VLiïiïN
jn
De Duitse interventie in Spanje.
j
Resultaten van de Utrechtse Jaarbeurs.
Perspectieven voor Walcherse
boeren in de N.-O. Polder.
Het G. N.V. passeerde
de 135.000.
Party van de Arkid,
en Communisme.
DE STICHTING 1940-1945.
„Bijzonder» opdracht".
Hoe de Nazi's vrijwilligers maakten.
IIL.ui
in haar drie zoons
Meer kijkers dan kopers.
Nieuw afzetgebied. heeft weer tot gevolg, dat het pu-
Socialistische commissie
voor pact van Brussel.
Tot 12 Mei aangifte van
oorlogsschade.
Koffie in restaurants
wordt beter.
Een kuiken met 4
poten.
Harriman
„reizend ambassadeur".
Jubileum-pakketten-actie
van de N.I.W.I.N.
Echtscheidingen»
Beroep op het Nederlandse volk.
De terugkeer van het 7e Bataljon
Regiment stoottroepen»
3 Mei ontvangst te Den Bosch denjonnen, is thans 7 r. s.
Geen coöperatief bouw
bureau voor boerderijen.
Staking van artsen in
Stiermarken.
Hij schrok zich een
beroerte.
Uitreiking van onder
scheidingen door Prins
Bernhard.
(Verkort overgenomen uit „Deutsche Rundschau", Berlijn.)
Op een vroege Octobermorgen van 1936 werden de soldaten van
de Lankivitzer Luchtdoel-afdeling vér voor de gewone tjjd gewekt
en traden rij, slaperig en wel, een paar minuten later, aan op de
binnenplaats van de kazerne. Niemand wist, waarom hij er zo
vroeg was uitgetrommeld, maar omdat allen reeds een jaar lang
vele onzinnigheden, als behorend by het piottenleven, te slikken
hadden gekregen, gaf men niet meer dan gewoon uiting aan zijn
misnoegen over deze stoornis.
„De batterij gaat oefenen. Verloven worden- tijdelijk ingetrok
ken. Op zaal verwisselt iedereen van kledingstukken en uitrusting.
Verdere bijzonderheden volgen. Ingeruktmars'."
Een oefening dus! Iets naders hoorden wij voorlopig niet.
De batterij werd met nieuwe
kanonnen, nieuwe trucks, nieuwe
meetvoorwerpen enzovoort uitge
rust. De dag daarop verscheen
de regimentscommandant, sprak
van een asoefenlng, waarbij naast
laadoefenlngen, ook grotere toch
ten door Duitsland uitgevoerd
zouden worden.
De meesten dachten, dat wij als
grenswacht ln Ost-Prulsen aan de
grens zouden komen.
De volgende dag vertrok de
batterij kort na middernacht naar
het goederenstation van Tempel
hof. Daar het doel van de reis
niet bekend was, oriënteerden wij
ons aan de hand van een kaart
en de passerende stations over de
richting, die wij gingen, en spoe
dig werd het duidelijk, dat het
richting Oostzee was.
NAAR SPANJE.
Inderdaad waren wy tegen de
middag in Stettin. Uren later
reed de batterij de haven binnen,
waar aan een kade het transport
schip „Ftilda" lag. Per schip zou
den wij dus verder gaan. Waar
heen? Er waren te veel mogelijk
heden. Oost-Pruisen? De Afrtka-
voorspellers lieten zich weer ho
ren, maar al spoedig lekte uit, dat
wij naar Rügen zouden gaan.
Kort voor het vertrek kregen wij
leder een briefkaart. Wij moesten
kaarten, waar voorop gedrukt
stond: „Ben op weg naar een Son-
derkommando. Adres volgt later",
voorzien van een aanhef en onder
tekening.
Weer tegen de morgen verliet
het stoomschip de kade en lang
zaam zette de ,,Fulda" zich ln be
weging. Spoedig passeerden wij
Schwinenmïinde en tegen de
avond waren wij nog steeds niet
in Rügen. Vast stond wel, dat het
niet naar Oost-Pruisen ging! De
koers was, stelden wij vast,
Noord-West. Thans gingen er
stemmen op die beweerden,^ dat
wij naar Spanje gingen. Men ge
loofde hen echter niet, men hield
het eenvoudig niet voor mogelijk.
BEVEL.
De volgende morgen hoorden
wij, dat wij om Jutland heengeva
ren waren en nu ln Zuidwestelijke
richting koersten. Tegen de mid
dag werden wij op het voorschip
ontboden. De chef van de batterij
deelde ons het volgende mee: „Ik
breng u het volgende bevel over.
van de chef van de Luchtvaart,
Generaal Göring:
„Duitse soldaten, het Bolsjewis
me heeft ln Zuid-Europa vast voet
gekregen en bedreigd derhalve
ook Groot-Duitsland. De Führer
heeft aan het verzoek van Gene
raal Franco voldaan, om hem met
troepen en materiaal te hulp te
snellen, en gij behoort tot de eer
sten, die geroepen zijt ter verde
diging van het vaderland op
vreemde bodem. Uw strijd moet
ln stilte gevoerd worden, politieke
overwegingen veroorloven het
niet, uw daden wereldkundig te
maken. Strijdt als Duitse soldaten
voor Führer en vaderland".
De chef legde het bevel op zij
en ging, eer wij ons van onze ver
bazing hersteld hadden, voort:
„Iedere Spanjestrijder ontvangt
een vergoeding voor onkosten, die
als volgt geregeld ls: manschap
pen 600, boven de gewone soldij,
onderofficieren 800, Luitenants
1000, Kapiteins 1200, per maand,
enz.".
Een paar verheugden zich op
het komende „avontuur" en
op het geld. De meesten waren
nadenkend gestemd, merkten, dat
zij ln de oorlog gingen, tn een
oorlog waarmee zij feitelijk niets
te maken hadden. „Nog eens, wie
niet meewll, kan", hierbij glim
lachte de majoor „uitstappen of
met het schip terugvaren, maar
wordt dan dlenovereenkomstir*
ontvangen en op grond van ge
heimhouding voorlopig in Duits
land vastgehouden.
„Jullie trekken onmiddellijk je
uniformen uit en krijgen burger
kleding, jullie Verwijderen uit wat
tot je uitrusting behoort, onmid
dellijk alle merken, wasmerken
enz., die kenmerkend zjjn voor een
legeruitrusting. Jullie y.jjn van dit
ogenblik af geen leden der Duit
se Weermacht meer, maar vrij
willigers, die zich ter beschikking
stellen van Franco's zaak. Over
eenkomstige papieren ontvangen
jullio na de binding".
Wij kregen allen min of meer
passende Kraft durch Freude-kle-
ding, de uniformen werden Inge-1
pakt ln kisten en ergens In het
ruim van het schip gesjouwd.
Begin November passeerden wij
Cadiz, voerden de Gualdalquivir
op tot Sevllla, waar wij uitgela
den werden en in civiel, met hoge
laarzen aan, patroontassen en ge
weren om, met ons geschut door
„de parel van het Spaanse Zui
den" naar het vliegveld rolden en
daar ln stelling gingen. Hier
stonden ontelbare grote kisten,
als die uit het ruim van de „Ful-
da". Enige dagen later waren
daar Helnkel 51 jagers uit ge
worden. Wij kregen spoedig
Spaanse uniformen en passen en
was men vroeger soldaat 1ste
klasse Heinz Müller, dan heette
men nu sergeant Juan Muello en
was, tot voor kort, monteur van
een chemische fabriek, die instal
laties bouwde.
HET DUITSE „SPROOKJE".
Kort Y0or Kerstmis vertrokken
wij ln de richting van Madrid. De
eerste verwoeste dorpen en steden
passeerden wij, voordat wij bij
Naval-Camero in een molen
kwartier betrokken. Een knutse
laar had prompt uit een Ameri
kaanse wagen een radio gepeu
terd, waarmee wij al gauw de
„Rijkszender Keulen" te pakken
kregen. Tegen 8 uur 's avonds
hoorden wij nieuwsberichten, zo
als: „De Franse linkss pers, onder
leiding van de beruchte Madame
Tabouis in „Oeuvre" meldt ln de
laatste dagen, dat z.g. Duitse sol
daten in Spanje zouden zijn. De
overbekende leugenpropaganda
vindt ln haar ophitserij tegen het
Natlonaalsocialistische Duitsland
steeds weer nieuwe sprookjes uit.
Wij moeten daartegenover blijven
vaststellen: er bevindt zich niet
alleen niet één Duitse soldaat in
Spanje, maar de Führer heeft bo
vendien uitdrukkelijk verboden,
dat er zich vrijwilligers voor
Spanje melden". Honend weerleg
de de spreker Iedere vermelding
van onze aanwezigheid. Waarach
tig, wij twijfelden er zelf aan, cf
wq wel 19 km. van Madrid afla
gen! Velen erkenden toen, op dte
avond, de leugenachtigheid van
de Duitse berichtgeving. Spoedig
daarop werden wij, met ons 8.8
cm. luchtdoelgeschut ln de strijd
ingeschakeld.
In Mei ontvingen onze verwan-
Feuilleton.
iitnn
'nmi
door JAN STOUT.
Alhoewel men altijd graag oo
de kwaaie kanten van zijn naas
ten let om daar met die en gene
over te smoezen, toch moet grif
toegegeven worden, dat over de
weduwe Stijntje Breedvcld in
géén huisje langs de heie dijk
ooit een onvertogen woord is
gesproken.
Er gingen geen praatjes van
haar, die, om zo te zeggen, heen-
v. .zen naar bedorven plekken
in haar karakter. Later hebben
we net gedaan of ze altijd een
tikje aan de gekke kant wiis,
maar eerlijk is eerlijk des
tijc's was zij nog foed bij haar
positieven e>: s'.ek vo^i- stuk
hadden we graeg met het
vrouwtje te doen.
Ze woonde onder aan de bocht
van de achterdijk en lee'c'.e zo
doende durend n een halve
duisternis, want als een kabou
tertje stond haar huisie tegen
de zymuur van de grote kerk
aan te gapen en dat is een me-
rakels bakbeest, die kerk, zo'n
bonk uit de lucht happend, dat
er maar een vleugje licht door
twee ramen naar binnen viel.
Inderdaad woonde zjj in het
Eén van de grootste politiek-
militalre Intriges, die het Na
ziregiem poogde te verheime
lijken voor de wereid en ook
voor Duitsland zelf, was de In
terventie ln Spanje van 1936-
1939. De voornaamste feiten
zijn wel bekend, maar niet, of
niet algemeen, bekend ls wel
licht de manier, waarop men
soldaten, die hun diensttijd
hadden volbracht, tot „vrij
willigers" maakte.
Het is een feit, dat van mid
den 1937 af echte vrijwilligers
van de Wehrmacht naar Span
je werden gestuurd, maar het
ls eveneens een feit, dat aan
de eerste duizenden, die eind
1936 in Spanje aankwamen,
niet alleen niets gevraagd was,
maar dat zjj pas ln volle zee,
ln het Kattegat, het doel van
hun „Sonderkommando" (bij
zondere militaire opdracht)
vernamen en hun voordien be
wust valse bevelen en verkla
ringen over deze „oefeningen
op Rügen" werden gegeven.
ten de volgende brieven: „Ik heb
mij ten dienste van Franco's zaak
gesteld. Het gaat mij goed enz.
enz.". Bij deze brieven was een
rood strookje, waarop het volgen
de stond: „De inhoud van dit
schrijven is zeer vertrouwelijk en
alleen voor U bestemd. Medede
ling en verspreiding van de in
houd, ook aan Uw naaste verwan
ten, is streng verboden en wordt
als landverraad gestraft". Dat
wisten wij, maar wij wisten niet,
nög niet, dat de moeders en vrou
wen van enigen van ons, intussen
in het KZ gekomen waren, omdat
zij het niet voor zich hielden en
uitdrukking gegeven hadden aan
hun verontwaardiging over het
versjacheren van haar zoon of
haar man.
Op deze plaats mag ook niet
vergeten worden iemand als eer
ste luitenant Winter, die met een
Duitse machine naar de Republi
keinen overvloog, later een Staf
fel Martin bommenwerper tegen
de Franco-troepen aanvoerde, af
geschoten en in Duitsland ter
dood veroordeeld werd. Hij was
niet de enige.
In de zomer van 1937 kwamen
andere „legionnaires" uit Duits
land, de eersten, die men het had
gevraagd, voor zij aan boord gin
gen.
Begin September werden wij
eindelijk afgelost en weer als „ei-
vielen" gingen wij met het stoom
schip „Balbao" naar Duitsland te
rug. In Hamburg legden wij, we
derom in alle stilte, aan, in
de toen reeds als „Franeo-havên"
bekendstaande haven, en gingen
met een speciale trein naar Ber
lin. In het Reichs Luftfarht Mini-
sterium ontving de vertegenwoor
diger van Göring, Generaal Milch,
ons, noemde ons helden, aan wie
het volk zeker dank verschuldigd
was, maar die toch tot op de dag
hunner openlijke waardering het
diepste stilzwijgen moesten be
trachten, daar uit politieke over
wegingen, enz. enz.
Een paar dagen later werden
wij afgedankt. Geld lag voor
iedereen klaar op de Berlijnse
stadsbank. Het Spaanse avontuur
was voorbij.
hlinlz fU<itienViOI« les ïTATimerlon AV
bliek critischer is geworden en
De 50ste Jaarbeurs, onlangs te een sortering verlangt.
Utrecht gehouden, heeft niet overVooral grossiers ondervinden
bezoek te klagen gehad. Wederom dit, die verklaren, dat het aantal
Is een record geslagen mét een1 orders per eenheid product is te-
aantal van ruim 225.000 bezoe-ruggelopen,
kers, wat 22 pet. meer ls dar. Een merkwaardig staaltje van
bij de najaarsbeurs 1947. i de aarzeling en gebrek aan durf
De vraag is nu, welke beteke-bij candidaatkopers leverde de'
nis deze jaarbeurs heeft gehad, j groep feestartikelen, die met het
wat de resultaten in het algemeen oog op de komende jubileum-fees
voor de deelnemers zijn geweest
En dan is de eerste conclusie
deze, dat de onzekerheid, die op
het ogenblik het economische le
ven kenmerkt, zich ook op de
Jaarbeurs gedemonstreerd heeft,
hetgeen tot uiting kwam in de af
wachtende houding, die vele za
kenlieden, ook als zij artikelen
naar hun zin zagen, Innamen.
Op de tweede plaats is op de
goederenmarkt een zekere conso-
ten ruim voorzien was. Toch ls
daar zo goed als niets van ver
kocht en de cliënten verklaarden
onomwonden, dat zij te weinig ver
trouwen hadden in de toestand
om op festiviteiten te rekenen.
Natuurlijk sterk overdreven en de
motieven, die men daarvoor aan
voerde, waren werkelijk belache
lijk.
Hoe staat het nu met de be
langstelling uit het buitenland en
lidatie ontstaan, de eerste behoef-1 kan te Utrecht inderdaad van een
ten zijn bevredigd en het maar
„raak kopen" is afgelopen. Dit
nenste moet er een blij licht ge
schenen hebben, want zij liep
altijd zo zonnig te lachen, het
is werkelijk bar zo veel als die
Stijntje gelachen heeft in d'r
leven.
Teveel vond Gaarrechie
Vogel in het winkeltje pal naast
haar, wel eens, maar Wout de
Olie, die met petiolie en slof
fen liep, zei dan:
Internationale
ken worden?
Jaarbeurs gespro-
gegaan zijn, want naar verluidt
moet hij in de West een banjes
heer zijn geworden.
Er viel altijd iets nieuws te
beleven met die doerakken.
Daar wist manke Kea Vins
van mee te praten, al was het
goede mensje gewis dankbaar
voor de nette begrafenissen van
j haar katten, waaraan een hele
sliert jonge kerels deelnam, met
Gaarrechie, die op de Ach- Henk Versluis (Henk van Griet
terdijk woont moet lachen of ie van Korse zo gezegd) als spre-
wil of niet.
En daar had Wout de Olie ge
lijk in, want men wist tot wijd
Ker.
Het was bepaald bewonderens
waardig zoals die Henk praten
in de omtrek, dat op dé Achter-kon over de kortstondigheid van
dijk een onbehouwen volkje zo'n poesenleven, wanneer ze er
huisde, kaal als de neten, maar weer een begroeven in een grep-
buitengewoon goed van aard en pel. Hij kon dat zo echt, zo roe
goedlachs. Om een paar namen fend, dat Kea, tegen de muur
te noemen: daar had je het zin- j van haar huisje geleund, van
gende gezin van Brand, de „pie- 1 pure aandoening stond te mum-
ren" werden zij gescholden, j melen, in zo'n sfeer leefde
maar 't was beter geweest henStijntje en zfe was er gelukkig
leeuwerikken te noemen; in in, ze was op de Achterdijk ge
nacht en ontij gingen er altijd kipt en gebroed, om het zo maar
een paar pieren zingende de eens uit te drukker., en daarom
Achterdijk heen; ja zingen de- j voelde zij zich met al de vezels
den ze en pezen móesten ze,van haar lichaam verbonden
maar het ging allebei van harte.
En daar had je de Koppe
laartjes, de Huizertjes en de
Rietveldjes (kérel, kérel, wat
kon die Karei van Gerdien Riet
veld toch voor wilde beer spe
len als hij weer es een kuur
had) en dan waren er nog die
opgeschoten lummels van Griet
van Korse en de jongstë zoon
met de goedhartige, ruwe dwa
zen, die haar soms lieten scha
teren, dat ze blauw aanliep.
Die lacherige Stijntje had drie
zoons, drie stille zoons waren
dat, die in niets op hun moe
der leken. Zij waren in hun be
zadigdheid verheven boven de
dwaasheden van het jonge volk;
zij gingen hun gang en werk-
- gang en
van Gaarrechie Vogel, Arie, het ten als daggelders bij boeren,
was meer dan erg zo'n woeste dus zo doende kon Stijnte nog
aard als er in die knul zat, al eefi onbezorgde ouwe dag met
donker, maar in Stijntje's bin- zal er dat woeste later wel af- hen hebben.
Te Parijs is bekend gemaakt,
dat de afgevaardigden van de
socialistische partijen der landen
van de West-Eunopese Unie over
eenstemming hebben bereikt over
plannen tot het oprichten van
een gecombineerde socialistische
commissie met Brussel als zetel,
die nauw zal samenwerken met
de regeringen van de vijf landen.
De corrynissie, die haar eerste
bijeenkomst zal houden op 28 en
29 Mei, zal haar werkzaamheden
verrichten naast de permanente
consultatieve commissie, die
krachtens de overeenkomst te
Brussel is ingesteld. Haar voor
naamste taak zal gelegen zijn in
de organisatie en het naar voren
brengen van het socialistische
standpunt binnen het kader van
de vijf landen overeenkomst.
Alvorens tot een definitieve af
wikkeling te komen van de be
handeling der schadegevallen, die
betrekking hebben op schaden,
ontstaan vóór 15 Mei 1940, als ge
volg van lnundatiën, wegruimin
gen door het Nederlandse leger,
inlevering van wapens en andere
op de wet op de staat van oorlog
en beleg steunende maatregelen,
stelt het ministerie van Financiën
belanghebbenden nog tot uiterlijk
12 Mei aanstaande in de gelegen
heid een aanvrage ln te dienen bij
het Commissariaat voor Oorlogs
schade, Stadhouderslaan 130, Den
Haag.
Teneinde tegemoet te komen
aan de klachten van publiek en
ondernemers over' de kwaliteit
van „het kopje koffie", dat ln de
Horeca-bedrijven wordt geschon
ken, zullen met Ingang van 9 Mei
a,s. de toewijzingen koffiesurro-
gaat aan deze bedrijven vervan
gen worden door toewijzingen ech
te koffie, zij het dan In de ver
houding 2 1.
Bij de landbouwer Ten
Berge te Enter in de gemeen
te Wierden is een tóppen-kui
ken geboren dat inplaats van
twee, vier poten bezat. Een
verschijnsel dat zelden of
nooit voorkomt in de tóppen-
geschiedenis.
De Senaat van de Ver. Staten
heeft Maandag de benoeming van
Averell Harriman, voorheen mi
nister van handel, tot „reizend
ambassadeur" voor het Europese
herstelprogram bekrachtigd.
DE „VOLENDAM" UIT FORT
SAID VERTROKKEN.
De puarantatae-maatregelen op
de „Volendam" zijn opgeheven.
Het schip ls uit Port Said ver
trokken.
Het buitenlands bezoek was dit
keer 50 pet. hoger dan met de
najaarsbeurs.
De buitenlandse bezoekers kwa
men zowel uit de nabuurstaten:
België, Luxemburg, Frankrijk,
Engeland en verder afgelegen
Europese landen als Zweden,
Tsjecho-Slowakije, Zwitserland,
Italië, Spanje, Turkije als van
over wijde zeeën, zoals Australië,
Noord- en Zuid-Amerika, Paki
stan, Hindoestan en Egypte. Be
langrijk was het bezoek van ver
tegenwoordigers van de „Ameri
can Army", die textiel hebben ge
kocht.
Ook de buitenlanders waren ln
het kopen weinig doortastend en
zij kwamen eigenlijk meer om te
„neuzen" dan om goederen In te
slaan. Een verkenning van de Ne
derlandse markt, die ook op deze
beurs weer haar beste beentje
heeft voorgezet, kan voor de toe
komst evenwel haar nut hebben.
De voorname betekenis van de
Kon. Ned. Jaarbeurs als Intermé
diair oók voor het buitenland ls
echter weer duidelijk gebleken
door nieuwe afzetgebieden, die op
de laatste beurs gewonnen zijn,
met name Zuid-Afrika en de Bel
gische Congo, die uit ons land
textiel gaan importeren, omdat
Brazilië, dat deze producten vóór
de oorlog leverde, thans te duur
blijkt te zijn. Dit ls ln ieder geval
kostbare winst.'
En die had ze ook.
En het zag er naar uit, dat
Stijntje die tot haar dood hou
den zou, want wat was.dat toch
met die zoons van haar
Een ander zat nog eens achter
de meisjes aan, maar zij leken
wel kerels van ander maaksel
te zijn, ze zeien altijd maar dat
vrouwen en rijpaarden zulk
duur goedje waren en dat mo
gen zij dan wijs hebben beke
ken, maar wie wil nou zonder
wat genegenheid van een lief
vrouwtje als een dooie hufter
naar zijn dood leven?
Dat wilden die stille zoons van
Stijntje Breedveld blijkbaar.
Edoch, Aai van Griet van
Korse is het duur te staan geko
men, toen hij dergelijke taal uit
kraamde. Hij stond bij Stijntje
in het klompenhok, het kwam
zo in de praat te pas, h;j zei:
„Die jongens van jou zijn toch
maar dooie vissiesvreters."
Ach mensen, wat heeft Stijntje
hem daarop met de koekepan
van watjekou gegeven, hel bloed
liep zijn neus uit en Aai gïrg er
rap van tussen, zo groot als hij
was.
Stijntje en haar zoons accor
deerden merakels goed, dat was
boven alle lof en ITaam verhe
ven, zoals moeder en zoon elkaar
geriefden en nooit eens een on
vertogen woord legen elkaar
zeien, en een dwars woord
is gauw gezegd, vooral onder
eigen,laten we nou maar
zeggen waar het op staat en er
geen doekje^ om winden.
(Wordt vervolgd.)
De vorige week brachten enige
leden van de Herverkavelings
commissie een bezoek aan de
Noordoostpolder. De tocht in de
polder werd geleld door de Direc
teur Ir A. P. Minderhoud, die
allereerst in de arbeiderscantine
ln het nieuwe dorp Ens uiteen
zette hoe men zich de uitgifte
van gronden aan Walcherse boe
ren voorstelt.
Er kunnen in 1948 een aantal
bedrijven van 12 ha. en van 24
ha. worden uitgegeven, de grond
is er voor gereed, maar de bouw
van boerderijen en woningen le
vert zeer grote moeilijkheden op.
Het plan van de directie is om
de bouiv van honderden boerde
rijen mogelijk te maken door de
vervaardiging aan een op te rich
ten fabriek op te dragen, die de
onderdelen zou maken, waarna
de bouw niet anders zou zijn dan
het in elkaar zetten van de de
len. Helaas is dit plan gestrand,
zodat een ander plan ontworpen
moet worden en dus op 't ogen
blik het tempo der uitvoering van
boerderijenbouw nog niet vast
staat. Wel kreeg men de over
tuiging, dat de directie van de
N.O.P. niet bij de pakken neer
zal zitten en dat de heer Minder
houd de Zeeuwse boeren een
warm hart toedraagt. Steeds
meer gronden worden in cultuur
gebracht, die in staatsexploitatie
blijven, totdat zij met de behui
zing en pacht kunnen worden
uitgegeven.
De moeilijkheden en bezwaren
aan de staatsexploitatie verbon
den, dwingen de directie om zo
spoedig mogelijk tot uitgifte over
te gaan, waartoe de boerderij-
bouw nodig is. Het aanhoren van
deze moeilijkheden maakte op de
Walchenaren een diepe indruk,
die hen enigszins ontmoedigde.
Blijkens de tot dusver binnen
gekomen opgaven van het leden
tal der Christelijke vakorganisa
ties per 1 April 1948 telde het
C.N.V. op die datum meer dan
135.000 leden. De berichten van
tal van. afdelingen en Besturen
bonden wijzen uit, dat deze groei
nog steeds voortgaat.
De Ned. Vereniging van Chr.
Handelsreizigers- en Agenten
heeft met grote meerderheid van
stemmen besloten tot aansluiting
bij het C.N.V.
Het is waarschijnlijk dat de N.
C. H. V. een fusie zal aangaan
met de Ver. van Chr. Kantoor-
en Handelbedienden.
Blijkens de mededeling van het
Bondskantoor te Utrecht telt de
Chr. Metaalbeiverkersbond thans
15.000 leden.
In verband met het regerings
jubileum organiseert de Niwin
een jubileum-pakketten-actie, die
1 Mei begint en 25 Juni sluit.
Het ligt in de bedoeling behalve
aan alle militairen overzee, aan
daarvoor in aanmerking komende
burgers een pakket te zenden.
Hoewel de prijs van de pakketten
zo laag mogelijk zal worden ge
houden, is niettemin een totaal
bedrag van 300.000 gulden nodig
voor 200.000 pakketten, fl.50 ls
de prijs dus van een pakket, dat
zal bevatten sigaretten, versna
peringen, toiletartikelen en een
nog nimmer gepubliceerde foto
van H. M. de Koningin.
o
•m Een rechtbank te Maagdenburg
heeft een verpleegster die schul
dig is bevonden aan vergassing
en vergiftiging van nver dan
duizend personen gedurende de
oorlog, tot 15 jaar gevangenis
straf veroordeeld.
Men waardeerde het echter een
zo duidelijke uiteenzetting te heb
ben ontvangen over de moeilijk
heden, die nog overwonnen die
nen te worden; aan de Herver
kavelingscommissie is helder voor
ogen komen te staan, welke taak
er in deze voor haar is wegge
legd, n.l. het bepleiten van een
regeling, waardoor de bouw van
een kleiner aantal boerderijen in
de N.O.P. mogelijk wordt, die dan
aan de Walchenaren in pacht
kunnen worden uitgegeven.
De grond, die voor uitgifte in
1948 bestemd is, vond veel waar
dering bij de commissieleden. Het
is een lichte zavel, als jonge
grond zeer kalkrijk en gedrai
neerd gemakkelijk te bewerken.
De Walchenaren noemen dit
wel een lichte grond, maar het
voortbrengend vermogen werd
zeer goed geacht. De gunstige
ligging en de vorm van de kavel,
150 m. breed en 800 lang mag
misschien niet aan alle wensen
voldoen, maar de ligging ten op
zichte van de toekomstige be
drijfsgebouwen is wel zeer gun
stig. Over de pachtvoorwaarden
zijn spoedig nadere berichten te
verwachten.
Een bezoek aan de gebouwen
op reeds verpachte bedrijven
toonde wel aan, dat de bouw van
de mooie boerderijen, zoals deze
voor dé oorlog gezet werden,
vooreerst tot het - verleden be
hoort. De boer moet zich nog wat
Behelpen, de schuren zijn klein,
de huizen, die nu in aanbouw
zijn, zijn zeer ruim, maar er
wordt steeds naar nieuwe bouw
methoden gezocht om nog verbe
teringen te kunnen aanbrengen.
De bedrijfsresultaten zullen per
ha. aanmerkelijk beter zijn dan
op normale bedrijven op Walche
ren. Ieder wordt aangeraden zijn
licht eens op te steken bij de
deelnemers aan de tocht om uit
hun mond te vernemen, welke
kansen zij aanwezig achten voor
de Walcherse boer, wanneer hij
in de N.O.P. op nieuwe grond een
bedrijf pacht om dit tot ontwik
keling en bloei te brengen.
Wij kunnen nog mededelen, dat
de voorzitter van de Herverkave-
lingseommissie en het Bureau van
Uitvoering na het bezoek aan de
N.O.P. reeds gelegenheid hadden
met de Dir.-Gen. van de Land
bouw de moeilijkheden van de
boerderijenbouw in de N.O.P. te
bespreken en te pleiten voor een
spoedige oplossing in het belang
van de Walcherse landbouwers,
die er een boerderij willen pach
ten.
Bijna elke dag bevat de Staats
courant een lijst van uitgespro
ken echtscheidingen.
Een lijst die maar steeds gro
ter wordt.
Vrijdag j.l. werd een record
behaald. Toen werden toch niet
minder dan 99 aankondigingen
van wettelijk ontbonden hu
welijken opgenomen.
Droevig teken des tïjds'.
Een bewijs dat zowel bij het
sluiten als bij het ontbinden van
huwelijken met de grootste
lichtzinnigheid te werk wordt
gegaan.
Bijna honderd huwelijken ont
bonden.
Wat een wereld van lichtzin
nigheid en ongerechtigheid, ook
van leugen en bedrog gaat hier
voor ons open. Wat een zee van
ellende, als we denken aan de
kinderen die van dit goddeloze
huwelijksspel in de eerste plaats
de dupe worden, ligt hier voor
ons.
En hoe zwaar is de verant
woordelijkheid van de Overheid
die officieel de echtscheiding in
de hand werkt en bevordert.
Door het Partijbestuur van de
P. v. d. A. is de vraag bespro
ken of het lidmaatschap van de
P. v. d. A. nog verenigbaar is
met het lidmaatschap van een bij
de E.V.C. aangesloten vakvereni
ging-
Het kwam daarbij tot de con
clusie, dat het, in de verhoudin
gen, zoals die in 1945 na de be
vrijding lagen, het aanvankelijke
toetreden tot een E.V.C.-organi-
satie kan billijken. In de gewij
zigde omstandigheden, zoals die
thans in de E.V.C. duidelijk zicht
baar zijn geworden, wordt het
noodzakelijk kleur te bekennen.
Verder werd uitgesproken, dat
de E.V.C. onbetwistbaar
als een werktuig van de C.P.N.
moet worden beschouwd en dat
thans onder deze omstandigheden
het lidmaatschap van de E.V.C.
b e z w a a rl ij k door een lid van
de P. v. d. A. kan worden ge
handhaafd. Het P.B. nodigt daar
om partijgenoten, die lid zijn van
een E.V.C.-organsatie dringend
uit als lid van deze E.V.C.-orga-
nisatie te bedanken.
Wel een erg soepele uitspraak.
De Stichting 1940—1945 zal ge
durende de week van 310 Mei
opnieuw een openbaar beroep op
het Nederlandse volk doen.
Deze Stichting 'stelt zich ten
doel het lenigen der zedelijke,
maatschappelijke en stoffelijke
noden van personen of groepen
van personen, die tijdens de Duit
se bezetting door daad of houding
tot het binnenlandse verzet heb
ben bijgedragen, alsmede van hun
gezinnen of nabestaanden, een en
ander voor zover zij de hier be
doelde bijstand zullen blijken te
behoeven.
Zij heeft thans 4500 gezinnen
te verzorgen en beschikt over
8000 vaste medewerkers. Sinds
de bevrijding heeft men een be
drag van f 18.900.000 uitgekeerd,
hoofdzakelijk gefinancierd door
overheidscredieten. Do inkomsten
uit inzamelingen waren na de
bevrijding veel hoger dan thans:
het eerste jaar kwam bijna zes
tien millioen binnen, het jaar
daarna nog geen zes millioen, en
in de laatste 9 maanden van 1947
minder dan twee millioen.
Van 117.000 in deze maanden
aangeboden contributiekwitanties
(tot een waarde van f365.000)
kwam 47 pet. (vertegenwoordi
gende een waarde van f 172.000)
onbetaald terug.
Het vermogen van de Stichting
is thans 20 millioen gulden, dat
men, zolang niet alle pensioenen
zijn toegekend, en het niet mo
gelijk is te ramen, welk deel der
uitkeringen ten laste van de
Stichting en welk deel ten laste
van het rijk zal komen, niet
wenst aan te spreken.
De kosten die de Stichting
maakt, zijn laag te noemen; er
is berekend, dat voor elke gulden,
die ingezameld is 5 cent kosten
wordt gemaakt en eveneens 5
cent voor elke uitgekeerde gul
den.
Voor het jaar 1948 verwacht
men een bedrag van f 8.400.000
uit te moeten keren. Daar het
Rijk op de begroting van 194S
f 6.000.000 voor de wet-Buitenge-
0 aan de beurt. Evenals bij de te
rugkeer van 1 R.S. enkele maan
den geleden het geval was, zul
len de bond van oud-stoottroepers
en het regiment stoottroepen in
Den Bosch op Maandag 3 Mei
a.s. officieel worden ontvangen.
Oud en nieuw zullen bij een de-
filé en een mars door de stad
elkaar ontmoeten. Voor het re-
crutenbataljon lichting 1948 is
dit tevens de z.g.n. passing-out-
parade. Het bataljon zal n.l. in
Augustus a.s. als vierde dienst
plichtige bataljon stoottroepen
naar de tropen vertrekken. Het
terugkerende bataljon heeft een
jungle-training meegemaakt op
Malakka. In Februari 1947 land
de 7 R.S. (toen nog 3 R.S. ge
noemd) als eerste bataljon van
de Kon. Landmacht op Indische
bodem en wel op het tin-eiland
Banka. Hiei- werden de eerste
verliezen geleden. O.a. kwam aal
moezenier Verbeten uit Eindho
ven om. De zuivering en pacifi
catie van Banka verliep zeer
vlot. Spoedig werd weer tin ge
wonnen. 7 R.S. kreeg hier de
naam „Deviezen-bataljon". In Ju
ni 1946 volgde verhuizing naar
Batavia. In November 1946 werd
7 R.S. ingedeeld bij de Y-brigade
en werd Palembang van de Brit
ten overgenomen, samen met 8
R.S. en twee oude K.N.I.L.-batal-
jons „De Rode Olifanten". In Ja
nuari 1947 werd in Palembang en
omgeving een grote zuiverings
actie uitgevoerd, waarbij de te
genpartij buiten een cirkel van
20 km. om Palembang werd te
ruggedrongen. Van hier uit werd
in Juli 1947 de politionele actie
gevoerd. 7 R.S. bezette de olie
velden van de Bataafse en mede
dank zij het zeer doortastend op
treden en het gebrek aan effi
ciency bij sabotage door de te
genstanders, stroomde reeds en
kele dagen na het begin dezer ac
tie, de olie naar de raffinaderijen.
Het totaal aantal doden van dit
bataljon is 22 w.o. twee aalmoe
zeniers.
Aan de uit Brabant, Limburg
en Zeeland afkomstige jongens
van het 7de bataljon van liet
regiment stoottroepen, die met de
„Zuiderkruis" in ons land rijn
teruggekeerd, zal een warme
hulde worden bereid. Op een
persconferentie in 's-Hertogen-
bosch, de bakermat van het re
giment stoottroepen, rijn dezer
dagen bijzonderheden medege
deeld over deze ontvangst en
over de nieuwste geschiedenis
van het regiment.
In totaal heeft het regiment 4
bataljons vrijwilligers en een
aanvullingsdetachement voor .de
dienst in Indië geleverd. In In-
dië werden deze 4 bataljons ten
gevolge van reorganisatie terug
gebracht tot 3 bataljons en twee
compagnieën, welke laatste bij
een bataljon van het K.N.T.L.
werden ingedeeld. Nu de aflos
sing van de legeronderdelen, die
het langst in Indië vertoefd heb
ben, reeds enige maanden gele-
woon Pensioen 19401945 heeft
uitgetrokken, streeft de Stichting
er naar zelf f ï.500.000 bijeen te
brengen.
Verwacht mag worden, dat ook
de Zeeuwse bevolking niet achter
zal blijven, maar dat zij naar ver
mogen zal meewerken om het be
nodigde bedrag bijeen te bren
gen.
De boerderijeneommissie van
de Stichting voor de Landbouw
heeft in haar jongste vergade
ring een concreet plan uitgewerkt
over de opzet van het bouwbu
reau van de landbouw. Zij meent
dat dit bureau de rechtsvorm van
een stichting moet krijgen en dat
bij nader inzien de naam coöpe
ratief bouwbureau minder ge
schikt is. Zij zal dit concrete
plan, vergezeld van een toelich
tend schrijven, aan hel hoofdbe
stuur van de stichting ter hand
stellen.
Tevens heeft de commissie ge-
nische eisen, waaraan de boer
derijen moeten voldoen. Daar de
ze aangelegenheid in de verschil
lende delen van het land andere
aspecten heeft, besloot zij hier
over het oordeel van de provin
ciale commissie te vragen en aan
de hand van de binnengekomen
antwoorden haar mening te vor-
De artsen der ziekenhuizen te
Graz in de provincie Stiermar
ken, hebben besloten het werk
stop te zetten wegens onvoldoen
de salariëring en voeding. Velen
hunner zouden ondervoed en door
tuberculose aangetast zijn. De be
slissing is genomen nadat de on
derhandelingen met de plaatse
lijke autoriteiten zijn afgebroken.
Dezer1 dagen verscheen een
man in een winkel te 's-Graven-
hage om iets te kopen. Hij be
taalde met een biljet van f 10. De
juffrouw verliet de winkel even
om het geld te wisselen, toen zij
terug kwam, miste zij een paar
sproken over de landbouwtech-gulden uit de kas en sprak de
,_i^!„nv. iiraoroan Hf» ODPT*- i.ij
klant daar over aan.
De man, aldus op heterdaad
betrapt, schrok üich letterlijk een
beroerte en moest naar een zie
kenhuis overgebracht worden.
Aan boord van het m.s. Oran
jefontein,„liggende aan de Java-
kade te Amsterdam, zullen Za
terdag 1 Mei des morgens om 10
uur door Z. K. H. Prins Bernhard
onderscheidingen worden uitge
reikt aan militairen van de Kon.
Marine, het Kon. Ned. Ind. leger
en aan leden van de koopvaardij.
O.a. zal aan de gezagvoerder
van het m.s. Oranjefontein, kapi
tein A. Romijn, de M.W.O. wor
den uitgereikt
