ANGST REGEERT IN DE DUITSE DEMOCRATISCHE REPUBLIEK. KLM"OVERALLwaUa{Kt'1! Het ontbrekende woord Bent U jager of regisseur? „Wanneer worden we bevrijd?" vraagt men voorzichtig. Stichting van fruitteeltlieilrpen in de Noord-Oost-Poider is riskant. Telers mogen niet achter de markt aanlopen. KORTE BERICHTEN Niet in-het-wilde-weg fotograferen Zaterdag 9 September 1950 PROTESTANTS CHRISTELIJK DAGBLAD Pagina 3 ACHTER HET IJZEREN GORDIJN. (Van onze speciale verslaggever.) LEIPZIG, September 1950. „Het uitbannen van de atoombom 1» de beste levensverzekering", staat er op een metershoog wit bord even bulten Berlijn. B(j dat bord begint de Russische zone van Duitsland. En overal langs de prachtige autoweg van dat punt tot Leipzig prjjken dergelijke borden met communistische leuzen. Ze variëren van een met een vredesduif gekroonde verzekering: „De krachten van de vrede zjjn sterker dan die van de oorlogsstokers" tot de onhoffelijke boodschap aan de Amerikaanse bezettings macht „Von Hamburg bis Rome, Ami go home". En in Leipzig zelf is geen blinde muur, geen schutting en geen aanplakzuil ontkomen aan de verfkwast en stljfselemmer van fanatieke partijgenoten. De stad zit van onder tot boven vol met propaganda om de mis schien argeloze bezoekers uit het Westen te overtuigen van de alom levende wil tot vrede. In de dagen van de Messe is Leipzig één grote Potemkin-dorp. Men tracht met alle mogelijke middelen de indruk te wekken van welvaart, arbeidsvreugde en te vredenheid. In de winkels liggen artikelen, die er het hele jaar niet zijn. Hotels en restaurants hebben een ongewoon uitgebreid menu. In de binnenstad krioelt het van tentjes, waar Russische bedrijven als Intourlst en Handelsorgani- sazion volop broodjes, gebak en koele dranken verkopen. Met kwistige hand is alles nieuw in de verf gezet. Allerlei instanties hebben voor een week nieuw meu bilair en mooie tapijten geleend. Duizenden vlaggen (waaronder veel rode) wapperen van gebou wen en woonhuizen. Slechts de aardappelhopen van andere jaren ontbreken op straat om de valse indruk van overvloed te vervol maken. Het is echter allemaal schijn. Angst In een bouwvallige en trieste woonkazerne in de oude binnen stad geeft een Duitse dokter een ander beeld van Leipzig. Eerst demonstreert hij duidelijk wan trouwen. Een introductiebrief van een collega in Berlijn plus mijn Nederlandse paspoort overtuigen hem echtei van mijn goede trouw. „We moeten zo oppassen voor spionnen en verradersver ontschuldigt hij zich. Zorgvuldig sluit hij de deur. Voor alle zeker heid kijkt hij nog even om de hoek van de wachtkamer of daar mis schien iemand zit. Het is de angst, die het leven hier beheerst. Angst om een on tevreden woord te zeggen. Angst om erger.s kritiek op te leveren. Angst voor de vele politieorga- nen. Overal luisteren spionnen mee. In treinen, bij de kapper, in dokterswachtkamers lokken ze met een anti-communisi-.sche uitlating een discussie uit. De meeste mensen kennen die pruk- tijken. Er zijn er echter steeds weer, die zich laten verleiden tot een critisch gesprek over het communisme. Voor ze het besef fen slaat de machtige geheime politie toe. „U moet er zelf middenin leven om te weten wat het is steeds in angst te verkeren", verzekert de arts, „geen nacht gaat er voorbij of er worden mensen van hun bed gelicht en naar de gevangenis ge brachtals je 's nachts wak ker ligt en je hoort buiten voet stappen, klopt het hart je al Jn de keel.... iedereen voelt zich be dreigdmen arresteert immers volkomen willekeurigdat is de kracht van het systeem het creëren van angst. Met die angst en een handjevol mensen houdt men millioenen in bedwang. Terreur is 'tniets anders dan terreur!" De dokter zucht. „En 't verschrikkelijke is, dat je niemand meer kunt vertrou wen... je moet steeds op je woor den passenmeepraten met de grote massasoms blijken je eigen vrienden verraders te zijn. En wat is de kans om levend uit een concentratiekamp of de mij nen te komeneen mensen leven telt niet in de communis tische maatschappij". Onrustig draait de dokter zich naar de deur alsof hij vermoedt, dat er toch Iemand mee staat te luisteren. Fluisterend buigt hjj zich nog dichter naar me toe. ,,'t Is erger dan onder Hitier veel ergermaar het Westen Vlaggen, affiches en leuzen: Leipzig zit er vol mee. Maar men vertelt er niet bij, dat van hemde, en ver taxi's gevorderd zijn om Leipzig een beetje beter aanzien te geven. Op de autoweg naar Leipzig staat dit bord: een van de vele vredesduiven, waarmee de Rus sen in de Oost-zóne hun propa ganda voeren teneinde de wereld te doen geloven, dat zij niets anders dan een wereldvrede willen. beseft 't nietmen onderschat de kracht en de plannen van het communismeKorea is voor ons geen verrassingen even min zal het ons verbazen als de Russen ineens naar de Rijn op marcheren achter hun vredes- leuzen bereiden ze zich voor op agressie!" Onbetaalbaar. Een andere Duitser is bereid met me in een restaurant te gaan eten. Een van de vrije restau rants natuurlijk. In de andere moet men bonnen inleveren. „Als er geen Messe was zou ik het niet wagen met u gezien te wordenbekent hij eerlijk. Contact met een buitenlander wekt dadelijk achterdocht op. Een spion is overal om er rapport van te maken. En de moeilijkheden beginnen. Men wil zo weinig mo gelijk contact met het Westen. Kranten zijn verboden. Het bezoe ken van familieleden eveneens. Een pakje met levensmiddelen krijgen is riskant. Sommige men sen worden ontslagen omdat ze een broer of een neef in West- Duitsland hebben. „En wat moet je beginnen als je werkloos bent..." zegt de man, „je kunt naar de uraniummijnen gaan en daar langzaam omkomen of je aansluiten bij de Volkspoli- tie om het Russische leger te ver sterken". Het is opvallend zoveel gasten in het restaurant geen das dra gen. Het herinnert blijkbaar te veel aan de bourgeoisie. Maar de prijzen slaan geen slecht figuur in een kapitalistische staat. Een biefstuk (200 gr. vlees, 25 gr. bo ter staat er op het menu achter) met gebakken aardappelen en sla kost elf mark (officiële koers: f 12.50). Een kannetje mokka er na zeven mark. En voor de fles witte wijn zou een arbeider drie- en-een-halve dag hard moeten werken. „Maar dat is toch niet te be talen „Nee Practisch alles is nog op de bon. Van de bonnen alleen kan men echter niet behoorlijk leven. Ve len moeten het echter wel. Men kan de fantastische prijzen in de HO nu eenmaal niet betalen. On danks het opvoeren van de pro ductie blijft alles schaars. Tachtig procent er van gaat namelijk naar de Sowjet-Unie. „Het leven wordt steeds moei lijkervertrouwt de man me toe na ook eerst eens gekeken te hebben wie er om ons heen zit- (Ingez. mededeling, advert FEUILLETON. door O. F. WALTON. 87) o— Nu eerst was Kenneth in staat om het kasteel te verlaten en naar Birmingham te gaan om zijn zaken af te wikkelen. Daar om zat hij nu te schrijven in de achterkamer van juffrouw Hall. Het speet haar zeer, dat ze haar commensaal moest missen en zij vertelde hem, dat ze nooit weer zo iemand als hij zou terugkrij gen. Hy betaalde haar royaal voor al de tijd, die hij niet bij haar had doorgebracht en ver blijdde haar zeer door een ge heel nieuw ameublement en stoffering voor de achterkamer aan te bieden. „Ik zeg maar", zo sprak ze tot naar kennissen, „als er ooit een ach te heer was, dan was hij het." Kenneth zat aan de tafel een brief te schrijven aan mevrouw Douglas. Birmingham, 3 April. 156 Limestreet. Hooggeachte mevr. Douglas. Ik hoop het genoegen te heb ben u in de loop der volgen de week een bezoek te mogen brengen. Ik was zo verrukt door hetgeen ik twee jaar geleden van Borrowdale zag, dat ik plan nen maak voor een kleine va- cantie in uw schone omstreken en ik denk het geriefelijke kleine hotel te Rosthwalte tot mijn hoofdkwartier te maken gedurende mijn verblijf in Cum berland. Het doet mij genoegen u mede te delen, dat ik dit jaar wat rui mer inkomen heb en hoop daar om dat mijn eerstvolgende geld zending wat groter zal zijn. Met vriendelijke groet. Hoogachtend, Kenneth Fortescue. Hjj las dit briefje enige malen over, voordat hij het verzond. Met opzet had hij geschreven van zijn voormalig kosthuis in Birmingham, en zijn tegenwoor dige positie voor hen verborgen gehouden. Had Marjorie niet ge zegd: „Ik zou liever willen, dat u nooit een Lord werd; ge zoudt u dan des te minder bij ons thuis gevoelen?" Waaronj zou hij het haar dan vertellen? Hij wilde onverwacht komen, als de arme jonge man, zoals zij hem het laatst zag; dan zou ze meteen ondervinden, dat geen brede '-loof haar van hem scheidde. Dat zij langs anderen weg zou ontdekken wie hij was, verwachtte hij niet; zelfs Ken- more zou hem nooit vereenzel vigen met kapitein Fortescue, die hij mogelijk op Grantley Castle wel eens had horen noe men. In de verklaring van de graaf werd zijn pleegvader ge noemd bij zijn eigen naam Tom- kins; de naam Fortescue werd in het geheel niet vermeld. Dus voelde Kenneth zich zeker dat zijn geheim veilig was en hij hoopte in staat gesteld te wor- denom te tonen, dat „hij zich daar niet minder thuis zou ge voelen". Twee dagen moest hij in Bir mingham vertoeven tot het af wikkelen van zijn zaken, en op het einde daarvan ontving hij antwoord van mevrouw Dou glas. Zij schreef hem, dat ze aan genaam verrast was door zijn brieven en dat zij allen hem met vreugde op Fernbank zouden ontvangen. Kenneth hoopte, paar deze brief te oordelen, dat hij hen allen zou ontmoeten. Met Kerst mis had hij van kapitein Bering ton een brief ontvangen, waarin deze hem meldde, dat Lady Vio let weer geheel gezond was en dat het hem speet te moeten schrijven, dat juffrouw Douglas hen zou verlaten. Wist hij nu maar of Marjorie weer een andere betrekking had aangenomen! Wie zou het hem kwalijk nemen, dat hij vurig hoopte dat zij was ingesloten in het allen van haar moeders brief. ten, „steeds minder vrijheid steeds meer dwang om lid van de communistische partij te worden pressie om te spionneren om je collega's te verraden we hebben het nog pas meege maaktbij het schaften zei een van de arbeiders, dat hij niet genoeg verdienen kon om in de HO te kopen... de volgende mor gen was de geheime politie er al om hem te verhoren. Dergelijke dingen zijn aan de orde van de dag." Oorlog. Op de weg naar het vliegveld even buiten Leipzig brengen een paar sigaretten de taxi-chauffeur meteen aan het praten. Een bui tenlander vertrouwt men eerder dan een van de eigen mensen. „Weet u geen manier om naar het Westen te vluchten..." vraagt de man tenslotte. Tweemaal zijn ze al bij hem aan de deur geweest om hem lid van de communisti sche partij te maken. Beide keren heeft hij geweigerd. De laatste keer hebben ze een kruis achter zijn naam gezet. Dat betekent, dat hij op de zware lijst staat. Misschien arresteren ze hem op een dag. Of ze nemen hem zijn taxi af. „Wanneer komen de Amerika nen ons toch bevrijdenzucht hij, „weet u wel, dat we naar een oorlog snakken... het is de enige kans om van de communisten af te komenhet is altijd beter dan zo door te moeten gaan van binnenuit kunnen we niks be ginnenwat kunnen we doen 't moet van buiten komen.... en niet te lang meer uitblijven." Het is in die beklemmende atmosfeer van Leipzig, dat ik me weer eens bewust ben van hel grote voorrecht een vrij man te zijn. De mensen benijden me hartstochtelijk om het feit, dat ik kan gaan waar ik wil. Ze be nijden me omdat ik vrijuit kan zeggen wat ik wil zonder voor VOOR DE ZONDAG En als hij henen ging, zo verdrongen hem de scharen. Lukas 8 41 b. Ja'irus, de overste der syna goge, verkeerde met z"n gade, in uiterste vrees. Hun enigst dochterke lag op haar sterven Ach, icelk 'n angstvolle span ning beheerste 't medelijdend ouderhart. Welk 'n bange zorg en bittere kommer, teisterden. bij beurte, beider geprangde ziel. Zouden ze hun enigste lievelinge moeten missen? Haar aan 't kille graf moeten afstaan? Zou ze voor 't ergste niet gespaard kunnen blijven? Telkens wellen deze ontroe rende vragen op in de gefol terde gemoederen. Wat zou hij, als vader, nu nog voor z'n teder geliefd kind kunnen doen? Hij heeft nog één uit weg. Jezus, de bekende Rabbi, heeft er reeds velen genezen; sommigen uit de doden opge wekt. Zou Hij zijn dierbaar kind dan ook niet kunnen red den? IJlings vlucht hij tot Je zus. Hij vat weer nieuwe moed; hij koestert een rijke hoop. Jezus zal zijn, met de dood worstelend, kind redden Maar, helaas, nu ziet hij Je zus in de blauwe verte, en nu kan hij Hem niet benaderen. Brede dichte scharen verhin deren 'them. Ach wat wreed. Hij doorleeft doodse vreesen niemand trekt zich ook maar iets van zijn droevig lot aan. De compacte, schare laat hem omkomen in 't aangrijpend wee. Zó is 't nu nog m'n beste lezer! Wanneer u de toevlucht tot Jezus neemt, ten aanzien van wat dan ook, reken er dan maar op, dat u de scharen verdringen. Scharen van ont- moedigers; scharen van be schuldigers; scharen van aan klagers; scharen van veroorde lers; scharen van ongeloof op hitsers; scharen van twijfel zaaiers; scharen van wan- hoopinblazers. O, die scharen zijn toch zo meedogenloos. De vluchtenden, tot Jezus, zijn dan vaak ge neigd om de moed op te ge ven. Des, neen smeker om Jezus! De wrede scharen mogen alles op alles zetten om u van Jezus af te houden, Hij hoort u; Hij ziet u; Hij wacht u. Wacht, trots de vele en veler lei u verdringende scharen, tot de gróte Redder. Hij slaat toch, schoon oneindig hoog, op hen het oog, die nederig knie len. En nu redt Hy niet om 't knielen; neen alleen om Zijn gadeloze ontferming. Maar Gods erbarmende liefde maakt altoos boetvaardig, vluchtende zondaren, tot Jezus. En in die weg redt Hij op 't gebed. 'tZij uw heerlijke ervaring. Biezelinge. A. GRUPPEN iemand bang te zijn. En dat nie mand me dwingen kan van een politieke partij lid te worden. Ze zijn jaloers op mijn kleren en op mijn schoenen en ze kunnen zich moeilijk voorstellen, dat er nog een wereld is, waar de commu nisten het niet voor het zeggen hebben en de mensen niet dag en nacht in angst leven voor de politie. „Oorlog is de enige uit komst. zeggen ze. Zes dagen is Leipzig een betrek kelijk dorado. Maar dan zakt het IJzeren Gordijn weer. De schijn verdwijnt. Het sombere leven van alledag herneemt zijn sleur. Een leven van bedrieglijke vredesleu- zen en bloedrode vlaggen. Van dreigende communistische posters voor de komende herfstverkiezin- gen en van drommen arrogante politiemannen. En van angst. ALFRED VAN SPRANG. (Nadruk verboden.) Belgische grensarbeiders ontevreden. Het Belgische algemeen chris telijk vakverbond is niet tevreden, dat de Nederlandse Stichting van de Arbeid geweigerd heeft de toe lage van de in Nederland werken de Belgische grensarbeiders te verhogen. Sterk uiteenlopende onderwijs uitgaven in verschillende gemeenten. Uit een berekening van het Centraal Bureau voor de Statis tiek blijkt, dat de materiële uit gaven per leerling in de verschil lende gemeenten wel zeer sterk uiteenlopen. Zo betaalde b.v. Am sterdam in 1949 per leerling f 37.43, tegenover Hengelo f 23.88. Speciaal in het Zuiden des lands zijn de bedragen over het alge meen laag, in Limburg doorgaans zelfs beneden f 20. Tuinbouwcommissie der Z.L.M. vergaderde. De Tuinbouwcommissie der Z. L. M., die dezer dagen vergader de o.l.v. de heer P. S. J. Dekker eu die werd bijgewoond door de plaatsvervanger van Ir W. van Soest, Ir B. Vrijhof, adj. Rjjks- tuinbouwconsulent, heeft over een aantal voor de tuinders belang rijke onderwerpen van gedachten gewisseld en besluiten genomen. In de eerste plaats werden me dedelingen gedaan over de pu bliekrechtelijke veilplicht. Na besprekingen met de diverse be langhebbende organisaties is de minister tot de conclusie geko men, dat het opgelegde verbod van warmoezerijgewassen, fruit en vroege aardappelen anders dan door tussenkomst van de veiling te verhandelen en af te leveren in verschillende opzich ten moeilijkheden oplevert. Deze kunnen grotendeels overwonnen worden, indien het z.g. admini stratieve veilen bij verordening over de hele linie zou worden mogelijk gemaakt. In de veror dening zou o.m. moeten staan, dat wel de verkoop en de beta ling doch niet de aflevering der producten door tussenkomst der veiling moet geschieden. Voorts wil de minister het product win terpeen aan de werking van het verbod onttrekken, evenals dat indertijd met uien is geschied. De minister wil dus wel conces sies doen, al blijft de publiek rechtelijke veilplicht als zodanig gehandhaafd. Thans wordt de beslissing van het Bedrijfschap Groenten en Fruit afgewacht. De fruitoogst 1950. De Tuinbouwcommissie hield zich voorts bezig met het vraag stuk, of er voor de fruitoogst 1950 weer een minimumprijzen- regeling moest komen en of er een productiefonds voor fruit moest worden ingesteld. Het be langrijkste argument waarom het niet geschiedde ligt wel in het feit, dat niet bekend was, hoe de export naar Duitsland na 1 Sep tember zou verlopen, zodat bij een geringe export de risico's zeer groot zouden kunnen wor den. De heffing zou dan minstens Toen 'hij tenslotte geheel ge reed was, nam juffrouw Hall een weemoedig en hartelijk ai- scheid van haar commensaal. Hij zeide haar, dat het hem aange naam zou zijn, als hij zo nu en dan mocht vernemen, hoe het haar ging en daarom wilde hij haar zijn toekomstig adres ge ven. Hij overhandigde haar zyn kaartje en toen ze het had ge lezen, werd, ze bleek. „Wie is dit, mijnheer?" zeide zij. „Dit is toch uw naam niet?" „Jawel, juffrouw, mijn eigen naam." „Maar u is toch zeker geen., graaf?" „Ja zeker, juffrouw, dat ben ik." „O, wee mij! En ik heb u ver zorgd en u zo vaak beknord om dat u geen duurder eten wou hebben. O, mijnheer, u hebt me verlegen gemaakt!" Kenneth lachte hartelijk om haar ontsteltenis. „Dat hindert allemaal niets, juffrouw", zeide hij, terwijl hij haar de hand ten afscheid reikte. „U hebt altijd trouw voor mij gezorgd en ik zal uw vriende lijkheid nooit vergeten!" „Wie zou dat ooit gedacht heb ben!" zei juffrouw Hall later dikwijls tot haar kennissen. „Ik heb een wezenlijke, levende graaf in huis gehad! O, wat ben ik daar trots op!" f 1.per 100 kg. moeten bedra gen voor al het fruit. De groenten. In de groentensector doen zich momenteel allerlei moeilijkheden voor met de minimumfondsen, omdat er grote hoeveelheden groente doordraaien. Men vroeg zich af, waarom de regering de toegezegde millioen gulden niet bijdraagt om te voorkomen, dat bepaalde fondsen uitgeput raken. De commissie hield zich uitvoerig bezig met de vraag, welke stappen genomen dienen te worden om in de toekomst een overproductie van bepaalde groenten zoveel mogelijk te voorkomen. Fruitteelt ln de N.O.P. Ook over de fruitteelt in de Noord Oost Polder ontspon zich een discussie. Het bedrijfsleven adviseerde kortgeleden daarvoor 1500 ha. te reserveren. Het da gelijks bestuur der Z.L.M. vroeg zich echter af, of dit economisch verantwoord is en verzocht de Tuinbouwcommissie om advies. Enerzijds wordt hierdoor aan honderden vakbekwame jonge fruittelers gelegenheid gegeven een bedrijf te stichten, maar an derzijds staat vast, dat de fruit oogsten in de komende jaren aanmerkelijk zullen stijgen. Het binnenlands verbruik blijft vrij wel constant, n.l. 30 tot 40 kg. per hoofd, d.i. 3 tot 400.000 ton per jaar. De rest moet geëxpor teerd worden, maar wij hebben geen onbeperkt afzetgebied. In tussen gaat men in de oude ge bieden nog rustig d'oor met de uitbreiding van het fruitteelt materiaal' (ruim 1000 ha. per jaar). Wanneer men in de N.O.P. fruitteeltbedrijven gaat stichten, zullen dit moderne, intensief be plante bedrijven worden, doch deze zullen ingeval van een af- zetcrisis juist de oude fruitteelt gebieden in moeilijkheden kun nen brengen. De meningen lie pen uiteen, al was men het er over eens, dat de uitbreiding in ieder geval geleidelijk zal moe ten geschieden. Voor de Z.L.M. zal een nota worden opgesteld. Teeltregeling. De vergadering was verder ZWARTE HANDEL TE BRUSSEL. Volgens een politierapport heeft de koopwoede te Brussel geleld tot een herleving van de zwarte handel. De Belgjsche regering zal spoedmaatregelen nemen ter ver hindering van woekerwinst en prijsstijging. Twee Tsjechen, die door een staatsgerechshof schuldig bevon den waren aan hoogverraad en spionnage, zijn Donderdag terecht gesteld. Een autobus met arbeiders is aan de overweg te Hatrize in Frankrijk in aanrijding gekomen met een trein. Drie arbeiders wer den gedood en een dertigtal ge wond. De Unie van Zuid-Afrika telt volgens de thans bekend gemaak te cijfers van de volkstelling van 1946 ruim elf millioen inwoners, van wie iets meer dan negen mil lioen niet-blanken. De bevolking blijkt zich in 42 jaar tijds meer dan verdubbeld te hebben. In de Sowjet-zone is men be gonnen met het doen springen van de resten van het oude kei zerlijke paleis te Berlijn. Op deze plaats wordt een verzamelpunt voor communistische massa-de monstraties aangelegd. van mening, dat een intensieve controle op de naleving der teeltregeling geboden is. Aange zien het contróle-apparaat zeer is ingekrompen deed men een beroep op alle bonafide telers mede te werken aan een stipte naleving. Het telen zonder ver gunning, het werken met z.g. stromannen enz. werden laakbare handelingen genoemd, die zonder meer gestraft moeten worden. Aangedrongen zal voorts worden in bepaalde gevallen z.g. slapen de vergunningen in te trekken. Voorts drong de vergadering aan op vermindering van de vergun ningen met z.g. nacultuur. De Tuinbouwcommissie liet tenslotte een waarschuwend woord horen aan het adres vatt die telers, die achter de markt aanlopen. Dit jaar ziet men dat weer met uien, die vorig jaaf bijzonder hoog in prijs waren. Het is zeer gevaarlijk zich op speciale teelten in te stellen. (Ingez. mededeling, advert.) Uw foto s zijn altijd goed met een Electrische Belichtingsmeter THANS DE ORIGINELE PRINSEN SIMSONMETER VOOR F 29,50 jrGtMA heeft ZG MIDDELBURG, Nieuwe Burg 11, GOES, L, Kerkstraat 9 DE KLEINE COMEDIE. In onze vorige rubriek hebben wij er op gewezen, dat een onge poseerde foto meestal veel beter is dan een foto, waarbij de haren keurig gekamd werden en het gezicht in de plooi en het dasje recht getrokken werd. Hieruit zoudt U de conclusie kunnen trekken, dat U als kinder-ama- teurfotograaf als een jager bij het spel der kinderen rond moet sluipen met de camera steeds in aanslag teneinde elk geschikt ta fereel vast te kunnen leggen. Dit zou vanzelfsprekend een zeer malle geschiedenis worden, die de moeite waard zou zijn om in zijn geheel te fotograferen met als onderschrift: „Op Fotojacht". Ongetwijfeld zult U op die ma nier heel aardige resultaten kun nen boeken en bijzonder aardige snapshots maken met vaak bij zondere verrassingen. ENKELE NADELEN. Toch heeft deze methode en kele grote nadelen: in de eerst® plaats is het scherpstellen na tuurlijk zeer moeilijk en is onze buit alweer op een heel andere plek gaan spelen voor wij kun nen knippen. Verder is men gauw geneigd maar vlug even een paar momentjes te knippen want men verwacht hier geen beslist goede foto's van, terwijl storende elementen als een halve schaduw op het gezicht, een stuk papier of een tafelpoot juist op een plaats waar die niet moest zjjn, op elke foto zullen voorko men. Dit in-het-wilde-weg foto graferen is dan ook geen onver deeld ideale oplossing. Veel be ter kunt U het kind laten spelen op een plaats die van te voren uitgekiend is, zodat de lichtval precies is zoals U dat wenst; daarbij kunnen wij dan tevens kleding en spel zelf bepalen. Wij hebben nu in tegenstelling tot de vorige methode de gelegenheid om rustig doordacht de opnamen te maken welke dan ook meer bevrediging zullen geven. Pet- slot zal het kind evenzeer in het ginnen verdiept zijn en zullen houding en gezichtsuitdrukking natuurlijk en ontspannen zijn. Kinderen kunnen 'zich nu een maal beter in een bezigheid in leven dan ouderen, die zich vaak moeilijk kunnen concentreren op iets anders, als zij weten, dat zij gefotografeerd worden, omdat zij er graag zo voordelig mogelijk op willen. (Wordt vervolgd.) spel waar wij het mee lieten be- REGIE EN DECOR. Wij voeren dus met de kinde ren een kleine comedie op waar aan zij zelf met hart en ziel meewerken, mits men hen op de goede manier aanpakt en din gen laat doen die met hun ka rakter overeenkomen. Laat b.v. een echte wildebras over een hek of in een boom klauteren cn zet hier geen rustig kind toe aan. Over het algemeen zijn lichte kleertjes het meest aan te bevelen en liefst effen daar «e aandacht door bewerkte kleren gauw van het kopje, waar liet uiteindelijk om gaat, afgetrok ken wordt. Ook de diafragma opening met het oog op scherpt» of onscherpte van de entourag» is belangrijk. Verder neemt d« keuze van het filter ook een zeer bijzondere plaats in, vooral bij blonde kinderen, terwijl even tueel met een dutoschijf bijzon dere effecten bereikt kunnen worden, waarover volgends week verteld zal worden. Deze week hebben wij -^en tweetal foto's van inzender STde H. gekozen ter demonstratie van het bovenstaande. De foto links op 27° Sch. film bij volle zon, f 11 1/25 sec. Zoals wij hier zien is er goed rekening gehouden met lichtval en standplaats en let vooral op de gelaatsuitdruk king die absoluut ongeposeei d is. De foto rechts is op 30° Sch. film bij volle zon, f 8, 1/100 sec. genomen en duidelijk een foto zonder regie; hier werd snel ge reageerd op een aardig moment; dit soort foto's is inderdaad vaak erg leuk, maar toch zijn er vaak factoren die wij graag anders hadden willen hebben zonder dat dit mogelijk is. Deze foto kan echter zeer geslaagd ge noemd worden. Beide opnamen werden gemaakt met Rollei- cord.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1950 | | pagina 3