Noorwegen laat zich niet door Rusland afschrikken. Generaal Papagos Onder het kasteel van „Koning Olaf" worden goederentreinen gerangeerd. De kwestie van de Russische vrouwen in de Algemene Vergadering. EDNA EARL VOOT^ d%o%!t-^s'Zt7clT- ^ote meubelfabriek te Vlaardmgen afgebrand. Dictatoriaal Kabinet en slappe regerings partijen. heeft het vertrouwen van het Griekse volk. Oud-Gouverneur van Sumatra's Oostkust gaat in hongerstaking. FEUILLETON Woensdag 27 April 1949 ZEEUWSCH DAGBLAD Pagina 3 Het is begin 1949. In de grote hal van het gebouw van de Generale Staf wacht een aantal hoge legerleiders op de komst van de nieuwe opperbevelhebber. Precies op de vast gestelde tijd treedt hij binnen. Met zijn doordringende ogen kijkt hij zijn ondergeschikten strak aan. Dan doet hij enkele stappen naar voren en een voor een de rij afgaand geeft hij hun een kort bevel. „U meldt zich morgen op de Generale StafU neemt het commando over de tweede divisie op zich II kan ik niet meer gebruiken." In enkele minuten heeft een rigoureuze reorganisatie haar beslag. Verscheidene oudere generaals zijn ontslagen. Nieuwe commandanten nemen hun taak aan de fronten over. Commentaar is er niet. Het is de eerste daad van generaal Alexandros Papagos. En het kenmerkt hem. Hij is een man van weinig woorden. Een militair in hart en nieren. Lastig voor zichzelf en voor anderen. Plichtsbetrachting en discipline beheersen zijn leven. Alhoewel het klimmen der ja ren z in gezicht een wat zach tere uitdrukking gegeven heeft, kunnen zijn ogen koel en staal hard iemand aankijken. Die ogen spreken krachtiger taal dan menige mond. Eens de glo rierijke leider van het Griekse leger, dat de Italianen tot ver in Albanië wist te drijven, heeft hij op vijf-en-zestigjarige leef tijd in een van de donkerste uren in de geschiedenis van zijn land opnieuw de zware taak van opperbevelhebber op zich geno men. Twee eisen heeft hij ge steld. De ene was volkomen vrijheid van handelen. De an dere een leger vrij van politiek. In zijn kleine werkkamer op de eerste etage van de Generale Staf heb ik met hem gesproken. Een gesloten, grimmige man, die met tegenzin schijnt te praten. En als hij iets zegt weegt hij de woorden eerst zorgvuldig af. Als ik hem vraag of hij een zichtbare verbetering kan waar nemen in de algemene toestand sinds verleden jaar, antwoordt hij kortaf: „Daar kan ik niet over oordelen., verleden jaar voerde ik het commando nog niet". Over de sterkte van het leger is hij zeer vaag. Maar als ik zelf getallen noem bevestigt hij ze. Het leger bestaat uit 197.000 man. De gendarmerie staat daar buiten. De bewapening is vol doende. Bommenwerpers zijn er echter niet. Er zijn nu vier Dakota's voor dat doel omge bouwd. Het is echter nodig, dat men over lichte bommenwerpers kan beschikken. Een aanvraag er voor is ingediend. „Is het leger zo groot ge noeg?" De generaal geeft een diploma tiek antwoord. „Als het groter was zouden we sneller een einde aan de on rust kunnen maken." „En is uitbreiding niet moge lijk?" „De regering heeft er steeds om gevraagd.... het is een kwestie van credietmis schien geeft Amerika dit jaar een ruimer crediet." Generaal Papagos zegt het met een dui delijke machteloosheid. Het is meteen een bewijs hoe betrekke lijk zijn onafhankelijkheid in de praktijk is. Als een schooljon gen, die de gastvrouw bedankt voor de prettige middag voegt hij er zonder enige overtuiging aan toe: „Het Griekse volk is de Verenigde Staten zeer dankbaar voor de steun". Over de zomerplannen laat de generaal zich niet uit. Het is echter een publiek geheim, dat de pogingen van verleden jaar om de rebellen van binnenuit te vernietigen, gefaald hebben. Nu werkt men andersom. Men wil hen van het Zuiden naar het uiterste Noorden drijven. De Pe- loponesos is al schoongeveegd. Thans is het vasteland aan de beurt. Als alles verdreven is is het verder zaak de grenzen met Albanië, Joegoslavië en Bulgarije zo goed mogelijk te bewaken. Hermetisch sluiten is uitgesloten. Daar is de twaalfhonderd kilo meter lange grens te lang en te onherbergzaam voor. Maar wel kan men de infiltraties tot een minimum beperken. De generaal vertelt, dat er in Januari naar schatting 25.000 tot 26.000 rebellen waren. Sinds dien zijn er meer dan 10.000 ge dood of gevangen genomen. Een deel van deze verliezen is aan gevuld. De belangstelling in Griekenland voor het commu nistische leger is echter niet groot. Men moet het hebben van de Slavo-Macedoniërs in de grensgebieden. Op het ogenblik In een half uur tussen een stafbespreking met de Britse generaal Down en een spoed- conferentie met zijn Ameri kaanse collega Van Fleet heeft de Griekse opperbevel hebber generaal Alexandros Papagos een interview toe gestaan aan onze speciale verslaggever Alfred van Sprang. tracht men mensen aan te wer ven, die vroeger van Grieken land naar Albanië gevlucht zijn. Een adjudant komt binnen en fluistert, dat generaal Van Fleet er is. Generaal Papagos staat meteen op en maakt met zijn hand een verontschuldigend ge baar. Onder het afscheid nemen stel ik mijn laatste vraag. „Verwacht u dit jaar een ein- Naar wij vernemen heeft de oud-gouverneur van Sumatra's Oostkust Jhr B. C. van Suchte- len aan Hare Majesteit de Ko ningin een telegram gezonden, waarin hij zegt: „Ik ben diep beschaamd over het slingerende, karakterloze, onbekwame Indische beleid van het Nederlandse kabinet, dat, in plaats van krachtig zelfbewust op te treden, de guerilla tracht af te kopen middels de capitu latie aan de Kremlin-, tevens dol lar- en sterling-sateliet Sofekar- no. Dat helpt bovendien natuur lijk niets en de regering kan doorgaan met wekelijks goed koop leedwezen betuigen over door haar schuld nodeloos ge offerd bloed. Met dergelijke houding wordt onze nationale eer in binnen- en buitenland opnieuw door een dieptepunt van vernedering gesleurd. Als protest daartegen zal ik, waar elk ander middel strandt, op ministeriële onaandoenlijk heid en lauwheid met ingang van Zaterdag 30 April in hon gerstaking overgaan, net zoo lang tot een radicale wijziging in het Indische beleid zal wor den ingeluid, gepaard aan af treden der hoofdschuldigen." Afschriften van dit telegram zijn gezonden aan de raad van State, aan de ministerraad en aan de voorzitters van de Eerste en Tweede Kamer. de van de moeilijkheden?" Ook hier laat de generaal zich uiterst voorzichtig over uit. „Het is onmogelijk over mili taire operaties iets vooruit te zeggenik ben echter opti mistischet alors.... au re- voir, m'sieur". Generaal Van Fleet en zijn staf komen door de andere deur binnen. Het is niet lastig te gis sen waar zij over komen spre ken. Het is waar heel Grieken land dezer dagen over spreekt: het communistische congres over de stichting van een autonome staat Macedonië. Het is de ken nelijke poging deze denkbeel dige staat thans een reële basis te geven. Nieuwe zorgen voor generaal Papagos. Het Griekse volk heeft al zijn hoop op deze vastberaden man gevestigd. De man, die met een aureool van macht om zich, dat volk een krachtige stimulans gegeven heeft toen het moreel lager was dan ooit. Ook in het leger. Een stille werker, die niets om uiterlijk vertoon geeft, maar wel trots is op zijn rimpelloos gezicht, dat hij toeschrijft aan het feit, dat hij nog nooit in zijn leven gelachen heeft. Dat kan ik me levendig voorstellen als ik hem in zijn bescheiden werk kamer met een enkele kaart aan de wand, de eenvoudige schrijftafel en het kale zitje in een hoek spreek. En er is zeker nu geen aan leiding om met die gewoonte te breken! ALFRED VAN SPRANG. (Nadruk verboden.) Maandagmorgen is onder grote belangstelling van militaire en burgerzijde, de torpedojager „Tjerk Hiddes" voor een reis via West Indië naar Nederland, uit Soerabaja vertrokken. (Ingez. mededeling, advert.) Als gij ermee opstaat of ermee naar bed gaat... Rheumatische pijnen, knagend en slopend voor en na, onder mijnen langzaam maar zeker Uw hele gestel. Blijf er toch niet mee doorlopen neem Uw maatregelen vóór het te laat is. Doe eens een bloedzuiverende kuur met Kruschen Salts. De aansporende werking van Kru schen op Uw bloedzuiverende organen zal U een openbaring zijn, omdat ge U reeds na een betrekkelijk kort zij het regel matig gebruik met blijde ver bazing een ander mens voelt, jonger, vitaler, niet meer dat stramme en..., vrij van pijn. Vraagt Kruschen by Uw Apo theker of Drogist. DE GUERILLA OP JAVA. Een der eerste foto's gemaakt van de Republikeinse guerilla's op Java, die steeds opnieuw pogen de rust en orde in Indonesië te verstoren. Het zijn over het algemeen slecht geklede lang-harige Indonesiërs, die leven van plundering ten koste van de inheemse bevolking en daarenboven trachten het Nederlandse en Koninklijk Nederlands Indo nesische leger zoveel mogelijk afbreuk te doen. De foto toont een van de guerilla-benden. De langharige leden van de benden hebben gezworen hun haren niet te zullen afknippen voordat de Nederlanders van Java zijn verdreven. vim EEN KLEINIGHEID. Bij de behandeling van het machtigingswetje in de Tweede Kamer, begon minister Drees zijn verdediging met deze woor den: „Bij deze gedachtemuisseling is door de geachte afgevaardigde de heer Schmal opgemerkt, dat het ontwerp dat ons bezig houdt, in wezen een klein ontwerp is. Ik geloof, dat dit in belangrijke mate juist is. Ik geloof dan ook, dat men de betekenis daarvan niet moet overdrijven, hetgeen van een enkele zijde in deze Ka mer misschien wel lichtelijk is geschied." Een KLEIN ontwerp dus, tcaaruan men de betekenis NIET moet overdrijven. Maar om dat kleine ontwerp van weinig betekenis, stelde het Kabinet de Kabinetskwestie. Hieruit blijkt, dat er iets an ders achter zat. Dat de regering ten koste van clles, haar zin wilde doordrijven. Zo wordt met de democratie een spel gespeeld en gaat het steeds meer in de richting van de dictatuur. „En, hoe staat het er bij (laar In Noorwegen, je bent er vorig jaar toch zo'n poos geweest?" Ja,(lat krygen we nu op ons brood. En dan hadden we nog wel gehoopt, reeds weken achtereen, dat ons Noorse bezoek tenminste geen aanslag op onze journalistieke pen had uitgelokt. Nietwaar, Zweden, ja, da&r stelt vooral de zakenman belang in, ryk land, veel handel. Denemarken, op de bodem van een diepe put, probeert omhoog te krabbelen, tjonge, zo Interessant, vrouwen met sigaren en Hollandse jongens op de Deense tuinen. Duitsland, nou, daar ga je eens voor verzitten en 'n verso sigaar opsteken. Maar.... Noorwegen, waarvan we zeker de scheepvaart doodzwijgen om onze koopvaardij niet bang te ma ken, en over welks illegale prestaties in de oorlog we missciiien zwjjgen, omdat daarbij allo illegaliteit van Europa in het niet ver zinkt. Noorwegen, dat maar zo'n kort zomertje en zo'n akelig lange en koude winter heett. Noorwegen, met z'n drie-en-een-half millioen koude en sterk nationaal voelende inwoners. Daar dach ten we in Nederland pas weer aan, toen in de laatste t\jd de kranten vol stonden over de druk van de Sovjets en de toetreding tot het Atlantische Pact. We hebben de natuur van Noorwegen gezien in zomerpracht De ontzagwekkende houtvoor raden, die in de vorm van dui- in de politieke gedragingen van de regering te Oslo was te voorzien, Dat heeft u zelf in de jongste tijd gemerkt. De toetreding tot het zenden boomstammen op beken Atlantisch Pact is Moskou tot en rivieren naar Oslo toe drijven. I nachtmerrie geworden. „Een vre- Hout, hout, papier, export. Eendelievende natie wordt provoce- goed jachtterrein voor ons Minis- rend", zo meenden de opperbazen terie van Wederopbouw! Er be staan in Noorwegen ook bepalin gen voor woningbouw, restricties en vergunningen. Maar er is voorlopig geen woningnood en na wat wij er in de practijk gezien hebben, in dalen of op bergen, langs hellingen en stroomversnel lingen, zal die er wel nooit komen ook. Kijk, dat zit zó: er zijn altijd enkele maanden in het jaar, dat geen ambtenaar er lust in heeft de landelijke dorpen en stedekes te gaan controleren, vanwege ijs, sneeuw en lawines. En hout ligt er genoeg in de rivieren, dus gaat Uw gang maar. De clou is, naar men lachend vertelde, hierin gelegen, dat oude huizen wel hersteld mogen wor den en de meeste controleurs toch niet weten of een bepaald huls er vroeger al stond of niet! Noorwegen is in de zomer maanden verrukkelijk, de lucht is zo ijl en sereen, de schakerin gen en lichte kleur nuances zijn zo heel anders dan in Nederland of Engeland. Wat is zo een mens, die als een kind door de schone schepping loopt, vol vragen, vol bewondering, oneindig veel mooi er dan één, die arrogant van God vervreemd, zich met deze wereld bezig houdt. Rusland heeft veel belang stelling. Dat Rusland veel belang stelt van de rode smidse te moeten zeggen. Noorwegen heeft zich gelukkig niet verder door Moskou laten af schrikken. De les van de tweede wereldoorlog heeft ons gelijkelijk wijzer gemaakt en al maakt Zwe den deel uit van de Europese Raad voor een Verenigd Europa en worden daar op het ogenblik door het gehele land uitgebreide oefeningen van de burgerwacht gehouden, het wenst neutraal te blijven en heeft daardoor als buf ferstaat voor Noorwegen geen waarde meer. Van hetgeen men in sommige kringen vreesde aangaande Rus sische maatregelen, is niets te recht gekomen. De honden blaf ten en drongen met in Finland gestationeerde Russen naar de Noorse grens op, na onderteke ning van het Pact verstomde alle geluid. Het falen van geïsoleerde neutraliteit is een te duur betaal de ervaring. Het arme Finland, alhoewel er beter aan toe dan het vertrapte Polen, zit nu in een zeer benarde positie. Wat zullen de Sowjets, als het er op aan komt, doen met een legertje van 40.000 man in een geïsoleerde hoek? Het zal er toch niet het zelfde spelletje mee spelen als het geraffineerde lokaas destijds voor Hitier werd gemaakt, alsof het Finse leger bestand was tegen het Russische! Zolang het echter rustig blijft, heeft althans Noor wegen niet zo het gevoel, tussen de tanden van een Oost-West notenkraker te zitten. Puf, puf! Naar het Amerikaans door BESSY KIVING „Wie was er dan bij je?" „Niemand, alleen Grip mijn hond." „Had je dan geen familieleden of vrienden in de trein?" „Die bezit ik niet. Ik ben al leen op de wereld." „Waar kwam je vandaan?" „Chattanooga." „En waar ging je heen?" „Mijn grootvader is overleden en ik had niemand meer, om voor mij te zorgen en nu wilde ik naar Columbia gaan om daar op de katoenfabrieken werk te vinden." „Hm! Daar moet je lange da gen maken en hard werken." Hij streek met de hand door de grijzende baard en dacht een ogenblik na, waarop Edna ver legen vroeg: „Als 't mogelijk is, mynheer, zou ik zo graag willen weten wat er met mijn hond ge beurd is." De dokter glimlachte en keek enderzoekend rond. „Heeft iemand ook een hond in de trein gezien?" Een van de remmers, een fors uitziende Ier, nam zijn pijp uit de mond en zeide: „Ja, mijnheer, ja zeker! en een kwaadaardig beest, zoals ik er rog nooit een gezien heb. Zijn beide achterpoten waren ver brijzeld en toen heb ik hem met mijn bijl een slag op de kop gegeven om hem uit zijn ellende te helpen. Nu ligt hij daarginds tussen de wagons." Edna hield haar hand voor de ogen en drukte haar gelaat in het gras om de tranen te kun nen verbergen, die zij niet ver mocht terug te dringen. Op dit; ogenblik werd de dokter geroe- j pen, en nu lag het kind daar al leen, vol van gedachten. Haar smartelijke overpeinzin gen werden afgebroken dooi- de opgewekte stem van dr Rodney, die bij haar terugkwam, verge zeld van een elegant geklede dame van middelbare leeftijd. „Ah, mijn dappere kleine heldin! Zeg eens hoe je heet." „Edna Earl!" „Heb je geen familie?" vroeg de dame, bukkend om haar nauwkeurig op te nemen." I „Neen, mevrouw.' „Zij is een aardig kind, me vrouw Murray, en als u de zorg voor haar voor enkele weken op u tkunt nemen, tot zy weer' in staat zal zijn te lopen, dan' zóu u een goede en liefderijke daad doen; haar koorts is toe nemend, en zij zelf heeft onmid dellijk zorg nodig. Zou het u ge legen komen haar dadelijk naar uw huis te laten brengen?" „Zeker dokter; bestel het rij tuig zo spoedig mogelijk. Ik heb een matras meegebracht om haar de tocht wat gemakkelijker te maken. Arm klein ding! Natuur- meisje, en mocht tot haar ge noegen ontdekken, dat zij in die pen slaap was gevallen. Daarna ging zij naar beneden, om het ontbijt te gebruiken. Het duurde verscheidene uren, al vorens Edna ontwaakte, en toen zij haar ogen opende, en de ele- lijk komt u spoedig eens naar| gant gemeubileerde grote kamer haar kijken, en ik zal er zorg i rondkeek, was zij geheel verbijs- voor dragen, dat zij goed ver-1 terd en kon maar niet begrijpen, pleegd wordt, totdat zij weer ge-1 waar zij zich bevond, heel genezen zal zijn. Hier Hen-| Eindelijk zag zij mevrouw ry, jij en Richard moeten haar Murray, die in een gemakkelijke opnemen en op de matras in net stoel bij een der vensters zat, rijtuig beuren. Denk er aan, dat met een boek in haar hand. Edna je haar niet stoot of bezeert." herinnerde zich alles en vond Gedurende de rit sprak me-1 gelegenheid het gelaat van die mhnd een woord, en Edna hadvrouw te bestuderen. Het was zo'n hevige pijn, dat zij voortdu- een schoon, fijn, doch trots ge rend met gesloten ogen lag. Ein-laat, maar er lag een uitdruk- delijk reden zy een laan op, del king op van voortdurende on tvielen maakten over de kiezel-; rust; en reeds enige grijze ha- stenen een krassend geluid, watl ren kwamen onder 't mooie kan- haar aandacht trok, en toen het ten ochtendmutsje uit, terwijl rijtuig eindelijk stil hield, en zij een brede marmeren trap opge dragen werd, zag zij, dat zij een groot prachtig huis binnenging. „Breng haar in de kamer naast de mijne", zei mevrouw Murray, hen de weg wijzend. Al heel gauw was Edna ont kleed en neergelegd in een prachtig besneden ledikant op sneeuwwitte lakens, waarop het roodzijden bedgordijn een rose- aclitige gloed verspreidde. Me vrouw Murray sloot de blinden cok lijnen van zorg op voorhoofd en om de mond te ontdekken waren. Toen mevrouw Murray bij het omslaan van een blad van haar boek, haar oog onwillekeurig naar het bed wendde, ontmoette zij de nieuwsgierige blik, die zo vast op haar gericht was. Zij stond op en ging naar de lij- deres toe. „Hoe gaat het Edna? Ik ge loof, dat dat je naam is?" „Dank u, mijn hoofd is veel om het licht buiten te sluiten, en beter, maar ik ben erg dorstig." voelde toen de pols van het (Wordt vervolgd.) Noorwegen en het Atlantische Pact. Het is ten enenmale onjuist te zeggen, dat de Noorse regering de deelname aan een defensieve vei ligheidsunie als het „Atlantische Pact" slechts met moeite „erdoor gesleept" zou hebben. De ambas sadeur, Morgensteirne, werd op 3 Maart weliswaar door een gehei me zitting van het parlement ge volmachtigd, maar de stemming in het Noorse Storting is bekend: van de 150 leden waren 11 tegen, zijnde de 11 aanwezige communis ten Dat toen het Russisch aanbod voor een non-agressie-verdrag van de hand werd gewezen, spreekt vanzelf. Rond de Oslo-fjord liggen nog nissen van Italië (onder Nero), .Frankrijk (met Karei de Groote), Engeland, Rusland, Spanje, en tenslotte evenzeer het oude Ne derland. Welk een macht en welk een invloed heeft elk van hen in de historie der mensheid gehad... Noorse bases op Spitsbergen. De Noorse bases op Spitsber gen zijn door de houding van de Noorse regering kordaat uit de vingers van Stalin weggehouden. Er zijn ook nog zwakke punten in de Oostzee, doch in verhouding tot de waarde van de Noorse ter ritoria zijn die van geen beteke nis. Zo ontwikkelen zich macht tegen macht, d.w.z. hoe meer la waai Moskou maakt, hoe harder de Europeanen in de vrije landen werken aan het veilig stellen van, ja, men zegt van have en goed. Doch wij weten, dat wij met Gods hulp, ieder op zijn wijze, bovenal de historische voetstappen van de ?"2e Denen en Noormannen uit het geschiedenisboekje. Vlak bij de en llchaam Wlllen beschutten te- haven is op een hoge rots het oude kasteel van Koning Olaf te zien, onder bewaking van de militaire garde bij het Paleis. Onder het kasteel, in de rots, worden tegen woordig goederentreinen geran geerd, anders had men het kasteel gen mensen die een doel nastre ven, dat met dit alles spot. Door de belangrijkheid van die princi piële dingen goed te beseffen, of we nu Noren of Nederlanders of Amerikanen zijn, en daarvoor op de bres te staan, volgen de mate- moeten opruimen! Overigens^^"^„orSn eens^enmk" heeft de aanblik van deze Mid- vandaaS of morgen eens een pak deleeuwse burcht met zoveel ge- j Sj1*J?*„^°°ZfgWa„PL schiedenis achter zich ons sterk!21?'' a ki „tf L geïmponeerd. Er zou een filosofi- ™er <£t daar ?n het Tiom-den vooral baKweUdinon nZZ I kleiner in aanta]' van dit land vergelijken me! dl1 maar van overtuiging, niet minder bewogen geschiede- J. P. de Klerk. In een resolutie der juridische commissie, die de zaak te Pa rijs behandeld heeft, is aan de algemene vergadering der Ver enigde Naties gevraagd om te beslissen, of de weigering van de Sowjet-Russische regering om Russische vrouwen, die met buitenlanders getrouwd zijn, toe te staan de Sowjet-Unie te ver laten „in staat is vriendschappelijke betrekkingen tussen lan den" te verstoren. De resolutie beveelt aan, dat de Sowjet-Unie haar houding in dezen zal wijzigen. De kwestie is in de Verenig de Naties gebracht door Chili, dat de zaak aanhaalde van me vrouw Lida Liessena de Cruz, een Sowjet-onderdaan en de schoondochter van de vroegere Chileense ambassadeur te Mos- Russische bewering, dat de Sow- jet-vrouwen als „keukenslavin nen" zouden worden gebruikt als zy naar het buitenland zou den gaan, zeide mevrouw Roo sevelt: „Met andere woorden hun echtgenoten zouden kunnen verwachten, dat zij enig huis houdelijk werk doen. Wij zou den willen vragen, wie in de kou. De Sowjet-Russische rege- Sowjet-Unie het huishoudelijk werk doet? De mannen?" ring heeft haar toestemming ge weigerd om het land met haar echtgenoot te verlaten. Mevrouw Roosevelt verklaar de, dat „de heer en mevrouw de Cruz gedwongen worden in de Sowjet-Unie te blijven onder omstandigheden, die, naar wij hebben vernomen, hun reden tot vrees geven voor hun persoon lijke veiligheid en die hun ge nerlei hoop op een normaal le ven toestaan." Mevrouw Roosevelt zeide - Trl P TERRORISTEN VAN DRENTE VEROORDEELD. Gisteren veroordeelde het Asser Bijzonder Hof de Duitsers P. Thümmel en H. Geigolath, resp. tot een gevangenisstraf van 11 en 10 jaar met aftrek. Zij hebben als S.D.-ers vooral in Meppel een ware terreur uitgeoefend. De botsing tussen de regering en de Eerste Kamer over de grenscorrecties heeft het vraag stuk van de plaats der demo cratie in het internationale ver keer opnieuw aan de orde ge steld. En deze keer in scherpe vorm", zo schrijft „Het Vrije Volk", het orgaan van de P. v. d. A. „Hoe zal de invloed der volks vertegenwoordiging behouden blijven nu op economisch, finan cieel, militair en politiek gebied meer en meer beslissingen in in ternationaal verband genomen moeten worden. De pijnlijks wrijving tussen de regering, die haar internationale positie wenste te behouden en da Eerste Kamer, die daardoor in een dwangpositie wgrd gebracht, is een symptoom van deze ont wikkeling. In deze kolommen hebben wij reeds enige malen waarschuwend de aandacht ge vestigd op de moeilijkheden, die ons op dit nieuwe terrein te wachten staan. Het laatst schre ven wij daarover bij de indie ning van het machtigingsont- werp inzake de grenscorrecties. De aanneming van het ontwerp door de Eerste Kamer onder druk heeft de urgentie van onze waarschuwing bevestigd Het is dan ook met instem ming, aldus nog steeds „Het Vrije Volk", dat wij uit „De Volkskrant" de woorden van prof. Romme aanhalen: „Maar in ieder geval betekent wat Vrij dag in de Eerste Kamer ver toond is, toch zeker ook, dat in een schril licht is komen te staan de noodzaak, dat het vraagstuk van de organisatie van de volksinvloed op inter nationaal groeiende regelingen een practische oplossing zal krij gen." Dit vraagstuk is aan de orde. Het zal opgelost moeten wor den, als wij de democratie gaaf willen behouden. Daarom is het voor het democratisch socialis me in een probleem van de eerste orde." En prof. Josephus Jitta con cludeert in de „Haagsche Crt.": „Wij kunnen het tot ons grote leedwezen niet anders inzien, dan dat het buitenlands beleid van onze regering slechts In schyn krachtig is, maar in werke- ïykheid zwak. Krachtig, waar 't niet nodig is, zelfs schaadt. En zwak, waar het er juist op aan komt. Het slechtste compliment, dat men een regering kan maken Maar helaas verdiend. De Regering is ten aanzien van deze grenscorrecties zo verba zend flink geweest. In de Indo nesische kwestie kan zij weer eens wat toegeven! Wat komt het er eigenlyk op aan? Een meerderheid krijgt de Regering toch." Dit laatste is juist het ergste. De P.v.d.A. en de K.V.P. heb ben de mond vol over de de mocratie. Maar als het er op aankomt.. eens 65 genoten van Amerikaanse vrou wen en 350 Sowjet-Russische vrouwen van Amerikaanse man nen toestemming om het land te verlaten weigert. In antwoord op de Sowjet- Machines en meubelen vernietigd. Gisternacht tegen half 2 werd door een nachtwaker brand ont dekt in de Vlaardingse meubel fabriek „Vredenbregt", gevestigd in het pand Koningin Willielmina- haven N. Z. 1, 2 en 3. De brand was uitgebroken op de tweede verdieping en liet zich al dadelijk ernstig aanzien, zodat groot 19-jarig scholier neemt initiatief voor verkiezings stunt. Wim Simonsz, een negentien- jarige leerling van de H.B.S. 1 alarm werd gemaakt, van Dr Gunning in Amsterdam, heeft in Zaandam het initiatief genomen om bij de komende gemeenteraadsverkiezingen een gecombineerde lijst in te die nen door de Middenstandspartij Eer de brandweer, die spoe dig ter plaatse was, arriveerde, was ook de derde en zolderver dieping door de vlammen, die gretig voedsel vonden in het vele Comité Handhaving Rijkseen- brandbare materiaal, aangetast. In hetzelfde pand, dat een lengte heeft van 30, een hoogte van 15 en een breedte van 12 meter, waren ook nog gevestigd een lampekappenfabriek en een wo ning, terwijl de parterre geheel werd benut als opslagplaats van vaten haring en ledig fust. De ACADEMIE VAN BOUWKUNST eigenaar, die spoedig kon wor- VEERTIG JAAR. i den gewekt, heeft nog een groot Het bestuur van de vereni- deel van zijn meubilair en in ging voor voortgezet en hoger ventaris van zijn atelier kunnen heid, de Groep Weiter en de Onafhankelijke Nationale Partij. Hij is overtuigd, dat deze ge combineerde lijst meer dan 800 stemmen zal krijgen, dat is de kiesdeler van de gemeente Zaan- dam. bouwkunst onderricht te Am sterdam herdenkt a.s. Vrijdag het feit, dat veertig jaar gele den door het genootschap archi- tectura et amicitia onder leiding van de architect Willem Krom hout Czn de cursus voor voort gezet- en hoger bouwkunst on derricht werd gesticht. redden, wat bij de meubelfabriek niet meer mogelijk bleek. INVENTARIS VERLOREN. Hoewel de brandweer het vuur met 20 stralen bestreed, en dus ruim 10.000 liter water per minuut® in de brandende massa's werd geworpen, ging de inventaris, bestaande uit grote voorraden meubelen en vele kostbare machines, geheel ver loren. De schade, welke op ruim 3 ton wordt geschat, is slechts gedeeltelijk door verzekering ge dekt. De meubelfabriek en het lampekappenatelier, zomede het pand, dat toebehoort aan de Nieuwe Matex N.V., waren op beurspolissen verzekerd. De voor raden haring en fust, eigendom van de firma W. Kwakkelstein, echter niet. Aanvankelijk zag men gevaar voor de nabij gelegen olietanks van de Nieuwe Matex N.V., die eetbare olieën bevatten. Er stond gelukkig niet veel wind. De meubelfabriek „V reden- bregt" is practisch geheel uitge brand en van de aanwezige ma chines is weinig meer dan een verwrongen massa over. De eige naar van de lampekappenfabriek heeft zo goed als geheel zijn in ventaris kunnen redden. Al met al is de schade groot. Van de bovenverdieping zijn practisch alleen nog wat kale muren over. Het personeel van de meubel fabriek bestond uit 40 man. MAN IN EI GESTIKT. Toen een 56-jarige boomkweker gisteravond in een café op de Weesperzijde te Amsterdam een ei wilde eten schoot dit in zijn luchtpijp. Medische hulp mocht niet meer baten.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1949 | | pagina 3