Dinsdagmorgen zal de Sint bü Middelburg landen.
Prjjsverloop van granen, zaden en
peulvruchten in November.
Pepernoten veroorzaakten paniek in Goes.
PLOUVIER HEEFT DE WARME PANTOFFELS
Kiezen
i:
De aanstaande keus.
Lezers grijpen naar
de pen
Per Stratocruiser naar
Nederland.
„Massa-vredesbeweging
moet ontketend"
Groot overschot aan schokkers; hlauwmaanzaad
prima geprüsd.
LEESTAFEL
Zaterdag 3 December 1949
PROTESTANTS CHRISTELIJK DAGBLAD
°agina 3
Gesprek met Sint Nicolaas in vliegtuig boven Zeeland.
(Van onze razende verslaggever.)
HET BEGON een week of drie geleden met een telefoontje naar
Madrid. Ik trof het niet erg, want Sint Nicolaas zat juist
druk te confereren met zijn 43 Zwarte Pieten over zijn reisplan.
Dat vertelde zijn secretaresse, die behalve voor de administra
tie van haar baas ook voor zijn garderobe zorgt. Sint wilde dit
jaar voor het eerst in zijn colbertje er op uit trekken, omdat
zijn ambtscostuum grotendeels door de motten was opgegeten.
Dank zij een vriendelijke geste van de Nederlandse regering,
die daarop was attent gemaakt door enkele kopstukken van de
Katholieke Volkspartij, was er ongeveer twee maanden geleden
een bijzondere diplomatieke missie onder leiding van minis
ter Stikker te Madrid gearriveerd, die met enige plechtig
heid Sint Nicolaas een fraai galacostuum had aangeboden. „Wij
hebben toch nog steeds een rooms-rode regering", had de
minister gezegd.
Het staat zó, dat, indien deze provincie gezonden. Onder hen
schadevergoeding niet komt, zijn alle leden van Ged. Staten,
het volgende jaar geen feest Prov. Staten, alle burgemees-
kan worden gevierd. ters, mensen uit de kringen van
industrie, landbouw, onderwijs
enz. Men is dan al heel vlug een
eind op weg.
Al deze mensen zullen, zodra
Laat ik echter de draad van
mijn verhaal weer opnemen.
Nadat ontdekt was, welk een
consternatie 3247 onschuldige
pepernoten in Goes hadden aan
gericht, werd naar het Westen
gevlogen, temeer, daar op de
Westwal een groep leden van
de Handboogschutterij „Jacoba muzjekcorpsen en zangvereni-
Beijeren aanstalten maakte di£ de nacht lpt ter_
Sint Nicolaas uit het vliegveld
stapt, aanheffen het lied: „O
kom er eens kijken, Wat ik in
mijn schoentje vind'. Op dit
ogenblik zullen de verzamelde
Signora Zwartino (zo heet
Sints secretaresse) vertelde nog
meer aardige dingen over de po
litiek, maar aangezien dit niet
het doel was van mijn kostbare
telefoongesprek, vroeg ik haar
nader naar Sints plannen. Voor
het eerst zou Zijne Eminentie
dit jaar per vliegtuig komen. In
Parijs zou hij even dalen en dan
onmiddellijk doorvliegen naar
Nederland. Bij dit bezoek zou
vooral aan Zeeland veel aan
dacht worden besteed.
Welk vliegveld?
Aangezien mij dit laatste erg be
langrijk voorkwam, vroeg ik,
waar het toestel dan wel zou
moeten landen. Helaas werd op
dit ogenblik het gesprek afge
broken en het gelukte niet de
verbinding opnieuw tot stand te
brengen.
Daar stond ik dan. Het mooie
plan om Sint op de heenreis te
Interviewen scheen in duigen te
vallen. Mijn eerste werk was de
Provinciale Griffie te Middel
burg opbellen. De Griffier ver
telde, dat het al iang bekend
was, dat Sint naar Zeeland zou
komen, maar dat er niet over
geschreven mocht worden, om
dat er een communiqué zou
worden verstrekt. Daarna heb
ik de hoofdingenieur van de
Rijkswaterstaat gevraagd, of er
misschien vóór Dinsdag a.s. al
een vliegveld in orde zou zij n.
Hij antwoordde echter: „Er zul
len nog heel wat Sinterklaasjes
overheen gaan, voordat het zo
ver is". Een antwoord, meer
duidelijk dan eerbiedig.
Naar Parijs.
De volgende stap was Le
Bourget, het Parijse vliegveld
opbellen. Daar vertelde men,
dat op j.l. Donderdag het veld
moest worden vrijgehouden voor
een toestel met hooggeplaatste
Spaanse autoriteiten. Toen wist
ik genoeg. Woensdag j.l. vertrok
ik met de K.L.M. naar Parijs
en werkelijk, eergistermorgen
kwam een Spaanse Stratocrui
ser aanvliegen. Op vertoon van
mijn Zeeuwse perspenning kreeg
ik onmiddellijk toestemming
naar het toestel te gaan en wat
toen gebeurde klinkt haast te
mooi om waar te zijn. Voor éen
der raampjes zat Signora Zwar
tino naar mij te wuiven. Ik
moest binnenkomen!
De ontvangst was allerharte
lijkst. Sint deed net, of hij me
al jaren kende. Het Spaans gaf
wel even een moeilijkheid, maar
dat was niet zo erg: we begre
pen elkaar toch wel. En als het
dreigde mis te lopen, kwam zijn
secretaresse te hulp, die even
vloeiend Nederlands sprak als
een Zeeuwse schone.
In het vliegtuig.
In het vliegtuig was het een
onbeschrijfelijke rommel. Op
alle stoelen stonden kisten en
dozen. Drie Zwarte Pieten wa
ren bezig te vullen. Achter in
het vliegtuig lag een halve me
ter hoge berg zaagsel en een
grimmig uitziende schele Spaan
se kapper was een reservebaard
van Sint Nicolaas aan het uit
kammen. Een vierde Zwarte
Piet stond zich te scheren en
een vijfde deed zichzelf met be
hulp van een enorme schoen-
smeerborstel een schoonheids
behandeling ondergaan.
Sint vroeg, of ik mee wilde
vliegen. Nadat hij me een Consi
had laten opsteken („de oude
voorraad moet eerst op", zei hij)
kwam het gesprek over het pro
vinciale besef op gang. Het viel
me bijzonder op, welk een ken
nis en belangstelling Sint Nico
laas voor Zeeland had.
Of er nu al gemeenten waren
verdwenen in Zeeland? vroeg
hij. In een Spaanse nieuwsuit
zending was verteld, dat de
Prov. Griffie door burgemees
ters, die gevaar liepen voor hun
gemeenten was bestormd. De
op het vliegtuig te gaan schie
ten.
Rondvlucht boven Walcheren.
„Walcheren staat op zijn kop",
concludeerde Sint, toen wij bo
ven het eiland kruisten. „En
daar gaan we landen volgende
week Dinsdag", zo vervolgde
hjj, wijzend op het nieuwe in-
ambtenaren hadden alle ramen dustrieterrein achter de Meelfa
briek te Middelburg. „Hoe weet
u dat?" was mijn vraag. „Al
lang besproken met de hoogste
Zeeuwse autoriteiten", was het
antwoord. En op hetzelfde
en deuren gebarricadeerd. Toen
de brandweer op het toneel was
verschenen was de strijd snel,
beslist geweest. Ik vertelde
hem, dat dit bericht geheel uit
de lucht gegrepen was. Wèl
moest ik toegeven, dat er nogal
deining over de plannen was
ontstaan.
Na een tijdje over koetjes en
kalfjes te hebben gepraat kwa-
mn we tot de ontdekking, dat
het vliegtuig al boven Zeeland
vloog. Sint zat te genieten van
het mooie uitzicht. Zijn sigaar
was ervan uitgegaan.
Consternatie in Goes.
Plotseling stootte hij me aan.
Dat was op het ogenblik, dat
wij een rondje draaiden langs
de Goese kerktoren. Het was
net twaalf uur en boven het ge
ronk dar motoren klonk het ca
rillon. „Wat voor melodie is
dat?" vroeg Sint. Ik vertelde
hem, dat het wat met de Gentse
Belfort te maken had. „Geluk
kig, dat de Goesenaars dat van
tevoren is verteld", merkte hij
langs zijn neus weg op.
Toen kreeg één der Zwarte
Pieten opdracht een raampje te'| j
openen en 3247 pepernoten naar jJ
beneden te gooien. De gevolgen
waren verschrikkelijk. Twee
tellen, nadat de eerste peper
noten de grond raakten, gingen
de sirenes loeien. In de Lange
Kerkstraat botsten auto's en
fietsen op elkaar en in'het stad
huis kropen B. en W., lie juist
aan het confereren waren over
het herstel van de Rijksweg, van
schrik onder de tafel, die ech
ter kantelde, een grote ruit brak
en met de poten in de lucht op
de Grote Markt bleefligg-=n.
De politie, die dacht, dat het
ding uit de lucht kwam vallen,
alarmeerde onmiddellijk de
Hulpverleningsdienst, die na
een uur reeds ter plaatse was
en die het voorwerp de gehele
dag en nacht door de brandweer
liet nathouden. Hoe deze zaak
zich verder zal ontwikkelen is
nog niet te zeggen.
Het laat zich aanziendat het
gemeentebestuur van Goes zich
met een verzoek om schadever
goeding tot de Spaanse regering
zal wenden. Naar wij zo juist
vernemen zal Dinsdagavond a.s.
een speciale raadszitting over
deze kwestie worden gehouden.
gingen, die de nacht op het ter
rein slapend, zingenden etend
hebben doorgebracht, gymnasti
sche oefeningen gaan uitvoeren.
Daarna zal één der leden van
G.S. (wie is nog niet bekend;
er schijnt daarover verschil van
mening te bestaan) naar voren
treden om het officiële begroe
tingswoord te spreken. Daarop
zal de Sint antwoorden.
Wedstrijd op de Markt.
Veel meer wil ik niet uit het
bijzonder aantrekkelijke pro
gramma van die dag verklap-
ogenblik zette hij vier horloges pen. Dan is de aardigheid er af.
gelijk op de klok van de Mid- Wèl kan ik nog vertellen, dat
delburgse Stadhuistoren, die des avonds om tien uur precies
echter stil stond. op de Middelburgse Markt Ben-
Van Dinsdag wilde Sint eerst gaals vuur zal worden afgesto-
niets vertellen. Maar zijn secre- ken en dat de kinderen van de
taresse, die precies aanvoelt wat laagste klassen der lagere scho-
een verslaggever nodig heeft, len een wedstrijd zullen hou-
En toen kwam
bracht uitkomst,
het verhaal:
Grepen uit het programma.
Dinsdagmorgen met het slaan
van negenen zal de Stratocrui
ser, komende van Schiphol, op
genoemd industrieterrein dalen.
De toegangswegen zullen vanaf
vier uur des morgens door be
reden politie worden afgezet,
om alle genodigden gelegenheid
te geven ongehinderd het ter
rein te betreden. Er zijn precies
1538 uitnodigingen naar alle
vooraanstaande personen in de
den in baardklimmen bij de
Sint.
Wie de ontvangst op het in
dustrieterrein wil meemaken,
kan daartoe plaats nemen op de
enorme tribunes, die aan de an
dere kant van het kanaal langs
het Jaagpad naar Veere zullen
worden neergezet. Al met al be
looft het een gebeurtenis te wor
den, die zelfs het feest van Zie-
rïkzee vèr' en vèr achter zich
zal laten.
(Nadruk ten strengste ver
boden.)
Kominform tot arbeiderst
KOMINFORM V6RJ3APERT VOOR
ZESJARIGE JONGEN VERMIST
Sinds Maandagavond wordt het
ongeveer zesjarige zoontje van de
heer K. de Boer te Klazinaveen
dat bij zijn grootouders logeerde,
vermist. Het kind is Maandag
middag op de gewone tijd naar
de kleuterschool gegaan en sinds
dien heeft men niets meer van
het knaapje vernomen. Gedacht
wordt aan een ongeluk.
FILM EN JEUGD.
Het instituut voor film en jeugd
wil een onbevooroordeeld onder
zoek instellen naar de vraag in
hoeverre de film een gevaar voor
de jeugd moet worden geacht. Het
onderzoek zal twee jaren duren.
Handelsbesprekingen tussen
Frankrijk en West-Dultsiand
geopend.
Te Parijs zijn .vandaag tussen
Frankrijk en West-Duitsland on
derhandelingen over een handels
verdrag begonnen, de eerste se
dert de West-Duitse regering
werd. gevormd.
Redacteur: H. M. Slabbekoorn, Oostsingel bua. Goes.
Gewestelijke kampioenschappen. 22. 46. 3228 1823. 47. ...X
Hier een overzicht van een par-48. 41 37 12 18. 49. 37—31
ty tussen de Zeeuwse kampioen X-50. ...XX51.
L. Anderson te Goes en de Urn- 25 1621.
buigse kampioen J. Hassink, wit.
1. 33—28 19—23. 2. ...x
X23. 3. 39—33 10—14. 4. 44—39
U—10. 5. 5044 1419. 6. 33—29
10—14. 7. 38—33 19—24. 8. 42—
U8 14—19. 9. 4742 17—22. 10.
32—28 X11. XX22.
12. 3430 20 Zo. 13.... X*" ...X
14. 14. 31—26 7—11.
Dit gedeelte van de partij is
door zwart beter gespeeld dan
door wit. De 7de zet b.v. doet wal
vreemd aan en daarvan zijn de
8ste en 9de het gevolg.
15. 41—37 1—V. 16. 30—24
X-. 17. ...X". 12—17. 18. 37—
32 7—12. la. 3227 ...x--- 20.
X37 16—21. 21. 40—35 21—26.
22. 4540 17—22.
De stand die ontstaan ls na de
21ste zet was positioneel
Stand na 52ste zet van wit:
52. 35—30 21—26. 53. 33—29
X-.. 54. ,..X— 13—18. 55. 48—
voor 1322.
zwart gunstiger en wit bracht: Ongetwijfeld had zwart hier
*net zijn 22ste zet hierin geen ver-voordeel bereikt. Het was nu maar
betering. M.i. had 44—40 voor- j de vraag, hoe dit tot winst te
keur. brengen zou zijn. Uit het verder
23j 4034 1217. 24. 4440 verloop van de partij zal blijken,
1217. 25. ...x«" ...X'" 26- 34 ^at de genomen variant voor wit
30 1923. 27. 49—44 913. geen moeilijkheden oplevert en
Deze laatste zet van zwart ligt juist voldoende tempi heeft,
niet in de lijn van de verwachtin- p>e snuffelaars zullen ongetwij*
gen. 4034 was wellicht beter feid dit eindspel bestuderen; zeer
geweest; wanneer zwart veld 27 gaarne ontvang ik hierover hun
gaat bezetten, zou wit het gemis meningen.
van een stuk op 49 wel eens grote jk .geloof, dat, wanneer zwart
moeilijkheden kunnen bezorgen. in plaats van 13—18 26—31 zou
28. 4034 15.20. 29. 3025 14 spelen, er nog verschillende moei-
19. 30. ...xX-*- 31. 34lijkheden voor wit zijn op te los-
30 28. 32. 3025 1014, 33. sen, bij goed spel zal toch remise
33—29 ...X". 34. ...-x... 8—12.
Wit moet nu rekening houden
met de dreiging 1420 1319.
35. 44—39 18—23. 36. 39—34
12—18. 37. 34—29 ...x-.. 38.
X... 3—9.
Voor deze zet van zwart heb ik
nog geen directe verklaring kun
nen vinden. Steeds heeft hij „sy
steem" gespeeld; zpn zetten had
den een „bedoeling" en het viel
te verwachten, dat 2228 zou
volgen. Hiermede zou verhinderd
worden 3832 door 2833
20 3—9 11—16.
het resultaat zijn.
Of kan iemand een winst aan
tonen
56. 42—37 9—13. 57. 37—32
13—18. 58 ...xX-"- 59. 39
—34 22—27. 60. 34—30 17—22.
61. 30—24 ...x... 62. 27—
31. 63. ...xX— 64. 38—32
31—36. 65. 32—27 3641. 66. 27
21 4146. 67. 21—16 46—28. 68.
20—14 28x5. 69. 16—11. 4—9. 70
117 remise.
De Zeeuwse kampioen heeft de
volle buit niet binnen kunnen sle
pen, zijn spel geeft echter ons
39. 3934 2227. 40. 3430 vertrouwen voor de komende par-
17—21. 41. 43—39 11—16. 42. 37 tijen.
32! 611. 43. 3933 1117. Na de 1ste ronde staan alle
44. 4641 1419. 45. 2520 17 drie de deelnemers gelijk.
(Ingez. mededeling, advert.)
door J. Z. J. Hazebroek
6)
Vader Kooiman staat even
eens op. „tls een moeilijke tijd
voor je, joh. Niet alleen voor
ou trouwensde oorlog
ieeft nog heel wat méér ellen
de veroorzaaktLaten we
niet vergeten, dat je ook veel
van je moeilijkheden aan jezelf
hebt te wijten. Wij staan altijd
klaar om je te helpen. Maar je
wilde niet. Je lijdt aan de kwaal
waar geloof ik alle schoolmees
ters aan lijden; je bent eigen
wijs....
Wim vindt niet zo gauw een
krachtig, overtuigend antwoord.
Hij is trouwens al blij, dat hij
deze zware gang zo goed als
achter de rug heeft; hij krijgt
haast nu.
Kooiman vergezelt hem tot
op de weg. Hij verwacht, dat
*'n schoonzoon hem geld te leen
zal vragen. Hjj heeft er al op
Berekend. Z'n portefeuille weet
hij In z'n binnenzakMaar
Wim Zwart ia t» trots om te
vragen....
HI.
Twee dagen later, als hjj even
na vieren met Hans, die in de
eerste klas zit, uit school komt,
ziet Wim Zwart dat er een da
mesfiets staat tegen de erker
van zijn huis.
„Bah, wat is dat nou weer
voor visite!" denkt hjj geër
gerd. En 'tkomt dat eerste mo
Marie vroeger lachend, het
kind op d'r arm aansporend om
te zwaaien aan papaTineke
zwaait nu ook. 't Is de eerste
keer dat hij het haar ziet doen.
„Vlug Hans", zegt hij, „laten
we zorgen dat we gauw binnen
komen
Terwijl hij in z'n broekzak
nog naar de huissleutel grab
belt, gaat reeds de deur voor
ment niet eens in hem op, dat hen open. Nu staan ze tegenover
het z'n schoonzuster wel wezen! elkaar.
kon. „Bep, meid, reusachtig!" roept
De vorige dag heeft hjj half hij, ondanks zichzelf vol opwin-
en half op Bep Kooiman gere- ding.
kend. Opzettelijk is hij tot bij
twaalven opgebleven.hij
wist zelf dat het dwaasheid was,
maar men kon nooit weten, of
ze niet toch nog komen zou, zo
laatToen ze niet kwam.
had hij op zichzelf lopen mop
peren. Natuurlijk kwam ze
Maandag. Tenminste, èls ze
kwam
Vandaag heeft hij maar wei
nig aan haar gedacht. Totdat in
eens blijkt, dat zü de eigenares
van de vreemde damesfiets is.
„Pappa, er staat een juffrouw
bij ons voor het raam", roept
Hansje. „Een juffrouw met Ti
neke op dr arm."
Warempel! Het is Bep!
Wim schrikt ervan op als hij
ziet, dat Bep daar nu net eender
op hem staat te wachten als
Ook haar heeft hij in lang niet
gezien. Hij neemt haar nu met
één enkele blik nog eens goed
op, om te kijken of ze werkelijk
op Marie lijkt, zoals het daar
straks scheen
„Je had me dus nog niet ver
wacht", zegt ze.
zo parmantig met z'n grote kuif
Niet nu. Hoe laat ben je ge- knikken als hij iets beweert?
komen?
„Een uurtje geleden", ant
woordt ze, vóór hem terugke
rend naar de achterkamer.
,,'kZal Tineke nu maar weer in
de box zetten. Als ze niet gaat
huilen tenminste
„Als ze daarom huilt, krijgt
ze op d'r billen van me. Denk
er om, verwen de kinderen niet,
Bep. Alsjeblieft niet
Hij heeft intussen z'n eigen
overjas en die van Hansje aan
Jammer dat ik niet hij hem in
de klas zitik zou voortdu
rend moeten lachen
Toch lacht ze nu niet,
Ze heeft Hans tot zich ge
trokken, en vraagt hem 'teen
en ander. „Je moet geen juf
frouw, je moet tante tegen me
zeggen", leert ze hem. „Ik dacht
dat Jij me nog wel kennen
zou.
(Wordt vervolgd.)
VOOR DE LANDBOUWER.
In de eerste week van November heeft het A.V.A. aankopen
verricht en daarmede uitvoering gegeven aan de regerings-garan-
tie ten aanzien van de prijs van de tarwe. Het blijkt dat zeer
grote hoeveelheden zijn aangeboden, wat zeker een gevolg mag
worden genoemd van de onbevredigende toestand welke voordien
ten aanzien van het prjjsverloop bestond.
de kapstok gehangen, en volgt
Bep nu. Janny, het dochtertje
van de buren, staat voor het
dressoir, en schenkt thee. Het
kind is zichtbaar opgelucht.
Tussen de voorover gevallen
pieken van d'r gele haar door,
'kijkt ze Wim even vergenoegd
aan. Ze is te verlegen om haar
gevoelens uit te spreken
„Hè, wat 'doe je hard over de
kinderen", zegt Bep. „Dat meen
je toch niet?"
„Ja, ja, wis en zeker meen
ik dat!"
Z'n zwarte wenkbrauwen
trekken op een grappige manier
boven z'n donkere ogen samen
als hij zo heftig, zo gedecideerd
voor de dag komt. „Zou dat",
denkt Bep, „in school óók zo
zün als hjj zich een beetje boos
maakt? En zou hij daar dan óókf™»L
Het aanbod van tarwe ter
beurze is dientengevolge in No
vember klein geweest. Daarbij
komt nog dat in November, zo
als ieder jaar, weinig gedorst
wordt in verband met de bieten
campagne. De tarweprijzen kon
den door één en ander geleidelijk
wat aantrekken met als gevolg
dat thans de aan landbouwers
betaalde prijzen wat hoger lig
gen dan de garantieprijs. Het ziet
er echter wel naar uit dat het
prijsverloop van de tarwe rustig
zat blijven. Zouden zich nl. in de
één ot andere richting excessen
voordoen dan kan het A.V.A. in
grijpen door hetzij als koper,
hetzij als verkoper op te treden.
Daarnaast kan de regering ook
door het wijzigen van de brood-
melange invloed uitoefenen, door
nl. een groter of kleiner percen
tage buitenlandse tarwe* voor te
schrijven.
GERST.
Het export-verbod van brouw-
gerst is nog steeds gehandhaafd.
Het gevolg was dat in de afgelo
pen maand de dikke gerst uit'
sluitend kon worden geplaatst als
kippengerst tegen een relatief
wel zeer hoge, doch toch enige
guldens lagere prijs in vergelij
king met October. Als concurrent
voor de inlandse kippengerst trad
ook nog op de door sommige
mengers niet henutte toewijzing
La Platagerst. Juist in de laatste
dagen trekken de prijzen voor
kippengerst echter weer aan tot
het oude niveau. Het schijnt dus
dat weer een acuut gebrek aan
dikke gerst bestaat.
De inlandse gerst van de voer-
kwaliteiten liep enige guldens in
prijs terug. Dit is ook wel het
gevolg van de ruimere toewijzin
gen van Irak- en Noord-Ameri
kaanse gerst. In deze sector is
wel een zekere verzadiging op
getreden. Over zaaigerst is nog
geen gefundeerd oordeel te ge
ven. In het algemeen schijnen
de exportkansen niet groot. Bo
vendien gaat in het buitenland
de rassenkeus weer een grote rol
spelen, waarbij Nederland slechts
een beperkt „assortiment" kan
aanbieden.
HAVER.
Na - een aanvankelijke daling
heeft de voerhaver zich weer
hersteld en ligt thans vrij vast in
de markt.
SCHOKKERS.
Na het tekenen van het Engel
se contract, waarover wij in een
vorige beschouwing reeds schre
ven, heeft zich inderdaad een
prijsdaling ingezet, die nog niet
tot staan is gekomen. Engeland
is eigenlijk de enige afnemer
voor dit product en de gecontrac
teerde hoeveelheid van 3500 ton
ligt aanzienlijk beneden de oogst-
raming van ruim 11.000 ton. Er is
dus een groot overschot, waar
voor momenteel nog geen be
stemming gevonden is.
Slechts eerste nabouw zaai-
schokkers kunnen thans nog vrij
vlot verkocht worden. Tweede en
oudenere nabouw, alsmede onge
keurde schokkers zijn slechts
zeer moeilijk te plaatsen tegen
lagere prijzen.
KL. GROENE ERWTEN.
Ook in dit artikel is van de
zeer hoge prijzen geen sprake
wel wat gekalmeerd te zijn na de
eerste run op dit artikel toen
Duitsland weer ging importeren.
Het kleine aanbod van de laat
ste week zorgde ervoor dat ech
ter een redelijke prijs gehand
haafd kon blijven.
Kleine groene erwten hebben
als exportproduct eigenlijk steeds
grotere kansen dan schokkers,
waarvoor alleen Engeland inte
resse heeft.
BRUINE BONEN.
Enige weken geleden beleefde
dit artikel een korte periode van
zeer hoge prijzen. Thans is de
prijs echter lager. Hieraan is
naast de geringe inlandse con
sumptie ook de export-markt wel
schuldig. Het werd nl. bekend,
dat de Zweedse autoriteiten niet
bereid zijn invoervergunningen
te verstrekken wanneer de prijs
boven f 70.ligt. Bij groter aan
bod zijn dus zeer zeker lagere
prijzen te verwachten.
MAANZAAD.
Na een aanvankelijke daling in
het begin van November is de
prijs thans tot een ongekende
hoogte opgelopen. Voornamelijk
schijnt dit het gevolg te zijn van
dekkingen. De beschikbare voor
raden zijn ook reeds voor een be
langrijk deel geruimd, zodat wel
te verwachten is, dat de prijzen
hoog zullen blijven. Men moet
echter rekening houden met het
Het wetsontwerp „Souverei-
niteitsoverdracht Indonesië" is
nu in de Tweede Kamer in de
afdelingen behandeld.
Volgende week volgt de open
bare behandeling.
Het is duidelijk, zegt „Trouw",
dat de Kamer hier voor een
keus staat tussen twee kwaden.
Het ene kwaad is de aan
vaarding.
Aanvaarding van een ont
werp, dat op verschillende
gronden zeer duidelijk in strij'd
is met de Grondwet.
Een ontwerp dat Nederland
steeds getrouw geweest zijnde
onderdanen uitlevert aan de
willekeur van de na de over
dracht der souvereiniteit in In
donesië aan de macht zijnde
groepen;
een ontwerp dat geen waar
borgen biedt voor een behoor
lijke rechtsorde;
een ontwerp dat de souvereini
teit overdraagt aan een rege
ring van een staat, die alleen op
papier bestaat.
Aan een dergelijke aanvaar
ding mede te werken komt ons
onmogelijk voor. Men draagt de
souvereiniteit over en men kan
op geen vamen na bevroeden
wat dit verder voor gevolgen
hebben zal. Dit schijnt ons in
strijd met de verantwoordelijk-s
heid, die Nederland nog altijd
draagt.
Het andere kwaad is de ver
werping.
Ook de gevolgen van de ver
werping zijn niet te overzien.
Ook verwerping kan kwade ge
volgen hebben. Ook verwerping
stelt Nederland voor vraag
stukken, waarvan de oplossing
uitermate moeilijk is.
Misschien zou ook verwerping
een onmogelijke situatie schep
pen.
Wij staan dan voor de keuze
tussen twee onmogelijkheden.
Dan behoort de doorslag te
geven, die keuze, die althans
met de grondwet in overeen
stemming is en die met de ver
antwoordelijkheid voor en de
trouw van de minderheden en
de aan Nederland gehechte be
volkingsdelen rekening houdt.
feit, dat wanneer geen dekkings
aankopen meer plaats vinden de
prijzen zich moeten aanpassen
aan de bij export reëel te maken
prjjzen.
LIJNZAAD.
In de slagzaadprijzen is weinig
variatie, afgezien dan van de
kwaliteit. Dit is een gevolg van
de vaste prijzen der olieslage
rijen.
Voor het belangrijke zaaizaad
is men echter afhankelijk van de
exportmogelijkheden. De kansen
schijnen niet ongunstig te liggen,
al zijn in feite nog geen zaken
met het buitenland tot stand ge
komen. Hopelijk zal de export-
heffing van f 10.per 100 kg.
geen roet in het eten gooien.
Resumerend mogen wij consta
teren dat in zekere zin de rust
weer is teruggekeerd. Om een
beursterm te gebruiken, die de
toestand kenmerkt: stemming
kalm.
Denemarken, oase in Eu
ropa, door dr H. D. de
Vries Reyiingh. Uitgave:
J. A. Boom en Zn, Meppel.
In de bekende Terra-bibliotheek
onder redactie van dr H. N. ter
Veen, die in korte tijd zulk een
•voortreffelijke naam kreeg, is het
eerste deel van de tweede serie
verschenen.
Dit deel handelt over Denemar
ken, welk land hier met recht
wórdt aangediend als een oase in
het vele opzichten verschroeide
Europa.
Denemarken is bij niemand ge
heel onbekend. Maar toch, als de
vraag gedaan wordt wat wij we
ten van het Deense verleden als
achtergrond van het hedendaagse
beeld; van het geografische mil-
lieu dat de voedingsbodem is voor
dit volksleven, van aanleg en ka
rakter van dit kleine doch mar
kante volk, dan zal menigeen het
antwoord schuldig moeten blijven.
Toch is het van belang meer
van dit land en zijn bewoners te
weten, temeer, nu de West-Euro-
pese landen door de omstandig
heden gedreven en gedrongen sa
men te werken, en als het moet
samen te strijden voor de vrijheid
en de veiligstelling van de Wes
terse beschaving, zich dichter
aaneensluiten.
Daarbij komt, dat zoals De Vries
Reyiingh opmerkt, omvang, be
volking, landschap en structuur,
zich laten meten met Nederland
se maatstaven.
Wij vinden in Denemarken veel
vertrouwds. Ook dit land kent zijn
windmolens, zijn meren en glooi
ende heuvels, zijn dorpjes rond de
stoere kerk en zijn steden langs
de waterkant, zijn bewuste en be
kwame vissers, boeren en arbei
ders. En dan: beide volken zijn
doortrokken van democratische
gezindheid, gegroeid in een vrije
ontwikkeling van eeuwen.
Reden te meer dus om ons voor
dit land te interesseren en het
onder deskundige leiding meer
van nabij te bezien.
De schrijver geeft eerst een al
gemeen overzicht van land en
volk. Hij tekent de Dénen als het
gezellige gemoedelijke volk van 't
Noorden, met zijn practische zin,
geduld en eenvoud, ondanks zjjn
oppervlakkige levensopvatting
enigszins geneigd tot melancholie.
Op 't gebied van land- en tuin
bouw, volkskunst en nijverheid
maken de Denen, zoals In de bre
de wordt aangetoond, een goed
figuur.
Maar er zijn ook schaduwkan
ten.
Een aantrekkelijk volk de De
nen, maar helaas gegrepen door
het humanisme. Van het kerkelijk
en godsdienstig leven kan weinig
goeds worden gezegd, het gezins
leven gaat kwijnen, met de hu
welijkstrouw wordt het niet zo
nauw genomen. Daarentegen kan
het Deense volk wat betreft
volksontwikkeling en vrije tijds
besteding, andere volken ten
voorbeeld zijn.
Tenslotte staat de schrijver nog
stil bij de staatkundige verhou
dingen. Temidden van de span
ningen ener gistende wereld,
houdt deze „vriendelijke .humane,
doch ietwat kleinburgerlijke be-
w ker" nog altijd de sleutels van
de Sont.
Een belangrijk boek. Met tal
van fraaie illustraties.
Vergeet de zieken en ouden van
dagen niet.
Een onzer abonné's vraagt
„namens vele zieken" de aan
dacht voor langdurig zieken en
ouden van dagen.
Hij wijst er op, dat er altijd
veel menslievendheid en hulp
vaardigheid tot uiting komt als
het buitenlanders be
treft.
„Wij nemen alweer die
arme Duitse kinderen op, omdat
ze toch maar weer dik en ge
zond kunnen worden, om zodra
ze weer in hun Heimat zijn be
land opnieuw die Hollanders
te kunnen belonen voor al het
goede aan hen gedaan net als
aan hun ouders. Het is alleen
te hopen, dat die dankbaarheid
een andere vorm zal aannemen,
maar de geschiedenis herhaalt
zich wel eens meer niet waar?
En nu is er alweer zo maar
een Isaac Allalcomité gevestigd.
Nu zou dat allemaal heel mooi
zijn als er ook een keerzijde
was en dan denk ik aan al onze
chronische zieken (nu eens niet
in de inrichtingen maar thuis)
en de ouden van dagen en ge-
brekkigen, die soms zo wanho
pig uitzien naar het kleinste
zonnestraaltje dat nimmer komt,
och wie zou er ook aan hen
denken, ze zijn immers maar
een last voor de maatschappij."
Schrijver dringt er op aan, op
de komende feestdagen, de
langdurig zieken en eenzamen
eens te verrassen.
(In zjjn algemeenheid schijnt
ons de klacht hier geuit niet
juist. Wat niet wegneemt, dat
wij gaarne de aan het slot ge
maakte opmerking ondersteu
nen. Red.)
GEARRESTEERD BRITS
SOLDAAT TERUG.
De Britse soldaat, die gister
ochtend te Berlijn werd gearres
teerd, terwijl zijn kameraad wist
te ontsnappen, is heden door d«
Russische autoriteiten vrijgelaten.
