Walcherens herbeplanting heeft een aanvang genomen. 4 November 1947: Historische dag voor Zeeland. Prinses Juliana plantte een boom te Vlissingen. Wie er waren Enthousiaste bevolking van Westkapelle. Telegram van tie Koningin. De plechtigheid te Middelburg. PROTESTANTS CHRISTELIJK BLAD VOOR ZEELAND Prinses Juliana plantte de eerste boom. Uitgave Stichting „Zeeuwseh Dagblad*. Hoofdkantoor: Goes, L. Vorst- *tr. 70, Tel. 2438, Giro 274289. Kantoren: Vlissingen, Walstraat S3, TeL 168; Middelburg, Korte Noordstraat 35, Tel. admini stratie 2009; Telefoon redactie 2347; Terneuzen, Vloos wijkstraat, Telefoon 2052. ZEEUWSCH DAGBLAD Se JAARGANG No. 781) Abonnementsprijs 3.50 p. kwartaal Advertentieprijs 14 cent per m.m. Rubriek Kabouters 5 cent per woord WOENSDAG S NOV. 1947 Hoofdredacteur: R. ZUIDEMA Directeur: JACQ. DE SMIT Met vaste medewerking van: Mr W. F. E. BARON v. d. FELTZ, Middelburg, Dr K. HUIZENGA, Middelburg, Ds J. KARELSE te Goes, Ds R. SLOFSTRA te Vlissingen en Ds W. VROEGINDEWEY te Poortvliet. Op- en ondergang van Zon en Maan. Donderdag: Zon op 7.42 u., onder 17.05 u. Maan op u., onder 15.15 u. Hoogwater te Vlissingen. Donderdag 6 November: 7.19 u. 1.70 m„ 20.18 u. 1.81 m. Ds L. J. C. Visbeek. Door de Vlissingse Oratorium vereniging en de Vlissingse Or kestver. werd o.l. van Jan Kui ler het „Hallelujah" uit Handels Messias uitgevoerd, waarna ds L. J. C. Visbeek in een Engelse toespraak gewaagde van de vreugde en dankbaarheid op deze dag van hen, die uit grote verdrukkingen zijn gekomen en nog een zware taak voor zich hebben. Droefheid is er om de doden, die gevallen zijn. Zij gaven hun leven voor de vrijheid ook van ons dierbaar plekje grond. De worsteling om de Schelde- mond had apocalyptische vor men. Wat uit het vuur was ge red werd door het zeewater ver nield. Nu komt het herstel. Spr. ging nader in op het rijke symbool van de boom. De boom des le vens in het paradijs is het begin en aan het einde staat de boom in het Nieuwe Jeruzalem. Daar tussen ligt onze tijd, waarin de dood het steeds weer schijnt te winnen. De zondeval leert ons, dat wie Gods grenzen verbreekt, steeds weer ten val komt. Vandaag wordt, ons in het planten van een boom een teken gegeven. God geeft ons een nieuwe toekomst. De bomen doen ons denken aan de boom in het Nieuwe Jeruzalem, waarop wij hopen. In gehoorzaamheid aan Jezus Christus, zo besloot spr., mogen wij werken voor een samenleving, welke een teken en voorbeeld moge zijn voor de eeuwige ge meenschap, die God ons heeft be loofd. De herdenkingsdienst werd be sloten met het gezamenlijk zingen van „Mjjn schild ende betrouwen". Zo is dan gisteren, juist in de-week, die de herinneringen aan de zo duur gekochte vrijheid voor Walcheren oproept, een begin gemaakt met de lierbeplanting van dit eiland. Een feestelijk begin, omdat onze dankbaarheid zich moet uiten. Feestelijk, doch met een donkere ondergrond, omdat de gedachte aan het vuur en het water een uitbundig feest niet mogelijk maakte; omdat de zorgen voor het bestaan te groot zijn en dit feest de wrange bijsmaak heeft van een droef verleden, dat de gevolgen nog jaren zal doen gevoelen. Maar trots dit alles (of eigenlijk juist öm dit alles) heeft de Walcherse bevolking zich gisteren feestelijk opgemaakt: de vlaggen wapperden in de Novemberwind uit de ramen der huizen van steden en dorpen; de duizenden mensen, de meesten in hun Zon dagse kleedij, droegen het Oranje op de borst en zij besteedden hun vrije dag om op zoveel mogelijk plaatsen getuige te zijn van wat er gebeurde. Niet alleen van Walcheren zelf, maar ook uit andere provinciedelen waren honderden aanwezig op de plaatsen, De aankomst. In een Dleseltrein arriveer den het Prinselijk paar en de tal rijke buiten- en binnenlandse hoge autoriteiten te Vlissingen, waar zij werden verwelkomd door de Commissaris der Konin gin en mevr. Quarles van Ufford, burgemeester Kolff van Vlissin gen en het bestuur van de stich ting „Nieuw Walcheren". Het dochtertje van de burge meester overhandigde de Prinses een bouquet bloemen, waarna de Koninklijke Hoogheden zich naar de feestelijk versierde wacht kamer begaven. In de St. Jacobskerk. Enige ogenblikken daarna begaf 't hoge gezelschap zich in de klaar staande auto's en reden onder luide toejuichingen van de Vlis singse inwoners door de vlaggen de stad naar de St. Jacobskerk, waar de Prins en de Prinses ontvangen werden door de voor zitter en de secretaris der kerk voogdij, de heren C. Kamermans en J. Mol en de burgemeester van Vlissingen Mr B. Kolff. Omstreeks kwart over elf be gaven de Prinses-Regentes en de Prins, die in generaals-uniform was, onder het zingen van het „'Wilt heden nu treden" zich naar hun plaatsen aan de voet van het spreekgestoelte. Ds J. S. Hartjes. In deze plechtige dienst sprak Ds J. S. Hartjes het eerst. Hij bediende zich van de Franse taal en wees er op, dat Walcheren moest sterven om uiteindelijk te kunnen leven. De hulp en belang stelling voor ons eiland, die wij zo zeer nodig hebben aldus spreker stellen wij buitenge woon op prijs. Vandaag beleeft het eiland een vreugdevolle dag, een dag von be lofte, maar het is ook een dag vol herinneringen. Ds Hartjes schetste de oorlogsjaren, herin nerde speciaal aan de Fransen, die in 1940 op het eiland voch ten. Hij herinnerde aan de onbe schrijfelijke ellende die de harde strijd om Walcheren meebracht. Maar de bevolking van Wal cheren had een goede bondgenoot ln alle ellende. Het geloof, dat hun onoverwinnelijk maakte. Niets kon dit geloof schokken en het vertrouwen op God hield hen in alle moeilijkheden staande. Vandaag echter, aldus Ds Hartjes, gaat de zon weer op over het eiland, dank zij de hulp fan buiten. Blij is het volk nu, ondanks de wonden die het opliep in de strijd waarin uiteindelijk het ge loof triomfeerde. Pastoor H. Snel. Door allen werd vervolgens gezongen „Blijf bij mij, Heer", Plet Broerse begeleidde de zang op het orgel, waarna Pastoor H. Snel uit Middelburg het geluk kig achtte, dat men op deze dag nog enige ogenblikken heeft kunnen reserveren, om onze gedachten omhoog te voeren naar God, de Schepper en Heer van alles wat bestaat en de Gever van alle goede gaven. Mag ik U dan vragen, om ge hoor te geven aan de uitnodi ging van de dichter van één on zer volksliederen: Wilt heden nu treden voor God den Heer, om Hem te bedanken dat wij zelf gespaard zijn, om in een bevrijd land te kunnen leven en werken. Velen missen dat voorrecht, omdat zij hun leven hebben ge offerd, voor onze vrijheid. Hen mogen wij zeker op zulk een dag -niet vergeten. Zij hebben het grootste offer gebracht. Mo ge God hen barmhartig zijn! Walcheren was een mooi eiland. Ueen grootse natuur, maar het had een eigen cachet. Gro tendeels is dit verwoest door het oorlogsgeweld. Vandaag wordt een begin ge maakt met het nieuwe leven, dat zal opbloeien tot een lustoord voor bewoner en bezoeker. Moge met dit nieuwe natuur leven ook de geestelijke opleving gelijke tred houden, want in deze chaotische tijd heeft, even als elders, de Walcherse mens ge leden. Dan pas zullen we het kunnen uitjubelen uit heel ons hart met de Toondichter Handel: „Allelu ja Resurrexit". Het Walcherse Land en het Walcherse Volk is opgestaan tot een rijk en nieuw leven onder Gods zegen. Halle luja. Zo zjj het waar bomen de grond ingingen. Het was enorm druk op Walcheren; tientallen verslaggevers, persfotografen, radioreporters en filmoperateurs uit binnen- en buitenland maakten het begin der herbeplanting mede en zullen door woord en beeld aan de wereld bekend maken wat zij hoorden en zagen. Er werd veel gesproken door officiële personen; wat zij zeiden, vindt men in hoofdzaak hieronder vermeld. In schier alle toespraken werd (hoe kon het ook anders?) gewezen op wat aan deze dag voorafging. De één meer, de ander minder, riep op tot bezinning over het verlies van de duizenden levens, nodig om de overweldiger te doen wijken. Gelukkig is in zeer vele toespraken gewezen op de Schepper, Die de wereld in Zijn hand heeft en Die ook op Walcheren de geschiedenis leidde naar Zijn goddelijk welbehagen. De feestelijkheden op Walcheren droegen een bijzonder karak ter door de aanwezigheid van H. K. H. Prinses-Regentes Juliana en Z. K. H. Prins Bernhard, die op waarlijk grootse wijze» door de bevolking zijn begroet. bevolking grote eerste boom. De tegenwoordigheid van H. K. H. Prinses-Regentes Juliana ver hoogde de feeststemming op Walcheren. Op het Bellamypark. Van de kerk begaven allen zich naar het Bellamypark, dat door de vele vlaggen en de duizenden met oranje getooide mensen een vrolijk aanzien had. Allen ver drongen zich achter het afgezette deel om de vorstelijke personen en de hoge autoriteiten te kunnen zien, die zich naar de tribune be gaven. Door een tweetal kinderen Hans Verhagen en Elsje Jonk, werd de Prinses een bouquet bloe men aangeboden, Lueie Kolff bood mevrouw Attlee een ruiker aan. Verder werden door Jootje Poppe, Maria Visbeek, Hilly Hin- driks Mientje van de Pitte, Lietje de Meij, Nellie van Hese en Ineke van Goudoever aan de dames van de buitenlandse Ambassadeurs bloemen aangeboden. De Marinierskapel die plaats genomen had op de muziektent, speelde het Wilhelmus. De heer J. L. Verhagen. De voorzitter van de Stichting „Nieuw Walcheren", de heer J. L. Verhagen verwelkomde de hoge gasten, in het bijzon der Prinses Juliana en Prins Bernhard, waarbij hij nog de wens uitsprak, dat de redenen, welke H. M. de Koningin verhin derden gevolg te geven aan haar oorspronkelijk voornemen deze dag ook op Walcheren aanwezig te zijn, spoedig tot het verleden zullen behoren. Ook voor bet prachtige ge schenk van de Koningin voor de herbeplanting van Westkapelle uitte de heer Verhagen namens de Walcherse dankbaarheid. I Na ook de leden van de Ned. regering verwelkomd te hebben, richtte de heer Verhagen zich in het Engels tot Mr Attlee, wiens aanwezigheid hij zag als een blijk van belangstelling van de En gelse regering voor het wel en wee van Walcheren. Spr. herin nerde daarbij aan de ontvangst van Mr Attlee te Vlissingen in het voorjaar van 1945, toen het geweld van de Noordzee de stad nog bedreigde. De zee, die vijand èn vriend van deze lage landen is werd verslagen, maar de strijd werd op een ander front voort gezet. Nog zijn de sporen van het oorlogsgeweld niet uitgewist. En- gelands zonen bevochten onze vrijheid, aan ons is de taak de reconstructie tot stand te bren gen. Na de ambassadeurs en gezan ten van Engeland, Frankrijk, Ca nada, België en Noorwegen te hebben begroet, herinnerde de heer Verhagen aan de diepere betekenis van deze Boomplant- dag: het geborgen land her bouwd en herbeplant, waarna hij tenslotte de Franse ambassadeur, monsieur Jean Rivière uitnodigde zijn toespraak te houden. De Franse ambassadeur. Zijne Excel. Jean Rivière am bassadeur van Frankrijk be schouwde het als een voorrecht op deze plaats het woord »te mogen nemen. Hij bracht ln herinnering de 10e Mei 1940, toen afdelingen van het 7e Franse leger zich te Vlissingen ontscheepten om het Nederlandse volk te helpen ln de strijd tegen de onverwachte aan valler. Na verwoede gevechten op Walcheren en Zuid-Beveland en ln de omgeving van Bergen op Zoom moesten de Franse soldaten op 16 Mei echter de strijd staken. De ln deze gevechten gevallen Franse soldaten hebben ln Kapelle een laatste rustplaats gevonden. Zij streden voor vrijheid en hun offer is niet vergeefs geweest, evenmin als het offer van de geallieerde vrienden. De ambassadeur wenste zijn vertrouwen uit te drukken in de toekomst van ons land, die tast baar gesymboliseerd wordt door deze aanplanting. Meer dan ooit kan het Zeeuwse devies Luctor et Emergo op ge heel Nederland van toepassing zijn. Namens de Franse regering en het Franse volk, deed de heer Ri vière zijn welgemeende gelukwen sen toekomen. Burgemeester Mr B. Kolff. De burgemeester van Vlissin gen Mr B. Kolff herdacht allen die in de strijd om Walcheren hun leven hebben verloren. Spreker wees er in het in 't Frans gestelde gedeelte van zijn toespraak op, dat geen plek zo geschikt is om de gevallen Franse soldaten te eren als juist Walcheren, waar deze militairen debarkeerden op 13 Mei 1940 in de haven van Vlissingen. Voor de burgers van Vlissingen zal de zorg voor de graven van de ge vallen Fransen steeds een dier bare plicht blijven. Ook tot het vierde commando, dat op de 1ste November 1944 als eerste in Vlissingen landde, behoorden vele Fransen. Vlissin- gens bevolking hoopt volgend jaar haar deel te kunnen bijdra gen in de oprichting van het mo nument voor de gevallenen van dit commando. Wanneer nu H. K. H. Prinses Juliana de eerste boom in Vlis singen zal planten, doet zij dit ter nagedachtenis van alle geval lenen der geallieerden, van het binnenlands verzet en van de burgers die door 's vijands hand of door zijn toedoen zijn geval len. Hun offer is voor ons een aansporing tot het herbouwen van een gelukkige samenleving, zoals zij die gedroomd hebben. De burgemeester dankte allen die hebben bijgedragen tot het herstel van Vlissingens beplan ting, speciaal ook het Prinselijk Paar en de leden van de regering voor hun aanwezigheid en voor de bijdrage, welke de regering in de kosten heeft willen geven. Vlissingen is in de loop van de eeuwen vele malen door oor log geteisterd, maar op deze dag heeft men 't gevoel niet in de steek gelaten te worden. En het is zich er van bewust, dat het daarnaast ook op eigen kracht moet vertrouwen, gedachtig aan het oude woord „God helpt de genen, die zich zelve helpen". Ten slotte verzocht burgemees Onder luide toejuichingen van de duizendkoppige menigte droe gen enkele kinderen de eerste boom, die weer in Walcheren ge plant zou worden naar de daar voor bestemde plaats, waar de Prinses met een schopje, dat haar door een meisje overhandigd werd, aarde op de wortelen gooide. Met de boom werd een oorkon de, waarop deze gebeurtenis staat verhaalt, ingegraven. Vervolgens werden in het Bellamypark bomen geplant door de Franse ambassa deur, de Belgische oud-minister J. Hoste, gen. maj. E. Hakewell Smith, B. en W. van Vlissingen en de illegaliteit, terwijl het bestuur van „Nieuw Walcheren" één boom plantte voor de heer Jan Pot te Slikkerveer, die ln het bezit is van „plantbewijs no. 1", Eén voor één reden daarna de auto's voor, waarin de gasten plaats namen en vertrokken naar Westkapelle. Naast een groot aantal an dere buiten- en binnenlandse officiële gasten waren aanwe zig, het Prinselijk Paar met leden van de hofhouding, de minister-president van Groot- Brittannië, Mr Clement Attlee en mevrouw Attlee; Dr L. J. M. Beel; Sir Nevlle Bland, Brits ambassadeur ln Neder land; Mr C. G. W. H. Baron van Boetzelaer van Oosterhout, minister van Buitenlandse Za ken; Mr Dr P. J. Witteman, minister van Binnenlandse Za ken; L. Neher, minister van Wederopbouw en Volkshuis vesting; S. L. Mansholt, minis ter van Landbouw, Visserij en Voedselvoorziening; Jean Ri vière, Franse ambassadeur in Nederland; Leon C. Nemry, Belgische ambassadeur in Ne derland; P. Dupuy, Canadese gezant in Nederland; Jens Bull, Noorse gezant in Neder land; J. Hoste, oud-minister van België; R. A. D. Brooks, luitenant-generaal bij de Brit se marine; luitenant-admiraal C. E. L. Helfrich, opperbevel hebber Ned. zeestrijdkraehten It. gen. Mr Kruis, chef gen. staf; gen. maj. E. Hakewell Smith, bevrijder van Walche ren; brigadier L. B. D. Burns, van de 52nd Lowland Division; Air Marshall Sir Allen Lees, voorm. comm. luchtstrijd krachten boven Walcheren cap.t P. Marty, vert. Franse strijdkrachten; Col. de Rome, vert. Canadese strijdkrachten; maj. J. Cassart, vert. Belgische strijdkrachten; kap. R. Hauge, vert. Noorse strijdkrachten; Ir F. Q. den Hollander, presi dent-directeur van de Neder landse Spoorwegen; Prof. Ir. P. Ph. Jansen, leider droog making Walcheren en Jhr Mr J. W. Quarles van Ufford, Commissaris der Koningin in Zeeland. Aan de voet van de vuur toren ln het begin der Zuidstraat verwelkomde de burgem. van Westkapelle, Jhr Mr A. F. C. de Casembroot, de hoge gasten en boden de meisjes Mlnderhoud de Prinses bloemen aan. De burgemeester van Westkapelle. Burgemeester de Casembroot herinnerde aan een uitspraak van een Westkappelaar, dat op Walcheren de jaargetijden alleen merkbaar zijn aan de verande ring van temperatuur. Fris groen in het voorjaar of fraaie tinten in de herfst ontbreken. De Walchenaar, die buiten zijn eiland komt, wordt telkens weer getroffen door de schoonheid der natuur, welke hier verloren ging. Daarom zijn wij, aldus de bur gemeester, H. M. de Koningin bijzonder dankbaar voor het bos, dat zij Westkapelle heeft willen schenken en het Prinselijk paar voor zijn hoge tegenwoordigheid bij het begin der herbeplanting. Daarbij herinnerde spr. aan de wijze, waarop ruim twee jaar ge leden door Prinses Juliana aan de jeugd van Westkapelle speel goed werd geschonken. Zich in het Engels tot Mr Att lee richtende, herinnerde de bur gemeester aan diens bezoek aan Walcheren op 10 Maart 1945 en aan de hulp, welke daarna van Engeland uit in versterkte mate geboden werd. Ook herdacht jhr de Casembroot allen, die bij de geallieerde landingen het offer van hun leven brachten, terwijl hij zeide bijzonder dankbaar te zijn omdat de bomen van de Britse Navy juist in Westkapelle geplant zullen worden. Ten slotte dankte spr. Dr Beel en de overige Nederlandse minis ters voor hunne tegenwoordig heid en vroeg hij de voortdurende steun van de Regering voor de bevolking welke zo zwaar is ge troffen. Het Westkapels Dameskoor o.l. v. de heer P. H. de Rooy zong enige liederen. De Commissaris der Konin gin las gisterenmiddag aan het begin van zijn toespraak op het Seisbolwerk het volgende, des morgens door hem ontvan gen telegram van H. M. de Ko ningin voor: „Leef op déze gedenkwaar dige dag met u allen zeer mede en betreur bijzonder, niet te hebben kunnen komen". Clement Attlee, de Britse minis ter-president, die gisteren op Wal cheren bomen geplant heeft. Attlee. Vervolgens kwam de premier -van Groot-Brittannië, Mr Clement Attlee, aan het woord. Deze sprak er zijn blijdschap over uit, deze dag op Walcheren aanwezig te mogen zijn bij het begin der her beplanting, waarin hij een sym bool zag van een opmerkelijk her stel na de bezetting door de Duit sers. Hij herinnerde aan zijn be zoek in Maart 1945, toen hij per dukw over Walcheren reisde en men hem vertelde, vast van plan te zijn de dijken nog voor de win ter te sluiten. En dat is door de grote geestkracht der Nederland se bevolking ook gelukt. Na de goede betrekkingen en de vriend schap tussen de beide volken te hebben gememoreerd en de na druk te hebben gelegd op de be ter Kolff de Prinses te willen langrijke mijlpaal naar herstel op overgaan tot het planten van de deze dag, sprak hij als zfln mening uit, dat herstelwerk alleen dan succesvol kan zijn, wanneer allen samenwerken. Walcheren heeft vele bomen verloren, maar de vrij heidsboom ln Nederland ls nooit gestorven en in de strijd voor een vredige wereld ligt de grote sa menwerking tussen het Engelse en het Nederlandse volk. Mr Attlee's toespraak werd ge volgd door het spelen van het En gelse volkslied. Dr Beel. Onze minister-president, Dr L. J. M. Beel, die vervolgens het woord voerde, noemde de hoge en veelzijdige belangstelling voor Walcheren op deze dag verdiend. Voor het bijzondere offer, dat de bevolking ook hier moest brengen, Verdient zij de dank van het ge hele volk. De belangstelling is ook verdiend, omdat Walcheren ln het herstel voorging. De energie, die hier aan de dag is gelegd, wilde spr .een voorbeeld voor het gehele land noemen. De weg van bevrij ding naar herstel ls zeer moeilijk, doch ons volk bewandelt die met energie en zelfbeheersing. Wal cheren. vormt ln ons land niet slechts een stuk van de wederop bouw, doch is er het symbool van. In het bezoek van de Prinses en Prins wilde spr. een demonstratie van de nationale eenheid zien en hij gaf uitdrukking aan de erken telijkheid van ons volk, dat zij deze dag bijzonder staan achter hen, die zo zwaar hebben geleden. Dr Beel dankte Attlee en in hem Groot-Brittannië voor alles, wat dit land deed voor de bevrijding van Europa. Hij wees erop, dat de strijd tegen het water in Neder land eeuwenoud is, doch dat Zee land steeds is voorgedaan in die strijd. Daarvan getuigt het Zeeuwse wapen. Doch dit keer kon Zeeland het niet alleen: de Britse vrienden moesten te hulp komen. Het herstel op Walcheren is nog niet geëindigd, maar met dezelfde geestkracht zal de bevol king verder gaan, zodat het zal worden: Walcheren groeit weer, Walcheren bloeit weer, Walche rens naam ls weer hersteld. Dan zal met haar het gehele Neder landse volk zich verheugen. Wie plantten. Na het spelen van „The Last Post" ging de Prinses over tot het planten van de eerste boom. Ook Mr Attlee, Sir Nevlle Bland, Gen. Brooks, min.-pres. Dr Beel en de burgem. van Westkapelle plantten een herinneringsboom. Het be stuur van de St. „Nieuw Walche ren" plantte een boom voor de familie Hoeg te Peldock (Engel,), waarvan de zoon als vlieger bo ven Walcheren het leven had ge laten en eerde ln hem de gevalle nen. Op een gegeven ogenblik was de politie niet meer bij machte het enthousiaste publiek tegen te hou den en plotseling was het Prinse lijk Paar omstuwd door de bevol king van Westkapelle, journalis ten en (dikwijls zeer hinderlijk op tredende) fotografen. Zo, midden tussen het volk, ging het te voet naar de dijk, waar bij het lan dingsmonument korte tijd werd stilgestaan en de burgem. inlich tingen verstrekte. Het hoge ge zelschap was geheel uit elkaar, zo zelfs, dat Prins Bernhard op dracht moest geven even uit te vinden, waar Mr. Attlee was ge bleven! Doordat de tijd drong, moest van een officiële lunch in de cantine van het arbeiderskamp worden afgezien. Heel gemoede lijk stonden daarom hier de auto riteiten enkele broodjes te eten uit een papieren zakNa ver trek der hoge gasten ging de Westkapelse schooljeugd aan het planten. Z. K. H. Prins Bernhard, die met de Prinses enthousiast door de be volking werd ontvangen. In snelle vaart vertrokken de auto's, voorafgegaan door enige auotobussen met journalisten naar het Seisbolwerk te Middelburg, waar reeds 1500 kinderen (1000 uit Middelburg, 200 uit Vlissingen, 200 uit de Walcherse dorpen en 40 uit Rotterdam) aanwezig wa ren. Met groot enthousiasme heet ten de kinderen de Prinses en Prins welkom, die zich met de an dere autoriteiten naar de speciale tribune begaven. Honoré Sand- berg tot Essenburg en Martje Ballintijn mochten H. K. H. bloe men aanbieden. De burgemeester van Middelburg. Hier voerde eerst het woord de burgemeester van Middelburg, Jhr Mr W. C. Sandberg tot Essen- burg, die de hoge gasten welkom heette en dankte voor de belangstelling, die men voor Walcheren toonde. In het Engels richtte de burgemees ter zich daarna tot de buiten landse gasten, speciaal tot Mr en Mrs Attlee, die hij dankte voor de hulp bij de herbeplanting van de Middelburgse Bolwerken. Hij herinnerde aan de offers, die Walcheren bracht voor de be vrijding van Europa. De jeugd, de toekomstige generatie, aldus de burgemeester, plant nu de bo men en strüiken die het symbool van de toekomst zijn. En die toe komst zal slechts voorspoedig kunnen zijn, indien de beginse len van christelijke naastenliefde en onderling vertrouwen de we reld zullen beheersen De burgemeester verzocht ten slotte Prinses Juliana door het planten van een boom op de bol werken te Middelburg de jeugd het sein te geven met de herbe planting te beginnen en sprak de hoop uit dat Haar handeling het symbool mocht zijn voor het planten van de bomen der toe komst op Walcheren, die onder Gods zegen zullen opbloeien en groeien. Onder het spelen van „Wilt he den nu treden" plantte Prinses Juliana hier de eerste boom. Met levendige belangstelling keek zij daarna naar het werk der kinde ren. Het was jammer, dat vele ballonnen, die aan de palen der bomen waren gebonden en losge laten werden (met een kaartje met de namen der kinderen erop) nadat de boom in de grond stond, terechtkwamen in de twee of drie hoge bomen, de enige die de inun datie hebben overleefd! Speciale bomen werden hier geplant door de Prinses, Mrs. Attlee, de Comm. der Koningin, de Ambass. Dupuy van Canada, de Noorse gezant Jens Buil, min. Mansholt, het gem. best. van Middelburg en het bestuur van Nieuw Walcheren. De Comm. der Koningin. Tot slot van de plechtigheid op het bolwerk sprak de Comm. der Koningin, Jhr Mr J. W. Quarles van Ufford, die zeide, getroffen te zijn door de grote blijken van medeleven op deze dag, zowel uit binnen- als buitenland. Speciaal H. K. H. de Prinses dankte hij voor haar komst, waardoor zij blijk gaf temidden van de Wal cherse bevolking, die aan haar zulke blijde herinneringen heeft van haar bezoek tijdens de inun datie, het leed te willen herden ken en mede te eren, allen, die voor de vrijheid het leven lieten. Mr Attlee gaf hij de verzekering, dat zijn komst een grote eer en een reden tot hartelijke dank voor Zeeland was. De deze dag geplan te bomen, aldus spr., herinneren niet slechts aan voorbijgegaan leed, doch zullen een symbool blij ven van de vriendschap en sa menwerking tussen twee volken. Ook min. Beel dankte hij voor zijn aanwezigheid en voor hetgeen tot heden van regeringswege ten bate van Walcheren is geschied of in het vooruitzicht is gesteld. Spr. gaf uiting aan het hartgrondig vertrouwen, dat de regering ook ln de toekomst een open oog mag hebben voor de noden van Wal cheren; het eiland heeft dringend behoefte aan die hulp en steun, gelet op het grote offer. De St. „Nieuw Walcheren" dankte de Comm. voor het prij zenswaardige Initiatief. Zich tot de Walcherense bevolking wen dend zei spr.: morgen gaan we weer aan ons werk, doch in het blijde vooruitzicht, wellicht reeds het volgende jaar te kunnen ge nieten van het natuurschoon. Wij beseffen echter ten volle de zorg volle toestand en de ernstige nood, vooral in de landbouw. Om weer terug te keren naar de oude wel vaart zal naast Gods hulp en naast daadwerkelijke medewer king van het Rijk eerste ds zijn. dat ieder zijn uiterste krachten In spant. Doch meer dan stoffelijke welvaart hebben wij de zegen van de Almachtige Schepper nodig. Die naast Zijn gave van de was dom ons wil vervullen met :t waarachtige Innerlijke geluk, e- stemd voor allen, die zich buigen voor Zijn majesteit. „God zegene Walcheren, en allen, die het be wonen", zo besloot spr. De vlaggenparade te Middelburg. Hierna vertrokken de autori teiten naar de Markt, waar zij voor „De Vergenoeging" de Inter nationale vlaggenparade bijwoon den. Deze stond onder leiding van de heer J. J. Meijboom, Distr. Comm. voor Zeeland der N.P.V. Het commando berustte bij mej. A. Alewijnse, hoofdleidster N.P.G. Middelburg. Een groot aantal padvinders en -vindsters verleen den hun medewerking, evenals de Marinierskapel der Kon. Marine o.l.v. Ie luit. G. Nleuwland en de Padvindersband. Uitgevoerd werd het door de heer G. Ballintijn ge schreven declamatorium „Gebor gen Land", dat op verdienstelijke wijze gezegd werd door de heer L. A. Schenk. Niet minder dan 27 vlaggen van ex-geallieerde landen werden langzaam door padvinders en padvindsters gehesen. Vooral des avonds, toen iedere vlag af zonderlijk door een schijnwerper werd belicht, was het een zeer fraai geheel. Hier liet Prinses Juliana ook aan zich voorstellen: mevr. N. C. EverwijnBehage, Gew. Comm.- esse, mevr. M. MerjboomGeel hoed, distr. comm.esse M'burg,- mevr. J. AhnAppel, distr. comm.esse Vlissingen en de heer J. J. Meijboom. Deze, en ook de padvindsters Ineke Tavenier, Els Wegellng en Willy van Oosten, begeleidden de Prinses naar het terrein, waar de vlaggen gehesen waren. De schoolkinderen, die van het Seisbolwerk naar de Markt waren gekomen, gingen na afloop ge deeltelijk naar het Schuttershof en naar de Concert- en Gehoor zaal, waar zij werden getracteerd en van een leuke kindervoorstel ling konden genieten. Hiermede was het einde geko men van het officiële gedeelte van deze voor Walcheren zo bij zondere dag. Op het perron werd afscheid genomen van de Zeeuw se autoriteiten en het bestuur van Nw. Walcheren; de extra-Diesel is daarop naar Den Haag vertrok ken. Aan het begin van de avond had het flink geregend; niettemin vond de gecostumeerde korfbal- wedstrrjd tussen „Swlft" op de Markt toch onder grote belang stelling doorgang. Het vuurwerk. Vervolgens concerteerde de Ma rinierskapel op de Dam. Voor en na het vuurwerk waren er fakkel optochten, die werden geleid door „O.N.D.A." o.l.v. de heer P. Broer- se en het Pijperscorps „Juliana" o.l.v. de heer I. de Lange. Een duizendkoppige menigte was van half tien tot tien uur ge tuige van een schitterend vuur werk aan de Kanaalweg, tegen over de Blauwe dijk, dat door het gemeentebestuur van Middelburg werd aangeboden aan het bestuur der Stichting „Nieuw Walcheren". Een vuurwerk, zoals Middelburg dat al in geen jaren had gezien en dat met recht het publiek opge togen stemde. Het slot van de dag vormde een taptoe door de Marinierskapel op de Markt. Het vertrek van minister Attlee. Minister Attlee en zijn echtge note zijn vanmorgen weer van Schiphol naar Engeland vertrok ken. Het lag ln de bedoeling van mi nister Attlee per radio nog een kort afscheidswoord tot het Ne derlandse volk te richten, dat te voren op de gramofoonplaat zou worden vastgelegd. Denkt U om de vergadering van het GOESE LYCEUM, morgenavond? Aanvang 7.15 uur. (Ingez. Med.). DE BILT ZEGT geldig tot Weersverwachting Woensdagavond. Vrij veel bewolking. Vrij veel bewolking met nu en dan enige regen. Meest matige v.lnd uit Westelijke richtingen. Weinig verandering van tempera tuur.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1947 | | pagina 1