Goebbels streed tot de laatste dag.
Leeft zfjn propaganda ook na nog voort?
Nieuwe artikelen van het ontwerp handvest
der I.T.O. aangenomen.
Een Europese toinnie?
T. R. L-kapitein van 18 jaar, die zich
niet liet fotograferen.
De T.R.L-terrenr synoniem met Jappen-terreur.
Voor de Vrouw.
Hoog spel.
lacufy tot lfO&
In 1944 soldaat 2e klasse in
het Japanse leger.
WINTER 1942-1943. Nog steeds woedt de slag om Sta
lingrad. Hitler heeft uit een oogpunt van propaganda het ergste
gedaan: hij heeft in een redevoering verklaard, dat Stalingrad
needs in Duitse handen is. Goebbels, die een paar dagen later
gpreekt, weet, dat Stalingrad de groptste Duitse nederlaag zal
worden. Hjj pakt de koe bij de horens. Hij weet, dat een neder
laag met honderdduizenden doden en gevangenen niet verbor
gen kan blijven. Hij besluit niets te verbergen, niets te verdoe
ken, niets rooskleuriger voor te stellen. Hij zegt de waarheid.
Hg bespaart de Duitsers niets. Hij voorspelt algemene rouw.
Hij schildert de toestanden eerder te zwart dan te wit.
De geallieerde propaganda is verbluft. Is Goebbels gek gewor
den? Zal het Duitse moreel niet ineenstorten?
Goebbels speelt een groot en
zeer gewaagd spel, maar hij wint
het. Het Duitse moreel stort niet
in. Wat hij vermoed heeft, ge
beurt. De mensen, die zich tegen
over deze verschrikkelijke situa
tie geplaatst zien, besluiten ver
der te strijden, verder te verdra
gen om nog iets vreselijkers te
vermijden. De koude douche van
Stalingrad is een beslissende fac
tor, maar niet in de zin, zoals
de Russen en de geallieerden het
hopen; Duitsland zet de strijd
voort.
Van nu af maakt Goebbels de
propaganda van het pessimisme.
Hij bespaart zjjr publiek niets.
De oorlog staat er slecht voor,
maar hij is niet verloren dat
is zijn these. Zo verweert hij zich
ook propagandistisch tegen de
bombardementen van de Duitse
steden. Wanneer ondergeschikten
proberen de reusachtige schade
en de vernietiging van hele stra
ten te verdoezelen en te verzach
ten, komt hij woedend tussen
beide. In een geheime conferen
tie met de belangrijkste Duitse
hoofdredacteuren verklaart hij
koel, dat men alles moet schrij
ven wat er gebeurt. De vernie
tiging van een stad als Keulen
of Dusseldorf, zo gaat hij voort,
is een grote slag en moet als
zodanig worden beschreven; men
moet het heroïsche van de be
volking beklemtonen. Het gebeurt.
En tevens gebeurt dat, wat zeifs
nu nog niet verklaarbaar is; het
"Duitse volk zakt onder de last
van de bombardementen niet in
elkaar.
Vesting Europa.
Goebbels wordt steeds defen
siever. Hij, die met zijn hand de
pols van het Duitse volk voelt,
weet beter dan wie ook, dat het
aantal ontevreden Duitsers en
verborgen tegenstanders van het
regime voortdurend groeit. Hij
moet iets doen om hun de wind
uit de zeilen te nemen, hun en
de millioenen tegenstanders in de
bezette gebieden, evenals de Ita
lianen, die erg oorlogsmoe zijn.
Hij vindt het slagwoord de „Ves
ting Europa" uit.
Wat hij daarmee bedoelt is, dat
de geallieerden nooit in Europa
zullen kunnen landen, dat de oor
log dus onbeslist zal blijven. Zo
als wij thans weten, stond er
niets achter dit slagwoord. De
kustversterkingen waren onvol
doende. Maar de propaganda was
zo uitstekend en de redevoeringen
en artikelen van Goebbels waren
zo nadrukkelijk, dat zij zelfs niet
nalieten op de geallieerfen indruk
te maken. Men bedenke wel:
Eisenhower moet er door Engel
se en Amerikaanse intelligentia
mee op de hoogte zijn geweest,
dat de kustversterkingen zeer on
voldoende waren. Toch rekent hij
met verliezen van bijna 500.000
man bij de invasie van Europa.
De werkelijke verliezen bedroe
gen minder dan 15000.
Goebbels heeft gedaan, wat hij
kon. Nu volgen de gebeurtenissen
erlkaar in een razend tempo op.
Wat hij ook zegt, het wordt door
de gebeurtenissen van de volgen
de dag tegengesproken. Alle be
richten, die hij van militaire zijde
ontvangt, blijken vals te zijn. Dat
is zijn schula niet, dat is de
schuld van de Duitse generaals
of, als men wil, van de vijande
lijke legers.
Tot het bittere einde.
Goebbels heeft gedaan, wat hij
kon. Hij heeft het moreel van de
Duitsers hoog gehouden, zo lang
als het enigszins mogelijk was.
Nu het echtei voor iedere Duit
ser duidelijk blijkt, dat alles, wat
Hitier heeft belooft, zwendel is,
is ook het vertrouwen in Goeb
bels geschokt. Slechts een min
derheid van de fanatieke nazi's
en zwakzinnigen gelooft nog aan
hem. Voor de meerderheid wordt
zijn propaganda een boemerang:
wat hij ook zegt de mensen
geloven het tegendeel.
Toch zet hij de strijd voort.
Zijn propaganöaministerie wordt
door bommen half vernietigd, bij
na al zijn zendtrs zijn lamge
legd. zijn gehele publicatie-appa
raat stort in, het grootste Tleel
van de Duitse steden bevindt
zich reeds in vijandelijke han
den. Toch zet hij de strijd voort.
Nog in de laatste maanden begint1
hij de fluisterpropaganda over
.geheime wapens",, die een om
mekeer zullen brengen. En wer
kelijk: millioenen Duitsers gelo
ven ook dat nog.
Maar Goebbels weet, dat de
oorlog verloren is en bijna alles,
wat hij in die laatste maanden
spreekt en schrijft, is er ook he
lemaal niet meer op gericht het
einde uit te stellen. Het wordt
gezegd en geschreven om later,
over tien of twintig jaar, weer
uit de herinnering van de over
levenden te worden opgehaald.
Het wordt geschreven, opdat la
tere generaties zullen zeggen;
„Goebbels heeft toch gelijk ge
had!"
Zo ontstaat b.v. het opmerke-
Goebbels is in zijn kwaliteit
van Minister van Propaganda
in het Duitsland van Hitier
niet geëvenaard. Zo geraffi
neerd .als Goebbels was, zo
dom kon Hitier zijn. Hij be
loofde het Duitse volk een
klinkende overwinning bij Sta
lingrad. Het werd echter de
grootste nederlaag en het ge
vaar was niet denkbeeldig dat
het Duitse moreel ineen zou
storten.
Goebbels, die de pols van het
Duitse volk voelt, weet het
echter op te zwepen tot ver
dere inspanning van alle
krachten. Eens komt echter
't ogenblik dat een groot deel
van het Duitse volk Goebbels
niet meer geloofd.
lijke artikel „Het jaar tweedui
zend", waarin Goebbels het beeld
van het „ijzeren gordijn" lanceert.
Zo ontstaan de talrijke waarschu
wingen aan de geallieerden te
gen het Russische gevaar, aan de
Duitsers voor wat na de neder
laag met hen zal gebeuren.
Deze laatste propaganda, deze
tijdbom-propaganda, is thans nog
niet geheel uitgeschakeld of af
gedaan. Integendeel. Als niet alle
kentekenen bedriegen, is Joseph
Goebbels werkelijk het enige na
zi kopstuk, dat voortleeft.
Van de I.T.O. hangt het welslagen van
Marshall's plan af.
De commissie voor het ontwerpen van het Handvest der In
ternationale Handelsorganisatie (I.T.O.) heeft te Genève drie
artikelen aangenomen, waarin het recht wordt erkend om de
import te beperken en te regelen, opdat de betalingsbalans
van elk land wordt gewaarborgd.
Op aandringen van de Cana
dese delegatie werd besloten,
dat, uitgezonderd in uiterst
dringende gevallen, overleg met
de I.T.O. verplicht is, voordat
voorzorgsmaatregelen in ver
band met de beperking worden
genomen. In een andere clau
sule wordt bepaald, dat de
I.T.O. twee jaar na het van
kracht worden van het hand
vest alle quantitatieve beper
kingen opnieuw moet beschou
wen.
De tariefsonderhandelingen.
Blijkens een Zaterdag gepu
bliceerd rapport hebben Noor
wegen en Groot Brittannië hun
tariefsonderhandelingen in het.
kader van de internationale
handelsbesprekingen tot een
einde gebracht. Tot op heden
zijn thans de tariefsonderhan
delingen tussen Tsjecho-Slowa-
kije en Canada, China en Tsje-
eho-Slowakije, Tsjecho-Slowa-
kije en Noorwegen, Chili en
Libanon-Syrië, Canada en de
Libanon-Syrië, China en Noor
wegen en Nieuw Zeeland en
Zuid-Afrika voltooid, waardoor
het totaal aantal gevallen, waar
in deze besprekingen zijn vol
tooid, is gestegen tot 22. Dit re
sultaat wil nog niet zeggen,
dat alle besprekingen 100 in
totaal zullen beëindigd zijn
op de daarvoor vastgestelde da
tum, i.e. 10 September a.s.
Hierbij dient in het oog te wor
den gehouden, dat de belang
rijkste besprekingen, t.w. die
tussen de V. S. en Frankrijk en
door CARLA BERGENTHAL.
6) o-
Verena had verschrikt de
kleren en boeken opzij gescho
ven en stond nu als een kop
pige, verstokte zondaar voor die
vrouw met haar klare blik en
wist niets te zeggen. Rustig
zette deze de pap voor haar
neer en schoof een stoel bij de
tafel. Ze liet haar tijd om tot
zichzelf te komen, keek in de
kamer rond en riep dan: „Nee
maar, wat hebt u het hier pret
tig en gezellig gemaakt! Wat
zouden mijn arme vrouwtjes
toch gelukkig zijn als zij zo'n
eigen nestje hadden. Ja, ja, juf
frouw Haller, de lieve God
heeft het nog goed met u g:-
meend. En wat ik nog zeggen
wil, om 8 uur is 'thet morgen
gebed, dan kunt u meteen met
uw huisgenoten kennis maker,
ik komt u halen als het tijd is."
Verena schoof haar bord, dat
ze mechanisch leeg at met een
ruk opzij en zei somber: „Ik
wil liever hier blijven, die an
deren kan ik altijd nog leren
kennen."
Maar daar kwam de bv:T'
der vlak voor haar staan, en
Reuter's Correspondente te
Parijs meldt, dat het voorstel
tot vorming van (een) Europese
tolunie(s) de belangstelling voor
het veelomstreden onderwerp
van het niveau der Duitse in
dustrie op de conferentie der 16
landen over het plan-Marshall
nog in de schaduw heeft ge
steld. Men is te Parijs van me
ning, dat het voorstel vatbaar
is voor een compromis-oplos
sing door verschillende kleine
unies i.p.v. eert Europeese Unie
te vormen. De meest waarschijn
lijke oplossing zou dan zijn een
Unie van Frankrijk, Italië en
de drie landen van ae Benelux
en een van de Scandinavische
landen. Er bestaan aanwijzin
gen, dat het Scandinavië op het
ogenblik moeilijk zal vallen om
zich bij eên grote Unie aan te
sluiten in het bijzonder met het
oog op de speciale handelsover
eenkomst van Zweden met de
Sowjet-Unie. Men verwacht, dat
Oostenrijk voor aansluiting bij
de groep Frankrijk-Italië-Bene-
lux zal voelen. In economische
kringen, te Parijs acht men het
van veel belang, indien het
Britse gemenebest zich bij deze
Unie .zou willen aansluiten.
terwijl ze haar ernstig in de
ogen zag, zei ze zeer beslist:
„Dat kan in geen geval, lieve
juffrouw. Haller. U hoort nu bij
ens en moet u voegen naar onze
huisregels. Volgens het regle
ment moet allen 's morgens en
's avonds de godsdienstoefening
bijwonen. Anders moet ik er de
dominé, die m*et feestdagen hier
komt preken van in kennis
stellen en dat zult u zeker niet
willen." Hartelijk voegde ze er
dan nog aan toe: „En dan heb
ik nog een verzoek, juffrouw
Haller, allen noemen me hier
eenvoudig \9t:g „moeder". Zou u
het van nu aan ook niet willen
doen? We horen nu eenmaal oij
elkaar, hebben elkaar nodig, en
dan kunnen we het ons 't beste
zo eenvoudig en gezellig moge
lijk maken." Dan ging ze weg
met een vriendelijk opmonte
rend knikje.
Verena bleef met een weer
spannig gemoed achter, vol
verzet tegen de nieuwe wegen,
die ze in moest slaan. Ze maak
te haar bed op, deed haar ka
mer en hoopte dat ze haar met
vrede zouden laten. Maar pre
cies 8 uur klonk een heldere
klok door 't huis, en meteen
stond de huismoeder al op de
drempel om haar te halen.
Verena durfde na een blik op
die tussen de V. S. en Groot
Brittannië weinig of geen voort
gang maken, terwijl de bespre
kingen "tussen de V.S. en Austra
lië eerst pas zijn begonnen. De
bij laatstgenoemde onderhande
lingen betrokken belangen zijn
zo veelomvattend, dat er waar
schijnlijk een aanzienlijk aan
tal bijeenkomsten nodig zal zijn
om tot overeenstemming te ge
raken. De houding, die Amerika
heeft aangenomen tegenover de
wolinvoer uit Australië, heeft
een impasse veroorzaakt, welke
de onderhandelingen heeft ge
stagneerd. Een- overeenkomst
zal eerst kunnen worden be
reikt, wanneer Australië van
Amerikaanse zijde een tegen
prestatie verkrijgt voor zijn ta
rief sconcessies. Volgens een
woordvoerder van de Ameri
kaanse delegatie is het voor
deze delegatie van zeer veel
belang bij haar terugkomst in
de V. S. een zekere verminde
ring van de preferentiële rech
ten" te kunnen rapporteren,
daar er anders groot gevaar be
staat, dat het congres de gehele
internationale handelsorganisa
tie afkeurt met als gevolg mis
lukking van het plan-Marshall
voor hulpverlening aan Europa.
De komende verkiezingen
in Hongarije.
Volgens te Washington ontvan
gen berichten zouden ongeveer
een millioen Hongaren 20 pro
cent van de kiezers van stem
ming zijn uitgesloten. Op grond
van de vreemdste beschuldigin
gen. Zo zouden Joden gediskwali
ficeerd zijn omdat zij lid van na
zi-organisaties zijn geweest en
fabrieksarbeiders op grond van
het feit, dat zij tot de vroegere
landadel hebben behoord. Voorts
zouden duizenden kiezers niet
mogen stemmen omdat zij ontoe
rekenbaar verklaard zijn.
Ofschoon de betrokken kiezers
beroep tegen de beslissïnf kunnen
aantekenen, zou de hiervoor toe
gestane tijd ontoereikend zijn. De
Amerikaanse regering lid van
de geallieerde contrólecommissie
voor Hongarije maakt zich
ernstig zorgen over de berichten
uit Boedapest over verregaand
misbruik van de nieuwe Hongaar
se kieswet.
Het Amerikaanse ministerie
van Buitenlandse Zaken beschul
digt in dit opzicht de verkiezings
instanties, die door de Communis
ten beheerst worden.
Engeland en de V.S. zuilen te
Boedapest stappen ondernemen.
Nieuw offensief Chinese
regeringstroepen.
Uit Sjanghai wordt bericht, dat
Chinese regeringstroepen een
nieuw offensief in de provincie
Sjantoeng hebben Ingezet.
haar rustig ernstig gezicht niet
meer tegenspartelen. Zwijgend
pakte ze haar omslagdoek en
volgde de huismoeder door de
lange gang naar de kapel. Het
was een hoge geweldige zaal
met grote geschilderde ramen
die van de grond tot de zolder
reikten. Er stonden lange ban
ken aLs in een kerk; voor
aan een tafel met een bijbel
er op, een stoel er naast, dat
was alles.
Toen ze binnenkwamen zaten
de vrouwtjes al op hun plaats
en de directeur stond bij de ta
fel voor de opengeslagen bijbel.
Stilletjes gingen ze zitten op de
dichtstbijzijnde plaatsen en
meteen begon de directeur met
eentonige, ongeschoolde stem te
lezen. Verena hoorde geen
vSfcord, met samengeklemde
handen zat ze in haar bank, ver
ward door de stroom van gevoe
lens, die haar hart met onrust
vervulden. Haar gedachten
draaiden steeds in een kring
rond, en konden geen uitweg
meer vinden. „Waar ben ik
eigenlijk? Wat willen ze van
me? Wat moet ik hier?"
Mechanisch stond ze op, toen
de anderen opstonden en dan
zag ze opeens vele handen naar
haar uitgestrekt, s: n
rimpelige handen. En ze keen
Jongste broeder van
koning Gustaaf van
Zweden overleden.
Prins Eugen, de jongste broe
der van koning Gustaaf van
Zweden, is Zondagmorgen ten
gevolge van embolie overleden.
Hij werd in 1865 geboren. De
prins was ongehuwd.
Churchill waarschuwt
zijn volk.
Churchill heeft in een van
zijn woning in Kent uitgezon
den rede de bevolking van En
geland ernstig gewaarschuwd,
dat een bijna mateloze ellende
en tegenspoed haar wacht, in
dien zij zich onderwerpt aan
totalitaire dwang en totalitair
bestuur. Churchill beschuldigde
de Labourregering van een groot
wanbeleid door de Amerikaan
se dollarlening zonder verstand
en inzicht uit te geven, daarbij
partijschap en klasse vooroor
deel stellend boven de noden
van het land en van het voor
stellen van maatregelen, welke
ver blijven beneden het niveau,
waarop de acute economische
crisis van Engeland moet wor
den opgelost.
Pakistan vraagt
om lidmaatschap van
de V.N.
Op het hoofdkantoor van de
V.N. te Lake Success is een of
ficiële brief ontvangen, waarin
Pakistan verzoekt als lid tot de
organisatie der V.N. te worden
toegewezen.
Het Britse kabinet bijeen.
Zeventien Britse ministers heb
ben hun vacantie moeten onder
breken voor een bijeenkomst. Bij
na het gehele kabinet bleek bij
eengeroepen te zijn.
Een officieel communiqué zegt,
dat het hier een bijeenkomst be
treft, welke deel uitmaakt van
een reeks, geprojecteerd voor de
periode, dat de regering op reces
is.
Het kabinet heeft zich, naar
men aanneemt, bezig gehouden
met de Britse dollarpositie. De
plaatsvervangende directeur van
de Bank van Engeland, Cameron
Cobold, is per vliegtuig naar
Washington vertrokken.
Mac Arthur legt volgend
jaar ambt neer.
Naar uit betrouwbare bron te
Canberra wordt vernomen zal
generaal Douglas Mac Arthur,
die thans 68 jaar oud is, het
volgend jaar zijn ambt van ge
allieerd opperbevelhebber in
Japan, neerleggen.
De mijnramp in Engeland
Tot op heden zijn 80 lrjken ge
borgen. Van de 117 mijnwerkers,
die zich in de mijn bevonden, heb
ben tien man ten tijde van de
explosie zich weten te redden.
Drie mijnwerkers kwamen 20 uur
later levend te voorschijn. Er
worden nog 24 mijnwerkers ver
mist. Slechts enkele lijken heeft
men kunnen identificeren.
Het Britse verbond van mijn
werkers heeft een verzoek voor
het houden van een officieel on
derzoek ingediend.
Men heeft practisch alle hoop,
nog nieuwe everlevenden uit de
mijn te redden, laten varen. Van
de 85 gelocaliseerde lichamen zijn
64 boven de grond gebracht.
Spoedig vrije regering in
Griekenland?
Generaal Markos, de opper
bevelhebber van de Griekse
guerilla-strijdkrachten, heeft 11
een radioboodschap verklaard,
dat Koning Paul zou worden
onttroond en zijn dynastie ver
vangen door een nieuw „volks
regiem". Deze verklaring wordt
beschouwd als een voorbode
van de vorming van een „vrije
Griekse regering".
Berechting van
Otto Skorzeny.
Maandag is te Daehau het
proces begonnen tegen Otto
Skorzeny, vroeger chef van de
Duitse spionnagedienst en be
vrijder van Mussolini. Hij wordt
beschuldigd van mishandeling
van geallieerde soldaten en
diefstal van Rode-Kruispakket-
ten. Hij zou een complot heb
ben beraamd om generaal Eisen
hower te vermoorden en wordt
„de gevaarlijkste man in Duits
land" genoemd.
Petkof
ter dood veroordeeld.
Petkof, de leider der Bulgaar
se oppositie, is door het regio
nale tribunaal van Sofia tot de
dood door de strop veroordeeld.
Petkof's medeplichtigen, lt.-ko-
lonel Ivanof, kolonel Gersof en
commandant Atanasof werden
tot resp. 15, 10 en 10 jaar ge
vangenisstraf veroordeeld.
Verklaring van de Irgoen.
De Joodse verzetsorganisatie
Irgoen Zwai Leoemi heeft
een beroep op Arabieren en Jo
den gedaan de vijandelijkheden
te staken en „tezamen de ge
meenschappelijke vijand te be
strijden". Zij waarschuwde de
Arabieren dat zij machtig ge
noeg was om „alle Arabische
moordenaars" onschadelijk te
maken.
Vandaag, 12 Aug., hebben wij, voor het eerst in ons leven, een
échte T.R.Ï.-kapitein ontmoet. Gelegenheid om hem te fotogra
feren hadden wij helaas niet, omdat hij, iedere keer als hij ons
met de camera aan zag komen het donkerste plekje van de
kamer opzocht, waarin hij voorlopig door de Nederlanders was
ondergebracht.
Waarom hij het onplezierig vond hem en zijn lange manen te
laten vereeuwigen, begrijpen wij niet. Misschien kwam het, om
dat hij nog zo jong was hij was net achttien geworden, ver
telde hij en daardoor wellicht iets schuchter voor „publicity".
Maar ook dat begrijpen wij weer niet, want toen hij nog kapi-
tein-in-actieve-dienst was, zag er niét tegen op om bij de
Chinese fotograaf, op de hoek van het nabije dorp, een „plaatje"
te laten maken. En dat plaatje ligt nu in de stapel „geheime
documenten" van de Nederlandse inlichtingendienst ergens aan
de Noordkust van Java
had hij dat pakje aan moeten
houden en met zqn kamaraden
mee moeten trekken, de kant van
Djoeja op.
Want nu, nu hjj niet meer ka
pitein Marto was, en dus onge
wapend op de wegen rondzwierf,
had de beolking niet de minste
moeite gehad hem gevangen te
nemen en hem te brengen bij zijn
„opvolger", de Nederlandse
commandant.
En misschien peinst Marto nu
nog zijn hersens suf over de
vraag, hoe die praatjes dan in de
wereld, of liever gezegd, in de
republiek Indonesia zijn gekomen.
Hoe ook: de TRI-kapitein was
gevangen. Op een ietwat vreem
de manier overigens, want het
was de Indonesische burgerbe
volking van de dessa Mranggen,
die hem als het ware op een pre
senteerblaadje bij de Nederland
se commandant kwam aandienen.
Men vond het wellicht tijd, dat
kapitein Marto nu maar eens re
kening en verantwoording moest
afleggen voor z'n daden, ten tijde
van zijn commando-schap bedre
ven.
Toen namelijk zat hrj, keurig
in uniform gestoken, op een
groot donkerbruin paard, dat zijn
meester droeg en hem bracht,
waar hij maar heen wilde. Aan
zijn rechterzijde torste kapitein
Marto een Samorai-zwaard,
kostbaar erfstuk uit de Japanse
tijd, toen Marto nog als soldaat
tweede klas diende bij het kei
zerlijke Dai-Nipponse leger in
Semarang.
Kijk, dat had Marto nooit mo
gen doen, en als hij dat dan toch
had willen doen, had hij nooit
zijn militaire pakje moeten uit
trekken, toen de Nederlandse
troepen binnenkwamen dan
in opene en gesloten oude
vrouwengezichten, zag vriende
lijke, wantrouwende en nieuws
gierige ogen omgeven door rim
pels en vouwen. De gestichts
oudjes kwamen hun „mevrouw"
begroeten! Ook de directeur
kwam naderbij en sprak een
paar vriendelijke woorden en
de —tuinman eveneens. Onbe
wust deed het beide mannen
goed iemand in huis te weten,
die haar plaatsje betalen kon.
't Was of hun zelfbewustzijn er
groter door werd en hun werk
in huis en tuin leek hun nutti
ger en van meer waarde. De
tuinman nam zich meteen voor
steeds voor bloemen in het to
renkamertje te zorgen.
Verena liet alles als in een
droom aan zich voorbijgaan;
het deed haar goed en bedrukte
haar tegelijkertijd. Verbaasd
keek ze naar de armelijke ge
stalten in hun afgedragen, ver
stelde kleren en luisterde naar
het kinderlijk vertrouwelijk ge
praat. Haast met geweld maakte
ze zich van hen los. Ze wou weg
naar de stilte van haar kamer,
v/eg van die armoedige, lelijke
vrouwen. Maar pij de deur
stond er nog een, met haar lin
kerhand tastte ze langs de
muur, in haar rechterhand had
zt een stevige stok. Het was de
Een Rode-Kruis lokaal vol
kippen en vruchten
Wij wezen er reeds eerder op:
het correcte optreden van de
Nederlandse soldaten tegenover
de Indonesiërs in het gewezen re
publikeinse gebied is in deze
laatste dagen doorslaggevend ge
weest. Nam men in het aller
eerste begin een afwachtende
houding aan, reeds spoedig sloeg
deze om in een vrolijke, opge
wekte stemming.
Daar was alle reden toe
mét de troep kwam mee de
Rode Kruis-verbandplaats, waar
door de Inheemsen, die zo lange
tqd van medicijnen verstoken
blinde, die4 zo zonder hulp in
't hele gebouw de weg wist te
vinden. Ze richtte haar leven
loze ogen op Verena en zei met
een heldere rustige stem: „U
moet maar veel bij me komen,
misschien kan ik u nog heel wat
laten zien, dat u met uw ogen
niet zien kunt."
Toen Verena weer alleen in
haar kamertjè was, kreunde ze
zacht. Gestichtsvrouwtje, ge
stichtsvrouwtje! Nu was ze er
zelf een, hier moest ze blijven,
hier leven tot het einde toe.
Weer huilde ze als een boes
kind en klaagde God aan, dat
Hij juist haar zo hard geslagen
had. Nooit zou ze met deze
mensen kunnen omgaan, ze wil
de alleen blijven, alleen met
zichzelf en haar herinneringen.
Ze had haar kamer, de kleren
en boeken van haar zoon, meer
had ze niet nodig, meer wilde
ze niet. Ze ging ook niet naar
die blinde toe, die ze met haar
dode ogen maar griezelig vord.
Hier in de stilte wilde ze op de
haar lijden zou verlossen,
dood wachten, die haar van al
haar lijden zou verlossen.
(Wordt vervolgd
waren geweest en dérhalve on
der de wonden zaten, onmiddel
lijk behandeld konden worden.
Twee a driehonderd man
maakten dageljjks en dat
hebben \vy met onze eigen ogen
kunnen constateren van deze
gelegenheid gebruik. Hoe geluk
kig zjj hierover waren, wordt wel
licht het best geïllustreerd door
liet feit, dat de Nederlandse dok
ter op een goede dag van de
„goed gesitueerden" zoveel kip
pen en vruchten kreeg aangebo
den, dat er in zjjn lokaal geen
plaatsje meer onbezet was.
En de volgende étappe, de uit
deling van deze „buit" aan de
arme bevolking van de omliggen
de dorpen, deed de meest verstok
te republikeinen inzien, „dat de
Nederlanders tóch niet gekomen
waren om de inwoners te onder
drukken en om het land leeg te
roven".
Die verwenste Soekarno-
Pemoeda's.
Slechts één maal hebben wij
gezien, dat een Indonesiër niet te
spreken was over de komst der
Nederlanders. Het betrof hier het
dienstdoende dorpshoofd van Be-
dono die ronduit verklaarde niet
te willen samenwerken met de
Hollandse troepen. Hij motiveer
de zijn besluit op deze wijze: „De
Engelsen, die een veel groter le
ger hebben dan de Nederlanders,
en dus ook veel sterker zjjn, wer
den op een gegeven ogenblik dooi
de Indonesische strijdkrachten het
land uitgegooid. Dit lot overkomt
de Hollanders wellicht óók. En
wat zal dan m ij n lot zijn, als
ik met jullie heb samengewerkt?"
Majoor P. heeft toen heel even
tjes gelachen. Maar, voor des
dorpshoofdes standpunt was wel
wat te zeggen, en bovendien werd
niemand gedwongen om samen te
werken met de Nederlanders.
„Kom over een half jaartje
maar eens terug", raadde de Hol
landse commandant de Indonesi
sche bestuursambtenaar bij diens
vertrek aan.
„Goed", antwoordde deze, „en
wanneer U dan nóg de baas bent,
en wanneer U alles goed geregeld
hebt. zal ik, oude man van zeven
tig jaar, er voor zorgen, dat al
mijn jonge mannen bij U in dienst
komen. Want dan hebt U getoond
dit te verdienen. Véél meer te
verdienen dan die verwenste Soe-
karno-Pemoeda's
„Hoe zei U?" vroeg de Neder
landse commandant perplex
W. TAUSENT.
Radio-boodschap Chinese
consul-generaal.
De Chinese consul-generaal
te Batavia heeft via radio-Ba-
tavia een boodschap tot de re
publikeinse regering gericht. In
deze boodschap zegt de consul-
generaal, dat hij het nodig acht
nogmaals het standpunt van de
Chinezen in Indonesië uiteen te
zetten.
„Ik wens er de nadruk op te
leggen en ik verzoek de In
donesische regering dit indach
tig te zijndat wij zijn te be
schouwen als een welgezind
volk.dat hier vele honderden
jaren leefde in goede verstand
houding met het volk van dit
land. Wij gaan geen oorlog voe
ren voor de Nederlanders, zij
verwachten dit ook niet van ons.
Om de ganse wereld te bewij
zen, hoe waarachtig onze mo
tieven zijn, verzoek ik thans.de
republikeinse regering aan de
Chinese gemeenschap en op re
publikeins gebied toe te staan
ook „pao an tui's" te vormen en
hun wapens te verschaffen.
Amerikaans vliegtuig
verongelukt.
Honderdtwintig K.M. verwijderd
van de Sandwich-eilanden is een
Amerikaans vliegtuig, met Ge
orge Atcheson, de politieke raads
man van Generaal MacArthur,
aan boord, ln zee gestort. Ook
enige Amerikaanse generaals be
vonden zich aan boord van deze
machine. Atcheson is omgeko
men.
Gemeenschappelijke actie
der twee dominions.
De nieuwe dominions, Pakistan
en de Unie van Voor-Indië, zijn
met de eerste gemeenschappelijke
militaire actie begonnen. De sa
mengevoegde raad van verdedi
ging, onder voorzitterschap van
Lord Mountbatten, heeft besloten
om versterkingen naar de Pends-
jaab te zenden, om onmiddellijk
een einde te maken aan de daar
reeds enkele weken heersende on
lusten.
De republiek naar
economische en sociale
raad der V.N.
Een laatste poging van Neder
land om een wijziging te brengen
in het onlangs genomen besluit
van de economische en sociale
raad der V.N. om Indonesië uit
te nodigen tot de komende we
reldhandelsconferentie is in een
vergadering van deze raad ver
ijdeld. Tevoren had Voor-Indië de
Nederlandse actie „niets minder
dan Immoreel" genoemd. De raad
besloot met 15 tegen 5 stemmen
(Engeland, Canada, Frankrijk,
Nederland en de V.S.) en 1 ont
houding (Turkije) de kwestie niet
opnieuw te bespreken ondanks de
mededeling van de Nederlandse
delegatie, dat sommige leden van
de raad twee weken geleden, toen
deze besloot Indonesië uit te no
digen, nog niet over de kennis
van alle feiten beschikten. De
Voor-Indische afgevaardigde ver
dedigde met kracht het recht van
Indonesië om de conferentie bij te
wonen en verklaarde, dat het
prestige van de raad er onder zou
lijden, indien hij op zijn besluit te
rug kwam.
Hitier als Vader.
Een Duitse predikant die te
Frankfort, verdacht van nazi
activiteiten, berecht wordt, ver
klaart, dat Hitier vader was van
meer dan één onwettig kind, al
dus meldt de „Frankfurter Rund
schau". Toen Ds Josef Probst het
over een kind van Hitler had, ver
klaarde de president van het ge
rechtshof, dat dit een nieuw en
Wellevendheid.
Was de wellevendheid vroe
ger bij velen al in discrediet,
door de oorlog is deze toestand
nog veel verergerd. Allerwegen
zien we, vooral ook bij de op.
poejende jeugd, dat hun be
leefdheid niet ver strekt. Toch
is het van zo'n grote waarde,
dat we ons tegenover een ieder
wellevend gedragen, ook en
vooral t.o.v. onze minderen.
Het is voor een werkster,
dienstmeisje of wie dan ook
niet prettig om aldoor bevelen
te krijgen. Als we haar vrien
delijk iets vragen, bereiken we
immers hetzelfde resultaat, al
leen met dit verschil, dat een
verzoek met meer blijmoedig
heid wordt uitgevoerd dan een
bevel.
Ik herinner me nog, hoe ik
vroeger min of meer moppe
rend een bevel uitvoerde, maar
als ze vroegen: Wil je dit of dat
eens doen, dan ging het als van
zelf en was ik blij iets te mo
gen doen. Mij dunkt, dat deze
gesteldheid ook. nu nog bij ve
len voorkomt. Gezinnen met
kinderen moeten het tegenwoor
dig vaak zonder hulp doen. Ligt
dat misschien ook hieraan, dat
juist de kinderen zich allesbe
halve wellevend tegenover het
meisje gedroegen?
Laat nooit toe, dat kinderen
haar iets bevelen. Het meisje is
er ook niet voor om alle nare
karweitjes van de kinderen op
te knappen. Als de kinderen gro
ter worden, kunnen ze b.v. best
zelf de schoenen poetsen.
De woordjes „dank U" schij
nen voor velen ook zeer moei
lijk uit te spreken te zijn. Toch
hoort de dankbaarheid tot een
der voornaamste punten der
wellevendheid. Ieder, die ons
een dienst bewijst, zijn we dank
verschuldigd en op ons rust de
plicht die dank ook te uiten.
Laten we dat dan ook op de
meest correcte manier doen.
Het moet de kinderen van
jongsaf geleerd worden, dat zij
hun dank kunnen tonen. Voortdu
rend moet daar op gelet worden.
In deze vacantieperioden heb ik
verschillende kinderen meege
maakt maar slechts zeer weinigen
konden behoorlijk bedanken. Ver
der dan: „dank TJ", bracht vrijwel
niemand het.
Ik vraag me af: zeggen deze
kinderen thuis ook nooit: „dank
U wei, vader", „dank U wel, moe
der" Zo niet, dan moet er ook
iets aan de wellevendheid van va
der en moeder haperen. Zij mogen
niet tevreden zijn met een „ja"
en „nee" van hun kinderen. Zo
gauw de kleintjes kunnen praten
worden ze er aan gewend behoor
lijk antwoord te geven; dan heb
ben ze er bij het -uider worden
geen moeite mee. We moeten het
dan misschien wel maandenlang
aldoor voorzeggen, maar daarte
genover staat, dat het kind er zijn
leven lang voordeel van onder
vindt. De maatschappij immers,
heeft dringend behoefte aan zulke
mensen. Met wellevend te zijn,
bereikt men nog altijd het meeste»
Immers, mensen die .wellevend
heid kennen weten hun plaats
t o.v. superieuren en minderen.
'Zij zijn het. die rustig, kalm en
bescheiden de opgegeven taak
uitvoeren. Daardoor worden zg
het meest gewaardeerd en zullen
indien mogelijk het eerst voor
promotie in aanmerking komen.
Wij vrouwen, ondervinden da
gelijks hoe onaangenaam het is,
als we b.v. brj het boodschappen-
doen niet met wellevendheid be
handeld worden. Vooral in de gro
te steden is dat meer dan erger-
lijk
Voor directies en vakopleiding
ligt hier een niet te verwaarlozen
taak. Als deze krachtig ingrijpen,
zai dit oorlogskwaad zeker over
wonnen worden. Het moet ons
aller streven zijn, om door het op
peil brengen van onze eigen wel
levendheid, mee te helpen aan de
geestelijke opbouw van ons volk,;
opdat er meer waardering kome
voor elkanders werk.
N. B. D.
De Internationale Bank
en de V.N.
De delegaties van de Sowjet-
Unie en de V.S. in de sociale en
economische raad der V.N. ver
schilden van mening toen Zater
dagavond de betrekkingen van de
Internationale Bank voor herstel
en ontwikkeling en het interna
tionale monetaire fonds met de
organisatie van de V.N. ter spra
ke kwamen. Beide instellingen
hebben verzocht als „gespeciali
seerde bureaux" in de V.N. te
worden ingeschakeld.
Amerika pleitte voor inschake
ling, aanvoerende, dat anders het
werk van de sociale en economi
sche raad zou worden ondermijnd.
De Sowjet-Unie, die geen deel
uitmaakt van de Intemation. e
Bank, noch van het fonds, staat
op het standpunt dat inschake
ling een inbreuk op het handvest
betekent, omdat de bank en l.et
fonds niet bereid zijn zich te on
derwerpen aan het oordeel van da
V.N. wat betreft het verstrekken
van leningen. De Noorse delega
tie steunde de Sowjet-Unie en
verklaarde dat de clausules be
treffende „bijzondere privileges"
het gezag van de V.N. zouden on
dermijnen.
Met 13 tegen 3 stemmen werd
een \merikaans voorstel aange
nomen waarbij de Assemblee der
V.N. wordt aanbevolen de ont
werpovereenkomsten met de bank
en het fonds goed te keuren. De
Sowjet-Unie, Wit-Rusland en
Noorwegen stemden tegen.
Nieuw-Zeeland en Tsjeeho-Siowa-
kye onthielden zich.
nog niet bekend feit was. Probst
antwoordde laconiek: „Hitier had
er meer dan één". Ds Probst wei
gerde de naam van het kind of
de moeder bekend te maken, om
dat de vader van de moeder een
zeer goede schoolkameraad van
hem was geweest. De moeder van
het kind heeft zich tegen Hitier
gekeerd, aldus Ds Probst, omdat
Hitler zijn beloften niet is na
gekomen.