Het rassenvraagstuk in Zuid-Afrika. Scherpe strijd tussen Vaticaan eu Communisme. Vlissingse Reddingsbrigade in 't zilver £en gecompliceerd en delicaat probleem. EDNA EARL Omkopen der revolutie. Wordt de verhouding nadelig voor de blanken Belgisch smaldeel zal Antwerpen bezoeken. Brieven van een S Emigrant Verdiende hulde aan dr Staverman. Woensdag 20 Juli 1949 ZEEUWSCH DAGBLAD Pagina 2 Ha deze str|jd van de Voortrekkers, hebben er nog vele ge beurtenissen plaatsgevonden, die de kftrte geschiedenis van Zuid- Afrika tot een uitermate boeiende hebben gemaakt. Van alle hoe ken der aarde zijn mensen naar Zuid-Afrika gekomen, aangetrok ken door de magische kracht van het goud en diamanten, waar voor het gros der Boeren een souvereine minachting hadden. Het land is sedert de geschiedenis door de Voortrekkers gemaakt meer ontsloten, de industriële revolutie heeft ook in grote mate op Zuid-Afrika haar stempel gedrukt, allerlei omstandigheden hebben grote veranderingen te weeg gebracht, die de beroemde president van de Transvaalse Republiek wel heeft willen, doch niet heeft kunnen tegenhouden. Thans wil ik trachten een in zicht te geven in het gecompli ceerde en delicate vraagstuk der rassen in Zuid-Afrika, ofschoon ik mij ervan bewust ben, dat het een buitengewoon moeilijke opgave is. Als wij even Zuid-West-Afrika (het vroegere Duitse gebied) bui ten beschouwing laten, mogen wij tot de conclusie komen, dat wij vier bevolkingsgroepen kunnen onderscheiden: 1. de blanken, die wij in twee groepen kunnen splitsen, n.l. de Afrikaners, dus de Afrikaans spre kende en de South-Africaners, derhalve de Engels sprekenden. 2. de inboorlingen van het land, door de Afrikaners kortweg „Kaf fers'' genaamd en door de South Africans „natives". Zij behoren tot het Bantu-ras en omvatten de Zoeloe's, Basuto's, Xosas, Tembus, Pondos e.a. 3. de z.g. kleurlingen („coloured people"), dat zijn de afstammelin gen van de oorspronkelijke bevol king van de Kaap, de Hottentot- ten, die raszuiver bijkans niet meer voorkomen,'.maar zich ver mengd hebben met blanken van allerlei stam en Malayas (mensen die indertijd door de Oost Indische Compagnie als bedienden, of beter gezegd slaven, uit Malakka naar Zuid-Afrika waren overgebracht). 4. de Indiërs, voor het meren deel afstammelingen van mensen, die uit het vroegere Brits-Indië naar Natal waren overgebracht om op de suiker-plantages te Werken. De Bosjesmannen, die door de eerste Hollanders aan de Kaap werden aangetroffen, zijn vrijwel geheel uitgestorven. In de Kala hari komen zij nog wel in kleine groepjes voor, doch daar zij zich moeilijk aan de vooruitgang aan passen, zal hun aantal eerder af- dan toenemen. Er was haast nog een vijfde be volkingsgroep geweest, n.l. de Chinezen, die geïmporteerd wer den om in de goudmijnen te wer ken, doch men heeft deze groep tijdig vervangen door de Bantu. De koelie's zijn hoofdzakelijk naar hun land van herkomst terugge- zonde... Vooral in de grote steden wonen verspreid Chinese hande laren, doch hun aantal is te ge ring om een bepaald probleem op te leveren. Zij worden onder de blanken geklasseerd, hetgeen voor hun maatschappelijk en sociaal leven van groot belang is. Er zijn in de Unie ongeveer 2.500.000 blanken en ongeveer 11.000.000 mensen van andere huidskleur. Van deze 11 millioen behoren er ca. 8 millioen tot het Bantu-ras. De overigen zijn In diërs en Kleurlingen. Het is moei lijk juiste aantallen te geven. In dit uitgestrekte land zijn volks tellingen uitermate moeilijk te houden. Bovendien zouden zij vrij zeker nog geen juist beeld geven, aangezien er allerlei factoren zijn, die een goede telling zullen be lemmeren. Er zullen b.v. heel wat Indiërs zijn, die clandestien in het land, of in één der provincies ver toeven in de Oranje Vrijstaat b.v. worden Indiërs in het geheel niet toegelaten zodat zij zeker niet zullen medewerken om een telling te doen slagen. Eén tegen drie. Als wij nu om te beginnen het probleem blank en zwart nader onder de loupe nemen. De verhou ding is zodanig, dat op elke blanke drie zwarten aanwezig zijn. Deze verhouding zal op de duur eerder nadeliger dan voordeliger voor de blanken worden, aangezien het geboortecijfer van de zwarten veel en veel hoger is dan van de blan ken. De Kaffer mag meer dan één vrouw hebben. Hij mag er net zo veel hebben als hij kan „betalen", want in het algemeen bestaat bij de Kaffers nog het systeem, dat zij hun vrouwen kopen van de vader. Zij betalen aan de vader een soort koopprijs of bruidschat „lobola" genaamd, die meestal uit een zeker aantal ossen of koeien bestaat. Verder houdt de Kaffer van kinderen, doch afgezien daar I woordt hij vol trots „Vijf en der- I tig, baas, en hullie is baie mooi", i Hij bedoelt dan eigenlijk alleen de jongens, omdat zijn economische I omstandigheden hij is wonder dokter, die grote inkomsten heeft hem veroorloven in dit opzicht een beetje slordig te zijn. Natuur- lijk hebben niet alle Kaffers zul- ke grote gezinnen, doch het ge middelde kinder-aantal ligt ver en ver boven dat der blanken. Weliswaar is het sterfte-cijfer van de jonggeborenen bij de zwar ten belangrijk hoger dan bij de blanken, doch langzaam maar ze ker wordt ook dit lager. In de tijden, dat de bekende Zoeloe-koningen nog aan het be wind waren, nam de zwarte be- van betekent een groot aantalvolking eerder toe dan af. In de kinderen voor hem rijkdom. De eerste plaats roeiden zij de andere zonen zullen op zijn oude dag voor hem zorgen; voor .de dochters krijgt hij, als er huwelijkscandida- ten komen, de „lobola". Die Stem van Suid-Afrika (VIII) ■■■■■■■■■■■BB Ik ken ergens op een farm in het Noorden van de Transvaal, na bij Naboomspruit, een Kaffer ge naamd Joseph, die daar met zijn grote familie een waar patriar chaal bestaan leidt. Als je aan hem vraagt „Nou, Joseph, hoeveel kinders hè jij, jong", dan ant- bevolking systematisch uit. Ver der beschikten deze despoten naar willekeur over het leven van hun onderdanen. Alle weerbare man nen waren ingedeeld in impies (regimenten) en zij mochten eerst trouwen als zij zich bijzonder on derscheiden hadden. Ik weet niet precies of het de Zoeloe-koning Chaka of Dingaan was, die, on tevreden over de prestaties van een bepaalde „impi", het gehele regiment in gesloten formatie in een afgrond liet marcheren, waar zij in massa een gruwelijke dood vonden Nu de stammen onder de con trole van het gouvernement staan komt dit uiteraard niet meer voor, ofschoon zij elkaar af en toe nog wel te lijf gaan. (Wordt vervolgd) Golf van anti-clericalisme verwacht. Het Vaticaan heeft onlangs waarschuwing aan het adres van een pauselijk decreet gepubli ceerd over de onverenigbaarheid van het communisme met de Christelijke leer. Daarin wordt uitgesproken, dat het onmogelijk is commu nistische actie te voeren en tegelijk een goed Christen te zijn. Vandaar, dat allen, die het communisme steunen met de ban worden bedreigd, terwijl het lezen van communistische publicaties tenzij de biecht vader vergunning heeft ver leend b.v. aan journalisten verboden is. Dit decreet heeft in verschil lende landen grote beroering verwekt en scherpe reacties uit gelokt. Het gaat nu hard tegen hard. Naar Reuter meldt, moet vol gens waarnemers in de hoofd steden op het Europese conti nent een golf van anticlerica- lisme door geheel Europa ver wacht worden als gevolg van het pauselijk decreet. En zulks niet alleen in het Oosten, doch ook in overwegend Katholieke landen als Italië en Frankrijk. Wat Italië betreft, voorziet men niet alleen een verscherping van het conflict tussen Katholieke en communistische arbeiders, maar ook uitingen van anticle- ricalisme van liberalen, socialis ten en bepaalde groepen van intellectuelen, die zich verzetten tegen wat men noemt „zwart imperialisme" en „geestelijke tyrannie". Wat Belgrado betreft, vreest men, dat het daar zetelend be wind de bestaande „zenuw oorlog" tegen Katholieke pries ters nog zal verscherpen. Uit Boedapest komt het be richt, dat alle Zondagsbladen in Hongarije het optreden van het Vaticaan veroordelen. En de secretaris van de Fran se communistische partij Duclos heeft tegen het decreet stelling genomen, door het een „onaan vaardbaar document" te noemen. In Tsjeeho-Slowakye is naar uit Praag gemeld wordt, een wilde reactie losgebroken. De communistische minister van Justitie, Cepicka, beschul digde mgr Beran, de aartsbis schop van Praag, van hoog verraad, terwijl de Tsjecho-Slo- de aartsbisschop richtte, dat deze kans liep „als een verrader uit het land te worden gezet". Cepicka dreigde, dat ieder, die probeert het bevel van het Vati caan uit te voeren, als verrader zal worden beschouwd. Hij noem de het pauselijke decreet „een bewijs van onmacht" en zeide, dat deze stap genomen was, om dat het Vaticaan „in paniek stemming" verkeerde, veroor zaakt door de reusachtige vlucht van het door de rode regering in het leven geroepen zgn. comi té van katholieke actie. Volgens „Le Figaro" worden aan Sowjet-zijde in Praag pogin gen in het werk gesteld om te komen tot de stichting van een schismatieke kerk. Korte Berichten. Een bom van een zeer gevaar lijk type ontdekte men gisteren op een langdingsbaan van het vliegveld te Lucknon kort nadat de Indische premier Pandit Nehroe daar was geland. Een zeer belangrijke praehisto- risehe vondst wordt uit Praag ge meld. Archeologen, verbonden aan het Moravische museum, hebben het complete skelet van een mammoetjager uit de praehistori- sche tijd gevonden. De Nederlandse zomercursussen voor buitenlandse studenten waar op tot 3 Augustus het onderwerp „De toekomst van de Westerse beschaving, theorie en practijk" behandeld zal worden, zijn Maan dagavond in een speciale zitting in de aula van het universiteits gebouw te Utrecht geopend. Het Fries rundvee stamboek zal in de maand September zijn 70- jarig bestaan herdenken. Er zal een driedaagse keuring van stam boekvee worden gehouden. Het college van algemene com missarissen voor de wederopbouw heeft besloten, dat voortaan bouw werken, waarmede een bedrag van f 500.of minder is gemoeid, mogen worden uitgevoerd zonder dat voor ieder dezer werken een rijksgoedkeuring is verleend. Brand brak gisterochtend uit op de „Eemdijk". In een der ruimen van het schip van de Holland- Amerikalijn, liggende in de Rijn- haven te Rotterdam, brandde 56 waakse premier, Zapotocky, de ton turfmolm. De brandweer wist i het vuur spoedig te bedwingen en I de schade bleef gering. Na een succesvolle tournee door Zuid-Afrika is de pianist Theo van der Pas per vliegtuig van Johan- j nesburg uit op Schiphol aangeko men. (lngez. mededeling, advert.) JLast van zenuwen? Mijnhardt's Zenuwtabletten helpen U er overheen. Volgens de „Derniere Heure" zal heden een flottielje van de Belgische zeemacht, die de Schel de van de Noordzee uit opvaart, in de haven van Antweépen aan komen. Dit bezoek, zo voegt het blad eraan toe, zal op een tastbare wij ze tot uiting brengen, dat de Ne derlanders het verbod van door tocht, dat bij het verdrag van 1839 aan de Belgische oorlogsma rine was opgelegd, hebben inge trokken. Het heeft dus een grote historische betekenis. De flottielje, onder bevel van korvetkapitein Delforge, zal bestaan uit het fre gat „Luitenant Billiet" en vier mijnenvegers. Of de vaart zulk een grote his torische betekenis heeft als het Belgische blad wil doen blijken, staat nog te bezien, zo verneemt het A.N.P. te 's-Gravenhage in marinekringen. Daar is wel bekend, dat aan alle maritieme commandanten en het loodswezen in Vlissingen medede ling van het voorgenomen bezoek is gedaan. Dit geschiedt overigens altijd, wanneer buitenlandse oor logsschepen passeren, vooral met het oog op ev. te brengen eerbe toon, zoals dat over de gehele we reld bij de marine gebruikelijk is. Zware hagel te Venetië. Badgasten op het Lido in Vene tië werden eergisteren plotseling verrast door een onweer, dat vijf tien minuten aanhield. Toen ha gelstenen ter grootte van eieren op hen neerdaalden werden zij door een paniek gegrepen. Bomen werden ontworteld en ruiten ver brijzeld. Motorboten voeren uit om gon dels bij te staan, die gevaar liepen volgeslagen te worden. Op het land werd zware schade aan de oogst toegebracht en het trein verkeer ondervond vertraging. Ter zelfder tijd rees de tempe ratuur in Rome tot 32 graden en in Florence tot 35 graden. I Kam,eA~(uiüo^iteitefif (Van onze parlementaire redacteur) De uitzending van militairen naar de tropen. Op vragen van het lid der Eer ste Kamer de heer Schoonenberg (C.P.N.) hebben de minister van oorlog, en de minister van over zeese gebiedsdelen geantwoord niet te kunnen bevestigen, dat het in het voornemen van de regering zou liggen binnen zeer korte tijd alle voor de tropen geschikte mi litairen, die zich nog in Neder land bevinden, naar Indonesië uit te zenden. De uitzending bepaalt zich tot de contingenten, welke in het normale uitzendingsschema zijn opgenomen. Arbeider door vallende staaf gedood. Bij het lossen van spoorwegsta ven op het spoorwegemplacement te Maasbracht, kreeg een 40-jari- ge arbeider, die een staaf van de hoge wagon wilde nemen, deze met kracht in z'n hals, ten gevol ge waarvan hij onmiddellijk over leed. Het slachtoffer laat een vrouw en vier kinderen achter. Zweeds schip op mijn in Kattegat. Het Zweedse motorschip „Inge borg" is gisternacht in het Katte gat op een mijn gelopen. Twee opvarenden kwamen hierbij om het leven. Twee anderen, onder wie een vrouw, werden gered. Het schip is gezonken. Nieuwe commandant zeestrijd- krachten in Indonesië. Naar wij vernemen zou binnen kort de benoeming te verwachten zijn van schout bij nacht F. J. Kist, plaatsvervangend chef mari nestaf, als commandant van de zeestrijdkrachten in Indonesië. Zoals bekend wordt deze func tie op het ogenblik vervuld door vice-admiraal A. S. Pinke, aan wie binnenkort eervol ontslag zou worden verleend. Terreur-organisatie in Oost-Sumatra. Nabij Lubuk Pakam in Oost Sumatra heeft de politie dezer dagen een uit Atjeh geïnfiltreerde leider ener terreurbende gearres teerd, die over een „mandaat' bleek te beschikken voor het op richten van een terroristische re volutionaire organisatie in Oost Sumatra, waarmede reeds een aanvang was gemaakt. Behalve deze leider werden nog 21 ande ren gearresteerd en wapens in be slag genomen. FEUILLETON Naar het Amerikaans -'oor BESSY KIVING 82o „Juffrouw Harding, men vroeg mij deze brief af te geven." Estelle brak de enveloppe open, vloog met één blik de' brief door en riep uit: „Is het mogelijk? Kan zij hier zijn? Wie heeft je deze brief ge geven?" „Mevrouw Powell, de nicht! van meneer Hammond." Agnes Powell?" „Ja, Agnes Powell." Estelle blikte eerst naar haar neef, toen naar haar tante en daarop weer naar haar neef. Me-j vrouw Murray legde onwille keurig haar hand op de knie van j haar zoon en keek naar hem op;' en Edna zag, dat, ofschoon zijn! lippen verbleekten, geen spier! van zijn gelaat vertrok en geen; zenuw trilde. En alleen de do-! delijke haat, die blonk in zijn grote, zwaar overschaduwde ogen, deed haar voelen, dat deze naam een bittere herinnering bij I hem had wakker geroepen. De stilte werd ondragelijk, toen Murray zijn volle blik op Estelle richtte en op zijn ge wone sarcastische toon zei: „Heb je een geest gezien? Je brief moet wel het bericht bevatten van Victor's ontijdig einde. Want als er iets als vergelding is dan durf ik er op te zweren, dat die arme kerel van een-graaf je als een geest is verschenen. Is hij werkelijk dood. Zijn kleine ziel rustte dan in vrede. Wie had de moed je deze Jobstijding over te brengen? Of misschien is het niets dan de geest van je eigen geweten, die die ontstelde blik op je gelaat heeft teweeg ge bracht." Zij lachte en haalde de schou ders op. „Wat ben je toch dwaas ja loers op Victor! Hij is helemaal niet dood, maar geniet een heer lijke vacantie in Baden-Baden. Edna, heeft mevrouw Powell Gertrude meegebracht?" „Ja." „Weet je ook, hoe lang ze in de pastorie denkt te blijven?" „Ik meen dat haar bezoek van onbepaalde duur is." De stilte, die toen volgde, werd onderbroken door me vrouw Murray. „Edna, wil je zo goed zijn te vragen of IJenry van plan is ons nog een souper te geven van avond. Hij vergeet, dat wij niet hebben gedineerd. Norman, wil je het gas wat neer draaien de wind doet het afschuwelijk flikkeren." Edna verliet te kamer, om me vrouw Murray's bevel te ge hoorzamen en keerde niet terug; maar even later aan tafel merk te zij op, dat de heer des huizes buitengewoon vrolijk was, en toen de maaltijd was afgelopen, nodigde hij zijn neef en nicht tot een spelletje biljart. Zij verdwenen naar de roton de en mevrouw gaf Edna een teken haar te volgen. In.de ka mer van mevrouw Murray geko men sloot deze zorgvuldig de deur. „Edna, wanneer is mevrouw Powell hier aangekomen?" „Gisteravond." „Heb je haar gezien?" „Ja, mevrouw." „Is zy erg mooi?" „Zij is de mooiste vrouw, die ik ooit heb ontmoet." „Hoe ontving meneer Ham mond haar?" „Haar bezoek bracht hem blijkbaar zeer van zijn stuK, maar hij gaf mij geen verkla ring van de zaak, die mij onbe grijpelijk voorkomt. Ik zou ge dacht hebben, dat haar gezel schap hem zou opvrolijken en troosten in zijn eenzaamheid." „Och kom! Praat over dingen, die je begrijpt. Zij is hier toch zeker niet gekomen om hier te blijven wonen?" „Ik denk, dat hij vreest van wel. Zij is erg arm." Mevrouw Murray zette haar tanden op elkaar en mompelde iets, dat het meisje niet begreep. „Edna, is zij knapper dan Estelle?" „Oneindig knapper, vind ik. Bovendien zijn zij zo geheel ver schillend, dat 't haast onmoge lijk is haar te vergelijken. Uw nicht heeft een fijn voornaam gezicht; mevrouw Powell is bui tengewoon mooi." „Maar zij is niet jong meer. Zij heeft een volwassen dochter." „Dat is waar,, maar als men haar aanziet, zou men het niet geloven? Heeft u haar nooit ge zien?" „Neen en ik hoop, dat dit ook nooit gebeurt! Het verbaast mij, dat meneer Hammond het kan verdragen haar bij zich te zien. Je zei, dat hij je niets omtrent haar heeft verteld?" „Niets, dat het verdriet ver klaart, dat haar tegenwoordig heid hem schijnt te veroorza ken." „Hij is zeer wijs. Maar Edna, vermijd haar gezelschap zoveel mogelijk. Zij is ongetwijfeld zeer bekoorlijk, maar ik houd niet van haar naar wat ik van haar gehoord heb. En ik heb liever dat je je zo weinig mogelijk met haar bemoeit. Eigenlijk kon je wel thuis blijven nu; het is erg warm en je kunt wel studeren zonder meneer Hammond's hulp." „Bedoelt u dat mijn bezoeken aan de pastorie geheel en al moeten ophouden?" (Wordt vervolgd.) „De deuren open!", was de me ning van de heer Schouten (A.R.). Geen debat in het geheim. Dus gingen de deuren en ramen en ook luiken voor de loges dicht, potdicht. Geen kip kon er meer in, tenzij door de koffiekamer, maar die is voor niet-kamerleden als gewijde grond. Twee dagen lang hebben de geachte afgevaar digden kunnen genieten van hun besluit. Al die tijd hebben zij moe ten vertoeven in een atmosfeer, die ver beneden peil was, een at mosfeer, die nog werd verslech terd door wolken rook, die door 's lands vergaderzaal dreven. Dat zijn zo de nadelen van een ge heime vergadering. Maar ja, wat doe je er aan Het was inderdaad niet prettig, zoals een ervaren parlementariër het onlangs in een privé gesprek uitdrukte, je hemd te moeten uittrekken. Dat doet men meestal liever in het geheim. In de perskamers van het Twee de Kamergebouw zaten de parle- lementaire journalisten geduldig ook wel eens ongeduldig te wachten op het „papieren" kansje, dat de vergadering toch nog in 't openbaar zou verdergaan, of plot seling af zou lopen. Soms drong vaag het geluid van een afgevaar digde, die zich opwond, door tot de wandelgangen, maar te ver staan was er niets. Plotseling werden de journalisten opge schrikt door een klap. „Een inter ruptie", merkte er één op. „Kor- tenhorst is boos", dacht 'n ander. „Komt er nog meer puin?" klonk echter plotseling. Neen, dat kon geen uitdrukking voor Hoogedel gestrenge Heren zijn en het bleek al spoedig, dat het hier slechts een interruptie van een geacht werkman betrof. Dat puin had in ieder geval niets met de verga dering te maken. Veel wijzer wer den de journalisten dan ook niet. Hun taak ging niet verder dan acht te slaan op de politieke be drijvigheid buiten de vergader zaal. En die was er genoeg! De V.V.D. fracties uit de Eerste en Tweede Kamer sloegen aan het vergaderen en de Heren Romme, Andriessen en de Graaf, drie vleugels uit de K.V.P., verlieten de zaal om via het Binnenhof en Het Plein regelrecht de Kamer van Minister van Maarseveen binnen te stappen. Daar zal de zaak wel zijn beslecht! Ook de P.v.d.A. fractie had het erg druk. Onmiddellijk na de regeringsver klaring zag men alle socialisten de trap opgaan, als kuikens ach ter de kloek van de Goes van Naters, om te gaan vergaderen. De andere fracties volgden slechts langzamer dit voorbeeld, terwijl de Heer Welter (K.N.P.), de een ling in dit gezelschap van honderd een verse sigaar opstak en met de Regeringsverklaring naar bui ten stapte. Wellicht was zijn frac tievergadering op het heerlijke echt Haagse terras van „Corona" op het BuitenhofIn ieder ge val behoefde hij zich niet druk te maken over de eenstemmigheid DRIJFJACHT OP WILDE ZWIJNEN. In de Loonse- en Drunense dui nen, welke liggen tussen Loon op Zand en Drunen, zijn grote wilde zwijnen en een aantal jonge zwijn-' tjes waargenomen. Op het einde dezer week zal een grote drijfjacht gehouden worden waaraan een 45-tal jagers en een 60-tal drijvers zullen deel nemen. in zijn fractie! Dat is al heel wat „DEMOCRATIE" Niet alleen de communisten, maar ook de socialisten staan waard tegenwoordig! De zaken, als het eT °P aankomt, met de die geheim moeten blijven, blijven democratie op gespannen voet. natuurlijk geheim. Dat is duide-1 Dit is in ons land meer dan lijk. De geheime zitting zit echter) eens gebleken. bij de Kamerleden hoog, en het E" 'tet blijkt nu wier in Bel- was de Heer Welter, die zich op 9'ë. interessante wijze versprak. „De Bij de jongste verkiezingen Heer van de Goes van Natersbeeft daar de roomse C.V.P. de (Arb.), heeft mij verweten", zo! volstrekte meerderheid behaald. zeide hij bij de beraadslagingen Pogingen om samen met so- ovër het Atlantisch Pact, „(jat ik cialisten of de liberalen een ka niets weet van moderne diploma- j binet te vormen, hebben schiv- tie". Dit is een uitlating gedaan breuk geleien. En zo is er de in comité-generaal. Wil de geach- j kans, dat de C.V.P. zelfstandig te afgevaardigde daar rekeningeen kabinet vormt, welks eerste mee houden?", vroeg de voorzitter taak zal zijn, de Koningskwestie Kortenhorst. Ja, natuurlijk wilde 'te regelen. de Heer Weiter dat wel, maar deMaar dat is niet naar de zin laatste vergaderingen speelden van de socialisten. hem nog door 't hoofd. Zo gaaf.) Zij zijn begonnen met het Kamerleden en anderen gebuktstichten van actie-comité's in de onder deze geheime vergadering, boezem van de linkse tiakbon- De één omdat hij niets zeggen den, met de speciale bedoeling mag, de ander omdat b'j niets mag om op het geschikte moment po- weten. Dat zijn zo d«- voordelen litieke stakingen te doen uitbre- van de moderne diplomatie. Men kan slechts blij zijn, dat de Heer Weiter daarvan schijnbaar geen verstand heeft. ken. Zo wordt, tot vreugde van de communisten, de democratie verloochend. fl B B MiBBBBBIBIBIBIBBBBBBIB Door de verrekijker. IV. SYDNEY. We vertrokken 's avonds om tien uur. Vier bus sen met reizigers uit Melbourne naar Sydney. „Zowat duizend kilometer", zei ik al. De hele nacht reden we door aan één stuk. In een klein dorpje aten we. Velen viel het land schap tegen, daar alles er dor uitziet, omdat het hier nu mid den in de zomer is. Als ik in Nieuw Zeeland ben, zit ik pre cies aan de andere kant van de wereld. In Holland zomer, hier winter; in Holland nacht, dan hier de zon hoog aan de hemel. Ook de boerderijen zagen er zó uit, dat velen de wenkbrau wen fronsten. Ik had het me niet anders voorgesteld. Pioniers wo nen nu eenmaal niet in villa's. Zo nu en dan passeerde je een soort cowboy op een paard, met een paar honden. De weg zelf ts bijzonder mooi, asphalt; de bruggen niet, die zijn alle van hout. Zaterdagavond half tien waren we hier. Zondagavond is de eerste ploeg alweer vertrokken. Wij gaan morgenavond. Intussen is de „Volendam" aangekomen en zijn we eens gaan kijken. Ze hadden ons niet meer verwacht, dus dat was dubbel leuk. De Australiërs zijn erg vrien delijk, vooral als ze horen, dat 18 Juli 1924, nu 25 jaar geleden, werd in een samenkomst onder voorzitterschap van dr A. Staver man besloten tot oprichting van de Vlissingse Vrijwillige Reddings brigade. Het was de heer H. Bode, toen tertijd een jonge man, die er de stoot toe had gegeven, daarbij ge holpen door dr Staverman, de heer Gasignet, de commissaris van politie, de heer D. W. Tous- sain, dr Jeus en anderen. Aanvankelijk telde de brigade, die op 11 Febr. 1925 Koninklijk goedgekeurd werd, 26 leden. Maar er zat groei in. Niet alleen wat betrof het ledenaantal, maar ook de innerlijke kracht nam toe. Be wijzen hiervan leverden de pres taties c^r leden. Verschillende van hen mochten medailles en getuig schriften ontvangen, voor met levensgevaar verrichte pogingen om drenkelingen te redden. Nel Castel ontving voor een zeer moe dige daad zelfs de Carnegie-hel- denfondsmedaille. De vroegere secretaris, de heer Toussain, was een groot ijveraar voor de V.R.B. Hij was een van de eerste propagandisten, die het doel „zwemmend redden" in hun breedste vorm uitdroegen. 11 Juli 1936, kreeg de brigade een zwerpschip cadeau! Van een goed vriend, die hiermede een daad verrichtte, waaraan ver schillende drenkelingen indirect hun leven danken. Wel zonk in de oorlog dit schip, maar in 1945 kon het weer ingebruik genomen worden en kon men het werk van de V.R.B., dat hard achteruitge gaan was, weer met kracht aan pakken. VERDIENDE LOF. Dit alles vertelde de tweede voorzitter van de V.R.B., de heer P. J. Gillissen, Maandagavond in Concordia" te Vlissingen, waar het bestuur ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan recipieerde. De heer Gillissen deed nog meer. Hij bracht dr Staverman, die 25 jaar voorzitter is van de V.R.B., een verdiende hulde. Want, wat dr Staverman uit liefde tot de medemens gedaan heeft voor de brigade, kan moelijk in woorden uitgedrukt worden. De Nederland se Bond tot redding van drenke lingen, beloonde in 1937 zijn ar beid en onvermoeid streven door hem lid van verdienste te maken. De heer Gillissen zei, er trots op te zijn, dat dr Staverman, on danks zijn zeer drukke werkkring nog steeds voorzitter gebleven is en als een bewijs van waardering en hoogachting bood hij de voor zitter een door een der leden, de heer B. Maas, vervaardigde ets aan. NOG MEER LOF. Er waren nog meer, die de V.R.B. met het zilveren jubileum en met zo'n voorzitter feliciteer den. Dat was de heer K. G. Rima van de Ned. Bond, die meedeelde, dat de V.R.B. de zilveren herin neringsmedaille van de Bond zal ontvangen. Verder waren dat ver tegenwoordigers van de Middel burgse Reddingsbrigade, de Vlis singse Zwemciub, de E.H.B.O., wethouder L. P. van Oorschot en de oud-secretaris, de heer Tous sain, thans in Arnhem woonachtig Daarna kwam dr Staverman zelf aan het woord om zijn dank uit te spreken voor al de vriend schap en de medewerking die hij had ondervonden, waardoor de brigade dan ook nooit zijn zorgen kind, maar zijn liefde is geweest. Ook hij verdiepte zich in de histo rie en zwaaide voorts lof toe aan de heer Gillissen, die zeer voor de brigade ijvert. Tenslotte overhandigde dr Sta verman aan de winnaars van de Zaterdag gehouden wedstrijd, de prijzen, terwijl hij de tegenwoordi ge instructeur, de heer Schouten de Jel en de heer Caste), een ge schenk aanbood als een klein be wijs voor het zeer vele dat zij in 't belang van de V.R.B. deden. Zeeland en de tentoonstelling te Gent. In een rede voor de Belgische radio t.g.v. de provinciale tentoon stelling van het Technisch onder wijs, die van 16 t.m. 31 Juli te Gent wordt gehouden, wees de gouverneur van Oost-Vlaanderen er o.m. op, dat vooral in Zeeland de belangstelling voor deze ten toonstelling zeer groot is, dank zij de tussenkomst van de Stich ting Zeeland vooi Cultureel en Maatschappelijk Werk. Met honderden zullen de Zeeuwen naar Gent komen, omdat ook hun provincie in volle groei is en om dat ook zij de sprong omhoog hoopt te maken, die Oost-Vlaan deren bereikt jieeft op het gebied van de economie tijdens de jong ste jaren, aldus de gouverneur. „De Zeeuwen moeten weten, dat ze met gelijke gulhartigheid zullen ontvangen worden in Oost- tt j t— Vlaanderen, dat ze nergens méér je Hollander bent. Een heel an-,weikorn kunnen zijn dan in de aere indruk krijg je nu dan eenprovincie, die economisch, histo- paar jaar geleden, toen we met risch, cultureel én in gemoede het het troepenschip de „Stirling dichtst bij de grens van Zeeland Castle" hier warenmaar met eens van boord mochten, omdat men moeilijkheden ureesde met de havenarbeiders. Toen hebben we nog wat druktemakers (com munisten) aan de wal nat ge spoten en zo hard gezongen, dat hun geschreeuw niet eens was te horen. We zijn in een soort immigra tiekamp ondergebracht. Het is er buitengewoon goed. Vele Hollan ders, die hier wonen, hebben we ontmoet en geen van allen wil len ze terug. Zal het mij ook zo gaan na enkele jaren? VANAVOND STARTEN WEI ligt." SKORZENY IN ZWEDEN? Volgens het Zweedse blad Ny- heter is Otto Skorzeny, één van Hitler's beste SS-spionnen, Zwe den clandestien binnengekomen. Skorzeny zou in een bootje van Denemarken naar Zweden zijn ge varen, vanwaar hij hoopt naar Zuid-Amerika uit te wijken. Tijdens onweer werden in een weiland behorende tot het buiten goed „Singraven" te Denekamp, 13 melkkoeien door de bliksem ge troffen en gedood. Het bestuur van de Stichting „De Nederlander" heeft besloten op ongeregelde tijdstippen „vlug maren" te doen verschijnen, onder de naam „De Nederlander, Neder landse gedachten". Zij staan on der leiding van Jhr W. de Savor- nin Lohman. In het eerste nummer lezen wij, onder bovenstaande kop, het vol gende artikel, dat dezelfde mate rie behandelt ais waarover Prof. Mr P. S. Gerbrandy vragen ge steld heeft: „Wat de Regering bedoelt is duidelijk. Zij tracht de oude, revo lutionaire Republiek met een zoet lijntje te vervangen door een nieuwe Republiek, die zij handel baarder hoopt. Maar deze nieuwe Republiek is met dezelfde geest bezield als de oude. Men beluisterde slechts de „intree-rede" van de Sultan van Djogja, die van deze nieuwe Re publiek de uitverkoren leider is! De nieuwe Republiek zal de revolutie, die de oude begonnen is, voltooien. Dit spreekt voor ons, Chr. Historischen, van zelf. Het merkwaardige is, dat deze voltodiing der anti-Nederlandse revolutie van Djogja zal worden gefinancierd door het Koninkrijk. Nu in principe besloten is, om het herstel der Republiek uit 's lands beurs te bekostigen, heeft de mi nister van Financiën in de ver gadering van 15 Juni j.l. van de Indonesische regering een daartoe strekkend voorstel ter tafel ge bracht. Voor de eerste kosten van de terugkeer der Banka-regering bleken aanstonds 10 millioen no dig. Voorts wordt door de Repu blikeinse delegatie voor de tweede helft van 1949 geraamd: 45 milli oen voor het Sultanaat en 200 millioen voor de republiek buiten 'pet sultanaat, waarvoor echter nog geen regeling is getroffen. Flink zo; wie vertrouwen wil wekken, moet niet te zeer op de penning zijn; onze arbeiders zijn er tenslotte goed voor. Maar de mooiste post is die voor de kosten van de Republi keinse delegatie te Batavia f 70.000.per maand met een maximum van f 300.000.over 4 a 5 maanden hoopt men van de Nederlandse souvereiniteit af le zijn. Deze kosten zijn, met oud- Hollandse degelijkheid, netjes gespecificeeru, auto's f 18.000.- enz.; de heren kunnen er, bij enig overleg, een aardige duit van overhouden. Uit deze specificatie blijkt, dat de Republikeinse delegatie, die, onder leiding van de onbetrouw bare Roem straks aan de Ronde Tal'el de Unie-Kroon (naar de overtuiging van ons Kamerlid Van de Wetering een Kroon „bij de gratie Gods aan de Koningin der Nederlanden zal heipen op dragenin de betaling staat van Nederland: want Indonesië heeft niets dan tekorten en schulden. Het gebruik van deze methode is het logisch slot van het gevoer de wanbeleid. Nu het ompraten der Revolutie niet is gelukt, probeert de „pro gressieve democratie" het zonder twijfel op Amerikaans advies, met omkopen. Niet begrijpend, dat Amerika, dat over veel meer gouden kogels beschikt dan het uitgemergelde Koninkrijk, na de aftocht der Ne derlanders, met deze zelfde me thode (waarmede het ook Midden- Amerika zo lang naar zijn pijpen heeft laten dansen) zich op de plaats van Nederland zal zetten.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1949 | | pagina 2