Wij en de Duitse Jeugd. „Ten hemel schreiende toestanden in Rotterdamse vrouwengevangenis." Wordt Oost-DuitsEand spoedig Sowjet-Republiek? DURF CHRISTEN ZIJN! Middelburg wil aan de Rijksweg liggen. Cjf&wQHViWt strijd Bevolking sterft in versneld tempo af. mumÊnammmmm Rekenschap DL „Sergeant Moriarti beeft wel heel vriendelijke dingen gezegd", aldus zei een meisje van een jaar of zestien op het betoog van de vriendelijke sergeant, waarover ik in mijn vorige artikel schreef, „het ia alleen maar jammer voor hem dat zgn verhaal allerminst klopt met de werkelijkheid. Wfl zijn helemaal niet zulke „lieve .broeders" als hjj denkt. De geschiedenis staat vol bewijzen van bet tegendeel. Wjj laten ons maar al te graag leiden door een handig iemand die ons in vuur weet te brengen en ons dan tot de dwaaste en gevaarlijkste experimenten weet te verleiden. Als wij dan later tot bezinning komen is het te laat en zitten niet alleen wjj, maar zit de gehele wereld met de gebakken peren. Als ik één ding van de Amerikanen heb geleerd dan is het wel dit, dat het finaal font is om iemand te dwingen je eigen stand punt te delen." En zij was niet de enige die er zo over dacht. Hoort u maar wat een jongen van 18 jaar, oorlogsinvalide, er van zei: „De sergeant zal het wel goed bedoelen, daar twijfel ik niet aan. Maar wat hij beweerde is bijna even gevaarlijk als wat Hitier deed. Hij probeert ons in slaap te sassen met allerlei mooie, lieve woordjes, maar dat is nu net wat wij allerminst kunnen gebruiken. Waakzaam moeten wjj zjjn en zelf ons verstand gebruiken, een eigen oordeel vormen. Anders komen wij nooit uit de ellende en blijven wij een gevaar voor de rest van Europa". Bent u nog niet tevreden? Luistert u dan tenslotte nog naar die andere jongen, een boom van een kerel, ongeveer 17 jaar: „Zeer zeker, heeft de ■preker gelijk als hij zegt dat wjj jongeren tot 18 jaar niet aan, sprakeljjk gesteld kunnen worden voor de voorbije oorlog. Maar ik geef de jongeren van Frankrijk, België en Holland bijv. vol ledig gelijk als ze ons niet zonder meer vertrouwen of accepteren als gelijkwaardige vrienden. Daarvoor hebben zij te veel te diep geleden van Duitse barbarij". Dit nu is een kleine bloem- le7;ng van wat ik op die avond te noren kreeg op de German Youth Activities-avond. En ik wil wel eerlijk toegeven, dat ik aanvankelijk verbijsterd was. Immers dit was volkomen in strijd met, niet alleen wat ik mij in Nederland reeds gesuggereerd had te zullen vinden, maar ook in absolute tegenstelling tot wat Ik tot dusver gezien en waarge nomen had. En eigenlijk was ik, diep in mijn hart, helemaal niet blij, niet dankbaar over deze wendinge, die mij, dat begreep ik wel, klemmender dan ooit plaatste voor de consequenties van het insigne dat ik droeg op de revers van mijn jas, het in signe van de Nederlands Her vormde Jeugdraad: het kruis ge vat in het kerkraam. Want met geen mogelijkheid kon ik er mij meer uitredden met drogredenen (en ik zag wel in dat dit drogredenen waren), als: „Het is toch boter aan de galg gesmeerd. De Duitse jeugd is al voor 99 pet. naar de haaien en dat ene procent gaat vandaag of morgen dezelfde weg." In kon het niet. Maar nog, nog had ik de moed niet, was ik te laf om de conse quenties te aanvaarden. Zeker, ik erkende, dat er wel veel goed in die G.Y.A. was, dat men aardige resultaten had bereikt. Maar met twee jaar wat zou er dan nog van over zijn. En had die Gallup-poll niet duidelijk aan getoond dat 60 pet. van de Duit se jongens en meisjes de club- en debatavondenbezochten om dat zij daarin direct of op de duur, voordeel zagen. Neen, ik moest nuchter blijven, mij niet door idealistische Amerikaanse dames en goedwillende maar och zo oppervlakkige militairen laten beïnvloeden. Had ik niet aan den lijve en In mijn naaste familie ondervon den hoe duivels wreed, hoe in tens gemeen en demonisch vals juist jonge mensen konden zijn, als ze door de Nazi-geest waren verpest Hadden ze niet hem vermoord, neergeschpten als een schurftige hond, die mij het lief ste, het waardevolste was. Voel, de ik niet nog alle dagen en vooral elke avond het gemis branden en schrijnen? Omdat ik niet wilde. Zeker, haten mocht ik niet, dat wist ik wel, dat zei mij mijn christelijke traditie. Maar tradi tie doorbreken, en een daad te stellen, het getuigenis van deze avond als een fakkel in mij te laten branden en brandende te houden, op gevaar af van mij te schroeien? Neen, dat kon ik niet, dat wilde ik niet. En pas veel later, toen ik al lang in Nederland terug was, drongen de volle consequenties in al hun zwaarte tot mij door. Pas toen wist ik, niet alleen dat mijn houding tot nu toe geheel verkeerd was geweest, maar ook dat ik daar niet mee klaar was, doch met de daad had te tonen, dat ik veranderd was. Waarom zo persoonlijk? En nu zal men mij misschien vragen waarom ik deze zaken zo zeer subjectief, of zoals iemand het noemde zo zeer „van binnen uit" heb geschreven. Vind ik mij zelf ,mijn eigen ervaring dan zo belangrijk? Misschien wel, dat zou geen wonder zijn. Maar toch, daar ben ik van overtuigd, was het niet mijn enige, mijn voor naamste bedoeling om eigen ver meende importantie naar voren te brengen. Dat was iets geheel anders. Ik weet dat ieder Nederlander, en vooral wij jongeren, weliswaar met dit probleem zitten, maar aan de andere kant zekere weer standen hebben te overwinnen. Wij zijn hard geworden in de oorlog, keihard. En wij willen niet graag door sentimentaliteit in dezelfde fout vervallen als on ze voorgangers van 19141918. En toch moet het gesprek ge opend worden, met haat en wraak komen wij er met. Juist daarom is het dat ik, als jong Nederlander, die zo gtaag ernst wil maken met het „Chris ten zijn", eerlijk en ronduit ge zegd heb hoe moeilijk het mij viel: en hoe ik toeh gedwongen werd om de consequenties van dat „christen zijn" te aanvaar den, ook en in de eerste plaats ten opzichte van onze vroegere vijanden. Ik hoop nu van ganser harte dat velen door deze artikelen gaan nadenken. En dan twijfel ik aan de uitslag niet. Die komt van God, daarvan ben ik ten volle overtuigd. En nu! En nu? Ja, wat nu. Een daad moet volgen, dat kan niet an ders. Die zal moeilijk zijn, maar uitblijven kan die daad niet. Ook hierover heb ik nagedacht en gecorrespondeerd. Het Ame rikaanse opperbevel heeft mij volle medewerking toegezegd. En daarom is het dat ik een dringend beroep doe op alle Duits sprekende jonge Nederlan ders. Verklaar je bereid om te corresponderen met een jonge Duitser. Geef mij jullie adres op en ik geef het door naar Frank furt. Meer vraag ik niet, alleen jullie adres, met vermelding van leeftijd en godsdienst. Doe het liefst in verenigingsverband. Stel dit onderwerp aan de orde op C.J.M.V., J.V. of M.V.. maar ook op de sportvereniging, de schaak club, de roeivereniging of de damclub. En geef mij dan collec tief de adressen. Maar vooral, doe het niet over haast Denk over deze dingen na. Weet, dat jullie een moei lijke, soms ondankbare taak mis schien wacht. Het zal heus niet gemakkelijk zijn om tot klaar heid met jezelf te komen. Je brief moet eerlijk zijn, niet sen timenteel liefelijk, maar ook niet niet ressentimenten van haat en wraak. Je brief zal Christelijk moeten zijn, niet door vrome woorden, maar doortrokken van 'een Christelijke geest. Jongens en meisjes, ik vraag het met de meeste ernst en de vurigste aandrang: Denk hier over na. Vraag je af wat Chris tus van je vraagt. En wees dan ook volkomen eerlijk. Durf de consequenties van je denken aan. Ben je dan tot de slotsom ge komen dat je moet mee doen, dat je niet langer van verre mag blijven staan, welnu geef dan de gevraagde gegevens op aan de redactie van de krant. Meer niet. Zet op de enveloppe of brief kaart: Rekenschap. En dan zal ik onverwijld voor doorzending naar Duitsland zorgen. Doch nog eens, handel niet overhaast. Denk door over dit probleem. En vooral, bidt om een oplossing. Bidt het „Onze Va der" en vraag je dan af of je eerlijk durft mee te bidden. „Vergeef ons onze schulden, ge lijk ook wij vergeven onze schul denaren". R. K. H. o De plannen voor Walcheren. Wegomlegging bij Nieuw en St. Joosland. Het is weer al enige maanden geleden, dat wij in een serie artikelen de hoofdpunten weergaven van het rapport, dat door de Snelcommissie Walcheren werd uitgebracht omtrent de recon structie van het geïnundeerde deel van het eiland en de duin gebieden. Dit rapport is bij de betrokken Walcherse gemeentebesturen onderwerp van bespreldng geweest en een aantal daarvan heeft bezwaren geopperd of verlangens en wensen by Ged. Staten ken baar gemaakt. De hoofdzaak van deze bezwaren en verlangens laten wij hier onder volgen en kiezen daartoe de alfabetische volgorde der dorpen. Aagtekerke heeft weinig op- volg waarvan drie goede ver- merkingen. Het wordt slechts als keersaders over Walcheren zou- bezwaar geacht, dat enige be- den ontstaan. staande, verharde, wegen als b.v. Het gem. bestuur van Koude- de Oude Wegeling zouden worden kerke fs van meening, dat door opgeheven. de voorgestelde plannen, om uit In het duingebied van Bigge- i te gaan boven een kleine platte- kerke is een golfterrein ontwor- landsgemeente met agrarisch ka- Feuilleton. door H. Louren.se, Dat alles is nu achter de rug. Z'n besluit staat vast. Hij zal, zo nodig, vandaag naar het kan toor gaan, ook al weet hij daar Francien alleen. En als ze dit wil, zal hij haar z'n besluit mee delen, zonder zichzelf te sparen. En dan in het vervolg geen praatjes meer, zoals de laatste tijd gewoonte was, alleen over zakelijke dingen spreken. Toch weifelt hij even, als hij tegen het middaguur, zich ge noodzaakt ziet haar op 't kantoor op te zoeken. Als hij de deurkruk in de hand houdt, beveelt hij zichzelf: Alleen zakelijke aangelegen heden, geen praatje maken, en Francien zo min mogelijk aan zien. Verder zo gauw mogelijk het kantoor verlaten." Dat een mensenhart vol is van arglistigheid, weet Siem uit het Woord van Jeremia. Dat z'n eigen hart geen haar beter is, ondervindt hij zodra hij de kantoordeur opent. Alleen het lachende gezicht van Francien al, dat bij z'n bin nenkomen bovendien nog met een vlammend rood overtrekt, doet hem al z'n voornemens vergeten. Inplaats van binnen enkele seconden weer te ver pen van circa 60 ha. Daardoor gaat echter een flink stuk goede landbouwgrond verloren, zodat 't gemeentebestuur volstrekt geen prijs stelt op een dergelijk ter rein. Er blijkt echter voor het golfterrein een andere liefhebher te zijn, n.l. Domburg, waar op het eigen voorin, golfterrein nog vele bunkers staan en men gaarne ln de duinen tussen Domburg en Vrouwenpolder een nieuw terrein zag aangelegd. Grijpskerke stelt veel prijs op een fietspad naast de weg Mid- delburg-Grijpskerke, waaruit vele bochten zullen verdwijnen en die 4% meter breed zal worden. In genomen met de plannen betref fende een nieuwe Noordweg tus sen M'burg en Serooskerke (een z.g. „snelweg") Is het gemeente bestuur van Grijpskerke niet. Liever zag men een dergelijke weg over het dorp lopen, als ge- rakter door de ontwikkeling van het badleven, vrijwel verloren gaat. Er is weliswaar een ter rein voor stichting van zomerwo ningen aangewezen, maar zelfs op voldoende afstand van de drinkwaterleiding mogen geen pensions worden gesticht. Met een nader voor te schrijven beplanting en oppervlakte van de grond wordt geen algemeen belang ge schaad, doch integendeel 'n fraai geheel verkregen na aansluiting op het aan te leggen recreatiege bied. Handhaving van de water- winplaats wordt betreurd, vooral omdat de kwaliteit van 't water uitgesproken slecht is. Gehoopt Wordt op levering van water van Oranjezon of Ossendreeht. Voorts wordt de voorkeur gegeven aan een verbreding van de bestaande traverse door de dorpskom en niet aan een traverse voor de verbinding Middelburg en Vlissln- gen-Koudekerke min of meer bul ten de kom. Nog andere wensen zijn: gebied voor zomerwoning- bouw meer zuidelijk en i.v.m. het belangrijk lnterloeaal karakter, transformatie ln de weg Koude- kerke-Hoogelande-Grijpskerke in een tertiaire. Meliskerke zou gaarne zien, dat de tussen deze plaats en Grijps kerke door het lage gedeelte ge projecteerde weg niet werd uitge voerd, maar dat een zodanige wending werd aangebracht, dat hij op de bestaande weg hij Ma- riekerke uitkomt. Een tweede wens is, dat de nieuwe weg tussen Meliskerke en Biggekerke zo spoedig mogelijk wordt aanbe steed l.v.m. het uitbreidingsplan. Ook in Middelburg bestaan bezwaren tegen de plannen. Het voornaamste is wel dat tegen de nieuwe rijksweg, die als een weg jtussen Brabant en Z. Vlaanderen ls geprojecteerd en zodanig zou komen te liggen, dat gevaar bestaat, dat Walcheren en niet ln 't minst Middelburg daarvan in zeer geringe mate zal profiteren. Het wordt wenselijk geacht een nieuwe weg (die bo vendien dan 4 km korter zal zijn) meer westelijk en langs de spoor lijn M'burg-Vllssingen te leggen. Mede l.v.m. de moeilijke verbin ding vanuit M'burg wordt de aan leg van een vliegveld in de Z.- Waterlng als een bezwaar gevoeld Aanleg op het ingepolderde Sloe (Oost) wordt doelmatiger geacht. Voorts zijn er bezwaren gerezen tegen de ontworpen uitvalsweg naar Serooskerke, die uit stede- bouwkundige, aesthetlsche en fi nanciële motieven onverantwoord en bovendien niet nodig wordt ge acht. De omleiding van de Rijksweg rond Nieuw- en St. Joosland staat vast. Het nieuwe wegge deelte zal ongeveer bij het huls van de heer Verlare met een flauwe bocht naar rechts afbui gen en bij café „de Rode Leeuw" de oude weg kruisen. Het gem. bestuur hoopt slechts, dat spoedig met de uitvoering wordt begon nen, mede l.v.m. de gevaarlijke verkeerssituatie in de kom van het dorp. De opvatting der Roemeense regering over een mogelijk huwe lijk' van de 26-jarige Roemeense Koning Michael en Prinses Anne van Bourbon Parma zal bij mon de van Graaf Dimitri, hofmaar schalk, aan de Koning kenbaar worden gemaakt. Vandaag zal Michael hierover confereren. In Venezuela hebben „de eerste democratische verkiezingen sinds de stichting van het land in 1830" plaats gehad. Alle personen boven de achttien jaar bezaten het kies recht en volgens de reeds binnen gekomen berichten, hebben de 18 duizend kiezers druk gestemd. De Italiaanse eerste minister, de Gasperi, heeft medegedeeld, dat de door hem gevoerde bespre kingen ter verbreding van de ba sis zijner regering gunstig zijn verlopen, aldus de Zwitserse radio omroep. De socialistische (minderheids) partij en de republikeinse partij hebben aan de coalitie deelgeno men. Beide zullen een viee-pre- mier aanwijzen. Lord R. J. S. Rayleigh, de Brit se geleerde, die vooral bekendheid heeft verworven door zijn onder zoekingen op het gebied van heli um en radium, is op 72-jarige leeftijd overleden. Mevrouw Roosevelt, die de af gelopen tien dagen te Genève de commissie voor de rechten van de mens heeft voorgezeten, heeft de vrees geuit, dat de Amerikanen hét vertrouwen verliezen in de kracht van hun democratie om aan de moeilijkheden het hoofd te bieden. Jkvr. Wttewaal van Stoetwegen Overbevolkte cellen - Onvoldoende luchttoevoer. VEROORDEEL ik u tot veertien maanden gevangenisstraf" De lezer vouwt de krant toe. Zo, veertien maandenvalt eigenlijk nog mee. Verder verspilt hij geen gedachte aan het feit, dat met deze woorden een normaal vrouwenleven wordt afgebro ken voor lange tijd. De gevangenis, dat is een koude instelling, waar je in een eenzame cel zit en overdag zakjes moet plakken' of iets dergelijks. Verder leef je op Staatskostener worden zelfs wei eens grapjes gemaakt over „het gevang". Maar hoe moet die brave burger opschrikken, wanneer 'hij ver neemt, dat bp de Rijks-begrotingsbehandeling het Tweede Kamer lid Jkvr. Wttewaal van Stoetwegen de minister van Justitie heeft geïnterpelleerd over de „ten hemel schreiende toestanden in de Rotterdamse vrouwengevangenis Dat kon hij niet wetenen nu wordt de zaak het over denken waard. Men kan het de krantenlezers niet ten euvel duiden, schrijft de „Rotterdammer", dat zij zich, na het kennisnemen van een uitge sproken vonnis niet gaan verdie pen in het lot, dat de veroordeel de wacht. Men neemt aan, dat het uitzitten van de straf zo hu maan mogelijk wordt toegepast en dat de „voorwereldlijke toe standen", welke ooit mogen heb ben geheerst, toch allang zijn verdwenen. Inderdaad zijn deze eertijds niet voorgekomen in Nederlands enige specifieke vrouwengevan genis, welke is ingericht in een vleugel van de Rotterdamse ge vangenis. Maar ten tijde van de bezetting zijn alle geldende be palingen op vrijwel ieder terrein met de voeten getreden en het zijn de gevolgen hiervan, die thans een onhoudbare toestand hebben geschapen in de vrou wengevangenis. Duitse allure. De Duitsers letten er niet op, of deze gevangenis uitsluitend bestemd was voor veroordeelden, die een flinke straf moesten uit zitten, ze stopten „iedereen er maar in". Na de bevrijding, toen er een onverantwoordelijk groot aantal Nederlanders, verdacht van politieke onzuiverheid, col laboratie e.d. is opgepakt, werden ook deze mensen nu maar in de gevangenissen gepropt en verder in kampen. Hieruit is de toestand ontstaan, dat nu ook preventief-gedetineer- den, dus verdachten, die op be handeling van hun zaak moeten wachten, in de gevangenissen, welke reglementair waren inge richt op verblijf van gestraften, werden ondergebracht. Uiteraard was hiervoor geen ruimte, en zo kon het gebeuren, dat in cellen voor één persoon meer gevange nen moesten worden gestopt. In de vrouwengevangenis werd het eerst recht een wanhopige toestand, toen in de afgelopen zomer vanwege het Directoraat- generaal Bijzondere Rechtsple ging 86 in voorarrest zittende vrouwen „voorlopig", in afwach ting van de behandeling harer zaak, uit Seheveningen ook nog naar Rotterdam werden gebracht. Jkvr. Wttewaal van Stoetwe gen heeft in gezelschap van de heer J. O. Donker, advocaat-fis eaal te Rotterdam, in de afge lopen maanden tweemaal de ge vangenis bezocht en daar ver schrikkelijke toestanden aange troffen. Zeven of acht vrouwen waren ondergebracht in cellen voor drie, en in kleine cellen voot één persoon huisden er drie. Dat wil zeggen, dat er één vrouw op de beschikbare krib kan sla penen en twee op matrassen op de grond moeten liggen. Ia de cellen voor drie personen is de ligging des nachts al even on voldoende, terwijl er overdag nog een werktafel in staat en de zes of zeven vrouwen daaraan moe ten werken. Daarbij Z!Ï" er ramen, die niet open kunnen en ventilatoren, die telkens moeten worden doorge prikt. De luchtgeiegenheid is ten enen male onvoldoende. De fout. De president van de Rotter damse Rechtbank, Mr H. de Bie, gaf deze feiten volmondig toe. Mr de Bie verklaarde echter, dat de directeur van de gevangenis, noch het college van Regenten in deze enig verwijt treft. Met manco moet worden ge zocht in félt, dat de Bijzondere Rechtspleging niet door de ge weldige massa zaken van poli tieke delinquenten kan heen ko men. Het zijn de vijf procureurs generaal, die spoed achter de za ken moeten zetten of wel de preventief-gedetineerde vrouwen op andere plaatsen onderbrengen. Uitstekend leent zich hiertoe het kamp „De Hoefslag", waar de 86 naar Rotterdam gebrachte vrouwen ook vandaan komen. Behalve de benarde verblijven merkte Mr de Bie als onverant woordelijk euvel aan, dat het fnuikend is wanneer gevonnisten en zij, die nog in onzekerheid verkeren, over het komende von nis, tezamen opgesloten zitten. In een gevangenis van veroor deelden weet ieder waar hij of zij aan toe is en daar heerst een ze kere rust van voldongen feiten. Maar preventieve delinquenten zijn vol onrust en brengen die sfeer in heel de gevangenis. Bovendien acht Mr de Bie het absoluut verkeerd, politieke en criminele delinquenten (intussen zien de laatsten zeer op de eer sten neer) tezamen te brengen. Voegt men hierbij nog het feit, dat het niet alleen ten opzichte van. de hygiëne, maar ook gees telijke en morele overwegingeii volkomen afkeurenswaardig is, gevangenen in zulke kleine ruim ten tezamen te brengen, dan is hiermede voldoende toegelicht, dat de toestanden in de Rotter damse vrouwengevangenis „ten hemel schreiend" zijn. Thans heeft de minister, na de rede van Jkvr. Wttewaal van Stoetwegen, toegezegd, zelf te zullen komen kijken. De directeur heeft besloten, geen enkele „speciale maatregel" te treffen voor deze ontvangst, opdat minister van Maarseveen de toestand van a tot z zal kun nen zien. Radar registreer-apparaat Door gebruik van Radar kan men thans precies vaststellen hoeveel toestellen ingeschakeld zijn op een bepaald radio pro gramma.' Dr Peter C. Goldmark, uitvinder van het kleuren tele visie systeem van de Columbia Broadcasting System heeft een methode ontwikkeld waardoor elk ontvangtoestel dat met een bepaald instrument is uitgerust een „echo" golf terugzendt naar den zender, waarop het is afge schakeld. Bq dit systeem wordt hetzelf de principe toegepast waardoor in de oorlog door middel van ra darecho werd vastgesteld dat vliegmachines in aantocht wa ren. De nieuwe methode werkt zó zuiver dat het aantal luiste raars onmiddellijk precies kan worden vastgesteld, waardoor een nieuwe methode is geschapen om het juiste aantal luisteraars te bepalen. Zelfs zo sterk, dat de tekens op een electronisch be diende speciale band van minuut tot minuut aangeven of een ont vangst-toestel wel of niet is in geschakeld. „Stoffen" uit papier. Wanneer in de toekomst de huidige papierschaarste tot het verleden zal behoren, zullen bëd- delakens, deurmaten, wasbare handdoeken en diverse omhulsels voor natte voorwerpen, welke uit waterproefpapier wordenver vaardigd, hun intrede op de markt doen. Dit papier, aan de ontwikkeling waarvan tijdens den oorlog werd gewerkt door het Amerikaanse Nationale Bureau voor Stafkaarten, teneinde kaar ten geschikt te maken voor ge bruik onder alle weersomstandig heden, is buitengewoon sterk, eenvoudig door de toevoeging van hars als bindmiddel aan de gewone houtpulp voor de papier fabricage. Relaas uit Russische zóne. (Eigen berichtgeving.) De Belgische luchtvaart maatschappij „Sabena" heeft het plan een lijn te openen van Antwerpen naar Straatsburg. In Pensylvanlë is een twee- motorig legervliegtuig neerge stort. Drie personen zijn gedood, terwijl de andere inzittenden met hun parachutes uit het vliegtuig gesprongen zouden zijn. Te Le Havre is de aanhanger van de „Rassemblement du Peuple Francais", Pierre tot burgemeester gekozen. In de ge meenteraad hebben 15 commu nisten en 15 aanhangers van de Gaulle zitting. trekken, blijft hij er een groot kwartier. Gelukkig is de kantoorruimte vanuit de werkplaats niet te overzien. In dat geval zou het perso neel wel wat te praten gehad hebben, en met reden! •Want in deze vluchtige ogen blikken worden beloften voor het leven gegeven en bezegeld! Maar als Siem de kantoordeur achter zich toetrekt, verduistert de felle zonnebrand van z'n ge luk. Hij realiseert zich, dat hierop een vervolg moet komen, en dat zal zich moeten afspelen in de woning van zijn patroon. Het ergste is, dat hij daarbij Fran cien niet terzij kan staan. On danks haar optimisme, voorziet hij moeilijke ogenblikken voor haar. Haar vader zal misschien de minste bezwaren hebben, maar haar moeder zal niet zo gemak kelijk te winnen zijn. Van haar kant kan zelfs sterke tegen stand verwacht worden. En ze heeft grote invloed op haar man. Mogelijk drijft ze het zover, dat Siem z'n biezen kan pak ken. Och, dat telt hij het zwaar ste niet. Francien krijgt dit al les alleen te verwerken! Peinzend daalt hjj de trap, die naar de werkplaats voert, af. Niet dan met de grootste moeite, weet hij het verdere van de dag z'n aandacht op het werk te concentreren. Na werktijd, zoekt hij, met een wat bezwaard hart, weer het kantoor op, om de zaak nog eens met Francien te bespre ken. Zij tracht z'n bezwaren weg te lachen. „Och, jongen, ik weet immers veel te goed, hoe vader over jou denkt! Ik ben haast zeker van zijn toestemming. En moe der? Wel, als we vader een-' maal mee hebben, dan komt dat ook best in orde. Dan kan ze toch niet blijven weigeren!" Lachend jrijkt ze naar hem op, terwijl hij tegen het buïeau geleund staat. Siem durft geen bezwaren meer te opperen. Hij is bang haar geluk met één slag te ver nietigen, en dat wil hij haar sparen. Ze is zo hoopvol. Maar hij houdt zijn mening, en die kan hjj moeilijk verber gen. „Ben jij altijd zo jnoeilijk te overtuigen, Siem? Dat heb ik nooit geweten." De blijde glimlach op ffear gezicht maakt plaats voor een ernstiger trek, en wat schuchter vervolgt ze: „Ga jij dan je weg geheel alleen, zonder al wat je leven beroert aan God voor te leggen?" Met neergeslagen ogen wacht ze op het antwoord. Vermoedt ze niet, welk een storm deze eenvoudige woorden bij Siem ontketenen? Want ze ontroeren Siem, tot het diepst van z'n ziel. Dat is het dus, wat haar zo zeker doet zjjn. Ze heeft gebeden hierom. En hij? Hij heeft gebeden om het te gengestelde! Wel een heel groot verschil! Siem weet zo gauw geen woorden te vinden. Francien kijkt naar hem op. „Nou, zeg eens wat? Heb ik me zó in je vergist?" Siem begrijpt, dat hij spre ken moet. Liever zou hij er nu het zwij gen maar toe doen, maar ze wil een duidelijk antwoord. Wel, dan moet het. Ook, al zou hij er alles door verliezen, wat hij deze dag gewonnen heeft. Hij trekt een stoel bij, en gaat schuin naast haar zitten. „Dat weet je wel beter, Fran cien! Ik heb ook gebeden, maar niet zoals jij denkt." Het spreken valt hem moei lijk. Hij zwijgt even, om zijn woorden te schikken. Dan ver volgt hij: „Eerst wel, eerst heb ik gevraagd, of God de hinder paal die tussen ons staat wilde wegnemen. Maar ik meende, dat dit louter egoïsme van me was. Ik zocht alleen 't goede voor me zelf zonder aan ande ren, bijvoorbeeld jouw ouders te denken. Daarom heb ik later gevraagd om wegneming van m'n zondig verlangen. En ik ben nog niet zeker, dat ik ver keerd gezien heb." Hij steekt hulpeloos de beide handen omhoog. „Kan ik anders, Francien?" (Wordt vervolgd.) De algemene situatie in de Russisphe zóne van Duitsland verslechtert »met de dag. In plaats van een verbetering, welke men thans meer dan twee en een half jaar na het beëindigen van de oorlog redelijkerwijs gesproken zou kunnen verwachten, wordt de toestand er integendeel al maar ongun stiger. We hadden over deze kwestie een interessant onderhoud met een Nederlander, die eerst enkele dagen uit de Russische zóne is teruggekeerd. Deze man, die volkomen tot oordelen bevoegd is, en er een officieuze functie vervulde, vertelde ons o.m. dat hij meende één der laatste Nederlanders te zijn, die nóg vrij een voudig uit de Russische zóne zouden terug keren, aangezien er binnenkort verscherpte maatregelen zullen worden uitgevaardigd om 'het verkeer tussen de Russische zóne en de rest van Europa nog meer te beperken, zo mogelijk geheel onmogelijk te maken. winter of uiterlijk in het a.s. voorjaar een z.g. volksreferen dum zullen organiseren om Om begrijpelijke redenen zijn er de Russische bezetters in het geheel niet op gesteld, dat rei zigers of vluchtelingen bijdra gen tot het bekend worden van de ware toestanden, want die zijn zo schrijnend, dat ze het daglicht niet kunnen dragen. Hoe slecht het er is is het best te illustreren door een vergelij king. Even slecht als de^ Duit sers het in de Engelse zóne in verhouding tot Nederland, even slecht hebben het de Duitsers in de Sowjetzóne in verhouding tot de Britse zóne. De bevolking meent in alle lagen, dat de Rus sen zich totaal niet voor hun interesseren, als ze niet mee werken in het kader van de S.E.D. Vandaar dat ook de le- vensmiddelenvoorziening voor de leden van deze partij belangrijk beter is dan die voor de rest vap de bevolking. „Men laat ons rustig sterven van honger alsr we niet-communistisch gezind zijn." In maanden ziet men geen aardappelen. De gehele vetvoor- ziening bestaat uitander halve haring per tien dagen. Weliswaar heeft men officieel recht op 6 ons vlees of twee ons kaas of 2 ons vis, doch aange zien er nimmer vlees en kaas te krijgen is en het gehele vis- assortiment uit haring bestaat, is er geen andere keuze. De weinige boter, die er nog is wordt naar Zweden geëxpor teerd, dat betaalt instaal, waardoor de Duitse zware in dustrie, die de oorlog overleefd heeft en niet ontmanteld is met Duitse arbeiders, Zweeds staal en Russische leiders, oorlogs tuig fabriceren voor Moscou. Onder hoogspanning wordt er in de fabrieken dag en nacht gewerkt De gehele Duitse bevolking in dit gebied is er van ovcr- voor de buitenwereld een mo tief te hebben Oost-Duitsland uit te roepen tot een Sovjet republiek. Ook buitenlandse waarnemers krijgen uit tal van kleine gebeurtenissen de over tuiging, dat de Russen een der gelijk plan in voorbereiding hebben. De deportaties nemen ontstel lende vormen aan. Enerzijds geschiedtdit door hele bevol kingsmassa's over te planten. Vrijwel alle Duitsers uit Oost- Pruisen zijn gedeporteerd naar andere streken in Rusland; het gebied is thans uitsluitend be volkt door Russen. Blijkens berichten van vluchtelingen ge schiedt hetzelfde in de Oost- zeestaten: Letland, Estland en Lithauen. Meer dan de helft der oorspronkelijke bevolking is naar Siberië vervoerd. De meer derheid der bevolking bestaat ook in deze Oostzeestaten uit Russen, vooral Tartaren. Ook in de Sowjet-zóne van Duitsland neemt het aantal Duitsers door grote sterfte, de portatie en spoorloze verdwij ning hand over hand af, terwijl zich steeds meer Russen in deze gebieden komen vestigen. Vooral de laatste maanden hebben de deportaties ontstel lende vormen aangenomen. Telkens weer krijgen de plaat selijke overheden opdracht grote aantallen werkkrachten te leve ren voor de oorlogsindustrie of de uraniummijnen. Het doet in dit verband weinig ter zake of men ingenieur, klompenmaker of kantoorbediende is, want de Russen beschikken over per fecte methodes om niet werk willigen werken te leren. v..v w w Razzia's worden bij voor tuig d, dat" de Bussen nog deze keur des nachts uitgevoerd. De bevolking leeft bierdoor in per manente angst. De enorme sterfte door onder voeding wordt wellicht het best geïllustreerd door hetgeen een pastpor uit een kleine parochie in de Sowjet-zóne aan onze zegsman mededeelde. Zijn paro chie bestaat uit slechts 500 zie len. Niet minder dan 20 per cent van zijn parochie is in één jaar tijds gestorven. Enige maan den terug bereikte men een re cord-sterftecijfer, doordat er en kele weken achtereen gemiddeld 5 personen stierven. Thans is de toestand nog zoverre verslech terd, dat 5 overleden per week (op deze 500 personen) geen uit zondering meer is. Dit aantal begint vrij normaal te worden. De morele verwildering is ontstellend. Veie Russische mi litairen nemen wat zij wensen. Hier tegenover staat evenwel, dat de bevolkingspolitiek in Rusland er op gericht is om de bevolkingstoename - zo groot mogelijk te maken. Algemeen trekken de Duitsers hieruit de conclusie, dat him lot de Rus sen in geen enkel opzicht in teresseert zo lang zij niet volle dig in het communistische voet spoor lopen. De bevolking is in de gehele Sovjet-zóne volkomen apatisch en wanhopiger dan ooit. Men heeft slechts één hoop: een nieuwe oorlog, tijdens welke de Amerikanen en Engelsen de Russen zullen verdrijven. Van zelfsprekend krijgt- men hiet! slechts een uiterst eenzijdige (communistische) voorlichting! Des te opmerkelijker is het, dat de Duitsers in de Sowjet-zóne uit deze voorlichting juist een nieuwe oorlog menen te moéten concluderen. Het mag ons tot lering strekken! Super D.T.T. Van „Thiopos 3422", de nieuw ste binding van de American Cynamid Company op het gebied van gifpoeder, wordt verklaard dht het 5 tot 25 keer doeltref fend is als DDT .uitsluitend van invloed op dé insecten waartegen het wordt gebruikt, doch volko men onschadelijk voor de land bouwproducten of derzelver ver bruikers. Geen enkele soort in secten bleek bestand te zijn te gen het nieuwe insectenpoeder en het wordt speciaal aanbevo len voor de verdelging van fruit en groentenplagen. Dit middel dat in 1948 op commerciële schaal zal worden vervaardigd voor bespuiting en bestuiving, heeft men gedurende het afge lopen jaar beproefd op alle voor naamste oogsten van ruim 40 staten.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1947 | | pagina 2