studeert in schetterende Siamese Vorst en componeert Zwitserland jazzmuziek. Zijn troonopvolger woont ineen gewone villa. Zeeuwse Vereniging in Den Haag beeft een goed jaar achter de rug. Transportvliegtuig met militairen neergestort in de V. S. EDNA EARL HET SPROOKJE IS UIT. Van generaals tot telefonisten. Vermeerderde activiteit bracht grotere bloei. Weer Nederlanders in Frank rijk in moeilijkheden. Nanking gebombardeerd Verliezen in Indonesië. Reis om de wereld per Hevige gevechten in Guatemala. Donderdag 21 Juli 1949 ZEEUWSCH DAGBLAD Pagina 3 BANGKOK, Juli 1949. In de lijvige staatsalmanak van Thailand (zoals de Siamezen zelf hun land graag noemen) staat een opgaaf van alle leden van de Koninklijke Fami lie. Het is een lijst van dertien volle bladzijden. Tweehon derd zes en zeventig onuitsprekelijke namen van prinsen, prinsessen en andere afstammelingen van koninklijke bloe de. Het is een laatste herinnering aan een voorbije periode, waarin het leven aan het Siamese hof nog vol pracht en praal was en de almachtige vorsten vele vrouwen bezaten en derhalve op zo n uitgebreide familie konden bogen, dat ze onmogelijk de namen van alle kinderen konden ont houden. Koning Choelalongkorn was één van de laatsten in de rij. Zijn zes-en-dertig vrouwen (waarvan één de koningin was) hebben hem in de tachtig kin deren geschonken. Maar niet alle afstammelingen van koninklijke bloede zijn even hoog. Er zijn vijf klassen. De kinderen gebo ren uit de ouders van de vijfde klasse zijn weer gewoon burger. Hat was een noodzakelijke maat regel om te voorkomen, dat na verloop van eeuwen het gehele Siamese volk tot de Koninklijke Familie zou behoren. Met deze maatregel en met het afschaffen van de bigamie aan het hof wordt de lijst in de staats almanak leder jaar kleiner. Maar op het ogenblik is het nog atèeds een indrukwekkende en tegelijk interessante opgaaf. De troonopvolger. In een kleine en onopvallen de villa in een stille buitenwijk van Bangkok woont Prins Choempot Borifat: een niet meer jonge man met een ernstig ge zicht eri een smalle snor. Als de huidige koning Poemipon Adoen- det kinderloos zou komen te sterven is hij de troonopvolger. Een gezicht op de tempel van de 74 meter hoge Tempel der Dageraad aan de oever van de Menam Chao Phya. Prins Choempot Borifat, de Si amese troonopvolger als de 20' jarige koning Poemipon Adoen- i*t kinderloos zou komen te sterven. Geen romantiek. Weinig Oosterse romantiek speelt een rol in het leven van deze mensen. Slechts de directe afstammelingen van de laatste vorsten leiden een min of meer vorstelijk bestaan. De anderen vallen alleen op door de titel voor hun naam. Maar dit is dan ook alles. Voor de rest moeten ze even als millioenen anderen maar trachten zelf in hun onderhoud te voorzien. Verscheidene prinsen zijn in het leger en de marine. De een als jong luitenant, de ander als machtig luitenant-generaal. In het handelsleven bekleden vele anderen een functie. Sommige zaken stellen er prijs op, iemand met een titel in hun staf te hebben. Het blijkt soms ook in derdaad van nut te zijn. Als itraks de Nederland-Indische Handelsbank zijn eigen gebouw in het hart van Bangkok opent zal achter een van de lessenaars «en prins zitten. De Thailandse Electriciteitsmaatschappij heeft een prinses in dienst, evenals de British Tobaco Company. Een van de professoren in Engelse literatuur aan de Choelalongkorn Universiteit is een prins. Met zijn vrouw geeft hij bovendien een weekblad uit. Een andere prins is veearts. Een bibliothecaresse van de United States Service is een prinses maar ook een van de dansmeisjes in een populaire nachtgelegenheid. Ende te lefoniste aan het schakelbord op de Nederlandse legatie is' een van de nakomelingen van ko ning Mangkoet, beter bekend als de hoofdpersoon uit het wereldberoemde boek „Anna en de Koning van Siam". Lijvige staatsalmanak, laatste herinnering aan leven van pracht en praal. Maar daar denkt hij maar lie ver niet aan. Het leven van nu bevalt hem veel te goed. Met zijn vrouw (die een dochter is van een vroegere minister van buitenlandse zaken) is hij dank baar uit de drukkende sfeer van paleizen en hofdignitarissen een eigen leven te kunnen leiden met de mensen en dingen van eigen verkiezing om hem heen. Hun bescheiden bungalow noe men ze spottend de „Royal Cottage". ,We hebben wel een groter huis", vertelt prins Choempot me als ik bij hem te gast ben en h(j zeer openhartig over alles spreekt, „maar daar is een grote tuin bij waar we zeker vijf tuin lieden voor nodig hebben en met de hoge prijzen van tegen woordig wordt dat veel te duur". Het is niet helemaal waar want de prins moet een kapitaal krachtig man zijn met grote zakenbelangen. Hij staat aan het hoofd van een van de belang rijkste importmaatschappijen. Maar.... als hij alles zou moe ten bekostigen van zijn toelage als vorstenzoon dan zou het er inderdaad uiterst droevig uit zien. Oorspronkelijk was zijn toelage van de koning 400 ticals (nu ongeveer f 70) per jaar. Na de crisis van 1930 is dat ver minderd tot 270 ticals. En zijn dochter moet zich zelfs met een luttele 27 ticals in een heel jaar tevreden stellen. Het is nauwe lijks genoeg om er eenmaal goed van te eten. „Maar zo is 'tzegt de prins lachend, terwijl hij zijn pijp opnieuw aansteekt. Hij is een man van zeer Westerse op vattingen. Niettemin is hij een van de weinige Siamezen, die nog in de traditionele p a n o e n g loopt: een soort sarong, waar van een slip aan de rugzijde op geslagen wordt, waardoor het geheel iets van een wijde kuit broek heeft. Sinds veldmaar schalk Piboen eens een wet heeft uitgevaardigd waarbij iedere Siamees een hoed, een broek en schoenen moest dragen is de kleurige p a n o e n g uit de mode geraakt. Het is echter waarschijnlijk niet alleen vanwege traditie of mode, dat prins Choempot stug de panoeng blijft dragen. Het is geen geheim, dat de verhou ding van dictator Piboen tot het Koninklijk Huis verre van ideaal is. Het Siamese volk is echter zeer koningsgezind en onder druk daarvan voert Pi boen een toenaderingspolitiek. Een van de gevolgen ervan is het terugvoeren van de as van in ballingschap gestorven leden van de Koninklijke Familie. Het was een grote gebeurtenis toen Koningin Rambaibarni kortgele den riet de stoffelijke resten van Koning Prajatipok in het vaderland terugkeerde. Ineens floept het licht uit. „Dat is Bangkokveront schuldigde de prins zich min of meer. Het is inderdaad aan de orde van de dag bij de electri- sche installaties die niet in staat zijn in de behoeften aan electri- citeit te voorzien. Maar bij het licht van een schemerlamp op eigen krachtbron kunnen we het gesprek voortzetten. Het gaat3e IS u1'- Voor eeuwig, over alles waar men op een I ALFRED VAN SPRANG, koele achtermiddag in Bangkok (Nadruk verboden.) lover praat: de stad met zijn stinkende vaarten of k 1 o n g s, de politiek natuurlijk en de toe standen in de omringende lan den, welke onmiskenbaar een I dreigende schaduw over het rustige Siam laten vallen, over de staatsgrepen, waarmee men een poging doet om de Zuid- Amerikaanse staten te imiteren - en zelfs over Fannie Blankers- 1 Koen, die hier door de Olympi sche film ook al een zekere be kendheid geniet. En uit de aard der zaak spreken we over de Koninklijke Familie. „Wilt u wel geloven, dat we lang niet iedereen kennen zegt de gastvrouw in perfect Engels, „wij zijn niet als eenj echte familie.... soms zien we' elkaar bij officiële gelegen heden, maar daar komt ook niet iedereener zijn verscheide ne arme mensen bij, die er niet eens kleren voor hebben." Het is misschien een teleur stelling: deze beschrijving van een bezoek aan een Siamese prins. Er is niets van Oosterse romantiek, van witte statie-oli- faïiten en de flonkering van goud waar men in de boeken van leest. De dagen der roman tiek zijn voorbij. Ook in Siam. En daarom woont de troonopvol ger in een gewone villa met een naambordje aan het hek en blauwachtig neonlicht in de huiskamer. In de ochtend rijdt hij als duizenden andere man nen naar zijn kantoor om zijn werk als president van een grote handelszaak te verrichten. En de vorst, die hij eventueel zou moe ten opvolgen, studeert in Zwit serland en componeert er in zijn vele vrije tijd schetterende jazz muziek waar zijn onderdanen met beleefde onverschilligheid naar luisteren. Maar het sprook- J. G. HAIGH TER DOOD VEROORDEELD. De Zeeuwen in Den Haag kun nen het blijkbaar best met elkaar vinden. Tot deze conclusie komt men bij het lezen van het jaar verslag over 1948-'49 van de Ver eniging van Zeeuwen „Zeelandia", die al meer dan 27 jaar in Den Haag werkt en waar men door een vermeerdering van de activi teit der leden wist te bereiken, dat steeds meer Zeeuwen in het Haagje zich aansluiten bjj deze vereniging. Zeelandia telt op dit ogenblik 332 leden, o.w. 39 gezinsleden, ter wijl naast het bestuur werken een j propagandacommissie, een zang-j commissie, die de belangen van J het 45 leden tellende zangkoor be hartigt en verder een tweetal to-j neelafdelingen, één voor de Hol- landse stukken en een aparte toneelgroep, die zich toelegt op het opvoeren van Zeeuwse stuk ken. Dat vooral het zangkoor er niet uitsluitend is voor het ver- j zorgen van feestavonden voor de leden blijkt wel uit het feit, dat o.m, een uitvoering werd gegeven j in het Gemeentelijk Ziekenhuis, in de Ramaerkliniek en later nog in de kliniek Ockenburg van de Stichting Bloemendaal te Loos duinen. Ook aan de grote feestelijkhe den in Den Haag deden de Zeeu wen mee. Deelgenomen werd aan het défilé voor de Koningin tijdens haar intocht in Den Haag en aan de Kroningsfeesten. Over bezoek aan de feestavonden heeft men niet te klagen. Verder ligt het in het voornemen van het bestuur het komende winterseizoen wat meer contactavonden te beleggen. VOOR ZEELAND. De Zeeuwen in Den Haag staan j verder steeds klaar als men uit Zeeland in Den Haag op bezoek wil komen. In Juni 1948 kwamen 100 kinderen uit Oostburg op be- zoek, terwijl verder 180 ouden van dagen uit Yerseke en later nog een groep oudjes uit Bruinisse een dagje in Den Haag doorbrachten, waarbij leden van „Zeelandia" hun een hartelijke ontvangst be reidden. Men verwacht deze zo mer nog meer aanvragen voor zul ke bezoeken en de secretaris deed in zijn jaarverslag alvast een be roep op de leden om volledige me dewerking te verlenen, wanneer er Zeeuwse groepen zouden ko men. De Oostburgse kinderen heb ben het blijkbaar zo goed naar hun zin gehad, dat ze ook dit jaar weer een vierdaags bezoek aan Den Haag hebben gebracht. W(j voldoen gaarne aan het ver zoek van de secretaris, de heer W. I. Burgel, die ons schreef, dat1 alle Zeeuwen, die zich in Den Haag vestigen, steeds van harte welkom zijn en dat ze bij „Zee-1 landia" een echte Zeeuwse sfeer zullen vinden. (Ingez. mededeling, advert.) 1 Mus- eins />iA HET GAAT GOED! Het gaat goed in Indië. Minister tan Maarseveen was na een vluchtig bezoek optimis tisch gestemd. En de Nederlandse delegatie, die de hoge eer had door Soe- karno ontvangen te worden, was ook zeer tevreden Geen wonder als men leest, dat de nodige maaltijden teer den aangeboden en dat de we derzijdse aanrakingen zeer nut tig waren. Nu ja, het is nog niet alles even feestelijk. De aanvangsdatum van de rondetafelconferentie moet weer eens worden verschoven. En de order tot het staken van het vuren wordt nog niet afge kondigd, terwijl het volgens minister Matsir niet zeker is, dat de staking uitvoerbaar zal zijn. En onze jongens sneuvelen. Elke week brengt nieuwe ver- lieslijsten. En in honderde gezinnen heerst diepe rouw. Maar ja, dat zijn kleinigheden. Het gaat goed. En de door Nederland be taalde maaltijden met Soe- karno waren uitstekend. £aat &iu>icPu£t tnaaA bcfiieten De stille hoofdstraat van Lewes (Sussex-Engeland) werd nog nooit door zoveel mensen gelijktijdig betreden als op de morgen dat tegen de fabrikant John George Haigh de doodstraf werd geëist. De leden van de jury en de openbare aanklager vonden bij aankomst de rechtbank omstuwd door een mensenmenigte. Op 25 m. hoogte tegen hoogspanningsdraden gevlogen. Minstens acht personen zijn om het leven gekomen en vijf huizen werden verwoest, toen gisternacht een 2-motorig transportvlieg tuig, type C-46, waarin 32 militairen zaten die met verlof naar huis terugkeerden bjj Seattle in de V.S. neerstortte. Zeven personen werden in de getroffen huizen gewond. Kort nadat het toestel was op gestegen weigerde een der moto ren. Het vliegtuig kwam in aan raking met draden van een hoog spanningsnet en vloog in brand. Het toestel was opgestegen met bestemming Chicago. De machine kwam terecht op een huizencomplex, dat nog ge deeltelijk in aanbouw was. Vijf huizen vlogen in brand. De plaats van het ongeluk werd in het duis ter gehuld doordat de stroom werd afgesneden. Een overlevende verklaarde in het ziekenhuis, dat het toestel 25 meter van de grond was toen het de draden raakte. Een andere overlevende, direc teur van de maatschappij waaraan het vliegtuig toebehoorde, had passagiers door de brandende deu ren naar buiten geduwd. Zijn vrouw was stewardess in het vliegtuig. Doordat het vliegtuig dadelijk in tweeën brak, kon een aantal passagiers nog aan de vuurdood ontsnappen. De machine dook midden tus sen twee hulzen, nadat van een derde het dak was vernield. De vlammen waren op grote afstand zichtbaar. Het blussingswerk werd be moeilijkt door de onder stroom staande kabels die overal op de grond lagen. Japans officier ter dood veroordeeld. Volgens een A.P.-bericht uit Ba tavia is een hoge officier van het Japanse bezettingsleger op Java door een Nederlands militair ge rechtshof ter dood veroordeeld. Drie andere Japanse officieren kregen celstraffen, variërende van 7 tot 12 jaar. FEUILLETON Naar het Amerikaans -or BESSY KIVING 83, o— „O neen! ga er af en toe nog eens heen een- of tweemaal per week maar niet iedere, dag zoals vroeger. En, Edna, pas! op, dat je de naam van die1 vrouw niet meer noemt; ik heb; een grote afkeer van haar!" Edna verlangde naar een ver klaring, maar was te trots om te smeken om het vertrouwen, dat haar opzettelijk werd onthou-i den. Mevrouw Murray leunde ach terover in haar brede fauteuil, en verviel in een dromerig stil- zwijgen. Edna wachtte geduldig I enige tijd en stond eindelijk op. „Mevrouw, heeft u mij voor vandaag nog iets te zeggen. U -iet er zeer vermoeid uit." j „Niets geloof ik. Goede nacht kind. Stuur Hagar bij mij." Edna ging terug naar haar kamer en zette zich met vastbe radenheid aan haar werk. Want het was een van de bizondere trekken van haar karakter, dat zij, indien zij wilde, haar ge dachten kon bepalen bjj elk on derwerp, dat zij wenste te be-, heersen. Nu en dan weerklonken lach salvo's uit de biljartkamer, die haar deden opschrikken; en' meer dan eens hoorde zij Mur- ray's héldere stem boven het ge-' dempte praten van Estelle en| Clinton uit. Na enige tijd was het spel ge- eindigd, men wenste elkaar goede nacht; het kleine gezel-i schap verspreidde zich, de deu-| ren werden gesloten en alles; werd stil. Terwijl Edna doorschreef,j werd zij plotseling gestoord doori een onverwacht geluid. Zij luis terde en hoorde de langzame voetstap van een paard onder, haar raam. Toen het voorbij was, stond zij op en keek uit. De maan was op en Murray reed de oprijlaan af. Het meisje keerde naar haar werk en schreef zonder onder breking nog een uur voort; toen werd de laatste paragraaf zorg vuldig nagezien en het lange en moeilijke hoofdstuk was vol tooid. Zij legde haar pen neer en sloot haar schrijftafel. Het zware haar, dat vast saamgebonden was geweest ach ter tegen haar hoofd, schudde ze los, ze deed het licht uit en trok een stoel bij het raam, waarop ze ging zitten. Stilte en vrede lag over de wereld, geen geluid verbrak de plechtige rust der natuur. Plotseling werd haar luiste rend oor getroffen door het ge trappel van paardehoeven op de harde weg, die naar de stad leidde; de snelle, luidde draf hield op bij het hek en heel langzaam liet Murray zijn paard de stoffige laan doorrijden naar de stallen. Van uit de schaduw van haar wollen gordijnen, keek Edna neer op de weg beneden en en kele ogenblikken later zag zij hem naar het huis komen. Hij stond stil op het terras, nam zijn hoed af, sloeg het dikke haar terug van zijn voorhoofd en stond uit te kijken over de rustige vlakte. Toen scheen er een zware zucht, die bijna klonk als een snik, op te komen uit de diepte van zijn hart. Hij keerde zich om en ging het huis binnen. De nacht was reeds ver heen en de maan had zich al genes teld boven de toppen der bo men, toen Edna haar gelaat op hief, dat nat was van tranen. Haar armen uitstekend, viel zij op haar knieën, terwijl een hartstochtelijk gebed over haar bevende lippen kwam: „O, mijn God! Heb medelij den met hem! Red zijn onge lukkige ziel van het eeuwig ver derf. Help mij zo te leven en mij zelf te beheersen, dat ik geen schande breng over de zaak van Christus. En als het in Uw wil kan bestaan, o, mijn God, geef dan, dat ik het instrument moge zijn om deze kostbare, maar dwalende zondige ziel te rug te voeren tot het geloof in Jezus Christus!" HOOFDSTUK XIX. De bekroning van ingespannen arbeid. „Waar ga je heen, Norman? Ik weet, dat het een van je be minnelijke eigenaardigheden is, dat naar je bewegingen niet mag worden gevraagd, maar ik durf je toorn te trotseren." „Ik ga naar dat gezegende plekje, dat in de familie bekend is als „Murray's hol", waar ik beveiligd tegen vrouwelijke in- dringerij, mijn gelukkige ziel overgeef aan de wetenschap en sigaren." „Als ik wist, dat het een straf voor je zou zijn in plaats van een grote voldoening, zou ik een belofte afleggen in een maand niet weer tegen je te spreken. Maar 't bewustzijn van de vreugde, die ik je je daarmee zou bereiden, houdt dit besluit tegen. Weet je wel, dat zelfs een roverhoofdman zich zou schamen over jouw ongastvrijheid?" (Wordt vervolgd.) VAN CAUWELAERTS PROGRAMMA. De „Derniere Heure" geeft een korte samenvatting van het pro gramma van Van Cauwelaert. De staatsuitgaven zouden wor den verminderd door bezuiniging, niet alleen op de ministeries, maar ook bij de semi-overheidsinstellin- gen. Er zou worden gestreefd naar belastingverlaging, zonder dat het begrotingsevenwicht of de stabili teit der valuta in gevaar mogen worden gebracht. De subsidies aan de spoorwegen en de kolen mijnen zouden worden verlaagd, de compensatiebons afgeschaft. Het stelsel van sociale verzeke ringen zou worden vereenvoudigd. Het bouwen van grote kantoren voor deze dienst zou worden stop gezet. De werkloosheid zou wor den bestreden door een program ma tot aanmoediging van de wo ningbouw. De liberale vakorgani saties zouden op dezelfde voet als de andere worden behandeld. De schoolkwestie zou opnieuw wor den bestudeerd. De regering zou zich niet verzetten tegen uitbrei ding van het openbare middelbare onderwijs, voor zover dit het vrije (katholieke) onderwijs niet zou verstikken. Een klein verhaal dat in Amerika over Churchill ver teld wordt. Hij had haast en riep een .taxi aan om toch nog op tijd de studio te bereiken. Maar de taxichauffeur pro testeerde en zei: Ik kan U jammer genoeg niet meene men, de rit zou te lang duren. Churchill, verbaasd over een dergelijk antwoord, vroeg waarom de chauffeur hem de rit weigerde. „Weet U", verklaarde hier op de chauffeur, „over een half uur spreekt Churchill voor de radio en ik wil in ieder geval horen wat hij te vertellen heeft." Toen drukte Churchill hem, om hem over zijn bezwaar heen te helpen een bankbiljet van 5 dollar in de hand. Het maakte zo'n indruk op de chauffeur, dat hij zei: „Nu goed, ik laat Churchill dan maar schieten, ik rijd U naar de studio!" Herhaling kan voorkomen worden. Aan de plaatsing van Neder landers die in het buitenland willen werken, wordt tegen woordig alle nodige zorg besteed. De Stichting Landverhuizing heeft in de voornaamste landen waarheen de trek van emigran ten zich richt, haar vertegen woordigers die regelend en be middelend voor onze landgeno ten optreden. Zo is er in Frank rijk een emigratie-attaché, ver bonden aan onze Ambassade in Parijs. Maar Frankrijk is zo dicht bij de deur en men komt er ook wel zonder visum in zijn paspoort en zonder een te voren door de overheden goedgekeurde ar beidsovereenkomst met een werkgever. Daardoor gebeurt het telkens, dat landarbeiders en boerenzoons zich laten over halen door de een of andere totaal onbevoegde particuliere bemiddelaar, veelal een in Frankrijk wonende Nederlander. Soms loopt dat goed af, maar dikwijls spruit er allerlei narig heid voor de betrokkenen uit voort: te laag loon, slechte be huizing, een onaangename werk gever, niet-nakoming van ge maakte afspraken, enz. Ook nu weer meldt de emigra tie-attaché, dat 6 Nederlanders het slachtoffer zijn geworden van een gewetenloze bemidde laar. Men z ij dus gewaar schuwd. Men wende zich zo men naar Frankrijk wil emireren uitslui tend tot de Gewestelijke Ar- beidsbureaux of hun bijkanto ren, of zo men georganiseerd landbouwer is, tot zijn organi satie. Al deze bureaux beschik ken over uitgebreide gegevens over tewerkstelling in de land bouw in Frankrijk, hun ver schaft door de Stichting Land verhuizing, met welke zij ten nauwste samenwerken. Protest van Westelijke commandanten te Berlijn. De drie westelijke comman danten te Berlijn hebben bij de Russische leider van het ver voer, generaal Kwasjoin, gepro testeerd wegens het niet-nako- men door de spoorwegautoritei ten van de voorwaarden, waarop de Berlijnse spoorwegstaking op 28 Juni werd beëindigd. Volgens te Hongkong binnen gekomen berichten van Formosa hebben nationalistische vliegtui gen Nanking zwaar gebombar deerd. De bommen zouden grote schade hebben aangericht aan een krachtstation, waterwerken en radiozender. Een piloot van een der aan vallende vliegtuigen had ver klaard, dat rondom Nanking een groot gebied onder water stond. Definitieve samenstelling Belgische Senaat, Na de verkiezingen van gecoöp teerde leden van de Belgische Se naat ziet de definitieve samenstel ling van de Senaat er als volgt uit: Katholieken 92 zetels, Socia listen 53, Liberalen 24 en Commu nisten 6 zetels. De Katholieken hebben dus een absolute meerder heid van 9 zetels. In de Kamer van Afgevaardig den, waar de Katholieken 105 zetels bezetten, komen zij er en kele tekort voor een absolute meerderheid. De Socialisten be zetten 66 zetels, de Liberalen 29 en de Communisten 12. Sacksenhausen, dodenkamp. Het met Britse licentie ver schijnende Berlijnse blad „Sozial- Demokrat", dat de verklaringen van een vroegere gevangene van het concentratiekamp Sachsen- hausen in de Russische zone van Duitsland aanhaalt, schrijft, dat tussen October 1946 en het voor jaar van 1949 12.000 personen in het kamp zijn gestorven. De ex-gevangene deelde aan het blad mede, dat vele gevangenen zelfmoord hadden gepleegd door middel van de onder stroom staan de draadversperring rondom het kamp. In het kamp verblijven Duitsers, die „politiek ongewenst" zijn. Van de 27.000 mensen, onder wie ook vrouwen en kinderen, die in genoemde periode in het kamp waren opgesloten, waren er slechts 1463 vrijgelaten, aldus de zegsman, daaraan toevoegend, dat er tweemaal per week transporten naar de Sowjet-Unie vertrokken. De regering maakt bekend, dat tot haar leedwezen de volgende verliezen in Indonesië zijn gerap porteerd Kon. Landmacht: sold. S. J. van Thiel, Pijnacker; sold. G. A. Verweij, Zwammerdam; sold. G. Groeneveld, Epe; sold. A. van der Vorm, Pijnacker; na vermissing serg. maj. adm. F. Looij, Rotter dam; serg. J. Wenders, Vaals; wachtmeester G. van Gorkom, De venter; sold. P. Bex, Maastricht; sold. H. M. Bouman, Waalwijk; majoor-veldprediker C. van Breu- gel, Zuidland; sold. G. D. Meppe- link, Zwartsluis; vaandrig A. van Polaanen, Rotterdam; sold. Ie kl. S. Bergakker; korp. G. Ruiter, Rotterdam; serg. J. G. B. Beek man, 's-Gravenhage; sold. A. Kan selaar, Apeldoorn. Van het K.N.I.L. sneuvelden acht militairen. Bezoek Britse consul-generaal aan Djogja. De Britse consul-generaal Sir Francis Shephard, die binnen kort met verlof naar Engeland gaat, heeft Djogja bezocht om afscheid te nemen van president Soekarno en de heer A. C. C. Steward, die hem tijdens zijn af wezigheid zal vervangen, voor te stellen. Beiden hadden een onderhoud met Soekarno, Hatta en Hadji Agoes Salim. Een Jules Vernetocht met „De Henri Dunant". De Nederlandse ballonvaarders Boesman, mevrouw Boesman en de heer de Vos Klootwijk heb ben het plan opgevat om met de ballon „Henri Dunant" waar mede zij het vorige jaar een ge slaagde trip door Indonesië heb ben gemaakt, dit jaar een ware Jules Vernetocht te gaan onder nemen. Van verschillende landen waar onder Trinidad, Mexico en Bra zilië ontving de Haagse ballon club uitnodigingen om daar bal lonopstijgingen te komen ver richten. Deze uitnodigingen wa ren het uitgangspunt voor het trio om een reis-om-de-wereld met de ballon te overwegen. Eerst hopen zij echter nog en kele andere invitaties uit an dere landen te ontvangen, om dat zulk een reisje nu eenmaal niet door de wind gefinancierd kan worden. In October zou het gezelschap met de „Henri Dunant" dan uit Nederland vertrekken, om na een half jaar, in Maart of April 1950 in ons land terug te keren. Legeroefeningen in Bessarabië? In een bericht uit Istanboel zegt het Britse blad „Daily Tele graph", dat Russische, Roe meense en Bulgaarse troepen zich op het ogenblik in Bessa rabië bevinden. Deze oefeningen zijn door de Russen op touw gezet om troe pen te concentreren bij de Joego slavische grens, zo schrijft de correspondent van het blad te Istanboel. Hollandse Schouwburg geen vermaakcentrum meer. De Stichting Hollandse Schouwburg deelt mede, dat bij akte van Dinsdag voor notaris E. Spier te Amsterdam verle den, het gebouw Hollandse Schouwburg aan de Plantage Middenlaan te Amsterdam is overgedragen aan genoemde stichting. In de akte staat uitdrukkelijk vermeld, dat het gebouw met meer voor vermaaksdoeleinden mag worden gebruikt. Over de toekomstige bestem ming van het gebouw hoopt het stichtingsbestuur zo spoedig mo gelijk nadere mededelingen te doen. Zoals men zich zal herinne ren was deze schouwburg tij dens de bezetting ingericht als verzamelplaats voor Joodse landgenoten, die vandaar uit door de Duitsers naar Wester- bork of andere kampen werden getransporteerd. In verband met de vele droeve herinneringen aan het gebouw verbonden is kort na de bevrijding een actie begonnen om het gebouw niet meer als vermaakscentrum te gebruiken. President Arevaio wordt in z(jn paleis belegerd. Volgens de jongste berichten uit Guatemala zou president Juan Jose Arevaio, van wie men sedert het begin van de onlus ten zo goed als zonder nieuws was, in het nationaal paleis be legerd worden. Hij zou zich al daar in gezelschap bevinden van de minister van landsverdedi ging, kolonel Jacobo Arbenz, die hem trouw is gebleven en de voornaamste leden van de generale staf. Men weet momen teel niet, waar de overige leden van de regering zich bevinden. In de hoofdstad woeden nog hevige straatgevechten. De rebellen zouden over zware artillerie en gepantserde een heden beschikken. Het gerucht doet de ronde, dat het garnizoen van Quezal- tenango naar de hoofdstad op rukt om de regering te hulp te komen, terwijl in verscheidene andere streken de boeren naar de wapens grijpen om de rege ringsstrijdkrachten te helpen de opstand te smoren.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1949 | | pagina 3