Nederland heeft een goede naam op de
Amerikaanse markt.
Omzetbelasting.
Ritthem komt er weer boven op.
Onze prijzen zijn echter te hoog.
Algemene vergunning tot
belening van effecten.
i
Nederland heeft een goede naam bij de verschillende Amerikaanse
firma's.. Het opschrift ..Made ln Holland" betekent voor hen uit
stekende kwaliteit. De naam Nederland heeft zelfs een zo goede
klank, dat Amerikaanse fabrikanten van producten, die niets met
ons land hebben uit te staan, het handelsmerk „Dutch" of „Old
Dutch" gebruiken, om door die naam vertrouwen te wekken.
Deze maand wordt in New York een nieuw warenhuis geopend.
Ter gelegenheid van deze gebeurtenis zal deze zaak met behulp
van de Nederlandse Kamer van Koophandel een stand Inrichten
van uitsluitend Nederlandse producten. Alweer een bewijs, van
het vertrouwen in onze goederen.
Te hoge prijzen.
Nederland zal zelden zjjn
kracht kunnen zoeken in massa
producten. Op pryzen kunnen we
onmogelijk concurreren. Alleen
kwaliteitsproducten kunnen ©en
goede br f nlandse markt ver
werven.
Ook in Amerika geeft men
graag iets meer voor een goed
product. Dit wil echter niet zeg
gen, dat de Amerikaan klakkeloos
iedere prijs betaalt.
N~ de oorlog is er in Neder
land maar al te veel de gedachte:
die rijke Amerikanen stikken toch
in de dollars. Laat ze maar wat
meer betalen. Het gevolg hiervan
is, dat de Amerikanen klagen
over te hoge prijzen van de Ne
derlandse producten en niet ko
pen.
Ik zag bij Altman een enorm
warenhuis van goede standing op
Fifth Avenue, een aardige expo
sitie van werkelyk fraai zilver
werk-vervaardigd in Nederland.
De afdelingschef was enthousiast
over dit moois. „Ze zouden er in
gapts gesneden koek", zei hij,
„als de prijzen maar iets lager
waren. Het is te duur vergeleken
bij zilverwerk uit andere landen".
Een glasfabriek heeft de pry
zen van baar producten verlaagd,
en volgens de heren van de Ned.
Kamer van Koophandel, zouden
andere exporteurs dit voorbeeld
moeten volgen. De afrekeningen
over 1946 van verschillende Ned.
bedrijven geven dividend uitke
ringen van 7 en te zien. Hier
van kan iets geofferd worden ten
gunste veen betere afzet in
Amerika.
Een enthousiast promotor van
Nederlandse kunstnijverheids-
prcnjpcten
is de firma A. J. van Dugteren ln
in 57e Straat. Zij bezorgde me ge
loof ik, de grootste verrassing in
New York.
We stegen ln een lift naar de
recht trots op alles, en wij
voelden ook een zekere trots, om
dat dit allemaal ln Nederland ge
maakt w°»s.
De Nederlandse kunstnijverheid
kan heel wat presteren. „Men wil
liet wel kopen", zegt de heer van
Dugteren, „alleen moeten de pry
zen even zakken".
Goed uitgevoerd werk, eenvou
dig en modern, vindt zijn weg
wel in Amerika»
Onze goederen in Ame-
kaanse etalages.
Wanneer je langs de winkels
loopt ln de straten van New York
zie je alweer bekende verpakkin
gen. Nederlandse cacao, chocola
de, biscuits, glaswerk. Bij een Ne
derlandse Importeur geurden kis
ten Nederlandse cacao me tegen.
Er komt schot in.
Volgens de heren van de Kamer
van Koophandel exporteert ons
land weer kaas, cacaoproducten,
haring, glaswerk, linoleum, za
den, bloembollen, zilverwerk,
aardewerk, bier, tafelzuren, jam
en vruchtensappen enz. naar
Amerika. Ik informeerde ook
naar de mogelijkheden van ex
port van stamboekvee. Helaas zijn
de Amerikanen doodsbang voor
mond- en klauwzeer, zodat ons
vee nog weinig kans maakt Ame
rikaans te worden.
Voor kaas is er een prachtige
kans.
De Amerikanen verorberen nu
76 meer kaas -'-n in *1939. Ge
durende de oorlog aten ze Zuid-
Amerikaanse kaas en Wisconsin
kaas. De Europese landen en ook
ons land, hebben de kans de
markt te herwinnen. Het is even
wel hoog tyd om met goede kwa
liteit kaas tegen een schappelijke
prijs in Amerika te verschynen
en de oyde plaats weer in te ne
men, misschien - "fs wei op een
grotere schaal, want de Neder
landse kaasimport in de V.S. be
droe in 1939 nog geen 2 van
de totale kaasconsumptie. Hier
moeten we als de kippen by zijn.
In de handel zegt men nu een
maal niet: „Na U".
We 1 en de heer Bestebreur-
tje verder maar met rust gelaten
want hij was vreselijk druk bezet
met het verzamelen van rappor
ten omtrent de handel tussen In-
dië en de V.S. Amerika wil zo
langzamerhand wel eens wat rub
ber, olie en andere producten uit
de Indische archipel zien.
TINY MULDER.
Wie zal dat betalen?
Ontevreden middenstanders.
De door het Kamerlid Van den
Heuvel tot de ministers- van Eco
nomische Zaken en van Financiën
gerichte vragen omtrent de door
berekening van de per 1 Juli ver
hoogde omzetbelasting houden
een ernstig bezwaar in tegen het
regeringsbeleid op dit punt. Ook
de Middenstandorganisaties heb
ben in een onlangs aan Minister
Lieftinck gericht schrijven van
hun ontstemming doen blijken en
daarin hun grieven uitvoerig ge
motiveerd.
Aangezien het hier gaat om een
materie, welke niet alleen voor
onze middenstanders doch in even
showroom van de firma vangrote mate voor de consumenten
Dugteren. De deuren gingen open van belang is, menen wij, aldus de
N. L. Crt., goed te doen voor de
actie, welke de middenstanders
voeren, in breder kring belang
en daar fonkelde 'iet prachtig
glaswerk voor onze ogen. En er
was nog meer. Fraai zilverwerk
van Jan ,v>ers, aardewerk en
potten.
Het was een verademing na al
die volgepropte warenhuizen, een
artistieke uitstalling van stuk
voor stuk prachtige artikelen te
kunnen bewonderen.
De heer an Dugteren was met
stelling te vragen.
De middenstand, zich op het
standpunt stellende dat de omzet
belasting als een consumentenbe
lasting moet worden beschouwd,
waarvan de heffing voornamelijk
om belasting technische redenen
bij de bron in casu het be
drijfsleven geschiedt, consta
teert hier een afwijking van de
door Minister Lieftinck in een in
Maart j.l. aan de middenstand ge
richt schrijven uitgestippelde ge
dragslijn, volgens welke de ver
hoging der- omzetbelasting zou
moeten gorden verwerkt in een
wijziging der bestaande prijzen.
Of, om het met andere woorden
te zeggen, waarom wordt thans
aan vele verkopers van de onder
de verhoging vallende artikelen
niet zoals in het Nederlandse be
drijfsleven usance was geworden
toegestaan, deze verhoging op de
consument of te wentelen.
Het is duiaenjït, dat men mer
raakt aan het hart der kwestie,
nl. de spanning tussen lonen en
prijzen. De Regering, die een der
de loon ronde, niet zonder reden,
een gevaar acht met het oog op
onze export en anderzyds de be-
drijfsvrede niet wil verstoren door
in het binnenland factoren in te
schakelen, welke de ondernemers
die in veel sterker mate moeten
reserveren dan vóór de oorlog het
geval was, in de wielen zouden
rijden, staat hier voor een dilem
ma.
Voor de consument zou verho
ging der prijzen betekenen een
nog grotere spanning, waardoor
hij voor zijn verhoogd inkomen
nog weer minder zou kunnen ko
pen dan thans het geval is. Onze
huismoeders, die dagelijks voor de
vraag staan, hoe de eindjes aan
elkaar te knopen, weten maar al
te goed wat dat zou betekenen.
Anderzyds zal ieder het als on
billijk aanvoelen, dat als de over
heid streeft naar vermeerdering
van haar inkomsten de lasten, die
daardoor moeten worden gedra
gen, niet zoveel mogelijk door het
gehele volk op de schouders wor
den genomen.
Men gevoelt dat de kern der
huidige moeilijkheden ligt op het
gebied van lonen en prijzen. Wel
ke moeilykheden binnen het ka
der van dat vraagstuk in feite
nog groter omvang zullen aanne
men, Indien binnen afzienbare tijd
ook het subsidie op het levens
middelenpakket, dat jaarlijks
honderden millioen guldens vergt,
in de prijzen zal moeten worden
verwerkt.
Men zal daarom naar onze me
ning goed doen, deze kwestie te
zien ln het licht van het geheel
en niet zoals hier het geval ls
eenzijdig een regeling te tref
fen, waarvan de bona fide zaken
mensen de dupe zijn. Onze mid
denstanders zien het belang er
van in, de huidige spanningen
niet onnodig te verzwaren. Daar
om te meer en hier citeren wij
uit ^t schrijven van de midden
standsorganisaties „zou, in
dien de Overheid van mening zou
zgn, dat de verhoging niet kan
worden gemist, nagegaan kunnen
worden, of het prijspeil zodanig
verlaagd kan worden, dat bedoel
de heffing wel door de verbrui
ker kan worden opgebracht".
Inderdaad zou ln dit laatste ge
val „een verlaging van het prijs
peil resp. van de winstmarges,
daar waar zulks verantwoord is,
de voorkeur verdienen boven een
zonder meer afwentelen op het
bedrijfsleven van een door de
consument op te brengen belas
ting".
Men noemt de 'middenstand
dikwijls de ruggegraat van onze
maatschappij; hy is dat o.i. inder
daad. De overheid dient voor de
Tien nieuwe woningen nagenoeg gereed.
Grote bezwaren tegen vliegveld.
Er komen volkstuinen.
Met grote energie is Ritthem zondere van deze huizen is, dat
aan het werk gegaan, toen hetze alle verschillende gevels heb-
water uit het dorp was verdwe-1 ben, die wonderwel in dit dorpje
nen. Vijftig procent van het aan- passen. De architect ir H. Klokke
tal huizen was verwoest, het
overblijvende deel ernstig be
schadigd. Dat was toen een
zware tijd: men wist eigenlijk j dorpskarakter. Het heeft wel1 van Souburg.
is er zeer goed in geslaagd deze
woningen, waarin landarbeiders
komen, aan te passen aan het installatie of aansluiting op die
Toekomstplannen.
Hoe hard er is gewerkt in deze
gemeente, blijkt ook uit iets an
ders. Februari 1946 kwam hst
dorp droog en in December van
dat jaar werd het uitbreidings
plan, dat gebaseerd is op de ko
mende herverkaveling, reeds
door de raad goedgekeurd. Een
geheel nieuwe wijk is ontworpen
ten westen van de tegenwoor
dige kom. In deze wijk en ook
in de straat, die (weer geheel
in overeenstemming met het
dorpskarakter) voor de 10
nieuiye huizen zal worden aan
gelegd, zullen direct riolerings-
buizen worden aangebracht, hoe
wel de gemeente nog geen rio
lering bezit. Het is de bedoe
ling reeds het volgende jaar met
de lozing van het afvalwater
rechtstreeks op zee te beginnen,
waartoe een pompinstallatie
aan de zeedijk zal worden ge
bouwd. Dit is de goedkoopste op
lossing, veel goedkoper dan dc
bcuw van een eigen zuiverings
niet, waar te beginnen. Maar
wie in deze zomer door de dorps
straat van dit. rustige, sfeervolle
dorpje dicht achter de zeedijk
loopt, waaruit de lindebomen,
eens Ritthems trots, zijn ver
dwenen, ziet, dat op een. enkele
uitzondering na alle huizen de
finitief zijn hersteld en weer
bewoond. Dank zij de snelle en
zakelijke aanpak door een twee
tal Ritthemse aannemers en de
rayonopzichter heeft Ritthem
de periode van noodherstel niet
gekend; men deed het hier in
eens goed! Ruim 500 bewoners
zijn terug; ze waren over niet
minder dan 22 gemeenten ver
spreid. Twintig procent der be
volking vertoeft nog elders.
Nieuwe woningen.
Wanneer men de Souburgse
straatweg afkomt, ontdekt men
aan zijn linkerhand viak bij het
dorp een tiental gloednieuwe
woningen, evenwijdig aan de
dorpsstraat gebouwd. Het Dij-
Teeup tot fyod
door CARLA BERGENTHAL.
3) o—
Vandaag was 't heerlijk hel
der voorjaarsweer. In 't gesticht
heerste een zeldzame eensge
zindheid. Er sidderde een blij
verwachten. Want iets, dat de
arme vrouwtjes nog nooit be
leefd hadden en hun een
sprookje leek, zou nu werke
lijkheid worden: vandaag zou
een nieuwe komen, die haar
eigen meubelen, een eigen ka
mertje had en die alles wat ze
at en nodig had zelf betalen
kon.
Een kamertje, helemaal voor
haar alleen, waarin ze doen en
laten kon wat ze wilde. De
vrouwtjes zaten met gevouwen
handen en keken elkaar aan,
vol verlangen en verbazing. Een
eigen kamertje!
Dat was toch hun vurigste
wens een bed, waar niemand
anders in mocht slapen, een
kast met alleen de eigen, kle
ren, een canapé om een mid
dagdutje op te doen, en geld,
eigen geld om een vers broodje
voor de koffie te kopen, of wat
snuif of een stukje goudgeel ge
bak. En zij, die dat alles bezat,
zou vandaag nog komen, zou
bij hun in 't gesticht blijven?
Het was haast niet te geloven.
veel moeite gekost om de Dienst
van de Volkshuisvesting tot het t. Nu we het toch over plannen
geven van toestemming te bewe- j «e»oen: Ritthem heeft ernstige
gen, omdat deze wijze van bou- bezwaren tegen aanleg van een
wen duurder is, maar tenslotte vliegveld in Welzmge, waarmede
werd de vergunning toch ver- ze fr H.A. goede kleigrond
leend. Deze woningwetwoningen verloren gaat. Drie kapitale
(die t.z.t. aan particulieren zul-1 boerderijen moeten worden af-
len worden overgedragen) zijn gebroken, egalisatie en drainage
thans gereed op het schilder- zu"eu onnoemelijk veel kosten
werk na; de verfpositie is bui-1 bovendien ligt het vliegveld
tengewoon slecht en het is wel )'au a?S 'ï1 .?en uithoek van
zeer te betreuren, dat nu nog beland, zo luiden de bezwaren,
voor onbepaalde tijd gewacht De begraafplaats heeft zeer
moet worden met het ingebruik- geleden van de inundatie. De
nemen. ijzeren grafpaaltjes waren zo
In de gemeente Ritthem zijn1 geroest, dat de nummers niet
30 noodboerderijen met stallen meer te lezen waren. Helaas wa-
gebouwd. Met de bouw van een j ren ook de registers van de bur-
definitieve boerderij wordt de-gerlijke stand weggespoeld, zo-
zer dagen een begin gemaakt, dat men niet meer weet, wie op
Reeds zijn er 20 plannen tot her- een bepaalde plaats ligt begra-
bouw van verwoeste panden in- ven. Voor de begraafplaats is
gediend en al zal er dit jaar van1 een nieuw plan ontworpen,
bouw wel niet veel meer komen, Van de herbeplanting hier zo-
het bewijst, dat de Ritthemse be- wel als op andere plaatsen van
volking niet stil zit en zich door
de troosteloze omgeving niet
laat ontmoedigen.
Zo iets was nog nooit gebeurd.
En die oude vrouw had een
zoon, die dokter was, een echte
dokter, zoals die uit de stad,
die bij hun kwam ais ze ziek
waren. Dat alles leek hun een
wonder, als uit een sprookje.
Maar 't moest wel waar zijn,
want de meubels, mooi glan
zende meubels en veel kisten
en dozen stonden al boven in
'1 torenkamertje, waarvan het
raam juist boven de grote se
ringenboom was, die zo heerlijk
rook.
De gestiehtsvrouwtjes hadden
een kleur van verwachting en
nieuwsgierigheid, en om de tijd
tot de nieuwe zou komen wat
te verkorten, werd de grote ge
beurtenis van alle kanten be
keken. Ofschoon 't al tegen de
avond ging, stonden of zaten ze
nog allemaal onder de linde bij
de fontein en keken telkens
weer omhoog naar 't open raam
waar ze net een puntje van
een meubelstuk bewonderen
konden.
„Nu is Lotte tenminste niet
meer alleen in de toren en krijgt
ze gezelschap." Allen keken om
hoog naar een klein tralieven
ster, recht boven dat van de
nieuwe, waar een bleek gezicht
dicht tegen de ijzeren staven
aangedrukt, naar wijde verten
scheen te staren.
„Wat zal die nieuwe wel zeg
gen, als ze daar boven zich dag
het dorp zal dit jaar, door de
hoge zoutconcentratie, wel niets
komen.
en nacht liefdesliederen hoort
zingen?"
„Zou ze trots Zijn, of zouden
we haar wel eens mogen opzoe
ken in haar kamertje? Mis
schien geeft ze ons ook wel eens
wat en mogen we op de canapé
zitten."
Zo was 't een gepraat zonder
eind. De opgewonden gestichts
vrouwtjes vonden, dat ze tegen
de nieuwe beslist mevrouw
moesten zeggen, want haar zoon
was toch een echte dokter. Ook
besloten ze eenstemmig haar bij
haar intrede in 't gesticht op
bijzondere wijze te begroeten,
dan kon mevrouw meteen zien,
dat de gestichtsvrouwtjes fat
soen en manieren kenden.
Bloemenhanna, die haar naam
daaraan te danken had, dat ze
alles wat bloem heette plukte
om er kransen en bouquetien
van te maken, wilde natuurlijk
meteen een grote welkomst-
krans aan de deur hangen. Ook
Frieda, altijd „Vredesapostel"
genoemd, omdat ze steeds de
preken van Gerok en 't N. Tes
tament in haar schortzak had,
om bij iedere gelegenheid een
passende tekst voor te lezen,
zocht al ijverig naar een tekst,
die de grote gebeurtenis waar
dig was. De „kookvrouw", de
„millionaire" en de „maan
zieke" smeedden ook al grote
plahnen. Maar „boze Suze" riep
er honend tussen door; „Maak
Wegverbetering.
Geruime tijd geleden is aan
Ged. Staten voorgesteld de weg
naar Souburg, die tot de kom
van die gemeente in beheer bij
de gemeente Ritthem is en waar
van het gedeelte vlak voor Sou
burg buitengewoon slecht is,
voor gezamenlijke rekening van
provincie en gemeenten te leer
stellen en het weggedeelte van
Souburg tot aan de Ritthemse
grens aan Souburg over te dra
gen. De beslissing hierover zal
niet eerder kunnen genomen
worden dan na de tostandko-
ming van de Herverkavelings-
wet, waarop trouwens meer
dingen, die dringend voorzie
ning behoeven, moeten wachten.
Torenhaantje was schietschijf.
Toren en kerk zijn er goed af
gekomen. Wel hadden de Duit-
schers het haantje van de toren
als schietschijf gebruikt en de
klok weggehaald, doch het
haantje blinkt weer in de zon
en de klok hangt weer in een
nieuwe klokkestoel, waarvan het
eikenhout uit het buitenland
moest worden aangevoerd. Bijna
alle herstelkosten heeft Monu
mentenzorg voor zijn rekening
genomen.
Het verenigingsleven in Rit
them heeft zich van de oorlogs
slagen hersteld. De muziekver
eniging was alles kwijt. Dank zij
een gift van f 900 van .Volks
herstel en f 400 van het Prins
Bernhardfonds is men weer op
gang gekomen. Na de bevrijding
is een zangvereniging opgericht.
Plannen zijn uitgewerkt om tot
stichting van volkstuinen over
te gaan. Men hoopt met 1 Ja
nuari a.s. te kunnen beginnen
met een oppervlakte van ca. 40
A. achter de begraafplaats.
Begonnen wij dit „dorpsarti
kel" in majeur, wij kunnen ook
zo eindigen, want Ritthem is één
van de weinige niet-noodlijden-
de gemeenten. Over 1945 was er
een overschot van ong. f3000 en
ook 1946 zal een batig slot te
zien geven.
neiangen van ne mioaenstana een
open oog' te hebben en door haar
maatregelen die ruggegraat niet
te verzwakken door het merg er
uit te halen-
Tenslotte maar dat tussen
haakjes de middenstand zelf
dient een open oog te hebben voor
zijn eigen belangen. Wij kunnen
er ons slechts over verheugen dat
ook de Chr. Middenstandsorgani
saties zich hoe langer hoe meer
ln de strijd gaan werpen. Helaas
zijn nog teveel christelijke mid
denstanders niet of verkeerd ge
organiseerd.
Rechtszaken.
ze maar 'thof, domoren! Die
mevrouw kijkt jullie niet eens
aan. Ik ken dat hoogmoedige
soort wel."
„Geloof haar maar niet", riep
de „waarzegster" bezwarend,
„die mevrouw brengt ons geluk.
Vannacht was er een grote gele
kring om de maan en dat bete
kent altijd iets goeds."
En 't betekende werkelijk iets
goeds voor de ruziemakende
vrouwtjes, dat net op 't kritieke
moment de huismoeder kwam.
Op haar kalme en vriendelijke
manier was ze er al gauw ach
ter waar 't schortte. Glim
lachend zei ze, en haar vrien
delijke blauwe ogen gingen van
de een naar de ander. Het is erg
lief van jullie, dat je die een
zame vrouw bij haar aankomst
een plezier wilt doen, maar al
les wat jullie in de zin hebt
gaat heus niet. We laten het bij
de krans en de spreuk, en ter
wijl onze „Vredesapostel" en
„Bloemenhanna" 't klaar ma
ken, mogen de anderen mij hel
pen om het kamertje van juffr
Haller "in te richten, 't Zal haar
zeker goed doen, als ze van
avond als ze komt haar nestje
in orde vindt."
De oude grijze kinderen' wa
ren alweer gelukkig en tevre
den, alleen „boze Suze" bromde
nog wat in zichzelf. „Bloemen
1 hanna" wenkte al met haar ar-
j men en handen naar de tuin-
BIJZ. POLITIERECHTER
TE MIDDELBURG.
Zitting van 12 Aug. 1947.
Wegens het ln strijd met het
Deviezenbeslult medevoeren van
geldsbedragen werden veroor
deeld: C. de Cock, te Aardenburg
10-5 -f- verb.; J. A. Kools te Cad-
zand tot 20-10 -)- verb.; J. A. van
Gemberghe te Koewacht tot 25-10
-C verb.; P. A. van Daalen te
Graauw tot 20-10 -|- verb.; E. V.
M. Kramers te Hulst tot 10-5
-(- verb, en teruggave f 25 en
verb, verkl. andere f 25 D.H. C.
Hartog te St. Maartensdijk tot
30-15 verb. 10-5.
Het 19-jarige febrleksmelsje Ja.
v. Belzen uit Arnemulden heeft
op 28 Mei 1947 te Middelburg
haar werkzaamheden op de N.V.
Vltrite Fabriek beëindigd zonder
verkregen toestemming. 20-10.
G. J. van Campenhout te St.
Jansteen, heeft op 13 April 1947
onder St. Jansteen een paard ver
voerd binnen de grensstrook zon
der in het bezit te zrjn van de
daarvoor op dat paard betrekking
hebbende documenten. Ultspr. 5
mnd. en aftr. en verb.
De 21-jarlge paardenhandelaar
F. van Hoeve te Goes trachtte op
13 April 1947 vanuit België in
Nederland frauduleus in te voe
ren 24 kg tabak. Doordat hij door
de Belgische douanen werd aan
gehouden kon hij zijn plan niet
ten uitvoer brengen. Wegens po
ging tot verboden Invoer werd
hij veroordeeld tot 2 jaar jeugd-
gev.
De 42-jarige fabrikant H. C..
Loze te Brussel, thans gedeti
neerd, had bij de Gebr. de Vries
te Aalsmeer een zeiljacht laten
bouwen, waarvan de kosten be
droegen f 38000.L. had echter
maar een uitvoervergunning voor
een jacht ter waarde van f 17500.
Op 27 Juni 1947 heeft hij getracht
te Hansweert dit jacht uit te voe
ren, hiertoe toonde hij een uit
voervergunning waarin als fac-
tuurwaarde was vermeld f 17500,
omdat dit bedrag moest overeen
stemmen met de verleende Devie-
zenvergunning. Het bedrag van
f 17500 was officieel vla de De-
viezenbank overgemaakt van
België naar Holland. De ontbre
kende som van f 21000.had
verdachte in 2 keer Holland bin
nengesmokkeld. Bovendien had
hij nog f 10.000 binnengesmokkeld
om mogelijke hogere kosten te
voldoen. Wegens poging tot uit
voer van het jacht op valse pa
pieren en het invoeren van
f 31.000 in strijd met het Devie
zenbeslult werd verdachte ver
oordeeld tot 2 mnd, aftr. verb,
verkl. schip en f 10.000 en f 765.
P. J. van der D. te Eindhoven
had zich te verantwoorden we
gens het op 4 Juli 1947 in O.-Z.-
Vlaanderen in ontvangst nemen
van 1080 paar kousen, zonder af
gifte van bonnen of vergunnin
gen. Verd. werd veroordeeld tot
6 weken aftr. en verb, verkl.
De afdeling effeetenregistrafie
van de Raad voor het Rechtsher
stel verleent hiermede een alge
mene vergunning voor het in
pand geven en nemen van effec
ten, mits:
a. de te verpanden effecten zjjn
aangemeld overeenkomstig art.
44 van het besluit herstel rechts
verkeer, voorzover zij aan de ver
plichting daartoe waren onder
worpen;
b. het inleveringskantoor geen
reden heeft om aan te nemen, dat
de tegenwoordige bezitter der te
verpanden effecten niet als eige
naar zal worden erkend, en
voorts
c. tussen pandgever en pandne-
mer wordt overeengekomen, dat
het pandrecht slechts geldig zal
zijn voorzover bij de effecten-re
gistratie de pandgever zal blijken
tot het in pand geven van het ef
fect gerechtigd te zijn geweest;
en bepaalt, dat de algemene
vergunning tot belening van ef
fecten d.d. 1 October 1945, zoals
aangevuld ln de mededeling der
afdeling no. 21, met ingang van
heden buiten werking treedt.
man, die in de buurt aan 'tgra-
van was, want 't was haar
streng verboden om zonder zijn
weten bloemen te plukken. Ook
de „Vredesapostel" liep al met
't geopend testamentje in de
zuilengang en mompelde half
luid bijbelteksten.
De andere vrouwtjes volgden
vrolijk pratend hun huismoeder
over trappen en gangen naar
't torenkamertje, waar ze met
liefde bij 't inrichten hielpen.
De torenklok sloeg juist acht
toen Verena Haller voor de
hoge stoep van 't gesticht stond.
Ze was op 't kerkhof bij ~'t graf
i"an haar man geweest en had
daar veel oude herinneringen
opgehaald en haar tijd ver-
droomd. Een beetje schuw en
angstig keek ze op naar de ge
weldige eiken deur waar ach
ter ze de rest van haar leven
slijten zou. Aarzelend liet ze de
zware koperen klopper op het
hout vallen, 't Geluid van de
doffe slag plantte zich in 'thuis
voort over de brede trappen,
door de lange gewelfde gan
gen, klonk als een echo uit ieder
hoekje en iedere nis, en ver
kondigde zo aan 'thele huis,
dat Verena Haller, de eenzame
en verlatene voor de deur
stond en binnengelaten wenste
te worden.
(Wordt vervolgd.)
n:iri inium r.ti vuiw CTK
DE PRIJZEN MIDDELBURG.
Strozaken voor de Rechter.
De eerste zaak diende tegen de
Maatschappij de „Wilhelmlifapol-
der". Bovengenoemde maatschap
pij had duizenden kilo's stro aan
de Fa. R. te Wemeldinge en T.
te Goes verkocht voor prjjzen die
van f 6 tot f 10 boven de maxi
mum prijzen regeling stonden. De
verdachte in deze, de dir. der
Maatschappij Dhr M. bekent deze
feiten. Hij betoogt echter dat deze
prijzen niet door hen aan' de stro
handelaren gevraagd werden
doch dat deze hem genoemde prijs
boden.
Hij zelf had ln de zomer van
'46 stro gekocht voor 18 a 20 gld.
per 100 kg. Alle voer voor de
beesten ls duur. Vroeger werden
de prjjzen geregeld naar de
markt ln Rotterdam. De waarde
bepaling was vroeger zo, dat erw
tenstro ongeveer het dubbele
koste van gerste- of tarwestro.
De regering bepaalt echter voor
het laatste een prijs van f 22 en
voor het eerste een van rond f 90.
Hier klopt iets niet. Verder waren
de kosten van het vervoer ln ver
band met het barre jaargetijde
ook hoger dan normaal. Hij be
toogde verder dat alleen aan er
kende handelaren werd geleverd,
terwijl er nog legio opkopers bij
hem geweest waren die nog meer
boden, doch waaraan hij nimmer
heeft verkocht.
De verdediger Mr Adrlaanse
memoreerde dat niemand zich in
deze zaken wat aantrok yan de
prijsbeheerslng daar iedere han
delaar deze prijzen betaalde en
men zoiets gewoon beschouwde.
De regering heeft maatregelen in
deze getroffen die haar helaas
echter boven het hoofd gegroeid
zijn.
De tuchtrechter veroordeelde de
Maatschappij tot een geldboete
van f 750.
De tweede zaak was die tegen
de strohandelaar G. J. T. uit
Goes. Deze stond terecht vanwege
het betalen van te hoge prijzen
aan de verbouwers. Dhr T. ver
klaarde, dat wanneer hij zich aan
de richtlijnen van de regering had
gehouden hij zou moeten sluiten.
Daar alle andere strohandelaren
ook boven de prijzen gingen ls hij
meegegaan. Dhr T. trachtte door
middel van zijn verdediger aan
vaardbaar te maken, dat, al had
hij ook tegen hogere prijzen inge
kocht, hij zich niet aan prijsop
drijving schuldig gemaakt zou-
hebben door steeds nog minder op
zijn transacties te verdienen dan
de toegestane winstmarge van
f 2.75 per 1000 kg. De tuchtrech
ter echter toonde aan dat T. op
verschillende partijen een over
winst had gemaakt van 50 tot 70
boven de toegestane winstmar
ge. ongeacht zijn duurdere aanko
pen. De verdediger, Mr Dirven,
schoof heel deze kwestie af op de
regering daar deze een ware cha
os in deze geschiedenis had ge
schapen
T. werd veroordeeld tot een
boete van f750.
De volgende zaken betroffen
verbouwers Van stro die dit tegen
te hoge prijzen aan de erkende
strohandelaren hadden geleverd
en verkocht. Allen werden veroor
deeld naar de „te veel winst", die
zij hadden behaald.
P. K., Wolfaartsdijk f 30; A.
K„ Wolfaartsdijk f60; P. N.,
Wolfaartsdijk f100; P. B. Wol
faartsdijk f15; J. M. K„ Wol
faartsdijk f 80.
Bij verstek werden nog veroor
deeld: J. N„ 's-H. Arendskerke
f 110 boete; P. J. K. 's-H. Arends
kerke; f135; A. G. v. D., Wol
faartsdijk f190; W. M. v. L„ Wol
faartsdijk f 45.
'TRIBUNAAL TE GOES.
Voor het Tribunaal te Goes
werden Woensdagmorgen 5 za
ken behandeld. De eerste vier
verzetszaken betroffen J. Evert-
se, agent in mosselen enz. te Yer-
seke. die N.S.B.-er is geweest en
voor wie mr F. W. Adrlaanse
speciaal vroeg vrijstelling van
ontzetting rechten, opdat hij weer
aan het werk zal kunnen komen;
C. Llndenbergh en M. A. Linden-
bergh. uit Yerseke, die zeer kort
lid zijn geweest, doch belde reeds
geruimen tijd geïnterneerd waren.
Voor beide bepleitte Dirven het
hierbij te laten; H. Blom, oester
kweker uit Yerseke, die zich wel
opgaf als lid der beweging, maar
dit op de wens van zijn vrouw
weer introk en van een Duitser
gedaan kreeg, dat zijn boot niet
gevorderd werd, voor wie mr.
Dirven ook intrekken van de ver
beurdverklaring vroeg.
Tenslotte ls nog voortgezet de
zaak tegen J. C. van Sprundel uit
Yerseke, die van 1-935 lid was der
N.S.B. en nog meer op zijn kerf
stok had. De verdediger, mr Krop
man, betoogde, dat v. S. niet de
schrijver is van een stuk in „De
Zeeuwse Stroom"; dat heeft Mar-
tlen Beversluis voor hem gedaan.
Een verzoek van pleiter, om v. S.
direct in vrijheid te stellen werd
door het Tribunaal niet ingewil
ligd.
Uitspraak in alle zaken 20 Aug.
Uitspraak Tribunaal te Goes.
In de zitting van Woensdag
doed de eerste kamer van het tri
bunaal te Goes uitspraak ln de
volgende zaken:
A. den Engelsman, caféhouder
te Axel, die door de tweede ka
mer veroordeeld was tot 1 jaar
interneering, hoorde nu 170 da
gen Opleggen met de bepaling,
dat hij zich onder toezicht moest
stellen. Nog %erd hij verplicht te
arbeiden in de landbouw; ontzet
ting rechten.
J. A. Schieman, winkelier te
Axel, hoorde zijn straf verminde
ren van 8 tot 4 jaar internering
en ontzetting rechten.
J. den Hollander, landbouwer
te Waterlandkerkje, die aanvan
kelijk tot 2% jaar was veroor
deeld, hoorde dit nu verminderen
tot een half jaar en zulks voor
waardelijk met 3 jaar proeftijd.
In plaats van f5000, werd nu
f 1000 verbeurd verklaard en ont
zetting rechten.
Tegen K. H. de Koeijer, land
bouwer te Terneuzen, werd de
straf van 1jaar gehandhaafd,
maar de verbeurd verklaring van
meubels en dergelijke vervalt.
Ook hier bleef ontzetting rechten
gehandhaafd.
vim
Alleenheerser.
Iemand die reeds op 23 Oc
tober 1945 een aankoopverginv-
ning voor een auto aanvroeg,
kreeg dezer dagen, dus bijaa.
twee jaar later, een circulaire,
waarin hem werd meegedeeld,
dat op zijn aanvrage afwijzend
was beschikt.
Deze circulaire bevatte o.a.
de volgende mededeling:
„Het heeft geen zin U hier
omtrent, hetzij schriftelijk, te
lefonisch, dan wel door een
persoonlijk bezoek, tot mij te
wenden. Tenslotte wijs ik U er
op, dat de beslissing ten aanzien
van Uw aanvraag uitslui
tend in mijn handen
is gelegd. De mij ten dienste
staande adviseurs kunnen hier
in geen Verandering brengen.
Ik verzoek U dan ook met na
druk in Uw eigen belang even
tueel bekende leden der Ad
viescommissie ten aanzien van
deze kwestie niet lastig te val
len."
Dat is nogal kras.
Hoger beroep is voltrekt uit
gesloten.
Adviseurs mogen niet lastig
worden gevallen, want T» ija-
heer beslist alleen.
En dan die toevoeging: „i n
Uw eigen belang".
Is dat een soort bedreiging?
De stok achter de deur? Waag
het niet, want anders
Een oud wijsgeer heeft eens
gezegd, dat het nog wel moge
lijk is een dictator te verdrij
ven, maar dat de dictatuur
blijft.
Men krijgt de indruk, dat hij
gelijk «had.
Steun voor de N.S.B.
uit Indië.
In 1937—'39 in totaal f 153.390.
De minister van Justitie heeft
ten vervolge op de beantwoor
ding van vragen van het Tweede
Kamerlid, de heer Donker, be
treffende de herkomst van de
propagandagelden der N.S.B. o.m.
geantwoord, dat de jaarlijkse
steun der Indische N.S.B. aan de
Nederlandse volgens nadere,
thans door tussenkomst Van de
minister van Overzeese gebieds
delen ontvangen gegevens heel
wat minder blijkt te hebben be
dragen dan het in -de vergadering
op 20 Nov. 1946 door de minister
onder de grootste reserve genoem
de bedrag van een half millioen.
De hoofdbron van inkomsten!
van de Indische N.S.B. bestond
uit de vaste contributies van le
den en donateurs, alsmede uit de
meestal heimelijk geïnde bedra
gen van sympathiseerenden.
Daarnaast werden op allerlei
wijzen gelden verzameld voor het
„strijd- en verkiezingsfonds" (S.
en V. fonds) en wel door collec
ten op vergaderingen, uitgifte van
gezinsbusjes en steunboekjes en
toezending van verjaardagslijsten.
Bovendien werden voor speciale
doeleinden nog allerlei inzamelin
gen gehouden.
Hoezeer de financiële steun van
Indië aan de Nederlandse leiding
ter harte ging, blijkt wel uit het
feit, dat Mussert persoonlijk aan
het gewestelijk kwartier te Ban
doeng en in 1938 aan dat te Me-
dan, verantwoording over de fi
nanciële en regelmatige overma
king de»* bedragen vorderde.
De naar Nederland gezonden
geldsbedragen liepen van 1937 af
te zamen met het ledental terug.
Zij bedroegen in 1937 in totaal
f89.382.49. In 1938 en 1939 resp.
f40.510 en f23.408.
Het '-^moeden bestaat, dat er
naast deze bedragen nog door
particulieren sommen werden ge
schonken. Hieromtrent zijn ech
ter geen gegevens verkregen.
Ontslag van onderwijzers
uit de militaire dienst.
Naar wij vernemen, is de mo
gelijkheid voor zich in militaire
dienst bevindende onderwijzers
om weer naar het onderwijs te
rug te keren uitgebreid.
Thans komt n.l. een aantal
onderwijzers, geboren in 1918,
1919 en 1920 in aanmerking voor
groot verlof of, indien zij een
vrijwillige verbintenis hebben
aangegaan, voor ontslag of groot
verlof in aanmerking. Voor hen
gelden dezelfde voorwaarden als
voor de vorige categorie, n.l. de
onder-officieren van 30 jaar en
ouder en de korporaals en solda
ten van 27 jaar en ouder.
Houdt Nederlandse
Regering rapporten
achter?
In een telegram aan de „New
York Times" verklaart „Natio
naal Reveil" te 's-Gravenhage.
dat de Nederlandse Regering de
publicatie verhindert van rap
porten, van de Regerings-Voor-
lichtingsdienst te Batavia inzake
republikeinse bestialiteiten, be
gaan op aanwijzing der commu
nisten. Het raadt het blad aan,
van de Ned.-Ambassade te New
York de bewijzen dier feiten te
eisen, terwijl het tevens aajibiedt,
deze desnoods zelf te verschaf
fen.
Spaarbankboekjes
vervalst.
Een HlUegomse hulsmoeder
met twee kinderen trachtte aan
haar geldnood paal en perk te
stellen door spaarbankboekjes te
vervalschen, zodat zij veel meer
geld kon opnemen dan haar te
goed bedroeg. Zij lichtte de Rijks
postspaarbank voor ongeveer
f 5000 op, totdat zij op het post
kantoor te Vogelenzang tegen de
lamp liep. De vervalsingen wa
ren -er primitief en opvallend^
zodat het te verwonderen valt,
dat zij niet- eerder werden ont
dekt.
