Dr P. Post, directeur Keuringsdienst van
Waren, vierde 25-jarig jubileum.
«Irovinti^?»®
Het ontbrekende woord
Concentratie van industrie in Zeeuwse
centra.
APAMSON
Voorspoedige groei van keuringswezen mee
gemaakt.
Werkend aan de bevordering
van de volksgezondheid.
Minister Maoshoit over
visserüproblemen.
Tweedaags congres „Groen
van Prinsterer".
West'Zeeuwsch'Vlaanderen gehandicapt door ligging.
il
Het nutteloze anker.
Vrijdag 1 Juni 1950
„De gehele ontwikkeling van het keuringswezen heb ik mee
mogen maken en ik prjjs me er gelukkig om, want het is een móóie
groei geweest. De maatregelen ter bevordering van de volksge
zondheid zün steeds verbeterd en oneerlijke concurrentie In de
handel door knoeierij komt haast niet meer voor". Aldus dr P.
Post, de directeur van de Keuringsdienst van Waren te Goes, die
gisteren, in intieme kring, zijn 25-jarig jubileum als zodanig heeft
mogen vieren en die ons, enige dagen geleden, een interview toe-
stond, mede omdat hjj per 1 Maart 1951 met pensioen gaat.
winst gemaakt werd. Vooral met
melk werden er rare dingen ge
daan. Weliswaar waren er ge
meentelijke verordeningen, maar
er was geen greintje toezicht. Dat
is nu gelukkig practisch voorbij.
Op de 10.000 monsters, die van
melk genomen worden, vielen het
laatste jaar 25 processen-verbaal
dus dat is nihil".
„Als er nu een waardeloos
product in de winkel wordt aan-
getroffen en de fabrikant woont
niet in Uw keuringsgebied, hoe
krijgt men deze dan te pakken?"
„Dat is niet zo moeilijk. Als, na
een ingesteld onderzoek blijkt,
dat een product niet aan de eisen
voldoet, wordt de dienst, in welks
gebied de fabrikant woont, inge
schakeld. Zo hadden we dat een
tijd geleden rnet sla-olie. Het was
parafine, die onder een bedrieg
lijk merk verkocht werd. Het
duurde echter niet lang of de
zaak was „opgerold".
„Wat voor bevoegdheden heb
ben de keurmeesters van Uw
dienst?"
„In de buitendienst werken vier
keurmeesters en een hoofdkeur
meester. Deze hebben het recht
monsters te nemen en ook de win
kels en bedrijven te controleren.
Dat zijn er ongeveer 8000. Als nu
iets ondeugdelijk blijkt te zijn,
kunnen zij dit in beslag nemen.
Mee te mogen werken aan de
bevordering van de volksgezond
heid was reeds vroeg een wens
van de heer Post en toen hij dan
ook, in 1912 te Amsterdam, voor
het apothekersexamen slaagde
wist hij een stap op de weg naar
dit doel verwezenlijkt. „Mijn eer
ste betrekking kreeg ik als schei
kundige bij de Keuringsdienst van
Waren te Nijmegen", vervolgt dr
Post. U moet namelijk weten, dat,
aleer de Warenwet tot stand
kwam, er diverse gemeenten vva
ren, die er een eigen keurings
dienst op na hielden. Zo ook Nij
megen. De directeur van het
abattoir was tevens directeur van
de keuringsdienst. Samen met een
analyst onderzocht ik de mom
sters en hoewel het allemaal nog
primitief ging, er werd toch iets
gedaan. En de heer Post vertelt
verder, hoe hij twee jaar later in
Den Helder benoemd werd tot ge
meente-apotheker en directeur
van de plaatselijke keurings
dienst. Hier werkte hij gedurende
vijf jaar. Ondertussen kwam ech
ter de Warenwet tot stand en
werd Den Helder ingedeeld bij
een der districten, die toen ont
stonden. Dr Post werd toen on
derdirecteur van de Provinciale
Keuringsdienst te Friesland. Op
1 Juni 1925 volgde zijn benoeming
te Goes, waar hij in 1933 de heer
Berk als directeur opvolgde. On
dertussen werkte hij voor zijn
doctorstitel. Op 14 November
1928 promoveerde hij als dr in de
wis- en natuurkunde.
„U vertelde zoeven, dat, voor
de Warenwet tot stand kwam,
er slechts hier en daar gemeen
ten waren die een eigen dienst
hadden. Hoe ging het dan in dc
gemeenten waar geen keuring
plaats vond?"
„Tja, dat gaf soms rare proble
men. Er waren wel eens fabri
kanten, die twee soorten produc
ten maakten. Het ene dat ver
kocht werd in de, laten we maar
zeggen „gecontroleerde" gebieden
was goed, maar met het andere
werd geknoeid, zodat on
danks de lage prijs er nog flink
Controle op de kwaliteit
wenselijk.
Ter gelegenheid van de Neder
landse Visserijdag voerde minis
ter S. L. Mansholt het woord voor
leden van de „Stichting van de
Nederlandse visserij" op een bij
eenkomst in Den Haag. Hij be
sprak de vele problemen, die van
daag de dag de visserij bezig hou
den.
De minister onderscheidde voor
de visserijproblemen drie hoofd
punten, die hij uiteenzette, name
lijk het vraagstuk van de overbe-
vissing van de Noordzee. Voorts
het visserij-apparaat, met name
de vloot en de vraagstukken van
veroudering en sanering, die hier
mede samenhangen en ten derde
de afzet van visserijproducten.
Wat betreft de rentabiliteit van
trawlers op de Noordzee zeide
minister Mansholt, dat op stoom
trawlers in 1949 een gemiddeld
verlies van f5000 werd geleden,
dank zij de deelneming aan de ha
ringvisserij, want anders zou hel
verlies f 25.000 per trawler ge
weest zijn. Op motortrawlers
werd gemiddeld 18.000 gulden
verloren.
Voor vergroting van de afzet
achtte de minister een certificaat
van deugdelijkheid noodzakelijk.
Wijzende op hetgeen in vroeger
tijd met de boter is gebeurd en op
recente voorvallen van minder
aangename aard bü de afzet van
haring in het buitenland, zei hij
van mening te zijn, dat contróle
op kwaliteit wenselijk is.
Zij hebben ook het recht proces
sen-verbaal op te maken".
„Wanneer iemand een bedrijf
opent moet dat aan diverse eisen
voldoen. Welke zijn deze?"
„Allereerst dient ieder bedrijf
aangesloten te zijn op de water
leiding. Voorts zijn er diverse be
palingen t.a.v. de hygiënische in
richting. Zo moet een ijsfabrikant
een speciaal lokaal hebben waar
het ijs gemaakt wordt. Vroeger
gebeurde dat nog wel in de huis
kamers, met als gevolg diverse
vergif tigingsgevallen.
Wat de andere eisen betreft;
wanneer bijv. een kruidenier een
zaak wil beginnen moet hij een
vakdiploma hebben. Aan de op
leiding werken twee keurmees
ters van mijn dienst mee. Ikzelf
ben rijksgecommitteerde. Zo'n
diploma is natuurlijk aan vele
eisen gebonden en ook hier speelt
de hygiëne een grote rol".
„Kunt U iets vertellen over
de retributieplichtigen? Er be
staat n.l. hierover nog wel eens
misverstand."
„Retributieplichtigen we heb
ben er in ons district een kleine
8000 zijn de diverse bedrijven,
die moeten bijdragen tot de finan
cieringsregeling. Vroeger was het
n.l. zo, dat het Rijk de helft van
de financiering van de diensten
op zich nam. De gemeente betaal
de de andere helft. Voor de oorlog
besloot het Rijk plotseling geen
gelden meer beschikbaar te stel
len en aangezien we van de ge
meenten alleen niet konden leven
leek het erop dat de Warenwet
weer opgedoekt zou moeten wor
den. Gelukkig is er toen een rege
ling gekomen waarbij de bedrij
ven een bijdrage moeten verlenen
van f 1.per jaar en meer. De
gemeenten betalen 12 ct per in
woner. Een gemeente met 200
zielen betaalt dus maar 24 gulden
en wordt toch volledig door onze
dienst geholpen".
(nri -
indeling, advert.)
Actuele problemen vroegen
de aandacht.
(Van onze Utrechtse
correspondent.)
De A.R.-vereniging van burge
meesters, wethouders en gemeen
tesecretarissen „Groen van Prin
sterer" heeft te Baarn haar jaar
lijks tweedaags congres gehouden.
In zijn openingswoord wees de
voorzitter, de heer J. C. Haspels,
op drie actuele problemen. Eerst
sprak hij over de ernstige gevol
gen, welke de afstraffing der on
dernemersbelasting zou kunnen
hebben voor de gemeenten, die
zich daardoor van een belangrijk
deel harer inkomsten beroofd
zien.
In de tweede plaats vroeg hij
aandacht voor het rapport der
commissie-Langemeyer, waarin
een door de grootst mogelijke
minderheid voorgestelde regeling
inzake een gewestelijke politie op
genomen is. De heer Haspels ont
popte zich als een voorstander
van deze organisatievorm bij de
politie. Zou het tot een geweste
lijke politie kunnen komen, dan
wordt een goed en sluitend geheel
verkregen, dat heel wat anders is
dan wat de plattelandsgemeenten
thans in het rijkspolitiecorps heb
ben.
Als derde probleem noemde de
voorzitter het ontwerp van wet
inzake het kiesrecht, zoals dat
thans door het Centraal Stembu
reau is aangeboden. De heer Has
pels keurde dit ontwerp af. Wij
mogen met ons kiesrecht nimmer
de weg inslaan naar dit ten top
gevoerde individualisme, ver
klaarde hjj.
De heer C. Smeenk, oud-wet
houder van Arnhem, sprak op het
congres over de taak der over
heid.
De eerste en voornaamste taak
van de overheid, aldus de spreker,
moet gezien worden in de rechts
bedeling en rechtshandhaving, in
brede zin genomen. Naast haar
primaire taak moet ook de be
langrijke secundaire taak ge
noemd worden. Deze is het posi
tief medewerken aan de welvaart
van land en volk.
Volgens de oud-liberale mening
blijft de overheidstaak beperkt
tot rechtsbescherming. De socia
listische theorie daarentegen ziet
de overheid als alverzorgster. De
A.R. opvatting wijst de overheids-
leiding in sommige gevallen niet
af, maar trekt toch wel grenzen.
Een christen kan het staatsver
band nooit als het hoogste erken
nen. De stelling dat de enkeling
niets is, stamt uit het heidendom.
Alles wat streeft naar inper
king der geestelijke vrijheid wordt
door de A.R. opvatting bestreden.
De overheid mag niet trachten
haar beginsel aan anderen op te
leggen. In dit verband werd ook
Gereformeerde .dictatuur, als van
verschillende kanten bepleit, af
gewezen.
Met tal van voorbeelden
illustreerde de spreker zijn be
toog, dat een intensieve bespre
king opleverde bij de mannen van
de practijk.
Als tweede inleider trad de bur
gemeester A. Admiraal van Enk
huizen op, die refereerde over „De
gemeente en de volksgezondheid".
Daarnaast hield de vergadering
zich bezig met huishoudelijke za
ken.
Geval van nekkramp in
Bovenkarspel.
In de gemeente Bovenkarspel
heeft zich een geval van nek
kramp voorgedaan. De patiënt,
een ongeveer 35-jarige landbou
wer, is met de meeste spoed naar
het ziekenhuis in Hoorn ver
voerd. Thans is enige verbetering
in de ernstige toestand van de
man ingetreden.
Leerstoel voor homoeopathie.
Onlangs heeft het hoofdbe
stuur der Maatschappij tot bevor
dering der geneeskunst een brief
gericht aan de regering, waarin
het meende tegen het verlenen
van toestemming tot het oprich
ten van een leerstoel in de ho
moeopathie uit een oogpunt van
verantwoorde wetensschapsbe-
oefening, zeer ernstig te moeten
waarschuwen.
Naar aanleiding van deze brief
heeft thans het bestuur der Ver
eniging van homoeopathische ge
neesheren in Nederland zich tot
de regering gewend met een
schrijven waarin betoogd wordt,
dat de brief van het hoofdbestuur
der Mij tot bev. der geneeskunst,
wat de essentiële punten betreft,
op onjuistheden en misverstanden
berust. Het bestuur protesteert
tegen de z.i. generaliserende con
clusie, als zouden homoeopathi
sche artsen de belangen der
volksgezondheid niet op de juiste
wijze behartigen en meent dat
tegen de instelling van een leer
stoel geen enkel steekhoudend ar
gument is aangevoerd.
AMINAH BIDT VOOR BEHOUiJ VAN BERTHA DE HARÏOGH.
Zolang de uiteindelijke beslissing over de toekomst van
Bertha de Hartogh nog niet is gevallen, heeft haar verzorgster
Aminah hoop het meisje te mogen behouden. Vaak ziet men in
de straten van Singapore de wanhopige Aminah voor het be
houd van Bertha bidden.
KARAKTERTREKKEN VAN EEN GEWEST.
Wanneer men de industrie in Zeeland bestudeert, zal men be
merken, dat deze niet alleen gering in aantal, doch bovendien ta
melijk verspreid is. Zeeland is de provincie met het laagste per
centage personen, dat in de industrie werkzaam is. En West
Zeeuwsch-Vlaanderen is het deel van Zeeland waar nog minder
mensen werk vinden in de nijverheid dan gemiddeld in Zeeland.
Er is in dit gewest weinig industrie, terwjji kans op vestiging mede
geringer is door het kleine bevolkingsoverschot.
De belangrijkste industrie
centra in Zeeland zijn Vlissingen,
Middelburg, Terneuzen, Sas van
Gent en Hulst en omgeving. Ove
rigens mag opgemerkt worden,
dat het begrip industrie-cen
trum wel een groot woord is voor
deze plaatsen. Vlissingen heeft
slechts één groot bedrijf; met
Sluiskil en Sas van Gent is het
gunstiger gesteld. De situatie van
de Zeeuwse industrie blijft echter
tegengesteld aan die van de in
dustrie in Holland, waar men kan
spreken van een decentralisatie
en een voorkómen van verdere op
eenhoping van industrieën. Iets
waar Zeeland uiteraard nog niet
aan toe is. En juist hier ligt het
grote probleem bij de industriali-
satiepolitielc in Zeeland, zo zegt
het rapport van de Provinciale
Planologische Dienst, dat handelt
over de behoefte aan een kanaal
in West Zeeuwsch-Vlaanderen.
„Deze industrialisatiepolitiek zal
in Zeeland gebaseerd moeten
worden op de concentratie van de
belangrijke industrieën in enkele
centra. Dit is temeer nodig, ge
zien het feit, dat het aantal in
dustrieën dat zich in Zeeland zal
willen vestigen, beperkt zal zijn".
Aldus dit rapport waarin ook
staat: „Wat de industrialisatie-
mogelijkheden betreft, moet men
Zeeland als geheel zien".
Naar de centra.
De conclusie ligt dus voor de
hand: plaatsen als Vlissingen,
Middelburg, Terneuzen en Sas
van Gent hebben industrie en
wanneer er sprake is van vesti
ging dient dat in deze plaatsen te
geschieden. Dat is dus een stre
ven naar agglomeratie. Dit kan,
omdat zoals gezegd Zeeland
in tegenstelling met Holland nog
niet toe is aan deglomeratie en
decentralisatie.
Wanneer wij nu een blik wer
pen op West Zeeuwsch Vlaande
ren, het gebied van onderzoek
voor de samenstelling van ge
noemd rapport, kunnen we dus
zeggen, dat industrie zich hier
niet dient te vestigen, uitgezon
derd misschien in Breskens, dat
voor wat dit ggbied betreft
gunstig ligt en in het rapport
zelfs de poort van West Zeeuwsch
Vlaanderen genoemd wordt. Zegt
men nu, dat de komst van nieu
we industrieën West Zeeuwsch
Vlaanderen de kans geeft om een
meer of minder betekenende ag
glomeratie te verkrijgen en
voorts om het bevolkingsover
schot te kunnen opnemen, dan
moge opgemerkt worden wat
ook in het rapport van de P.P.D.
gedaan wordt dat W. Zeeuwsch
Vlaanderen door het lage geboor
tecijfer en het hoge vertrekover-
schot een zeer gering bevolkings
overschot heeft. Hierdoor is de
kans op vestiging van nieuwe in
dustrieën practisch uitgesloten.
Industrie heeft nu eenmaal een
mensenreserve nodig.
Ongunstige ligging.
Hierbij komt dan nog de kwes
tie van de ligging van West
Zeeuwsch Vlaanderen. Breskens
mag dan al voor wat betreft dit
gewest gunstig liggen voor in
dustrievestiging, het gehele ge
bied wordt gehandicapt door het
vaak moeilijke en kostbare ver
voer, zowel van producten als van
grondstoffen.
Geldt voor Zeeland reeds, dat
de in de provincie gevestigde in
dustrieën welke aangewezen zijn
voor het vervoer over lange af
stand (en welke industrie van
enige betekenis heeft hiermee
niet te maken) zeer gehandicapt
worden door de hoge transport
kosten, voor Zeeuwsch Vlaande
ren geldt dit in nog sterkere ma
te. Voorzover het transporten
betreffen uit Nederland, moet
men de Spoorwegen Immers di
rect uitschakelen.
Bondsdag Herv. Jonge
Meisjesver. op G. G.
Bovengenoemde bond hield
Woensdag te Rotterdam de jaar
lijkse meisjesdag.
Na de opening door Mej. La-
mil te Utrecht, werd het woord
gevoerd door ds C. A. Korevaar
te Rotterdam en mej. Blijleven.
Verder werd een bezoek ge
bracht aan de diergaarde Blij-
dorp en de Maastunnel.
Bond van Vrijgemaakte
Geref. Meisjesverenigingen.
De te Enschede gehouden
Bondsdag van Vrijgemaakte
Geref. Meisjesverenigingen, was
zeer druk bezocht. Daar onge
veer 2000 meisjes aanwezig wa
ren, moest in twee kerkgebou
wen worden vergaderd.
In de Dinsdag gehouden huis
houdelijke vergadering werd
Mej. Jonkhoff als bondsbe-
stuurslid herkozen. Gekozen
werden de dames H. Lolkema te
Groningen en N. Glas te Alk
maar.
De volgende bondsdag zal te
Amersfoort worden gehouden.
In de grote vergaderingen van
Woensdag werd het woord ge
voerd door ds H. J. de Vries te
Eindhoven over „Ons werk in
het licht van Gods Woord" en
prof. C. Veenhof over „Het
meisje in de wereldworsteling".
Zwaluw kwam terug.
Enige tijd geleden kregen de
scholieren te Retranchement
vreemd bezoek in de klas. Een
zwaluw kwam het lokaal bin
nenvliegen. Het diertje had een
ring aan zijn pootjes met het op
schrift: Museum Leiden Holland.
F 52316.
Dezer dagen kwam uit Leiden
het bericht, dat het hier een boe
renzwaluw betrof, die. in 194.3 te
Retranchement als nestjong ge
ringd was.
FEUILLETON.
door
O. F. WALTON.
HOOFDSTUK I.
In de winkelgalerij.
Het New Street station te Bir
mingham is de hele dag een to-
r-eel van grote bedrijvigheid,
maar op sommige uren, als vele
treinen tegelijk binnenkomen
en vertrekken, de toeloop de
dru!jte ,er' het gedrang onbe
schrijfelijk. Twee voorname
spoorlynerde London and
North-Western en de Midland-
lijn hebben daar haar kruis
punt.
Toen de London-express bin-
nenstoomde, wachtte een lange
rij van witkielen zijn aankomst
af en toen hij zijn vaart vermin
derde, hielden de mannen hun
ogen gericht op de reeks eerste
klasse-wagons, want daar waren
de fooien te verwachten. De
meeste passagiers reisden even
wel verder; slechts één heer, met
een groot valie: in zijn hand,
kwam voor het open portier c i
maakte aanstalten om uit te
stappen.
De witkielen -nelden in storm
pas op hem toe allen verlangend
om hem van zijn bagage te ont
lasten.
Hij koos één der dienstman
nen uit de groep en overhan
digde hem zijn valies; de ande
ren dropen teleurgesteld af.
„Waarheen, mijnheer?"
„De Midlandtrein naar 't Noor
den. Op welk perron komt die
voor?"
„t Vijfde, mijnheer. Hebt u
nog koffers in de bagagewa
gen?"
„Neen, niets meer. Laat me
eens zien; hij vertrekt om half
zes? Dan heb ik nog een vol uur
de tijd."
,Niet ten volle, mijnheer. Uw
trein was wat te laat binnen,
't Gebeurt niet dikwijls dat een
express te laat komt, maar deze
is vijf minuten over tijd."
De reiziger haalde zijn horloge
uit de zak om het te vergelijken
met de grote stationsklok ca
volgde toen de dienstman cle
trap op naar de brug, die zich
uitstrekte over het gehele sta
tion, dwars over al de zes per
rons. Toen zij op het vijfde wa
ren aangekomen, ontsloeg hij c.e
man, die straalde van genoegen,
toen hij het dubbele van het be
drag dat hij verwacht had, in de
zak stak.
Een paar minuten lang liep
de jonge man, want hij was niet
ouder dan vijf-en-twintig jaar,
ongeduldig het perron op en
neer. Hij was uit zijn humeur
door het oponthoud en het ge
raas op het station deed zijn ze
nuwen onaangenaam nan. Het
krijsend geknars der remmen op
een binnenkomende en het
zware zuchten van een vertrek
kende trein, het gerammel der
bagagewagentjes op de perrons,
het luidkeels roepen der couvan-
tenjongens en het onophoude
lijke heen en weer vliegen der
mensen in alle richtingen, prik
kelde hem die dag bijzonder
en hij kon geen rekenschap ge
ven waarom.
Hij was niet afkomstig van
het platteland en wel gewend
aan Londense straten- en sta
tionsdrukte; anders gaf hij niet
om gedrang erg gewoel, maar
't scheen hem vandaag toe, dat
hij die wanklanken geen
uur lang zou kunnen aanhoren.
Hij besloot het station te ver-
.laten en de stad in te gaan, tot
dat het tijd was voor zijn trein.
Hij gaf zijn valies af bij het
Midland bagage-bureau, klom
de vluchttrappen weer op te
midden van een onafgebroken
mensenstroom en baande zien
.toen een weg naar buiten.
Onderwijl wendde meer dan
èèn Z'ch om, teneinde hem
nauwkeuriger gade te slaan. Hij
was iemand, die, zelfs temidden
van een menigte, onwillekeurig
de aandacht tot zjch trok. Slank
en welgebouwd, was hij van top
tot teen soldaat; zijn beroep was
uit houding en oogopslag duide
lijk kenbaar voor ieder die hem
zag; maar dat was toch de eigen
lijke reden niet, waarom de
voorbijgangers hem bijzondere
belangstelling - schonken, 't Was
niet zozeer zijn kranige, manne
lijke figuur, als wel zijn buiten
gewoon knap gelaat, met zijn be
schaafde trekken, dat hem
maakte tot iemand, die de alge
mene opmerkzaamheid tot zich
trok. Zijn gehele aristocratische
verschijning kon niet nalaten in
druk te maken op iedere voor
bijganger.
„Dat is vast één van de bo
venste tienduizend, zou ik den
ken!" merkte iemand uit de me
nigte op tot zijn metgezel, toen
de slanke reiziger het Stations
plein overstak en de Corporation
Street, insloeg.
Alle winkelétalages waren
schitterend verlicht, want in De
cember is het om half vijf al
donker. 'tWas druk op straat in
de tijd vlak voor Kerstmis, en
dichte drommen mannen, vrou
wen en kinderen deden hun
kerst-inkopen of slenterden
langs de aantrekkelijke uitstal
lingen achter de winkelramen.
Maar ondanks de menigte was
het hier rustig, vergeleken bij
het gedruis op het station, ter
wijl de koude, frisse lucht ver
kwikkend op hem werkte na de
benauwende rook- en stoom-
lucht op 't perron.
(Wordt vervolgd.)
S
Sluiting brug over Arnekanaal
De hoofdingenieur-directeur
van de Rijkswaterstaat in de di
rectie Zeeland te Middelburg,
brengt ter kennis van belangheb
benden dat met ingang van 4 Juni
1950, d.i. de dag, waarop de nieu
we draaibrug over de mond van
het Arnekanaal (brug over het
zijkanaal naar de Oude Arne bij
de samenkomst met het kanaal
door Walcheren) in gebruik wordt
gesteld, deze brug voor de scheep
vaart zal zijn gesloten:
des Zondags (christelijke feest
dagen, welke niet op een Zondag
vallen, worden beschouwd als
werkdagen): van 0 uur tot 24
uur,
op overige dagen des nachts:
van 0 uur tot 5 uur, doch gedu
rende deze sluitingstijd zal de
verzoek worden geopend van 1
April tot en met 31 October tus
sen 3 uur en 3 uur 30 minuten
en van 1 November tot 1 April
tussen 4 uur 30 minuten en 5 uur.
Grote werkloosheid verwacht.
„Onverantwoordelijk en schan
delijk" noemt men in Belgische
visserskringen de beslissing van
de ministers van Economische
Zaken en Buitenlandse Handel,
om vis in te voeren in de maand
Mei n.l. 100 ton gepen en 100 ton
zeevis, (waarvan 25 ton uit Ne
derland, Denemarken 50 ton,
Noorwegen 15 ton en Zweden 10
ton). Volgens deze kringen wordt
een nationale nijverheid genekt,
opdat de Waalse industrie zou
kunnen exporteren.
Diverse reders varen nog in de
hoop, dat een invoerstop hun be
drijven gaande zou kunnen hou
den. Vele reders echter bieden
hun vaartuigen tegen lage prijzen
te koop aan. Zo ligt bijv. de 069 te
Arnemuiden op de scheepswerf en
is aangekocht ter vervanging van
de hoogaars Arn. 46 te Veere. De
werkloosheid in de Belgische vis
serij bedraagt thans reeds 445 op
een totaal van 2000 vissers, welk
cijfer weldra verdriedubbelen zal,
daar de vaartuigen door het zak
ken der prijzen van vis in de ha
vens zullen blijven liggen. Een
visser geeft werk aan minstens
vijf werklieden van de aanver
wante bedrijven.
Wanneer binnen een paar we
ken de werkloosheid aan de Bel
gisch kust dus zal zijn toegeno
men met een kleine 10.000 man
uit het zeevisserijbedrijf en aan
verwante nijverheden, zal dit op
nieuw een der gevolgen zijn van
de nieuwe beslissing.
MIDDELBURG.
Jaarvergadering van de buurt
vereniging 't Zand.
Woensdagavond is in het Schut
tershof te Middelburg de jaarver
gadering gehouden van de buurt
vereniging 't Zand.
Op deze vergadering bleek, dat
er nog steeds groei in deze nog
geen drie jaar bestaande buurt
vereniging zit, want het aantal
gezinnen, dat lid is bedraagt mo
menteel 500, met in totaal onge
veer 21000 personen.
In zijn openingswoord besprak
de voorzitter, de heer B. Jacob-
sen, o.m. de samenwerking met
„Nieuw Middelburg" en de ver
houding tot „Uit het Volk—Voor
het Volk". De voorzitter stelde
voor nieuwe besprekingen te be
ginnen over de aansluiting bij
deze vereniging, nadat de speel
tuin gereed is gekomen.
De voorzitter vertelde voorts,
dat de kosten van de speeltuin
f 40.000.zouden hebben bedra
gen, doch met medewerking van
verschillende zijden, w.o. de Mid
delburgse Ambachtsschool, de
tuin voor de helft van het bedrag
wordt aangelegd.
Diverse acties brachten op
f 1800.f 2500.kreeg men uit
een Engels fonds en f 4000.uit
het Fonds Noodgebieden. Men
heeft nu een aanvraag bij de ge
meente ingediend om een lening
van f 7000.en spr. kon mede
delen, dat van de uitgeschreven
Obligatielening 70 obligaties zijn
geplaatst.
De secretaris, de heer J. Min
naar gaf een jaaroverzicht, waar
bij hij de oprichting van een voet-
balafd., korfbalclub en wandel-
sportafd. memoreerde. De pen
ningmeester, de heer J. H. Keizer,
deelde aan de hand van de finan
ciële overzichten mee, dat de ont
vangsten van de alg. kas van 1
Jan. 1949 tot 31 Mei 1950 hadden
bedragen f 5388,63 en er een sal
do was van f 807.12.
Aangezien men van plan is, de
door de regering welwillend af
gestane en thans in de speeltuin
opgebouwde Zwitserse barak aan
te kopen, bleek, dat de vereniging
eerst rechtspersoonlijkheid moest
bezitten. Er werden daarom sta
tuten en een huishoudelijk regle
ment ingediend, die tijdens ,de
vergadering werden goedgekeurd.
Nadat de bestursverkiezing had
plaats gehad, sprak de heer W.
Klaren, administrateur der Ned.
Unie van Speeltuin Organisaties.
Na het huishoudelijk gedeelte
brachten de „Zuid-Westers" nog
een vrolijk programma.
Gevonden voorwerpen.
De Commissiaris van Politie
maakt bekend, dat aan zijn bu
reau de volgende voorwerpen als
gevonden zijn gedeponeerd en te
rug te bekomen Zaterdagavond
tussen 19 en 20 uur:
Verschillende huissleutels,
zwarte dameshoed, gevoerde
handschoen, kinder armbandje,
tafelzeiltje, speldje (tennisraket)
sjaal, blauw kinderwantje, blauw
kinderbroekje, glacé handschoen,
dames glacé handschoen, stoffen
handschoen, contact sleuteltje,
dommekracht.
vim
EEN KOOPJE.
W'j hebben in de krant kun
nen lezen, dat de Ronde Tafel
Conferentie die het vorig jaar
gehouden werd in totaal 2,5 mil-
lioen gulden heeft gekost.
Er zullen misschien uiel zwart
kijkers zijn die menen dat een
zo groot bedrag voor dit doel
toch wel wat bar is, maar dat
lijkt me toch niet juist.
Ik heb eerder de indruk, dat
we er goed beschouwd, met een
koopje afgekomen zijn.
Zo werd aan huur voor ver
gaderzalen slechts 35 duizend
gulden uitgegeven. Te'egram- en
telefoonkosten bedroegen 56 dui
zend gulden. Aan publiciteit
werd uitgegeven 63 duizend gul
den en voor het secretariaat niet
meer dan 225 duizend gulden.
En dan is er nog een postie
voor reis- en verblijfkosten. Nog
geen volle 2 millioen gulden. Of
om precies te zijn: 1,9 millioen.
De kranten meldden indertijd,
dat de heren royaal werden ont
haald, dat ze in eerste rangs ho
tels werden ondergebracht en
dat ze schitterende auto's ter be
schikking hadden, waarmee
vooral 's avonds vaak goede sier
werd gemaakt.
Uit de cijfers blijkt nu echter,
dat dit toch wel overdreven
moet zijn geweest. Voor reis- en
verblijfkosten nog geen volle
twee millioen gulden.
Ik vind critiek op z'n tijd niet
erg. Maar dit is toch werkelijk
een koopje. Vooral als gelet
wordt op de schitterende resul
taten die bereikt werden.
De lijst van voorwerpen die bij
particulieren in bewaring worden
gehouden ligt op ons kantoor,
Korte Noordstraat ter inzage.
Fraaie overwinning van
J. Jongste.
Op de regionale Jeugdathle-
tiekwedstrijden te Rotterdam,
georganiseerd door de Rotter
damse Athletiekcommissie be
haalde het Juniorenlid J. Jong
ste van de Gymnastiekvereni
ging „Achilles" de le prijs op
vérspringen met 5.37 meter, en
de le prijs op de 60 meter in 7 6
seconden.
Werkzaamheden aan de Speeltuin
vorderen.
Ongeveer 15 jongelui van de
Ambachtsschool werken o.l.v.
leraar de heer P. Verhage aan de
speeltuin op 't Zand. 't Is een lust
deze knapen te zien werken. Ze
kunnen letterlijk alles. Enkelen
zijn bezig met het metselen van
de de toegangspoort, de grote
zandbak is reeds gereed gekomen
en met de piasvijver is men nog
bezig. Ook de riolering wordt
door de jongens aangelegd. Straks
zullen ze ook het tegelplateau
aanleggen en tenslotte zullen de
speelwerktuigen op het terrein
worden aangebracht, waarna om
streeks 15 Juli de speeltuin zal
kunnen worden geopend.
Gevaarljjke bocht verdwijnt.
Men is deze week begonnen met
het laten verdwijnen van de ge
vaarlijke bocht PoelendaleKou-
dekerkseweg .Eerst moet de rio
lering worden doorgetrokken,
waarna het wegtrace kan wor
den verlegd, zodat de beide wegen
in het verlengde van elkaar ko
men te leggen en een gevaarlijke
bocht zal verdwijnen.
VLISSINGEN.
Gevonden voorwerpen.
De Commissaris van Politie
te Vlissingen deelt mede, dat aan
zijn bureau als gevonden zijn ge
deponeerd:
Een damesrijwiel, een alpino
muts, dop van een benzinetank en
een kindermuts; en dat inlichtin
gen op het politiebureau zijn te
bekomen van de adressen waar
de volgende gevonden voorwerpen
aanwezig zijn:
Een koperen passer, een kope
ren kinderring, een wit kinder
schoentje, twee buigtangetjes, 'n
hamer, 'n fietsketting, 'n strand
bal, enkele huissleutels, porte-
monnaie met inhoud, een heren
hoed, een ceintuur, een dames
portefeuille met inhoud, een rub
berlaars, een poppenwagentje en
een wit kinderschoentje.
(Zie vervolg pag 3).
