NederlarH sloot zich in 1949 steeds vaster
aan bij het Westen.
In 1949 viel de beslissing over Indonesië.
Afhankelijkheid van Amerika werd
steeds groter.
Soekarno werd van gevangene
president.
Veel besprekingen
Ondanks vele problemen werd in
Vlissingen nog heel wal gepresteerd
Zaterdag 31 December 1949
PROTESTANTS CHRISTELIJK DAGBLAD
Als aan het eind van 1949 de balans wordt opgemaakt van wat 1949 Nederland bracht,
dan valt allereerst te constateren, dat de, vooral na-oorlogse ontwikkeling zich heeft voort
gezet. Door het verlies van Indonesië, dat in 1949 zijn beslag kreeg, raakt Nederland steeds
meer een derde- of vierderangs land. Door dat verlies worden wij economisch steeds afhan
kelijker van Amerika. Hoe afhankelijk wij daarvan wel zijn, bleek tijdens de Tweede Kamer
debatten over de souvereiniteitsoverdracht, toen minister Stikker verklapte, dat stopzetting
van de Marshallhulp als het zwaard van Damocles ons steeds boven het hoofd heeft ge
hangen, voor het geval wij ons niet wilden schikken naar de wensen van Uncle Sam. Mede,
omdat wij deze steun in de rug niet kunnen missen, viel de zo ongunstige beslissing over
Indonesië.
Distributie ging tot het verleden behoren.
Dank zfi vooral de Marshallsteun herstelde ons land zich steeds
meer van de slagen, die het ln de oorlog opliep; de distributie kon
vr(jwel geheel worden opgeheven. Toch waren er in 1919 grote pro
blemen, waarmee men worstelde, problemen, die met de jaarwisse
ling uiot tot het verleden zullen gaan behoren en die ook in 1950
en volgende Jaren hun invloed zullen doen gelden. Eén van de aller
grootste problemen is wel dat van onze steeds groeiende bevolking.
Op /Jchzeli een verblijdend teken, dit bewijs van volkskracht. Toch
baart het grote zorgen. De mogelijkheden zijn nu eenmaal op veler
lei gebied bijna uitgeput in Nederland en de werkloosheid gaat
droigeu, die nog verhaast wordt, nu elke maand enkele duizenden
militairen terugkeren van overzee. Een gedeeltelijke oplossing van
dit probleem ls emigratie; momenteel wordt van overheidswege
oiticieus een grote emigratiecampagne gevoerd. Enkele duizenden
landgenoten trokken ln 1919 reeds definitief de grenzen over, ten
einde zich in andere delen van de aarde een bestaan te verwerven.
Wanneer de daarop gerichte propaganda succes heeft, zal deze
Exodus ook ln 1950 wel aanhouden. Mogelijk herwint Nederland
op deze manier een deel van zjjn op andere wijze verloren gegaan
prestige. Een tweede oplossing ziet de regering ln een uitgebreide
Industrialisatie. Min. v. d. Brink liet hierover een uitvoerige nota
verschijnen. Een zeer grote moeilijkheid hierbij ls echter de enorme
kapltaalsinvestatie, die noodzakelijk ls.
Nederland en de wereld.
In het afgelopen jaar heeft het
Westen zich steeds meer georga
niseerd tegenover het Oosten. In
deze organisatie heeft ook Neder
land zijn plaats ingenomen. Aller
eerst in de Benelux. Met Ingang
van 1 October kwam men zover,
dat de Voor-Unie in werking kon
treden, wat te beschouwen is als
een verloving tussen de geliefden
Nederland en België. Waarschijn
lijk zal in 1950 het huwelijk, ofte
wel de volledige Unie tot stand
komen. Ook aan het streven naar
een Verenigd Europa werkte Ne
derland mee. Het statuut van de
Raad van Europa werd op 5 Mei
te Londen door Nederland onder
tekend. In de raadgevende ver
gadering, die voor de eerste keer
op 10 Augustus te Straatsburg
bijeenkwam, neemt Nederland 6
van de 104 zetels ln. Op 4 April
ondertekende minister Stikker te
Washington het Noord-Atlantisch
Pact, waarmee ook Nederland
zijn plaats Innam ln de grote ver
dedigingslinie van het Westen te
gen het Oosten, met als inzet het
behoud van vrijheid en bescha
ving. In het kader van de West-
Europese Unie, waarvan Neder
land ook tot de ondertekenaars
behoort, heeft Nederland de ver
plichting drie divisies Beschik
baar te houden; een verplichting
die wel zeer zwaar op ons land
drukt. Om Nederland paraat te
doen zjjn werd de Nationale Re
serve georganiseerd.
Ook aan de besprekingen tot
uitbreiding van de Benelux tot
„Fritalux" of „Finebei" nam Ne
derland deel. Deze leidden echter
nog niet tot directe resultaten.
Het jaar in vogelvlucht.
Op 20 Januari deelde minister
ln 't Veld mee ln de Tweede Ka
mer, dat voor de woningbouw 'n
30-jarenplan is opgesteld; over
10 jaar zou de woningnood tot
het verleden behoren. Op 3 Fe
bruari nam de Tweede Kamer 'n
wetsontwerp aan, waarbij alle
werknemers verplicht werden
deel te nemen aan een bedrijfs
pensioenfonds. Op 7 Maart legde
Paul de Groot, ln navolging van
zijn collega's-communistenlelders
de verklaring af, dat ook de Ne
derlandse communisten niet zou
den schromen eventueel hun steun
te verlenen aan een Russische
aanval. Op 13 Maart werd de
stlchtlngsacte van het „Koningin
Wilhelminafonds" verleden.
f 2.081.127,51 werd door het
Nederlandse volk bijeengebracht
voor de kankerbestrijding. Op 17
Maart werd de veelbesproken
man van 't Englandspiel, Schreie-
der, over de grens gezet. Op 23
April werd ons land 70 km2 gro
ter; daarbij werden ongeveer
10.000 Duitsers „gecorrigeerd" tot
Nederlanders. Op 26 April stortte
bij Schiphol een vliegtuig van de
R.L.S. neer, waardoor 5 slacht
offers vielen te betreuren. Op 23
Mei veroorzaakte Mr Visser, de
bur<- --ester van Den Haag ,ru-
Zo kwamen ze bij duizenden
terug, na hun, vaak, jarenlange,
plicht in de Tropen te hebben
gedaan. Zij vertrouwen er op in
Nederland de plaats te zullen
vinden, die hun toekomt. Moge
dat vertrouwen niet beschaamd
worden!
moer, doordat hij wegens devle-
zenknoeierijen moest worden ont
slagen. Op 19 Maart werd het
eerste deel gepubliceerd van het
rapport van de Parlementaire En
quêtecommissie; later zijn ook 't
tweede en derde deel van dit rap
port verschenen. Op 6 Juni her
dacht de N.C.R.V. in een groot
scheepse meeting in park Sons-
beek te Arnhem haar 25-jarig
testcian. De eerste Juli was een
blijde dag voor rokend Nederland;
op die dag werd het weer moge
lijk zich zonder bonnen te voor
zien van het geurige kruid, dat
tabak genoemd wordt. De ge
meenteraadsverkiezingen, die in
Juli werden gehouden, lieten zien,
dat ons volk niets moet hebben
van slavernij, de communisten
kregen geducht de kous op de
kop. De rechtse partijen boekten
aanzienlijke winsten.
Op 23 Junt stortte de K.L.M.
Constellation „Roermond" bij Ba-
ri ln zee. 33 slachtoffers, o.w. de
zoon van de K.L.M.-dlrecteur,
Hans Plesman, kwamen daarbij
om het leven. Op 1 Juli herdach
ten de christelijk georganiseerde
arbeiders het 40-jarig bestaan
van het C.N.V.
Op 7 Juli herdacht het gehele
Nederlandse volk het 12% -jarig
huwelijksfeest van het koninklijk
echtpaar. Volgens de wens van
H.M. de Koningin en Z.K.H. Prins
Bernhard hadden geen uitbundi
ge feestelijkheden plaats en werd
deze gebeurtenis op uiterst sobere
wijze gevierd.
Op 12 Juli werd de K.L.M. weer
getroffen door 'n grote ramp: bij
Bombay verongelukte de Constel
lation „Franeker", met aan boord
een gezelschap Amerikaanse jour
nalisten.
Op 18 September moest ook de
Nederlandse gulden devalueren,
meegesleept ln de devaluatie van
het Engelse pond. Na uitgebreide
discussies aanvaardde de Tweede
Kamer op 12 October de Publiek
rechtelijke Bedrijfsorganisatie.
Onze nationale luchtvaartmaat
schappij, de K.L.M., herdacht 7
October, dat het 30 jaar geleden
was, dat haar metalen vogels voor
het eerst de lucht Ingingen. Op
S November ging de textieldistri
butie tot het verleden behoren;
op 7 November volgde de vlees-
distributie.
16 November herdacht de N.Z.
H.R.M., dat zij gedurende 125 jaar
haar menslievend werk verrichtte
tot redding van ln nood verke
rende schepelingen. Vele helden
der zee werden op deze dag on
derschelden.
Vanaf Zondag 20 Nov. tot Woens
dag d.a.v. leefde heel Nederland
mee met de Aero-Holland, die een
van haar Dakota's vermiste. Ein
delijk, Woensdag, werd de span
ning verbroken door de droeve
tijding, dat het wrak was gevon
den, doch dat er slechts één over
levende was, een 12-jarig Joods
jongetje. Al de andere passagiers,
ook Joodse kinderen, op weg naar
Noorwegen, en de gehele beman
ning, kwamen om het leven.
Op Juli van dit jaar vierde ons Koninklijk echtpaar zijn koperen huwelijksfeest. Deze ongedwongen foto werd gemaakt ter
gelegenheid van dit heuglijk feit.
Dit is Izaak Allal, de enige
overlevende van de ramp met de
Dakota van Aero-Holland, die in
Noorwegen verongelukte.
Ir SOEKARNO,
eerst gevangene, later
president.
De rol van de Veiligheidsraad.
Ook de Veiligheidsraad liet niet
na zijn invloed aan te wenden. Op
28 Januari werd het tijdstip van
oe souvereiniteitsoverdracht vast
gesteld op uiterlijk 1 Juli 1950;
de scheuring heeft zich inmiddels
De belangrijkste ontwikkelingen in 1949 hebben, wat Nederland betreft, zonder twijfel ge
legen in de wijzigingen, die er in de loop van dit jaar zijn gekomen in de verhouding
Nederland-Indonesië'. In 1949 is de Nederlandse regering steeds verder gegaan op de weg,
die de voorgaande na-oorlogse Kabinetten hadden gekozen. Deze weg heeft dit jaar gevoerd
tot de uiterste consequentie: de souvereiniteitsoverdracht aan de Indonesiërs, of, wat het
zelfde betekent: het gescheurde Koninkrijk. Hoe men het wendt of keert, het is een onont
koombaar feit, dat het Koninkrijk der Nederlanden, dat eeuwen lang onder de Oranjes een
eervolle plaats innam in de wereld, is gebroken en vervallen tot een kleine mogendheid. Met
Indonesië is nu een Unie gekomen.
De waarde van deze Unie is dat valt eveneens niet te ontken
nen hoogst twijfelachtig. Want de leiten liggen er nu eenmaal:
de mannen, die thans hun handtekening gezet hebben onder de
Unie-overeenkomst, collaboreerden eens uit alle macht en van gan
ser harte met de Japanners, terwtfi zy zich nadien geregeld aan
woordbreuk schuldig maakten. Misschien zijn wy hier te somber;
God geve het, opdat niet het Indonesische drama, zoals deze kwes
tie zo dikwijls werd betiteld, nu het scherm van het laatste bedrijf,
de souvereiniteitsoverdracht, is gevallen, het voorspel zal blyken te
zjjn van een nog veel groter drama, waarin millioenen Indonesiërs
tegen hun wil de rol van slachtoffers zullen vervullen.
Het begin van 1949 vormde de
afsluiting van de tweede militaire
actie op Java; op Sumatra werd
deze actie 5 Januari beëindigd. Op
6 Januari arriveerde dr Drees te
Batavia. Soekarno en enkele an
dere republikeinse leiders werden
gevangen gehouden in Prapat, bij
het Tobameer; later werden zij
naar Banka overgebracht.
Ook in 1949 werd van verschil
lende zijden druk uitgeoefend op
de Nederlandse regering. In de
Aziatische landen vond de strijd
van de Republiek veel weerklank
Men zag daar in het Indonesische
volk een „verdrukt" broedervolk.
Van 20 tot 24 Januari werd in
New Delhi de Tweede Aziatische
conferentie gehouden, die bijna
geheel aan de Indonesische kwes
tie was gewijd. Een drietal reso
luties, die aan de Veiligheidsraad
werden gericht, waren het resul
taat van deze conferentie.
GEN. S. SPOOR,
vriend van zijn soldaten.
nog ruim een half jaar eerder
voltrokken. Bovendien werd tege
lijkertijd de C. v. G. D. omgezet
ln. de U.N.C.I.
De K.L.M. had Inmiddels een
andere Indië-route moeten zoe
ken, daar de normale route we
gens het landingsverbod van ver
schillende landen onmogelijk was
geworden. De route werd toen
gevlogen vla Madagascar. Op 8
Februari nam de Tweede Kamer
't Indonesische beleid weer onder
de ioupe, ditmaal naar aanleiding
van de behandeling in de Veilig
heidsraad. 11 Februari nam de
minister van overzeese gebiedsde
len, Mr Sassen, ontslag; hij kon
zich niet langer verenigen met
de door het Kabinet gevolgde ge
dragslijn. 14 Februari vertrok de
H.V.K., dr Beel, naar Nederland.
Mede als resultaat van zijn be
sprekingen met de regering zag
op 26 Februari een regeringsver
klaring het licht, waarin voor de
eerste keer 't woord Rondetafel-
Vele verlangens bleven onvervuld.
Wanneer men in Vlissingen het jaar 1949 overziet, kan
men enerzijds tevreden zijn en anderzijds niet alleen onte
vreden, maar zelfs een beetje ongerust voor wat de toekomst
betreft. Door de vele besluiten, die in het afgelopen jaar
werden genomen, is 1949 ten nauwste verbonden met de ko
mende jaren. Er is wel enige reden voor die ongerustheid,
want de financiële positie van Vlissingen is totaal onzeker
en dat is voor het energieke gemeentebestuur niet bepaald op
wekkend, want steeds zit men met de vraag: is dit mogelijk
en is dat verantwoord?
n y.e hoofdstad werden begin
tuni de uitreikingslokalen der
listributiedienst, waar de Am
sterdammers gedurende ruim
ien jaren hun distributiebeschei
den konden afhalen, gesloten.
Op de pof.
Deze vraag is ook in 1949 dé
vraag van de Vlissingse vroede
vaderen geweest, al zou men dat
op het eerste moment niet zeg
gen, want er is in het voorbije
jaar heel wat tot stand gebracht
in de oude Scheldestad.
Het meeste is echter „op de
pof" gebeurd. Ontzaglijk veel
oorlogsschade is in de laatste ja
ren hersteld, ook in 1949. We be
hoeven alleen maar de Boule
vard de Ruyter te noemen, die
door oorlogsgeweld vernield en
van een prachtig nieuw wegdek
voorzien werdmet geleend
geld.
Vlissingen zal van het Rijk
vergoeding krijgen voor het her
stel van alle geleden oorlogs
schade. Maar het geld komt niet
los en het gemeentebestuur weet
zelfs nog niet eens hoevéél er
nu vergoed zal worden. En toch
moest het herstel doorgaan. Dus
worden grote leningen gesloten
blijft Vlissingen maar wach-
n °P de bijdragen van het Rijk
in de kosten. Men voelt wel, dat
uit alles de positie van Vlissin
gen onzeker maakt.
Dankbaarheid.
Wanneer men nu in dit licht
gezien een terugblik werpt op
rnL jandaa® geëindigde jaar
1949, dan past er toch dankbaar
heid voor hetgeen in Vlissingen
tot stand gebracht is. Het is te
veel om allemaal te noemen, maar
enkele zaken die hun beslag kre
gen willen we toch vermelden.
Een van de belangrijkste zaken
is nog steeds het woningpro
bleem. Grote complexen arbei
derswoningen werden in het uit
breidingsplan gebouwd of verder
afgebouwd. Het waren echter
steeds arbeiderswoningen welke
opgetrokken werden, zodat Vlis
singen op het ogenblik meer ge
brek heeft aan middenstandswo
ningen. Overigens stonden en
staan nog honderden mensen op
het wachtlijstje voor een woning.
Een zeer moeilijk probleem, dat
rok in 1949 niet of om heel
precies te zijn: slechts zeer ten
dele kon worden opgelost,
was de herbouw van de- ver
woeste panden in de binnenstad.
Dank zij de wat ruimere toewij
zing bouwvolume in 1948 kon de
Gravestraat herbouwd worden,
welke in 1949 gereed kwam en
een enorme verbetering voor het
stadsdeel hier is. Verder kwamen
in '49 nog hier en daar wat pan
den in de binnenstad gereed,
waardoor o.a. de Kleine Markt
een heel wat fraaier aanzien
kreeg, maar aan een werkelijke
herbouw van Vlissingens binnen
stad kwam men niet toe.
Scholen.
Op het gebied van de scholen
werd grote vooruitgang geboekt,
door de ingebruikname van het
zeer fraaie scholencomplex aan
de Grote Markt, van de Oranje-
school aan de Bloemenlaan, en
de twee Finse scholen, terwijl
voorts de kleuters in het Haven
dorp een gemeentelijke kleuter
school kregen.
Het museum kwam na tien
jaar weer in het pand aan het
Bellamypark en de Hervormde
jongeren openden, enkele huizen
verder, nog slechts kort geleden
het „Jan van Bovenhuis". 6 Oc
tober werd in tegenwoordigheid
van velen het Medisch Centrum
door de burgemeester van Lei
den geopend en zo zijn er nog
wel enkele dingen te noemen, al
hebben we de voornaamste wel
gehad. Op allerei terrein is men
in Vlissingen actief geweest.
Men kan dat niet alleen merken
aan de kolossale nieuwbouw,
maar ook aan de gebeurtenissen
in het bedrijfsleven. De Kon.
Mij. „De Schelde" leverde ver
schillende schepen af en trou
wens nog wel meer dingen, maar
die ziet een buitenstaander door
gaans niet. Het herstel van de
eerste Binnenhaven werd in het
afgelopen jaar practisch voltooid
en sinds enkele weken is men
nu ook bezig met de vernieuwing
van 't Vlissingse station, al gaat
daaraan vooraf een complete af
braak.
Geen geld.
Belangrijke besluiten zijn er
in en over Vlissingen genomen.
In de eerste plaats wel door de
gemeenteraad, die verschillende
malen bij B. en W. aandrong op
uitvoering van bepaalde objec
ten. Vaak kregen de raadsleden
Bij de Kon. Mij. „De Schelde" werden dit jaar de „Carbet" en
de „Carimaré", gebouwd voor rekening van de Franse maat
schappij „Générale Transatlantique", tewater gelaten. Op de foto
een herinnering aan de stapelloop van de „Carbet".
echter het teleurstellende ant
woord, dat er geen geld voor
was. Tot verschillende belang
rijke zaken werd niettemin beslo
ten, o.a. de opheffing van het
kindertehuis in Yerseke, het ver
beteren van de loswal in de Vis
sershaven, de verbouw van het
pompstation te Biggekerke, de
aanleg van sportvelden nabij het
voormalige vliegveld en de uit
voering van het eerste gedeelte
van het recreatie-gord achter de
Nolledijk. Allemaal werken, wel
ke in het nieuwe jaar, met nog
vele andere, uitgevoerd zullen
moeten worden.
Maar er werden meer besuiten
genomen.
Zeeland en Marine.
De- Mij „Zeeland" besloot nog
niet met haar lijndiensten naar
Vlissingen terug te keren en be
perkte zich tot 'n toeristendienst
tussen Vlissingen en Folkestone,
die jammer genoeg verlies ople
verde. Hopenlijk is de dienst in
de komende zomermaanden zo in
geburgerd, dat in elk geval geen
verlies wordt geboekt. Ook de zo
vurig verlangde terugkeer van de
Kon. Marine geschiedde niet.
Maar toch kwam in 1949 de me
dedeling van de minister van Ma
rine dat voor het kleine materiaal
der Marine, voornamelijk voor de
mijnenvegers, Vlissingen tot hulp
basis zal worden gemaakt. Voor
de bouw van steigers in de Bui
tenhaven is op de begroting van
1950 een bedrag uitgetrokken.
Bovendien kwam het berioht, dat
het niet onmogelijk is, dat de Ma
rine-opleiding naar Vlissingen
komt.
Badplaats.
Over de badplaats Vlissingen is
in het voorbije jaar heel wat ge
zegd. We herinneren ons lang
durige debatten in V.V.V.-verga-
deringen, maar ook hier was het
weer het geld dat de geduchte
rem bleek te zijn op alle plannen,
die gemaakt werden om Vlissin
gen als badplaats aantrekkelijker
te maken. Zo kwam ook dit jaar
nog geen beslissing af over de
herbouw van „Brittannia". Nu
had ook wel niemand in 1949 een
definitieve regeling verwacht,
maar er was toch stille hoop op
conferentie werd gebruikt. Deze
zou op 12 Maart in Den Haag
worden bijeengeroepen. Doordat
de republikeinen echter eerst niet
wilden medewerken, moest deze
worden uitgesteld. Op 23 Maart
nam de Veiligheidsraad een Ca
nadese resolutie aan, waarin de
taak van de U.N.C.I, nader werd
geregeld. Op 14 April begonnen
te Batavia voorbereidende bespre
kingen voor de R.T.C. met de re
publikeinse leiders.
Snelle liquidatie.
Iu Batavia werden plannen be
kend gemaakt voor de vorming
van een federaal leger. Een ge
deelte van de Sülwangl-dlvlsle
sloot zich reeds bij de Nederland
se troepen aan. Op 2 Mei bracht
een Twapro-congres de wens van
de inwoners van de Minahassa
naar voren, zelf te mogen beschik
ken over hun staatkundige toe
komst. Op 7 Mei had de te Bata
via onder auspiciën van de Unci
gehouden voor-conferentie tot re
sultaat, dat Je republikeinse re
gering in Djogja zou worden her
steld en dat de Republiek aan de
R.T.C. zou deelnemen. Moh. Roem
en dr v. Royen legden hun zo be
kend geworden verklaringen af.
Eén der directe resultaten van 't
bereikte accoord was, dat drBeel
op 9 Mei zijn ontslag aanbood als
H.V.K.
Op 18 Mei werd in zijn plaats
benoemd de heer A. H. J, Lovink.
Volgens generaal Spoor was de
stemming onder de troepen ten
gevolge van liet accoord „lauw
en gedeprimeerd". Op 25 Mei ging
een schok door heel Nederland en
Indlë, toen bekend werd, dat de
bij zijn troepen algemeen bemin
de opperbevelhebber in Indonesië,
generaal S. Spoor, was overleden.
Op 24 Mei begonnen de Neder
landse troepen aan de ontruiming
van Djogja; op 6 Juli keerde de
republikeinse regering daar terug.
Op 8 Juli werd gen. maj. Buur
man van Vreeden benoemd tot'
opvolger van generaal Spoor.
Een zwarte dag.
Een zwarte dag ln de geschie
denis van het Indonesische pro
bleem was de 12de Juni. Toen
verongelukte n.l. op enkele kilo
meters afstand van Bombay de
K.L.M.-Constellation „Franeker"j
met aan boord een aantal van de
meest prominente Amerikaanse
journalisten. Welk een Invloed
ten goede hun artikelen op de
wereldopinie zouden gehad kun
nen hebben, valt slechts bij bena
dering te schatten aan de hand
van de artikelen, die na hun dood
werden gepubliceerd, en waaruit
zonneklaar bleek, dat zij het ge
vaar van de ontwikkeling ln In
donesië Inzagen. Op 14 Juli be
handelde de Kamer de Indonesi
sche kwestie In comité-generaal.
Op 23 Juli besloot de inter-Indo-
neslsche conferentie, dat de naam
van de nieuw te vormen Ver. Sta
ten van Indonesië zou zijn „Re-
publik Indonesia Serikat", afge
kort R.I.S. Op 29 Juli werd te
Djogja overeenstemming bereikt
over het „Staakt het vuren", dat
op 11 Augustus van kracht werd
en door de Nederlandse troepen
ook ten uitvoer werd gebracht.
Op 16 Augustus begon de Twee.
de Kamer, voor de laatste keer,
voor de R.T.C., aan de behande
ling van de Indonesische kwestie.
een beetje Marshall-hulp. Die
hoop kan men nu voor het nieuwe
jaar bewaren.
Tenslotte nog de Stichting van
een Hervormd Centrum in het
nieuwe stadsdeel. In 1949 is hier
voor een actie ingezet en deze zal
in 1950 voortgezet worden, zoals
zoveel werkzaamheden welke eer
der aanvingen in 't komende jaar
voortgezet moeten worden.
Wil Vlissingen in 1950 iets be
reiken en de vele plannen die er
zijn tot uitvoering brengen, dan
zal er hard, heel hard gewerkt
moeten worden. Besluiten we met
de hoop uit te spreken, dat de
grootste problemen, die samen
hangen met de toekomst van Vlis
singen, als industriestad en bad
plaats, in het komende jaar tot
oplossing gebracht worden.
De zwaar getroffen Scheldestad
verdient het!
