ItantM-lwcMds
ZAGREB BEREIDT ZICH VOOR OP VERKIEZINGEN
bclifafon
De galeislaaf
malmjuctyh
L
ilpqetogenen Opgelucht
Volksfront is echter enige candidaat
MEDïNOS
TANDCREAM
Wankele positie Chr* Middenstandsbond*
Beroep op leden bleef niet onbeantwoord
IAXEER-AKKERTJES
Donderdag 16 November 1950
PROTESTANT? CHRISTII IJK DAGBLAD
Pagina 3
(Van onze speciale verslaggever.)
ZAGREB, November 1950. Boven de ingang van het station
staart een kolossaal portret van maarschalk Tito uit een lijst
van electrische lichtjes op een rv slap* in de regen hangende
nationale vlaggen neer. Van een muur aan de overkant schreeuwt
een doorweekte poster LEVE TITO! En voor één van de ven
sters van het Hotel Esplanade staat een joto van Tito met ster
ren van rood papier en vlaggedoek versierd. Het heeft er alles
van dat Zagreb zich klaarmaakt voor een bezoek van zijnstaats-
chef.
„Komt Tito hierinformeer ik daarom bij de portier
van het hotel. De man kijkt me verwonderd aan.
,A.l die vlaggen en portretten in de stad....?"
Dan gaat hem een licht op.
„O, dat.... nee, dat is voor de verkiezingen."
kan stellen. Maar ook hier ver
schillen theorie en praktijk. Wel
is er gelegenheid om tegen het
Volksfront te stemmen. Het heeft
echter absoluut geen doel, daar
de tegenstemmen niet meetellen.
Men staat hier aan de voor
avond van de verkiezingen voor
het Kroatische parlement: één
van de zes volksrepublieken, die
met elkaar de Federatieve Volks
republiek Joego-SIavië vormen.
De stad is daarom vol met por.
tretten van Tito en van de can-
didaten voor het parlement. Nati
onale vlaggen in blauw, wit en
rood met een communistische ster
in het wit wapperen van vele ge
bouwen. In het centrum hangen
spandoeken met aanmoedigingen
om aan de stemming deel te ne
men aan de ene kant van de
straat naar de ander. En er is
bijna geen winkel, die niet één
van de etalages aan de verkiezin
gen gewijd heeft door er minstens
een portret van Tito met de on
afscheidelijke ster van de commu
nistische beweging en een vlag in
uit te stallen. Het is alles ver
kiezingen wat de klok slaat in
deze stille herfstdagen. En de
eerste, vluchtige indruk leidt tot
de conclusie, dat er niet veel ver
schil bestaat met verkiezingen in
ons land. Maar dat blijkt aller
minst het t» zijn.
JEB PRESSIE.
Officieel bestaat er geen stem
plicht. In de praktijk wordt er
echter sterke druk op de kiezers
uitgeoefend. Weken tevoren gaan
de stemcomitê's al op huisbezoek
in hun wijk of straat. Ze wijzen
de kiezers op het belang te stem
men en eisen als het ware een
belofte. Dat bezoek wordt kort
voor de verkiezingen herhaald.
Dan spreekt men ook precies de
tijd van stemmen af. En op de
stemmingsdag zelf belt men al om
zes uur in de vroegte huis aan
huis aan om de mensen te herin
neren aan de stemming. En wie
op de afgesproken tijd zijn stem
nog niet heeft uitgebracht, krijgt
weer bezoek. De eerste keer in
formeert men nog meer of minder
vriendelijk of men het stemmen
misschien vergeten heeft. Maar
wanveer men volhardt, verschijnt
er ten hele delegatie, meestal
vergezeld van een lid van de
machtige volksmilitie: de staats
politie. Die treden drastisch op.
Er worden grove scheldwoorden
en ernstige dreigementen gebe
zigd. En als men tevergeefs aan
belt slaat men desnoods de ruiten
in en forceert de deur. Maar
stemmen moet men. Zieken en
ouden van dagen sleept men zelfs
naar de stemlokalen. Het gaat er
tenslotte maar om een percentage
van stemmers te bereiken, dat zo
dicht als maar enigszins mogelijk
bij de honderd procent ligt. Men
gelooft nog steeds, dat men daar
mee het buitenland en de tegen
standers van het communistische
regiem kan overtuigen van de
geestdrift en eensgezindheid van
het Joego Slavische volk ten aan
zien van haar bestuur.
EENHEIDSPARTIJ.
Overigens neemt maar één par
tij aan de stemming deel het
Volksfront. Daarin zijn alle com
munistische organisaties als de
Communistische Partij zelf na
tuurlijk, de Volksjeugd, de Volks
bond voor Vrouwen, de Democra
tische Partij, het Vakverbond,
enz., verenigd. Het voeren van op
positie ertegen is onmogelijk, al
hoewel in de communistische wet
staat, dat iedereen, die door min
stens honderd andere personen
gesteund wordt, zich candidaat
En wie niet stemt, wordt
alt zijn huis gezet.
Daarom nemen vele vijanden van
het regiem niet eens de moeite
het gummiballetje in de bus met
nee te laten vallen. Men heeft
langzamerhand wel geleerd zich
niet tegen de alom aanwezige ge
heime staatspolitie te verzetten.
Het Is een bekend feit, dat men
zich daarmee allerlei narigheid
op de hals kan halen. Juist in
deze dagen voor de nieuwe ver
kiezingen herinnert men er de
kiezers nog eens duidelijk aan
door personen, die geweigerd heb
ben aan de laatste verkiezingen
deel te nemen nu zonder vorm
van proces uit hun huis te zetten.
En in een stad waar niemand
recht heeft op meer dan een halve
kamer valt het niet mee om bui
ten officiële instanties om ergens
anders onderdak te komen.
ONVERSCHIIEIGHEID.
De stad zelf maakt zich
erg druk over de komende ver
kiezingen. Dagelijks verschijnen
er meer vlaggen en portretten en
spandoeken. Het Plein der Repu
bliek in het hart van de stad gaat
er eenvoudig schuil onder. En
voor het station heeft men juist
weer een nieuwe serie verkie
zingsposters opgehangers. Tot de
ruiten van de schaarse grote res
taurants zijn ermee volgeplakt.
En allemaal hebben ze een en de
zelfde leuze: Komt ter stembus.
Maar ondanks al deze inspanning
heerst er onder de mensen een
opvallende onverschilligheid ten
aanzien van de verkiezingen. Ve
len weten niet eens wie de can-
didaten zijn. Het interesseert hen
ook niet. Ze weten, dat de twee
honderd-en-vijftig zetels al voor
uit door de verschillende organi
saties verdeeld zijn. Voor de pro
paganda wil men slechts een
éclatante bevestiging ervan door
het volk. Daar richt zich thans
alle activiteit op.
In de vallende avond kijk ik
uit mijn koude hotelkamer op de
straat beneden. De eerste sneeuw
is al gevallen en heeft zich met
de regen tot een modderige massa
VerkiezingsbijeeiiKomst in Zagreb. Behalve het portret van
maarschalk Tito hangen er ook portretten van de candidaten
tegen een achtergrond van communistische en nationale vlaggen.
Het publiek bestaat voor een groot deel uit soldaten van het
Joegoslavische leger. Andere candidaten dan die van het commu
nistische volksfront zijn er echter niet.
De kosten van het levens
onderhoud in Joego-SIavië
zijn ontzettend hoog. H'er
volgt een lijstje met prijzen
van de' allereerste levensbe
hoeften op de vrije markt in
Zagreb:
f 5,per kg.
,,11.—
56,-
Aardappelen
Uien
Boter
Schapenvlees 20,
Vlees
Vet
Spinazie
Tomaten
Tarwemeel
Eieren
Melk
20,-
60,—
6,
5,-
16,-
1,50 per stuk
3,50 per liter
En als men dan weet, dat
het gemiddelde inkomen in
Joego-SIavië tussen de f280
en f400 per tnaand ligt kan
men begrijpen, dat de men
sen letterlijk werken om in
leven te blijven. Van luxe Is
geen sprake.
vermengd. Mensen in schamele
kleren en versleten schoenen
haasten zich naar huis. Op de
trottoirs liggen overal hopen
boomstronken en takken en grove
brokken bruinkool. Het is het
karige rantsoen huisbrand voor de
komende winter. En tegelijk een
somber symptoom. Met de provi
siekasten leeg en de prijzen van
alle elementaire levensbehoeften
tot krankzinnige hoogte gestegen
vanwege de fatale droogte, wacht
men vol angst en zorg op een
uiterst moeilijke periode. Maar
op één van de regeringsgebouwen
aan de overkant staat over een
ster van rood licht in stralende
neonletters Leve Tito tegen de
donkere hemel.
Voor vele andere Joego-Slaven
dreigt deze winter echter de let
terlijke hongerdood. Men verge
lijkt de situatie hier al met de
rampjaren in China.
Het is daarom, dat meer dan
ooit de blikken smekend naar het
Westen gericht zijn.
ALFRED VAN SPRANG.
(Nadruk verboden).
(Ingez. mededeling, advert.)
BESTE LIEN
Probeer SNEL vooral óók
eens voor de fijne was! Dan
zul je zien dat het nog voor
veel méér geschikt is dan de
vaat alleen. Ik heb mijn wol
len jurk pas met SNEL ge
wassen en die is zó prachtig
geworden! M'n nylon-kousen
doe ik er ook mee.
't Gaat prachtig!
En SNEL is veel voordeliger,
omdat je maar enkele drup
pels nodig hebt.
JE EMMIE
Dag hoor!
Niets bekend over Ameri
kaanse bases op Nieuw-
Guinea.
Minister president Menzies
heeft medegedeeld, dat het Aus
tralische departement van buiten
landse zaken niet beschikt over
gegevens waaruit zou kunnen blij
ken, dat de Verenigde Staten
voornemens zijn op het gebied van
Nederlands Nieuw Guinea uitge
breide militaire bases in te rich
ten. Menzies zeide dit in verband
met een bericht in de „Sydney
Sunday Sun", dat van het inrich
ten van dergelijke Amerikaanse
bases in Nederlands Nieuw Gui
nea melding maakte.
Philippijnen krijgen 250 mil-
lioen dollar Amerikaanse
hulp.
In het kader van een overeen
komst, welke door de Philippijnse
president Qulrino en de directeur
van de E.C.A. Foster is getekend,
zal Amerika aan de Philippijnen
economische hulp ten bedrage van
250 millioen dollars verstrekken.
(Ingez. mededeling advert.)
Nederlandse journalist uit
gewezen uit de Philippijnen.
De Nederlandse journalist Ha-
zelhoff, die korte tijd te Manilla
onder arrest is geweest wegens
verdenking van het plan, om mr
Soumokil van Ambon te ontvoe
ren, heeft van de Philippijnse im
migratiedienst het verzoek gekre
gen, Manilla te verlaten. Zijn vi
sum is niet vernieuwd. Vandaag
zal hij per vliegtuig naar San
Fransisco vertrekken.
de superieure
Uitsluitend verkrijgbaar bij apotheken, drogisten en de speclaalbranche.
België heeft nog bijna 4000
politieke delinquenten.
Naar uit een statistiek van het
Belgische ministerie van justitie
blijkt, verbleven eind Augustus
nog 3.965 politieke delinquenten
in de Belgische gevangenissen,
onder wie 224 vrouwen. Verleden
jaar Augustus was dit cijfer 4.247.
Het aantal terdoodveroordeel-
den onder hen bedraagt 274, on
der, wie 4 vrouwen. Naar de Bel
gische minister van justitie, Mey-
ersoen, dezer dagen verklaarde,
zal het doodvonnis aan deze ter-
doodveroordeelden niet worden
voltrokken.
(Van onze parlementaire redacteur)
De parlementaire molen draait weer volop. En zjj zal dat blijven
doen tot Kerstmis toe. In adembenemende vaart zullen de begro
tingen er doorgejaagd moeten worden. Adembenemend, niet zo
zeer door de spanning, maar wel door het tempo, waarin dit moet
geschieden. Vergadering op vergadering, nacht op nacht. Dat ls
het lot, dat ieder Kamerlid de komende weken staat te wachten.
Zoiets begint altijd met de Algemene Politieke en Financiële Be
schouwingen. Dat ls een debat waaraan de grootste parlementariërs
deelnemen, dat immer boelend is, omdat de „groten" nu eenmaal
ook dikwijls de besten zijn.
Zulk een debat stond voor de oorlog altijd in het middelpunt
der belangstelling. Kabinet en volk wachtten daarop, nimmer we
tende wat er precies uit de bus zou komen. Toen was zo'n groots
debat niet alleen maar Interessant, maar ook vaak spannend. Het
werd in leder geval gevoerd onder grote publieke belangstelling.
Weken van tevoren keek men naar deze beraadslagingen uit.
En thans? Ach, er is veel ver
anderd. En iedere verandering is
nu eenmaal geen verbetering.
Men weet, dat Drees en zijn man
nen niets zal overkomen. Dat zal
vroeger ook wel eens het geval
geweest zijn. Maar niet vaak was
dit debat zo gedenatureerd als
thans het geval is. Men begon
twee dagen over tijd en toen men
eenmaal begonnen was hield men
<ip-
"leling, advert.)
fekb
-1
Wol was ie VEILIG
(Van ónze Utrechtse correspondent)
De toestand van de Christelijke Middenstandsbond is wankel.
Zullen wjj onze positie kunnen handhaven? Er wordt op onze
muren gebeukt. Wij moeten die muren versterken. Daarvoor is
nodig materiaal en arbeidskracht. De leden van die Bond behoren
deze aan te voeren. Doen zjj dat niet, dan zal onze organisatie
moeten verdwijnen. Dat wil zeggen: de stem van de christelijke
middenstand verdwijnt uit het maatschappelijk leven.
Het bovenstaande was de kern
van een noodkreet, die de heer
C. C. Hengeveld te Hilversum,
hoofdbestuurslid van de C.M.B.
op de bondsraadsvergadering
ALKAMVRIJ
van deze organisatie te Utrecht
uitte.
Deze vergadering was uitge
schreven ter bespreking vaneen
rapport over de interne organi
satie van de Bond. Ter inleiding
daarop hield eerst de voorzitter
de heer Joh. de Jong te Rotter
dam een betoog over de span
ningen buitenshuis, waarna de
heer Hengeveld de spanningen
in eigen kring bezag. De conclu
sie van de laatste spreker was
naar zich laat verstaan
geen andere dan deze: het roer
moet óm of we gaan naar de
kelder!
Wat de spanning buitenshuis
betreft, kon de heer De Jong
mededelen, dat de C.M.B. voort
durend op zijn hoede moet zijn.
anders wordt hij in een hoek ge
drukt. Dit is duidelijk geble
ken bij de gang van zaken met
betrekking tot de Vereniging
„Centrale van Vakorganisaties
in Midden- en Kleinbedrijf".
Deze Centrale, die zich naast de
bonafide middenstandsbonden is
komen presenteren, heeft een
grote aanhang (70.000 leden).
Zij verkreeg met de stem van
de C.M.B. tegen een zetel in
het bestuur van de Hoofdgroep
Ambacht en Bedrijfsgroep De
tailhandel.
Achteraf verklaarde ook de
Ned. R.K. Middenstandsbond
zich tegen de Centrale omdat
hij de Centrale wegens haar be
perkte doelstelling niet meende
te kunnen erkennen. Weer en
kele maanden later bleek de
N.R.K.M. opnieuw van inzient
te zijn veranderd ditmaal ten
gunste van de Centrale. De
N.R.K.M. kwam met dit voor
stel: laten wij pogen de Centrale
gunstig te stemmen en zo de
mogelijkheid te scheppen haar
aan onze sfeer te laten wen
nen door bestuursleden van de
Centrale twee zetels aan te bie
den in het bestuur van de drie
bestaande middenstandsbonden.
Wij hebben deze suggestie
als zijnde onwaarachtig afge
wezen, aldus de heer De Jong.
In deze geest noemde hij ver
volgens nog enkele voorbeelden,
welke te technisch van aard zijn
>n ze hier te vern.elden,'maar
die op zichzelf wel er op wijzen
hoe de C.M.B. er voor moet wa
ken om niet in het nauw te
komen.
De heer De Jcr." maakte dui
delijk, dat C.M.B. zijn arbeid
naar buiten niet goed kan doen.
wanneer hij niet beschikt over
een behoorlijk geoutilleerd bu
reau.
Het offer ontbreekt.
De penningmeester van de
C.M.B., de heer W. S. de Jong te
Krommenie, trachtte aan te lo
nen dat het bureau niet effectief
werken kan, wanneer de leden
er niet achter staan. De'omstan
digheid doet zich voor, dat het
inkomen van de Bond jaarlijks
f 50.000 bedraagt, maar dat men
over het jaar 1950 nog geen
veertig procent van de contri
buties binen heeft! Er ls inder-
Ingez. mededeling, advert.)
RHEUMATIEK...
Uw tergende winterkwaal legt
het af tegen de weldadige
warmte van de pijnstillende
Thermogène.
FEUll,I.ETON.
Vrij naar het Engels van
JOSEPH STEPHENS.
13,
Wie had Claudius ingelicht?
weet het niet. Aggrippina cf
Narcissus. Mijn ridderschap was
die van de tweede klasse en
Claudius had mij herhaaldelijk
bezworen, dat het hoogste pri
vilegie van een Romeins burger
was, zijn persoon, bezit en recht
ongerept te bewaren. Toen ik
weggevoerd werd, vroeg ik de
paleis wachter naar de eigenlijke
oorzaak van m'n wreed lot
Toen vertelde hij me, dat ik be
schuldigd was, tot de Christe
nen te behoren, de secte. die in
Rome zeer gehaat was. Het
bleek nu, dat de koerier, die mij
in het huis van Priscilla en
Aquilla had aangetroffen, een
spion van Aggrippina was ge
weest eri natuurlijk werd het
feit, dat ik daar aangezeten had,
voor de keizerin een welkome
pijl om mfj te treffen.
Geboeid werd ik naar de Cli-
vus Victoria gebracht. Op een
plein voor de tempel van Vesta
vlak bij de ingang der Via
6 a era, zag ik een vrouw uit de
draagstoel stappen. Het was lo.
In haar hand had zij een roede
gelijkend op de bronzen roeder
die gebruikt worden om de gor
dijnen van een draagstoel op te
rollen. Zij droeg nog hetzelfde
gewaad, dat zij die middag ge
dragen had toen Claudius ons in
zijn paleis ontving. Zij was al
vlak bij ons, toen mijn geleider
haar herkende. Hij wachtte
even om haar gelegenheid te
geven wat te zeggen. Nooit za"
ik haar gelaat vergeten. Het
was van haat overgoten. Als een
soldaat trad zij op mij toe en ik
hoorde haar spreken met een
harde, van woede trillende
stem. Verstaan kon ik haar niet,
want m'n hart kromp ineen bij
't zien van zulk een dodelijke
vijandschap bij de vrouw met
wie ik enige uren geleden ge
trouwd was.
Een grote menigte was van
het Forum gehold naar de plek,
waar een jonge patricische
dame te keer ging tegen een ge
vangene van de Pretoriaanse
wacht en al spoedig waren wij
omringd door een op een schan
daal beluste schare, die zicht
baar genoot van ieder woord,
dat Io mij toesnauwde: Jou
ellendig, barbaars beest! Jou
bedrieger! Jou Christen-Jood!
Jou ik had liever dat een aap
mij had aangeraakt dan dit
zwijn! Zij hief de bronzen roede
en sloeg ermee op mijn hoofd,
en nog eens, en nog eens. Ik kon
niets doen, want ik was ge
boeid. Al spoedig druppelde het
bloed van mijn voorhoofd. Geen
woord kwam over mijn lippen.
Haar woorden wondden mij die
per dan de roedeslagen. Met 'n
monotone ijskoude stem ging
zü voort:
Nu zul je weten wat ik
van je denk. Ik haat je om wat
je bent, om wat je aangedurfd
hebt. Ik ga je straffen en ik ga
je een gemakkelijke dood ont
nemen om je langzaam te ver
nietigen. Ik wens niet te zien
hoe je dood gaat. Ik wil dat je
opgesloten wordt, in een cel of
onderaards gewelf, achter een
gegrendelde deur, maar levend.
Je zult eten wat ze je geven;
men zal je zweepslagen toedie
nen als je luilakt. Nee, ik wil
niet dat je gedood wordt. Vir
ginius, je moet leven voor
mij. In elk uur van mijn leven
zal ik leven voor jou, leven om
mij te vermaken over jouw
wijze van leven. - Je zult mij
nooit bezitten, nooit, nooit! Ik
zal wachten tot aan je diepste
vernedering, tot aan je bitterste
lijden. Ik zal ook komen om je
te zien. Niemand kan je nu hel
pen, niemand!
Nog één felle stokslag en
dan liep zij naar haar draagstoel
met de houding van een kei
zerin. Mijn geleiders, even stom
van ontzetting als ik, brachten
mij snel buiten het bereik van
de menigte, ten overstaan waar
van ik door een ziedende vrouw
met stokslagen was overladen.
Dezelfde dag nog werd Ik naar
het arsenaal van Ostia gebracht,
waar mij het nummer 16 werd
gegeven en werd ik ingelijfd bü
de marineafdeling van de Pu
blieke Dienst, Ave Caesar!
Wet Death steunde zijn hoofd
in de handen. Poly kon niets
zeggen. Na een poosje keek Wel
Death weer op, glimlachte even
en zei:
Men spreekt over Rome als
een moederlijke beschermster.
Dat is de vraag nog. Het is een
stad als een boerenerf, waar
mannen en vrouwen als pas
munt worden gewisseld. Een
decadente bevolking, die op
weg is naar haar ondergang, als
ik het goed zie.
M'n vriend, je bent bitter,
zei Poly met medegevoel.
Misschien. Ik zal me altijd
herinneren dat één woord van
Io tot Claudius gesproken, mij
zou gered hebben van de ga
leien en dat woord is nooit ge
sproken. Ik zal altijd de naam
Io van Ionos verbinden met
wreedheid. De moraal van dit
alles is: trouw nooit met een
vrouw die geld heeft. In elk ge
val niet meer dan één keer. Ik
denk aan Seneca's woord:
Het is moeilijk een vrouw te
behouden, die iedereen bewon
dert. En anderzijds, als ni :mand
haar bewondert, is het moeilijk
zelf met haar te leven.
(Wordt vervolgd.)
tijd een „Speciaal Fonds" ge
vormd, bestemd voor bijzondere
noden. De daar aanwezige gel
den zijn e'chter al opgesoupeerd.
Al deze mededelingen maaa-
ten een discussie niet moeilijk I
Een paar plaatselijke afdelingen
waren zo diep onder de indruk
van de droeve toestand, dat ze
spontaan een flinke gift toezeg
den.
Maar de oud-bondsvoorzitter
de heer P. E. Tameling te Gro
ningen, president van de Chr.
Textielbond, was niet zo ver
rukt over dat enthousiasme. Wij
kunnen zo wel doorgaan en dan
straks vertrekken in hoerastem-
ming. Doch daarmee zijn
we er niet, verklaarde hij. De
kern van het kwaad zit dieper.
Onze organisatie vertoont deze
rotte plek: wij hebben het gods
dienstig element in heel onze
organisatie achteruitgezet. On
losmakelijk met dat godsdienstig
element is immers het offer ver
bonden. Waar men geen geloof
meer in de zaak heeft, raakt het
offer in verval
De heer P. A. Schaafsma te
Leeuwarden, algemeen secreta
ris van de organisatie der chris
telijke schilders, zette in een
zeer krachtige speech uiteen, dat
aangesloten Bonden die hun
contributie niet betalen, bezig
zijn de kip met de gouden eie
ren te slachten. Zij schijnen niet
in te zien, dat het verdwijnen
van de C.M.B. ook hun eigen
activiteit zal lamleggen. In feite
onthalst men zichzelf.
De secretaris van de Chr.
Kruidenlersbona, de heer J. van
Keulen te Rijswijk, wilde een
bredere bekendheid aan het
werk van de C.M.B. geven. In
een goed functionerend propa-
ganda-apparaat zag hij veel
heil. Bovendien wilde hij een
nieuwe bezinning op de vragen
van principiële aard, waarom
hij de wens uitsprak om nu
spoedig een Christelijk Sociaal
(Economisch) Congres te heb
ben, desnoods zonder de mede
werking van het Chr. Nationaal
Vakverbond.
Toezeggingen gedaan.
Nadat diverse sprekers waren
gehoord en eerst op onderge
schikte punten was geantwoord,
stelde de heer Hengeveld de
aanwezigen voor de keus: be
talen of opheffen. Wanneer de
organisaties vóór 1 Januari 1951
aan hun verplichtingen vol
doen, kan de C.M.B. blijven
draaien.
Hierop kwam Inderdaad het
jawoord van de vergadering en
reeds werden ook schriftelijke
toezeggingen gedaan. Indien de
organisaties haar woord gestand
doen,zal het ergste leed gele
den zijn. Althans in 1950. Want,
zoals de heer De Jong tenslotte
opmerkte: Wil de C.M.B. met
vrucht werken In de toekomst,
dan zal er van lauwheid in de
organisaties geen sprake meer
mogen zijn en moet de herha
ling van een noodkreet, zoals nu
is gehoord, voorkomen worden.
er weer gauw mee op om wets
ontwerpen te behandelen. Op het
eind van de Vrijdagmiddag op
een moment dat men naar huis
pleegt te gaan begon men weer
eens opnieuw.
Is het een wonder, dat de tri
bunes leeg waren? Is het een
wonder, dat er geen sfeer was?
Zulke belangrijke zaken moeten
goed opgediend worden. Dat komt
de publieke zaak ten goede. Dat
verhoogt de belangstelling van
ons volk voor ons parlement.
Nu zijn er wel factoren te noe
men, die tot deze gang van zaken
noopte. De na-oorlogse jaren ver
gen van onze parlementsleden het
uiterste. De honderd mannen in
de Tweede Kamer en de vijftig in
de Eerste verdienen alle hulde,
omdat zij voor een naar verhou
ding geringe schadeloosstelling
zoveel werk ten bate van ons volk
verrichten. Dat kan alleen maar
als de politiek de eerste liefde is.
Vlak voor de Algemene Be
schouwingen heeft men 45 uur
lang gesproken over de belasting-
ontwerpen. Niet alleen gesproken,
maar ook gestreden.
Lieftinck dreigde met het kap
mes als de internationale ver
plichtingen nog meer geld zouden
moeten kosten en verschillende
afgevaardigden smeekten de be
windsman dit kapmes alvast
maar te gebruiken voor de bezui
nigingen. Het was een debat van
geven en nemen, dat eindigde in
een overwinning van de minister.
Zo kan men het gerust stellen.
Een knappe minister van Fi
nanciën hebben we. Eentje, die de
dagen voor de debatten bijna tot
iedere ochtend zes uur op het
ministerie zat. Daarna naar huis
ging (van Den Haag naar Rotter
dam) en om een uur of elf weer
present was. Knap en ijverig dus,
Misschien wel te ijverig
Door zijn uitvoerige beantwoor
dingen, door de communistische
obstructies dertien maal op
één middag een hoofdelijke stem
ming en door het schorsen van
de beraadslagingen omdat men
het niet eens kon worden kon
den de Algemene Beschouwingen
niet op tijd beginnen.
De heer Schouten (A.R.) ty
peerde de bewindsman niet onver
dienstelijk door te zeggen, dat
zijn geestesgesteldheid hem in de
weg zat. Ondanks al zijn Ijver en
ondanks al zijn knapheid heeft
hij angst om steeds maar weer
gevoeligheden te moeten ontzien.
Daarom roept hij allerlei weer
standen op.
Ook bij de A.R.-heer v. d. Heu
vel die immer fel maar als een
uitstekend debater tegen hem
te velde trekt. Misschien soms al
te dikwijls. Financiële zaken zijn
nu eenmaal moeilijk in deze tijd.
Deze oude rot in het politieke
steekspel slaakte verzuchting, dat
het moeilijk debatteren was met
minister Lieftinck. Omdat hij een
zachtaardig gemoed heeft was hij
bereid het goede aan te nemen,
doch bevreesd in de toekomst on
aangenaam te moeten zijn, het
geen weer niet in overeenstem
ming was met zijn irenische geest.
Op deze opmerking, antwoordde
de minister, dat hij de heer v. d.
Heuvel rekent tot da aangename
mensen in het Haarlemmer Hout.
Een opmerking, die de ironische
landbouwer uit de Haarlemmer
meer breeduit deed grijnzen.
V
De nood der gerepatrieerden
uit Indonesië is groot. Om hun
Argentinië aanvaardt Brits
voorstel over de Zuidpool.
Argentinië heeft het Engelse
voorstel tot hernieuwing van de
op 18 Januari 1949 gesloten over
eenkomst tussen Argentinië, Chili
en Engeland over het Zuidpool
gebied aanvaard, aldus welinge
lichte kringen van het Engelse
ministerie van buitenlandse za
ken. Volgens deze overeenkomst
zullen deze landen geen vlootde-
monstraties houden in de wateren
van de Zuidpool. De overeen
komst, die 18 November 1949 al
eens hernieuw werd, zou thans
tot eind 1951 van kracht blijven.
Frankrijk aanvaardt geen
Duitse divisies.
Jules M, de Franse minister
van Defensie, heeft Dinsdagavond
in de Franse nationale vergade
ring verklaard, dat Frankrijk
geen Duitse divisies zal aanvaar
den en evenmin een ministerie,
dat de dekmantel zou vormen van
een Duits opperbevel.
Moch sprak evenwel zijn ver
trouwen erin uit, dat de huidige
onderhandelingen zullen leiden tot
een overeenkomst, die voor beide
partijen aanvaardbaar zal zijn.
Hij zeide, dat Amerikaans ma
teriaal in zo'n snel tempo wordt
ontvangen, dat Frankrijk eind
1951 negen van de tien divisies,
die het dan heeft, voldoende zal
hebben bewapend.
Duits protest tegen de terecht
stelling van oorlogs
misdadigers.
De Westduitse regering heeft
zioh aangesloten bij een protest
van de voornaamste partijen in
de Bondsdag tegen de uitlevering
van Duitse oorlogsmisdadigers
door de geallieerden en de te
rechtstelling van oorlogsmisdadi
gers, die door geallieerde recht
banken ter dood zijn veroordeeld,
De minister van justitie Deh-
ler, verklaarde dat 28 Duitsers in
Duitsland op terechtstelling wach
ten en 30 in de westelijke landen.
De strijd op de Zuid-
Molukken.
Het bureau Zuid-Molukken
deelt mede:
,,De regering van de republiek
Zuid-Molukken maakt bekend,
dat het moedereiland Ceram
thans op twee kleine verzets-
haarden na geheel in handen
van de R.S.M. is. Om dit te be
reiken werd een deel van de Zuid-
Molukse troepen naar Ceram ver
voerd. Tevens is een deel van de
regering der republiek Zuid-Mo
lukken naar Ceram en Saparoea
overgeplaatst".
Thorez te Moskou.
Naar het Sowjetrussische par
tijorgaan Prawda meldt, bevindt
de secretaris-generaal van de
Franse communistische partij,
Maurice Thorez, zich thans in een
clinisch sanatorium, waar hij door
Sowjetrus ische en Franse artsen
wordt behandeld. Zijn toestand is
op het ogenblik bevredigend, al
dus het blad.
(Ingez. mededeling, advert.)
na het gebruik van
tegen verstopping
hun land, soms zonder goed, zon
der geld, zonder hun dierbaarhe
den; kleine dingen, die het leven
aangenaam maken. Duizenden
komen in ons land. Niet ^oals
minister Teulings zeide als
slachtoffers van historische om
standigheden, maar als slachtof
fers van een hopeloos falend re
geringsbeleid.
Een consequentie van de Revo
lutie.
Dit stelde de heer Algera (a.r.)
zeer duidelijk.
Hoe het zij: de mensen veel
al vrienden van Nederland
moeten geholpen worden. En de
Regering kwam met een ontwerp
om deze berooiden voorrang te
verlenen bij de huisvesting.
Helaas is dit niet nodig, want
er zijn gemeenten, die weigeren
deze gerepatrieerden op te nemen.
Dat is heel erg. Maar daaruit
spreekt misschien een mis
plaatste bewogenheid voor de
eigen gemeente-inwoners.
Erger is echter het voorbeeld
van die gemeente in ons land met
haar grote en deftige huizen, die
wél wat wilde helpen en wier bur
gervader op het ministerie kwam
vertellen, dat hij flats wilde laten
bouwen. Schitterend, zou men
zeggen.
Maarin deze flats mochten
alleen de hoogste bestuursambte
naren wonen! Flatjes dus voor
het kaliber van Beel en van Mook.
Voor zulk een bewogenheid met
het lot van deze arme mensen
hoofd te redden verlaten vele* «chieten woorden tekort.
