Zucht naar politiek gewin.
De verklaring van Dr v.Royen
Problemen van Belgische pachters in
West-Zeenwsch-Vlaanderen.
De zieken wachten
„Een vaste burcht is onze God"
Het uranêum van de Congo.
Het drama te Renesse in Deo. 1944. (Slot)
Amerika en liet Indisch conflict.
Uitsluitend voor Amerika?
De „Sibajak" te
Rotterdam gearriveerd.
Vrijdag 31 December 1948
ZEEUWSCH DAGBLAD
in het bloed van Jezus Christus"
toen greep er iets plaats, dat
En toen kwam het hoogtepunt, zich vast aan de wetenschap,
t Was alsof hier in deze donkere dat hun mannen nu in heerlijk
bunker de aarde door de hemel heid waren opgenomen. Geen
war/1 nonrrnM olrf G/vl mnnlrtn i
een onuitwisbare indruk op mij
gemaakt heeft. Deze man, nog
bedolven onder zijn smart,
stond op, het was of zijn figuur
iets profetisch kreeg, en met
krachtige stem sprak hij het
uit: „Dominee, dan hebben we
m nog alle reden om God te dan-
voor het einde. Want hoewel de worden, maar ze waren ingegaan ^en!
tlTO s>Vt4- 1 ti/v borfAi. tn Ji i Tc
werd aangeraakt. God maakte angst kenden ze daar meer,
hen hoe langer hoe meer klaar geen onophoudelijk opgejaagd
wacht al onrustig begon te wor- in de rust, die er overblijft voor
den, en de dreunende laars reeds
vlakbij gehoord werd, toch stel
den ze voor om tenslotte nog met
elkaar te zingen. En we voelden
het: daarvoor moest alles wijken!
.Als God zó sterk werkt, zijn er
het volk van God.
In dat verband moet ik nog
één voorval vermelden. De vol
gende dag ging ik andere fa
milieleden opzoeken.
Ik kwam in een gezin, waar-
dan nog belemmeringen Zelfs de Van de vader de dag tevoren
wacht schijnt enigermate beseft gedwongen was geworden, om
te hebben, want hü trok zich weer,naar zjjn enjge zoon te kijken,
terug. En toen hebben we daar, die enkele ogenblikken geleden
op hun eigen aanwijzing, met el- was opgehangen. Wat het voor
kaar ons geloofsvertrouwen bele- hem geweest moet zijn om zó
den in het machtige Lutherlied: zyn jongen te zien, geen bui
gen vaste burcht is onze God,tenstaander die dit ooit zal be-
een toevlucht voor de Zijnen". - seffen! Men moet toch wel alle
Zó hebben deze mannen vanmenselijk gevoel verloren heb-
■het leven afscheid genomen, waar- hen om dat van een vader te
van verschillende bloeiende ge- kunnen eisen. Maar waren het
zinnen moesten achterlaten, ter-nog wel mensen? Had de duivel
wijl ze heel goed wisten, dat ze
aanstonds hun hoofd door de strop
zouden moeten steken.
Gewijde ogenblikken zijn dat
geweest, waarin Gods nabijheid
wel bijzonder ervaren werd. Hier
heb ik duidelijk de kracht van
het geloof gezien. Want dat men
zó de dood tegemoet kan gaan,
dat is niet uit natuurlijke oor
zaken te verklaren. En evenmin
kan men hier spreken van pose
of grootdoenerij, want vlak voor
zijn sterven veinst men niet! Hier
werkte hogere kracht.
Ik moest nu weg. Met een hand
druk heb ik afscheid van hen ge
nomen, hun sterkte toebiddend
voor de zware gang, die zij te
volbrengen hadden. Dat was onze
laatste groet in dit leven!
Nauwelijks buiten de bunker
gekomen, keek ik nog even om.
En daar gingen ze reeds, de han
den omhoog, de aanwijzingen van
de wacht volgend.
Wat een bespottelijk schouw
spel leek mij dit toe! Het ging
hier om mensen, die al heel dicht
tot de hemelpoort waren genaderd
en die zich nog onderwerpen
moesten aan zulke nietige, klein-
Is ook dit niet alleen moge-
Nog geen oplossing gevonden voor oorlogs
schaderegeling.
West Zeeuwsch-Vlaanderen is een prachtig land. Een rijk land
bouwgebied, dat de geselslagen van de oorlog ondervond maar
thans druk doende is zich te herstellen. Overal is de wil om er
lijk geweest door de kracht van boven op te komen en overal stellen de W. Zeeuwsch-Vlamingen
het geloof? Geen woord van pogingen in het werk om hun bedrijf weer aan de gan<» te krijgen
cf Niet altijd lukt dit, hetgeen zeer te betreuren valt De wil is goed'
maar de weg eindeloos en moeilijk, terwijl de ambtelijke molen
langzaam maalt en voor vele problemen nog geen oplossing gevon
den heeft. Problemen, die schreeuwen om afdoening en waarvan
een gedeelte dezer bevolking, aan de lijve de nadelige gevolgen on
dervindt Een ervan is de kwestie der Belgische pachters.
ZE MOETEN GEHOLPEN i lijke behandeling. Velen van ons
W ORDEN. 1 kunnen maar niet begrijpen,
Een verslaggever had een on- waarora w« nu overal buit«»
haat of wraak werd gehoord,
hoewel ook zij hun huis waren
uitgedreven, maar alleen een
danktoon tot God, omdat Deze
zijn jongen had opgenomen in
de hemelse heerlijkheid.
Veel heb ik hier niet meer
aan toe te voegen. Ik heb ge
tracht een zo sober mogelijke
beschrijving te geven van de
gebeurtenissen rond 10 Decem
ber 1944. Als U dit „lp Memo-
riam" als een sensatieverhaal
gelezen hebt, dan is dé bedoeling
ervan door U niet begrepen. En
wat veel erger is: dan houdt U
de nagedachtenis van deze hel
den niet hoog.
U kunt hen het beste eren
door deze houding: hun geloof
navolgen, dat nog steeds tot
machtige, tot boven-aardse din-
hen niet volkomen in zijn macht
gekregen? Als een gebroken
man was hij naar huis gegaan,
terwijl anderen hem moesten
ondersteunen.
En nu zat ik vóór hem. Nog «en staat stelt. Immers, nooit
was hij als versuft van de zwa- J1311 1 f?el°°f te veel verwach-
re slag, die hem was toege- tem En. waarom met. Omdat
bracht. Ik moest hem en zijn het zich heeft vastgegrepen aan
gezin uitvoerig vertellen, wat God, Die een vaste burcht is,
zijn jongen mij had meegedeeld.eeJl toevlucht voor de Zijnen.
En toen ik kon zeggen, dat hij i l-*311 13 bun levenseinde niet r
mij de opdracht had gegeven: tevergeefs geweest, maar ze (jerSj (.lie schade geleden hebben
Wilt U mijn ouders en zusters spreken nog nadat ze gestorven op groncj die aan henzelf of aan
derhoud met een pachter in de
Clarapolder bij IJzendijke over de
toestand van de Belgische pach
ters, die in vele gevallen niet al
te rooskleurig is.
Ze zitten in de knoei met de
oorlogsschaderegeling en er is
nog geen oplossing gevonden, die
aan alle redelijke \Vensen tege
moet komt
TIJDENS BEZETTING
GOED GENOEG.
Bij het Wederopbouwprobleem
in verband met de oorlogsschade
regeling, zijn verschillende cate
gorieën van mensen te onder
scheiden.
In de eerste plaats Nedérlan-
er mee in kennis stellen, dat ik z'Jn-
al mijn zonden verzoend weet Pernis.
H. C. Voorneveld.
n Nederlander toebehoort. Deze
mensen worden zo goed en zo
kwaad als het gaat geholpen. Dan
heeft u de Belg, die in Nederland
woont en op een eigen bedrijf zit
In het algemeen valt hij in de
zelfde termen vooV schadevergoe
ding als de Nederlander, die op
een pachtbedrijf van een Neder
landse eigenaar zit. De Nederlan
der, die op een bedrijf als pachter
zit, dat aan een Belgische eige-
weest zjjn! j wordt ongemerkt:
Overmeesterd door mijn gevoe-„De achtergrond van heel het
lens kwam ik weer thuis. Daar spel dat op de dag voor Kerstmis
vond ik de kamer vol mensen, tot te Parijs is opgevoerd is allereerst
wie reeds was doorgedrongen wat deze dat de twee grote machten
Hoe meer men de gebeurtenissen in de Veiligheidsraad analy
seert des te duidelijker wordt het dat zijn jongste besluiten tot naar toebehoort, wordt voor de
stand kwamen niet op grond van de objeetieve eisen die do zorg 'vone 100 procent geholpen, maar
voor de vrede en de veiligheid va de wereld stellen, maar de j,, Belg, die al jaren in Nederland
vrucht waren van een opportunistische zucht naar politiek gewin, woont, op een bedrijf van een
Belgische eigenaar zit en zich min
Aldus de „Maasbode m een ar-1 raad is dan ook dat dit land een of ^eer Nederlander voelt wordt
aardse dingen. Wat zal dat voor tikel over de besprekingen in de onhandige poging heeft willen slecht of in het geheel niet ge-
hen zelf een schril contrast ge- Veiligheidsraad, waarin verder doen om te fungeren als de grote holpen en zoiets wringt Wil zo'n
1 worrit ongemerkt: beschermer van de gezonde nati- ]aa£ste eigenaar bouwen, dan
onalistische strevingen by de vol- moet de volle 100 procent be
keren in het Verre Oosten. tajen en daar voejt hij natuurlijk
Het is een geluk dat Amerika n;ets VOOI.t afgezien van het feit,
- - i - ondanks zon woede over het mis- dat de deviezenbepalingen ook
er gebeuren ging. Het zwaarst die op het ogenblik tegenover el-,lukken van de pogingen der door een rol speien Het is bem-ij-
was voor mij wel de ontmoeting kaar staan, Amerika en Rusland,hem zo geliefde Commissie van pejyk dat alfe iajten komen te
met twee vrouwen, wier mannen beide om de gunst hebben gedon- Goede Diensten om de partijen te dnukken op de pachter die hoe-
ik zo juist had moeten voorberei- gen van wat onder de verzamel- brengen tot nieuwe vruchteloze wgl hjj dikwjjis zou willen niet
den op de zwaarste gang van hun naam Aziatisch Nationalisme onderhandelingen nog voldoende pver de nodige contanten beschikt
leven. Ze zouden weldra weduwe wordt begrepen. politiek doorzicht heeft gehad om pm de meest noodzakelijke her
zijn. Eén van hen kon nog maar Men kan niet aannemen dat deze niet blindelings in de netten te lo- „.„nines- en verbouwingswerken
niet geloven, dat dit het einde zou mogendheden toen zij ieder met'pen die Rusland in Parijs had ge- e" - --B -
worden. Wat is het dan moeilijk hun eigen resolutie voor de raad spannen.
om het rechte woord te spreken! verschenen gemeend hebben datj Wel is echter o.i. duidelijk ge-
Terwijl ik in Cl bunker was ge- zij hier werkelijk de vrede dien-1 bleken, dat Amerika op de ver
weest, hadden zij g dracht om nog den. Voor Rusland is dit a priori j keerde weg is als het meent dat
even tot hun mannen te worden al uitgesloten daar dit in strijd j het door diplomatieke zetten zijn
toegelaten. Maar de wacht had ze zou zijn met zijn gewone politiektegenstrever Rusland kan ver-
afgesnauwd. Onverrichter zake van. speculeren op de winst die er slaan.
waren ze teruggekomen. Ik steldeuit verwarring en chaos voor het I In het spel van loven en bieden
nu voor om met hen mee te gaan.1 linkse extremisme altijd wel te zal Rusland het altijd winnen,
Misschien zou dit lukken. In in-'behalen valt. I daar het door geen beginsel of
derdaad scheen onze poging resul-1 Wat Amerika betreft, waarom 1 verplichting in het opvoeren van
taat te hebben. De wacht liet ons zou voor dit land onduidelijk ge-jde prijzen die het wil geven wordt
tenminste door. weest zijn wat voor eenieder gehandicapt. Het kan gemakkelijk
Nauwelijks hadden we echter die de gang van zaken zonder j iedere macht in „welwillendheid"
enkele passen gelopen, of daarvooringenomenheid had gevolgd overtroeven, wijl anderen, des-
kwam onder groot geraas een zo klaar als de dag was dat een noods de „slachtoffers van de wel-
huifkar ons tegemoet. Ik kreeg'ten uitvoerlegging van de door willendheid", zelf zullen betalen"
een angstig voorgevoel. En helaas zijn diplomaten opgestelde resolu-
het bleek maar al te zeer waar-!tie eerst recht de ontreddering en
heid te zijn. We waren te laat! De de ordeloosheid in de republiek en
mannen werden reeds naar Re-wellicht ook in geheel het overige
nesse vervoerd om daar hun Indonesië ten gevolge zou hebben
te laten verrichten. Het gevolg
hiervan is, dat er niets gedaan
wordt en een eertijds bloeiend be
drijf langzamerhand in verval ge
raakt en dat is jammer.
Tijdens de bezetting waren de
Belgische boeren in Z. Vlaanderen
goed genoeg om de illegaliteit en
de geallieerden te helpen, maar
toen de oorlog voorbij was, heeft
men dit alles maar weer vergeten
en zitten wij, die ons min of meer
Nederlander voelen met de stuk
ken te kijken, zei de pachter.
YlicUi yxdi.
't Is uyt, de leste Son glngh gisteren in Zee*
Getuyge van myn jaer vol ongeregeltheden.
O dien daer dusend jaer zijn als de dag van heden,
Voor wlen lek desen dagh mijn' vuyle ziel ontklee
Van 't smodderigh gewaed van veertigh jaer en twee
En dry, en noch eens twee1), die ghy my hebt geleden;
Al vergh ik 't dyn geduld met sondige gebeden,
Gunt my een schoonder pack dan ick er oyt aen dee.
In d' eer3te nieuwigheid sal 't vleesch en bloed wat prengen,
En 't past haer moeyelick: maer lek betrouw Dyn' hand;
Die sal 't my llchtellck wat ruymen en wat lengen.
Maekt my maer op de reis van 't eewlgh Vaderland
In dese wildernis een' Dyner Israëlyten,
En laet dit nlewe kleed myn leven5) niet verslyten.
CONSTANTIJN HTJYGENS.
ten vallen. We betalen toch ook
belasting, we leveren toch ook
onze producten en we doen toch
ook alles om ons bedrijf op peil
te houden!
Wij begrijpen dit en voelden
aan, dat er hier iets is, dat nog
niet in orde is, maar waarvoor 'n
oplossing gevonden moet worden.
Maar, zo redeneerden wè, kan de
Benelux geen verbetering bren
gen?
EEN OPLOSSING?
Er zou een oplossing zyn en wel
deze, dat in het kader van de Be-
nelux-gedaehte de Belgen, die In
Nederland wonen onder de Neder
landse oorlogsschaderegeling val
len en de Nederlanders, die in
België wonen, onder de Belgische.
België schijnt dit standpunt te
delen,want de kabinetchef van
rife ™'ni±fifhnnri ^3^' Se". 333 het rechtsgevoel
die een onderhoud had met Bel- maar ook aan de billijkheidseisen
3) Huygens was op Nieuwjaar 1644, toen hy dit schreef,
$47 jaar oud.
-) prangen, ongemakkelijk zitten.
3 j gedurende mijn gehele leven.
<$•<5^ <as=®<as=&<as>®<a#3><as® <a^<a^<3s^«a#c><ss5><&53><s#6>?
schade van 236 millioen Belgische
francs, gerekend tegen de waarde
van 1939.
En hier zit hem natuurlijk de
knoop. In Nederland zijn vermie
delijk meer Belgische schadege
vallen met een heel wat groter
schadebedrag en daarom bestaat
de mogelijkheid, dat gevoerde on
derhandelingen nog geen gunsti
ger resultatèn gebracht hebben.
In ieder geval lijkt het de moei
te waard, dat door de overheid
zo spoedig mogelijk pogingen in
het werk worden gesteld om deze
kwestie tot een oplossing te bren-
gische gedupeerden in Nederland,
heeft medegedeeld, dat dit «het
standpunt van zijn regering was.
In België zijn 2961 Nederlandse
schadegevallen met een totale
van deze mensen zoveel mogelijk
tegemoet gekomen kan worden.
Ook zy hebben recht om te
leven en daarom dienen ze gehol
pen te worden.
Wij laten hier alsnog volgen de mers en hun staf. Ook aan de le-
laatste verklaring door dr van den der consulaire commissie zul-
Royen namens de regering in de
Veiligheidsraad afgelegd:
„In aansluiting op de voor
lopige mededelingen, die ik in de
zitting van de Veiligheidsraad van
Maandag 27 December heb afge
legd, verklaar ik thans gemach
tigd te zijn, de volgende verkla
ring af te leggen uit naam van de
Nederlandse regering:
De Veiligheidsraad heeft sinc^
22 December in zijn verschillende
zittingen een drietal resoluties
aangenomen, waarbij de Neder
landse regering betrokken was.
Daarbij is van de partijen ge
vraagd:
a. het onverwijld staken van de
vijandelijkheden;
b. het vrijlaten van de presi
dent en andere politieke gevange
nen, die sinds 19 December in hun
bewegingsvrijheid zijn beperkt;
c. aan de C. v. G. D. en de con
sulaire commissie, om verslag uit
te brengen over de ontwikkeling
van de toestand in Indonesië sinds
12 December.
Naar aanleiding hiervan kun
nen de volgende feitelijke mede-
Ook wij willen vooruit, ook wjj
menen, dat we recht hebben op n delingen worden gedaan:
behoorlijk bestaan en op een bil-
vrees'lijk einde te ondergaan.
Terwijl ze ons passeerden, licht-
gehad.
Tenzij men aanneemt dat in het
1. Het staken der vijandelyk-
heden op Java zal ingaan uiter
lijk op 31 December te 24 uur.
Met het oog op de bijzondere
noodtoestand op Sumatra zal dit
daar eerst enige dagen later kun-
Uit de publicaties en de vele van personeel. De komst van de
n aï aanvragen voor leerling-verple- jongeren is dus tevens een ult-nen ingaan. Uiteraard blijft op-
te een van hen het dekkleed even State-Departement een aantal di- enden in de verschillende bladen komst voor de ouderen, die de treden nodig tegen ordeverstoor-
op voelde hy, dat zyn liefste lettanten op het gebied der inter--ykt we, dat het u kort
aan verpleging trouw bleven. Het zal ders, die, het zij individueel, hetzij
bezit op aarde hier stond en nationale politiek een gewichtige verpjegend personeel nog zeer daarbij van groot belang zijn, datcollectief, de openbare veiligheid
(laar zag hy zyn vrouw. Strak rol speelt moet men er van uit- gr00t; is ]lat vroeger ontstane wantrouwen 1 in gevaar brengen dan wel de
keken ze elkaar aan met een gaan dat men daar wel degely vooral in de inrichtingen voor tegenover directies en besturen voorziening der zo noodlijdende
blik om nooit meer te vergeten zich rekenschap heeft gegeven „.eest:es_ en zenuwzieken en de opgeruimd wordt. Een snelwer- j bevolking met voedsel en andere
doch voort ging het, in razend van de fatale gevolgen die een te- „„..«niridfiJ i=- An r
l. i ja. sanatoria ziin afdelingen gesloten ^"Snd geneesmiddel is: overleg en primaire goederen verstoren of
tempo. Het leek wel, of_de_duivel rugtrekken van de troepen tot^ wes:fcns gebrek aan narsoneel. In samenwerking met de organisa- verhinderen.
tempo: riet icck. wei, uiue uutvei tugueiuuHi v«t uc uc wegens gebrek aan personeel. In samenwerking met de organisa-
deze beulen voortdreefToch had- stellingen van voor 17 Decembe- een der persberichten lazen wij:'ties van het personeel op een ge-
den deze twee afscheid van elkaar zou gehad hebben i De bezv£aren van de z;jde «je, zonde basis.
genomen voor het leven. Ook moeten de heren van het j0nge vrouwen en mannen, die als In meerdere inrichtingen vindt
Hoe de rest van die Zondag State-Departement toch wel heb- verpleegstOTS en verplegers uit-dit overleg reeds plaats en in 'theden het onvermijdelijke gevolg
voorbijging, laat zich verstaan. (ben ingezien dat een en ander ge-' n»** I oio'omonn «ro^trf Viat o-aa^i i»-. v»o4- 'wac vpb Ha tyAtmffon mïiitnir*A
len de nodige faciliteiten worden
verleend".
In verband met punt 3 deelde
dr van Royen nog mede, dat hij
gemachtigd is hieraan toe voegen,
dat de regering hoopt, dat spoe
dig na de aankomst van de mini
ster-president in Indonesië het
mogelijk zal zijn, maatregelen te
nemen voor de vestiging van een
federale regering voor geheel In
donesië, die alle delen van Indo
nesië vertegenwoordigt.
De heer Van Royen sprak de
hoop uit, dat de Raad aan deze
verklaring een meer onbevooroor
deelde ontvangst zal geven dan
aan zijn eerste verklaring, toen
geen enkel lid van de Raad aan
dacht heeft geschonken aan de
positieve punten, welke die ver
klaring bevatte.
Aan de leden van de consulaire
commissie te Batavia en aan de
militaire waarnemers zullen alle
noodzakelijke faciliteiten worden
verstrekt voor het verzamelen van
inlichtingen over de toestand
sinds 12 December.
J. N. VOORHOEVE f.
Evangelist-Uitgever.
Te Noordwijk is op 75-jarige
leeftijd overleden de heer J. N.
Voorhoeve, oprichter van de ge
lijknamige uitgeversfirma in
Den Haag en oprichter van het
weekblad „Timotheus". Met de
heer Voorhoeve is een van de
meest bekende Evangelisten in
ons land heengegaan. Hij was
jarenlang .leider-redacteur van
de „Bode des Heils" en in zijn
uitgeverij werden talrijke Evan-
gelisatiegeschriften gedrukt. Als
voorganger van de „Vergadering
der gelovigen" vervulde 'hij
overal in Nederland spreekbeur
ten. In binnen- an buitenland
leidde hij Bijbel-conferenties.
Tot een jaar na de oorlog was
üe overledene hoofdredacteur
van „Timotheus". De heer Voor
hoeve was een uitgever, voor
wie de verbreiding van het
Evangelie zwaarder woog dan
commerciële belangen.
I
Twee voormalige Japanse oor
logsschepen, die als vermist wa
ren opgegeven, zijn gesloopt en
op de zwarte markt verkocht. Het
betrof ongeveer 2.000 ton staal
plaat.
ADMIRAAL PINKE
BETUIGT ZIJN
TEVREDENHEID.
Admiraal Pinke heeft telegra
fisch zijn bijzondere waardering
betuigd aan de commandant van
het oostelijk verkenningstransport
van de marine luvhtvaartdienst
en zijn personeel voor de presta
ties bij de landingsoperaties op
het vliegveld Djogja en op Singa-
karak op Sumatra.
Voorts heeft hij zijn bijzondere
waardering betuigd aan de mari
necommandant van Soerabaia
voor het snel verlopen van de
landingsopera lies.
Admiraal Pinke verzocht zijn
waardering aan het betrokken
personeel van de dienst scheep
vaart over te brengen. Voorts
verzocht hij aan de minister van
Marine telegrafisch de nieuwjaars
wensen van het personeel in In
donesië over te brengen aan H.M,
Koningin Juliana.
DE „ORANJE" NAAR
INDIë.
Na een oponthou# van 12 uren
wegens een machinedefeet, is het
Nederlandse motorschip „Oranje"
dat van Amsterdam op weg is
naar Indië, gisteren uit Southamp
ton naar Indië vertrokken.
2. Aangezien de beperking van
de bewegingsvrijheid van een aan
tal vooraanstaande persoonlijk-
-- i komst zouden kunnen bieden, zijn
We waren als lamgeslagen. Ik kon 1 lyk zou hebben gestaan met hetl
's middags niet preken. Al de ge-'geven van carte blanche aan de
beurtenissen van die morgen wa- rovende en moordende benden
ren teveel voor mij geweest. Maar met hun toneel-generaals, die al
toch was het telkens weer als eensinds jaar en dag de bevolking
niet te ontnemen troost, die overin en buiten de republiek terrori-
ons kwam: ze zijn Boven, waar
geen vijand, en geen vernedering,
en geen leed hen ooit meer kan
treffen.
Dat was ook de troost van de
séren. Het moet hun tenslotte iets
I algemeen werkt hot goed in het'was van de getroffen militmre
meestal: slechte salariëring ën1 belang van het gehele verple- jmaatregelen, welke binnenkort
minder goede arbeidsomstandig-1 gingswezen. Dit kan een reden zullen worden beëindigd, zal de
heden." i te meer geacht worden om nu Nederlandse regering hierna deze
Inderdaad zijn de sociale om- niet langer te aarzelen zich te beperking opheffen, er van uit
standigheden voor velen een be- melden als leerling-verplegende.1 gaande, dat zij zich zullen onthou-
lemmering om de verplegingsar- In dit verband willen wij tevens den van handelingen, welke de
beid als levenstaak te kiezen. Dii een beroep doen op de gediplo-'openbare veiligheid in gevaar
nabestaanden. Diezelfde dag liep poging deed om aan de inval van
ik nog even aan bij de twee wedu- de Nederlanders te weerstaan,
wen, met wie ik 's morgens naarMen kan dan ook niet aanne-
het Slot was gegaan. Weer een men dat de opstellers van de Ame-
nieuwe ranjp had hen getroffen! rikaanse resolutie werkelijk de
Ze moesten hun huis uit, eerst t ernsige bedoeling hadden dat
met achterlating van alles. Later'daaraan uitvoering zou worden
werd dit gewijzigd, doordat ze gegeven, en er bestaat een goede
alleen het allernoodzakelijkste grond voor het vermoeden dat zij
mochten meenemen. Zo werden om deze reden daaraan niet de
deze vrouwen met hun kinderen formulering van een bevel maar
als honden de straat opgejaagd, van een wens hebben geschonken.
Alsof het al niet erg genoeg -Het eigenlijk motief van Ame-
was! En toch grepen ook zij rika's houding in de Veiligheids-
-T 1-1 1IICIU A.1Ö lCVCIlöiaaK IC L/tl. UWH vp vuiijiu-
hebben gezegd toen hoe =e" j verklaart tevens de „vlucht" van meerden. Verlaat de verpleging brengen,
ring de werkelijke kracht was van I ni»t i„rii*H rilt „lot rirm<™„ri i 3 t»,
een zogenaamd defacto-gezag, j
welks leger geen enkele serieuze
de gediplomeerden in andere i>e- niet, indien dit niet dringend 3. Ter bevordering van de sa-
roepen, waardoor zij voor de ver-noodzakelijk is. Helpt de jonge- menwerking voor de construe-
pleging voor altijd verloren zijn. L ren in de moeilijke beginperiode j tieve opbouw van geheel Indo-
In de jaren voor 1940 waren de en uw oudere collega's, zodat de nesië heeft de Nederlandse rege-;
toestanden nog slechter en doorverkorting van de arbeidstijd tot ring besloten, dat de minister-
j president Drees zich dezer dagen
stand kan komen.
Tenslotte nodigen wg allen uit, J naar Indonesië zal begeven.
al deze minder prettige ervarin
gen és de verpleging een minder, 0-• 0
aantrekkelijk beroep geworden.die op een of andere wijze op dit 4. Ten einde mede te werken
Het is mede de taak der Chr.terrein werkzaam zijn, om ln sa- tot de uitvoering van het door de
menwerking te trachten het peil Veiligheidsraad gedane verzoek,
van de verpleging te verhogen, de om volledig te worden ingelicht
reeds verkregen uitbouw van de omtrent de toestand sinds 12 De-
rechtspositie vail het gehele per- cember, heeft de Nederlandse re-
soneel te bevorderen.
COMMUNISTISCHE VLOEDGOLF OVER AZIE
CHRONOLOGISCH OVERZICHT
^iSOWJEl RUSLAND
Kv:yieg6ied onder commun/stiscne
overheersing
Ce cijfers H/mSgeven de chrono
VIuoorrte "ln -Ie fe/ter.
vakbeweging te trachten de so
ciale omstandigheden en vooral
de waardering voor de arbeid der
verpleging te verbeteren. Naar
enze mening is er thans uitzicht
dat dit streven goede resultaten
zal opleveren. Het begin van een
betere salariëring is tot stand ge
komen en dit is slechts een ge
deelte van het gehele complex van
verbeteringen, die reeds gekomen
zijn of voorbereid worden. Er
moet nog heel veel gebeuren, wil
men de achterstand in de sociale
waardering voor de verplegenden
ingehaald hebben.
Toch menen wij, op grond van j in een artikel in het Commu-
hetgeen reeds gebeurde, een be-^nistjsche dagblad „Le D'rapeau
roep te mogen doen op de jon- Rouge" kéert prof. Cosijns, di-
geren om zich te geven aan deze recteur van het physisch labo-
mooie taak. Wanneer men er niet1 ratorium voor atoomonderzoek
v oor terugschrikt om flink aan te der Brusselse Vrije Universiteit
pakken, zich te ontwikkelen en zo cn bekend door zijn ballon- en
nu en dan een persoonlijk offer te diepzeetochten in gezelschap van
brengen ten bate van de zieken, 1 prof. Piccard, zich op heftige
dan zal men ondervinden, dat hetwijze tegen de Belgische rege-
werk der verpleging een grote ring> die hij verwijt niet voï-
innerlijke voldoening geeft. Zoekt, doende uranium ter beschikking
men echter alleen maar een „goeie te stellen voor het wetenschap-
baan", blijft dan van de verple-1 pelijk onderzoek,
ging af, want dan brengt het naai prof. Cosijns noemt de hoe-
alle zijden teleurstellingen. Men veelheden uranium, die tot nu
kan deze arbeid nooit op de juiste door de Union Miniere aan de
wijze volbrengen met alleen maar Brusselse universiteit ter be
te vragen: „Wat verdien ik er'schikking zijn gesteld, belache-
TYiee' j lijk en verklaart, dat voor een
Dit houdt echter niet in, dat i vruchtbaar onderzoek met be-
wij niet mogen ijveren voor een trekking tot de atoomweten-
behoorlijke rechtsositie ten bate schap de Belgische universitei-
van het gehele personeel. Met ons ten de beschikking moeten heb-
allen zullen wij de verdere op- en ben over tenminste 1 procent
uitbouw van de sociale verbete- van de totale Congolese op-
ringen moeten voortzetten. Ver- brengst aan uranium,
schillende wijzigingen zijn echter I Een onderzoek hiertoe is door
verbonden aan een vermeerdering de Belgische regering evenwel
I gering reeds verklaard, dat zijj
Jongeren en ouderen, de zieken alle mogelijke faciliteiten zal ver
wachten op U. I lenen aan de militaire waarne-[
Euwe onze Nederlandse schaakkampioen die in 1948 zijn titel
van wereldkampioen kwijtraakte
van de hand gewezen, hetgeen
Prof. Cosijns toeschrijft aan het
feit, dat België contractueel ge
bonden is al zijn uranium naar
Amerika te exporteren.
Tot nu toe hebben de Belgi
sche universiteiten kunnen teren
op hetgeen nog aan voorraad
voorhanden was van voor de
oorlog, doch alle reserves zijn
thans uitgeput. Na erop gewezen
te hebben, dat ook Frankrijk te
vergeefs bij België heeft aange
klopt teneinde uranium te ver
krijgen voor wetenschappelijke
doeleinden, doch dit mineraal
thans zelf delft in Frans Afrika,
Madagascar en Frankrijk zelf,
verklaart hij, dat het Belgische
wetenschappelijke onderzoek op
het gebied van de atoomtheorie
Amerika op verscheidene punten
jaren vooruit is.
De Brusselse hoogleraar be
toogt verder, dat, indien het
Congolese uranium onder alle
landen, naar rato van hun aan
tal inwoners, zou worden ver
deeld, dit electiSsche energie zou
kunnen verschaffen, gelijk aan
die, welke thans met /steenkool
wordt voortgebracht. Na als zijn
overtuiging te hebben uitgespro
ken, dat de Sowjet-Unie op het
gebied van het atoomonderzoek
de Westerse landen ver vooruit
is, verklaarde Cosijns tenslotte,
dat de Belgische geleerden het
zich, evenals de Franse, als een
eer aanrekenen, zich niet bezig
te houden met de vervaardiging
van atoombommen.
Gistermorgen is de „Sibajak'
van de Kon. Rotterd. Lloyd te
Rotterdam aangekomen met 450
passagiers, onder wie 92 kinde
ren en 125 evacué's. De gezag
voerder, kapitein A. Gravema-
ker, zeide zich onderweg nog
zelde nzo veilig te hebben ge
voeld. Op de vraag: waarom?
antwoordde hij lachend: er wa
ren niet minder dan 21 inspec
teurs van politie aan boord.
Onder de passagiers, die allen
zeer verheugd waren nog voor
de jaarwisseling in het moeder
land te zijn, bevonden zich de
bekende bacterioloog dr E.
Hertsberger, graaf W. van Lim
burg Stirum en de heer G. F.
A. Prinsen, directeur van de
veldpostdienst in Indonesië, wel
ke laatste heel wat te vertellen
had over de vele honderdduizen-
dn brieven van en naar militai
ren in Indonesië, die hij in de
2'ii jaar, dat hij daar geweest
was, te verwerken had gekre
gen. Ook ds J. Brouwer, kapi
tein-veldprediker van de Kon.
Landmacht en enige R.-K. gees
telijken keerden met de „Siba
jak" naar Nederland terug.
De evacué's waren ditmaal op
vallend schamel gekleed en
groepten rillend samen rondom
üe grote kachel in de loods van
de Lloyd.
Vertegenwoordigers van het
comité „Nederland helpt Indië",
die bij elke ontscheping aanwe
zig zijn, hebben onmiddellijk
maatregelen getroffen om deze
mensen zo spoedig mogelijk van
warme kleren te voorzien.
De „Sibajak" bracht tevens
nog 76.000 kg. nieuwjaarspost
mee. Er bevond zich ook een
klein contingent militairen aan
boord.
