De oesterkwekers in Delaware Bay
bezitten een rijk visterrein.
BENTLEYs GEWETEN
!n arm en oppervlakkig Frankrijk
Republikeinse klacht en aanklacht.
Maar zij weten er geen gebruik van'te maken.
De Amerikaan eet de oester
uit het ijs.
heeft de Hollandse boer zijn karakter bewaard.
Plan voor stichting van Prot.-
Christelfjk Internaat.
Stoomwagens, voorlopers van de locomotief.
NIWIN-Kerstpakketten
actie 1948.
PRINS BERNHARD filmde en werd gefilmd.
Een eindweegs ten Zuiden van New York dringt een brede
trechtervormige baai het land in, Delaware Bay, door het schier
eiland van New Jersey tegen stormen uit het Oosten beschermd.
Sedert onheugelijke tijden heeft de Delaware Bav vele oesters
opgeleverd, voortgebracht door de natuurlijke oesterbanken.
Als gewoonlijk was men niet tevreden met het oogsten van de
rente van dit prachtige kapitaal. De begerige mens viste net zo
lang, tot de natuurlijke banken overbevist raakten. Door de vis
serij te regelen met gesloten tijden en minimummaten kwam men
er niet uit. Het was nodig over te schakelen naar enige vorm van
oestercultuur, wilde men althans nog een redelijke opbrengst van
dit rijke water verwachten.
Waarom bleven brieven
onbeantwoord?
Het Eerste Kamerlid, de heer
Brongersma, heeft de minister
van Justitie een aantal vragen
gesteld omtrent een zekere J. H.
pellerijen stapelen de ledige Hindriks, die pdurende de eer
schelpen zich op en de Staat ste wereldoorlog uit Duitsland
verplicht nu iedere oesterkwe- "aa£ Nederland is gevlucht, die
ker een zeker percentage daar- Hardenberg, waar hij met zen
van terug te zaaien op de na- Nederlandse vrouw is getrouwd,
tuurbanken. Ook daarbij wordt bekend staat, en die,
niet geprobeerd het maximale ^oewP,1 <?oor de procureur-
nuttige effect te bereiken. Nie- f's^aal te Arnhem is meegedeeld,
mand kijkt uit naar het beste da' e,r 8ee" reden was hem te
VOrt'O I (TOD rrinM rno/lC TYinnr rlors
a eel van het broed valseizoen.
Schrikbarend toenemende curruptie.
Corrupteurs, profiteurs en avonturiers hebben
de leiding.
Men brengt de schelpen zo
gauw mogelijk weg en kijkt zo
precies niet bij het zaaien.
Iedere Zeeuwse oesterkweker
vervolgen, toch reeds meer dan
drie jaar gevangen wordt ge
houden.
Gevraagd wordt o.m., of de mi
nister bereid is mede te delen,
waarom de brieven van de raads-
Zo kwam men schoorvoetend
tot wat men ter plaatse noemt
„oestercultuur". Schoorvoetend
want de oestervissers zelf wil
den het liefst zoveel mogelijk
visser blijven en zo weinig mo
gelijk kweker worden. De Staat
draagt zorg voor de regeling
en bescherming van de visserij.
Als er ergens een tekort dreigt,
zo redeneerden zij, dan moet
de Staat zorgen dat regelend
wordt ingegrepen. Kan dat niet
afdoende geschieden door be
perkende bepalingen, maar
moet meer actief worden inge
grepen, in dit geval door het
uitzaaien van collecteurs, wel
nu, laat de Staat daar zorg voor
dragen!
Schots en scheef.
Niet alle gronden zijn hier
verpacht. Alleen die gronden,
die zeer geschikt zijn voor het
opkweken van de oesters, be
vinden zich in handen van de
oesterkwekers, voor de vaste
pacht van een dollar per acre
(d.i. ruim 4000 vierk. M.)Er
zijn ruim 1000 percelen hier,
maar ze zijn wel zeer schots en
scheef aan elkaar gelijmd, daar
indertijd ieder vrij was zich
een stuk naar zijn smaak uit
te zoeken. Politietoezicht wordt
hierdoor welhaast onmogelijk.
Een gevalletje rijp voor her
verkaveling zouden wij zeggen.
Het broed komt van de na-
tuurpercelen. Die liggen meer
hogerop in de baai. Niet dat
nergens elders broed zou val
len. De biologen toonden zon
neklaar aan, dat er vele goede
broedvalterreinen zijn in de
baai. Maar alleen hogerop in
de baai is het door het lage
zoutgehalte mogelijk zonder bij
zondere voorzorgen het broed
tot zaaioesters te laten op
groeien.
Nu zijn die natuurpercelen
niet verpacht en zolang deze
gronden voor hét vissen van
zaaioesters zijn opengesteld, is
iedere oestervisser vrij daar te
korren en de buit over te bren
gen naar zijn eigen perceel.
Als regel wordt bij het korren
aan boord gesorteerd en wor
den alleen overjarige oestertjes
medegenomen. Het broed en de
ledige schelpen (oesterschelpen)
worden teruggezaaid.
Niet- veel zorg
Een ieder, die maar een
beetje met de oesterteelt ver
trouwd is, begrijpt, dat er niet
veel zorg aan die zaadpercelen
wordt besteed, zolang een ieder
daar kan vissen. Niemand
werkt graag voor zijn buurman,
vooral niet als de kosten en de
lonen hoog zijn. Van schoon-
Sowjet-Russisch vet voor
Duitsland.
Volgens een officiële Sowjet-
Russische verklaring heeft de
Sowjet-Unie besloten, op ver
zoek van het Sowjet-Russisch
militair bestuur in Augustus en
September 10.800 ton vet voor
de Sowjetzóne en Berlijn naar
Duitsland te verschepen. Het
vet, dat afkomstig is van voed
selvoorraden in de Sowjet-Unie,
zal dienen om de voedselvoor
ziening van Berlijn en de Sow
jetzóne te verzekeren.
o
C.V.G.D. naar onafhan
kelijkheidsfeesten te
Djocj
a.
De Commissie voor Goede
Diensten heeft besloten, de uit
nodiging van de republiek te
aanvaarden om op 17 Augustus
naar Djokja te komen tot bij
woning van de feesten ter. vie
ring van de onafhankelijkheids
dag. Op 16 Augustus zal de
Commissie zich naar Oslo bege
ven ter bezichtiging van de eco
nomische 'tentoonstelling aldaar.
Feuilleton.
door PAUL TRENT.
45)
Brieven uit Amerika
door
Qr P. KORRINGA:
za' bf^rijpeii, dat hier grote man van de betrokkene, Mr J. A.
mogelijkheden ongebruikt blij- Willinge Gratama, te Zwolle, aan
ven en dat, waar de vraag naar minister gericht, alsmede
goede oesters zeer groot is, een^bens brieven aan de Rijksvreem-
veel grotere productie bereikt delingendienst te 's-Gravenhage,
zou kanen worden dan thans onbeantwoord zijn gebleven,
net geval is.
De vaartuigen zijn oude hou-
ten schoeners, allen met een Aanvoer van slachtvee
flinke motor uitgerust. De,
oesterkwekers en schippers van: iirnuu.
de vaartuigen zijn allen blan
ken, maar het personeel is
korren komt niet veel terecht.
Als collecteurs worden oester
schelpen gezaaid, maar als de
Staat de oestervissers niet zou
i i rv\_li, liiaai net yciduiiccx
verplichten een zekere hoeveel- zwart Het zijn seizoenarbeiders.
--laa!f„n' Deze mogen dan zwart zijn, zij
hoog loon,
VJLEESBAN'TSOEN NOG NIET
OMHOOG.
De aanvoer op de slachtvee
markten was vorige week iets rui
mer dan in de voorgaande. De
ze liever alles aan de grintfa- vragen
brieken verkopen dan een nn A k
schelp terug in het wafer te E di k t t p d ijn mededeling dat de boeren voor
gooien. De schelpen die gezaaid ook anders Mbven ze weg De Iev<T'ng in het zomerseizoen geen
worden zijn afkomstig van de £°oo't vatrt 'sSdaV^ en "f op
pellerijen, want oesters in de bliift tot Vriidaes od de banken 1 J' thans leveren, in het
schelp worden hier zelden meer Het ver i d ld vordt najaar voorrang bij levering zul
verzonden. r -:;™ r veraienae geia worat zo |pn hehhen cnopit Mi iet;
blijft tot Vrijdags op de banken, 1
Lange rijen open- edi\T "mogelijk""vergokT en 'en hebben' sPeelt bi' deze iets
stekers overwegend vrouwen, verdroWn. Moeder dl vrouw eenToT De'aanller
steken de oesters open in de 7ipt va k T een roJ- De aanvoer is echter nog
loodsen te Bivalve en Port de rn^ndln zonder welk gaan 2odani& dat het tijde]ijk in"
Norris i maanden zonder werk gaan gekrompen rantsoen weer op het
„kt naS\'dSnSteUl V°°r 17 Peil va" 200 gram vlees per week
Gewassen en tn het ns. de week, Daar kunnen ze ook kan worden gebracht. Vertraging
i van rondkomen. in de import van bevroren Argen
De vissen worden gewassen We kunnen ons niet losmaken fijns vlees en van levend slacht
en in ijs verpakt naar de klan- van de gedachte, dat deze vorm vee uit Ierland en Denemarken,
ten gezonden. Dat wassen in van oestercultuur weliswaar is hier ook van invloed,
zoet water doet aan de smaak een grote vooruitgang mag zijn In de komende tijd zal gepoogd
geen goed, maar daar de door- bij de oude vrije visserij, die tot worden de tijdelijke vermindering
snee Amerikaan geen fijnproe- ondergang leidde, maar dat met van het vleesrantsoen enigermate
ver is en een flinke lik scherpe een beetje meer begrip van de te compenseren door het aanwij-
saus op zijn oesters gooit als- zijde van de oesterkwekers zelf zen van één of enige extra-bon-
hij er al geen soep van kookt, toch heel wat meer uit deze rijke nen. Hierover is echter nog geen
hindert dat zo erg niet. Bij die wateren te halen zou zijn. definitief besluit genomen
Opvoeding der kinderen voor velen een
probleem.
d.w.z. men houdt er geen begin
selen op na en ziet dikwijls geen
grenzen. Een groot deel van het
Franse volk is officieel Rooms,
maar in het kleine landelijke
corpje even beoosten Parijs dat
wij bezochten, zitten 's Zondags,
als de mis bediend wordt, een
paar oude vrouwen en wat kin-
Hoewel de chauffeur het gas
pedaal steeds dieper indrukte kon
de zwaarbeladen vrachtwagen
waarin we zaten het laatste stuk
van de vrij steile helling niet ha-
IVMl" uuuv. ituuvtcu
len m zijn tweede versnelling. De d in het kerkje
chauffeur schakelde over en lang- j
zaam maar zeker trok de wagen
zich grommend met een slakken-
gangetje tegen de helling op.
Achter ons lag Parijs. Bovenop
do heuvelruggen konden wjj vaag
do Eiffeltoren onderscheiden, die
zich als ee^machtige stalen reus
driehondel-J|^j^er boven het ste
nen hoogli^^^verheft. Voor ons
lag het golvende Franse land
schap, -
Een van onze redacteuren
lifte in zijn vacantie door
Frankrijk. Van één. der toch
ten die hij maakte geeft hij
een korte impressie en een
beeld van het leven der Hol
landse boeren ir dat land.
De met granen en suikerbieten
beaekte heuvelruggen lagen
rustig in de warme middagzon.
HOLLANDERS BOEREN
BETER DAN FRANSEN.
Er zijn twee Hollandse kolo
de pachten laag zijn. Zo zijn er
streken waar de pacht de prijs
van een halve zak tarwe per
H.A. bedraagt. In de streek be
oosten en benoorden Parijs be
taalt men echter 5 a 6 zakken
tarwe.
Voor de Hollandse landarbei
der zijn de omstandigheden in
Frankrijk minder gunstig, zo
niet slecht.
De Franse loonarbeiders bij
Hollandse boeren hebben het wel
ieto beter. Zo vertelde een Hol
lander ons,, dat hij een premie
stelsel had. De helft van de pre
mie wordt uitgekeerd, terwijl
van de andere helft een geza
menlijke kas wordt gemaakt,
waaruit men een jaarlijkse reis
van de arbeiders betaalt. Een
eventueel tekort wordt door
hemzelf bijgelegd. Zo zijn de ar
beiders eenmaal naar zee ge
weest en eenmaal naar de Zwit
serse grens. Ook heeft men plan
neii om Holland te bezoeken.
nies in Frankrijk, n.l. in Yonne Deze jaarlijkse reisjes van één
In de dalen een paar goor-witte en *n Tours. In Yonne hebben of meer dagen bevallen de ar-
rAju.Hp Hnllandprs 200 t.nt. üOO H.A V>r.i/3tovc nohmrinir
beid'ers natuurlijk uitstekend.
Maar een dergelijke sociale re
geling is een zeldzaamheid.
KERKELIJK LEVEN.
In geestelijk opzicht staan de
dorpjes. De armoedige huisjes,de Hollanders 200 tot 500 H.A.
gebouwd van ruwe geel-bruineland. in Tours waar de andere
natuurstenen en overmetseld kolonie is gevestigd vindt men
met een laagje cement wektennieer „kleinbedrijf n.l. bedrij-
dc_ indruk van vetvallenheid en ven van ^0 en 40 K.A. Over het
vormden een scherp contrast met êeheel genomen siaat de Hol- u±/^uv
het vele jeugdige groen in het landse boer boven zijn Fianse Hollanders er nu beter voor dan
dal. Schokkend en hobbelendcollega wat betreft het beheer ja jaren voor de, oorlog. Het
vlogen we over de "ongelijke met( van zijn boerderij er. de methode kerkelijke Gereformeerde leven
„kinderhoofdjes" geplaveide i van bebouwen. Het valt met heeft zich sterk ontwikkeld. Voor
dorpsstraat. Aan de zijkant vanmoeilijk te constateren of het He oori0g heeft ds Maaskant ge-
de weg speelden een paar kin-gewas op een stuk land door een i ciurencje 20 jaar Frankrijk afge-
deren in een modderplas. Hier j Hollander of door een Fransman re'jS(j oin het contact te bewa-
huist de Franse plattelandsbe-J? gekweekt. Voor een groot deel ren> heeft men twee eigen
volking. Het interieur van de ^6* ^t aan de bemesting. De predikanten,
huisjes is maar al te dikwijls in p°™ is er met zo vruchtbaar als j p>e opvoeding van de kinderen
overeenstemming met de indrukilier en °e Hoiianaers werken er js voor veie emigranten een pro-
van_vuilheid. In het algemeen is b.'eem. Het is natuurlijk moge-
de Fransman niet veeleisend. Hij skdmest in tegenstelling met de
is schoon op zichzelf en als hij Fransen die niet graag geld uit
een goed bed en zijn eten en 4'even voor kunstmest,
drinken heeft, is hij al tevreden.' Een vlasboer die dertien jaar
Waarom zou hij ook veeleisend geleden naar Frankrijk emi-
zijn? Huiselijkheid kent hij niet. greerde verzekerde ons, dat de
Dikwijls zit hij van 's morgensHollandse boer die naar Frank-
vijf tot 's avonds acht op het ri3k trekt zeker toekomst heeft
land, 's Zondags incluis. En als'a- hlJ hard werkt en zich weet
zijn werk klaar is zit hij liever aan passen. Wel is het ge-
achter een pint bier in één van wenst, dat zo'n emigrant na en-
de vuile café's, dan achter zijn ke^e maanden in de leer bij een
krant in de „huiskamer". j Hollandse boer te zijn geweest
i nog een poosje bij een Franse
MENTALITEIT IS ANDERS, boer gaat werken om zich zo-
Het leven is er ten enenmaledoende vertrouwd te maken met
onvergelijkbaar met dat in Hol-'de heersende gewoonten en de
land. Men moet er over het taal.
geheel genomen harder werken Moeilijk is het dikwijls om een
n de mentaliteit is er veel an- geschikte boerderij te vinden,
ders. Men leeft er veel ruimer,Daartegenover staat echter dat
bij meneer
Glyn vertelde hem van be-
tiekking die hij juist aanvaard
had.
„Ik wou, dat ik hem een uur
geleden ontmoet had. Hij is jong
en de soort van man, die ik zoek.
Ik zou wel graag wiilén weten,
hoe hij in zo'n positie gekomen
is, dat hij dat alles, wat hij be
schrijft, heeft doorgemaakt. Was weggestuurd. Zij gingen naar
het, opdat hij er over zou kun- haar zitkamer, en zij luisterde
nen schrijven?" niet belangstelling toe naar al-
„Neen. Hij heeft tegenspoed les, wat hij haar mee te delen
gehad en is een beetje moeilijk, had. Haar blijdschap was groot,
Hij heeft vreemde ideeën, maar toen zij vernam, d;.t hij de vol-
hij is een beste kerel, de eer- gende morgen reeds in functie
lijkste man, die ik nog ooit ont- zcu treden.
moet heb." I Zij praatten nog enige tijd sa-
„Jk wou hem wel graag in het men. cn ioen stc'. ie Ck/e voor,
oog houden. Je moet hem maar dat hij even naar naar vader toe
tens naar mij toesturen, ais zijn zou gaan.
pohtieke werkkring hem niet Meneer Carson was in de bi-
kevult. Misschien kan hij de fcliothee'i
twee combineren." blik op.
rukt over het goede nieuws, dat ticulier secretaris
la.; had en drong er op aan, vdat Weaterby.'i
hij even bij haar aan zou ko-| Het zou mij verbazen als je
men. Dit besloot hij te doen, en dat baantje een week hield. Als
terwijl hij terugging, om het jij er niet was geweest, met je
Glyn te vertellen, kwam Ben- miserabele geweten, dan zou ik
nett langs hem. mij nu niet in al die ellende be-
Voor hij heenging, informeer- vinden. Bennett zal me niet spa
de Bentley even aan het kan-1 ren. Het huis moet weg, en ik
tcortje en vernam, dat Bennett I houd geen cent over."
in het hotel logeerde en dat hij Nu ik deze betrekking heb,
die avond gekomen was. kan ik Ethel meteen trouwen, en
Ethel zat al op hem te wach- u kunt bij ons komen inwonen."
ten, en het viel hem op, dat zij „Op jouw salaris van secreta-
lijk de kinderen naar Holland te
sturen en ze daar onderwijs te
laten genieten, doch omen houdt
hen liever onder eigen hoede. In
Frankrijk is echter weinig of
geen gelegenheid om onderwijs
te doen geven in positief Chris
telijke geest.
Men heeft nu plannen om een
internaat te stichten voor de Ne
derlandse kinderen in Frankrijk.
Financieel brengt echter het
stichten van een protestants-
christelijk internaat veel moei
lijkheden met zich. Doch onge
twijfeld zuilen de Nederlanders
in Frankrijk zich ook door deze
moeilijkheid heen slaan. Want
aanpakken kent men in dat stuk
je Holland van Frankrijk!
ever zijn gelaat verspreidde.
„Voelt u zich ziek?" vroeg zij
angstig.
„Mijn hart!" bracht hij er met
moeite uit.
„Ik zal om de dokter telefone
ren", zei Clive en de bedienden
werden geroepen, om meneer
Carson naar zijn kamer te bren
gen.
Er volgden angstige ogenblik
ken, maar eindelijk viel de pa
tiënt in slaap.
De dokter sprak heel ernstig
er zoveel opgewekter uitzag; ris?" riep meneer Carson op met Ethel en Clive en deelde
maar hij begreep de reden, na- minachtende toon uit. hun mee, dat de patiënt uiterst
dat zij hem verteld had, datj „We kunnen er best van ko- kalm moest worden gehouden,
haar vader de Amerikaan had men met wat overleg." want dat hij anders niet voor de
„Je praat onzin. Ik was een gevolgen instond,
dwaas, om ruzie te maken met Toen de dokter weg was, kë-
Eennett maar het is misschien ken ze elkander zwijgend aan.
nog niet te laat", voegde hij er „Wat moeten we doen?" zei
zachtjes aan toe. Ethel eindelijk fluisterend.
Er was minachting te lezen in „Ik moet gaan vragen, of Ben-
Clive's ogen, wan; hij kon zo'n nett wachten wil, totdat vader
zwak karakter niet begrijpen. buiten gevaar is."
„Neemt u zich nu maar voor, „Dat doet hij nooit."
om door een zure appel të bij- „Dan moet hij zijn gang maar
ten. Uw vrienden zullen u niet gaan. Ik zal morgen zo tijdig
in dé steek laten, en al heeft mogelijk even bij je aankomen."
Ethel u nog zo lief, zij zou zich I ij keek hem vol wanhoop aan,
en zee.; iet somberetoch niet hebben laten dwingen, en hij sloeg zijn armen om haar
toen Bentley binnen- door die man te trouwen." heen en fluisterde woorden van
,Daar mocht Weatherby eens kwam. Terwijl Clive nog sprak kwam liefde en bemoediging. Ethel
op tegen hebben", antwoordde „Ik dacht, dat ik gezegd had, ïithel ook wat naderbij en kuste vergeet niet, wat er staat:
Glyn, en er werd verder niets dat je hier niet meer komen haar vader hartelijk. „Werp al uw bekommernis op
meer over het onderwerp ge- moest", zei hij knorrig. j „Vadertje, we gaan hier met- Hem, want Hij zorgt voor u",
sproken. „Ik kwam u bedanken, dat u een vandaan en gaan op kamers waren zijn laatste woorden.
Intussen had Clive Ethel aan Bennett heeft weggestuurd. Ik wonen", begon zij en toen zag zij (Wordt vervolgd.)
de teletoon gehad. Zij was ver- ben. zoeven aangesteld als par- opeens, dat een grauwe tint zich
Een generaal-majoor ontvangt
8 millioen OKI ten behoeve van
de TNI, maar niet één cent
wordt er aan gespendeerd. Niet
één vinger wordt naar hem op
geheven.
Een ander hoofdofficier,
het commando heeft over
wordt niet geregeld uitbetaald"
Op een vraag wat de reden is,
dat het zo moeilijk is om deze
Mochtars Loebis, hoofdredacteur van „Antara", heeft als mede
werker aan „Soember" een openhartige critische beschouwing
geschreven over de oorzaken "van het mislukken van de pogingen
om te komen tot de vorming van het lang verwachte „Front Na-
sional", dat vorming van een op alle partijen gebaseerde regering,
die het nationale programma ten uitvoer zou kunnen brengen,
mogelijk zou maken.
Waarom dit volgens de schrij
ver, niettegenstaande conferen
ties en bijeenkomsten toch op
niets is uitgelopen, volgt hier
onder:
„Het schijnt, dat de partijlei
ders slechts „Eendracht onder
ons" kunnen schreeuwen, doch
in de praktijk spelen de partij
belangen blijkbaar nog steeds de
hoofdrol. Twisten, wederzijdse
beschuldigingen en egoïstische
belangen zijn de oorzaken ge
weest, dat het resultaat van de
besprekingen tussen de verte
genwoordigers der partijen voor
de samenstelling van bedoeld
nationaal program, een grote nul
is geworden.
Het schijnt, dat hoe meer zij
schreeuwen: „Laten wij de een
dracht bewaren!" of „Laten wij
vereend zijn!" des te erger zij
elkaar in de haren vliegen. Wan
neer het Indonesische volk nu
een advertentie zou moeten
plaatsen, zou deze moeten lui
den: „Gezocht: eerlijke leiders".
Het zou niet moeilijk zijn om
op dit critieke tijdstip een na
tionaal program vast te stellen.
Althans, gemakkelijk, niet voor
een doorsnee individu, doch voor
gezond denkende nationalisten.
De leiders der politieke par
tijen, voornamelijk die van het
Front Demokrasi Rakjat, geven
nog steeds de voorkeur aan het
gebruik om de geestdrift op te
zwepen.
Het FDR voert sterke opositie
tegen het kabinet Hatta. Het
kant zich tegen alles. Het is
tegen de rationalisatie. Indien
men de fabrieksarbeiders wenst
te rationaliseren, verdedigen zij
luidruchtig de rechten der arbei
ders, zodat deze opgewarmd wor
den en tot staking "overgaan.
Zo gaat het eveneens in de
andere overheidsdiensten. Het is
een ieder bekend, dat fabrieken,
die voorheen slechts 500 werk
krachten nodig hadden, thans
5000 werkkrachten in dienst heb
ben met een productie, die veel
lager is dan voorheen. Doch hier
kan men niet rationaliseren,
aangezien dit vertrappen van de
arbeiders betekent".
De schrijver spitst deze critiek
toe, door zich als volgt met zijn
beschuldigingen rechtstreeks tot
het Front Demokrasi Rakjat te
richten:
Sedert het vrijgeven van het
rationalisatieplan van Hatta ko-,
men hoe langer hoe meer cor
rupteurs, profiteurs en avontu
riers zich bij het Front Demo
krasi Rakjat aansluiten. Daar
maken zij gebruik van de leuze:
Voor Staat en Volk; de Rech
ten der Arbeiders; Voor de ware
Democratie, enz. enz." tot hand
having van hun eigen positie en
voordeel. Zij weten, dat indien
de rationalisatie zo intensief mo
gelijk zou «-worden doorgevoerd,
hun corruptie aan het licht zou
komen, zij van hun voetstuk
zouden neerstorten, zij niet meer
in luxe wagens zouden kunnen
toeren enindien het een gene-
Kermis.
Er wordt veel gesproken over
culturele verheffing van ons
volk.
Er zijn tal van organisaties,
die tot dit doel werkzaam zijn.
j Er zijn en worden tot dit doei
j officiële commissies ingesteld en
aan de openbare lichamen wor-
raal is, deze zijn gouden strepen de" ter bevordering van de cul-
en sterretjes zou verliezen, en turele arbeid subsidies gevraagd.
zo zou men door kunen gaafiï L'1 wie voor vol wil worden
j aangezien, doet verstandig daar
Enige staaltjes van de schrik- vóór te stemmen. Dit niet te
barende toenemende corruptie, doen is een bewijs van achter
lijkheid, een bewijs dat men zijn
tijd niet verstaat.
Actieve cultuurpolitiek is een
kenmerk van progressiviteit!
Het vreemde hierbij is dat
vaak dezelfde mensen die zo
die col belangstelling zijn voor dc
400 bevordering van de cultnur. te-
sodaten, beweert, dat hij 2400 1 vens bevorderaars zijn van de
manschappen heeft, waardoor kermis en van afschaffing niet
de uitgaven voor 2000 soldaten willen weten.
in zijn zakken verdwijnen. De Dat schijnt tegenstrijdig. Men
jongens, de ware patriotten, kan over de kermis met alles
krjjgen slecht eten, huij kleding wat daarbij behoort verschillend
ziet er onogelijk uit, hup soldij denken. Nemen we aan dat de
tegenstanders de dingen soms
wat al te donker zien.
Maar is er nu niemand, die in
ernst meent dat door de kermis
corruptie van profiteurs aan de (le cultuur wordt qediend? Dat
kaak te stellen, antwoordt de de kermis hehoort lot de cultu_
s lijver. rele waarden, die beschermd
„De corrupteurs staan m zeerbehoren te worden?
nauw contact met elkaar. Wan
neer de geheimen van de een
zouden worden onthuld, zou een
ander meegesleurd worden en
deze zou op zij'n beurt weer an
deren in de zaak moeten be
trekken. Daarom verlenen zij
elkaar hulp om de kwesties in
Een worst voor mooi
weer*
Traditiegetrouw is door het
bestuur van „Hasselt's Be
lang" aan de H. Clara be
loofd, een speciaal daartoe
vervaardigde worst te geven
aan een daarvoor in aanmer
king komend gezin, indien
het weer morgen van die
aard is, dat de „Ronde van
Hasselt", slaagt.
(„Nieuwsblad v. h. Zuiden").
geicf voor zichzelf hebben 'ge
bruikt? Kunt u zich indenken,
hoe de soldaten zich voelen,
wanneer zij de hoogste waarde
ring, welke de Staat betoont voor
hun eigen belang te dekken. Er „7ad"de S
zijn leiders van de SLRI, die het j^keSid^ sfecMs tot uit-
rationalisatieplan niet willen drukkinJg komt in een iidmaat-
uitvoeren. Omdat zij daartoe ge- !h v°001. bataljon van straat-
dwongen worden, gaan zij hun j tp MalJiob Toegoe
troepen ontbinden en hun wa- j enz Dat reeds 2 jaar tot fade
pens verkopen. Wat is tragischer ,da^ van hed het Minisferie
dan een leger dat zyn eigen wa- Defensie zomin als het Mi_
pens verkoopt? Waar blijven nisterie van Sociale Zaken nog
organisatie, disc ne, reinh^dgeen rege]ingen hebben getrof-
en„efr- fen, t. a.v. gewonde militairen?
Tot op de huidige dag heeft Een s0,daat sdie In de strijd een
men nog geen idee hoe men aan- bem heeft verloren, krijgt geen
pakken moet. Naamloze ven-1 steun_ Indien hij gesneuveid js
nootschappen voor „export en;bekommert men er zich njet Qm
import verrijzen ak paddestoe- zijn te w^arschuwen. Deze
len uit de grond, hoewel de om- toestanden heeft men lang ge
zet slechts betekent tabak van f noeg jaten voortduren. Het is
Magelang naai. J°gla-, °3 suiker nodjg, dat u;t het volk krachten
van Jogja naar Kediri, om maar ]os komen om de Jieden te cor-
een voorbeeld te noemen. Maar r;geren, d;e zichzelf trachten te
men acht het hiertoe toch nodig bevoordejen ten koste van de
een „handelskantoor voor im- en
export" op te richten. Voor een
ogenblik blijven deze bedrijfjes
bestaan, dan wordt het tijd ze
een poos te sluiten. Dit is alles
waar de hele rompslomp van
werk op uitdraait.
Kunt u zich indenken hoe de
soldaten zich voelen wanneer ze
pas om 10 uur hun ontbijt krij
gen, omdat enige corrupte gene
raals het daarvoor bestemde
Staat, die zich in gevaar bevindt.
Wij zijn nog niet te laat. Daar
om: „eerlijke leiders gezocht".
Tot zover ^eze republikeinse
jammerklacht. Zij is belangrijk,
omdat deze onthullingen van de
hopeloze wantoestanden in de
Republiek geschreven zijn te
Djocja door de hoofdredacteur
van het republikeinse persbu
reau „Antara".
DE SPOORWEGEN.
Voor de bediening van het stuur moest
men oersterk zijn.
Zoals bekend is, heeft de En- na tevoren een muur omvergero-
gelsman Ja-nes Watt de stoom- den te hebbenDe proeven zijn
machine uitgevonden, die grote I daarop door de uitvinder niet
omwentelingen teweeg bracht. Al verder voortgezet, ook al omdat
spoedig daarna ging men zich zijn wagen in beslag werd geno-
De N.I.W.I.N. gaat wederom
Kerstpakketten naar Indië stu
ren. Op 15 Augustus a.s. start de
Kerstpakketten-actie 1948.
Tweehonderdduizend Kerstpak
ketten zullen tot in de verste
uithoeken van de Archipel wor
den verspreid. Het betreft dit
jaar niet uitsluitend militairen,
doch ook burgers en kinderen zul
len via de N.I.W.I.N. een presen
tje kunnen ontvangen.
De prijs van ieder pakket be
draagt fó.In de periode van
15 Augustus tot 30 October a.s.
zullen de N.I.W.I.N.-comité's en
de thuisfrontorganisaties, te we
ten de band Nederland-Indië, het
Kath. Thuisfront, Limburgs
Thuisfront, P.I.T. en de U.V.V.
f 1.000.000 bijeen trachten te
brengen. Op iedere Nederlander
zal een beroep worden gedaan^
deze actie financieel te steunen.?
Er zullen coupures beschikbaar I
worden gesteld a f 5.—, f 2.50,
f 1.en f 0.50.
Het is echter niet mogelijk een j
Kerstpakket aan een bepaalde
militair te adresseren. De N.I.W.
I.N. zorgt ervoor, dat elke mili
tair een pakket krijgt.
o
Bedrijfscredieten voor
gedemobiliseerde
middenstanders.
Bij K.B. is de mogelijkheid ge
opend, dat aan eigenaars van
miödenstandsbedrijven tijdens af
wezigheid wegens militaire dienst
en gedurende een jaar en drie
maanden na de datum, waarop
groot verlof c.q. ontslag wordt
verleend, een periodieke bedrijfs-
tegemoetkoming wordt gegeven.
Een regeling is nu getroffen,
volgens welke een gedemobili
seerde eigenaar van een midden-
standsbedrijf bovendien een be-
drijfscrediet kan ontvangen, om
het hem mogelijk te maken zijn
zaken snel tot de vroegere om
vang te herstellen.
toeleggen op de constructie van
vervoermiddelen, welke door
stoom werden aangedreven.
De eerste succesvolle poging
was die van Fulton, die in 1807
met een stoomschip de Hudson
bevoer.
Daarna verschenen verschillen
de voertuigen met stoomaandrij-
ving. Deze zijn zowel als voorlo
pers van de locomotief als van
de auto te beschouwen, want ze
waren geconstrueerd voor ge
bruik op de straatwegen.
Juist dit laatste is een handi
cap gebleken; de wagens waren
lomp en zwaar gebouwd, de we
gen hobbelig en slecht, zodat het
succes oorspronkelijk niet bijster
groot was. -
EEN STOOMWAGEN.
Waren de eerste stoommachi
nes stationnair, d.w.z., aan een
vaste plaats gebonden, in 1769
vervaardigde Cugnot een stoom
wagen, waarmede hij door Parijs
reed. De snelheid was 4 km. per
uur en na een kwartier rijden
stond de wagen vanzelf stil, om
eerst nadat weder voldoende
stoom gevormd was, opnieuw te
men.
Ook anderen hielden zich met
de constructie van stoomwagens
bezig, doch veelbelovend waren
de resultaten niet.
Aan het einde der achttiende
eeuw kwam Murdock met een
model, dat meer beloofde. Mur
dock was ingenieur aan de fa
briek van Watt, die tot dusver
slechts stoommachines had ge
bouwd ten behoeve van de steen
kolenmijnen. In zijn vrije tijd
maakte hij kleine modellen van
stoomwagens. Hij voerde de
stoomspanning hoger op, dan ge-
bAiikelijk was en met goed re
sultaat. Zijn eerste modelletje
was 35 cm. hoog en het reed uit
stekend, Op een avond kwam hij
op het idee, het wagentje buiten
te proberen (tot dusver reed het
binnenshuis rond). Murdock stak
de spiritusvlam aan en nadat vol
doende stoom gevormd was, be
gon het wagentje plotseling zo
snel te rijden, dat Murdock het
niet meer kon inhalen. Het pas
seerde de dorpsgeestelijke, die he
vig schrok voor het sissende ge
vaarte, hetgeen te begrijpen is.
Ook hier kwam een kink in de
gaan rijden, In 1770 werd dit mo-kabel, want Watt liet zijn inge-
del verbeterd. Het had 2 achter- nieur weten, dat hij aangesteld
wielen en 1 voorwiel. Aan ditwas voor het repareren van
laatste waren de stoomketel en pompmachines en zich derhalve
de stuurinrichting bevestigd. Men van het construëren van stoom-
moest oersterk zijn, om het stuur i wagens had te onthouden. Dit
te kunnen bedienen. Bü een der recht behield Watt zich voor!
eerste ritten viel de wagen om, Nadruk verboden R.
PRINS BERNHARD was vorige week te AIdershot bij de Olym
pische ruiterspelen aanwezig, waar hij te midden van 't publiek
zijn opnamen maakte. Op hetzelfde moment als onzc fotograaf
filmde hij de Argentijnse majooT José Sagata, tertoijl deze de
heuvel afdaalde in de cross-country-run.
