KLM-OVERALL^u<m HONGAARS DOKTERSGEZIN VLUCHT DOOR HET IJZEREN GORDIJN. mannenwerk Margery Lovell KUNSTLICHTFOTO'S van PERSONEN. Mensensmokkelaars in actie. Het tarief: 1500 gulden per persoon. Inderdaad: Er gaat niets boven 'n pijp goede tabakt Walcherse boeren kunnen hun wensen bekend maken* Maandag beginnen de wenszittingen te Souburg. POPULAIRE FOTOCURSUS Zaterdag 28 October 1950 PROTESTANTS CHRISTELIJK DAGBLAD Pagina J (Van onze speciale verslaggever.) WENEN, October 1950. De Oostenrijkse douaneambtenaar wijst naar een dubbele haag van prikkeldraad tussen anderhalve meter hoge palen langs de grens. „Noudit is het IJzeren Gordijn." Zo ver het oog rijkt loopt die barricade van prikkeldraad over het vlakke land. Kruisdraden verbinden de ene haag met de Andere. In de aarde tussen het prikkeldraad zijn mijnen in gegraven. De gevaarlijke koppen ervan steken hier en daar boven het gras uit. „En komen hier toch nog mensen door De douaneman haalt zijn schouders op. „Een enkelingmet dat prikkeldraad en de Hongaarse wachtposten op uitkijktorens met speurhonden en zoeklichten valt 't niet mee er door te komen." En dat neem ik graag aan. In de mondaine Splendid Bar in een onaanzienlijk straatje van Wenens binnenstad vertelt een jonge, Hongaarse dokter me ech ter hoe het hem gelukt is met zijn vrouw en twee kleine kinderen door datzelfde IJzeren Gordijp de vrijheid te bereiken. „U neemt mü niet kwalijk als ik u niet élles vertelzegt de dokter nadenkend in zijn glas sta rend, „maar u begrijpter willen nog meer mensen de grens over". Even zoent hij naar woorden. „Nouop een goeie dag ben ik in contact gekomen met een man, die me over de grens zou kunnen smokkelen. De prijs er voor was niet geringvijftien honderd gulden per persoon maar ik heb geen ogenblik geaar zeld. Ik had het geld en wou het graag afstaan om er mijn vrijheid mee te kopen. Een paar dagen la ter is h(j ons komen halen. Onop vallend hebben we ons huis ver laten en zijn naar het station ge gaan. Mijn vrouw, de twee kinde ren en ikzelf. De spanning begon al in de trein naar de grens. Er rijden altijd ambtenaren van de geheime politie mee om te contro leren wie zich naar het grensge bied begeeft. Als men geen goede reden heeft om in die richting te reizen wordt men uit de trein ge haald en verhoord. Gelukkig heb ben we geen last gehad. En van het station zijn we regelrecht naar het huis gegaan van de man, die ons was komen halen. Daar zijn we gebleven tot het donker was. We waren er min of meer verstopt omdat er in zo'n klein dorp natuurlijk altijd communis ten zijn, die een vreemd gezicht bij de geheime politie melden. En zeker vier tegelijk. In dat huis hebben we ook kennis gemaakt met de twee mannen, die ons over de grens zouden voeren. Het wa ren exgenisten uit het leger mensen, die gewend waren met mijnen om te gaan en die boven dien als ervaren smokkelaars het grensgebied door en door ken den „Wat voor landslieden waren 't7" De dokter kijkt me glimlachend aan. „Dat weet ik werkelijk niet..." Spanning. Dan gaat hij verder. „Even na middernacht zijn we het huis uitgegaanHet was goed donker, want bij volle maan waagt men het natuurlijk niet de grens over te steken. Mijn vrouw had onze oudste jongen aan de hand en ik droeg de baby. Met een luminaltablet hadden we hem Zo ziet het IJzeren Gordijn aan de OostenrijksHongaarse gre is er uit: een dubbele haag van prikkeldraad. Het huisje is een reeds lang verlaten douanepost. Grensverkeer heeft er niet meer plaats. min of meer genarcotiseerd om niet door gehuil verraden te wor den. Een enkel geluid zou ons noodlottig kunnen worden. Onge zien zijn we het dorp uitgeslopen naar het bos, dat aan het prik keldraad grenst. Daar hebben we ons verscholen op een plaats, van waar we. de grens ln de gaten kon den houden. En toen maar wach ten „Wat voor gevoel had u7" „Elke zenuw was gespannen..." „Geen angst „Neeangst niet. We dach ten eigenlijk niet aan de mogelijk heid, dat we ontdekt zouden kun nen worden. Het was ook maar beter daar niet aan te denken. We waren ervan overtuigd, dat het zou lukken. Maar de weten schap, dat één foute beweging ons noodlottig zou kunnen worden hield ons in voortdurende span ning. Ook de twee gidsen waren gespannen. Het ging immers om mensenlevensook voor hen. De nacht tevoren was alles voor bereid. Ze hadden het prikkel draad op enkele plaatsen voor zichtig doorgeknipt en de mijnen onschadelijk gemaakt. Daarna hadden ze de uiteinden van het prikkeldraad weer losjes aan elkaar verbonden. Een buiten staander zou er niets ongewoons aan hebben kunnen zien. Het wachten was nu op het aflossen van de grenspatrouille. Een klein uur hebben we in het bos gezeten. Doodstil natuurlijk. Eindelijk za gen we de nieuwe wacht komen. Even werd er gesproken. De oude wacht liep naar het dorp terug... vlak langs ons heen. We hielden onze adem gewoon in om ons niet te verraden. Een paar minuten later was het kritieke ogenblik aangebroken. De ene gids kroop naar voren en wenkte ons te vol gen. Eerst mijn vrouw weer, daar achter de oudste, dan ik met de baby in mijn armen en tenslotte de tweede gids. Trillend van de spanning slopen we in de rich ting van het prikkeldraad. Met een paar bewegingen maakte de voorste man de uiteinden los. Er ontstond een vrij groot gat om door te kruipen. In het donker konden we de witte koppen van de mijnen duidelijk zien. Daar ging mijn vrouwGelukkig, ze was er doorde kleine jongen ookikzelf met de slapende baby. Achter me hoorde ik de laatste man het prikkeldraad weer aan elkaar vlechten. En toen zo snel mogelijk het beschut tende bos op Oostenrijks gebied in De dokter neemt langzaam een slok uit zijn glas. Weer overweegt hij blijkbaar wat hij verder zal vertellen. Nog niet veilig. „En toen7" „Wel, we waren op Oostenrijks gebied, maar veilig waren we nog niet. Wa waren namelijk in de Russische zöne van Oostenrijk en we wisten, dat de Russen daar dikwijls op vluchtelingen jacht maakten. Het was nog niet zo lang geleden, dat de kranten in Boedapest ter afschrikking van toekomstige vluchtelingen het re laas van een mislukte ontvluch tingspoging gepubliceerd hadden. Het was een groep jonge Honga ren, die op het ogenblik, dat ze door het prikkeldraad gingen door de Hongaarse grenspatrouilles ontdekt werden. De andere helft slaagde erin in Oostenrijk te ko men. In een ziekenhuis in de buurt moesten ze opgenomen wor den. Diezelfde nacht waren de Russen er nog en op brancards werden de zwaargewonden weer over de grens naar Hongarije ge bracht. En u kunt wel vermoeden welk lot hun te wachten stond... in handen van de geheime politie •I Hoofdschuddend steekt hij een nieuwe sigaret op. „Enfinwe waren ongezien op Oostenrijks grondgebied geko men. Nu was het zaak zo snel mo gelijk verder te komen. Ineens bleef de voorste gids echter staan. Op een zijpad liepen twee donkere figuren. Van schrik hielden we onze adem in. De twee figuren kwamen in onze richting. Allerlei gedachten schoten ons op dat ogenblik door het hoofd. Wat was beter: stil blijven staan of vluch ten. Blijkbaar hadden ze ons al gezien, want ze versnelden hun pas. Op dat ogenblik werd de Een folder onder de titel UNGARN LEBT WIEDER hebben vele Weners ln de bus gevonden. Een aantrekkelijk Hongaars paar ln nationale klederdracht staat op de om slag. Wie het echter openslaat leest ln grote letters ABER WIE! en dan volgt een opsom ming van alle ellende, welke het communistische regiem over Hongarije gebracht lieeft. Zo staat er: „Eens zegenden geestelijken onze aarde met het Woord Gods, maar nu waar ls onze aarde waar zyn de geestelijken waar is God 7" Het is een fel anti-com munistisch pamflet, dat onbe kende vijanden van het regiem notabene met een stempel van het Hongaarse Staatsreisbu- reau erop de vrije wereld ln weten te sturen. En dat hier uiteraard veel succes heeft. baby wakker en begon te huilen. Ontsteld legde ik mijn hand direct op zijn mond, maar het was al te iaat. Het gehuil had de doodse stilte van de nacht al gebroken..." Strak staart hij voor zich uit en brengt automatisch zijn glas naar de mond. „En terwijl we op het ergste voorbereid waren bleven die twee mannen op het zijpad ineens staan draaiden zich omen ver dwenen weer in het bos. Blijkbaar waren het gendarmes of douane ambtenaren, die op smokkelaars loerden. Toen ze aan het kinder- gehuil hoorden, dat het hier om mensensmokkel ging hebben ze hun interesse laten schieten. Maar u kunt zich niet voorstellen, wat we in die één of twee minuten uitgestaan hebben". Weer vrijl „En verder, dokter7" „De rest was eenvoudig. Met een vrachtauto zijn we meteen naar de Amerikaanse zóne gere den. We waren weer ln een vrij landbuiten het bereik van de Russen". „En de toestandnu in Hongarije 7" „Ontstellend slecht. Het land Is ongelofelijk arm 'en leeggeplun derd en het wordt met de dag er ger. Maar één ding: ik ben drie jaar in krijgsgevangenschap in Rusland geweest en dikwijls heb ik er aan getwijfeld ooit mijn va derland nog eens terug te zien. Maar nu ben ik er zeker van weer in een vrij Hongarije te zullen le- Een enkele aanraking van dit prikkeldraad kan mijnen en lichtkogels tot ontplojjing brengen en een illegale grensover schrijding verraden. Het gebeurt herhaaldelijk, dat het helt grensgebied gealarmeerd wordt doordat een haas of hond een mijn doet ontbranden. (Ingez. mededeling, advert.; Retdi meer dan 16 jaar In gebruik bi) de KIM fABR. N.V. 6HCÓ HAAKSBERGEN (Ingez. mededeling, advert.) sprak Jaap Lange. „Laatst zat ik met een moeilijk geval te kijken. Ik sleepte de ploegbaas erbij en vroeg wat hij er van dacht... hij haalt z'n tabaksdoos voorde dag „Stopeerst 'npijp"zegt ie „dan zal 't wel lukken. En laat ie nou gelijk hebben gehad!' Hervetkaveling van Walcheren in een nieuw stadium. Volgende week Maandag zullen te Souburg de z.g. wenszittin gen beginnen van de Herverkavelingscommissie ln Walcheren. Daarop zullen alle rechthebbenden op gronden in de Zuidwate ring in de gelegenheid worden gesteld hun wensen kenbaar te maken omtrent de plaats van de hun toe te wijzen percelen. Verwacht wordt, dat de zittingen ln Souburg ongeveer vier weken ln beslag zullen nemen. In December zullen soortgelijke zittingen worden gehouden in Westkapelle. Het volgend jaar komen dan nog drie districten (Walcheren ls n.1. voor de her verkavelingswerkzaamheden ln vijf districten verdeeld) aan de beurt. Hiermede is, wat de administra tieve voorbereidingen van de toe deling betreft, een nieuw stadium ingetreden. Deze voorbereidingen hebben buitengewoon veel werk geëist. In de eerste plaats moest een inventaris worden gemaakt van alle gronden, die door de landbouwers werden ingebracht. Het ging hier om niet minder dan 8000 eigenaren. In deze inventaris FEUILLETON. door EMILY S. HOLT. 36) Mevrouw Lovell gaf hem ee van haar eigen bedienden mee, een man, van wie zij wist, dat bij als het moest, zijn leven voor Richard zou geven; en na enke'e dagen kwam de man terug met het bericht, dat Richard zich in gescheept had op een vaartuig, bestemd voor La Rochelle, met een neef van Broeder Carew, een jongen van een jaar of acht tien, als zijn page. De knecht van mevrouw Lo vell bracht echter nog meer nieuws mee, maar dit was treu rig nieuws; want toen hij door Marston terugkeerde, vernam hij. dat Broeder Carew gear resteerd en onder streng geleide naar Londen vervoerd was ge worden. Dit was het begin van de bit' tere vervolging die vele jaren zou duren. Een vol jaar was voorbij se dert Richards vertrek. Van Lord Marnell had mevrouw Lovell niets meer gehoord of gezien. Alice Jordan was op Lovell To wer aangekomen, tot grote blijdschap van Geoffrey; maar zij was de dag na de aankomst van Lord Marnell reeds uit Lon den vertrokken en kon dus niets van hem meedelen. Mevrouw Lovell vervulde haar belofte, wat betrof de promotie van de trouwe verzorgster van Margery en Alice Jordan werd in het vervolg meestal juffrouw Alice genoemd. Kleine Geoffrey voelde zich wel wat getroost door haar komst, maar hü miste Richard toch heel erg en bleef zijn grootmoeder steeds naar hem vragen. Op een zomermiddag, in het jaar 1402, toen alles op Lovell Tower aan het avondeten zaten, klonk opeens het geluid van een hoorn aan de overzijde van de slotgracht. Een van de boeren knechts haastte zich om te zien wat er zijn kon, en keerde wel dra terug met het bericht, dat er een pelgrim was, die om toe gang verzocht. „Een pelgrim? Laat hem gauw binnen, Hodge!" riep mevrouw Lovell uit. „Een pelgrim brengt altijd zegen aan, en misschien komt hij ons wel iets van Ri chard vertellen." De pelgrim was gekleed ineen lange jas van grove bruine stof, met een grote slappe hoed op. Hij kreeg een plaats aan de grote tafel, waar Broeder An drew hem rijkelijk bediende en hem wel honderd vragen stelde. De pelgrim zei, dat hij uit Da mascus kwam, waar hij een van ken ontmoet had. Sir Richard Pynson, die hem een pakje had meegegeven, dat hij daarop uit zijn tas haalde en aan mevrouw Lovell overhan digde. Het was een groot pak en be vatte blijkbaar wel Iets meer dan een brief. Toen mevrouw Lovell het opende, bleek er dan ook een lap prachtige zware zijde in te zitten van een soort, die alleen in Constantinopel te krijgen was. Verder bevatte het pak alleen nog een brief. Wie zou die echter moeten lezen? Broeder Andrew was de enige, die lezen kon, maar hij was er niet erg bedreven in, zoals wij weten. Mevrouw Lovell gaf hem toch maar de brief, en nadat hij die enige tijd bestudeerd had, zei hij, dat hij wel dacht, dat hij hem lezen kon; want dat Ri chard, die goede jongen, de let ters flink groot geschreven had. Dat had Richard dan ook ex pres gedaan, omdat hij begreep, dat Broeder Andrew de brief zou moeten lezen. De pelgrim vroeg daarop, of hij mevrouw Lovell ook van dienst kon zijn, want dat hij goed lezen kon. Mevrouw Lovell sloeg zijn hulp echter beleefd af, omdat zij bang was, dat er misschien een geheim in de brief zou staan, en zij niet wist, of zij de pelgrim vertrouwen kon. Zij nam daarop Broeder Andrew mee naar haar zitkamer en zei, dat de bedien den Intussen de pelgrim het beste moesten voorzetten, water in huis was. „Zie zo, Vader", zei ze, toen z(j Broeder Andrew en de brief veilig in haar kamer had, „leest u nu de brief eens rustig voor. Ik heb er liever geen luister vinken bü; en pelgrims zijn wel heilige mensen, maar zij kunnen toch licht iets loslaten, dat wij liever verzwegen willen hou den." „Hooggeachte Mevrouw Lo vell", luide de brief. „Naar ik hoop, zult u deze in welstand ontvangen. Ik ben door de gunst van onze Heer veilig in Damascus aangekomen, na eerst de stad Byzantium te heb ben bezocht. Damascus is e?n prachtige voorname stad. Ik heb nog nergens zulke prachtige parken gezien. Van hier hoop ik naar Jeruzalem te gaan, dat vijf dagreizen van hier ligt. „Gelijk met deze brief stuur ik u een lap zijde, de zwaarste en mooiste, die ik krijgen kon. Ik kocht haar op de markt te Byzantium. „Ik zou Vader Andrew ook graag wat gestuurd hebben, maar lk heb nog niets naar mijn zin voor hem kunnen vinden. Misschien vind ik in Jeruzalem wel een of ander rellquie voor hem." („Je bent een goede jon gen", zei de Broeder, half bjj zichzelf.) (Wordt vervolgd.) ven. Ik heb teveel van de Russen in Rusland zelf en in Hongarije gezien. Daar zou ik u dagen ach tereen over kunnen vertellen. Maar gelooft u mij: een oorlog met het Westen verliezen de Rus senhu althans. Over vijf jaar weet ik niet, maar op dit ogen blik kunnen ze niet tegen Ame rika op. En daar moet Amerika gebruik van maken. Nu moeten ze de Russen vernietigen, anders nou jalaten we daar maar liever niet aan denken". En zwijgend haalt hij een biljet van vijftig schilling uit zijn zak en geeft het de barkeeper. Dan schuift hij aan bij een groepje an dere Hongaarse vluchtelingen, dat luidruchtig aan het kaarten is. ALFRED VAN SPRANG. (Nadruk verboden). Zeepost voor Oost en West. Met de volgende schepen kan zeepost worden verzonden. De data, waarop de correspondentie uiterlijk ter post moet zijn be zorgd, staan tussen haakjes achter de naam van het schip vermeld: Indonesië „Willem Ruys" (9 Nov.); Nw.-Guinea „Groote Beer" (8 Nov.); 'Antillen: „Farmsum" (30 Oct.); Suriname: „Bonaire" (8 Nov.). De president van het Chrysler- concern, K. T. Keiler, is benoemd tot Amerikaans directeur voor geleide projectielen. Deze functie is ingesteld door generaal Mar shall. zijn ook alle gegevens omtrent de pachtverhoudingen opgenomen. Bovendien is nagegaan, wat de waarde der ingebrachte gronden was. Tegen de vaststelling van de z.g. Jijst van rechthebbenden en die van schatting zijn niet vele bezwaren ingebracht. Slechts zes pachtkwesties moesten door de rechter-commissaris worden be handeld. Alle bezwaren tegen de schatting zijn de Herverkavelings commissie gepasseerd. Ongeveer 70 gevallen bleven over voor de rechter-commissaris. Als men weet, dat dit het gehele herver- kavelingsblok betrof, met 8000 eigenaars en ruim 15.000 ha., dan is het duidelijk, dat het resultaat gunstig mag worden genoemd. BESCHIKBARE OPPER VLAKTE BEKEND. Op het ogenblik is bekend, wat in totaal aan uit te geven cul tuurgronden beschikbaar is. Er is, vergeleken met de oppervlakte voor de inundatie, zowel afgegaan als bijgekomen. Er gingen gronden verloren door de kreken bij de nieuwe dijken, door aanleg van nieuwe wegen en waterlopen enz. Daarnaast staat echter een flinke winst aan cultuurgrond tengevol ge van het dempen van sloten, het opbreken van oude wegen, egali satie, drainage, onderspitten van zand enz., waardoor de intrinsieke waarde van de grond hoger ls ge worden. Nu de zaken zo staan, is het ogenblik gekomen, dat de boeren hun wensen over de nieuwe gron den kunnen kenbaar maken. Zij kunnen dus zelf vragen, wat ze hebben willen. Er staat nog niets vast. De Herverkavelingscommis sie staat tegenover de nieuwe In deling volkomen „blanco". Dit wil natuurlijk niet zeggen, dat alle wensen zullen worden vervuld. Op de zittingen zal geen enkele toe zegging worden gedaan. Wèl zal met de wensen van de boeren zo veel mogelijk rekening worden ge houden. TOETSEN AAN ANDERE BELANGEN. Deze wensen zal de Herverka velingscommissie toetsen aan de andere belangen, die er bestaan, met name aan die van de mede eigenaren in het betrokken ge bied. Het is dus best mogelijk, aat iemand die gronden vraagt aan een bepaalde weg, deze niet krijgt, omdat een ander om verschillende redenen daarvoor meer in aan merking komt en deze ook heeft gevraagd. Het ligt voor de hand, dat in een bepaald gebied meer landbouwers dezelfde grond vra gen. Dan zal hier een beslissing genomen moeten worden, waarbij zorgvuldig de belangen van al deze mensen tegenover elkaar moeten worden afgewogen. Het zal een moeilijk werk worden voor de leden der Herverkavelingscom missie. Het is echter verheugend te kunnen constateren, dat zij In de loop der bijna drie jaren, dat nu aan de herverkaveling van Walcheren wordt gewerkt, het vertrouwen der betrokken land bouwers gewonnen hebben. DE VRIJKOMENDE GRONDEN. De sanering van de Walcherse landbouw kan als een hoofddoel van de Herverkavelingswet Wal cheren worden aangemerkt. Dat is het uitgangspunt bij al het werk en dat wordt ook tot in de onderdelen vastgehouden, b.v. In het geval, dat grond vrijkomt door vertrek van boeren naar de Noord Oost Polder. Deze mensen mogen hun grond verkopen. Dit dient echter te geschieden op bepaald» voorwaarden. De voornaamste U wel, dat het gebruik door de ko per ten goede dient te komen aan de sanering van de kleine bedrit ven. In sommige gevallen worat de grond gekocht door de Stich ting tot het Beheren van Land bouwgronden (nu al meer dan 100 ha.) en door de Herverkave lingscommissie toegewezen aan bepaalde landbouwers. DE NOORD OOST POLDER. Nu we tooh even over de Noord Oost Polder schreven: de reedl daar wonende Walcherse boeren maken het goed en de directie van de Polder ls over hen buitenge woon tevreden, zoals weer bleek bij een onlangs gebracht bezoex door enige leden der Herverkave lingscommissie. Er wonen nu 50 boeren en waarschijnlijk half De cember zal de toewijzing van drijven aan nog 35 boeren op Wa cheren bekend worden. Speciaa maakte op de directie een goedé indruk de wijze, waarop de Wat- chenaren in de Polder initiatieven ontplooien en van hun ervaring op Walcheren profiteren. FOTOLAMPEN IN ACTIE. Welk onderwerp? Wanneer wij eenmaal enige ervaring hebben ir. het fotograferen met fotolampen en de mogelijk heden van de verlichting, kunnen wij ons eens gaan bezighouden met kunstlichtfoto's van per sonen. Voor hen die een gewone herinnerings foto willen maken en die in het bezit zijn van een camera met een lichtsterke lensbestaat er een heel handige lamphouder die op of aan de ca mera bevestigd kan worden; hierin kunt V twee spiegellampen schroeven. Dit heeft dan het voor deel dat U steeds bij elke opname de lampen automatisch meevoert naar het punt vanwaar U fotografeert. Een nadeel hiervan is, dat U uitsluitend een reproductie maakt van hetgeen zich voor de lens bevindt, zonder meer. U kunt nu niet, door een juiste keuze van de lichtval, improviseren en dat is voor het maken van meer artistieke foto's juist noodzakelijk, zodat deze methode dan niet gebruikt kan worden. DE JUISTE LAMPSTAND. Bij het maken van stillevens e.d. valt reeds spoedig op, dat men met zijlicht of tegenlicht waarbij de lamp resp. op zij van het voorwerp of er achter staat, terwijl U bij de laatste stand er voor moet zorgen dat de lamp niet in de lens schijnt meestal de mooiste verlichting heeft; er komt meer ronding en diepte in de voorwerpen of personen. Zeer belangrijk is, dat men bij het gebruik van kunstlicht zich steeds voor ogen moet houden dat de lamp de zon moet vervangen. Er is maar één zon en wij moeten er met de lampen dan ook altijd voor zorgen, dat wij maar één hoofdverlichting hebben; een tweede lamp mag alleen maar dienen om een schaduwpartij op te helderen of een effectlicht, bv. bij blonde personen, aan te brengen. Voorkom dus zoveel mogelijk een drukke, rommelige verlichting, maar houd het ge heel zo rustig mogelijk. MET EEN LAMP. Ook met één lamp zijn heel goede resultaten te boeken, b.v. wanneer men de lamp schuin naast de camera plaatst rechts; U draait dan het gezicht van de te fotograferen persoon in de richting van de lamp. Nu ont staat er op de zijde die van de lamp afgewend is een zware schaduw die eventueel door een tweede zwakkere lamp (maar reen huiskamerlampopgehel derd kan worden, maar dit kan ook gebeuren door gebruik te maken van een reflectieseherm, b.v. een wit stuk papier. Hier mee vangen wij het licht van de lamp op en reflecteren dit op de schaduwkant van het ge zicht; dit papier moet dus een hoek van 45° maken met lamp en voorwerp. XXVII. Heeft U de beschikking over twee lampen, dan is een verlich ting als bijstaande foto vaak bij zonder mooi. Een dergelijk re sultaat kunt U bereiken door de zwakste lamp schuin naast de camera te plaatsen om een flauwe verlichting op de zijkant van het model te geven, dat het gezicht een weinig van de ca mera afgewend houdt. Dan op korte afstand van het gelaat eer sterkere lamp. U ziet: werkelijk een heel mooie verlichting die bij kunstlicht zeer goed te ver wezenlijken is. Door verder experimenteren leren wij zeer goed de verlich tingstechniek begrijpen en later gaan wij dan de opgedane on dervindingen ook buiten toe passen. Dan plaatsen wij niet da lamp zoals wij hem willen heb ben, maar wij plaatsen de per soon zo, dat het zonlicht valt zo als wij bij kunstlicht hebben ge zien en krijgen veel mooier werk. Ook deze foto werd buiten bij volle zon gemaakt met Exakta Varex, F 5, 6, 1/200 sec.: een der gelijke opname bulten maakt men echter niet gemakkelijk zonder eerst met kunstlicht ervaring op te doen. Voor belichtingstijden b(j kunstlicht kan men zich het beste een bellchtlngstabel van een paar dubbeltjes aanschaffen.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1950 | | pagina 3