In de lang van de duivel. VL/m PiÈraiwjm^ Veraoeding reiskosten Kamerleden. Noodvoorziening Gemeentefinareeêën. Scherpe critiek in de Tweede Kamer. Boenen ten onreebte uitbetaald. Zeeuwsch Dagblad (Mn hei twen TWEEDE BLAD Zaterdag 14 Februari 1948 Zeeland krijgt meer fruit verwerkende industrie. DM MEENK-S De „verworpenen" Wat een Nederlander in Hitler-land ondervond Te boek gesteld door J. W. Ooms xv. „Eigenlijk ben ik afgedwaald", I gram, een trap van 15 treden om vol te houden die dag, hoe zegt Jakob Akkerman. „Ik zou vertellen van mijn ervaringen in Duitsland, maar ik heb uitvoerig uitgewijd over de er varingen van Forster, de man, die door het barbarisme van de nazls niet was klein te krijgen". Het is evenwel zo, dat som mige dingen een mens hevig kunnen aangrijpen en een stem pel drukken op zijn persoonlijk leven. Hoewel het drama van Forster niet direct Akkerman zelve betrof, het heeft toch een diepe en blijvende indruk op hem gemaakt, He't nationaal- socialisme, zoals zich dit in Duitsland openbaarde, is door Akkerman niet los te maken van het drama-Forster. Als iemand hem zou vertellen, dat er in Hitler's regiem toch ook wel goede elementen schuilden, zou Akkerman ter stond aan Forster moeten den ken en daarbij zouden alle goede dingen, die men eventueel zou kunnen opsommen, in het niet zinken. Akkerman wist wel, dat het drama van Forster slechts een geringe factor was in het ge heel. Duizenden en nog eens duizenden hebben dezelfde lij densweg moeten gaan als deze jongeman uit München. Het dra ma-Forster is slechts één kleine illustratie in een groot boek. Maar als in dat boek zulke illus traties kunnen voorkomen, staat het voor een weldenkend mens vast, dat het boek een verfoeilijk wanproduct is. Na een korte onderbreking gaat Jacob Akkerman weer ver der met het vertellen van zijn belevenissen. OF DE VLUCHT NEER GESCHOTEN. Zoals hij al eerder heeft me degedeeld, moesten de gevange nen soms werken in een soort steengroeve. Deze arbeid werd als een bijzondere straf be schouwd. Ook Akkerman ont kwam niet aan dit werk. Om een klein vergrijp hij was op een morgen twee minuten te lang op zijn krib blijven liggen moest hij als straf een dag met de zogenaamde strafcolonne mee naar de steengroeve. Het werk in die groeve was onmenselijk zwaar. Met moker en houweel moesten keistenen worden losgeslagen uit dé wreedharde steenslag. Vervol gens moesten deze losgehouwen stenen, die gemiddeld een ge wicht hadden van 35 tot 75 kilo- Vrije Universiteit. Officieel is thans meegedeeld, dat het gevraagde bedrag van twee ton tot dekking van het te- ko t der Vrije Universiteit over 19-17 en vorige jaren, met f 55.000 is overschreden. Om echter te voorkomen, dat nieuwe tekorten ontstaat zullen de contributies met tenminste f 150.000 opgevoerd moeten wor den. De actie hiervoor is reeds begonnen met het gevolg, dat het contributiecijfer met f 25.000 is gestegen. o Vermindering export van pootaardappelen? In een beschouwing over het pootaardappelprobleem in ver band met de export komt het Mededelingenblad van de Stich ting voor de Landbouw tot de conclusie, dat het uitgesloten moet worden geacht een poter- export van 400 tot 500.000 ton per jaar in de toekomst te hand haven. Naar de mening van ex perts dient het pooterareaal Inge krompen te worden om binnen afzienbare tijd niet voor al te grote teleurstellingen te staan. Deze conclusie geldt niet voor alle prouctiegebieden in even sterke mate. Er zal enig verschil zijn in de te kweken hoeveelhe den poters op veengronden, zand gronden en kleigronden. worden opgesjouwd. Maar dan zwaar het werk ook was. De was men er nog niet. Er moest1 bewakers schenen zijn koppige dan nog een afstand van onge veer 800 meter worden afgelegd alvorens men aan de plaats kwam, waar de stenen moesten worden opgestapeld. Dit werk was voor de vermagerde en vaak volkomen krachteloze mannen een duivelse kwelling. Op een keer trof de ploeg, waar ook Akkerman bij was ingedeeld, het al heel slecht, want de meest brute S.S.-ers gingen ter bewa king mee naar de groeve. Die dag was verschrikkelijk. De bewakers schenen er ple zier in te hebben om de gevan- genen.zoveel mogelijk te marte len. Als iemand van uitputting vastberadenheid op te merken. Blijkbaar konden ze dit niet zet ten, want plotseling begonnen zei bijzonder op hem te letten. De stenen, die hij naar boven moest sjouwen, werden hem aangewezen. Telkens zochten de bewakers zwaardere stenen voor hem uit. Jajcob Akkerman begreep, dat de schurken het er op aanleg den, dat hij onder de last zou bezwijken. Het was dus al uit gemaakt, dat hij deze dag zou moeten sterven. Deze verschrikkelijke gedachte scheen een ogenblik zijn weer stand te zullen breken. Hij voel- Spaak over België's internationale positie. Paul Henri Spaak, de Belgische premier, heeft voor de Belgische senaatscommissie voor buiten landse zaken de huidige positie van België op Internationaal ge bied breedvoerig besproken. ons blad opnamen, wezen wij op Spaak zette allereerst uiteen, het belang van een behoorlijke waarom België de door Bevin ge- fruitverwerkende industrie in Grondstoffengebrek belemmert uitvoering poneerde beginselen steunde. Vervolgens schetste hij de be ginselen, die de effectieve steun van de Benelux-landen zouden be heersen. Zeeland. Naast talrijke andere deskundigen heeft niemand min der dan Ir. A. W. v. d. Plassche, directeur-generaal van de Tuin bouw by herhaling betoogd, S^aak hoopte vurig, dat de Be- dat een fruitverwerkende in- nelux-groep op voet van gelijkheid dustrie in Zeeland rendabel en een steen liet vallen, werd hij de, dat zijn kracht snel vermin- eerst onbarmhartig afgeranseld met een knuppel en vervolgens neergeschoten. De hoofdbewaker schreef dan in het dagrapport: Op de vlucht neergeschoten. Akkerman was vast besloten ven.... derde. Doch daarna zette hij de tan den opeen: hij wilde leven! Vol houden moest hij, volhouden j en de bewakers geen kans ge- zou worden toegelaten tot de aan staande conferentie te Londen ter behandeling van het Duitse vraagstuk. „Overeenkomsten tussen de Sowjet-Unie en haar naburen en vazallen", aldus Spaak, „kunnen alleen maar de vorming van een soortgelijke constellatie in het Westen ten gevolge hebben. Het Westen kan niet ongeorganiseerd blijven, terwijl Oost-Europa zich organiseert. Men kan in een over eenkomst tussen Engeland, Frank rijk en de Benelux onmogelijk het begin van een politiek van agres sie zien, omdat deze overeenkomst een»politiek van wederzijdse bij stand betekent. Deze wederzijdse bijstand zal uiteraard alomvattend moeten zijn en zich over economisch, po litiek en ook militair gebied moe ten uitstrekken, gezien het feit, dat het een niet kan bestaan zon der het ander." Het voorlopig verslag der Tweede Kamer nopens het ontwerp van wet „Noodvoorziening ge- meenteflnanciën" is verschenen, waaraan wij het volgende ontlenen: Met klem wordt er op aangedrongen om zo mogeiyk binnen drie jaar een meer blijvende op lossing aan de hand te doen inzake het eigen belastinggebied der gemeenten, een betere taak verdeling tussen ryk, provinciën en gemeenten en een bijdragestelsei, dat niet zyn grondslag vindt in gedane uitgaven, doch in andere met de behoefte verband houdende factoren. Bovendien zal by de definitieve regeling meer aandacht moeten worden geschonken aan elke gemeente op zich zeif, daar thans steeds wordt uitgegaan van de gemeenten als collectiviteit, hetgeen minder juist is. Vele leden wezen er op, dat er by aanneming van dit wets ontwerp geen sprake zal zyn van een wezenlijk herstel van de financiële zelfstandigheid der gemeenten. Het wordt niet veel meer dan een noodverband. Het kernpunt van het herstel van de finan ciële zelfstandigheid der gemeenten ligt in de voorwaarde, dat de gemeentebesturen niet alleen op eigen verantwoordelijkheid de uit gaven vaststellen, maar daarvan ook de gevolgen voor hun reke ning nemen door de heffing van belastingen. Daarby moet er een redelijke mogeiykheid zyn om de natuurlijke groei van de uitgaven op te vangen. Van een en ander is in deze noodvoorziening geen sprake. Aangezien volgens artikel drie bij het vaststellen der gemeente- van het ontwerp de bijzondere uit- lijke uitgaven vermoedelijk geen rekening zal worden gehouden met de kosten, die de regering de gemeenten Indirect oplegt. Als aan de gemeentebedrijven opleg de verbod van doorberekening van de door verlaging van de subsidie verhoogde steenkoolprijs aan de verbruikers. kering eenmaal voor een termijn van drie jaren zal worden vast gesteld, is er zo betoogden ver scheidene leden geen enkele garantie, dat het gestelde doel der financiële zelfstandigheid gedu rende die termijn zal blijven ge handhaafd. Alle onvoorziene uit gaven komen immers voor reke ning der gemeenten. Vele leden merkten op, dat met een volgens dit ontwerp vastge stelde byzondere uitkering de door oorlogsgeweld ernstig ge troffen gemeenten zeker niet zul len zijn geholpen. Deze zullen afzonderlyk moeten j delijke organisatie van de politie worden geholpen, hetgeen het bes- en aanvaardden op dit punt ook te ïykt te kunnen worden verwe- j n'c'L de toepasselijkheid van de regel: wie betaalt, bestuurt, noch zenlijkt door vooraf een deel der u hoogte voorgeschreven. In de genoemde circulaires gaan de ministers verder dan het uiten van desiderata. Zij be ogen tegemoetkoming daaraan af te dwingen door verband te leggen tussen heffing van straat belasting en verhoging der ver makelijkheidsbelasting en de uitkeringen, die de gemeenten in In enkele artikelen, die wij in tot stichting van een dergelijke In dustrie. Hier verkeren de plan nen reeds in een dusdanig sta dium, dat alles afhangt van de benodigde vergunningen voor verpakkingsmateriaal en grond stoffen. Zo ziet men, dat dus wel terdege gewerkt wordt om in Zeeland, dat zo enorm veel fruit produceert, fruitverwerkende in dustrie te vestigen. Streken als Kapelle-Biezelinge en Krabbendijke met zijn jonge boomgaarden, lenen zich uitste kend voor deze industrie, die on getwijfeld een goede toekomst heeft, daar niet alleen deze pro ducten in Nederland een goede afname vinden, maar eveneens in liet buitenland. Het zou een aardige bijdrage kunnen beteke nen' voor het deviezen-varkentje en het is te hopen, dat er zo spoedig mogelijk voldoende grondstoffen voor vrij komen. - o meer dan dat, een Zeeuws be lang is. Zoals men weet, staat in Ka pelle-Biezelinge de fabriek van de firma van Liere, waarin fruit verwerkt wordt tot producten van allerlei soort. De fabriek kan ech ter niet op volle capaciteit wer ken, door het tekort aan suiker, verpakkingsmaterialen e.d. Met de bestaande apparatuur kan de productie verdrievoudigd wor den, wanneer ïnen de beschik king heeft over voldoende grond stoffen. Nog dit jaar hoopt men er een gebouw bij te plaatsen, waarin dan de fruitdrogerij on dergebracht zal worden. Kan thans de productie van gedroogd fruit reeds' verdubbeld worden, wanneer er voldoende verpak kingsmateriaal Is ln de nieuwe drogerij kan de produc tie verzesvoudigd worden. Flansen in Kapelli en Krabbendyke. Thans is hét nog alleen de fir ma van Liere, die fruit verwerkt, doch er zijn meerderen, die het van belang achten een .fruitver werkende industrie te stichten. Naar wij vernamen, heeft een grote fabriek de bedoeling haar bedrijf te decentraliseren en een deel daarvan over te brengen naar de omgeving van Kapelle- Biezelinge. Ook ln Krabbendijke heeft men uitgewerkte plannen bijzondere uitkering toe te ver trouwen aan' Ggdeputterde Staten. Ten aanzien van de daarom trent reeds gemaakte opmerkin gen, ontmoette de in de circu laire van 19 November j.l. ver vatte richtlijn in zake opvoering van het heffingspercentage dei- vermakelijkheidsbelasting tot 50 Veevoeder-rantsoen iets verhoogd. Dank zjj het gunstige verloop van de import van veekoeken en voeaergranen is het mogelijk de veevtieder-rantsoenen, die telkens vcor de periode van ongeveer een maand worden vastgesteld, voor de periode van 15 Februari tot 13 Maart 1948 iets te verhogen. De veehouders zullen hierdoor wat meer voeder voor verschil lende diersoorten ln deze periode krijgen toegewezen. Lastig geval. Met grote heren ls het slecht kersen eten. Vooral als die heren bovendien nog zenuwachtig en prikkelbaar zijn. Zweden weet er van mee te praten. Het heeft ln Rusland een grote maar lastige en soms nogal hongerige buur. Gedurende de laatste oorlogen heeft Zweden door vast te houden aan het neutraliteitsbeginsel, de vrede kunnen handhaven. Maar zal dat ook in de toekomst het geval zijn Gean wonder, dat er gezien de realiteit van de dreiging uit het Oosten, bij velen belangstelling ls voor aansluiting, zo niet by een Westers, dan toch bij een Scan dinavisch blok. Want één alleen, ls vooral ln deze gespannen tijd, maar verdrietig. Maar ni^is er een moeilijkheid. Rusland heeft doen weten, dat elke blokvorming, óók die van een Scandinavisch blok, als een agressieve bedreiging van Rusland wordt "beschouwd. Dat lijkt vreemd. Temeer daar Rusland zegt te strijden voor de vrijheid van de kleine naties. Maar voor Zweden ls het een moeilijke zaak. Blijft het alleen staan, dan dreigt er gevaar, en zoekt het samenwerking met an dere kleine staten, dan ls er even eens gevaar. Een ongelukkige wereld, waar wel met de macht, maar niet met het gezag dat uit God is, rekening wordt gehouden. Onze PERUZALF geneest winterhanden," ruwe huid, gebarsten lippen, e.d. In dozen van 25 en 50 cent. I BRASKAMP N.V.FABRIKANTE VANl G EN EE ■SMIDDELEN qingez. Med.) De auto inplaats van de trein. Eerste Kamerleden krijgen toeslag. de drie eerstvolgende jaren zul- Pct-> later verlaagd tot 35 pet., len ontvangen uit het gemeen- j vrijwel algemene weerstand, tefonds, indien dit ontwerp wet Vele leden achtten het onjuist wordt. een zo scherpe .tegenstelling te Indien niet aan de in de cir culaire van 19 Nov. j.l. geuite voorbeeld hiervan noemden zij het j wensen wordt voldaan, worden Ingevolge de prijsvoorschriften n.l. de gemeenten, die een. bij zondere uitkering behoeven, be dreigd met vermindering dier uitkering en de gemeenten die een zodanige uitkering niet van node hebben, met korting op de Feuilleton. doqr H. KINGMANS. 12) o— Drie zijn er onmiddellijk en thousiast voor. Gebhard aarzelt. Wat bedoelt die vent met zijn aanbod? Wat heeft hij met hen te maken? „Ik weet nog niet, of ik mee ga", zegt hij botweg. Sinjeur Willemsz. merkt op, dat hij volkomen zijn eigen baas het las, zou hij er ook alles van is. Als hij niet wil, gaan de an- j weten. Niettemin staat hij, als deren met hem mee en blijft hijGo£fe hem geroepen heeft op thuis. Toch raadt hij hqjn sterk verzoek van Gebhard, die de aan, mee te gaan. 'tls een mooie j sinjeur nu eenmaal wantrouwt, gelegenheid, Rotterdam te leren vurjg diens lof te bezingen: een kennen. En hij is de gast-aardige vent, die Sinjeur Wil- heer! Het is bepaald een zwaklemsz., een beetje anders dan van hem, zoiets met vreemdelin- i een gewoon mens, zeker,' want middelen van het gemeentefonds te bestemmen voor die gemeenten. Deze leden meenden te weten, dat de colleges van Ged. Staten in de zwaarst getroffen provin ciën in deze geest hebben geadvi seerd. Het ls toch duidelijk, dat naast de bijzondere uitgaven, wel ke reeds zijn gedaan en waarvoor schulden zijn aangegaan, die lang zamerhand dienen te worden ge consolideerd, de steeds voortgaan de uitgaven voor herstel en we deropbouw om een bijzondere dek king vragen. De toestand van de door oorlogs geweld zwaar getroffen gemeenten zal echter eerst goed zijn te be oordelen, wanneer de definitieve regeling betreffende de vergoe ding van oorlogsschade aan pu bliekrechtelijke lichamen bekend zal zijn. Het zou wenselijk zijn, Indien de regeling reeds thans zou kun nen worden beoordeeld, weshalve de leden hier aan het woord aan drongen op een spoedige afhande ling van het desbetreffende aan hangige ontwerp of indiening van een nieuw voorstel ter zake. Ten slotte merkten de leden hier aan het woord nog op, dat Zeer vele leden erkenden de algemene. en de belastinguitke— juistheid van het uitgangspunt, r'nS krachtens artikel 5. dat de kosten ter zake van d e Andere leden, die evenmin be- gemeentelijke politie wondering hadden voor de ge- tijdelijk door het Rijk- zullen i wraakte circulaires, merkten op, worden gedragen. Zij wensten1 dat het niet zo vreemd is, dat echter in geen enkel opzicht het Rijk zekere voorwaarden vooruit te lopen op de uitein- verbind aan de uitkeringen. De overheid dient toch ook enige richtlijnen te geven. Nog vroegen enige leden, of het waar is, dat de gemeente raden van Maastricht ey Ter- neuzen reeds nu hebben ge weigerd om aan de in de cir culaire van 19 Nov. gedane sug gesties gevolg te geven. Zal de regering de hierboven genoem de bedreigingen nu zonder meer ten aanzien van deze gemeenten ten uitvoer leggen? het vaststellen van de formatie door de minister van Justitie. Do gemeenten zyn op dit/ ge bied trouwens zuiniger dan het ryk. Ten plattelande is er thans heel wat meer rykspolitieperso- neei dan vroeger gemeentepolitie- personeel, zelfs te veel. Gaarne zouden deze leden ook vernemen, hoe de by algemene maatregel van bestuur te treffen regeling er, althans in hoofdzaken, uit zal zien. Van verschillende zijden werd Verscheidene leden, die even eens bezwaren hadden tegen het in de meergenoemde circulaire voorgestelde classificatiestelsel, vestigden er de aandacht op, dat ook hier weer de belangen van opgemerkt, dat het platteland het platteland worden achterge- Nog diezelfde avond schrijft hij een briefje, dat met spoed er gens moet worden bezorgd. Alles moet in orde gemaakt: het is niet onmogelijk, dat hij Zondag drie of vier gasten heeft. Van zijn kant maakt dat, mèt de vo rige, negen of tien. De heren in dit ontwerp wordt achterge steld bij de steden. Zeer vele leden namen stel ling tegen de circulaires, die in verband met dit ontwerp aan de gemeenten zijn verzonden door de minister van Binnenlandse Zaken. Zij meenden in deze cir culaires een imperatieve toon te beluisteren. Een stijl, die bij hen weinig instemming kon vinden. Zij hadden hier het oog op de circulaires van 19 Nov. en 2 Dec. j.l., waarin de heffing van straat- en vermakelijkheids belasting wordt geëist, onder scheidenlijk tot op een bepaalde gen laat een kleine bark midden hield. Er is een al te groot verschil met de grotere gemeenten. Door het scheppen van een grote gra datie bij de klasse-indeling, wordt het voortbestaan van dit verschil echter langs wettelijke weg bevorderd. Dit lijkt toch wel geheel in strijd met de ook in bestuurskringeri tegenwoor dig veel besproken sociale en culturele verheffing van het platteland. Sommige leden zouden gaarne de normale gang van j^ken zo veel mogelijk willen zien her steld door de vaststelling der toe te slaan, indien dit noodza- op de Maas vóór Rotterdam het kelijk mocht zijn! Dus is Geb- vóór- en achteranker vallen en hard gezwicht, al heeft hij zich enkele uren later staat een sche peling te turen naar de wal, in opdracht van de gezagvoerder. De bemanning van de bark be staat uit slechts enkele koppen, gen te doen. Dit is waarlijk niet de eerste maal. Zij spreken af, dat zij Zondag morgen om negen uur vóór deze herberg zullen staan, om van daar de tocht te gaan beginnen. „Drie of vier man", lacht Sin jeur Willemsz. „Ik hoop van vier, niet voor mijzelf, maar voor koper is", zegt Gebhard vlak- de vierde. Je zult er spijt van hebben, als je niet meegaat", dit tot Gebhard, die de schou ders ophaalt. Als Sinjeur Willemsz. alle ver tering aan de herbergier heeft betaald, verlaat hij met een vro- Rjke groet de gelagkamer, nau welijks buiten, mompelend: „Die vent moet ik in de gaten houden, als die er bij is". Overigens is hy welgemoed. V»» otaaii UH> OlVvllCO cnncic kunnen tevreden zijn en niet min-<jje volledig op de hoogte zijn der de kapitein van „De Arend", j van de actie, die moet worden die popelt om buitengaats te gevoerd. Zij doen dit werk niet gaan. voor de eerste maal! Het is een vreemd schrijven, „Het vlees is op komst", be- dat alleen ingewijden snappen, richt de schepeling even later. Als de waard van „De Maze" De kapitein begeeft zich naar de valreep en bespeurt, hoe op de kade een gezelschap nadert, waarvan iemand de hand op steekt. „De boot te water", beval hij. Twintig tellen daarna roeien twee mannen de grote boot naar de oever, waar Sinjeur Willemsz. staat te wachten, vergezeld van vier mannen, die vol belangstel ling staren naar de mooie bark op de rivier. Gebhard heeft zijn tegenzin overwonnen. Na aanvankelijk nog bezwaren te hebben ge maakt hij vertrouwt die Sin jeur nu eenmaal niet, al kan ilij niet verklaren, waaróm niet heeft hij Jochem toegestemd, dat hij geen enkele directe aan leiding heeft, om de vreemde ling te wantrouwen. Toen heeft Jochem opgemerkt, dat zij toch waarlijk geen kleine kinderen zijn en er zelf bij zijn, als er iets zou gebeuren, wat hen niet aanstond. Zijn collega heeft toe wie gaat nu zo'n stelltje ontha len op een dagje uit? Reken maar, dat zij het Zondag goed zullen hebben! Hij kijkt niet op een gulden! Goffe vertaalt de woorden van de waard. „Ik denk, dat hij een zielver- weg. Als de herbertier deze mening verneemt, schaterlacht hij. „Ha, ha. Dat moet ik Sinjeur Wil lemsz. bij gelegenheid eens ver tellen! Een zielverkoper! Ha, ha! De kerel is in Indlë schatrijk geworden, vent, wat zal hij dan nu de ronselaar spelen!" HOOFDSTUK V. gestemd. Het is toch eigenlijk belachelijk, om bang te zijn, als In de prilvroege Zondagmor- je met vier man gereed staat, voorgenomen, dubbel uit zijn ogen te kijken. Als zij vóór de herberg „De Maze" Sinjeur Willemsz. ont moeten, die hen uitnodigt eerst een pint bier te drinken of iets anders, moet hij weer erkennen, voor wantrouwen geen enkele reden te hebben. De Sinjeur is de vriendelijkheid zelf. Hij praat er zelf niet over, dat de Duitser tóch nog meegekomen is. „Jullie boffen geweldig", zegt hij. „Gisteravond is „De Rijn", een bark van mijn vriend Se- meinz., op de Maas aangekomen. De boot is leeg en wordt pas de ze week geladen met stukgoede ren voor de Oostzee. Vandaag gaan we varen, Dordrecht langs, het Hollandsch Diep op, mis schien nog verder. Zullen jullie eens zee zien. Het is best vaar- weer. Vanavond laat of morgen vroeg zijn we terug. Eten is er aan boord voldoende. We gaan ergens ook aan de wal. Jullie zullen vandaag geen honger en dorst lijden, 't IS een mooie bark en Semeinz. is een gul gastheer. Ik ken hem al jaren. Dit buiten kansje moeten we waarnemen. Volgende week kunnen we dan Rotterdam wel eens bekijken". „Is me dat boffen", merkt de waard op, die de uiteenzetting aanhoort. Jullie zullen een ge- noegelijken dag hebben, man nen". (Wordt vervolgd.) maken tussen de heffing op filmvoorstellingen, welke toch in tal van opzichten culturele waarde kunnen hebben, en de heffing b.v. op sportwedstrijden. Zij meenden dat het juist de ge meentebesturen zijn, die het Bij de Tweede Kamer is inge diend een wetsontwerp: herzie ning regeling der vergoeding voor reiskosten van de leden der Staten-Generaal en voor verblijfkosten van de leden der Eerste Kamer. De leden der Staten-Generaal ontvangen als vergbeding voor reiskosten een abonnement, rechtgevende op het reizen in de eerste klasse der Nederlandse Spoorwegen. De practijk der laatste jaren best o.a. in verband met het heeft uitgewezen, dat steeds vreemdelingenverkeer, kunnenmeer leden om practische rede- beoordelen, welke maximum percentages kunnen worden ge heven-en welke differentiatie is vereist. Het voorschrijven aan de ge meenten in de circulaire van de minister van Binnenlandse Za ken van 2 Dec. j.l. van de hef fing van straatbelasting naar een bepaald minimum percen tage ontmoette bij zeer vele leden bezwaren. Vele gemeenten heffen deze belasting in het geheel niet, Vooral de plattelandsgemeenten onthouden zich daaTvan. Het al dan niet heffen dient dan ook te worden overgelaten aldus deze leden aan de gemeen ten. Velen dezer leden wezen er nog op, dat er op het platteland vaak geen gas, electrische stroom of riolering is. Daarbij komt, dat de bewoners aldaar reeds aan het aanleggen en on derhouden der polderwegen mee betalen via de polderlas- ten. Voorts worden de wegen in vele kleine gemeenten stuk gereden door zware doorgaande vrachtauto's. Moeten die ge meenten de gemeenschapskosten nu maar betalen? Wie is aansprakelijk voor de schade Binnenkort zal de Arnhemse rechtbank een zaak behandelen van enige door oorlogshandelin gen gedupeerde huiseigenaren te Arnhem tegen de gemeente en de Wederopbouw. Direct na de bevrijding heeft het gemeentebestuur links en rechts aannemers aan het werk gezet om de schade te hersteilen. Deze overigens loffelijke activi teit was zo slecht georganiseerd, dat vele aannemers geruime tyd hun wekeiykse, nauwelyks gespe cificeerde declaraties verzilverd kregen, die 50 tot 80 pet. te hoog waren. Dit bleek later uit een enquête, uitgevoerd door vertegenwoordi gers van gemeente, Wederopbouw en eigenaren. Sommige gedupeerden, die niet waren geraadpleegd voor het op dragen der herstellingen, weiger den de gedane buitensporige uit gaven voor hun rekening te ne men. Bij de uitbetaling der rijks- vergoedingen hield de gemeente deze bedragen echter af. Er zijn over deze kwestie tallo ze besprekingen gevoerd. Weder opbouw schoof de schuld op de ge meente en deze deed het omge keerde. Bij Wederopbouw is de grove fout gemaakt, dat men bij het eindigen van de vijandelijkhe den geen plan van actie had voor een van Nederlands zwaarste schadegevallen. Voor het volko men onzakelijke financiële beleid van de gemeente treft de dienst echter geen schuld. In totaal is in de periode voor het optreden van Wederopbouw (eind '45) drie millloen gulden uitbetaald, waarvan vermoedeiyk tegen de twee millioen ten on rechte. nen aan vervoer per auto de voorkeur geveri. Het geldende systeem, dat uitgaat van een uitsluitend gebruik van de trèin als middel van vervoer, is dan ook niet meer in overeenstem ming met de thans bestaande toestand. In verband hiermede wordt voorgesteld om in plaats van be doeld abonnement een geldelijke vergoeding te geven voor het gebruik van een auto. De leden van de Eerste Kamer met uitzondering van hen, die te 's-Gravenhage wonen, ónt- vangen als vergoeding voor de kosten van verblijf gedurende de tijd, waarin zij de vergaderin gen hebben bijgewoond, f20 per dag. Deze vergoeding moet on- dank. der de tegenwoordige omstan digheden, bepaaldelijk voor de leden, welke op grote afstand van de gemeente 's-Gravenhage wonen, onvoldoende worden ge acht. Ten einde hieraan tegemoet te komen, wordt voorgesteld, dit bedrag te verhogen tot f 30. Zij, die te 's-Gravénhage wonen, zul len de helft ontvangen. Voor de voorzitter van de Eerste Kamer wordt een afzon derlijke regeling voorgesteld. Hij zal in verband met aan zijn functie verbonden representatie ve verplichtingen, f 50 per dag ontvangen. Appel- en peerpitten. Naar een lezeres ons mee deelt, werden appel- en peerpit ten indertijd gevraagd door Adolf Nienhuis, Boomkwe kerijen, Heiligerlee Gr. te gen f2 en f 4 per ons, zacht ge droogd, niét op de kachel. Van een tweetal lezers ont vingen wij hetzelfde adres. Een van hen voegt er aan toe, dat hem later bleek, dat pitten ge leverd konden worden voor resp. f 1 en f2 per ons. Voor deze inlichtingen onze -séüt „Hoog in de Lucht", door Margaret Morisson. Zuid-Hollandsche Uitg. Mij., Den Haag. Vergun ons, geachte lezers, dat netze's hele opleiding mee en wij een ogenblik de literatuur die krijgen de gelegenheid om in in onze grote-mensenbehoeften voorziet, verlaten en ons bezig houden met het jeugdboek, in dit geval dan een boek voor de rij pere jeugd. Er bestaat in ons land een goe de en degelijke traditie op het ge bied van de jeugdlectuur. Trek ken we in deze de parallel met Vlaams België, dan moeten we vaststellen, dat daar het boek voor de jeugd -hoofdzakelijk uit Holland komt en door Hollan ders is geschreven. Wel heeft daar wijlen Abraham Hans, de volksverteller, als eerste een se- lie jeugdverhalen geschreven, die wekelijks verschenen, maar meer c!an een primitief begin van het Vlaamse jeugdboek is die serie niet geweest. In andere landen daarentegen bestaat er wel, net als bij ons, een traditie: en onder die landen komt Engeland zeker wel het eerst. Onze jeugdige le zers krijgen een goede gelegen heid, om met een vlot geschreven Engels jeugdboek kennis te ma ken, n.l. „Hoog in de Lucht" van Margaret Morisson. Het verhaal brengt ons in con tact met Annetze de St'eurs, dochter van een Hollandse vader en een Engelse moeder. Haar va der is kunstschilder en haar moe der een dame uit de Britse so- ciety-kringen. Annetze krijgt een hele aristocratische opvoeding, maar op zekere dag wordt zij cr zich van bewust, dat ze iets moet presteren in deze wereld, waarom ze op eigen initiatief voor verpleegster gaat leren. verschillende steden van Europa een kijkje te nemen als zij, om het' werk in de praktijk te leren kennen, verschillende vluchten meemaakt. Na heel wat weder waardigheden komt het tenslotte toch nog in orde tussen Annetze en haar verloofde en alle meis jes (want. het is in de eerste plaats een meisjesboek) kunnen, met een zucht van verlichting, hot boek sluiten. On onderhoudende wijze weet Margaret Morisson ons het le ven van Annetze en haar vrien dinnen te schilderen en, in het enthousiasme waarmee zij haar personen de opleiding bij de K.L.M. laat,, doormaken merken we iets van de verwarring waar mee zij zelf bezield werd, toen zij met deze manifestatie van Nederlandse kracht en onderne mingsgeest kennis maakte. Ook bevat het boek een paar mooie gedeelten, zoals A.inetzes bezoek aan de afsluitdijk. - Toch kunnen we het niet na laten, ondanks onze lof, een ver zuchting te slaken „Waarom moet een schrijfster, die zich zo in de dingen, die ze beschrijft schijnt te hebben ingewerkt, op ander terrein dan dat der K.L.M. zo hopeloos oppervlakkig blij ven?" Of is het niet oppervlak kig, te zeggen dat een schilder „den geest van de oude meesters van alle eeuwen scheen te be lichamen", of te praten van stijf Calvinisme? Juist omdat zij zich zo positief over reinheid en over het huwelijk uitlaat, hadden we Enk.!. HM.'ïplSa Samenvattend kunnen we ech ter wel zéggen, dat het een boek dokter af. Ze vreest dat hun huwelijk net zo slecht zal ver lopen, als dat van haar ouders. Na deze daad rypl het plan in haar: stewardess by de K.L.M. te worden. Gezien het feit dat haar vader Hollander is, maakt ze een goede kans en waarlijk, ze wordt aangenomen. We maken An- is dat, vooral door de rijpere vrouwelijke jeugd, met genoegen zal worden gelezen. De K.L.M. stond enkele mooie foto's af, om het boek te il lustreren, wat de aantrekkelijk heid ervan zeer verhoogt.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1948 | | pagina 5