Het Stadhuis van Veere, een juweel van bouwkunst. 'mmm Deze zomer zullen zuivere klokke- tonen op het stadje neerdalen. Zangconcours Cbr. Zangverenigingen te Wissekerke. „Om ne drie uur een kwartier liefde.' SOCIALE WETGEVING. Passagiersstraalvliegtuigen binnen zes jaar. Pennevruchten Soldaat Zeeuwse Wandelingen De Noodwet Ouderdomsvoorziening. van een Ontsnapt aan Duitse rovers handen. Een critische nabeschouwing. z™gclstelkenmale cis_a inPlaats VAN BERGEN. fan Bergen's eerste treinreis. Vliegtuigen met atoomenergie binnen tien jaar. Zaterdag 28 Mei 1949 ZEEUWSCH DAGBLAD Pagina 4 Enkele jaren vóór de oorlog (1984), is het stadhuis van Veere prachtig gerestaureerd en binnenkort zullen uit het ranke torentje de klanken van het vernieuwde carillon weer neerdalen over het oude stadje. Tjjdens de bouw van de toren werd er reeds een ca rillon in aangebracht (1594), vervaardigd door Peter v. d. Ghein, klokkengieter uit Mechelen. In 1785 was het niet meer bruikbaar en daarna werd het door een nakomeling van de eerste vervaardi ger, Pieter v. d. Ghein uit Leuven, weer in orde gemaakt. In latere j ter hoog, de inhoud bedraagt 14i deur in de vierschaar, de verga derplaats der vroedschap (wat nu gemeenteraad heet), thans inge richt als oudheidskamer, een klein museum dus. Het belangwekkendste is wel de verguld zilveren beker, in 1551 aan de stad geschonken door 11a- ximiliaan van Bourgondië, de laatste Heer van Veere. Twee epi soden uit de godsdienstoorlog in Duitsland (Smalkaldische oorlog) I zijn er kunstig ingegraveerd, n.l. de tocht van Maximiliaan, graaf van Buren over de Rijn en zijn vereniging met 't Keizerlijke le- ger (1546) en de gevangenneming van de hertog van Saksen (1547). De beker is ruim een halve me- jaren werden enkele klokken vernieuwd, andere vergoten, maar 't carillon was de laatste tijd aan de sukkel en uit de verroeste klan ken kon men alleen het w\jsje op heel en half uur herkennen, als men wist wat er gespeeld werd Op het nippertje zijn de 35 klokken nog ontsnapt aan Duitse rovershanden en nu zijn ze her steld: enkele gebarsten exempla ren zijn opnieuw gegoten, de an deren op toonzuiverheid gekeurd en opnieuw gestemd, ze zijn weer in de toren gehesen, ook het kiok- kenhuis is geheel vernieuwd, nog enkele werkzaamheden aan kla vier en speeltrommel en deze zo mer zullen de Veerenaars en de vreemdelingen weer kunnen ge nieten werkelijk genieten van zuivere torenklanken. Het stadhuis gerestaureerd en door deoorlog niet geleden, het carillon vernieuwd, het lijkt me de moeite wel waard om iets over dit mooie gebouw te vertellen. Middelburgs stadhuis in het klein. Het stadhuis van Veere is het Middelburgse in het klein, dat één der mooiste raadhuizen uit ons land was en hopenlijk na verloop van enkele jaren weer worden zal, ais het in de oude luister zal zijn opgebouwd. In Middelburg sieren 25 beelden de gevel (deze zijn in 1940 intact gebleven), in Veere zijn het er siechts 7, van vroegere Heren en Vrouwen van het oude stadje, die woonden op het kasteel Zanden- bi.rg, nu totaal verdwenen. Later hoop ik „ae burgerlijke stand" van deze dames en heren wel eens uitvoerig uit te pluizen. Tussen 1470 en 1477 is het ge bouwd door een zekere meester Evert; volgens de Veerse ge- scniedschrijver Ermerins heeft in 1474 en 1475 Lodewijk, het vier jarig zoontje van Wolfert VI, Heer van Veere, de eerste steen gelegd. De slanke toren werd pas tussen 1591 en 1599 gebouwd. Als windwijzer dient een scheepje, een herinnering aan Veere's doorluch tig verleden, aan handel en koop vaardij. Deze kunstig gesmede viermaster bezit 5 vlaggen met wapens en weegt ongeveer 60 ki logram. Van de grond gezien zou men niet zeggen, dat het van voor- tot acntersteven 2 meter lang is en van de kiel tot het top je van de grootste mast 1.65 me ter. Een mooie pui. Ook de pui van het stadhuis is aardig. Vanaf deze plaats wer den vroeger de 'besluiten van de leden der vroedschap afgekondigd en deze heren heten er eens de schone woorden in beitelen: „Ge- hoorsaamheit Godts en der Over- heyt weert der menschen onge- luck een spreuk die zeer veel waarheid bevat. Toen echter de revolutie ook in het afgelegen Veere doordrong, moest het woord „overheyt" verdwijnen, en zo goed mogelijk werd er door heen gebeiteld: „wetten"; nog is deze verandering duidelijk te zien. liter; bij sommige plechtige gele genheden, o.a. bezoek van vorsten, werd er inderdaad uit gedronken. In de tachtiger jaren der vorige eeuw heeft men eens een half mil- lioen gulden voor de beker gebo den, maar Veere mag hem niet Op de hoek bij het smalle stad-verkopen. In de schenkingsacte huisstraatje is de schandpaal, de kaak genoemd. Dat was de plaats, waar men „aan de kaak gesteld" werd. Had iemand een of ander kwaad gedaan, dan moest hij (het was ook weieens een „zij") daar op de verhoging te pronk staan, staat o.a. „zonder die tot eniger tijd te mogen verkopen, verzetten of belasten in geender maniere, in wat zaken dat de stad zoude mogen bekommerd of belast we zen". 't Geboden sommetje zou een met een bordje waarop de mis- j financiële uitreddinggeweest zijn daad geschreven stond of met hetvoor de n'et a' te rijke gemeente, corpus delicti in de armen. En I Men had er de hele restauratie daar men de straf meestal op marktdag voltrok, was er natuur- LXXXI. van het stadhuis van kunnen be talen en nog flink wat overge houden bovendien, maar de beker blijft daar stilletjes staan, veilig in de brandkast! In de Duitse tijd was hij ondergedoken i. Drente. Verder zijn er in de oudheids kamer verschillende zaken, die de vroegere ge Hjk grote belangstelling. Ook de lieve jeugd liet zich niet onbe- herinneren aan tuigd, schold en schreeuwde en i schiedenis van Veere, zoals vlag- gooide met aarde, rotte appels, 8en» wapens, schilderijen, drie me- paardenvijgen of bedorven eiers tMen vuistjes als vervanging voor naar het slachtoffers. Het was handen die als straf moesten wor- een strafmiddel waarvoor men den afgekapt, enz. veel respect had in vroeger da-1930 is er in het stadhuis gen. Zo las ik van een soldaat die n0S bijgekomen de prachtige ver- zich liever liet doodschieten danzameling porselein, die de oud- aan de kaak staan. heidminnende burgemeester Ri- Hierboven hangen de „stenenchel van Borssele aan Veere heeft der wet", die vroeger als straf1 nagelaten. L. v. W. moesten rondgedragen worden (vooral door vrouwen); ze zijn in zwart-wit, de kleuren van het huis van Borssele. Het inwendige. Is het dus de moeite waard een ogenblik stil te staan op de Markt en het stadhuis eens nauwkeurig te bekijken, ook een bezoek van binnen kan ik iedereen aanbeve len. Zodra men is binnengetreden, gaat men rechts door een zware (Ingez. mededeling, advert.) Gezondheid, Schoonheid en Bescherming voor Uw hui a In dozen en tuben van 40-75-90 c». Hamoa. de lit crème van Ml)nhardt. Overplaatsing. Heel wat dukte brengt zo'n bericht van overplaatsing met zich mee. Ieder die het betreft maakt gissingen hoe het leven in de nieuwe kazerne wezen zal en bestormt degenen „die het weten kunnen" met zoveel belangstel- j lende en nieuwsgierige vragen, dat ze het er haast benauwd van krijgen. Een toffe sjouwpartij wordt zo'n overplaatsing. De gehele uit- rusting moet worden meege sleept, maar niet voor dat alle militaire goederen zijn geïnspec teerd op de dag voor het vertrek. Een feest of zichzelf. De laatste avond in de vertrouwde kazerne 1 is het afscheid fuiven met de I kameraden die achterblijven; maar op tijd naar bed, want de volgende morgen is het wel héél vroeg reveille Kwart voor vier, ja, dan is het tijd voor de slachtoffers om het bed uit te stappen. Haastig was- sen, kleden en eten, dekens en bedovertrekken inleveren bij de fourier en om vijf uur staat de hele troep reeds aangetreden om de reis naar het onbekende te aanvaarden. Nog een blik op de kazerne bij de afmars dan is de eerste periode van de militaire loopbaan afgesloten. Het is onverwacht druk op het station zo tegen zes uur. Loud speakers kondigen aan dat voor de militairen twee rijtuigen zijn gereserveerd. Precies op tijd rolt de trein binnen, maar nergens gereserveerde wagens. De luite- nant stuift met dit raadsel af op de chef, die vlak bij staat. „Nee, dat klopt wel, u moet de trein van zeven uur pas hebben", ant woordt deze met een beslist lijzi ge stem, „ik-dacht-al-wat-zijn- de-jongens-toch-vroeg?" Deze mededeling doet ons een zucht slaken en bezorgt de lui tenant even een rode kleur van wege de geschoten bok, maar dan schikken we ons maar in de omstandigheden; tenslotte is het een gewoonte van militairen om vroeg, in zulke gevallen zelfs té vroeg te zijn. Gelukkig dat de restauratie open is, want een kop sterke koffie smaakt wel zo op de vroege morgen. In de trein van zeven uur zijn er dan werkelijk rijtuigen gere serveerd. Zingend, geeuwend en rokend vertoeven we dan enkele uren in het stalen ros, dat ons steeds dichter brengt naar de KADERSCHOOL INFANTERIE. 1 Dit zangconcours, dat aanvan kelijk letterlijk en figuurlijk in het water dreigde te zullen vallen, heeft nog een goed verloop gehad daar voor dit doel de Ned. Herv. Kerk welwillend werd afgestaan. Was de aanvang bepaald op 11 uur, eerst om half 2 betrad het eerste koor het podium, nadat de Ringvoorz. de bijeenkomst had S.D.G., Noordgouwe 90 p. 2e pr. Produceert een nasale klank, al les is te eentonig en de tekst wordt te weinig uitgebeeld. „O, vreugdevolle dag" b.v. was veel te zacht en weinig zeggend. Niet af breken midden in de zin na de zestiende noten van.de sopranen. Ned. Herv. Kerkkoor, Hein- kenszand 110 (4 p. Ie pr. Fris ge- geopend en de heer Schuurman 'n zongen. Meer legato worde aan- korte inleiding had gegeven in bevolen en doorzingen in de re- verband met de rhythmiek van de gels. Maak geen overbodige kom- gezamenlijk te ringen Psalm 47. ma's. Tenorgeluid niet egaal. Dit Als juryleden traden dp de heren koor zingt met animo. A. de Braai en Adr. Schuurman. Chr. Gem. Koor, Nisse 92(4 p. De uitslag van het concours 2e pr. Inzet (4 toon te hoog. Maak geen overbodige fermate's na de regels. Dit breekt de muzikale lijn. Rhythmisch was alles te stijf. Op len meer klonk alles te Bas De betekenis van het gezin. (Van onze Utrechtse corres pondent.) dokter was als volgt: 3e afdeling: Advendo, Vrouwepolder 90 li p. töorf'gë'bïeven. 2e prijs. Dit koor wordt aanbevo-Con Amore, Meliskerke 72 p. legato te zingen. Het geen prijs. Op toon begonnen. Dit monotoon. Bas Koor gaf een frappante weergave van hoe het'niet moet. Zingt niet door in de regels en haalt adem midden in een woord. Men zakte na ieder couplet (4 toon. Op het eind 1(4 toon gezakt mede door de schuld van de alt die veel te laag intoneerde. Eén in Geest, Serooskerke 108 p. Ie pr. Goed in toon gezongen. MEN ROEPT OM DE VROUW. In het gezinsleven neemt de in-1 Rhythmiek prima verzorgd en be schaafde koorklank en, wat meer vrouw een centrale positie Toen eens een dokter zijn Maar ook daarbuiten is zij nodig. 5U„atuue c„, „aL ,,lcer rondgang deed door een kinder- Heel het cuitUUrleven van onze zegt een muzikale weergave. Wie iioboTihiiK «rppt: hu fiP VPmlPeC- _iir\~ ziekenhuis, wees hij de verpleeg ster die hem vergezelde op een bepaalde baby en hij gaf voor dat patientje het volgende re cept: „Om de drie uur een kwar tier liefde". Met dit voorbeeld toonde me vrouw dr F. T. Diemer-Linde- boom ter vergadering van de Nationale Vrouwenraad te Utrecht aan, wat het belang is van het gezin. Het een en ander was vervat in haar referaat „De invloed van de vrouw in gezin en maatschappij dagen roept om de vrouw. Op de keper beschouwd blijft het aantal vrouwen dat zich van haar bredere taak bewust is, ge ring. Er zijn ook tijden geweest, dat j men de moeder elke stap buiten haar gezin verweet. Wat moest er van zo'n gezin terecht komen! In Amerika plaatsten de couran ten indertijd foto's van kinderen van vrouwen die gepromoveerd waren. Om te laten zien, dat het kroost dezer vrouwen heus niet gedegenereerd was, hetgeen goed geluisterd heeft kon daar iets van leren. Tenor solo was iets te schuchter. 2e afdeling! Oostdijks Zangkoor 78 p. Geen prijs. Waarom Sweelinck gezon gen ais het koor er niet rijp voor is. Kies eenvoudiger en vocaliseer. Looft den Heer, Westkapelle 89 p. 3e pr. Het nummer is te een voudig voor een 2e afd. De oo en aa klank dient verbeterd. De 1 is veel te dik. Bas zingt geregeld mis op het eind van ieder couplet, evenals de tenor. (4 toon gezakt. V.Z.O.S., Oosterland 97(4 p. 2e pr. Inzet iets te hoog. Van dit nummer is meer te maken temeer Het opkomende communisme blijkbaar werd vermoed! in het Rusland na de eerste Intussen mag de gezinsmoeder wereldoorlog groepeerde huwe- z;cb nooit verliezen in haar taak an gezin onder de kleinbur- j bu;ten het gezin. Want haar eer- «s gerlyke begrippen. Een figuur ste werkkring ligt daar. Kan zij daar er geen dynamische tekens als Trotski wilde de vrouwen tot een dubbele taak niet aan, dan j in voorkomen. Waar zijn de cres- „algemeen bezit verklaren, met za; z;j zjcb volkomen moeten te- cendi en decrescendi in de stijgen- uitzondering van moeders met rugtrekken op de huisvrouwe- de en dalende melodie vooral in vyf of meer kinderen. Huwe- j jy^e arbeid. Zij make het ove- 't begin? Meer legato zingen. Te- lyken behoefden niet te worden j r(gens zo> dat haar gezin wél een nor domineert af en toe niet fraai. besloten veiligheid is maar niet Tekst uitbeelden en dan komt de een volkomen isolement. j muziek vanzelf. 'A toon gestegen. Mevrouw Diemer onderstreep- S.D.G., Borssele 74'A p. Geen te ook het belang der vooroplei- 1 prijs. Inzet was absoluut mis. Al- ding tot de gezinstaak. Zij ver klaarde, dat fabrieksmeisjes op dit punt veel tekort komen. Van school naar de fabriek, van de geregistreerd. De kinderen zou den in speciaal daarvoor inge richte tehuizen worden opgevoed. Wie menen zou dat zoiets moge lijk is, moet maar letten op het hierboven gegeven voorbeeld. Zelfs bij de beste voeding zal het kind nog blijven hongeren naar de koestering van het gezin, fabriek naar 't gezin. Hier man- naar het directe contact met i keert een schakel: de scholing bij moeder. Men heeft een onvol- moeder, ook al zou dat kind in een tehuis onder de zonnigste omstandigheden leven. Daarom moet men wel bekla gen de kinderen, die in gezinnen leven waar de verhoudingen zijn verstoord. Het meest tragisch zijn de gezinnen die uiterlijk goed lijken en waar de ouders alles doende voorbereiding gehad en het gevolg daarvan is, dat men nooit efficient leert werken. Zulke meisjes missen onnoeme lijk veel. Zonder voorbereiding gaat het niet. iengs werd het beter. 1 toon ho ger ingezet dan genoteerd staat. Vermoedelijk in verband met de lastige baspartij. Het nummer te licht voor een 2e afd. Te lange pauze's na de regels. Altpartij vraagt om verfraaiing. Halleluja, Grijpskerke 86 p. 3e pr. Ook dit koor zong het num mer van Vranken te monotoon. Geen uitdrukking. De woorden en melodie vragen dat. Zie aanmer king Oosterland. Tempo was traag. Iets gezakt. Sursum Corda, Oostkapelle 118 p. Ie pr. Jerusalem van Bonset is zeker een eerste afd. nummer. Op toon begonnen. Iets gezakt. Er Hierbij herinnerde de spreek- i ster aan de mémoires van H. M. voor hun kinderen zeggen over Koningin Emma, toen deze vijf- te hebben. En inderdaad: deze tig jaar in Nederland woonde. De ouders helpen hun kroost by het Vorstin had verklaard, dat zij v huiswerk, zy sloven zich uit om haar moeilijke taak begon zonder j zit klank in dit koor en de diri- de kinderen wat moois te laten vrees. Want het ouderlijk huis gent weet het er uit te halen zien. Doch het allermooiste en had haar automatisch voorbe ken kct„sprr Feid °P het volle leven. Zo moet ken van hart tot hart, blyft ach- het bij ieder meisje gaan! terwege. Dit euvel komt vooral voor in de „betere" gezinnen. i en zijn muzikale vonk weet hij op zijn koor te laten overspringen. Een genot om naar te luisteren. Een prestatie van een dirigent in Walcherse klederdracht die er zijn mocht. Hosanna, Wissekerke 93 p. 3e pr. De inzet werd te laag over genomen. Einde hele toon te laag. Jammer, want dit koor zong be schaafd, met toewijding en nuan ceerde behoorlijk. Met dit punten- aantal niet rijkelijk bedeeld. Ie afdeling: Ned. Herv. Kerkkoor, Kloetin- ge 114(4 p. Ie pr. Goede koor klank, beschaafd, voordracht en nuancering muzikaal verzorgd. Ziehier de voorwaarden voor een eerste prijs. S.D.G., Oostburg 96(4 p. 3e pr. Inzet iets te hoog. Op het eind (4 toon gestegen. Inzet te geforceerd. Af en toe te veei afgebeten. Het klonk niet „choral-massig". Toch wel beschaafd. Het nummer te eenvoudig voor een eerste afde ling. Tot Nut en Genoegen, Nieuw- dorp 100(4 p. 2e pr. Goed keuze nummer. Iets te noge inzet. Mu- i zikale weergave. In net midden (4 toon gestegen om dan weer op toon te eindigen. Doorzingen in de regels! I Jubilate Deo, Goes 116(4 p. Ie pr. Het zware keuze nummer, Ps 138 van Sweelinck dat zeker in afd. Uitm. A thuis hoort, werd met overtuiging gezongen. Dit be trekkelijk kleine koor gaf een pri ma weergave onder leiding van haar energieke dirigente. Alt vraagt om versterking en ver fraaiing. Tenor meestal goed, soms minder fraai dominerend. Iets gestegen. Een koor waar naar geluisterd kan worden. Looft den Heer, Wolfaartsdijk 120(4 p. Ie pr. Dit koor zingt met animo. Leverde een prima presta tie van Ps 138 van Sweelinck. Nog iets meer legato en letten op ster ke en lichte accenten. De koorle den letten goed op de directie. S.D.G., Kamperland 116 p. Ie pr. Inzet was prima. Goede koor klank en uitstekende nuancering. Voordracht muzikaal. Jammer dat het koor een toon te hoog uit kwam; anders was het puntenaan- tal zeker hoger geweest. Afd. Uitm. A: Sursum Corda, Kapelle-Bieze- linge 120 p. 2e pr. De Stal van C. v. d. Linden behoort tot de zwaar ste nummers die op dit concours zijn ten gehore gebracht. Het koor nam, jammer genoeg, de toon te laag over en dit drukte zijn stem pel op het verdere verloop: Het miste de gewenste uitdrukking. Sopraan te weinig klankvol. Toch werkt het verfrissend eens een nieuw nummer te horen. S.D.G., Kruiningen 81(4 p. Geen prijs. Het nummer, dat te licht is voor deze afdeling, werd te langzaam uitgevoerd met te veel fermati na elke zin. Sopraan klinkt scherp en de alt is nog al i eens mis. Alles te weinig zeggend. De dirigent woekert met zijn ma teriaal. Loistem, Zierikzee 100 p. 3e pr. Inzet (4 toon te hoog. De domi nerende tenor is niet fraai. Bij „Jerusalem" tempo te langzaam. Bas te scherp. (4 toon gestegen. Afd. Uitm. B: S.D.G., Souburg 115 p. 3e pr. Inzet op toon. Deze Ps 92 van Smilde is niet eenvoudig. Het koor steeg en dat was funest voor de sopraan, het werd alles te ijl. De bas kan meer grond verdragen. Over het algemeen werden de no ten wel gemaakt maar er is iets meer nouig om te bekoren. Er werd geen muziek gemaakt. JAC. H. T. van 31. „Dat ziet er werkelijk niet mooi uit!" her haalde de conducteur. „Maér, man! Wat bedoelt u toch!" riep de juf frouw verschrikt. „Het hunebed dat deze meneer gezien heeft is geen hunebed.zei de conducteur kalm. „Maar wat is het dan wél?", vroeg Van Bergen. „Niets anders dan enige grote keien, die op de rails zijn gelegd om de trein te doen ont sporen!" „Is dat heus waar?" riep de juffrouw. 32. „Maar dan moet de trein onmiddellijk stoppen!" riep Van Bergen. „Dat ben ik roerend met u eens meneer", zei de conducteur. „Zeg!" gilde de juffrouw en ze sprong op, „ik wil er uit! Vooruit, conducteur! Open de deur! Ik spring er uit!" „Kalm aan! Kaim aan!" zei de conducteur. „Als u er uitspringt breekt u wis uw benen en misschien uw nek!" „Trek nog eens aan de noodrem!" zei Van Bergen. ,,'k Zal het proberen", zei de conducteur. Op 1 Mei van dit jaar «aren 104.600 echtparen, 66.500 onge huwde mannen en 125.000 vrouwen in het genot van een uitkering krachtens de Noodwet Ouder domsvoorziening. Dat is dus welgeteld 400.700 personen. Deze ontvangen per maand in totaal een bedrag van bijna 11.5 millioen gulden. Nog dagelijks worden vragen gesteld over de werking van deze wet. Laten we er enige van onder de ogen zien. Een belangrijke wetsbepaling is, dat personen boven een be paald jaarlijks inkomen, niet voor enige uitkering krachtens deze wet in aanmerking komen. Daarvoor zijn de gemeenten ingedeeld in 5 klassen. In Zee land zijn de gemeenten ingedeeld in klasse III, IV en V. In de Ve gemeenteklasse is de inkomens grens voor gehuwde mannen ge steld op f 1075 per jaar en voor ongehuwden op f 675 per jaar. En nu komt de moeilijkheid. Wat is inkomen in de zin van deze wet. Zo kan het gebeuren dat een gehuwde man van boven de 65 jaar met een werkelijk inkomen van f 600 per jaar, toch niet voor een noodwet-uitkering in aan merking komt. Er zijn n.l. voor schriften gegeven op welke wijze het jaarlijks inkomen wordt vastgesteld van personen, die roerende of onroerende goederen bezitten. Stel nu het geval van een echtpaar van zeg 70 jaar, dat geen enkele inkomst uit ar beid meer heeft, doch in het be zit is van f 20.000, met een rente- opbrengst van f 600 's -jaars Deze mensen kunnen zeggen dat hun werkelijk inkomen heel wat lager is dan f 1075 per jaar en dat ze van f 600 niet kunnen leven. Dat laatste is zonder eni ge twijfel juist. En toch hebben deze personen geen recht op eni ge uitkering van deze noodwet. In de wettelijke voorschriften is voor deze gevallen geen reke ning gehouden met de werke lijkheid, maar wordt aangeno men dat ieder kapitaalbezit, spaargeld, enz. voor gehuwden Sportnieuws. Suikerbuik en Verhoeven wonnen in 's-Heerenhoek. Onder bar slechte weersom standigheden werd op Hemel vaartsdag de Ronde van 's-Hee renhoek voor amateurs en nieu welingen verreden. De storm wind en de hevige regen verg den het uiterste van de renners. Daardoor werd in beide catego rieën de afstand ingekrompen. Bij de nieuwelingen weerden vooral Konings, Verhoeven en de Zeeuw De Waal zich uitste kend. Oosthoek en Huize werden jammer genoeg door pech uit geschakeld. Verhoeven maakte zich in de voorlaatste ronde» van zijn riva len los en won onbedreigd. De uitslag was: 1. W. Verhoe ven, Overschie, 36 K.M. in 1 u. 8 m.; 2. De Waal, Kloosterzande; 3. Konings, Breda; 4. Vlamings, Steenbergen; 5. v. Steen, Leur. Bij de amateurs weerde v. 't Westeinde zich uitstekend. Sui kerbuik, v. d. Elshout e.a. waag den een geslaagde uitlooppoging, die hen voorop bracht. In de voorlaatste ronde ont snapte Suikerbuik alleen. De uitslag was: 1. Suikerbuik, Breda, 60 K.M. in 1 u. 30 m.; 2. v. d. Elshout, Made; 3. Mange laars, Hoogerheide; 4. v. d. Stap pen, Tilburg; 5. Roovers, Etten. Seriewedstrijden te Rilland. Op Hemelvaartsdag werden te Rilland korfbal-serie-wedstrijden gehouden. Het weer was zeer tot inkomen wordt herleid op de basis van 6 pet en voor onge huwden van 8 pet. In het gegeven voorbeeld van f 20.000 bezit, wordt voor de noodwet f 1200.als inkomen gesteld en bestaat er dus in een vijfde klas gemeente geen recht op uitkering. Is dit niet onbillijk? Deze men sen kunnen toch van 12 gulden per week niet rondkomen? Deze mensen moeten dan toch inte ren? Wordt hier spaarzaamheid en zuinigheid niet zwaar ge straft? Krijgen anderen, die er maar op los geleefd hebben en niets meer hebben, niet de volle uitkering? Hier zouden als antwoord op deze vragen, ook enige weder vragen gesteld kunnen worden. Zou het verantwoord zijn om personen met f 20.000 bezit een uitkering te verstrekken uit een staatskas, die er niet al te best voorstaat? Moet de staat dergelijke ver mogens door steun in stand hou den en daardoor toekomstige erf genamen bevoordelen? Wordt hier spaarzaamheid in derdaad gestraft? Ik wil hier geen pleidooi gaan leveren voor dit soort van so ciale wetgeving. Laten we niet vergeten, dat wij hier te doen hebben met een noodwet. Vóór 1 Oct. 1950 moet deze noodwet vervangen zijn door een defini tieve regeling, die volgens de be loften der regering er een zal zijn op de basis van verzekering. Uitdrukkelijk is te kennen-ge geven dat deze wel niet van toe passing is op personen die gebo ren zijn na 1 October 1885. En wat het antwoord op de straf op spaarzaamheid betreft, voor allen die onder deze wet vallen, wordt voor de vaststel ling van de uitkering, slechts de helft van het inkomen in reke ning gebracht. Door deze bepa ling zullen zy die uit arbeid of bezit nog enig inkomen hebben, toch altijd nog meer hebben, dan zij, die er alles doorgelapt heb ben. Bovendien kunnen zij bij vermindering van inkomen, al tijd aanspraak maken op een verhoging van de uitkering. Omgekeerd is er natuurlijk ook een wetsbepaling dat ieder die in het genot is van een uitkering, de verplichting heeft binnen veertien dagen aan di Raad van Arbeid schriftelijk mededeling te doen van elke verandering van feiten en omstandigheden, welke tot intrekking of vermindering der uitkering aanleiding kan ge ven. Op dit punt blijken oude men sen nog al eens vergeetachtig te zijn. Dr A. Plesman ziet in de toekomst. „Het moderne vliegtuig vliegt met een snelheid van vierhonderd kilometer per uur. We gaan naar de dubbele snelheid daarvan. Over zes, zeven, misschien vijf jaar vliegen we met snelheden van achthonderd kilometer per uur. Dat betekent een veel snellere verplaatsing door vliegtuigen met straalvoortstuwing. Het betekent waarschijnlijk ook een stap voor uit in de luchtvaart", aldus één der uitspraken van dr A. Plesman, president-directeur van de Ko ninklijke Luchtvaart Maatschap pij, op een deze week gehouden vergadering van het Departement 's-Gravenhago van de Ned. Maat schappij voor Nijverheid en Han del. „Na die periode van de ver keersvliegtuigen met straalvoort stuwing komen we in het tijdperk van de vliegmachines, die voort bewogen worden door motoren die iiaar kracht ontlenen aan de atoomenergie. Het schijnt n.l., dat men de atoomenergie heeft kun nen aanwenden voor de voortbe weging van vliegtuigen. Ik heb berichten, dat het lichaam, dat belast is met de „research" op het gebied der atoomenergie belang rijk op zijn programma vooruit schijnt te zijn. Het schijnt verder, dat vliegen met toestellen, voort bewogen door middel van atoom energie binnen acht of tien jaar mogelijk is, dat betekent, dat iede re afstand, zonder tussenlanding kan worden afgelegd. TWEE TIJDPERKEN. Het betekent ook, dat we naar twee tijdperken toegaan, waarin het er alleen om zai gaan, of we aangename of onaangename ge volgen van de ontwikkeling der luentvaart zullen meemaken. Men kan van mij wel zeggen, dat ik objectief tegenover de luchtvaart sta. Daarom kan men van mij wel aannemen, dat er een kans is, dat we in een periode ko men, waarin we naar de vernie tiging gaan. Dat zai geschieden, wanneer we niet meegroeien met de technische machten, die de Nu heeft men een vliegtuig en men heeft de piloot die het kan besturen. Maar nu moet men er mee starten en landen. Eén be tonnen startbaan van 2500 meter lengte en zestig meter breedte, berekend voor een gewicht tot 130 ton kost f 6.000.000. In lan den waar één windrichting heerst, of overheerst, kan men het daar mee doen, maar in streken waar dat niet het geval is, moet 'men er meer aanleggen. Voor een luchthaven heelt men dan aan start- en landingbanen alleen al f 36.000.000 nodig. Daarbij komen dan nog de verbindingsbanen tus sen de startbanen en nog de rol- banen, het platform, die het to taal op f 54.000.000 brengen. Maar aan een luchthaven zonder gebou wen voor radio, weerberichten- dienst, verkeerscontrole, passa giers, bagage en post heeft men weinig, dus die komen er ook nog bij. Ingezonden Stukken. ongunstig en het terrein zeer mensheid zelf heeft opgewekt en slecht, ja eigenlijk niet te be- I die zij beslist niet kan beheersen, spelen, ondanks het feit, dat er I We moeten meegroeien en door nog zand werd aangebracht. De overleg tot een oplossing komen." eerste wedstrijd ging tussen j Dr Plesman legde er de nadruk Tnolense Boys I en Rillandia I. op, dat de luchtvaart kostbaar is. De Tholenaars wonnen de tos en Zo kost een tweemotorige Con- kozen de wind in de rug. De solidated Vultee „Convair Liner", wedstrijd, die natuurlijk verre de modernste machine, die de van fraai was, eindigde voor K.L.M. thans bezit, f 1.300.000 Tholen met een overwinning, n.l. 32. Doordat M.E.T.O. niet was opgekomen, speelde Rapenburg I in de winnersronde en kwam zodoende uit. tegen Tholense Boys. Ook deze match was niet fraai. Het einde kwam met 10 voor Rapenburg. Rapenburg ver wierf de eerste prijs: een beker, Tholense Boys ontving als twee de een lauwerkrans en Rillandia kwam in 't bezit van een lauwer tak. Voor de Rillanders was het een onvoordelige dag, want het publiek was vanzelfsprekend in zeer geringe mate aanwezig. De spelers troffen het al evenmin, want die hadden onder voort durende regen ook geen mooi karwei. Uitvoering Mattheus-Passie. Mijnheer de Redacteur, Dezer dag nam onze zangver eniging, het Chr. Gem. Koor te Goes (Dir. de heer Adriaan Kou semaker) het besluit om de Mattheüs-Passie van Bach in studie te nemei) en in Maart 1950 uit te voeren. We plaatsten in de „Pr. Z. Ct." en het „Zeeuwsch Dagblad" een adver tentie om aan ons besluit be kendheid te geven en tevens om personen op te roepen, die aan deze uitvoering zouden willen meewerken. Een paar dagen later lazen wij in uw blad een advertentie van de Goese Oratoriumvereni ging, waarin werd medegedeeld, dat deze vereniging eveneens Bach's Mattheüspassie zou gaan uitvoeren, en dat een besluit hiertoe reeds in December 1948 was genomen. Bij het voeren van onze be sprekingen was ons dit besluit niet bekend. Wel vernamen we, dat de G.O.V. plannen in deze richting koesterde, maar, zoals gezegd, van een definitief be sluit was ons niets bekend. Waarom we dan ook verder gin gen met de uitwerking van ons eigen besluit. Van de zijde van de G.O.V. kwam, na plaatsing van beide advertenties, het verzoek tot ons om een samenspreking te hou den. Wij van onze kant verklaar den ons hiertoe bereid. Helaas Voor de viermotorige Lockheed meende de G.O.V.PZ(J_ „Constellation" moet men z°ek te moeten terg 13.000.000 betalen. Het klinkt dat een samenspreking misschien vreemd, maar de fabri-plaats vond kanten verhezen meestal op hunl Ve aara v verklan- vliegtuigen, omdat het Promlype mhoudt de muzikale^verklan^ zo kostbaar is. Wanneer zy van;Kln& vd" Tr.i een eer: exempla verlies. een eerste type geen driehonderd van °"ze 0^aj111a„nc! dat^wi^ d"/e exemplaren verkopen, lyden zij Zulk een toestel van f 3.000.000willen moet in vijf jaar worden aige- schreven. Niet, omdat het dan versleten zou zijn, maar ornaat maken. Alleen daarom zal onze vereniging (die reeds eerder een uitvoering van het werk van Bach gaf, n.l. er dan misskien weer andere en op_J^Maart JWB)^dR werk snellere machines op de markt zijn. In de luchtvaart kent men perioden van zeven jaar, geduren de welke nieuwe vliegtuigen of vindingen worden ontwikkeld. voorlopig in portefeuille houden en thans de uitvoering van een kerkconcert gaan voorbereiden. HET BESTUUR VAN HET CHR. GEM. KOOR.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1949 | | pagina 4