KLM-OVERALL^u<m
HONGAARS DOKTERSGEZIN VLUCHT
DOOR HET IJZEREN GORDIJN.
mannenwerk
Margery Lovell
KUNSTLICHTFOTO'S van PERSONEN.
Mensensmokkelaars in actie.
Het tarief: 1500 gulden per persoon.
Inderdaad: Er gaat niets
boven 'n pijp goede tabakt
Walcherse boeren kunnen hun wensen
bekend maken*
Maandag beginnen de wenszittingen
te Souburg.
POPULAIRE FOTOCURSUS
Zaterdag 28 October 1950
PROTESTANTS CHRISTELIJK DAGBLAD
Pagina J
(Van onze speciale verslaggever.)
WENEN, October 1950. De Oostenrijkse douaneambtenaar
wijst naar een dubbele haag van prikkeldraad tussen anderhalve
meter hoge palen langs de grens.
„Noudit is het IJzeren Gordijn."
Zo ver het oog rijkt loopt die barricade van prikkeldraad over
het vlakke land. Kruisdraden verbinden de ene haag met de
Andere. In de aarde tussen het prikkeldraad zijn mijnen in
gegraven. De gevaarlijke koppen ervan steken hier en daar boven
het gras uit.
„En komen hier toch nog mensen door
De douaneman haalt zijn schouders op.
„Een enkelingmet dat prikkeldraad en de Hongaarse
wachtposten op uitkijktorens met speurhonden en zoeklichten
valt 't niet mee er door te komen."
En dat neem ik graag aan.
In de mondaine Splendid Bar
in een onaanzienlijk straatje van
Wenens binnenstad vertelt een
jonge, Hongaarse dokter me ech
ter hoe het hem gelukt is met zijn
vrouw en twee kleine kinderen
door datzelfde IJzeren Gordijp de
vrijheid te bereiken.
„U neemt mü niet kwalijk als ik
u niet élles vertelzegt de
dokter nadenkend in zijn glas sta
rend, „maar u begrijpter
willen nog meer mensen de grens
over".
Even zoent hij naar woorden.
„Nouop een goeie dag ben
ik in contact gekomen met een
man, die me over de grens zou
kunnen smokkelen. De prijs er
voor was niet geringvijftien
honderd gulden per persoon
maar ik heb geen ogenblik geaar
zeld. Ik had het geld en wou het
graag afstaan om er mijn vrijheid
mee te kopen. Een paar dagen la
ter is h(j ons komen halen. Onop
vallend hebben we ons huis ver
laten en zijn naar het station ge
gaan. Mijn vrouw, de twee kinde
ren en ikzelf. De spanning begon
al in de trein naar de grens. Er
rijden altijd ambtenaren van de
geheime politie mee om te contro
leren wie zich naar het grensge
bied begeeft. Als men geen goede
reden heeft om in die richting te
reizen wordt men uit de trein ge
haald en verhoord. Gelukkig heb
ben we geen last gehad. En van
het station zijn we regelrecht
naar het huis gegaan van de man,
die ons was komen halen. Daar
zijn we gebleven tot het donker
was. We waren er min of meer
verstopt omdat er in zo'n klein
dorp natuurlijk altijd communis
ten zijn, die een vreemd gezicht
bij de geheime politie melden. En
zeker vier tegelijk. In dat huis
hebben we ook kennis gemaakt
met de twee mannen, die ons over
de grens zouden voeren. Het wa
ren exgenisten uit het leger
mensen, die gewend waren met
mijnen om te gaan en die boven
dien als ervaren smokkelaars het
grensgebied door en door ken
den
„Wat voor landslieden waren
't7"
De dokter kijkt me glimlachend
aan.
„Dat weet ik werkelijk niet..."
Spanning.
Dan gaat hij verder.
„Even na middernacht zijn we
het huis uitgegaanHet was
goed donker, want bij volle maan
waagt men het natuurlijk niet de
grens over te steken. Mijn vrouw
had onze oudste jongen aan de
hand en ik droeg de baby. Met
een luminaltablet hadden we hem
Zo ziet het IJzeren Gordijn aan
de OostenrijksHongaarse gre is
er uit: een dubbele haag van
prikkeldraad. Het huisje is een
reeds lang verlaten douanepost.
Grensverkeer heeft er niet
meer plaats.
min of meer genarcotiseerd om
niet door gehuil verraden te wor
den. Een enkel geluid zou ons
noodlottig kunnen worden. Onge
zien zijn we het dorp uitgeslopen
naar het bos, dat aan het prik
keldraad grenst. Daar hebben we
ons verscholen op een plaats, van
waar we. de grens ln de gaten kon
den houden. En toen maar wach
ten
„Wat voor gevoel had u7"
„Elke zenuw was gespannen..."
„Geen angst
„Neeangst niet. We dach
ten eigenlijk niet aan de mogelijk
heid, dat we ontdekt zouden kun
nen worden. Het was ook maar
beter daar niet aan te denken.
We waren ervan overtuigd, dat
het zou lukken. Maar de weten
schap, dat één foute beweging ons
noodlottig zou kunnen worden
hield ons in voortdurende span
ning. Ook de twee gidsen waren
gespannen. Het ging immers om
mensenlevensook voor hen.
De nacht tevoren was alles voor
bereid. Ze hadden het prikkel
draad op enkele plaatsen voor
zichtig doorgeknipt en de mijnen
onschadelijk gemaakt. Daarna
hadden ze de uiteinden van het
prikkeldraad weer losjes aan
elkaar verbonden. Een buiten
staander zou er niets ongewoons
aan hebben kunnen zien. Het
wachten was nu op het aflossen
van de grenspatrouille. Een klein
uur hebben we in het bos gezeten.
Doodstil natuurlijk. Eindelijk za
gen we de nieuwe wacht komen.
Even werd er gesproken. De oude
wacht liep naar het dorp terug...
vlak langs ons heen. We hielden
onze adem gewoon in om ons niet
te verraden. Een paar minuten
later was het kritieke ogenblik
aangebroken. De ene gids kroop
naar voren en wenkte ons te vol
gen. Eerst mijn vrouw weer, daar
achter de oudste, dan ik met de
baby in mijn armen en tenslotte
de tweede gids. Trillend van de
spanning slopen we in de rich
ting van het prikkeldraad. Met
een paar bewegingen maakte de
voorste man de uiteinden los. Er
ontstond een vrij groot gat om
door te kruipen. In het donker
konden we de witte koppen van
de mijnen duidelijk zien. Daar
ging mijn vrouwGelukkig, ze
was er doorde kleine jongen
ookikzelf met de slapende
baby. Achter me hoorde ik de
laatste man het prikkeldraad
weer aan elkaar vlechten. En
toen zo snel mogelijk het beschut
tende bos op Oostenrijks gebied
in
De dokter neemt langzaam een
slok uit zijn glas. Weer overweegt
hij blijkbaar wat hij verder zal
vertellen.
Nog niet veilig.
„En toen7"
„Wel, we waren op Oostenrijks
gebied, maar veilig waren we nog
niet. Wa waren namelijk in de
Russische zöne van Oostenrijk en
we wisten, dat de Russen daar
dikwijls op vluchtelingen jacht
maakten. Het was nog niet zo
lang geleden, dat de kranten in
Boedapest ter afschrikking van
toekomstige vluchtelingen het re
laas van een mislukte ontvluch
tingspoging gepubliceerd hadden.
Het was een groep jonge Honga
ren, die op het ogenblik, dat ze
door het prikkeldraad gingen door
de Hongaarse grenspatrouilles
ontdekt werden. De andere helft
slaagde erin in Oostenrijk te ko
men. In een ziekenhuis in de
buurt moesten ze opgenomen wor
den. Diezelfde nacht waren de
Russen er nog en op brancards
werden de zwaargewonden weer
over de grens naar Hongarije ge
bracht. En u kunt wel vermoeden
welk lot hun te wachten stond...
in handen van de geheime politie
•I
Hoofdschuddend steekt hij een
nieuwe sigaret op.
„Enfinwe waren ongezien
op Oostenrijks grondgebied geko
men. Nu was het zaak zo snel mo
gelijk verder te komen. Ineens
bleef de voorste gids echter staan.
Op een zijpad liepen twee donkere
figuren. Van schrik hielden we
onze adem in. De twee figuren
kwamen in onze richting. Allerlei
gedachten schoten ons op dat
ogenblik door het hoofd. Wat was
beter: stil blijven staan of vluch
ten. Blijkbaar hadden ze ons al
gezien, want ze versnelden hun
pas. Op dat ogenblik werd de
Een folder onder de titel
UNGARN LEBT WIEDER
hebben vele Weners ln de bus
gevonden. Een aantrekkelijk
Hongaars paar ln nationale
klederdracht staat op de om
slag. Wie het echter openslaat
leest ln grote letters ABER
WIE! en dan volgt een opsom
ming van alle ellende, welke
het communistische regiem
over Hongarije gebracht lieeft.
Zo staat er: „Eens zegenden
geestelijken onze aarde met
het Woord Gods, maar nu
waar ls onze aarde waar
zyn de geestelijken waar is
God 7" Het is een fel anti-com
munistisch pamflet, dat onbe
kende vijanden van het regiem
notabene met een stempel van
het Hongaarse Staatsreisbu-
reau erop de vrije wereld ln
weten te sturen. En dat hier
uiteraard veel succes heeft.
baby wakker en begon te huilen.
Ontsteld legde ik mijn hand direct
op zijn mond, maar het was al te
iaat. Het gehuil had de doodse
stilte van de nacht al gebroken..."
Strak staart hij voor zich uit
en brengt automatisch zijn glas
naar de mond.
„En terwijl we op het ergste
voorbereid waren bleven die twee
mannen op het zijpad ineens staan
draaiden zich omen ver
dwenen weer in het bos. Blijkbaar
waren het gendarmes of douane
ambtenaren, die op smokkelaars
loerden. Toen ze aan het kinder-
gehuil hoorden, dat het hier om
mensensmokkel ging hebben ze
hun interesse laten schieten.
Maar u kunt zich niet voorstellen,
wat we in die één of twee minuten
uitgestaan hebben".
Weer vrijl
„En verder, dokter7"
„De rest was eenvoudig. Met
een vrachtauto zijn we meteen
naar de Amerikaanse zóne gere
den. We waren weer ln een vrij
landbuiten het bereik van de
Russen".
„En de toestandnu in
Hongarije 7"
„Ontstellend slecht. Het land Is
ongelofelijk arm 'en leeggeplun
derd en het wordt met de dag er
ger. Maar één ding: ik ben drie
jaar in krijgsgevangenschap in
Rusland geweest en dikwijls heb
ik er aan getwijfeld ooit mijn va
derland nog eens terug te zien.
Maar nu ben ik er zeker van weer
in een vrij Hongarije te zullen le-
Een enkele aanraking van dit prikkeldraad kan mijnen en
lichtkogels tot ontplojjing brengen en een illegale grensover
schrijding verraden. Het gebeurt herhaaldelijk, dat het helt
grensgebied gealarmeerd wordt doordat een haas of hond een
mijn doet ontbranden.
(Ingez. mededeling, advert.;
Retdi meer dan
16 jaar In gebruik
bi) de KIM
fABR. N.V. 6HCÓ
HAAKSBERGEN
(Ingez. mededeling, advert.)
sprak Jaap Lange.
„Laatst zat ik met een moeilijk geval te kijken.
Ik sleepte de ploegbaas erbij en vroeg wat hij er
van dacht... hij haalt z'n tabaksdoos voorde dag
„Stopeerst 'npijp"zegt ie „dan zal 't wel lukken.
En laat ie nou gelijk hebben gehad!'
Hervetkaveling van Walcheren in een nieuw stadium.
Volgende week Maandag zullen te Souburg de z.g. wenszittin
gen beginnen van de Herverkavelingscommissie ln Walcheren.
Daarop zullen alle rechthebbenden op gronden in de Zuidwate
ring in de gelegenheid worden gesteld hun wensen kenbaar te
maken omtrent de plaats van de hun toe te wijzen percelen.
Verwacht wordt, dat de zittingen ln Souburg ongeveer vier
weken ln beslag zullen nemen. In December zullen soortgelijke
zittingen worden gehouden in Westkapelle. Het volgend jaar
komen dan nog drie districten (Walcheren ls n.1. voor de her
verkavelingswerkzaamheden ln vijf districten verdeeld) aan de
beurt.
Hiermede is, wat de administra
tieve voorbereidingen van de toe
deling betreft, een nieuw stadium
ingetreden. Deze voorbereidingen
hebben buitengewoon veel werk
geëist. In de eerste plaats moest
een inventaris worden gemaakt
van alle gronden, die door de
landbouwers werden ingebracht.
Het ging hier om niet minder dan
8000 eigenaren. In deze inventaris
FEUILLETON.
door
EMILY S. HOLT.
36)
Mevrouw Lovell gaf hem ee
van haar eigen bedienden mee,
een man, van wie zij wist, dat
bij als het moest, zijn leven voor
Richard zou geven; en na enke'e
dagen kwam de man terug met
het bericht, dat Richard zich in
gescheept had op een vaartuig,
bestemd voor La Rochelle, met
een neef van Broeder Carew,
een jongen van een jaar of acht
tien, als zijn page.
De knecht van mevrouw Lo
vell bracht echter nog meer
nieuws mee, maar dit was treu
rig nieuws; want toen hij door
Marston terugkeerde, vernam
hij. dat Broeder Carew gear
resteerd en onder streng geleide
naar Londen vervoerd was ge
worden.
Dit was het begin van de bit'
tere vervolging die vele jaren
zou duren.
Een vol jaar was voorbij se
dert Richards vertrek. Van Lord
Marnell had mevrouw Lovell
niets meer gehoord of gezien.
Alice Jordan was op Lovell To
wer aangekomen, tot grote
blijdschap van Geoffrey; maar
zij was de dag na de aankomst
van Lord Marnell reeds uit Lon
den vertrokken en kon dus niets
van hem meedelen.
Mevrouw Lovell vervulde haar
belofte, wat betrof de promotie
van de trouwe verzorgster van
Margery en Alice Jordan werd
in het vervolg meestal juffrouw
Alice genoemd. Kleine Geoffrey
voelde zich wel wat getroost
door haar komst, maar hü miste
Richard toch heel erg en bleef
zijn grootmoeder steeds naar
hem vragen.
Op een zomermiddag, in het
jaar 1402, toen alles op Lovell
Tower aan het avondeten zaten,
klonk opeens het geluid van een
hoorn aan de overzijde van de
slotgracht. Een van de boeren
knechts haastte zich om te zien
wat er zijn kon, en keerde wel
dra terug met het bericht, dat
er een pelgrim was, die om toe
gang verzocht.
„Een pelgrim? Laat hem gauw
binnen, Hodge!" riep mevrouw
Lovell uit. „Een pelgrim brengt
altijd zegen aan, en misschien
komt hij ons wel iets van Ri
chard vertellen."
De pelgrim was gekleed ineen
lange jas van grove bruine stof,
met een grote slappe hoed op.
Hij kreeg een plaats aan de
grote tafel, waar Broeder An
drew hem rijkelijk bediende en
hem wel honderd vragen stelde.
De pelgrim zei, dat hij uit Da
mascus kwam, waar hij een
van ken ontmoet had.
Sir Richard Pynson, die hem een
pakje had meegegeven, dat hij
daarop uit zijn tas haalde en
aan mevrouw Lovell overhan
digde.
Het was een groot pak en be
vatte blijkbaar wel Iets meer
dan een brief. Toen mevrouw
Lovell het opende, bleek er dan
ook een lap prachtige zware
zijde in te zitten van een soort,
die alleen in Constantinopel te
krijgen was. Verder bevatte het
pak alleen nog een brief. Wie
zou die echter moeten lezen?
Broeder Andrew was de enige,
die lezen kon, maar hij was er
niet erg bedreven in, zoals wij
weten.
Mevrouw Lovell gaf hem
toch maar de brief, en nadat hij
die enige tijd bestudeerd had,
zei hij, dat hij wel dacht, dat hij
hem lezen kon; want dat Ri
chard, die goede jongen, de let
ters flink groot geschreven had.
Dat had Richard dan ook ex
pres gedaan, omdat hij begreep,
dat Broeder Andrew de brief
zou moeten lezen.
De pelgrim vroeg daarop, of
hij mevrouw Lovell ook van
dienst kon zijn, want dat hij
goed lezen kon.
Mevrouw Lovell sloeg zijn
hulp echter beleefd af, omdat zij
bang was, dat er misschien een
geheim in de brief zou staan, en
zij niet wist, of zij de pelgrim
vertrouwen kon. Zij nam daarop
Broeder Andrew mee naar haar
zitkamer en zei, dat de bedien
den Intussen de pelgrim het
beste moesten voorzetten, water
in huis was.
„Zie zo, Vader", zei ze, toen
z(j Broeder Andrew en de brief
veilig in haar kamer had, „leest
u nu de brief eens rustig voor.
Ik heb er liever geen luister
vinken bü; en pelgrims zijn wel
heilige mensen, maar zij kunnen
toch licht iets loslaten, dat wij
liever verzwegen willen hou
den."
„Hooggeachte Mevrouw Lo
vell", luide de brief.
„Naar ik hoop, zult u deze in
welstand ontvangen. Ik ben door
de gunst van onze Heer veilig
in Damascus aangekomen, na
eerst de stad Byzantium te heb
ben bezocht. Damascus is e?n
prachtige voorname stad. Ik heb
nog nergens zulke prachtige
parken gezien. Van hier hoop ik
naar Jeruzalem te gaan, dat vijf
dagreizen van hier ligt.
„Gelijk met deze brief stuur
ik u een lap zijde, de zwaarste
en mooiste, die ik krijgen kon.
Ik kocht haar op de markt te
Byzantium.
„Ik zou Vader Andrew ook
graag wat gestuurd hebben,
maar lk heb nog niets naar mijn
zin voor hem kunnen vinden.
Misschien vind ik in Jeruzalem
wel een of ander rellquie voor
hem." („Je bent een goede jon
gen", zei de Broeder, half bjj
zichzelf.)
(Wordt vervolgd.)
ven. Ik heb teveel van de Russen
in Rusland zelf en in Hongarije
gezien. Daar zou ik u dagen ach
tereen over kunnen vertellen.
Maar gelooft u mij: een oorlog
met het Westen verliezen de Rus
senhu althans. Over vijf jaar
weet ik niet, maar op dit ogen
blik kunnen ze niet tegen Ame
rika op. En daar moet Amerika
gebruik van maken. Nu moeten
ze de Russen vernietigen, anders
nou jalaten we daar
maar liever niet aan denken".
En zwijgend haalt hij een biljet
van vijftig schilling uit zijn zak
en geeft het de barkeeper. Dan
schuift hij aan bij een groepje an
dere Hongaarse vluchtelingen, dat
luidruchtig aan het kaarten is.
ALFRED VAN SPRANG.
(Nadruk verboden).
Zeepost voor Oost en West.
Met de volgende schepen kan
zeepost worden verzonden. De
data, waarop de correspondentie
uiterlijk ter post moet zijn be
zorgd, staan tussen haakjes achter
de naam van het schip vermeld:
Indonesië „Willem Ruys" (9
Nov.); Nw.-Guinea „Groote Beer"
(8 Nov.); 'Antillen: „Farmsum"
(30 Oct.); Suriname: „Bonaire"
(8 Nov.).
De president van het Chrysler-
concern, K. T. Keiler, is benoemd
tot Amerikaans directeur voor
geleide projectielen. Deze functie
is ingesteld door generaal Mar
shall.
zijn ook alle gegevens omtrent de
pachtverhoudingen opgenomen.
Bovendien is nagegaan, wat de
waarde der ingebrachte gronden
was. Tegen de vaststelling van de
z.g. Jijst van rechthebbenden en
die van schatting zijn niet vele
bezwaren ingebracht. Slechts zes
pachtkwesties moesten door de
rechter-commissaris worden be
handeld. Alle bezwaren tegen de
schatting zijn de Herverkavelings
commissie gepasseerd. Ongeveer
70 gevallen bleven over voor de
rechter-commissaris. Als men
weet, dat dit het gehele herver-
kavelingsblok betrof, met 8000
eigenaars en ruim 15.000 ha., dan
is het duidelijk, dat het resultaat
gunstig mag worden genoemd.
BESCHIKBARE OPPER
VLAKTE BEKEND.
Op het ogenblik is bekend, wat
in totaal aan uit te geven cul
tuurgronden beschikbaar is. Er is,
vergeleken met de oppervlakte
voor de inundatie, zowel afgegaan
als bijgekomen. Er gingen gronden
verloren door de kreken bij de
nieuwe dijken, door aanleg van
nieuwe wegen en waterlopen enz.
Daarnaast staat echter een flinke
winst aan cultuurgrond tengevol
ge van het dempen van sloten, het
opbreken van oude wegen, egali
satie, drainage, onderspitten van
zand enz., waardoor de intrinsieke
waarde van de grond hoger ls ge
worden.
Nu de zaken zo staan, is het
ogenblik gekomen, dat de boeren
hun wensen over de nieuwe gron
den kunnen kenbaar maken. Zij
kunnen dus zelf vragen, wat ze
hebben willen. Er staat nog niets
vast. De Herverkavelingscommis
sie staat tegenover de nieuwe In
deling volkomen „blanco". Dit wil
natuurlijk niet zeggen, dat alle
wensen zullen worden vervuld. Op
de zittingen zal geen enkele toe
zegging worden gedaan. Wèl zal
met de wensen van de boeren zo
veel mogelijk rekening worden ge
houden.
TOETSEN AAN ANDERE
BELANGEN.
Deze wensen zal de Herverka
velingscommissie toetsen aan de
andere belangen, die er bestaan,
met name aan die van de mede
eigenaren in het betrokken ge
bied. Het is dus best mogelijk, aat
iemand die gronden vraagt aan
een bepaalde weg, deze niet krijgt,
omdat een ander om verschillende
redenen daarvoor meer in aan
merking komt en deze ook heeft
gevraagd. Het ligt voor de hand,
dat in een bepaald gebied meer
landbouwers dezelfde grond vra
gen. Dan zal hier een beslissing
genomen moeten worden, waarbij
zorgvuldig de belangen van al
deze mensen tegenover elkaar
moeten worden afgewogen. Het
zal een moeilijk werk worden voor
de leden der Herverkavelingscom
missie. Het is echter verheugend
te kunnen constateren, dat zij In
de loop der bijna drie jaren, dat
nu aan de herverkaveling van
Walcheren wordt gewerkt, het
vertrouwen der betrokken land
bouwers gewonnen hebben.
DE VRIJKOMENDE GRONDEN.
De sanering van de Walcherse
landbouw kan als een hoofddoel
van de Herverkavelingswet Wal
cheren worden aangemerkt. Dat
is het uitgangspunt bij al het
werk en dat wordt ook tot in de
onderdelen vastgehouden, b.v. In
het geval, dat grond vrijkomt door
vertrek van boeren naar de Noord
Oost Polder. Deze mensen mogen
hun grond verkopen. Dit dient
echter te geschieden op bepaald»
voorwaarden. De voornaamste U
wel, dat het gebruik door de ko
per ten goede dient te komen aan
de sanering van de kleine bedrit
ven. In sommige gevallen worat
de grond gekocht door de Stich
ting tot het Beheren van Land
bouwgronden (nu al meer dan
100 ha.) en door de Herverkave
lingscommissie toegewezen aan
bepaalde landbouwers.
DE NOORD OOST POLDER.
Nu we tooh even over de Noord
Oost Polder schreven: de reedl
daar wonende Walcherse boeren
maken het goed en de directie van
de Polder ls over hen buitenge
woon tevreden, zoals weer bleek
bij een onlangs gebracht bezoex
door enige leden der Herverkave
lingscommissie. Er wonen nu 50
boeren en waarschijnlijk half De
cember zal de toewijzing van
drijven aan nog 35 boeren op Wa
cheren bekend worden. Speciaa
maakte op de directie een goedé
indruk de wijze, waarop de Wat-
chenaren in de Polder initiatieven
ontplooien en van hun ervaring
op Walcheren profiteren.
FOTOLAMPEN IN ACTIE.
Welk onderwerp?
Wanneer wij eenmaal enige ervaring hebben ir.
het fotograferen met fotolampen en de mogelijk
heden van de verlichting, kunnen wij ons eens
gaan bezighouden met kunstlichtfoto's van per
sonen. Voor hen die een gewone herinnerings
foto willen maken en die in het bezit zijn van een
camera met een lichtsterke lensbestaat er een
heel handige lamphouder die op of aan de ca
mera bevestigd kan worden; hierin kunt V twee
spiegellampen schroeven. Dit heeft dan het voor
deel dat U steeds bij elke opname de lampen
automatisch meevoert naar het punt vanwaar U
fotografeert.
Een nadeel hiervan is, dat U uitsluitend een
reproductie maakt van hetgeen zich voor de lens
bevindt, zonder meer. U kunt nu niet, door een
juiste keuze van de lichtval, improviseren en
dat is voor het maken van meer artistieke foto's
juist noodzakelijk, zodat deze methode dan niet
gebruikt kan worden.
DE JUISTE LAMPSTAND.
Bij het maken van stillevens e.d. valt reeds
spoedig op, dat men met zijlicht of tegenlicht
waarbij de lamp resp. op zij van het voorwerp of
er achter staat, terwijl U bij de laatste stand er
voor moet zorgen dat de lamp niet in de lens
schijnt meestal de mooiste verlichting heeft; er
komt meer ronding en diepte in de voorwerpen
of personen. Zeer belangrijk is, dat men bij het
gebruik van kunstlicht zich steeds voor ogen moet
houden dat de lamp de zon moet vervangen. Er is
maar één zon en wij moeten er
met de lampen dan ook altijd
voor zorgen, dat wij maar één
hoofdverlichting hebben; een
tweede lamp mag alleen maar
dienen om een schaduwpartij op
te helderen of een effectlicht, bv.
bij blonde personen, aan te
brengen. Voorkom dus zoveel
mogelijk een drukke, rommelige
verlichting, maar houd het ge
heel zo rustig mogelijk.
MET EEN LAMP.
Ook met één lamp zijn heel
goede resultaten te boeken, b.v.
wanneer men de lamp schuin
naast de camera plaatst rechts;
U draait dan het gezicht van de
te fotograferen persoon in de
richting van de lamp. Nu ont
staat er op de zijde die van de
lamp afgewend is een zware
schaduw die eventueel door een
tweede zwakkere lamp (maar
reen huiskamerlampopgehel
derd kan worden, maar dit kan
ook gebeuren door gebruik te
maken van een reflectieseherm,
b.v. een wit stuk papier. Hier
mee vangen wij het licht van de
lamp op en reflecteren dit op
de schaduwkant van het ge
zicht; dit papier moet dus een
hoek van 45° maken met lamp
en voorwerp.
XXVII.
Heeft U de beschikking over
twee lampen, dan is een verlich
ting als bijstaande foto vaak bij
zonder mooi. Een dergelijk re
sultaat kunt U bereiken door de
zwakste lamp schuin naast de
camera te plaatsen om een
flauwe verlichting op de zijkant
van het model te geven, dat het
gezicht een weinig van de ca
mera afgewend houdt. Dan op
korte afstand van het gelaat eer
sterkere lamp. U ziet: werkelijk
een heel mooie verlichting die
bij kunstlicht zeer goed te ver
wezenlijken is.
Door verder experimenteren
leren wij zeer goed de verlich
tingstechniek begrijpen en later
gaan wij dan de opgedane on
dervindingen ook buiten toe
passen. Dan plaatsen wij niet da
lamp zoals wij hem willen heb
ben, maar wij plaatsen de per
soon zo, dat het zonlicht valt zo
als wij bij kunstlicht hebben ge
zien en krijgen veel mooier
werk.
Ook deze foto werd buiten bij
volle zon gemaakt met Exakta
Varex, F 5, 6, 1/200 sec.: een der
gelijke opname bulten maakt men
echter niet gemakkelijk zonder
eerst met kunstlicht ervaring op
te doen. Voor belichtingstijden b(j
kunstlicht kan men zich het beste
een bellchtlngstabel van een paar
dubbeltjes aanschaffen.