Zo denkt men in Duitsland. Gaat U mee naar Ds Niemöller? 2teuw$e> WANDELINGEN Be geldzuivering en de deblokkering. Nederlandse Boomkwekers bijeen Lijfsdwang bij het niet nakomen van onderhoudsplicht. Economisch herstel van Europa vordert. vu. Herdenkingsdienst 'voor de Stijkelgroep. de- Izufyd [/aft faftttifyfo ICbi&tfoaftcUc Nog vele moeilijkheden te overwinnen Wetsontwerp ingediend. 3 „Eigenlijk wilde ik naar Büdingen rijden, Waar Ds Niemöller preekt, maar alleen wordt de jeep mij te kostbaar. Wilt u soms mee? Zo vroeg mij die Zondagmorgen de heer Jonasen uit Stock holm, nadat hij gehoord had, hoe ik informeerde naar een Evangelische Kirche in de buurt van het Parkhotel. Natuurlijk ging ik maar al te graag op dit voorstel in. Immers x waarvoor anders had ik die aanbeveling van één onzer predikanten gevraagd? Dat ik hem echter' al zo gauw zou gebruiken, had ik niet durven dromen. Haastig dronken wij nog een kop beste koffie ter nadere kennismaking en tevens ter voorver warming, want er blaast een gure wind en dat jeeps tochtige voertuigen zijn weet u wel. Onze chauffeur, een gedweeë magere Duitser 'als zovelen, heeft één voordeel. Hij rijdt niet alleen snel, maar ook goed. Dra hebben wij dan ook de buitenwijken van Frankfurt bereikt, en eenmaal op de grote weg naar Hanau snort het wagentje dat het een lieve lust is. Contrasten. Het blijkt een tocht te zijn vol contrasten, tot het einde toe, zelfs de verrassende ontknoping ontbreekt niet, maar daarover straks. Langs de weg staan kersenbo men, en de pluk is in volle gang. Van „Deutsche Disziplin" merk je echter niets méér. Is een tak te hoog, geen nood, de Duitsers scheuren hem wel omlaag. Of de boom daardoor vernield wordt, hindert niet. Een pond kersen brengt gauw tientallen Marken en dus een paar sigaretten op. (Gek dat ik, als ik die vernielde bomen zie aan Nederland moet denken). De dorpen die wij passeren le veren het gewone beeld van ruines en verwoestingen. Inder daad voor Duitsland is dit een gewoon beeld geworden, en toch...... toeh maakt het steeds weer een benauwende indruk op je- Uit het bos komen, mmg ver strengeld, een helblond Fraulein en een Amerikaanse Negersol daat. Beide kauwen zij, hij op chewing gum, zij op een sprietje hooi. Maar dit zijn niet de felste con trasten. Veel dieper voel ik het in een dorp vlak na Hanau. Op het dorpsplein een eeuwenoude, grauwe kerk, daaromheen zwart geblakerde brokstukken van hui zen en op de weg ervoor een blij de en toch plechtige stoet van jongens en meisjes in het wit met bloemenkransen om het hoofd. Sonoor klinkt de langzame zang stem van de priester, hel klinge len de belletjes van de koorkna pen en daar achter de grauwe kerk en de zwarte ruïnes. In het ridderslot. Als wij eindelijk na anderhalf uur rijden Büdingen naderen, kijkt mijnheer Jonasen mij bete kenisvol aan eri wijst op enkele mensen die uit het dorp komen. „Kerkgangers", zegt hij. En inderdaad, de kerkdienst is al voorbij, merken wij. Dan maar gevraagd naar het huis van Ds Niemöller. Een oude vrouw, ge kleed in lange zwarte sleeprok en witte kanten muts, wijst ons de weg naar het slot van Fürst Isen- burg, waar Ds Niemöller woont. Door nauwe kronkelende straatjes, .langs oeroude Kuizen en over een verweerde stenen brug komen wij eindelijk op het voor plein van het' Ridderslot waar sinds de twaalfde eeuw vertegen woordigers van het geslacht Isen- burg de scepter zwaaiden. De huidige vorst een jongeman nog, heeft echter ervaren dat Ameri kaanse democratie ook voor rid ders geldt: hij mo'est een aroot gedeelte van zijn kasteel afstaan aan slachtoffers van de woning nood. Speurend drentelen mijn Noor se collega en ik over het slot plein. Eindelijk vinden vvij een massale stenen buitentrap. Op een plankje staat geschilderd: Pfarrer drMartin Niemöller. Onwillekeurig beïnvloed door de romantische omgeving gaan Wij wat rechtop lopen. Na vele wentelingen komen wij voor eén zwart-eikenhouten deur. „Privat-wohnung Pharrer dr Martin Niemöller" lezen wij. Een bel kunnen wij niet vinden, zelfs met de klopper die wij eigenlijk verwachtten- Ons klop pen wordt niet beantwoord. Be sluiteloos staren wij elkaar aan, halen dan tegelijk een kam door onze haren, slaan wat stof van de broekspijpen en gaan naar bin nen. Nauwelijks over de drempel blijven we echter staan, om ver volgens hetzelfde te doen zoals •kinderen in een filmzaal: wij zeggen „ah" en vergeten geruime tijd de mond te sluiten. Het is dan ook wel zeer merk waardig wat wij zien. Door de fraai gebrandschilderde ramen valt matgouden het zonlicht naar binnen ën hult de vele schilderij en aan de overzijde in een wazig, geheimzinnig licht. Streng kijken de vorsten Isenburgop ons, in dringers, neer en wel heel hoog hartig kijkt -één der trotse da mes. Geen wonder, recht onder haar staat een petroleumstel en een verzameling - potten en pan nen. Als dat geen majesteitschen nis is! In een hoek, tegen een eiken stoel met een versleten en gerafeld gobelin,- zien wij vele koffers, allemaal voorzien van de bekende naam. Wij begrijpen evenwel dat dit onmogelijk de huiskamer van Ds Niemöller kan zijn en dus zetten wij onze speurtocht voort. Einde lijk ontdekken wij in een andere hoek weer een deur. En dit maal is het de goede, al deed een grote aanvankelijk terugdeinzen. In het halfdonker zien wij een wit visi tekaartje, bevestigd met vier geelkoperen punaises. Halfluid lezen wij nogeens de naam: Pfar rer, dr Niemöller. Een laatste kleding-inspectie en wij kloppen aan. Dan gaat de deur open en op de drempel verschijnt een heel knap en heel modern meisje met gitzwart haar en zacht blauwe ogen. „Ds Niemöller is zelf niet thuis" vertelt zij ons, „mogelijk kan ik u helpen. Vader en moe der komen vanmiddag om drie uur terug uit Marborg". En zo gebeurt het dat wij ons laten zakken op de koffers en aan .de dochter van ds Niemöller, die een Amerikaanse sigaret niet blijkt te versmaden, onze aanbe velingsbrieven laten zien. Wij spreken dan af om 's avonds te rug te komen. Zij zal haar vader op onze komst voorbereiden. En inderdaad" hebben wij dan meer succes, maar daarover een middeleeuwse hellebaard ons volgende keer. In een memorie van antwoord aan de Tweede Kamer heeft de minister van Financiën een over zicht gegeven van het verloop der geldzuivering sedert 1946. Aan de aan deze memorie van antwoord toegevoegde nota, ont lenen wij het volgende: Het resultaat van de genomen maatregele'n is, dat de bankbil jetcirculatie vrijwel is gestabili seerd en dat met betrekking tot de girale circulatie van een ge ringe stijging kan worden ge sproken. Verder mag worden geconsta teerd, dat de deblokkering thans in het stadium is gekomen, waar in wordt gezocht op de mogelijk heid om met de afwikkeling te beginnen. Mëer dan eens is overwogen, of in ons land niet dezelfde maat regel moet worden toegepast wel ke in België van de aanvang af t.a.v. een groot deel van de ge blokkeerde tegoeden is gevolgd: onder geen voorwaarde deblok kering. Dit standpunt is hier niet aangedurfd. Wel vindt deblokkering sedert verscheidene maanden zo weinig mogelijk plaats, doch nog elke week wordt zowel ten behoeve van het bedrijfsleven als om so ciale redenen gedeblokkeerd. Overziet men het geheel van de maatregelen sinds de aanvang van de geldzuivering genomen, dan volgt daaruit, dat zij hebben gestrekt tot verwezenlijking vdn de gestelde doeleinden. Primair: Herstel van het monetaire even wicht, secundair: Registratie van vermogens, verhaalsobjeet voor de invordering van de heffingen ineens en van de achterstallige belastingen. Geen vergoeding biljetten toebehorende aan vijan den. Dat de maatregelen niet alle even logisch op elkander zijn ge volgd, moet voor een groot ge deelte worden toegeschreven aan de steeds afwisselende 'omstan digheden. De machtiging door de wetgever aan de minister van Financiën verleend, was juist no dig om naar gelang van die zich wijzigende omstandigheden te kunnen optredeh. In een slotbeschouwing consta teert de minister van Financiën op de volgende punten belangrij ke vooruitgang met betrekking tot jie deblokkering: 1. de tegenwaarde van" alle bui tenlandse activa kan worden af gerekend tegen vrij geld. 2. herstel van de volledige vrije beurshandel, ook t.a.v. „oud be- zit". 3. volledige bevrijding van het hypotheekverkeer. 4. vrije afrekening van aflos singen op oude leningen, met dien verstande, dat op leningen geslo ten na 31 December 1941 per ka lenderjaar slechts 10 pet. van de hoofdsom in vrij geld mag worden afgelost. 5. vrije uitkering t.a.y. kapi taalverzekeringen beneden f 10.-. 6. het vrijgeven per 31 Augus tus 1946 van alle geblokkeerde bedragen beneden f 10.-. 7. voortzetting van de deblok kering in de daarvoor in aanmer king komende gevallen. De herdenkingsdienst voor de gevallenen van de Stijkelgroep en voorts voor allen, die in het buitenland vanwege het verzet fnT,?6® "j van j1 °Yjr zijn omgekomen, zal Vrijdag 1}9*5 resterende verliessaldo Dc Vitrite Works in 1946. Verdere automatisering van het bedrijf. Verschenen is het jaarverslag van de N.V. Vitrite Works te Middelburg over 1946. Hieraan ontlenen we, dat na de zeer ongunstige jaren 1944 en 1945, waarin door de grote verliezen de financiële basis van het bedrijf ernstig werd aange tast, sedert Maart 1946 weer winsten werden behaald, die dat jaar geleidelijk toenamen als gevolg vgn de stijgende produc tie. Ms gevolg van dg schaarste aan grondstoffen en het inge wikkelde stelsel van toewijzin gen en vergunningen, dat veel improductief werk en tijdverlies medebrengt, is de bedrijfsvoe ring moeilijk. Steun werd on dervonden van de N.V. Philips bjj het overwinnen van allerlei moeilijkheden. Het is gelukt, dank zij de activiteit van werk lieden en beambten, een hogere productie te bereiken dan in 1939. In 1946 was het aanbod van personeel vrijwel voldoen de. In het binnenland is het be drijf aan controle onderworpen, zodat de winst voor het grootste gedeelte op buitenlandse leve ringen moet worden behaald. De vraag naar de Vitrite-pro- ducten in het binnenland is ech ter zo groot, dat betrekkelijk weinig kan - worden geëxpor teerd, hetgeen behalve een financieel nadeel ook betekent, dat het bedrijf in het buitenland geen vaste voet krijgt. In volg orde van belangrijkheid gingen de leveringen, behalve naar de Nederlandse fabrieken, naar België, Zweden, Zwitserland, Argentinië, Griekenland, Enge land èn Finland. In totaal werden'in 1946 103 millioen hulzen en koperdelen afgeleverd tegenover slechts 27 millioen in 1945 en 89 millioen in 1939. Geleidelijk ontstond in 1946 een wanverhouding tussen bestellingen en productiemoge lijkheden. Gestreefd wordt om door middei van verdere auto matisering, waartoe de moge lijkheid aanwezig is, de produc tie uit te breiden speciaal voor de export. Nieuwe machines uit de Ver. Staten zullen wor den aangeschaft. 1946 leverde een winst- op van f 142084, waarvan f 36850 aan de agio-reserve werd toe- Augustus des namiddags om één uur worden gehouden in de Grote Kerk te 's-Gravenhage. Sprekers zullen zijn Ds A. K. Straatsma van 's-Gravenhage, de burgemeester van 's-Graven hage, Mr W. A. J. Visser en Ir H. Glazénburg (een der vier overlevenden der Stijkelgroep). Deze dienst zal per radio worden uitgezonden. Het ligt in de be doeling, dat het stoffelijk over schot van een der 33 personen kwam als winstsaldo beschik baar f 60464. Besloten is hieruit een dividend uit te keren van 6 pet. op de gewone aandelen, hetzelfde percentage op de pre ferente aandelen en op de laatst genoemde aandelen ook nog het achterstallige dividend over '43, '44 en '45. Wat overblijft wordt extra in het pensioenfonds ge stort. Het aandelenkapitaal werd in 1946 met f 1.000.000 opgevoerd tot f 1.494.000. Per 31 Dec. 1946 van deze groep, wier stoffelijke j waren 395 personen in dienst overschotten uit Duitsland naar Nederland werden overgebracht, dus van een onbekende, vanuit deze kerk met militaire eer in het door het gemeentebestuur van 's-Gravenhage ter beschik king gestelde eregraf op „West duin" (bij Ockenburg Loosdui- nen) wordt ter aarde besteld. het jaar daarvoor 227. In 1946 steeg de productie van ca. 1.5 millioen tot ca. 2.8 millioen per week. Verwacht wordt, dat over 1947 nog gunstiger resultaten zullen worden bereikt. Ook de dochtermaatschappij in Frankrijk leverde een be- Ihoorlijk resultaat op. FEUILLETON door NEL VERSCHOOR—v. d. VLIS. 24) -o— Sterke handen heeft ze en ze wil wel voor niks werken, als dat moet, maar er is toch altijd eten nodig en wat kleren, dat is misschien nog te duur. Weer gaat de winkeldeur open, een lange jongen komt naar binnen cn kijkt haar lachend aan: „Zo, ben jij ons nieuwe winkel meisje? We doen hel niet min der, net rijke lui! Ik ben Ger- rit, is mijn vader al terug met de kar?" „Ja, hij is achter, de bussen zijn op de plaats." „Mooi zo." Hij gaat de winkel door, de plaats 8p; Jannigje helpt nog een klant, dan roept de vrouw .haar voor het middageten. 's Avonds, als de winkel ge sloten is, voelt Jannigje zich overbodig. Het is een vreemd gevoel, dat ze op de boerderij niet heeft gekend en dat haar stil en een beetje afgetrokken maakt. Ze zit ofri een stoel tegen de wand. Donkersloot en Gerrit praten over klanten, ze letten niet op haar. Alleen als het meisje van Gerrit komt, wijst hij haar aan als het nieuwe winkelmeisje. Maar Mien van Galen, de ver loofde van Gerrit, kijkt nauwe lijks naar haar, ze gaat aan de tal'el zitten en praat druk met Gerrit over meubels en hüizen. Ze gaan zeker gauw trouwen. Ze zit daar nu een beetje al leen achter en kijkt naar hun ruggen en naar het gezicht van de vrouw, die aan een hemp je naait. De handen van vrouw Don kersloot zien er zo wit en moe uit, ze zou wel willen vragen, of zij dat niet naaien kan, maar z< durft niet I Wat zou Neel nou doen? Het i zal wel stil zijn in de gróte ka- nier. Nee, toch niet, Johannes zal e- wel wezen, en Neel zal een beetje zenuwachtig zijn en weer zo'n warm en rood gezicht krij gen. Dan is het net of het Neel niet meer is. Kan het waar we zen, dat Neel wat geeft om Jo hannes? Dat kan toch niet waar wezen? Ze moet daar nu maar niet langer aan denken, als ze aan Neel denkt, schroeit er zo'n scherpe pijnergens diep in haar. Zo sluit de' lippen vast op Export moet worden uitgebreid Boomkwekers uit alle delen des lands kwamen Dinsdag te Zun- dert bijeen om een congres bfj te wonen, dat onder auspiciën van de bond van boomkwekers en de ondervakgroep binnenland se groothandel In boomkwekerijproducten op 8 en 9 Juli te Zun- dert en Oudenbosch gehouden wordt. De burgemeester van Zundert, de heer G. J. A. Manders, heette de congresisten tijdens de ont vangst op hef gemeentehuis har telijk welkom. In een korte toe spraak wees- de burgemeester op de .groei van de boomkwekerijen te Zundert, waarbij hij de stich- ster der kwekerijen, mevrouw de Bie, memoreerde. De wbd. voorzitter van de bond van boomkwekers, de heer Huis man uit Heerde, bracht vervol gens dank aan het gemeentebe stuur voor de hartelijke ont vangst, waarna hij een kort over zicht gaf van de ontwikkeling van de bond 'sedert zijn oprich ting in 1924. elkaar en kijkt naar haar han den, die werkeloos op haar knieën liggen. Ze heeft nooit ge weten wat heimwee was. Maar ze zal dit niet uit kun nen houdenis er dan niks te doen hier 's avonds? Ze schrikt op van de stem van vrouw Donkersloot: „Ik zou maar gaan slapen. Je zal wel moe wezen, een. winkel valt nooit mee, als je dat niet ge wend bent." Moe? Ze is helemaal niet moe, ze is veel harder werken ge wend op de boerderij. Maar ze zegt dat niet, ze staat op en loopt achter de vrouw aan de trap -op. Boven op de gang legt die een vinger op haar lippen: „Kom maar éven kijken, Jan nigje." Het dringt niet dadelijk tot haar door, wat de vrouw be doelt, ze gaat haar achterna een kamer in en staat voor de wieg van het kind. Vrouw Donkersloot tilt het gordijntje op en kijkt achterom, een glans op haar wil en zwak gezicht: „Flink hè, voor drie weken!" Jannigje frnigt wat voorover en kijkt naar het kind. „Ja, ja", zegt ze en weet niet, wat ze nu nog meer zal zeggen hiervan, ze weet wèi, dat ze nog nooit zo'n klein kindje gezien heeft. Bij de bakker hadden ze ook een kind, maar dat kon al lopen. „Ga nou.maar mee, Jannigje, dan zal ik je je kamertje wij- Export moet worden uit gebreid. Des middags kwamen de deel nemers bijeen in het parochie huis te Zundert voor het houden van de algemene Vergadering. De heer Huisman schetste in het kort de ontwikkeling van de bond sedert de heroprichting in Sep tember 1945. Tot zijn vreugde kon spr. constateren dat het le dental sindsdien met 150 pet. is toegenomen. De afgelopen winter is minder gunstig voor het bedrijf geweest doch het voorjaar heeft veel ver goed, zodat spr. de algemene toe stand bevredigend achtte. Het contact met de overheid was naar Ze doet een deur open, vlak naast de kamer waar het kind slaapt. Een blijde verrassing vliegt langs Jannigje's gezicht. „O, maar dat is prachtig", zegt ze onthutst, en blijft kijken naar het proper bed, naar het kleine buikige kastje tegen de v/and, naar het hagelwitte kleedje daarop. „Ja, dat gaat best, hè Jan nigje? Nou, wel te rusten hoor, je zal het dan wel vinden mor genochtend." Als vrouw Donkersloot is weg gegaan, blijft Jannigje middenin het kamertje staan. Het ka mertje is heel klein, maar schoon en netjes. Een warm gevoel brandt in haar, ze zou iets of iemand willei? bedanken nier voor. Het is te erg, ze heeft nooit een kamertje gehad. Ze vergeet een momentlang alles, heel deze nieuwe dag, het afscheid van Neel. Hier is een kamertje, een kamertje voor haar, een kastje, twee stoelen en een ledikant. Ze heeft nog nooit in een ledikant geslapen. Dat moet wel rijk en goed aan voelen om in zo'n ledikant te liggen. Ze strijkt voorziehtig over de heldere sprei en durft die niet op te vouwen. Ze gaat op de rand van dat bed zitten, maar staat dadelijk weer op. Hoe kan ze zo dom zijn? Die sprei zal daarvan kreuken. Zou ze dat kastje open mogen doen? Ze trekt voorzichtig aan het Bij de Tweede Kamer is thans ingediend het reeds aangekon digde wetsontwerp tot bevordering van de voldoening van krachtens het eerste boek van het burgerlijk wetboek ver schuldigde uitkeringen tot onderhoud door de mogelijkheid open te stéllen ter zake van dergelijke uitkeringen lijfsdwang toe te passen. De minister van Justitie zet in de toelichting uiteen, dat hij van oordeel is, dat het middel van lijfsdwang niet kan worden gemist om tot de voldoening van onderhouds verplichtingen te komen. Hét kan niet worden geduld, dat personen, die verplicht zijn tot het doen van een uitkering tot onderhoud en bij goede wil hun verplichting kunnen nako men, de verplichting negeren en zich daaraan onttrekken zonder zich te bekommeren om het lot van de tot onderhoud gerech tigde. De onttrekking aan de beta: ling van uitkeringen tot onder houd vertoont nuances. Nu eens moet worden geconstateerd, dat iemand tot werken in staat is en bij machte zou zijn uit de op brengst van zijn arbeid de on derhoudsverplichting na te ko men, doch zonder meer niet werkt. Een andere maal werkt men wel, doch weet men zich aan de executie/op loon te ont trekken door bij het dreigen of aanvangen van die executie de arbeid bij de ene werkgever te staken om elders te gaan wer ken. De beslaglegger zou dan het oordeel van de heer Huisman eveneens bevredigend, al wepste hij meer zeggenschap in het be stuur van de Stichting voor de Landbouw. Over de algemene toestand in het boomkwekersbe- drijf zeide spr. dat de boomkwe kers zich slechts kunnen hand haven,indien de export zich uit breidt en de binnenlandse omzet geconsolideerd wordt. Ten slotte belichtte spr. het personeelsvraagstuk, dat nog al tijd moeilijk blijft. Door luid ap plaus gaf de vergadering vervol gens haar instemming te kennen met het verzenden van een tele gram aan H. M. de Koningin, waarin de trouw van het congres aan H. M. de Koningin tot uit drukking wordt "gebracht. Het bestuur werd in zijn geheel herkozen. Nog vele moeilijkheden. Ir A. W. van der Plassche, di recteur van de tuinbouw, hield vervolgens een inleiding over de N.A.K.-keuringen (Ned. algeme ne keuringsdienst). Spr. begon met een historisch overzicht te geven van de ont wikkeling van de tuinbouw in Nederland. In wezen is het Ne derlandse tuinbouwproduct een kwaliteitsproduct. Nederland be zit nog steeds een goede naam als tuinbouwland. Als de afzet op het ogenblik moeilijkheden on dervindt ligt dit niet aan de kwa liteit van de producten. De moei lijkheden zijn van een geheel an dere aard. In ieder land tracht men thans de eigen .tuinbouw naar voren te brengen. .Spr. wees op het streven naar een nauwere Internationale sa menwerking, omdat inderdaad op de wereldmarkt nog een groot tekort aan tuinbouwproducten bestaat. Nederland moet iets kunnen brengen, dat in staat is, in prijs en in kwaliteit te concur reren met het buitenland. Spr. achtte hiertoe nodig, dat het tuinbouwbedrijf modern blijft. Uitvoerig ging Ir van der Plas sche vervolgens in op mogelijk heden van de fruitteelt. Aangezien door de oorlog een achteruitgang is ingetreden, moe ten de boomkwekers thans trach ten voor de -fruitteelt het beste te kweken wat zij kunnen. Er ligt nog een moeilijke tijd voor ons in verband met het wegvallen van Duitsland en het toenemen van de concurrentie. De voorzitter van de Neder landse Dendrologische vereniging de heer S. G. A. DoorenÖos, hield vervolgens een inleiding over de tentoonstelling buitenbeplanting, die volgend jaar in Den Haag ge houden zal worden ter gelegen heid van het regeringsjubileum van H. M. de Koningin. Na de vergadering brachten de congresisten een bezoek aan en kele bij Zundert gelegen boom kwekerijen, terwijl de dag beslo ten werd met een uitvoering op de markt te Zundert door het fanfarekorps „Nut en Vermaak" uit deze gemeente. De te Ouden bosch ondergebrachte deelnemers aan de boomkwekersdagen woon den aldaar een opvoering bij van het openluchtspel „De vrome leugen". deurtje, het kastje is leeg, er ligt wit linnen op de plankjes. Ze gaat op de stoel zitten vlak naast dat kastje, en laat het deurtje openstaan. Hier kan ze haar stapeltje goed misschien in leggen, dat zal wel mogengelukkig is het helder wit en schoon, Neel heeft het al lemaal zelf gewassen. Neel Neel moest nu ^ven hier zijn, dan zou ze haar dit prachtige kamertje laten zien. Ze staat op, pakt het rieten koffertje uit en legt het sta peltje linnengoed in het kastje. Nu moet ze zich toch maar uit kleden en in bed gaan. Langzaam trekt ze haar jurk uit en hangt die over de stoel, haar kousen op de zitting. Ja, die sprei zal ze nu toeh van het bed moeten nemen. Behoedzaam vouwt ze hem in tweeën, daarna in vieren en legt haar op de andere stoel. •Nu zal ze het licht even aan- laten en in bed gaan, ze moet kunnen zien, dat ze in dat bed ligt Voorzichtig laat ze zich ach terover zakken. Het bed en het kussen zijn heerlijk zacht. Van uit het ledikaijt kijkt ze het ka mertje rond en glimlacht dank baar. Kom, ze -moet nu opstaan en het licht uitdoen, dat kost immers allemaal geld. Als het donker is strekt ze zich weer uit in het ledikant. (Wordt vervolgd.) achtereenvolgens bij verschillen de crediteuren beslag moeten leggen. Hij loopt bij het leggen van beslag achter de feiten aan en het beslag wordt illusoir. Ook komt het voor, dat een per soon, die tot onderhoud verplicht is. in feite over ruime middelen van bestaan beschikt; doch zich opzettelijk in zodanige positie heeft geplaatst, dat hij juridisch daarover niet de beschikking heeft. In zaken betreffende onder houd zal een afzonderlijke rech terlijke beslissing de hantering van het bijzonder executiemid del van lijfsdwang op bevredi gende wijze moeten aanpassen aan de veelal wisselende om standigheden en telkens met die omstandigheden rekening hou dende, het middel van lijfsdwang dusdanig moeten aanwenden, dat het middel bij voortduring geschikt is om de voldoening van de uitkering tot onderhoud te bevorderen. Tegen onwillige debiteuren zal de lijfsdwang dan worden toegestaan. De beslissing over de toepas sing van lijfsdwang in zaken be treffende onderhoud kan het best worden opgedragen aan de president van de arrondisse mentsrechtbank, die in een een voudige procedure, overeenko mende met de procedure in kort geding, een uitspraak zal geven. Protesterende kruideniers. Over de kruideniers wordt niet altijd met evenveel waar dering gesproken. Als men wil duidelijk maken, dat iemand een kortzichtige, peuterige politiek voert, dan spreekt men van „kruideniers-politiek". Waarom eigenlijk valt moei lijk te zeggen. Men zal toch niet kunnen volhouden, dat de kruideniers hun zaken minder goed behartigen dan andere middenstanders. Inplaats van met zekere minachting te spre ken van „kruidenierspolitiek" zouden misschien de kruideniers aan vele politici ten voorbeeld gesteld kunnen worden. Hoe dit zij, in de kringen 'van de kruideniers heerst momen teel grote onrust. Zij dreigen j hun zelfbeheersing te verliezen, zo zelfs, dat in een te Enschede gehouden protestvergadering i prof. Brouwer als de „moorde- naar der kruideniersgezinnen" werd aangeduid. Niet geheel zonder oorzaak overigens. De winstmarge die voor vele artikelen is toegestaan schijnt van die aard te zijn, dat het on mogelijk is op die wijze zaken te doen. Het valt te prijzen, dat ge- 1 trafcht wordt de prijzen te druk ken, maar het gaat niet aan de last eenvoudig af te wentelen op een groep nijvere burgers, die vaak een harde strijd om het j bestaan hebben te voeren. Het bestuur van de Italiaanse Christen-democratische partij heeft een motie goedgekeurd, waarin het zich volledig accoord verklaard met alle punten van het program der regering-De Gasperi. -» Naar radio Moskou meldt, zijn I te Komarowo massagraven ont- I dekt van 70.000 Russische krijgs- gevangenen, die door de Duitsers zijn vermoord. XIH. 1672. Aardenburg houdt stand, IV. Als herinnering aan de dap pere verdediging van Aarden- burg heeft men veertien dagen 1 geleden hier feest gevierd. Eind Juni was het immers juist 275 jaar geleden, dat het handjevol burgers, geholpen door een paar honderd soldaten, het Franse le ger van bijna 10.000 man terug sloeg. De 250-jarige herdenking viel kort na de vorige wereld oorlog, maar is toen zonder fes tiviteiten voorbij gegaan: men achtte de tijdsomstandigheden niet geschikt om feest te vieren. Alsof de tijden nu hoopvoller zijn dan in 1922! s Een openluchtspel, geschreven door mevr. -van de Broeckede Man is opgevoerd op de plaats, waar de verdediging plaats vond, waar naar het gevleugel de wogfd van Napoleon „de eeuwen op ons neerzien", onder het motto van het oude geuzen lied: „Helpt nu u self, so helpt u God". Een historische optocht is ge trokken door het oude stadje, korfbal- en voetbalwetstrijden en andere vermakelijkheden hebben er voor gezorgd, dat. het hier vlak bij de Belgische grens wel niet zal ontbroken hebben aan „Vlaamse leute". Ik ben ook in Aardenburg ge weest, niet tijdens de feesten, maar op een gure regenachtige AprildSg, toen ik voor het eerst van de plannen hoorde. Enkele uren heb ik rondgedwaald op historische bodem. Wel is er hier en daar een gaping tussen de huizen,' maar zo erg als b.v. Sluis en Breskens heeft het stadje toch niet geleden. De oude Bavokerk echter ziet er treurig uit. Van de wandelkerk, het Romaanse gedeelte, is het dak verdwenen; het Gothische gedeelte, de preekkerk, is er wat beter afgekomen, Toen wij be vrijd waren van Germaanse tirannie, stond de toren er nog, echter halverwege zodanig ka potgeschoten, dat de stormen hem later naar beneden hebben doen tuimelen. Overal liggen de grafzerken verspreid en -toen ik een bepaalde steen zocht, vond ik die op het grasveld naast de kerk: de zerk van Ds BucSus, de predikant uit 1672, die her haaldelijk onenigheid had met het stadsbestuur. Zo liet hij bij de avondmaalsviering de gewo ne burgers aanzitten aan de ta fel der stadsregering (wat een majesteitschennis!)? terwijl hij niet altijd bad voor de „acht bare" magistraat zo behoorde het toeh! maar heel gewoon voor dè waarde heren der ma gistraat! Ook „juffrouw" Bueeus (de vrouw van een dominee, werd vroeger geen mevrouw ge noemd) was niet voor de poes. Ontijdig blies ze de kaarsen uit bij de bochten der schepenen en offjpieren, zodat deze in het halfdonker maar moesten zien de' uitgang te vinden, en tegen een stadsbode liet ze zich eens uit: „Ik heb met de gek van de burgemeester niet van doen" (wat ze nog meer zei is niet geschikt om gedrukt te wor den!). In de hoek van de kerk stond de grote klok 'van ruim 1000 kilo, uit Duitse „gevangenschap" behouden teruggekeerd, evenals de kleine luiklok, waarvoor men bij gebrek aan een toren naast de kerk een klokkenstoel heeft aangebracht. De koster vertelde, dat deze iedere avond om 8 uur enkele minuten geluid wordt om het tijdsein aan te geven: de radiozender van Aardenburg! De kleine Ned. Hervormde gemeente moet zich tijdelijk be helpen met een voorlopig wa terdicht gemaakte zijbeuk, maar volgens de. berichten zal ze eens weer het volledige godshuis tot haar beschikking hebben, want de aloude Bavokerk zal in haar. vroegere luister worden her bouwd. Tragisch is het einde geweest van de dappere verdediger van Aardenburg, Elias Beekman. Om niet bekende reden schijnt hij in zijn geboorteplaats Dixmui- den 5 jaar na zijn heldendaden twist gekregen te hebben met een kapitein, die hem in een duel met het zwaard doorsteekt. Tenslotte nog een aardige bij zonderheid, zoals de gemeente archivaris me die vertelde: een Aardenburgse jongen, Rudolf de Beer, stichtte aan de Spree een kolonie. Beertje, zoals hij ge woonlijk genoemd werd, werd „verduitst" tot Beerlien (Ber lin) en zijn nederzetting zou dan de oorsprong zijn van Ber lijn. Aardenburg de moederstad van Berlijn, zoiets zouden de Duitsers in de bezettingstijd niet geslikt hebben. Voor dé waar heid sta ik niet in, maar ik vind het ëen waardig slót van mijd „wandelingen" door Aarden- burg. L. v. W. P.S. het foutieve „1671" boven "t vorige artikel zult u natuur lijk wel verbeterd hebben. Uit het laatste nummer van het statistisch bulletin der V. N. dat maandelijks verschijnt, blijkt dat het economisch herstel van Europa in aanzienlijke mate is gevorderd, behalve op het ge bied van brandstoffen en de ka toenindustrie.' De ijzer- en staal- productie is belangrijk vooruit- gegaan, behalve in Duitsland. In Frankrijk en België is de pro ductie van wollen garens aan zienlijk groter dan voor de oor log. Het bulletin vestigt er de aan dacht op, dat de export van de meeste Europese landen, wat de waarde betreft, aanzienlijk is gestegen. Deze vooruitgang is evenwel slechts schijn, daar hij in werkelijkheid het jresultaat is van de enorme stijging der prij zen ten opzichte van voor de oorlog. Het Verenigd Konink rijk en Zwitserland zijn de enige Europese landen, wier export in omvang het vooroorlogse niveau evenaart. Het bulletin wees er voorts op, dat de Franse goud reserve is teruggelopen van 2556 millioen dollar in 1937 tot slechts 695 rpillioen dollar in Mei van dit jaar. De Nederlandse goudreserve daalde in deze periode van 933 millioen dollar tot 196 millioen dollar. Daarentegen steeg het goudbezit van de Amerikaanse schatkist in het zelfde tijdperk, van 12.700 millioen dollar tot 20.933 millioen dollar, terwijl de Amerikaanse export met 293 toenam. De Perzische minister-presi dent heeft medegedeeld, dat met ingang van 9 Juli in Teheran de staat van beleg wederom zal gelden, in verband met een tegen de regering ontketende actie. Ge neraal Ahmaidi- is gistermorgen ontslagen als minister van oorlog. De redenen hiertoe zijn nog niet bekend. Gewapende personen hebben voor de tweede maal in 48 uur een aanval op burgers van Cal cutta uitgevoerd, waarbij 29 men sen gedood en 160 gewond zijn. Na de ergste overstroming sinds 31 jaar begeven zich thans duizenden Chinese boeren weer naar hun dorpen in de provincie Kwantoeng.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1947 | | pagina 2