Wij en de Duitse Jeugd.
„Ten hemel schreiende toestanden in
Rotterdamse vrouwengevangenis."
Wordt Oost-DuitsEand spoedig
Sowjet-Republiek?
DURF CHRISTEN ZIJN!
Middelburg wil aan de Rijksweg liggen.
Cjf&wQHViWt strijd
Bevolking sterft in versneld tempo af.
mumÊnammmmm
Rekenschap DL
„Sergeant Moriarti beeft wel heel vriendelijke dingen gezegd",
aldus zei een meisje van een jaar of zestien op het betoog van
de vriendelijke sergeant, waarover ik in mijn vorige artikel schreef,
„het ia alleen maar jammer voor hem dat zgn verhaal allerminst
klopt met de werkelijkheid. Wfl zijn helemaal niet zulke „lieve
.broeders" als hjj denkt. De geschiedenis staat vol bewijzen van
bet tegendeel. Wjj laten ons maar al te graag leiden door een
handig iemand die ons in vuur weet te brengen en ons dan tot
de dwaaste en gevaarlijkste experimenten weet te verleiden. Als
wij dan later tot bezinning komen is het te laat en zitten niet
alleen wjj, maar zit de gehele wereld met de gebakken peren.
Als ik één ding van de Amerikanen heb geleerd dan is het wel
dit, dat het finaal font is om iemand te dwingen je eigen stand
punt te delen." En zij was niet de enige die er zo over dacht.
Hoort u maar wat een jongen van 18 jaar, oorlogsinvalide, er van
zei: „De sergeant zal het wel goed bedoelen, daar twijfel ik niet
aan. Maar wat hij beweerde is bijna even gevaarlijk als wat Hitier
deed. Hij probeert ons in slaap te sassen met allerlei mooie, lieve
woordjes, maar dat is nu net wat wij allerminst kunnen gebruiken.
Waakzaam moeten wjj zjjn en zelf ons verstand gebruiken, een
eigen oordeel vormen. Anders komen wij nooit uit de ellende en
blijven wij een gevaar voor de rest van Europa". Bent u nog niet
tevreden? Luistert u dan tenslotte nog naar die andere jongen,
een boom van een kerel, ongeveer 17 jaar: „Zeer zeker, heeft de
■preker gelijk als hij zegt dat wjj jongeren tot 18 jaar niet aan,
sprakeljjk gesteld kunnen worden voor de voorbije oorlog. Maar
ik geef de jongeren van Frankrijk, België en Holland bijv. vol
ledig gelijk als ze ons niet zonder meer vertrouwen of accepteren
als gelijkwaardige vrienden. Daarvoor hebben zij te veel te diep
geleden van Duitse barbarij".
Dit nu is een kleine bloem-
le7;ng van wat ik op die avond
te noren kreeg op de German
Youth Activities-avond. En ik
wil wel eerlijk toegeven, dat ik
aanvankelijk verbijsterd was.
Immers dit was volkomen in
strijd met, niet alleen wat ik mij
in Nederland reeds gesuggereerd
had te zullen vinden, maar ook
in absolute tegenstelling tot wat
Ik tot dusver gezien en waarge
nomen had. En eigenlijk was ik,
diep in mijn hart, helemaal niet
blij, niet dankbaar over deze
wendinge, die mij, dat begreep
ik wel, klemmender dan ooit
plaatste voor de consequenties
van het insigne dat ik droeg op
de revers van mijn jas, het in
signe van de Nederlands Her
vormde Jeugdraad: het kruis ge
vat in het kerkraam.
Want met geen mogelijkheid
kon ik er mij meer uitredden
met drogredenen (en ik zag wel
in dat dit drogredenen waren),
als: „Het is toch boter aan de
galg gesmeerd. De Duitse jeugd
is al voor 99 pet. naar de haaien
en dat ene procent gaat vandaag
of morgen dezelfde weg."
In kon het niet.
Maar nog, nog had ik de moed
niet, was ik te laf om de conse
quenties te aanvaarden. Zeker,
ik erkende, dat er wel veel
goed in die G.Y.A. was, dat men
aardige resultaten had bereikt.
Maar met twee jaar wat zou er
dan nog van over zijn. En had
die Gallup-poll niet duidelijk aan
getoond dat 60 pet. van de Duit
se jongens en meisjes de club-
en debatavondenbezochten om
dat zij daarin direct of op de
duur, voordeel zagen. Neen, ik
moest nuchter blijven, mij niet
door idealistische Amerikaanse
dames en goedwillende maar och
zo oppervlakkige militairen laten
beïnvloeden.
Had ik niet aan den lijve en
In mijn naaste familie ondervon
den hoe duivels wreed, hoe in
tens gemeen en demonisch vals
juist jonge mensen konden zijn,
als ze door de Nazi-geest waren
verpest Hadden ze niet hem
vermoord, neergeschpten als een
schurftige hond, die mij het lief
ste, het waardevolste was. Voel,
de ik niet nog alle dagen en
vooral elke avond het gemis
branden en schrijnen?
Omdat ik niet wilde.
Zeker, haten mocht ik niet,
dat wist ik wel, dat zei mij mijn
christelijke traditie. Maar tradi
tie doorbreken, en een daad te
stellen, het getuigenis van deze
avond als een fakkel in mij te
laten branden en brandende te
houden, op gevaar af van mij te
schroeien? Neen, dat kon ik
niet, dat wilde ik niet.
En pas veel later, toen ik al
lang in Nederland terug was,
drongen de volle consequenties
in al hun zwaarte tot mij door.
Pas toen wist ik, niet alleen dat
mijn houding tot nu toe geheel
verkeerd was geweest, maar ook
dat ik daar niet mee klaar was,
doch met de daad had te tonen,
dat ik veranderd was.
Waarom zo persoonlijk?
En nu zal men mij misschien
vragen waarom ik deze zaken zo
zeer subjectief, of zoals iemand
het noemde zo zeer „van binnen
uit" heb geschreven. Vind ik mij
zelf ,mijn eigen ervaring dan zo
belangrijk? Misschien wel, dat
zou geen wonder zijn. Maar toch,
daar ben ik van overtuigd, was
het niet mijn enige, mijn voor
naamste bedoeling om eigen ver
meende importantie naar voren
te brengen.
Dat was iets geheel anders. Ik
weet dat ieder Nederlander, en
vooral wij jongeren, weliswaar
met dit probleem zitten, maar
aan de andere kant zekere weer
standen hebben te overwinnen.
Wij zijn hard geworden in de
oorlog, keihard. En wij willen
niet graag door sentimentaliteit
in dezelfde fout vervallen als on
ze voorgangers van 19141918.
En toch moet het gesprek ge
opend worden, met haat en
wraak komen wij er met.
Juist daarom is het dat ik, als
jong Nederlander, die zo gtaag
ernst wil maken met het „Chris
ten zijn", eerlijk en ronduit ge
zegd heb hoe moeilijk het mij
viel: en hoe ik toeh gedwongen
werd om de consequenties van
dat „christen zijn" te aanvaar
den, ook en in de eerste plaats
ten opzichte van onze vroegere
vijanden.
Ik hoop nu van ganser harte
dat velen door deze artikelen
gaan nadenken. En dan twijfel
ik aan de uitslag niet. Die komt
van God, daarvan ben ik ten
volle overtuigd.
En nu!
En nu? Ja, wat nu. Een daad
moet volgen, dat kan niet an
ders. Die zal moeilijk zijn, maar
uitblijven kan die daad niet.
Ook hierover heb ik nagedacht
en gecorrespondeerd. Het Ame
rikaanse opperbevel heeft mij
volle medewerking toegezegd.
En daarom is het dat ik een
dringend beroep doe op alle
Duits sprekende jonge Nederlan
ders. Verklaar je bereid om te
corresponderen met een jonge
Duitser. Geef mij jullie adres op
en ik geef het door naar Frank
furt. Meer vraag ik niet, alleen
jullie adres, met vermelding van
leeftijd en godsdienst. Doe het
liefst in verenigingsverband. Stel
dit onderwerp aan de orde op
C.J.M.V., J.V. of M.V.. maar ook
op de sportvereniging, de schaak
club, de roeivereniging of de
damclub. En geef mij dan collec
tief de adressen.
Maar vooral, doe het niet over
haast Denk over deze dingen
na. Weet, dat jullie een moei
lijke, soms ondankbare taak mis
schien wacht. Het zal heus niet
gemakkelijk zijn om tot klaar
heid met jezelf te komen. Je
brief moet eerlijk zijn, niet sen
timenteel liefelijk, maar ook niet
niet ressentimenten van haat
en wraak. Je brief zal Christelijk
moeten zijn, niet door vrome
woorden, maar doortrokken van
'een Christelijke geest.
Jongens en meisjes, ik vraag
het met de meeste ernst en de
vurigste aandrang: Denk hier
over na. Vraag je af wat Chris
tus van je vraagt. En wees dan
ook volkomen eerlijk. Durf de
consequenties van je denken aan.
Ben je dan tot de slotsom ge
komen dat je moet mee doen, dat
je niet langer van verre mag
blijven staan, welnu geef dan de
gevraagde gegevens op aan de
redactie van de krant. Meer niet.
Zet op de enveloppe of brief
kaart: Rekenschap. En dan zal
ik onverwijld voor doorzending
naar Duitsland zorgen.
Doch nog eens, handel niet
overhaast. Denk door over dit
probleem. En vooral, bidt om een
oplossing. Bidt het „Onze Va
der" en vraag je dan af of je
eerlijk durft mee te bidden.
„Vergeef ons onze schulden, ge
lijk ook wij vergeven onze schul
denaren".
R. K. H.
o
De plannen voor Walcheren.
Wegomlegging bij Nieuw en St. Joosland.
Het is weer al enige maanden geleden, dat wij in een serie
artikelen de hoofdpunten weergaven van het rapport, dat door
de Snelcommissie Walcheren werd uitgebracht omtrent de recon
structie van het geïnundeerde deel van het eiland en de duin
gebieden.
Dit rapport is bij de betrokken Walcherse gemeentebesturen
onderwerp van bespreldng geweest en een aantal daarvan heeft
bezwaren geopperd of verlangens en wensen by Ged. Staten ken
baar gemaakt.
De hoofdzaak van deze bezwaren en verlangens laten wij hier
onder volgen en kiezen daartoe de alfabetische volgorde der
dorpen.
Aagtekerke heeft weinig op- volg waarvan drie goede ver-
merkingen. Het wordt slechts als keersaders over Walcheren zou-
bezwaar geacht, dat enige be- den ontstaan.
staande, verharde, wegen als b.v. Het gem. bestuur van Koude-
de Oude Wegeling zouden worden kerke fs van meening, dat door
opgeheven. de voorgestelde plannen, om uit
In het duingebied van Bigge- i te gaan boven een kleine platte-
kerke is een golfterrein ontwor- landsgemeente met agrarisch ka-
Feuilleton.
door H. Louren.se,
Dat alles is nu achter de rug.
Z'n besluit staat vast. Hij zal,
zo nodig, vandaag naar het kan
toor gaan, ook al weet hij daar
Francien alleen. En als ze dit
wil, zal hij haar z'n besluit mee
delen, zonder zichzelf te sparen.
En dan in het vervolg geen
praatjes meer, zoals de laatste
tijd gewoonte was, alleen over
zakelijke dingen spreken.
Toch weifelt hij even, als hij
tegen het middaguur, zich ge
noodzaakt ziet haar op 't kantoor
op te zoeken.
Als hij de deurkruk in de
hand houdt, beveelt hij zichzelf:
Alleen zakelijke aangelegen
heden, geen praatje maken, en
Francien zo min mogelijk aan
zien. Verder zo gauw mogelijk
het kantoor verlaten."
Dat een mensenhart vol is
van arglistigheid, weet Siem
uit het Woord van Jeremia. Dat
z'n eigen hart geen haar beter
is, ondervindt hij zodra hij de
kantoordeur opent.
Alleen het lachende gezicht
van Francien al, dat bij z'n bin
nenkomen bovendien nog met
een vlammend rood overtrekt,
doet hem al z'n voornemens
vergeten. Inplaats van binnen
enkele seconden weer te ver
pen van circa 60 ha. Daardoor
gaat echter een flink stuk goede
landbouwgrond verloren, zodat 't
gemeentebestuur volstrekt geen
prijs stelt op een dergelijk ter
rein. Er blijkt echter voor het
golfterrein een andere liefhebher
te zijn, n.l. Domburg, waar op het
eigen voorin, golfterrein nog vele
bunkers staan en men gaarne ln
de duinen tussen Domburg en
Vrouwenpolder een nieuw terrein
zag aangelegd.
Grijpskerke stelt veel prijs op
een fietspad naast de weg Mid-
delburg-Grijpskerke, waaruit vele
bochten zullen verdwijnen en die
4% meter breed zal worden. In
genomen met de plannen betref
fende een nieuwe Noordweg tus
sen M'burg en Serooskerke (een
z.g. „snelweg") Is het gemeente
bestuur van Grijpskerke niet.
Liever zag men een dergelijke
weg over het dorp lopen, als ge-
rakter door de ontwikkeling van
het badleven, vrijwel verloren
gaat. Er is weliswaar een ter
rein voor stichting van zomerwo
ningen aangewezen, maar zelfs
op voldoende afstand van de
drinkwaterleiding mogen geen
pensions worden gesticht. Met een
nader voor te schrijven beplanting
en oppervlakte van de grond
wordt geen algemeen belang ge
schaad, doch integendeel 'n fraai
geheel verkregen na aansluiting
op het aan te leggen recreatiege
bied. Handhaving van de water-
winplaats wordt betreurd, vooral
omdat de kwaliteit van 't water
uitgesproken slecht is. Gehoopt
Wordt op levering van water van
Oranjezon of Ossendreeht. Voorts
wordt de voorkeur gegeven aan
een verbreding van de bestaande
traverse door de dorpskom en
niet aan een traverse voor de
verbinding Middelburg en Vlissln-
gen-Koudekerke min of meer bul
ten de kom. Nog andere wensen
zijn: gebied voor zomerwoning-
bouw meer zuidelijk en i.v.m. het
belangrijk lnterloeaal karakter,
transformatie ln de weg Koude-
kerke-Hoogelande-Grijpskerke in
een tertiaire.
Meliskerke zou gaarne zien, dat
de tussen deze plaats en Grijps
kerke door het lage gedeelte ge
projecteerde weg niet werd uitge
voerd, maar dat een zodanige
wending werd aangebracht, dat
hij op de bestaande weg hij Ma-
riekerke uitkomt. Een tweede
wens is, dat de nieuwe weg tussen
Meliskerke en Biggekerke zo
spoedig mogelijk wordt aanbe
steed l.v.m. het uitbreidingsplan.
Ook in Middelburg bestaan
bezwaren tegen de plannen.
Het voornaamste is wel dat
tegen de nieuwe rijksweg, die als
een weg jtussen Brabant en Z.
Vlaanderen ls geprojecteerd en
zodanig zou komen te liggen, dat
gevaar bestaat, dat Walcheren
en niet ln 't minst Middelburg
daarvan in zeer geringe mate zal
profiteren. Het wordt wenselijk
geacht een nieuwe weg (die bo
vendien dan 4 km korter zal zijn)
meer westelijk en langs de spoor
lijn M'burg-Vllssingen te leggen.
Mede l.v.m. de moeilijke verbin
ding vanuit M'burg wordt de aan
leg van een vliegveld in de Z.-
Waterlng als een bezwaar gevoeld
Aanleg op het ingepolderde Sloe
(Oost) wordt doelmatiger geacht.
Voorts zijn er bezwaren gerezen
tegen de ontworpen uitvalsweg
naar Serooskerke, die uit stede-
bouwkundige, aesthetlsche en fi
nanciële motieven onverantwoord
en bovendien niet nodig wordt ge
acht.
De omleiding van de Rijksweg
rond Nieuw- en St. Joosland
staat vast. Het nieuwe wegge
deelte zal ongeveer bij het huls
van de heer Verlare met een
flauwe bocht naar rechts afbui
gen en bij café „de Rode Leeuw"
de oude weg kruisen. Het gem.
bestuur hoopt slechts, dat spoedig
met de uitvoering wordt begon
nen, mede l.v.m. de gevaarlijke
verkeerssituatie in de kom van
het dorp.
De opvatting der Roemeense
regering over een mogelijk huwe
lijk' van de 26-jarige Roemeense
Koning Michael en Prinses Anne
van Bourbon Parma zal bij mon
de van Graaf Dimitri, hofmaar
schalk, aan de Koning kenbaar
worden gemaakt. Vandaag zal
Michael hierover confereren.
In Venezuela hebben „de eerste
democratische verkiezingen sinds
de stichting van het land in 1830"
plaats gehad. Alle personen boven
de achttien jaar bezaten het kies
recht en volgens de reeds binnen
gekomen berichten, hebben de 18
duizend kiezers druk gestemd.
De Italiaanse eerste minister,
de Gasperi, heeft medegedeeld,
dat de door hem gevoerde bespre
kingen ter verbreding van de ba
sis zijner regering gunstig zijn
verlopen, aldus de Zwitserse radio
omroep.
De socialistische (minderheids)
partij en de republikeinse partij
hebben aan de coalitie deelgeno
men. Beide zullen een viee-pre-
mier aanwijzen.
Lord R. J. S. Rayleigh, de Brit
se geleerde, die vooral bekendheid
heeft verworven door zijn onder
zoekingen op het gebied van heli
um en radium, is op 72-jarige
leeftijd overleden.
Mevrouw Roosevelt, die de af
gelopen tien dagen te Genève de
commissie voor de rechten van de
mens heeft voorgezeten, heeft de
vrees geuit, dat de Amerikanen
hét vertrouwen verliezen in de
kracht van hun democratie om
aan de moeilijkheden het hoofd te
bieden.
Jkvr. Wttewaal van Stoetwegen
Overbevolkte cellen - Onvoldoende luchttoevoer.
VEROORDEEL ik u tot veertien maanden gevangenisstraf"
De lezer vouwt de krant toe. Zo, veertien maandenvalt
eigenlijk nog mee. Verder verspilt hij geen gedachte aan het feit,
dat met deze woorden een normaal vrouwenleven wordt afgebro
ken voor lange tijd. De gevangenis, dat is een koude instelling,
waar je in een eenzame cel zit en overdag zakjes moet plakken'
of iets dergelijks. Verder leef je op Staatskostener worden
zelfs wei eens grapjes gemaakt over „het gevang".
Maar hoe moet die brave burger opschrikken, wanneer 'hij ver
neemt, dat bp de Rijks-begrotingsbehandeling het Tweede Kamer
lid Jkvr. Wttewaal van Stoetwegen de minister van Justitie heeft
geïnterpelleerd over de „ten hemel schreiende toestanden in de
Rotterdamse vrouwengevangenis
Dat kon hij niet wetenen nu wordt de zaak het over
denken waard.
Men kan het de krantenlezers
niet ten euvel duiden, schrijft de
„Rotterdammer", dat zij zich, na
het kennisnemen van een uitge
sproken vonnis niet gaan verdie
pen in het lot, dat de veroordeel
de wacht. Men neemt aan, dat
het uitzitten van de straf zo hu
maan mogelijk wordt toegepast
en dat de „voorwereldlijke toe
standen", welke ooit mogen heb
ben geheerst, toch allang zijn
verdwenen.
Inderdaad zijn deze eertijds
niet voorgekomen in Nederlands
enige specifieke vrouwengevan
genis, welke is ingericht in een
vleugel van de Rotterdamse ge
vangenis. Maar ten tijde van de
bezetting zijn alle geldende be
palingen op vrijwel ieder terrein
met de voeten getreden en het
zijn de gevolgen hiervan, die
thans een onhoudbare toestand
hebben geschapen in de vrou
wengevangenis.
Duitse allure.
De Duitsers letten er niet op,
of deze gevangenis uitsluitend
bestemd was voor veroordeelden,
die een flinke straf moesten uit
zitten, ze stopten „iedereen er
maar in". Na de bevrijding, toen
er een onverantwoordelijk groot
aantal Nederlanders, verdacht
van politieke onzuiverheid, col
laboratie e.d. is opgepakt, werden
ook deze mensen nu maar in de
gevangenissen gepropt en verder
in kampen.
Hieruit is de toestand ontstaan,
dat nu ook preventief-gedetineer-
den, dus verdachten, die op be
handeling van hun zaak moeten
wachten, in de gevangenissen,
welke reglementair waren inge
richt op verblijf van gestraften,
werden ondergebracht. Uiteraard
was hiervoor geen ruimte, en zo
kon het gebeuren, dat in cellen
voor één persoon meer gevange
nen moesten worden gestopt.
In de vrouwengevangenis werd
het eerst recht een wanhopige
toestand, toen in de afgelopen
zomer vanwege het Directoraat-
generaal Bijzondere Rechtsple
ging 86 in voorarrest zittende
vrouwen „voorlopig", in afwach
ting van de behandeling harer
zaak, uit Seheveningen ook nog
naar Rotterdam werden gebracht.
Jkvr. Wttewaal van Stoetwe
gen heeft in gezelschap van de
heer J. O. Donker, advocaat-fis
eaal te Rotterdam, in de afge
lopen maanden tweemaal de ge
vangenis bezocht en daar ver
schrikkelijke toestanden aange
troffen. Zeven of acht vrouwen
waren ondergebracht in cellen
voor drie, en in kleine cellen
voot één persoon huisden er drie.
Dat wil zeggen, dat er één vrouw
op de beschikbare krib kan sla
penen en twee op matrassen op
de grond moeten liggen. Ia de
cellen voor drie personen is de
ligging des nachts al even on
voldoende, terwijl er overdag nog
een werktafel in staat en de zes
of zeven vrouwen daaraan moe
ten werken.
Daarbij Z!Ï" er ramen, die niet
open kunnen en ventilatoren, die
telkens moeten worden doorge
prikt. De luchtgeiegenheid is ten
enen male onvoldoende.
De fout.
De president van de Rotter
damse Rechtbank, Mr H. de Bie,
gaf deze feiten volmondig toe.
Mr de Bie verklaarde echter, dat
de directeur van de gevangenis,
noch het college van Regenten in
deze enig verwijt treft.
Met manco moet worden ge
zocht in félt, dat de Bijzondere
Rechtspleging niet door de ge
weldige massa zaken van poli
tieke delinquenten kan heen ko
men.
Het zijn de vijf procureurs
generaal, die spoed achter de za
ken moeten zetten of wel de
preventief-gedetineerde vrouwen
op andere plaatsen onderbrengen.
Uitstekend leent zich hiertoe het
kamp „De Hoefslag", waar de
86 naar Rotterdam gebrachte
vrouwen ook vandaan komen.
Behalve de benarde verblijven
merkte Mr de Bie als onverant
woordelijk euvel aan, dat het
fnuikend is wanneer gevonnisten
en zij, die nog in onzekerheid
verkeren, over het komende von
nis, tezamen opgesloten zitten.
In een gevangenis van veroor
deelden weet ieder waar hij of zij
aan toe is en daar heerst een ze
kere rust van voldongen feiten.
Maar preventieve delinquenten
zijn vol onrust en brengen die
sfeer in heel de gevangenis.
Bovendien acht Mr de Bie het
absoluut verkeerd, politieke en
criminele delinquenten (intussen
zien de laatsten zeer op de eer
sten neer) tezamen te brengen.
Voegt men hierbij nog het feit,
dat het niet alleen ten opzichte
van. de hygiëne, maar ook gees
telijke en morele overwegingeii
volkomen afkeurenswaardig is,
gevangenen in zulke kleine ruim
ten tezamen te brengen, dan is
hiermede voldoende toegelicht,
dat de toestanden in de Rotter
damse vrouwengevangenis „ten
hemel schreiend" zijn.
Thans heeft de minister, na de
rede van Jkvr. Wttewaal van
Stoetwegen, toegezegd, zelf te
zullen komen kijken.
De directeur heeft besloten,
geen enkele „speciale maatregel"
te treffen voor deze ontvangst,
opdat minister van Maarseveen
de toestand van a tot z zal kun
nen zien.
Radar registreer-apparaat
Door gebruik van Radar kan
men thans precies vaststellen
hoeveel toestellen ingeschakeld
zijn op een bepaald radio pro
gramma.' Dr Peter C. Goldmark,
uitvinder van het kleuren tele
visie systeem van de Columbia
Broadcasting System heeft een
methode ontwikkeld waardoor
elk ontvangtoestel dat met een
bepaald instrument is uitgerust
een „echo" golf terugzendt naar
den zender, waarop het is afge
schakeld.
Bq dit systeem wordt hetzelf
de principe toegepast waardoor
in de oorlog door middel van ra
darecho werd vastgesteld dat
vliegmachines in aantocht wa
ren. De nieuwe methode werkt
zó zuiver dat het aantal luiste
raars onmiddellijk precies kan
worden vastgesteld, waardoor een
nieuwe methode is geschapen om
het juiste aantal luisteraars te
bepalen. Zelfs zo sterk, dat de
tekens op een electronisch be
diende speciale band van minuut
tot minuut aangeven of een ont
vangst-toestel wel of niet is in
geschakeld.
„Stoffen" uit papier.
Wanneer in de toekomst de
huidige papierschaarste tot het
verleden zal behoren, zullen bëd-
delakens, deurmaten, wasbare
handdoeken en diverse omhulsels
voor natte voorwerpen, welke uit
waterproefpapier wordenver
vaardigd, hun intrede op de
markt doen. Dit papier, aan de
ontwikkeling waarvan tijdens den
oorlog werd gewerkt door het
Amerikaanse Nationale Bureau
voor Stafkaarten, teneinde kaar
ten geschikt te maken voor ge
bruik onder alle weersomstandig
heden, is buitengewoon sterk,
eenvoudig door de toevoeging
van hars als bindmiddel aan de
gewone houtpulp voor de papier
fabricage.
Relaas uit Russische zóne.
(Eigen berichtgeving.)
De Belgische luchtvaart
maatschappij „Sabena" heeft
het plan een lijn te openen van
Antwerpen naar Straatsburg.
In Pensylvanlë is een twee-
motorig legervliegtuig neerge
stort. Drie personen zijn gedood,
terwijl de andere inzittenden met
hun parachutes uit het vliegtuig
gesprongen zouden zijn.
Te Le Havre is de aanhanger
van de „Rassemblement du
Peuple Francais", Pierre tot
burgemeester gekozen. In de ge
meenteraad hebben 15 commu
nisten en 15 aanhangers van de
Gaulle zitting.
trekken, blijft hij er een groot
kwartier.
Gelukkig is de kantoorruimte
vanuit de werkplaats niet te
overzien.
In dat geval zou het perso
neel wel wat te praten gehad
hebben, en met reden!
•Want in deze vluchtige ogen
blikken worden beloften voor
het leven gegeven en bezegeld!
Maar als Siem de kantoordeur
achter zich toetrekt, verduistert
de felle zonnebrand van z'n ge
luk.
Hij realiseert zich, dat hierop
een vervolg moet komen, en
dat zal zich moeten afspelen in
de woning van zijn patroon. Het
ergste is, dat hij daarbij Fran
cien niet terzij kan staan. On
danks haar optimisme, voorziet
hij moeilijke ogenblikken voor
haar.
Haar vader zal misschien de
minste bezwaren hebben, maar
haar moeder zal niet zo gemak
kelijk te winnen zijn. Van haar
kant kan zelfs sterke tegen
stand verwacht worden. En ze
heeft grote invloed op haar
man.
Mogelijk drijft ze het zover,
dat Siem z'n biezen kan pak
ken. Och, dat telt hij het zwaar
ste niet. Francien krijgt dit al
les alleen te verwerken!
Peinzend daalt hjj de trap, die
naar de werkplaats voert, af.
Niet dan met de grootste moeite,
weet hij het verdere van de dag
z'n aandacht op het werk te
concentreren.
Na werktijd, zoekt hij, met
een wat bezwaard hart, weer
het kantoor op, om de zaak nog
eens met Francien te bespre
ken.
Zij tracht z'n bezwaren weg
te lachen.
„Och, jongen, ik weet immers
veel te goed, hoe vader over
jou denkt! Ik ben haast zeker
van zijn toestemming. En moe
der? Wel, als we vader een-'
maal mee hebben, dan komt dat
ook best in orde. Dan kan ze
toch niet blijven weigeren!"
Lachend jrijkt ze naar hem
op, terwijl hij tegen het buïeau
geleund staat.
Siem durft geen bezwaren
meer te opperen. Hij is bang
haar geluk met één slag te ver
nietigen, en dat wil hij haar
sparen. Ze is zo hoopvol.
Maar hij houdt zijn mening,
en die kan hjj moeilijk verber
gen.
„Ben jij altijd zo jnoeilijk te
overtuigen, Siem? Dat heb ik
nooit geweten."
De blijde glimlach op ffear
gezicht maakt plaats voor een
ernstiger trek, en wat schuchter
vervolgt ze: „Ga jij dan je weg
geheel alleen, zonder al wat je
leven beroert aan God voor te
leggen?"
Met neergeslagen ogen wacht
ze op het antwoord.
Vermoedt ze niet, welk een
storm deze eenvoudige woorden
bij Siem ontketenen? Want ze
ontroeren Siem, tot het diepst
van z'n ziel.
Dat is het dus, wat haar zo
zeker doet zjjn.
Ze heeft gebeden hierom.
En hij?
Hij heeft gebeden om het te
gengestelde!
Wel een heel groot verschil!
Siem weet zo gauw geen
woorden te vinden.
Francien kijkt naar hem op.
„Nou, zeg eens wat? Heb ik
me zó in je vergist?"
Siem begrijpt, dat hij spre
ken moet.
Liever zou hij er nu het zwij
gen maar toe doen, maar ze
wil een duidelijk antwoord.
Wel, dan moet het. Ook, al zou
hij er alles door verliezen, wat
hij deze dag gewonnen heeft.
Hij trekt een stoel bij, en
gaat schuin naast haar zitten.
„Dat weet je wel beter, Fran
cien! Ik heb ook gebeden, maar
niet zoals jij denkt."
Het spreken valt hem moei
lijk. Hij zwijgt even, om zijn
woorden te schikken. Dan ver
volgt hij: „Eerst wel, eerst heb
ik gevraagd, of God de hinder
paal die tussen ons staat wilde
wegnemen. Maar ik meende,
dat dit louter egoïsme van me
was. Ik zocht alleen 't goede
voor me zelf zonder aan ande
ren, bijvoorbeeld jouw ouders
te denken. Daarom heb ik later
gevraagd om wegneming van
m'n zondig verlangen. En ik
ben nog niet zeker, dat ik ver
keerd gezien heb."
Hij steekt hulpeloos de beide
handen omhoog.
„Kan ik anders, Francien?"
(Wordt vervolgd.)
De algemene situatie in de Russisphe zóne van
Duitsland verslechtert »met de dag. In plaats van
een verbetering, welke men thans meer dan twee
en een half jaar na het beëindigen van de oorlog
redelijkerwijs gesproken zou kunnen verwachten,
wordt de toestand er integendeel al maar ongun
stiger.
We hadden over deze kwestie een interessant onderhoud met
een Nederlander, die eerst enkele dagen uit de Russische zóne
is teruggekeerd. Deze man, die volkomen tot oordelen bevoegd
is, en er een officieuze functie vervulde, vertelde ons o.m. dat hij
meende één der laatste Nederlanders te zijn, die nóg vrij een
voudig uit de Russische zóne zouden terug keren, aangezien er
binnenkort verscherpte maatregelen zullen worden uitgevaardigd
om 'het verkeer tussen de Russische zóne en de rest van Europa
nog meer te beperken, zo mogelijk geheel onmogelijk te maken.
winter of uiterlijk in het a.s.
voorjaar een z.g. volksreferen
dum zullen organiseren om
Om begrijpelijke redenen zijn
er de Russische bezetters in het
geheel niet op gesteld, dat rei
zigers of vluchtelingen bijdra
gen tot het bekend worden van
de ware toestanden, want die
zijn zo schrijnend, dat ze het
daglicht niet kunnen dragen.
Hoe slecht het er is is het best
te illustreren door een vergelij
king. Even slecht als de^ Duit
sers het in de Engelse zóne in
verhouding tot Nederland, even
slecht hebben het de Duitsers in
de Sowjetzóne in verhouding
tot de Britse zóne. De bevolking
meent in alle lagen, dat de Rus
sen zich totaal niet voor hun
interesseren, als ze niet mee
werken in het kader van de
S.E.D. Vandaar dat ook de le-
vensmiddelenvoorziening voor de
leden van deze partij belangrijk
beter is dan die voor de rest
vap de bevolking. „Men laat ons
rustig sterven van honger alsr
we niet-communistisch gezind
zijn." In maanden ziet men geen
aardappelen. De gehele vetvoor-
ziening bestaat uitander
halve haring per tien dagen.
Weliswaar heeft men officieel
recht op 6 ons vlees of twee ons
kaas of 2 ons vis, doch aange
zien er nimmer vlees en kaas te
krijgen is en het gehele vis-
assortiment uit haring bestaat,
is er geen andere keuze. De
weinige boter, die er nog is
wordt naar Zweden geëxpor
teerd, dat betaalt instaal,
waardoor de Duitse zware in
dustrie, die de oorlog overleefd
heeft en niet ontmanteld is met
Duitse arbeiders, Zweeds staal
en Russische leiders, oorlogs
tuig fabriceren voor Moscou.
Onder hoogspanning wordt er
in de fabrieken dag en nacht
gewerkt
De gehele Duitse bevolking
in dit gebied is er van ovcr-
voor de buitenwereld een mo
tief te hebben Oost-Duitsland
uit te roepen tot een Sovjet
republiek. Ook buitenlandse
waarnemers krijgen uit tal van
kleine gebeurtenissen de over
tuiging, dat de Russen een der
gelijk plan in voorbereiding
hebben.
De deportaties nemen ontstel
lende vormen aan. Enerzijds
geschiedtdit door hele bevol
kingsmassa's over te planten.
Vrijwel alle Duitsers uit Oost-
Pruisen zijn gedeporteerd naar
andere streken in Rusland; het
gebied is thans uitsluitend be
volkt door Russen. Blijkens
berichten van vluchtelingen ge
schiedt hetzelfde in de Oost-
zeestaten: Letland, Estland en
Lithauen. Meer dan de helft
der oorspronkelijke bevolking is
naar Siberië vervoerd. De meer
derheid der bevolking bestaat
ook in deze Oostzeestaten uit
Russen, vooral Tartaren.
Ook in de Sowjet-zóne van
Duitsland neemt het aantal
Duitsers door grote sterfte, de
portatie en spoorloze verdwij
ning hand over hand af, terwijl
zich steeds meer Russen in deze
gebieden komen vestigen.
Vooral de laatste maanden
hebben de deportaties ontstel
lende vormen aangenomen.
Telkens weer krijgen de plaat
selijke overheden opdracht grote
aantallen werkkrachten te leve
ren voor de oorlogsindustrie of
de uraniummijnen. Het doet in
dit verband weinig ter zake of
men ingenieur, klompenmaker
of kantoorbediende is, want de
Russen beschikken over per
fecte methodes om niet werk
willigen werken te leren.
v..v w w Razzia's worden bij voor
tuig d, dat" de Bussen nog deze keur des nachts uitgevoerd. De
bevolking leeft bierdoor in per
manente angst.
De enorme sterfte door onder
voeding wordt wellicht het best
geïllustreerd door hetgeen een
pastpor uit een kleine parochie
in de Sowjet-zóne aan onze
zegsman mededeelde. Zijn paro
chie bestaat uit slechts 500 zie
len. Niet minder dan 20 per
cent van zijn parochie is in één
jaar tijds gestorven. Enige maan
den terug bereikte men een re
cord-sterftecijfer, doordat er en
kele weken achtereen gemiddeld
5 personen stierven. Thans is de
toestand nog zoverre verslech
terd, dat 5 overleden per week
(op deze 500 personen) geen uit
zondering meer is. Dit aantal
begint vrij normaal te worden.
De morele verwildering is
ontstellend. Veie Russische mi
litairen nemen wat zij wensen.
Hier tegenover staat evenwel,
dat de bevolkingspolitiek in
Rusland er op gericht is om de
bevolkingstoename - zo groot
mogelijk te maken. Algemeen
trekken de Duitsers hieruit de
conclusie, dat him lot de Rus
sen in geen enkel opzicht in
teresseert zo lang zij niet volle
dig in het communistische voet
spoor lopen.
De bevolking is in de gehele
Sovjet-zóne volkomen apatisch
en wanhopiger dan ooit. Men
heeft slechts één hoop: een
nieuwe oorlog, tijdens welke de
Amerikanen en Engelsen de
Russen zullen verdrijven. Van
zelfsprekend krijgt- men hiet!
slechts een uiterst eenzijdige
(communistische) voorlichting!
Des te opmerkelijker is het, dat
de Duitsers in de Sowjet-zóne
uit deze voorlichting juist een
nieuwe oorlog menen te moéten
concluderen. Het mag ons tot
lering strekken!
Super D.T.T.
Van „Thiopos 3422", de nieuw
ste binding van de American
Cynamid Company op het gebied
van gifpoeder, wordt verklaard
dht het 5 tot 25 keer doeltref
fend is als DDT .uitsluitend van
invloed op dé insecten waartegen
het wordt gebruikt, doch volko
men onschadelijk voor de land
bouwproducten of derzelver ver
bruikers. Geen enkele soort in
secten bleek bestand te zijn te
gen het nieuwe insectenpoeder
en het wordt speciaal aanbevo
len voor de verdelging van fruit
en groentenplagen. Dit middel
dat in 1948 op commerciële
schaal zal worden vervaardigd
voor bespuiting en bestuiving,
heeft men gedurende het afge
lopen jaar beproefd op alle voor
naamste oogsten van ruim 40
staten.