Van Le Palais Chaillot waait U.N.0.-vlag.
■WW
Aan de kust van Californië suizen vliegende bommen omhoog
Kerkvoogden spraken vertrouwen nit.
Maar een fietsenstalling kent men niet
In de straat van Jantje
DAM-LABYRINTH
I r
Op zoek naar contröle
over de V-l.
Men bestuurt ze radiografisch.
Geen nieuwe tachtig-jarige oorlog.
„HET WOORD
DE VRIJE SCHELDEVEREN.
Prinses Wilhelmina trekt zich
terug als beschermvrouwe
van verenigingen.
A A A
m
Zaterdag 2 October 1948.
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pagina 4
AMERIKA EXPERIMENTEERT.
'i
De marine-leiding had een
goede reden het proefstation
daar te vestigen. Voor de kust
liggen enkele kleine eilandjes
die als observatiepost van groot
belang zijn. Duizend mijl ver
der ligt in de stille Oceaan het
eiland Johnston. Nu speelt het
bij de proefnemingen nog geen
rol van betekenis omdat de
controle vanaf de grond beperkt
is tot de zichtbare horizon. Men
stelt echter alles in het werk
om de controleerbare actie-ra
dius uit te breiden tot John
ston en nog verder. Dit kan be
reikt worden door gebruik te
maken van controle-vliegtuigen
die op zeer grote hoogte kun
nen opereren, hoewel er dan
nog vele andere moeilijkheden
opgelost moeten worden.
V-l.
De V-l is een van de vliegen
de bommen, waarmee geëxperi
menteerd wordt. Voor dit doel
wordt de bom niet geladen met
explosieve stoffen, doch met
zand en andere ballast. Na de
uitvinding van de atoombom
heeft de V-l geen waarde van
betekenis meer als vernieti
gingswapen. Waar het nu om
gaat is te komen tot een vol
ledige contröle over het wapen.
Men wil uiteindelijk dit berei
ken, dat de vliegende bom, of
het nu een atoombom is of een
bom geladen met de een of an-
dere explosieve stof, precies ge-
leid kan worden naar het doel,
dat vernietigd moet worden.
Ook de Duitsers konden dat
niet met hun V-l. Deze bom
men waarvan de onderdelen
geleverd worden door de Willys
Overland Automobile Company
en door Ford zij kosten 15
duizend dollar per stuk zijn
reeds radiographisch bestuur
baar. Deze contröle bevindt
zich echter nog in een begin-
Aan de kust van het zonnige Californië ligt het plaatsje Point
Mugu. Het was een vredig vissersdorp. Schilders en tekenaars
trokken er heen om de gebruinde vissers in hun schilderachtige
kledij uit te tekenen. Het strand was vol badgasten. Nu is het een
basis van de Amerikaanse Marinne. Er worden proeven genomen
met vliegende bommen. Waar men eens niets anders hoorde dan
liet vredig bruisen van de branding, klinken nu zware ontploffin
gen. Vissers, die in het Sint Barbara-kanaal varen worden opge
schrikt door een luide stem: een loudspeaker, gemonteerd op een
vliegtuig. Het is een waarschuwing, dat er een vliegende bom in
aantocht is, die daar ergens in zee kan storten.
stadium. Steeds gaat achter een
vliegende bom een P-80 jager
aan, die 500 mijl per uur haalt.
Heeft men op de grond door de
een of andere storing de macht
over de vliegende bom verloren,
dan schiet het vliegtuig het pro
jectiel omlaag om ongelukken
te vermijden.
RADIO-GRAFISCH.
Ook neemt men hier proeven
met radio-graphisch bestuur
bare vliegtuigen. Zij vliegen
met een snelheid van enkele
honderden mijlen per uur (ech
ter niet langer dan een uur) en
kunnen vanaf de grond met het
grootste gemak geleid worden,
tenminste zolang zij te zien zijn. I
De commandant van het proef
station, Captain A. B. Scoles,
verklaarde, dat Amerika wat
betreft de contröle over en het
geleiden van vliegende bom
men nog niet veel verder was
dan Duitsland aan het einde
van de oorlog.
Point Mugu werkt samen met
het Marine proefstation in de
woestijn bij Inyokern en staat
vanzelfsprekend in nauw con
tact met het Leger proefstation
van White Sand. Daar worden
echter op ander gebied proeven
genomen met vliegende bom
men. Point Mugu, staande onder
het Marine Bureau voor Lucht
vaartaangelegenheden, is nog
slechts een begin. Men heeft
een vijfjaren-plan opgesteld
waarvan de kosten op 53.000.000
dollar worden geschat. En ook
dan is het doel nog niet bereikt.
Rear Admiral Oscar Bedger
verklaarde onlangs „Voordat de
verlangde resultaten bereikt
zullen zijn, zullen wij geen mil-
lioenen, doch billioenen uitge
geven hebben."
Het Amerikaanse volk heeft
echter uit de afgelopen oorlog
geleerd, dat het beter is nu of
fers te brengen voor eigen vei
ligheid dan later de vrijheid te
moeten verdedigen ten koste
van mensenlevens. L. L.
Redacteur: H. M. Slabbekoorn, Oostsingel 60 a, Goes,
De laatste brug in de grote verkeersweg Utrecht—Den Bosch,
die in de oorlog vernield werd, nadert haar voltooiing. Het is
de brug over de Lek bij Vianen. Aan het einde van dit jaar
hoopt men de brug voor het verkeer te kunnen openstellen
(Van onze Utrechtse correspondent).
Op de voortgezette bijeenkomst te Utrecht van de Verenigin
van Kerkvoogdijen in de Ned. Herv. Kerk heeft de vergadering
zich met algemene stemmen gesteld achter een motie uit Leiden,
waarin de kerkvoogden hun vertrouwen uitspreken in het beleid
van het hoofdbestuur. Wanneer het hoofdbestuur zijn rapport over
het concept-ontwerp nieuwe kerkorde (voor zover de kerkvoogdijen
van belang) bij de generale synode gaat indienen, zullen de be
zwaren breedvoerig uiteengezet en de zaak van het beheer dringend
bepleit worden.
Dat men met algemene stem
men tot dit besluit kwam, noem
de de voorzitter der Vereniging
de heer J. A. Bakker uit Menal-
dum een wonder. Want de vorige
dag hadden verscheidene kerk
voogden zich als tegenstanders
van het rapport ontpopt. Uiter
aard zijn er nog moeilijkheden
genoeg, maar dat allen zich zo
eensgezind gedroegen was een
zonnestraal in het leven van de
voorzitter, naar hij verklaarde.
De heren mr G. Vixseboxse en
mr M. Ch. de Jong leden van het
hoofdbestuur hadden de vergade-
De Zweedse film „Het Woord",
die de C.F.A. te Middelburg
Dinsdag en Woensdag a.s. doet
vertonen, verdient bijzondere j
belangstelling om de wijze,
waarop hierin de vraag naar de
kracht van het christelijke ge
loof aan de orde wordt gesteld.
Deze film is gemaakt naar het
gelijknamige toneelstuk van
Kaj Munk, de bekende Deense
predikant-dramaturg, die in 1944
om zijn geestelijk verzet door de
Duitsers op gruwelijke wijze
werd vermoord.
Kaj Munk heeft vooral in zijn
jonge tijd geworsteld met de
vraag, of Christus' woord over
de bergen verzettende kracht
van het geloof voor deze tijd j
voor de christen nog onvennin-'
derde betekenis heeft. Hij kende
zichzelf en zijn mede-christenen
en hij wist, dat het geloof in het
wonder meestal ontbreekt; dat
wij niet meer geloven in de con
crete verhoring van het gebed
zoals dat in de tijd der aposte
len en der eerste christengemeen
te het geval was.
Op wel bijzonder treffende
wijze behandelt hij dit probleem
en zijn antwoord is duidelijk:
een dode wordt opgewekt na het
gebed om het levendmakende
Woord.
De centrale figuur in deze
film is de jonge predikant Jo
hannes Borg, op wie zijn vader,
de oude Knut, de orthodoxe
boer, zo trots is. Die oude Borg
heeft zijn zwakheden: hij is kop
pig, humeurig en tracht vaak
zijn eigen godsdienstige opvat
tingen aan anderen op te drin
gen. Verkeerd is zijn houding
tegen de kleermaker Petter, de
voorganger van de Piëtistenge
meente, voor wie het geloof
slechts een kwestie van persoon-
lijke gevoelservaring is en die
de mensen in de kerk „blinde
schapen" noemt.
De eerste preek van de jonge
predikant gaat over het wonder.
Waarom, zo roept hij uit, kunnen
wij wel door Gods kracht een
mens van zijn geestelijke blind
heid genezen, maar niet van zijn
lichamelijke? Waarom niet een
mens uit de doden opwekken?
Het antwoord is: door gebrek
aan levend geloof. Dit laat Jo
hannes niet los. Hij trekt zich
enige weken in afzondering te
rug. De dood van zijn verloofde
maakt hem zielsziek. God ge
bruikt het sterven van zijn
schoonzuster Inger om hem tot
bezinning te brengen.
Als dan in de rouwdienst voor
Inger de nieuwe vrijzinnige pre
dikant wat vage troostwoorden
spreekt, treedt Johannes naar
voren en hij verricht het won
der: „Zo God wil, in de naam
van Jezus Christus, dode kom
uit uw slaap!"
Deze film zet ons tot ernstig
nadenken. Is het aanvaardbaar
de zaak zó te stellen? Waarom
kiest Kaj Munk nu juist het
uiterste: een dodenopwekking?
En, zo kan men zich afvragen:
is het geloof in de macht van
Christus tot de innerlijke om
zetting van de niet en zwak ge
lovende mens niet nog nodiger
en dringender dan het geloof in
het uiterlijke wonder? Is dit
eigenlijk niet van nog groter be
tekenis? En gebruikt God, nu
zijn volledig Woord er is nog
wonderen ter openbaring van
Zijn almacht? Wonderen dan in
de zin van gebeurtenissen, die
tegen de natuur der dingen in
gaan. Het antwoord op deze
vraag kan in het midden worden
gelaten.
U.N.A.C. bracht 18 mil-
lioen dollar bijeen.
De actie voor het bijeenbren
gen van gelden voor het fonds
der V.N. voor hulp aan kinde
ren (U.N.A.C.) is thans geslo
ten. De V.S. hebben 5 millioen
dollar ingezameld van de 60
millioen, die zij zich hadden
voorgesteld bijeen te brengen,
de stad New York bracht 1 mil
lioen bijeen, het zesde deel van
hetgeen men verwacht had. Het
totaal over de gehele wereld
ingezamelde bedrag is voor zo
ver thans bekend, 18 millioen
dollar.
ring nader ingelicht omtrent de
moeilijke punten. Mr Vixseboxse
zeide, dat de vraag of de vrouw
als ouderling-kerkvoogd kan op
treden (er bestaan tot heden wél
vrouwelijke kerkvoogden maar
geen vrouwelijke ambtsdragers in
de Ned. Herv. Kerk) door theolo
gen moet worden beantwoord en
zeker niet door kerkvoogden. Pre
cies zo liggen de stukken bij de
kwestie van het „vierde ambt".
Dan waren er bezwaren inge
bracht met betrekking tot gro
tere financiële uitgaven. Mr Vix
seboxse wees deze bezwaren af:
iedere kerkvoogdij weet, dat de
duurdere tijd hogere sommen op
eist en zo is de situatie in groot
verband ook.
Mr de Jong ging op deze op
merking door. In Friesland zou
namelijk gezegd zijn, dat aanne
ming van de nieuwe kerkorde de
lasten der kerk vereenvoudigen
zou. Mr de Jong noemde dat
dwaas evenals de gedachte als
zou de figuur van ouderling-kerk
voogd geschapen zijn teneinde de
gelden der kerkvoogd# te kunnen
inpalmen, gelijk vanuit Overijssel
was opgemerkt. Wij, moeten ver
trouwen hebben in het beleid van
de synode en in het oprechte stre
ven van elkander, zeide hij. Als
dit vertrouwen niet bestaat, dan
is het met onze kerk gedaan!
Ds WESSELDIJK SPREEKT.
Aan het slot van de vergade
ring, die zo bevredigend afliep,
heeft ds H. J. F. Wesseldijk uit
Eindhoven praeses van de gene
rale synode, de vergadering toe
gesproken. Ik ben dankbaar, dat
ik hier vandaag mocht zijn, aldus
de praeses. Wees ervan overtuigd
dat de synode met buitengewone
ernst de bezwaren onder ogen zal
zien; de synode maakt daar geen
kwestie van macht of prestige
van. Nu ik lid van de synode ben,
heb ik geleerd wat ootmoed is en
hoe weinig wij mensen als per
soon kunnen doen. De leden der
synode en gelukkig ook velen
daarbuiten, hebben het gevoel,
dat God in Zijn genade bezig is
iets in Zijn kerk te doen.
Daarom mag de onzalige strijd
tussen bestuur en beheer, die wel
de tachtigjarige oorlog is ge
noemd, niet opleven. Als ouder
lingen, diakenen, kerkvoogden en
leraars zijn wij alleen tot dienst
aan Jezus Christus en Zijn-Evan
gelie opgeroepen. Wij behoren het
waarachtig belang van onze Her
vormde kerk te zoeken. Onze
kerk bevindt zich enerzijds tussen
ongeloof en nihilisme, anderzijds
tussen het rooms-katholicisme.
De toekomst is dreigend. Wil on
ze kerk haar plaats niet verliezen,
dan moeten we letten op hetgeen
God met de kerk doet en wat Hij
van haar vraagt.
Men zong „Halleluja, eeuwig
dank en ere", waarop ds Wessel
dijk het dankgebed uitsprak.
De beslissing van de regering
omtrent het al of niet opheffen
van het vrije vervoer over de
Wester-Schelde is nog niet
bekend. Ged. Staten hebben het
gevraagde advies, dat goed ge
documenteerd is, reeds verstrekt
en zij adviseerden afwijzend.
Men moet er ernstig rekening
mede houden, dat cp korte ter
mijn voor de overtocht weer zal
moeten worden betaald. Dat
geldt dan zowel het personen-
als het vrachtvervoer. Vanzelf
sprekend is over de hoogte van
het tarief nog niets ^bekend. Laat
ons ernstig hopen, dat het laag
zal zijn.
Opheffing van het vrije ver
voer betekent een groot nadeel
voor en een slechte dienst aan
Zeeland. Waarom dat zo is mo
gen wij na hetgeen wij in de
loop der laatste wcKen over deze
zaak schreven als bekend ver
onderstellen.
Bijna drié jaar zijn de veren
nu vrij. Thans wordt het vol
gens de minister van verkeer en
waterstaat te duur. Dat nemen
wij onmiddellijk aan. De exploi
tatie van een aantal veren, die
honderdduizenden personen en
duizenden auto's overzetten is,
vooral in deze tijd, niet goed
koop. Wij vragen ons echter af,
of de regering dit niet reeds
drie jaar geleden had kunnen
voorzien. Ieder (en dat geldt ook
voor een overheid), die iets gaat
ondernemen, dient eerst de
kosten te berekenen. Dat is drie
jaar geleden blijkbaar niet ge
beurd, evenmin als men er reke
ning mede gehouden heeft, dat,
wanneer geen overzetkosten
meer moesten worden betaald,
het vervoer enorm zou toene
men.
Het vrijgeven der veren ge
schiedde uit nationale overwe
gingen. Zeer terecht. Dat geldt
nu nog onverminderd. Maar nu
pas schijnt de regering tot de
ontdekking te komen, dat wij
arm zijn. Schermerhorn en de
zijnen, die in 1945 aan het be
wind waren, wisten dat niet. Zij
zeiden wel, dat ze het wisten,
maar hun handelingen waren
juist in tegenstelling daarmede.
Als deze bewindsperiode nog
eens ooit wordt beschreven, dan
zal iedere Nederlander zich de
ogen uitwrijven om zoveel
„staatsmans"-dwaasheid. Men
begrijpe ons goed: wij beweren
niet, dat de beslissing t.o.v. de
veren toen dwaasheid was, maar
wij willen wel er op wijzen, dat
in de Schermerhcrniaanse pe
riode het besef: regeren is voor
uitzien, ontbrak. Daarvan is Zee
land nu de dupe.
Wanneer in 1945 was overge
gaan tot de invoering van la
gere tarieven, dan zou o.i.
Zeeuwsch-Vlaanderen hiermede
genoegen hebben genomen. Maar
nu is alles op het vrije vervoer
ingesteld en zal, wanneer dit
wordt opgeheven, een hele om
schakeling moeten worden ge
maakt.
Op deze zijde van de zaak
dient ook de aandacht te wor
den gevestigd, al is het dan met
behoud van het standpunt: vrij
vervoer is hier, juist om redenen
van nationaal belang, geboden.
De secretaris van Prinses
Wilhelmina deelt het volgende
mede:
„Gedurende haar regering is
Prinses Wilhelmina van vele
verenigingen beschermvrouwe
geworden.
Met vreugde zal zij steeds
terugdenken aan het contact
dat zij hierdoor gedurende vele
jaren met het Nederlandse
verenigingsleven heeft gehad.
Prinses Wilhelmina acht het
thans echter minder eigenaar
dig deze functie, die zij als
Koningin heeft aanvaard, te
blijven vervullen. Zij heeft
derhalve opdracht gegeven de
betrokken verenigingen ill
kennis te stellen van haar
voornemen zich als bescherm
vrouwe terug te trekken".
Opiumsmokkel in de
woestijn.
Een rijke koopman te Suez
had een grote hoeveelheid opium
en hasjisj in de woestijn Sinai
begraven, totdat hij de kans
zou zien deze partij over het
Suez-kanaal naar Cairo te ver
voeren. De politie, gewaar
schuwd door het centraal Bu
reau tegen de handel in verdo
vende middelen te Suez, legde
zich in hinderlaag en betrapte
een aantal smokkelaars, t oen
deze trachtten de verdovende
middelen weg te halen. Er ont
stond een revolvergevecht, dat
twee uur duurde. De bende wist
te ontkomen, doch liet zakken
verdovende middelen tot een
waarde van 400.000 gulden ach
ter. De koopman zit nu achter
slot en grendel.
De havenarbeiders van Bone en
Oran (Frans-Noord-Afrika) zijn
in staking gegaan. Zij eisen ho
ger loon.
Het Limburgse tournée.
Een partijtje uit de wedstrijd
tegen de combinatie D.O.S., Ber-
gen op ZoomTholen.
Wit: A. v. d, Kreeke (D.O.S.)—
H. Coomans.
1. 34—29 18—22. 2. 40—34 12
—18. 3. 45—40" 7—12. 4. 50—45
1—7. 5. 31—26 20—25. 6. 37—31
11420. 7. 31—27 22x31. 8. 26x
37 20—24. 9. 29x20 25x14. 10.
32—28 16—21. 11. 37—32 21—26.
112. 41—37 19—24. 13. 37—31
26x37. 14. 32X41 14—19. 15. 41
'—37 10—14. 16. 37—32 14—20.
17. 46—41 5—10. 18. 41—37 10
—14. 19. 37—31 11—16. 20. 42—
37 7—11. 21. 47—42 2—7. 22. 34
—29 20—25. 23. 29x20 15x24.
24. 40—34 24—30. 25. 35x24 19
X30. 26. 34—29 30—35. 27. 44—
40 35x44. 28. 49x90 17—21. 29.
40—35 21—26. 30. 31—27 18—22.
31. 28x17 11x31. 32. 36x27 4—
10. 33. 29—23!! 7—11.
Wit's 33ste zet is zeer krachtig,
daar hij zwart's ontwikkeling in
de weg staat en dreigt, doordat
zwart niet mag spelen 1318.
Zwart's antwoord 711 kon ik
niet .begrijpen, daar zijn spel er
op gebaseerd was de witte voor
post op 23 weg te ruimen.
1015 is dan ook meer aan
gewezen dan 7—11 (45—40) 14
20 (4034) Dan volgt 1318
en wit kan aan nadeel niet ont
komen? Aldus inplaats van 40
34 3934 en zwart kan weer
door 1318 schijf 23 bedreigen
of opruimen.
34. 45—40 10—15. 35. 40—34
11—17. 36. 34—29 14—20. 37. 27
—21 16X27. 38. 32X21 20—24.
Hier lag 1318 voor de hand
met de dreiging 2024. Wit kan
nu vervolgen met 2319. Zwart
mag nu niet 2024 spelen, daar
dan volgt 19x30 (25x23) 37—31
etc. Indien zwart speelt 1722
kan volgen 3722 3227 1913
29—23. X4) 31—36 en wit
staat niet best.
Inplaats van 1722 zullen we
ook eens nagaan 913 (3731).
Nu mag zwart niet slaan 13x24
(38—32) (33x2) (2—8)! Indien
echter zwart 26x37 speelt ver
liest wit!! Na 13—18 mag wit
derhalve de risico van 2319
niet nemen en is 2126 de aan
gewezen zet.
39. 29x20 25x14 40. 38—32
1318?? en nu loopt zwart er
nog in.
41. 23—19 37—31 33x2.
Een door v. d. Kreeke goed
gespeelde partij. Dat Coomans
niet gemakkelijk is te slaan be
wijst het feit, dat hij in 4 jaar
tijds geen verplichte partij heeft
verloren.
WalcherenLimburg.
J. van Doorn (oud-kampioen
Limburg)
Per fiets naar de U. N. O. (IV.)
Vierhonderd kilometer hebben we ongeveer afgelegd, viehonderd
kilometer lang zijn we steile hellingen opgezwoegd en verlicht
ademhalend afgesneld. En telkens opnieuw hebben we tegen elkaar
gezegd: Als we maar eenmaal in Parps zijn, dan is tenminste het
probleem van fietsen verleden en misschien toekomstige tijd ge
worden. In elk geval zal er in Parijs geen fietsprobleem zijn.
Maar och, wat hebben we ons vergist! Het grote probleem voor
onze fiets is pas begonnen, toen we voor de stoepen van het
Palais Chaillot stonden en naar binnen wilden.
Hoog boven het Palais Chaillot
in het Trocadero, vlak bij de Eif-
feltoren, wappert aan een lange
mast de U.N.O.-vlag.
Aan Trygve Lie, de secretaris
generaal van de U.N.O. is de
symbolische sleutel van het pa
leis overhandigd en sindsdien is
het gebouw tijdelijk Frans grond
gebied af geworden.
Een bijenkorf.
Wie op het ogenblik door het
Palais Chaillot wandelt en zich
nog herinnert de rust en sereni
teit die hier steeds heerste in dit
prachtige complex musea, die
staat stom verbaasd en enigszins
teleurgesteld te kijken.
Overal nog heerst op dit mo
ments de grootste wanorde en
met de rust en sereniteit is het
volledig gedaan. Timmerlui ha
meren en zagen, werkvrouwen
sjouwen af en aan. En in al die
kleine kamertjes op de eerste en
tweede étage begint een steeds
heviger wordende bedrijvigheid
te heersen. Op de eerste étage
zijn de werkkamertjes van de de
legaties en op de tweede étage
vindt men de grote inrichtingen
van de journalisten. De grote in
ternationale kranten hebben hier
hun eigen kamers, volledige re-
dactiebureaux vaak en de pers-
bureaux zijn zelfs voorzien van
directe telexverbindingen met
hun hoofdkwartier in Londen of
Washington.
Helemaal beneden in de enor
me hal, vlak bij het tijdelijke
postkantoor van de U.N.O. staat
de speciale wacht, in schilder
achtige uniformen met grote rode
schorten en witte kurassiershel-
men. Imponerend om te zien,
prachtig om te fotograferen,
maar vermoedelijk niet zo bijzon
der practiseh in het gebruik.
Verder scharrelen op het terras
nog nieuwsgierige Parijzenaars
rond, waaronder een peukjeszoe
ker met heideborstels op zijn rug.
Bij de organisatie van deze
enorme bijeenkomst hebben ze in
Parijs vrijwel met alles rekening
gehouden, maar de organisatoren
hebben vermoedelijk geen ogen
blik vermoed, dat er ook wel
eens behoefte zou kunnen zijn
aan een fietsenstalling.
Op zoek.
En dat is hun ook nauwelijks
kwalijk te nemen. Immers hier in
Parijs is fietsen lang niet zo po
pulair als in Nederland. De Parij-
zenaar neemt de Métro of komt
per bus. En van de vele buiten
landse gedelegeerden en journa
listen kon ook al niet verwacht
worden dat zij, voor zover ze hun
auto niet meenamen naar Parijs,
een fiets wilden gebruiken.
Nu hadden wij natuurlijk ook
heel gemakkelijk onze fietsen in
het hotel kunnen laten en ook
de Métro kunnen nemen.
Maar we waren als heel ge
wone Nederlanders op de fiets
gekomen en wilden nu ook ge
wone Nederlanders blijven.
Alles geprobeerd.
En zo hebben we alles gepro
beerd om een plekske te vinden
voor onze fietsen. We zijn over
al geweest, aan elke kant van het
grote Palais Chaillot, hebben met
tientallen bewakers, politie-agen-
ten en andere hoogwaardigheids
bekleders hier gesproken. Maar
alle moeite was tevergeefs. Ner
gens was een plekje voor onze
vehikels. Eindelijk meenden we
het gisteren te hebben gevonden.
Aan de achterkant zagen we een
groot börd: Parking, dat er bij
stond dat dit parkeerterrein uit
sluitend bestemd was voor de
auto's van de gedelegeerden; dat
vonden we minder belangrijk.
Ook de bewaker maakte geen be
zwaar. Echter toen we enkele
uren later het gebouw wee- wil
den verlaten, bleek de uitgang
versperd te zijn en moesten wij
i§
m
tien minuten omlopen om bij on
ze karretjes te komen.
Hulde aan de politie.
Nog geheel onverwacht kwam
het einde van onze moeilijkheden.
Op een nieuwe speurtocht ont
dekten we aan de zijkant vlak bij
de hoofdingang: het bureau van
de Franse politie, speciaal voor
de bewaking van het Palais. En
toen we even met de brigadier
praatten, die hier wacht had,
kregen we direct de gulle toe-1
stemming om onze fietsen aan
hun hoede toe te vertrouwen. i
Zo is dan het probleem voorbij
en blijft alleen de verbazing voor
de Parijzenaars. Maar daar heb
ben wij geen last van. Iedereen
kijkt ons na wanneer we heel rus
tig, alsof het de meest gewone
zaak ter wereld is, door de Pa-
rijse straten fietsen. Vooral had
den we veel bekijks toen we langs
Wit aan zet speelde 3126 en
verloor! 3127 geeft remise. Men
spele dat na.
Het toont aan, dat men tot
het laatst toe zijn kansen moet
proberen waar te nemen.
W. Cijsouw, Vlissingen.
vijf minuten trappen klimmen en de Champs Elysées fietsten.
Te Great Falls in de staat Mon-
tan (V.S.) zal een opleidings
school voor luchtbrugpiloten wor
den geopend. Men ziet-dit als een
teken, dat de V.S. voornemens
zijn de voorziening van Berlijn
door de lucht voor lange tijden te
handhaven.
De Egyptische bladen maken
melding van een bericht uit Gaza,
dat de Moefti van Jeruzalem Hadj
Amin El Hoesseini gekozen is tot
voorzitter van „De Nationale
Raad van Palestina". De raad
heeft met 64 tegen 11 stemmen
zijn vertrouwen uitgesproken in
de nieuwe Arabische regering van
Palestina.
In verband met de terugkomst
van dr H. J. van Mook in Indo
nesië heeft de Indisch-Nederland-
se partij zich in een brief tot de
minister-president W. Drees ge
wend, waarin zij hun vreugde
over zijn terugkomst uitspreken,
temeer omdat zijne excellentie
althans, voorlopig op zijn hoge
en voorlopige post zal blijven.
Een Nederlandse woordvoerder
heeft medegedeeld, dat de Neder
landse regering van mening is,
dat de val van Madioen slechts
een phase is van de actie, die de
regering-Hatta tegen de commu
nisten moet ondernemen. Hij zei
de, dat de Nederlandse regering
de gebeurtenissen nauwlettend
volgt.
De Belgische kolenproductie in
Augustus steeg ten opzichte van
Juli met 200.000 ton tot 2.180.000
ton.
Ongeveer 150.000 arbeiders van
het genationaliseerd gas- en elec-
triciteitsbedrijf in Frankrijk heb
ben gistermorgen vier uur lang
een „waarschuwingsstaking" ge
houden uit protest tegen het be
sluit van de regering bij wijze van
bezuiniging 10% van het perso
neel te ontslaan.
De regering van Birma heeft
te Londen een spoedbestelling ge
daan van 13 Engelse tweemoto-
rige Oxford-vliegtuigen, die de
R.A.F. als lesvliegtuigen gebruikt.
Koning Leopold van België, die
sinds 1945 in Genève in balling
schap leeft, is met zijn echtgenote
naar Italië vertrokken.
De suiker in België zal voor
lopig nog op de bon blijven.
Blijkbaar is deze maatregel het
gevolg van het verzet der Bel
gische vakbonden tegen de ver
hoging van de suikerprijs van
fr. 10 tot fr. 15 per kg„ waar
mede het vrijgeven gepaard zou
gaan.
De „Scaldis", het schip van de
diepzee-expeditie van de profes
soren Piccard en Cosijns is te
Dakar aangekomen, waar het tot
het einde van de volgende week
zal blijven.
Het Christelijk Nationaal Vak
verbond zal op 14 October a.s. in
het vacantieoord te Putten een
ééndaagse studieconferentie hou
den. De ver-bondsvoorzitter, de
heer M. Ruppert, zal spreken
over het wetsontwerp op de pu
bliekrechtelijke bedrijfsorganisa
tie.
Bovenstaande stand kwam voor
in de wedstrijd te Bergen op
Zoom.
Zwart aan zet kon zijn partij
direct in zijn voordeel belissen
door:
26—31 18—23 12—18 (36—31)
35—40 (31—27) 40—44 (28—22)
18—23 (22—17) 44—49 wint.
Leerzaam om na te spelen.
Zwart speelde 3540 en won
door overmacht!
Correspondentie.
Diagramstand no. 8 is goed.
(Op cijferstand moet dus niet
41 staan.)
Inzendingen Burggraaff zullen
we accepteren tot 9 Oct.
Tot de volgende week. S.
Voor f 50,000 effecten
gestolen en verbrand.
Twee rechercheurs te 'sGra-
venhage hebben een 30-jai'ige
Hagenaar gearresteerd die zich
aan een groot aantal inbraken
heeft schuldig gemaakt. Op 24
Januari werd n.l. in de Kock-
straat te 's-Gravenhage f 50.000
aan effecten, een gouden dames
horloge, een gouden ring en een
bontmantel ontvreemd. Men
vond nu het horloge terug bij
een horlogemaker. Vandaar leid
de het spoor naar de 30-jarige
I. C. D. uit de Prinsengracht,
die spoedig door de mand viel
en bekende de effecten te heb
ben verbrand
Het Nederlandse Horecabedrijf
heeft als opbrengst van en door
de ondernemers gehouden inza
meling ten behoeve van de
N.I.W.I.N., de Stichting 1940'45
en het Nederlandse Sanatorium
voor Longlijders te Davos, aan
elk dezer instellingen een bedrag
van f6000 overgemaakt.
287. Nu was meneer Pot nog
meer verbaasd. „Kom toch binnen
jongens," nodigde hij. EiF nu
moesten ze vertellenvoor de
zoveelste keeralles wat ze
beleefd hadden. „O foei" zuchtte
juffrouw Pot telkens en ze sloeg
de handen in elkaar! Zulke jon
gens toch, en zó dapper om zo'n
arm beest te verlossen..Me
neer Pot zei niet veel. Hij streelde
Polletje maar, zo vuil als ie was.
En hij voerde zijn hondje lever
worst, die hij gauw uit de keuken
gehaald had, en wittebrood en
koekjes„Maar nu moeten
we weg," z< Jantje, toen ze alles
verteld hadden, „want het is al
veel te laat en we mochten niet
lang wegblijven." En toen... kwam
meneer Pot naar de jongens toe...
Hij legde elk 'n hand op de schou
der
288. „Jongens," zei hij plechtig,
jullie hebt je dapper gedragen, dat
je onze Polletje uit de klauwen
van die gemene dief gered hebt.
Ik kan 't jullie nooit vergoeden,
maar ik wil je toch iets geven."
Hij ging naar 't buffet zocht
even in 'n la en kwam toen terug.
„Kijk," zei hij, „in de advertentie
stond iets over beloning. Nu jullie
'm gevonden hebben heb je daar
recht op! Alsjeblieft!"En in
de handen van de verbaasde Jan
tje en Kees stopte hij voor elk...
'n blinkende rijksdaalder! De jon
gens keken elkaar en juffrouw Pot
aan... Wat moesten ze hiermee?
Maar juffrouw Pot knikte hen
toe. „Ja toe maar, je mag 'm
houden!" Dank u wel", fluis
terden ze allebei.Dat.
nee dat hadden ze niet ver
wacht.
