Kwijnend. Protestantisme langs de Maas.
Zeeuwsvlaamse vlassers gaan één dag
staken.
De oorlog in Korea gaat zijn invloed
doen gelden.
Jantje huilt en Jantje lacht.
Lezers grijpen naar
de pen
„Mariandel" inplaats van de Paascollecte.
Uit protest tegen vijf jaar oude heffing.
l/etwachtuity.
Zonnige zomermaanden.
Grote vraag naar Zuid-Afrikaanse delfstoffen.
NOGGEr
ïtous heeft ze!
Zaterdag 2 September 1950
PROTESTANTS CHRISTELIJK DAGBLAD
Pagina 3
„Maar wij verwachten, naar Zijne belofte, nieuwe hemelen
en een nieuwe aarde, in dewelke gerechtigheid woont."
verwachting.
Maar Gods Woord opent ons
een ander uitzicht. Het uitzicht
op een wereld, waarin de ge
rechtigheid de toon zal aange
ven en die DAAROM goed en
schoon en heerlijk zal zijn. Zo
lang de zonde werkt en de on
gerechtigheid de verhoudingen
beheerst, kan het niet goed
worden in de wereld.
De gelukstaat, die de Bijbel
ons tekent, bestaat niet bij de
gratie van de duivel, met be
houd van zonde en ongerech
tigheid, maar bij de gratie
Gods, wanneer het rijk der
zonde en al zijn onderdanen
zullen zijn verslagen.
Nieuwe hemelen en een
nieuwe aarde, in dewelke ge
rechtigheid woontdat is
het toekomstbeeld van Gods
Woord. Als Uw oog door dit
beeld wordt geboeid, reist ge
Uw weg met blijdschap, ook
al is die weg, door allerlei hin
dernissen bijna onbegaanbaar.
2 Petrus 313.
Dan spant zich toch telkens
weer Uw verwachting, want
God bedriegt U niet. Maar
„een ieder, die deze hoop op
Hem heeft, reinigt zich
Dus deze verwachting gaat,
wanneer zij levend en sterk is,
altijd gepaard met een haten
van de ongerechtigheid en een
hongeren en dorsten naar de
gerechtigheid.
Of Uw verwachting van het
goede gehalte is, kunt ge zien
aan Uw strijd tegen Uw zonde
en Uw hunkeren naar de vol
komenheid.
Eenmaal gaat Uw verwach
ting over in verzadiging. Want
Jezus Christus heeft ons een
VOLKOMEN verlossing ver
worven.
„Dan wordt gena van waar-
[heid blij ontmoet;
De vrede met een kus van
['t recht gegroet."
Goes. R. A. FLINTERMAN.
FEUILLETON.
lüi ontbrekende woord
door
O. F. WALTON.
61) -o_
Kenneth nam 't aan en opende
het zonder enig gevoel van
nieuwsgierigheid of verrassing.
Er kwamen aan 't kantoor zo
dikwijls telegrammen en by
had indertijd last gegeven, dat
jse in zijn afwezigheid naar zijn
huisadres doorgezonden moes
ten worden. Maar toen hy de
woorden op het rose papier las,
schrok hy en werd hy zó bleek,
dat juffrouw Hall, die bij de
deur op antwoord was blijven
Wachten, het moest opmerken.
„Toch crpf»r» clnoLt
'tWas een zeer kort ant
woord, gauw geschreven en
doorgegeven.
„Ik kom onmiddellijk."
Het telegram werd geadres
seerd aan: „Milroy, Kasteel,
L. ,leton."
Toen de jongen vertrokken
Was, keek Kenneth weer op het
fose papiertje. Het bevatte al
toen de woorden:
„De graaf is ziek wenst u
zo spoedig mogelyk te zien."
Hij greep naar zyn spoorgids
en zag dat er nog maar één trein
was, die hem naar Eagleton
Castle kon brengen, daar de
dienst op Kerstmis geregeld was
als op Zondagen. Er was geen
tyd te verliezen, want hij moest
over drie kwartier op het New
Street Station zijn. Onmiddellijk
maakte hij zijn toebereidselen
en pakte vlug zijn reistas in. Aan
juffrouw Hall deelde hij mede,
dat hy was opgeroepen bij een
bloedverwant, die ziek was, en
een paar minuten voor het ver
trek van de trein stond hy op
het vijfde perron.
Gedurende de reis gingen al
lerlei gedachten en vragen door
zijn hoofd. Wat zou hij bij zijn
aankomst vinden? Was het nu
Gods tyd, waarop hij gewacnt
had, althans getracht had gedul
dig te wachten? Hij had de zaak
in Gods handen overgegeven.
Wilde Hij dat vertrouwen nu
belonen?
'tWas laat in de avond toen
hij North Eaton bereikte. Er was
geen omnibus aan de trein, ook
geen rijtuig te krijgen. Evenwel,
nadat hij 'n eind langs de don-
rP. weg had gelopen, zag hij
de lichten van een rijtuig nade
le?' Pe k°et:sier hield stil toen
het by hem was gekomen en
boog zich voorover om hem aan
te spreken.
„Pardon, mynheer, is u myn
heer Fortescue?"
Kenneth gaf een bevestigend
antwoord en de koetsier ging
voort:
My lord gaf orders dat ik met
het rijtuig aan de laatste trein
moest zijn. Ik ben wat laat; het
spijt me zeer, mynheer."
Kenneth stapts in en had het
gevoel of hij alles in een droom
deed. Hij hoorde de portier het
hek openen en toen werd het
donkerder. Ze waren in de laan
en reden onder de dichte over
hangende takken van de eiken.
Dan kwamen ze uit op het open
park; hij kon de sterren aan de
hemel zien schitteren en de
maan, die oprees boven de bo
men aan de andere zijde van de
vijver.
Nu wist hij, dat ze dicht by
het kasteel waren en zijn hart
klopte bijna hoorbaar. Hoe zou
de ontvangst zijn?
Het rijtuig hield stil voor de
grote deur, maar de koetsier be
hoefde niet te bellen. 'tWas
duidelijk, dat men hem ver
wachtte en geluisterd had om
op het eerste geluid der knar
sende wielen de deur onmid
dellijk te openen.
Hij werd in de bibliotheek
gelaten, in dezelfde deftig ge
meubileerde kamer, waarin hij
de graaf had ontmoet, waarin
de hand van de graaf de kop
van de collie had gestreeld.
De hond was daar weer en lag
nu voor de haard. Hij sprong op
en liep vrolijk naar de deur toen
deze werd geopend, maar bij
't zien van een vreemdeling
droop hij af en legde zich troos
teloos op het haardkleedje.
Een paar minuten later trad
de heer Milroy, de secretaris,
binnen.
„Ik ben zeer bly', dat u is ge
komen, mijnheer Fortescue; wy
hebben naar uw komst ver
langd."
„Mag ik u vragen met welk
doel u my hebt ontboden? U be
grijpt, ik weet nog van niets."
„De graaf is zeer ziek, mijn
heer, zijn toestand is gevaarlijk,
mag ik wel zeggen. Er zijn op
't ogenblik twee dokters in huis
en de gehele week hebben zij
elkaar nacht en dag afgewis
seld. Van avond zijn ze samen
hier."
„Wat scheelt de graaf?"
„Aandoening aan 't hart. Ik
geloof, dat die hartzwakte reeds
lange tijd heeft bestaan, zoals
de dokters zeggen, maar nu
krijgt hij telkens een zeer ver
ontrustende aanval. De dag na
dat u hier was, kreeg hij al een
zeer gevaarlijke schok. Wij heb
ben toen om Sir Lawrence Tay
lor getelefoneerd en die vond bij
zijn komst de toestand zeer cri-
tiek. Hij veronderstelde, dat de
opwinding bij de brand de aan
val had veroorzaakt. In ieder
geval, de doctoren beschouwen
de toestand op het ogenblik veel
ernstiger dan voorheen."
(Wordt vervolgd
VOOR DE ZONDAG.
De Bijbel is vol van opwek
kingen, om er de moed in te
houden. Als wij het hoofd la
ten hangen, als wij geen uit
zicht meer menen te hebben,
dan aegt de Bijbel: „Wees
flink, pak aan, want ge hebt
wèl uitzicht."
'tls maar de vraag, wat wij
onder uitzicht verstaan, welke
verwachting wij hebben. Wie
de hoop koestert, dat het in
DIT leven ooit helemaal goed
zal worden, wie verwacht, dat
er tenslotte zo iets als een heil
staat geboren zal worden, die
valt van de ene teleurstelling
in de andere. Die houdt er dan
ook geen rekening mee, dat,
zolang de zonde nog woelt en
werkt, de ongerechtigheid de
toon zal aangeven. En die jaagt
dus, wanneer hij HIER een ra
dicale vernieuwing verwacht,
een hersenschim na. Een groot
deel van de mensheid vleit
zich nog altijd, alle ontgooche
ling ten spijt, met deze ijdele
Naar aanleiding van de door de
minister van landbouw, visserjj
en voedselvoorziening genomen
beslissing om de in 1915 aan de
voorraadhouders van vlaslint op
gelegde heffing ook voor
Zeeuwsch Vlaanderen van kracht
te doen zyn, hebben de besturen
van de vier Zeeuwsvlaamse ver
enigingen van vlassers, besloten
als protest op 11 September a.s.
de bedrijven vier en twintig uur
te sluiten.
Op die dag zal bovendien een
protestvergadering worden ge
houden en door middel van een
brochure, welke zal worden toe
gezonden aan de leden der Sta-
ten-Generaal, de Provinciale
Staten en de Gemeenteraden, zal
men het standpunt der vlassers,
die menen, dat aan de Zeeuws
vlaamse vlasindustrie door de
minister onrecht wordt aange
daan, uiteenzetten.
De heffing waarmede de vlas
sers het niet eens zijn werd in
1945 door de minister opgelegd,
teneinde te voorkomen, dat ten
gevolge van de toen doorgevoer
de prijsverhoging voor vlaslint,
de voorraadhouders daarvan
zouden profiteren. Daar men in
Zeeuws-vlaanderen de mening
was toegedaan, dat de prijsver
hoging niet alleen moest dienen
om de telers een hogere prijs te
kunnen betalen, doch ook om
de sterk gestegen kosten voor
bewerking en transport ten dele
te vergoeden, en men ook in an
der opzicht tegen de heffing ver
schillende bezwaren naar voren
bracht, werd door het bedrijf
schap voor vlas en hennep een
commissie ingesteld om de zaak
te ondei'zoeken. Na bestudering
der uitgebrachte rapporten heeft
de minister thans, vijf jaar na
dat de heffing werd opgelegd,
besloten deze ook voor Zeeuws-
Vlaanderen te handhaven, het
geen betekent, dat van de an
derhalf millioen gulden, welke
de heffing over het gehele land
opbrengt, de Zeeuws-Vlaamse
vlassers bijna de helft zullen
moeten betalen.
Onaangenaam verzuim.
De heer Jac. Eggebeen te
Wolphaartsdijk schrijft ons, dat
Woensdag bij een begrafenis
vanaf Sloe te Nieuwdorp, de
lijkauto die om 11 uur ter plaat
se moest zijn, om half 12 nog
niet verschenen was. Toen men
de secretarie de 's-Heer Arends-
kerke hierover opbelde, werd
geantwoord dat er stagnatie
was, maar dat de auto spoedig
zou komen. Tegen 12 uur was
de lijkauto Inderdaad ter plaat
se. De stagnatie bleek hierin te
bestaan, dat vergeten was de
chauffeur te waarschuwen, met
het gevolg, dat een vijftigtal
mensen plus de dragers en de
grafdelvers, ongeveer een uur
moesten wachten. Inzender
spreekt de hoop uit, dat zoiets
in het vervolg zal worden voor
komen.
Het K.N.M.I. te De Bilt deelt
mede: De gemiddelde tempera
tuur van de drie zomermaanden
Juni, Juli en Augustus heeft dit
jaar te De Bilt 17,2 graden Cel
sius bedragen tegen 16,0 graden
Celsius normaal.
Daarmede komt deze zomer
op de derde plaats, wanneer
men alle zomers sedert 1900
rangschikt naar hun gemiddelde
temperatuur. Alleen in de ja
ren 1947 en 1911 was de gemid
delde temperatuur van de drie
zomermaanden hoger. Te De
Bilt kwamen 21 zomerse dagen
voor tegen 15 normaal. Het aan
tal uren zonneschijn bedroeg in
deze periode 657 tegen 599 nor
maal en de hoeveelheid regen
268 millimeter tegen 218 nor
maal. Hieruit blijkt, dat het
weer, ondanks de vele regen,
over het algemeen toch aan de
zonnige kant is geweest.
De aardbeving
in Boven-Assam.
Te Gauhauti is officieel be
kend gemaakt, dat door de aard
beving op 15 Augustus en de
daaraanvolgende overstromin
gen een gebied van ongeveer
38.000 vierkante kilometer scha
de heeft geleden. Anderhalf mil
lioen mensen zijn getroffen en
naar schatting meer dan 1000
om het leven gekomen. Een zui
vere waardering van de toe
stand is nog niet mogelijk, om
dat weinig berichten worden
ontvangen van 't heuvelgebied,
waar thans aardverschuivingen
en overstromingen plaats vin
den. Naar schatting zijn bijna
100.000 stuks vee omgekomen en
is aan eigendommen voor 40
millioen gulden schade toege
bracht.
(Van onze speciale verslaggever.)
Dat de zaak der kerkhervorming in Noord-Brabant met grote
moeite op de been is gebleven, weet iedereen. In dit voor negentig
procent roomse land betekenen de protestanten alleen maar iets
in het noordwesten en in het Land van Heusden en Altena. Voorts
kunnen zij zich handhaven ln de steden en grote dorpen. Maar op
het platteland van Brabant lelden de kerken der reformatie een
kwijnend bestaan.
Wie een treffende illustratie wil zien van het verdwijnende pro
testantisme, moet eens een tocht maken langs de Maas van Vier-
lingsbeek tot Heusden, zoals wjj deden. Dan vraagt hij zich af hoe
het mogelijk is, dat zulke kleine groepjes tot op heden in stand
zijn gebleven.
Het begint al in Vierlingsbeek,
ln welke gemeente de Maas Bra
bant binnenkomt. In deze plaats
hebben menigmaal Oranjevorsten
vertoefd, wanneer zij in de omge
ving van het dorp op jacht gin
gen. Z(j logeerden dan ln de pas
torie, welke nog heden naast het
Hervormde kerkje staat, al wordt
zij niet meer door een predikant
bewoond. Vierlingsbeek is name
lijk gecombineerd met Boxmeer
fn Sambeek; er wonen hier twee
Hervormde gezinnen en enkele
vreemdelingen, tezamen een ge
meente van nog geen twintig zie
len vormend.
In noordelijke richting fietsend
zien we weldra de Indrukwekken
de toren van Sambeek oprijzen.
Eenmaal vergaderden de protes
tanten van Sambeek des Zondags
ln deze toren. Zij hadden welis
waar de beschikking over de kerk
maar die was toch te groot; de
kerk raakte in verval en bleef na
een brand dakloos staan. Op het
eind der 18e eeuw groeide er een
boom in de verlaten kerkruimte.
Daarin kwam verandering toen
het gebouw in 1800 aan de room
sen werd teruggegeven en de Her
vormden een soort kapel konden
bouwen, die nog af en toe voor
de eredienst wordt gebruikt. In
de oorlogstijd werd de grote kerk
totaal verwoest en bleef de mas
sale toren van Sambeek zwaar-
oeschadigd staan.
Boxmeer heeft een aardig Her
vormd kerkje maar de zusterge-
ineente van Beugen moest haar
bestaan in 1816 al opgeven. Het
stadje Cuyk, welbekend bij de tip
pelaars van de Vierdaagse, telt
3850 inwoners. De Hervormde ge
meente omvat tachtig personen
maar die komen voor een deel uit
omliggende plaatsjes. Tussen
Cuyk en Grave liggen enkele dor-
£en. Men zal er geen protestantse
wenstekenen meer aanschouwen.
De roomse domineeszoon.
Ook- Grave is een aardig stadje,
nog duidelijk herkenbaar als een
vesting. In een der straatjes vin
den we een kloosterkapel inge
richt tot Hervormde kerk. Vlak
er bij zien we een huis met ge
denksteen, opgericht ter nage
dachtenis aan J. G. Ie Sage ten
Broek, die zijn laatste jaren in
dit stadje heeft gesleten.
Men vraagt zich misschien af
Ï/at deze man, die van 1775 tot
847 leefde, heeft betekend. Wel
nu, deze zoon van een Groninger
predikant en hoogleraar is de eer
ste geweest, die de R.K. kerk ln
Nederland in de vorige eeuw tot
bewustwording bracht. De domi
neeszoon werd een vurig aanhan
ger van Rome's kerk. Schaepman
fioemde hem „Onze eerste ge
tuige".
De bochtige dijk langs de Maas
Volgende, bereiken we spoedig het
kasteelstadje Ravestein, waar de
spoorbrug in de lijn 's-Hertogen-
bosch-Nijmegen ligt. Ravenstein
bezit een gerestaureerde Her
vormde kerk. Maar in dit witte
bedehuis komen 's Zondags
slechts enkele mensen bijeen. De
gemeente is gecombineerd met
Grave en Dieden en telt niet meer
dan 32 leden.
Dieden bestaat kerkelijk alleen
OP papier want het middeleeuwse
kerkje waarvan we de restanten
aanschouwen, dient de omwonen
de boeren tot schuur. Het is al
zeer lang buiten gebruik. De to
ren die het Maaslandschap be
heerst, mist zijn spits. Naargees
tig vliegen de kraaien weg uit de
ruïneuze galmgaten als wij na
deren.
In de boomgaard naast het
kerkje is een plek afgezet met
gaas en overhuifd door een treur
wilg. Twee grafstenen bevestigen
de indruk dat hier een kerkhof
ligt. Een der stenen is blanco, de
andere vermeldt de naam van
Henri Singendonck 18451855.
Wie iets begeert te weten van de
tragiek welke er schuilt achter
dit graf, dient de roman „De
Spiegelklok" van G. Kraan—v. d.
Burg te lezen.
Dieden heeft maar twee pro
testantse inwoners. De volgende
plaats, alweer een stadje en wel
Megen, is een centrum van rooms
onderwijs. Er zijn ook een paar
kloosters. Maar de protestanten
die hier gevestigd zyn, moeten
een heel eind verder naar de kerk,
namelijk te Oijen.
Communistische herder.
Staande voor het miniatuur
bedehuis van Oijen, dat uit 1810
dateert, herinneren wij ons hoe in
de vooroorlogse jaren dr J. L.
Snethlage hier preekte. Deze her
der en leraar van een uitermate
kleine kudde was communist.
Thans heeft hij zijn geloof volle
dig afgezworen en schaart hij zich
bij de vrijdenkers. Zal hy de wei
nige Hervormden hier erg ge
sticht hebben?
Tussen Oijen en Lith ligt het
dorp dat de namen van beide
plaatsen verenigt: Lithoyen. In
Lith is een Hervormde gemeente,
jammer genoeg zonder kerk. Het
antieke Godshuis werd in de oor
log door een vliegende bom ver
woest. Daarbij verloor de predi
kant het licht zijner ogen. Nu
woont er een andere dominé, die
zijn gemeenteleden op de Rustdag
verzamelt in de pastoriezaal.
Twee jaar geleden heeft de hele
bevolking van Lith letterlijk mee-
gearbeid aan de bouw van een ka
pel ter ere van Maria. Ook de
protestanten hielpen mee; zij
bikten de oude handvormstenen,
afkomstig van hun verwoeste
kerk af opdat deze zouden dienen
voor de bouw der Mariakapel
Merkwaardige gebeurtenis
Even verder dan Lith verrijst
Kessel, een plaatsje waar de Her
vormden al sedert 1807 verdwe
nen zijn. Bij Maren steken we de
Maas over naar Alem. Vroeger op heeft gezet.
lag Alem aan de Brabantse zijde
van de rivier. Men heeft de Maas
op dit punt echter verlegd, zodat
het Brabants gebleven dorp op
Gelders gebied verzeild raakte.
Deze omstandigheid maakte een
eind aan de Hervormde gemeente
van Alem. Er woonden vroeger
buiten het dorp enkele geloofsge
noten maar die gaan nu ter kerk
in Rossum dat overland te berei
ken is.
Woon bjj de duizendtallen.
Het nog bestaande kerkje van
Alem ontdekten wij achter in de
straat waar ook de rooms-katho-
lieken hun monumentale kerk
hebben. Van verre zagen wij al
een aanplakbiljet op de kerkdeur.
Zou dat nog van de Paascollecte
wezen? O, vermetele veronder
stelling: het was een aankondi
ging van de bioscoop in Kerk-
driel, waar de film „Mariandel"
zou draaien! Zo gebruikt dit dorp
de kerkdeur der Hervormden als
reclamezuil.
De deur is in jaren niet open
geweest. Vroeger kwam hier wel
eens een dominé, vertelt de bak
ker van Alem, maar dat is lang
geleden. Zo staat het kerkgebouw
er ontluisterd, de ramen met as-
faltpapier geblindeerd, gaten in
het dak, geen klok meer in het
torentje, het kerkhof als vuilnis
belt in gebruik
We gaan terug over de Maas
en fietsen op 's-Hertogenbosch
aan, waar we de nacht doorbren
gen. De volgende morgen is het
Zondag en begeven wjj ons naar
het Hervormde bedehuis van En
gelen, even ten Noorden van de
Brabantse hoofdstad aan de Die-
ze, dichtbij de Maas gelegen. De
pastorie staat leeg; een der Bos
se predikanten leidt de dienst
voor veertien mensen! Toch
laat de voorganger Gezang 270
zingen, waarin de woorden staan:
„Woon bij de duizendtallen, in Uw
naam vergaard".
Engelen is de laatste gemeente
in de reeks kwijnende groepjes
Hervormden. Weliswaar liggen
verderop langs de Maas nog de
puinhopen der verwoeste kerkjes
van Hedikhuizen en Herpt maar
in die dorpen waren al lang geen
gemeenten meer. En eenmaal In
Heusden, de stad van Voetius, zijn
we in een streek waar het protes
tantisme weer geheel zijn stempel
BRIEF UIT Z UID-AFRIKA.
(Van onze correspondent te Johannesburg.)
JOHANNESBURG. Zuid-Afrika, een land, dat ondanks de
importbeperkingen, altijd nog grote hoeveelheden góederen uit het
buitenland invoert, gaat aan den ljjve ondervinden, dat de Euro
pese landen en de Verenigde Staten van Noord-Amerika bepaalde
export-producten zelf gaan houden, aangezien zjj deze nodig heb
ben voor hun oorlogs-industrie.
Er gaat b.v. een dringend tekort komen aan staal. De behoefte
hieraan kan slechts voor 50 door de locale industrie worden ge
dekt. De Verenigde Naties hebben echter bergen oorlogsmateriaal
nodig voor de krijgsverrichtingen in Korea. Verder moeten enorme
voorraden van dat zelfde materiaal worden aangelegd om paraat
te zijn In geval van agressie op andere plaatsen, zodat er niet veel
staal overblyft voor vreedzame doeleinden.
De prijzen van textiel schijnen
ook plotseling geweldig opgelopen
te zijn. De Jappen, die hier vrij
grote hoeveelheden katoentjes
e.d. invoerden, zijn plotseling met
hun prijzen de hoogte ingegaan,
zodat deze thans nog hoger lig
gen dan de toch reeds verhoogde
prijzen van Europese fabrieken.
De kranten schrijven het een en
ander over slechte beurten, die
Nederlandse fabrikanten in dit
verband gemaakt hebben. Orders,
welke geplaatst werden, konden
alleen uitgevoerd worden tegen
enorm veel hogere prijzen. Het is
jammer, dat zulks moet gebeuren,
want er is hier voor de Neder
landse industrie nog een goede
markt te veroveren.
Het Iykt ons ook niet prettig
voor de semi-officiële economi
sche missie uit Nederland, welke
dezer dagen zal arriveren, tenein
de te trachten de handelsbetrek
kingen met Nederland te verste
vigen en uit te breiden. Haar taak
zal ook zijn vast te stellen of er
mogelijkheden zijn tot vestiging
van Nederlandse industrieën.
Op dit gebied is ai wat gedaan.
Zo werkt hier Bruynzeel met veel
succes. Een scheermësjesfabriek
onder Nederlandse controle zal
over enige weken in productie
gaan. Een slotenfabriek zal spoe
dig volgen.
Het aantrekkelijk resultaat
voor Nederland is, dat grondstof
fen, halffabrikaten, machines
e.d. uit Nederland worden afge
nomen. Personeel althans des
kundigen wordt uit Nederland
gehaald. Derhalve emigratie, zij
het ook op beperkte schaal.
Het verbaast ons eigenlijk, dat
wij niets horen omtrent emigratie
uit Nederland op een meer uitge
breide basis. Het particulier ini
tiatief laat zich in dergelijke za
ken echter niet stuiten. Er is een
stijgende behoefte aan geschoolde
arbeidskrachten en veel onder
nemingen proberen nu weer deze
uit Groot-Brittannië en het Con
tinent van Europa te krijgen. In
Groot-Brittannië schijnen niet zo
veel candidaten voor emigratie
meer te zijn, zodat de hoop op het
Continent is gevestigd.
Wij horen al meer en meer, dat
werkgevers aan candidaat-emi-
granten z.g. werkgevers-verkla
ringen sturen, waardoor het ver
krijgen van een vergunning om
het land binnen te komen verge
makkelijkt wordt. Het overkomt
ons herhaaldelijk, dat zakenvrien
den ons vragen: „Kerel, weet je
namen en adressen van b.v.
(Ingez. mededeling advert.)
Telegram aan Minister
Schokking.
De hoofdbesturen van de sa
menwerkende organisatie „Bond
militairen uit Indië', „Voor onze
Militairen Overzee" en „Band
Nederland-Indonesië" hebben
een telegram aan minister
Schokking gezonden. Hierin ver
zoeken zij dringend „een dusda
nige regeling te willen treffen,
dat militairen van de 7 Decem-
berdivisie en de 2e divisie tij
dens hun studie uitsluitend in
de vacantietijd worden opgeroe
pen voor herhalingsoefeningen".
steenhouwers, loodgieters, tim
merlieden, e.d. in Nederland op
dat wij hun kunnen schrijven naar
hier te emigreren". Het zou uiter
mate jammer zyn, indien deze
kansen niet zouden worden benut.
De vraag naar delfstoffen, wel
ke belangrijk zijn voor de oorlogs
industrie, zoals mangaan-,
chroom-, antimoon- en andere
ertsen, is enorm toegenomen. De
bedrijvigheid is geweldig, maar
dikwijls ook weer sukkelt men
door gebrek aan geschoolde ar
beidskrachten.
Zuid-Afrika gaat nu enige for
maties vliegtuigen met daarbij
behorend personeel naar Korea
zenden. Onmiddellijk na het be
kend worden van dit bericht,
kwamen vrijwilligers zich in gro
ten getale melden. Zij komen ech
ter vooralsnog niet in aanmerking
daar dit personeel uit de onder
de wapenen zijnde militairen zal
worden gerecruteerd.
Seretse Khama met zijn Engel
se echtgenote zijn weer eens in
„headlines" geweest. Hij heeft
zich met zijn oom, Tshekedi Kha
ma, de vroegere regent van de
Bemangwatostam uit Bechoeana-
land, verzoend en beiden trachten
nu de verbanning van vijf jaar
ongedaan te krijgen. Voorlopig
heeft de Engelse regering Seretse
met vrouw en baby maar naar
Engeland laten gaan, opdat leder
een eerst eens tot rust kan ko
men.
Op het ogenblik zijn dr Malan
en meerdere ministers van zijn
kabinet in Zuid-West-Afrika
(vroegere Duitse kolonie), aan
gezien daar een tussentijdse ver
kiezing wordt gehouden en de
Nationalisten de stemmen der
Duitsers hard nodig hebben. De
stemming bij deze Duitsers
evenais trouwens by hun stamge
noten in Duitsland zelf is ech
ter zo, dat zy maar het liefste
met rust gelaten worden en zij
zich bij voorkeur verre houden
van politiek.'
In de afgelopen weken stond
Zuid-Afrika in het teken van de
waarzin der ketting-brieven. Door
een paar shillings te offeren kon
men tot soms wel 100 binnen
krijgen. De postkantoren waren
vrijwel voor de gewone klanten
geblokkeerd, omdat aan de loket
ten grote kudden mensen stonden,
die allemaal postwissels wilden
versturen. De politie heeft inge
grepen en de rust is even snel te
ruggekeerd als de opwinding is
gekomen.
Verleden week is ergens in de
nabijheid van Kimberley, bij het
dorpje Bloemhof, een ouderwetse
„diamant-rush" geweest. Al vroeg
waren de diamant-gravers en
ook graafsters aanwezig en er
werd braaf gerend om een goed
stukje grond te pakken te krij
gen. Het bleken vrijwel allemaal
mensen te zijn, die de middel
bare leeftijd al lang gepasseerd
waren en die dergelijke evene
menten al meerdere keren mee
gemaakt hadden. Hun succes is
dus blijkbaar niet zo groot ge
weest, zodat niemand zich van
streek behoeft te maken, dat hij
bij deze „rush" niet aanwezig kon
zijn. Evenals het goud, liggen de
diamanten ook in Afrika niet voor
het oprapen.
J. J. Th. DE KOK.
(Ingez. mededeling, advert.)
Uw foto's zijn altijd goed met een Electrische Belichtingsmeter
THANS DE ORIGINELE PRINSEN SIMSONMETER VOQR F 29,50
MIDDELBURG, Nieuwe Burg 11, GOES, L. Kerkstraat 9
ONZE KINDEREN,
IE MEEST DANK
BARE ONDER
WERPEN.
Over het algemeen
is men vaak geneigd te
menen dat het foto
graferen van kinderen
erg moeilijk is. O ze
ker, het valt soms lang
niet mee, vooral wan
neer wy met vreemde
kinderen te doen heb
ben. Omdat wij deze
niet kennen reageren
zij dikwijls anders dan
wij verwachten, met het
gevolg dat wij ze gauw
lastig gaan vinden en
het ongelukkige ogen
blik verwensen waarop
wij beloofden een paar
fotootjes te maken. Een
halve eeuw geleden riep
men het beroemde vo
geltje te hulp en dit
was ook noodzakelijk
omdat het te fotografe..-.7
enkele seconden lang stil moest
staan, hetgeen zo dan wel geluk
te. Tegenwoordig helpt deze me
thode niet meer, want, zoals de
schrijver J. M. Moerkerk in zijn
boek „Camera in Kinderland"
aanhaalt, toen een fotograaf Iets
over een vogeltje mompelde kreeg
hij prompt ten antwoord: „Doe
niet zo flauw en tot liever op je
scherpte-diepte!" Misschien zijn de
kinderen werkelijk lastiger ge
worden, maar in ieder geval heeft
de foto-amateur het toch veel ge
makkelijker gekregen. Zoijfcan hij
o.a. veel korter belichten 1/100
sec. en nog korter is voor velen
bereikbaar en voor hem opent
dit ongekende mogelijkheden om
werkelijk goede en vooral spre
kende foto's te maken. Het kind
behoeft nu niet meer te poseren
maar kan in actie „vereeuwigd"
worden.
LAAT ZE NIET POSEREN.
Wanneer oudere personen ont
dekken dat zij gefotografeerd
worden, zullen zij gauw even gaan
voelen of dasje en haar wel goed
zitten en vervolgens hun liefste
glimlach vertonen en veelal willen
moeders wanneer hun kinderen
op de foto moeten er ook model
kinderen van maken. Gauw wordt
er even door het haar gestreken
en dan volgen de instructies
elkaar in snel tempo op: ga recht
op staan, doe de knoop van je
jasje dicht, kijk eens naar pappie,
enz. Ja vergeef mij moeders, maar
voelt U al eens deze neiging in
U opkomen onderdruk die dan ten
spoedigste en bedenk dat een foto
die onder dergelijke omstandighe-
Vvuiui iiuuii Kan
slagen. Het wordt ten onrechte
een imitatie van een stijve
ouderwetse foto, terwijl van die
kleine belhamels de meest origi
nele, pittige opnamen gemaakt
kunnen worden.
FOTOGRAFEER ZE IN EIGEN
OMGEVING EN IN HUN SPEL.
Een vader of moeder die reeds
veel foto's van zijn of haar kind
maakte, zal dikwijls tot de ont
dekking komen dat de opnamen,
naarmate zij van recenter datum
zijn, er niet mooier op worden.
Dit komt omdat het kind zich
meer en meer bewust wordt van
het fototoestel en, zodra dit voor
de dag gehaald wordt, onnatuur
lijk gaat doen en poseren. Probeer
dit zo veel mogelijk te voorkomen
door ze in hun spel te fotografe
ren zonder dat zij het bemerken,
dus terwijl het kind vol aandacht
in een platenboek bladert, een
burcht bouwt op het strand, een
klimpartij in het bos verricht,
enz. Trouwens elk doen en laten
van een kind is de moeite van
fotograferen waard; alleen al de
gezichtsuitdrukkingen zoals de
volle ernst waarmee het spel ge
speeld wordt, de ruzie die om een
stuk speelgoed ontstaat of de
vreugde over een voltooid bouw
werk, leveren kostelijke foto's op.
Het zal Ieder opvallen dat van de
tien opnamen die ongemerkt ge-
_,ai\i worden er ook 10 niet al
leen goed maar zelfs de moeite
waard zijn; technische fouten als
verkeerde belichting en scherp-
stelling daargelaten.
EN NU DE TECHNIEK.
De verlichting en de verlich
tingstijden zijn wel de voornaam
ste punten waarop gelet moet
worden. Natuurlijk laten wij ook
kinderen niet tegen de zon inkij
ken, maar wij zorgen voor het
veel mooiere zij- of tegenlicht. De
belichtingstijden dienen zo kort
mogelyk genomen te worden om
de snelle afwisseling van reacties
in gezicht en houding te kunnen
vangen. Ook is door de dan ge
bruikte grotere diafragma-ope
ning de scherpte-diepte zeer ge
ring, waardoor een onscherpe
achtergrond ontstaat die de actie
van de gefotografeerde versterkt
en niet stoort, maar hierover vol
gende keer meer.
Nu eerst de foto van deze week,
welke gemaakt werd door lezer
K. M. met box 1/25 sec. bij volle
zon, film 27° Sch. Zowel de ver
lichting als de belichtingstijd hier
van zijn prima. Ook werd hier ge
zorgd dat de personen niet in de
lens kijken en let vooral op de
aardige compositie-opbouw, waar
ieder direct de driehoek in ont
dekt. Een fout die wij zeer veel
tegenkomen is hier het stuk stoel
dat er bij opstaat. Op dergelijke
dingen moet wel gelet worden,
want zoiets stoort en verbrokkelt
de aandacht. Bij een vergroting
kan deze overtolligheid gemakke
lijk afgesneden worden, waardoor
het resultaat belangrijk aan
waarde zal winnen.
