ALLO, AMERIKA Veertig jaar getrouwd ik blijf Duitser. Dr J. F. 0. Huese naar Afrika. Be resultaten van de „Willem Barendsz". Onze boter is te duur. 7s de ecUeai wuketijic v,G&t de oudecel w; ic en tval i ts arnc Minister Logeman verklaarde voeren tegen al wat Nederlands indertijd, namens het Kabinet- is. Zijn minachting drukte hij uit Sehermerhorn, dat het onwaar- j door te verklaren, dat de Neder-, dig en onvruchtbaar is met Soe- landse vrouwen alleen nog maar karno te onderhandelen. gescl^ikt zyn voor Japanse borde- j Voor Yliegilienst van geen belang gebleken. de Nederlandse maat- Hoe juist dat gezien was kan |en- Hij hééft ons openlijk de oor-schappij voor de walvisvaart j_i1.1ilog verklaard, daaraan toevoe-STvrv va uri-nrin. uit de volgende feiten blijken. Op 4 Juli 1927 stichtte hij met zijn vrienden de Partai Nasional Indonesia (P.N.I.)die zich ten doel stelde met revolutionnaire middelen de onafhankelijkheid te verkrijgen. De propaganda werd gevoerd volgens communistische methode en tactiek. Na een huiszoeking, waarbij overtuigend materiaal werd ge vonden, werd Soekarno op 31 De cember 1929 gearresteerd en ver oordeeld tot 4 jaar gevangenis straf. Bij wijze van gratie werd hij op 31 December 1931 weer vrijgelaten. Dadelijk na zijn vrij lating werd hij weer leider van een politieke partij, de Partai In donesia (P.I. of Partindo). Aan de propaganda, die een progres sief karakter kreeg, moest de Regering tenslotte paal en perk stellen en zo werd Soekarno in Augustus 1933 gearresteerd en geïnterneerd te Endeh op het eiland Flores. In 1937 werd hij overgebracht naar Bengkoelen op Sumatra- en toen de Japanners reeds geland waren op Palem- bang werd hij overgebracht naar Padang. Na de bezetting-heeft het- Ja panse bestuur hem naar Fort de Koek gezonden, waar bij 4 maan den voor de Japanners werkte, die hem in Juli 1942 vergunden naar Batavia terug te keren. Sedertdien is hy een der beste propagandisten van Japan ge weest zoals uit tal van zijn rede voeringen blijkt. Hieronder slechts enkele aanhalingen: In Maart 1943 zegt Soekarno „wanneer de Draak van China samenwerkt met het Nandi-Rund van Brits-Indië, met de witte oli fant van Siam, met de sfinx van Egypte, met de wilde Stier van, Indonesië (geweldig applaus) en deze samenwerking bestraald wordt door de Zon van Japan, dan zal het Westers Imperialisme aan gruzelementen gaan". Een maand later dankte hij op een grote bijeenkomst te Batavia de Keizer voor'de bevrijding van de onderdrukking door het blan ke ras. Hij lanceerde hierbij de bekende slagzin „Amerika cÖ strika, Inggris di linggis" (Ame rika zullen we plat strijken en Engeland met een breekijzer be werken) die hij de aanwezigen laat herhalen. Fit naam van het Indonesische volk zweert hjj eeuwige trouw aan Japan. In November 1943 tijdens een verblijf in Japan ontvangt hij voor zijn verdienstelijke mede werking uit handen van de Kei zer de orde van de Heilige Schat 2de klasse. Op 16 Augustus 1944 zegt hij: „Onze glorie ligt bij de Japan ners. Wij staan met de Japanners aan de zijde van het recht, de rechtvaardigheid en de mense lijkheid". Tijdens de propaganda-bijeen- komsten in October 1944 legt hij de eed af om te leven en te ster ven met Japan vóór de onafhan kelijkheid van Indonesië, te leven en te sterven met Japan na de onafhankelijkheid van Indonesië. In zijn Nieuwjaarsboodschap op 5-l-'45 zegt - hij „Wij vechten onder de banier van rechtvaar digheid, menselijkheid en gelijk heid onder welke onze leider Japan nu deze oorlog voert. De 70 millioen Indonesiërs zijn nu gereed de voetstappen van de le den van het Kamikaze corps (ten dode gewijde troepen) te volgen. Ter gelegenheid van de over gave van Duitsland op 14 Mei 1945 verklaart hij na hulde te hebben gebracht aan Hitier en „de dappere Duitse natie": „Wat ons in de eerste plaats aangaat, is de .bepaalde taak van de volken in Oost-Azië, te strijden met Ja pan voor de zege en de vrijheid van Indonesië' Op 6 Augustus 1945 valt in Ja- pap de eerste atoombom. 9 Au gustus gaan Soekarno, Moh. Hat- ta en Dr Radjiman op reSg naar Saigon voor een bezoek aan Ge neraal Terauchi, opperbevelheb ber van het Zuidelijke leger, waar hij, naar hij verklaarde werd benoemd tot voorzitter van het comité, ter voorbereiding van ie onafhankelijkheid. Soekarno voegde hieraan toe: „In verband met de veranderde omstandigheden (Japan's capitu latie op 15 Augustus 1945) na men wij óp 17 Augustus om 4 uur 's ochtends zelf het besluit de onafhankelijkheid te procla meren van Indonesia als een landseenheid". Nadien is Soekarno doorge gaan precies als in deJapanse tijd een felle haatcampagne te I tucht betreftvan tuchteloosheid onder de jeugd is op school niet veel te merken. Echter-wel bui ten schooltijd, doch dat is niet zelden gelegen aan de toestand in de gezinnen. Tenslotte herinnerde de heer Van Hasselt aan de oprichting van een christelijk paedagogïseh toevoe-N.V. heeft de heer A. Wamde- centrum onder leiding van prof. gende, dat hij gebruik zou maken rink Vinke in een persconfe- i dr J. Waterink, dat bij de school- van giftige pijlen en slangen! irentie enkele mededelingen ge-raad in oprichting is. Onder zijn verantwoording zijn daan over de reis van de ,,Wil- j de middagvergadering hield duizenden Nederlanders en een lem Barendsz.". enen zich bezig met de onderwijs- onbekend aantal Nederlands-ge- j Hij erkende ruiterlijk, datvernieuwing. De heer P. van zinden opgesloten in gevangen- organisatorisch aan boord van j Duyvendijk en dr G. Kalsbeek kampen, waar zij werden ge- de schepen niet alles heeft ge- ^.spraken daarover, hoond, vernederd, gemarteld en klopt. Wij zijn niet in alle op- -"-1- uitgehongerd. Het vrouwenkamp zichten gelukkig geweest met j Ernst Bise, minister van bin- te Amtiarawa bij Semarang werd de keuze van onze buitenland-1 nenlandse zaken in de regering met kanonnen beschoten. In Soe- se medewerkers. Dit heeft nog- i van de Duitse staat Thüringen, in rabaja werden weerloze vrouwen al eens aanleiding gegeven totde Sovjet-zone, is vervangen door en kinderen bij een transport op wrijving met de Nederlandse j Werner Eggerath, de voorzitter beestachtige wijze vermoord en opvarenden. Wij hebben veel van de Socialistische Eenheids- ook nu nog zitten duizenden Ne- geleerd en een schat van er- derlanders in kampen, waar zijvaringen opgedaan en wij zul- hun ellendig bestaan voortslepen. Geen wonder, dat minister Lo geman verklaarde, dat het „on waardig en onvruchtbaar" is met deze Jappen-knecht, deze verra der van zijn eigen volk te onder handelen. En tochwordt Soekarno als president van de republiek er kend en geëerd. Toch zullen naar wij vernemen hoge Nederlandse ombtenaren bij Soekarno op audiëntie gaan. De voormalige kapitein van de Hongaarse generale staf, Laszlo Punekoesdy- is door het volksge rechtshof te Boedapest ter dood veroordeeld, o.a. op beschuldiging van spionnage onder de Sovjet- Russische strijdkrachten ten dienste van Groot-Brittannië. De secretaris-generaal van de Arabische Liga heeft te Lake Success op een persconferentie verklaard, dat hij persoonlijk voorstander is van volledige Arabische samenwerking met de Commissie van Onderzoek der VU. inzake Palestina. FEUILLETON len daarmee bij de voorberei dingen voor het komende sei zoen ons voordeel weten te doen. Meer Nederlanders dan tot dusverre zullen een plaats bij onze onderneming kunnen vinden. Als nieuwelingen in de wal visvaart mogen wij de resul taten van het eerste seizoen meer dan bevredigend noemen, wat echter niet inhoudt, dat wij ook tevreden, zijn. De heer Warnderink Vinke deelde voorts nog mede, dat de vliegdienst bij de vangst van geen enkel belang is en zal worden opgeheven. De vrijko mende ruimten als vliegdek, opslag- en werkplaatsen zullen worden bestemd voor vergro ting van het aantal hutten, hetgeen de mogelijkheid schept meer mensen bij de productie te betrekken. Plannen zijn in uitwerking voor het plaatsen van een of twee proefinstalla ties aan boord van de Willem Barendsz. voor de bereiding van vleesmeel, dat een belangrijk eiwithoudend veevoeder is. j van partij in deze provincie, terwijl Walter Wolf als minister van on derwijs is vervangen door Mar- garete Thorhorst, ook een lid van de Eenheidspartij. Te Nijkerk is een. baby van 4 maanden van de familie H. Dragt in het wiegje gestikt. Het kindje had zich omgedraaid en kwam met het neusje in» het kussen te liggen waardoor de ademhaling werd afgesneden. Chr. Nat. Schoolonderwijs vergaderde. (Van onze Utrechtse corresponden). 83sbe maal heeft steld worden of de school inder- Nationaal Schoolon- daad nog van de ouders is. Voorts deelde de heer Van Hasselt mede, dat de oorlogs schade, voor zoveel deze de ach terstand in kennis betreft, aardig is ingehaald. De grootste achter stand bestaat nog bij het derde en vierde leerjaar. Geforceerd in halen van achterstallige leerstof leek de heer Van Hasselt zeer ongewenst. Wat de handhaving van de Voor de .Christelijk derwijs" haar jaarvergadering gehouden en zoals gebruikelijk weer in Utrecht. Tie belangstel ling was van die aard, dat de zaal te klein bleek. Ds M. van Grieken, emeritus predikant der Hervormde Kerk te Arnhem, sprak als voorzitter een openingsrede uit. Hij her dacht jhr H. A. M. van Aseh van Wijck, hoofdbestuurslid, die on langs is overleden. Jhr van Asch van Wijck was een man van oude adel: het dienen lag hem beter dan het heersen. De komende volkstelling be heerste verder het openingswoord van Ds van Grieken. Toen in 1930 de laatste telling was gehouden, bleek het aantal zielen, dat niet tot een kerkgenootschap behoor de 1.144.000 te zijn. In de grote steden mocht het aantal onker- kelijken, worden geschat op 27% pet. der bevolking. Welke cijfers zullen wij thans te zien krijgen met betrekking tot de onkerke lijkheid, vroeg ds Van Grieken en hij bracht deze onkerkelijk heid'in verband ipet de openbare school. Hierbij verwees hij naar het Kamerdebat van 1936, toen de heren ds C. A. Lingbeek, H. W. Tilanus en ds P. Zandt de regering hadden gewezen op haar plicht de boodschap van het Evangelie ook te laten doorklin ken bij het openbaar onderwijs. Ds Van Grieken constateerde met voldoening, dat het vrije christelijk onderwijs meer en. meer aan invloed bij het Neder landse volk gewonnen heeft. De ouders dienen echter bij voort- duur geactiveerd te worden, ook, ja juist door de kerk, opdat we .niet alleen de kerk met het Woord maar ook de school met het Woord zullen kennen. Medewerking der ouders gevraagd. De heer L. W. J. van Has selt, inspecteur van de vereni ging stelde ten vervolge op ds Van Griekens rede de vraag of de leus „De school aan de ouders" niet meer leuze is dan Thoman Mann: Dr Thomas Mann, de Duitse auteur, heeft ontkend, dat hij terug zou gaan. naar Duitsland. Ofschoon thans Amerikaans bur ger verklaarde Mann nog steeds te voelen en te schrijven als een echte Duitser. Hij leverde scher pe critiek op de bézettingsmetho- de. „Wat de Duitsers nodig heb ben als fundering voor hun her opvoeding, is: een goed voor beeld. In de plaats daarvan krijgen zij 'een schouwspel te zien van corruptie, geknoei en zwarte-handelspractijken van sommige van hun overwinnaars. In plaats van bijwijze van con trast te zien te krijgen hoe ver keerd zij deden door het natio- naal-socïalisme te aanvaarden, moeten zij thans een algeheel gebrek aan eenheid onder de V. N. aanschouwen, zodat zij zon der enige opbouwende gedach te gelaten worden." Mann zeide, dat men van hem, wanneer hij naar Duitsland zou terugkeren, lezingen zou verwachten aan Duitse universiteiten, doch dat hij zijn persoonlijke opvattingen niet tot uiting zou kunnen bren gen zonder beledigend te wor den voor de Amerikaanse bezet- tings-autoriteiten, onder wier auspiciën hij zou moeten optre den. XXVII. Waarde lezers ik zal mijnnen schuw en dan schiet je op schande bekennen: er zaten weer geen patronen' inIk was die ochtend beslist wat verstrooid want ook was ik vergeten een goed beklimbare boom in mijn nabijheid te zoeken^ waarop ik bij buffelvergaderingen nogal ge steld ben. Maar alles was zo vre dig en de koetjes sloegen maar steeds zachtjes met hun staartjes dat je geen moment de indruk kreeg, dat er gevaar kon wezen. Die dagen had het Afrikaanse wild beslist beleefdheidsbevlie- gingen, want toen ik na neerge zegen te zijn, weer bovenkwam, thans met een geladen geweer, was alles als vanouds. Thans maakte echter een scherpe knal een einde aan de idylle en ver dwenen ze onder veel houtge- kraak achter de bomen. Snel om de boomgroep heen gerend en dertig meter verder stond een grote zwarte stier te wankelen, waar het volgende schot een ein de aan maakte. Op hetzelfde mo ment staat eèn tweede stier eni ge meters verder met opgeheven snuit naar me te kijken en het schot doet hem zwaar tekenen, echter ook in volle galop er van door gaan. We konden hem niet vinden en zijn de lange weg naar huis getogen. Mijn roem als buf feljager was gevestigd en werd nog verstevigd toen het tweede stuk de volgende dag dood werd gevonden.' In de wereldjachtpers zijn altijd debatten gaande over wat de gevaarlijkste jacht is: buffels of leeuwen. Olifanten ko men in elk geval op de derde plaats, want met hen gebeuren de minste ongelukken, omdat het van nature zéér goedmoedige dieren zijn. Ik heb te weinig er varing want kan slechts 12 buf fels en een leeuw op mijn naam tellen, maar wat ik ervan zag is, dat deze dieren U gaarne ontwij ken. De aangeschoten buffels, die ik zag, hadden dodelijke angst voor de méns. Eerst hebben we toen eens-op onze lauweren gerust, maar reeds wilden we gaan vertrekken toen de chef, die reeds zeven antilo pen had ingepikt kwam zeggen, dat hij nogal kort in vlees zat!! Hij had zich echter dermate aan ons verplicht, dat we maar eens hebben gelachen en hem nog een beestje beloofd- hebben. Dus besloten we de laatste dag er 's ochtends nog eens op uit te trekken en voor zijn „Weck" te zullen zorgen. Het begon aller belabberdst: alle antilopen sche- Klompen, klederdrachten, windmolens en trapgeveltjes waren de voornaamste f eestattributen in de Amerikaanse stad Holland in de staat Michigan tijdens het jaarlijks Tnlpenfeest, dat dit jaar werd gebonden van 14 tot 17 Mei. De tienduizenden Amerikanen, die Holland dezer dagen bezochten, geraakten in extase over het feit, dat Nederland er precies zo uit zag als op de vele plaatjes van het typische kleine waterlandje aan de andere zjjde van de Atlantische Oceaan. Gewapend met klompen, miniatnnrroolentjes en talpen vertrokken ze weer. De bedoeling was de stad fraai te versieren voor deze ge legenheid. Langs alle straten en in alle parken waren tulpen bedden aangelegd. De politie liep letterlijk met molentjes en plantte die op paaltjes langs de lanen. Vrolijk draaiden de wieken in de wind. Maar de toestand van de tul pen baarde zorgen. De comité's mochten nog zo hun best doen om Tuliptime te doen slagen, ze mochten nog zo vliegen en dra ven en transpireren, de 'tulpen weigerden hun medewerking. Geen tulpen. De gure wind en de aanhou dende regen dit voorjaar had den de tulpen doen besluiten 'voorlopig hun kleurige blade ren.» niet bloot te stéllen aan weer en wind. De zonneschijn gedurende de feestdagen deed gelukkig de vroege soorten uitkomen, maar het zal nog wel een week du ren voor Holland in haar volle bloemenglorie prijkt.. Het gemis aan tulpen werd werkelijkheid. Hoe jammer, dat evenwel grotendeels vergoed dn ifinnp Hf» fraoio "firlnorvtoninnn de ouders'zelf zo weinig meedoen in"t algemeen. Op ouderavonden verschijnen ze doorgaans alleen wanneer er vooraf een demon stratie door de leerlingen gege ven wordt. Hoe goed zulke de monstraties mogen zijn, de ouders dienen toch ook positieve belangstelling te tonen; zij zijn net zo goed betrokken bij de hui dige onderwijsproblemen als de schoolbesturen en leerkrachten. Anders kan terecht de vraag ge- door de fraaie tulpententoon stelling die de amateur-bloe- menkweeksters van de Holland se Tulpenclub hadden ingelicht De artisticiteit waarmee de meeste bloemstukken waren ge rangschikt met een zuiver' ge voel voor kleur en compositie zouden vele beroepsbloemisten moeten beschamen. Bijna geheel Holland, van oud tot jong, was bpyendien gekleed in Nederlandse cgstuums van alle soorten, die het Nederland se volk heeft opgeleverd en een ontelbaar aantal fantastische variaties daarop. De burgemeester Ben Steffen schout der stad, zijnde 'n zwart liep in het ambtsgewaad van zijden kuitbroek en witte kou sen. De stadsomroeper riep den volke de aanvang van het Tul- penfeest toe. In koortsachtige haast is het interieur van het Nederlandse Museum verfraaid- De binnen huisjes zijn opgepoetst en de voorbeelden van Nederlands handwerk uit vorige eeuwen zijn geplaatst in nieuwe vitri nes. Op de benedenverdieping bevindt zich een expositie van de producten van de moderne glas-, pottenbakkers- en smeed kunst in Nederland, speciaal voor deze gelegenheid overge bracht naar Amerika. De Zeeuw Michielse waakt over het „Kleine Nederland", een miniatuur-weergave van het Nederlandse landschap, com pleet met molens, dijken, scheepswerven, klompenmake rij en dorpsbuurten, vaarten en sloten. Achter het Nederlandse Mu seum hebben vaardige handen een winkelstraat geschapen in Nederlandse stijl. Parmantig steken de trapgeveltjes in de lucht en onder de luifels ver kopen Volendammer meisjes producten uit Nederland: kaas, klompen en sigaren. Verschillende optochten trek ken door de straten. Dé Neder landse vlag en de oranjekleur waren rijk vertegenwoordigd. Een corps speelde het Wilhel mus. Zie, en dat doet je wat, je eigen vlag en het Wilhelmus, zo ver van huis. Vrijdagavond presenteerde Holland eer! openluchtfeest. De regen had opgehouden. Honder den schijnwerpers verlichtten het terrein. In de revue van de provin cies werd een scène gebracht uit alle Nederlandse provincies met Nederlandse dialogen. De .meeste Hollanders zijn het Ne derlands nog lang niet vergeten gezien de reacties op de dialo gen. Zaterdagavond 17 Mei werden de festiviteiten op voortreffelijke wijze besloten met een concert door een plaatselijk mannen koor. V Holland kan zich nu gereed maken voor het Eeuwfeest, dat van 14 tot 17 Augustus zal wor den gehouden. Holland heeft voor enkele dagen in kleding, revue, optocht en muziek het leven gereali seerd van de voorvaderen in de 17e en 18e eeuw in 't Oude Land. Maar dit-feest zal slechts vruchten kunnen dragen, wan neer -op het Nederlands verle den geprojecteerd wordt het Amerikaanse heden en de Ame rikaanse toekomst. De eerste pi oniers zijn hier niet gekomen om een ander Nederland te ves tigen aan de overzijde van de Oceaan, maar om Amerikaan te zijn in Amerika, daarnevens hun Nederlandse bijdrage leverend aan de Amerikaanse cultuiJr. Slechts wanneer de bewoners van Holland daarvan overtuigd zijn, zal dé bloeiende stad, die thans reeds tegen de 19.000 in woners telt, zich kunnen ont plooien als eenenergieke Ame rikaanse stad. 31, door K. JONKHEID. Binnen 10- minuten is er een auto die ergens heen moet en de Jonkheer tot dicht bij zijn woonplaats brengt. Nu heeft hij slechts 10 minuten te lopen. Zijn thuiskomst is zulk een verrassing, dat een ware op schudding kamera en keuken in beroering brengt. In de ruime ziekenkamer is het stiL De patiënte is door Els bedachtzaam voorbereid. Nu ligt ze stil te wachten op de binnenkomst van haar man. Hij komt voorzichtig om de hoek van de deur en kijkt naar hei bed. De_ zieke wendt haar hoofd in zijn richting en tracht te glimlachen. Haar ogen staan vriendelijk en liefdevol en het welkom uit haar blikken straalt hem toe, maarAoch verstrakt zijn j gezicht, want de pijn trekt haar j lippen weg en heel haar wezen j tekent lijden en verval- Wat een zichtbare achteruitgang in een week tijds! Waarom moest hij worden weggehaald, juist nu? „Dag lieve, hoe gaat het?" i Hij buigt zich zachtjes over haar gezich1 en kust hr.rr inge vallen wangen, haar pijnlijk vertrokken mond. Haar magere handen vatten zijn hals, stre len zijn grijze haren, drukken zijn gezicht op haar lippen. Ze wil hera Kussen en koesteren, na zijn grievendè gevangen schap. „Hoe gaat het Margaretha?" vraagt hij weer. „Het loopt naar het einde", antwoordt ze. „Nog niet", zegt hij haastig, „nog niet"._ Is er hier op aarde enig ding, dat vreselijker is, dan een zie kenkamer zonder God? Een sierfbed zonder Christus? Gelukkig, hier is de Heiland geen vreemde, maar een Vriend en Verlosser, die ze kent van haar jeugd aan. Laat de wereld daveren van oorlogsgeweld en gruweldaden, hier is de Hei land, hier is vrede. „Terwijl jij weg was, heb ik met God gesproken. Hij heeft mij los gemaakt. Nu kan ik heengaat. Jou moet ik achter laten en de kinderen en de kleinkinderen Ze zwijgt, vermoeid en aan gedaan. Haar man wil spreken maar kan niet Het overvalt hem. Hij dacht niet, dat het zó snel zou gaSn. Het is alsof zijn keel wordt dichtgesnoérd, alsof een dik gezwel het spreken belet. Als hij zich voorover bukt, streelt ze zyn gezicht met haar kleine vermagerde handen. „Lieve man", fluistert ze. „Lieve man". En dan nog eens; „Lieve man". Dit ontroert hem nog meer. Tranen komen in zijn ogen. Ook langs haar gezicht glij den tranen. Zo schreien ze sa men, dicht bij elkaar ontroerd, vertedert! Of rijn "het tranen van blijde aandgening omdat ze dit heerlijk ogenblik, dit mo mentje van innigheid, samen nog hebben? „Ik heb je 40 jaar mogen heb ben" fluistert Margaretha en ze glimlacht gelukkig. „Veertig jaar heb ik je liefgehad." „Margaretha", snikt hij over weldigend door ^aandoening. „Ik kan je niet missen. Wij moeten bij elkaar blijven." „Gods kinderen zien elkander nooit voor 't laatst, Herman." Er wordt op de deur geklopt Een bescheiden klopje. Het is y.ig „Mevrouw mag zich niet te Veel vermoeien", zegt ze. Als de dokter de volgende ■morgen zijn dagelijks bezoek brengt, ligt de patiënte rustig, een vredige kalmte gespreid over haar gelaat. De pijn is min der, de zorgen zijn weg, ze heeft niets te klagen. Maar de dokter constateert, dat een lichte Verdoving in treedt en het hart niet lawa "meer kloppen zal De pols is bijna niet tg vinden. De Jonkheer loopt mee de ka mer uit. ,,U' moet uw kinderen waar schuwen", zegt de dokter, „het is slecht gegaan sedert giste ren". Het duurt nog een week. De verdoving wijkt en de pijnen keren terug. De Jonkheer blijft dag en nacht in de ziekenkamer, slechts onderbroken door nood zakelijke uren van rust. H|j omringt haar met zorg en liefde, hij tracht haar pijn te stillen of dragelijk te maken en vervult al haar wensen. In een koude Decembernaeht komt het verlossende einde. Op de Eerste Kerstdag wordt Vrouwe Margaretha bijgezet in da familiekelder op de begraaf plaats van hetdorp. De pach ters dragen haar ten grave. De boerinnen, in statig zwart, wachten op, het koude kerkhof. Er is een kleine aula, die zel den wordt gebruikt, maar nu volstroomt met belangstellen den en nieuwsgierigen. De pre dikant spreekt ernstig en be dachtzaam. Zijn woorden zijn donker van weedom, doch wor den beschenen door het licht der blijde hope, door het geloof in Christus Jezus, in Wie de dode ontslapen is. Na hem spre ken een vrouw en een jonge man. Beide gedenken de dode in haar werk voor anderen. Nu treedt de Jonkheer naar voren. Langzaam, met moeilijke bewegingen, plaatst hij zich ach ter de lezenaar. Hij lijkt oud en moe. Zijn armen rusten zwaar op het cathedertje. De gladde gouden ring aan. zijn vinger is duidelijk te zien. Hij begint te spreken, ont roerd doch beheerst „Het is vandaag de 25ste De cember. Deze zelfde datum staat hier in mijn ring, onze verlo vingsring. Dit is nu 42 jaar ge leden. 42 jaar hebben wij elkaar lief' gehad. Zij mij. En ik haar. Ik heb haar no| lief. Daardoor kan ik haar overgeven. Daar door kan ik verblijd zijn, nu" haar lijden een einde nam. Ik heb haar verzorgd mét-mijn liefde. Getracht haar smarten te verzachten. Daar was zij zo dankbaar voor. Liefde en dank baarheid heeft ze mij .terugge geven in overvloedige mate. tot het éinde toe." Zijn stem stokt, zyn lippen beven. Hij stamelt nog een paar woorden van dank. Dan begint de tocht naar het gFaf. Daar is het stil en doods. Hard en koud zijn de zerken en door de kale bomen glijdt de wind. (Wordt vervolgd.) het laatst van te grote afstand en dan is het mis, enfin hef wilde niet lukken. Zo lummelden we wat voort en zagen in de verte wat gieren cirkelen, meestal een teken van een of ander drama in de brousse. Naderbij gekomen draafde van een antilopencadaver een fikse leeuw weg, die het. vei liger vond het hoge gras op te zoeken. Maar de chef had zijn bevel al geschreeuwd en vijf rui ters versperden hem de weg (vanwege het te dragen vlees waren we acht ruiters en vijf man voetvolk sterk). Toen de leeuw zag dat dat niet zou gaan, maakte hij rechtsomkeert, maar ook.daar was hem de weg door de snelle paarden versperd. Toen wist hij niets beters te doen dan een bosje struiken onder een boomgroep binnen te hollen en stond daar onafgebroken te brul len. Hij was razend, dat men hem zo in het nauw bracht, maar dat maakte op deze moedige lie den niet de minste indruk. Als bronzen standbeelden stonden ze met gevelde lansen op 40 meter om het bosje heen en wenkten ons om snel naderbij te komen. Van onze plaats konden wij na melijk het woedend brullende dier niet zien, vanwege het struikgewas en een kleine ter mietenheuvel. We renden langs de cirkel tot we plotseling het dier, van voren hoog opgericht, met open mud zagen staan. Hij was diep beledigd dat men hem, de koning der dieren, zo maar omringde en niet bang van hem scheen te zijn. Een ogenblik be kroop me de lust de chef te vra gen of zijn mannen zelf deze jacht wilden beëindigen, maar alhoèwel dit een pracht filmver toning had gegeven, vallen er te dikwijls klappen en dat stuitte me tegen de borst. Het wefd de hoogste tijd te schieten, want elk ogenblik kon de aanval om uit te breken beginnen-en dit zouden de inlanders niet óp zich laten zitten. Nieuw-Zeeland heeft lage productie-kosten. Nieuw-Zeeland is de zwaarste concurrent voor alle boter-uit- voerende landen geworden. Nieuw-Zeeland is een Brits Dominion, dat uit twee grote eilanden bestaat, die gezamen lijk iets groter zijn dart Enge land. Deze eilanden liggen aan de andere zijde van de aardbol, n.L een paar duizend kilometer ten Oosten van Australië in de Grote Oceaan. Terwijl onze pro ductiekosten wel de hoogste zijn van de traditionele boterprc'du- centen, zijn die van N. Z. de laagste. Alles werkt daartoe mee op die verre eilanden. Midden in de Oceaan gelegen <xi op een af stand van de evenaar, zoals on geveer Napels, heeft het land te gelijkertijd een gematigd warm en een gematigd vochtig klimaat. Een rand van hoge bergen vangt de vochtige zeewind, op en zorgt zodoende voor een rijkelijke re genval. Daardoor is het land het gehelé jaar door groen en be hoeft, het vee nooit op stal te komen. De tigee eilanden zijn samen wel rufci 8 maal zo groot als Nederland, doch zij hebben een bevolking-van slechts, anderhalf mülioeïi mensen. Waar er Van nature grote grasvlakten voor komen en het eigen land slechts een geringe consumptie heeft, is het duidelijk, dat de veehoude rij er een zeer groot exportover schot oplevert. Overigens is de veestapel van dit land naar ver houding niet bijzonder talrijk. In totaal zijn er 4.700.000 runde ren, waarvan 1.800.000 melk koeien. Nederland heeft een aantal van 2.400.000 runderen, waarvan 1.400.000 melkvee. De Nieuw-Zeelandse boer heeft dus goedkoop land, behoeft geen stallen te bouwen, nage noeg geen hooi te winnen of gras 'in te kuilen en geen win- terveevoedep te kopen. Dat is de oorzaak, waardoor Nieuw-Zee land boter naar Engeland kan exporteren voor f 1.75 per kg- franco aan boord schip af ha ven Nieuw-Zeeland. En zelfs dat bedrag dat niet meer dan 40 pcL is van de Nederlandse produc tiekosten, is nog meer dan vol doende om de productiekosten te -dekken. Dat de melkproducten zich in N.-Zeeland niet sterker uitbreidt is mede een gevolg van het ge brek aan arbeidskrachten. „Nieuw-Zeeland", zo deelde een vertegenwoordiger van dit land mede, „zou een groot aan tal van uw flinke, werkzame en ontwikkelde boeren en boeren zoons uitstekend kunnen gebrui ken". Handelsoverssiikaffist mi Riislasi Producten uit en naar de Russische zóne in Duitsland. Onlangs is te Berlijn een han delsovereenkomst tussen Neder land en de; Russische bezettings zone in Duitsland geparafeerd. Dezaeovereenkomst blijft een jaar van kracht Gedurende deze peri ode zullen allerlei producten tot een waarde van 20 millioen gul den worden uitgewisseld. "Foor de agrarische sector, al dus meldt men van bevoegde zij de, is het van belang, dat Neder land van de Russische bezettings- zóne o.m. landbouwmachines en onderdelen, machines voor de voedseh'oorzïeiiingsindustrie en landbouwwerktuigen en -gereed schappen zal betrekken. Het te kort aan metaal in fie zóne maakt het noodzakelijk, dat Ne derland zelf de grondstoffen le- Democmtiev Er is in dit blad reeds meer malen de aandacht gevestigd op 'de merkwaardige opvattin gen, die het tegenwoordige Ka binet en de regeringsmeerder heid omtrent democratie blijken te hebben. Bij de behandeling van het wetsontwerp conversie-staats leningen in de Tweede Kamer, bleek zo terloops, dat er tussen minister Lieftinek en de Kath. fractie binnenskamèrs onderhandeld was, met het re sultaat, dat het wetsontwerp, zonder de heer de Wilde, lid van de comm. van rapporteurs, daarin te kennen, gewijzigd was. De heer de Wilde toonde zich zeer verbaasd en in de Eerste Kamer verklaarde «dhr Poll erna, dat hij dit overleg achter de schermen, met één der partijen1 funest achtte. Het R.K. hlad „Ons Noorden™ blijkt echter tegen dergelijke practijken geen bezwaar te heb ben. Integendeel. Bij de behan deling van het ontwerp „Hef fing in eens" werd na 'een debat tussen de minister en de R.K. woordvoerder het heffingsper centage na enig loven en bieden met een vijfde verminderd. Dit maakte, aldus „Ons Noorden" de indruk van een zekere koehandel. „Dat dit té voren gebeurt in het kabinet van de minister, kunnen we begrijpen, maar dat deze methode van loven en bie den bij dé openbare behande ling gelukkig is, betwijfelen we.™ Merkwaardige uitspraak. Geen bezwaar tegen „een zekere koe handel", in 't geheim achter de Schermen. Nieuwe vorm "van demo cratie! vert. Verder zal Nederland di verse zadert en 1600 ton kali (K20) betrekken. Van Nederlandse zijde zuilen o.m. diverse agrarische producten tot een waarde van 0.1 millioen gulden. 4000 ton gezouten ha ring, 15.00 ton verse zeevis #n 40,000 ton superfosfaat (20 worden geleverd. Evenals het vorig jaar is er nog groot tekort aan vervoermateri- aal in de Russische bezettings zone, zoclat Nederland zelf voor vervoer naar en van deze zóne zal moeten zorgdragen. Verplichte wollevering. De wolpositie van Nederland is moeilijk. Voor zover Neder land zelf in deze behoefte kan voorzien dienen dan ook maat regelen genorrfèn te worden, waardoor alle in ons land ge produceerde wol te bestemder plaatse komt De provinciale voedselcommis- sarissen, zo deelde men van be voegde zijde mede, zullen daar om namens de directeur van het Rijksbureau voor textiel aan de schapenhouders voor 1947 een verplichting tot levering van wol opleggen op basis van het aantal overjarige schapen op hun bedrijf en tevens voor de nog bij hen aanwezige scheer wol van vroegere productiejaren. De schapenhouders, die volle dig aan hun verplichting1 vol doen zullen als premie een be paald gedeelte van de wolop brengst in textielgoederen tdt ruggeleverd krijgen. De C.A.O. in de metaalnijverheid. Nog geen volledige overeenstemming. Van de zijde van de Vakraad voor de metaalnijverheid deelt men het volgende mede: In een viertal besprekingen in het bestuur van de Vakraad voor de metaalnijverheid is over eenstemming bereikt over ver schillende wijzigingen in de col lectieve arbeidsovefeenkomst." Ten opzichte van het loon en de vacantietoeslag is men nog niet ten volle tot overeenstem ming gekomen. Voor beide pun ten zullén het college van Rijks- bemiddelaars en de Stichting van de Arbeid worden ingescha keld. Het bestuur van de Vak- raad doet al het mogelijke om een beslissing in deze te bespoe digen. Het contract liep op. 31 Mei a.s. af, doch de regeling van de loon- en arbeidsvoor waarden welker inhoud gelijk is aan de C.A.O. blijft geldig. Goede fruitoogst in het vooruitzicht. Maatregelen tegem te hoge prijzen. Onvoorziene omstandigheden van storm hagelbuien e.d. voor behouden, zijn de voorwaarden aanwezig om een goede oogst van zacht en hard fruit te verwach ten, aldus deelt men ons van be voegde zijde mede. Wanneer er ruim aanbod van fruit aan de markt is, moet de prijs op een redelijk niveau ge houden kunnen worden. Ook zal een vrije import van kersen uit België tot een groter.aanbod lei den. Het vorig jaar waren de fruitprijzen in het begin van het seizoen buitensporig hoog. zodat de minister van Landbouw zich genoodzaakt zag minimumprijzen vast te stellen. Het verloop zal nauwlettend worden gevolgd. De bij" de handel in fruit betrokkenen met na me de kopers en vc -opera van fruit op stam dienzii er thans reeds terdege rekening mede te houden, dat hoge prijzen niet zul len worden toegelaten. Indien zulks nodig mocht blijken zal de regering er onmiddellijk toe over gaan maximumprijzen vast te stellen. Het 9 maanden oude kind van de familie K. te Nijverdal viel in een onbewaakt ogenblik uit de kinderwagen en bleef aan een. riem hangen, wardoor het zich zelf wurgde.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1947 | | pagina 2