„Sclieldegouwen" organiseert voor de
eerste maal een Beneluxronde.
Ontwikkelingskansen voor West-
Zeeuwsch-Vlaanderen zeer gering.
De ontwikkeling van het Christelijk
onderwijs op Walcheren.
PL0UVIER heeft Dl
Het ontbrekende woord
Ypenburg, basis voor watervlieatuigen?
Honderden auto- een motorrijders worden
verwacht.
Kan België mogelijkheden bieden?
Stichting der eerste scholen eiste grote offers.
De truc met het
spiegeltje.
Zaterdag 3 Juni 1950
PROTESTANTS CHRISTELIJK DAGBLAD
Pagina 3
Er is groot nieuws voor de auto- en motorrijders. De Motorclub
„Scheldegouwen" is voornemens op Vrijdag 1 en Zaterdag 2 Sep
tember a.s. een Beneluxronde te organiseren. Het traject zal
ruim 1300 km. lang zijn en de deelnemers aan deze bijzondere ge
beurtenis zullen de hoofdsteden van de drie Beneluxlanden aan
doen. De start vindt plaats te Bergen op Zoom en de finish is te
Middelburg.
Men mag „Scheldegouwen" wel
geluk wensen met dit' prachtige
initiatief. De voorbereidingen
voor het evenement zijn al enige
tijd in volle gang en dat daaraan
enorm veel werk vastzit zal ieder
begrijpen. Wij hopen, dat deze
Beneluxronde, die menjtelkenjare
hoopt te herhalen en die deze eer
ste maal niet het karakter van
betrouwbaarheidswedstrijd zal
dragen, doch waarbij het toeris
tisch element hoofdzaak zal zijn,
volledig mag slagen. Niettemin
zal deze ronde voldoen aan de
eisen en de voorwaarden, die in
het sportreglement gesteld wor
den.
De gedachte aan een Benelux
ronde ontstond enige tijd geleden
en het was de actieve secretaris
van „Scheldegouwen", de heer A.
W. Levering, die dit idee nader
heeft uitgewerkt. Zijn plan, eerst
klein opgezet en later steeds gro
tere omvang aannemend, werd
vooral in België met groot en
thousiasme ontvangen. Reeds
werd toestemming verleend door
de Belgische en de Luxemburgse
Motorrijdersbonden en door onze
K.N.M.V. De leden van „Schelde
gouwen" zelf hebben zich indirect
garant gesteld voor de financiële
consequenties van de ronde. De
F.I.M., de Féderation Internatio
nale Motorcyclistes, de interna
tionale motorsportorganisatie,
verleent eveneens volledige mede
werking en alle organisaties heb
ben het voorlopige programma
reeds goedgekeurd.
START IN BERGEN OP ZOOM.
Gerekend wordt op de volledige
steun en medewerking van de be
trokken grensautoriteiten wat
paspoorten, deviezen enz. betrèft.
Er wordt gerekend' op deelname
van minimaal 500 buitenlanders,
hoofdzakelijk Belgen, en even
veel Nederlanders.
Reeds zeiden wij, dat de start
zalmplaats vinden in Bergen op
Zoom. In de namiddag van 1 Sep
tember zal het grote marktter
rein worden afgezet en daar zul
len alle deelnemers zich verzame
len. De burgemeester van B. o.
Zoom, ir. H. B. J. Witte, zal het
startschot lossen en motorpolitie
zal de rijders naar de grote weg
begeleiden.
De tocht gaat dan eerst naar
Amsterdam over de Rijkswegen
via de Moerdijk. In het hartje van
Amsterdam is de eerste hoofd-
controlepost. De deelnemers zul
len van tevoren al enige tussen-
contröles zijn gepasseerd. Iedere
rijder, hetzij op de motor of in de
auto, zal van een loodje worden
voorzien, want hij en hij alleen
moet de hele tocht rijden. Behalve
in Amsterdam zijn er hoofdcon-
tröleposten in Luxemburg-stad en
in Brussel. Daartussen liggen de
nodige gewone contróles.
AMSTERDAM-MIDDELBURG.
Van Amsterdam zal de route
lopen over Amersfoort en Arn
hem en dan in één ruk, dus zon
der tussencontróle, naar Maas
tricht. Men heeft dit zo gedaan
om de rijders gelegenheid te ge
ven óf in Arnhem óf in Maas
tricht wat te rusten. Bij Eysden
wordt de grens gepasseerd. Via
Verviers en Spa gaat het dan
naar Luxemburg, waar de hoofd-
contrölepost tussen 10 en 12 uur
des morgens geopend is. De
hoofdcontróle te Brussel is tussen
5 en 7 uur des avonds open. De
tussencontröles zijn langer ge
opend. Tenslotte volgt het sluit
stuk van de ronde, n.l. van Brus
sel over Mechelen naar Antwer
pen en via Putte over de Rijks
weg naar Middelburg, waar de
finish zal zijn op de Dam voor het
clublokaal van „Scheldegouwen",
het Nederl. Koffiehuis. Aan de
Middelburgse bevolking zal wor
den verzocht de vlaggen uit te
steken. Een muziekgezelschap zal
de gehele avond op de Dam con
certeren. Tussen 9 en ca. 11 uur
zullen
zijn.
alle deelnemers binnen
i
36 K.M. PER UUR.
De gemiddelde snelheid is vast
gesteld op 36 km. per uur. Dit
betekent natuurlijk niet, dat men
niet harder mag rijden dan 36
km., maar men is tot dit getal
gekomen, nadat men daarin alle
contröle- en rusttijd enz. had ver-
calculeerd. Het inschrijfgeld be
draagt f 10.per deelnemer.
Daarvan wordt door de organise
rende club betaald een lunchpak
ket, dat iedere deelnemer onder
weg zal ontvangen, alsmede de
kosten van logies en ontbijt, ter
wijl ook iedere deelnemer een
fraai uitgevoerde plaquette zal
ontvangen. Men begrijpt dus wel,
dat „Scheldegouwen" niet zo heel
veel van dit tientje zal overhou
den.
De onkosten worden begroot op
f2500.— k f3000.—.
ERECOMITE.
Voor deze Beneluxronde Is een
erecomité gevormd, waarvan de
Commissaris der Koningin, jhr
mr A. F. C. de Casembroot, spon
taan het voorzitterschap heeft
aanvaard. Voorts hebben hierin
zitting de burgemeester van B. o.
Zoom, ir Witte, terwijl er een
plaats is gereserveerd voor de
burgemeester van Middelburg, de
heer G. J. Bos namens de K.N.
M.V., een vertegenwoordiger van
de Belgische en van de Luxem
burgse Motorrijdersbond, de heer
H. Stienlet namens de F.I.M., Jan
Liebert namens de Nederl. Sport
pers, majoor van Helden, districts
commandant van de Rijkspolitie,
de commissarissen van politie te
Middelburg en B. o. Zoom, de
voorzitters, van de Prov. V.V.V.
en de V.V.V. in Walcheren, de
voorzitter van de Polder Walche
ren en ir Th. Heyblom, hoofding.-
dir. van de Rijkswaterstaat in
Zeeland.
DE PRIJZEN.
Tenslotte de prijzen. Voor de
bond van het land, dat met het
grootste aantal deelnemers de rit
reglementair uitrijdt, is er uit een
speciaal fonds van de Provincie
Zeeland een grote zilveren wissel
beker beschikbaar gesteld. Deze
wordt, indien in drie achtereen
volgende jaren gewonnen, defini
tief eigendom. Drie jaar blijft de
beker dus altijd onder beheer van
„Scheldegouwen". Er wordt ech
ter telkenjare een replica, kleiner
formaat, aan de winnende bond
gegeven.
Voorts komt er een zilveren
wisselbeker voor de motorclub,
die met het grootste aantal deel
nemers de rit reglementair uit
rijdt. Dan zijn er nog drie andere
wisselbekers bestemd voor de
grootste Nederlandse, Belgische
en Luxemburgse club. Dit zijn dus
definitieve bekers. Voorts krijgt
iedêre deelnemer, naast zijn pla
quette, een prijs, als hij de ronde
tot een goed einde brengt. Iedere
deelnemer kan gratis aan een
grote tombola deelnemen. Voor
de prijzen heeft „Scheldegouwen"
zich in verbinding gesteld met 100
van de grootste fabrieken in Ne
derland. Reeds zijn vele toezeg
gingen van zeer waardevolle ge
schenken ontvangen.
Delen we tenslotte nog mede,
dat de pers- en propagandacom-
missie van „Scheldegouwen" door
het bestuur officieel is geïnstal
leerd en bestaat uit de heren G.
BaUintijn, N. J. Karhof, J. J. Te-
vel en R. v. d. Velde.
KARAKTERTREKKEN VAN EEN GEWEST.
In elke „levende" streek is een pogen naar grotere ontwik
keling waar te nemen. West Zeeuwsch-Vlaanderen is 'n „levend"
gebied, een streek waar men de kansen wil uitbuiten. Afge
zien van et feit dat dit noodzakelijk is, valt deze drang op
zich zelf toe te juichen.
Om succes te kunnen boeken zijn echter zekere voorwaarden
onontbeerlijk en deze ontbreken in West Zeeuwsch-Vlaanderen.
Terzake van de industrievestiging noemden wij reeds het ont
breken van voldoende werkkrachten en het transportprobleem.
Maar al te juist is de conclu
sie van het P.P.D.-rapport: „de
ontwikkelingsmogelijkheden van
West Zeeuwsch-Vlaanderen zul
len beperkt blijven zolang de
verkeerssituatie dezelfde blijft.
Met andere woorden, zolang het
gewest geïsoleerd ligt tussen de
Wester-Schelde en de grens met
België. Mocht echter de schei
ding met overig Nederland op
enigerlei wijze opgeheven kun
nen worden en we denken hier
bij vooral aan een spoorverbin
ding, dan wordt het gebied op
genomen in de economische
stroom die uitgaat van de cen
trale productie en consumptie-
centra, waardoor aan de ene
kant de kansen op industrieves
tiging groter worden, terwijl
aan de andere kant W. Zeeuwsch
Vlaanderen wellicht de functie
van „doorgangsgebied" kan krij
gen. Handel en verkeer kunnen
dan hun regionale functie zien
uitbreiden tot een interregio
nale. Dit laatste behoort 'Stellig
niet tot de onmogelijkheden,
wanneer inderdaad een landver
binding over de Zeeuwse en
Zuid-Hollandse eilanden tussen
Middelburg en Rotterdam tot
stand komt. West Zeeuwsch-
Vlaanderen vormt dan de ver-
keersschakel in de snelle ver-
Ht Nedercaucs eijtal in ae nieuwe opstelling zoais het 8 Juni u.s. tegen Zweden utoet spelen. Van links naar echts:
Rijvers, Hofma, Potharst, v. d. Hoeven, v. d. Sluys, Lenstra, Terlouw, Clavan, Mich els, Kraak en Stoffelen.
Als wü gezegende voorrechten reeds lange tijd gemeten, is de
kans zeer groot, dat wjj ze niet voldoende meer waarderen. Ten
laatste beschouwen w\j ze als een natuurlijke zaak, vergetende,
dat onze ouders en grootouders er soms om gebeden en gestreden
hebben. Eén dier voorrechten Is: vrijheid van onderwijs. De
ouders kunnen thans zonder financiële offers hun kinderen bijna
overal christelijk onderwijs doen genieten. Om bij Walcheren te
blijven, daar staat thans op elk dorp een christelijke school, waar
de Bijbel het eerste en voornaamste leerboek is.
Over de 80-jariga schoolstrijd, die er aan voorafging, zullen wij
niet uitweiden.
Het doel van dit artikel is alleen om te memoreren, welke de
eerste christelijke scholen op Walcheren waren.
Deze kwamen eerst in de ste
den Middelburg, Vlissingen en
Veere.
Op het platteland werd de be
hoefte aan christelijk onderwijs,
vooral onder de Hervormden, niet
zo gevoeld, omdat het hoofd der
Westelijk gedeelte van het Bel
gische achterland. Aldus het
rapport waarin tussen haakjes
nog opgemerkt wordt, dat deze
verbinding wellicht in Oost Z.
Vlaanderen gevonden kan wor
den in welk geval West geen
„doorgangsfunctie" zal verkrij
gen. De rapporteur voegt er nog
aan toe, dat velen deze gedach-
tengang illusoir zullen achten.
NIET REEëL.
Welnu, ook wij behoren tot
die „velen", want bekjjkt men
de zaak nuchter en reëel, dan
kan men niet anders zeggen, dat
zolang dromen bedrog zijn, een
„doorgangsfunctie" voor West
Zeeuwsch-Vlaanderen tot de
fantasieën zal behoren en voor
Oost o.i. evenzeer. Een verbin
ding over de Zuid-Hollandse en
Zeeuwse eilanden zou zulke fan
tastische bedragen gaan vergen,
dat het o.i. de moeite van het
overwegen niet waard is. De
kosten zouden nooit opwegen
tegen de (toch heus niet zo gro
te) nadelen, die er verbonden
zijn aan de verbinding van Hol
land over Roosendaal naar Ant
werpen, dat weliswaar op de
grens van Westelijk België ligt,
maar toch voldoende communi-
binding tussen Rotterdam en het catie met het Westen heeft en
(Ingez. mededeling, advert.)
waarvan de uiterste grens niet
zo ver van Antwerpen ligt.
Iets anders zou zijn, wanneer
er behoefte gevoeld zou worden
aan een kustweg van Holland
over de Zeeuwse eilanden, door
Zeeuwsch-Vlaanderen en het
Westen van België naar West-
F"ankrijk en Parijs.
Wanneer wij nu tot een slot
conclusie komen, komt het ons
voor, dat Zeeuwsch-Vlaanderen
ten zeerste gebaat zou zijn met
nauwe relaties in het aangren
zende Belgisch gebied. Kon
(West) Zeeuwsch-Vlaanderen 'n
functie krijgen ten dienste van
België, dan zouden zich onge
twijfeld meer perspectieven
openen. Deze gedachtengang
lijkt misschien gevaarlijk, doch
is het naar onze mening niet.
BIEDT BELGIë KANSEN?
Eerlijk gezegd, zijn wij er niet
voldoende mee op de hoogte of
België toe is aan industrie-de-
glomeratie, maar mocht 't zo zijn,
zou het dan niet kunnen dat een of
meer Belgische industrieën zich
op de grens of zelfs wat verder
in Zeeuwsch-Vlaanderen ves
tigen? Niet alleen voor de Bel
gische grensbewoners, waarvan
er velen in Zeeuwsch-Vlaande
ren werken (de moeilijkheden
met deze groep mensen willen
we ook in onze gedachtengang
insluiten), maar ook voor de
Zeeuws-Vlamingen zou het van
groot belang zijn.
Gezien het betrekkelijk illu
soire van deze gedachtengang,
willen wij tenslotte vaststellen,
dat de ontwi" kelingsmogelijkhe-
den voor West Zeeuwsch-Vlaan
deren uitermate gering zijn en
het maar gelukkig is, dat in dit
gebied een flink vertrekover-
schot te constateren valt. Was
dit niet't geval, West Zeeuwsch
Vlaanderen zou ongetwijfeld in
zeer moeilijke omstandigheden
komen te verkeren.
Een onderzoek naar het nete
lige „Scheldeprobleem", dat de
oplossing zou kunnen aangeven
om dit geweest uit zijn isolement
te verlossen, zou inderdaad zeer
op zijn plaats zijn, doch dan zou
den wij willen dat 't onderzoek
niet alleen gericht werd op de
verhouding van Zeeuwsch
Vlaanderen met overig Neder
land, doch vooral ook op de mo
gelijkheden, die België het ge
west kan bieden. Men wil per
slot van zaken naar 'n volledige
economische' samenwerking tus
sen de beide landen, voor de
verwezenlijking waarvan een in
tiem samengaan tot de voor
waarden behoort. K.
Openbaijp School meestal ook
voorzanger en voorlezer in hun
kerk was en de lessen met gebed
werden geopend en gesloten. Ver
der werd eenmaal in de week uit
de Bijbel gelezen en verteld. Hoe
prijzenswaardig zulk onderwijs
ook was, toch was het nog geen
christelijk onderwijs in de ware
betekenis.
Ontpopte een nieuw hoofd der
school zich als een godsdienstloze
zoals eens te Aagtekerke, dan
werd de behoefte aan christelijk
FEUILLETON.
door
O. F. WALTON.
2) o—-
Een gehele rij bloemenverko
pers stond op de rand van het
trottoir en hij stond stil om een
tuiltje viooltjes te kopen van
een meisje, dat er vermoeid en
koud uitzag. Hij had de
bloempjes niet nodig, maar haar
blik en lijdend gelaat trof hem
en hij gaf haar driemaal de prijs,
die ze vroeg.
Toen begaf hij zich naar de
winkelgalerij, die baadde in een
zee van licht. Vooral de vele ju
welierswinkels fonkelden van
goud en edelgesteenten. Overal
deden kleine electrische lampjes
schitterstralen opflitsen en
weerkaatsen, alsof de weelde
artikelen door 't volle zonlicht
beschenen werden zo moesten
ze betoverd en bedwelmend op
de kooplust der voorbijgangers
werken.
De deui van één dezer win
kels werd juist geopend, en een
jonge dame, modieus gekleed,
in een prachtige hermelijnen
pels, trad naar buiten. Dadelijk
zag zij hem en terwijl ze hem
haar hand toestak, riep ze ver
rast:
„Kapitein Fortescue! U hier?"
„Ja, Lady Violet, en ik had
allerminst verwacht u te zien.
Wat t.ok u naai Birmingham?"
„Wij logeren bij de familie De
Courcy een paar uur gaans bui
ten de stad en nu zijn we hier
om wat inkopen te doen voor
Kerstmis, daar we niet veel tijd
meer over zullen hebben als we
weer thuis zijn. Maar hoe vindt
ge het, dat we elkaar hier weer
ontmjeten! We nebben u in
't geheel niet weer gezien sinds
die heerlijke tijd aan de Ri
viera! Ga mee naar binnen, dan
kunt ge bij moeder uw opwach
ting maken; ze is bezig hier
voor Maud een armband te ko
pen. Ze heeft er haar een be
loofd voor Kerstmis, maar vond
het beter, dat Maud er zelf een
uitkoos. Maar zoals altijd die
kan niet tot een beslissing ko
men en daarom ging ik naar
buiten om nog eens in de éta
lage te k'jken. Ga nu mee en
geef ons een goede raad."
Kapitein Fortescue volgde
haar de winkel in en zag de
twee dames over de toonbank
gebogen staan. Die was beladen
met armbanden van allerlei mo
del en versiering, schitterend
van juwelen.
„Moeder, wie denkt ge, dat ik
vóór de winkel ontmoette? Kijk
eens op!"
„Kapitein Fortescue! Is 't mo
gelijk? Wat verheugt het mij u
te zien. We hebben elkaar in
maanden niet ontmoet. Waar
zijt ge nu gedetacheerd?"
„Ik ben nu in Aldershot, maar
zeer waarschijnlijk word ik
spoedig verplaatst. Ik schreef
het aan Evelyn, maar hij heeft
mijn brief niet beantwoord."
„Die ondeugende jongen! Ja,
hij is altijd een treurig slechte
briefschrijver geweest. Maar
wat doet ge in Birmingham?"
„Ik ben maar even op de
doorreis", antwoordde de ka
pitein, terwijl hij zjjn horloge
raadpleegde. „Ik ga om half zes
verder, Lady Earlswood."
„Welk 'n geluk, dat wij u dan
juist troffen! U moet ons eens
spoedig komen bezoeken. Met
de Kerstdagen hebben we ver
schillende gasten. Mogen wij u
dan ook verwachten? Evelyn is
dan ook thuis."
„Ja, doe dat", zei Lady Vio
let, ,,'tzal ons zijn of we die
verrukkelijke dagen aan de Ri
viera nog eens beleven. Boven
dien wou ik u de foto's laten
zien, die wij toen genomen heb
ben. Ze zijn prachtig geslaagd."
„Ik zou graag van de uitno
diging gebruik maken, maar ik
vrees, dat het mij niet mogelijk
zal zijn."
„Is 't bepaald onmogelijk?",
vroeg Lady Earlswood. „Toe, zie
het te schikken."
„Toch ben ik bang, dat ik het
niet kan doen. U moet weten,
mijn vader is de laatste tijd niet
wel en nu ga ik hem bezoe
ken. Wat er aan scheelt weet
ik in 't geheel niet. Gistermor
gen ontving ik een brief van
hem, klaarblijkelijk geschreven
toen hij nog redelijk wel was en
vandaag kreeg ik een telegram,
dat mij vroeg dadelijk te ko
men. Als hij ernstig ziek is en
mijn hulp behoeft ja, dan na
tuurlijk, dan moet Ik alles laten
varen en mij tijdens zijn ziekte
aan hem geven."
„Ja, dat spreekt; maar 'tis
toch mogelijk, dat het zo erg niet
is, en hij u verlangt te spreken
over 't een of andeiIn ieder ge
val, laat het ons weten. Een en
kel regeltje of een woordje: Ik
kom. Dat is voldoende."
„Heel gaarne, Lady Earlswood.
ik zal het beslist niet vergeten.
Nu moet ik tot mijn spijt Lady
Maud bij het uitzoeken van haar
armband aan haar lot overlaten
en my haasten om het station te
bereiken."
„Och, moet ge nu al vertrek
ken? Kunt ge niet met ons gaan
theedrinken bij Fletcher? Wij
zijn hier in een paar minuten
klaar."
,,'tKan heus niet, dames. Ik
zou mijn trein missen als ik het
deed."
Hij' nam afscheid en liep
haastig de winkelgalerij langs,
doch Lady Violet kwam weer
even naar buiten om naar een
andere armband in de étalage
te zien ten minste, zo zij
voorgaf; maar haar blik ging,
toen zij eenmaal buiten stond,
niet in de richting van de schit
terend verlichte uitstalkast,
„Wat kennen ze mij nog wei
nig", dacht de kapitein, toen hij
de overvolle trappen naar het
vijfde perron afdaalde. „Wat js
haar gedachtenwereld toch an
ders dan de mijne, 't Wordt toch
tijd, dat ik duidelijk te verstaan
geef, dat ik mij in haar levens
beschouwing niet thuis gevoel,
Waarom anders heeft God mij
wat beters geleerd?"
(Wordt vervolgd.
(Ingez. mededeling advert.)
O.a. verkrijgbaar bij:
fa. T. FABERY de JONGE,
Lange Kerkstraat 30, GOES.
onderwijs gevoeld en kwam er
een christelijke school.
De eerste scholen.
Het waren meestal de Chr. Af
gescheidenen, die het eerst de
handen ineen sloegen om een
christelijke school te stichten al
moesten zij alles, dus schoolge
bouw, schoolmeubels, leermidde
len en niet te vergeten de sala
rissen uit eigen zak betalen. Bo
vendien moesten zij eerst van
overheidswege daartoe autorisa
tie of lergunning hebben en deze
werd door de liberale regering
niet spoedig gegeven.
De eerste vrije christelijke
school in ons land js de Marnix-
school te Amsterdam geopend 23
Aug. 1841. In 1850 waren in ge
heel Nederland nog maar 13
christelijke scholen. De eerste
ohristelijke school in Zeeland is
die te Goes, uitgaande van de
schoolvereniging Nathanaël, wier
school nog op de Westwal staat
en in 1854 is geopend.
In Februari 1852 was de zaak
van 't christelijk onderwijs in de
kerkeraad der Chr. Afgescheiden
gemeente te Middelburg reeds ter
sprake gebracht. Het duurde nog
tot 15 Aug. 1860 voor de school in
de Gravenstraat kon geopend
worden. Deze is dus de eerste
christelijke school op Walcheren.
De tweede chr. school weid op
4 Mei te Vlissingen geopend. Een
groot ijveraar van het chr. onder
wijs aldaar was de Ned. Herv.
predikant Ds J. J. van Toorenen-
bergen.
De derde christelijke school op
Walcheren was die van de Vrije
Evangelische gemeente te Mid
delburg van Ds A. Mooy, welke
kerkgroep was voortgekomen uit
de Anti-togabeweging. Twee pak
huizen in de Koepoortstraat wer
den tot school en onderwijzerswo
ning verbouwd. Het bestuur der
school huldigde het beginsel der
vrijwilligheid. Geen schoolgeld
werd gevraagd en geen vast sala
ris aan de onderwijzer toegezegd.
Elke Vrijdagavond werd een bid
stond voor de school gehouden
enelke week werd zoveel
ontvangen als er nodig was. De
school werd op 2 Jan. 1866 ge
opend. Toen Ds Mooy Middelburg
verliet en spoedig daarna ook de
hoofdonderwijzer J. C. Luiting,
gingen kerk en school te niet. De
laatste had slechts 5 jaar bestaan.
In 't zelfde jaar 1866, n.l. op 1
Juli werd te Middelburg nog een
christelijke school geopend in de
Boogaardstraat, thans de bekende
Boogaardzaal, door het ijveren
van ds J. P. Nonhebei, een vurig
bestrijder van het modernisme. In
1902 werd de school verenigd met
die, welke toen reeds in de Sin
gelstraat stond tot de bekende
Christelijke Burgerschool. De
vijfde christelijke school op Wal
cheren kwam in 1871 te Veere. In
't zelfde jaar n.l. op 1 Nov. werd
„Kattenhuis" gerechtelijk
ontruimd-
Drie welgedane katers zijn
ruim een jaar de enige bewo
ners geweest van een huis
van 16 kamers te Providence
in de Noord-Amerikaanse
staat Rhode Island. Mevrouw
Sophie Howard had het zo in
haar testament beschikt cn
haar dienstmeisje kwam zo
nu en dan naar de dieren kij
ken. De rechtbank was ech
ter van mening, dat het huis
beter door menselijke we
zens bewoond kon worden en
heeft de katten er uit gezet.
ook te Biggekerke een christelij
ke school geopend. Dan kwam
Domburg op 20 Juli 1878, vooral
door het ijveren van mevr. Wed.
ds A. M. Snouck Hurgronje, geb.
Jonkvr. J. E. Schorer.
In 1881 werd te Aagtekerke de
z.g. Diaconieschool gesticht, aldus
genoemd omdat zij van de kerke
raad der Ned. Herv. gemeente
uitging. Door de kerkeraad der
Ned. Herv. gemeente te Middel
burg werd in 1882 een christelijk
school voor min -en onvermogen-
den op het Molenwater gesticht
in een voormalig pakhuis der O. I.
Compagnie.
De eerste Zondag van elke
maand, als een orthodoxe predi
kant predikte, werd een kerkcol-
lecte voor de school gehouden. In
4 jaar tijds werd plm. f 11.000
ontvangen.
Daarna kwam op Walcheren
enige stilstand, waarvan mogelijk
de Doleantie niet geheel vrij was.
Toen echter in 1889 door de
wet Mackay ook aan de bijzon
dere school enige subsidie werd
toegekend, vermeerderde het
aantal christelijke scholen, al wa
ren de financiële moeilijkheden
nog groot.
Op 1 Aug. 1892 werd te Koude-
kerke een christelijke school op
gericht en op 17 Febr. 1894 te
Grijpskerke, in 't zelfde jaar op
15 Nov. gevolgd door Oost- en
West-Souburg.
Later nam het aantal christe
lijke scholen op Walcheren zoda
nig toe, dat er op elk dorp ge
legenheid was voor ohristelijk on
derwijs. Wy kunnen niet anders
dan ons daarover verblijden. In
enkele gemeenten kwam zelfs,
vooral door de Schoolwet 1920
een tweede christelijke (Her
vormde) school er bij, zoals te
Oost- en West-Souburg (hier zelfs
twee) Koudekerke, Serooskerke
en Biggekerke. Te Meliskerke da
Boazschool van de Geref. Ge
meente. Thans heeft Walcheren
het derde deel van al de Chr.
Scholen in Zeeland.
R.
d. M.
WEER EEN STAP VOORUIT.
Deze kop zou -
ker bij nevenstaand
foto passen, was lie.
hier niet, dat dit
weer een van die
eenvoudige trucfoto's
is, die iedereen kar
maken. Immers, iedei
die Ypenburg kent,
weet, dat, waar we
hier water zien, In
werkelijkheid een
grasveld is. Ook li
kunt een dergelijke
foto maken, maar
daarover straks.
Eerst moeten wjj
in vervolg op onze
vorige rubriek over
belichtingstijden ons
nog eens verdiepen ln uj gevoe
ligheid van onze film. Wanneer de
foto-amateur een film koopt,
weet hjj vaak niet, dat het prijs
verschil niet ontstaat doordat de
kwaliteit van de éne film beter is
dan de andere, doch dat dit ligt
aan de gevoeligheid van de film
en de soort.
De kleurgevoeligheid.
Wjj kunnen de films in hoofd
zaak in drie soorten verdelen:
1. De orthochromatische film.
Deze is gevoelig voor alle kleu
ren, behalve voor rood, dus hier
wordt rood zwart op de afdruk.
2. De panchromatische film.
Gevoelig voor alle kleuren. Alle
kleuren krijgen hiermee een goe
de kleurweergave.
3. De panchromatische film
met hoge rood-gevoeligheid. De
ze is gevoelig voor alle kleuren,
doch voor rood is het extra ge
voelig, d.w.z. rood wordt hier te
licht, bijna wit, waardoor dus 'n
rood dak in een landschap te
licht zou worden.
Wij zien hier dus, dat de 2e
film de meest geschikte is om 'n
goede kleurweergave te krijgen,
terwijl de 3e speciaal goed te
gebruiken is bij kunstlicht, om
dat dit licht meer rode stralen
bevat dan daglicht waardoor wjj
dus korter kunnen belichten.
Nu worden de films in 1 en 2
genoemd weer vervaardigd in
verschillende prijzen. En dat
komt doordat de éne film ge
voeliger is dan de andere, waar
u altijd speciaal op moet letten,
want hoe gevoeliger »uis,
zoveel korter moet u belichten.
De gevoeligheid wordt meestal
aangeduid door een getal. U
heeft b.v. wel eens op een film
27° Sch (=27 graden Scheiner)
zien staan. Met dit getal duidt
de fabrikant de snelheid van de
film aan. Nu is 27° Sch een nor
male gevoeligheid, maar wij vin
den ook films van 28-29, ja zelfs
van 33° Sch. Wanneer wü dan
nog weten, dat een film van 30°
Sch precies dubbel zo gevoelig
is als één van 27° Sch en 33'
Sch weer dubbel zo snel als 30°
Sch, dan zien wij meteen dat
elke 3 graden hoger dus de helft
korter belichten betekent, want
bij 3° hoger is de film dubbel zo
gevoelig. Maar wanneer men nu
een film gaat kopen is het best
mogelijk dat er helemaal geen
Schemer ge+ai opstaat, maar b.v.
17/10 Din. Dit komt, omdat de
fabrieken meest verschillende
gev. aanduidingen gebruiken.
De twee, die het meest voorko
men zullen wij alleen maar be
spreken en een heel gemakke
lijke omrektning hierbij is de
volgende. Bij de Din-getallen
vinden wij altijd het getal 10,
deze 10 tellen wij by het andere
op en dan hebben wij het Sch-
getal, dus 17/10 Din is 27° Sch,
20/10 Din is 30' Sch. enz.
Ecu spiegeltje boven de lens
enklaar is de trucfoto.
De practische toepassing.
Veel amateurs menen nu dat
het gebruik van een snelle film
altijd aan te bevelen is, maar dit
is niet het geval. Want hoe snel
ler een film is, zoveel groter zyn
ae zilverkorreis, waar de gevoe
lige laag uit bestaat en deze kan
vooral wanneer wij een vergro
ting laten maken zeer hinderlijk
zijn. Het beste kan men, bij
mooi weer, buiten een langzame
film en bij donker weer en
kunstlicht een snelle film ge
bruiken. En nu de truc van deze
week. Deze werd gemaakt door
bij het fotograferen een spiegel
tje horizontaal voor de lens te
houden. Het spiegeltje ziet het
onderwerp, wat wjj fotograferen
ook en projecteerd dit omge
keerd op onze film, waardoor
dus een spiegelbeeld ontstaat, zo
dat dit net water lykt. Op deze
manier zijn natuurlijk bijzonder
aardige dingen te maken, b.v. 'n
vijver voor uw huis of iemand
die met zijn kleren aan in het
water staat. Nog mooier wordt
het als u iemand een tak van 'n
boom laat vasthouden, zodat het
lijkt of hij boven het water
hangt en waar natuurlijk een
angstig gezicht bij getrokken
moet worden! Het enige waar u
voor moet zorgen is dat U een
niet te lichte ondergrond
heeft.
