fiver de toekomst X landbouw.
Veertig «ar ptfoumf
Dr F. 0. Hucsc naar Afrika*
Ongefundeerde Belgische critiek*
O. Koninklijke Mij Je Scheide"
Een Paedagogisch Studie-
cenlnm in oprichting.
Weinig vertrouwen in internationale
samenwerking.
Werkloosheid irt
de wereld.
Wat wil de Niwsn?
XXIX.
Men heeft dezer dagen op het
laatste ogenblik wed verhinderd
.eea veel ernstiger ongeluk te ver
oorzaken. TEgen schemer reden
we eens door een vrij eenzaam
gebied. 'Plotseling zie ik op 50
meter van de weg een donker
dier staan wroeten -onder een
boom. Dat moest een varken zijn.
Stoppen en voorzichtig met het
gev,'eer teruglopen is in een oog
wenk geschied. Het dier heeft
niets gehoord, en staat nog
steeds onder de bopm ijverig te
wroeten. Maar het gaat ondanks
mijn nadering te onverstoorbaar
voort, dan dat niet in mijn onder
bewustzijn iets opkomt, dat zegt:
hier klopt iets niet.
En dan komt-even plotseling
deze regel bij me op: niet schie
ten voor ge zeker weet, pp welk
wild ge schiet. En ziet toen ik
nog meer nader, richt plotseling
het wroetende dier zich hoog op
en 'blijkt een oude negervrouw te
zijn, die evenals de varkens hij
de bomen wroet voor eetbare
wartels. Met wat kippenvel ben
ik 'bij de auto teruggekeerd, dat
kan ik u verzekeren.
De jacht herbergt steeds een
aantal gevaren, waarop men op
het onverwachts stmt: zo zag ik
eens een hagelkorrel iemand, ge
lukkig licht, verwonden die zich
geheel (negentig graden!) terzij
de van de schutter bevond. Van
roekeloosheid is hier geen sprake
de korrels hebben steeds een ze
kere spreiding bij het verlaten
der loop, doch dat ze zo tegen
elkaar ketsen, dat er één onder
een hoek van 90 graden verdwijnt
is wel heel zeldzaam. Ook kogels
kunnen als ze iets hards raken
de meest kromme sprongen ma
ken en aangezien ze heel ver
gaan (soms tot 5 kilometer) zijn
ongevallen niet denkbeeldig. Zelf
ben ik eens licht getroffen door
een flohertkogél die terugketste
van een stuk ijzer en mij, de
schutter aan de hand trof.
Meer ongevallen gesehieden
met automatisch wapenen, waar
na elk schot vanzelf een nieuwe
patro'on in de loop vliegt.
's Avonds bij het schoonmaken
wordt het magazijn geledigd en
vergeten, dat er nog een patroon
in do loop rit. Verder is een be
kend grapje om iemand bang te
maken door op hem te richten,
vergetende dat het geweer ge
laden is. Ik zou haast zeggen, dat
kwam vroeger bijna wekelijks
voor en dat is natuurlijk de
grootste roekeloosheid. Het gela
den wegzetten van een geweer is
een ernstige fout, maar hier kun
nen we er niet buiten, want onze
kampen worden bijna als regel
's nachts door hyaena's bezocht.
M'-ie- daarom hebben wij de re
gel ingesteld: wij hebben altijd
alle geweren geladen, maar zijn
er dan ook altijd van overtuigd,
dat we daarop moeten rekenen.
Vergissen we ons dan eens (of
tweemaal, zoals ik!!) nu dan heb
ben we hoogstens een verspeelde
kans, maar geen ongeval.
Geheel automatische wapenen
staan hier in een slechte reuk.
Hun mechanisme bij zwaar ge
bruik, staat eerder bloot aan wei
gering en dan steeds op de meest
kritieke momenten. Hier ge
bruikt men steeds de half-auto-
mafische waarbij door het op en
neer halen van de grendel de lege
huls wordt verwijderd en een
nieuwe in de loop wordt gescho
ven.
Ook het schieten met een
richtkijker op het geweer ge
beurt hier bijna nooit. Inderdaad
geeft het aan het eerste schot
een bijna onfeilbare zuiverheid,
maar als het wild daarna in be-
wo ging komt heeft men bijna ai-
tijd moeilijkheden het in het
beeld te krijgen en dan verspeelt
men bij een aanval te kostbare
te ronden. Hoe ernstig een situa
tie soms is, gebeuren er toch wel
dingen, die zwaar op de lachspie
ren werken (achteraf!). Zo atta
queerde eens een gewonde buffel
de pisteur, die zich naast de jager
bevond. Hij glipte in een boom,
die wat dun was uitgevallen en
daarom ook op en neer zwiepte.
De man had het geluk, dat de
buffel steeds aanviel als de top
van het boompje met man bene
den was, maar als hij dan op de
plaats arriveerde verdween de
man juist weer naar boven. Dit
herhaalde zich drie keer, eer de
jager kans zag, het definitieve
schot te lossen.
Zoals -gezegd, achteraf toen er
geen gevaar meer was, was de
vertoning nogal amusant.
In het oerwoud blijven de oli
fanten soms tot op het laatste
moment staan, want ze weten
dat ze in de dikke dekking veilig
zijn. Dit gaat zover, dat de oner
varen jager het te laag zoekt en
het dier niet ziet, dat vlak bij
hem staat: de pisteur wijst dan
omhoog en de nieuweling denkt
dat de spoorzoeker hem een „vin
kje" wil laten schieten. Maar dit
verhaal geef ik met reserve, want
het is me slechts verteld en met
vertelsels moet men hier voor
zichtig zijn. Vooral met „gevaar
lijke" dieren verkeert men in een
zekere spanning en dat maakt de
observatie soms uiterst twijfel
achtig. En hoort men ééns zo'n
praehtverhaal, dan ontmoet men
het twee duizend kilometer ver
der reeds met zware variaties.
Ook moet men nooit het ge
drag der dieren generaliseren.
Wel hebben ze soms vaste ge
woonten, maar op z'n onver
wachtst wijken ze ervan af. Zoo
is me herhaaldelijk gezegd, dat
leeuwen slechts 's nachts in de
lichten der auto's zijn te schieten
en riet tot heden heb ik slechts
leeuwen gezien midden op de dag.
ring nauwkeurig moet geschie
den.
Er wordt met voortvarend
heid gewerkt aan het bedrijfs
klaar maken der kleine sluizen
te Hansweert en Wemeldinge.
Men wordt hier echter ernstig
gehandicapt door het niet ge
in papierwaren moesten' wordende electrische
w.Kioi™ i.r krachtinstallaties. Wat de op-
Misbruik van
papiersituatie.
Het onderzoek dat de prijs
controle enige tijd geleden bij
de kleinhandel in papierwaren
instelde, heeft er toe geleid dat
de gedragingen -van 27 grossiers
23 scholen van de Gereformeerde Wat doet de Unie?
Gemeenten. In het Schoolraad-kantoor is
De Schoolraad staat als een ook gevestigd de „Unie een
koepelorganisatie boven de di- School met de Bijbel". Dit is
verse confessionele schoolver- j geen onderwijsvereniging in let-
enigingen. Hij behartigt speciaal terlijke zin. De Unie wenst pro-
de juridiseh-administratieve be- paganda te maken voor het
langen van de scholen.. Daarom christelijk onderwijs maar dan
is het buerau van de raad in voornamelijk in eigen kring.
Een klein zeevliegtuig is Don
derdag in een dichtbevolkt ge
deelte van Pittsburgh omlaag ge
stort. Drie personen kwamen om
het leven, en vier huizen geraak
ten in brend.
nagegaan. Hiervan bleken 16
voor een bedrag van bijna
f200.000 in overtreding te zijn,
waarbij zij hun ongeoorloofde
winst voornamelijk hadden ge
maakt met het verwerken van
bepaald papier tot producten
waarvoor het te enenmale onge
schikt is. Houthoudend papier is
daardoor aan de voorziening van
courantdruk onttrokken en ver
werkt tot ondeugdelijke schrijf-
blocs, notietieboekjes en enve
loppen, terwijl bijvoorbeeld ook
telmachinerollen als closetpapier
werden verkocht.
De meeste van deze grossiers
hebben zich, na 1940, van de
oorlogsomstandigheden gebruik
makend, als ongewenste handels
schakels tussen groot- en klein
handel ingedrongen.
De administratie was in de
meeste gevallen slordig en
slecht, terwijl hier en daar ook
werd geconstateerd dat valse
facturen waren gebruikt om
zwarte transacties te dekken.
De tot heden -uit het onder
zoek gebleken overtredingsbe
dragen kwamen overeen met 20
tot 30 pet. van de omzet van
deze grossiers. Het onderzoek
duurt voort.
Kanaal door Zuid-Beveland goed bevaarbaar.
De laatste tijd circuleren er
in de Belgische pers herhaalde
lijk berichten over de scheep
vaartverbindingen naar Gent
Terneuzen (kanaal van
Gent) de verbindingen Luik-
Julianakanaal (stop van Ter-
naaien) en het Kanaal door Z.-
Beveland.
Dat onze Zuiderburen voor
deze verbindingen belangstel
ling tonen is begrijpelijk. Im
mers voor een intensivering
van hun scheepvaart is het van
belang, dat er gebruik gemaakt
kan worden van goed verbin
dingen.
De Belgische belangen bij 't
Kanaal door Zuid-Beveland be
sprekende, leverde het Brussel
se blad „Le Soir" critiek op de
toestand van het Zuid-Beveland-
se kanaal. Het blad was van
mening, dat er na de bevrijding
te weinig aandacht aan het her
stel van het kanaal was ge
schonken en lanceerde het ver
wijt, dat de Belgische schippers
lang moeten wachten eer
ze geschut kunnen worden.
Het wil ons voorkomen, dat
„Le Soir" niet voldoende op de
hoogte is met de situatie. Het
is inderdaad een feit, dat het
"schutten iets langer duurt dan
voor de oorlog, doch wij zouden
onjuist zijn als we schreven, dat
FEUILLETON
371
door K. JONKHEID.
HOOFDSTUK IX.
Voldoening.
Het gerucht verspreidt zich
met grote snelheid. De dramati
sch" dood van Arend Kuil is een
geweldige sensatie, die met wel
lust genoten wordt. Het mede
lijden met de dader is vrij wat
groter dan de rouw om het
slachtoffer.
Manos Langhout is in arrest
gesteld in afwachting ran het be
slissende vonnis.
Pp kwaadsprekers voelen zich
beschaamd.: de goedgcrinden, de
pachters en boerinnen en alle
vrienden van de landheer geeft
het een gevoel van voldoening en
voor de Jonkheer is het een be
vrijding.
Daags na het eerste verhoor
van de -dader gaat de burgemees
ter een vriendschappelijk bezoek
brengen op het Huis, waar hij
bijna feestelijk ontvangen wordt,
en vertelt de Jonkheer de verkla
ringen van de verdachte.
Maar de dominee is hem voor
geweest en heeft de bekentenis
van Lena Langhout de Jonkheer
volledig ter kennis gebracht.
dit iets langer is dan een 10-
tal minuten. Het is voor ieder
begrijpelijk, dat dit niet van in
vloed kan zijn op een reis van
meer dan één dag, die de Bel
gische schippers toch altijd moe
ten maken.
Er doen zich zeker geen gro
tere opstoppingen voor dan vóór
de vernieling. Een bewijs hier
voor is dat de schutcapaciteit
2/3 van vroeger bedraagt en het
scheepvaartverkeer nog niet tot
de helft van het vroegere peil
is gekomen. Een oorzaak voor
eventuele- vertraging is nog wel
te zoeken in het douane-onder
zoek, dat op ieder schip plaats
vindt en dat blijkens de er va-
levering hiervan door de fa
brieken betreft, het kan enkele
maanden duren maar evengoed
vele maanden.
Zijn deze sluizen echter een
maal gereed, dan kan aange
vangen worden met herstel van
de grote sluizen.
Naar wij vernamen is het de
bedoeling, dat hier een geheel
nieuwe apparatuur aangebracht
wordt, waardoor bet schutten
in de toekomst belangrijk snel
ler zal kunnen geschieden. Wat
de stagnering van het verkeer
bij de Vlakebrug aangaat (de
toestand hier werd eveneens
door het blad gelaakt), kan ge
zegd worden, dat de doorgang
hier voor de schepen geen be
zwaarlijke moeilijkheden ople
vert. Nagenoeg alle schepen
kunnen de bruggen passeren en
ophalen der brug komt zeer
weinig voor. Zodra de Bailey
brug verwijderd was is men be
gonnen met het opruimen van
de nog in het water liggende
brokstukken. Thans zijn, na en
kele weken van ingespannen
arbeid, de stukken door kranen
op de wal gezet en is de door
gang vrij van ongerechtigheden.
Men kan echter nog geen ge
bruik maken van de doorvaart
daar de reparaties hieraan nog
tot 1 November zullen voort
duren; dan is de doorvaart ook
hier volkomen vrjj
De Rijkswaterstaat stelt alles
in het werk om de werkzaam
heden zo vlot mogelijk te doen
verlopen en de prestatie, die
zij leverde door het kanaal na
de verwoestingen, in December
1944 reeds weer bevaarbaar
maken, dwingt bewondering af.
Wij moeten echter wel in over
weging nemen, dat naarmate het
verkeer toeneemt, de moeilijk
heden groter worden, en er inder
daad kans op stagnatie bestaat.
In dit licht bezien, is een aan
dingen op spoed (die overigens
heus wel betracht wordt), door
het blad verklaarbaar, daar
België de voornaamste belang
hebbende is bij het kanaal door
Zuid-Beveland
Initiatief ging uit van de Schoolraad,
Den Haag gevestigd. Uiteraard
heeft men dikwijls met depar
tementen en andere officiële in
stanties te maken. Twee juris
ten en een aantal administra
tieve werkers vullen hun dagen
met het pleiten voor en het ge
ven van advies aan de Christe
lijke scholen.
Hoe belangrijk het bestaan
van de Schoolraad was, is be
wezen in de bezettingstijd. Het
schoolverzet werd voor een deel
georganiseerd door de School
raad. Vandaar, dat de School
raad als een der eerste organi
saties „voor de bijl ging" en men
de leden van bet moderamen
achter slot en grendel zette.
Binnen afzienbare tijd zal over
bet schoolverzet een gedocu
menteerd werk het licht zien.
Er was direct na de bevrijding
geen mogelijkheid voor de
Schoolraad om terstand op volle
toeren te draaien. Men miste
Hoeveel mensen zijn er niet in
Nederland, die hun kinderen
wel naar de Christelijke school
zenden, doch die het bestaans
recht ener school met de bijbel
niet kunnen verdedigen? Hierin
poogt de Unie verbetering te
brengen en zij gebruikt daarbij
een middel, dat ongeveer 70 jaar
met succes is toegepast: de
Uniecollecte. Die jaarlijkse col
lecte heeft natuurlijk ook het
voordeel, dat ze enkele finan
ciële baten meebrengt, maar de
hoofdzaak is deze'; van jaar tot
jaar worden de voorstanders
van het Christelijk onderwijs
opgezocht. Dat is een goede ge
legenheid om de belangstelling
voor de wezenlijke betekenis
der Christelijke school te peilen.
De bezettingstijd heeft geleerd,
dat in plaatsen waar deze be
langstelling gering was, het ver
zet weinig krachtig bleek. Met
de opbrengst der UniecoHecte
zijn bureau en -ook zijn biblio- kan het plaatselijk Christelijk
theek van 7000 delen, gespeciali- onderwijs worden gesteund en
seerd op onderwijs en opvoeding waar <jit niet nodig is, geeft de
en daarmee verband houdendexjnie het zelf wel door aan on-
onderwerpen. Het eigen kantoor j derwijsinstellingen welke hulp
in de Sweelinckstraat te 's-Gra- kunnen gebruiken. Daarnaast
venhage is anderhalf jaar na de maakt de Unie door het houden
bevrijding weer betrokken en de van de in sommige delen des
boekerij kon grotendeels weer lands zo bekende Uniedagen
opengesteld worden. propaganda voor de school met
de bijbel.
Men zou willen weten hoe de landbouw zich in de
toekomst zal ontwikkelen, doch er is geen mens, die
dit met zekerheid kan zeggen.
Over het algemeen bestaat er een zekere ongerust
heid, niet alleen bij de boeren in Nederland, doch over
de gehele wereld.
JU&n&i van Sizfn&t.
Het Comité Rijkseenheid
wil de Staten-Generaal
een petitie aanbieden
voorzien van twee mil-
lioen handtekeningen.
TEKENT! TEKENT!
Op nu, op nu, mannen, vrouwen
Van 't bevrijde Nederland!
Steekt de handen uit de
mouwen
Voor het beste Rijksverband!
Maanden groeien aan tot jaren
Voor de mensen in het kamp;
En daarginds moet men ervaren:
Wie verwon, die treft een ramp.
In de naam van echte Vrijheid
Levert men millioenen uit
Aan degenen, die met blijheid
Plukten van de Japse buit.
Velen, die volhardend leden,
Vragen zich vertwijfeld af:
„Is dat nu, waarvoor we streden,
Waar men goed en bloed
voor gaf?"
En wij hier, ver weg en veilig,
Raakt het onze kleren niet,
Dat die goed'ren, hoog en heilig,
Ons bezit zijn, and'rer niet?
Is uw geest dan zo verduisterd
Door het stalen Scherm-Van
S(mook),
Of hebt ge alleen geluisterd
Naar wat in hun brein ontlook?
Schudt toch af die lauwe
laksheid
En iaat Insullnde zien,
Dat we hen voor achterbaksheid
Ware vrijheid kunnen biên.
Op nu, op nu, Nederlanders,
Brengt het koninklijke woord
Nu als echte vaderlanders
Tot vervulling, zoals 'i hoort.
S. v. /d. G.
(Van onze correspondent.)
Uit het verslag over het 71ste
boekjaar blijkt, dat het winst
saldo over 1946 bedraagt
f 699.765,61, waarmee het verlies-
saldo van vorige jaren is inge
haald. Dit gunstige resultaat is
slechts voor een klein gedeelte te
danken aan reëel gunstige uit--
komsten, doch allereerst aan hetLet gebied van het Christelijk
feit, dat de afschrijving op ge- j onderwijs bijeen om over deze
bouwen, getimmerten en vastekwestie te spreken. Had de
inrichtingen laag is, doordat als Schoolraad er behoefte aan om
gevolg van de weinige aanschaf-een „nieuwigheid" in te voeren?
Op sommige van de in de vo
rige maand gehouden vergade
ringen van onderwijsorganisa
ties, is met een enkel woord
herinnerd aan de oprichting van
een paedagogisch studiecentrum
ten behoeve van de Christelijke
scholen. Veel kon men er ech
ter niet van zeggen. Thans heeft
de „Schoolraad voor de scholen
met de bijbel" opening van za
ken gedaan. Hierbij is geble
ken, dat de oprichting van ge
noemd centrum niet een zaak
van de laatste weken is.
Integendeel, reeds een jaar
geleden riep de Schoolraad de
grote landelijke organisaties op
fingen het aantal objecten'waar
op nog afgeschreven moet wor
den gering is. De bedrijfsresulta
ten lieten niet toe, een extra re
serve voor toekomstige aanschaf
fingen te maken.
Dat geen waarlijk bevredigend
resultaat is bereikt, is te wijten
aan het grote tekort aan werk
krachten en dit is op zijn beurt
een gevolg van het ontbreken van
de vereiste woongelegenheid in
het zwaar geteisterde Vlissingen.
Thans is echter een groep nood
woningen in gebruik gekomen en
worden weer nieuwe normale wo
ningen gebouwd, zij het nog in
onvoldoend aantal.
Het aantal werklieden nam in
de loop van 1946 slechts weinig
toe; alleen in Dordrecht kon het
bedrijf op volle kracht komen.
De grondstoffenpositie wordt
op verschillende punten moeilij
ker. Allerlei formaliteiten enz.
blijven veel arbeid vorderen en
veroorzaken hinderlijk tijdverlies.
Gedurende het gehele jaar '46
was er ruim voldoende werk en
dit zal ook in 1947 het geval zijn.
De resultaten kunnen echter
slechts dan gunstig worden, in
dien het gelukt, het personeel
weer op de oude stérkte te bren
gen.
Het meeleven met de landheer
overheerst al het andere. Alle
mensen groeten hem op in 't oog
lopende wijze. De vrouwen knik
ken en buigen, de mannen ontblo
ten eerbiedig hun hoofd en wach
ten aan de weg of aan de hoek
van hun woning, om hun groet te
kunnen brengen. Het is geen
groet .meer, het wordt een huldi
ging.
Maai' te midden van zijn blijd
schap om deze gelukkige kente
ring kan de Jonkheer niet nala
ten, de verzuchting te slaken:
„Ach, Margaretha, waarom heb
jij dit niet mogen beleven? Wat
zou het' voor jou een geluk ge
weest zijn!"
Na een jaar gevangenschap
komt Manus Langhout weer
thuis. Zijn moeder is snel her
steld en woont nog in haar huis
je. De dominee is bij haar geko
men en heeft gezegd: „Juffrouw
Langhout, u moet naar het Huis
en de jonkheer vergeving vra
gen!"
„Ik durf niet, ik kan onder de
ogen van die heer niet komen!"
„Dan zal ik met je meegaan,
zoals ik ook met Manus ben mee
gegaan naar de burgemeester".
Na enig tegenstribbelen heeft
Lena het boetekleed aanvaard en
is gegaan.
En de jonkheer, nog verblijd
door de gunstige ommekeer,
Meende hij, dat het Christelijk
onderwijs heden ten dage nog
niet voldoende aan zijn hoofd
heeft? Wij zijn ervan overtuigd,
dat de Schoolraad juist zijn
principe „de scholen raad te ge
ven" in practijk heeft gebracht.
En dat deze raad gaarne werd ge
accepteerd, bleek wel uit de in
stemming, die het voorstel bij
de diverse onderwijsverenigin-
gen kreeg.
Ieder weet, hoe men in school-
kringen zit met het probleem
der onderwijsvernieuwing, voor
al wat de practische toepassing
hiervan betreft. De bedoeling
van de Schoolraad waser moet
een zelfstandig apparaat komen,
dat principieel gefundeerde lei
ding kan geven aan de scholen
met de bijbel en het aan die
scholen verbonden personeel in
zake de vraagstukken der
schoolpractijk.
Nadat de verschillende onder-
wijsverenigingen in beginsel tot
samenwerking bereid bleken,
werd een commissie van voor
bereiding gevormd. Deze bestaat
uit de heren P. van Duyvendijk
te Dordrecht, drs D. Fokkema te
Heemstede, S. Klein te Amster
dam, G. Mulder te Zwolle, Joh.
Tigchelaar te 's-Gravenhage,
heeft haar gul vergeving ge
schonken. Verder is er veel ver
anderd.
Duitsland is verslagen en de
oorlog dus geëindigd. Burge
meester Egbert, zijn vrouw en
zijn zoon zijn gearesteerd en op
gesloten in een verzameloord
voor gevangen N.S.B.-ers.
Maar ook in het Huis en in de
tuinmanswoning is de verande
ring groot.
Anna Stuiveland is getrouwd
en woont nu in het dorp. Toen
ze trouwde, was haar vader suk-
prof. dr J. Waterink en dr G.
Wielenga te Amsterdam. Er be
staat voor dit plan van de zijde
der scholen grote belangstelling.
Daarom moet het slagen. Want
het mag gerust gezegd worden,
dat er Christelijke scholen be
staan in Nederland, die met haar
onderwijsmethoden een halve
eeuw ten achter zijn. Deze scho
len dienen zich naar eigen be
ginsel ook intern organisatorisch
aan te passen aan een nieuwe
onderwijsmethode. En daarin
wil het paedagogisch studiecen
trum straks graag hulp ver
lenen..
Wat doet de Schoolraad zelf?
Nu wij voor het verkrijgen
\an gegevens over het paedago
gisch studiecentrum toch op vi
sie waren bij mr J. J. Hangel
broek, sereetaris van de School
raad, bestond er een goede ge
legenheid om ook iets te verne
men over het werk van de
Schoolraad zelf.
Het is hekend, dat Nederland
tal van organisaties op het ge
bied van het Christelijk onder
wijs telt. Wij noemen er een
paar: de Unie een School met de
Bijbel, de Vereniging voor
Christelijk Volksonderwijs, de
Vereniging voor Christelijk Na
tionaal Schoolonderwijs, het Ge
reformeerd Schoolverband, de
verenigingen voor Christelijk
Buitengewoon Onderwijs, voor
Schippersonderwijs, voor Kleu
teronderwijs, de organisaties
voor kweekschool-, voorberei
dend hoger-, middelbaar- en
nijverheidsonderwijs en daar
naast de diverse onderwijzers-
en lerarenverenigingen. Van de
2100 Christelijke scholen in Ne
derland, zijn er 1700 bij de
Schoolraad aangesloten. Ook
scholen in Brussel, Antwerpen
en Paramaribo ressorteren on
der de raad. De 400 met-aange
sloten scholen behoren groten
deels tot de Vereniging voor
Christelijk Volksonderwijs, wel
ke zelfstandig is gebleven.
Voorts bestaan er in Nederland
Irene. Als dochter des huizes en
als vrouw in de kracht van haar
leven, zal er geen betere opvolg
ster van haar moeder te vinden
zijn. Zal het kunnen?
Irene praat met haar man.
Zijn praktijk in de grote stad
kan hij zo maar niet laten va
ren. Maar een jonge arts van
goeden huize, pas afgestudeerd,
daagt op en wil de praktijk
overnemen.
Te midden van de besprekin
gen komt er een brief van Eg-
bert. Het is een bittere brief met
kelend. Voortdurend ging het i verwijten aan het adres van zijn
met hem achteruit. Tenslotte vader. Hij herinnert aan het
werd hij bedlegerig. Soms sprak bord met het opschriftStemt
hij over Dirk en Willem, zijn de lijst van de N.S.B. Hij me-
beide zoons, die hem voorgingen.moreert de gesprekken, die hij
Maar meest lag hij rustig en
zwijgzaam. Hij had vrede met
God en dus vrede met zijn lot
gevonden. Langzaam maar on
afwendbaar teerde hij uit. Drie
weken geleden is hg gestorven.
Nu zit zijn weduwe alleen in
het tuinmanshuis.
In het Huis heerst een nieuwe
meesteres.
Na het overlijden van Me
vrouw heeft de Jonkheer ge
zocht naar een bevredigende
oplossing. Els is oud geworden,
maar moet haar plaats behou
den. Een jongere hulpkracht
aanstellen boven haar gaat niet.
Daarom heeft hij gepraat met
daarover met papa gevoerd
heeft. Die gesprekken zijn aan
leiding geworden tot zijn aan
sluiting bij de N.S.B. Het is de
schuld van papa, dat hij nu ge
vangen zit.
Irene spreekt dit dadelijk te
gen. Papa heeft Egbert meerma
len gewaarschuwd en aangera
den zich te onttrekken aan de
N.S.B. Bovendien heeft Egbert,
toen het hem goed ging en hij
promoties maakte, papa nooit
bedankt, maar nu het hem
slecht gaat, komt hij met ver
wijten.
Gelukkig neemt de Jonkheer
het niet al te zwaar, maar toch
Aldus minister Mansholt in een
Vrijdag te Coevorden gehouden
rede.
De minister wees in dit ver
band op het internationaal con
gres van agriculturele producen
ten, dat onlangs in Scheveningen
werd gehouden. Men is bang voor
een catastrophe, die bij ons be
kend is als „crisistijd". Daarom
ontstaan internationale organisa
ties om te zorgen, dat er geen
ontwrichting zal komen in het
boeren- en arbeidersgezin.
Het tekort aan machines en
veevoer zal spoedig worden opge
lost en dan zal er mogelijk een
periode volgen waarin getracht
moet worden voor de producten
markten te vinden.
Er worden hiervoor reeds
maatregelen genomen. Spreker
gelooft echter, dat er zeer weinig
vertrouwen bestaat In de moge
lijkheden van deze internationale
maatregelen.
Onlangs is de internationale
tarwe-overeenkomst mislukt.
Men moet echter niet wanhopen.
Deze vraagstukken moeten niet
nationaal maar op een interna
tionaal vlak een oplossing vinden.
Vóór de oorlog was Duitsland
een van onze grote afnemers. Het
Volgens een overzicht van 24
landen van het Internationale
Arbeidsbureau,, is de werkloos
heid gedurende de afgelopen zes
maanden, over het algemeen op
hetzelfde peil gebleven. In de
Verenigde Staten waren er t.m.
Maart 1947, 2.330.000 werkelozen
terwijl een aantal van 4 per 100
personen bij het arbeidsbureau te
boek stond als werkeloos, verge
leken met respectievelijk 2.700.000
en 5 per 100 in Maart 1946. Ca
nada maakte melding van een
nog grotere teruggang, n.l. van
213.000 in Februari 1946 tot
141.000 in Februari 1947, terwijl
berichten over gelijke dalingen
uit Frankrijk, Nederland, Zwe
den en Duitsland komen.
In het overige deel der wereld
is de werkeloosheid onveranderd
op hetzelfde lage peil van het
vorige jaar gebleven. Een uitzon
dering vormde Italië, waar de
werkeloosheid op hetzelfde hoge
peil. bleef met een cijfer van 10
pet. der in het arbeidsproces
werkzoekenden, terwijl in Enge
land aan het eind van Maart 1947
een aantal van 463.000 personen
als geheel werkeloos ingeschre
ven was "bij de arbeidsbeurzen,
vergeleken met 370.000 in de
overeenkomstige periode van het
vorige jaar.
moet hij erkennen en zelf on
dervinden, dat een éénmaal ge
maakte fout grote gevolgen kan
hebben en zich na jaren nog
wreken kan.
Al deze nieuwtjes vertelt
Lena Langhout aan haar zoon,
die tegenover haar zit en zwij
gend luistert. Ze voegt er nog
aan toe, dat dokter Kloosterberg
en mevrouw Irene met hun ge
zin het Huis bewonen en de
Jonkheer zich terugtrok in een
tweetal mooi gelegen vertrek
ken.
Maar wat moet er nu met
Manus?
De weduwe Stuiveland zit al
leen.
Man en heide zoons zijn voor
aJtijd heengegaan, haar enige
dochter ging getrouwd de deur
uit.
Haar gedachten verwijlen dik
wijls bij deze enige, die haar
overbleef, maar het meest en
het innigst bij de doden.
Haar man stierf in volle vrede.
Willem was een stille gevoelige
jongen, vatbaar voor het goede.
En Dirk, ja, hoe stond het met
Dirk?
Had hg voor zijn dood maar
een paar woorden geschreven!
zucht ze telkens. Maar het
mocht niet. Anders had hij het
wel gedaan.
zal nog wel jaren duren, voordat
men weer vee, eieren enz. van
ons kan betrekken. Door de
steeds toenemende bevolking van
Nederland wordt aangenomen,
dat in 1950 de totale bevolking
10 millioen zal bedragen.
Dit is van groot belang voor de
afzet, zo vervolgde de minster,
aangezien de behoefte van de
mens aan goede voeding steeds
groter wordt. Ook iedere arbei
der wenst en weet, dat men goe
de voeding moet hebben om ge
zond te blijven.
Van belang is, dat de prijzen
zo laag mogelijk blijven, terwijl
deze toch zo moeten zijn, dat een
redelijk inkomen voor boer en
arbeider is weggelegd. Spreker
wees in dit verband op het ont
wikkelingsplan voor de landbouw
om te komen tot verlaging van
de exploitatiekosten.
De bedrijven moeten zo goed
mogelijk verkaveld zijn, aldus
spreker. Te klein verspreide be
drijven moeten tot één bedrijf
worden verenigd. Alles moet ge
daan worden om de grond te ver
beteren. Vooral moet ook aan
dacht worden besteed aan de ra
tionalisatie van het bedrijf.
De minister deelde nog mede,
dat er maatregelen zullen ko
men, opdat de grondgebruiker
een duurzaam gebruik van zijn
grond kan maken.
Meer maatregelen betekent
meer belasting van het bedrijfs
leven. Maar offers moeten wij
brengen anders komen wij nooit
tot een toestand van economische
bloei.
Er is een ontstemming over te
lage prijzen. Echter alleen door
soberheid en door het verrichten
van productief werk kunnen wij
deze tijd .doorkomen, zo besloot
de minister zijn toespraak.
Geen liefdadigheid maar
vervulling van een
nationale plicht!
Toen het parlement na ernstig
beraad, het besluit van de re
gering goedkeurde om in het be
lang van Nederland en Indië
troepen naar de Overzeese Ge
biedsdelen uit te zenden, aan
vaardde ons volk daarmede de
zware verplichting, de uitgezon
den militairen op te nemen in
de sfeer van zijn daadwerkelijke
belangstelling. Allerwege werd
deze plicht verstaan en als pad
destoelen schoten eomité's en
acties uit de grond.
Ondanks het vele goede werk,
dat werd verricht, bleek al spoe
dig een zekere coördinatie nood
zakelijk, en als consequentie
daarvan ontstond in September
1946 de N.I.W.I.N., de Nationale
Inspanning Welzijnsverzorging
Indië, waarvan Z. K. H. Prins
Bernhard bereid bleek het voor
zitterschap op zich te nemen. De
taak van de N.I.W.I.N. werd
door den minister-president, Dr
Beel, in zijn radiorede van 14
Sept. 1946 duidelijk omschreven
als:
„De welzijnsverzorging in de
ruimste zin des woords van alle
militairen in Indië en van de
burgers, die aldaar onder soort
gelijke omstandigheden leven".
Bij de oprichting van de N.l.
W.I.N. heeft van stonde af aan
de bedoeling voorgezeten om het
zwaartepunt van de acties te
verleggen naar plaatselijke N.l.
W.I.N.-Comité's, die ten getale
van ongeveer 400 vrijwel het
gehele land bestrijken. Want de
N.I.W.I.N, wil zij waarlijk na
tionaal zijn moet het gehele
volk bereiken. De acties, welke
naar buiten uiting geven aan het
daadwerkelijke meeleven met de
mannen overzee, moeten stuk
voor stuk haar noodzakelijke
steun vinden in de grootste ste
den zowel als in de kleinste ge
huchten van ons land.
Eerst dan zal men kunnen
(Slot volgt.) spreken, van een handdruk naar
Bonnen welke kunnen
worden vernietigd.
Van de strook serie D van de
bonkaarten 705 kunnen de vol
gende bonnen, welke niet zijn
aangewezen worden vernietigd
Bonkaart KA 705 (Serie D)
D-03 Boter; D-03 Vlees.
Bonkaart KB 705 (Serie D):
D-03 Boter; D-03 Vlees.
Bonkaart KD 705 (Serie D):
D-03 Boter; D-03 Vlees.
Bonkaart KD 705 (Serie I'
D-15 Reserve; D-13 Vlees;
D-12 Brood; D-14 Melk; D-13
Boter.
Bonkaart KE 705 (Serie D)
D-12 Brood: D-13 Vlees; D-13
Boter; D-16 Melk.
De bonnen van strook Serie D
der toeslagkaarten MA 705,
MB 705, MC 705, MD 705, ME
705, MF 705 en MG 705 zijn alle
aangewezen. Deze bonnen zijn na
7 Juni a.s. ongeldig, uitgezon
derd de bonnen D-21 Suiker,
welke geldig blijven tot en met
14 Juni 1947.
N.B. Wij vestigen er uw bij
zonder aandacht op, dat de bon
nen C-05 Algemeen en C-17 Alge
meen voor 2 liter petroleum nog
tot en met 28 Juni a.s. geldig blij
ven.
De Britse onderminister van
buitenlandse zaken heeft mede
gedeeld dat Engeland van VE-
dag tot 31 December 1945 30
millioen pd. st. en van 1 Jan.
1947 tot 31 Maar 17 millioen
pd. st. heeft uitgegeven aan de
bevoorrading der Britse zone
van Duitsland. In deze getallen
zijn de militaire onkosten niet
begrepen.
De „Johan Maurits"
Dinsdag terug.
H.M.'s fregat „Johan Mau
rits", dat een vlagveroonreis
van enige maanden heeft ge
maakt langs een aantal Zuid-
Amerikaanse havens, wordt
Dinsdag terugverwacht aan de
kade van het „Steenen Hoofd"
te Amsterdam.
Noordoostpolder-
museum.
De oude kerk op het voorma
lige Zuiderzee-eiland Schokland
zal deze zomer worden ingericht
tot een. museum, waarin alle
oudheidkundige bijzonderheden
van de Noord-Oostpolder bijeen
gebracht zullen worden. Met de
verbouwing van het interieur is
men momenteel druk bezig.
Christelijke
Metaalbewerkersboad.
In de voortgezette algemene
vergadering van de Christelijke
Metaalbewerkersbond zijn de
twee scheidende pioniers, de
heren J. B. H. Grotenhuis en H.
Wetselaar, die tientallen jaren
hun kracht enaan de C. M. P.
hebben gegeven, hartelijk ge
huldigd. Ook de heer G. Hordijk,
die verleden jaar als voorzitter
aftrad, werd hierin betrokken.
Elk hunner werd een fraai schil
derstuk aangeboden. De twee
eestgenoemden werden tot
erelid benoemd.
De nieuwe statuten en het
huishoudelijk reglement werden
na enkele kleine wijzigingen
aanvaard. Een aantal voorstellen
van de afdelingen kon wegens
tijdsgebrek niet meer in behan
deling komen.
overzee van een volk aan zijn
zonen, militairen hetzij te land,
ter zee of in de lucht, en bur
gers zonder onderscheid van
rang of stand, van godsdienstige
of politieke overtuiging. De N.L
W.I.N. is een nationale inspan
ning van een geheel volk, en
uit die hoofde vertrouwt zij dan
ook op de onmisbare hulp van
alle landgenoten bij het vervul
len van haar opdracht, die géén
liefdadigheid, maar nationale
plicht inhoudt:
„Oké, wij leven mee
met de jongens overzeel"
