Landverhuizers nemen afscheid.
let Parlement
Bruin als brons
Officieren en manschappen
één grote familie aan boord.
de ieutyd I/OH fantttyHofah-focmdet
in de afgelopen week.
Rieme-H van SLemet*.
Veertien „Schelde-crossers"
starten Zaterdag.
In Andijk hebben dezer da
gen zes gezinnen,, in totaal
meer dan dertig" personen, af
scheid genomen van de dorps
gemeenschap vóór hun ver
trek naar Canada. Wij geven
hier het verslag van dit af
scheid, (zoals wij dat vonden
in de Enkh. Crt. van 20 Juni
j.l.) omdat wij het relaas aan
grijpend vinden in zijn een
voud en omdat men met be
langstelling zalkennis nemen
van het motief, dat deze
West-Friezen ertoe dreef om
hun vertrouwde geboorte
grond vaarwel te zeggen.
kort woord, want de tijd dringt,
het is bijna half zeven. Dan weer
klinkt het aloude Wilhelmus,
petten gaan af, een lastige traan
wordt tersluiks weggepinkt. Een of niet te bekomen zijn.
laatste .handdruk, een innige kus,
dan gaan ze. Acht luxe wagens
zwenken door de bocht, er wordt
hevig gewuifd en met armen ge
zwaaid een -laatste groet: „Tot
kijk, jongens!" „Tabé, goeie
reis!" Dan rijden ze de Dijkweg
op, het begin van een lange, lan
ge reis. De burgervader gaat
voorop in de nieuwe Ford van
dokter van der Weg, hij zal zijn
kinderen uitgeleide doen tot aan
het eind van het dorp.
Het volk verspreidt zich, de
werkdag wacht. De „Canadezen"
zijn vertrokken, hoe velen zullen
nog volgen? O, vrijheid, vrijheid,
kostbaar bezit!
Autobus slaat over
de- kop.
Zaterdagavond is een grote
autobus komende van Dordrecht
te Fapendrecht van een hoogte
van ruim 3 meter gestort. De
autobus, die geheel was bezet,
sloeg over de kop eil kwam in
een griend terecht. Negen pas
sagiers liepen min of meer ern
stige verwondingen op.
West-Friezen konden „hei jock om
haren hafë niet lijden".
Andijk: Vijf uur in de morgen.
We zijn wat vroeger wakker
dan gewoonlijk, want deze mor
gen zullen de Canadezen" ver
trekken, 6 gezinnen, in totaal
meer dan dertig personen. Om
zes uur zullen ze starten, vanaf
de kerk
Welke wondefe macht dwingt
hen dit vredig oord te verlaten en
een nieuwe woonstee te zoeken in
een ander werelddeel? Hebben ze
het hier zó slecht? Is het honger
of armoede die hen achtervolgt?
Helemaal niet! Ze hebben het
hier zelfs goed, een goed stuk
brood, allerlei comfort (dat ze
in de vreemde althans voorlopig
zullen missen), sommigen kunnen
zich zelfs enige luxe veroorlo
venHier is kerk en school
dichtbij, dokter en consultatiebu
reau, verenigingsleven en ont
spanning voor de jeugd, familie,
vrienden.
Wat is het toch dat hen zo on
weerstaanbaar dringt?
Het is de zucht naar vrijheid!
Ons mooie land is „unheimisch"
gemaakt door de overdreven
ambtenarij, tot in het onzinnige
doorgevoerd! Zullen ze in Canada
son-.s ook een lange rit naar het
distributiekantoor moeten maken
voor een, zegge, één stukje toi
letzeep en dan teruggestuurd
worden met de boodschap: kom
morgen maar terug, want het
formulier klopt nietHebben
ze daar ook v^i die zware bossen
papier voor de loonbelasting, drie
of viermaal hetzelfde liedje op
zingen, ,,'t hemd van je gat en
nog wat", zoals ze hier zeggen
Is daar ook een vergunning no
dig om vrij te kunnen ademen?
Ja, dit is het, deze ontoombare
vrijheidsdrang, die ons Westfrie
zen eigen is, sinds eeuwen!
Schreef niet Hadrianus Junius
van de Drechter-Vriessen als een
ontembaar volk „het jock om ha
ren hals niet konnende lijden".
Op het pleintje voor de kerk is
reeds veel volk verzameld. Tien
voor zes wijst de torenklok en
nog is er geen emigrant te zien.
De menigte groeit nog steeds
aan. dit is niet enkel nieuwsgie
righeid, hier leeft het volk mee
met een deel van hen, dit zijn
vragen die een ieder raken! Vrij
heid, wat zou je daar niet voor
willen doen?
Even voor zessen arriveert de
eerste auto: Jaap Prins en Geer
tje Mantel. Het wordt een défilé,
de hele bevolking trekt langs het
wagentje en overstroomt het
jonge paar met hun beste wen
sen. Dan komt de tweede: Jan
Schenk Jzn met vrouw en twee
zonen. De zangdirecteur is er het
eerst bij om afscheid te nemen en
dan volgt het hele volk. Er is
slechts tijd voor een korte groet:
„Het beste!", „Goeie reis!", kort,
maar hartelijk gemeend. Een
praatvaar, die een lange speech
wil afsteken, wordt eenvoudig op
zij gedrukt door het défilerende
volle. Jan Schenk neemt de groe
ten vrolijk aan. IJen paar jaar
geleden is hij met gejuich binnen
gehaald, hij heeft meer doorge
maakt den één van ons allen, hij
heeft Vught en Sachsenhausen
van zeer nabij gekend, zelfs bij
het naderen van de dood heeft hij
volkomen uitkomst ontvangen,
nu gaat hij weg en ons volk leeft
weer met hem mee. Goeie reis,
Jan en Renske!
Snel achter elkaar volgen nu
de overigen: Toon Mantel met
zijn jonge vrouw, Heert Mantel
met zijn groot gezin. Zijn vrouw
is een Zuid-Duitse, zij heeft meer
dan twintig jaar in Holland ge
woond, nu zoeken ze een ander
Heimatland, wij hebben hier geen
blijvende stad.
Wim Sluys gaat ook, hij heeft
zijn kroost in een omgebouwde
jeep geladen, de jeugd is frisch
en monter, het is een leuk vacan-
tiereisje met dit mooie weef! Pie-
ter Vriend van „Bloemenlust" ar
riveert, hij gaat naar zijn ouders,
die al jaren in Canada wonen. Hij
komt in een gespreid bed, zeggen
de omstanders, maar voor som
migen is het een hele aanpak.
Zijn neef Pieter Vriend Jacz. kan
niet mee; hij is door een auto
aangereden en ligt nu met een
gewond been in het ziekenhuis, je
moet maar pech hebben, want de
kisten zijn al onderweg!
Het wordt nog even druk: alle
emigranten moeten hun naam
zetten in een herinneringsalbum,
dat in de slagerij tegenover de
kerk klaar ligt, ze komen handen
tekort en het is een vrolijk mo
ment, als Heert twee handen te
gelijk wil drukken.
De burgemeester spreekt een
De knoeierijen bij V. en
D. in Den Bosch.
In verband .met de arrestatie
van de directie der N.V. Vroom
en Dreesmann te 'sJHertogen-
bosch kunnen wij nader melden,
dat het optreden der politie was
gebaseerd op het vermoeden van
prijsopdrijving en ernstige dis
tributie-overtreding.
Er is een omvangrijke knoeie
rij met textielpunten in behande
ling, waarbij honderdduizenden
punten aan de normale handel
zouden zijn onttrokken. Op
enorme schaal moeten verder
zwarte textielaankopen hebben
plaats gehad. De gearresteerde
directeuren gaven eerst na lang
aarzelen toe, dat er een zwarte
cassa bestond, waarin Me inkom
sten van de zwarte textielver-
kopen werden gestort. De zwarte
textiel werd weer gebruikt om
in de vorm van cadeaux bepaal
de personen te bewerken om de
firma aan warenhuis-artikelen
te helpen, die anders moeilijk
De gearresteerde directeuren
zijn na verhoor op vrije voeten
gesteld.
Liftend meisje door auto
meegesleurd.
Vrijdagavond is tussen Venray
en Horst een tragisch ongeval
gebeurd. Vier meisjes uit Apel
doorn, met hun rijwiel op trip
door Limburg, meenden gezien
de warmte te moeten liften. Een
militair voldeed aan Kun ver
zoek en plaatste de meisjes ach
ter op een wagen met tractor.
Tijdens de rit gleed echter de
19-jarige Jeanne Smits uit Apel-
door van de wagen. .Zij werd
ongeveer een K.M. aan een touw
over het wegdek meegesleurd,
terwijl de chauffeur voor in de
cabine niets van het ongeval
bemerkte. Een passerende rei
ziger maakte deze daarop op
merkzaam. Medische hulp was
spoedig ter plaatse, maar men
kon slechts de dood constateren.
Zwaar verminkt is het slacht
offer naar' een ziekenhuis over
gebracht.
Wij varen mee met de Tweede Divisie overzee.
qp
(Van onze Indië-redacteur)
v.
Enige dagen voor ons vertrek naar Indië lazen wij in een van
de Haagse couranten een hoofdartikel, waarin de indruk werd ge
wekt, "dat de officieren aan boord van de troepenschepen zich op
onvoldoende wijze zouden bewegen onder de manschappen, die tot
hun commando behoren.
Natuurlijk zijn wjj ter onderzoek uitgegaan zodat wij nu, na tien
dagen varen, als onze mening kunnen weergeven, dat althans
op de „Kota Baroe" van een dergelijk zich-afzijdig-houden geen
sprake is.
Oef! die hitte. Al het haar er maar af, misschien helpt dat
wel. Hier ziet u het z.g. „Kalekoppen-peloton", aan boord van
de Kota Baroe.
Elkaar tot steun in
lief en leed.
Bij navraag vernamen wij nog>
dat vóór het vertrek uit Assen,
waar beide thans aan boord zijn
de bataljons gelegerd waren, de
uitdrukkelijke opdracht van de
hoogste legerschefs was afgeko
men, volgens welke alle officie
ren zich zoveel mogelijk onder
de troepen moesten bewegen.
Voor zover wij dit tot nu toe
hebben - kunnen nagaan, wordt
aan de gegeven opdracht alge
meen voldaan: op de dekken, in
de slaapruimen en in de eetzalen
zijn steeds officieren, zowel in
als buiten de dienst, bij de sol
daten waar te nemen. Er moet
zelfs rekening mee gehouden
worden, dat de jongens op be
paalde tijden hun meerderen
FEUILLETON
door
nel vekschoor—v. d. vlis.
16)
Op een avond komt Janus
weer mee met zijn vader. Hij
zit aan het tafeltje en luistert
naar een boer, die een lang Ver
haal vertelt van een koe.
Ze zou er wel bij willen zit
ten en ook willen luisteren
maar ze durft niet voor Miet.
Wat ziet Janus er prachtig uit,
hij heeft een half lange broek
aan en een nieuwe kiel, hjj lijkt
opeens veel groter. Het verhaal
is toch zeker niet mooi. Janus
staat tenminste op en komt naar
haar toe. Hij komt vlak voor de
toonbank staan en kijkt, hoe ze
de glazen volschenkt.
Hij steekt zijn handen in zijn
zakken: „Dat kè je goed, Jan-
nigje. Zeg, ik ga morgen naar
een anderen boer, hier een heel
end vandaan, ik kom in een
half jaar niet terug.
„Alla", schreeuwt Kolenbran
der, „is d'r nog wat?"
Jannigje komt-achter de toon
bank vandaan, ze loopt langs de
tafeltjes en zét de glazen neer.
Ze hijgt terwijl ze dat doet. Zal
ze het nu zeggen? Zal ze zeg
gen „Neem me mee? Vraag aan
die beer of hij mij gebruiken
kan? Ik wil hier niet blijven,
ik kan hard werken?"
Ze schuift terug achter de
toonbank. Janus staat wijdbeens,
zijn blauwe ogen kijken lachend
het café rond.
„Je zal" me vooreerst niet te
rug zien, Jannigje, als die boer
me hóuen wil, misschien wel
nooit meer. Ik ben het zat hier
an die Lek."
Hij trekt een hand los uit de
zak en steekt die omhoog: „Nou
daar ga ik, ik mot nog effen
met me moeder praten, die heb
het druk met me rommel inpak
ken."
Hij loopt tussen detafeltjes
door, lang en een beetje slunge
lig. Ze kijkt hem na, als hij zon
der om te zien de deur uitgaat,
de Lekka op.
Er flikkert een wonderlijk licht
in haar ogen, ze doet onwille
keurig een stap in de richting
van de deur.
Een stem roept haar tot de
werkelijkheid terug.
„Hè je niet anders te doen,
dan te luilakken? Hè,, slampam
per? Alia, of je ken krijgen.
Ze duikt schichtig weg, en
werkt snel verder achter de
toonbank. En opeens, dat is een
niet om zich heen wensen te
zien en wel, omdat zij zich af
en toe ook „helemaal vrij" wil
len voelen.
Spelen aan boord.
Nu nog iets over de ontspan
ning van de militairen.
Er werden uit de groep orga
nisaties opgericht, welke zich
ten doel stelden op alle moge
lijke wijzen voor afleiding zorg
te dragen. Zo zag men kans
reeds lang voor het vertrek al
lerlei binnenspelen aan te schaf
fen, verder hockey-sticks, voet
ballen, en2400 boeken.
Doch er is voor de jongens, spe
ciaal voor hen, die zich op de
afgelegen posten bevinden, meer
nodig, véél meer en ook hier is
de medewerking van Nederland
in de eerste plaats een vereiste.
Wat de tegenwoordige uitrus-
wonderlijk gevoel, opeens kan
niets haar meer schelen. Ze moe
ten haar maar slaan, overal,
ze moeten haar maar doodslaan,
het geeft allemaal toch niks.
Nou is Janus ook weg, nou is
er nooit meer iemand om mee
te praten, nou is er nooit meer
iemand die wat om haar geeft.
Ze wil best dood zijn, het geeft
allemaal niks meer.
Een ouwelijke zwaarmoedig
heid maakt zich van haar mees
ter. Ze gaat met neergeslagen
ogen door het café, ze loopt een
tikje gebogen en scheef.
Op bed die avond kan ze niet
huilen zoals anders wel eens ge
beurt, het geeft allemaal niks
meer. Ze wil dood zijn.
De dagen die nu komen zijn
nog verschrikkelijker, de ruzies
worden telkens erger. Leenïje
en Gerrigie zijn nog niet weg.
Waar moeten ze ook naar toe?
Het. is niet waar geweest dat
ze bij elkaar horen, nou tenmin
ste niet meer. Ze willen niet
eens opzij als ze de vloer moet
vegen. Ze trappen expres tegen
haar handen. Het is ook best te
begrijpen, dat ze woedend zijn,
ze zitten alledagen net voor
gek voor het raam en alle men
sen op het dorp weten het. Ze
lachen er om en de jongens jou
wen buiten voor de ruiten.
In het café wordt het hoe lan
ger hoe drukker, hoe komt dat
toch?
's Avonds is het verschrikke
lijk in het café, ze is altijd bang
dat het op vechten uit zal
ting der manschappen betreft,
kan worden gezegd, dat deze
aanmerkelijk beter is dan die
der voorgaande troepen.
Operatie.
De doktoren ieder batal
jon heeft zijn eigen geneesheer
hebben opdracht een door
lopend toezicht uit te oefenen
op de onder hen ressorterende
manschappen. Hoe zorgvuldig zij
te werk gaan, moge blijken uit
het feit, dat zij bij het consta
teren van een acute blinde
darm-ontsteking bij de korpo
raal E. T. j. M. Lambermont,
uit Heinkenszand (Z.), onmiddel
lijk besloten tot opereren over
te gaan. Het schip verlegde, in
verband met de vrij woelige zee,
gedurende enige tijd zijn koers
en de -operatie verliep naar
wens! Binnen enkele dagen
hoopt de jongeman monter en
wel, en zonder zijn „eigenwijze
blindedarm" de ziekenzaal te
kunnen verlaten.
Rest ons nog te melden, dat
sinds kort ook de gymnastiek in
het dagelijks programma is op
genomen, zodat men de jongens
thans iedere morgen,, in de bijna
tropische hitte, welke wij nu
reeds om ons heen voelen, een
half uurtje de „luie leden" kan
zien strekken.
WIM TAUSENT.
Te Dingelsade bij Brurfssum
brandden Zondag tijdens de
Sacramentsprocessie drie woon
huizen uit.
Riskante mosselleverin
gen naar Engeland.
De mosselhandel op Engeland
die na enige jaren stilstand thans
weer ggat beginnen, heeft enige
belangrijke belemmeringen te
^verwinnen, die vorige jaren de
afzet niet in de weg stonden.
In de eerste plaats is daar de
verandering in de leveringsvoor
waarden. Vroeger werd geleverd
franco aan boord van de Bata
vier-boten te Rotterdam, thans
moet 1nen leveren franco wal
Engeland. Hoewel mosselen voor
Engeland voorzien moeten zijn
van een certificaat van onbe
smetheid en de keuring daarvoor
met de uiterste nauwkeurigheid
geschiedt, komt het toch wel eens
voor, dat mosselen in Engeland
bij aankomst worden afgekeurd,
omdat men daar weer volgens
een andere methode onderzoekt.
De handelaar js dan zijn mosselen
kwijt, plus de" onkosten tot Rot
terdam, nu echter komt daarbij
de vracht tot de Engelse wal.
Wel brengt de handel daardoor
meer deviezen op, doch het risico
is alleen voor de handel. Ook
acht men in handelaarskringen
de retributie voor het Bedrijf
schap ad f 2.10 per 100 kg veel
te hoog. De mosselen worden
daardoor onnodig duur gemaakt.
Zou er geen mogelijkheid zijn om
de methode die Engeland ge
bruikt voor het onderzoek, in ons
land in te voeren, waardoor déze
riskante leveringen tot het ver
leden gaan behoren?
r
(Van onze Parlementsredacteur)
Hoewel de Eerste Kamer voor
de behandeling van de Nood
voorziening Perswezen een war
me dag had uitgekozen, waren
de gemoederen toch gelukkig
lang niet zo verhit als tijdens
de behandeling in de Tweede
Kamer. Gelukkig, schrijven wij
en dat bedoelen wij in een zeer
bepaald opzicht. Want de gemoe-
derenverhitting aan de overzijde
van het Binnenhof had als oor
zaak de abominabele verdediging
van de rooms-katholieke heer
Kortenhorst van de bovengrond
se pers, die hjj een brevet van
heldenmoed verleende, terwijl
hij de „op hun post" gebleven
journalisten en dagbladdirecteu
ren vertegenwoordigers Van
„Nederland op zijn best" noem
de. Verdediging van dit allooi
'werd in de Senaat gelukkig niet
gehoord. Integendeel, met name
de heer Kropman, die hier na
mens de K.V.P. het woord voer
de, distancieerde zich uitdruk
kelijk van een dergelijke argu
mentatie. Het was de heer Al-
gra, die nog eens uitdrukkelijk
het funeste van de Kortenhors-
tiaanse redeneerwijze aantoonde.
Anders dan in de-Tweede Ka
mer bleken in de Senaat de frac
ties niet verdeeld te zijn. Dat
zag er aanvankelijk niet zo best
uit voor de wetp want in een
voltallige Senaat tellen de K.V.
P., de C.H. en de Partij van de
Vrijheid, de eensgezinde tegen
standers, 25 leden, zodat in het
gunstigste geval de stemmen
zouden hebben gestaakt, waar
mee de wet zou zijn verworpen
geweest. Dat de aanneming ten
slotte geschiedde met 19 tegen
14 stemmen is voornamelijk te
danken aan de afwezigheid van
8 leden der K.V.P. Wij merken
hierbij op, dat de afwezigheid
van deze leden, naar wij rede
lijkerwijze kunnen vermoeden,
niet zuiver toevallig is geweest.
Mr Pollema, sprekende na
mens de C.H.-fractie, noemde
het wetsontwerp ronduit slecht;
vooral de consequenties van het
op dit legislatieve paard. De be
handeling in de Tweede Kamer
leek meer op het debuut van
een Zondagsruiter, die de lun-
dernissen allesbehalve foutloos
had genomen. De minister pa
reerde in zijn antwoord deze op
merking door te zeggen, dat het
wetsontwerp zelve, zeker na de
indiening van hét amendement-
Burger, ook geen sierlijk ren
paard was en zelfs door de beste
ruiter moeilijk te berijden zou
zijn geweest.
Belangrijker was 's ministers
mededeling, dat zijn ambtge
noot van Justitie de tribunalen
er op zal wijzen, dat gezuiver
de journalisten en dagbladfunc
tionarissen alsnog voor de tri
bunalen kunnen verschijnen,
waarbij verbeurdverklaring kan
worden uitgesproken. De stem
ming viel uit, zoals hiervoor
reeds is vermeld. Het resultaat
was, dat de wet nog juist vóór 1
Juli in het Staatsblad kon ver
schijnen, de datum, waarop de
oude regeling verviel. De Ka
mer was wel in tijdnood, waar
tegen door alle sprekers terecht
werd gemopperd. De heer Krop
man zei zelfs, dat het de laatste
keer moest zijn en dat de Ka
mer zich in het vervolg niet
megr aan „fatale data" zou sto
ren. Nu moest de Senaat" zelfs
een avondvergadering houden,
om dit agendapunt afgehandeld
te krijgen.
In dezelfde vergadering moest
een groot aantal andere punten
behandeld worden. Hiervan noe
men wij in dit overzicht alleen
de wet Nadere voorzieningen
bijzondere rechtspleging. Wij
noemen dit punt, omdat hierbij
een zeer belangwekkend betoog
werd gehouden door Mr Polle
ma (C.H.). Deze senator, uitste
kend kenner van het Nederland
se staatsrecht, ging diep in op
het wezen van het noodrecht en
betreurde het, dat de Londense
wetsbesluiten niet werden ge
legaliseerd. Hij betoogde, dat de
bijzondere rechtspleging niet in
Dertig kinderen door
chloor bedwelmd.
De warmte in Engeland is aan
leiding gewéest tot een opmerke
lijk ongeval. 32 kinderen werden
in een zwembad te Loughbo
rough iri Leicersteshire door
chloor bedwelmd, waardoor twee
van hen naar een ziekenhuis
moesten worden overgebracht.
De hoeveelheid chloor, die als
desinfectiemiddel dienst doet,
was te groot en deze omstandig
heid en de warmte hadden een
aanzienlijke gasontwikkeling ten
gevolge.
De dertig andere kinderen wer
den snel naar 'n naburig park ge
bracht om weer bij te komen van
hun benauwdheid.
Negende Christelijk-
Sociale cursus.
In 1914 werd onder leiding van
Ds Talma en Dr de Visser de eer
ste Christeljjk-sociale cursus ge
houden.
Sedert dierf zijn als regel om
de 2 jaar te Lunteren in de
gebouwen van de Zendingsstudie-
raad de mannen van de Christe-
lijk-Sociale Actie bijeengekomen
om zich te bezinqen op de chris
telijke roeping in het sociaal-eco
nomische leven.
De laatste cursus (de 8ste) is
gehouden in 1937. Die van 1939
kan in verband met de dreigende
oorlogsomstandigheden niet door
gaan.
Het bestuur van het Chr. Nat.
Vakverbond heeft thans besloten,
in September van dit jaar op
nieuw een cursus te beleggen.
Aan de orde zal komen als
hoofdthema: de christelijke roe
ping in ons volk (geestelijk-zede
lijk en sociaal-economisch) en
voorts: de taak der christelijke
vakbeweging t.o.v. Indië en de
Internationale Christelijke Vak
beweging.
zgn. liquidatieamendement-Bur- ons staatsrecht past en anti-
ger waren niet te overzien, ter
wijl hij felle critiek oefende op
de houding van minister Gielen,
die voor een „toevallige" meer
derheid in de Kamer was ge
zwicht.
Mr Kropman (K.V.P.) gooide
het over de boeg van een scher
pe juridische ontleding van de
liquidatieartikelen, een critiek,
die ook door de voorstanders van
het wetsontwerp grotendeels kon
worden onderschreven,zonder
erechter de conclusie van mr
Kropman aan te verbinden, dat
de wet hierdoor zo'n monstrum
was geworden, dat zij de Kamer
van Revisie niet mocht passeren.
Evenals mr Pollema was ook
de heer Algra (A.R.) niet erg
tevreden over de houding van.
de minister. Hij achtte de be
windsman geen vaardig ruiter
grondwettelijke elementen be
vat. Deze opmerkingen maakte
Mr Pollema niet, om het in be
handeling zijnde wetsontwerp te
bestrijden, doch slechts als
waarschuwing, om zo spoedig
mogelijk tot grondwettelijke
staatsrechtelijke verhoudingen
terug te keren. Als zodanig had
dit betoog onbetwistbare waar
de.
draaien. Ze blijft maar dicht bij
de tussendeur, dan kan ze de
keukenkamer in vliegen.
Soms moet de veldwachter ko
men, om een dronken vent er
uit te jagen.
En Miet schijnt dat nog leuk
te vinden ook. Ze kan zo aardig
doen tegen de schippers en te
gen de voerlui en ze meent er
tóch niks van. Maar dat begrij-
Te Leeuwen is bij het zwem
men in de Waal een 19-jarige
jongen, die de volgende week
naar Indië zou vertrekken, bij
het baden verdronken.
Te Bussum zijn acht slagers
gearresteerd. Meer dan 500 kg.
clandestien geslacht vlees en 40
pond vet werd in beslag geno
men.
Gerrigie hebben d'r genoeg van.
Het is ook het enige wat ze doen
mogen voor Miet.
Ze keren d'r stoel een beetje
qm en blijven gewoon voor het
raam zitten kijken.
De enige dag, die een beetje
fijn is, is de Maandag. Als ze
de was gedaan heeft moet ze
die bij de bakker gaan bren
gen; daar mag de was drogen,
pen die mannen niet. Alleen de als je d'r wat voor geeft. De bak-
vader van Janus, die begrijpt
het wel, die geeft Miet bijna
geen antwoord en hij heeft ge
lijk ook.
Janus is nou al een hele tijd
weg, zijn vader heeft twee keer
een aanzichtkaart laten zien,
ker en zijn vrouw zijn aardig
voor haar, ze geven haar soms
een krentebol #n ze mag wel es
even in de kamer komen en
aan de tafel zitten. Het erge
is, dat ze dan weer weg moet
naar huis, maar daar probeert ze
het was allebei de keren eendan niet aan te denken als ze
vaas met bloemen en er achter- in die kamer zit.
op stond; „De groeten van Op een zo'n middag als ze
Janus" terugkomt van de bakker, duwt
Maar nu schrijft hij nooit ze de deur van de gelagkamer
meer, zijn vader laat tenminste open en komt het café in. Er is
nooit meer wat zien. Hij komt j niemand dan één schipper, die
zelf ook zo dikwijls niet meer, j een beetje zit te dutten dicht bij
hjj vindt er zeker niks meer j de deur. Waar is Miet? En vader
aan, met Miet. Wat vinden die was toch ook thuis vanmiddag?
andere mannen daar toch aan?
Zijn ze niet bang van haar ogen
en van haar griezelige harde
handen? Weten ze niet hoe vals
ze is en dat ze allemaal kwaad
vertelt achter hun ruggen? Ze
moesten het eens weten.
Vader wordt hoe langer hoe
erger, h*j is bijna elke dag dron
ken; soms valt hij zo maar neer
cp de grond in de keukenkamer.
Daar blijft hij liggen tot hij uit
geslapen is, niemand wil hem
meer naar bed dragen Leentje en
Ze loopt naar de tussendeur,
doet die open en blijft op de
drempel staan.
Er zit een. vreemde man aan
de tafel, hij is lang en mager
met een korte baard. De anderen
staan allemaal bij de tafel naar
hem te luisteren. Ze merken
niet eens, dat zij binnenge
komen is.
(Wordt vervolgd.)
rnet Amilda Zonnebruincrème
of Amilda ZonQê-olie.
(Ingez. Med.)
De ene helft van Nederland
examineert de andere helft.
examentijd.
Hoe zal onze Joep het maken?
Komt mijn Betty er ook door?
Deez' en dergelijke vragen
Treffen dagelijks ons oor!
En terwijl de zonnehitte
Veler energie verlaagt,
Wordt heldhaftig voortgeworsteld
Tot het blijde eind: Geslaagd!
En de vragers worden telkens
Door de „jeugd" becritiseerd
O, wat was dat sikkie aardig:
Maar die kale: „suf-geleerd".
Uren leek het mij te duren
'k Zweeg heel vaak in alle taal.
Heim'lijk zag 'k hem naar mij
[gluren.
Maai- ik dacht: „Wat ben j#
[kaal.
Duidlijk hoorde ik in de verte
Telkens 't blaffen van een hond,
M'n gedachten zwierven verder,
Omdat ik geen antwoord vond.
Zou het waar zijn, dat ze wreken.
Al der jaren treiterij.
Of is dat, de kwaal tier mensen.
Niets dan laff' kwaadsprekerij
Aan een tafeltje in 't hoekje,
Wordt een meisje „doorgezaagd"
Door een zeer geduldig heertje.
Wordt ze toch gcid uitgevraagd.
Rustig tracht hij haar te helpes
Bij de kaart van Afrika,
Wijst in 't Zuiden: De Ö»woner*
Heten hierZeg het eens dra.
Maar ze blijft voortdurend
[zwijgen.
En hfj stuwt: „Toe, in dat land
Wonen heel bekende mensen;
'k Voel me aan hen zeer
[verwant!"
Plots verheldert haar gezichtje,
Want ze kreeg opeens een lichtje;
Eén moment nog is het stil.
Als ze dan gaan spreken wil.
Zwijgen ook de verre blaffers:
„O, meneer, het zijn de Kaffers".
S. v. d. G.
Finish aan het badstrand te Vlissingen,
Er zal met spanning worden
uitgezien naar het weer op Zater
dag a.s. Want daarvan hangt het
af, of de negende internationale
Scheldebeker Zwemwedstrijd
doorgang kan vinden.
De voorbereidingen zijn "getrof
fen en hoe enorm veel werk aan
deze wedstrijd, ..een sportevene
ment van de eerste orde, vast
zit, weten slechts de organisato
ren.
Er zijn 14 deelnemers; elke
zwemmer wordt vergezeld door
een jol, die bemand zal .zijn met
een lid van de. Vliss. Reddings
brigade, een loods en roeiers
(met 25 pet. reserve). Er zijn 3
jollen van da Zeevaartschool, 5
van de Zeeverkenners, 5 van het
Ned. Loodswezen, 1 van de heer
.Gillissen en 2 reservejollen.
Deze bemande jollen vertrek
ken met de sleepboot Nolle, even
tueel geassisteerd door de sleep
boot Rijkswaterstaat om half
twaalf naar de haven van Bres-
kens.
De start zal plaats hebben te
Nieuwesluis, ongeveer een half
uur vóór hoogwater te Vlissin
gen, dus om circa 3 uur.
Alle deelnemers zullen des
morgens door dr Staverman (die
alg. medisch leider is) en dr Vee-
ning worjjen onderzocht en ver
trekken om 1 uur pér tender van
het Belgisch Loodswezen vanaf
het Roeiershoofa naar Breskens.
De jury bestaat uit de volgen
de officials: de heren de Jong,
Weijermans, Julianus, Remery en
mej. de "Jong. Een afhaalboot van
het Nederl. Loodswezen fungeert
als juryboót.
Een stomboot, een barkas van
de M.O.D. en een motorboot 4an
de S.H.V. zijn belast met de
communicatie tussen de jollen en
de tender.
Een sloep van de M.O.D. is op
het badstrand (dat tijdens de
wedstrijd zal zijn afgesloten)
aanwezig om de deelnemers te
landen.
Eén minuut voor de start
wordt op de juryboot een kegel
gehesen. Tegelijk met het start
schot gaat de kegel naar bene
den en wordt een blauwe vlag
gehesen. De heer Kamermans be
paalt het juiste tijdstip van star
ten.
Teneinde .de toeschouwers op
de hoogte te stellen welke zwem
mer bij de jol hoort, zal nu en
dan het nummer van de jol in
de hoogte worden gestoken. Aan
de finish zal dit eveneens ge
schieden. Vanaf de tender zal
steeds radiotelefonisch naar de
wal worden opgegeven in welk
vak de zwemmers van de kop
groep zich bevinden.
De finish is een ten anker lig-
Dezer dagen kwam een Belgi
sche grensbewoner per fiets naar
Wolder-Maastricht, voor het bij
wonen van een begrafenis. Hij
was zeer verhit. Om af te koelen
dronk hij een glas koud water
met het gevolg, dat hij onmid
dellijk ongesteld werd en enkele
minuten later overleed.
In de rivier de Waal onder
Deest (gem. Druten) is bij het
zwemmen verdronken de 28-jari-
ge mej. M. van Es uit Beuningen.
Toen men in de haven van
Antwerpen bezig was dieren af te
laden uit de Belgische Congo,
welke bestemd zijn voor dieren
tuinen, werd een der olifanten
plötsëling zenuwachtig. Hij
stormde op een der bewakers toe,
wierp deze op de grond en ver
pletterde hem met zijn zware
poten.
Een auto, terugkomende van de
TT-races in Assen is onder de
gemeente Ernst tegen een boom
gereden. Van de vijf inzittenden
werden drie ernstig gewond.
•m De 55-jarige gehuwde V. te
Deventer is bij het zwemmen in
de IJssel verdronken.
gend vaartuig, waarop de Ned.
driekleur staat, welk vaartuig
door de deelnemers moet.worden
aangetikt.
Om 8 uur dés morgens zullen
dr Staverman en de heren Cal-
lenfels, Stroobants, Kamermans,
de Jong en Weijermans aan het
Roeiershoofd bijeenkomen om een
tijdig advies te geven aan het
bestuur der Zeeuwse Zwemkring,
of de wedstrijd zal kunnen door
gaan i.v.m. ruw weer, koude enz.
Bij het niet doorgaan wordt dit
per bulletin bekendgemaakt. In
dat geval zal in het Kanaal door
Walcheren een wedstrijd plaats
vinden over een afstand van 5
km. Om 2 uur wordt dan van de
Winterstraat te Middelburg ver
trokken en de aankomst is bij het
zwemschip Vlissingen.
Laat ons echter hopen, het
weer medewerkt en de negende
Scheldewedstrijd een succes
wordt.'
Des avonds heeft in de Belgi
sche Loodsen Sociëteit de ui i-ei-
king der prijzen plaats.
De 21-jarige W. Boudewijn
uit Kapel-Avezaath, is bij het
zwemmen in de Linge verdron
ken.
Nabij de Maasbrug te Venlo
is Zondagmiddag de 30-jaiige
W. Hoeymakers te Venlo, door
dat een kano kantelde, te water
geraakt en verdronken. -
Vuorwaardeli builen radioing stelling
De officierén-fiscaal bij het
bijz. Gerechtshof te 's-Hertogen-
bosch voor Zeeland hebben de
volgende personen voorwaarde
lijk buiten vervolging gesteld':
Pieternella M.'Scheffers, Goes;
C. de Jager, Kapelle en Elisabeth
J. van Luyk, Dordrecht, onder
toezichtstelling, verplichting tot
arbeiden en ontz. rechten.
Maria J. G. Liplijn, Vlissingen;
Hendrika H. Amperse, Goes; J.
C. Schipper, Kapelle-Biezelinge;
Francina van Koeveringen, Ril-
land-Bath; F. E. Pas, Sluis; L. de
Rijk#, Tholen; Arenlje A. de Ma-
sier, Brouwershaven; Maria P.
V. d. Berge, Bruinisse; Cornelia
van Leeuwen, Burgh; Agnes M.
Wilton, Utrecht; Neeltje M.
Tuinman, Dordrecht, ontz. rech
ten.
Eugenie M. A, Swartele, IJzen-
dijke; M. Kayser, Amsterdam, ar
beiden en ontz. rechten.
Cornelia J. Simmers, Goes; Ja-
coba Baas, Nieuwdorp; Anna M.
Troost geb. Pieters, Westdorpe en
Margaretha J. de Kerf geb.
Heenspink, Amsterdam, seider
toezichtstelling en ontz. rechten.
A. Leenknecht, Graauw en
Langendam en V. C. v. d. Driest,
's-Heerenhoek, resp. f 1000 en
f3000 betalen en ontz. rechten;
M. A. de Paauw, Sas van Gent,
onder toezichtstelling en f1500
betalen; J. M. RiSseeuw, Schoon-
'dijke f 750 betalen.
Onvoorwaardelijk zijn buiten
vervolging gesteld: Johanna P. R.
v. d. Winckel, Middelburg; W. de
Kubber, Goes; G. H. v. d. Meulen
's-Heer Abtskerke; Bastina J.
Faasse, Kapelle; W. Loutese,
Kloetinge; C. G. Bouman, Krab-
bendijke; P. C. Moens, Hoek; M.
Florussen, Zaaim'ag; J- W. v.
Dijke, St. Fhilipslam Prijntje M.
v. d. Berge, Bruirfiss- W. J. Bom,
Haamstede; en Maartje M.
Kwast, Zaandam, omdat de gere
zen verdenkingen niet ongegrond
zijn gebleken, maar de schuld van
zodanige aard is, dat straf of
maatregel niet gerechtvaardigd
is te achten.
A. J. Lous, 's-Heer Arendsker-
ke; Cornelia P. Vermeulen en H.
vari Iwaarden, Heinkenszand;
Janna M. Geense, Hoedekensker-
ke; Jonker, Kloetinge; H. tefc.
Haaf en P. Versteeg. Zierikzee,
omdat de gerezen verdenkingen
ongegrond zijn gebleken
