let Parlement
Vlissingen zal zijn bevrijders eren.
in de afgelopen week.
Vaststellen
Ouderdomsuitkering.
Ver. voor Ziefcenhuisverpleymg vergaderde.
ifirdislri&üli! jiersapperafuar.
Landwachter heulde een arrestant af.
l)z> ^eufjd uati }aw/iig4e> HöUtofecwtdu
1
(Van onze Parle mentsredacteur).
Drie ministers hebben verleden
week op bepaalde punten het
loodje moeten leggen in de Twee
de Kamer.
De eerste was mi n i s t e r
Neher, die in het wetsontwerp-
Toewijzing onroerend goed ten.
behoeve van de Wederopbouw de
bevoegdheid kreeg, vergoeding
wegens onteigening niet in baar
geld, doch in onroerend goed te
doen plaats hebben. In dit wets
ontwerp kwam een bepaling voor,
dat een onroerende zaak, eigen
dom van een gemeente, slechts
toegewezen kan worden, indien
B. cn W. zich daarmee verenigen.
De heer Ten Hagen, krachtig ge
steund door de heer Algera
(A.R.t bepleitte, dat de raad In
plaats van B. en W. hier behoort
op te treden, omdat dit het
krachtens de gemeentewet aan
gewezen orgaan is voor beslissin
gen over gemeente-eigendommen.
Minister Neher wilde hier niet
aan, omdat hij meende, dat de ge
meenteraden minder besluitvaar
dig zouden zijn. Zelfs wilde hij er
nog niet aan, nadat op voorstel
van de heer Algera het amende
ment-Ten Hagen (Arb.) over de
le zaak was aangevuld met de
cc ipromisbepaling, dat de Raad
zij bevoegdheid aan B. en W.,
geheel overeenkomstig de ge
meentewet, kan overdragen. De
minister moest'echter het onder
spit delven: met 67 tegen 5 stem
men werd het amendement aan
genomen.
De tweede minister, die kenne
lijk teleurgesteld "de vergadering
yerliet was Prof Lieftinck.
Hij wilde gezellig met de Tweede
Kamer samen een spaarkous
jjreien. Deze kous heette: wets
ontwerp tot instelling van een
Nationale Spaarraad en het uit
geven van RijksspaarbrievenHet
was met deze kous wat eigen
aardig, want zij bestond uit twee
stukken. De voet was er voor ge
breid, aldus minister Lieftinck,
om het spaargeld te stoppen, dat
zou binnenkomen door de propa-
ganda-actie van de Nationale
Spaarraad. Deze zou moeten die
nen ter stimulering en coördine
ring van de particuliere initia
tieven op dit terrein. Er was
echter maar één kamerlid, nL.de
heer Hofstra (Arb.), die namens
zijn fractie graag met de minis-,
ter wilde samenbreien. De heer
Lucas (K.V.P.) had er geen be
zwaar tegen, dat deze kousevoet
werd gebreid, doch uitermate en
thousiast was hij niet. De andere
sprekers, n.l. de heren Verkerk
(A.R.), Krol en Schmal (C.H.),
Bierema (Vrijh.) en Hoogcarspel
(Comm.) wilden echter niet mee-
breien en waren voortdurend be
zig,-'s ministers breisel af te
trekken. De motieven van de eer
ste vier waren vrijwel gelijk. Met
de minister waren zij van oor
deel, dat er gespaard moet wor
den, wil Nederland er weer eni
germate bovenop komen. Doch
dat (jit zou moeten geschieden
onder leiding van een ambtelijk
apparaat (de heer Schmal sprak
zelfs van een ambtelijke wolf in
schaapskleren), .wat het bureau
van de spaarraad toch zal wor-
Yden, achtten zij uit den boze. De
lieer Hoogcarspel (Comm.) had
andere motieven: de arbeiders
kunnen, wegens hun lage lonen,
niét sparen. Propaganda is dus
overbodig!
De bovenste helft van de kous
wa§ van gans andere stof. De mi
nister. wilde nl. de mogelijkheid
openen tot het uitgeven van
Rijksspaarbrieven. Nu was ook
de heer Lucas niet van zins, met
de minister mee te breien. Hij
vpnd het wél goed, dat dit stuk
van de kous eens zou worden ge
breid, m.a.w'., hij keurde het prin
cipe van deze spaarbrieven wel
goed, maar omdat de minister
zelf had verklaard, voorlopig nog
niet aan het uitgeven van deze
brieven te denken, wilde hij bij
amendement ip de wet de bepa
ling opgenomen zien, dat de arti
kelen over de spaarbrieven pas in
werking zouden treden op een
nader, bij afzonderlijke wet te be
palen, tijdstip. De oorzaak van
dit amendement moet naar onze
mening worden gezocht in het
feit, dat minister Lieftinck de
twee onderwerpen: nationale
spaarraad en uitgifte van spaar
brieven, in één wet wilde regelen.
Nu' maakte het immers Stellig de
indruk, alsof deze Rijksspaarbrie
ven van te voren reeds bedoeld
werdén als het middel, dat door
gehele kous af te breien, de ka
mer besliste anders: het amende-
ment-Lijgas (K.V.P.) werd aan
genomen met 44 tegen 27 stem
men.
Minister Lieftinck was zicht
baar teleurgesteld, maar achtte
toch het overgebleven deel der
kous nog belangrijk genoeg. De
wet zelve werd aangenomen met
45 tegen 26 stemmen (tegen
stemden A.R., C.H., S.G.P. en
Communisten). En daarmee was
de kous af, al was het in de ogen
van de minister nu niet meer dan
een sok met een rafelrandje.
De derde minister, die, on
danks zijn spitsvondigheid, met
de kous op de kop - huiswaarts
moest keren, was Minister
van Maarseveen. Men kent
het befaamde arrest van de bij-
bijzondere raad van cassatie van
17 Februari 1947, waarbij is be
slist, dat Duitsers, die zich aan
bepaalde oorlogsmisdrijven heb
ben schuldig gemaakt, niet op
grond van de bestaande Neder
landse strafwetgeving^ kunnen
worden veroordeeld. Hét spreekt
vanzelf, dat zowel de minister
van Justitie als de Tweede Ka
mer en van deze laatste in het
bijzonder de Vaste Commissie
voor Privaat- en Strafrecht, als
het ware met elkaar wedijverden,
om deze, het rechtsgevoel aller
minst bevredigende, lacune te
vullen. Was men het over het
doel volkomen eens, ten aanzien
van de delictsomschrijving was
dit allerminst het gevaL De mi
nister kwam met een omschrij
ving, die bepaaldelijk aansloot bij
de bestaande Nederlandse gewo
ne en bijzondere strafwetgeving.
De Vaste Commissie kwam ech
ter met een amendement, waarbij
aangehaakt werd bij.de omschrij
ving in het Handvest, behorende
bij de, Overeenkomst van Londen
van 8 Augustus 1945. Dit komt
dus neer op een incorporeren in
de Nederlandse wetgeving van
regelen van het Internationaal
recht. Minister van Maarseveen
had vele juridische bezwaren, die
echter de Vaste Commissie niet
konden overtuigen. De voorzitter
der Commissie gaf een zeer ge-
documenteeerde uiteenzetting
van de motieven, daarbij onder
steund door de andere leden der
commissie. Alras bleek, dat wel
mr Donker sprak, doch dat hij
feitelijk de spreekbuis was van
de Bijzondere Raad van Cassatie
zelf.
Het slot van het lied was, dat
de minister de gehele Kamer te
genover zich vond: het amende
ment werd zonder hoofdelijke
stemming aangenomen, evenals
trouwens de wet zelfi
gebruikt bij zijn propaganda-
actie. De minister kon nog zo
verklaren, dat dit niet het geval
was en er nog zo voor pleiten, de
Een monument op het Oranjebolwerk. Vlis-
singse bevolking tone haar dankbaarheid.
In de vroege morgen van 1
November 1944 landden op het
bolwerk 'bij de Oranjemolen de
eerste geallieerde soldaten, die
kwamen om Vlissingen te be
vrijden!
Zij behoorden tot bet 4de lan
dings-commando der geallïëer-
de legers.
Hét geheel uit vrijwilligers
samengestelde Commando be
stond behalve uit. Engelsen en
Schotten uit een vrij groot aan-
tal Fransen, die uit het Franse
ondergrondse verzet afkomstig
waren." Het had, voor het in Vlis
singen landde, reeds zijn sporen
verdiend. O.a. had het de lan
dingen op de Lofodden en bij
Dieppe uitgevoerd, die ons nog
goed in het geheugen liggen.
Ook aan de landing in Norman-
dië had het deelgenomen.
De leden van dit Commando,
aan wie wij in de eerste plaats
onze bevrijding hebben te dan
ken, zouden een monument op
gericht willen zien ter nage
dachtenis van hun vele kame-
radèn, die in de oorlog gebleven
z\jn. De Commandant, Luite-
nant-Kolonel Dawson, heeft in
November 1946 aan het Ge
meentebestuur aangeboden een
model in brons voor een stand
beeld van een commando-sol
daat, welk standbeeld de leden
van het nu ontbonden Comman
do geplaatst "wensen te zien op
de plaats op hét bolwerk, waar
zij voet aan wal hebben gezet.
Verwacht wordt," dat velen van
de officieren en soldaten van
het Commando bij de onthul
ling tegenjvoordig zullen willen
zijn.
Het gemeentebestuur heeft
gemeend" dat de inwoners van
Vlissingen het als een eer zul
len beschouwen, dat het 4de
Commando, dat op zoveel .ver
schillende plaatsen wapenfeiten
heeft verricht, juist in
Vlissingen het gedenkteken
wil zien verrijzen, dat een ere
teken voor zijn 'gesneuvelden
moet zijn en de herinnering
aan dit Commando moet leven
dig houden. Vlissingen zal dank
baar de gelegenheid aangrijpen
hét Commando de eer te bewijz-
zen, die het toekomt.
Intussen is om tot een goé
de uitvoering van het monu
ment te komen, geld nodig, veel
geld zelfs. Het door de leden
van het Commando zelf bijeen
gebrachte bedrag, al is het op
zichzelf beschouwd niet gering,
zal bij lange na niet voldoende
zijn.
Onder voorzitterschap van
burgem. Mr B. Kolff heeft zich
een Comité uit alle bevolkings
groepen gevormd, dat de ver
zien in des étalage van Boek
handel D'huy in de Badhuis
straat. Vanavond komt de bond
van Buurtverenigingen bijeen,
om de laatste hand te leggen
aan de voorbereidingen van het
„plan de campagne".
Ongetwijfeld zullen velen zich
bij deze gelegenheid de vraag
stellen:
„In wat voor toestand zou
ik mij bevinden, indien duizen
den en duizenden jonge vrijwil
ligers uit Engeland en Frank
rijk zich niet bereid hadden ver
klaard de landingscommando's
te vormen en daardoor een on
misbare voorwaarde te schep
pen voor het slagen van die lan
dingsoperaties, die de bevrij
ding van Nederland en van
Europa met zich gebracht
hebben.
Wie deze vraag zich heeft
gesteld, zal vol bereidvaardig
heid een geldelijk offer brengen
'dat het mogelijk maakt-dit mo
nument op te richten. Vlissingen
wil h et .gedenkteken door het
nageslacht beschouwd zien als
een tastbaar bewijs van zijn
dankbaarheid aan hen, die aan
Vlissingen de waarheid en het
recht, in één woord de vrijheid
hebben teruggegeven.
Het werkcomité is als volgt
samengesteld: W. Poppe, Weth.
van onderwijs, voorz.j. Lou-
werse, secr.A. Lokke, penn.;
ir A. de Regt, Ch. de Priester,
P. Wanst en H. J. Smits, léden.
Hoe worden eigen
inkomsten berekend?
Zoals bekend, is het bedrag 'der
uitkering, die straks genoten kan
worden, krachtens de Noodwet
Ouderdomsvoorziening, afhanke
lijk van de grootte der eigen in
komsten. Minister Drees heeft
voor de berekening van deze in
komsten thans een regeling gepu
bliceerd.
Niet als inkomsten worden
aangemerktonderhoudsbijdra
gen van kinderen enz. op grond
van wettelijke alimentatiever
plichting; bijdragen van kerke
lijke of particuliere "instellingen
van weldadigheid; overheidssteun
indien bij de berekening van deze
steun rekening is gehouden met
de uitkering krachtens de Nood
wet Ouderdomsvoorziening; de
kinderbijslag.
Alle overige inkomsten wor
den meegeteld. Inkomsten in na-
tura worden door de Raad van
Arbeid op geldswaarde geschat.
Inkomsten uit vermogen wor
den berekend op de grondslag der
lijfrentewaarde op 85-j. leeftijd.
De lijfrente wordt geschat op 6
pCt van het zuiver vermogen van
een gehuwde man en op 8 pCt
van het vermogen van een onge
huwdpersoon.
De waarde van een eigen huis
wordt steeds geschat op f 3333,33
voor een gehuwd eigenaar-bewo
ner en f 2500.voor een onge
huwde, in gemeenten le klas. In
andere klassen liggen deze be
dragen uiteraard lager.
Een andere beschikking bevat
regelen voor de commissies van
onderzoek. De voorzitter is bij
voorkeur de burgemeester of
een wethouder. De taak der com
missie is, de Raad van Arbeid van
advies te dienen over toekenning
weigering, herziening of intrek
king der uitkeringen. Het college
van B. en W. moet toezicht hou
den op deze gemeentelijke com
missies.
Ned. jeugd helpt Duitse
Jeugdherbergen,
Nederlandse en Britse jeugd
groepen zullen een bijdrage le
veren aan het herstel der Duit
se jeugdherbergen, zo is offi
cieel medegedeeld. Namens de
internationale federatie van
jeugdherbergen vertoeft thans
haar secretaris Meilink te Ham
burg teneinde de uitzending te
regelen van dertig Engelse en
Nederlandse jongemannen, die
hun vacantiedagen zullen op
offeren, teneinde mede, te hel
pen aan de bouw van een jeugd
herberg te Eppendorf. De Ne
derlandse helpers zullen onder
de zorgen van het Rode Kruis
vallen en persoonlijk de kosten
van hun uitzending dragen.
Men- hoopt, dat andere groepen
hiin voorbeeld zullen volgen
wanneer de eerste haar werk
tijd van veertien, dagen voltooid
heeft.
krijgen. Kit Comité zal in de
komende Weken een beroep doen
op de vrijgevigheid van de Vlis-
singse bevolking.
Het model-standbeeld zal in
verschillende winkels met de
de Spaarraad zou moeten worden jwlag van het Commando ten
toongesteld worden, zodat een
ieder zich een denkbeeld van
bet op te richten monument kan
vormen. Voorlopig kan men het
De ver. voor Ziekenhuisverple-
ging in Z.- en N.-Beveland hield
Zaterdag j.L té Goes ondeb voor
zitterschap van de heer Mr Dr
Mes, haar alg. vergadering.
De secretaris-penningmeester
de heer A. de Lange bracht
het jaarverslag uit. Ook
deze stelde voorop, dat het de
taak van het Bestuur en van
de federatie van verenigingen
voor Ziekenhuisverpleging is,
met kracht op te komen voor
de belangen van vereniging en
leden. Er mag en er moet zo
nodig op gewezen worden, dat
Verenigingen als deze. uit het
particulier initiatief ontstaan,
zegenrijk werk hebben verricht
en nog altijd verrichten én een
stuk gezonde volkskracht ver
tegenwoordigen. Spr. deelde
verder mede, dat het aantal
leden per 31 Dec. 1946 bedroeg
34.243, waarvan 32.100 betalend
zijn. Het, aantal verplicht ver
zekerden, dat bij de vereniging
was herverzekerd, voor wat zie-
kenhuisverpléging aangaat, be-
dere fondsen bijeen wil zien te!droeg 26.057.-Het aantal leden,
FEUILLETON
door
NEL VERSCHOOR—v. d. VLIS.
11) T-i
Radeloos van angst holt ze
naast haar voort. De Lekka is
eindeloos, eindeloos.
„Moeder, waar gaan we'
heen?"
In het hoofd van Krijntje Ko
lenbrander herhalen zich woor
den, tienmaal, twintigmaal,
woorden die ze niet uitspreken
kan.
„Ik weet het niet, ik weet het
niet, ik weet het piet."
Er is een gedachte, die, zich
vastzet in haar doorlopen en
niet stilstaan, geen ogenblik
stilstaan. Doorlopen en dit kind
meenemen, ,dit- kind, dat van
haar is.
Maar Jannigje houdt het niet-
meer uit, zë staat stil en
schreeuwt met gierende schreeu
wen het donker in.
t Het brengt.Krijntje plotseling
tot bezinning, ze houdt hijgend
aaar vaart in en kijkt verwezen
teer op het kind.
Hun ogen zien in. eikander,
lezelfde ogen zijn het; Wijd en
frijs en angstig.
Ze trekt Jannigje wild. naar
tich toe, haar stem spreekt kort!
en hijgend, een hand ligt tegen
het hart.
„Stil maar, kind, stil jij maar.
We zullen wel naar huis gaan.
We zullen wel naar huis gaan,
kom jij maar
Jannigje loopt dicht tegen haar
aan, klein en ellendig. Ze moe
ten twee maal stil staan, omdat
Krijntje geen adem krijgen kan.
Maar in de nacht, als. Jannigje
van moeheid in slaap gevallen is
cp de zolder, keert voor Krijntje
de "angst.
De ontzaglijke, onuitspreke
lijke angst.
„Morgen laat ik haar wegha
len.
Staan de woorden daar ge
schreven voor haar op de bed-
steewand?
Waarom is het kind zo blij ge
weest, dat ze lezen leerde?
Haar verstand wordt vreemd
helder. Wat kan ze doen tegen
Kolenbrander? Ze kan niets
doen, ze zullen komen en haar
meenemen, zoalk ze vele dingen
uit dit huis hebben meegeno
men.
Ze'zullen'haar opsluiten en
dat in een ziekenhuis werd op
genomen, bedroeg 1171 en dat
der verplicht verzekerden 1012.
Het aantal ziekenhuisopnamen
was zó hoog, dat het opnamen-
percentage van de A-verzeke
ring dat van alle vorige jaren
overtrof. Hierdoor en door de
stijging van de verpleegprijjzen
in de ziekenhuizen waren de uit
gaven belangrijk hoger dan
het kind zal alleen zijn.
Het zwart van de nacht sluit
zich om haar heen als een ge
vangenis. Ze moet weg, nu da
delijk, ze moet weg. Maar ze
loopt immers al buiten en het
kind' loopt aan haar hand. De
wind jaagt achter haar aan en
het'wateg klotst: onstuimig, lik-,
kend.
Verder, Verder, voort in deze
nacht, het kind is immers bij
haar. Het kind laat haar niet al
leen, het kind laat haar immers
nooit alleen.
Voort in deze vreselijke nacht,
niet terug meer, nooit terug
meer.
Ze komt tot zichzelf en snakt
naar adem. Een vreselijke be
nauwdheid komt over haar. Haar
handen duwen tegen de bedstee-
wand.
Eri is iets dat ze wegduwen
moet, verder en verder van zich
af. Die handen verslappen, ze
vallen krachteloos neer op het
bed.
Haar rechterarm valt over
Kolenbranders schouder.
Ais Kolenbrander de volgende
morgen wakker wordt, schrikt
hjj. Het is voor het. eerst sinds
jaren, dat hij schrikt.
Een kwartier later staan er
vier mensen voor de bedstede:
Kolenbrander, Leentje en Garri-
gie en een dokter."
De dokter buigt zich over
Krijjjtjé heen, heel lang.
Niemand ziet, dat Jannigje de
vorig jaar. De uitkeringen moes
ten per 1 Jan. 1947 worden
verhoogd, waardoor ook de con
tributie móest worden gewij
zigd.
De collectieve Sanatorium
verzekering trad per l'Jan. '46
in werking. Reeds werd in 1946
aan 19 patiënten, die in een
Sanatorium of San.-afd. van een
ziekenhuis moesten worden op
genomen, uitkering toegekend.
Na het afsluiten van het boek
jaar werd weer een belangrijke
maatregel uitgevaardigd. Per
17 Febr. 1947 kregen de vrij
willig verzekerden bij een zie
kenfonds evenals de verplicht
verzekerden recht op 42 dagen
ziekenhuisverpleging 3e klas,
waarvoor o.a. hun premie werd
verhoogd. In vele plaatsen gaf
dit aanleiding tot moeilijkheden,
maar het Alg. Ziekenfonds her
verzekerde hier zijn vrijwillig
verzekerden bij de Vereen, voor
Ziekenhuisverpleging. Het per
centage der leden, dat tot nu
toe hedankt heeft, is ver be
neden de raming gebleven en
is in sommige gemeenten al
heel gering. Zeer velen blijven
lid om zeker te zijn van een
langduriger uitkering 3e klas
of omdat z"vi 2e klas verpleging
prefereren. Met de beste wen
sen voor de toekomst van de
vereniging besloot spr. zijn ver
slag.
De aftredende bestuursleden,
de heren S. Balkende te Wol-
keukenkamer binnenkomt Ze
blijft staan bij de deur en kijkt
naar de vier mensen" bij de bed
stede. Ze spert in angst de mond
wijd open.
Nóu gaat het gebeuren, nou
halen ze haar moeder weg. De
dokter richt zich langzaam op:
„Ja, zé is gestorven, een hart
verlamming".
Het gezicht van Jannigje Ko
lenbrander krijgt een vale tint,
het suist in haar oren, een zwart
gordijn trekt langs haar ogen.'
Ze wankelt tegen de muur en
steekt een arm uit. Maar een ra
zende drift brengt haar weer tot
bezinning. In een schim ziet ze
het stille gezicht van haar moe
der in de .bedstede. Ze denkt
nog „Nou ga ik hem doodslaan,
nou ga ik hem doodslaan".
Dan springt ze op haar vader
af als een dier op zijn prooi.
Haar magere vuisten beuken op
zijn rug? op zijn armen: „Dat
heb jij gedaan, jij, jij, jij
Een arm slingert haar ver van
zich af, een hand wil haar
slaan, maar ze zakt neer op de
grond. Er is ergens een diepe
afgrond, waar ze geruisloos- in
wegglijdt.
De dag, dat Krijntje Kolen
brander, begraven wordf, is een
druilerige regendag. Neel en
Teun zijn gekomen en zitten om
de tafel in de keukenkamer. Ko
lenbrander loopt doelloos heen
en weer, zijn gezicht is rood. en
SS-er preekte in Herv.
Kerk van Hurwenen.
Enkele weken geleden heeft de
in kamp te Vuren gedetineerde
S.S.-er Haveman, een vroegere
predikant, in de Ned. Herv. nood
kerk van Hurwenen (Bommeler-
waard) gepreekt in plaats van
zijn broer de plaatselijke predi
kant, ds J. Th. Haveman. De S.S.-
er trad de kerk binnén onder toe
zicht van een gewapende bewa
ker, die tijdens de dienst bij de
kansel bleef staan. Zijn tekst was
Wie zonder zonden is, werpe de
eeste steen......"
Hoewel de kerkeraad toestem
ming had verleend, was het kerk
volk zeerontstemd over deze
gang van zaken.
Lastige vraag.
Velen hebben de bedoeling van
enkele vragen op de Volkstel
lingsformulieren niet begrepen.
Achter de vraag in welke be
trekking zijn stonden tot het
hoofd van het gezin, antwoord
den verscheiden vrouwen: heel
goed, gaat wel, beroerd slecht
Het scheelde maar een
komma.
Op het postkantoor te
Zundert vervoegde zich een
vrouw voor het bétalen van
inkomstenbelasting. Ze leg
de 't aanslagbiljet en een
bedrag van f 16.50 voor het
loket neer, onder mede
deling, dat ze de belasting
maar in haar geheel zou vol
doen. De kantoorhouder, die
het aanslagbiljet bekeek en
het te betalen bedrag zag,
dacht, dat de. vrouw een
grapje maakte. Hü zei daar
om, dat ze een beetje dieper
in haar beurs moest tasten,
als „ze de belasting ineens
wilde voldoen. De vrouw,
zich nergens- 'van bewust,
zette grote ogen op en be
weerde, dat ze f 16.50 had
neergelegd, wat volgens haar
voldoende was. Gezien de
ernst waarmee ze sprak, liet
de afnbtenaar de gedachte
aan 'n grap varen en legde
de vrouw uit, dat ze niet
f 16,50 maar... f1650 moest
betalen
Toen de juistheid hiervan
tot de vrouw was doorge
drongen, schrok ze hier zo
hevig van, dat ze flauw viel
en met water moest worden
bijgebracht.
Wat zo'n komma al niet
doen kan
faartsdijk, A. J. van Liere te
Kapelle en J. Vader te Krab-
bendijke werden herkozen, ter
wijl in de vacature-P. C. Schip
pers te Kortgene werd gekozen
de beer Z. C. Salomé, aldaar.
Tot lid van de controle-commis
sie (vac.-B. Voskuijl) werd ge
kozen de heer J. 'P. vanWel
te Kloetinge,
De uitkeringen werden be
paald op dezelfde bedragen als
is vastgesteld op 14 Dec. 1946.
Alleen werd de uitkering van
de collectieve Sanatorium-ver
zekering gewijzigd in f 1.50 per
dag voor onbeperkten tijd (met
ingang van een nader te bepalen
datum), terwijl de gelegenheid
zal worden opengesteld om zich
individueel te verzekeren tegen
een Sarii-uitkering van f 3.-
per dag voor onbepaalde "tijd
tegen een lage contributie.
De wachttijd werd van zes op
drie maanden teruggebracht.
Het Bestuur ontving machti
ging om indien dit nodig mocht
'blijken, van het reservefonds
een afzonderlijke stichting te
maken. Mocht hiervoor wijzi
ging van Statuten of huish.
reglement noodzakelijk zijn, dan
zal een' buitengewone alg. ver
gadering worden belegd.
Besloten werd met ingang
van een nog nader vast te stellen
datum over te gaan tot het in
stellen van een aanvullende 3e
klas verzekering voor hen, die
bij een ziekenfonds verplicht of
vrijwillig verzekerd zijn. De uit
kering vangt aan op de 43-ste
dag van de ziekenhuisverpleging
en loopt tot en met de 100-ste
dag. Zodra dit mogelijk blijkt,
kan deze termijn worden ver
lengd. Ook is hieraan een aan
vullende Saiiatorium-verzeke-
ring verbonden (vanaf de eerste
dag van de opname) ad fl.50
Eer dag. De contributie werd
epaald op 4 cent per week
voor personen van 16 jaar en
ouder en. 1 cent p. w. voor de
San.-verz. De voorzitter deelde
mede, dat het Bestuur over
weegt een soortgelijke aanvul
lende verzekering ook mogelijk
te maken voor de leden van de
vëreniging, die niet bij een zie
kenfonds verzekerd zjjn.
bezweet, zijn kleine waterige
ogen kijken langsJannigje
heen, die zich tegen het raam
aandrukt.
Neel staat langzaam op, ze
komt naar Jannigje toe en trekt
haar naast zich op een stoel:
„Kom maar bij me zitten, kind,
je mag best huilen".
Maar ze zit stijf en strak op
de stoel naast Neel. Ze voelt
alleen een weldadige warmte,
die van Need uitgaat en löom
door haar heen trekt. De bedie
naar ter begrafenis komt de
keukenkamer in
„Is er iemand, die de dode
nog wenst te zien?"
Twee wijde grijze ogen zien
naar hem op, zijn stem veran
dert daar van. Het is misschien
voor beteerst op een vreemde
begrafenis, dat hij werkelijk be--
wogen is.
„Wil jij je moeder nog zien,
kleine meid?"
Ze schudt langzaam van nee,
de lippen op elkaar en kijkt
recht voor zich uit.
De uren gaan voorbij als een
vreselijke droom; als ze terug
komen door de druilende regen
en weer zitten in de keukenka
mer, trekt haar gezicht wit weg.
Ze ligt opeens tegen Neel aan'
er. Neel streelt over haar hoofd.
Ze voelt nog vaag dat iemand
haar naar boven draagt en in
bed legt, waar ze dadelijk in
slaapt.
(Wordt vervolgd.)
Minister Gieleu geeft
nadere toelichting.
Minister Gielen staat geenszins
onsympathiek tegenover de ge
dachte aan de /.nieuwe" pers de
beschikking over bepaalde appa-
raturen te geven. Hij zal bevor
deren, dat herdistribütie van de
bestaande apparatuur in een
aparte wet wordt geregeld.
Zijn aanvankelijke bezwaren
van grondwettelijke aard tegen
het in 1 wetsontwerp verwerkte
amendement Burger zijn door de
nieuwe redactie weggenomen.
Herdistributie van apparatuur
kan zich volgens de minister niet
uitstrekken over bladen, die. niet
in ernstige mate" hebben gecol
laboreerd. De minister is niet
voornemens de betrokkeh wets
artikelen toe te passen tegen on
dernemingen, die thans 'n cou
rant uitgeven, tenzij zij de maat
regelen der perszuivering frustre
ren. De perszuiveringscommissie
beschikt over voldoende gegevens
om na te gaan welke bedrijven
voor de onteigeningsprocedure in
aanmerking komen.
Zeker is, volgens de minister,
dat bij onteigening behalve de ge
taxeerde waarde van gebouwen
en apparatuur ook bedrijfsschade
moet worden uitgekeerd. Het
staat te bezien of de prijs die de
„nieuwe" of 'getroffen bladen be.
talen moeten, hun financiële
draagkracht niet te hoven zal
gaan. De minister meent niet dat
het op de weg der overheid ligt
op staatskosten deze apparatuur
aan bepaalde bladen te beschik
king te stellen.
Dit alles deelt de minister me
de in de Memorie van Antwoord
op het voorlopig verslag der Eer
ste Kamer over de noodvoorzie
ning perswezen.
Bieten-rooien.
Te Groningen heeft 'een groot
aantal boeren terecht gestaan/
I omdat zij in October 1946 voor
het. rooien van de bieten een
hoger tarief hadden betaald,
I dan door de Stichting 'voor de
1 Landbouw was vastgesteld.
Zi.j zaten echter in een dwang
positie, ómdat voor dat tari f
geen arbeiders, die in de i-\-
brieken veel meer konden ver
diénen, waren te krijgen.
De boeren stonden voor de
keus: de bieten in de grond te
laten zitten of tegen de fabrie
ken op te bieden. Zë kozen het
iaatste. zodat de bieten uit de
grond kwamen, maar met het
gevolg, dat de betrokken boe
ren gestraft werden met boeten
zelfs tot f 500 het geval.
Ieder gevoelt, dat het op ein
ze wijze niet kan doorgaan,
daar we anders dit zullen bele-'
ven, dat straks de bieten, onze
grote suikerproducenten, in
de grond blijven zitten.
Er zullen dus maatregelen
genomen moeten worden, dat óf
de arbeiders ook inderdaad
voor de vastgestelde lonen gaan
werken, óf dat de Overheid
werkkrachten beschikbaar stelt
om de bieten te rooien.
Een lastig geval. Maar aJe de
overheid leiding wil geven er. a
zegt dan zal zij ook b moeti i
zeggen enc en d
(In de vorige flits, was in
het laatste gedeelte sprake van
de Stichting van de Arbeid. Nu
geldt wat daar gezegd werd
ook van deze Stichting, maar
hier was toch bedoeld de Stich
ting van de Landbouw.)
Te Londen heerst gebrek aan
aardappelen, dat naar schatting
tot het eind van deze week zal
duren.
Bijzonder Gerechtshof Middelburg.
Bonte rij van landwachters en S.S.ers.
Een N.S.K.K.-man.
De eerste, zaak was die tegen
ae 20-jarige landarbeider Jan
W. Rottier te Borssele,
die in Mei '44 tot de N.S.S.K.K.
jïas toegetreden. Hij kwam uit
een N.S.B.-gezinna een oplei
ding te Vilvoorde had hij in
D'land o.m. benzine voor de
vliegvelden gereden.
De proc.-fisc. eiste één jaar
voorw. gevangenisstraf met een
proeftijd van 3 jaar en onder
werping aan het toezicht
S.T.P.D. Het jaar dient te wor
den doorgebracht in het jeugd
huis te Hansweert! Tegen dat
laatste maakte mr Kuijpers be-
.zwaar.
Landwachter paste nazi
methoden toe.
De25-jarige Albert B.
Schoonackers, kleerma
ker te Middelburg, was van Jan.-
Sept. '44 landwachter geweest,
eerst te Zwolle, daarna te
M'burg. Iri Juni 1944 had hij
te M'burg het persoonsbewijs
van zekere H. Harting gecon
troleerd en hem overgebracht
naar de Landwachtkazerne in
de Koepoortstraat. In Juli '44
bewaakte hij een inbeslaggeno-
men radiotoestel aan de Pas-
poortstfaat te Souburg; in Aug.
'44 arresteerde hij te Aarden-
burg de onderduiker A. Hups-
man, die hij naar M'burg over
bracht en tenslotte aan de
Frontführer van de O.T. over
leverde. In Oct. '44 is hjj nog
toegetreden tot de Waffen S.S.
Harting, als getuige gehoord,
verklaarde,- medegenomen te zijn
naar de landwachtkazerne en
daar gedurende drie uren te zijn
afgebeuld door Bierens, cömm.
landw. en besch. Zij pasten de
nazi-methodes toe als „vallen,
opslaan" en hij kreeg een em
mer water over zich heen.
Dat laatste wérd door Schoon
ackers toegegeven. Bierens had
hem gezegd, de arrestant „af te
•knijpen", hoewel hij niet pre
cies wist, welke methoden hij
mocht toepassen.
De proc.-fisc, achtte zijn op
treden tegen Harting meer dan
ergerlijk. Het blijkt ook, dat hij
bij Kesteren tegen de geallieer
den heeft gevochten, al beweert
besch. niet gescho.ten te heb
ben. „Hij zal de vijand alleen
verwijtend in het oog gekeken
hebben", aldus de proc.-fisc.
De eis -was 15 jaar gev.straf
,met aftrek,
Mr Kuipers wees op de N.S.B.-
sieer, waarin besch. had ver
keerd in het gezin. Naar zijn
mening is .de geestelijke ontwik
keling van deze besch. zeer ge
remd en hij stelde de vraag, of
een psychiatrisch rapport van
deze besch. niet noodzakelijk is.
Hij vroeg uiterste clementie.
Nog niet van verkeerde
daden overtuigd.
Marinus Schipper,
56 jaar en bakker te Driewegen
(Terneuzen) hals als hulpland-
wachter patrouille gelopen bij
Terneuzen en deelgenomen aan
een razzia op onderduikers te
AxeL Hij. was lid der N.S.B. en
van alle mogelijke nevenorgani
saties.
De proc.-fisc. noemde besch.
een sluw man, die nu nog niet
van zijn verkeerde daden is
overtuigd. Hij eisto een gev.straf
van 9 jaar met aftrek.
Mr Kuipers vond deze eis veel
te hoogz.i. is het geval zeef on
schuldig, daar hij slechts 1920
uren heeft gepatrouilleerd en
misschien even bij de bioscoop
te Axel op onderduikers heeft
staan wachten. Een karakterise
ring van de Landwacht door de
verd. ontlokte de proc.-fisc. de
opmerking: „Het lijkt wel een
propaganda voor de landwacht!"
Lid O.T.,' om meer tej
verdienen.
De 26-jarige Middelburgse
landarbeider A b r a h am
L'iehtenda^ was in 1942
tot de Org. Todt toegetreden; in
1944 was hij bewaker geweest
in het O.T. strafkamp te Sou
burg. De reden van toetreding
tot de O.T. was: meer verdie
nen. Wat de bewaking betreft:
dit bleek nogal mee te vallen;
besch. was aangesteld ter bewa
king van materiaal en enige
malen verplicht geworden de
gevangenen naar het werk te
brengen.
De proc.-fisc. eiste een gev.
straf van 3 jaar en 8 maanden
gev.straf met aftrek.
Mr P. C. Adriaanse was ver
dediger.
Slachtoffer propaganda.
Arij Verpoort e, een
33-jarige Terneuzense chauffeur,
was reeds in 1941 tot de Waf
fen S.S. toegetreden.
De eis was „5 jaar gev.straf
met aftrek.
Mr P. C. Adriaanse was van
mening, dat besch. een willig
slachtoffer van de propaganda
is geworden, doordat hü het in
materieel opzicht zeer slecht
had.
Landstorhier dacht goed
Nederlander te zijn.
Een landstormer .was de 22-
jarige P i e t e r v. As, los
werkman te Zierikzee. Hij was
in 1941 toegetreden. Hij gaf zich
het air een zeer goed Nederlan
der te zijn, wat de pres. hem
deed verzoeken op te houden
met zijn praatjes en zijn leu
gens. Zo beweerde hij b.v. niet
te Weten, dat er öp een plaats,
waar hü zelf was, razzia's wer
den gehouden, Hü had ook
dienst gedaan bij de D. Reichs-
bahn. De proc.-fiscè noemde
besch. een fanatiek N.S.B.'er en
eiste een gev.straf van 1 jaar met
aftrek. Mr P, C. Adriaanse wees
op de jeugdige leeftijd van besch.
en verzocht clementie.
Een ondergedoken
landwachter.
De laatste zaak was die -tegen
de 24-jarige vrachtrijder J o -
h a n Fr. B. V i n k uit
Hulst, die in Juni 1943 tot de
Landwacht Nederland was toe
getreden. Hij was ook bij een
militaire instantie in D'land
werkzaam geweest. Op het
laatst'der bezetting was hij nog
in Wolvega ondergedoken.
Hiermede rekening houdend
eiste de proc.-fisc. een gev.straf
van 3 'A jaar met aftrek.
Mr Kurtz was verdediger.
Uitspraken.
Daar het Hof tot 8 Augustus
a.s. met vacantie gaat, deed het
in de middagzitting uitspraak in
bovenvermelde zaken:
J. W. Rottier: 1 jaar
voorw., proeftijd 3 jaar, onder
toezichtstelling S.T.P.D.
A. B. Schoonackers:
IC jaar gev.straf met aftrek se
dert 1 Aug. 45 en verlof tot in
stellen beroep in cassatie.
M. Schipp.er: 6 jaar
gev.straf ijiet -aftrek sedert 10
April '45 en ontz. rechten voor
het leven.
A. L i c h t e n d a g2'A j:
gev. straf met aftrek-sedert 30
April 1945.
A. Verpoorte: 5 jaar
gev. strhf met aftrek sedert 5
Mei 1945.
P. v. As: 5 jaar gev. straf
met aftrek sedert 15 Mei 1945
en ontz. rechten voor 15 jaar.
J. F. B. V i n k3 jaar gev.
straf met aftrek sedert 16 Mei
1945.
Een lumineuze inval.
Een inwoner van een Twent
se gemeente, juist getrouwd,
kreeg het in deze tijd eigenaar
dige idee om een eigen huis te
willen bewonen met zijn echt
genote. Hü adverteerde en liep
naar het huisvestingsbureau,
maar iedereen lachte om zijn
optimisme. Waar zouden ze
vandaan moeten komen, de hui
zen in deze woningnood.
Maar het echtpaar, vinding
rijk, kreeg een lumineuze inval.
In een plaatselijk blad ver
scheen een advertentie, waarin
een jong Canadees officier met
echtgenote een woning zoekt.
De post bezorgde maar even
dertig brieven....
