Heldenmoed van een Duitse predikant. GRATIS Echtpaar Plesman was met vacantie. Honderd doden bü veertien vlieg ongelukken. SOCIALE WETGEVING. Een martelaar van Buchenwald. Het mechanische leven ging door, Bliksem sloeg in K.L.M.-lJjn- toestel naar Zuid-Amerika. Arts en zwijgplicht. Harry Bridges mag de V.S. niet verlaten. Gevecht met Communistisch6 hende bjj Salatiga. Onkunde en laksheid. VAN BERGEN. Van Bergen's eerste treinreis. KERK EN ZENDING. Peimevrucliten van een Soldaat Wat brengt de RADIO? Zaterdag 25 Juni 1949 ZEEUWSCH DAGBLAD Pagina 4 Persfotograaf deelde hun het ongeluk voorzichtig mede. Bijzonder tragisch is, aldus „Het Vrije Volk", de wijze, waarop de heer en mevrouw Plesman de dood van hun zoon vernamen. Zij waren voor een vacantie van drie weken in hotel „De Drost van Twente" te Delden gelogeerd, en hadden deze middag uitgekozen voor een rondrit per auto door Twente. Daarbij werd ook Enschede aangedaan, waar de glanzende auto en het bekende gezicht van de heer Plesman de aandacht trokken van de persfotograaf Brusse. „Ze weten nog van niets", flit ste het door zijn gedachten, toen deze zag, in welke opgewekte stemming beiden verkeerden. On middellijk besloten stapte hij op de auto af. „Is u de heer Plesman". „Inderdaad", luidde het ant woord. Even weifelend stelde de heer B. daarna de heer Plesman voor, hem te volgen naar de spreek kamer-van een nabijgelegen kran tenbureau. Hoewel het verzoek hun wat vreemd leek, voldeden beiden er aan. „Vertel me nu wat er gebeurd is", was de eerste vraag van de heer Plesman, die reeds begon te vermoeden, dat hem geen prettige tijding te wachten stond. „Een van uw vliegtuigen is reergestort". „Waar?", klonk het kort en verbeten uit de mond van de heer Plesman. De mededeling, dat het ongeluk in Italië had plaats ge had, was voor beiden voldoende om hun het persoonlijk verlies, dat hen daarbij trof, te doen be seffen. Begrijpelijkerwijze raakte me vrouw Plesman geheel overstuur. De heer Plesman bleef uiterlijk kalm. Alleen het wegtrekken van alle kleur uit zijn gezicht en de verbeten wijze, waarop de -kaken op elkaar geklemd werden, ver rieden hoe dubbel hard deze slag ook hem trof. Tien minuten later waren bei den met de auto op weg naar Amsterdam. B\j het bergen der slacht offers van de „Roermond" vond men het lykje van een der kinderen met een bouquet witte lelies styf in het handje geklemd. Aan de pols van een der doden, een grote, forse man, tikte het horloge nog en wees 10 uur aan. Het mechanische leven bleek sterker dan het mensenleven. Drijvend op het water werd een kluwen wol gevonden en een bijna klaarge- brelde trui, waar de breipen nen nog instaken. ZEEPOST NAAR INDONESIë. Met het M.S. „Willem Ruys", dat 28 Juni a.s. van Rotterdam naar Indonesië vertrekt, kan zee post worden verzonden, mits deze uiterlijk 25 Juni is gepost. SINDS JULI 1948. Het ongeluk met de Constellation „Roermond" is het veertiende dat de Nederlandse luchtvaart sinds Juli 1948 heeft getroffen. De reeks, die met het neerstorten van een Mitchell op de Schotse kust begon, kostte in totaal honderd doden. 21 Juli 1948. Mitchell bij Auchinbrae (Schotse kust) 6 doden. 27 Juli. Spitfire, noodlanding bij Zwolle, 1 gewonde. 25 Aug. Firefly (Valkenburg Z.-H.) 2 doden, 4 burgers op de grond gewond. 29 Sept. Harvard, lesvliegtuig, 2 doden. 21 Oct. KLM Constellation „Nijmegen", Prestwick, 41 doden. 8 Nov. Firefly, lesvliegtuig, Voorhout, 2 doden. 18 Jan. 1949. Luchttaxi Aero Holland op Falster 2 doden, 1 gewonde 24 Febr. Lesvliegtuig W.-Java, Kalidjati, 1 dode. 26 April. Beechcraft-lesvliegtuig Schiphol 5 doden. 15 Mei. Ned. mil. vliegtuig op Java 8 doden (2 militairen). 4 Juni. Foto-sportvliegtuig Aero Maastricht 2 gewonden (licht). 9 Juni. Spitfire Enschedé 1 gewonde. 10 Juni. Auster, Valkenburg 1 gewonde. 23 Juni. Constellation „Roermond", Bari 33 doden. Brand in vuurwerkfabriek te Leiden. Donderdagmiddag brak brand uit bij de kunstvuurwerkfabriek van de fa. Kat aan de Haarlemmer trekvaart te Leiden. De brand bleek te zijn ontstaan in het kan toorgebouw. Een pak fosfor luci fers, dat werd overhandigd, was plotseling door onbekende oorzaak tot ontbranding gekomen. De enorme steekvlam, die uit het pak te voorschijn schoot, zette het kantoorgebouw in enkele ogen- j blikken in lichter laaie. Wonder j boven wonder werd slechts een kantoorbediende licht gewond. Tijdens de nablussing heeft zich echter een hevige ontploffing voorgedaan, vermoedelijk tenge volge van het ontbranden van op de zolder opgeslagen vuurwerk. Daarbij werden vijf personen ge wond, n.l. 3 arbeiders en 2 brand-1 weerlieden. Eén van de arbeiders kreeg levensgevaarlijke brand wonden en voor zijn leven wordt gevreesd. Gevlucht met de tram. De procureur-generaal te Pots dam in de Sowjet-zone, dr Willi Wehner, is volgens de onder Brit se controle staande „Telegraf" hals over kop naar West-Berlijn gevlucht nadat hem door zijn superieur, dr Ostmann, procureur- generaal van de provincie Lan- denburg, was medegedeeld, dat hij onder arrest stond. Wehner snel de de kamer uit, aldus het 'blad, met achterlating van hoed, jas en actetas. Hij maakte ook geen ge bruik van zijn eigen auto doch sprong op de tram. Op dezelfde dag dat het ver schrikkelijk ongeltik met het K.L.M.-toestel „Roermond" nabij Bari gebeurde, is de bliksem in geslagen in het K.L.M.-lijntoe- stel PH.T.P.T. „Prinses Beatrix" van Amsterdam naar Zuici- Amerika. Dit toestel, een DC 6, dat om 12 uur des middags van Schiphol was vertrokken, be vond zich in de nabijheid van Lissabon in een onweersbui. Plotseling sloeg de bliksem in de radio-installatie, die onklaar ge raakte. Gezagvoerder Abspoel zette het toestel op het vliegveld Lissabon aan de grond en met 45 minuten vertraging kon de reis, nadat de radio-installatie hersteld was, worden voortge zet. In een stad werd op een avond een inbreker betrapt; hij vluchtte door een raam naar buiten, een inspecteur van politie schoot op de vluchteling en wondde hem waarschijnlijk in een been, doeh de man wist te ontkomen. Aldus vertelde een afgevaar digde bij de rondvraag van de algemene vergadering van de Maatschappij tot Bevordering van de Geneeskunst. Hij vervolgde: De volgende ochtend van 9 uur af werden alle huisartsen door de politie opgebeld met de vraag, of zij een gewonde hadden behandeld. Een der artsen weigerde hierop antwoord te geven, waarop hem verbaasd en verontwaardigd door de politie werd gezegd, dat alle eerder opgebelde artsen wel hadden geantwoord. Naar aanleiding van deze me dedeling heeft de secretaris van het hoofdbestuur in Medisch Contact, het officiële orgaan van bovengenoemde maatschappij nog eens gewezen op de geheim houdingsplicht van de arts, wel ke alleen kan, maar niet eens behoeft te worden opgeheven indien de arts in rechte daar toe wordt gevorderd; ook dan kan de arts zich nog op zijn ver schoningsrecht beroepen. In het bovengenoemde geval aldus dr F. Wibaut in Me disch Contact gaat het dus niet om het zwijgrecht, maai' om de zwijgplicht. Houdt hij zich niet daaraan, dan heeft de patiënt zelfs het recht om voor de schade welke daaruit voor hem voortvloeit, de arts in rechte te vervolgen. Ook een ontwjjkend antwoord kan al aanwijzingen geven. De arts kan dus nooit worden gedwongen om bij het opsporen van mis drijf zijn plicht tot zwijgen te verzaken. Er is in dergelijke ge vallen, zo besluit dr Wibaut, slechts één houding mogelijk: zwijgen". („Handelsblad".) Zij, die zich met ingang van 1 Juli a.s. op het „Zeeuwsch Dagblad" abon neren, ontvangen de tot die datum verschij nende nummers Harry Bridges, voorzitter van de internationale bond van haven arbeiders mag bij uitspraak van een federaal districtsgerechtshof de V.S. niet verlaten. Hij had ver zocht 10 Juli het land te mogen verlaten, om, na bijwoning van een door het wereldvakverbond (W.F.T.U.) gesteunde conferentie van maritieme vakverenigingen te Marseille, 29 Juli weder terug te keren. Bridges is beschuldigd van meineed en samenzwering tenein de zijn Amerikaanse staatburger- schap te verkrijgen. Hij staat op vrije voeten onder een borgsom van 5000 dollar. Hij verklaarde voor de rechter niet te willen1 vluchten, daar hij op het komende j proces „veel te zeggen" had. De rechter zeide, dat meineed geen misdaad was waarvoor iemand kon worden uitgeleverd en refe- j reerde naar de zaak Eisler. Van de zijde der procecutie werd ver hoging van de borgsom tot 100.000 dollar verzocht waarover echter niet beslist is. Politiepatrouille verloor 1 man. Een 15 man sterke politiepa trouille is nabij Salatiga slaags geraakt met een bende van onge veer 300 man, gekleed in rode uniformen en in het bezit van vaandels, waarop het embleem van hamer en sikkel was afge beeld, aldus seint de correspon dent van Aneta. De bende was zwaar bewapend, o.a. met 8 mi trailleurs. Na een hevig gevecht, waarbij de patrouille steun ver kreeg van twee andere politie patrouilles, werd de bende ver dreven. Ook deze had steun ge kregen, doch beide benden zijn waarschijnlijk verrast door de snelle hulp die de politie kreeg. De communistische bende had 14 doden en ongeveer 30 gewonden. De tweede bende, waarschijnlijk behorende tot een terroristische strijdgroep had drie doden en een onbekend aantal gewonden. Aan de zijde der politie vielen een dode en een gewonde. Onkunde is een boze reus, die de sociale zekerheid bedreigt, heeft de heer Beveridge gezegd. (Beveridge is een Engelsman die een expert is op het gebied van de Sociale voorzieningen). Vol gens deze meneer zijn er nog meer boze reuzen. In het geheel zeven. Zeven boze reuzen bedrei gen de sociale zekerheid. Mag ik ze even voorstellen: Gebrek, Ziek te, Onkunde, Verval, Ledigheid, Oorlog, Ongelijkheid. Er is ongetwijfeld in ons land ook nog veel onkunde en laksheid. In deze rubriek wordt de reus On kunde bestreden. Doet U allen mee, dan krijgen we hem d'r wel onder. Wij nemen thans het volgende geval. Zij had een zware betrekking. Iedere dag van 's morgens vroeg tot 's avonds laat. Vrije middagen waren er niet bij. Vacanties, geen tijd voor. Het was alles zo mis als 't maar zijn kon. Zij hield twee jaar dapper vol. Maar toen kon ze niet meer. Nam dus ontslag en zou enige weken eens heerlijk uit- rusten en uitzien naar een be- trekking met normale werktijden I en rustperioden. Alles zo redelijk als 't maar zijn kon. In de derde week na haar ontslag begint de blinde darm op te spelen. En na tuurlijk ligt ze enige dagen later Dr A. v. d. Wejj, een der bekende Buchenwald-figuren in de tijd van de gijzelaars, schrijft in de Maasbode, over een onlangs ver schenen werkje „Christus im K.Z.", door Leonliard Steinwender: „Deze Oostenrijkse priester verbleef van Nov. 1938 tot Nov. 1940 In Buchenwald. Het blijktdat reeds in die jaren de toestanden er even erg waren als in onze tijd. Als oud-gast van Buchenwald trekt zulk een verhaal van een Oostenrijker je bijzonder aan. Wij zijn natuurlijk niet van plan nog eens te vertellen hoe het in Buchenwald reilde en zeilde. Wij werden echter bijzonder ontroerd door het verhaal van een heldhaf tige dominé, Pfarrer Schneider, uit de Hunsbrüek. 1 Mei 1938 werd op de toren van de ingangspoort voor het eerst in aanwezigheid der gevan genen de hakenkruisvlag gehesen. Er heerste een diepe stilte toen het commando klonk: „Mützen ab!" In de voorste rijen van zijn „Block", vlak bij de „Tor" en direct vóór het dienstpersoneel van de kampleiding, stond dominé Schneider. Een harde trek van energieke vastbeslotenheid lag op •zijn markant gezicht. Hij kon het met zijn geweten niet overeen brengen, een symbool te groeten, dat in zijn diepste wezen en naar zijn uiterlijke schijn onchristelijk was. Dominé Schneider wilde zijn hoofddeksel voor dat heidense symbool niet afnemen en stond daar in stramme houding alleen met gedekt hoofd vóór de gehesen vlag. Men mag over deze houding denken wat men wil. Geen gevan gene zette tenslotte z'n muts vrij willig af, niemand boog met in nerlijke instemming voor de GeszlerhoedDominé Schneider werd een tweede Wilhelm Teil! Voor hem was de groetweigering een bewuste uiting van zijn belij- denismoed. Furieus vielen de bruine beulen op deze christelijke held aan en sleepten hem naar de bunker, de beruchte kampgevangenis. Der tien maanden onderging hij de fol teringen van deze sadistische „Sonderbehandlung". Ongebroken bleef hij. Gevangenen, die nu en j dan met hem in dezelfde cel ver bleven, stonden versteld over de zielegrootheid van deze dappere man. Ofschoon het hongerrant- soen nauwelijks voldoende was om in het leven te blijven, weigerde hij op Vrijdag, de sterfdag des 1 Heren, alle voedsel. De bunker lag aan de rand van de grote appèl-plaats, waar alle gevangenen des morgens en des avonds bijeengedrild werden. Op de hoge feestdagen klonk door de stilte der telling plotseling de forse stem van dominé Schneider uit de bunkertralies. Hij hield als een profeet een feestpreek, dat wil zeggen: hij probeerde te be ginnen. Op Pasen hoorden de ge vangenen de machtige woorden: „Zo spreekt de Heer: Ik ben de Opstanding en het Leven!" In merg en been werden de lan ge rijen gevangenen geschokt door de moed en sterkte van deze enorme wil. Het was alsof een manende stem uit een andere wereld tot hen geklonken had, alsof ze de stem hoorden van Jo hannes de Doper uit de kerker van Herodes, de geweldige pro fetenstem van een roepende in de woestijn. Meer dan een paar zinnen kon hij niet uitspreken. Dan regenden de stokslagen der bewakers op hem neer of een rauwe vuistslag sloeg zijn gemarteld lichaam in een hoek van de bunker. Met zijn sterke wil en onbuigzame kracht kwam ook brutaal geweld niet klaar. Meer dan eens slingerde hij de gevreesde kampcommandant het vreselijke verwijt naar het hoofd: „Gij zijt een massamoordê- naar! Ik klaag u aan voor de rechterstoel van de eeuwige God! Ik klaag u aan van moord op deze gevangenen!" Toen men niets kon verzetten aan deze granieten overtuiging, stempelde men hem tot een idioot, die men met slagen tot zwijgen brengtNa meer dan een jaar de bunkerfolteringen te hebben doorstaan, bezweek zijn psysieke kracht voor het brute geweld. Geen plek aan zijn lichaam was nog gaaf toen men hem dood uit de bunker haalde. Diep bewogen nam heel het kamp zijn doodsbe richt op. Na deze tragedie voerden de nazi's nog een comedie op met zijn lijk. Om zich als het ware van een vreselijke schuld tegenover zijn achtergelaten vrouw en zeven kinderen schoon te wassen, deed men zijn lijk in een kist en ver sierde de gesloten schrijn met bloemen! De vrouw van de over ledene kreeg woorden te horen van diepe treurnis over het onver wachte heengaan van haar man, dat „helaas enkele dagen voor zijn voorgenomen vrijlating" plaats had gevonden Voor de gevangenen was deze grondeloze huichelarij der moor denaars aan de baar van hun slachtoffer, geen verrassing. Een hoongelach ging door het kamp, want in dit rouwbeklag aan de troosteloze weduwe openbaarde zich de satanische geest van Buchenwald in al zijn lafhartig heid. Dit rouwbeklag werd formi dabel overschreeuwd door de aan klagende woorden van de gemar telde belijder. „Over de stem des roependen in de woestijn, sprak het kamp rog jarenlang met onverminderde bewondering in een ziekenhuis met de weten schap* dat de blinde darm haar geen kwaad meer kan doen. Toen nam ze nog enige weken rust en ging daarna welgemoed naar een nieuwe werkgever, met wie ze 'n goede afspraak maakte omtrent werkuren per dag, vrije middag" •per week en vacantie. De vraag, die hier aan de orde kwam was deze: had dit meisje recht op ziekengeld tijdens haar arbeidsongeschiktheid door die blindedarmgeschiedenis Haar vade; was iemand, die de zakèn serieus nam. Hij was in het bezit van „De kleine Gids", uit gave van de Ver. van Raden van Arbeid, prijs f 0.25. Voor het geval van zijn dochter, las hij op blz. 21, uitgave 1948, „Indien iemand niet meer in loondienst werkt, houdt de verzekering op. Evenwel heeft hij, indien hij, werkloos zijnde, binnen een maand ziek wordt, recht op ziekengeld, indien hij tenminste twee maanden vóór het ontslag Onafgebroken verzekerd is geweest." Nu ging het dus over de vraag, was dit meisje werkloos. Zij had vrijwillig ontslag genomen. Zij was niet ziek toen zij ontslag nam alhoewel ze lichamelijk toch ook niet opgewassen was tegen dat zware, langdurige werk in haar betrekking. Deze overigens zeer verstandige vader ging nu een fout maken. De vraag of dit meisje als werkloos zou worden aangemerkt, ging hij bespreken in de kring der buur mannen, met wie iedere avond tijdens het tuinwerk werd gespro ken. Deze buurmannen maakten uit dat zijn dochter niet werkloos was, dat zij vrijwillig ontslag ge nomen had. De zaak bleef, verder rusten. Tot op een goede dag een ambte naar van een verzekeringsorgaan, belast met de uitvoering der Ziek tewet, in de buurt kwam, en deze de vraag werd voorgelegd. Toen kregen zij het volgende te horen. Het is niet zo eenvoudig om te zeggen, wanneer iemand werkloos is in de zin der Ziekte wet. Maar in tal van gevallen is het oordeel gevraagd van de .Cen trale Raad van Beroep. Ook in een geval als van dit meisje. Uit een boek dat hij uit zijn dikke tas viste, las hij voor: „Werkloos in de zin van art. 55 is de aldaar bedoelde persoon, die geen arbeid in loondienst verricht, ook, wanneer hij vrijwillig geen arbeid verricht". „dit slaat dus ook op de werk loosheid, waarin klager verkeerde, toen hij ontslag nam om iets an ders te beginnen", „de vrouw, wier verplichte ver zekering geëindigd is, kan, door alsdan te huwen, niet gezegd wor den niet werkloos te worden in de zin van art. 55, daar vele vrouwen na hun huwelijk zich weer op de arbeidsmarkt begeven", „werkloos in de zin van dit ar tikel is hij die, ongeacht de daar voor bestaande reden, geen arbeid in loondienst verricht en niet door werken in zijn onderhoud voorziet of tracht te voorzien, dus ook iemand, die vrijwillig aan een werkstaking deelneemt". Het is zo wel duidelijk zeker? Hier gingen ook weer rechten verloren van dit meisje, door laks heid, om dit probleem aan het juiste adres voor te leggen. Daarom bleef de onkunde te lang bestaan, met het gevolg, geen ziekengeld over een periode, waarop bij tjjdige kennisgeving wèl recht bestond. van 'N 71. Van Bergen wachtte in spanning af wal die kerels zouden doen. Nu, lang hoefde hij niet te wachten. Hij hoorde snelle voetstappen. En toen hij kij ken ging zag hij de drie mannen weghollen, het bos in. „Dat is in orde", zei Van Bergen tevreden. „En nu ga ik de deur van de gevangenis open maken". Maar dat ging niet gemakkelijk. De deur was gesloten met een hangslot en Van Bergen had geen sleutel. Het lukte hem een paar planken stuk te trap pen en zo kwam er een gat in de schuur. 72. „Kom er maar uit, heren!" zei Van Ber gen. „Het gevaar is voorbij. De boeven zijn ge vlucht". „Dat is fijn", zei de conducteur en hij kroop door het gat naar buiten. Toen kwam de machinist. En ze schudden Van Bergen hartelijk de hand. „Maak nu maar gauw dat je bjj Sientje komt, machinist!" zei Van Bergen. Ze gingen samen op stap. En Van Bergen ver telde zijn avontuur met de trein. De conducteur lachte zich slap, toen hij het hoorde. ,,'k Wou dat ik er bij geweest was!" schaterde hij. Theologische studenten en de dienstplicht. De Vereniging van Studenten in de Theologische .Faculteiten, in Nederland, omvattende de theologische studenten aan de Rijksuniversiteiten te Leiden, Utrecht en Groningen, aan de Gemeentelijke Universiteit van Amsterdam, aan de Vrije Uni versiteit te- Amsterdam, aan de Theologische Hogeschool der Geref. Kerken te Kampen, aan het Oud-Katholiek Seminarie te Amersfoort, aan de Theologische School der Christelijke Gerefor meerde Kerken te Apeldoorn en aan de Theologische School der Vrije Evangelische Gemeenten te Utrecht, in vergadering te Utrecht bijeen, overwegende: 1. dat zij, die tot een geestelijk of menslievend ambt worden opge leid, zijn vrijgesteld van mili taire dienstplicht; 2. dat hier mee onderscheid gemaakt wordt tussen theologische en andere studenten; verzoekt, naar aan leiding van een op 8 Juni j.l. in een vergadering der Theologi sche Faculteit der Leidse stu denten aangenomen motie, aan Synoden en Kerkelijke Overhe den anderszins opnieuw in dis cussie te stellen, of opleiding voor een geestelijk of menslie vend ambt de betreffende per- Kaart-lezen. Een onontbeerlijk hulpmiddel voor soldaten, dat kaart-lezen Wanneer we op pad zijn kunnen we maar niet even aan de eerste de beste, die we tegen komen, vragen waar dit of dat zich be vindt, hoe ver het nog is en hoe het er daar uit ziet. Nee, dat moeten we zelf maar uitknobbe- len aan de hand van onze onmis bare kaartjes. Zo maar gaat dat echter ook niet, en er is een behoorlijke dosis oefening voor nodig om zich gemakkelijk, alleen op de gegevens van de kaart afgaande, door het terrein te bewegen. Theoretische kennis van alle op de ka art voorkomende kleuren en tekens is hiervoor een eerste vereiste. Nu, die krijg je dan ook gauw genoeg. Na enkele weken ben je al zo ver, dat het gewir war van tekens, kleuren, hoog telijnen en coördinaten helemaal geen raadsel voor je is en dat je helemaal niet vreemd meer staat tegenover het opzoeken van plaatsen, het berekenen van hoogtes, hellingshoeken, afstan den en zo meer. En dan de praktijk. In groep jes van drie gaan we met een kaart en voorzien van een op dracht de poort uit. Al spoedig vinden we het opgegeven punt en de sergeant, die daar staat, geeft ons een nieuwe opdracht. Ook die wordt tamelijk vlug volbracht. Zo passeren we vlot enkele posten, maar waar het volgende punt nu toch is? Waar zitten wij tussen haakjes? Moe ten we nu hierheen of daar? Op de kruispunten ontstaan kleine ruzietjes over de te volgen weg. Dan maar die kant op, misschien is het de goede. Maar toch schij nen we verkeerd te lopen. Hier zou een stuk bos moeten zijn en er is niets dan hei.... Enige tijd dwalen we zo door en dan komt toch plotseling de oplos sing want.daar zit de vaan drig! Laat het opgegeven punt nu nog kloppen ook! Zonder veel moeilijkheden gaat de tocht die middag verder langs -de uitgezette posten over de stovende hei. Stil en koel ;s het in de stukken bos die we doortrekken. Het water in de bijna onvindbare beekjes ziet soms grijs van het waswater af komstig van de kleine, groezele boerderijtjes, soms zo helder, dat je op de bodem tientallen dik- kapjes kunt zien zitten dromen in de zonneschijn. Libelles tril len op hun tere blauwe vleu geltjes boven de kamperfoelie struikjes en hoog in een boom ontdek je een specht die zit te hakken voor een gat in de schors waar uit het schrille gepiep van jonge spechtjes klinkt. Moe keren we na zo'n hele middag kaart-lezen naar de ka zerne terug, maar met de over tuiging, dat we iets beoefend hebben waar het nuttige met het aangename wordt verenigd en dat kan men heus niet altijd zeggen in dienst, taant straks 'gaan we OP WACHT. soon terecht in een uitzonde ringspositie brengt t.o.v. de an dere leden der kerk t.a.v. de militaire dienstplicht. De kerk niag niet langer zwjjgen. Het persbureau der Ned. Herv. Kerk schrijft: Zoals bekend heeft de Evan gelische bisschop van Berlijn met Pinksteren in de kerken een schrijven doen voorlezen, waarin hij op heftige wijze protesteert tegen wat er in de Oostzone van Duitsland gebeurt. Hij is van oordeel, dat de kerk niet langer mag zwijgen, nu zich een macht openbaart, die zich niet bekom mert om recht en die blijk geeft van innerlijke onwaarachtig- I heid en vijandschap tegen het evangelie van Christus. In de gehele Evangelische Kerk van Duitsland heeft dit schrijven van bisschop Dibelius grote weerklank gevonden. Pfarrer Hans Asmussen heett thans namens de Evangelische Kerken in het westen een woord j doen uitgaan naar aanleiding j van de verklaring van bisschop Dibelius. „Ieder Christen moet hier duidelijk laten zien, dat wij de medeverantwoordelijkheid op ons nemen voor wat onze broe ders in Berlijn gedaan hebben. Wij leven nu eenmaal in één Evangelische Kerk. Het is met voldoende, dat wij rustig kennis nemen van wat er gebeurd is. Wij moeten het ook uitspreken, dat wij ons met hen verbonden weten. Voor de kerken in het westen heeft de kanselboodschap van bisschop Dibelius de volgende consekwenties: 1. Wij moeten iedere dag ons bewust zijn, dat ons ambt ge richt moet zijn op het Woord Gods. 2. Wij hebben ons in West- Duitsland ernstig met de vraag bezig te houden of wij ons niet sedert 1945 kerkelijk hebben la ten terugdringen, in plaats van meer op de voorgrond te treden en of wij ons niet meer moeten aaneensluiten tegen de dreigen de machten, die ons reeds een maal verenigden. 3. Wij moeten de nood van1 onze broeders in het Oosten aan de kerken van de gehele wereld voorleggen, zodat dezen zich ac- tiever aan de zijde van de ver-1 drukten kunnen scharen. Nederlandse Korfbalbond Afd. Zeeland. Competitiestand le klasse: Swift I 4 4 0 0 8 Luctor 3 3 0 0 6 Madjoe X 4 2 1 2 5 Seolto 4 2 1 2 5 T.O.G.O. I 5 2 0 3 4 B.K.C. 4 1 1 2 3 Volharding 3 1 1 2 3 Vios I 4 0 0 4 0 2e klasse: S.S.S. I 7 5 2 0 12 Scampolo I 5 3 1 1 7 Olympia 5 2 1 2 5 Tjoba I 5 3 1 1 7 V.K.V. 5 1 3 1 5 Zeelandia 6 1 2 3 4 Eendracht 5 1 0 4 2 Swift II 5 7 0 4 2 3e klasse A: Vitesse 6 5 0 1 10 T.O.G.O. II 6 4 1 1 9 Stormvogels 5 3 2 0 8 V.O.P.O. 5 2 0 3 4 T.O.P. 6 1 1 4 3 Tjcbr II 2 0 0 2 0 Swift III 4 0 0 4 0 3e klasse B: Dios 4 4 0 0 8 Dc Poel 5 2 2 1 6 Scampolo II 5 2 1 2 5 Vios II 4 1 1 2 3 Sinoto 4 2 0 2 2* Elto 4 2 0 2 2* S.S.S. II 4 0 0 4 0 „Sinoto" 2 winstpunten in min dering wegens niet opkomen tegen „Dios" te Heinkenszand op 11 Juni '49. „Elto" idem wegens niet op komen tegen „Dios" te Driewegen op 14 Mei '49. 3e klasse C: K.V. „Zuidzande" 5 4 0 1 8 K.V. „Groede" 4 3 0 1 6 Fortuna 4 3 0 1 4* K.W.B. 3 10 2 2 Madjoe H 4 0 12 1 A.K.C. 4 0 13 1 „Fortuna" 2 winstpunten in mindering wegens uitkomen met ongerechtigde spelers in de op 9 April '49 gespeelde wedstrijd For tunaA.K.C. Deze wedstrijd is ongeldig verklaard. Junioren: Zeelandia 4 3 0 1 6 V.K.V. 3 2 0 1 4 Swift 4 2 0 2 4 V.O.P.O. 4 2 0 2 4 Seolto 3 0 0 2 0 PROGRAMMA VOOR HEDENAVOND. Beide zenders 8 en 11 u. Nieuws. HILV. II (415 M): KRO 6.10 Amusementsorkest. 6.30 Journa listiek weekoverzicht. 7.00 Nieuws 7.15 Actualiteiten. 7.25 Gemengd Koor. 7.45 Kampvuren langs de evenaar. 8.05 De gewone man. 8.20 Lichtbaken. 9.00 „Zomer sproeten". 9.45 Kruiswoord puzzle. 10.00 Omroeporkest. 10.30 Wij lul den de Zondag in. 11.15 Gram. HILV. I (301,5 M.): VARA 6.00 Nieuws. 6.15 The Inkspots. 6.30 Strijdkr. 7.00 Artistieke staal kaart. VPRO 7.30 Lezen in de Bijbel. VARA 7.45 Reg. uitz. 8.12 VARA varia. 8.15 Promenade or kest. 8.45 Luimig progr. 9.45 Com mentaar. 10.00 V'lndobona- Sciirammel'n. 10.40 Sfeer en rhythm. 11.15 Gram. ZONDAG 26 JUNI 1949. Beide zenders 8, 1 en 11 u. Nieuws HILV. II (415 M.): KRO 8.15 Brandenburg., concert. NCRV 9.30 Nieuws. 9.45 Symphonisch con cert. 10.00 Kerkdienst. 11.30 Na de kerkdienst. KRO 12.15 Apolo gie. 12.35 Gram. 12.40 KRO Amu- sementsork. 12.55 Zonnewijzer. 1.20 Verv. lunchconcert. 1.45 Uit het boek der boeken. 2.00 Om- roepkamerork. 2.30 Reportage olympische dag vanuit het stadion te Amsterdam. IKOR 5.00 Kerk dienst vanuit de Emmakerk te Amersfoort. 6.00 Voor de zieken. NCRV 6.30 Koor en orgelbespe ling. 7.00 Fantasie voor strijkork. 7.15 Kent gij Uw Bijbel? 7.30 Nieuws. KRO 7.45 Bing Crosby 8.05 Gewone man. 8.12 Uit en thuis, melodieën van de week. Op- en ondergang van Zon en Maan. Maandag: Zon op 4.21 u., onder 21.04 u. Maan op 4.39 u., onder 22.42 u. Hoogwater op Maandag 27 Juni: Vlissingen: 2.25 'u. 14.47 u. 1.95 m. Terneuzen: 2.50 u. 2.11 m., 15.18 u. 2.15 m. Wemeidinge: 4.09 u. 1.67 m., 16.38 u. 1.68 m. Zierikzee: 3.58 u. 1.40 m., 16.23 u. 1.42 m. 9.15 Muzikale tombola. 10.37 Ac- I tualiteiten. 11.15 Avondconcert. HILV. I (301,5 M.)VARA 8.20 Dresdens Philh. ork. 8.40 Kinder koor. 9.15 Men vraagt en wij draaien. 9.45 Geestelijk leven. 10.00 Meester trio. 10.30 In de tuin der poëzie. 10.50 De jonge flierefluiters. 11.15 Triangel. AV RO 12.00 Musette orkest. 12.30 De Zondagclub. 12.40 Mannen- zangver. 1.20 Hongaarse zigeuner primas Lajos. 1.50 Even afrekenen heren. 2.00 Gram. 2.05 Boeken halfuur. 2.30 Residentie orkest. 4.15 Zang. 4.35 Sport. VARA 5.00 Harmonie ork. 5.20 Meisjeskoor. 5.40 Kwartet Jan Corduwener. 6.00 Nieuws. 6.30 Strijdkr. IKOR 7.00 Luisterclub. 7.30 Lezing. AV RO 8.15 Waltztime. 8.40 Hoor spel. 9.15 Omroepork. 9.50 Caba- retprogr. 10.20 Schubert. 11.15 The Skymasters. 11.45 Gram. MAANDAG 27 JUNI 1949. Beide zenders 7, 8 en I u. Nieuws. HILV. II (415 M.): NCRV 7.15 Te Deum Laudamus 7.45 Een woord voor de dag. 8.15 Muziek bij het werk. 8.45 Kwartet in C. 9.15 Bij onze zieken. 9.30 Water standen. 9.35 Microfooncompetitie 9.45 Hiller-variaties. 10.30 Mor gendienst. 11.00 Suite voor strijk orkest. 11.20 Van oude en nieuwe schrijvers. 11.40 Pianorecital. 12.10 Gram. 12.33 NCRV-koor. 1.15 Mandolinata. 1.45 Carlo Buti zingt met orkestbegeleiding. 2.00 Schoolradio. 2.35 Beiaardconcert. 3.00 Omroeporkest. 4.00 Bijbelle zing. 4.45 Gram. 5.00 Het kleuter- klokje klingelt. 5.15 Schoolzang- wedstrijd. HILV. 1 (301,5 M.): VARA 7.15 Ochtendgymnastiek. 7.33 Muziek bij het ontbijt. 8.15 Pianoduo. 8.35 Cor Steyn. 9.00 Russische Kamer muziek. VPRO 10.05 Morgenwij ding. VARA 10.20 Gram. 10.30 Voor de vrouw. 10.45 De regen boog. 11.20 Jonge Ned. Kunste naars. 12.00 Accordeola. 12.38 Gram. 1.20 Melando en zijn Tango Rumba orkest. 2.00 Alma musica. 2.30 Causerie. 3.50 Klankbeeld. 5.00 De school is uit. 5.30 Piano duo De Raaff-Schutte. 5.45 Reg. uitzending.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1949 | | pagina 4