Sociale toestanden in Indonesië schrik' wekkend. Koloniaal systeem speelt nog een belangrijke rol. Opnieuw een Hereniging van oud- N. S. B.-ers ontdekt. Generaal Spoor te Batavia overleden. Tentoonstelling van de Gouden Koets te Middelburg geopend. EDNA EARL SANAPIRIH Het buitenland en de Indische kwestie. PLOUVIER heeft DE schoenen. Hoffman zal niet accoord gaan met verlaging der Marshall-hulp. Groot aantal portretten vanoeDdehnetvoLnbiikfeTkèitn'dLd^™en^''*™°rok,«ó- Hitler en Mussert hingen op. j «toe gebracht, teneinde gei- ^e™oonrU!mte kriJ9en loege- Bekwaam strateeg, populair bij de troepen. FEUILLETON Opbrengst voor bet Koningin Julianafonds. Fokveekeuring te Goes. Vrijdag 27 Mei 1949 ZEEUWSCH DAGBLAD Pagina 2 M. RUPPERT: (Van onze Utrechtse correspondent). an de sociale verhoudingen in Indonesië ben ik geschrokken. De toestanden daar kunnen in b'jna geen enkel opzicht de toets doorstaan van een door de bijbel beheerste critiek. Officieel moge de klasse-indeling „Europeanen-inlanders-oosterlingen" verdwenen rijn, in feite is er niets veranderd. Hetzelfde geldt voor de sociale wetgeving. In werkelijkheid speelt het koloniale systeem in Indo nesië een belangrijke rol". Ziehier in enkele trekken de mening van de heer M. Ruppert, voorzitter van de Protestants- Christelijke Arbeiders Internatio nale, wiens terugkeer uit de tro pen wij hebben gemeld. De heer Ruppert heeft Indone sië doorkruist van Batavia tot Biak, van de Minahassa tot Bali, van Makassar tot Ambon. Het waren geen „hoge omes", die hem Inlichtten. Hij aanschouwde met eigen ogen hoe de toestanden zijn. Daarbij was hij van het uitne mend geleide verzekerd van de zendingspredikant dr C. L. van Doorn, welke verleden jaar voor de P.C.A.I. op „verkenning" naar de overzeese gebiedsdelen toog, teneinde te rapporteren over de mogelijkheid om in Indonesië een begin te maken met de christelijk sociale actie. De P.C.A.I. heeft met de uit zending van dr Van Doorn een goede greep gedaan. Deze predi kant werd aanvankelijk opgeleid tot bosbouwer. Nadat hij de op leiding had voltooid, kwam dr Van Doorn echter in contact met de N.C.S.V., die hem bestemde voor het werk onder de studenten in Indië. Later raakte hij in dienst van de zending. Men begrijpt, dat «en dergelijke figuur met zeer vele aspecten van het leven in Indonesië op de hoogte is. Zowel dr Van Doorn als de heer Ruppert achten de mogelijkheden voor een christelijk-sociale actie aanwezig. Alleen: men moet geen resultaten verwachten tegen van daag of morgen. Tientallen jaren arbeid zijn nodig. Middeleeuwse practijken. Een typisch voorbeeld van de koloniale toestanden geeft de loonvorming te zien. Deze is ge baseerd op het principe „hoeveel heeft een man nodig om in leven te blijven?" Zoveel ontvangt die man dan. Dat zijn vrouw en kin deren óók moeten leven speelt bij de werkgevers geen rol. Men neemt maar aan, dat gezinsleden op andere manieren in hun be hoeften voorzien. Precies zo, al dus de heer Ruppert, werden in ons land vroeger de landarbeiders behandeld. Die kregen slechts lonen, omdat ze thuis wel een tuintje hadden, waarin wat te verbouwen viel. Zo kwamen die mensen toch niet van honger om. Een veelvuldig gebezigd argu ment voor zulke wanverhoudingen ls: „Die Inlanders werken niet, wanneer ze méér geld ontvangen dan voor levensbehoeften nodig ls". Met verontwaardiging wees de heer Ruppert een dergelijke opvatting af. Wederom dezelfde opinie, die men indertijd hier hul digde, zeide hij. De schandalige lonen voor de werklieden werden verdedigd met de dooddoener: „die lui leven immers toch maar op een laag peil. Als ze méér geld ontvangen, drinken ze het toch maar op!" Op welke ethische gronden meent men dergelijke practijken te kunnen handhaven? vroeg de heer Ruppert. Gelukkig is een symptoom van kentering merkbaar. Het verbod voor mannen om met huishoude lijk werk hun brood te verdienen en de rijstverstrekkingen aan ar beiders mogen dit bewijzen. Maar als geheel genomen zijn de soci ale toestanden schrikwekkend; de situatie waarin de werkende vrouwen verkeren doen de haren ten berge rijzen. Nu kan men wel weer opmerken: die mensen zijn niet anders gewend! Maar moet het daarom zo blijven? Met de woningtoestanden is het dito: terwijl voor het Europese deel van Batavia op dit gebied veel wordt gedaan, laat men de Indonesische bevolking in de el lende rondtobben. Vakorganisatie belemmerd. De werkzaamheden van de vak beweging worden ten zeerste be lemmerd. Van vrijheid der vak organisaties kan men maar ten dele spreken. Een vergadering mag niet zo maar belegd worden. Er moet eerst vergunning voor zijn. Die vergunning dient vijf da gen van te voren te worden aan gevraagd; 24 uur voor het tijdstip dat de vergadering begint, komt toestemming af. De eerste moei lijkheid is dan: hoe krijgen we de mensen nog bij elkaar. De tweede bezwarende omstandigheid is deze dat er controleurs van de over heid op elke samenkomst aanwe zig zijn. Alles, wat de arbeiders zeggen, wordt genoteerd. Voorts moeten de notulen binnen 48 uur, ingeleverd zijn. Die worden dan vergeleken met het verslag, dat de controleur heeft samengesteld. U begrijpt wel, aldus de heer Ruppert, dat dan van vrijheid ei genlijk geen sprake is. Ia elke vergadering zegt men wal eens iets meer dan men verantwoorden krr. Doch in Indonesië kan dat voor de spreker lelijke gevolg ;n hebben Dit alles geschiedt uit vrees voor communistische inlil- tratie. Doch het is zeer de vraag of men op deze manier het com-1 munisme weren kan. „Ik heb gemerkt, dat ia het| huidige Aziatische nationalisme sterke sociale motieven werkzaam :Ün zeide de heer Ruppert. „De mensen willen ook maatschappe lijk gelijkberechtigd worden. In zoverre pleit dit streven tegen 't marxisme. Want volgens dat sys teem kan de arbeider overal ter wereld leven. Ik heb in Indonesië duidelijk ervaren, dat dit niet zo is. Oók een arbeider behoeft een vaderland. Maar hierdoor draagt alle verenigingsactiviteit een poli tiek karakter. Vanaaar dan weer die regeringscontrole. Eenheidsbeweging? Merkwaardig, dat alle christe nen in Indonesië mij verzekerden, dat er voor een afzonderlijke christelijke vakbeweging geen plaats is in de tropen. Dat zou de nationale eenheid breken. De stichting van christelijke organi saties bevordert verdeeldheid. De ze klanken hoorde ik telkens, óók in gekerstende gebieden als Am- bon en de Minahassa", merkte de heer Ruppert op. Uiteraard kan de voorzitter van de P.C.A.I. zich met deze ziens wijze moeilijk verenigen en "hij heeft dat ook gezegd tegen de christelijke onderwijzers in beide laatstgenoemde gebiedsdelen, die hun eertijds christelijke vereni ging op non-actief hadden gesteld om deel te nemen aan een neu trale organisatie. Alleen in het republikeinse ge bied trof de heer Ruppert twee christelijke Organisaties aan: een politieke partij en een bond van verplegers. Daar, op midden Java, wil men het sociale probleem wel vanuit de Bijbelse visie benade ren. In dit gebied heeft de zending van de Gereformeerde Kerken ge werkt. Hier zal wellicht het aan knopingspunt worden gevonden, wanneer de P.C.A.I. haar activi teit tot Indonesië gaat uitstrek ken. (Ingez. mededeling, advert.) Hoofdpijn - Kiespijn - Zenuwpijn Pijnverdrijver bij uitnemendheid Buisje 40-7 5 cc. „KAPITAAL" IN HUIS en hij wist het niet. Desire Libois, een electricien uit Ham sur Sambre in Bel gië, is een bofferd. Laatst las hij uit de gazette voor, dat in Frankrijk een Stainer-viool was ontdekt,toen zijn 11-ja- rig zoontje plotseling uitriep, dat in zijn strijkhout óók de naam Stainer stond. De ver baasde electricien pakte fluks een sterke lamp en las op de bodem van de viool een latijnse inscriptie: „Jakobus Stainer te Absam bij de brug van de Inn". Nu waant hij zich rijk, want in de Ver. Staten bracht laatst een Stai-- ner bijna vijf millioen dol lar op. Deskundigen zullen er over beslissen of het een echte Stainer dan wel een copie is van een zijner leerlingen. In zijn antwoord op het be- grotingsverslag der Eerste Ka mer verklaart de minister van Buitenl. Zaken o.m.: „Dat de gebeurtenissen op internationaal politiek terrein, welke zijn gevolgd na het on dernemen van de tweede zui veringsactie op 19 December 1948 opnieuw ten duidelijkste hebben gedemonstreerd, dat een oplossing van de Indonesische kwestie, welke niet of in onvol doende mate rekening houdt met de repercussies, die het ge beuren in Indonesië in het bui tenland opwekt, zich niet wel denken laat." Door de geldsajiering zijn vele studenten in Duitsland niet meer in staat hun studie te betalen. Evenals de studenten hier, pro beren ook zij op alle mogelijke wijzen in hun levensonderhoud te voorzien. Een groepje studenten in Frankfort a. d. Main was zo gelukkig een baan als sandwich-man te veroveren. De sandwich-man lopen met grote reclameborden langs de ruïnes van Frankfort. (Ingez. mededeling, advert.) Paul G. Hoffman, de leider van de Economie Cooperation Administration, heeft naar aan leiding van het voorstel van de commissie voor de toewijzingen van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden om het bedrag der Marshall-hulp voor het twee de jaar van het Europese Her stelprogramma met 15 pet te verminderen, verklaard, dat dit een ernstige vertraging van het Europese herstel zou betekenen. Hij zeide, dat zelfs een ver laging met 100 millioen dollars een inkomstenverlies voor Euro pa van 500 millioen dollars zou kunnen betekenen, doordat Euro pa minder grondstoffen zou kun nen aankopen. Wanneer het doel van het Europese Herstelpro gramma na de voorgestelde ver laging nog wordt bereikt, zal dit eerst op een latere datum geschieden en zullen de kosten aanzienlijk hoger zijn. Hoffman deelde aan de pers mede, dat hij bezorgd is over de toekomst van het plan-Marshall, voor het geval de voorgestelde verlaging door het Congres wordt goedgekeurd. Hoffman deelde de commis sie mede, dat hij niet het voor nemen heeft in een verlaging van het bedrag der Marshall hulp te berusten of zich bij een eventuele goedkeuring van de verlaging door het Congres neer te leggen. Hij verklaarde te ver- Wim Koelman uit DrielTergen en wachten, dat de komende maan- een zekere Pauw uit Maartene den zeer critiek zullen zijn voor dijk. De moeilijke omstandigheden het lot van het plan-Marshall, waaronder verscheidene vroegere ■VH 75 - 0179 comité te stichten, teneinde gel- Opmeuw heeft tie Rijkspolitie, (}en jn te zamelen en contacten gewest Amsterdam, een einde we- te leggen tussen werknemers en ten te maken aan pogingen om 'nwerkgevers. vereniging van oüd-N.S.B.'ers te in het begin van dit jaar is in formeren. Ditmaal was de hoofd- een groot restaurant in de hoofd zetel in Driebergen nabij Utrecht stad een bijeenkomst gehouden en ging de actie uit van oud-offi cieren van de Nederlandse 'Ar- (Ingez. mededeling, advert.) OOK EEN KWAAD. Dit is óók een kwaad onder de zon. Daar zijn tal van jonge men sen, die de huwbare leeftijd hebben bereikt en die gaarne, naar Gods bestel, eep eigen ge- 'zin zouden stichten, maar voor wie dit niet mogelijk is, omdat voor hen geen woonruimte be schikbaar wordt gesteld. Mijn aandacht werd op het volgende gevestigd. In Goes zijn heel wat mensen, die in andere plaatsen werken, Omgekeerd zijn er in omlig gende dorpen personen, die ii Goes hun werk hebben. Voor hen toordt in de plaats hunner vestiging echter geen woon ruimte beschikbaar gesteld. Men verwijst de betrokkenen eenvoudig naar Goes. Zelf is men dan van alle soesah af. De burgerij is niet op inwoning ge steld en waarom zou men ze dan lastig vallen? En de jongelui, nu ja, die moeten maar zien hoe ze onder dak komen. Weinig sociaal, een dergelijke houding. En Iaat men dat toch ver staan'. onchristelijk en diep zondig tevens. beidsdienst. Er bestonden echter nauwe contacten met Frans de Jong, wonende aan de Leliegracht te Amsterdam, in wiens huis des tijds de vereniging tot hulp aan politieke delinquenten „Wij moe ten helpen" haar hoofdkwartier had. De organisatoren van deze nieuwe „sub"-vereniging waren Generaal Spoor, de Nederlandse commandant in Indonesië, is na een korte ongesteldheid in de nacht van Dinsdag op Woensdag om kwart over twaalf plaatselijke tijd, te Batavia overleden. Met hem is een legercommandant heengegaan, die over bijzon dere kwaliteiten als strateeg en aanvoerder beschikte en die, van wege zijn persoonlijke kwaliteiten, in Indonesië door de troepen op de handen gedragen werd. Simon Hendrik Spoor werd in 1902 te Amsterdam geboren. Na zijn H.B.S.-tijd ging hij naar de K.M.A. te Breda. Op 21-jarige leeftijd vertrok hij als 2e luitenant der infanterie naar Indonesië, waar hij drie jaar bleef. In October 1938 was hij, nu kapitein Spoor, wederom in de tropen belast met stafwerk van bijzondere aard. Toen de oor log in het Verre Oosten uitbrak, werd mede door zijn arbeid al wat Japanner was tijdig achter de tralies gezet en naar Australië overgebracht. Toen de Japanse invasie naderde, ging kapitein Spoor met den regeringsopdracht naar Australië, waar "hij werd toe gevoegd aan het hoofdkwartier van generaal Mcarthur. Na Japans capitulatie keerde hij als kolonel en directeur van de Nefis in In donesië terug. In Januari 1946 werd hij bevor derd tot generaal-majoor. In Sep tember 1946 volgde zijn benoeming tot luitenant-generaal, comman dant van het leger in Indonesië en hoofd van het departement van oorlog aldaar. Op 23 Mei 1949 tekende H.M. de Koningin het besluit tot zijn bevordering tot generaal. Generaal Spoor is o.a. comman deur in de Orde van Oranje Nas sau en drager van de Medal of Freedom met de palmen. •Generaal Spoor was een harts tochtelijk beoefenaar van muziek. Reeds op zeer jeugdige leeftijd leerde hij het vioolspel, waarin hij zich op latere leeftijd steeds meer bekwaamde. Behalve muziekbeoe fenaar was hij een uitstekend kenner der Franse letteren. Hij was een harde werker, die werk dagen maakte van 's ochtends zeven uur tot middernacht met slechts een kleing onderbreking voor de maaltijden. Een knap strateeg, die twee politiële acties leidde. Befaamd werd de verove ring van 't vliegveld Magoewo bij Djogja door Nederlandse para chutisten in de morgen van de eerste dag der tweede politiële actie. Toen mevrouw Spoor gister morgen op Schiphol wachtte op het vertrek van het vliegtuig, waarmede zij naar Indonesië zou vertrekken, werd haar de droeve tijding medegedeeld. Bij het ver trek van mevrouw Spoor waren aanwezig enkele familieleden en minister Schokking, die namens de regering aan mevrouw Spoor deelneming betuigde. Naar het Amerikaans door BESSY KIVING 37o Het was al laat, toen mijn heer Leigh opstond om afscheid te nemen, en terwijl hij zijn handschoenen aantrok keek hij ernstignaar Edna en zei: „Ik kom over een paar dagen terug om je enige plannen te laten zien, die ik voor een nieuw huis heb gemaakt, dat ik binnenkort hoqp te laten bouwen. Clara en ik zijn het niet eens over enkele zuilen en bogen en ik zal u en mevrouw Murray oproepen als mijn bondgenoten in deze archi tectonische oorlog." Edna zweeg, maar de vrouw des huizes antwoordde zonder aarzelen: „Ja, kom zo vaak als je kunt, Gordon, en vrolijk ons wat op. Want het is hier vrese lijk saai zonder Norman Ar thur." „Gesteld u zwoer deze onver beterlijke vandaal eens af en u nam mjj aan in zijn plaats? Ik zou tonen een model zoon te zijn." „Heel goed. Ik zal hem in kennis stellen met je voorstelen hem dreigen, dat het dadelijk wordt uitgevoerd, als hij niet spoedig thuis komt." Mevrouw Murray belde een bediende om mijnheer Leigh uit te laten en zei met zachte stem: „Wat een aardige man is die Gordon! Als ik een dochter had, zou ik hem voor haar als man uitzoeken. Waar ga je heen Edna?" „Ik heb een manuscript op de leestafel laten liggen en daar het zeldzaam en zeer waardevol, is, wil ik het weer op zijn plaats leggen vóór ik naar bed ga." Zij stak een kaars aan, tilde de zware foliant op en bracht die langzaam naar de kamers, waar zij nu bijna iedere dag kwam. Die middag had zij de deur op slot gedaan, maar de sleutel er in gelaten met het plan de foliant terug te brengen, zodra zij aan mijnheer Leigh de be wuste passage zou hebben laten zien. Nu zij de rotonde doorliep, scheen er een onverwacht geluid als van een stoel, die over een marmeren vloer schoof, vanuit de volgende kamer te komen en zij stond stil om te luisteren. Bij 't flikkerend schijnsel van dé kaars zag het triomferende gelaat van Siva en de afschuwe lijke adder, gewonden om zijn arm, er nog onheilspellender .zit dan anders, als wilde het haar waarschuwen niet nader te ko men. Toch was alles nu stil, be halve '1 gerinkel van een bel daar beneden in het park, waar de schapen lagen vastgebonden onder de ceders. De deur ope nende, die op een kier stond, trad zij binnen. Zij hield het licht hoog boven haar hoofd en keek enigszins zenuwachtig de kamer rond. Maar ook hier was alles even rustig en het enige wat er bewoog was haar scha duw, die lichtelijk trilde, door dat het kaarslicht filkkerde over het koude, glanzende witte mar mer. De karpetten en gordijnen zelfs de rijke zijden drape rieën voor de boogvormige in gang waren allen opgeborgen en Edna beefde, toen zij door de beide kamers keek. Toch stelde zij zich gerust, dat zij de oorzaak van het geluid had ge hoord en opende de kast waarin de manuscripten werden be waard. Toen zij deze zag keerden haar gedachten terug naar het "Onderweg), dat haar deze avond had beziggehouden en zij her innerde zich plotseling 't ge wicht, dat de geleerden bij der gelijke woordafleidingen hech ten aan oude Coptische inscrip ties. Zij namvan de boeken plank een groot boek, bevatten de vele afdrukken van deze let ters en tekeningen van triomf tochten uitgehouwen in graniet- blokken en voorstellende de ge vangenen en weidse hofhouding van de een of andere Ramses" ol Sesoshis. Terwijl Edna gebogen zat over de tekeningen in het boek, voor een poosje al het andere verge tend, werd zij zich plotseling be wust van de tegenwoordigheid van iemand anders in de kamer, want ofschoon er een volmaakte stilte heerste, had zij een zeker gevoel van de nabijheid van het een of andere menselijke wezen en met een schok keek zij op, verwachtend een paar ogen op zich te zien gevestigd. Maar geen levend wezen ontmoette haar blik de magere, gebogen gestalte van de Krimbrische pro fetes tekende zich spookachtig wit, af tegen de muur en de hel dere, blauwe, waarzeggende ogen schenen de duisternis te doordringen. En de onverbroken stilte van de nacht ging over alle dingen, omhullend zelfs het ge klingel der schapebellen, dat verklonken was onder de olm- bogen. Wetende dat geen bijge lovige angst haar ooit tevoren had aangegrepen, stond zij op, nam de kaars en begon de twee kamers te doorzoeken, maar met even weinig resultaat als tevo ren. „Er is hier zeker iemand, maar ik kan niet uitvinden waar." (Wordt vervolgd.) Mevrouw Kiès vergezelt mevr. Spoor op haar reis naar Indone sië. Er bevinden zich geen andere passagiers in het toestel, dat be stemd is voor postvervoer. In verband met het overlijden van generaal Spoor waait de vlag halfstok op de ministeries van overzeese gebiedsdelen, oorlog en marine. Het Franse persbureau A.F.P. seinde voor het overlijden nog, dat generaal Spoor bij tijden bij kennis was. Hij reageerde slechts zwak, toen dr Beel hem zijn bevordering tot generaal me dedeelde. Het was tijdens het die-' teren van brieven aan zijn secre taresse op Maandagmorgen, dat hij plotseling ineenzakte. Hij had nog de kracht, om een dokter te vragen. Op het hoofdkwartier van de Kon. Marine te Amsterdam heb ben de officieren van de Ma rine eergistermorgen luitenant admiraal Helfrich, de per 1 Ja nuari j.l. afgetreden bevelheb ber der zeestrijdkrachten, ge huldigd en 'hem een schilderij aangeboden. een bijeenkomst gehouden, waarin de plannen zijn besproken en de mogelijkheden overwogen. Er is toen contact gezocht met de Jong en een zekere Dronkers, die op een later in de middag in een café aan de Leliegracht ge houden nieuwe bijeenkomst een speech van een half uur heeft ge houden. Het optreden van de Rijkspoli tie in Februari van dit jaar, waarbij o.m. de Jong, Dronkers en Werenstein werden aangehou den, gooide de plannen in de war. Verscheidene mensen, die aanvan kelijk wel mee wilden doen, wer den bang en van financiële bij dragen kwam niet veel. EEN NIEUWE ACTIE. De plannen werden evenwel op een laag vuurtje warm gehou den en juist dezer dagen zou op nieuw tot actie worden overge gaan. Eergisterennacht is daarom door de Rijkspolitie een inval ge daan, zowel bij Koelman in Drie bergen, als bij Pauw in Maartens dijk. Een groot aantal foto's van Hitier, een portret van Mussert en een uitgebreide corresponden tie tussen de leden van het co mité onderling werden in beslag genomen. Ook de kas, inhoudende de somma vanf 11.viel de politie in handen. Dit bedrag, dat wel bewijst, dat het succes tot nog toe niet groot is geweest, heeft men maar gelaten, waar 't was. De portretten van de „Füh- rer" en de „Leider" heeft de po litie maar meegenomen. De belangrijkste vondst was evenwel een lijst van mensen, die voor hulp in aanmerking kwamen. Verscheidene van hen worden nog steeds gezocht, hetzij omdat zij uit een kamp wisten te ont snappen, hetzij om andere reden. Doordat de lijst ook hun onder duikadressen bevatte, konden zij onverwijld ingerekend worden. Hieruit blijkt opnieuw, dat het uiteindelijk doel 'van de vereni ging was, hulp te verlenen aan mensen, die nog bij de justitie in het krijt staan. Van de zijde van de Rijkspolitie deelde men mede, dat met het op rollen van deze vereniging in sta tus nascendi zeer waarschijnlijk definitief een einde is gekomen aan alle pogingen van vroegere I N.S.B.'ers om opnieuw enige or ganisatie in het leven te roepen. Woensdagmorgen ls in de Zeeuwse hoofdstad, a. b. van de 'werking Kempenaar „Mawa", de tentoon stelling van de Gouden Koets en Creme Calèche met de gala uniformen officieel door de Com missaris der Koningin, jhr. mr A. F. C. de Casembroot, geopend. Tal L. H. Sark namens het bestuur van het Kon. Julianafonds. Ook hij bracht dank aan H.M. de Koningin en aan de opperstal meester voor de grote mede bij de organisatie van deze tentoonstelling. Hierdoor is me:i in de gelegenheid het sprookje van de Gouden Koets voor een ieder bereikbaar te maken, aldus spr. Mr Sark herinnerde verder aan het feit, wniinb- i Mr\Tjeenk dat hij 9 jaar geleden kort na h w a' opperstalmeester van de r in Middelburg was ge- H M de Koningin, de heer Bis- weest ePn het deed he^ gen«e_ schof van Heemskerk, leden van gen thans te kunnen constate- G.S. en burgemeesters van enkele Jen dat de Zeeuwse hoofdstad Walcherse gemeenten, woonden in het teken van de reConstruc- de opening by. tig staat Laat ons tezamen Voor de officiële opening bouwen, zo besloot spr., tot heil sprak de burgemeester van van ons volk. Hierna sprak nog Middelburg, jhr mr W. C. Sand- jmr C. W. Kroes, voorzitter van berg tot Essenburg een wel-1 de Stichting Ned. Particuliere komstwoord tot de genodigden, i Binnenvaart. Spr. bracht H.M. waarbij hij zei, dat het ge- dank, dat zij een zo kostbare meentebestuur het zeer op prijs lading aan de binnenscheep- stelde, dat Middelburg de eer te beurt valt, de eerste plaats te zijn, waar de tentoonstelling wordt gehouden. DE OPENING. Het overlijden van generaal Spoor, de opperbevelhebber van onze troepen in Indië, betekent voor ons land en in 't bijzonder voor onze troepen in Indië een zware slag. Generaal Spoor heeft getoond een man te zijn van hoge kwa liteiten. Op voortreffelijke wijze heeft hij in uiterst moeilijke omstan digheden zijn zware taak ver vuld. Zijn militaire capaciteiten werden algemeen erkend. Dat hij een voortreffelijk aanvoer der was, is o.m. gebleken by de tweede politionele actie. Dat hij daarbij niet bereikte, wat bereikt hadmoeten wor den is waarlijk niet zijn schuld. De „politieken" hebben hem lelijk dwars gezeten en hem op allerlei wijze gedwarsboomd. Maar het waren vooral ook zijn persoonlijke eigenschappen die hem algemeen bemind maakten. In alles heeft hij met onze jongens meegeleefd. Hij stond naast hen in al hun moeilijkheden, als gevolg van het eindeloos praten en het al tijd maar weer toegeven aan de eisen van de oproerige benden en de destructieve politiek van de Partij van de Arbeid. Er is veel van hem geëist. En het is niet onwaarschijnlijk, dat menselijk gesproken zijn leven is verkort door de halfslachtige politiek der rege ring, die naar hij zelf waar schuwde oorzaak was, dat onze jongens in Indië gebruikt wer den als doelen in een schiettent. Dr Beel ging heen. Maar generaal Spoor, hoe diep ook geschokt, bleef op zijn post. Evenals zovelen van zijn sol daten is ook hij gevallen op 't veld van eer. Met dankbaarheid mag het vaderland zijn nagedachtenis als van één zijner grote mannen in ere houden. Jhr de Casembroot begon zijn rede met zijn dankbaarheid uit te spreken aan H.M. de Konin gin en allen, die hebben meege werkt om deze tentoonstelling te houden. De vele verzoeken aan H.M. gericht om de beide koetsen ten toon te stellen heb ben haar doen besluiten, hier- vaart heeft toevertrouwd. Mr Kroes zei verder voldaan te zijn dat de binnenvaart aan deze tentoonstelling heeft kunnen meewerken en dankte voor de kosteloze beschikbaarstelling van de materialen voor de be kleding van 't schip. Spr. sprak de hoop uit, dat de grote zor gen, die men heeft voor 't trans port, ruimschoots zullen wor den vergoed door een grote be langstelling. Nadat door het ge meentebestuur verversingen waren aangeboden, nodigde wethouder J. W. Kögeler het gezelschap uit de restauratie werken aan het stadhuis te be zoeken, waaraan velen gaarne gevolg gaven. Zoals geTneld, werd Dinsdag middag op een weiland aan de Patijnweg te Goes een fokvee keuring gehouden. Door de re gen, die bijna gedurende de hele keuring viel was de belangstel ling niet zo groot als zij wellicht bij betere weersomstandigheden geweest zou zijn. In totaal wer- I den ruim 40 dieren aangevoerd j van over het algemeen goede aan gevolg te geven. Spr. noem- kwaliteit. Ter demonstratie waren de dit een mooi gebaar, dat zeer ook aanwezig de 5 stieren, die men voor de Kunstmatige Inseminatie gebruikt. Deze dieren gaven een zeer goede indruk en doen dan ook voor de toekomst alle goeds verwachten. In totaal waren 8 stieren aanwezig, die allen een kwaliteitsprijs kregen. op prijs wordt gesteld. Jhr de Casembroot wees verder op het feit, dat de opbrengst van de tentoonstelling ten goede komt aan het Kon. Julianafonds, dat zich ten doel stelt steun te ver lenen aan sociale instellingen. Zo komen o.m. stichting van sanatoria, ziekenhuizen, tehui zen voor ouden van dagen en verwaarloosde kinderen voor hulp uit dit fonds inaanmer king. Ook op medisch gebied wordt hulp verstrekt in de vorm van geldelijke bijdragen aan de Kruisverenigingen. Spr. sprak de hoop uit, dat deze ten toonstelling zich overal in een warme belangstelling zal mo gen verheugen, in de eerste plaats als blijk van sympathie van ons volk Voor het Huis van Oranje en tevens oir op deze De volgende dieren werden ge keurd: Stieren. Adema 9 van de Beu kenhoeve, Gebr. Wagenaar, Kloe- tinge; Frans -315 van Groenhoven, rogge, 78 p.; 7 Jans van A. C. Noteboom, 78 p.; 8 Martha 2 van fa D. Bakker, 78 p. Tweede kalfskoeien. 1 Janna van Gebr. Buijsrogge, 80 p.; 2 Do ra 20 van P. Wagenaar, 79 p.; 3 Dora van J. Meeuwse, 79 p.; 4 Ella van dezelfde, 78 p.; 5 Mar griet van P. Wagenaar, 78 .p.; 6 Margriet van Gebr. Buijsrogge-, 78 P- Derde kalfskoeien. 1 Blondine 4 van Gebr. B&ijsrogge, 82 p.; 2 Ina van P. Wagenaar, 80 p.; 3 Mina "van G. Hijnsdijk, 80 p.; 4 Plona 20 van Gebr. Rouw, 79 p.; 5 Plona van P. Wagenaar, 78 p. Vierde kalfskoeien. 1 Blondine 3 van Gebr. Buijsrogge, 84 p.; 2 Vera van P. Wagenaar, 82 p.; 3 Mina 15 van Gebr. Rouw, 82 p.; 4 Margriet van J. Meeuwse, 82 p.; 5 Sientje van Gebr. Buijsrogge, 81 p.; 6 Hendrika van Gebr. Rouw 81 p.; 7 Gretha van P. Wagenaar, '80 p. Oudere melkkoeien. 1. Coba G. M. Timmerman, Goes; Frans van P. Wagenaar, 83 p.; 2 Gerda van Rooskes Lindeberg, Mevr. Peeman Kakebeke, Goes; de K.I. stieren: Grietjes Eduard van Houkeshoef, Matador van Marie 9, Frans Adema van Groenhoven, Adema 42 van de Beukenhoeve, Rotterza Sikkema 89. 4 van Gebr. Rouw, 82 p.; 3 Truus van P. Wagenaar, 81 p.; 4 Coba 12 van C. Karelse, 81 p.; 5 Rika van Gebr. Buijsrogge, 80 p.; 6 Coba van P. Wagenaar, 78 p. Groepen van 3 koeien. 1 Gebr. Buijsrogge; 2 Gebr. Rouw; 3 P. wijze gelden beschikbaar te van B. n7 van" Nieuwenhuize, 79 stellen voor het Kon. Juliana-'p.; 3 Griet van Gebr. Buijsrogge, fonds I 79 p.; 4 Hera van P. Wagenaar, ANDERE SPREKERS. 79 p.; 5 Josina van J. Meeuwse, Eerste kalfskoeien. 1 Miep van Wagenaar; 4 J. Meeuwse; 5 Gebr. Gebr. Buijsrogge, 80 p.; 2 Annie Buijsrogge. Vervolgens sprak nog mr H. 78 p.; 6 Bertha van Gebr. Buijs- ceerd. Verder waren nog 4 kalf vaar zen aanwezig van goede kwaliteit, die niet nader werden gekwalifi-

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1949 | | pagina 2