Zo denkt men in Dyüi'anci. Nu ook een Zeeuwse M.T.S. Aan boord van een troepentransportschip. Het sprookje is uit. Twaalf concentratie-kampen in de Russische zöne Onze troepen op Java in actie. is slecht. XI. „En waar u nu staat hield „der Adolf" altijd zijn toespraken", zo vertelde mij een smoezelig Duits jochie, toen ik een bezoek bracht aan het centrum van voorbije Duitse glorie: die Reichs- kanzler. Inderdaad, die glorie is wel voor goed voorbij. Geen schadende luidsprekers meer, geen stram geheven armen, geen benauwend „Sieg Heil"-gebral en geen grootse S.S.-parades door met vlaggen en groen versierde straten. Wat ik daar zag vanaf het balkon was wel een klein beetje anders. Voor mij, links van mij, achter mij en rechts van mij niets dan puin en nogeens puin. Ja, zélfs aan mijn voeten lagen nog brokken steen. En in plaats van een door fanatisme opgezweepte menigte, zag ik slechts een twintigtal Berlijnse vrouwen, die in eindeloze monotonie brokken puin loswriemelden en op het trottoir opstanelden. Zo nu en dan bewogen zij hun armen, maar niet in een trots „Heil"-gebaar, doch om eens over hun van vermoeidheid bijna brekende rug te wrijven. logsmisdadigers te Tokio i« ,00najDe wereldgraansituatie 6 weken vacantie, voortgezet. Generaal Gustave Jany, de bevelhebber van het tweede Hongaarse leger, dat met Hitier tegen de Sowjet-Unie gevochten heeft, zal binnenkort wegens oorlogsmisdaden terecht staan. Volgens het Syrische blad „Al- kiffah" zijn twee Britse majoors uit Palestina naar Syrië uitge weken, omdat „het leven door het terrorisme ondragelijk was geworden". Een gewapende bende van8 mannen en een vrouw hebben een overval gepleegd op een fi liaal van Barclay's Bank in een voorstad van Haifa. Een em „Es geht alles voorüber", zo zongen de Duitsers in de laatste jaren van militaire distanciërings- overwinningen. Welnu, voor Ber lijn zijn deze woorden voor. de volle honderd procent in vervul ling gegaan. Zo volledig is de vernieling zelfs dat het niet eens meer tragisch is, alleen maar belachelijk. Zelfs de, overigens m.i. gevaarlijke, herinering aan „damals" is de Berlijners niet gelaten. Zeker, de Siegessaüle staat er nog, compleet met adelaar. Nu hij echter dient tot afscheiding van de Britse en Franse sectoren en derhalve geflankeerd wordt door de Union Jack en de Tricou- leur is hij in al zijn pralerij ge worden tot een wèl heel belache lijke vertoning. Hetzelfde geldt van de Sieges- allee. Hier stonden vroeger te midden van de prachtigste bloe men, spuitende en klaterende fon teinen en op onberispelijk gladge schoren gazons de standbeelden van bijna tot godheden verheven Duitse grootheden. En nu, nu zag ik een verzameling volkstuintjes, met daartussen wat sterk bescha digde groezelige steenklompen. En ieder zal mij toegeven dat een Kaiser Wilhelm nu niet behaald aan grootheid wint, als hij een arm verliest en een kapotgescho ten schedel zijn romp tooit. Te meer wordt de hele geschiedenis belachelijk als men bedenkt dat aan zijn voet thans aardappelen en slaboontjes een armetierig be staan leiden. Es geht alles vor- über, inderdaad. Maar ook: Es kommt nie wieder. Zo zou ik door kunnen gaan, de éne bekende naam na de andere laten opklinken en wegzinken: Unter den Linden, Pottsdammer Chaussee, Tiergarten. Zoo, Gru- newald, enz. Maar steeds zou beeld en rhythme, gelijk blijven, steeds zou ik kunnen volstaan met de woorden die mijn Duitse chauffeur eindeloos herhaalde: „Ach wie schön es war". Het ergste van Berlijn heb ik gelukkig niet ervaren, omdat ik tijdens mijn verblijf in Duitsland geen enkele hete dag heb mee gemaakt. Want, vertelde men mij, op zulke dagen is het in de grote Duitse steden niet uit te houden. Onder de puinhopen lig gen nl. nog steeds honderden en honderden slachtoffers der bom bardementen en straatgevechten. Bij het ruimen van puin worden er weliswaar geregeld lijken ge vonden en geborgen, maar ach, Belangrijk voor de komende industrialisatie. Voorbereidende cursussen te Middelburg en teVlissingen. Er wordt veel gesproken en ge-1 de directeur: Badhuisstraat 64, schreven over industrialisatie, die Vlissingen. Wij laten nog even voor ons land één van de wegen de toelatingseisen volgen voor is, waarlangs wij uit het moeras deze vierjarige cursus: diploma kunnen geraken. Niet alleen in andere delen van Nederland, maar ook in onze provincie zal, hoe men over industrialisatie ook denken moge, deze weg betreden moeten worden, wii Zeeland straks weer met ere een plaats onder de andere provincies inne men. Het spreekt echter vanzelf, dat er dan slechts van industrialisa tie gesproken kan worden, wan-» neer er voldoende mensen zijn, die over de nodige bekwaamheid beschikken, om een technische functie te bekleden. Een goede opleiding daartoe, waarvan ons land er gelukkig meerdere bezit, is een eerste vereiste. Tot heden konden de Zeeuwse jongens, die een „technische knobbel" hadden, in Zeeland zelf niet bij het Middelbaar Technisch Onderwijs terecht. De dichtstbij zijnde M.T.S. stond in Dordrecht en wat heeft de practijk geleerd? Velen, die daar studeerden, bleven na afloop van hun studietijd bo ven de Moerdijk hangen en waren voor Zeeland verloren. Het is daarom zo buitengewoon belangrijk, dat m.i.v. 2 September a.s. in Zeeland zelf, n.l. in Vlis singen, een M.T.S., verbonden aan de Zeevaartschool, met een afde ling voor werktuigbouwkunde, haar deuren zal openen. Deze M.T.S. zal volkomen gelijkwaar dig zijn aan de andere M.T.S.-en in den lande. Het lerarencorps, volledig bevoegd voor het geven van onderwijs aan deze inrich ting, is bijna compleet en bestaat uit leraren van de Zeevaartschool, aangevuld slechts met enkele an dere leerkrachten. Het blijkt echter, dat de aan melding van leerlingen nog niet 70 bijster groot is, hetgeen gro tendeels geweten moet worden aan het feit, dat door het zeer laat afkomen van de beslissing door de minister de tijd tussen aanmelding en toelatings-examen zeer kort was. Tot heden hebben zich 22 leerlingen aangemeld, waarvan de meesten uit Walche ren afkomstig zijn, maar waarbij ook aanmeldingen uit Zuid-Beve land, ^.-Vlaanderen en zelfs Tho- len niet "ontbreken. De inschrijving staat nog open tot September aan het adres van Mulo B, 3 jaar H.B.S., 4 jaar gymnasium of toelatingsexamen en voorts diploma ambachts school met toelatingsexamen. De Kon. Mij. „De Schelde" heeft zich reeds bereid verklaard haar me dewerking te verlenen bij het op nemen der studenten in haar be drijf gedurende het derde (prac tijk) jaar. Voor een beperkt aan tal leerlingen bestaat nog de mo gelijkheid tot huisvesting in het internaat voor de Zeevaartschool. De kansen op uitstel voor mili taire dienst wegens studiedoelein den staan voor degenen, die zich dit jaar aanmelden, vrij gunstig. Het schoolgeld bedraagt f 150. per jaar, doch de mogelijkheid tot vermindering bestaat voor on- of minvermogenden. Voorts kan worden medegedeeld, dat begin en einde der lessen zodanig zijn gesteld, dat bezoek door leerlin gen uit vrij ver verwijderde pro- vincledelen mogelijk zal zijn. Het springt wel sterkin het oog, dat de combinatie van deze M.T.S., waaraan t.z.t. naar ge lang van behoefte een afdeling voor weg- en waterbouwkunde zal worden toegevoegd, met de Zeevaartschool, een belangrijke factor is. Van lokaliteiten, werk plaats etc. kan n.l. ook voor het middelbaar technisch onderwijs worden gebruik gemaakt. Bjj de bouw van een nieuwe Zeevaartschool, die aan de tegen woordige Spuiboezem, vlak bij het Haventje van Meijer, zal komen, zal met de eisen, die een moderne M.T.S. stelt, in alle opzichten re kening worden gehouden. Zowel te Middelburg als te Vlissingen wordt per September a.s. nu ook de mogelijkheid open gesteld tot het volgen van een voorbereidende cursus middelbaar technisch onderwijs. Aan deze cursus, die te Middelburg aan de Ambachtsschool en te Vlissingen aan de Avondschool voor Nijver heidsonderwijs zal worden gege ven, kan worden deelgenomen door jongens met een behoorlijke ondergrond: deze cursussen zul len een goede gelegenheid bieden tot het bepalen, welke leerlingen wèl en welke niet voor studie aan de Zeeuwse M.T.S. te Vlissingen in aanmerking komen. FEUILLETON De £eu$-ct va* }a**igj<e Üole*^eoHdec door NEL VERSCHOOR—v. d. VLIS. 47) -«»— „Ik weet een blijde boodschap... voor jouvoor jouNeel. Het staat in de Bijbel, in dat boek des levens. Dat Jezus jou liefheeftJanoü kijk je zo naar me, dat kun je zeker niet begrijpen, hé Neel. Dat is ook niet te begrijpen..!... ik wou dat moeder dat óók geweten had Ze breekt haar woorden af en legt de trillende handen over el kaar. Nog eens zijn twee^ ogen tussen hen, grijze, moede ogen. In de tuin komen voetstappen over het grint. Joris komt de keuken in. In een bevangen stilte staan ze alle drie naast elkaar. Neel kucht even. „Ik ben een zus van Jannigje", zegt ze, „een halfzuster maar. Ik ken je niet, maar dat zeg ik je: wees goed "oor haar, wees altijd góed voor haar". Ze doet een stap dichter naar hem toe en staat vlak naast hem, klein en onaanzienlijk naast zijn lengte. „Je móet me beloven, datje góed voor d'r wezen zal Aan de tafel snikt Jannigje Ko lenbrander plotseling, heftig en ontroerd. Als Neel weggaat, brengt Jannigje haar tot het hek. Ze kijkt haar na, hoe ze gaat langs het huis, langs de haven, zonder eenmaal om te zien. Er is 'ets in dat lopen van Neel, dat haar onbeweeglijk staan laat daar, dat 1 aar de kracht ont neemt zich te verroeren. Als ze de macht over zichzelf terugkrijgt, doet ze een stap voor uit. „Neel!" roept ze, maar haar stem gaat verloren. Bijna een week daarna brengt Joukje een brief mee uit de gang en reikt die aan Jannigje. „Van de post", zegt ze. Jannigje bekijkt de enveloppe, een kleur kruipt traag omhoog in haar gezicht, ze scheurt die brief snel open. Ze merkt niet, dat Joukje vlak naast haar staan blijft; haar ogen blijven lang en trillend rusten op twee regels: I „Je vader is ernstig ziek. als In een rapport, gepubliceerd door het Canadese bureau voor de statistiek wordt medegedeeld, dat de wereldgraansituatie in 1948 in genen dele zal verbete ren. De Oost-Europese landen zul len in nog grotere mate afhan kelijk zijn van de V. S., Canada, Argentinië en Australië, terwijl ei in de graanexporterende lan den practisch geen voorraden meer bestaan. De oogst 1947 in West-Canada, wat betekenen die luttele tiental len bjj de vele honderden die nog blijven liggen. Met heet weer schijnt er nu een dergelijke benauwende lucht van ontbinding in Berlijn, maar voor al ook in Hamburg te hangen dat men het idee krijgt over en door- de lijken te rijden. Vanzelfsprekend is één en an der ook allerminst bevorderlijk voor de volksgezondheid. Het aantal tb.c.-patiënten neemt nog steeds onrustbarend toe. Een niet minder benauwend beeld vertoont de komeet-achtige grafiek van de venerische ziekten. En ook hier is het weer Ber lijn, vergaarbak zowel van de ge allieerde bezettingsmachten als van Duitsers en D. P.'s, dat on betwistbaar een dramatisch re cord-cijfer heeft bereikt. Daar net gebruikte ik de af korting D. P., die zoals bekend, gebruikt wordt voor Displaced Persons of in foeilelijk maar tot nu toe "onvervangbaar Neder lands Verplaatste Personen. Deze groep van geallieerde zowel als Duitse paria's vormen een probleem en een gevaar op zich zelf. Door iedereen gemeden en weggetrapt zwerven zij door het land. Werk kunnen zij niet ge makkelijk krijgen, vaak willen ze het ook niet eens, gewend als zij zijn aan hun zwerversbestaan. Aangezien zij geen werk hebben zijn zij evenwel ook uitgesloten van de distributie; tenminste voor zover zij niet, zoals soms met geallieerde D. P.'s gebeurt ondergebracht zijn in een transit- camp. Hieruit vloeit weer voort dat zij zich met alle energie toe leggen op zwarte handel en mis daad. En veelal met succes! Vroeger werd met een cliché uitdrukking van Chicago gezegd, ploye werd gedood, een andereV1 viT0'LVvi lange perio- gewond. De buit bedroeg 1300 I f„en™? ^roo^e "eraer 21-"\da„ nond sterling n 1946 en wordt geraamd op Naar offfcieel is bekend ge-4>"slle's.' hetgeen 50 - - - - millioen bushels minder is dan het vorige jaar. Het rapport raamt de Cana dese tarwevoorraden op 70 mil lioen bushels, hetgeen geljjk is aan de voorraden aan het einde I van de zomer van 1946. maar eens komen in de pas be vrijde gebieden. Ze zouden zich slechts kunnen schamen over hun eigen wanbeheer, hun tal loze daden die gericht waren tegen datzelfde volk, dat zij be weren te willen dienen. Laten we hopen, dat op dezelfde wijze als deze eerste dagen dit ge hele mooie land weer de. vrede zal leren kennen. Een eenvoudige Soendanees was er niet ver naast toen hij in de richting van Soekaboemi wees waar grote rookwolken bo ven de stad hingen van de daar moedwillig gestichte branden en zei: „Banjak orang djahat di- sana", veel slechte mensen daar ginds. maakt, hebben Joodse verzets lieden de spoorweg tussen Re- howot en Bier Jaakow ten zuiden van Tel Aviv opge blazen, waarbij een Arabier werd gedood en een andere ge wond. De stemming van onze jongens is goed. „Veel slechte mensen daarginder". Over de politionele actie van onze troepen op Java, wordt ons uit Batavia gemeld: Ten Zuiden van Buitenzorg maakten de Nederlandse troe pen goede vorderingen. Een stoottroep te voet bereikte, zon der op noemenswaardige tegen stand te stuiten de plaats Tji- badak. Wat moeilijker had een colonne carriers het, die hinder had van versperringen en ka potte bruggen. Maar ook alleen maar hinder. Staan bleven ze zeker niet! De bevolking hielp trouwens dapper mee om met de patjol de wegen weer te her stellen, die nog maar kort ge leden door de r.R.I. waren ver nield. Toen ik met de carriers naar voren ging passeerden we uitgestrekte, geheel vernielde rubbertuinen. Alle bomen waren op een meter hoogte omgehakt. Een troosteloos gezicht. Voor mil- lioenen en millioenen aan voor dit land kostbare deviezen is in een vlaag van zinloze razernij hier vernietigd, en vele jaren zullen nodig zijn om dit alles weer te herstellen. Met verschil- dat daar „de misdaad welig tier- 4 lende grotere Europese huizen de". Welnu in Berlijn tiert de misdaad welig. Je kunt geen aanplak-zuil zien geen Duitse krant opslaan, of je ziet er onnoemelijk veel verzoe ken om opsporing, aanhouding en voorgeleiding van", en niet zelden betreft het dan roof- of lustmoor den. Natuurlijk kon# een deel van deze misdaden op rekening van misdadige elementen uit de geallieerde legers, maar toch ge loof ik dat het overgrote deel door Duitsers is begaan. Al met al is het geen bijster vrolijk beeld dat het huidige Ber lijn zijn bezoekers biedt. Zélfs in de overigens weldadig rustige wijk van het Amerikaanse Press- Centre kun je je niet losmaken van de werkelijkheid. Het mag nog zo mooi zijn en nog zo vre dig in de tuin van Herr Dokter Funk, de lijster mag het hoogste lied in parelende trillers uitstor ten over het gazon, de Coca Cola of de Orange Juice mag nog zo verkwikkend smaken, diep in je blijft het besef en de benauwing van de onuitwisbare Berlijnse werkelijkheid: Het sprookje is uit R. K. H. (Eigen report. Nadr. verboden). stond het er al net zo voor, pan nen er af, muren vernield, soms ook een heel huis plat gebrand. Maar voorlopig hebben onze jongens geen tijd om zich met vernielingen bezig te houden. De burgers, die in Buitenzorg vol ongeduld wachten om ina 2 jaar niets doen aan de opbouw te kunnen beginnen, zullen straks wel komen om te redden wat er nog te redden valt en anders met stug werken weer te her stellen en op te bouwen wat eens hun levenswerk was. Van Tjibadak naar Soekaboemi rijdt de trein alweer, maar op een ander traject waren een paar spoorbruggen onbruikbaar ge maakt. Langs en naast de spoorlijn rukte de infanterie op, een zwaar werkje, maar de stemming was goed en in een kamponghuisje, waar de jongens wat rustten, hadden ze al een verse ketel thee gezet. Na de eerste dag is de spanning geweken. Iedereen ziet, dat de moeilijkheden te overkomen zijn en.... dat we niet voor niets komen. Dat iedere dag meer vernielingen zou hebben betekend. Dat de be- Er komt heel wat kijken. Enkele sprekende cijfers. Er is de laatste tijd veel over I gaan, werd het in het vierde het transport van troepen ge- jaar van de oorlog voor vervoer schreven en vaak zijn met van troepen ingericht. Tiendui- schrille kleuren de toestanden zenden militairen werden veilig aan boord afgeschilderd. Een en kele maal kwam zelfs de acco- modatie van het schip dat troe pen meenam, er niet zonder kleerscheuren af", aldus zeide een der chefs van de Rotterdam- sche Lloyd, toen vertegenwoor digers der pers in de gelegen heid werden gesteld aan boord van een troepentransportschip een kijkje te nemen. Het betrof hier de „Kota Ba- roe", een boot met een behoor lijke staat van dienst. In 1928 gebouwd als vrachtschip, met de bedoeling dat er hoogstens 30 passagiers zouden kunnen' mee- je hem nog zien wilt, moet je gauw wezen. Leentje". „Wat is er?" zegt Joukje naast haar. Ze komt langzaam tot de wer kelijkheid terug. „Mijn vader is ziek", zegt ze, en beseft tegelijkertijd, dat ze het woord „vader" bijna nooit heeft uitgesproken. Ze buigt zich weer over de gootsteen. „Als je hem nog zien wilt.." Ze strijd een heftige strijd. Ze wil hem niet zien, want ze haat hem. Ze wil hem niet zien, maar hij is haar vader en morgen kan hij dood zijn. Joukje let op haar wit gezicht, haar goed hart komt boven. „Maar. wil je dan niet naar huis gaan, Jannigje? Het werk 'komt wel in orde vandaag. Je kan dan morgen de rest wel af maken". „Ja". Ze droogt haar handen aan de handdoek en kijkt besluiteloos door het raam naar buiten. Wat moet ze gaan doen in het huis aan de Lekka? Ze ziet daar tegenop als tegen een berg. Joukje staat bij de tafel en schrikt van de afwezige blik in Jannigjes ogen. Heeft ze niet altijd gedacht, dat die Jannigje anders was dan een ander? Wat staat ze daar nou weer te kij ken. Klinkspoor zal ook wel niet meevallen, anders neem ie overgebracht met dit ruim 7000 ton bruto metende schip. Na zijn jongste reis naar In- dië, met 1400 man troepen aan boord, keerde de „Kota Baroe" met 754 evacué's naar Rotter dam terug. Hoe het er van binnen is? Nu ja, geen luxe vacantieverblijf, dat gafmen ronduit toe, maar zo deelde men ons mede, het is nu eenmaal zo op een oceaan schip, dat er altijd met de ruim te gewoekerd moet worden. Alleen vergelijkingen van de ene met de andere scheepsacco- modatie gaan op, zo zei men zo'n vreemd schepsel niet. „Toe nou meid, schiet op. Dat werk komt wel goed, ga nou maar, je kan de trein van 10 uur nog hebben." „Ja." In een droom trekt ze haar mantel aan loopt de keuken uit en gaat de weg naar het station. Als ze maar wist waar Joris vanmorgen werkte, dan kon ze even langs hem gaan. Maar ze zal wel terug wezen, als hjj van avond komt. Wat moet ze gaan doen bij haar vader, bjj Leentje en Ger- rigie, die ze nooit meer terugge zien heeft? Als ze in de trein zit, bedenkt ze, dat ze Neel had kunnen ha len. Dan waren ze tenminste sa men geweest. Maar Neel kim I toch misschien niet weg midden op de dag. Haar gedachten bljjven daar haken. Zè vergeet het huis aan de Lekka, haar vader, Leentje en Gerrigie voor Neel. Johannes de Ruyter.... I Als ze getrouwd is, moet Neel dikwijls bij haar komen, elke week een middag. Johannes hoeft daar niks van te zeggen. Ze staat op en loopt zenuwach tig heen en weer in het benauw de treincoupétje. Hoe zal ze het café vinden straks, ze is bang voor de herin neringen. Is het eoed. dat ze nooit meer volking dankbaar is, dat we kwamen en ons met alles ter wille is. In de meeste plaatsen waren aanvankelijk de mannen gevlucht. Maar ze komen al weer terug en het normale le ven herstelt zich. De inheemse winkels en de Chinese toko's gaan weer open en overal zie je weer de mannen met hun pikoe- lans zware lasten naar de markt vervoeren. Ongetwijfeld is de bevolking geïmponeerd door het vele zware materiaal, dat wij mee voeren, genie en artillerie, car riers en zware vrachtwagens. Maar bang zijn ze niet nu ze eenmaal gezien hebben, dat we hen geen haarbreed in de weg leggen. Op het stafkwartier luis terde ik naar de radio en hoor de, dat Sjahrir en andere Repu blikeinse leiders redevoeringen houden om medelijden in het buitenland op te wekken voor „hun arme volk, dat door die gemene Nederlanders onver hoeds is overvallen". Maar laten deze heren dan ons, en dan nog alleen, als men massavervoer tegenover massa- vervoér stelt. In de ruimen én tussendeks wordt geslapen. Alle grote ruim ten zijn eigenlijk hutten-en-gros d.w.z. de slaapgelegenheden zijn op dezelfde wjjze ingedeeld als in een scheepshut of een slaap wagen van de trein, dus boven elkaar, meestal in drie, een en kele keer in vier „etages", waarvan de onderste dikwijls nog wordt opengeklapt om ruimte voor meegenomen baga ge te bieden. De antieke kooien zijn vervan gen door z.g. „standees", die de breedte en de lengte hebben van een normaal eenpersoons ledikant, waarvan de matras ge vormd wordt door een stevig meevarend doek, dat na iedere reis gereinigd wordt. Ditzelfde rgelmatige onderhoud ondergaan ook de dekens en de zwemgor dels, welke er uitzien als een tweedelig kussen en die ook als zodanig dienst kunnen doen. In totaal zijn er 1778 van de ze slaapplaatsen aan boord. On geacht dan nog de hutaccomoda- tie voor 135 man en de verblij ven voor de bemanning van 92 koppen. Een serie ventilatoren zorgt voor de afkoeling. Toiletten en wasgelegenheden zijn in de eerste plaats op hy giëne berekend. De grote keuken heeft iets van een automatiek en een cafetaria; ieder speelt als 't ware voor z'n eigen kell- ner, in zoverre dat hij zelf op zijn beurt aan de keukenbank zijn eigen eten haalt. En hij doet dit op een „tray", een soort schaaltje met vakjes, dat tege lijk als bord dienst doet. Lepel, mes en vork heeft de soldaat in zijn eigen uitrusting. Er komt heel wat kijken om zoveel magen weken lang van drie maaltijden per dag te voor zien. Alleen alle blikjes jam bij elkaar nemen al de respectabele ruimte van 2 spoorwegwagons in. En wat zou u denken van twee ton aardappelen, dieper dag worden gejast? Aan vlees gaat bjj wijze van spreken een hele ingevroren „kudde" mee en aan melk maar liefst 100.000 blikjes. Want iedere opvarende krijgt drie blikjes melk per week. naar het café teruggegaan is? Is het goed, dat ze haar vader zó heeft gehaat? In dat boek des levens staat, dat Jezus voor Zijn vijanden bad, toen ze Hem aan het kruis gehangen hadden. Hoe is dat mogelijk? En zij heeft haar vader niet opgezocht, nu, nu hij doodgaat rijdt ze naar het café, en nóg haat ze hem, omdat hij schuld heeft aan de dood van haar moeder. Er komt een harde trek in haar gezicht, haar mondhoeken trekken stuurs omlaag, haar ogen krijgen de oude, afwerende uitdrukking terug. Bij het eindpunt stapt ze uit. Ze moet een uur lang lopen, langs het water. Ze zou twee, drie uren willen lopen, om dit bezoek nog uit te stellen. Ze zou terug willen gaan naar De Ro zenhaag, als ze maar wist wat ze tegen Joukje zeggen moest. Want ze wil niet liegen. Ze loopt langs de Lek, een smal, zandig pad, weilanden rechts, water links. Hoe dichter ze bij huis komt, hoe langzamer re loopt. Uit een zijweg komt een hoog- opgeladen wagen aan, die lang zaam en voorzichtig het pad op draait naar de Lek. (Wordt vervolgd.) ueze auto, bescnilderd met het communistische embleem van beer en ster, werd door de Nederlandse troepen in Sjikam- pek buitgemaakt. Maandag 4 Augustus heeft Koningin Elizabeth van Enge land haar 47ste verjaardag ge vierd. v/m Lanilbouwvragen. De landbouw heeft jarenlang gestaan in het hoekje waar de slagen vielen. Nu ja, de landbouwers waren in de ogen van vele stedelingen, die een dode klomp stenen veel belangrijker achten dan de leven de natuur, de wondere schepping Gods, dan ook „maar" boeren en landarbeiders. Achterlijke mensen waar je uit de hoogte op neer kunt zien, behalve dan in tijden van broodsgebrek als in de ach terliggende oorlogsjaren. Nu is er verandering gekomen. Aan de positie van boeren en landarbeiders is meer aandacht besteed, dank zij ook het ontwa kende organisatieleven. De pro ducten worden beter betaald. De lonen van de arbeiders op land en tuinbouw zijn zeer belangrijk gestegen. Maar komt de vraag: wie zal dat betalen? De prijs van de producten kan maar niet wille keurig worden opgevoerd. Er moet nog altijd rekening worden gehouden met de „vraag" en vooral ook met de eisen van Im port en export. De oplossing schijnt te zijn: mechanisatie. Minister Mansholt, voortgekomen uit het grootbedrijf is daar een warm voorstander van. Maar zal de mechanisatie aan het doel beantwoorden, dan betekent dat: uitstoting van werkkrachten envan kleine bedrijven. En zo staan we weer voor nieuwe moeilijkheden, die een op lossing vragen. In zeker opzicht zijn we wat dit betreft verder ge komen. De landbouw is georgani seerd. En de Christelijke organi satiegedachte: geen strijd, maar samenwerking we denken aan de Stichting voor de Landbouw heeft Invloed gekregen. Dat geeft bij al de vaak be nauwende problemen, nog moed voor de toekomst. Buchenwald nu onder Russische regie Reeds geruime tijd circuleren er in de West-Èuropese en Ameri kaanse pers berichten over de bestraffing van Duitse politieke activisten door Russische bezettingsautoriteiten en het bestaan van concentratiekampen in de Sowjet-zöne van Duitsland. Het grote Zweedse dagblad „Dagens Nyheter" publiceert nu een authentiek rapport van het Amerikaanse Ministerie van Buiten landse Zaken, dat het systeem van de concentratiekampen, zoals zij door de Russen georganiseerd zijn, nader belicht. Volgens deze door de Amerika- nen verzamelde en gepubliceerde gegevens hebben de Russen in hun bezettingszone niet minder dan 12 van dergelijke strafkam pen, welke alien volkomen bezet zouden zijn. Nog steeds worden, volgens dit rapport, nieuwe slachtoffers aan gevoerd, en het zou hier voorna melijk gaan om kopstukken uit de Duitse Sociaal-Democratische Partij, die bij de Russen in een slecht blaadje staan. Do gegevens. Het rapport is gefundeerd op gegevens die de burgemeester van Hamburg, Max Brauer, een vroegere sociaal-democraat, zou hebben verzameld. Brauer vlucht te tijdens de opkomst van het na- zi-reglme naar de Verenigde Sta ten en werd later genaturaliseerd. Het vorig jaar gaf hjj er even wel zijn Amerikaanse staatsbur gerschap weer aan, om naar zijn vaderstad Hamburg terug te ke ren, waar hij actief deelneemt aan de wederopbouw van Duitsland. Zpn Inlichtingen over de tóestan den ln de Russische bezettingszo ne heeft hij een Amerikaanse commissie ter beschikking ge steld, die de naam draagt „Inter national Rescue and Relief Com mittee". Deze organisatie zond een uitvoerig uittreksel aan het ministerie van Buitenlandse Za ken in Washington, waarvan de basis gevormd is door de gege vens welke door Brauer verstrekt zijn. Deze commissie deed gelij kertijd een beroep op de Ameri kaanse minister van Buitenlandse Zaken, George Marshall, waarin wordt verzocht dat de Verenigde Staten zullen protesteren tegen de arrestatie van vooraanstaande Duitse anti-nazi's door de Russen, en publicatie moeten vragen van de redenen waarom deze mannen van hun vrijheid werden beroofd. Niet „nieuw". Drie van de twaalf concentra tiekampen, welke de Russen in gebruik hebben, zijn precies de zelfde als die, welke indertijd de nazi's voor hun afgrijselijke mas sacres ter beschikking stonden. Volgens de gegevens van Brau er bevinden zich momenteel in het Russische concentratiekamp Buchenwald maar liefst 11.000 gevangenen, waarvan 800 Duitse socialisten en 200 Duitse commu nisten. In het rapport wordt ver der gezegd, dat de Russen voor- Brielle helpt Den Briel. De burgemeester van Brielle in de staat New Jersey (V.S.), is onder de inwoners van zijn gemeente een inzameling be gonnen voor „Brielle", zoals Den Briel (Z.H.) in -het Engels heet. De Tweede Kamer reeds 2 Sept. bijeen Het bureau van de Tweede Kamer schijnt de Volksverte genwoordigers maar een korte vacantie te gunnen. Overwogen wordt n.l., ter ontlasting van de Staten-Generaal, tijdens de be grotingsperiode, nog in de huidi ge zittingstijd bijeen ié komen om enkele spoedeisende of om vangrijke wetsontwerpen af te handelen. De Herverkavelings- wet Walcheren, de Nationalisa tie van de Ned. Bank en de nieuwe Muntwet vallen hieron der. Worden de voorlopige ver slagen en de memories van ant woord op tijd uitgebracht, dan is de kans groot, dat de Kamer op 2 of 9 Sept. bijeenkomt. nemens zijn nog twee nieuwe con centratiekampen in hun zöne te stichten, en dat bovendien een aantal personen voor dwangar beid gerequlreerd zal moeten wor den. Onder de Duitse sociaal-demo craten, die door de Russen ge ïnterneerd zijn, staan in het rap port o.m. de volgende namen ver meld: de burgemeester van Rostock, Albert Scholtz, een ver maarde tegenstander van het Hitler-reglme; de burgemeester van Dresden, Leitner; de voorma lige chef-secretaris van de soci aal-democratische partjj In Meck lenburg, Willi Jeffe; de politie- commandant ln Berlijn, majoor Heindrich; de secretaris van de vakbond ln Berlijn Scherff, en de sociaal-democratische districts commissaris Benz uit Wanzleben. Het handelsverkeer i tussen Canada en Nederland. Volgens een te Ottawa gepu bliceerd handelsrapport bedroeg de waarde van de Canadese ex port naar Nederland in Juni 9.498.000 dollar vergeleken met 1.781.000 dollar ln Juni 1946. In de eerste 6 maanden van dit jaar exporteerde Canada goede ren naar Nederland ter waarde van 31.816.000 dollar tegen 19.176.000 dollar ln dezelfde peri ode van 1946 en 4.608.00 dollar in de overeenkomstige periode van 1938. De waarde van de Canadese export naar Nederlandsch-ïndië bedroeg in Juni 581.000 dollar vergeleken met 274.000 dollar in Juni 1946 en 54.000 dollar in Juni 1938. Over de eerste 6 maanden van het lopende jaar bedroeg de waarde van de Canadese export naar dit gebied 3.373.000 tegen resp. 4.065.000 dollar en 379.000 dollar ln de overeenkomstige pe- Tioden van 1946 en 1938. Naar de Nederlandse Antillen en Suriname werd in de eerste 6 maanden van dit jaar voor 716.000 dollar geëxporteerd tegen 449.000 in de eerste helft van het vorige jaar. De economische moeilijkheden van Groot-Brittannië. Naar van gezaghebbende zijde wordt vernomen, is de Britse regering voornemens een speci ale najaarsbegroting in te die nen, teneinde het hoofd te kun nen bieden aan eventuële ern stige inflatiegevaren, welke zou den kunnen voortvloeien uit de maatregelen, welke zij Woens dag bekend zal maken. Het ern stigste probleem zal waarschijn lijk kunnen voortvloeien uit de gestegen koopkracht van de ar beiders in die industrieën, waar van de productie zal moeten worden verhoogd. Het ligt in de bedoeling om arbeidskrachten over te hevelen naar die bedrijven, welke meer produceren. Het omvangrijke programma op het gebied van invoerbeper kingen, waartoe de regering heeft besloten, is nog niet be- kend gemaakt, doch men kan veilig aannemen, dat hieronder in de eerste plaats benzine zal vallen, alsmede films en diverse soorten ingevoerde levensmidde len.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1947 | | pagina 2