Smokkelen is in Berlijn nodig om in het leven te blijven. Russische -officieren worden steeds wantrouwenden. Ontmanteling der verliep in 1948 Duitse fabrieken niet naar wens. De Gereformeerde Kerk in Hongarije. Peperdure reispassen. Tegenwerking van Brits- Amerikaanse en van Duitse zijde. Uitvinding ter verbetering kwaliteiten van tabak. In 1949 moet de landbouw 1.614.000 ton kleiaardappelen telen. cUaotn u-cm de ïïlaniaÈ I KafneA-cuAia±LteLten Ouüe molen in de Zaanstreek afgebrand. Woensdag 23 Februari 1949 ^EEUWSCH DAGBLAD Pagina 3 Hoe moeilijker het smokkelen wordt, des te meer handigheden worden er uitgedacht- De informatiediensten van de Westelyke mo gendheden weten heel wel, dat momenteel in Berlijn een groot aan tal auto's rijdt met op zyn zachtst gezegd fictieve nummerborden. Zogenaamd zijn het auto's van Bulgaren, Chinezen of Zuid-Afrika ners. Sommige van die wagens werden aangehouden en op hun in houd onderzocht en toen bleek, dat deze voertuigen een dak of een dubbele bodem hadden, waarin grote bedragen aan dollars en West marken werden gesmokkeld. Voor elke smokkel op grote schaal in Berlijn is het een eerste vereiste, dat de man, die zich hier- mee bezig houdt, zich vrij kan be- i wegen, hetgeen dus wil zeggen, dat hij een interzonen-pas moet J hebben of een vliegvergunning j naar het Westen en van het Wes ten naar Berlijn terug. Officieel kost zo'n vergunning ongeveer 150 mark en de pas helemaal niets, maar een Duitser ontvangt slechts heel zelden zulk een document. Onlangs nog kostte een inter- zonen-pas en een vliegvergunning voor „eenmalig" gebruik op de zwarte markt meer dan vierhon derd mark. Eind October echter was de prijs reeds opgelopen tot 300 dollar, hetgeen neerkomt op 6000 mark. Russen steeds wantrouwender De verwarde politieke situatie draagt nog een steentje bij tot de algemene moeilijkheden. Vroeger waren de Joego-Slaven uitsteken de en betrouwbare verbindings mannen bij de Russen, maar hier van is natuurlijk thans geen spra ke meer. Op de Polen kan men niet rekenen, niet omdat de Polen zelf minder betrouwbaar zouden zijn, maar omdat de Russen steeds wantrouwiger en zenuwachtiger worden en met recht. Want geen der Russische officieren weet van daag, of hij morgen misschien niet door zijn commandant naar Sibe rië wordt gezonden, hetzij omdat deze superieur liever zelf de zoete winst wil opstrijken, hetzij omdat hij zich moreel verplicht acht het smokkelen tegen te gaan omdat hij er van overtuigd is, dat de blokkade, die immers door Mos kou werd ingesteld, ook werkelijk met alle middelen moet worden doorgevoerd. Sedert midden. October is er veel veranderd om de blokkade, die de eerste drie maanden eigenlijk een parodie was, serieus door te voe ren. De Russen houden elke wa gen aan die naar Berlijn gaat. Men mag niet meer door de Wes telijke zones rijden, al betekent dit een omweg van vijftig kilo meter of meer, ais men naar de Oostelijke sector wil. De treinen moeten tien kilometer voor Ber lijn stoppen en worden dab van boven tot onder doorzocht, terwijl de Dagage der reizigers aan een grondige visitatie onderworpen wordt, waarbij zelfs lijfsvisitatie wordt toegepast. Anderzijds zijn de autoriteiten der Westelijke sec- Frans Afrika wil aansluiting bij Atlantisch Pact. Na in de afgelopen week ge voerde besprekingen tussen Fran se militaire en politieke leiders in Noord-West-Afrika heeft men be sloten te Washington dringend te verzoeken, Noord-West-Afrika ais „veiligheidszone" in het Atlantisch Pact op te nemen. Noord-West-Afrika zou strate gisch even belangrijk zijn als Scandinavië. CURT RIESS. Berlijn j's Werelds grootste: smokkelnest. (Slot) ■■•■■■■■•■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■•■■■•■a toren niet achtergebleven om de smokkel tegen te gaan. Reizigers naar de Sowjet-zone mogen slechts handbagage bij zich hebben. Thans: de „normafe" smokkel. Maar men zal nieuwe middelen tot ontduiking weten te vinden. Momenteel nog onontkoopbare be ambten zullen tenslotte toch zwichten en er zuilen nieuwe we gen gevonden worden om de blok kade te breken, want moeilijkhe den zijn er nu eenmaal om over wonnen te wordenTk,o denkt men er in Berlijn al helemaal over. Er is slechts één niet te over winnen moeilijkheid: binnenkort zijn er geen klanten meer voor smokkelwaar, want het gevolg van de blokkade is, dat het de inwo ners van Berlijn steeds slechter gaat, dat niemand meer geld heeft dat iedere kleine zakenman van daag de dag goederen moet verko pen, die buiten zijn gewone boek houding omgaan, teneinde min stens de belasting en onkosten te kunnen betalen en dat daardoor steeds minder mensen in de gele genheid zijn goederen op de zwar te markt te kopen. Nieuwe vorm. En zo ontstaat er een nieuwe vorm van smokkel midden in Ber- 'lijn, het smokkelen zonder winst, bedreven door het steeds groter wordend aantal armlastigen. Zij smokkelen alleen voor zich zelf. Niemand heeft er een flauw ver moeden van hoeveel energie thans in Berlijn wordt verbruikt, hoeveel moed en scherpzinnigheid nodig zijn om de kachel deze winter te kunnen stoken. Alle locaaltrein- tjes zitten vol mensen, die alleen smokkelen om niet te verhongeren of om te komen van de kou. 's Nachts vervoeren zij hun kolen of zakken met aardappels in kin derwagens. Soms gaat het slechts om een paar appelen, een paar witte of rode kolen, die in een rug zak worden medegenomen, soms probeert men ook ietwat grotere hoeveelheden in roeibootjes te vervoeren onder het mom van ple ziertochtjes. En dit alles onder de voortdurende angst, dat al de moeite, al dat gezeul en gesleep misschien tevergeefs zijn geweest. En toch zou geen van deze klei ne smokkelaars, wier leven waar lijk niet benijdenswaardig is, er de voorkeur aan geven in een door de Russen bestuurd Berlijn te wonen, al kunnen zij dagelijks over de ra dio horen en in de communistische kranten lezen, dat de Russen zich zouden verplichten Berlijn te voe den en te onderhouden. Dan nog maar liever smokkelen Massa-ontslag overheids personeel in Japan. De Japanse regering heeft 30 pet. van het overheidsperso neel ontslagen. Door deze maat regel zijn 1.100.000 ambtenaren getroffen. Als schadevergoeding zullen zij een bedrag gelijk aan 6 maanden salaris ontvangen. In regeringskringen schat men, dat deze maatregel in 1349 een besparing van 15 milliard jen en in 1950 van 40 millioen jen ten gevolge zal hebben. De secretaris-generaal van het intergeallieerde bureau voor herstelbetalingen (I.A.R.A.) te Brussel, heeft een veslag gepu bliceerd over de werkzaamheden van de I.A.R.A. in 1948. De secretaris-generaal ver klaart in zijn rapport, dat er be gin 1948 goede redenen waren om aan te nemen, dat de bezet- tings-autoriteiten in Duitsland de aan de ledenstaten van de I. A. R. A. toegewezen industriële uitrusting sneller ter beschikking zouden stellen dan tot op dat tijdstip het geval was geweest. Deze hoop aldus het verslag, is ijdel gebleken. In de loop van 1948 ontstond o.a. van de zijde van het Amerikaan se Congres en van het Britse Lagerhuis verzet tegen de ont manteling der Duitse fabrieken, terwijl ook van de kant der ge- interesseerde Duitse kringen een systematische propaganda werd gevoerd tegen deze ontmanteling. Het gevolg van één en ander was, dat, ondanks de strenge houding van de geallieerde be zettingsoverheid, de Duitsers de demontage van verscheidene be langrijke fabrieken hebben we ten te verhinderen of te vertra gen. Voor het gehele jaar 1948 wer- jden door de bezettingsautoritei- jten slechts 157 fabrieken en ge- 'deelten van fabrieken ter be- j schikking verklaard van de 858 fabrieken, die voorkomen op de lijsten, welke in October 1947 Idoor bedoelde autoriteiten wer den opgesteld ter verdeling on der de bij de I.A.R.A. aangeslo ten ledenstaten. De in 1948 toegewezen 157 fa brieken en gedeelten van fabrie ken vertegenwoordigen 'n waar de van 140 millioen Rijksmark (waarde 1938). Sedert de op richting van het agentschap in Januari 1946 werden 354 fabrie- ken en gedeelten van fabrieken toegewezen met een totale waar de van 387 millioen Rijksmark. RUSSISCHE TEGEN PRESTATIES. Het verslag stelt verder in het licht, dat de eerste Sowjet-Rus- sische tegenprestatie in 1948 werd verricht. Het betreft bier producten, die geleverd moeten worden door de U.S.S.R., in ruil tegen de industriële uitrusting, die zij heeft ontvangen uit de westelijke zones. Na deze eerste levering werd echter geen rege ling getroffen voor een verdere tegenprestatie. In 1946 was bepaald, dat bijna de gehele Duitse koopvaardij- i vloot verdeeld zou worden tus- sen de ledenstaten van I.A.R.A., doch in 1948 werd slechts één zeeschip en twee onvoltooide en door bommen beschadigde sche pen toegewezen. Wat betreft de definitieve re geling van de schulden der neu trale landen inzake de Duitse bezittingen in het buitenland is, volgens het rapport, geen enkel bevredigend resultaat bereikt. Noch Zwitserland, noch Zweden hebben de fondsen ter beschik king gesteld van de I.A.R.A., die dit bureau op grond van de in 1946 gesloten verdragen zonder beperking meende te mogen ver wachten. Het agentschap voor de her stelbetalingen heeft echter al het mogelijke gedaan om de leden staten hun rechten te doen gel den in genoemde landen. In Mei 1948 is een overeenkomst met Spanje getekend en een eerste som van 80 millioen peseta's is ter beschikking van de I.A.R.A. gesteld. Ook wat het Duitse be zit in Portugal betreft, heeft de I.A.R.A. aangedrongen op een snelle beslissing. Van belang voor de export. Een bekende Amsterdamse ta- badshandelaar heeft Nederlands octrooi aangevraagd op een uit vinding betreffende het praepa- reren van ruwe tabak, die door onaangename geur en door slecht en zwart branden voor de siga- renindustrie nagenoeg onbruik baar moet worden ge«cht. Na de (chemische) bewerking wordt een onberispelijke brand verkregen, de as wordt krijwit. Zo wordt de brand van bijv. Mexico- en Havannadek, Domin go-, Hongaars en Belgisch om blad uitstekend. Voor de export van sigaren kan deze vinding van belang worden omdat van de tabak in alle prijsklassen, onafhankelijk van haar natuurlijke gesteld heid, een volstrekt wit en goed brandend product kan worden gemaakt. In de kostprijs speelt de praeparatuux practisch geen rol. Niet alleen maken verschei dene Nederlandse fabrikanten, doch ook velen van hun Belgi sche collega's reeds van de vin ding gebruik. De Nederlandse tabak zowel als de geïmporteerde, dus exo tische tabakken, zijn voor be doelde bewerking gevoelig. Churchill vergat het contact in te schakelen. Churchill heeft een groot deel van zijn memoires ge dicteerd aan een stenograaf. Een fabrikant van dictafoons vroeg hem eens of hij niet lie ver de tekst voor een dieta- foon wilde uitspreken. Chur chill weigerde. „Neemt u eens een proef', drong de fabri kant aan. „U kunt dicteren terwijl u rustig uw sigaar rookt. En de volgende dag kunt u, na een eerste audi- tie, de tekst herzien". „Neen", antwoordde Churchill, „ik ben gewoon op en neer te wandelen terwijl ik dicteer. De dictafoon zou mijn stem niet registreren wannec ik er te ver af ben". Maar we kunnen microfoons aan brengen aan alle zijden van de kamer". „Goed", zei Churchill tenslotte, laten we het dan proberen." En inderdaad dicteerde Winston, nadat de microfoons waren geplaatst, tot diep in J de nacht zijn memoires aan de rond hem aangebrachte apparaten. De volgende dag informeerde hij nieuwsgierig of het al mogelijk roas de re productie van het gedicteerde te horen., „Het gedicteerde?" vroeg de fabrikant verbaasd, „maar u hebt toch niets ge dicteerd?" „Man", barslte Churchill los ,„ik heb de hele nacht gewerkt!" „Dan hebt u zeker vergeten het contact in te schakelen...." Sindsdien werkte Churchill weer met een stenograaf. STICHTING VOOR DE LANDBOUW ZEGT Verbruik van 2.5 kg. per man per week. De bruto tehoefte aan klei aardappelen wordt voor het con sumptiejaar 19491950 geschat op 1.614.000 ton. Bij gemiddelde opbrengsten zal hiervoor onge veer 70.000 hectare nodig zijn. waaruit blijkt, dat het met aard appelen beteelde klei-areaal in vergelijking met 1948 met 18.70C hectare zou moeten teruglopen. Deze oppervlakte zal voldoende zijn om, onder normale omstan digheden, te voorzien in de be hoeften van binnenlandse ver bruikers en export van consump tie- en kleiaardappelen. Dit is een conclusie van des kundigen van de Stichting voor de Landbouw. Men houdt er re kening mee, dat zeven tot acht millioen Nederlanders de voor keur geven aan klei-aardappe- len. Buiten de vijf weken ver bruik van vroege aardappelen zouden zij bij verbruik van 2.5 kg. per hoofd per week gedu rende 47 weken 880.000 ton klei aardappelen opeten. Voor export van consumptieaardappels en po ters wordt gerekend op 300.000 ton. Voorts zouden 15.000 ton kleipoters voor de zandgronden en 150.000 toif poters voor de kleigronden moeten worden ge produceerd. Stelt men daarnaast de automatische veevoederbe hoefte op 269.000 ton, dan komt men tot een brutobehoefte van 1.614.000 ton kleiaardappelen. Men heeft in dit globale sche ma, dat zowel op vastliggende ge gevens, als op grond van erva ring gedane schattingen werd opgesteld, rekening gehouden met het zoveel mogelijk voorko men van nadelige risico's voor de boer, aangezien gebleken is, dat de overheid geen risico, ook niet voor een groter areaal, dat onder alle omstandigheden vol- j doende kleiaardappelen voor consumptie op zou leveren, wil nemen. ■De gezondheidstoestand van de Engelse Koning, Koning George van Engeland en Koningin Elizabeth zullen j morgen van hun buitenverblijf te Sandringham waar zij van 8 Jan. af hebben vertoefd, naar 't Buc kingham paleis terugkeren. Of ficieel is meegedeeld, dat het verblijf te Sandringham de 'ko ning veel goed heeft gedaan. MARINECOMMANDANTEN BEVORDERD. De comandant van het Marine opleidingskamp te Hilversum en de commandant van Hr Ms vlieg- dekschip „Karei Doorman" de ka pitein-luitenants ter zee S. Dob- binga en A. A. Fresco, zijn met in gang van 1 Februari j.l. benoemd tot kapitein ter zee. Besmettelijke veeziekten in Januari. In Januari 1949 was het aantal met Mond- en Klauwzeer besmet te boerderijen in Nederland 568, waarvan 280 nieuwe gevallen. Deze cijfers waren in Zeeland 52 gevallen, waarvan 10 nieuwe. Hongarije trekt de laatste tijd in bijzondere zin de aandacht, vooral ook door het geruchtma kende proces van kardinaal Mindszenty. Ook de Protestantse kerken die in vroeger eeuwen van Roomse zijde hevig vervolgd werden, zul len wel niet ongemoeid worden ge laten. In verband daarmede laten wij hier enkele gedeelten volgen uit het onlangs verschenen boekje „Kerken uit vele landen", door jonkvr. C. M. van Asch van Wijck, over de Gereformeerde Kerken in Hongarije. (Gereformeerd is hier gebezigd ter aanduiding van de kerkengroep, die een sterk Calvi nistische invloed heeft ondergaan). „De geschiedenis der Hongaarse kerk is er een van onderdrukking en vervolging. Aan het einde der zestiende eeuw was Hongarije feitelijk geheel Protestants en hadden de kerken, zowel in Trans- Sylvanië dat nog onder de Turkse i opperheerschappij stond, als in 'Noord- en West-Hongarije, waar FEUILLETON 57 F. HORACE ROSE „Neen, nog niet helemaal", antwoordde Thara onverstoor baar. „Er zijn ook nog nawerkin gen, die van die aard zijn, dat gedurende verscheidene jaren -geen menselijk, dierlijk of ook maar plantaardig leven onder houden kan worden. De atmos- 'eor, zowel als de bodem en na tuurlijk ook de vijvers, stromen en rivieren zullen doordrenkt zjjn met de bestanddelen van de speciale atomaire substantie van de bom. Wij weten nog .piet wat de uiteindelijke uitwerking zal zijn. Het doordrenken van. de bo dem heeft misschien tot gevolg blijvende onvruchtbaarheid, waardoor oneindige, nu nog vruchtbare en productieve ge bieden, volkomen woest en on bruikbaar worden. Misschien ook heeft dat doordrenken nog grotere onvruchtbaarheid ten gevolge. „Voor het nageslacht een bij zonder interessant probleem", merkte ik droogjes op. ..Intussen neem ik aan, dat u er geen bezwaar in ziet om zo wel de steden als het platteland te vernietigen." „Niet in het minst, mijn beste ëaos, als wij, of liever ik op deze wijze de macht kunnen verkrij gen, die ik nodig heb." „Wat voor recht hebben iul-f geleerden en onderzoekers lie, om te experimenteren met deze afschuwelijke machten van ver woesting en vernietiging?" vroeg Treso verontwaardigd. „Ze hebben geen recht daar toe", viel ik haar in de rede. „God gaf ons deze prachtige we reld als een huis om er in vrede te leven, in geluk en in voor spoed en jullie hebt dit Huis van God veranderd in een hol van moordenaars. OveraL proberen geleerden, en de regeringen die hen betalen, ergere, verschrikke lijker wapens te vinder en te maken, om de bevolking der we reld te vermoorden en uit te roeien. „Maat wat kan dat de geleer den schelen, beste Faos en waarom ook?" lachte Thara. „De geleerde bekreunt zich niet om het uiteindelijk gebruik of de gevolgen van zijn ontdek king. Zij geven die over aan an deren en het zijn de -regeringen die, de verantwoordelijkheid moeten dragen. „Misschien heb je wel gelijk cn ongetwjjfeld geloven die rege ringen, dat ze klaar zijn met praatjes over beperkingen cn controle van de atoom-energie en een verbod om de atoombom te gebruiken. Het is verbazing wekkend om volwassen mensen als volslagen zwakzinnigen te horen praten. Ze konden toch ook niet het gebruik van het vliegtuig als oorlogswapen bc perken of controleren. En wij hebben al ondervonden hoe je met dat wapen hele landen kunt verwoesten en ontwrichten en hoe je letterlijk millioenen men sen op die wijze kunt afslach ten. Laat ze toch niet langer pro beren de mensen voor de gek te houden. Wij weten toch drom mels best, dat je een dergelijk afschuwelijk wapen niet kunt be perken of controleren en dat het weldra in handen valt van machtige en slechte nat;es. „Ik houd vol, dat dergelijke mensen, die met rampzalige en vernietigende krachten experi menteren in een krankzinnigen gesticht moesten worden opge sloten. En wat de regeringen be treft, die hen financieren, hen moest het geween van de vrou wen en kinderen uit alle landen voortdurend in de oren klinken, ze moesten ten val gebracht en uiteengejaagd worden. Geen enkele geleerde kan zijn gevaar lijke en verwoesting aanrichten de experimenten zonder geld volbrengen. Met welk recht heb ben de regeringen, van welk land ook, met millioenen aan geld van het volk de experimenten gefi nancierd, die uiteindelijk zeer zeker ellende en nood voor on telbare mensen zal betekenen en die in de gehele wereld als pa nisch angst en afschuwelijke verwachtingen hebben gewerkt?" „Mijn antwoord hierop", zei Thara lachend, „is dat de men sen als schapen zijn. Zij blaten en mikkeren en rennen in drom men achter hun herders aan, de zogenaamde wijze mannen die heten te regeren en te leiden uit kracht van hun grotere wijsheid. Maar ik ben bang, dat de her ders dit keer zelf de wolf in de schaapskooi hebben binnen gela ten. Zien jullie dat vreemde voorwerp daar?" en hij wees op de torpedo. „Wat moet dat voorstellen?" vroeg Treso. I „Het is het antwoord op alle vragen, die nu te laat gesteld worden en op alle protesten die gehoord moesten zijn, maar niet gesproken werden. Het is het antwoord op al die verontwaar diging, die in jouw gezicht wordt uitgedrukt, Treso, en op de woede, die ik op het jouwe lees, Faos. Dit is de atoombom niet vleugels ën met eenstaart die tot op grote hoogte in de ruimte wordt geschoten. Hij Wordt van af de grond bestuurd met behulp van radio-electrische golven, om over elke afstand desnoods de wereld rond en in elke rich- ting te vliegen, om stil te staan, wanneer men hem doet stil staan en om zich voort te spoeden naar elk doel dat men voor hem heelt uitgekozen. Tien, twaalf, vijftig of honderd van die bommen kunnen achtereenvolgens op verschillende doelen worden los gelaten en kunnen het leven en alle werkzaamheden over de ge hele wereld in de tijd van één uur doen ophouden. Dit is zelfs al gebeurd." Thara Menechu keek ons even aan, nieuwe vragen verwacn- tend. Maar het was geen vraag die ik liet klinken. „U bent krankzipnig!" riep ik uit, een minachtend gebaar .ma kend, want de koelbloedigheid en zelfverzekerdheid waarmee deze man zijn eisen stelde en zijn voorspellingen deed, hadden mij geërgerd. „Je zult wel zien of ik gek ben of niet, waarde vriend", was het rustige antwoord. „Kom mee en ik zal je een blik in de toe komst gunnen en je laten zien de prachtige en schrikkelijke dingen, die de wereld dra zal zien." de Habsburgers regeerden, nomi naal godsdienstvrijheid. Door de invloed der Contra-Reformatie, door de Habsburgers krachtig ge steund, kwam hiervan in de prac- tijk weinig terecht. De Prinsen van Trans-Sylvanië namen aan Protestantse zijde deel aan de der tigjarige oorlog. Tegen het einde der zeventiende eeuw nam de druk toe. De jaren 16711681 werden de „donkere dekade" genoemd. Hierin vielen o.a. de veroordeling om als galeislaven te worden ver kocht van de 41 predikanten en schoolmeesters, die later in Na pels door M. A. de Ruyter werden bevrijd." „De practische.zin en het gemis aan theologische fundering maak ten de Hongaarse kerken een ge makkelijke prooi voor de moralis tische en rationalistische stromin gen van de 18e eeuw. De geest der verlichting heerste er opper machtig. Wat er onder het volk leefde aan oprechte vroomheid uitte zich in diverSe sekten. Maar aan het einde der 19e eeuw begon nieuw leven in de kerken op te komen, vooral gevoed door de aanraking met de internationale Christelijke bewegingen, met na me die onder de studenten en an dere jeugdgroepen. Ook het con tact met de Nederlandse kerken, in het bijzonder de Gereformeerde kerken (het woord hier gebruikt in specifiek Nederlandse zin) met de Hongaarse Gereformeerde kerk na de eerste wereldoorlog en de uitgebreide hulpverlening door Nederland in die jaren, is voor haar van betekenis geweest. In 1600 was practisch het ge hele volk Protestants: in 1713 werd vastgesteld dat de verhou ding R.K.Protestant in Honga rije ongeveer als één op zes was en in Trans-Sylvanië nog hoger Maar in 1910 bleek slechts 20 der Hongaren tot de Protestantse kerken te behoren tegen 51 bij de R.K. kerk. Hieruit wordt wel duidelijk hoe fel de onderdrukking was, vooral als men denkt aan de vrijheidszin en de onverzettelijkheid der Hon garen. Door de grenswijzigingen als ge volg van de vorige oorlog zijn bij na de „helft van de Protestanten buiten de grenzen van het land gekomen. Dit betekende voor de Lutheranen een verlies van bijna twee-derde van hun leden en voor de Gereformeerden van twee vijfde. Hoewel de eeuwen door de Pro testanten onderdrukt en bij tijden zelfs vervolgd werden, toch is het merkwaardig te constateren welk een belangrijke plaats de Protes tanten en in het bijzonder de Ge reformeerden, in het nationale le ven hebben ingenomen. Het Hongaarse zelfbewustzijn bleef de eeuwen door het meest levend in de Gereformeerde volks groepen. Voor de oorlog werd gemiddeld 50.000 ha. kleiaardappelen ge teeld. de toen gebruikte rassen hadden een doorgaans kleinere opbrengst, dan de tegenwoordige, terwijl meestal een overschot aanwezig was. Men zou kunnen uitgaan van de veronderstelling, dat 50.000 ha. dus thans ook vol doende moet zijn om de grotere bevolking van kleiaardappels te voorzien. Hiertegenover staat echter grotere vraag naar kleiaardap pels, mede veroorzaakt door de ervaringen met „zwarte" of veenaardappels uit de oorlog. Ook het verbruik per hoofd is iets gestegen. ANNA L. STRONG GEDEPORTEERD. Volgens Tass, het officiële Sowj et-Russische nieuwsbureau, dat hiervoor berichten in de Sowjetpers aanhaalt, is mevrouw Anna Luise Strong, de Ameri kaanse journaliste, die door de Sowjet-autoriteiten van spion - nage wordt beschuldigd, Maan dag uit de Sowjet-Unie gedepor teerd. OMELET EN EIEREN. Domela Nieumenhuis heeft in- dertyd een waar woord gespro ken, toen hij ter verontschuldi ging van allerlei stakingsellende opmerkte, dat men nu eenmaal geen omeletten kan bakken, zon der eieren te breken. Dat ondervonden de Amster damse stakers. De communistische E.V.C. wil graag een goed figuur maken tegenover Rusland. Er moet ook in ons land actie zijn. Ook van hieruit moet van tijd tot tijd aan Moskou een omelet worden aangeboden. Pat gaat niet zonder eieren en daarvoor mogen nu da Amster damse stakers zorgen. Men heeft het zover weten te brengen, dat er nu al ongeveer 4000 man in staking <eijn. Maar de stakingskassen van de E.V.C. zijn slecht gevuld, zodat de stakers slechts een klein deel van hun loon uitbetaald krijgen. De stakende schoonmaaksters van de gemeente, 600 in getal, zijn reeds ontslagen. Dit brengt voor velen heel iuat leed en ellende. Maar de „lei ders" juichen. En Moskou is te vreden over zoveel rumoer. Alleen de stakers leggen het loodje. Maar wat wil men! Een ome let eist nu eenmaal gebroken OS'S» <a^S> <&Zv><as=È> <&SÏ!><3st>><&fo><9s=ö> (Van onze parlementaire redacteur). OOK DEZE WEEK heeft de Tweede Kamer maar weinig vergaderd. Maar de weinige uren die zij bijeen was, waren onge meen spannend. De debatten werden Vrijdag j.l. in grote stijl gevoerd, hoewel ze soms een ietwat onverkwikkend waren. Stampvolle tribunes en bijna even volle loges, waarin de amb tenaren, de gasten van de voor zitter meestal naaste familie leden van de ministers - Eerste Kamerleden zitten, hoogden de sfeer. Achter de Re geringstafel het gehele kabinet, dat op gezette tijden zijn thee en koffie drinkt, die in kristallen glazep op een zilveren blad door één van de deftige Kamerboden,' gekleed in rokcostuum en om hangen met de tekenen zijner waardigheid, worden aangebo den. Het om in bokstermen te spreken zwaargewicht Sas sen, was te licht hevonden, het middengewicht v. Maarseveen mocht zijn taak overnemen. Hij betoonde de evenknie te zijn van zijn geestverwant Romme (K.V. P.), wat betreft de kunst om met heel veel woorden heel weinig te zeggen. Overigens alle Tespect voor ue»' Minister, die zijn sa laris met een flinke griep en koorts, zwaar zat te verdienen. [AE OUDE VOORTREKKERS van Rijkseenheid kwamen weer eens ten tonele. Zowel Welter (K.N.P.) als Gerbrandy (A.R.) toonden niets van hun vechtkracht te hebben verloren. Het zijn geheel verschillende fi guren, deze politieke terriers. De eerste is een parlementariër in de dop, die zich volkomen in 's lands vergaderzaal thuisvoelt, de andere, Gerbrandy, is de man, die zich met geen enkele afge vaardigde bemoeit, of het moe ten Welter of Schmal (C.H.) zijn, doch die eerst zijn ware talenten toont als hij gaat spreken. En geef hem dan de ruimte! JWE EENLING WELTER is bo- vendien, hoe alleen hij ook staat, een man met groot gezag, hij bestaat het om in z'n eentje heilige huisjes om ver te trek ken, zelfs als dit is het heilig huisje-Drees, zonder dat zulks afbreuk doet aan zijn prestige. Zijn principiële bezwaren tegen het feit, dat bijna alle ministers eens een keertje naar Indonesië vliegen, deden dan ook weinig protest opwaaien. „Nog nooit zijn zoveel-ministers in Indonesië ge weest", mijnheer de voorzitter, „en nog nooit is het zo beroerd gegaan". „Onder Colijn kwam zoiets niet voor, toen ging alleen de Minister van Koloniën wel eens naar Indië. Maar Colijn was een chef!" Zo'n woord spreekt hij dan zachtjes en vol waarde ring uit, zijn duim en wijsvinger omhoog stekend, zo met een ge baar van: dat was „je van het", daar kan Drees niet aan tippen. pERBRANDY (A.R.) bereikt ^Jr op een heel andere manier effect. Ook zijn humor is weer galoos. Het is zijn liefhebberij om passages uit boeken aan te halen. Zo vertelde hij een ver haal, uit' een Noors boek, dat iemand zelfmoord wilde plegen, maar in het bos waarop de ont moedigde zijn daad wilde vol brengen hoorde hij zeggen: je bent allang dood, ik hoor je rib ben kraken. „Mijnheer de voor zitter, dan zou ik Minister van Maarseveen toe willen roepen, gij wilt geen afstand van Indië doen, maar gij zijt er al drie jaar mee bezig". Een beter beeld om de positie van dit Kabinet te schilderen is moeilijk te vinden. Een professor gebruikt graag vreemde woorden en Prof. Ger brandy is daarvan niet vrij. Maar het liefst bezigt hij toch gang baar, voor iedereen verstaanbaar Nederlands, zo in de trant van: Het Kabinet is bang te komen bloot liggen en ik me blauw ge- ergerd aan die zinsnede. Steeds is deze vechter in strijd met de voorzitter. Niet omdat hij onparlementair is, maar omdat hij geen rekening met de klok kan houden. Midden zijn rede, gaf de voorzitter hem een wenk, dat zijn tijd bijna om is. „O, ik en heb nog veel meer tijd nodig, ver- kunt U niet een beetje toege ven?" is dan zijn bescheid. Dat wil Mr Kortenhorst wel. Per slot van rekening .is er niet élke week een motie van wan trouwen. Maar toen de laatste zinnen van zijn rede werden weggehamerd vroeg hij heel on schuldig: „Heb ik het weer te lang gemaakt?" Dan buldert de Kamer over zoveel (vermeende) onschuld. Welter en Gerbrandy twee vechters voor een goede zaak. Zij zijn schitterende ster ren aan het Parlementaire fir mament. THR. v. d. GOES v. NATERS J (Arb.) was er deze week ken nelijk op uit om aangenaam te zijn. Dit lukte hem wonderwel. Prof. Romme (K.V.P.) was daar van de dupe en met hem zijn ge hele fractie. De Jonkheer sloeg zich op de borst De Partij v. d. Arbeid-fractie heeft maar een maal vergaderd tijdens de laat ste spannende dagen. Die voerde tenminste een welbewuste poli tiek. De K.V.P. Tweede Kamer fractie kwam maar liefst vijf maal bijeen en dan nog wel in gezelschap van de R.K. ministers. Ach, dat laatste vond v. d. Goes, niet zo erg, vooral niet omdat de fractie er zelf niet uit kon komen. Dat is geen vriendelijke taal, zelfs niet voor de K.V.P.-fractie, waarvan men mag veronderstel len, dat zij naar eer en geweten, deze zaak trachtte op te lossen. Met stekeligheden deze was nog heel fatsoenlijk zal het debat vol. Dan kan men begrij pen, dat de sfeer steeds benauw der werd. ■C"EN MOTIE kan men, als men goed oplet, zien geboren wor den. Eerst ziet men de geachte afgevaardigde die een motie wil indienen in een van de nissen van de Kamer confereren met andere leden der Kamer. Is er een accoord bereikt, dan gaat de motie-indiener langs de afge vaardigden om het vereiste aan tal ondertekeningen te halen. Men kan zich echter vergissen. Het was Gerbrandy (A.R.), die de handtekeningen van Algera (A.R.), Zandt (S.G.P.), Weiter (K.N.P.) e.a. aan het verzamelen was. Het was Schouten (A.R.), die de motie indiende, een motie van wantrouwen. Die er niet doorkwam. Doch de positie van het Kabinet is wankeler, dan de stemmencijfers doen vermoeden. In al de landen van Oost-Europa vallen voor grote minderheden de kerkgemeenschap en de nationale saamhorigheid grotendeels samen, met al de kracht die dit te voor schijn roept, maar ook met al de gevaren, die dit medebrengt voor de zuiverheid van het geloofsleven en het kerkelijk leven. Toen de leden van de gemeen telijke vrijwillige brandweer te Wormerveer gisternacht om 3 u. na afloop van het slotspuitfeest van de 50ste lustrumviering van de gemeentelijke vrijwillige brandweer te Wormerveer huis waarts keerden, ontwaarden zij aan de noordelijke Zaanoever een felle vuurgloed. Onmiddellijk reden zij met bun materiaal in de richting van de gloed, doch toen zij ter plaatse verschenen, was de Zaandamse brandweer reeds druk bezig met het bestrij den van een felle brand, die woedde in de molen. „De Strijd", welke meer dan 270 jaar oud is en juist een week geleden was aangekocht door de vereniging „De Zaanse Molen". Met vereen de krachten trachtte men het vuur te blussen, doch desondanks brandde de historische molen ge heel af. Een kacheltje in de Zuid- West schuur van de molen is vermoedelijk de rzaak van de brand. Men had het aangemaakt om enige verwarming in de schuur te krijgen bij de herstel werkzaamheden.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1949 | | pagina 3