studeert in
schetterende
Siamese Vorst
en componeert
Zwitserland
jazzmuziek.
Zijn troonopvolger woont ineen
gewone villa.
Zeeuwse Vereniging in Den Haag beeft
een goed jaar achter de rug.
Transportvliegtuig met militairen
neergestort in de V. S.
EDNA EARL
HET SPROOKJE IS UIT.
Van generaals tot
telefonisten.
Vermeerderde activiteit
bracht grotere bloei.
Weer Nederlanders in Frank
rijk in moeilijkheden.
Nanking gebombardeerd
Verliezen in Indonesië.
Reis om de wereld
per
Hevige gevechten in
Guatemala.
Donderdag 21 Juli 1949
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pagina 3
BANGKOK, Juli 1949. In de lijvige staatsalmanak van
Thailand (zoals de Siamezen zelf hun land graag noemen)
staat een opgaaf van alle leden van de Koninklijke Fami
lie. Het is een lijst van dertien volle bladzijden. Tweehon
derd zes en zeventig onuitsprekelijke namen van prinsen,
prinsessen en andere afstammelingen van koninklijke bloe
de. Het is een laatste herinnering aan een voorbije periode,
waarin het leven aan het Siamese hof nog vol pracht en
praal was en de almachtige vorsten vele vrouwen bezaten
en derhalve op zo n uitgebreide familie konden bogen, dat
ze onmogelijk de namen van alle kinderen konden ont
houden.
Koning Choelalongkorn was
één van de laatsten in de rij.
Zijn zes-en-dertig vrouwen
(waarvan één de koningin was)
hebben hem in de tachtig kin
deren geschonken. Maar niet alle
afstammelingen van koninklijke
bloede zijn even hoog. Er zijn
vijf klassen. De kinderen gebo
ren uit de ouders van de vijfde
klasse zijn weer gewoon burger.
Hat was een noodzakelijke maat
regel om te voorkomen, dat na
verloop van eeuwen het gehele
Siamese volk tot de Koninklijke
Familie zou behoren. Met deze
maatregel en met het afschaffen
van de bigamie aan het hof
wordt de lijst in de staats
almanak leder jaar kleiner.
Maar op het ogenblik is het nog
atèeds een indrukwekkende en
tegelijk interessante opgaaf.
De troonopvolger.
In een kleine en onopvallen
de villa in een stille buitenwijk
van Bangkok woont Prins
Choempot Borifat: een niet meer
jonge man met een ernstig ge
zicht eri een smalle snor. Als de
huidige koning Poemipon Adoen-
det kinderloos zou komen te
sterven is hij de troonopvolger.
Een gezicht op de tempel van
de 74 meter hoge Tempel der
Dageraad aan de oever van de
Menam Chao Phya.
Prins Choempot Borifat, de Si
amese troonopvolger als de 20'
jarige koning Poemipon Adoen-
i*t kinderloos zou komen te
sterven.
Geen romantiek.
Weinig Oosterse romantiek
speelt een rol in het leven van
deze mensen. Slechts de directe
afstammelingen van de laatste
vorsten leiden een min of meer
vorstelijk bestaan. De anderen
vallen alleen op door de titel
voor hun naam. Maar dit is dan
ook alles.
Voor de rest moeten ze even
als millioenen anderen maar
trachten zelf in hun onderhoud
te voorzien.
Verscheidene prinsen zijn in
het leger en de marine. De een
als jong luitenant, de ander als
machtig luitenant-generaal. In
het handelsleven bekleden vele
anderen een functie. Sommige
zaken stellen er prijs op, iemand
met een titel in hun staf te
hebben. Het blijkt soms ook in
derdaad van nut te zijn. Als
itraks de Nederland-Indische
Handelsbank zijn eigen gebouw
in het hart van Bangkok opent
zal achter een van de lessenaars
«en prins zitten. De Thailandse
Electriciteitsmaatschappij heeft
een prinses in dienst, evenals
de British Tobaco Company. Een
van de professoren in Engelse
literatuur aan de Choelalongkorn
Universiteit is een prins. Met zijn
vrouw geeft hij bovendien een
weekblad uit. Een andere prins
is veearts. Een bibliothecaresse
van de United States Service is
een prinses maar ook een van
de dansmeisjes in een populaire
nachtgelegenheid. Ende te
lefoniste aan het schakelbord op
de Nederlandse legatie is' een
van de nakomelingen van ko
ning Mangkoet, beter bekend
als de hoofdpersoon uit het
wereldberoemde boek „Anna en
de Koning van Siam".
Lijvige staatsalmanak,
laatste herinnering aan
leven van pracht en praal.
Maar daar denkt hij maar lie
ver niet aan. Het leven van nu
bevalt hem veel te goed. Met
zijn vrouw (die een dochter is
van een vroegere minister van
buitenlandse zaken) is hij dank
baar uit de drukkende sfeer van
paleizen en hofdignitarissen een
eigen leven te kunnen leiden
met de mensen en dingen van
eigen verkiezing om hem heen.
Hun bescheiden bungalow noe
men ze spottend de „Royal
Cottage".
,We hebben wel een groter
huis", vertelt prins Choempot me
als ik bij hem te gast ben en
h(j zeer openhartig over alles
spreekt, „maar daar is een grote
tuin bij waar we zeker vijf tuin
lieden voor nodig hebben en
met de hoge prijzen van tegen
woordig wordt dat veel te duur".
Het is niet helemaal waar want
de prins moet een kapitaal
krachtig man zijn met grote
zakenbelangen. Hij staat aan het
hoofd van een van de belang
rijkste importmaatschappijen.
Maar.... als hij alles zou moe
ten bekostigen van zijn toelage
als vorstenzoon dan zou het er
inderdaad uiterst droevig uit
zien. Oorspronkelijk was zijn
toelage van de koning 400 ticals
(nu ongeveer f 70) per jaar. Na
de crisis van 1930 is dat ver
minderd tot 270 ticals. En zijn
dochter moet zich zelfs met een
luttele 27 ticals in een heel jaar
tevreden stellen. Het is nauwe
lijks genoeg om er eenmaal goed
van te eten.
„Maar zo is 'tzegt de
prins lachend, terwijl hij zijn
pijp opnieuw aansteekt. Hij is
een man van zeer Westerse op
vattingen. Niettemin is hij een
van de weinige Siamezen, die
nog in de traditionele p a n o e n g
loopt: een soort sarong, waar
van een slip aan de rugzijde op
geslagen wordt, waardoor het
geheel iets van een wijde kuit
broek heeft. Sinds veldmaar
schalk Piboen eens een wet heeft
uitgevaardigd waarbij iedere
Siamees een hoed, een broek
en schoenen moest dragen is de
kleurige p a n o e n g uit de mode
geraakt.
Het is echter waarschijnlijk
niet alleen vanwege traditie of
mode, dat prins Choempot stug
de panoeng blijft dragen. Het
is geen geheim, dat de verhou
ding van dictator Piboen tot
het Koninklijk Huis verre van
ideaal is. Het Siamese volk is
echter zeer koningsgezind en
onder druk daarvan voert Pi
boen een toenaderingspolitiek.
Een van de gevolgen ervan is
het terugvoeren van de as van
in ballingschap gestorven leden
van de Koninklijke Familie. Het
was een grote gebeurtenis toen
Koningin Rambaibarni kortgele
den riet de stoffelijke resten
van Koning Prajatipok in het
vaderland terugkeerde.
Ineens floept het licht uit.
„Dat is Bangkokveront
schuldigde de prins zich min of
meer. Het is inderdaad aan de
orde van de dag bij de electri-
sche installaties die niet in staat
zijn in de behoeften aan electri-
citeit te voorzien. Maar bij het
licht van een schemerlamp op
eigen krachtbron kunnen we het
gesprek voortzetten. Het gaat3e IS u1'- Voor eeuwig,
over alles waar men op een I ALFRED VAN SPRANG,
koele achtermiddag in Bangkok (Nadruk verboden.)
lover praat: de stad met zijn
stinkende vaarten of k 1 o n g s,
de politiek natuurlijk en de toe
standen in de omringende lan
den, welke onmiskenbaar een
I dreigende schaduw over het
rustige Siam laten vallen, over
de staatsgrepen, waarmee men
een poging doet om de Zuid-
Amerikaanse staten te imiteren
- en zelfs over Fannie Blankers-
1 Koen, die hier door de Olympi
sche film ook al een zekere be
kendheid geniet. En uit de aard
der zaak spreken we over de
Koninklijke Familie.
„Wilt u wel geloven, dat we
lang niet iedereen kennen
zegt de gastvrouw in perfect
Engels, „wij zijn niet als eenj
echte familie.... soms zien we'
elkaar bij officiële gelegen
heden, maar daar komt ook niet
iedereener zijn verscheide
ne arme mensen bij, die er niet
eens kleren voor hebben."
Het is misschien een teleur
stelling: deze beschrijving van
een bezoek aan een Siamese
prins. Er is niets van Oosterse
romantiek, van witte statie-oli-
faïiten en de flonkering van
goud waar men in de boeken
van leest. De dagen der roman
tiek zijn voorbij. Ook in Siam.
En daarom woont de troonopvol
ger in een gewone villa met een
naambordje aan het hek en
blauwachtig neonlicht in de
huiskamer. In de ochtend rijdt
hij als duizenden andere man
nen naar zijn kantoor om zijn
werk als president van een grote
handelszaak te verrichten. En de
vorst, die hij eventueel zou moe
ten opvolgen, studeert in Zwit
serland en componeert er in zijn
vele vrije tijd schetterende jazz
muziek waar zijn onderdanen
met beleefde onverschilligheid
naar luisteren. Maar het sprook-
J. G. HAIGH TER DOOD VEROORDEELD.
De Zeeuwen in Den Haag kun
nen het blijkbaar best met elkaar
vinden. Tot deze conclusie komt
men bij het lezen van het jaar
verslag over 1948-'49 van de Ver
eniging van Zeeuwen „Zeelandia",
die al meer dan 27 jaar in Den
Haag werkt en waar men door
een vermeerdering van de activi
teit der leden wist te bereiken,
dat steeds meer Zeeuwen in het
Haagje zich aansluiten bjj deze
vereniging.
Zeelandia telt op dit ogenblik
332 leden, o.w. 39 gezinsleden, ter
wijl naast het bestuur werken een j
propagandacommissie, een zang-j
commissie, die de belangen van J
het 45 leden tellende zangkoor be
hartigt en verder een tweetal to-j
neelafdelingen, één voor de Hol-
landse stukken en een aparte
toneelgroep, die zich toelegt op
het opvoeren van Zeeuwse stuk
ken. Dat vooral het zangkoor er
niet uitsluitend is voor het ver- j
zorgen van feestavonden voor de
leden blijkt wel uit het feit, dat
o.m, een uitvoering werd gegeven j
in het Gemeentelijk Ziekenhuis,
in de Ramaerkliniek en later nog
in de kliniek Ockenburg van de
Stichting Bloemendaal te Loos
duinen.
Ook aan de grote feestelijkhe
den in Den Haag deden de Zeeu
wen mee. Deelgenomen werd aan
het défilé voor de Koningin tijdens
haar intocht in Den Haag en aan
de Kroningsfeesten. Over bezoek
aan de feestavonden heeft men
niet te klagen. Verder ligt het in
het voornemen van het bestuur
het komende winterseizoen wat
meer contactavonden te beleggen.
VOOR ZEELAND.
De Zeeuwen in Den Haag staan j
verder steeds klaar als men uit
Zeeland in Den Haag op bezoek
wil komen. In Juni 1948 kwamen
100 kinderen uit Oostburg op be-
zoek, terwijl verder 180 ouden van
dagen uit Yerseke en later nog
een groep oudjes uit Bruinisse een
dagje in Den Haag doorbrachten,
waarbij leden van „Zeelandia"
hun een hartelijke ontvangst be
reidden. Men verwacht deze zo
mer nog meer aanvragen voor zul
ke bezoeken en de secretaris deed
in zijn jaarverslag alvast een be
roep op de leden om volledige me
dewerking te verlenen, wanneer
er Zeeuwse groepen zouden ko
men. De Oostburgse kinderen heb
ben het blijkbaar zo goed naar
hun zin gehad, dat ze ook dit jaar
weer een vierdaags bezoek aan
Den Haag hebben gebracht.
W(j voldoen gaarne aan het ver
zoek van de secretaris, de heer
W. I. Burgel, die ons schreef, dat1
alle Zeeuwen, die zich in Den
Haag vestigen, steeds van harte
welkom zijn en dat ze bij „Zee-1
landia" een echte Zeeuwse sfeer
zullen vinden.
(Ingez. mededeling, advert.) 1
Mus-
eins
/>iA
HET GAAT GOED!
Het gaat goed in Indië.
Minister tan Maarseveen was
na een vluchtig bezoek optimis
tisch gestemd.
En de Nederlandse delegatie,
die de hoge eer had door Soe-
karno ontvangen te worden, was
ook zeer tevreden
Geen wonder als men leest,
dat de nodige maaltijden teer
den aangeboden en dat de we
derzijdse aanrakingen zeer nut
tig waren.
Nu ja, het is nog niet alles
even feestelijk.
De aanvangsdatum van de
rondetafelconferentie moet weer
eens worden verschoven.
En de order tot het staken van
het vuren wordt nog niet afge
kondigd, terwijl het volgens
minister Matsir niet zeker is,
dat de staking uitvoerbaar zal
zijn.
En onze jongens sneuvelen.
Elke week brengt nieuwe ver-
lieslijsten.
En in honderde gezinnen
heerst diepe rouw.
Maar ja, dat zijn kleinigheden.
Het gaat goed.
En de door Nederland be
taalde maaltijden met Soe-
karno waren uitstekend.
£aat &iu>icPu£t tnaaA
bcfiieten
De stille hoofdstraat van Lewes (Sussex-Engeland) werd nog
nooit door zoveel mensen gelijktijdig betreden als op de morgen
dat tegen de fabrikant John George Haigh de doodstraf werd
geëist. De leden van de jury en de openbare aanklager vonden
bij aankomst de rechtbank omstuwd door een mensenmenigte.
Op 25 m. hoogte tegen hoogspanningsdraden gevlogen.
Minstens acht personen zijn om het leven gekomen en vijf huizen
werden verwoest, toen gisternacht een 2-motorig transportvlieg
tuig, type C-46, waarin 32 militairen zaten die met verlof naar
huis terugkeerden bjj Seattle in de V.S. neerstortte.
Zeven personen werden in de getroffen huizen gewond.
Kort nadat het toestel was op
gestegen weigerde een der moto
ren. Het vliegtuig kwam in aan
raking met draden van een hoog
spanningsnet en vloog in brand.
Het toestel was opgestegen met
bestemming Chicago.
De machine kwam terecht op
een huizencomplex, dat nog ge
deeltelijk in aanbouw was. Vijf
huizen vlogen in brand. De plaats
van het ongeluk werd in het duis
ter gehuld doordat de stroom
werd afgesneden.
Een overlevende verklaarde in
het ziekenhuis, dat het toestel 25
meter van de grond was toen het
de draden raakte.
Een andere overlevende, direc
teur van de maatschappij waaraan
het vliegtuig toebehoorde, had
passagiers door de brandende deu
ren naar buiten geduwd. Zijn
vrouw was stewardess in het
vliegtuig. Doordat het vliegtuig
dadelijk in tweeën brak, kon een
aantal passagiers nog aan de
vuurdood ontsnappen.
De machine dook midden tus
sen twee hulzen, nadat van een
derde het dak was vernield. De
vlammen waren op grote afstand
zichtbaar.
Het blussingswerk werd be
moeilijkt door de onder stroom
staande kabels die overal op de
grond lagen.
Japans officier ter dood
veroordeeld.
Volgens een A.P.-bericht uit Ba
tavia is een hoge officier van het
Japanse bezettingsleger op Java
door een Nederlands militair ge
rechtshof ter dood veroordeeld.
Drie andere Japanse officieren
kregen celstraffen, variërende van
7 tot 12 jaar.
FEUILLETON
Naar het Amerikaans
-or BESSY KIVING
83, o—
„O neen! ga er af en toe nog
eens heen een- of tweemaal
per week maar niet iedere,
dag zoals vroeger. En, Edna, pas!
op, dat je de naam van die1
vrouw niet meer noemt; ik heb;
een grote afkeer van haar!"
Edna verlangde naar een ver
klaring, maar was te trots om te
smeken om het vertrouwen, dat
haar opzettelijk werd onthou-i
den.
Mevrouw Murray leunde ach
terover in haar brede fauteuil,
en verviel in een dromerig stil-
zwijgen. Edna wachtte geduldig I
enige tijd en stond eindelijk op.
„Mevrouw, heeft u mij voor
vandaag nog iets te zeggen. U
-iet er zeer vermoeid uit." j
„Niets geloof ik. Goede nacht
kind. Stuur Hagar bij mij."
Edna ging terug naar haar
kamer en zette zich met vastbe
radenheid aan haar werk. Want
het was een van de bizondere
trekken van haar karakter, dat
zij, indien zij wilde, haar ge
dachten kon bepalen bjj elk on
derwerp, dat zij wenste te be-,
heersen.
Nu en dan weerklonken lach
salvo's uit de biljartkamer, die
haar deden opschrikken; en'
meer dan eens hoorde zij Mur-
ray's héldere stem boven het ge-'
dempte praten van Estelle en|
Clinton uit.
Na enige tijd was het spel ge-
eindigd, men wenste elkaar
goede nacht; het kleine gezel-i
schap verspreidde zich, de deu-|
ren werden gesloten en alles;
werd stil.
Terwijl Edna doorschreef,j
werd zij plotseling gestoord doori
een onverwacht geluid. Zij luis
terde en hoorde de langzame
voetstap van een paard onder,
haar raam. Toen het voorbij
was, stond zij op en keek uit. De
maan was op en Murray reed de
oprijlaan af.
Het meisje keerde naar haar
werk en schreef zonder onder
breking nog een uur voort; toen
werd de laatste paragraaf zorg
vuldig nagezien en het lange en
moeilijke hoofdstuk was vol
tooid. Zij legde haar pen neer en
sloot haar schrijftafel.
Het zware haar, dat vast
saamgebonden was geweest ach
ter tegen haar hoofd, schudde
ze los, ze deed het licht uit en
trok een stoel bij het raam,
waarop ze ging zitten.
Stilte en vrede lag over de
wereld, geen geluid verbrak de
plechtige rust der natuur.
Plotseling werd haar luiste
rend oor getroffen door het ge
trappel van paardehoeven op de
harde weg, die naar de stad
leidde; de snelle, luidde draf
hield op bij het hek en heel
langzaam liet Murray zijn paard
de stoffige laan doorrijden naar
de stallen.
Van uit de schaduw van haar
wollen gordijnen, keek Edna
neer op de weg beneden en en
kele ogenblikken later zag zij
hem naar het huis komen.
Hij stond stil op het terras,
nam zijn hoed af, sloeg het dikke
haar terug van zijn voorhoofd
en stond uit te kijken over de
rustige vlakte.
Toen scheen er een zware
zucht, die bijna klonk als een
snik, op te komen uit de diepte
van zijn hart. Hij keerde zich
om en ging het huis binnen.
De nacht was reeds ver heen
en de maan had zich al genes
teld boven de toppen der bo
men, toen Edna haar gelaat op
hief, dat nat was van tranen.
Haar armen uitstekend, viel zij
op haar knieën, terwijl een
hartstochtelijk gebed over haar
bevende lippen kwam:
„O, mijn God! Heb medelij
den met hem! Red zijn onge
lukkige ziel van het eeuwig ver
derf. Help mij zo te leven en
mij zelf te beheersen, dat ik
geen schande breng over de zaak
van Christus. En als het in Uw
wil kan bestaan, o, mijn God,
geef dan, dat ik het instrument
moge zijn om deze kostbare,
maar dwalende zondige ziel te
rug te voeren tot het geloof in
Jezus Christus!"
HOOFDSTUK XIX.
De bekroning van
ingespannen arbeid.
„Waar ga je heen, Norman?
Ik weet, dat het een van je be
minnelijke eigenaardigheden is,
dat naar je bewegingen niet
mag worden gevraagd, maar ik
durf je toorn te trotseren."
„Ik ga naar dat gezegende
plekje, dat in de familie bekend
is als „Murray's hol", waar ik
beveiligd tegen vrouwelijke in-
dringerij, mijn gelukkige ziel
overgeef aan de wetenschap en
sigaren."
„Als ik wist, dat het een straf
voor je zou zijn in plaats van
een grote voldoening, zou ik
een belofte afleggen in een
maand niet weer tegen je te
spreken. Maar 't bewustzijn van
de vreugde, die ik je je daarmee
zou bereiden, houdt dit besluit
tegen. Weet je wel, dat zelfs een
roverhoofdman zich zou schamen
over jouw ongastvrijheid?"
(Wordt vervolgd.)
VAN CAUWELAERTS
PROGRAMMA.
De „Derniere Heure" geeft een
korte samenvatting van het pro
gramma van Van Cauwelaert.
De staatsuitgaven zouden wor
den verminderd door bezuiniging,
niet alleen op de ministeries, maar
ook bij de semi-overheidsinstellin-
gen. Er zou worden gestreefd naar
belastingverlaging, zonder dat het
begrotingsevenwicht of de stabili
teit der valuta in gevaar mogen
worden gebracht. De subsidies
aan de spoorwegen en de kolen
mijnen zouden worden verlaagd,
de compensatiebons afgeschaft.
Het stelsel van sociale verzeke
ringen zou worden vereenvoudigd.
Het bouwen van grote kantoren
voor deze dienst zou worden stop
gezet. De werkloosheid zou wor
den bestreden door een program
ma tot aanmoediging van de wo
ningbouw. De liberale vakorgani
saties zouden op dezelfde voet als
de andere worden behandeld. De
schoolkwestie zou opnieuw wor
den bestudeerd. De regering zou
zich niet verzetten tegen uitbrei
ding van het openbare middelbare
onderwijs, voor zover dit het vrije
(katholieke) onderwijs niet zou
verstikken.
Een klein verhaal dat in
Amerika over Churchill ver
teld wordt.
Hij had haast en riep een
.taxi aan om toch nog op tijd
de studio te bereiken.
Maar de taxichauffeur pro
testeerde en zei: Ik kan U
jammer genoeg niet meene
men, de rit zou te lang duren.
Churchill, verbaasd over
een dergelijk antwoord, vroeg
waarom de chauffeur hem de
rit weigerde.
„Weet U", verklaarde hier
op de chauffeur, „over een
half uur spreekt Churchill
voor de radio en ik wil in
ieder geval horen wat hij te
vertellen heeft."
Toen drukte Churchill hem,
om hem over zijn bezwaar
heen te helpen een bankbiljet
van 5 dollar in de hand.
Het maakte zo'n indruk op
de chauffeur, dat hij zei: „Nu
goed, ik laat Churchill dan
maar schieten, ik rijd U naar
de studio!"
Herhaling kan voorkomen
worden.
Aan de plaatsing van Neder
landers die in het buitenland
willen werken, wordt tegen
woordig alle nodige zorg besteed.
De Stichting Landverhuizing
heeft in de voornaamste landen
waarheen de trek van emigran
ten zich richt, haar vertegen
woordigers die regelend en be
middelend voor onze landgeno
ten optreden. Zo is er in Frank
rijk een emigratie-attaché, ver
bonden aan onze Ambassade in
Parijs.
Maar Frankrijk is zo dicht bij
de deur en men komt er ook wel
zonder visum in zijn paspoort en
zonder een te voren door de
overheden goedgekeurde ar
beidsovereenkomst met een
werkgever. Daardoor gebeurt
het telkens, dat landarbeiders
en boerenzoons zich laten over
halen door de een of andere
totaal onbevoegde particuliere
bemiddelaar, veelal een in
Frankrijk wonende Nederlander.
Soms loopt dat goed af, maar
dikwijls spruit er allerlei narig
heid voor de betrokkenen uit
voort: te laag loon, slechte be
huizing, een onaangename werk
gever, niet-nakoming van ge
maakte afspraken, enz.
Ook nu weer meldt de emigra
tie-attaché, dat 6 Nederlanders
het slachtoffer zijn geworden
van een gewetenloze bemidde
laar.
Men z ij dus gewaar
schuwd.
Men wende zich zo men naar
Frankrijk wil emireren uitslui
tend tot de Gewestelijke Ar-
beidsbureaux of hun bijkanto
ren, of zo men georganiseerd
landbouwer is, tot zijn organi
satie. Al deze bureaux beschik
ken over uitgebreide gegevens
over tewerkstelling in de land
bouw in Frankrijk, hun ver
schaft door de Stichting Land
verhuizing, met welke zij ten
nauwste samenwerken.
Protest van Westelijke
commandanten te Berlijn.
De drie westelijke comman
danten te Berlijn hebben bij de
Russische leider van het ver
voer, generaal Kwasjoin, gepro
testeerd wegens het niet-nako-
men door de spoorwegautoritei
ten van de voorwaarden, waarop
de Berlijnse spoorwegstaking op
28 Juni werd beëindigd.
Volgens te Hongkong binnen
gekomen berichten van Formosa
hebben nationalistische vliegtui
gen Nanking zwaar gebombar
deerd. De bommen zouden grote
schade hebben aangericht aan
een krachtstation, waterwerken
en radiozender.
Een piloot van een der aan
vallende vliegtuigen had ver
klaard, dat rondom Nanking een
groot gebied onder water stond.
Definitieve samenstelling
Belgische Senaat,
Na de verkiezingen van gecoöp
teerde leden van de Belgische Se
naat ziet de definitieve samenstel
ling van de Senaat er als volgt
uit: Katholieken 92 zetels, Socia
listen 53, Liberalen 24 en Commu
nisten 6 zetels. De Katholieken
hebben dus een absolute meerder
heid van 9 zetels.
In de Kamer van Afgevaardig
den, waar de Katholieken 105
zetels bezetten, komen zij er en
kele tekort voor een absolute
meerderheid. De Socialisten be
zetten 66 zetels, de Liberalen 29
en de Communisten 12.
Sacksenhausen, dodenkamp.
Het met Britse licentie ver
schijnende Berlijnse blad „Sozial-
Demokrat", dat de verklaringen
van een vroegere gevangene van
het concentratiekamp Sachsen-
hausen in de Russische zone van
Duitsland aanhaalt, schrijft, dat
tussen October 1946 en het voor
jaar van 1949 12.000 personen in
het kamp zijn gestorven.
De ex-gevangene deelde aan het
blad mede, dat vele gevangenen
zelfmoord hadden gepleegd door
middel van de onder stroom staan
de draadversperring rondom het
kamp. In het kamp verblijven
Duitsers, die „politiek ongewenst"
zijn.
Van de 27.000 mensen, onder
wie ook vrouwen en kinderen, die
in genoemde periode in het kamp
waren opgesloten, waren er
slechts 1463 vrijgelaten, aldus de
zegsman, daaraan toevoegend, dat
er tweemaal per week transporten
naar de Sowjet-Unie vertrokken.
De regering maakt bekend, dat
tot haar leedwezen de volgende
verliezen in Indonesië zijn gerap
porteerd
Kon. Landmacht: sold. S. J.
van Thiel, Pijnacker; sold. G. A.
Verweij, Zwammerdam; sold. G.
Groeneveld, Epe; sold. A. van der
Vorm, Pijnacker; na vermissing
serg. maj. adm. F. Looij, Rotter
dam; serg. J. Wenders, Vaals;
wachtmeester G. van Gorkom, De
venter; sold. P. Bex, Maastricht;
sold. H. M. Bouman, Waalwijk;
majoor-veldprediker C. van Breu-
gel, Zuidland; sold. G. D. Meppe-
link, Zwartsluis; vaandrig A. van
Polaanen, Rotterdam; sold. Ie kl.
S. Bergakker; korp. G. Ruiter,
Rotterdam; serg. J. G. B. Beek
man, 's-Gravenhage; sold. A. Kan
selaar, Apeldoorn.
Van het K.N.I.L. sneuvelden
acht militairen.
Bezoek Britse consul-generaal
aan Djogja.
De Britse consul-generaal Sir
Francis Shephard, die binnen
kort met verlof naar Engeland
gaat, heeft Djogja bezocht om
afscheid te nemen van president
Soekarno en de heer A. C. C.
Steward, die hem tijdens zijn af
wezigheid zal vervangen, voor
te stellen. Beiden hadden een
onderhoud met Soekarno, Hatta
en Hadji Agoes Salim.
Een Jules Vernetocht met
„De Henri Dunant".
De Nederlandse ballonvaarders
Boesman, mevrouw Boesman en
de heer de Vos Klootwijk heb
ben het plan opgevat om met de
ballon „Henri Dunant" waar
mede zij het vorige jaar een ge
slaagde trip door Indonesië heb
ben gemaakt, dit jaar een ware
Jules Vernetocht te gaan onder
nemen.
Van verschillende landen waar
onder Trinidad, Mexico en Bra
zilië ontving de Haagse ballon
club uitnodigingen om daar bal
lonopstijgingen te komen ver
richten. Deze uitnodigingen wa
ren het uitgangspunt voor het
trio om een reis-om-de-wereld
met de ballon te overwegen.
Eerst hopen zij echter nog en
kele andere invitaties uit an
dere landen te ontvangen, om
dat zulk een reisje nu eenmaal
niet door de wind gefinancierd
kan worden.
In October zou het gezelschap
met de „Henri Dunant" dan uit
Nederland vertrekken, om na
een half jaar, in Maart of April
1950 in ons land terug te keren.
Legeroefeningen in
Bessarabië?
In een bericht uit Istanboel
zegt het Britse blad „Daily Tele
graph", dat Russische, Roe
meense en Bulgaarse troepen
zich op het ogenblik in Bessa
rabië bevinden.
Deze oefeningen zijn door de
Russen op touw gezet om troe
pen te concentreren bij de Joego
slavische grens, zo schrijft de
correspondent van het blad te
Istanboel.
Hollandse Schouwburg geen
vermaakcentrum meer.
De Stichting Hollandse
Schouwburg deelt mede, dat bij
akte van Dinsdag voor notaris
E. Spier te Amsterdam verle
den, het gebouw Hollandse
Schouwburg aan de Plantage
Middenlaan te Amsterdam is
overgedragen aan genoemde
stichting.
In de akte staat uitdrukkelijk
vermeld, dat het gebouw met
meer voor vermaaksdoeleinden
mag worden gebruikt.
Over de toekomstige bestem
ming van het gebouw hoopt het
stichtingsbestuur zo spoedig mo
gelijk nadere mededelingen te
doen.
Zoals men zich zal herinne
ren was deze schouwburg tij
dens de bezetting ingericht als
verzamelplaats voor Joodse
landgenoten, die vandaar uit
door de Duitsers naar Wester-
bork of andere kampen werden
getransporteerd. In verband met
de vele droeve herinneringen
aan het gebouw verbonden is
kort na de bevrijding een actie
begonnen om het gebouw niet
meer als vermaakscentrum te
gebruiken.
President Arevaio wordt in z(jn
paleis belegerd.
Volgens de jongste berichten
uit Guatemala zou president
Juan Jose Arevaio, van wie men
sedert het begin van de onlus
ten zo goed als zonder nieuws
was, in het nationaal paleis be
legerd worden. Hij zou zich al
daar in gezelschap bevinden van
de minister van landsverdedi
ging, kolonel Jacobo Arbenz,
die hem trouw is gebleven en
de voornaamste leden van de
generale staf. Men weet momen
teel niet, waar de overige leden
van de regering zich bevinden.
In de hoofdstad woeden nog
hevige straatgevechten.
De rebellen zouden over zware
artillerie en gepantserde een
heden beschikken.
Het gerucht doet de ronde,
dat het garnizoen van Quezal-
tenango naar de hoofdstad op
rukt om de regering te hulp te
komen, terwijl in verscheidene
andere streken de boeren naar
de wapens grijpen om de rege
ringsstrijdkrachten te helpen de
opstand te smoren.