sanatogeh skws <iet'pseudo-goddelijk Roofdier. De tirannie van de totalitaire staat. Cijfers over de Hervormde Kerk. BINNENLANDS .7QURNAAL Critiek van Wallace en Sowjetmaatregelen. Mensen met een eeuwige jeugd! Saiiapfrin bant pijnen nit! De „verworpenen" Ernstig vliegtuig ongeval op Tjilitan. Benesj voor Veilig heidsraad De Palmezel te Middelburg. Landbouwhuishoudonderwijs voor ziet in behoefte» Industrie op Tholen nood' zakelijk. Communisme, nationaal-socialisme en fascisme verschillen theo retisch aanmerkelijk, doch practlsch ontlopen zij elkaar niet veel. Zodra deze bewegingen zich van de staatsmacht hebben meester gemaakt, schakelen zij de dragers van een andere mening uit en regelen totalitair het openbare leven. Of men nu leeft in een fas cistische. nationaal-soctalistische of communistische staat, het geeft weinig verschil. Alle drie systemen trachten. nationaal0 autarkisch en despotisch de sociaal-economische problemen op te lossen. Zy monden alle drie onvermijdelijk uit in de totalitaire staat, waarin de persoonlijke vrijheid bijna geheel door de staatsmoloch wordt verslonden. Aldus in de „Maasbode" dr A. en macht van de oude God. Daar- v. d. Wey, die wegens zijn felle om vijandschap op lev^n en dood bestrijding van het nationaal-soci alisme gedlirende de oorlog in Bu- ehenwald en andere kampen werd vastgehouden. Hij vervolgt dan: En wie scherp toekijkt ontdekt ln de moderne totalitaire staat een usurpatie van g o d d e 1 ij k e macht en bevoegdheden. In het Christelijk tijdperk heet God de bronaar en bestemming van het leven. Gods verordeningen hebben kracht van wet in alle geledingen van mens en maatschappij. God is immers „de Weg. de Waarheid en het Leven". Echter heeft, om met Nletsche te spreken, de moderne mens God „vermoord". Zonder God of goden kan echter een mens niet leven. Verwerpt de mens de goede God, i ben. Dit is enkel mogelijk, indien tussen een Kerk. die zich op het mandaat van de oude God beroept, en dit pseudo-goddelijk gedrocht. De waarheid van die Kerk. haar Instellingen en heilsleer, haar be moeiing en aanspraak op .het jon ge geslacht (de wereld van mor gen) moeten grondig worden ver nietigd. De totalitaire staat, de ..weltprasente Gofct" duldt geen hoge Wezen boven zich. Dit is het laatste bedrijf van de ontgoddelij- king van mens en maatschappij! Is er dan geen massaal verzet mogelijk tegen de rooftocht van levensgoederen kunnen ruilen. Als dit monster? Massaal en krachtig tegenprestatie voor deze „wei- verweer raag men enkel verwach ten als de massa deze afgod verafschuwt, zijn gratie veracht en geen deel met hem wil heb- en blatende kudde, blatend naar eten en een kooi. Uit de schaap stal Gods gezworven, zonder le vendmakend voedsel spitst deze kudde haar oor naar de roepstem van een belhamel. Deze pseu- do-goddelijke bei hamel blijkt met een de nieuwe herder te zijn, de totalitaire staatsmacht. Een ware herder is hij wel niet. want hij scheert de schapen en melkt ze uit voor eigen uitbundig; welvaren. Onproductieve, zieke en resistente schapen slacht hij af. maar de rest belooft hij toch grazige wei den en een veilige kooi. de totali taire staat De massamens leeft bij de gra tie vau de almachtige staat en by het welbehagen der partij. De per soonlijke materiële basis voor geestelyke vryheid is hein ont nomen en daarom kan hij als be zitloos mens zo moeilyk „neen' zeggen op de aanspraken van het staatsmouster. Deze ondraaglyke voogdij laten de meesten zich ech ter gaarne welgevallen, indien zy voor hun volgzaamheid de nodige dan zal hij de slaaf worden van een tirannieke en wrede afgod. Nu schept de afvallige mens ve le goden, maar één afgod werpt zich als hoofdgod op en dat ls de moderne staat! Deze ontpopt zich als een pseudo-goddelijk roofdier. Hij neemt schijnbaar de rol van de werkelijke God over, dwingt al len op zijn weg, de énige. Hij schept de waarheid naar eigen be lang en willekeur en neemt sou ver eln het recht over het leven! Met huid en haar wordt de mens overgeleverd aan deze Mo loch. Wie zich verzet tegen zijn omklemming' drukt hij dood. Wie zich als slaaf deze onmenselijke omarming laat welgevallen, ver mag inderdaad zijn leven te ber gen hier, maar enkel als kudde dier. Over (maatschappelijk) zijn en niet-zijn beslist dit ondier, want het beheerst volkomen de bronnen van het bestaan. Zijn ge nade en gratie zijn voorwaarden voor werk en levensonderhoud. De sterke persoonlijkheid, de singu liere, kan wel worstelen en zich niet gelijk laten schakelen, maar de strrjd ls te ongelijk: het mach tige roofdier worgt eenmaal zijn tegen spartelende prooi. Deze pseudo-god bakent de grote en enige weg door het leven af want de andere wegen ver klaart het verboden en gesloten. Deze god openbaart een nieuwe levensleer, waaraan gij trouw moet zweren^ zijn waarheid, de waarheid. Buiten deze waarheid durven leven betekent onheil en verdoeming. Immers over heil en onheil, over dood en leven beslist vdeze souvereine nieuwe god.'Niets haat dit pseudo-goddelijke mon de massa bewust en hecht zich verbonden voelt met de ware Heer der wereld, God. Maar de massa werd van die God vervreemd om heel wat redenen. Toen werd de massa stuurloos, een zwervende daad" van het monster, eist het van de massa een natuurlijke ga rantie in de vorm van een ver plichte arbeid, maar ook een „overeenkomstige soepelheid en kneedbaarheid, die practisch op dressuur neerkomt". Het psendo- goddelyke monster biedt aan de verleide massa het aardse para- dys: „Dit alles zal ik u geven, als ge neervalt en mij aanbidt"! Nog altijd predikantennood. (Van onze Utrechtse correspondent.j Het* gebrek aan predikanten is I vormde kerk was „volgeboekt", ln Nederland nog steeds zeer daar ongeveer tachtig gemeenten •groot. Vrijwel iedere kerkgemeen- te klein zijn om een predikant te schap komt hopen voorgangers te kunen beroepen. Vooral in de Zul- kort. En hoewel er een lichte ver- delijke provincies worden dergelij- beterlng te bespeuren valt, kan i ke miniatuurgemeenten aange- men amper van een opgaande lijn troffen. spreken. De predikantennood blijft ongeveer gelijk. Wij bepalen ons nu tot de groot ste kerk der reformatie in Neder land, de Hervormde. Hoewel deze kerk er procentsgewijs beter voor staat dan de Gereformeerde Ker ken, is de nood hier ongetwijfeld het grootst. Sterker dan bij welke kerkformatle ook, geldt het voor de Hervormde gemeenten, dat het geestelijk welvaren ener plaatse lijke kerk veelal staat of valt met het al dan niet aanwezig zijn van een dominé. Langdurige va catures zijn voor sommige dorpen funest; de geschiedenis heeft dit wel geleerd en hedentendage kan men gemeenten aanwijzen, die fei telijk alleen nog op papier be staan. De enkele tientallen admi nistratief tot de kerk behorende leden bezoeken zelden of nooit de spaarzamelijk belegde godsdienst oefeningen. In de regel is een zeer lang herderloos tijdperk (hele ge ster zozeer als sporen van invloed I slachten hebben de pastorie onbe woond gekend) oorzaak van dit verval. De tegenwoordige situatie. Op 1 November 1946 telde de Hervormde kerk 1833 predikants plaatsen; hiervan w waren er 440 Vermoedelijk door kortsluiting ontstond brand In een vracht auto, gestald in de garage van een oliehandel te Drachten. In een ommezien stond heel het grote garage-complex in lichter laaie, terwijl tal van ontploffin gen zich lieten horen. Hoewel de brandweer- met groot materiaal was uitgerukt en met zeven stra len het vuur bestookte, kon men niet voorkomen, dat de garages uitbranden en dat een zestal auto-chassis door het vuur ver nield werden. Een militair, die onder toe zicht van een militair-chauffeur zijn eerste onderricht kreeg in autorijden, veroorzaakte Dins dagmiddag hij de eerste 100 m., welke hij met een militaire vrachtauto reed, te Almelo een ernstig verkeersongeval. Hjj maakte bij een kruispunt een loutieve bocht en reed de op een motorrijwiel uiterst rechts van de weg rijdende wijkverpleegster de 25-jarige mej. W. Nijhof uit Vriezenveen, omver. Zij werd met een schedelbasisfractuur in zorgwekkende toestand naar het Diaconessenhuis te Almelo ver voerd, waar zij aan de bekomen verwondingen bezweken is. In 1942 werden 72 candldaten toegelaten. In 1947 toen de nood zoveel groter was 55. Op t ogen blik tellen de rijksuniversiteiten van Leiden. Groningen en Utrecht en de stedelijke unlversietit van Amsterdam bij elkaar 581 studen ten ln de theologie. Het merendeel hiervan studeert te Utrecht. Dit grote getal mag niet te hoge ver wachtingen wekken- er bevinden zich vele tientallen predikanten onder, die zich voor de doctoraal studie hebben opgegeven. Voorts zijn er 54 vrouwelijke studenten bij, welke ln de Hervormde kerk (nog) geen ambt kunnen aanvaar den en een aantal studenten, die predikant bij een andere kerk wil len worden. De specialisten. Naast de 1873 gewone predi- kantsplaatsen; kent de Hervorm de kerk nog bijzondere en buiten gewone predikantsplaatsen alsme de plaatsen, die aan een classis of aan de kerk in 't algemeen ge bonden zijn. Ongeveer dertig bij zondere predikantsplaatsen vallen onder een dorps- of stadsgemeen te. Dan zijn er veel predikanten die als voorganger van een evan gelisatievereniging of van een Henry Wallace, eandidaat voor het presidentschap van de derde partij, heeft het congres verzocht „de oorlogshysterie, die op het Ogenblik in de V. S. heerst" te bedwingen. „Deze hysterie wordt gevoed door de militaristen, de leden van de kartels en de re geling van president Truman", aldus Wallace. Wallace oefende critiek op de verenigde congreszitting, die Truman voor heden bijeengeroe pen heeft, en verklaart, dat er geen enkel bewijs is, dat ook maar enig land de V. S. met agressie bedreigt en de nationale veiligheid in gevaar brengt. „Toch handelen president Tru man en zijn kabinet alsof de oor log op handen is", aldus Wallace. Wanneer men echter in aan merking neemt wat de Berlijnse correspondent van de „Times" schrijft, zou het wel eens kun nen dat Wallace ongelijk heeft. De correspondent schrijft n.l., dat volgens vertrouwenswaardige berichten de Sowjet-Russen, wier gezin te Berlijn verblijf houdt, vrouw en kinderen naar de Sow- jet-Unie moeten doen terugkeren. Deze maatregel, die tot de ge hele Sowjet-Russische bezettings zone zou worden uitgebreid, zou onlangs met meer spoed uitge voerd zijn en in Mei tot een eind moeten komen. vacant. Om de situatie na eenkerkhoudende afdeling der vrij- kleine anderhalf jaar duidelijk te zinnige Hervormden of van de kunnen overzien, hebben we het Protestantenbond dienst doen. aantal vacatures vastgesteld naar Tenslotte hebben zestig predlkan- de toestand van 12 Maart. Niet meegerekend zijn de plaatsen (on der de vacante gemeenten) wier predikant een roeping naaT elders aanvaardde, maar nog niet ver trokken is, of van welker predi kant bekend werd, dat hij zeer binenkort met emeritaat zal gaan. ten een werkkring als geestelijk verzorger van leger en vloot of als predikant in interneringskampen. Van de ongeveer 550 emeriti-pre dikanten doen er 125 als profes sor, als hulpprediker of als voor; ganger dienst. Reeds een dozijn zendeling-leraars heeft zijn intre- Op een getal van 1873 predlkants- de als dominé in de Hervormde plaatsen treffen we dan 427 vaca tures aan. Zeeland telt 111 predi kantsplaatsen met 24 vacatures. Er valt dus sinds 1 November 1946 een kleine verbetering te constateren. Weliswaar daalde het aantal vacatures in geringe mate doch daar staat een flinke ver meerdering van predikantsplaat- *sen tegenover. Vooral in de grote steden was de uitbreiding belang rijk het laatste jaar. Niettemin ls het aantal vaca tures schrikbarend. -Dit valt sterk op wanneer men de cijfers van 1942 en 1943 eens voor de dag haalt. Op 1 Januari 1942 waren er 187 vacante predikantsplaatsen, een jaar later slechts 183. Het ging toen de goede kant op; nog honderd candldaten en de Her- kerk gedaan. Onder al de Hervormde predi kanten dragen slechts 63 de doc torstitel; tien voeren de meester titel en één ls ingenieur. Koker 25 tabletten 40 ct. In welvoorziene Apoth. en Drogisterijen. MBMHWMMawwHWC»*..', i i ui —pk» (Ingez. Med.) Feuilleton. door H. KING-MANC ieder een gelijke portie heeft Met tegenzin bekijkt Jochem het brouwsel. Maar de honger is te groot. Dus tast hij toe. De an der heeft de handen, voorzover dat mogelijk is, bij elkaar op de 40) o-- manier van vouwen. Er zit niet anders op dan met de hand te Die twee vertrekken; de deur eten. wordt weer dichtgesmeten. Ze De smaak valt mee. Zij komen hebben meer te doen. Wanneer na enige tijd gegeten te hebben, alle pas aangekomen slaven op tot de conclusie, dat het geheel diezelfde wijze zijn toegetakeld, is samengesteld uit -wortelen, kunnen zij aan het werk worden abrikozen, oranje-appelen en ci- gezet. Deze dag zal er niets of troenen. weinig van komen Allereerst „Als we dit altijd krijgen, zuï- dient er voor gezorgd te wor- len onze banden te nauw wor den de „beestjes" zijn te den", zegt Jochem sarcastisch.' duur geweest, denkt Jochem iro- „Of anders zijn we over een nisch dat alle slaven zó ver- paar weken vel over been", zekerd zijn, dat ontvluchten j meent zijn lotgenoot, eenvoudig is uitgesloten. Als de etenstrog is weggehaald, „Daar staan we nou", zegt hij. zijn ze weer aan zichzelf over- Of zullen we gaan liggen?" I gelaten. Tergend langzaam krui- Zonder te antwoorden vlijt de pen de uren voorbij. Ze begrij- arider zich neer. Dan liggen ze.pen eindelijk, dat zij deze avond Het schijnt, dat zijn landgenootniet meer lastig gevallen zullen diep onder de indruk is van de worden. behandeling, die hen wordt aan- De nacht breekt aan, het ge- gedaan. De tranen staan hem in fladder en gegons van de insec- rte ogen. Jochem heeft geen trek in spreken. Anders zou hij ge vraagd hebben, wat er nu is overgebleven van de vrome praatjes van zoeven. Tegen de avond komt de deur v eer even open. In een ijzeren bak wordt hun eten neergezet. Hoe ze hebben te eten wordt niet meegedeeld. Er zijn geen voorwerpen verder, zodat er mets anders op zit dan het eten, dat door elkaar gestampt is, met de vinger in tweeën'te delen en kenbaar maakt. ten neemt toe. jochem vraagt zich af, of die diertjes nooit rust nodig hebben. Slapen is eenvou dig een onmogelijkheid. Ze ste ken als bijen. En in de hut hangt een ondragelijke warmte. De jonge Duitser schijnt zijn lot geduldig te dragen. Hij klaagt en zucht niet, ligt alleen te staren. Soms dommelt hij even m, maar schrikt dan weer wak ker, als een of ander insect zijn aanwezigheid' al te duidelijk Frans-Turkse vriendschap De Franse minister van Buiten landse Zaken George Bldault en zijn Turkse ambtgenoot Nedjmed- dln Sadak, die aan het hoofd staat van de Turkse delegatie ter 16- landenconferentle, hebben te Pa rijs opnieuw de verzekering gege ven van de Frans-Turkse vriend schap. Volgens een communique van het Franse ministerie van Buiten land.se Zaken hebben beide minis ters hun zienswijze uitgewisseld over de betrekkingen tussen de belde landen en de gemeenschap pelijke vraagstukken en uitdruk king gegeven aan hun eensgezind heid over de bestudeerde kwesties. Het wordt Jochem te machtig. Hij begint te razeil en te vloe ken. „Smeerlappen zijn het. Ze stel len ons gelijk met een beest. Zijn we nog mensen of niet? Als ik toch de kans krijg., al zou ik er zelf bij dood gaan. Zég nou eens wat, man! 'tls om er krankzinnig bij te worden!" „Hoe kun je Hem vloeken en legen Hem opstaan, aan Wien je alles, zelfs je leven, te dan ken hebt", merkt de jongeling met zachte stem op. „Ach, praat daar niet van. Geloof je nu werkelijk, dat God ons dit lot toezendt? Is Hij dan zo onmeedogend, om toe te staan, dat wij ons leven verder ris slaven moeten doorbrengen, in ketenen geklonken? En die vent, die dikke Turluj baadt zich in weelde en verkneutert zich in ons ongeluk. Noem je dat soms rechtvaardig? Wat hebben wij gedaan, om dit lot te krij gen?" „Onze eigenaar is een mens, net als wij, makker. Eenmaal, als de dag aller dagen komt, zal hij zich moeten verantwoorden voor zijn daden, evenals jij en ik. Dan zal hij rechtvaardig wor den geoordeeld. Want God is rechtvaardig, geloof het, man. Ik heb de idee, dat je daarvan méér weet, is het niet? Ben jij niet godsdienstig opgevoed in de ouderlijke woning?" Jochem wil een bars antwoord geven. Maar dan opeens, alsof een of ander beter gevoel hem dit belet, zegt hjj alleen: „Wat Jachtvliegtuig bij start op buldozer gevlogen. Gisterochtend verongelukte op het militaire vliegveld Tjilitan bij Batavia een jachtvliegtuig, waarbjj de bestuurder levensge vaarlijk verwoud werd. Omstreeks 10 uur startte een formatie, waarvan een P 40 jachtvliegtuig aan het einde van de baan met het rechterwiel, dat nog niet geheel was ingetrokken in botsing kwam met een trac tor, welke gebruikt werd voor werkzaamheden op het veld. Het toestel zwaaide hierop weg en raakte de buldozer, waarop het vliegtuig in brand vloog. De be stuurder, de vliegerwaarnemer V. slaagde .er in uit het toestel te komen, hoewel zijn kleren brandden en werd in levensge vaarlijke toestand naar het mili taire hospitaal vervoerd. o Engelse dank aan Nederland. Heftige critiek van ex-koning Michaël op Sowjet-llnie. Ex-koning Michaël van Roe menië heeft te New-York zijn tot nu toe krachtigste kritiek op de Sowjet-Unie geuit Onze machtige buur, met wie wij samen hoopten te werken, heeft het nodig geoordeeld onze patriotten gevangen te zetten, onze verkiezingen te vervalsen en door bedrog en terreur Roeme nië instellingen op te dringen, die geheel vreemd zijn aan zijn tra dities, aldus Michaël. Wij hopen, dat onze landgenoten onder lei ding van de Westerse beschaving hun geloof en individuele vrijheid herkrijgen en ons land zijn onaf hankelijkheid. Een bedrag van 106.466 pond sterling, d.l. ongeveer f 1.100.000, de Tsjechoslowaakse kwestie zoals Een commentator van de Ame rlkaanse National Broadcasting Company heeft gesuggereerd, dat president Benesj wellicht zal wor den uitgenodigd om te getuigen indien de Veiligheidsraad besluit is ten bate van het Engels land bouw noodfonds verkregen uit de veilingen der geschenkzending vaarzen, die de Nederlandse rege ring Engeland einde 1947 aanbood wegens de enorme schade door de strenge winter 1946/47 en de rampspoedige overstromingen aan de Britse veestapel toegebracht. De Engelse minister van land bouw en visserij heeft daarvoor thans de dank aan de Nederlandse regering overgebracht. voorgesteld door Chili, op zijn agenda te plaatsen. Volgens de commentator is men ln kringen van de V.N. van mening, dat pre sident Benesj de enige mogelijke getuige is, die een volledig verslag zou kunnen uitbrengen over de jongste gebeurtenissen in Tsjecho- Slowakije. De commentator ver klaart, dat Trygve Lie, secretaris generaal der V.N., bevoegd ls pre sident Benesj uit te nodigen, in dien hij liet noodzakelijk acht. A.s. Zondag is het Palmzon dag. Dan wordt herdacht, dat i Jezus zijn intocht deed te Je- men er het eerst voor in aan- T evenslustig en vitaal, vol werklust en geest den gansen langen dag maar ook s avonds in huiselijke kring nog prettig en onderhoudend. Dat is het soort dat met Sana- togen gemaakt wordt! Waar om nog langer neergeploft, na tafel - In Uw zetel en lusteloos om te hangen, tot niets meer in staat, omdat „alles en iedereen U te vee! is? Neem Sanatogen en wordt voor Uw omgeving weer de oude. ópgeWekte kameraad van weleer. Hef tc:wvnt%rkai*d rocdiei. ruzalem, door het volk met pal men toegejuicht. Reeds vroeg werd deze gebeurtenis door de Iloomse kerk uitgebeeld. Van uit de kerk werd een processie gehóuden door de stad, waarbij Jezus zittende op een ezel natuurlijk de hoofdpersoon v/as. Hij mocht toen echter niet door een mensch voorgesteld worden, daarvoor was zijn per- soon te heilig. De Roomse kerk denkt daar nu anders over. De passiespelen te Tegelen en te Oberammergau bewijzen het. Je zus werd voorgesteld door een houten beeld, zelfs het rijdier, de ezel, moest van hout zijn. Te Middelburg werd in de Westmonsterkerk op de Grote Markt (in 1576 afgebroken) „het beeld van onzen Heer op den ezel" bewaard. Het dier stond op een houten bord, waar onder rollen waren om voortge trokken te worden. den. Het voorttrekken van de Palmezel mocht niet door de eersten de besten, geschieden. Integendeel, 't waren de nota belen der stad. Alleen zij, die een pelgrimstocht naar 't Heili ge Land hadden gedaan, kwa merking. Zij heetten Jeruza- lemsvaarders en vormden samen een broederschap. Achter het stomme dier volg den twaalf oude mannen, die de twaalf apostelen moesten voor stellen. Mogelijlf behoorden nog meer personen tot de processie, daar het juichende volk ook moest worden uitgebeeld. Aiji de Palmprocessie was afgelopen, werden de ridders van Jeruzalem op stadskosten op een maaltijd onthaald in het Min derbroederklooster, dat onge veer op de plaats stond, waar de botermarkt was. De beeldenstorm in Aug. 1566 heeft het beeld van' Jezus ver brijzeld, dat van het stomme dier bleef verschoond. In het aartsbisschoppelijk museum te Utrecht is nog een palmezel te zien. Ook in andere grote steden in ons land en in het buitenland werd de palmprocessie gehou- Op elke Palmzondag werd het beeld, met een prachtig kleed j den. De Vlamingen noemden de (Ingez. Med.) omhangen, door de stad gere- Palmzondag het Ezelsfeest. Koek ea gard. De Raad. van beroep inzake de perszuivering heeft een merk waardige uitspraak gedaan. De overwegingen van een vrij sprekend vonnis kimmen hierop neer, dat de uitgevers en redac teuren van dagbladen die zich aoor de Duitsers lieten inscha kelen en rustig bleven verschij nen ook al moesten zij daardoor min of meer de ideologieën van dc, vijand begunstigen, het bij hel rechte eind hadden, terwijl zij die weigerden dit te doen, in hun taak tegenover personeel en lezers tekort schoten. Dat komt dus hierop neer, dat uitgevers en redacteuren die vanwege hun weigering met ge vangenis of concentratiekamp kennis maakten, in staat van be schuldiging gesteld dienen te worden, terwijl de trouwe mof fenknechten een eervolle ver melding verdienen. „Trouw" en „Maasbode" heb ben deze uitspraak scherp gecri- tiseerd. Ten onrechte natuurlijk. Het gebeurde van de laatste jaren had hen kunnen leren, dat colla borateurs in lal van gevallen de koek krijgen in tegenstelling met hen die trouw hun vader landse plicht vervulden en die desivege met de gard worden afgescheept. Weerzinwekkend. De vertoning van de baar van Jan Masaryk, zegt de „Maas bode" heeft terecht alom wal ging gewekt. Gottwald hield daar een speech, cue een hoon was voor de over ledene en voor diens nabestaan den. Gottwald gaf een caricatuur van de gevoelens van Masaryk en van diens woord: Wij zullen bij het volk blijvenHet was een gruwelijke vertoning in het aanschijn van de dood. Nog weerzinwekkender was zo mogelijk de door en door valse sentimentaliteit, waarin Gott wald tenslotte verviel: „Jan, beste Jan...." Bah! Maar hij kon het schreiende volk niet be driegen; diens aangrijpende droefheid, waaraan het de vrije teugel gaf was echt. Figuren als Gottwald en Anna Pauker, waaraan geen grein vrouwelijkheid meer is, marke ren de ondergang der bescha ving. Ook de boerin behoort opgeleid te worden, (Van onze speciale verslaggever.) De Christelijke Boeren- en'Tuindersbond in Nederland heeft een conferentie gewijd aan het landbouwhuishoudonderwijs, dat op het platteland al meer ingang vindt. Op „Birkhoven" bij Amersfoort waren verschillende leerkrachten uit deze tak van onderwijs bijeen gekomen om daar met afgevaardigden van de C.B.T.B., van de Clir. Landarbeldersbond en van enkele overheidsorganen van ge dachten te wisselen. Mr. W. R1 p secretaris van de school opengesteld. Thans vinden C.B.T.B., die de conferentie leid- we de scholen tot in Brabant toe. de, gaf in zjjn openingswoord een Alleen Zeeland komt achteraan, overzicht van de ontwikkeling van I Men hoopt echter binnen afzien- het landbouwhuishoudonderwijs hier te lande. Er zijn momenteel 96 onderwijsinrichtingen op dit gebied, te weten 50 neutrale, 30 Roomse en 16 Christelijke. De laatste gToep, die dus ver ln de minderheid ls, heeft vooral in de Noordelijke provincies en ln Gel derland scholen. In de laatste jaren werden di verse scholen geopend. Wat dat betreft valt er een verblijdende vooruitgang te bespeuren. Toen de C.B.T.B. In 1922 een onderzoek naar de wenselijkheid van Chris telijk landbouwhuishoudonderwijs instelde, bleek men er ln Zeeland niet voor te voelen, ln Groningen toonde men weinig belangstelling, Friesland wist niet hoe te begin nen, Drente meende dat er toch geen leerlingen kwamen, maar Gelderland was niet zo somber. Weldra werd te Aalten de eerste Christelijke landbouwhulshoud- doet dat er nu toe? In onze jeugd leren we wel meer, dat later humbug blijkt te zijn." „Maar het dienen van God is geen humbug. Dat is levende werkelijkheid. Wie dat doet v/ordt getroost, ook in het ergste lot, dat hem treffen kan. Maar ik weet nu genoeg. Je hebt, net als ik, het voorrecht gehad, vrome ouders te hebben, of ver gis ik mij?" „Neen, dat is geen vergissing. Mijn ouders zijn Christenen, als ze nog leven. Ik was in Liegnitz ook een getrouw bezoeker van de kerk. Maar ik doe er niet meer aan. Ik heb genoeg beleefd in die korte tijd. Bidden helpt niet." „Dat is een' schromelijke ver gissing. Het je wel gebeden sinds je de ouderlijke woning verliet?" „Neen, niet meer. Ik kan al leen maar vloeken tegenwoor dig. En dat ligt voor de hand. Je moet geen gevoel hebben of met het leven hebben afgere kend, om een houding te kunnen aannemen, als jij doet." bare tijd te Sint Laurens op Wal cheren zulk een school te kunnen beginnen. Principiële fundering nodig. Dat er zo weinig Cchristelijke scholen op dit gebied zijn weet mt Rlp aan de geringe belangstelling ln Christelijke kringen voor deze soort van onderwijs. Gelukkig valt er een kentering waar te nemen. Men ziet in, dat ook de aanstaan de boerin opgeleid behoort te wor den voor haar toekomstige taak. Een bezwarende omstandigheid was voorts het gebrek aan Chris telijke leerkrachten maar ook daarin komt verbetering. Naast de Chrlstine-Hermlneschool te Zetten zullen waarschijnlijk één of meer opleidingsscholen worden gevestigd. Met dankbaarheid maakte mr Rlp gewag van het feit, dat thans de mogelijkheid ge schapen is om enige leraressen voor een gedeelte als landbouw- hulshoudconsulenten werkzaam te doen zijn. Vraagt men waarom ook het landbouwhuishoudonderwijs een Christelijke fundering behoeft, dan aldus mr Rlp mag Ik verwijzen naar de motleven die gelden voor de oprichting en in standhouding van Christelijk lager onderwijs. Die motleven gelden evenzeer op dit terrein. Daarom wil de C.B.T.B. de propagering van het Christelijk landbouwhuis houdonderwijs met kracht ter hand nemen. Boerin belangrijke figuur. .Opvoeding door het landbouw huishoudonderwijs". Over dit on derwerp handelde prof. dr J. W a- terink, hoogleraar aan de Vrije Universiteit te Amsterdam. Wie opvoeding wil, zo begon hij. moet daarmede een doel hebbeb. Dat wordt nog te weinig beseft. Het gaat er niet alleen om Iets bij te brengen maar ook om opvoedend te werken. t Nu ls de vrouw op de boerderij nog een zeer belangrijke figuur. Men zegt wel eens, dat de vrouw daar binnenshuis de baas ls en de man buitenshuis. Een goede boer in leeft sterk mee met de bezig heden van haar man. Een goede boer zal b.v. nimmer een koe ver kopen zonder zijn vrouw er in te kennen. Dit medeleven mist men ln de stad; daar weten een massa vrouwen niet precies wat eigenlijk precies de bezigheden van de man zijn. Aangezien de hoer tegenwoor- Ingez. Med.) $ig meer moet weten dan een hal ve eeuw geleden, dient ook de (Wordt vervolgd.) boerin haar kennis te vermeerde ren. Willen de boer en de boerin niet uit elkaar groeien wat het landbouwleven betreft dan moeten zij ln sociaal en economlseh op zicht samen kunnen spreken. An ders wordt de Innerlijke structuur van het boerengezin verbroken. Er zijn te dien opzichte concrete pro blemen, die bij liet landbouwhuis houdonderwijs ter sprake behoren te komen. Met zal er moeten zoe ken naar een methode waardoor het kweken van het degelijkheids element, de boerenstand eigen, op de voorgrond komt te staan. De landbouwhulshoudschool houde zich aan de mentaliteit van de boerenstand en make van de boe renmeisjes geen jongedames met stads'allures. Het is nodig dat men begrijpt wat de culturele zin van de boerenstand ls. God gaf iedere volksgroep een elpen roeping. Maar het moderne leven wil-egaliseren. De eigen zin, het eigen type. de eigen betekenis van elke volksgroep verdwijnt. Ten bewijze hiervan noemde prof. Waterink de spaarzamer voorko mende klederdracht van het plat teland. Naast andere oorzaken als textlelschaarste e.d. kan men zeg gen, dat de schaamte om zich te presenteren als vertegenwoordiger van een typische volksgroep hier een rol speelt. Met klem pleitte prof. Waterink voor het ongerept bewaren van de boerenstand, welke hij met de middenstand het cement van ons maatschappelijk leven noemde. Dit moet bij het geven van land bouwhuishoudonderwijs voorop staan. En dat 'dit niet uitsluitend de boer maar evenzeer de land arbeider aangaat, spreekt vanzelf. Stijlbloempjes. Een examinator van het on der staatstoezicht door de cen trale politle-organlsaties ge houden examens voor het poli- tlediploma, bracht verslag uit van het ln 1947 door de candl daten gemaakte schriftelijke werk. In de opstellen, rapporten en processen-verbaal, trof hij o.a. de volgende stijlbloempjes aan. In een opstel over sport: „De onderhoud van treinen (bedoeld wordt terreinen) en het aan- chaven van materieel kosten veel geld". Uit de rapporten: „Ik zag een rode vlag en een brug wachter met zijn armen zwaai en". Uit de processen-verbaal „De lnbeslaggenomen revolver heb lk ter beschikking gesteld van de heer hoofdcommissaris van politie, alhier en deze be hoorlijk gewaarmerkt en ver zegeld gedeponeerd ter grif fie". Nog 55.000 mijnwerkers ln West-Pensylvania hebben zich aangesloten bjj de reeds 210.000 in staking gegane arbeiders van de vetkoolmijnen. 18 geestelijken van de Duitse Evangelische kerk zijn vrijwillig in Franse krijgsgevangenschap gegaan om de Duitse krijgsge vangenen in Frankrijk geestelijke bijstand te verlenen. Het eiland Tholen is van ouds her een landbouwstreek, bekend om zijn beste cultuurgrond, waar het voor de landbouwbevolking goed wonen en werken is. En Tholen zal het ook in do toekomst hoofdzakelijk van do landbouw moeten hebben. Er doet zich echter op dit eiland een probleem voor, dat tot be zorgdheid aanleiding geeft en dat tot een oplossing zal moeten wor den gebracht, wil d£ welvaart van een deel der bevolking blijven be staan. Op Tholen heerst n.l. in niet ge ringe mate werkloosheid onder do landarbeiders, vooral in de winter periode. Van ongeveer November tot Maart zijn velen niet in het productieproces opgenomen en z|J komen uiteindelijk ten laste van de gemeenschap. N.u de mechanisatie van do landbouw steeds meer doorzet, laat het zich aanzien, dat spoedig ook In de drukke periode van het jaar er een niet gering overschot van landarbeiders zal zijn. Door de teelt van arbeidsinten sieve gewassen ls het gelukt het aantal zonder werk zijnde per- sonen te verminderen van normaal ca. 750 tot ongeveer 500, doch men zal begrijpen dat dit tenslot te geen oplossing kan brengen. Het is daarom nodig, dat men voor Tholen komt tot de stich ting van enkele kleine industrleën£ waarin deze mensen hun brood kunen verdienen. Dit zullen slechts kleine indu strieën moeten zijn (zeker met niet meer dan 40 a 50 man per soneel). Er zal, wil het hiertoe komen, veel weerstand moeten worden overwonnen, maar o.i. is er geen ander middel, dat behalve van be tekenis voor de productie in het algemeen ook van belang is voor de betrokkenen. o Financiële regelingen wederopbouw en zwaar herstel. Naar wij vernemen zal, waar-, schijn lijk per 1 Januari a.s. aan do Prov. Directie van de Wederop bouw en Volkshuisvesting, een deskundige worden benoemd, die zich belast zal zien met het weric verbonden aan de vaststelling der financiële regelingen van de we deropbouw en het zwaar herstel van alle objecten in de T>rpvinclö Zeeland. Tot heden is dit een zaak, waar over instanties in Den Haag be slissingen nemen. Verwacht mag worden, dat, wanneer deze finan ciële regelingen in de provincie zelf worden vastgesteld, de tijd, dat de betrokkenen op de beslis sing moeien wachten, aanzienlijk zal worden bekort. o Geen zwarte lonen meer in het bouwbedrijf. Met inging van 22 Maart a.s. zullen de ln de provincie Zeeland wonende en/of werkende aanne mers, die z(jn aangesloten bh de verschillende landelijke organisa ties van aannemers, de lonen aan hun arbeiders uitbetalen volgens de bindende loonregeling in de bouwbedrijven. Dit besluit ls gevallen in een te Goes gehouden vergadering van deze aannemers en het betekent, dat geen zwarte lonen meer zullen worden uitbetaald.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1948 | | pagina 2