Het rassenvraagstuk in Zuid-Afrika.
Scherpe strijd tussen Vaticaan eu
Communisme.
Vlissingse Reddingsbrigade in 't zilver
£en gecompliceerd en delicaat probleem.
EDNA EARL
Omkopen der revolutie.
Wordt de verhouding nadelig
voor de blanken
Belgisch smaldeel
zal Antwerpen bezoeken.
Brieven van een S
Emigrant
Verdiende hulde aan
dr Staverman.
Woensdag 20 Juli 1949
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pagina 2
Ha deze str|jd van de Voortrekkers, hebben er nog vele ge
beurtenissen plaatsgevonden, die de kftrte geschiedenis van Zuid-
Afrika tot een uitermate boeiende hebben gemaakt. Van alle hoe
ken der aarde zijn mensen naar Zuid-Afrika gekomen, aangetrok
ken door de magische kracht van het goud en diamanten, waar
voor het gros der Boeren een souvereine minachting hadden. Het
land is sedert de geschiedenis door de Voortrekkers gemaakt
meer ontsloten, de industriële revolutie heeft ook in grote mate
op Zuid-Afrika haar stempel gedrukt, allerlei omstandigheden
hebben grote veranderingen te weeg gebracht, die de beroemde
president van de Transvaalse Republiek wel heeft willen, doch niet
heeft kunnen tegenhouden.
Thans wil ik trachten een in
zicht te geven in het gecompli
ceerde en delicate vraagstuk der
rassen in Zuid-Afrika, ofschoon ik
mij ervan bewust ben, dat het een
buitengewoon moeilijke opgave is.
Als wij even Zuid-West-Afrika
(het vroegere Duitse gebied) bui
ten beschouwing laten, mogen wij
tot de conclusie komen, dat wij
vier bevolkingsgroepen kunnen
onderscheiden:
1. de blanken, die wij in twee
groepen kunnen splitsen, n.l. de
Afrikaners, dus de Afrikaans spre
kende en de South-Africaners,
derhalve de Engels sprekenden.
2. de inboorlingen van het land,
door de Afrikaners kortweg „Kaf
fers'' genaamd en door de South
Africans „natives". Zij behoren tot
het Bantu-ras en omvatten de
Zoeloe's, Basuto's, Xosas, Tembus,
Pondos e.a.
3. de z.g. kleurlingen („coloured
people"), dat zijn de afstammelin
gen van de oorspronkelijke bevol
king van de Kaap, de Hottentot-
ten, die raszuiver bijkans niet
meer voorkomen,'.maar zich ver
mengd hebben met blanken van
allerlei stam en Malayas (mensen
die indertijd door de Oost Indische
Compagnie als bedienden, of beter
gezegd slaven, uit Malakka naar
Zuid-Afrika waren overgebracht).
4. de Indiërs, voor het meren
deel afstammelingen van mensen,
die uit het vroegere Brits-Indië
naar Natal waren overgebracht
om op de suiker-plantages te
Werken.
De Bosjesmannen, die door de
eerste Hollanders aan de Kaap
werden aangetroffen, zijn vrijwel
geheel uitgestorven. In de Kala
hari komen zij nog wel in kleine
groepjes voor, doch daar zij zich
moeilijk aan de vooruitgang aan
passen, zal hun aantal eerder af-
dan toenemen.
Er was haast nog een vijfde be
volkingsgroep geweest, n.l. de
Chinezen, die geïmporteerd wer
den om in de goudmijnen te wer
ken, doch men heeft deze groep
tijdig vervangen door de Bantu.
De koelie's zijn hoofdzakelijk naar
hun land van herkomst terugge-
zonde... Vooral in de grote steden
wonen verspreid Chinese hande
laren, doch hun aantal is te ge
ring om een bepaald probleem op
te leveren. Zij worden onder de
blanken geklasseerd, hetgeen voor
hun maatschappelijk en sociaal
leven van groot belang is.
Er zijn in de Unie ongeveer
2.500.000 blanken en ongeveer
11.000.000 mensen van andere
huidskleur. Van deze 11 millioen
behoren er ca. 8 millioen tot het
Bantu-ras. De overigen zijn In
diërs en Kleurlingen. Het is moei
lijk juiste aantallen te geven. In
dit uitgestrekte land zijn volks
tellingen uitermate moeilijk te
houden. Bovendien zouden zij vrij
zeker nog geen juist beeld geven,
aangezien er allerlei factoren zijn,
die een goede telling zullen be
lemmeren. Er zullen b.v. heel wat
Indiërs zijn, die clandestien in het
land, of in één der provincies ver
toeven in de Oranje Vrijstaat
b.v. worden Indiërs in het geheel
niet toegelaten zodat zij zeker
niet zullen medewerken om een
telling te doen slagen.
Eén tegen drie.
Als wij nu om te beginnen het
probleem blank en zwart nader
onder de loupe nemen. De verhou
ding is zodanig, dat op elke blanke
drie zwarten aanwezig zijn. Deze
verhouding zal op de duur eerder
nadeliger dan voordeliger voor de
blanken worden, aangezien het
geboortecijfer van de zwarten veel
en veel hoger is dan van de blan
ken.
De Kaffer mag meer dan één
vrouw hebben. Hij mag er net zo
veel hebben als hij kan „betalen",
want in het algemeen bestaat bij
de Kaffers nog het systeem, dat
zij hun vrouwen kopen van de
vader. Zij betalen aan de vader
een soort koopprijs of bruidschat
„lobola" genaamd, die meestal uit
een zeker aantal ossen of koeien
bestaat. Verder houdt de Kaffer
van kinderen, doch afgezien daar
I woordt hij vol trots „Vijf en der-
I tig, baas, en hullie is baie mooi",
i Hij bedoelt dan eigenlijk alleen de
jongens, omdat zijn economische
I omstandigheden hij is wonder
dokter, die grote inkomsten heeft
hem veroorloven in dit opzicht
een beetje slordig te zijn. Natuur-
lijk hebben niet alle Kaffers zul-
ke grote gezinnen, doch het ge
middelde kinder-aantal ligt ver en
ver boven dat der blanken.
Weliswaar is het sterfte-cijfer
van de jonggeborenen bij de zwar
ten belangrijk hoger dan bij de
blanken, doch langzaam maar ze
ker wordt ook dit lager.
In de tijden, dat de bekende
Zoeloe-koningen nog aan het be
wind waren, nam de zwarte be-
van betekent een groot aantalvolking eerder toe dan af. In de
kinderen voor hem rijkdom. De eerste plaats roeiden zij de andere
zonen zullen op zijn oude dag voor
hem zorgen; voor .de dochters
krijgt hij, als er huwelijkscandida-
ten komen, de „lobola".
Die Stem
van Suid-Afrika
(VIII)
■■■■■■■■■■■BB
Ik ken ergens op een farm in
het Noorden van de Transvaal, na
bij Naboomspruit, een Kaffer ge
naamd Joseph, die daar met zijn
grote familie een waar patriar
chaal bestaan leidt. Als je aan
hem vraagt „Nou, Joseph, hoeveel
kinders hè jij, jong", dan ant-
bevolking systematisch uit. Ver
der beschikten deze despoten naar
willekeur over het leven van hun
onderdanen. Alle weerbare man
nen waren ingedeeld in impies
(regimenten) en zij mochten eerst
trouwen als zij zich bijzonder on
derscheiden hadden. Ik weet niet
precies of het de Zoeloe-koning
Chaka of Dingaan was, die, on
tevreden over de prestaties van
een bepaalde „impi", het gehele
regiment in gesloten formatie in
een afgrond liet marcheren, waar
zij in massa een gruwelijke dood
vonden
Nu de stammen onder de con
trole van het gouvernement staan
komt dit uiteraard niet meer voor,
ofschoon zij elkaar af en toe nog
wel te lijf gaan.
(Wordt vervolgd)
Golf van anti-clericalisme verwacht.
Het Vaticaan heeft onlangs waarschuwing aan het adres van
een pauselijk decreet gepubli
ceerd over de onverenigbaarheid
van het communisme met de
Christelijke leer.
Daarin wordt uitgesproken,
dat het onmogelijk is commu
nistische actie te voeren en
tegelijk een goed Christen te
zijn.
Vandaar, dat allen, die het
communisme steunen met de
ban worden bedreigd, terwijl
het lezen van communistische
publicaties tenzij de biecht
vader vergunning heeft ver
leend b.v. aan journalisten
verboden is.
Dit decreet heeft in verschil
lende landen grote beroering
verwekt en scherpe reacties uit
gelokt.
Het gaat nu hard tegen hard.
Naar Reuter meldt, moet vol
gens waarnemers in de hoofd
steden op het Europese conti
nent een golf van anticlerica-
lisme door geheel Europa ver
wacht worden als gevolg van
het pauselijk decreet. En zulks
niet alleen in het Oosten, doch
ook in overwegend Katholieke
landen als Italië en Frankrijk.
Wat Italië betreft, voorziet men
niet alleen een verscherping van
het conflict tussen Katholieke
en communistische arbeiders,
maar ook uitingen van anticle-
ricalisme van liberalen, socialis
ten en bepaalde groepen van
intellectuelen, die zich verzetten
tegen wat men noemt „zwart
imperialisme" en „geestelijke
tyrannie".
Wat Belgrado betreft, vreest
men, dat het daar zetelend be
wind de bestaande „zenuw
oorlog" tegen Katholieke pries
ters nog zal verscherpen.
Uit Boedapest komt het be
richt, dat alle Zondagsbladen in
Hongarije het optreden van het
Vaticaan veroordelen.
En de secretaris van de Fran
se communistische partij Duclos
heeft tegen het decreet stelling
genomen, door het een „onaan
vaardbaar document" te noemen.
In Tsjeeho-Slowakye is naar
uit Praag gemeld wordt, een
wilde reactie losgebroken.
De communistische minister
van Justitie, Cepicka, beschul
digde mgr Beran, de aartsbis
schop van Praag, van hoog
verraad, terwijl de Tsjecho-Slo-
de aartsbisschop richtte, dat deze
kans liep „als een verrader uit
het land te worden gezet".
Cepicka dreigde, dat ieder, die
probeert het bevel van het Vati
caan uit te voeren, als verrader
zal worden beschouwd. Hij noem
de het pauselijke decreet „een
bewijs van onmacht" en zeide,
dat deze stap genomen was, om
dat het Vaticaan „in paniek
stemming" verkeerde, veroor
zaakt door de reusachtige vlucht
van het door de rode regering
in het leven geroepen zgn. comi
té van katholieke actie.
Volgens „Le Figaro" worden
aan Sowjet-zijde in Praag pogin
gen in het werk gesteld om te
komen tot de stichting van een
schismatieke kerk.
Korte Berichten.
Een bom van een zeer gevaar
lijk type ontdekte men gisteren
op een langdingsbaan van het
vliegveld te Lucknon kort nadat
de Indische premier Pandit
Nehroe daar was geland.
Een zeer belangrijke praehisto-
risehe vondst wordt uit Praag ge
meld. Archeologen, verbonden aan
het Moravische museum, hebben
het complete skelet van een
mammoetjager uit de praehistori-
sche tijd gevonden.
De Nederlandse zomercursussen
voor buitenlandse studenten waar
op tot 3 Augustus het onderwerp
„De toekomst van de Westerse
beschaving, theorie en practijk"
behandeld zal worden, zijn Maan
dagavond in een speciale zitting
in de aula van het universiteits
gebouw te Utrecht geopend.
Het Fries rundvee stamboek zal
in de maand September zijn 70-
jarig bestaan herdenken. Er zal
een driedaagse keuring van stam
boekvee worden gehouden.
Het college van algemene com
missarissen voor de wederopbouw
heeft besloten, dat voortaan bouw
werken, waarmede een bedrag
van f 500.of minder is gemoeid,
mogen worden uitgevoerd zonder
dat voor ieder dezer werken een
rijksgoedkeuring is verleend.
Brand brak gisterochtend uit op
de „Eemdijk". In een der ruimen
van het schip van de Holland-
Amerikalijn, liggende in de Rijn-
haven te Rotterdam, brandde 56
waakse premier, Zapotocky, de ton turfmolm. De brandweer wist
i het vuur spoedig te bedwingen en
I de schade bleef gering.
Na een succesvolle tournee door
Zuid-Afrika is de pianist Theo van
der Pas per vliegtuig van Johan-
j nesburg uit op Schiphol aangeko
men.
(lngez. mededeling, advert.)
JLast van zenuwen?
Mijnhardt's Zenuwtabletten
helpen U er overheen.
Volgens de „Derniere Heure"
zal heden een flottielje van de
Belgische zeemacht, die de Schel
de van de Noordzee uit opvaart,
in de haven van Antweépen aan
komen.
Dit bezoek, zo voegt het blad
eraan toe, zal op een tastbare wij
ze tot uiting brengen, dat de Ne
derlanders het verbod van door
tocht, dat bij het verdrag van
1839 aan de Belgische oorlogsma
rine was opgelegd, hebben inge
trokken. Het heeft dus een grote
historische betekenis. De flottielje,
onder bevel van korvetkapitein
Delforge, zal bestaan uit het fre
gat „Luitenant Billiet" en vier
mijnenvegers.
Of de vaart zulk een grote his
torische betekenis heeft als het
Belgische blad wil doen blijken,
staat nog te bezien, zo verneemt
het A.N.P. te 's-Gravenhage in
marinekringen.
Daar is wel bekend, dat aan alle
maritieme commandanten en het
loodswezen in Vlissingen medede
ling van het voorgenomen bezoek
is gedaan. Dit geschiedt overigens
altijd, wanneer buitenlandse oor
logsschepen passeren, vooral met
het oog op ev. te brengen eerbe
toon, zoals dat over de gehele we
reld bij de marine gebruikelijk is.
Zware hagel te Venetië.
Badgasten op het Lido in Vene
tië werden eergisteren plotseling
verrast door een onweer, dat vijf
tien minuten aanhield. Toen ha
gelstenen ter grootte van eieren
op hen neerdaalden werden zij
door een paniek gegrepen. Bomen
werden ontworteld en ruiten ver
brijzeld.
Motorboten voeren uit om gon
dels bij te staan, die gevaar liepen
volgeslagen te worden. Op het
land werd zware schade aan de
oogst toegebracht en het trein
verkeer ondervond vertraging.
Ter zelfder tijd rees de tempe
ratuur in Rome tot 32 graden en
in Florence tot 35 graden.
I Kam,eA~(uiüo^iteitefif
(Van onze parlementaire redacteur)
De uitzending van militairen
naar de tropen.
Op vragen van het lid der Eer
ste Kamer de heer Schoonenberg
(C.P.N.) hebben de minister van
oorlog, en de minister van over
zeese gebiedsdelen geantwoord
niet te kunnen bevestigen, dat het
in het voornemen van de regering
zou liggen binnen zeer korte tijd
alle voor de tropen geschikte mi
litairen, die zich nog in Neder
land bevinden, naar Indonesië uit
te zenden. De uitzending bepaalt
zich tot de contingenten, welke
in het normale uitzendingsschema
zijn opgenomen.
Arbeider door vallende staaf
gedood.
Bij het lossen van spoorwegsta
ven op het spoorwegemplacement
te Maasbracht, kreeg een 40-jari-
ge arbeider, die een staaf van de
hoge wagon wilde nemen, deze
met kracht in z'n hals, ten gevol
ge waarvan hij onmiddellijk over
leed. Het slachtoffer laat een
vrouw en vier kinderen achter.
Zweeds schip op mijn in
Kattegat.
Het Zweedse motorschip „Inge
borg" is gisternacht in het Katte
gat op een mijn gelopen. Twee
opvarenden kwamen hierbij om
het leven. Twee anderen, onder
wie een vrouw, werden gered.
Het schip is gezonken.
Nieuwe commandant zeestrijd-
krachten in Indonesië.
Naar wij vernemen zou binnen
kort de benoeming te verwachten
zijn van schout bij nacht F. J.
Kist, plaatsvervangend chef mari
nestaf, als commandant van de
zeestrijdkrachten in Indonesië.
Zoals bekend wordt deze func
tie op het ogenblik vervuld door
vice-admiraal A. S. Pinke, aan
wie binnenkort eervol ontslag zou
worden verleend.
Terreur-organisatie in
Oost-Sumatra.
Nabij Lubuk Pakam in Oost
Sumatra heeft de politie dezer
dagen een uit Atjeh geïnfiltreerde
leider ener terreurbende gearres
teerd, die over een „mandaat'
bleek te beschikken voor het op
richten van een terroristische re
volutionaire organisatie in Oost
Sumatra, waarmede reeds een
aanvang was gemaakt. Behalve
deze leider werden nog 21 ande
ren gearresteerd en wapens in be
slag genomen.
FEUILLETON
Naar het Amerikaans
-'oor BESSY KIVING
82o
„Juffrouw Harding, men vroeg
mij deze brief af te geven."
Estelle brak de enveloppe
open, vloog met één blik de'
brief door en riep uit:
„Is het mogelijk? Kan zij hier
zijn? Wie heeft je deze brief ge
geven?"
„Mevrouw Powell, de nicht!
van meneer Hammond."
Agnes Powell?"
„Ja, Agnes Powell."
Estelle blikte eerst naar haar
neef, toen naar haar tante en
daarop weer naar haar neef. Me-j
vrouw Murray legde onwille
keurig haar hand op de knie van j
haar zoon en keek naar hem op;'
en Edna zag, dat, ofschoon zijn!
lippen verbleekten, geen spier!
van zijn gelaat vertrok en geen;
zenuw trilde. En alleen de do-!
delijke haat, die blonk in zijn
grote, zwaar overschaduwde
ogen, deed haar voelen, dat deze
naam een bittere herinnering bij I
hem had wakker geroepen.
De stilte werd ondragelijk,
toen Murray zijn volle blik op
Estelle richtte en op zijn ge
wone sarcastische toon zei: „Heb
je een geest gezien? Je brief
moet wel het bericht bevatten
van Victor's ontijdig einde. Want
als er iets als vergelding is dan
durf ik er op te zweren, dat die
arme kerel van een-graaf je als
een geest is verschenen. Is hij
werkelijk dood. Zijn kleine ziel
rustte dan in vrede. Wie had de
moed je deze Jobstijding over
te brengen? Of misschien is het
niets dan de geest van je eigen
geweten, die die ontstelde blik
op je gelaat heeft teweeg ge
bracht."
Zij lachte en haalde de schou
ders op.
„Wat ben je toch dwaas ja
loers op Victor! Hij is helemaal
niet dood, maar geniet een heer
lijke vacantie in Baden-Baden.
Edna, heeft mevrouw Powell
Gertrude meegebracht?"
„Ja."
„Weet je ook, hoe lang ze in
de pastorie denkt te blijven?"
„Ik meen dat haar bezoek van
onbepaalde duur is."
De stilte, die toen volgde,
werd onderbroken door me
vrouw Murray.
„Edna, wil je zo goed zijn te
vragen of IJenry van plan is ons
nog een souper te geven van
avond. Hij vergeet, dat wij niet
hebben gedineerd. Norman, wil
je het gas wat neer draaien
de wind doet het afschuwelijk
flikkeren."
Edna verliet te kamer, om me
vrouw Murray's bevel te ge
hoorzamen en keerde niet terug;
maar even later aan tafel merk
te zij op, dat de heer des huizes
buitengewoon vrolijk was, en
toen de maaltijd was afgelopen,
nodigde hij zijn neef en nicht tot
een spelletje biljart.
Zij verdwenen naar de roton
de en mevrouw gaf Edna een
teken haar te volgen. In.de ka
mer van mevrouw Murray geko
men sloot deze zorgvuldig de
deur.
„Edna, wanneer is mevrouw
Powell hier aangekomen?"
„Gisteravond."
„Heb je haar gezien?"
„Ja, mevrouw."
„Is zy erg mooi?"
„Zij is de mooiste vrouw, die
ik ooit heb ontmoet."
„Hoe ontving meneer Ham
mond haar?"
„Haar bezoek bracht hem
blijkbaar zeer van zijn stuK,
maar hij gaf mij geen verkla
ring van de zaak, die mij onbe
grijpelijk voorkomt. Ik zou ge
dacht hebben, dat haar gezel
schap hem zou opvrolijken en
troosten in zijn eenzaamheid."
„Och kom! Praat over dingen,
die je begrijpt. Zij is hier toch
zeker niet gekomen om hier te
blijven wonen?"
„Ik denk, dat hij vreest van
wel. Zij is erg arm."
Mevrouw Murray zette haar
tanden op elkaar en mompelde
iets, dat het meisje niet begreep.
„Edna, is zij knapper dan
Estelle?"
„Oneindig knapper, vind ik.
Bovendien zijn zij zo geheel ver
schillend, dat 't haast onmoge
lijk is haar te vergelijken. Uw
nicht heeft een fijn voornaam
gezicht; mevrouw Powell is bui
tengewoon mooi."
„Maar zij is niet jong meer. Zij
heeft een volwassen dochter."
„Dat is waar,, maar als men
haar aanziet, zou men het niet
geloven? Heeft u haar nooit ge
zien?"
„Neen en ik hoop, dat dit ook
nooit gebeurt! Het verbaast mij,
dat meneer Hammond het kan
verdragen haar bij zich te zien.
Je zei, dat hij je niets omtrent
haar heeft verteld?"
„Niets, dat het verdriet ver
klaart, dat haar tegenwoordig
heid hem schijnt te veroorza
ken."
„Hij is zeer wijs. Maar Edna,
vermijd haar gezelschap zoveel
mogelijk. Zij is ongetwijfeld zeer
bekoorlijk, maar ik houd niet
van haar naar wat ik van haar
gehoord heb. En ik heb liever
dat je je zo weinig mogelijk met
haar bemoeit. Eigenlijk kon je
wel thuis blijven nu; het is erg
warm en je kunt wel studeren
zonder meneer Hammond's
hulp."
„Bedoelt u dat mijn bezoeken
aan de pastorie geheel en al
moeten ophouden?"
(Wordt vervolgd.)
„De deuren open!", was de me
ning van de heer Schouten (A.R.).
Geen debat in het geheim. Dus
gingen de deuren en ramen en
ook luiken voor de loges dicht,
potdicht. Geen kip kon er meer
in, tenzij door de koffiekamer,
maar die is voor niet-kamerleden
als gewijde grond. Twee dagen
lang hebben de geachte afgevaar
digden kunnen genieten van hun
besluit. Al die tijd hebben zij moe
ten vertoeven in een atmosfeer,
die ver beneden peil was, een at
mosfeer, die nog werd verslech
terd door wolken rook, die door
's lands vergaderzaal dreven. Dat
zijn zo de nadelen van een ge
heime vergadering. Maar ja, wat
doe je er aan Het was inderdaad
niet prettig, zoals een ervaren
parlementariër het onlangs in een
privé gesprek uitdrukte, je hemd
te moeten uittrekken. Dat doet
men meestal liever in het geheim.
In de perskamers van het Twee
de Kamergebouw zaten de parle-
lementaire journalisten geduldig
ook wel eens ongeduldig te
wachten op het „papieren" kansje,
dat de vergadering toch nog in 't
openbaar zou verdergaan, of plot
seling af zou lopen. Soms drong
vaag het geluid van een afgevaar
digde, die zich opwond, door tot
de wandelgangen, maar te ver
staan was er niets. Plotseling
werden de journalisten opge
schrikt door een klap. „Een inter
ruptie", merkte er één op. „Kor-
tenhorst is boos", dacht 'n ander.
„Komt er nog meer puin?" klonk
echter plotseling. Neen, dat kon
geen uitdrukking voor Hoogedel
gestrenge Heren zijn en het bleek
al spoedig, dat het hier slechts
een interruptie van een geacht
werkman betrof. Dat puin had in
ieder geval niets met de verga
dering te maken. Veel wijzer wer
den de journalisten dan ook niet.
Hun taak ging niet verder dan
acht te slaan op de politieke be
drijvigheid buiten de vergader
zaal. En die was er genoeg! De
V.V.D. fracties uit de Eerste en
Tweede Kamer sloegen aan het
vergaderen en de Heren Romme,
Andriessen en de Graaf, drie
vleugels uit de K.V.P., verlieten
de zaal om via het Binnenhof en
Het Plein regelrecht de Kamer
van Minister van Maarseveen
binnen te stappen. Daar zal de
zaak wel zijn beslecht! Ook de
P.v.d.A. fractie had het erg druk.
Onmiddellijk na de regeringsver
klaring zag men alle socialisten
de trap opgaan, als kuikens ach
ter de kloek van de Goes van
Naters, om te gaan vergaderen.
De andere fracties volgden slechts
langzamer dit voorbeeld, terwijl
de Heer Welter (K.N.P.), de een
ling in dit gezelschap van honderd
een verse sigaar opstak en met
de Regeringsverklaring naar bui
ten stapte. Wellicht was zijn frac
tievergadering op het heerlijke
echt Haagse terras van „Corona"
op het BuitenhofIn ieder ge
val behoefde hij zich niet druk
te maken over de eenstemmigheid
DRIJFJACHT OP WILDE
ZWIJNEN.
In de Loonse- en Drunense dui
nen, welke liggen tussen Loon op
Zand en Drunen, zijn grote wilde
zwijnen en een aantal jonge zwijn-'
tjes waargenomen.
Op het einde dezer week zal
een grote drijfjacht gehouden
worden waaraan een 45-tal jagers
en een 60-tal drijvers zullen deel
nemen.
in zijn fractie! Dat is al heel wat
„DEMOCRATIE"
Niet alleen de communisten,
maar ook de socialisten staan
waard tegenwoordig! De zaken, als het eT °P aankomt, met de
die geheim moeten blijven, blijven democratie op gespannen voet.
natuurlijk geheim. Dat is duide-1 Dit is in ons land meer dan
lijk. De geheime zitting zit echter) eens gebleken.
bij de Kamerleden hoog, en het E" 'tet blijkt nu wier in Bel-
was de Heer Welter, die zich op 9'ë.
interessante wijze versprak. „De Bij de jongste verkiezingen
Heer van de Goes van Natersbeeft daar de roomse C.V.P. de
(Arb.), heeft mij verweten", zo! volstrekte meerderheid behaald.
zeide hij bij de beraadslagingen Pogingen om samen met so-
ovër het Atlantisch Pact, „(jat ik cialisten of de liberalen een ka
niets weet van moderne diploma- j binet te vormen, hebben schiv-
tie". Dit is een uitlating gedaan breuk geleien. En zo is er de
in comité-generaal. Wil de geach- j kans, dat de C.V.P. zelfstandig
te afgevaardigde daar rekeningeen kabinet vormt, welks eerste
mee houden?", vroeg de voorzitter taak zal zijn, de Koningskwestie
Kortenhorst. Ja, natuurlijk wilde 'te regelen.
de Heer Weiter dat wel, maar deMaar dat is niet naar de zin
laatste vergaderingen speelden van de socialisten.
hem nog door 't hoofd. Zo gaaf.) Zij zijn begonnen met het
Kamerleden en anderen gebuktstichten van actie-comité's in de
onder deze geheime vergadering, boezem van de linkse tiakbon-
De één omdat hij niets zeggen den, met de speciale bedoeling
mag, de ander omdat b'j niets mag om op het geschikte moment po-
weten. Dat zijn zo d«- voordelen litieke stakingen te doen uitbre-
van de moderne diplomatie. Men
kan slechts blij zijn, dat de Heer
Weiter daarvan schijnbaar geen
verstand heeft.
ken.
Zo wordt, tot vreugde van de
communisten, de democratie
verloochend.
fl
B B
MiBBBBBIBIBIBIBBBBBBIB
Door de verrekijker.
IV.
SYDNEY. We vertrokken
's avonds om tien uur. Vier bus
sen met reizigers uit Melbourne
naar Sydney. „Zowat duizend
kilometer", zei ik al.
De hele nacht reden we door
aan één stuk. In een klein dorpje
aten we. Velen viel het land
schap tegen, daar alles er dor
uitziet, omdat het hier nu mid
den in de zomer is. Als ik in
Nieuw Zeeland ben, zit ik pre
cies aan de andere kant van de
wereld. In Holland zomer, hier
winter; in Holland nacht, dan
hier de zon hoog aan de hemel.
Ook de boerderijen zagen er
zó uit, dat velen de wenkbrau
wen fronsten. Ik had het me niet
anders voorgesteld. Pioniers wo
nen nu eenmaal niet in villa's.
Zo nu en dan passeerde je een
soort cowboy op een paard, met
een paar honden. De weg zelf ts
bijzonder mooi, asphalt; de
bruggen niet, die zijn alle van
hout.
Zaterdagavond half tien waren
we hier. Zondagavond is de
eerste ploeg alweer vertrokken.
Wij gaan morgenavond. Intussen
is de „Volendam" aangekomen
en zijn we eens gaan kijken. Ze
hadden ons niet meer verwacht,
dus dat was dubbel leuk.
De Australiërs zijn erg vrien
delijk, vooral als ze horen, dat
18 Juli 1924, nu 25 jaar geleden,
werd in een samenkomst onder
voorzitterschap van dr A. Staver
man besloten tot oprichting van
de Vlissingse Vrijwillige Reddings
brigade.
Het was de heer H. Bode, toen
tertijd een jonge man, die er de
stoot toe had gegeven, daarbij ge
holpen door dr Staverman, de
heer Gasignet, de commissaris
van politie, de heer D. W. Tous-
sain, dr Jeus en anderen.
Aanvankelijk telde de brigade,
die op 11 Febr. 1925 Koninklijk
goedgekeurd werd, 26 leden. Maar
er zat groei in. Niet alleen wat
betrof het ledenaantal, maar ook
de innerlijke kracht nam toe. Be
wijzen hiervan leverden de pres
taties c^r leden. Verschillende van
hen mochten medailles en getuig
schriften ontvangen, voor met
levensgevaar verrichte pogingen
om drenkelingen te redden. Nel
Castel ontving voor een zeer moe
dige daad zelfs de Carnegie-hel-
denfondsmedaille.
De vroegere secretaris, de heer
Toussain, was een groot ijveraar
voor de V.R.B. Hij was een van
de eerste propagandisten, die het
doel „zwemmend redden" in hun
breedste vorm uitdroegen.
11 Juli 1936, kreeg de brigade
een zwerpschip cadeau! Van een
goed vriend, die hiermede een
daad verrichtte, waaraan ver
schillende drenkelingen indirect
hun leven danken. Wel zonk in
de oorlog dit schip, maar in 1945
kon het weer ingebruik genomen
worden en kon men het werk van
de V.R.B., dat hard achteruitge
gaan was, weer met kracht aan
pakken.
VERDIENDE LOF.
Dit alles vertelde de tweede
voorzitter van de V.R.B., de heer
P. J. Gillissen, Maandagavond in
Concordia" te Vlissingen, waar
het bestuur ter gelegenheid van
het 25-jarig bestaan recipieerde.
De heer Gillissen deed nog meer.
Hij bracht dr Staverman, die 25
jaar voorzitter is van de V.R.B.,
een verdiende hulde. Want, wat
dr Staverman uit liefde tot de
medemens gedaan heeft voor de
brigade, kan moelijk in woorden
uitgedrukt worden. De Nederland
se Bond tot redding van drenke
lingen, beloonde in 1937 zijn ar
beid en onvermoeid streven door
hem lid van verdienste te maken.
De heer Gillissen zei, er trots op
te zijn, dat dr Staverman, on
danks zijn zeer drukke werkkring
nog steeds voorzitter gebleven is
en als een bewijs van waardering
en hoogachting bood hij de voor
zitter een door een der leden, de
heer B. Maas, vervaardigde ets
aan.
NOG MEER LOF.
Er waren nog meer, die de
V.R.B. met het zilveren jubileum
en met zo'n voorzitter feliciteer
den. Dat was de heer K. G. Rima
van de Ned. Bond, die meedeelde,
dat de V.R.B. de zilveren herin
neringsmedaille van de Bond zal
ontvangen. Verder waren dat ver
tegenwoordigers van de Middel
burgse Reddingsbrigade, de Vlis
singse Zwemciub, de E.H.B.O.,
wethouder L. P. van Oorschot en
de oud-secretaris, de heer Tous
sain, thans in Arnhem woonachtig
Daarna kwam dr Staverman
zelf aan het woord om zijn dank
uit te spreken voor al de vriend
schap en de medewerking die hij
had ondervonden, waardoor de
brigade dan ook nooit zijn zorgen
kind, maar zijn liefde is geweest.
Ook hij verdiepte zich in de histo
rie en zwaaide voorts lof toe aan
de heer Gillissen, die zeer voor de
brigade ijvert.
Tenslotte overhandigde dr Sta
verman aan de winnaars van de
Zaterdag gehouden wedstrijd, de
prijzen, terwijl hij de tegenwoordi
ge instructeur, de heer Schouten
de Jel en de heer Caste), een ge
schenk aanbood als een klein be
wijs voor het zeer vele dat zij in
't belang van de V.R.B. deden.
Zeeland en de tentoonstelling
te Gent.
In een rede voor de Belgische
radio t.g.v. de provinciale tentoon
stelling van het Technisch onder
wijs, die van 16 t.m. 31 Juli te
Gent wordt gehouden, wees de
gouverneur van Oost-Vlaanderen
er o.m. op, dat vooral in Zeeland
de belangstelling voor deze ten
toonstelling zeer groot is, dank
zij de tussenkomst van de Stich
ting Zeeland vooi Cultureel
en Maatschappelijk Werk. Met
honderden zullen de Zeeuwen
naar Gent komen, omdat ook hun
provincie in volle groei is en om
dat ook zij de sprong omhoog
hoopt te maken, die Oost-Vlaan
deren bereikt jieeft op het gebied
van de economie tijdens de jong
ste jaren, aldus de gouverneur.
„De Zeeuwen moeten weten,
dat ze met gelijke gulhartigheid
zullen ontvangen worden in Oost-
tt j t— Vlaanderen, dat ze nergens méér
je Hollander bent. Een heel an-,weikorn kunnen zijn dan in de
aere indruk krijg je nu dan eenprovincie, die economisch, histo-
paar jaar geleden, toen we met risch, cultureel én in gemoede het
het troepenschip de „Stirling dichtst bij de grens van Zeeland
Castle" hier warenmaar met
eens van boord mochten, omdat
men moeilijkheden ureesde met
de havenarbeiders. Toen hebben
we nog wat druktemakers (com
munisten) aan de wal nat ge
spoten en zo hard gezongen, dat
hun geschreeuw niet eens was te
horen.
We zijn in een soort immigra
tiekamp ondergebracht. Het is er
buitengewoon goed. Vele Hollan
ders, die hier wonen, hebben we
ontmoet en geen van allen wil
len ze terug. Zal het mij ook zo
gaan na enkele jaren?
VANAVOND STARTEN WEI
ligt."
SKORZENY IN ZWEDEN?
Volgens het Zweedse blad Ny-
heter is Otto Skorzeny, één van
Hitler's beste SS-spionnen, Zwe
den clandestien binnengekomen.
Skorzeny zou in een bootje van
Denemarken naar Zweden zijn ge
varen, vanwaar hij hoopt naar
Zuid-Amerika uit te wijken.
Tijdens onweer werden in een
weiland behorende tot het buiten
goed „Singraven" te Denekamp,
13 melkkoeien door de bliksem ge
troffen en gedood.
Het bestuur van de Stichting
„De Nederlander" heeft besloten
op ongeregelde tijdstippen „vlug
maren" te doen verschijnen, onder
de naam „De Nederlander, Neder
landse gedachten". Zij staan on
der leiding van Jhr W. de Savor-
nin Lohman.
In het eerste nummer lezen wij,
onder bovenstaande kop, het vol
gende artikel, dat dezelfde mate
rie behandelt ais waarover Prof.
Mr P. S. Gerbrandy vragen ge
steld heeft:
„Wat de Regering bedoelt is
duidelijk. Zij tracht de oude, revo
lutionaire Republiek met een zoet
lijntje te vervangen door een
nieuwe Republiek, die zij handel
baarder hoopt.
Maar deze nieuwe Republiek is
met dezelfde geest bezield als de
oude. Men beluisterde slechts de
„intree-rede" van de Sultan van
Djogja, die van deze nieuwe Re
publiek de uitverkoren leider is!
De nieuwe Republiek zal de
revolutie, die de oude begonnen is,
voltooien. Dit spreekt voor ons,
Chr. Historischen, van zelf.
Het merkwaardige is, dat deze
voltodiing der anti-Nederlandse
revolutie van Djogja zal worden
gefinancierd door het Koninkrijk.
Nu in principe besloten is, om het
herstel der Republiek uit 's lands
beurs te bekostigen, heeft de mi
nister van Financiën in de ver
gadering van 15 Juni j.l. van de
Indonesische regering een daartoe
strekkend voorstel ter tafel ge
bracht.
Voor de eerste kosten van de
terugkeer der Banka-regering
bleken aanstonds 10 millioen no
dig. Voorts wordt door de Repu
blikeinse delegatie voor de tweede
helft van 1949 geraamd: 45 milli
oen voor het Sultanaat en 200
millioen voor de republiek buiten
'pet sultanaat, waarvoor echter
nog geen regeling is getroffen.
Flink zo; wie vertrouwen wil
wekken, moet niet te zeer op de
penning zijn; onze arbeiders zijn
er tenslotte goed voor.
Maar de mooiste post is die
voor de kosten van de Republi
keinse delegatie te Batavia
f 70.000.per maand met een
maximum van f 300.000.over
4 a 5 maanden hoopt men van de
Nederlandse souvereiniteit af le
zijn. Deze kosten zijn, met oud-
Hollandse degelijkheid, netjes
gespecificeeru, auto's f 18.000.-
enz.; de heren kunnen er, bij
enig overleg, een aardige duit van
overhouden.
Uit deze specificatie blijkt, dat
de Republikeinse delegatie, die,
onder leiding van de onbetrouw
bare Roem straks aan de Ronde
Tal'el de Unie-Kroon (naar de
overtuiging van ons Kamerlid Van
de Wetering een Kroon „bij de
gratie Gods aan de Koningin
der Nederlanden zal heipen op
dragenin de betaling staat
van Nederland: want Indonesië
heeft niets dan tekorten en
schulden.
Het gebruik van deze methode
is het logisch slot van het gevoer
de wanbeleid.
Nu het ompraten der Revolutie
niet is gelukt, probeert de „pro
gressieve democratie" het zonder
twijfel op Amerikaans advies, met
omkopen.
Niet begrijpend, dat Amerika,
dat over veel meer gouden kogels
beschikt dan het uitgemergelde
Koninkrijk, na de aftocht der Ne
derlanders, met deze zelfde me
thode (waarmede het ook Midden-
Amerika zo lang naar zijn pijpen
heeft laten dansen) zich op de
plaats van Nederland zal zetten.