De „Noodwet Ouderdomsvoorziening'
Eeuwfeest Holland-Michigan.
AMERÏKA'S HULP AAN DE WERELD.
Een practised uiteenzettieg.
De I. T. O.-conferentie te Geneve had een
bevredigend verloop.
Geen extra-verlof voor
Gursus-volgende
militairen.
Schenkingen tot een hedrag van meer dan
20.000.000.008 dollar.
Zal Egyptische kwestie naar Internationaal
Hof van Justitie verwezen worden?
7>zeu%. tot (fod
Tli&ne*t van
Dat de „Noodwet Ouderdomsvoorziening" in een lang gevoelde
behoefte voorziet, daarvan zal zeker ieder doordrongen zijn. Reeds
lange jaren toch yormde de verzorging van ouden van dagen een
onderwerp van ernstige bespreking in de Tweede Kamer der Staten-
Generaai, zonder dat evenwel tot een oplossing van het vraagstuk
kon worden gekomen.
Door de tegenwoordige minister van Sociale Zaken is thans deze
oplossing aan de hand gedaan in de vorm van de „Noodwet Ouder
domsvoorziening". Zonder nu te willen beweren, dat door deze wet
het Volmaakte zou zijn bereikt, mag toch met voldoening erkend
worden, dat straks, wanneer op 1 October a.s. de wet volledig in
werking zal treden, aan het wachten van vele oudjes een einde zal
zjjn gekomen. Uiteraard zullen niet alle aanvragers op die datum
de uitkering kunnen ontvangen. Er zal heel wat werk verzet moe
ten worden vóór de te verwachten stroom van aanvragen admini
stratief zal zijn verwerkt, maar het eind is in het zicht en
wie op 1 October 65 jaar is of ouder en zijn aanvraag tijdig heeft
ingediend, zal zijn uitkering ontvangen ingaande 1 October 1947,
mits hij natuurlijk overigens aan de bepalingen der wet voldoet.
Welke zijn deze bepalingen?
Wat houden ze in?
Wij zullen trachten, zij het dan
in het kort, een uiteenzetting te
geven van de voornaamste bepa
ling der Noodwet.
Als algemene regel geldt, dat
een ouderdomsuitkerlng ontvan
gen alle mannen en ongehuwde
vrouwen, die
a. Nederlander zijn;
b. bij het inwerking treden der
wet (dus op 1 Octolgfer 1947) 65
jaar of ouder zijn;
c. binnen 3 jaar daarna 65 jaar
worden, en wei zodra zij deze
leeftijd bereiken;
d. overigens aan de bepalingen
der wet voldoen.
Een vrouw, wier man nog geen
65 jaar is, ontvangt dus geen uit
kering. De wet gaat n.l. van de
veronderstelling uit, dat een man
tot zijn 65e jaar in staat wordt
geacht voer zich en zijn gezin te
zorgen.
Onder gehuwd wordt verstaan,
de niet van tafel en bed geschei
den echtgenoten. Leven man en
vrouw gescheiden van elkaar,
zonder wettelijk of van tafel en
bed gescheiden te zijn, dan zijn
zij derhalve volgens de wet ge
huwd. Waar nu met de bepaling
van het bedrag der uitkering re
kening moet worden gehouden
met de inkomsten van man en
vrouw samen, kan het voorkomen
in dergelijke gevallen, dat een
vrouw van 65 jaar, die geen in
komsten heeft, geen uitkering
kan ontvangen, omdat de man
boven het in de wet vastgestelde
maximum bedrag aan inkomen
geniet. Ook kan het omgekeerde
zich voordoen, dat de man niets
ontvangt, omdat de vrouw een
to hoog inkomen heeft.
Komt een man, die niet samen
woont met zijn vrouw, wel in aan
merking voor een nooduitkering,
dan zal hg in het bezit moeten
worden gesteld van de uitkering,
die geldt voor gehuwden en uit de
aard der zaak hoger is dan die
voor ongehuwden. In dat geval
kan bepaald worden, dat de aan
de man toegekende uitkering voor
50 wordt betaalbaar gesteld
aan de vrouw.
Leven man en vrouw samen
zonder gehuwd te zijn (gevallen
van concubinaat dus) dan zouden
belde personen recht hebben op
een ongehuwdenuitkerlng. In dit
geval bepaalt de wet echter, dat
de belde uitkeringen een dusdani
ge vermindering ondergaan, dat
xtj samen niet meer bedragen dan
de uitkering, welke voor gehuw
den is vastgesteld.
Z\j, die voor 1 October 1950
65 jaar worden.
Zoals werd opgemerkt, vallen
ook onder de werking der Nood
wet zij, die binnen 3 jaar na 1
October 1947 65 jaar worden. Dat
wil echter niet zeggen, dat zij
tSans reeds een aanvraag kunnen
Indienen. Zij moeten daarmee
wachten tot zij 65 jaar zijn. Nu
bestaat natuurlijk de mogelijk
heid, dat b.v. een 63-jarige op zijn
65e jaar nog werkt en ook daar
in nog blijft werken en met zijn
mkomsten komt boven het in de
wet genoemde maximum. Hal zal
dan in 1949 en 1950 geen nood-
uitkering ontvangen.
In 1952 houdt hij echter met
werken op. Hij zal dan in 1952
een aanvraag om ouderdomsuit
kerlng krachtens de Noodwet
kunnen indienen. Allen dus, die
vóór 1 October 1950 65 jaar wor
den, zullen zich voor een uitke
ring moeten beroepen op deze
Noodwet. De jongeren zullen ko
men te vallen onder de sociale
verzekering, welker reorganisatie
de regering aan het voorbereiden
is, en welke voorbereiding, naar
verwacht wordt, 3 jaar in beslag
zal nemen. Deze Noodwet moet
dan ook gezien worden als voor
loopster van de komende defini
tieve regeling.
W!~ bulten blijven.
Zoals gewoonlijk kent ook deze
wet een aantal uitzonderingen.
Zo komen niet in aanmerking
voor een nooduitkering.
a. Zij, die niet binnen het Rijk
hun woonplaats hebben;
b. Zij, die niet onafgebroken 6
die met inspanning véwi alle
krachten is blijven doorwerken,
maar nu met het uitzicht op een
nooduitkering, er toch eindelijk
wel eens mee op wil houden, hij
dit gerust kan doen. Het is toch
de bedoeling der Noodwet, de
ouden van dagen te helpen, en de
gedachte ligt voor, dat iemand
van 65 jaar niet meer behoeft te
werken en recht heeft op uit
kering.
d. Zij, die, hoewel tot arbeid
in staat,, nagelaten hebben vóór
hun 65e jaar regelmatig in de be
hoeften van zich en hun gezin te
voorzien. Hierbij di°nt niet ge-
dacht te worden aan de onviipvil-
lig werklozen, de groep* welke
de Min ster hier op het oog ƒ1 eelt,
is de groep van de a-socialen, de
nietsnutten de o nmaat schap pe-
lijken, de slampampers.
e. vreemdelingen en staatlozen;
i. Zij, die een bepaalde inko
mensgrens hebben bereikt.
De klasse-indeling.
Voor Zeeland ziet deze klasse
indeling er als volgt uit:
Klasse UI: Middelburg, Vlls-
singen.
Klasse IV: Sluiskil, Goes, Mid-
jaar voor indiening der aanvraag
binnen het Rijk, Ned. Indië, Suri
name of Curagao hebben ge
woond.
Hebben deze personen echter
tengevolge van oorlogsomstan
digheden tijdelijk buiten het delhamis (kom der gemeente),
Rijk, etc. vertoefd, dan worden
zij niet uitgezonderd;
c. Zij, die als zelfstandige dan
wel anderszins door het verrich
ten van arbeid in hun levenson
derhoud voorzien. Dat Is de groep
van personen, die door uitoefe
ning van een nering, ambacht,
bedrijf of beroep als zelfstandige
in hun levensonderhoud voorzien.
Dus schoenmakers, winkeliers,
venters, kleine boeren enz., die als
zelfstandige nog arbeid verrich
ten en uit de opbrengst daarvan
leven. Deze vallen buiten de wet.
Kunnen z(j echter aantonen (de
bewijslast rust derhalve op te be
trokkenen), dat zij volstrekt on
voldoende inkomsten hebben uit
hun bedrijf of beroep (in deze ge- Gem.klasse
vallen zal veelal wel door anderen Klasse I
Sas van Gent (industrieel gedeel
te), Westdorpe (deel grenzen aan
Terneuzen en Sas van Gent), Ter
ne* n (stad), Zierikzee.
Klasse V: Alle overige Zeeuwse
gemeenten en delen van gemeen
ten.
De inkomen-grenz n.
Voor elk dier klassen zijn be
dragen vastgesteld. Bereiken nu
de inkomsten van man en vrouw
samen het voor de klasse vast
gestelde bedrag of overschrijden
zij dat, dan kan geen uitkering
worden verleend.
De tabel ziet als volgt uit:
Jaarlijks inkomen in guldens
worden bijgedragen in het levens
onderhoud) en blijft hun inkomen
beneden de in de wet genoemde
grens, dan zullen zij wel in aan
merking komen voor een uitke
ring. Hierbij zij nog opgemerkt,
dat, indien het een oudje betreft,
Ongeh. Gehuwden
875.— 1375.—
Klasse II 825.— 1300.—
Klasse III 775.— 1225.—
Klasse IV 725.— 1150.—
Heeft een ongehuwde in klasse
III dus een inkomen van f800.
per jaar, dan komt hij niet voor
een uitkering in aanmerking.
m.
(Van onze speciale verslaggeefster)
Nieuwe relaties met het
moederland.
Dit eeuwfeest is gretig aange
grepen om de banden met het
moederland opnieuw te verstevi
gen. Niet alleen door het persoon
lijk contact met de Nederlandse
gasten, maar ook door het con
tact brengen van Nederlandse af
stammelingen in Amerika met
hun familie in „the old country".
Amerikanen met Nederlandse fa
milienamen kunnen hier een for
mulier Invullen met gegevens
omtrent hun afstamming. Deze
formulieren worden naar Neder
land gezonden, waar een onder
zoek wordt in gesteld naar nog
in leven zijnde familieleden. Bur
gemeester Steffens kreeg deze
dagen-talrijke brieven met geluk
wensen uit Nederland. Vele brie
ven kwamen met een correspon
dentievriend of vriendin.
Eveneens worden de mensen in
Holland opnieuw in kennis ge
bracht met Nederlandse produc
ten. Op de Nederlandse markt
worden goede zaken gedaan in si
garen, kaas, eau de cologne, glas
werk en cacao-producten. Wan
neer je al die producten ziet uit
gestald, denk je bij jezelf: Hoe is
het mogelijk, dat dat allemaal al
weer uit Nederland komt.
Nede*meisjes zwemmen
in Holland.
Enkele weken geleden zijn Iet
Kostervan Feggelen en Nel van
Vliet met hun trainster mevrouw
Truus Klapwijk in New York ge
arriveerd. Op de laatste middag
van het eeuwfeest kwamen zij,
nadat ze in verschillende Ameri
kaanse steden overwinningen
hadden betaald, uit in zwemwed
strijden op het Lake Macatawa,
(oorspronkelijk het Black Lake),
een prachtig meer op een ge
ringe afstand van Holland.
De meisjes trokken met hun
oranje truien onmiddellijk de aan
dacht.
Ook hier kwamen ze. ondanks
een handicap van ettelijke secon
den, zegevierend uit de strijd.
Geen wonder, de Nederlanders,
met dubbele energie nu de hitte
enigszins luwde, vuurden de meis
jes aan met zo'n geweldig en
thousiasme, dat een overwinning
niet uit kon blijven.
Het eeuwfeestcomité is voor
gee^ kleintje vervaard. Het had
naar onze 2 wereldkampioenen
ook de „beste duiker aller tijden'
zoals de man voor de micro
foon met verheffing van stem
verkondigde uitgenodigd, even
als de Amerikaanse kampioen in
waterskiën. Het waterskiën was
door CARLA BERGENTHAL
11) _o—
Wat had ze bedoeld, toen ze
bij hun eerste ontmoeting in de
kapel had gezegd, dat ze dik
wijls bij haar moest komen,
omdat ze haar misschien iets
kon laten zien wat zij met haar
ogen niet zag. Nooit was z? ge
gaan, en nu was 't haar, of de
blinde niet kon sterven voor ze
nog een woord, een enkel
woord tot haar gesproken had.
Langzaam gingen de uren
voorbij. De dokter was voor de
tweede maal geweest en had
gezegd, dat ze de volgende mor- j
gen wel niet meer halen zou.
Verena waakte. Van tijd tot j
■tijd ging zacht de deux open
en de ene vrouw na de andere
keek bekommerd naar binnen
en vroeg hoe het de blinde
ging. Telkens ging Verena
zachtjes naar hun toe, vertelde
hoe t stond en dan trokken ze
schuw weer af.
De schaduw des doods hing
over heel het gesticht. Al was
hij onder de oude vrouwen ook
geen zeldzame gast, het gaf
toch altijd droefheid, want ner
gens is het saamhorigheidsge
voel sterker, onzelfzuchtiger en
eerlijker dan bij de armsten on
der armen, de meest veriate
nen onder de eenzamen. Verena
scheen ook iets van deze band*
te gevoelen, door een zeldzame
weekheid was ze bevangen
Zelfs toen de vredesapostel on-
hoorbaar binnensloop en uit
haar bijbeltje, dat altijd bij de
hand was, de 23e Psalm voor
las, liet ze haar rustig begaan.
Pas toen ze daarna aan de ze
ven plagen uit de Openbaringen
begon, zei ze vriendelijk, dat de
blinde zeker haar deel wel had
gehad uit de zeven volle scha
len, dat 't nu genoeg was. De
vredesapostel zag dit in en na
nog een plechtig: „Die met tra
nen zaaien, zullen met gejuich
maaien", sloop ze weer stil weg.
De avond kwam. Stil en on
beweeglijk lag de stervende, een
diepe vrede op het kleine kin
derlijk geworden gezicht. De
huismoeder was Verena komen
aflossen en had beloofd haar te
zullen roepen als het zover
wasToen het donker werd
en alles was ter ruste gegaan,
stak ze op de tafel twee kaarsen
aan en geruisloos maakte
voor ons Nederlanders een nieuwe
sport en we hebben onze ogen uit
gekeken op de behendigheid,
waarmee de skiërs, pijlsnel voort
getrokken door een raceboot; hun
halsbrekende toeren verrichten.
Mitraillenrvuur en
afweergeschut.
Het letterlijk daverend slot van
het feest was een groot vuurwerk
en een minder luidruchtige gon
delvaart. Typisch, dat wij, Neder
landers, terwijl de Amerikanen
„Oh" en „Ah" roepen bij een
vuurwerk, nog altijd opmerkingen
maken als: Het Is net afweerge
schut of een mitrailleur, of: het
Is net als ln "otterdam toen en
toen, en we schrikken af en toe bij
een enorme knal.
Na afloop hebben we de heer
WUlard C. Wichers, in Nederland
bekend door zijn bezoek ln het
begin van dit jaar ter voorberei
ding van deze herdenking, die de
kurk was waar het eeuwfeest op
dreef, de hand gedrukt en hem
gelukgewenst met de vlotte af
werking van het aantrekkelijke
programma. De onderscheiding
als Ridder ln de Orde van Oranje
Nassau, die de heer Wichers werd
uitgereikt, ls zeker ruim ver
diend.
Het eeuwfeest behoort weer tot
het verleden. Het verleden is
voorspel. Het welvarende Holland,
dat nu reeds 18.000 inwoners telt
gaat weer aan de slag. De fa
brieken draalen op volle toeren.
De vele industriële producten
vinden hun weg door geheel Ame
rika en daarbuiten.
Verschillende malen hebben we
ons afgevraagd, waarom de stad
Holland bij deze gelegenheid niet
een standbeeld heeft opgericht
voor haar grote stichter Ds Al-
bertus C. van Raalte. De rivali
teit tussen de beide prominente
kerkgenootschappen ln Holland,
belde toch dragers van de geeste
lijke erfenis van Ds van Raalte
heeft tot nu toe het oprichten
van een standbeeld in de weg ge
staan.
Maar is eigenlijk niet, deze hele
mooie, energieke stad met haar
schone en vruchtbare omgeving,
met haar bloeiend kerkelijke le
ven en haar uitstekende inrich
tingen van onderwijs, niet één
groot gedenkteken aan haaT lei
der Ds van Raalte, die, armoede
en tegenslagen ten spijt, steeds
voor zijn geesttesoog zag verrij
zen, de fraaie stad Holland, een
stad van handel en industrie, een
bolwerk van de Reformed Church
en een centrum van uitstekend
onderwjjs.
In de stad van Van Raalte is
alles klaar voor het laatste dat
ze voor dit van haar kinderen
kon doen. Haar kinderen! Haar
keel werd dichtgesnoerd. Ze
dacht aan die ene, die door
eigen schuld in de vreemde was
gestorven en die ene was haar
zoon geweest. Alles wat ze voor
hem niet meer had kunnen
doen, deed ze nu voor die arme,
eenzame vrouwen.
„Moeder, is dit het einde?"
Hol en zwak kwam de stem
uit het bed door de schemerige
kamer. De huismoeder ging
naar het bed, een der kaarsen
in de hand. De blinde had zich
half opgericht, keek met haar
levenloze ogen juist in 't licht,
en glimlachte. Dan zei ze: „Je
zus heeft gezegd, uw geloof
heeft u behouden, ga heen in
vrede". Uitgeput zweeg ze, maar
even later fluisterde ze weer
„Moeder, ik dank u. Als ik voor
Gods aangezicht sta, wil ik Hem
zeggen hoe goed u voor ons,
gestichtsvrouwtjes, bent. Wilt
u nu juffrouw Halier halen, ze
zit. aangekleed bij de halfge
opende deur te wachten tot ik
haar roep."
De huismoeder ging. Reeds in
de gang zag ze een smalle licht
streep uit de torenkamer ko
De Benelux gaf een goed voorbeeld.
De tweede zitting van de voorbereidende commissie van de
Internationale conferentie voor Handel en Werkgelegenheid heeft
haar werzaamheden beëindigd. Op Zaterdag 23 Augustus vond de
slotzitting te Genève plaats.
De besprekingen over de tarieven worden voortgezet door de
„Trade Agreement Commission", waarin alle deelnemende landen
vertegenwoordigd zijn. Deze commissie zal door de landen te ver
lenen concessies op lijsten vastleggen, die t.z.t. aan de definitieve
handelsovereenkomst zullen worden toegevoegd.
In de slotzitting sprak Drs A.
B Speekenbrink, directeur-gene
raal voor de buitenlandse econo
mische betrekkingen van het mi
nisterie van Economische Zaken
en wnd. hoofd van de Nederlandse
delegatie een rede uit, waarin hij
herinnerde aan de bij de opening
van de conferentie gehouden rede
van de Nederlandse minister van
Economische Zaken.
Minister Huysmans deelde toen
mede, dat inzake de tarlefonder-
handelingen, die een belangrijk
deel van het werk hier ln Genève
uitmaakten, Nederland, België en
Luxemburg gemeenschappelijk
zouden optreden en tevens Bel
gisch Congo en de overzeese ge
biedsdelen van Nederland verte
genwoordigen.
Drs Speekenbrink zeide zich te
willen beperken door op te mer
ken, dat allen hebben kunnen ga
deslaan op welk een ernstige en
standvastige v, ij/.e de delegatie
van de drie landen, die elk een
deel uitmaken van de tol-unie,
werkt in de richting van een nau
we economische samenwerking.
Dit is niet slechts van hun eigen
welzijn maar ook van die van ge
heel Europa waar de naweecn
van de laatste oorlog zo ernstig
en wreed worden gevoeld.
Tijdens het debat hadden wij
echter een enkele maal redenen
om de aandacht te vestigen op
een tweede belangrijkheid waar
van minister Huysmans bij de
opening mededeling deed, het feit,
dat de politieke structuur van het
Koninkrijk gewijzigd wordt.
Daarna moet ik, Indien ik nu ver
klaar, dat wij in het algemeen in
stemmen met de nu vastgestelde
tekst van het ontwerp-Handvest,
dat de voorbereidende commissie
aan de wereldconferentie zal aan
bieden, tevens het voorbehoud,
dat de voorzitter van onze dele
gatie maakte met het oog op de
reconstructie van ons Koninkrijk,
herhalen.
Indien lk al zeg, dat wij in het
algemeen Instemmen met de nu
vastgestelde tekst van het ont
werp-Handvest en ofschoon wij
geen formele bezwaren hebben
gemaakt wil dat nog niet zeggen,
dat de Nederlandse delegatie vol
komen tevreden is. Niettegen
staande het vele werk, dat hier
in Genève is gedaan was de voor
bereidende commissie niet in
staat bepaalde belangrijke pro
blemen op zulk een wijze te be
spreken, dat wij kunnen zeggen,
dat wij de gevolgen,van verschil
lende belangrijke toevoegingen
aan en veranderingen in het ori
ginele ontwerp-Handvest volledig
kunnen overzien. Gedurende het
verloop van de besprekingen, spe
ciaal die over de handelspolitiek
en ook over organisaties in func
ties en beslechting van geschillen,
wees ik verschillende malen op
dit feit.
Op vragen van het Tweede
Kamerlid Schoonenberg betref
fende het verlenen van extra
verlof aan militairen, die voor
hun middenstandsdiploma stu
deren, heeft de heer Fievez,
minister van Oorlog, het vol
gende geantwoord:
Het tijdens de opleiding uit
vallen van bepaalde personen,
schaadt niet alleen de opleiding
van de betrokkenen, doch ook
de oefening van het onderdeel,
daar de manschappen samen
een organisch geheel vormen,
waarin ieder een taak heeft.
Wil men de dienstplichtige
tot geoefend soldaat maken,
dan moet hij de gehele oplei
ding doorlopen hebben.
De tijd, beschikbaar voor de
opleiding hier te lande, is te
kort om deze nog meer te kun
nen inkrimpen door het verle
nen van bepaalde vrijstellingen.
Om deze redenen en boven
dien uit billijkheidsoverwegin
gen acht ik het niet gewenst
voor bedoelde categorie dienst
plichtigen een uitzondering te
maken.
een geslacht opgegroeid, dat niet
verleerd heeft, ook en speciaal ln
deze dagen God te danken voor
de vele weldaden aan hen bewe
zen.
TINY MULDER,
men, en alles vond ze, zoals de
blinde het had gezegd.
Aangekleed, een jiock om haar
schouders, wachtte Verena tot
de blinde haar riep. Zwijgend
gingen beide vrouwen terug. Op
de drempel bleven ze getroffen
staan. Ze herkenden de sterven
de haast niet. Er lag een glans
over haar gelaat en haar ogen,
haar reeds zo lang dode ogen
schenen te leven en te stralen.
Ze vouwden onwillekeurig de
handen en traden in schuwe
eerbied nader. Moeizaam open
de de blinde haar mond, en
't was of haar woorden van heel
ver kwamen, of ze de aarde al
verlaten had: Zusterluis
terje hebt je zoon tot een
God gemaaktdaarom moest
je hem verliezenAls je dit
begrijpt.... zul je hem terug
vindenmoederhelp
haar, zeg haar allesen groet
de anderenDankdank!
Dan bleef 't stil. Nog een laatste,
bevende ademtochtde blin
de was heengegaan.
Wijd opende de huismoeder
het venster. Aan de hemel
straalden de heldere sterren,
vrede heerste ovëral. Dan sloot
ze de oogleden van de dode en
bleef lang in gebed verzonken
Alhoewel de nu vastgestelde
tekst van het ontwerp-Handvest
aanvaardend zai Nederland onbe-
voordeeld ter wereldconferentie
gaan en er op voorbereid zijn
speciaal ten aanzien van bepaalde
moeilijke artikels amendemen
ten te ondersteunen Indien daar
voor redenen bestaan. Daarbij
Verdrag tot vaststelling
van de minimum-leeftijd
van toelating van kinde
ren tot arbeid op zee.
De minister van buitenlandse
zaken heeft de voorzitter der
Tweede Kamer medegedeeld, dat
ingevolge de wet van 4 Augustus
1938, houdende voorbehoud der
bevoegdheid tot toetreding tot het
ontwerp-verdrag tot vaststelling
van de minimum-leeftijd van toe
lating van kinderen tot arbeid
op zee (herzien Geneve 1936)
(Staatsblad 1938, no. 33), op 8
Juli 1947 de Nederlandse akte
van bekrachtiging van bedoeld
verdrag dcor de directeur-gene
raal van het International. Ar
beidsbureau te Geneve is inge
schreven.
Ingevolge de wet van 4 Augus
tus 1938, houdende voorbehoud
willen wij in het oog houden, datder bevoegdheid tot opzegging
- van het verdrag van Genua
(1920) tot vaststelling van de
net Handvest niet slechts be
stemd is het economische leven
in de overgangsperiode na de oor
log te regelen maar ook en zeker
niet in mindere mate het econo
misch leven ln de meerverwijder-
de toekomst. Waar wij tevoren
spraken van de Londense overeen
komst mogen wij nu wel spreken
van de Genèefse overeenkomst,
die ln elk opzicht beter ls.
Drs Speekenbrink bracht ten
slotte de voorzitter en diens vlce-
voorzitter dank voor hun leiding.
minimum-leeftijd van toelating
van kinderen tot arbeid op zee
(Staatsblad 1938, no. 34), is even
eens op 8 Juli 1947 de opzegging
door Nederland van dit verdrag
door bovengenoemde directeur-
generaal ingeschreven.
Naar te Londen verluidt be
zit Engeland vliegtuigen, die in
staat zijn het pas gevestigde
snelheidsrecord van 1.031.7 K.M.
te overtreffen.
Gedurende de afgelopen twee jaren heeft Amerika reeds voor
meefc dan 20.000.000.000.dollar schenkingen gedaan en lenin
gen toegezegd voor steun aan en herstel van het buitenland.
Dit had de Amerikaanse Minister van Buitenlandse Zaken,
George C. Marshall, in gedachten toen hy onlangs in een van
zijn toespraken zeide dat „historische feiten duidelijk aantonen
dat geen ander volk ooit edelmoediger en onbaatzuchtige:- ge
handeld heeft dan het Amerikaanse by het verzachten van leed
en ellende".
Directe giften aan oorlogs
slachtoffers in Europa, Azië en
Afrika belopen nu reeds
7.215.000.000.dollar. Hiervan
werd voor een waarde van
1.500.000.000.aan paketten en
geld bijgedragen door particulie
ren en instellingen. Het leeuwen
deel der giften ging naar de lan
den in Oost en Zuid Europa. Hier
op volgden West Europa en Azië.
12.871.000.000.dollar van het
totaal heeft betrekking op lenin
gen. Deze zijn in het algemeen
afgesloten voor een periode van
20 tot 30 jaren, met een interest
van 2 tot 3% procent. Engeland
en Frankrijk hebben het grootste
aandeel hierin.
De exporten naar de landen,
welke leningen van Amerika ont
vingen hebben grotendeels be
staan uit voedsel, brandstof en
kleding. Tot op heden zyn ma
chinerieën, staal en andere duur
zame goederen voornamelijk ge
ëxporteerd door de U.N.R.R.A. in
de vorm van schenkingen.
Hieronder volgt een opsomming
van de giften welke het Ameri
kaanse volk door middel van zijn
regering geschonken heeft:
U.N.R.R.A.: 2.700.000.000
dollar.
Dit bedrag vertegenwoordigt 72
procent van alle U.N.R.R.A.-
schenkingen. De meeste U N.
R. R. A.-hulp ging naar China,
hetwelk voor 530.000.000.dol
lar aan steun ontving. Twee
Sowjét-Russische landen, de
Oekraine en Wit Rusland ont
vingen eveneens grote schenkin
gen.
Steun na beëindiging van
de U.N.R.R.A.: 332.000.000
dollar.
Bedoeld om voor 57 procent te
voldoen aan de geraamde behoef
ten voor steun aan Oostenrijk,
Griekenland, Italië, Hongarije,
China en Trieste. Dit bedrag zal
worden besteed naar gelang de
Amerikaanse Regering zulks no
dig oordeelt. Hierbij is tevens in
begrepen een bedrag v. 15.000.000
tot 40.000.000 dollar zijnde de uit
eindelijke Amerikaanse bijdrage
aan het Internationale Nood
Fonds voor Kinderen.
Internationale Vluchtelin
gen Organisatie: 73.361.000
dollar.
Dit is het Amerikaanse aandeel
45.75 procent aan het budget
van de I.R.O. als een bijdrage in
de verzorging van 1.200.000 dak
loze en noodlijdende mensen.
Giften aan de Philippijnen:
620.000.000 dollar.
Dit bedrag is verdeeld over drie
fondsen onder het beheer van de
Philippijnse Commissie voor Oor-
Door leger en Vloot ver
deelde burger-goederen
1.200.000.000 dollar.
Deze goederen werden voorna
melijk in Duitsland en Japan uit
gedeeld, teneinde ziekte en on
rust te voorkomen. Het ligt in
de bedoeling van de Verenigde
Staten om terugbetaling te eisen
wanneer de landen tot betalen
in staat zijn.
Burgergoederen voor Italië:
135.000.000 dollar.
Door het Amerikaanse Leger
besteed voor burgergoederen.
Na-oorlogse lend-lease
overeenkomst met China:
C 620.000.000 dollar.
Teneinde China in staat te stel
len om de 1.000.000 Japanse sol
daten te ontwapenen, die zich
op Chinees grondgebied overgege
ven hebben, en om de gebieden
weer te bezetten, welke heroverd
zijn.
Wetenschappelijke en
culturele steun aan de
andere Amerikaanse Re
publieken: 15 millioen
dollar.
Hiermede deelt Amerika in de
kosten voor programma's voor
hygiëne en openbare gezondheid,
en diverse projecten voor de ont
wikkeling van de industrie en de
landbouw en tevens voor de uit
wisseling van studenten.
Hierbij is niet inbegrepen een
MOEDER.
In de schone landouwen
Van het lieflijke Schouwen,
Was heel keurig en fijn,
Dicht bij bos en bij zand
En het zonnige strand
Hun vacantie-terrein!
Goed was verzonnen,
Vóór 't festijn was begonnen,
Wat mee moest gesjouwd.
En moeder, die had er met
[liefde
Gepakt wat er ginder geriefde;
'tWas haar zeker wel
[toevertrouwd!
Nu zitten ze fijn met hun zestal
Gezondheid te drinken aan zee,
Want moe was een uurtje uit
[bed al,
Toen vader nog sliep er voor
[twee.
En willen ze plonsen in 't water,
't Is moeder, die kleedt hgpl
[de rij!
En pa, die vraagt eventjes later:
Zeg, dacht je' om sigaren voor
[mij?
'k Zag z' ook weer het water
[verlaten
Elk der zes kwam weer
[moe^der in hand;
En pa deed niet anders dan
praten
Hij was met vacantie aan
['t strand!
Straks sjouwen ze weer naar
[de stad toe,
Gebruind door de zee en de zon;
Maar weet er ook iemand te
[zeggen,
Wanneer moeders vacantie
[begon?
S. v. d. G.
in Juli door het Congres gedane
toezegging van 600 millioen dol
lar voor het bestuur en voor
steun in door Amerika bezette
gebieden.
Hieronder volgt een opgave
van tien posten op de Ieninglijst:
De Export-Import Bank 2.476
millioen dollar; het Internationa
le Monetaire Fonds 2.750 milli
oen dollar; de Internationale
Bank 635 millioen dollar. (Be
schikbaar voor leningen, zodra
deze kunnen worden afgesloten).
De Britsche lening 3.750 milli-
een dollar; de „Pijp-leiding"
leen- en pacht-overeenkomst
1.350.000.000 dollar. (De Verenig
de Staten hebben credieten toe
gestaan tot dit bedrag aan lan
den, welke bij het einde van de
oorlog contracten hadden lopen
voor lend-lease goederen, welke
zij afgeleverd wensten te zien.)
Credieten voor de aankoop van
surplus-voorraden 1.100.000.000
dollar; lening aan de Philippijnen
75.000.000 dollar; lening aan Grie
kenland en Turkije 400.000.000
dollar; lening in de vorm van zil
ver 50.000.000 dollar. (Zilver voor
de aanmunting van geldstukken
werd aan India en enige Neder
landse bezittingen ter beschikking
gesteld, terugbetaalbaar in goe
deren.)
Het door het Congres toegesta
ne crediet voor China 120.000.000
dollar. (Dit bedrag is afkomstig
uit het fonds van 500.000.000 dol
lar, dat in 1942 door het Congres
gesticht werd voor steun aan
China.)
Van de 20.000.000.000 dollar
welke de Verenigde Staten heb
ben geschonken of uitgeleend of
nog moet uitlenen is reeds
15.739.000.000 dollar besteed.
Twee merkwaardige incidenten in de
V eiligheidsraad.
1
Egypte gehoopt had door de
Veiligheidsraad „uit de ketenen
der geschiedenis" te worden be
vrijd, doch dat deze hoop niet
in vervulling was gegaan.
Tijdens het debat over de
Egyptische kwestie sprong een
der leiders van de Mohamms-
aaanse Broederschap, die een
plaats had op de publieke tri
bune, van zijn stoel op en be
gon te protesteren. Hy werd
met geweld uit de zaal verwij
derd.
Het incident werd veroorzaakt
i j j- door Moestapha Momen, die
luidkeels het volgende protest
Nokrasji Pasja, de Egyptische minister-president, heeft Vrij
dag in de Veiligheidsraad verkiaard, dat de aanvaarding van
de Braziliaanse resolutie om een beroep te doen op Engeland eti
Egypte om de directe onderhandelingen te hervatten, de „be
staande dreiging" niet uit de weg zou ruimen en dat „Egypte
gedwongen zou kunnen zijn het geschil opnieuw voor de Veilig
heidsraad te brengen".
Nokrasji zeide verder, dat ja, dat hij liever geen commen-
betaling van particuliere vorde
ringen voor oorlogsschade is
400.000.000 beschikbaar gesteld,
voor openbaar herstel, twee fond
sen in totaal, 220.000.000 dollar.
staan. Verena knielde aan het
■voeteneinde en huilde.
„Kom", zei de huismoeder
eindelijk, „u moet gaan slapen.
Morgen brengen we haar bloe
men uit de tuin. En als de be
grafenis voorbij is en de rust
hier weergekeerd, zal ik u de
geschiedenis van de blinde ver
tellen. Dat zou ze zeker goed
gevonden hebben."
Ze sloten de deur, en de huis
moeder bracht Verena naar
haar kamer. Toen ze de slaap
zaal voorbij kwamen ging de
deur zacht open. Op de drem
pel stond in haar nachtjurkje
Suzanne. Half verlegen, met een
schuwe blik, vroeg ze; „Hoe is
het met haar?" De huismoeder
knikte haar vriendelijk toe:
„Goed, heel goed Suzanne, maar
ga nu slapen, het is al laat..'
„Ze zal me de anderen met
het treurige nieuws niet wak
ker maken", wendde ze zich tot
Verena. „Morgen is 'tnog vroeg
genoeg, als ze 't horen! De oud
jes lijden er telkens zo onder,
als een van hen sterft en van
de blinde hielden ze zoveel."
(Wordt vervolgd.)
uitte: „Mijnheer de voorzitter,
ik kom hier uit naam van alle
volken van het Midden-Oosten
en uit naam van de Mohamme
daanse Broederschap. Wij eisen
dat onze zaak recht wordt ge
daan. Tot dan zullen duizenden
mensen in de strijd voor de vrij
heid sterven". Dit was de eerste
maai, dat een dergelijk inci
dent in de geschiedenis der
V.N. voorkomt.
taar wilde leveren op de inci
denten, die waren veroorzaakt
door, wat hy noemde „opge
wonden agitatoren".
In zijn antwoord op de rede
van Nokrasji Pasja verklaarde
Cadogan, dat hij de bewering
van de Egyptische premier, dat
de situatie in Egypte een be
dreiging voor de vrede vormt,
niet kan aanvaarden. Hij steun
de het Chinese en het Belgische
amendement op de Braziliaanse
resolutie, welke respectievelijk
betrekking hebben op ontrui
ming van Egypte door de Britse
troepen en voorlegging van de
kwestie aan het Internationale
Hof van Justitie.
Op uitnodiging van de ver
slaggevers nam Momen plaats
in de perskamer, waar hij een
met bloed geschreven gedicht
toonde. Momen verklaarde, dat
ht gedicht met bloed van leden t
der Mohammedaanse broeder- Grote zendinq Wapenen
Veto-kwestie opnieuw
ter sprake.
Australië heeft formeel ver-
zocht om opneming in de agenda
van de Algemene Vergadering der
V.N. van de kwestie der eventuele
herziening van de resolutie der
vorige Algemene Vergadering
over het Veto-recht. Eveneens
verzoekt Australië herziening van
„de mate waarin de in die reso
lutie vervatte aanbevelingen zijn
uitgevoerd".
schap geschreven was en dat
het een eed inhield voor de
verdrijving van de Britse troe
pen uit het Nijldal.
Kort nadat de Britse afge
vaardigde, Sir Alexander Ca
dogan, zijn rede begonnen was,
veroorzaakte de voorzitter van
de socialistische Fel Ah-partij,
Kamel Kortb, die eveneens op
de publieke tribune zat, een
tweede incident.
Ook hij sprong van zijn
plaats op en schreeuwde luid
een protest en opnieuw moesten
de blauw-geuniformeerde zaal
wachten optreden. Kortb werd
echter voorzichtig voorbij de
perskamer geleid. In een inte -
view verklaarde Nokrasji Pas- ren op te merken.
naar Griekenland
Het Amerikaanse departement
van buitenlandse zaken heeft me
degedeeld, dat een zending Van
meer dan vijftigduizend ton drin
gend benodigde militaire voor
raden op weg is van Amerika
naar Griekenland.
Turkse
troepenverplaatsingen?
De Moskouse radio maakt be
kend, dat volgens personen, die
de laatste dagen uit Turkije in
Parijs zijn aangekomen, aanzien
lijke Turkse troepenverplaatsin
gen in de richting van de Grieks-
en Bulgaars-Turkse grenzen wa-
