Psalmen-onlusten te Westkapelle. Ambtelijke bemoeiingen bij bouw werken. Hlu cUh Vcoaiec De pretentieuze en bedillerige Staat. India's Kerk in stormgetij. van een Wachtgelden aan burgemeesters. Recruut. KERK EN ZENDING. Wat iedec Hededandee t/an het ei tnael weien. OFFICIËLE PUBLICATIES Groot-Brittannië bindt de strijd aan tegen de t.b.c. Woensdag 6 April 1949 ZEEUWSCH DAGBLAD Pagina 4 LXXIII. Hoe het met de invoering der nieuwe psalmen te Westkapelle toeging is een geschiedenis apart en wel de moeite waard hier te vertellen. Op aandrang van de ambachts heer Martinus Johannes Veth van de Perre en het gemeentebestuur besloot Ds van der Sloot ook hier de nieuwe psalmberijming in te voeren. Een orgel was er niet in de kerk, maar de schoolmeester voorzanger had een flinke stem en kon dus de gemeentezang lei den. Echter slechts enkelen zongen de nieuwe berijming, het allergrootste deel der kerkgangers zong wel mee, maar de psalmen van Datheen. Ze hadden trouwens geen boekjes met nieuwe psalmen en hadden ook geen zin die te ko pen, vooral niet op bevel, dan ken je de Westkappelaars niet. De nieuwe zingtrant. Het stadje komt echter eerst in rep en roer, als er besloten wordt vanaf Zondag 17 Maart 1776 de kortere zangwijze in te voeren. De voorzanger met enkele notabelen kon zo vlug zingen als hij wilde, de meeste kerkleden hielden zich aan de oude woorden en aan de oude, slepende wijs. En al zette meester Krijger zijn hoed op ten teken dat hij klaar was en de pre dikatie dus kon beginnen (op som mige dorpen zitten soms nog wel ouderwetse mannen met gedekten hoofde naar de preek te luiste ren), de dominee kon niet begin nen vóór de langzame-zangers hun vers hadden klaar gegalmd. Dat heeft zo vele Zondagen ge duurd, toen het stadsbestuur deze onstichtelijkheid in de kerk moe was en de publicatie uitvaardigde, dat iedereen, die wanorde in de kerk maakte, voor enige tijd uit de gemeente zou verbannen wor den. De volgende Zondag waren er ••vee gerechtsdienaars in de kerk om er op te letten, wie het hard^ ste nazongen. Verschillende „op roermakers" werden opgeschreven en moesten de volgende dag op het stadhuis komen, waar ze er danig van langs kregen. Men be sloot de twee ergste dwarsdrij vers te verbannen om die als af schrikwekkend voorbeeld te stel len. De éne was de kleermaker Zacheus. Maar deze had een vrouw en 4 .kinderen, die bij ver banning van het gezinshoofd ten laste van de armen zouden ko men en dat kwam de gemeente wat onvoordelig uit, dus kon Za cheus met een dreigement naar huis gaan. Verbanning van Burggraaf. Dan nummer twee. Dat was Isebrand Leinse Burggraaf, tim merman van beroep, een Friese stijfkop met veel praats, die al ruim 20 jaar in Westkapelle woonde en er warmpjes bijzat. Hij had een zachtaardige vrouw en geen kinderen. Op 5 Juli 1777 kreeg hij de boodschap thuis, dat hij binnen 2 maal 24 uur het grondgebied van Westkapelle moest verlaten, zonder enige op gave van de reden waarom. Hij gaat naar het stadsbestuur om op heldering te vragen over de re den van deze verbanning, maar deze wordt hem geweigerd. Na tuurlijk begreep hij het wel, hij verliet Westkapelle en ging naar Zoutelande, waar Ds Bosboom stond, een tegenstander van de nieuwe psalmen. Grote beroering veroorzaakte deze verbanning van Bruggraaf, die wel geen echte Westkappelaar was, maar wat veel hoger waarde hau bekend stond als een „kind van God". Na- een ruw leven in de zonde was hij op krachtdadige wijze tot bekering gekomen. Vele pogingen werden aange wend om het onrechtvaardige vonnis te doen vernietigen en de verbanning op te heffen. Het zijn vooral de volgende personen, die hierbij op de voorgrond treden: Kornelis de Korte, een boer uit Meliskerke, eveneens een kind Gods, die meermalen met de bur gemeester van Westkapelle heeft gesproken; Willem Wisse van de hofstede Molembaix onder Grijpskerke, van de Stadhouder werden er 40 ruiters en 30 man voetvolk op Westkapelle gedetacheerd om de rust te herstellen. Tevens werd uit naam der Staten afgekondigd, dat het besluit om Burggraaf te rug te laten komen was afgeperst en daarom „van nul en genei- waarde" was, waardoor dus het banvonnis over Burggraaf van kracht bleef: op 20 November 1778, dus nog geen maand na zijn glorieuze intocht, moet hij voor de tweede keer Westkapelle ver- eveneens een begenadigde Gods, iaten mager en pokdalig, maar rad vanDe' ,}rje genoemde landbouwers tong; de Korte, Wisse en Ingelse wor- en dan Lourens Ingelse, een den eveneens gevangen genomen, boer uit de Oranjepolder onder j Na een verblijf in de kerker van Arnemuiden, driftig en opvliegend bijna een half jaar worden de van aard, die graag het gezelschap i eerste twee vrijgelaten, maar Lou- van Gods volk opzocht, maar vol- j rens Ingelse wordt uit Zeeland gens zijn eigen zeggen er geenverbannenhij ging in het tegen deel aan had, hij was nog „een 1 WOordige Zeeuwsch-Vlaanderen onbekeerd beest"; (Hij heeft la- j wonen. ter een paar boekjes geschreven! Ook drie Westkappelaars wer- over deze gebeurtenissen en over den gestraft. Het waren de ver zijn eigen bekeringsgeschiedenis).tegenwoordigers en woordvoerders Ook de inwoners van Westka- Van het volk, dat de terugkeer pelle gaan zich roeren, steeds er ger. Tenslotte dreigen ze het von nis zelf te vernietigen, wanneer Burggraaf zijn vrijheid niet terug krijgt. van Burggraaf geëist had: Lou rens Maartense Kaland wordt ge geseld en voor 30 jaar uit Hol land en Zeeland verbannen; Izak .Ver-straten wordt eveneens gege- Burggraaf u,,g «rugk„w„. (jjj SJ-JSSt&ÜSi En voor dit dreigement is de te pronk gezet met een bord op magistraat gezwicht. Op 27 Oc- de borst, waarop met grote let- tober 1778, na meer dan een jaarters geschreven stondoproerma- verbannen te zijn geweest, wordt ker; daarna kan hij Zeeland ook de stadhuisklok geklept en van verraten. En deze vonnissen wer- de pui wordt afgelezen, dat Burg- den uitgesproken, nadat ze reeds graaf naar Westkapelle kan te- een half jaar gevangen hadden rugkomen. Een vorst kon nietgezeten. feestelijker ingehaald worden!; De bannelingen begaven zich Door 50 boeren te paard en een naar Zeeuwsch-Vlaanderen, toen grote menigte omgeven wordt hij, Staats-Vlaanderen geheten, en gezeten op het paard van Ingelse,1 niet bij de provincie Zeeland be weer in zijn oude woonplaats bin-horend, waar het hun dus toege- nengebracht. Er wordt aan het staan was te wonen, volk verzocht geen sterke drankHet was pas in 1787, dat ze uit te gebruiken en dadelijk uiteen te hun ballingschap mochten terug gaan, wat ook gebeurt. Maar in keren. (Verstrate was er gestor- zijn woning houdt Burggraaf met ven). In dat jaar was Willem V enkele vrienden een feestmaal, na de vernedering van hem en waarbij Ds Bosboom voorgaat in dankzegging tot God. Inkwartiering en verbanning. Inmiddels had het gemeentebe stuur de Staten van Zeeland in gelicht omtrent de oproerige be- vloknig en deze besloten tussen beide te komen. Met toestemming prinses Wilhelmina door de pa triotten met hulp van de koning van Pruisen in zijn waardigheid hersteld en op verzoek van hun vrienden gaf hij de gestraften toestemming naar Westkapelle te rug te keren, waar ze in Augus tus feestelijk werden ingehaald. L. v. W. In het Voorl. Verslag van de Eerste Kamer over de begro ting van Wederopbouw was een vraag gesteld over onnodige ge gevens welke op materiaalstaten moeten worden ingevuld en over de ambtelijke controle op de ingevulde gegevens. In zijn M. v. A. verklaarde de minister niet te kunnen toe geven, dat hier onnodige arbeid wordt verricht. De heer Kraaijvanger, een man van de practijk, bleek daar an ders over te denken. „Ik vind het zo zeide hij pijnlijk het te moeten zeggen, maar het lezen van deze zin snede was voor mij een grote teleurstelling. Voor al degenen, die vandaag den dag met bouwen bemoeie nis hebben, is het een ontstel lende ergernis te ervaren hoe moeilijk en moeizaam alles ver loopt, hoe ontstellend veel vra gen door ambtenaren worden gedaan, hoe verschrikkelijk veel wordt gecontroleerd, hoeveel in stanties moeten worden gepas seerd en hoeveel instanties wen sen of eisen kenbaar maken, die voor andere niet acceptabel zijn. Ik wil hier geen verhaal op hangen over mijn eigen practijk, maar het is werkelijk ontstel lend. Het is zo erg, dat het dik wijls extra energie kost om nog animo te behouden een bouw plan te realiseren. Indien het mogelijk ware, dat de Minister gedurende een maand de leiding van een inge nieurs- of architectenbureau zou voeren, dan ben ik er van over tuigd, dat hij geen M. van A. meer zou besluiten met de woorden: „Dat hier in het alge meen arbeid wordt verricht, die niet strikt nodig is, kan niet worden toegegeven." Gisteren heb ik bij de begro- door PIET VAN DAMME. Plaatjes van JAAP NONNEKES. 67. De bruine merrie zette er uit eigen beweging de sokken in en weldra kwam Knuppeldorp in 't zicht. Vanuit de verte hoorde Pier telkens een luid hoera-geroep. „Zou d'r feest weze? Dan moe'k er nae toe! Vort merrie.' Hoe dichter Pier bij het dorp kwam, hoe vaster z'n overtuiging werd, dat er iets te doen was in 't dorp. „Da's waer ook", riep Pier uit. „D'r zou vandaag rienkrieërij weze in Knuppeldorp. Wat dom van me, da' 'k dae nie eerder an gedocht 'eb! Noe bluuf ik zeker een poosje." Jullie moeten weten, dat Pier een groot liefhebber van ring- rijden was. In z'n jonge jaren had hij zelf nog dikwijls meege daan en menig prijsje in de wacht gesleept. In Knuppeldorp aangekomen, begaf Pier zich dan ook direct naar het terrein, waar de ring-rijderij gehouden werd. Het was er een drukte van belang. De mensen juichten telkens als iemand de ring gestoken had. De paarden briesten en wierpen grote stofwolken op. Hier voelüe Pier zich beter op zijn gemak dan in de speeltuin. ting van Verkeer en Waterstaat iets gezegd over de pretentieuze Staat en over de bedillerige Staat. Ik zal dat hier niet herhalen, maar ik zou hetzelfde kunnen zeggen. Alle instanties stellen eisen te gen elkaar in. Wie ooit te maken heeft gehad met bouwplannen, waarbij door de Afdeling Finan ciering eisen worden gesteld van soberheid, die in conflict komen met de eisen, door de welstand gesteld, met eisen, door Bouw en Woningtoezicht gesteld, die in conflict zijn met de eisen, door een stadsplan gesteld, met eisen, gesteld door het Departement van Onderwijs ten aanzien van scholenbouw, welke in conflict zijn met eisen van een stichting als Stad en Landschap, zal moe ten toegeven, dat door zo veel instanties tegen elkaar in wordt bedild, dat het een acrobatentoer wordt nog iets goeds tot stand te brengen. En als wij in ons land weer iets tot stand willen brengen en iets willen herbouwen van wat in vijf afschuwelijke jaren werd verwoest, dan zal over al deze instanties vaardig moeten wor den een geest van elkander wil len helpen en niet elkander in de wielen willen rijden, van een begrijpen van de moeilijkheden en de wil om ze op te lossen en zal men afstand moeten doen van de glorie, die er blijkbaar in ge legen is om een eigen standpunt te doen zegevieren." De Kaste-geest ook in de Kerk. Tot heden gesloten deuren gaan open. India maakt een bewogen tijd door. De gebeurtenissen wissel tenen, deuren voor het Evan ilPennevruchten gelie zijn opengegaan, die tot op heden hermetisch gesloten schenen. Kerkgenootschappen. Over de toekomst valt weinig In het overige gedeelte van te zeggen. In de stormwind van India ontsprong de Kerk in heden staat de Kerk vooralsnog nauw verband met de invasie j ongeschokt en opent Gods Geest van Westerse politieke macht,haar ongekende mogelijkheden. den elkaar met grote vaart af. ee'"st onder leiding van Portu-j Er is een Kerk in India. Het Begin 1947 nog geen uitzicht op|8aJ en Frankrijk en later onder be„jn js gemaakt; veler harten zijn overeenstemming tussen de Brit- /?.se. bewind van de se Regering en de voornaamste ?e, grote Britse en er is groei politieke partijen in India, al Zendeling William Carey. ,ije Kerk. verklaart Engeland, dat het I ^ff^w'aardige was, dat de \ye behoeven haar vaste voornemen is India binnen afzienbare tijd te ver laten. Volgt de benoeming van Lord Louis Mountbatten tot onderkoning en de onverwachte overeenkomst van 3 Juni. Reeds 15 Augustus wordt de onafhan kelijkheidsdag gevierd en twee nieuwe staten werden geboren, de Indische Unie en Pakistan. De Indische Unie telt ongeveer 330 millioen inwoners in meer derheid Hindoes, en Pakistan ongeveer 70 millioen zielen, grotendeels Muslims. Velen hoopten dat deze ver voor Christus opengegaan en beweging in ons maar even Kerk hier in hoofdzaak groeide rea]jseren, dat op het Indi- S?. C!n__St?A°n.' sche schiereiland één-vijfde deel )jer jngnsjjgjd leeft om te besef fen van hoe groet betekenis dit feit is. perende trek van haar groei is de massa-overgang van gehele groepen. Op deze wijze is in betrekke lijk korte tijd het aantal Chris tenen geklommen tot 8 a 9 mil lioen, waarvan de helft Room sen en de andere helft Pro testanten of Syrische Christenen. De Protestanten worden gees telijk verzorgd door ongeveer 2400 Indische predikanten, ter wijl voor de oorlog ongeveer 5000 Zendingsarbeiders in India werkten. Een zeer belangrijk deling van India een einde zou onderdeel van het Zendingswerk brengen aan de spanning tussen j wordt gevormd door de medische Hindoes en Mohammedanen,dienst. welke in sommige streken al tot bloedbaden hadden geleid. Helaas is deze verwachting niet vervuld. In de Punjab-pro- vincie waarvan het Westelijk ge deelte aan Pakistan, het Oosten aan de Indische Unie was toe gewezen, braken de troebelen erger uit dan ooit tevoren. Hin De opleiding van de Indische predikanten laat nog veel te wensen over, evenals hun sala riëring. En vooral als gevolg van de massa-overgangen, w.o. velen, die voor hun overgang behoor den tot de pariahs van India, is de massa der Christenen onge- does in Pakistan en Muslims in letterd en hopeloos arm, wat in het Indische gedeelte van dehet oog van vele Hindoes een Punjab vielen bij honderden als ernstige belemmering vormt slachtoffers. j zich bij de Kerk te voegen, ter- Millioenen voelden zich nietwijl omgekeerd de Christenen, meer veilig in één van beidedie eeuwenlang verdrukt en staten en begaven zich naar de vervolgd werden, niet gemakke- andere staat, waar ze berooid en wanhopig aankwamen, wan neer ze zo gelukkig waren het leven er af te brengen. Bijzonder gevaarlijk werd de situatie, toen het vuur van haat en moord in September 1947 oversloeg naar Dehli, de hoofd stad der Indische Unie. Geluk kig werden beide Regeringen de situatie langzamerhand meester, maar het is slechts een uitwen dige vrede; het vuur smeult nog en kan elk ogenblik opnieuw uitslaan. De vraag komt op, hoe houdt zich India's Kerk in deze storm wind der gebeurtenissen? Op deze vraag tracht ds mr lijk een Mohammedaan of Hin doe van hoge kaste in hun kring opnemen. Dat is misschien wel één van de droevigste dingen: dat de kastegeest ook in de Kerk nog doorwerkt. Ten tijde van de onafhanke lijkheidsverklaring waren de verwachtingen in de kringen van Kerk en Zending hoog ge spannen. Men voorzag wel moei lijkheden van financiële en or ganisatorische aard, maar daar stond tegenover, dat de Kerk nu eerst recht de kans kreeg, een echt Indische Kerk te worden. Daarna zijn echter de bin- nenlandse onlusten het beeld r-, r, -,/r rr inrmctmuac umubicu liet ucciu D. C. Mulder in een b« Kok te India's" jongste geschiedenis K amnon irovenhnnnn Wnolrio In. I - zijn Kampen verschenen boekje „In-1 beheersen> al zijn er sommige En weer ben je een groentje. De eerste week in de kazerne zal in de herinnering van de re- cruut altijd de week van veel geduldig en verdraagzaam wach ten blijven. De burger moet in deze week, althans aan de bui tenkant worden omgevormd tot mihtair. Er zit een zekere sen satie in deze metamorphose. Al heb je reeds vijf of zes cigaretten uitgezogen voor de deur van de rustkamer van dc fouriertoch begin je de marte ling van het passen met een ze ker enthousiasme. Vreemde, nieuwe kleren, en alles groen. Sergeants graaien in grote stapels militaire kleren, passen, meten, schatten. In een nota aan de TweedeDe korporaal troont op een Kamer over een begrotingswij'zi- grote stapel schoenen, maten ging voor 1947 zegt de minister vragend en geërgerd mopperend van Binnenlandse Zaken o.m., dat als hij een bepaalde schoen niet in totaal 50 burgemeesters uit hunviug genoeg uit de berg weet te ambt ontheven zijn met toeken- voorschijn te toveren ning van een wachtgeld, ingevolge Het mooiste komt echter pas art. 9 van het K.B. van 18 Nov. als op de kamer de officiële 1932. zoals het sedertdien is ge- kleedpartij begint. Alles ivat wijzigd. j burger is verdwijnt, en ieder Van deze oud-burgemeesters ge- tracht te ontdekken hoe hij wel nieten thans 16 geen wachtgeld staat met dat militaire pakkie meer, 4 zijn in overheidsdienst De baretten worden van leeuw- herplaatst en ontvangen nog een tjes voorzien en model op het aanvullend wachtgeld. Van de hoo/d gezet. Kisten aan de voe- resterende 30 oud-burgemeesters i ten, een stijve koppel en en- heeft inmiddels een achttal de 60-.keistukken. En alles groen. Ja, jarige leeftijd bereikt. J groen zijn we. Want zoals we j daar staan zijn we verklede Jakob Kaiser, de door de Sow- burgers, militaire groentjes. Van jets afgezette voorzitter van de binnen en van buiten groen. christen-democraten in de Oos- j Maar als deze phase voorbij is telijke zone, heeft bij de Wes- en we allemaal van buiten mili- telijke bezettende mogendhedentairen zijn komt de tijd dat we erop aangedrongen vredesonder- j ook aan de binnenkant militairen handelingen met de Duitse rege- moeten worden en daarom een ring te beginnen zodra de grond- volgende keer over Orde en wet van Bonn van kracht wordt. Discipline. RECRUUT. Bond Geref. Vrouwenverenigingen Het zijn: prof. dr J. H. Bavinck; De bondsdag van de Bond van Onze kerk zendingskerk; ds A. Geref. Vrouwenver. zal dit jaar! Pos- Het licht van Tambaram; op 31 Mei in Haarlem worden ge- Louise Goemaat: Onder Javaanse houden. Sprekers (spreeksters) I vrouwen> ds J- A- c- Kuilman: dias Kurk in stormwind eon'streken waar van"1 spanning niets antwoord te geven. t merken vau Daartoe geeft hij eerst een, Een massaieemigratie - in de Punjab trekken millioenen van Oost naar West en van West naar Oost heeft de regel matige voortgang van de Zen ding in gevaar gebracht, terwijl j i de Christenen, die tot nu toe verliest in de nevels van de eer- ,door beide p'artijen geSpaard ste eeuwen na Christus. Al heelwerden economisch zeer zwaar vroeg vinden we de bewijzengetroffen werden. aanwezigheid van een1 overzicht van het ontstaan en de geschiedenis der Kerk in India. Deze Kerk is niet van giste ren of eergisteren. Haar geschie denis gaat terug tot zij zich van de Christelijke Kerk in Malabar, verbonden met de Nestoriaanse Kerk in Iraq en Perzië. En toen de Mongolenstorm in de 14, eeuw na Christus de uitroeiing van de Kerk in Azië tengevolge had, bleven de Malabar-Christenen in hun uithoek gespaard en zet ten de oude tradities voort, hoe wel afgesneden van de rest der Christenheid. Aan hun isolement kwam een einde toen de Portugezen in de 16e eeuw op de Westkust van India landden en de Syrische Christenen dwongen zich te voe gen onder het gezag van de paus te Rome. Door de komst dei- Nederlanders in de volgende eeuw, werd deze stap deels on gedaan gemaakt. Een deel der Syrische Christenen brak de band met Rome en thans treft men in deze streken een krach tig bloeiende en economisch sterke Christelijke gemeenschap aan van ongeveer twee millioen zielen, verdeeld over een viertal Maar de andere kant van de zaak is, dat mede door h.et zelf- zullen zijn mevr. v. Heuzeveldt- v. d. Lelie van Slikkerveer en mevr. KokWijmenga van Enschedé over „De grote waarde van gezond gezins leven" en ds J. J. Beukenkamp van Deventer, dr N. J. Hommes van Hilligerjsberg en ds Joh. Mey- nen van Den Haag-West over „De plaats van de vrouw in de kerk". De bijeenkomsten worden in drie gebouwen gehouden. Organisten. De Geref. Organistenvereniging zal haar algemene vergadering houden op Zaterdag 14 Mei te Utrecht. Zendingslectuur. Onder auspiciën van het Zen dingscentrum te Baarn, versche nen bij Kok te Kampen in de „Zendingsreeks" enige boekjes, die de algemene aandacht verdienen. Het Oosten op drift; dr mr D. C. Mulder: India's kerk in stormwind Vooral de twee laatstgenoemde boekjes zijn niet alleen zeer inte ressant, maar ook in hoge mate belangwekkend. Aanmelding- en aangifte voor de bevolkingsregisters. B. en XV. van Middelburg, gelet op het bepaalde' in artikel 112 van het be sluit bevolkingsboekhouding, staatsblad 1936, no. 342; herinneren dc bevolking aan haar verplichtingen, omschreven in de artikelen 3 tot en met 16 van ge noemd besluit brengen als voornaamste ter openbare kennis: le. dat, behoudens afwijkingen, ieder, die in Nederland nachtrust of de daar voor in de plaats tredende rust geniet, onverwijld moet worden opgenomen in één der bevolkingsregisters; 2e. dat ieder moet worden opgenomen in het bevolkingsregister der gemeente, waar hij voornemens is duurzaam of voor on bepaalde tijd als regel zijn nachtrust of de daarvoor in de plaats tredende rust te genieten; 3e. dat in geval van onzekerheid om trent het onder 2e. vermelde bijzondere voorschriften gelden; 4e. dat, behoudens afwijkingen, ieder, die Nederland verlaat, onverwijld van het bevolkingsregister moet worden afgevoerd; 3e. dat bij adresverandering binnen de gemeente de nodige wijzigingen in het bevolkingsregister moeten worden aan gebracht. Voorts, in verband niet het boven staande: a. dat aangifte van vertrek uit of van verhuizing binnen de gemeente mondeling of schriftelijk moet geschieden op de dag van, of uiterlijk vijf dagen na het vertrek (bij het verlaten van Nederland, ten hoog ste vijf dagen tevoren) of na de adres verandering, met opgave van net laatste adres en van de naam der gmeenie, of van het land en de plaats, waarheen ver trokken en het nieuwe adres (zo nodig met opgave van de naam van het hoofd van het gezin) b. dat aan de aangever van een ver- terk, behoudens bijzondere gevallen, on middellijk een verhuiskaart wordt uitge reikt of toegezonden, welke hem dient als bewijs van afmelding en welke binnen vijf dagen moet_ worden ingeleverd bij het bestuur der Nederlandse gemeente, in welker bevolkingsregister de persoon moet worden opgenomen; c. dat ieder, die in de gemeente nacht rust of de daarvoor in de plaats tredende rust geniet en die nog niet in een be volkingsregister is opgenomen of die ten onrechte nog in het bevolkingsregister ener andere gemeente is opgenomen, zich binnen vijf dagen na zijn aankomst in persoon moet aanmelden bij het gemeen tebestuur onder_ overlegging van een pas poort: of ander identiteitsbewijs, indien hij uit een plaats buiten Nederland en van écn verhuiskaart of legitimatiebewijzen, indien hij uit een andere gemeente van Nederland is gekomen, tenzij hij overeen komstig de desbetreffende bepalingen is vrijgesteld van aanmelding; d. dat bestuurders van instellingen, ge stichten of schepen waarin personen on- :cr enig bestuur inwonen, alsmede hotel houders, pensionhouders cu kamerver- I huurders uiterlijk vijf dagen na de op neming of huisvesting of na het vertrek, mededeling moeten doen van de geslachts naam en de voornamen van ieder per soon, die langer dan veertien dagen in j de instelling, het gesticht, schip, hotel, I pension of huis wordt of is opgenomen of gehuisvest, alsmede van ieder zodanig persoon, die daaruit vertrekt; e. dat overtreding van de voorschriften Wordt gestraft volgens de wet; f. dat voor persoonlijke aanmelding en voor mondelinge aangifte voor het be volkingsregister gelegenheid zal worden gegeven op werkdagen van 9 tot en met 12 uur bij de 3e Afdeling der gemeente secretarie, gelegen Wagen aarstraat 12. Kiezerslijst. Burgemeester en Wethoutfers van Mid delburg maken bekend, dat de op 22 Fe bruari j.l. vastgestelde kiezerslijst, zoals deze thans luidt, van 1 April 1949 tot 1 April van het volgende jaar van kracht blijft, behoudens de wijzigingen daarin ten gevolge van rechterlijke uitspraken, welke wijziging der lijst bevelen, te bren gen. De kiezerslijst blijft voor een ieder op de secretarie der gemeente ter inzage nedergelegd en, tegen betaling der kosten, stemdistrictsgewijze, in uittreksel, ver krijgbaar. Na-uitreiking Bonkaarten. De Directeur van de Distributiekring Walcheren maakt bekend dat de Na-uit reiking van de bonkaarten K/L 905 en Tcxtielkaarten VA 905 als volgt is ge regeld VL1SSINGEN, Brouwenaarstraat 4: 8 April 1949 zelfverzorgers en Niet-zelfver- 2orgers. MIDDELBURG, Dam 43: 11 April 1949 zelfverzorgers en niet-zelfverzorgers, bei den letter A t.m. K. 12 April 1949 zelf verzorgers en niet-zelfverzorgers, beiden leter L t.m. Z. Mede te brengen stamkaart met de af geknipte inwisselingsbon van de bonkaart K/L 903. Gemeente Vlissingen. Aangifte van nieuwe leerlingen voor de Openbare Lagere Scholen. Burgemeester en Wethouders van Vlis singen brengen .ter kennis van belang hebbenden, dat vanaf Maandag 4 April beid bestaat tot aangifte van nieuwe leer- tot en met Zaterdag 9 April a.s. gelcgcn- Iingen voor de openbare lagere scholen ter gemeentesecretarie, le afdeling (ka mer No. 2) en wel op iedere werkdag van 9—12 uur en van 1417 uur (des Zaterdags van 912 uur). Het nieuwe schooljaar begint 1 Sep tember 1949. Toegelaten kunnen wórden de kinde ren, die vóór 1 October 1949 zes jaar zullen zijn geworden. Er worden tegenwoordig in Ne derland heel veel eieren gebruikt, veel meer dan voor 1940. Daarvan is de geringe distributie van vlees o.m. de oorzaak. Tegen Pasen is het gebruik ex tra groot. Het Paaseitje is traditie in Nederland. In de laatste jaren worden de eieren, die in de handel komen, op regerings voorschrift in ge wichtsklassen verdeeld. Dat ge schiedt machinaal. De eiersorteer- machine geeft de eieren van elke klasse een stempel (thans in zwarte inkt), met een cijfer in een ovale ring. De sortering is als volgt: Eieren met het cijfer 0 gemjd- deld gewicht 68 a 69 gram; eieren met het cijfer 1 gemiddeld ge wicht 60 a 67 gram; eieren met het cijfer 2 gemiddeld gewicht-62 a 63 gram; eieren met het cijfer 3 gemiddeld gewicht 57 a 58 gram; eieren met het cijfer 4 gemiddeld gewicht 52 a 53 gram; eieren met het cijfer 5 gemiddeld gewicht 47 a 48 gram; eieren met het cijfer 6 gemiddeld gewicht 42 a 43 gram. In het onderlinge gewicht van iedere klasse is^ een speling van 5 gram toegestaan, dus in eieren van klasse 3 mogen er voorkomen van 5560 gram, in klasse 4 van 5055 gram. Voor eieren bestaan geen maxi mumprijzen meer. De zwaarste Het komt voor, dat eieren door handelaren opzettelijk verkeerd worden gestempeld, dan maakt zo'n handelaar een extra winst van 1 cent per ei ten koste van de gebruikers. De winkelier koopt de eieren van een handelaar, hij stempelt dus zelf niet, maar is wel verant woordelijk voor het gewicht. Ongestempelde eieren mogen door de handel niet worden ver kocht. Controle op het gewicht en op de kwaliteit is helaas wel nodig. Huismoeders, let op of u eieren van het juiste gewicht krijgt, alsmede eieren met schone schalen, want vuilschalige zijn 2e soort eieren en minder waard! Het gewicht is het best te con troleren door 5 of 10 eieren te wegen. 10 eieren met het stempel 1 moeten dus ca. 660 gram wegen, 10 met het stempel 3 570 gram. Ook aan ziekenhuizen, hotels, broodjeswinkels enz. mogen uit sluitend gestempelde eieren wor den geleverd. Vooral deze instel lingen en zaken dienen terdege controle uit te oefenen. de inhoud gerekend. Wijziging van de Drankwet. Een voorstel tot wijziging van de Drankwet, bedoelende ver hoging van het minimumrecht voor andere dan hotelvergunnin gen en van het verlofrecht, werd in de afdelingen der Tweede Ka- eieren zijn natuurlijk het hoogste mer met weinig instemming be- in prijs, maar het voordeligst naar I groet. I Betreurd werd, dat geen over leg werd gepleegd met het be- j drijfsleven omtrent de vraag, of i het wel verantwoord is bedoelde J ondernemingen en dan in de 'eerste plaats die met de kleinste omzetten, nieuwe lasten op te leggen. Er werd o.m. op gewezen, dat de ontvangsten in de hier in het geding zijnde bedrijfstak reeds sedert enige tijd een neiging tot dalen vertonen, welke daling een steeds grotere omvang aanneemt terwijl stijging van de lasten, o.a. door verhoging van de ac cijns, de omzetbelasting en de huren, in het verschiet ligt. Duizenden mensen in Engeland, Schotland en Wales zullen bij wij ze van proefneming worden inge ënt met het doel, de verspreiding der tuberculose tegen te gaan. Dit experiment gaat uit van het Engelse- en van liet Schotse de partement voor openbare gezond heid. Er zal voor de inenting een nieuw vaccin worden gebruikt, het zogenaamde B.C.G. (Bacilla Cal- mett Guerin). Calmett yn Guerin zijn de na men van de beide Franse doctoren, die dit middel uitvonden. Naar verluidt, is B.C.G. in vele landen met zeer groot succes toe gepast. De inënting is geen kuur tegen de tuberculose, maar een middel om haar te voorkomen. Schotland zal bij deze proefne ming een vooraanstaande plaats innemen, omdat daar meer tuber culose voorkomt dan in Engeland en Wales en wel speciaal in het Westen. Edinburgh en enige an dere gebieden in Noord Oost Schotland behoren echter ook tot het gebied, waar de inëntingen zullen worden gedaan. De tunnel door de Mont-Blanc Het internationaal congres tot het boren van een tunnel onder de Mont Blanc is te Aosta be gonnen. Verscheidene Franse, Zwitserse en Italiaanse persoon lijkheden nemen er aan deel. Op de eerste vergadering is be paald, dat de drie landen, die belang hebben bij de verwezen lijking van dit plan, de verbin tenis hebben aangegaan elk een zestiende der kosten, dat is zes De dominee, die maar één tekst had Het is bekend, dat sommige dominees de ontkerstening me nen te kunnen tegen gaan, door „actueel" te preken. Over so ciale vraagstukken, over liet cultuurprobleem, over genera- tieverschillen enz. Daarom is 'het leerzaam te le zen, wat de heer Ad. Kuiper in het „Geref. Jongelingsblad" ver telt over een gesprek met een rector van een gymnasium in Duitsland. Het gaat over een dominee, die maar één tekst had. Het verhaal is aldus: „Enkele weken geleden ont moette ik een oude Duitse rec tor. Hij was 71 jaar oud en nog of weer? in functie, om dat er te weinig rectoren in Duitsland zijn. Ik vroeg hem: hoe gaat het met Duitsland? Hij vroeg mij: wat bedoelt U, met de geest of met het brood? fk zei hem, dat mij het eerste het meest interesseerde. Zijn antwoord was: Duitsland geeft mij zeker geen toekomst meer, althans geen God gewijde toekomst. Ik: Waarom niet? Hij: Omdat wij geen dominees hebben, al thans geen goede. Onze domi nees bederven het volk. Zij zijn bar knap, houden referaten op de preekstoel met een politieke inslag, met een aesthetische in slag, met een philosophische in slag, ja vooral met een sociale inslag! Maar het Woord, het Woord dat horen we niet meer. Een flits van licht heb ik ge zien, vertelde de rector. In mijn stadje is enkele maanden gele den een nieuwe dominee geko men. Er was voor dat geval een vrij goede opkomst, 'n vijftig mensen; anders dertig, in een grote kerk. De dominee zei bij zijn intrede, dat hij maar één tekst had voor al zijn preken. Hij wilde dat maar vast vooruit zeggen, om veel teleurstelling te voorko men. Die ene tekst was: „Wie in de Zoon gelooft heeft eeuwig leven; doch wie de Zoon onge hoorzaam is, zal het leven niet zien maar de toorn Gods blijft op hem". Joh. 3 36. Ik zal deze tekst elke week als funaament en als achtergrond van mijn preek hebben, zei hij; ik weet niets anders te vertellen, maar ik zal het 52 keer per jaar va riëren. Na de preek kwamen de ouderlingen met witte gezichten vertellen, dat 't zó toch werke lijk niet ging. Bij zulke harde ouderwetse pieken loopt de kerk leeg; het laatste beetje blijft weg en tenslotte is zelfs het salaris van de predikant niet meer bij elkaar le krijgen. Over dat salaris haalde de dominee zijn schouders óp en over zijn preek zei hij heel een voudig: wat kan ik dan anders vertellen? En nu, na een half jaar, is 't zo, zei de oude rector en hij sloeg me op mijn schouder, ter wijl de tranen in zijn ogen ston den, nu is 't zó dat een half uur voor de deuren open gaan, ae mensen al in de rij staan. De kerk is vol; voor 'teerst na ja ren. Er wordt fel geluisterd. Ook door de arbeiders. Als de domi nees maar het Woord brachten, het Woord, dan zag mijn land er anders uit. Ik begrijp niet, waarom zij die heel eenvoudige boodschap niet geven, waarom zij wat anders brengen. Een do minee, een Christen, kan toch millioen Zwitserse francs, te dragen De werken, die binnen- j niet anders zeggen dan dat ene: kort zullen beginnen, zullen aan I wie gelooft zal leven en wie 3000 Franse en Italiaanse arbei- niet gelooft, die wordt ders werk verschaffen. doemd".

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1949 | | pagina 4