HIMMLER: Moordenaar en boekhouder. „Ik zal mijn huid duur verkopen Systematisch tot op het laatste. Zuivel tegen prijsbeheersing. Beroepschrift bouwverordening afgewezen. Groene en rode kaarten. Bezwaren tegen „Snelweg" tussen Middelburg en Serooskerke. Hij hield een boekhouding bij van alles wat hij schonk en ontving. Wij hebben altijd geweten, dat Himmler een systematisch en methodisch te werk gaand massa moordenaar was. Dat hij échter ook- over zijn vrienden en intimere betrekkingen boekhouding voerde, weten wij nu pas. Men heeft namelijk zijn „Kennissen-rekening-courant-boek" gevonden. Het is een heel woord en klinkt ongelofelijk, maar het is waar. Himmler heeft een kleingeestig-nauwkeu- rig kaartsysteem bijgehouden van hlle personen waarmede hij persoohlijk of via de dienst mee te maken had en die hij, eens of meerdere malen een brief, een telegram of een geschenk heeft gezonden. Niemand heeft de moeite genomen de kaarten in dit systeem- uit-een-gril te tellen. De kaartenbak is een halve meter lang en bevat groene kaarten voor geschenken, die hjj gaf en rode voor degene, die hij kreeg. Himmler, de massamoorde naar, die methodisch en sys tematisch te werk is gegaan en niemand of niets ontzag toen het er, in de afgelopen vyf gruwelijke oorlogsjaren, om ging dat Duittland de oor log won, was ook in zijn dage lijks leven systematisch. In het Zwitserse blad „Die VVelt- woche" lazen wij bijgaande artikel, dat wij onze lezers niet willen onthouden. Systeem. De kaarten hebben vele rubrie ken en aantekeningen; de naam, de dienstgraad, de geboorteda tum, de rang in de partij, de vrouw, de kinderen, de soort van geschenken en de aanleiding om ze te geven. Er zijn echter ook bijzondere rubrieken die een aardige kijk geven op Himmlers karakter. Een er van luidt Graad van bloedver-- wantschap of kennis. Een andere geeft aanwijzing hoe de betref fende persoon aangesproken moet worden, met „Jij" of met „U", „partijgenoot" „waarde par tijgenoot" of „mijn waarde par tijgenoot" en „lieve" of „liefste" voor intiemere betrekkingen. En dan is er nog die rubriek met „aantekeningen", maar daarover later. Goering kreeg het meeste. De meeste geschenken heeft Goering gekregen, volgens het principe: „Het water stroomt toch naar zee"; aanspraak „Mijn waarde partijgenoot". Goering. zelf heeft Himmlers gaven niet met vrijgevigheid beantwoord; zijn rode geschenkenkaart ziet er maar magertjes uit. Alleen, bij een zo invloedrijk personnage als de dikke Herman kon Himmler geen gebruik maken van wraak neming en de rubriek: Opmer kingen vertoont dan ook slechts een uitroepteken, eenzame klacht, waarvan men wel nooit zal we ten wat het precies betekent. Peter Menthe was een onbeleefd man. Met lieden van een mindere rang ging Himmler natuurlijk veel strenger te werk. Er is bij voorbeeld een kaart van S.S.- Oberfiihrer Peter Menthe met zijn vrouw Ilse ,twee kinderen, kennissenkring S.S., aanspraak: „U" enz. Himmler heeft hem vier jaar lang een geschenk gestuurd met zijn verjaardag en partijge noot Menthe is notabene zo bru taal geweest niet te bedanken! Misschien wel, omdat hij de ca deautjes de moeite van het dan ken niet waard vond: een foto van een eedsafname, een roman „Het dak der wereld" en een S. S.-vaandeldragertje van gips. Het werd Himmler te kras en hij te kende op de kaart aan: „Als S.S. Oberführer Menthe niet voor het geschenk bedankt, dan geen ge schenk meer geven!" Direct daaronder staat dik met potlood geschreven „Hij heeft nooit bedankt!" met een groot uitroepteken er achter. En dan nog met dikkere letters„Geen cadeau meer geven". Bij „meer" brak zijn punt al van zijn pot lood. Delfts blauw. Er was ook nog een kaart van een Reichsfrauenführerin, ge naamd KlinkeScholz, die na Goering de meeste cadeaux heeft ontvangen. Naast vele verbruiks- artikelen en een paar S.S.-man- ehetknopen kreeg zij ook haast Iedere keer een Delfts blauwe vaas. Zij moet er haast een kast vol gehad hebben. Aleohol-vrfl sap voor Ley. Met de „Rijksorganisatorleider" Ley, vier kinderen, ouderloos, ax -spraak „waarde partijgenoot", kon Himmler nu eens goed en dan weer slecht opschieten. In 1936 kreeg Ley slechts een tele gram voor zijn verjaardag, maar in Augustus 1937, juist toen hij ziek was, kreeg hij van Himmler een opbouwend boekwerk, geti teld: iedereen verplicht aan moeten schaffen. Zeer graag schonk Himmler zijn efgen portret weg. Portret Reichsftihrer S.S." heet het offi cieel. Een keer schonk hij het aan een vrouw genaamd Anna Schnabel voor haar Kerstmis, sa men met een gans. En die dom me vrouw Schnabel bedankte al leen maar voor de gans en niet voor hgt portret. Natuurlijk was het het volgende jaar uit met. de liefde! - Ook de kleuters. De kinderen van hele hoge Nazi-bonzen hebben de eer ge had reeds als zuigeling in Himm lers kaartensysteem te figureren. Zij kregen ratelaars, broekjes, teddyberen an, ieder naar de rang van papa, een kwart of een half pond zoetigheid. Mevrouw Darré, echtgenote Lucifers hovelingen". Ley van de boerenleider, aan te spre- "de zó uitbundig, dat hij wen met: „Jij", geboortedatum twee jaar lang geen geschenk uit discretie niet verhield,, moet meer kreeg; toen kreeg hij weereen bijzondere voorliefde voor een cadeautje dat door een koe-1 poppen gehad hebben. Nu eens rier bij hem thuis werd gebracht krijgt ze een Hitlerjongen en dan en daarna lag hij weer in onge- weer een B.D.M.-meisje voor haar nade. In 1944, zonder dat er toeverjaardag. aanleiding bestond, het was in de j In 1944 verdwijnen de poppen schone maand Mei; stuurde van het kaartentoneel, waar- Himmler de fuiver en drinkebroer Ley een zinrijk geschenk: Een fles alcoholvrij sap, Vitaborn en daarmede eindigde de vriendschap tussen de twee. Vrijgevig. Dikwijls was Himmler zeer vrijgevig. Mevrouw Tilde Hinter- reicher, kennis, weduwe, aan spraak: „Jjj" en „Lieve Tilde", rang :geen, bijzondere aanteke ning: „Privaatrekening", heeft twee lange kaarten vol met ge schenken; rode wijn, dassen, eet waren en wollen stoffen. Voor haar Kerstmis in 1039 kreeg ze „Hitier, zoals niemand hem kent" en een gans; in 1942 kreeg ze „Hitier in het Oosten" en slechts een blikje sardientjes. Het liefste schonk Himmler het boek „Dschingiskhan" weg, waarschijnlijk omdat dit de enige was die nog, naast Hitier, als wereldveroveraar wat te beteke nen had. Hij schonk het boek zo dikwijls weg, dat hij het op de duur met „Dsch. K." aangaf. .Mein Kampf" komt op de kaarten niet voor, dat heeft middelen. schijnlijk vanwege de „Arbeits- einsatz" of omdat „De Poppen aan het dansen gingen". Geheimzinnig Overigens is er in Het kaart systeem veel geheimzinnigs. Wat is bijvoorbeeld het spel: „Mens verdwijn", dat slechts volwasse nen krijgen? Hoe ziet de plaat: „Eeuwig Duitsland" er uit, dat onvermijdelijk tot gepikeerdheid leidt! Wie het ook ontving, kreeg nadien slechts brieven. Himmlers poging om goede vrienden te maken onder zijn partijgenoten schijnt niet zeer succesvol geweest-te zijn. De sta pel rode kaarten, geschenken aan Himmler is" 32 cm. korter dan de groene stapel. Hij kreeg slechts een vierde van de zoetigheid die hij zelf heeft weggegeven. Ley maakte er zich vanaf met twee bouquet- ten -bloemen voor Himmlers vrouw. Slechts een was er trouw en zond regelmatig, jaar in jaar uit, een liefdegave: Terboven uit Noorwegen. De inhoud was al tijd hetzelfde: gestolen levens- Op de algemene vergadering van de F.N.Z- (Yan onze Utrechtse correspondent.) Onlangs maakte een middenstandsblad enige cynische opmer kingen over de verhouding tussen prijsbeheersing en middenstand in deze vorm: men imiteerde een hersengymnastiekwedstrijd. Aan een middenstander werd de vraag gesteld hoe de Uirecteur-gene- raai van de prijsbeheersing heette. Hij antwoordde„Brouwers". Toen men hem ter aanvulling vroeg naar titel en voorletter-bij deze naam, gaf de middenstander nogal onverschillig het antwoord: „Weet ik niet, kan me niet schelen ook." Hem werd medegedeeld dat hij voor dit antwoord dan maar een halve punt kreeg; waarop de middenstander aldus reageerde: „Die hele prijsbeheersing is me ook 'niet meer waard dan een halve punt!" Dat slagers, (brood)bakkers en kruideniers nogal bedenkingen koesteren jegens het beleid van prof. G. Brouwers is bekend. Maar ook andere categorieën hebben bezwaren. Dit bleek op de vergadering van de Algemene Nederlandse Zuivelbond (bij ver korting F.N.Z. genoemd), die in Utrecht werd gehouden. Op de vorige vergadering van deze or ganisatie, in Amsterdam, had prof. Brouwers het woord ge voerd over zijn beleid. Aan een discussie was men toen niet toe gekomen. Deze discussie zou thans plaats vinden, maar jam mer genoeg moest prof. Brou wers wegens ongesteldheid ver stek laten gaan. In zijn plaats trad Ir J. B. Maliepaard, die de leiding heeft van de afdeling prijsvorming in de landbouw. Feuilleton. (ftWOWMH Mfd door H. Lourecse. 71) _o- Hij krijgt niet direct ant woord. Daarom gaat hij verder: „Zul len we vergeten, wat we van morgen* in een ondoordacht ogenblik elkaar beloofden?" Doodse stilte hangt in de kleine ruimte. Dan laat Francien haar hoofd egen de schouder vlak bij-haar zakken. Siem hoort haar ja gende ademhaling, hij voelt het hijgen van haar boezem. O, dit te mogen blijven ge nieten! Stond de tijd maar stil. Ze zwijgt nog? Laat ze maar blijven zwij gen. Want spreken van haar, kan alleen maar scheiding be tekenen. Francien heft" het hoofd iets.- Stil Siem. Luister goed. Je krijgt je zin! „Meen je dat, Siem?" Hij slaat de ogen neer naar het gelaat, zo dicht bij het zijne. Hij ziet, hoe' een lichte bios het wasbleke verdringt, hoe een paar tranen opwellen in de donkere ogen. Hij durft de vraag niet beves tigen, want dan is er zeker het einde. „En hoe denk jij dan over gebedsverhoring? Kan dan al leen dat laatste van jou maar verhoord zijn, en niet' het mijne, en jouw eerste?" Het schijnt alsof er opeens een heldere lichtstraal door dringt in Siems sombere ge- dachtenwereld. Zou dat, zou dat kunnen? Zou God zo goed voor hem zijn? O, wat een ondankbare is hij eigenlijk, om zo al dat geluk, hem pas geschonken, weer weg te werpen! „Ja, als -jij het zo wil zien", aarzelt hij. „Waarom niet?" is haar weer woord. „Och, ik weet het niet, ik durfde het niet hopen", zegt hij verward. „En ook niet vertrouwen?" vult zij aan. Hij kijkt op. „Neen, Francien, je hebt ge lijk, ook niet vertrouwen. Maar dat moet antlers. We willen biddend afwach ten, wat God over ons beschikt." Het Kerkplein baadt in de avond-zonnegloed, als Siem naar huis gaat. In de bomen brengt een vogel zingend zn laatste groet aan de wegzin kende zon. Zal hij dan niet danken, voor zoveel geluk, deze dag gekregen? Het is licht in hem gewor den, na het laatste gesprek met Francien. Z ij n Francien nu. Laat dan moeite komen, ze zal hen bereid vinden om te dragen. Even is het stil in z'n jube- lende ziel, stil om te overden ken wat ze gezegd heeft. Ook zij hêeft gebeden, gebe- De winst wordt afgeroomd. De heren Visser te Onderden- dam, Ir Frietema te 's-Graven- hage, Dekker te Pesse, Is Stal- linga te Leeuwarden, Remmelts te' Ruinerwolde en Nijboer te Lippenhuizen, lieten -hun eritiek horen. Daaruit bleek wel, dat men tegen de prijsbeheersing als zodanig niet gekant is; alleen wordt over de uitvoering er van zeer verschillend gedacht. Uiter aard kwamen de melkprijzen in het geding. Men achtte het niet juist om de- boeren zo lang in het onzekere te laten. Maar het voornaamste bezwaar gold de bevoorrechting van industrie bo ven landbouw. De winsten op de landbouw (hierbij is speciaal ge dacht aan de zuivelproductie) worden afgeroomd, op de indus trie niet. Men beweert dan wel, den om hem, zoals hij om haar bad. Siem, vergeet dit je leven niet. Je krijgt een vrouw, die in alle omstandigheden van het leven de Weg weet! Weet, hoor je! Hij is blijven staan, kijkend naar het spel van licht en scha duw door de open bogen van de oude klokketoren. Een paar voorbijgangers vol gen z'n blik om te zien wat vro lijks hü aan die oude toren speurt. Siem loopt verder. Zal hij het grote nieuws da delijk thuis maar zeggen? i Of het nog maar voor zich houden? Wie weet welke bezwaren er nog overwonnen moeten-worden! Nog maar afwachten. Als hij nog maar nauw aan de tafel gezeten is, ze wachtten reeds met het avondeten, kan hij niet zwijgen van z'n grote geluk. Dan vertelt hij Alles Twee dagen leeft Siem in een roes van geluk.' j - Dan komen Franciens ouders terug van hun reis. Daarna ziet Siem geen schim meer van haar. Ze heeft beloofd op de eerste avond van de terugkomst ven haar ouders te spreken over hetgeen hun beider hart ver vult. Ligt hierin de oorzaak, dat ze niet meer op het kantoor verschenen is? De houding van de heer Ploe- dat de industrie kapitaalvorming behoeft om in de toekomst aan concurrentie het hoofd te kunnen bieden ,doch de landbouwers wij zen er op, dat dit voor hun be,- drijven van niet minder belang is. De winsten der industrie zijn niet gering. De heer Dekker haal de het voorbeeld van een papier fabriek aan, welke in 1936 op een totaal van 139.000 ton f 375.000 omzette én in 1946 80.000 ton met een omzet van f 6.000.000 of een nettowinst van f 75 per ton. En de papierprijzen zijn verhoogd! Ir Maliepaard voerde ter ver dediging aan, dat dit exportwinst betreft. Hier is niets aan te doen. In de chocolade-industrie heeft men dat ook. Veel verder kwam men dus niet. Twee idealen. Mr J. Linthorst Homan te Gro ningen, voorzitter van de F.N.Z., die aan het einde van de ver gadering de bezwaren van de zui vel tegen prijsbeheersing niet wenste te verbloemen, meende dat er alleen via, de weg van overleg en volkomen openhartig heid iets te bereiken viel. Hij sprak er zijn verheuging over uit, dat niemand met dreigemen ten was gekomen. Het gaat er nu om de productiekosten te ver lagen en de productie zelf te ver bogen. De F.N.Z.welke geen standsorganisatie wil zijn, daar hij zich met lou.ter technische zaken bezig houdt, hoopt er toe bij te dragen, dat twee idealen worden bereikt: de erkenning der positie van de boer in het Ne derlandse volksleven en de ver hoging van de zuivelproductie- cijfers. .Met het bereiden van beste zuivelproducten in onder linge coöperatieve Óoeren-samen- werking acht de F.N.Z. een landsbelang gerpoeid. De plannen voor Walcheren. (IL) Komt het vliegveld in de Zuidwatering. Gisteren schreven wij over de bezwaren en wensen van een aantal Walcherse gemeentebesturen t.a.v. de plannen, neergelegd in" het rapport van de Snelcommissie. In dit artikel geven wij nog de conclusie, waartoe de nog niet genoemde gemeentebesturen zijn gekomen. Een langs het Visserdpad ge projecteerde weg .(verbinding OostkapelleVrouwenpolder) vin den B. en W. van Oostkapelle niet van nut. De weg zou te dicht bij de recreatiestrook lgpén en bovendien kan met veel min der kosten ■- de Rijnsburgsevveg worden verbeterd. Ook acht men het geprojecteerde weggedeelte naar Domburg niet nodig; met een grondige verbetering van de Noordweg (uithalen van bochten en aanleg van fietspaden) wordt hetzelfde -bereikt en veel goed koper. Rltthem zit in een moeilijk parket, wanneer in de Zuid-Wa tering een vliegveld zou worden aangelegd, hetgeen overigens nog niet vaststaat. Uiteraard zijn n. a. v. het plan der Snelcommissie hiertegen bezwaren ingediend. Het zou n.l. een groot stuk prima cultuurgrond en enige kapitale boerderijen kosten. Tegen aanleg van de nieuwe weg tussen Middelburg en Se rooskerke (600 m. ten Westen van de Noordweg) hebben B. en W. van laatstgenoemde gemeen te ernstige bedenkingen. Men acht deze „snelweg" te duur; vooral in deze tijd is aanleg on verantwoord. Bovendien zou hier mede circa 20 h.a. cultuurgrond verloren gaan en verwacht wordt, dat de ondergrond zodanig is, dat er nooit een goede weg van te rnaken zal zijn. Tenslotte wordt deze weg voor Walcheren, gezien het karakter van het eiland, on geschikt en totaal overbodig ge acht. De Noordweg kap verbe terd worden en op plaatsen, waar die te smal is, bestaat wellicht de mogelijkheid van omlegging achter de huizen langs. Al deze bezwaren werden volkomen ge deeld door het gem. bestuur van Sint Laurens, dat meer heil ver wacht van de uitvoering van een door de Polder Walcheren opge steld plan ter verbetering van de Noordweg tussen- de grens van Middelburg en de kom van Brig- damme. Voor Serooskerke geldt nog als bezwaar, dat de nieuwe weg vlak langs een school zou komen te lopen en eveneens op een paar honderd meter van een kerk. De bezwaren vap Souburg gaan tegen de ontworpen Rijksweg, die zou lopen vanaf Nieuw- en St. Joosland, ten Noorden van Oost- Souburg naar het kanaal en de bebouwing aan de weg aldaar en tenslotte langs de spoorlijn naar de aanlegplaats der veerboten bij het station te Vlissingen. Deze weg zpu dan echter moeten wor- Dr Max Euwe De ex-wereldkampioen over de op I Maart aanvangende s&rijd om de wereldtitel. Na maanden van rust weer hard aan 't werk. (Van onze speciale verslaggever.) Dr M. Euwe...;.. Het staat met witte, cursieve letters op de voordeur gepenseeld van een woning in de Johan Verhulststraat te Amsterdam. Hier woont de man op wie, van 1 Maart 1948 af, ge durende twee maanden de ogen van geheel Neder land zijn gericht, de man, die voor de derde maal in zijn carrière als schaakmeester, voor de taak staat de Nederlandse kleuren te verdedigen, thans in de strijd om de vacante titel van wereldkam pioen. Weet U het nog van de jaren 1935 en 1937? Nederland zat 's avonds om de luidspreker geschaard, benieuwd naar het verloop van de tweekamp AljechinEuwe, waarbij de titel op 't spel stond. Rustig en bovenal objectief klonk na afloop van elke partij Dr Euwe'S stem door de radio. In enkele minuten analyseerde onze favoriet de zo juist ge speelde partij volmondig eigen tekortkomingen schetsend, en vol bewondering de kracht van zijn tegenstander memorerend. In 1935veroverde Dr Euwe na 30 partijen de titel op Aljechin door met 15%14% punten te zegevieren. Doch twee jaar later kreeg "de onttroonde zijn revanche en was reeds, na 25 partijen het pleit in zijn voordeel beslist: 15% Precies dezelfde. Tien jaar geleden erkende dr Euwe grif, dat Aljechin ztch op onnavolgbare wijze de sterkste had getoond: de Nederlandse kampioen vond de uitslag in over eenstemming met de vorm van de kan doen. Daarmede ben ik beide tegenstanders. En daarmede d k h ook door het deelnemen aan di verse tournooien en de eisen, die mijn werkkring mij stelde. Ik heb dus een technische achterstand in te halen, waarbij ik op de sterk ste Nederlandse schakers een be roep voor bepaalde onderzoekin- uit! En nu? Euwe, practisch nog dezelfde als in 1937, ontvangt in de gezellig gemeubileerde voor kamer van zijn woning de bezoe ker met dezelfde vriendelijkheid, die hem altijd kenmerkt. De Ne derlandse schaakmeester begrijpt nu de grote strijd over enkele maanden gestreden zal worden dat .men nieuwsgierig is naar de wijze waarop hij zich voorbereidt. Een les „Argentinië en vooral ook Hil versum zijn een les voor me ge weest", zegt hij, een les, wat be treft m'n physieke conditie. Ik was oversehaakt en nam daarom het vaste besluit enkele maanden volkomen rust te houden. Dat heeft me goed gedaan, zoodat ik op 1 December j.l. op volle kracht de schaaktechnisehe voorbereidin gen ter hand heb kunnen nemen. De laatste tien jaren heb ik daar voor te weinig tijd gehad, juist ger tegenover hem, is niets veranderd. Dat heeft Siem met vreugde geconstateerd. Ruim een week gaat voorbij. Als Siem om twaalf uur de deur van de werkplaats sluit, staat Francien opeens naast hem. „Vader zal het je nog wel zeggen, maar ik wiï hem vóór zijn. Je wordt vanavond thuis verwacht. 'tZal nog wel mee vallen, hoor! We hebben vader mee, dat scheelt, een stuk. Maar ik moet weg, juf staat op gloeiende kolen." Als Siem opkijkt, heeft Fran cien zich. al weer bij „Juf" ge voegd. 'sMiddags hoort hij inderdaad van z'n patroon, dat deze hem 's avonds verwacht, „om z'n be langen te bepleiten", zoals hij het noemt. Deze mededeling wordt met een strak gezient gegeven, hoe wel Siem meent spotlachjes in de grijze ogen te zien twinke len. Het een nog het ander ver mag echter zijn verwachting hoog to spannen,'en het is met gemengde gevoelens, dat hij 's avonds de zware koperen bei- trekker van het herenhuis over haalt. Juf doet open.. Dat is iets bijzonders. Bij de komst van gewone gasten wordt dit aan de dienstbode overge laten. Is dit moedgevend? vraagt Siem zich af. (Wordt vervolgd.) nu druk bezig. En wat de andere zijde van de technische voorbereiding betreft, ook het werkelijk spelen zal ik nodig hebben". De tegenstanders. „Wie de beste kansen heeft op de titel?" Euwe lacht. Hij "heeft de vraag al enige tijd zien aanko men. En zijn antwoord komt zonder aarzeling: „In Oost Euro pa noemt men met het grootste vertrouwen de namen van Bot- winnik en Keres. Ik voor mij zie ook. in de Amerikaan Reshewsky een gevaarlijke concurrent. Wat mijzelf betreft, lk ben de oudste deelnemer en ik weet dat de drie Russen achter wie de Staat toch altijd staat door het grote aantal sterke Schakers in de Sowjet-Unie zich beter dan de andere deelnemers kunnen voorbereiden. Ik hoop wel tijdens de speel dagen 's avonds voor de ra dio de gespeelde partijen te kun nen toelichten. Te vermoeiend? Neen, juist in het bespreken der partijen vla de aether vind lk een zekere rust". Liever een tweekamp „Persoonlijk geef ik overigens de voorkeur aan een tweekamp boven een tournooi, zoals thans is opgezet en waarbij drie dagen per week gespeeld zal worden. Aan de andere kant kan ik nu de gelegenheid benutten om zo af en. toe een kijkje bij de anderen te nemen. Tijdens de tweekamp met Aljechin ben ik wel eens even van het bord weggelopen om er gens rustig op_een stoel te zit ten. Ik hoop alleen dat men mij zoveel mogelijk met rust zal la ten. Ik heb tijdens de wedstrijd in Rusland tussen Amerika en de Sowjet-Unie als scheidsrechter gefungeerd, na het tournooi In Groningen. De wedstrijd zelf, och, daarbij deden zich geen proble men voor. Maar de radioverslag gevers en tientallen anderen zorg den er voor, dat lk geen minuut vrfj had. Ik heb dat ook in Ne derland meer dan eens ondervon den. Handtekeningenverzamelaars vroegen mij niet alleen om m ij n autogram, maar zij stelden het ook op prijs wanneer ik hun die van andere spelers bezorgde. Dat zal nu niet gaan. Spelen, radio praatje en korte analyse na de gespeelde partijen; that's all! Ik ben thans hard aan het werk om op 1 Maart ^o fit mo gelijk en ln de beste physieke con ditie in het strijdperk te treden. Wie er wereldkampioen zal wor den weet niemand. En trek voor al geen conclusies uit het feit, dat ik van de in totaal zes gespeelde partijen tegen Botwlnnik er vier remise hield en twee won! Want ik voeg er direct aan toe, dat de Russische kampioen vier maal met minimaal verschil boven mij eindigde en dat ik hem slechts een maal onder me hield'*. Ziedaar Euwe ten voeten uit! Sportief tot het uiterste en ge sloten als een bus wanneer men het gesprek op zijn kansen om te winnen brengt. En dat is toch wat wjj, Nederlanders hopen: Euwe, de ex-wereldkampioen, op nieuw in het bezit van de titel, al Is het maar tot 1950, wanneer de nieuwe uitdager zich aanmeldt om de in 1948 geboreh houder van de wereldtitel tot een nieuwe strijd te dwingen. Het is mevrouw Euwe, die het gesprek ln de ochtenduren ge voerd komt onderbreken. Mèt den gekruist door het verkeer, dat gebruik maakt van de be staande brug over het kanaal. Bovendien kan verwacht worden, dat het plaatselijk verkeer tus sen Oost-Souburg en Vlissingen van deze weg gebruik gaat ma ken en tenslotte komt bij uitvoe ring van het project de bestaan de dorpsbebouwing aan de weg te staan of moet wellicht gedeel telijk worden afgebroken. Een door de Rijkswaterstaat ontworpen plan ondervangt al deze bezwaren. Dit ""plan houdt n.l. in de aanleg van de Rijks weg ten zuidoosten van Oost- Souburg en dicht langs het ge projecteerde vliegveld. Deze weg zou alleen de bestaande weg tus sen O.-Souburg en Ritthem krui sen, betgeen een veel geringer bezwaar is. Ook de uitvoering der Vlissingse liavenpiannen kan bij uitvoering van dit project volle dig doorgaan. Met de ontworpen hoge brug ten noorden van Sou burg, waarover de weg naar de stad Vlissingen zal worden ge leid, gaat Souburg geheel aceoord. Oorspronkelijk was voor Veere helemaal geen weg geprojecteerd, omdat bij aanleg daarvan het stadje uit de route zou komen te liggen. De Snelcommissie heeft echter wèl een weg ontworpen, n.l. ten Oosten van de kreek bij Zandjjk. Getracht zal worden, ■deze weg aan de Westzijde van de kreek te doen aanleggen, op dat niet zeven woningen moeten worden afgebroken. Vlissingen blijkt hoegenaamd geen bezwaren en wensen te heb ben. Door het gem. bestuur van Vrouwenpolder wordt de voorge stelde kampeerplaats achter de molen té klein geacht, i.v.m. af zonderlijke kampen voor jongens en meisjes. Voorts werd geen aandacht besteed aan de Veerse- en de Westdijk, die voor een goe de verbinding met Veere 'en Dom burg een grondige verbetering behoeven. Gebleken is al, dat aan de bij het gem. bestuur van Westka- pelle levende wens, om tussen deze gemeente en Zoutelande een rijwielpad aan te leggen, zal worden voldaan. Ook aan de voornaamste wens van Zoutelande i.v.m. een om- leidingsweg langs het dorp is tegemoet gekomen. Er wordt hoge prijs gesteld op een rijwiel pad langs de duinen tussen Vlis singen en Zoutelande en tussen Zoütelancfe en Westkapelle, ook langs de duinen. Voorts wordt het nodig geacht langs de ver bindingswegen vanuit Zoutelande die richting Oost lopen, fietspa den aan te leggen. Als bezwaar voor het alge meen geldt het verloren gaan van goede landbouwgronden door de bebossing tussen Vlissingen en Zoutelande. koffie en mét de mededeling dat een nieuwe bezoeker is gearri veerd. Zjj schaken niet! Glimlachend erkent zij haar on kunde ten aanzien van het schaak spel, al voegt zij er haastig aan toe haar man op de reis naar de Russische «hoofdstad te zullen volggn. „Vroeger speelde lk wel eens n partijtje met m'n schoon moeder, die dol op schaken was. Ja, lk ken natuurlijk de loop der stukken! M'n dochters? Ik heb er drie, thans respectievelijk 20, 19 en 14 jaar oud. Maar aan scha ken doen zij niet Amsterdam-MoskouNog maar enkele maanden en de strijd op de 64 velden tussen de zes beste schakers in de wereld gaat beginnen. Nederland ver trouwt ten volle op de man, die zich op 20-jarige leeftijd reeds de sterkste schaker van ons land mochtnoemen en die zich ruim een kwart eeuw op eenzame hoogte wist-te handhaven. Laat ons hopen, dat dit vertrouwea ln onze favoriet hem die stimulans' zal geven zijn vaste besluit „ds huid duur Jte zullen verkopen" voor 100, ten uitvoer te bren gen. Gemeenteraad Middelburg. Zonneschermen, voor het gemeentehuis. In aansluiting op ons verslag van gisteren delen wij over de op Maandag gehouden raadsver gadering nog het volgende mede. Een schrjjven van het raads lid B. A. Hesselink omtrent de schooltandartsverzorging werd in" handen gesteld van B. en W. Op een schriftelijke vraag van de heer A. J. Schot werd geant woord, dat het door B. en W. aan de Stichting Nieuw Wal cheren aangeboden vuurwerk op 4 Nov. j.l. niet meer dan f 750 kostte. Aan de heer J. Heuseveldt werd eervol ontslag verleend als leraar aan de gemeentel. Avondschool voor Nijverheids onderwijs en aan de heer L. Minderhoud als onderwijzer aan de openb. lagere school C. Tot leden der Commissie van Toe zicht op het L.O. werden be noemd de heren Ch. J. Bakker, drs J. Scheltens en F. A. Ro- sendaal. In de vacature, ontstaan door het vertrek van de heer G. Post- ma als leraar- scheikunde aan het Gymnasium, werd benoemd drs J. de Roos m.i.v. 1 Jan. 1948. Aan drs C. F. Nolte werd rechts herstel verleend als leraar He breeuws aan het Gymnasium m.i.v. 1 Sept. 1943. Aangenomen werd een wijzi ging verordening arbeidsover eenkomsten gem.personeel, '9 gevolg waarvan de periode, waarover ziekengeld wordt ge noten, wordt verlengd van 26 tot 52 weken. Besloten werd tot uitkering van het nog verschuldigde sala ris en wachtgeld van wijlen oud-burgem. mr dr J. v. Walré i de Bordes. Deze kosten zullen voor rekening van het Rijk komen. Vastgesteld werd de vergoe ding ex art. 101 der Lager On derwijswet 1920 over 1946. Be- sloten werd tot het beschikbaar stellen van gelden voor de res- I tauratie van de school aan de Singelstraat der „Ver. Chr. i Burgerschool". Bouwverordening. I N.a.v. een ingekomen beroep- I schrift van de heer L. A. v. d. Een overzicht tijdens de plechtigheid op de Dam te Amsterdam, waarbij de Koninklijke Familie aanwezig was. Vate betreffende het bouwen van een betonschutting als erf- scheiding achter zijn perceel Noordsingel 160 merkte de heer A. J. Schot (S.G.P.) op, niet in (e zien, waarom vlak bij het Stadhuis wel een groot gebouw met cement mag worden be pleisterd en een betonschutting

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1947 | | pagina 2