HONKONG vreest een tweede Berlijn te
worden.
V»
Meer kans op blokkade en sabotage
dan op een open aanval.
Wat deed „Draagt Elkanders Lasten"
Geef geen voedsel aan pessimisme.
EDNA EARL
PennevruGhten
Soldaat
Korte Berichten.
Ook al varen wü - economisch - in de mist.
Nylon visnetten.
De schelvis in gevaar.
van een
Modernisme, socialisme,
atheïsme.
Maandag 5 September 1949
PROTESTANTS CHRISTELIJK DAGBLAD
Pagina 2
Met drukke straten als de Qu
eens Road badend in een zee van
licht uit de bloeiende winkels aan
weerskanten en lichtreclames in
alle kleuren weerspiegelend in het
water van de baai met zijn vele
schepen, met drommen mensen in
vrolijke kleren en een intensief
verkeer van de laatste modellen
dekmoederschip zal kunnen ope
reren. Er is een vrijwilligerscorps
opgericht, waarin ook de Neder
landers vertegenwoordigd zijn. De
politiemacht is sterk uitgebreid
en een hulpcorps is in opleiding.
VLEES HAMSTEREN.
Maar meer dan op een oorlog
Chinese piraten hebben
grote invloed op de scheep
vaart tussen Canton en
Hongkong en beschietingen
van de schepen en beroving
der passagiers komt meer
malen voor. Schepen, die een
vaste som aan de piraten be
talen worden echter onge
moeid gelaten. Een daarvan
was de Wusueh, waarmee
onze correspondent de nach
telijke, negenurige oversteek
gemaakt heeft. Uit Hongkong
schrijft hij de volgende in
drukken.
der autoindustrie over de goede rekent men in Hongkong op een
asfaltwegen, ademt Hongkong eenblokkade. „En dat zou Hongkong
air van welvaart en zorgeloosheid, wel eens een tweede Berlijn kun-
unlek in het Verre Oosten.
Maar achter dat alles leeft te
vens een groeiende ongerustheid
en een zeker gevoel van pessimis
me ten aanzien van de toekomst
van Engelands lucratieve kolonie:
een van de weinige restanten van
een kwijnend imperium waar men
het modewoord deviezengebrek
niet kent.
SCHONE SCHIJN.
Hongkong heeft uiteraard een
sterk Brits karakter, dat zich uit
in het drukke centrum, waar de
machtige banken en handelshui
zen hun kantoren hebben, in het
linkse verkeer, in het optreden
van de politieagenten, in de na
Canton opvallende orde en zinde
lijkheid.
Maar ook Amerika drukt een
stempel op het leven hier: in de
manier van zaken doen, in de
bontheid van sportkleren en iji de
populariteit van snelbuffetten en
air-conditioned soda-fountains. In
deze buitenlandse sfeer belichaamd
door een 20.000 mensen van 55
nationaliteiten (waaronder 200
Nederlanders) leven ruim twee
millioen Chinezen hun leven in
pet rumoer, de opeengepaktheid
en het plezier in overvloedig eten
hen sinds eeuwen eigen. De har
monie schijnt weinig te wensen
over to laten in deze zonnige stad:
het trefpunt van heel Zuid-Oost
Azië en tegelijk de leverancier er
van.
Het is een oord waar men voort
duren in vacantiestemming lijkt
te leven. Maarniets is minder
waar dan dat.
KLAAR VOOR ALLES.
„Hongkong heeft zijn langste
tijd bestaanzegt men met
een begrijpelijk gevoel van spijt,
maar tegelijk blijk gevend van re
alisme. Dat wordt steeds duide
lijker nu de communistische le
gers snel naar het Zuiden stoten.
Men rekent erop hen in de laatste
toekomst aan de grens tussen de
Britse kolonie en China te zien.
In een open conflict gelooft men
echter over het algemeen niet.
Maarals het wel zover zou
komen dan is men vastbesloten
om de wapens op te nemen, welke
ook de gevolgen zouden kunnen
zijn.
„We zijn op alles voorbereid...
zei een van de gouvernements
ambtenaren me. Een blik in het
nen doen worden", voorspelt men.
Er is inderaad reden
vrees. Hongkong is voor vlees,
verse groenten .zuivelproducten
en dergelijke levensmiddelen ge
heel afhankelijk van het Chinese
vasteland. Met de communisten
voor de stad kunnen zij de invoer
daarvan gemakkelijk verhinderen
hebben ernstige klappen gekregen
door het verlies van het Chinese
afzetgebied, maar aan de andere
kant tracht men elders nieuwe
- markten te creëren. Met volle
kracht wordt er gebouwd.
Enmen verbeidt het ogen
blik, dat er weer zaken gedaan
kunnen worden met China.
Hongkong kent maar één prin
cipe: geld verdienen. Principes
spelen geen rol. Men drijft even
graag handel met de communisten
Men za m dat geval zijnheil moe- |ls et de nationalisten. Het is
ten zoeken in een luchtbrug: of n V0Qral in Hongkong, dat men
zeebrug, maar met alleen is dat krachüg aandringt op erkenning
een kolossaal probleem vanwegevan hef communistische regiem
van Mao Tze-tungvoor hij er
de afstand, maar het zal de kos
ten der levensmiddelen enorm ze]f om gevraagd heeft.
doen stijgen. En terwijl men knikkend en bui-
Maar naast een blokkade vreest -
men interne moeilijkheden: relle
tjes, stakingen en sabotage. De
communistische invloed is sterk.
Weliswaar houden zij zich nu rus
tig, maar ook dat zal veranderen
als hun partijgenoten dichterbij
komen. Enwat zal dan de
houding van de 2 millioen Chine
zen van Hongkong zijn.?
NUMMER EEN: GELD.
Hongkong laat echter de moed
niet zakken. De beurs is wel lus
teloos en vele kleine handelaren
gend zaken doet met de in het
nauw gedreven nationalisten slui
pen in de stilte van de nacht Brit
se en andere schepen uit de baai
I van Hongkong om onder bescher
ming van de duisternis de natio
nalistische blokkade te breken en
- ook de communisten te leveren.
„Business is business!" zegt
men.
I Het is een oude stelregel, die
I nog steeds in de mode is.
(Nadruk verboden)
ALFRED VAN SPRANG.
Als instelling van het Christe-de leden bijeengebracht,
lijk Nationaal Vakverbond werd 't Maar de ontstellende toename
gesticht in 1919. Bij het 40-jarig j der T.B.C. leidde er toe, dat in dat
zelfde jaar f 353.000 moest wor
den uitgekeerd. Waren de uitga
ven in 1939 nog slechts f 105.000,
negen jaar later was dit bedrag
f 248.000 meer. Dank zij de activi
teit der leden, die op allerlei plaat
sen inzamelingen hielden, ook op
de vergaderingen der Christelijke
vakbeweging, was men in staat
het tekort van ruim f 170.000 op
te heffen.
In de jaren 1919 tot eind 1948
heeft 't fonds „D.E.L." f 1.575.000
bestaan van het C.N.V. had dit
fonds dus 30 jaar gewerkt.
Aanvankelijk was de deelname
aan dit fonds voor de leden der
Christelijke vakbeweging vrijwil
lig. Sinds de bevrijding is het zo,
dat ieder die zich aanmeldt voor
het lidmaatschap, tegelijkertijd in
de contributie een bedrag voor dit
fonds betaalt. Daardoor wordt een
flfnke basis gelegd voor de hulp
verlening aan onze T.B.C.-pa-
tiënten.
In de eerste 15 jaar van zijn be- uitgekeerd -en daarmede ruim tien-
staan, nl. in 1934, kon de penning- duizend patiënten geholpen,
meester mededelen dat ruim vierHet staat nu reeds vast, dat het
ton aan hulpverlening was uitbe
taald. Ruim zes jaar later, nl. aan
het einde van 1940 bleek dit be
drag opgelopen tot bijna f 950.000.
Bijna 6400 patiënten waren in de
periode 19191940 door D.Jü.L.
bedrag in 1949 benodigd tot over
de f 400.000 gaan zal. De T.B.C.
neemt nog steeds toe. Bovendien
helpt het fonds ook rustbehoeven-
den en kinderen, die naar vacan-
tiekolonies gaan. Hoofdzaak is en
I blijft de tuberculose-bestrijding,
geholpen.
Helaas werd ook dit fonds door De leden onzer vakbeweging
de Duitsers in 1941 geliquideerd.1 zullen in de weken van 517 Sep-
U weet nog wel wat dit beteken- -tember a.s. een beroep op u doen.
t de! Alle gelden werden in beslag Zij gaven reeds zelf een groot be-
rond bevestigt dat. Het leger is 1 genomen en verdonkeremaand, drag. Zij vragen u slechts een
$ot een ongekende sterkte opge-1 Zodat bij de bevrijding in 1945 dit klein bedrag naast het hunne te
Voerd. Vijf-en-twintig duizend
man waarvan velen met oorlogs-
Earing en uitgerust met modern
zwaar materiaal zullen be-
ikbaar zijn. In de baai liggen
werk moest beginnen zonder dat geven om daarmede de volksziek-
er één cent in kas was. Langza-te, die tuberculose heet, krachtig
merhand kwamen de contributies te kunnen bestrijden,
binnen en het bedrag dat daaruit
aan het fonds ten goede kwam,
Verscheidene oorlogsschepen en steeg naarmate het ledental gro-1
Hongkong zal de beschikking heb-
pen over een luchtmacht, die van
het land, het water en een vlieg-
De vulkaan Asama, 160 km ten
Za-
ter werd. Over 1948, wij vertelden
het u reeds, was dit bedrag opge
lopen tot f 180.000. Allemaal door Noord-Westen van Tokio, is
Lrdagmorgen gaan werken, zo
wordt te Tokio gemeld. Verschil
lende herbergen werden onder de
as bedolven, doch tot nu toe zijn
geen persoonlijke ongelukken ge
meld.
De commissie der V.N., die de
gegevens van de niet-zelfbestu-
rende gebieden bestudeert, heeft
met 12 tegen 2 stemmen een re
solutie aangenomen, waarin een
beroep wordt gedaan op de bestu
rende mogendheden, de inheem
sen dezer gebieden inzake het on
derwijs op dezelfde wijze te be
handelen als de niet-inheemsen.
Hongkong houdt zich ondanks de vele auto's ook nog aan het
vervoer per rickshau). De Enge'sen hebben getracht ook hierin
enige uniformiteit te brengen: alle rickshaws een groene kap,
de koelies een blauwe zonnehoed en een blauw pak.
Amerikaans legervliegtuig
verongelukt.
De zeven bemanningsleden van
een „C-47" legervliegtuig, dat een
oefenvlucht uitvoerde, zijn om het
leven gekomen, toen het toestel
nabij Fire Island, in Alaska, in
het water stortte.
Een .schip van de zeemacht is
ter plaatse aangekomen, doch
men kon geen der slachtoffers te
rugvinden.
Het gebruik van collectieve
paspoorten.
Op verzoek van Hoofd Rijks-
vreemdelingendienst deelt de
districtscommandant van de
Kon. Marechaussee ons mede, i
dat bij de toepassing van de
voorschriften t.a.v. collectieve
paspoorten en collectieve lijsten, I
de deelnemers hun identiteit
dienen aan te tonen door middel
van een officieel bewijs met een
daarbij behorende foto. Hieron- j
der vallen dus o.a. voormalige
persoonsbewijzen, paspoorten
waarvan de geldigheidsduur is
verstreken, postbewijzen, trein
abonnementen met foto, rijbe
wijzen met foto, uittreksels be
volkingsregister met foto, bewij
zen van Nederlanderschap met
foto. Stamkaarten zonder gele
galiseerde foto zijn dus niet
meer voor dit doel deugdelijke
documenten.
SPANNING AAN DE NOORDGRENS VAN ZUID-SLA VIE
In verband met de gebeurtenissen aan de Noordgrens van Zu:d-
Slavië en de aangrenzende landen Hongarije en Roemenië pu
bliceren wij hierbij een kaart van dit gebied. Bijzonder hebben
wij de situatie in het Noord-&osten van Zuid-Slavië uit doen
komen. Hier ligt de eerste verdedigingslijn aan de Donau, om
dat de grote Vlakte van Voyvoia volkomen onverdedigbaar
is voor de legers van Tito. Indien de Sowjetlegers de Zuid-
Slavische grenzen zullen passeren, ligt de stad Belgrado dus
binnen enkele dagen binnen bereik.
Mr MILIUS:
(Van onze Utrechtse correspondent)
Op de gebruikelijke persbijeenkomst, welke aan de opening van
elke Jaarbeurs pleegt vooraf te gaan, heeft mr J. Milius, directeur
van de Koninklijke Nederlandse Jaarbeurs, een voordracht gehou
den waarin hij betoogde dat ons land economisch gezien in de
mist vaart. Alles wijst daar op.
Dit beeld is weinig opwekkend. Maar men kan, aldus mr Milius,
in deze situatie handelen als de kikkers die in een pan met melk
vielen. De pessimistische kikker zag geen perspectief meer in het
geval en hij deed geen moeite om zich uit de vloeistof te wecken.
De optimistische kikker gaf de moed niet op; hij sloeg met zijn po
ten net zo lang in het rond totdat do melk boter was geworden en
hij vaste grond onder zich had om de sprong naar de vrijheid te
ondernemen. Wij kiezen voor de laatste kikker en dienen verbeten
voort te gaan. Nimmer mag de. indruk worden gewekt dat er ook
maar ergens van verslapping sprake is.
In vogelvlucht stipte mr Mi
lius verschillende punten aan in
het Nederlandse economische
leven. Eerst de binnenlandse
markt. In vrijwel alle sectoren
van deze markt is het verzadi
gingspunt thans bereikt. De le
vertijden zijn verkort. Dit zijn
min of meer gunstige aspecten.
Daar staat tegenover, dat de
koopkracht van de consumenten
sterk is afgenomen. De rigou
reuze belastingheffing is daar
niet vreemd aan. Het een en
ander heeft tot gevolg, dat de
concurrentie toenam.
Wat de internationale situatie
betreft: deze schijnt te worden
beheerst door de angst voor de
valuatie. Muntbederf is steeds
het nauwste verbonden geweest
met moeilijke financiële om
standigheden. De positie van het
pond sterling in Engeland werd
aanzienlijk verzwakt. Ook in
Amerika heeft muntverzwak
king plaats gehad.
Toch is het de vraag of deva
luatie een oplossing zal bieden
voor de bestaande moeilijkhe
den. Want er volgt een daliug
van de koopkracht op, zodat de
genen die goederen uit de dol-
larlanden moeten betrekken, tot
veel minder in staat zijn. Na
tuurlijk is het ook waar, dat
Amerikaanse importeurs in dat
geval juist worden aangetrok
ken tot de goederen uit de niet-
dollarlanden, welke in prijs da
len. Nederland loopt dan de
kans zijn export naar Amerika
te verhogen. Toch geloofde mr
Milius niet, dat een devaluatie
op de duur het economisch red
middel is, al heeft n?en er aan
vankelijk misschien enig profijt
van.
HET MARSHALL-PLAN.
De oorspronkelijke opzet van
het Marshallplan, namelijk het
gunstiger maken van de verhou
ding import-export naar de dol-
largebieden, is nog niet verwe
zenlijkt. Integendeel. Er hebben
namelijk massale importen uit
de dollargebieden plaats gevon
den. Het bleek tot heden niet
mogelijk op de Amerikaanse
markt voldoende kwanta goede
ren te brengen. Alleen Engeland
verdient een hoger percentage
van zijn dollarbehoeften dan
vóór de oorlog. Wel wijst Ame
rika op de betekenis van het
toerisme, maar het is duidelijk
dat hierdoor geen oplossing
wordt verkregen.
Eerste eis voor Nederland is,
dat de productie nog meer ver
edeld, verfijnd en kwalitatief
verbeterd wordt, opdat de vraag
naar hetgeen Nederland afzet,
toeneemt.
De heer Milius achtte het plan
om de Marshall-landen te docn
deelnemen aan een in Amerika
te houden jaarbeurs van bete-
FEUILLET0H
Naar het Amerikaans
door BESSY KIVING
122
Een jong meisje, blijkbaar on
geveer van Eima's leeilijd en een
grote sterke jongeman, met geel
haar vol meel en stof, kwamen het
huls uit en keken toe ln stomme
verbazing.
„Wel, kinderen, kennen jullie de
kleine Edna niet meer, die woon
de b(j Aaron Hunt zijn klein
dochter? Dit is mijn Tabltha en
Ibön zoon Willis, die de molen
dr(|ft en voor ons zorgt, nu mijn
ftrme Peter God hebbe zijn ziel
voor drie jaar ls gestorven.
Breng een paar stoelen, Willis.
Ga hier bij mij zitten, Edna, en
Zet je hoed af, kind, en laat mij
Je eens aankijken.
Wel, wel, wie zou dat gedacht
hebben? Wat een flinke, knappe
vrouw ben je geworden, dat "is
»eker! Kijk eens deze kant op.
Wel, je lijkt evenmin meer op die
jcleine Edna, met haar blote
yoetjes, rose wangetjes eh los
hangende haren, die hier door de
Velden liep in een gestreept wol
len Jurkje om de koelen te hoe
den. als ik, Dorothy Elmira Wood,
lijk op de koningin van Scheba,
toen zij Jeruzalem en koning Sa
lomo ging bezoeken.
Wat ben je knap geworden! En
wat zijn je handen blank en
zacht! Nu Ik goed naar je kijk,
zie lk, dat je op je moeder lijkt,
Hester Eerl, en zij was het mooi
ste, liefste meisje ln de buurt. Je
bent groter dan je moeder en hebt
een trotser houding.
Maar je hebt van haar gekre
gen, die grote, zachte, glanzende,
zwarte ogen en om je mond ligt
een even lieve en smartelijke en
geduldige trek, als om de hare
lag, nadat je vader van dat onge
lukkige dak was gevallen en zijn
nek had gebroken. Kleine Edna,
teruggekomen als een fijne, mooie
dame! Je lijkt wel een konin
gin!
Maar, lieve, je ziet er niet zo
gezond uit als mijn Tabitha. Kijk
eens wat een gezonde, rode wan
gen die heeft. Je bent te bleek en
ziet er uit, alsof men je juist een
ader had gelaten. Ben je niet wel,
kind
Vrouw Wood voelde het meisje
over de armen en schouders en
vond die dunner dan haar gezond
heidstoestand eiste.
„Ik ben heel wel, dank u, maar
moe van de reis en van 't wan
delen langs de oude plekjes".
„En je hebt natuurlijk veel ge
huild. Je oogleden zijn dik en
zwaar. Weet je, lieve, het oude
huis woei op een stormachtige
nacht in Maart ln elkaar en wij
hebben de grond verkocht; want
toen mijn oude man stierf, waren
we er slecht aan toe en een man,
genaamd Simmons, heeft de grond
gekocht en verbouwt er nu koren.
Edna, ben je o het graf van je
grootvader geweest?"
„O, is het niet prachtig! Ik ge
loof, dat je grootvaders graf het
mooiste plekje is, dat lk ooit ge
zien heb en ik vraag mij soms af,
wat Aaron Hunt zou zeggen, als
hij uit zijn kist kon opstaan en
zien, waar hij onder ligt. Arm
kind. Je bent het nog niet te bo
ven, zie lk. Ik dacht, dat we jou
ook moesten begraven toen hij
stierf, want ik heb nooit een kind
zo zien treuren om haar verlies".
„Vrouw Wood, wie houdt de
paden zo schoon en snoeit de den-
neboompjes zo netjes?"
„Mijn Willis doet dat. De heer,
die hier geweest ls en alles heeft
besteld verleden jaar December,
heeft Willis honderd dollars gege
ven om er voor te zorgen en het
onkruid te wieden. Hij zei, dat hij
altijd onverwacht kon terug ko
men en dat hij geen sprietje gras
in het pad wou zien. Daarom gaat
Willis er iedere Zaterdag heen en
houdt de boel netjes. Hoe heet die
meneer en wie ls hij? Hij vertel
de ons alleen, dat hij een vriend
van je was en dat zijn moeder je
als kind had aangenomen. Hoe
heet hij?"
„Meneer Murray en hij ls heel
vriendelijk voor mij geweest".
„Maar Edna, lk dacht, dat Je
naar een fabriek ging om te wer
ken? Vertel mij eens, hoe je iti
handen viel van zulke rijke men
sen?"
Edna stelde haar in 't kort in
kennis met wat er in haar lange
afwezigheid gebeurd was en deel
de haar plannen voor de toekomst
mee. En terwijl zij luisterde, stak
vrouw Wood haar pijp aan, liet
haar elleboog rusten op haar knie
en steunde het hoofd in de han
den. Zo keek zij haar bezoekster
aan.
„Edna, blijf je vannacht niet
hier?"
„Dank u wel, vrouw Wood, ik
zou het erg graag doen maar ik
heb geen tijd en moet terug naar
Chattanooga voor de trein ver
trekt want lk ben verplicht van
avond dóór te reizen".
„Wel, doe ln leder geval je hoed
af en blijf hij ons eten en dan
gaan wij allemaal met je terug,
dat wil zeggen, als je niet te trots
bent om naar de stad te rijden in
onze meelwagen? Wij hebben een
nieuwe wagen, maar het is slechts
een molenaarskar en het kan zijn,
dat dit slecht past bij je mooie,
fijne kleren".
„Ik wil erg graag blijven en
wou alleen maar, dat het dezelfde
oude wagen was, die mij meer dan
vijf jaar geleden naar 't station
bracht".
Zware wolken begonnen zich in
het Zuidwesten saam te pakken
en toen de overdekte wagen voor
werd gereden, kondigde een ge
rommel van onweer in de verte
aan, dat er storm op komst was.
Vrouw Wood en haar twee kin
deren begeledden de wees en re
den de welbekende weg af. Het
was donker, toen zij bij het sta
tion aankwamen en Willis haalde
de koffers van het hotel en zorg
de er voor, dat z(j werden aange
geven.
kenis en hjj sprak de wens uit,
dat men in industriële kringen
hier te lande moeite zal doen
om het plan te. verwezenlijken,
opdat daardoor in Amerika zelf
nog eens de aandacht wordt ge
vestigd op het Nederlandse pro
duct.
De heer Milius, die blijkbaar
nauwkeurig de gang van zaken
op de Amerikaanse markt had
gevolgd, zeide tot troost nog,
dat in de Verenigde Staten de
vraag het aanbod blijft over
treffen. Zolang dit het geval ;s,
houdt Nederland zijn kansen in
Amerika.
VERNIEUWING BIJ
DE ZUIVEL.
Komende tot het overzicht
van de industrie hier te lande
verklaarde de Jaarbeurs-direc
teur, dat er inzonderheid van de
zuivel veel afhangt. Op inter
nationaal gebied zijn op dit
punt moeilijkheden gerezen. Men
vindt het Nederlandse product
te duur. BovendieD is de kwa
liteit dikwijls te gering. Ook is
het industriële apparaat ver
ouderd.
De Jaarbeurs verblijdt zich
er over, dat binnen haar muren
een collectieve inzending van de
zuivelindustrie aanwezig is, wel
ke zowel door inrichting als af
werking ieders bewondering zal
wekken.
Trouwens, de hele agrarische
afdeling mag er wezen. Zij
neemt een oppervlakte van elf
duizend vierkante meter in be
slag, hetgeen overigens met haar
belangrijkheid overeenkomt.
Weet Nederland wel, dat de
melkproductie verreweg de
eerst industrie in Nederland is?
Is het bekend, dat de varkens
vleesproductie een waarde ver
tegenwoordigt, die de opbrengst
Amerikaanse vissers zijn be
zig proeven met nylon visnetten
te nemen, welke een-derde minder
wegen dan de beste linnen net
ten, doch* sterk genoeg zijn om
er een haai mee te vangen. The
New York Herald Tribune meldt
dat vissers, die deze netten ge
bruikten, verklaard hebben
daarmede in sommige gevallen
tot twaalf maal zoveel vis te
hebben gevangen als met ouder
wetse visnetten en dat hun on
kosten uit hoofde van aanschaf
fing van nieuwe netten bijna
nihil zijn.
De vissers beweren dat er met
deze netten meer vis gevangen
wordt, omdat zij zo fijn zijn en
omdat zij minder gauw breken
op de knopen. De netten zijn
bijzonder geschikt voor de ha
ringvisserij, waarbij de netten
aan drijvers hangen en door
gewichten op de juiste hoogte
onder water gehouden worden.
Beweerd wordt, dat de vissers
in plaats van drie of vier netten,
zoals tot dusverre gebruikelijk
was, slechts een net mee behoe
ven te nemen, daar nylon geen
water opneemt en niet behoeft
te drogen. Verder wordt be
weerd, dat de netten niet rotten
en niet door het zeewater, olie
of benzine aangetast worden.
De Amerikaanse Fish en Wild
life Service, een dienst welke
zich bezig houdt met de bescher
ming van in het wild levende
dieren, is momenteel bezig met
een onderzoek naar het voorko
men van schelvis in de Atlanti
sche Oceaan. De grote vraag tij
dens de oorlog naar een voe
dingsmiddel dat vlees kon ver
vangen heeft er toe geleid, dat
er te intensief werd gevist. Het
.gevolg daarvan is geweest dat
in 1948 slechts de helft van de
hoeveelheid schelvis gevangen
werd, welke in het beste jaar
voor de oorlog werd buitge
maakt, t.w. 115.200.000 kilo.
De biologen van deze Ameri
kaanse dienst nemen in de buurt
van Nieuw Engeland nu proeven
met een nieuw soort net dat er
speciaal op gemaakt is om on
dermaatse schelvis door te laten.
De deskundigen hopen alle vis
sers van de voordelen die aan
het gebruik van het nieuwe net
verbonden zyn te overtuigen
daar met dit net de ondermaatse
vissen de gelegenheid krijgen
volwassen te worden.
van de steenkolenmijnen verre
overtreft? En houdt men er re
kening mee, dat de pluimvee
houderij ongeveer gelijk te stel
len is met de chemische in
dustrie?
Daarom mag men zich er over
verheugen, dat de agrarische
afdeling zulk een gewichtige
plaats inneemt op de Jaarbeurs,
welke tenslotte een weerspiege
ling is van de vaderlandse pres
taties.
DOKTERS TER BEURZE.
De idee van een collectieve
inzending, welke al jaren leeft
bij de meubelindustrie, bij de
agrarisiSïe sector en bij de tex
tiel om de buitenlandse bij
dragen terzijde te laten heeft
ditmaal eveneens weerklank ge
vonden bij al wat zich beweegt
op medisch gebied. Een dok
ter, een apotheker, kortom ieder
die een functie heeft in de me
dische wereld, kan nu met één
oogopslag overzien wat van zijn
gading is.
HET BUITENLAND
BOVENAAN.
Tot slot de deelnemers bij
elkaar. Er zijn er ditmaal 3056,
waarvan 1453 uit het eigen land
en 1603 van over de grenzen.
Het buitenland neemt derhalve
52 pet. van de beschikbare
ruimte in. De vorige najaars-
beurs haalde maar 49 pet.
vreemde exposanten.
Groot-Brittannië en Ierland
staan bovenaan. Dan volgt Duits
land! (Of daar ook met man en
macht gewerkt wordt aan de
opbouw van het industriële le
ven!) Amerika, België, Luxem
burg, Frankrijk en Zwitserland
volgen hierna. Alle andere lan
den blijven beneden de honderd
inzenders.
De ingenomen netto-opper
vlakte van de beurs bedraagt
39.520 vierkante meter, hetgeen
een voorsprong van tweedui
zend vierkante meter betekent
op de najaarsbeurs van 1948.
Er is ditmaal ook een film
vertoond in de persbijeenkomst
en wel een film over de Jaar
beurs. Hoewel deze film heel
aardige heelden van het leven
in Nederland geeft, moet zij be
neden de maat geacht worden
wanneer men haar wil gebrui
ken voor de propaganda van de
Jaarbeurs in het buitenland.
Zij is niet in overeenstemming
met hetgeen men op de Jaar
beurs pleegt te bieden. Wij ver
nemen echter, dat het maar een
proefneming is, zodat ook wij in
dit opzicht het advies van mr
Milius ten aanzien van de
economische toestand des lands
ter harte nemen: Geef geen
voedsel aan pessimisme!
Het Mortier-peloton.
'n Aardig ding zo'n mortier.
Een gladde loop, die je op een
paar steunen zet; het achterstuk
druk je maar in een grondplaat
en klaar is Kees. Het granaatje
dat van achteren vleugeltjes
heeft laat je maar van boven in
de loop glijden en hij valt van
zelf op een slagpin, die er voor
zorgt, dat hij meteen de loop
weer uit is op zoek naar vijan
delijk doelwit. En geloof maar
niet, dat je dan rustig zit als er
zoiets in de lucht hangt.
De mortier is een ondersteu
ningswapen en dient dus ter on
dersteuning van de tirailleur.
Dat moet vlug kunnen gebeuren
en daarom heeft men het mor
tierpeloton maar een aantal car
riers gegeven waarmee het pe
loton de stukken overal vlug bij
de hand kan hebben in welk
terrein dan ook.
Zo sliert dan een hele colonne
carriers over de weg of door het
terrein als de mortiristen op
oefening gaan. Als het peloton
door de dorpjes trekt lijkt het
voor de kinderen wel zo'n soort
tweede bevrijdingsdag, want de
schooljeugd vliegt overal naar
buiten en staat aan de kant van
de weg te genieten en te gieren
als de carriers voorbij denderen
dat het een lieve lust is. Maar
als we de weg afdraaien en de
hei oprijden wordt het tijd om
op andere dingen te gaan let
ten. De hei is nu namelijk niet
overal even effen en soms
springt en duikt de carrier als
een roeibootje in de branding.
En er zijn heus geen zachtlede-
ren fauteuils om de stoten op
te vangen, nee, niets dan harde
pantserplaten. Maar een morti-
rist is voor geen kleintje ver
vaard en kan heus wel een
stootje verdragen.
Op een teken van de com
mandant stoppen de wagens en
op het commando „Uitstijgen"
springt de bemanning over de
rand van de carriers en bren
gen vliegensvlug de stukken in
stelling maar dat hebben we al
lang gezien. Neen, we gaan nu
eens kijken bij
Het pantserajmeergesctiut
en
de zware mitrailleurs.
ZUINIGHEID.
Als men de officiële uitlatin
gen mag geloven, dan is de re
gering overtuigd, dat zuinigheid
bij de publieke uitgaven nodig is.
En ook op de particuliere uit
gaven. Er moet weer en meer
gespaard worden. Vandaar ook,
dat door de Nederlandse Spaar-
raad een actie is ingezet om het
sparen door de kinderen te be
vorderen.
Een goede gedachte. Vroeg ge
wend, oud gedaan.
Maar nu moet men 't met die
spaarderij toeh ook weer niet te
erg maken.
En zo is men in Den Haag
tot de ontdekking gekomen, dat
het wel aardig zou zijn het
systeem van nummering uan
motorrijtuigen te wijzigen.
Een prachtidee is dat.
Voor zulk een maatregel is
natuurlijk een geweldige ad
ministratieve rompslomp nodig.
Formulieren en nog eens formu
lieren.
En de kosten zijn gering.
Volgens de K.N.A.C. zal het
aanschaffen van de nieuwe num
merborden de eigenaars van die
motorrijtuigen in totaal een slor
dige anderhalf millioen gulden
kosten.
Niet de moeite om er over te
praten.
Bovendien zijn de eigenaars
meestal mensen, die weinig om
handen hebben en die 't heus
wel leuk zullen vinden als ze
eens wat formuliertjes mogen
invullen.
Zo gaan we bezuinigen.
En 't Koninkrijk der Neder
landen wordt definitief kapot
gemaakt.
In „Gereformeerd Gezinsblad"
wordt opgemerkt, dat het moder
nisme in de vorige eeuw bevorder
de, dat het socialisme zulk een
vat kreeg op een groot deel van
ons volk. We lezen:
Het bekende, vroegere socialis
tische kamerlid J. H. Schaper, er
kent dit eerlijk in het eerste deel
van zijn autobiographie. „Een hal
ve eeuw strijd". Hij schrijft:
„In mijn jeugdjaren kwam de
moderne of nieuwe richting in de
godsdienst op. Prof. Scholten, dr
Allard Pierson, Cd. Busken Huet,
Prof Küehnen en anderen predik
ten hun modernisme, wat men te
genwoordig noerfit de vrijzinige
godsdienst. Wat nu het socialisme
doet, zo bewoog in die jaren het
modernisme de gemoederen van
het publiek".
Schaper vertelt dan, dat hij als
kind op de openbare school en bij
een moderne predikant ter cate
chisatie ging.
„Wat was ons geloof? Wij ge
loofden niet aan alle Bijbelverha
len, noch aan de Drieëenheid,
noch aan de lichamelijke opstan
ding van Jezus of aan andere
wonderverhalen. Ik geloofde ech
ter in een persoonlijke God, „de
Schepper van hemel en aarde",
die des mensen lot bestiert en zon
der wie „geen musje op aarde
dood neervalt". Maar langzamer
hand kwam ook daaraan de twij
fel boven. Als de Bijbel slechts een
stichtelijk verhaal en niet ietter-
lijk „Gods Woord" is; als het pa-
radijsverhaal maar een sprookje
en Jezus slechts een uitnemend
mens is geweest en niet „Gods
Zoon" in de positieve zin waar
bleef dan het bewijs, waar de aan
nemelijke aanwijzing, dat er een
God is, die alles geschapen én al
les onder Zijn hoede heeft? Was
er dan wel iets anders dan de
Natuur?"
„Toén kwam het socialisme, als
een nieuwe heilsleer, zonder God!
Domela Nieuwenhuis was een ge
wezen dominee on geloofde niet
meer. Multatuli schreef het „Ge
bed van de Onwetende": O God,
er is geen God! Heel de socialis
tische litteratuur was doordrenkt
van ongeloof. D, N. kon nooit ver
loochen^ i zijn vrijdenkerij als oud
predikant en anderen legden het
er nog dikker op. Uit Gent kwa
men Vlaamse liederen en gedich
ten o.a. met de titel: „Is er een
God?"
„Kracht en Stof" maakte op
mij een zeer diepe indruk. Mijn
vriend Nanninga verzekerde mij,
dat dit boek bewees dat er geen
God is! Nu, die indruk kreeg ik
niet, maar het scheelde, dacht ik,
toch niet zo heel veel. Kortom,
het socialisme, zijn idealen, zijn
lectuur ,het maakte mij volslagen
atheïst".
Schrikbewind in Zuid-Borneo.
Het Bataviasche Nieuwsblad
schijft in een hoofdartikel onder
de titel „Schrikbewind" over de
situatie in Zuid-Borneo, dat op
27 Augustus te Bandjermasin een
pamflet is verspreid door het be
stuur van de Daerah Bandjar Se
latan Dan Timoer (het door Has
san Basri en aanhang uitgeroe
pen deelavan de republiek Indone
sia) van de volgende inhoud:
„Herhaaldelijk is door ons be
kend gemaakt dat al het perso
neel het werk moet neerleggen.
Tot dusver is hieraan geen gevolg
gegeven, weshalve wij thans een
waarschpwing doen horen, dat te
beginnen met de eerste September
alle werkers niet meer mogen
binnenkomen. Wie aan dit bevel
geen gehoor geeft, zal op dien
overeenkomstige wijze gestraft
worden". De aanhef van het pam
flet luidde: „Bevel van de mili
taire gouverneur, Alri-divisie vier,
Zuid-Borneo". Het pamflet was
was getekend door het Daerah-
hoofd Masrusman.
TELEVISIE EN GEBIT.
Het is een feit, dat een tele
visie-acteur meer in de gaten
loopt dan een radio-omroeper.
Jack Carter, bekend Amerikaans
televisie-komiek, ontving volgend
schrijven van een tandarts: „Ik
zou Uw aandacht willen vragen
voor een erg zwakke plek in UW
bovengebit. Kan ik U soms van
dienst zijn?."