeknoopte
das om zijn nek dragen?
Alsof* er een signaal gegeven
was zo greep iedere man aan
het diner onmiddellijk naar zijn
stropdas om deze recht te trek
ken, waarop Lady Astor heel
rustig zich naar haar dames
gezelschap wendend, zei: „En
dames, wat hèb ik u gezegd?"..
Haar „zere" vinger..