BAAYENS Uw Opticien De galeislaaf Landbouwconsulentschap ver huist naar Goes. EEN ZICHZELF GESTELDE OPGAVE Was het „Herderlijk Schrijven' onjuist? Wederwoord van R,~K. zijde, Prof. Heere over de leefbaarheid der kleinere gemeenten. Voordelen wegen op tegec reeds gemaakte '211, zegt de minister. Vier bondgenoten tegen pijnen en griep Chefarii&e ,4" Verbod van politieke stakingen bepleit» ADAMSON Kleren maken, nog altijd, de man. Tweede Kamer over verkiezingen 1952. Rattenparade. Zaterdag 18 November 1950 PROTESTANTS CHRIST1I IJK DAGBLAD Pagina 3 (Van onze Utrechtse correspondent). Toen het modenamen van de generale synode der Ned. Herv. Kerk een half Jaar geleden een persconferentie belegde, bracht het ook het „Herderïjjk Schreven betreffende de Rooms-Katholleke Kerk" ter sprake, dat destijds Juist was verschenen. De Synode had dit Herderlijk Schrijven laten samenstellen om dat zjj van mening was, dat een nieuwe bezinning op de verschil punten tussen de kerken van de Reformatie en Rome noodzakelijk zou zijn. Twee vooraanstaande theolo gen, dr H. Berkhof, rector van bet Seminarie der Ned. Herv. Kerk, en dr A. J. Bronkhorst, pre dikant ln Den Haag, lichtten op de persconferentie het Herderlijk Schrijven toe. WD herlnnereh ons, hoe dr Bronkhorst op vragen van r.k. publicisten verklaarde, dat de Synode na ernstig overwegen haar goedkeuring aan de Inhoud had gegeven en dat z(j niet van zins was uit de weg te gaan voor het eerste het beste kranten artikeltje. Dat het Herderlijk Schrijven niet onweersproken zou blijven, kon men verwachten en dat het in r.k. kringen geen gunstig ont haal zou vinden, lag eveneens voor de hand. Toch Is de tegen stand tot heden niet groot ge weest; wèl de bijval, maar die kwam niet van de kant van Ro me! Zo heeft ln het najaar de generale synode der Chr. Geref. Kerken haar Instemming met het geschrift betuigd. Het Herderlijk Schrijven ls In middels de gemeenten ingegaan en wordt, Inzonderheid ln dit win terseizoen, druk besproken. Daar mede heeft de Synode Inderdaad een bijdrage geleverd tot nieuwe bezinning op de vraagstukken, welke de verhouding Refoi-matie- Rcme raken. Pijnlijk getroffen. Thans ls echter van r.k. zijde een antwoord op het Herderlijk Schrijven gekomen. Vijf hooglera ren van de Nijmeegse universiteit hebben het synodaal geschrift be studeerd. In een bij Het Spec trum, Utrecht, uitgegeven boekje vindt men hun wederwoord. Het ls niet onze taak om deze antwoorden te gaan wegen; dat zullen de theologen wel doen. Vol verwachting klopt ons hart! Want op dit antwoord moet weer een antwoord volgen. De vraag is alleen of het nuttig zal wezen de zetten en tegenzetten ln het vervolg ook ln het openbaar te doen. Het zijn. geen „kleine jongens", die het „Antwoord" hebben sa mengesteld. Prof. dr W. H. van de Pol, die enige Jaren geleden van de Hervormde naar de Room se kerk overging, beziet de ach tergrond en de strekking van het Herderlijk Schrijven; prof. dr G. P. Krellng wijdt een beschouwing aan de weergave van het katho lieke dogma; prof. dr W. K. M. Órossouw behandelt de bewijsvoe ring uit de Heilige Schrift; de bekende kerkhistoricus prof. dr ti. J. Rogier gaat ln op de Intole rantie ln het licht der geschiede nis; prof. dr L. J. M. Beel, als politicus nog ln de herinnering van velen levende, schrijft over de Rooms-Katholleke Kerk en het maatschappelijk leven. Elk der scribenten ls teleurge steld over het Herderlijk Schrij ven. Al spreekt wel uit het door allen ondertekende voorwoord een zekere waardering voor het pogen van synodale zijde om een zuive re tekening van de Roomse kerk te geven. Geen der auteurs van het Antwoord zoekt achter het Herderlijk Schrijven een anti-pa- plstlsch streven. Dat ls wel Iets waard! Verder hebben de vijf hoogleraren deze opvatting; het Herderlijk Schrij ven doet toch tekort aan Rome. Zij zeggen dat elk ln zijn eigen bewoordingen. Prof. Van de Pol, die men min of meer als een Insider kan be schouwen, verklaart de beweeg redenen, die geleid hebben tot de uitgifte van het geschrift. Zijn conclusie ls, dat het Herderlijk Schrijven niets heeft gedaan om de katholieken en protestanten ln ons land dichter bij elkaar te brengen. Het levert daarentegen door zijn algemene strekking een wezenlijk gevaar op voor de ver slechtering in de verstandhouding tussen het katholieke en protes tantse deel van ons volk, tot vreugde van de vijanden van Christus. Prof. Krellng zegt pijnlijk ge troffen te zjjn door het Schrijven, omdat het een caricatuur geeft van het katholicisme. Prof. Gros- souw voert een lawine van bewijs plaatsen aan om kracht te zetten achter zijn opinie, dat de beschul diging der Bynode, als zou de ka tholieke leer met de Heilige Schrift ln strijd z(jn, niet gefun deerd is. De hoogleraar Rogier verwijt de Synode ten aanzien van de tolerantie, dat ze met haar oppervlakkige karakteristiek zich zelf en haar lezers goedkoop zoekt te bedriegen. Prof. Beel constateert spijtig „hoever wij van elkaar staan". Deze Indrukken krijgt men bij de lectuur van het Antwoord. Toch wordt daarmee geenszins alle verwachting verbrijzeld. Uit meer dan één artikel spreekt het vurig verlangen om elkaar beter te verstaan, Ja zelfs om samen op te trekken. In dit verband moet vooral de roep van prof. Beel niet onduidelijk worden ge acht. Tegenover het communisme moet het christendom staan, want dat ls de enige macht welke het communisme kan bestrijden. Hier toe moeten allen, die ln Christus geloven en zich Zijn leerlingen noemen, zich verenigen. Of wij willen of niet, zo meent de pro fessor, wij zullen gezamenlijk de strijd moeten aanbinden. Samen overwinnen of samen ten onder gaan. W(j doen een beroep op alle goedwlllenden, om de tekenen van deze tijd wel te verstaan, zo be sluit hij zijn studie. „WAT IS VERTELLEN?" De heer W. O. v. d. Hulst sprak te Middelburg. Met geboeide a smacht hebben de leerlingen van de Chr. Kweek school te Middelburg ln de Bo- gardzaal zitten luisteren naar de heer W. G. v. d. Hulst, de schrij ver van de bekend» kinderboeken, die op uitnodiging van de lee: llngenverenlglng „Animo" naar de Zeeuwse hoofdstad was gekc men om Iets te vertellen over het onderwerp: „Wat ls vertellen?" Uit de aard der zaak kon de be handeling van zulk een voor de leerlingen uitermate leerzaam on derwerp slechts zeer summier zijn en de heer v. d. Hulst deed dan ook hier en daar een greep. In een uitermate rustig betoog, door kneed met vele geestige en leer rijke voorvallen, gaf spr. de hoofd zaken aan, die men in 't oog moet nouden bij de vertelling. De schrijver zei, dat, zoals bij de schilderkunst, de hand moet uitvoeren, wat het oog ziet, het er by het vertellen op aan komt, dat het woord uiting geeft aan wat het oog waarneemt. Spr. betoogde voorts, dat men vorm en Inhoud kan geven aan een vertelling, zoals men zelf wil, doch dat het genade ls, wanneer men de ziel ln het verhaal weet te leggen. Na de pauze moest de heer v. d. Hulst allerlei vragen beant woorden van de toekomstige on derwijzers en onderwijzeressen, waaraan hij steeds voldeed, waar nodig hetgeen hij zei, Illustrerend met voorbeelden uit de praktijk. Allen waren het eens met de directeur der school, dr K. Hui- zenga, die opmerkte, dat deze les ln het vertellen wel voor 10 telde. De voorzitter van „Animo1 sprak een Inleidend woord, terwijl de heer v. d. Hulst de bijeenkomst met dankgebed sloot. Zeeuwse gemeentebestuurders te Tilburg. „Men late nooit het recht van de sterkste gelden." Do Studiekring „Algemeen fi nancieel Beheer en Administratie" ln het district Zuid van het Insti tuut van Bestuurswetenschappen, omvattende do provincies Noord- Brabant, Limburg en Zeeland, hield Donderdagmiddag ln de grot© Burgerzaal van hot Palels Raadhuis to Tilburg een bijeen komst, welke door een 150-tal le den werd bijgewoond. De bijeenkomst werd gepresi deerd door de heer H. J. J. Haa- nen, referendaris ter gemeente secretarie te Maastricht. Na een inleidend woord van de voorzit ter gaf in een huishoudelijke ver gadering de heer J. van Ham een uiteenzetting van de taak van de kring. Na het huishoudelijke gedeelte sprak Prof. dr W. R. Heere, hoog leraar aan de Kath. Ec. Hoge school te Tilburg over: „De leef baarheid der kleinere gemeenten" Prof. Heere verklaarde, dat zijn werkzaamheden meer op het ter rein der gemeenschap en stads uitbreiding liggen, doch de neer slag van het financiële doet zich ook op dit terrein gelden en uit eindelijk beslist de economische en financiële mogelijkheid. Is iets uit sociaal oogpunt wenselijk, an derzijds moet er de economische mogelijkheid zijn. Een uitvoerige beschouwing hield spr. vervolgens over de gemeenschap, de gemeen schapszin, daarbij aantonende, dat de enkeling alleen niets vermag, om tenslotte uit te weiden over 't begrip „cultuur", daarbij de ma teriële en geestelijke aspecten in het oog vattend en ontledend, om vervolgens te concluderen, dat de cultuur uit de gemeenschap moet geboren en gedragen worden. Een uitvoerige beschouwing hield spr. over de streekcultuur, daarbij be togende, dat de leeftrant en tra ditie een soort cultuur op zich- zelve vormen. Van belang achtte hij in dit verband ook het hand haven in de grote steden van de wijk- en buurtschappen en de bu renhulp (gezinszorg). Te grote steden achtte hij uit de boze, hoe wel het nodig kan blijken, dat tot uitbreiding wordt overgegaan. Is daartoe annexatie nodig, dan dient dit evenwel in overleg te geschieden, waarbij over en weer de moeilijkheden in het oog gevat worden. Men late evenwel nooit het recht van de sterkste gelden. Spr. zette uiteen, hoe op verschil lend terrein samenwerking tussen kleinere gemeenten en de grote stad mogelijk is. Immers .er zijn verschillende dorpen, waar men onmogelijk belangrijke instellin gen als ziekenhuizen, gas- en elec- triciteit, watervoorziening, elk ge wenst onderwijs en wat dies meer zij kan verzorgen. Juist in dit opzicht kan samenwerking tot prachtige resultaten leiden. On der alle omstandigheden moet evenwel het algemeen belang pre valeren. Een zgn. streekbureau kan ten deze goed werk verrich ten, terwijl voorts het „team work" van gemeente en deskun digen goede vruchten zal kunnen afwerpen. Prof. Heere besloot met de opmerking, dat steeds de geest boven de materie moet uit stijgen. Na deze inleiding volgde een levendige gedachtenwisseling. VERGETEN. Een radiostation te Birming ham, Alabama, gaf Woensdag avond een heruitzending van een programma, dat indertijd werd onderbroken om de aanslag op President Truman bekend te ma ken. Men had echter vergeten deze onderbreking er uit te ne men, met het gevolg dat honder den luisteraars opgewonden naar de telefoon grepen. De Indonesische ministers Soe- mitro, Sjafroeddin Prawiranega- ra en Djoeanda zijn gisteren ln verband met de Unie-conferentie, die Maandag zal aanvangen, per vliegtuig naar Nederland ver trokken. In Oost-Duitsland zijn twee Amerikaanse onder-officieren aangehouden toen z(j de zone bin nengingen bij het uitoefenen van hun functie als leden van een Amerikaans-Russische verbin- dlngsgroep. (Ingez. mededeling, advert.) Lange Vorststraat 106, Goes Speciaal in Optiek Tel. 2159 De minister van Landbouw, Visserij en Voedselvoorziening deelt in de Memorie van Antwoord op het Voorlopig Verslag van de Tweede Kamer der Staten-Generaal op de begroting 1951 van zijn departement mede, dat de mogelijkheid niet Is uitgesloten, dat de regering in Goes een vrijkomend gebouw kan aankopen, waarin een aantal diensten van zijn departement benevens het Bedrijfs- laboratorium voor Grondonderzoek voor Zuid-West Nederland ge huisvest kunnen worden Zoals wij reeds enige tijd ge leden meldden, zou de regering overwegen, de vrijkomende Am bachtsschool op de Westwal over te nemen. In Goes moet n.l. een nieuwe huisvesting gevonden worden voor: het cultuurconsulentschap, de dépendance van het Rijksland bouwproefstation en het Bedrijfs- laboratorium voor Grondonder zoek in Zuid-West Nederland Daarnaast moeten ook voor het Rijkslandbouwconsulentschap, dat in Kruiningen is gevestigd, voor zieningen worden getroffen, aan gezien in de barak, die eigendom is van 't Rijk, onvoldoende ruimte aanwezig is en deze bovendien in een zodanige staat verkeert, dat verbouw en verbetering niet ver antwoord is. Gezien deze omstan digheden acht de minister het in derdaad verantwoord deze en wel licht nog andere diensten in Goes te concentreren. Uiteraard is de ze concentratie slechts te verwe zenlijken, indien in de gemeente Goes ook een redelijke huisves ting der ambtenaren verzekerd is DE VOORDELEN. Naast reeds eerder genoemde dienst zijn in Goes o.a. tevens ge huisvest: de Rijkslandbouwwin- terschool, de Tuinbouwvoorlich- tingsdienst, het Consulentschap voor Grond- en Pachtzaken, het bureau van de Provinciale Voed- selcommissaris, de Provinciale Stichting voor de Landbouw, de Zeeuwse Landbouw Maatschappij, de Provinciale Gezondheidsdienst voor Dieren, de afdeling Zeeland van de N.A.K. en het secretariaat van de C.B.T.B. Het zal de goede samenwerking, die in Goes tussen al deze dien. sten bestaat, ongetwijfeld nog ten goede komen, indien ook 't Rijks landbouwconsulentschap uit Krui ningen en het Veeteeltconsulent- schap uit Middelburg in deze In tensieve dagelijkse samenwerking worden betrokken Bovendien ge ven diverse consulenten, c.q. an dere landbouwkundige ingenieurs, in Goes onderwijs aan de land- bouwwintersehool, welke op 150 meters afstand is gelegen van 't bovendoelde gebouw, waarin de diensten zullen worden onderge bracht. De gelegenheid om hier door een doeltreffende en effi ciënte samenwerking verder te bevorderen, is voor de minister het belangrijkste argument om naar concentratie in Goes te stre ven. Bovendien zullen uiteindelijk uit deze concentratie ook finan ciële voordelen resulteren. De bovengenoemde argumenten zijn voor de bewindsman van doorslaggevende betekenis; hij meent, dat de zakelijke argumen ten uiteindelijk zo zwaar wegen, dat deze opwegen tegen de ge maakte kosten in Kruiningen. Alle kanten van dit vraagstuk zijn met de burgemeester van Krui ningen uitvoerig besproken. Hoe wel hij erkent, dat de eventuele (Ingez. mededeling, advertentie.) De 4 bestanddelen van Chefarine „4" tezamen in één tablet verenigd vormen het beroemde geneesmiddel, dat vaak uitkomst brengt, als andere middelen falen 4, BEROEMDE GENEESMIDDELEN - IN ÉÉN TABLET Tegan pijnen en griep - 20 tabletten b t 0.75 Mr Sjafroeddin zal na de Unie- conferentie naar Amerika reizen voor besprekingen met E.C.A.- autoriteiten over de E.C.A.-hulp aan Indonesië. De minister ver klaarde, dat hij voor het volgend jaar 100 millloen dollar E.C.A.- hulp verwacht in de vorm van een schenking. FEUILLETON. Vrij naar het Engels van JOSEPH STEPHENS. 15) -o— Heeft hij je iets verteld over de huwelijksnacht? vroeg zij scherp. Welk excuus had hij daarvoor? Ik ben nieuwsgierig naar wat hij te vertellen had. Poly gaf in korte trekken weer, wat Wet Death hem had gezegd en voegde daaraan toe: Veel meer is over hem niet tö vertellen. Maar wat ik wet- kelijk niet kan begrijpen is, dat een vrouw van jouw ontwikke ling zó ergerlijk gefaald heeft ln de kennis van het menselijk hart. Je man had je lief, Io. Noem je dat liefde? Het is een streep dwars door de meest eenvoudige betekenis van dat woord. Maar ga voort, Poly. Ik merk wel, dat hij een stevige advocaat heeft. Io, je hebt een liefde ver woest, die zuiver was. Io keek haar dokter lang aan en vroeg dan: Waarom zeg je dat zó, Poly? Opnieuw trof hem haar on vaste stem. Omdat hij mij dingen heeft verteld, die een man zelden of nooit aan zijn moeder zou zeg gen. Hoe dan? Wanneer een man als een wild beest wordt geketend een jaar lang, aan een bank, ver langt hij zijn hart uit te storten na het eerste vriendelijke woord dat hij hoort. Ik wist niet waar hij was, Poly, op m'n woord van eer! Ik zou op handen en voeten naar hem toegekropen zijn, als ik ge weten had, waar hij was. De weinigen, die wisten waar hij was, hebben dat geheim een jaar goed bewaard. Toen een van mijn vertrouwden hem eindelijk ontdekte, heb ik mijn invloed aangewend om Cono geplaatst, te krijgen op de galei, waar mijn man was. En daardoor was ik het middel, dat zijn boeien waren losgemaakt juist voordat de storm opstak. Poly, jij ge looft, dat ik hem liefheb, is 'tniet? besloot zij met een snik. Houdt je werkelijk van hem, Io? Ze knikte, de ogen wijd ge opend en donker van pijn. Hij is mijn enige en wer kelijke liefde. Ik zal het me zelf nooit vergeven, dat ik die slech te vrouw Aggrippina niet door zien heb. Maar mijn vrouw heeft mij gewond, en ik was nooit gewond. Alles is zo snel in z'n beloop gegaan. En nu willen jullie verder het leven door, gescheiden en lijdende zoals een man en vrouw vaak doen in een wereld van schijn. Waarom zeg je dat, Poly? Omdat het in de menselijke natuur ingeschapen schijnt, dat men méér gelooft in wat mtu hoopt of vreest dan wat werke lijkheid is. Even was zij stil. Dan: Poly, ik houd van hem oneindig veel. Het leven zon der hem is voor mij een volko men leegte! Je gelooft me toch? Ik moet geloven wat jij me zegt. Maar het is niet gemakke lijk. Want ik heb de striemen van een roede op zijn gelaat ge zien. Io kromp ineen, alsof hij haar geslagen had. Poly, zeg me de waarheid! Haat hij me? Een van pijn ver wrongen doodsbleek gelaat, ogen vol angst staarden hem aan. Plotseling had liij medelij den met haar, ais met een blind kind, dat in duisternis rondtast. Zij drong aan: Haat hij mij, Poly? Ik kan het je niet zeggen Io. Als ik ln zijn schoenen stond, zou Ik zeggen: ja. Maar liefde is een wonderlijk ding. Alles wat ik ervan zeggen kan is, dat je een trots en gevoelig man zwaar beledigd hebt. Misschien kan hij het na verloop van tijd vergeten, maar op het ogenblik is er van zijn liefde nog maar een sprankje over. Poly, de slagen die ik hem heb toegebracht, branden in mijn hart ik heb ze alle ge voeld in het nu geëindigde jaar. Wat het zo smartelijk maakt is, dat een slag niet herroepen kan worden. Het is te veel van hem gevraagd, mij vergeving te schenken; ik kan alleen vragen, dat hij pogen zal mij niet te ha ten. En Poly, ik wil trachten hem te helpen. Ik geloof niet, dat hij van jou hulp zou aannemen. Waarom niet? Io, heb jij zo weinig kennis van een mannenhart, dat je zou verwachten, dat hij ook maar een kruimel hulp van je zou aanvaarden? Je zei, dat ik open met je spreken kon. Ja, doe dat toch. Ik geloof, dat zijn hart door die ballingschap gebroken is. Maar een jong hart kan on der zware druk meegeven. Ook de diepste wonaen kunnen door de tijd genezen. Zo zou het met Wet Death ook kunnen gaan. Niemand, zelfs Caesar niet, kan een ziel doden. (Wordt vervolgd.) verplaatsing voor de gemeente Kruiningen een verlies zal bete kenen, meent hij toch, dat het zakelijk niet verantwoord is an ders te handelen. Ook in Kruinin gen was overigens nog geen defi- tieve oplossing voor de huisves ting van het Landbouwconsulent schap verkregen. Comité Hulpverlening Zuid-Molukken. Reeds honderdduizenden handtekeningen. De actie tot het verzamelen van handtekeningen van Nederlandse vrouwen ter ondersteuning van een adres aan de Ver. Natl«s om het mogelijk te maken, dat voed sel en medische hulp ten snelste ter beschikking komen van het volk der Zuld-Molukken, heeft zo'n groot succes gehad, dat het reeds een week geleden verant woord leek hierover contact met ce UNO op te nemen. Honderdduizenden handtekenin gen zijn bij het Comité binnenge komen. Getracht wordt het mil lloen te bereiken. Waar geen enkel politiek mo tief, slechts meeleven met men sen in nood de beweegreden Is, wordt nogmaals een beroep op alle vrouwen en vrouwen-organi saties gedaan om lijsten met handtekeningen naar Javastraat 86, Den Haag te zenden. Kamerleden over begroting van justitie. De stakingen, welke ln Augus tus ln de Amsterdamse en Rotter damse havens zijn voorgekomen, werden besproken in het Voorlo pig Verslag der Tweede Kamer over de begroting van Justitie. Daarin komt de vraag naar voren, of soortgelijke politieke stakingen niet moeten worden verboden. Deze leden wierpen de vraag op, of dergelijke stakingen, welke h.i. kennelijk gericht zijn tegen de democratische rechtsorde en welke doorgaans ook gepaard gaan met bedreiging van werk willigen en ander vormen van ter reur, mogen worden getolereerd. Nu ln alle bedrijven zo nodig van overheidswege de lonen kunnen worden vastgesteld, rijst de vraag, of het complement daarvan niet behoort te zijn, dat stakingen ook in alle bedrijven verboden beho ren te worden. Vele andere leden zouden er niet over willen denken het sta ken in het algemeen te verbieden. Wel vroegen zij de minister, hoe deze denkt over een verbod van het aanzetten tot staking met het oogmerk de economische orde te verstoren. Voorts meenden zij, dat overwogen zou kunnen wor den een regeling te treffen om trent bepaalde vormen, welke bij het stakingsrecht in acht geno men moeten worden. Over de rechtspraak in kanton gerechtzaken voelen verscheidene leden zich niet erg gerust, omdat steeds meer plaatsvervangers worden ingeschakeld. Zij zouden graag zien, dat ernstige overtre dingen van de arbeidswet en an dere sociale wetten, aanrijdingen e.d. tot misdrijf werden verklaard, zodat deze voortaan door de po litierechters kunnen worden be recht. Een aantal leden vindt het niet wenselijk, dat veroordelingen wegens geringe misdrijven levens lang in een strafregister worden vermeld en zou een zekere ver jaring willen toepassen. Velen willen de wettelijke bepaling schrappen, die 'n gehuwde vrouw De Unesco heeft voor de ko mende 12 Jaar 20 millioea dollar uitgetrokken voor bestrijding van het analfabetisme ln de we reld. In Latijns Amerika, Afrika en het Nabije-, Midden- en Verre Oosti-n zullen vijf centre worden Ingesteld. dwingt, de nationaliteit van haar man aan te nemen. Van verschil lende zijden vroeg men, een leef tijdsgrens voor notarissen vast te stellen. Van verschillende zijden werden inlichtingen gevraagd over het be leid, dat de minister denkt te voe ren met betrekking tot het ver lenen van gratie aan politieke delinquenten. Men maakte zich ongerust, dat op ruime schaal gratie zal worden verleend. Te gen Individuele gratie ln bepaal de gevallen hadden de leden geen bezwaar, wel tegen gratie bij wij ze van algemene maatregel aan gehele groepen. De Duitse staalfabrieken zul len vergunning krijgen het jaar lijkss productiepell van 11 mil lloen, in verband met de behoef ten van de Europese verdediging, tot 13 millloen 500.000 ton op te voeren. REGEREN IS VOORUIT ZIEN! Dc heer Tilanus tevreden met minister s' Jacob, (Van onze parlementaire redacteur) Het Is gedurende de debatten der laatste dagen in de Tweede Kamer wel duidelijk geworden dat er zich een groot voorposten gevecht afspeelde ln verband met de komende verkiezingen ln 1952. De uitlatingen van de heer Rom- me en andere afgevaardigden denk slechts aan de heer Oud's derde macht waren een bewijs, dat de politici reeds denken aan de komende Kabinetsformatie. Prof. Romme stelde Donderdag middag nog eens zeer beslist, dat hij „samen uit en samen thuis wil" Hij poneerde n.l. desgevraagd openlijk de stelling, dat er ge streefd moet worden naar het herstel van de politieke samen stelling van het Kabinet, zoals dat zich in 1948 heeft gepresen teerd. En dat zal moeten gebeu ren voor 1952. Opvallend was stellig ook, dat de heer Schouten de vragen die de heer Romme hem gesteld had, niet beantwoordde. Het had er alle schijn van, dat de A.R.-afge- vaardigde geen lust had om reeds thans over de komende Kabinets formatie te spreken. Dit leidde tot enige wrange opmerkingen van de heer Romme. Vooral toen hij sprak over de „jonge doctor in de rechtsgeleerdheid". De heer Oud (V.V.D.) daaren tegen was ai blij met de verkla ring, dat èn de A.R. èn de C.H. willen nadenken over de vorming van een derde macht. Met de heer Schouten was hij van mening, dat deze zaak niet zo'n haast heeft. Uit de rede van de heer Tilanus bleek dat Prof. Romme veel on tevredener was over de huidige samenstelling van het Kabinet dan hijzelf. Tegen deze oplossing had de fractievoorzitter van de C.H.U. niet het minste bezwaar zo zeide hij en hij wilde mi nister Drees best geloven als hij zegt, dat de heer s' Jacob de meest geschikte man is voor deze zware post. Het heeft weinig zin om nu reeds te komen aandragen met alle mogelijke speculaties omtrent de komende formatie. Dat duurt nog een hele tijd. Maar vast staat nu reeds, dat bij de volgende Algemene Beschou wingen deze zaak opnieuw in het middelpunt der belangstelling zal staan. Dan zijn deze gevechten zeker geen voorpostgevechten meer. Het verdere verloop van het de bat was weinig opwekkend. Na de heer Tilanus kwamen ook de he ren Oud en Schouten in de weer om zich tegen de uitlating van jhr v. d. Goes van Naters te ver zetten, dat de derde macht een conservatieve concentratie zou zijn. Met kracht wierp de heer Schouten deze aantijging van zich af. Des middags werd nog een en ander gezegd over Indonesië. Mr Oud merkte daarbij op de kwestie Ambon beschamend voor ons volk te vinden. Als afwisseling van de vele theoretische beschouwingen die wij in deze fotorubriek behan deld hebben, meent Uw schrij ver er goed aan te doen eens een heel ander gebied der fotogra fie te behandelen: n.l. een zich zelf gestelde foto-opgave, waar door U enig idee krijgt hoe moeilijk deze soms uit te voe ren is. Eigenlijk is het heel eenvou dig begonnen. Stelt U zich de situatie maar voor: Uw schrij ver zit 's avonds alleen te wer ken vaak aan brieven van le zers -5- en alles is dus rustig, maar na verloop van tijd komt er buiten beweging, en wel van ratten. Ja heus, echte, grote rat ten en er zitten er zelfs ver schillende. Nu is Uw schrijver geen grote held en in het begin vond hij het ook, evenals U wel licht, maar erg griezelig, maar, lezers en lezeressen, U behoeft er mijns inziens beslist niet ang stig voor te zijn, want ze vallen wel mee en lopen hard voor U weg bij het geringste geruehf. Soms vindt U het dan zelfs be- ?aald lieve diertjes, net eek- ïoorns, die op him achteipootjos met een stukje kaas in de hand jes rustig zitten te knabbelen, maar een volgend ogenblik zijn het echte dieven. Toen ik eenmaal wist dat er ratten in de omgeving waren, dacht ik natuurlijk direct aan een foto en toog aan het werk om daar even een flitsopname van te maken. Maardal even groeide uit tot een hele ,e- rle nachten opzitten en wach ten, zoals later bleek. Een rat is uiteraard n.l. een beestje van kleine afmetingen en willen wij hem voldoende groot fotografe ren, dan moet hij natuurlijk heel dicht bij komen, hetgeen heel wat hoofdbrekens kostte. Nu had ik op het plaatsje van 3x3 meter, waar hij geregeld kwam. een tafel gezet en daarbovenop lag dan Uw schrijver te wachten met de camera met flitslamp in aanslag; om de rat te lokken had ik een stukje kaas vlak bij de tafel neergelegd op ongeveer 100 cm. afstand van de camera. Teneinde verzekerd te zijn van een goede opname moest na tuurlijk goed scherp gesteld worden en omdat het daar vrij donker was deed ik dat door even een brandende kaars bij de kaas te zetten en op het vlam metje scherp te stellen. Dan de kaars weg en de camera kramp achtig op dezelfde plaats te hou den. Na enkele minuten van op letten betreurde ik het onzalige moment al dat ik er aan begon nen was, want het was bar koud 's nachts (De Bilt vertelde zelfs dat het gevroren had) en dan dat turen in het donker: de ogen beginnen te steken en na 10 min. ziet men niets meer. Na enige tijd ontdekte ik, dat, wan neer ik de ogen even dichtdeed, het gezichtsvermogen weer voor enige tijd functioneerde en dus herhaalde Ik dat spelletje regel matig. Maar op een gegeven moment deed ik de ogen open en zag geen kaas.... wat be tekende dat?.... zou....! Ja, inderdaad, de rat had de tyd dat ik mijn ogen dicht had waargenomen om de kaas weg te halen, en dat na enkele uren wachten! Maar enfin, morgen maar weer proberen en beter oppassen. De volgende dag blijkt al gauw, dat een rat zo snel dat stuk kaas weghaalt, dat, wanneer je zult flitsen, hij al lang weer weg is. Dan maar proberen met vastgespijkerd spek, maar dat heeft meneer na tuurlijk gauw door; laat het spek spek en komt er niet aan zo lang ik in de buurt ben. Nu ging het er dus om wie het slimste was en het bleek een goed idee te zijn .om geraspte kaas te strooien; deze kon hü niet ineens meenemen en na enige aarzeling ging hij er rus tig bü zitten, welk voorbeeld gevolgd werd door de hele fa milie en zo lukte het mij moe der en kind te fotograferen, zo als U hierbij ziet. Toch een aardige sport, vindt U niet? Het aardige is dat men de dieren met heel andere ogen gaat bekijken, zelfs ontdekte ik dat ook elke rat weer verschil lend is: elk heeft een speciale manier van reageren, de ene is erg nerveus, de andere ijzig kalm, enz. Maar ja, eerlijk ge zegd, griezelig en vooral scha delijk zijn ze toch wel.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1950 | | pagina 3