AVONTUREN Engel de Ruyter, een waardig zoon van zijn vader. „Nationaal verzet eis:" MWa-JHrMI Bureau Registratie Verdedigings werken te Middelburg heeft haar taak beëindigd. ROME, „EEN POKDALIGE DAME"? Zeeuwse Wandelingen Over voorzangers. VAN BERGEN. Van Bergen en de rovers. In Zuid-Nederland staan 5000 bunkers. Geen gemakkelijke taak. Geen stad wil méér bemind worden. Dames! Vooral nu Plan tot opheffing van gemeenten met algemene stemmen verworpen. Wijzigingen mogen niet gaan ten koste van kleine buur gemeenten. Woensdag 1 Februari 1950 PROTESTANTS CHRISTELIJK DAGBLAD Pagina 4 Hij stierf reeds op 34-jarige dia hem tot ridder sloeg. In leeftijd In de meeste oorlogen, die zijn vader te voeren had, was Engel de Ruyter ook van de partij. En we weten uit de ge schiedenis, dat De Ruyter de laatste kwart-eeuw van zijn le ven bijna doorlopend op de vloot was. Eigenlijk tegen zijn zin, want na zijn laatste (derde) huwelijk in 1652 was hij van plan te gaan rentenieren. Maar elkens riep het vaderland hem en dan kon hij niet weigeren. De Ruyter was geen partij en. hij streed voor het vader- nd. Eerst tijdens de raadpen sionaris Jan de Witt, wiens broer Cornells meermalen met hem meezeilde. En De Rüyter kon best met Cornelis de Witt opschieten. Dat heeft hem zelfs de naam gegeven, dat hij anti- Oranje was. Toen dan ook In 1672 Willem III tot stadhouder werd uitgeroepen en de ge broeders De Witt op afschuwe lijke wijze vermoord werden, probeerde het opgewonden volk in Amsterdam zijn huis te plun deren. Hij was niet thuis, maar door het flinke optreden van een buurman, die kapitein van de schutterij was, werd deze po ging verijdeld. Kort daarna kwam hij thuis en .oen drong een vreemde man zijn woning binnen, een mes in de hand om hem daarmpe te doorsteken. Een huisgenoot wierp juist bijtijds een in de gang staand los lad dertje op de indringer, die daar op vluchtte, men heeft nooit kunnen uitvinden wie de woes teling was. Maar ook tijdens Willem III vocht De Ruyter even flink als tevoren, het va derland had hem nodig en voor zijn vaderland is hij in 1676 ge storven, gesneuveld in de Mid dellandse Zee tegen de Fransen. Bij deze strijd was Engel niet aanwezig, hij was juist de Mid dellandse Zee uitgevaren met zijn vloot als convooi voor een 1 idelsvloot om deze veilig wj de Algerjjnse zeerovers rengen. Hij was juist te kexel aangekomen, toen hij van de dood van zijn vader hoorde. 1675, toen er weer al een derde oorlog met Engeland voorbij was, ontving hij van deze rid derslag een schriftelijke beves tiging, de brief op perkament," met wapens versierd en het ko ninklijk zegel aan een gouden en zilveren snoer onderaan. Door tegenwind opgehouden, bezocht hij Chattam, waar hij in de dokken de wrakken zag liggen van de schepen, die zijn vader op zijn beroemde tocht op de Theems had beschadigd! CVII. EERBEWIJZEN VOOR ENGEL. Engel was zelf ook een dap per held, die zich meermalen onderscheidde, van adelborst opklom tot kapitein-luitenant, schout bij nacht en in 1676 tot vice-admiraal. Verscheidene ka perschepen uit Algiers heeft hij veroverd, eens zelfs 144 chris tenslaven uit de handen der zeerovers bevrijd. In de slag bij Solebay tegen de Engelsen (1672) werd hij door een splin ter in de borst gewond, waar- daar hij in 2 a 3 dagen nauwe lijks kon spreken. Maar het""was vooral de roem van de grote vader, waarvan een deel afstraalde op Engel, die nog geen twintig jaar, „Jon ker" Engel Werd. Zijn vader had n.l. Denemarken geholpen tegen de Zweden, die de Sont wilden overheersen, en uit dankbaar heid verhief de koning van De nemarken De Ruyter in de adel stand: hij mocht een eigen wa pen voeren en kreeg een jaar geld van 800 rijksdaalders. Deze adellijke titel was erfelijk, waardoor ook Engel een ectel- man wérd. In 1668 na de 2e Engelse oor log was Engel in Engeland, nu met vredelievende bedoelingen, n.l. om de nieuwe gezant Jo- han Meerman af te halen. Door de groten van Engeland werd hij uiterst vriendelijk ontvan gen, evenals door de koning, Op de laatste tocht van De Ruyter tegen de Fransen in de Middellandse zee hielpen wij de Spaanse vloot een miserabele kleine vloot, die eerst zelfs nog niet te vinden was. De Spaanse koning betuigde hiervoor aan De Ruyter zijn dankbaarheid door hem tot hertog te benoe men, aan welke titel een jaar geld van 2000 ducaten verbon den was. Het bericht der be noeming bereikte De Ruyter echter pas na zijn dood, zodat Engel deze titel mocht over nemen. Deze vond het echter een te grote eer en daarom werd ze veranderd in baron. - - In de grafkelder m de Nieuwe ENGEL IS KINDERLOOS Kerk te Amsterdam werd het GESTORVEN. lijk van de zoon bij dat van zijn Engel de Ruyter is niet oud I beroemde vader begraven, geworden. Hij had niet zo'n1 L. v. W. sterk gestel als zijn vader. In 1683 is hjj op bijna 34-jarige leeftijd gestorven. Hij is onge trouwd gebleven, wat vooral zijn vader jammer vond, im mers Engel was zijn enige zoon en hij had graag kinderen van hem gezien. Kort vóór zijn dood schreef De Ruyter uit de Mid dellandse zee een brief aan En gel over een huwelijk. Hij moet in overj^j. met zijn moeder een vrouw zwken „ende lieve kin- ders telen", hij heeft er nu de tijd voor! Ook aan zijn „waarde, lieve, beminde huisvrouw" schrijft hij een brief hierover, maar Engel heeft de vader lijke raad niet opgevolgd, het waarom is ons niet bekend. In zijn testament vermaakt Engel alle beloningen en kleino den (gouden kettingen, degen, e.d.) van hem en zijn vader aan de kinderen en kleinkinderen van zijn zwagers, de predikan ten Potts en Somer; ze mochten niet verkocht worden, moesten dus in de familie blijven. Het omvangrijke archief, al de jour nalen van hem en zijn vader, had hij gerangschikt en werd later aan de Staat verkocht. Verder werd er f400 beloofd aan de Amsterdamse Remon strantse predikant Gerard Brandt „wegens het schrijven van de geschiedenis van de Heer Admiraal De Ruyter". Ik heb reeds vermeld, dat deze zich van de opdracht heeft ge kweten en uit het grote boek werk zijn verschillende bijzon derheden voor deze artikelen geput, Leestafel. H. „Het" wapen in de strijd tegen het alcoholisme. Aan een artikel in een Zuid- Afrikaans Kerkblad over voor zangers, dat met de bekende Afrikaanse humor is geschreven, ontlenen wij het volgende: „Ons het gesels oor voorsin- gers, en ek het gesê: yoorsingers is dapper mense. Ja, dit kos wel moed. Daar is mènse met goeie stemme, en hulle kan ook goed sing, maar dat kan so maklik 'n knop in die keel kom. En daar is ook altyd die vrees vir 'n „on bekende" psalm. Gewoonlijk word die versies vooraf opgema. en soms ook vooraf geoefen, as daar kans is. 'n Sekere voorsinger het gekla: die dominee gee te swaar psalms op, en dan word daar maar weer 'n plan gemaak, maar dit bly maar te swaar psalms. Ten einde raad së die dominee toe: die broeder moet maar self opgee. Dit was so na die broeder se sin, en hij gee op. Nee, sê die dominee, maar hier die psalm pas niet bij mij preek nie. Ja maar, Is die antwoord, dominee se preek pas niet by my psalms nie. Ja, 'n voorsinger het maar moeilik. As hij nou moed het, en hij is mooi op koers, dan pla daar miskien weer een deur te pro beer om hom voor te sny. Nader hand weet mens niet meer wie is die voorsinger nie. Dis tog maar beste dat die leiding van die ker- keraad gevolg word, en as maar vat, my bors is sleg van iemand aangewys word om vooraand". te sing, moet almaal hom volg.Nou ja, dit was aanneemlik. So is dit ordelik en stigtelik. i Maar later in die aand, toe die 'n Ervaren voorsinger weet ge-1 diens afgesluit was, val die broe- woonlik sen weg uit 'n moeilik- der, ouder gewoonte, in met „O heid. Hy sal nie sommer maklik -J— Helaas, wat gevreesd werd, is geschied. De invloed van de al cohol (na de oorlog weer op rui me schaal verstrekt), is niet be perkt gebleven' tot de bepaalde kring van wat dronkaards. Het alcoholisme heeft weer zijn in trede gedaan in de samenleving, is wéér een maatschappelijk ver schijnsel geworden; een macht, die in de gemeenschap optreedt en dus in zekere zin die samen leving beïnvloedt. Ten verderve. Nu zijn er ongetwijfeld méér zulke machten werkzaam in onze tijd. En het is dringend nodig, daarvoor een open oog te hebben. We zouden bijv., mede in dit ver band, kunnen wijzen op sommige vormen van „vermaak". Het alcoholisme is wel een zéér ernstig verschijnsel in ons tegen woordige maatschappelijke leven. De toename van het drankge bruik (misbruik) is „verontrus tend": „onrustbarend"; „schrik barend"; „bepaald ontstellend" (zie vorig artikel). Waar gaan we heen? „Waar het alcoholisme tijd van doorwerking heeft, laat het tenslotte niets onaangetast", aldus typeerde Dr Kuyper (om streeks 1900, toen 't alcoholisme ook „hand over hand toenam") en argumenteert dit door te zeg gen,, dat het ontzenuwend werkt op het lichaam, dimoraliserend op de ziel, ons godsdienstig leven ondermijnt, ons zedelijk leven verderft, ons hart vervalst, ons verstand verdonkert, de natuur lijke liefde verkoelt, prikkelt tot de smadelijkste zonden, de man lokt haar de vreemde vrouw, een achteruitgaand geslacht kweekt, leidt tot verwaarlozing der jeugd, de geestdrift blust voor wat ide aal en hoog is en lust kweekt in het lage en gemene en verachte lijke; een weg naar de hel. Sa- tanswerk! Op die weg zjjn reeds duizen den van ons volk. En dit ontzet tend gevaar bedreigt veler an- derer leven, in 't bijzonder dat van onze jeugd. Wat zoudt U doen, lezer, lezeres, als U tot de ontdekking kwam, dat Uw man, Uw kind, Uw vrouwaan de drank was geraakt" en dus óók door dit gevaar werd bedreigd? U zoudt 'tot diep in Uw ziel ontroerd met hem (haar) ernstig, liefde vol spreken, hem (haar) des noods smeken die heilloze weg te verlaten, en God om hulp te bid den. En als hij (zij) tóch weer in die zonde viel? (de macht van het alcoholisme is gróót, de ver leiding stérk) dan zoudt ge meen ik hem (haar) voorstel len: Laat ons samen geen alco holische dranken meer gebruiken. In ons huis geen druppel meer! „Zulk tijdelijk bannen", zegt Dr Kuyper, „kan plicht zijn voor een gezin, voor een familie, voor een kring, soms zelfs voor een gehele gemeente". (En voor een volk!) „Alles beter, dan dat deze drank zulk een gezin, familie, kring, gemeente, (dit volk) ver woest." „De drankbeker moet weg allereerst uit ons eigen gezin.... de verlossing van het alcoholleed (moet) in het familieleven begin nen en zich van daaruit in steeds breder kringen over onze samen leving uitbreiden." (Ds Knap). Dan kan ook de overheid krachtig ingrijpen. Toen in een vorige periode van groeiend alco holisme Dr Kuyper Minister-pre sident werd, bond hij ook als overheidspersoon de strijd aan te gen deze „volksvergiftiging". Hij diende een verscherping der Drankwet in. Hij had „gaarne ver der gegaan", maar „de mensen moesten er eerst voor rijpen". Hij deed toen een beroep op de ont houdersverenigingen, om daartoe mee te werken: „als de drank reactie sterker en scherper wordt in de maatschappij kan over een zekere tijd een nieuw stadium in treden, waarop men de wet scher per kan stellen". „De drankbeker moet weg!" daartoe doen we een dringend beroep op onze toonaangevende kringen, op onze geestelijke leidslieden, op onze pers, op onze jeugdleiders. „Als het alcoholisme ons volks leven bedreigt en de feiten spreken hier ontroerende taal is nationaal verzet eisDan is aller roeping mee te gaan in de strijd en het wapen is de geheel onthouding(Dr Harren- stein). Goes. M. DE BORST. De Oud-Testamentisehe profetie en de Staat IsraëL Uitgave: J. H. Kok N.V., Kampen. Bij de 69e herdenking van de stichting der Vrije Universiteit op 20 October 1949 hield de rec- tor-magnificus, prof. dr G. Ch. Aalders, een rede over bovenge noemd onderwerp. Deze belangrijke rede over een zeer actueel vraagstuk is thans in druk verschenen. Prof. Aalders komt hierin tot de conclusie dat de Oud-Testa- mentische profetie van geen an der nationaal herstel van Israël weet, dan dat door de terugkeer uit de AssyrischBabylonische ballingschap tot stand is geko men. Verder wordt aandacht ge schonken aan de vraag of men in de Staat Israël zoals die thans in Palestina zich een plaats ver worven heeft, een verwezenlijking kan zien van. de verwachting die tal van gelovige Christenen op grond van de Oud-Testamen tisehe profetie omtrent de toe komst van het Joodse volk koe steren. Het antwoord luidt beslist ont kennend. De totstandkoming van deze Staat is ongetwijfeld als een merkwaardige gebeurtenis in het historische proces der volkeren wereld te beschouwen. „Maar wij kunnen in deze Staat niet de verwezenlijking zien van een profetische toezegging in het Oude Testament. Ten eerste niet, omdat de profetie van Israëls na tionaal herstel die dat Oude Tes tament biedt op een geheel an dere, reeds lang geleden plaats gehad hebbende gebeurtenis be trekking heeft. Ten tweede niet, omdat de Staat Israël met de in die profetie getekende trekken niet de minste overeenkomst ver toont. En ten derde ook niet, om dat volgens de profetie de rol van Israël als het van God verkoren en door een bijzondere band aan God verbonden Bondsvolk is uit gespeeld en daarvoor de gemeen te des Nieuwen Verbonds in de plaats getreden is". Deze studie wordt gevolgd door 'n groot aantal verklarende aan tekeningen in de eerste plaats van belang voor de vakgeleerden. (Ingez. mededeling, advert.) van 3. Ha! Bramen! Glimmend zwart! Die groeien hier by de vleet. En het hindert niet als je er van eet. En wat is dat? Frambozen, prachtig rood. Allemaal rijpe vruchten. Zlezo£ nu ben ik uit de nood. t Spreekt vanzelf, dat Van Bergen jan het smullen gaat. En hy merkt niet, dat er een man aldoor naar hem te loeren staat. 4. De weg naar huis ls ver. 't Wordt tijd om verder te gaan. Maar ik ben zo moe. Ik ga eerst even rusten. Heel eventjes. Dan ga ik naar mijn vrouwtje toe. Van Bergen vlijt zich neer, zijn rug tegen een stam. Dan sluit hij zijn ogen. Hij knikkebolt, zijn hoofd diep voorover gebo- bogen. Zo zit hij een lange poos. En slaapt als een roos. Korte Verklaring der H. Schrift, met nieuwe verta ling. Uitgave: J. H. Kok N.V., Kampen. Enige tijd geleden hebben wij medegedeeld dat van deze hoogst belangrijke uitgave een tweede druk verschijnt. Na de drie deel tjes over het boek Genesis door prof. dr G. Ch. Aalders, kwam nu van de pers het tweede deel van de Kleine Profeten ObadjaZe- fanja, door prof. dr J. Ridderbos. Bij elk Bijbelboek volgen na een inleiding, vertaling en verklaring. (Ingez. mededeling advert.) Het volk ten baat. De geschiedenis van de A.R. Partij door mr J. A. de Wilde en C. Smeenk. Van dit werk, dat in toaal 12 k 13 afleveringen zal tellen, ver scheen de vijfde aflevering, die in hoofdzaak handelt over een be langrijke periode in onze politieke geschiedenis: het Kabinet Kuy per. Dit royaal uitgevoerde werk, uitgave van Jan Haan te Gro ningen is van betekenis niet al leen voor hen die tot de A.R. partij behoren, maar voor allen die in de ontwikkeling van het staatkundige leven in ons land belang stellen. Treinbotsing in de Pendsjaab. Het aantal doden tengevolge van een botsing tussen een per sonen. en een goederentrein op het station van Sirhind, in het Oosten van de Pendsjaab, be draagt, volgens de jongste be richten, vijftig. Garry Davis. Wereldburger nummer één, Garry Davis, heeft medegedeeld, dat hij het verkeer op de brug van Kehl zal tegenhouden, in dien men hem niet toestaat over deze brug te gaan. Het midden van deze brug wordt beschouwd als het grenspunt tussen Duits land en Frankrijk. Bronchitis ontstaat" vaak uit een ver onachtzaamde kou en ontaardt allicht in chronische bron chitis,die sommigen dan tot levenslange „hoesters" maakt. I AKKER S ABDIJSIROOP is hst middel dat, t ais een heerlijke balsem, Uiv ademhaling S verruimt, Uw aangetaste luchtwegen a zuivert, Uw hoest stilt en spoedig die ondragelijke kortademigheid wegneemt. Na de capitulatie lieten de Duitsers ons, mèt de vrijheid als souvenir een behoorlijk aantal bunkers en andere verdedigings werken. In 1945 rees reeds de vraag, wat men met deze verdedi gingswerken moest doen, ze opruimen, in stand houden of rustig laten staan zonder er verder naar om te kijken. De Generale Staf, die met dit vraagstuk zat, wilde eigenlijk wel eens nauwkeurig weten, hoeveel bunkers er o.m. in Zuid-Neder land stonden. Omdat men echter niet over nauwkeurige gegevens beschikte, werd in Middelburg een bureau opgericht, dat, genaamd „Bureau Registratie verdedigingswerken afd. Zuid", voor de diverse gegevens moest zorgen. En dat was geen gemakkelijke taak. Zeven man in de buiten dienst en drie op het bureau, heb ben dag in dag-uit vanaf April 1946 tot heden er druk werk aan gehad. Doch nu is men gereedge komen en werd het bureau, dat gevestigd is in de Koepoortstraat, opgeheven. Hiermede is tevens een eind gekomen aan het werk van res. luit. kolonel der Genie W. N. A. van Es, die hier de lei ding had. Nogmaals: dat werk was niet gemakkelijk en zoals Overste van Es ons zei: de vier sergeants, de korporaal, de soldaat en de bur gerambtenaar, die de gegevens maar bij elkaar moesten zien te (Van onze Utrechtse correspondent.) „Rome, de koningin der oude en der nieuwe wereld, zoo hei lig en toch zoo vol grutuel en zonde, magtig van verre en zwak van nabij. Waarmede zul len wij haar vergelijken? 't ls eene vrij bedaagde schoone, die zwaar van de pokken is ge schonden. Van verre gezien, be houdt zij nog den majestueusen tred en de verheven uitdrukking van 't gelaat; ja, als de zon des voorspoeds nu en dan door de wolken dringt, schijnt zij te blinken in hemelschen glans. Maar van nabij gezien is die glans slechts blanketsel; de straatjongens wijzen elkander lagchend de pokkeputten en na den op 't eenmaal schoon ge laat; en de nadenkende man, die hare geschiedenis kent, zucht: „Ach! ze is niet meer wat ?.e eenmaal was! Wat zal zij zijn na dezen?" aanschouwen. Voor al deze lie den zal het bezoek aan Rome tot de hoogtepunten van hun levenshistorie behoren. erken dat die psalm hom oor is nie. Hy moet sy reputasie red. As dit nou rêrig moeilik kom, het hy 'n uitweg. Kan u raai wat dit is Wel, ek sal u een geval noem. Dit was nog in die dae toe Evan- gelisasie in ons kerk pas begin het, en 'n paar van ons was vol vir die saak. In 'n sekere kamp waar ek ongeveer 'n week ver toef het, was 'n taamlik bejaarde broeder wat altijd bij die dienste voorgesing het. Hij het 'n prag- tige, fose suiwer stem gehad. Maar een van my psalms het hom baasgeraak. Hy maak 'n paar keer keel schoon, kyk my smekend aan en sê; „Sal meneer Juist honderd jaar geleden werden bovenstaande regels ge schreven door dr C. E. van Koetsveld, een bekend literator, die later als predikant en hof prediker te 's-Gravenhage oen dominerende figuur in de Her vormde Kerk zou zijn. Van Koetsveld, auteur van „Be pas torij te Mastland", heeft veel geschreven. In een van zijn boe ken, getiteld „Snippers van de schrijftafel", heeft de predikant zijn oordeel over Rome weerge geven. Een motivering staat er niet bij, maar we kunnen veilig aannemen, dat zijn geringe sym pathie voor de Roomse Kerk zijn mening over Rome heeft beïnvloed. Er is dus een eeuw verlopen sedert Van Koetsveld's oordeel over de „eeuwige stad" werd neergeschreven. Een eeuw. Vader, dat liefd' óns blyk", 'en waarin honderden nieuwe ste de skare wat hulle ou leier ken, den °P de wereld zijn ontstaan --„1 U-ui -i r»« tirnnrin /-nirloro efarf<r.»l volg die helder oop stem en almai sing hartlik saam op die bekende wysie van Psalm 134. Ek het my verwonder oor so'n „slegte bors". De schrijver eindigt met een verontschuldiging. Hij is niet te vreden over zijn artikel, want zijn vrouw is net thuis gekomen met een ,,'n nuwe baba (baby). „Die baba het dadelik bij die huiskoor aangesluit, maar of baba vals is en of die res van die huisgezin vals is, weet ek nie, maar daar is geen harmonie in die klanke nie. Maar waar ek eintlik oor onte- vrede is, is dat baba snags op sy beste is en waarin oudere steden verder tot verval kwamen. Maar Rome hield stand temidden van het geen opkwam of verging. En deze stad met haar indrukwek kend verleden blijft da mens heid boeien. Inzonderheid in het jaar 1950, nu Rome als gastvrouwe gaat optreden van fabelachtig groot aantal bedevaartgangers. Alleen reeds uit Nederland zullen meer dan tienduizend mensen de reis naar Rome maken. Het meren deel hiervan zal de stad voor het eerst en wellicht ook OOK WIJ BEMINNEN ROME. Men behoeft werkelijk niet tot de rooms-katholieke kerk te behoren om een zwak plekje in zijn hart te hebben voor deze stad. Ook ons, kinderen der re formatie, spreekt zij toe. Alleen: wij bezien Rome met andere ogen. Voor ons is het de stad waar Paulus verscheen, nadat hij zich op de keizer had beroe pen. Daar zette hij zijn zen dingswerk voort en misschien beëindigde hij er de loopbaan, die hij met lijdzaamheid gelopen had. Of Petrus hier ook ge weest is, weten we niet. Of hij er begraven is, durven wij evenmin te bevestigen. Of zijn graf in de Sint Pieter ligt, lijkt ons onwaarschijnlijk en interes seert ons maar half. Toch beminnen wij Rome om dat het tot de oudste en best bewaarde bolwerken der Chris telijke kerk behoort. Omdat daar ter plaatse het bloed der martelaren heeft gevloeid en omdat de catacomben ons nog rijkeTierinneringen bieden aan de tijd, toen de kerk groeide in de verdrukking. Daarom zouden wij best mee willen met onze roomse landge noten. Al zouden wij wellicht de tijd, die zij op audiëntie bij de paus doorbrachten, gebruiken om nader In contact te komen met de Waldenzen in Italië's hoofdstad. Toch is het interessant om eens door een r.k. bril de stad Rome te bekijken. Wij hebben dat gedaan en kunnen het ieder ander adviseren. Rome roept! Zo heet een onlangs verschenen boek van J. W. Hofwijk te Os- senisse (uitg. De Koepel, Nij megen). Wie de levendige be schrijvingen in dit boek leest, bezoekt Rome zonder dat hij er geweest is! De stad, waar Paulus het evangelie predikte in een eigen gehuurde woning, telt nu vier honderd kerken. Maar ook de herinneringen aan het heidens verleden staan er nog. Het co- losseum, de martelplaats van tienduizenden; de triomfboog van Titus; de beelden. Daar naast de Sint Pieter, grootste kerk ter wereld; het vaticaan, rijk aan kunstschatten; de hei lige trap, eens door Luther be klommen. Er is in Rome haast geen eind aan de verrukkingen. Wij kun nen ons indtnken, dat allen, die eeuwige stad maken, een bele venis van ongewoon formaat hebben. En wij kijken toe, on geïnteresseerd bij het heilig jaar, maar met de hoop in ons hart ook eens door die stad te kunnen dwalen. Onze geestver want Van Koetsveld moge Rome honderd jaar geleden al een pokdalige dame genoemd hebben, wij stemmen toch eer der in mét de uitspraak welke Hofwijk (geen geestverwant) over haar laat horen: Geen stad wil méér bemind worden dan Rome! Rusland verlaat opnieuw commissie van V.N. De Sowjet-gedelegeerde heeft gisteren uit protest tegen de Chinese nationalistische afge vaardigde de commissie van des kundigen van de Veiligheidsraad verlaten Er zijn thans 11 commissies van de Verenigde Naties, die door Rusland zijn verlaten of worden geboycott. scharrelen, verdienen zeker lof. Want niet alleen moest men te weten komen waar de verdedi gingswerken precies lagen en wie de eigenaar was van de grond waarop ze stonden, doch men moest tevens behulpzaam zijn bij het opsporen en taxeren van al lerlei goederen,die tot oorlogsbuit gerekend konden worden, bemid deling verlenen bij het opruimen van diverse obstakels en zorgen, dat bijv. betonijzer in handen kwam van Wederopbouw, die dit best kon gebruiken. Vijf duizend bunkers. Er staan heel wat bunkers in Zeeland, Brabant en Limburg. In Zeeuwsch-Vlaanderen staan aan de kust 588 van deze kolossen, in het binnenland 751. Aan de Wal- cherse«kust staan er 1152 en op het eiland zelf 960. Aan de Schouwse kust staan er 463 en in het binnenland 463. In Brabant staan er 830 en in Limburg een stuk of twintig. In totaal dus zo'n kleine 5000. Over het lot van deze bun kers is nog geen beslissing geval len. Diverse zijn er reeds in ge bruik, als woning, opslagruimte of, zoals te Westkapelle, als oor logsmuseum. Wil men zo'n bunker bijv. als zomerverblijf kopen, dan bestaat daar echter steeds de gelegenheid voor, mits men ook het stukje grond, waarop zo'n bunker is ge bouwd, koopt. Voor het geval het Rijk dan later een dergelijk verdedigings werk weer zou nodig hebben, geldt hier hetzelfde als wanneer men een woning zou vorderen. Overste van Es. Wij zeiden het reeds: nu het bureau het werk heeft afgewik keld is aan de taak van Overste van Es ook een eind gekomen. Deze bijna 68-jarige, doch nog uiterst krasse militair, heeft er dan ruim vijftig jaar cjienst op zitten. Op 15 September 1899 trad hij als cadet in dienst. Op 22 Juli 1904 werd hij benoemd tot He Luit. Genie bij het Ned. In dische Leger. Bevordering na bevordering volgde, tot hij in April 1926 be vorderd werd tot Luit. Kolonel der Genie. In Augustus 1928 werd hem op verzoek ontslag verleend met pensioen en in Juni 1929 werd hij aangesteld als Res. Luit. Kol. bij het Hollandse leger. Tijdens de oorlogsjaren heeft hij een zeer zeer belangrijke rol gespeeld bij de wederopbouw te Rotterdam. In 1945, na de capitulatie, trad hij als reserve hoofdofficier in dienst bij genoemd bureau. (Ingez. mededeling advert.) Hamea-Gelel voor Uw handen. Wat brengt de radio? Gemeenteraad Veere. voor het laatst van. zijn leven dit jaar een pelgrimage naar de De burgemeester, jhr I. F. den Beer Poortugael, verklaarde aan het begin van de raadszitting, waarin het plan van G.S. over de nieuwe gemeentelijke indeling van Walcheren in bespreking kwam, dat één en ander ook reeds ter sprake was geweest in de kring van Walcherse bur gemeesters, waarbij was geble. ken, dat bijna alle burgemees ters tegen het plan waren. De burgemeester besprak vervolgens de toevoeging van Gapinge aan Veere. „Gapinge", zo zei spr, „was vóór 1841 ook een afzon derlijke gemeente, doch is in dat jaar bij Vrouwenpolder gevoegd, wat wel zeer eigenaardig is, om dat het juist tussen Veere en Serooskerke ligt en beter bijeen gevoegd had kunnen worden". Hij vreesde, dat, al zijn de ge- meeriteraden ertegen, er toch een ingrijpende wijziging in de gemeentelijke grenzen zal wor den tot stand gebracht. DE MENING VAN DE RAAD. De wethouder, de heer S. Kodde, zei, dat de vergroting van het grondgebied van Veere gaat ten koste van andere klei nere gemeenten en spr. kon zich daarmee niet verenigen. Boven dien was de heer Kodde het ook niet eens met G.S. met betrek king tot het feit, dat de klei nere gemeenten de huishouding niet meer goed kunnen waar nemen. Geen bezwaar had de heer Kodde tegen een kleine grens correctie met Vrouwenpolder. Wethouder D. Kasse meende ook, dat er inderdaad wel iets aan de grenzen van de gemeenten van Walcheren moet worden ge daan, doch er moet met grens wijziging als zodanig worden volstaan en daarbij mogen geen gemeenten worden opgeheven. De motieven, die G.S. aanvoeren, vond spr. bijzonder zwak. De heer Kasse zei verder, dat de regering steeds verder gaat op het pad der centralisatie en hij vond, da t dit ook hierin tot uiting kwam. „Het vele goede in de kleine gemeenten wordt de kop ingedrukt", aldus spr. NOODZAKELIJK KWAAD. De burgemeester zei hierna nog, dat hij het een noodzake lijk kwaad achtte, dat de ge meenten op Walcheren meer be perkt zouden worden. De heer Donderdag 2 Februari. HILV. I (301,5 M.): KRO 7.00 Nieuws. 7.15 Ochtendgymnastiek, 7.30 Gewijde muziek. 7.45 Mor. gengebed. 8.00 Nieuws. 9.40 Schoolradio. 10.00 Gram. 10.15 Morgendienst. 10.45 Orgelconcert 11.00 Voor de zieken. 11.45 Schoolradio. 12.00 Angelus. 12.03 Orgelspel. 12.30 Mededelingen; 12.33 Amusementsorkest. 12.5$ Zonnewijzer. 13.00 Nieuws. 13.20 Gram. 14.25 A Capellakoor. 14.45 Voor de vrouw. 15.30 Gram. 16.00 Bijbellezing. 16.45 Gram. 17.00 Voor de jeugd. 17.30 Populaire muziek. 18.00 Gram. 18.15 Land en tuinbouwpraatje. 18.30 Ned, strijdkr. 19.00 Nieuws. 19.15 Mu ziek voor de jeugd. 19.40 Radio krant. 20.00 Nieuws. 20.05 Ster avond. 21.00 Familiecompetitie, 21.45 Populair concert. 22.15 Bui tenlands overz. 22.35 Gram. 22.45 Avondoverdenking. 23.00 Nieuws 23.15—24.00 Gram. HILV. II (415 M.)AVRO 7.00 Nieuws. 7.15 Gram. VPRO 7.50 Dagopening. AVRO 8.00 Nieuws, 8.15 Radio ochtendblad. 8.40 Gram. 8.55 Voor de vrouw. 9.00 Gram. 9.30 Waterstanden. 9.35 Gram. 10.00 Morgenwijding. 10.15 Populair concert. 10.50 Voor de kinderen. 11.00 Gram. 11.45 Cau serie over de fabricage van pot loden. 12.00 Pianoduo. 12.30 Me dedelingen. 12.33 „In 't spionne tje". 12.38 Trio en orgel. 13.00 Nieuws. 13.15 Lichte muziek, 13.45 „U kunt het geloven of niet". 13.50 Gram. 14.00 Voor dg vrouw. 14.30 Pianoconcert. 15.00 Voor de zieken. 16.00 Gevarieerd progr. 17.00 Kaieidoscoop. 17.50 Reg.-uitz. 18.00 Nieuws. 18.15 Sport. 18.30 Orkestconcert. 19.00 Voor de kinderen. 19.05 Accor deonorkest. 19.30 Volksmuziek school. 20.00 Nieuws. 20.05 Actu aliteiten. 20.15 Radiophilh. orkest 21.10 „De bewegelijke wereld", causerie. 21.45 Planoconcert, 22.20 „Wij vlogen naar Java", causerie. 22.35 Kwintet. 23.00 Nieuws. 23.15. Sport. 23.30—24.00 Gram. A. G. van Nieuwenhuyzen was ook tegen de opheffing van de kleine gemeenten, doch hjj wees erop, dat men in dit geval uit sluitend rekening moest houden met hei, Veerse belang. Verder verklaarde spr., dat -deze wijzi gingen ook voordelen met zich meebrengen, o.a. t.o.v. de ge- meentefianciën. De heer J. A. A. Mol was eveneens tegen het voorstel klei ne gemeenten op te heffen. De heer W. de Jonge zou het aan. G.S. willen overlaten, hoe zij de verdeling wensen en maar af zien van het uitbrengen van advies door de gemeente. Ten slotte zei de voorzitter nog, dat de belangen tegen elkaar dienen te worden afgewogen, waarbij alles in het groot moet worden gezien. Spr. vond het plan een stap in de goede richting en de op heffing van de kleine gemeen ten noemde hij de consequentie. Aan het einde van de discus sie bleek, dat er tegen grens wijzigingen geen bezwaren be staan, doch dat zulks niet mag gaan ten koste van de opheffing van kleine buurgemeenten.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1950 | | pagina 6