ANGST
REGEERT IN DE DUITSE DEMOCRATISCHE
REPUBLIEK.
KLM"OVERALLwaUa{Kt'1!
Het ontbrekende woord
Bent U jager of regisseur?
„Wanneer worden we bevrijd?" vraagt men voorzichtig.
Stichting van fruitteeltlieilrpen in de
Noord-Oost-Poider is riskant.
Telers mogen niet achter de
markt aanlopen.
KORTE BERICHTEN
Niet in-het-wilde-weg
fotograferen
Zaterdag 9 September 1950
PROTESTANTS CHRISTELIJK DAGBLAD
Pagina 3
ACHTER HET IJZEREN GORDIJN.
(Van onze speciale verslaggever.)
LEIPZIG, September 1950. „Het uitbannen van de atoombom
1» de beste levensverzekering", staat er op een metershoog wit bord
even bulten Berlijn. B(j dat bord begint de Russische zone van
Duitsland. En overal langs de prachtige autoweg van dat punt tot
Leipzig prjjken dergelijke borden met communistische leuzen. Ze
variëren van een met een vredesduif gekroonde verzekering: „De
krachten van de vrede zjjn sterker dan die van de oorlogsstokers"
tot de onhoffelijke boodschap aan de Amerikaanse bezettings
macht „Von Hamburg bis Rome, Ami go home". En in Leipzig zelf
is geen blinde muur, geen schutting en geen aanplakzuil ontkomen
aan de verfkwast en stljfselemmer van fanatieke partijgenoten.
De stad zit van onder tot boven vol met propaganda om de mis
schien argeloze bezoekers uit het Westen te overtuigen van de
alom levende wil tot vrede.
In de dagen van de Messe is
Leipzig één grote Potemkin-dorp.
Men tracht met alle mogelijke
middelen de indruk te wekken van
welvaart, arbeidsvreugde en te
vredenheid. In de winkels liggen
artikelen, die er het hele jaar niet
zijn. Hotels en restaurants hebben
een ongewoon uitgebreid menu.
In de binnenstad krioelt het van
tentjes, waar Russische bedrijven
als Intourlst en Handelsorgani-
sazion volop broodjes, gebak en
koele dranken verkopen. Met
kwistige hand is alles nieuw in
de verf gezet. Allerlei instanties
hebben voor een week nieuw meu
bilair en mooie tapijten geleend.
Duizenden vlaggen (waaronder
veel rode) wapperen van gebou
wen en woonhuizen. Slechts de
aardappelhopen van andere jaren
ontbreken op straat om de valse
indruk van overvloed te vervol
maken. Het is echter allemaal
schijn.
Angst
In een bouwvallige en trieste
woonkazerne in de oude binnen
stad geeft een Duitse dokter een
ander beeld van Leipzig. Eerst
demonstreert hij duidelijk wan
trouwen. Een introductiebrief van
een collega in Berlijn plus mijn
Nederlandse paspoort overtuigen
hem echtei van mijn goede trouw.
„We moeten zo oppassen voor
spionnen en verradersver
ontschuldigt hij zich. Zorgvuldig
sluit hij de deur. Voor alle zeker
heid kijkt hij nog even om de hoek
van de wachtkamer of daar mis
schien iemand zit.
Het is de angst, die het leven
hier beheerst. Angst om een on
tevreden woord te zeggen. Angst
om erger.s kritiek op te leveren.
Angst voor de vele politieorga-
nen. Overal luisteren spionnen
mee. In treinen, bij de kapper,
in dokterswachtkamers lokken
ze met een anti-communisi-.sche
uitlating een discussie uit. De
meeste mensen kennen die pruk-
tijken. Er zijn er echter steeds
weer, die zich laten verleiden
tot een critisch gesprek over het
communisme. Voor ze het besef
fen slaat de machtige geheime
politie toe.
„U moet er zelf middenin leven
om te weten wat het is steeds in
angst te verkeren", verzekert de
arts, „geen nacht gaat er voorbij
of er worden mensen van hun bed
gelicht en naar de gevangenis ge
brachtals je 's nachts wak
ker ligt en je hoort buiten voet
stappen, klopt het hart je al Jn
de keel.... iedereen voelt zich be
dreigdmen arresteert immers
volkomen willekeurigdat is
de kracht van het systeem
het creëren van angst. Met die
angst en een handjevol mensen
houdt men millioenen in bedwang.
Terreur is 'tniets anders dan
terreur!" De dokter zucht.
„En 't verschrikkelijke is, dat
je niemand meer kunt vertrou
wen... je moet steeds op je woor
den passenmeepraten met de
grote massasoms blijken je
eigen vrienden verraders te zijn.
En wat is de kans om levend uit
een concentratiekamp of de mij
nen te komeneen mensen
leven telt niet in de communis
tische maatschappij".
Onrustig draait de dokter zich
naar de deur alsof hij vermoedt,
dat er toch Iemand mee staat te
luisteren. Fluisterend buigt hjj
zich nog dichter naar me toe.
,,'t Is erger dan onder Hitier
veel ergermaar het Westen
Vlaggen, affiches en leuzen: Leipzig zit er vol mee. Maar men
vertelt er niet bij, dat van hemde, en ver taxi's gevorderd zijn
om Leipzig een beetje beter aanzien te geven.
Op de autoweg naar Leipzig
staat dit bord: een van de vele
vredesduiven, waarmee de Rus
sen in de Oost-zóne hun propa
ganda voeren teneinde de wereld
te doen geloven, dat zij niets
anders dan een wereldvrede
willen.
beseft 't nietmen onderschat
de kracht en de plannen van het
communismeKorea is voor
ons geen verrassingen even
min zal het ons verbazen als de
Russen ineens naar de Rijn op
marcheren achter hun vredes-
leuzen bereiden ze zich voor op
agressie!"
Onbetaalbaar.
Een andere Duitser is bereid
met me in een restaurant te gaan
eten. Een van de vrije restau
rants natuurlijk. In de andere
moet men bonnen inleveren.
„Als er geen Messe was zou ik
het niet wagen met u gezien te
wordenbekent hij eerlijk.
Contact met een buitenlander
wekt dadelijk achterdocht op. Een
spion is overal om er rapport van
te maken. En de moeilijkheden
beginnen. Men wil zo weinig mo
gelijk contact met het Westen.
Kranten zijn verboden. Het bezoe
ken van familieleden eveneens.
Een pakje met levensmiddelen
krijgen is riskant. Sommige men
sen worden ontslagen omdat ze
een broer of een neef in West-
Duitsland hebben.
„En wat moet je beginnen als
je werkloos bent..." zegt de man,
„je kunt naar de uraniummijnen
gaan en daar langzaam omkomen
of je aansluiten bij de Volkspoli-
tie om het Russische leger te ver
sterken".
Het is opvallend zoveel gasten
in het restaurant geen das dra
gen. Het herinnert blijkbaar te
veel aan de bourgeoisie. Maar de
prijzen slaan geen slecht figuur
in een kapitalistische staat. Een
biefstuk (200 gr. vlees, 25 gr. bo
ter staat er op het menu achter)
met gebakken aardappelen en sla
kost elf mark (officiële koers:
f 12.50). Een kannetje mokka er
na zeven mark. En voor de fles
witte wijn zou een arbeider drie-
en-een-halve dag hard moeten
werken.
„Maar dat is toch niet te be
talen
„Nee
Practisch alles is nog op de bon.
Van de bonnen alleen kan men
echter niet behoorlijk leven. Ve
len moeten het echter wel. Men
kan de fantastische prijzen in de
HO nu eenmaal niet betalen. On
danks het opvoeren van de pro
ductie blijft alles schaars. Tachtig
procent er van gaat namelijk naar
de Sowjet-Unie.
„Het leven wordt steeds moei
lijkervertrouwt de man me
toe na ook eerst eens gekeken
te hebben wie er om ons heen zit-
(Ingez. mededeling, advert
FEUILLETON.
door
O. F. WALTON.
87) o—
Nu eerst was Kenneth in staat
om het kasteel te verlaten en
naar Birmingham te gaan om
zijn zaken af te wikkelen. Daar
om zat hij nu te schrijven in de
achterkamer van juffrouw Hall.
Het speet haar zeer, dat ze haar
commensaal moest missen en zij
vertelde hem, dat ze nooit weer
zo iemand als hij zou terugkrij
gen. Hy betaalde haar royaal
voor al de tijd, die hij niet bij
haar had doorgebracht en ver
blijdde haar zeer door een ge
heel nieuw ameublement en
stoffering voor de achterkamer
aan te bieden.
„Ik zeg maar", zo sprak ze tot
naar kennissen, „als er ooit een
ach te heer was, dan was hij
het."
Kenneth zat aan de tafel een
brief te schrijven aan mevrouw
Douglas.
Birmingham, 3 April.
156 Limestreet.
Hooggeachte mevr. Douglas.
Ik hoop het genoegen te heb
ben u in de loop der volgen
de week een bezoek te mogen
brengen. Ik was zo verrukt door
hetgeen ik twee jaar geleden
van Borrowdale zag, dat ik plan
nen maak voor een kleine va-
cantie in uw schone omstreken
en ik denk het geriefelijke
kleine hotel te Rosthwalte tot
mijn hoofdkwartier te maken
gedurende mijn verblijf in Cum
berland.
Het doet mij genoegen u mede
te delen, dat ik dit jaar wat rui
mer inkomen heb en hoop daar
om dat mijn eerstvolgende geld
zending wat groter zal zijn.
Met vriendelijke groet.
Hoogachtend,
Kenneth Fortescue.
Hjj las dit briefje enige malen
over, voordat hij het verzond.
Met opzet had hij geschreven
van zijn voormalig kosthuis in
Birmingham, en zijn tegenwoor
dige positie voor hen verborgen
gehouden. Had Marjorie niet ge
zegd: „Ik zou liever willen, dat
u nooit een Lord werd; ge zoudt
u dan des te minder bij ons
thuis gevoelen?"
Waaronj zou hij het haar dan
vertellen? Hij wilde onverwacht
komen, als de arme jonge man,
zoals zij hem het laatst zag; dan
zou ze meteen ondervinden, dat
geen brede '-loof haar van hem
scheidde. Dat zij langs anderen
weg zou ontdekken wie hij was,
verwachtte hij niet; zelfs Ken-
more zou hem nooit vereenzel
vigen met kapitein Fortescue,
die hij mogelijk op Grantley
Castle wel eens had horen noe
men. In de verklaring van de
graaf werd zijn pleegvader ge
noemd bij zijn eigen naam Tom-
kins; de naam Fortescue werd
in het geheel niet vermeld. Dus
voelde Kenneth zich zeker dat
zijn geheim veilig was en hij
hoopte in staat gesteld te wor-
denom te tonen, dat „hij zich
daar niet minder thuis zou ge
voelen".
Twee dagen moest hij in Bir
mingham vertoeven tot het af
wikkelen van zijn zaken, en op
het einde daarvan ontving hij
antwoord van mevrouw Dou
glas. Zij schreef hem, dat ze aan
genaam verrast was door zijn
brieven en dat zij allen hem met
vreugde op Fernbank zouden
ontvangen.
Kenneth hoopte, paar deze
brief te oordelen, dat hij hen
allen zou ontmoeten. Met Kerst
mis had hij van kapitein Bering
ton een brief ontvangen, waarin
deze hem meldde, dat Lady Vio
let weer geheel gezond was en
dat het hem speet te moeten
schrijven, dat juffrouw Douglas
hen zou verlaten.
Wist hij nu maar of Marjorie
weer een andere betrekking had
aangenomen! Wie zou het hem
kwalijk nemen, dat hij vurig
hoopte dat zij was ingesloten in
het allen van haar moeders
brief.
ten, „steeds minder vrijheid
steeds meer dwang om lid van de
communistische partij te worden
pressie om te spionneren
om je collega's te verraden
we hebben het nog pas meege
maaktbij het schaften zei
een van de arbeiders, dat hij niet
genoeg verdienen kon om in de
HO te kopen... de volgende mor
gen was de geheime politie er al
om hem te verhoren. Dergelijke
dingen zijn aan de orde van de
dag."
Oorlog.
Op de weg naar het vliegveld
even buiten Leipzig brengen een
paar sigaretten de taxi-chauffeur
meteen aan het praten. Een bui
tenlander vertrouwt men eerder
dan een van de eigen mensen.
„Weet u geen manier om naar
het Westen te vluchten..." vraagt
de man tenslotte. Tweemaal zijn
ze al bij hem aan de deur geweest
om hem lid van de communisti
sche partij te maken. Beide keren
heeft hij geweigerd. De laatste
keer hebben ze een kruis achter
zijn naam gezet. Dat betekent,
dat hij op de zware lijst staat.
Misschien arresteren ze hem op
een dag. Of ze nemen hem zijn
taxi af.
„Wanneer komen de Amerika
nen ons toch bevrijdenzucht
hij, „weet u wel, dat we naar een
oorlog snakken... het is de enige
kans om van de communisten af
te komenhet is altijd beter
dan zo door te moeten gaan
van binnenuit kunnen we niks be
ginnenwat kunnen we doen
't moet van buiten komen....
en niet te lang meer uitblijven."
Het is in die beklemmende
atmosfeer van Leipzig, dat ik me
weer eens bewust ben van hel
grote voorrecht een vrij man te
zijn. De mensen benijden me
hartstochtelijk om het feit, dat
ik kan gaan waar ik wil. Ze be
nijden me omdat ik vrijuit kan
zeggen wat ik wil zonder voor
VOOR DE ZONDAG
En als hij henen ging, zo verdrongen hem de scharen.
Lukas 8 41 b.
Ja'irus, de overste der syna
goge, verkeerde met z"n gade,
in uiterste vrees. Hun enigst
dochterke lag op haar sterven
Ach, icelk 'n angstvolle span
ning beheerste 't medelijdend
ouderhart. Welk 'n bange zorg
en bittere kommer, teisterden.
bij beurte, beider geprangde
ziel. Zouden ze hun enigste
lievelinge moeten missen?
Haar aan 't kille graf moeten
afstaan? Zou ze voor 't ergste
niet gespaard kunnen blijven?
Telkens wellen deze ontroe
rende vragen op in de gefol
terde gemoederen. Wat zou
hij, als vader, nu nog voor z'n
teder geliefd kind kunnen
doen? Hij heeft nog één uit
weg. Jezus, de bekende Rabbi,
heeft er reeds velen genezen;
sommigen uit de doden opge
wekt. Zou Hij zijn dierbaar
kind dan ook niet kunnen red
den? IJlings vlucht hij tot Je
zus. Hij vat weer nieuwe
moed; hij koestert een rijke
hoop. Jezus zal zijn, met de
dood worstelend, kind redden
Maar, helaas, nu ziet hij Je
zus in de blauwe verte, en nu
kan hij Hem niet benaderen.
Brede dichte scharen verhin
deren 'them. Ach wat wreed.
Hij doorleeft doodse vreesen
niemand trekt zich ook maar
iets van zijn droevig lot aan.
De compacte, schare laat hem
omkomen in 't aangrijpend
wee. Zó is 't nu nog m'n beste
lezer! Wanneer u de toevlucht
tot Jezus neemt, ten aanzien
van wat dan ook, reken er dan
maar op, dat u de scharen
verdringen. Scharen van ont-
moedigers; scharen van be
schuldigers; scharen van aan
klagers; scharen van veroorde
lers; scharen van ongeloof op
hitsers; scharen van twijfel
zaaiers; scharen van wan-
hoopinblazers.
O, die scharen zijn toch zo
meedogenloos. De vluchtenden,
tot Jezus, zijn dan vaak ge
neigd om de moed op te ge
ven. Des, neen smeker om
Jezus!
De wrede scharen mogen
alles op alles zetten om u van
Jezus af te houden, Hij hoort
u; Hij ziet u; Hij wacht u.
Wacht, trots de vele en veler
lei u verdringende scharen,
tot de gróte Redder. Hij slaat
toch, schoon oneindig hoog, op
hen het oog, die nederig knie
len. En nu redt Hy niet om
't knielen; neen alleen om Zijn
gadeloze ontferming. Maar
Gods erbarmende liefde maakt
altoos boetvaardig, vluchtende
zondaren, tot Jezus. En in die
weg redt Hij op 't gebed. 'tZij
uw heerlijke ervaring.
Biezelinge. A. GRUPPEN
iemand bang te zijn. En dat nie
mand me dwingen kan van een
politieke partij lid te worden. Ze
zijn jaloers op mijn kleren en op
mijn schoenen en ze kunnen zich
moeilijk voorstellen, dat er nog
een wereld is, waar de commu
nisten het niet voor het zeggen
hebben en de mensen niet dag
en nacht in angst leven voor de
politie.
„Oorlog is de enige uit
komst. zeggen ze.
Zes dagen is Leipzig een betrek
kelijk dorado. Maar dan zakt het
IJzeren Gordijn weer. De schijn
verdwijnt. Het sombere leven van
alledag herneemt zijn sleur. Een
leven van bedrieglijke vredesleu-
zen en bloedrode vlaggen. Van
dreigende communistische posters
voor de komende herfstverkiezin-
gen en van drommen arrogante
politiemannen. En van angst.
ALFRED VAN SPRANG.
(Nadruk verboden.)
Belgische grensarbeiders
ontevreden.
Het Belgische algemeen chris
telijk vakverbond is niet tevreden,
dat de Nederlandse Stichting van
de Arbeid geweigerd heeft de toe
lage van de in Nederland werken
de Belgische grensarbeiders te
verhogen.
Sterk uiteenlopende onderwijs
uitgaven in verschillende
gemeenten.
Uit een berekening van het
Centraal Bureau voor de Statis
tiek blijkt, dat de materiële uit
gaven per leerling in de verschil
lende gemeenten wel zeer sterk
uiteenlopen. Zo betaalde b.v. Am
sterdam in 1949 per leerling
f 37.43, tegenover Hengelo f 23.88.
Speciaal in het Zuiden des lands
zijn de bedragen over het alge
meen laag, in Limburg doorgaans
zelfs beneden f 20.
Tuinbouwcommissie der Z.L.M. vergaderde.
De Tuinbouwcommissie der Z.
L. M., die dezer dagen vergader
de o.l.v. de heer P. S. J. Dekker
eu die werd bijgewoond door de
plaatsvervanger van Ir W. van
Soest, Ir B. Vrijhof, adj. Rjjks-
tuinbouwconsulent, heeft over een
aantal voor de tuinders belang
rijke onderwerpen van gedachten
gewisseld en besluiten genomen.
In de eerste plaats werden me
dedelingen gedaan over de pu
bliekrechtelijke veilplicht. Na
besprekingen met de diverse be
langhebbende organisaties is de
minister tot de conclusie geko
men, dat het opgelegde verbod
van warmoezerijgewassen, fruit
en vroege aardappelen anders
dan door tussenkomst van de
veiling te verhandelen en af te
leveren in verschillende opzich
ten moeilijkheden oplevert. Deze
kunnen grotendeels overwonnen
worden, indien het z.g. admini
stratieve veilen bij verordening
over de hele linie zou worden
mogelijk gemaakt. In de veror
dening zou o.m. moeten staan,
dat wel de verkoop en de beta
ling doch niet de aflevering der
producten door tussenkomst der
veiling moet geschieden. Voorts
wil de minister het product win
terpeen aan de werking van het
verbod onttrekken, evenals dat
indertijd met uien is geschied.
De minister wil dus wel conces
sies doen, al blijft de publiek
rechtelijke veilplicht als zodanig
gehandhaafd. Thans wordt de
beslissing van het Bedrijfschap
Groenten en Fruit afgewacht.
De fruitoogst 1950.
De Tuinbouwcommissie hield
zich voorts bezig met het vraag
stuk, of er voor de fruitoogst
1950 weer een minimumprijzen-
regeling moest komen en of er
een productiefonds voor fruit
moest worden ingesteld. Het be
langrijkste argument waarom het
niet geschiedde ligt wel in het
feit, dat niet bekend was, hoe de
export naar Duitsland na 1 Sep
tember zou verlopen, zodat bij
een geringe export de risico's
zeer groot zouden kunnen wor
den. De heffing zou dan minstens
Toen 'hij tenslotte geheel ge
reed was, nam juffrouw Hall
een weemoedig en hartelijk ai-
scheid van haar commensaal. Hij
zeide haar, dat het hem aange
naam zou zijn, als hij zo nu en
dan mocht vernemen, hoe het
haar ging en daarom wilde hij
haar zijn toekomstig adres ge
ven. Hij overhandigde haar zyn
kaartje en toen ze het had ge
lezen, werd, ze bleek.
„Wie is dit, mijnheer?" zeide
zij. „Dit is toch uw naam niet?"
„Jawel, juffrouw, mijn
eigen naam."
„Maar u is toch zeker geen.,
graaf?"
„Ja zeker, juffrouw, dat ben
ik."
„O, wee mij! En ik heb u ver
zorgd en u zo vaak beknord om
dat u geen duurder eten wou
hebben. O, mijnheer, u hebt me
verlegen gemaakt!"
Kenneth lachte hartelijk om
haar ontsteltenis.
„Dat hindert allemaal niets,
juffrouw", zeide hij, terwijl hij
haar de hand ten afscheid reikte.
„U hebt altijd trouw voor mij
gezorgd en ik zal uw vriende
lijkheid nooit vergeten!"
„Wie zou dat ooit gedacht heb
ben!" zei juffrouw Hall later
dikwijls tot haar kennissen. „Ik
heb een wezenlijke, levende
graaf in huis gehad! O, wat ben
ik daar trots op!"
f 1.per 100 kg. moeten bedra
gen voor al het fruit.
De groenten.
In de groentensector doen zich
momenteel allerlei moeilijkheden
voor met de minimumfondsen,
omdat er grote hoeveelheden
groente doordraaien. Men vroeg
zich af, waarom de regering de
toegezegde millioen gulden
niet bijdraagt om te voorkomen,
dat bepaalde fondsen uitgeput
raken. De commissie hield zich
uitvoerig bezig met de vraag,
welke stappen genomen dienen te
worden om in de toekomst een
overproductie van bepaalde
groenten zoveel mogelijk te
voorkomen.
Fruitteelt ln de N.O.P.
Ook over de fruitteelt in de
Noord Oost Polder ontspon zich
een discussie. Het bedrijfsleven
adviseerde kortgeleden daarvoor
1500 ha. te reserveren. Het da
gelijks bestuur der Z.L.M. vroeg
zich echter af, of dit economisch
verantwoord is en verzocht de
Tuinbouwcommissie om advies.
Enerzijds wordt hierdoor aan
honderden vakbekwame jonge
fruittelers gelegenheid gegeven
een bedrijf te stichten, maar an
derzijds staat vast, dat de fruit
oogsten in de komende jaren
aanmerkelijk zullen stijgen. Het
binnenlands verbruik blijft vrij
wel constant, n.l. 30 tot 40 kg.
per hoofd, d.i. 3 tot 400.000 ton
per jaar. De rest moet geëxpor
teerd worden, maar wij hebben
geen onbeperkt afzetgebied. In
tussen gaat men in de oude ge
bieden nog rustig d'oor met de
uitbreiding van het fruitteelt
materiaal' (ruim 1000 ha. per
jaar). Wanneer men in de N.O.P.
fruitteeltbedrijven gaat stichten,
zullen dit moderne, intensief be
plante bedrijven worden, doch
deze zullen ingeval van een af-
zetcrisis juist de oude fruitteelt
gebieden in moeilijkheden kun
nen brengen. De meningen lie
pen uiteen, al was men het er
over eens, dat de uitbreiding in
ieder geval geleidelijk zal moe
ten geschieden. Voor de Z.L.M.
zal een nota worden opgesteld.
Teeltregeling.
De vergadering was verder
ZWARTE HANDEL TE
BRUSSEL.
Volgens een politierapport heeft
de koopwoede te Brussel geleld
tot een herleving van de zwarte
handel. De Belgjsche regering zal
spoedmaatregelen nemen ter ver
hindering van woekerwinst en
prijsstijging.
Twee Tsjechen, die door een
staatsgerechshof schuldig bevon
den waren aan hoogverraad en
spionnage, zijn Donderdag terecht
gesteld.
Een autobus met arbeiders is
aan de overweg te Hatrize in
Frankrijk in aanrijding gekomen
met een trein. Drie arbeiders wer
den gedood en een dertigtal ge
wond.
De Unie van Zuid-Afrika telt
volgens de thans bekend gemaak
te cijfers van de volkstelling van
1946 ruim elf millioen inwoners,
van wie iets meer dan negen mil
lioen niet-blanken. De bevolking
blijkt zich in 42 jaar tijds meer
dan verdubbeld te hebben.
In de Sowjet-zone is men be
gonnen met het doen springen
van de resten van het oude kei
zerlijke paleis te Berlijn. Op deze
plaats wordt een verzamelpunt
voor communistische massa-de
monstraties aangelegd.
van mening, dat een intensieve
controle op de naleving der
teeltregeling geboden is. Aange
zien het contróle-apparaat zeer
is ingekrompen deed men een
beroep op alle bonafide telers
mede te werken aan een stipte
naleving. Het telen zonder ver
gunning, het werken met z.g.
stromannen enz. werden laakbare
handelingen genoemd, die zonder
meer gestraft moeten worden.
Aangedrongen zal voorts worden
in bepaalde gevallen z.g. slapen
de vergunningen in te trekken.
Voorts drong de vergadering aan
op vermindering van de vergun
ningen met z.g. nacultuur.
De Tuinbouwcommissie liet
tenslotte een waarschuwend
woord horen aan het adres vatt
die telers, die achter de markt
aanlopen. Dit jaar ziet men dat
weer met uien, die vorig jaaf
bijzonder hoog in prijs waren.
Het is zeer gevaarlijk zich op
speciale teelten in te stellen.
(Ingez. mededeling, advert.)
Uw foto s zijn altijd goed met een Electrische Belichtingsmeter
THANS DE ORIGINELE PRINSEN SIMSONMETER VOOR F 29,50
jrGtMA heeft ZG MIDDELBURG, Nieuwe Burg 11, GOES, L, Kerkstraat 9
DE KLEINE COMEDIE.
In onze vorige rubriek hebben
wij er op gewezen, dat een onge
poseerde foto meestal veel beter
is dan een foto, waarbij de haren
keurig gekamd werden en het
gezicht in de plooi en het dasje
recht getrokken werd. Hieruit
zoudt U de conclusie kunnen
trekken, dat U als kinder-ama-
teurfotograaf als een jager bij
het spel der kinderen rond moet
sluipen met de camera steeds in
aanslag teneinde elk geschikt ta
fereel vast te kunnen leggen. Dit
zou vanzelfsprekend een zeer
malle geschiedenis worden, die
de moeite waard zou zijn om in
zijn geheel te fotograferen met
als onderschrift: „Op Fotojacht".
Ongetwijfeld zult U op die ma
nier heel aardige resultaten kun
nen boeken en bijzonder aardige
snapshots maken met vaak bij
zondere verrassingen.
ENKELE NADELEN.
Toch heeft deze methode en
kele grote nadelen: in de eerst®
plaats is het scherpstellen na
tuurlijk zeer moeilijk en is onze
buit alweer op een heel andere
plek gaan spelen voor wij kun
nen knippen. Verder is men
gauw geneigd maar vlug even
een paar momentjes te knippen
want men verwacht hier geen
beslist goede foto's van, terwijl
storende elementen als een halve
schaduw op het gezicht, een stuk
papier of een tafelpoot juist op
een plaats waar die niet moest
zjjn, op elke foto zullen voorko
men. Dit in-het-wilde-weg foto
graferen is dan ook geen onver
deeld ideale oplossing. Veel be
ter kunt U het kind laten spelen
op een plaats die van te voren
uitgekiend is, zodat de lichtval
precies is zoals U dat wenst;
daarbij kunnen wij dan tevens
kleding en spel zelf bepalen. Wij
hebben nu in tegenstelling tot de
vorige methode de gelegenheid
om rustig doordacht de opnamen
te maken welke dan ook meer
bevrediging zullen geven. Pet-
slot zal het kind evenzeer in het
ginnen verdiept zijn en zullen
houding en gezichtsuitdrukking
natuurlijk en ontspannen zijn.
Kinderen kunnen 'zich nu een
maal beter in een bezigheid in
leven dan ouderen, die zich vaak
moeilijk kunnen concentreren op
iets anders, als zij weten, dat zij
gefotografeerd worden, omdat zij
er graag zo voordelig mogelijk
op willen.
(Wordt vervolgd.) spel waar wij het mee lieten be-
REGIE EN DECOR.
Wij voeren dus met de kinde
ren een kleine comedie op waar
aan zij zelf met hart en ziel
meewerken, mits men hen op
de goede manier aanpakt en din
gen laat doen die met hun ka
rakter overeenkomen. Laat b.v.
een echte wildebras over een
hek of in een boom klauteren cn
zet hier geen rustig kind toe
aan. Over het algemeen zijn
lichte kleertjes het meest aan te
bevelen en liefst effen daar «e
aandacht door bewerkte kleren
gauw van het kopje, waar liet
uiteindelijk om gaat, afgetrok
ken wordt. Ook de diafragma
opening met het oog op scherpt»
of onscherpte van de entourag»
is belangrijk. Verder neemt d«
keuze van het filter ook een zeer
bijzondere plaats in, vooral bij
blonde kinderen, terwijl even
tueel met een dutoschijf bijzon
dere effecten bereikt kunnen
worden, waarover volgends
week verteld zal worden.
Deze week hebben wij -^en
tweetal foto's van inzender STde
H. gekozen ter demonstratie van
het bovenstaande. De foto links
op 27° Sch. film bij volle zon,
f 11 1/25 sec. Zoals wij hier zien
is er goed rekening gehouden
met lichtval en standplaats en
let vooral op de gelaatsuitdruk
king die absoluut ongeposeei d
is. De foto rechts is op 30° Sch.
film bij volle zon, f 8, 1/100 sec.
genomen en duidelijk een foto
zonder regie; hier werd snel ge
reageerd op een aardig moment;
dit soort foto's is inderdaad vaak
erg leuk, maar toch zijn er vaak
factoren die wij graag anders
hadden willen hebben zonder
dat dit mogelijk is. Deze foto
kan echter zeer geslaagd ge
noemd worden. Beide opnamen
werden gemaakt met Rollei-
cord.