Veertig jaar getrouwd Dr J. F. 0. Hucsc naar Afrika. Veertig jaar Geref. Schoolverband Aan boord van de „Willem Barendsz. Flatgebouwen dit jaar onder de kap. Een reis vol afwisseling L XIX Dan komt er een traject van WO km. dat onbewoond is en vnaar men dus ook geen water ïindt. Dit verd dus overvloedig Meegenomen en uren rolden we floor een uiterst dor en droog land met kleine bomen en strui ken. Het enige dat we zagen wa ren twee struisvogels, die niet zo beleefd waren om volgens het boekje hun kop in het zand te steken en zich dood te laten schieten. Vermoedelijk is dit sprookje ontstaan door een inlan der, die gezien heeft, dat het beest btiig was zijn eieren tê be dekken en inderdaad zullen zij hem dan ongemerkt kunnen na deren. Maar iedereen kan begrij pen, dat als dit uiterst pientere beest zo stom was om bij gevaar Zijn kop in het zan8 te steken er na drie maanden geen struisvogel meer op de wereld was. Het zelf de met de leeuw „de koning der woestijn". Sprookje ontstaan in de tijd toen er in de Sahara nog enkele zéér grote Oasis waren, waarin enkele leeuwen leefden. Een leeuw eet geen zand, doch heeft als regel vlees nodig (houdt ook niet van sla). Hij leeft dus liefst in zéér wildrijke streken, wat ook al weer niet df woestijn is. Uiterst lichtvaardig worden soms observaties verricht die al len grond missen, dikwijls om zich interessant te maken. Vlak voor de oorlog verscheen in het Handelsblad een prachtstuk: Een Hollandse vrouw reist door don ker Afrika. Deze dame (plus een heer) waren per auto van Algiers waar ze zich van een gouverne- mentsgids p hadden voorzien, vanwege het gevaar van verdwa ling, langs de gewone „buslyn" door de Hoggar naar het zuiden gereden en daarna langs de wes telijke lijn (z.g. Bidon Cinq) te rug. In die tijd (zelf heb ik het bi 1937 gedaan) waren deze lij nen vrij druk bereden en de „bus maatschappij" sloot met U een verzekering, dat als ge panne had, men U kwam zoeken. Maar om de interessahtigheid nog wat groter te maken hadden ze in de Hoggar samen een hele nacht in de cabine .doorgebracht vanwege de hyaena'sEen en ander is buitengewoon knus, maar onno dig. Een hyaena is een hoffelijk beest en zal U zo min mogelijk in de slaap storen; gisteren nacht nam er één de schedel mee van een ónzer geschoten toeesten. We hebben er niets van gemerkt, Want hij wilde ons beslist niet in de slaap hinderen, terwijl de schedels toch op 19 meter van ons bed waren opgesteld. Deze kleine ontboezeming voor lieden, die denken, dat hier achter elke boom een leeuw op U staat te wachten en (jat 's nachts de hy aena's onder je hoofdkussen liggen. Maar ter zake, op deze 100 km. zagen we slechts één aap en op een gegeven moment „iets raars" midden op de piste. Eerst dacht ik een pasgeboren varkentje te zien, maar het bleek een zeer grote schildpad te zijn, die zich blijkbaar verlaat had en nu voor zijn nachtbraken gestraft werd met in onze wagen in een grote korf te verdwijnen. We zullen hem trachten in het leven te houden, want ze zijn niet veeleisend. Dit is nu eens een groot toeval, want gewoonlijk zijn 99 pet. der dieren onzicht baar als je ze niet zoekt, maar af en toe heeft men een meeval lertje. In het laatste dorp zaten we op een gegeven moment kof fie te drinken, toen ik plotseling onze jonge hond (we hebben hem cadeau gekregen in .Ft. Areham- bault) zich half zag oprichten en verstijven van schrik.-Twee me ter achter de stoel van mijn vrouw richtte zich een prachtige lichtgrijze slang hoog op om te kijken, wie hem de weg naar zijn hol in de grote boom versperde. Maar eer men de kans heeft overeind te vliegen voor een ge weer, heeft hij zich al omgewor pen en is in het hoge gras ver dwenen. Ziet hier alweer een „gevaarlijk beest" dat blijkt doodsbenauwd voor de mens te zijn. Zeker! als dit dier ligt te slapen en men trapt erop in het gras, dan is zijn reactie: bijten, maar dat is dan toch ook zijn goed recht. Zeker! als,men een buffel een kogel in het lichaam jaagt en men gaat .achter hem aan, doe dan,niet als een amb tenaar hier enige weken geleden deed: je geweer tegen een boom zetten en een sigaretje opsteken. De buffel stierf een half uur na de jager. Maar vergeet dan niet, dat wij dat uitlokken, dat het dier in zijn volste recht is, maar daardoor nog niet „gevaar lijk". Cet animal est trés mé- chant, quand on l'attaque il se défend". Bijna alle dieren zijn doodsbenauwd voor de mens, uit gezonderd de vliegen, die hard nekkig je zweet of je bloed trachten te bemachtigen, hoe je ook naar ze slaat. Ook mieren zijn moedige lieden, ze bijten zich in je vast en laten niet meer los voor je ze fijngeknepen hebt. FEUILLETON 21) door K. JONKHEID. Een paar jongens komen aan hollen. „Blijft daar!" gebiedt de Jonkheer. Het is te vreselijk om te zien. - Een van de jongens loopt hem voorbij en geeft een gil van af grijzen. „Het is Willem van de tuin man!" schreeuwt hij. „Van Stuiveland?" „Ja, mijnheer." „Wat is er met hem gebeurd?" „Ik weet het niet", siddert de zwaar geschokte jongen. Dan vervolgt hij stotterendHij heeftbü het werk. van de Duitsers,een ding gevonden, eeneen protekiel." „Een projectiel?" „Ja ja", verbetert de jongen, overstuur. - „Ga naar huis jij, je ziet er uit Gelukkig, daar nadert een vrouw in verpleegsterscostuum. Hij herkent haar, het is de wijk verpleegster. Ze .springt van- de fiets en vraagt: „Is hier iets gebeurd?" De Jonkheer wijst op de knaap en vertelt wat hij weetb- „Wilt u dadelijk de Genees kundige Dienst opbellen? Ik blijf hier bij de patiënt." De Jonkheer haast zich naar Met de kou viel het mee. Het leven hard en ruw. Geregeld bloedbad a dek. De bekende natuurvorser Jan P. Strijbos, die de eerste reis van de „Willem Barendsz" naar de walvisvangstgebieden in de Zui delijke IJszee meemaakte, schreef in het Zuid-Afrikaanse dagblad „Die Burger" een inte ressant artikel over zijn ervarin gen gedurende de reis. Het vol gende is daaraan ontleend: Een geheel nieuwe wereld ging voor mij open. Van liet klimaat en de weersomstandigheden van de Zuidelijke Poolzee had ik mij een andere voorstelling gemaakt. Koud, werkelijk koud hebben wij het niet gehad. De laagste temperatuur, die genoteerd werd, was drie graden onder het nul punt. Wel was de wind, onheb belijk en koud, en als je 'n uur tje aan dek of op de brug naar de vogels stond te kijken, kreeg je koude handen en oren. De zon zagen wij maar bitter x weinig, vooral in het laatste gedeelte, van de vangtijd. Van een mooie ster renhemel of maneschijn was geen sprake. In de verblijven, in de gangen en hutten, was het eigenlijk con stant te warm. De verwarming in onze hut ging maar zelden aan en de poort stond altijd open. De geuren welke zo'n drijvend abbatoir verspreidt, zijn inder daad in den beginne huivering wekkend, maar vielon mij per soonlijk bijzonder mee. Wat dat betreft had Koorevaar, de twee de secretaris, wel een bijzonder slecht plaatsje. Zijn bureau grensde aan het vleesdek en on der de poorten van zijn vertrek lagen de traanketels waarin het vlees, beenderen en andpre niet nader te definiëren onderdelen van vin- en blauwe walvissen verdwenen. En als hij de poorten sloot, om te ontkomen aan de lieflijke geu ren eh dampen, steeg de tem peratuur in zijn werkvertrek tot 90 en zelfs tot honderd graden. Neen, koud hebben wij het niet gehad. In Holland hadden de mensen heel wat meer te kam pen met die koude, dan wij in de Poolzee. Het leven aan boord van een walvisvaarder is hard en ruw. Dag en nacht donderen de stoom- lieren; aan alle kanten zwaaien stukken spek en vlees; overal geschreeuw en gevloek. Met spek bedekte kerels zwaaien met vaardige hand hun vlijmscherpe flensmessen; beenzagers maken korte metten met enorme stuk ken been en schedels, die bijna zo gröot zijn als een flinke ka mer. Borststukken van vele dui zenden kilogrammpn worden om hoog gehesen eq aan alle kanten moet je terdege uitkijken en op letten. - Aan dek kun je haast geen been verzetten door de dikke laag vet, traan, bloed en onnoem bare vuiligheid, juist als je een rugstuk, dat door een Her over het glibbergladde dek wordt ge trokken, tracht te ontwijken, güjdt een klodder darm naar je toe en drijft je tegen de ver schansing. Het gehele schip werd dikwijls geheel gehuld in stoom, damp, roet en rook. Vooral als een ma terie uitgespoten wordt, bestaan de uit stoom met heel fijn ver- ■deelde lijm, welke zich overal op vastzet en moeilijk te verwijde ren' is. Alles wordt dan bedekt met een dun lijmlaagje. Dag na dag was het een bloed bad aan dek. Het was een waar slagveld en Tood was de hoofd kleur. Een vijftiende deel van elke walvis bestaat-«uit bloed en wij hebben tonnen bloed vergo ten. Behalve vin- en blauwe-wal vissen schoten wij cok een aantal potvissen. Deze dragen geen baarden in de bek, zoals de beide vorig genoemde soorten, maar tanden. Deze bevinden zich ech ter alleen in de onderkaak, die in verhouding tot de geweldige bovenkop, die een derde van de totale lichaamslengte beslaat, maar heel klein is. Inkomen landbouwende bevolking. „Ik zie gevaar", aldus de heer H. D. Louwes, voorzitter van de Stichting voor de Landbouw en eerste vice-voorzitter van de I. F. A„ „in een kortzichtige poli tiek, die zou leiden tot aantas ting van het inkomen van de landbouwende bevolking. Dit gevaar is niet denkbeel dig en ik beschouw het, inter nationaal bezien, als dichtbij. Dit aantasten der inkomens zou het gevolg zijn van het verlan gen dpr regering om tot ophef fing van de spanning tusseir prijzen en lonen te komen. Indien echter het inkomen van tweederde van de wereld bevolking, die zich met land bouw bezig houdt, wordt aan getast, dan zal zulks in verhand met het verminderen vat de koopkracht een uiterst nadelige weerslag op de industrie heb ben. Ik ben stellig .van mening, dat neiging en verlangen tot aantasting van de landbouw inkomsten in de wereld bestaat. Nogmaals, ik zou het voeren van een dergelijke politiek uiterst kortzichtig vinden." Vlissingen. Kosten geraamd pp 1.900.000. (Slót.) zicht op de Schelcje en de Boule vards. Op de verdieping, in aanslui ting niet het café komt een groot restaurant, aan de voor zijde voorzien van balcons, waar dóór de bezoekers van een zeer uniek uitzieht, dat 'véle meters boven'de grond ligt, zal kunnen genieten, tevens is hierin onder gebracht een sociëteitszaal - met eigen buffet en verdere dienst ruimten. Op dezelfde verdieping is ook ontworpen een kegel baan, aan de achterzijde komt een magazijn vo6r de 'daaronder ontworpen grote garage, zo mo gelijk een binnenspeelplaats voor de kinderen. Voorts wordt er ingericht voor de vrouwen die eigen was doen een centrale verhandelde hij meestal suiker in natura. Voorts kwam de suiker in han den van sluikhandelaren in Drachten en Amsterdam. Ambte-- naren van de dienst van invoer rechten en accijnzen ontdekten in de woning van de loodgieter een klein distelleertoestel en een hoeveelheid materialen en grond stoffen voor alcoholbereiding. De grossier, de arbeider van de zui velfabriek en de loodgieter zijn in verzekerde bewaring" gesteld. De situatie. Het gehele complex bestaat uit een flatbebouwing mgt 3 woon lagen, die- aansluit op de reeds bestaande huizen, die liggen op de plaats tegenover de v.m. Pier. Dit gebouw is door een voor plein met gazon en enige beplan ting gescheiden van de Boulevard Bankert en gunstig gelegen bij het bestaande en ontworpen bad- strand en het nieuw ontworpen stadscentrum. De Flatbebouwing in drie woonlagen zal bestaan uit 5 blok ken van zes woningen, elk blok krijgt een aparte toegang zowel aan de voor- als achterzijde. Aan deze achterzijde waar het terrein door het dijktaluud rujm 6 M. la- wasserij, waarvan iedër op tijd ger ligt is per, blok een rijwiel- gebruik kan maken, en voor berging voor de bewoners, de zien is van complete mangel- en centrale verwarmingsruimte endróóg-inrichting, verder een "hutobox of bergplaats -met een werkplaats aanwezig, op een tussenverdieping is voor iedere woning een ruime kofferberg plaats. In het trappenhuis be vindt zich een boodschappenlift- je, terwijl alle woningen spreke- verbindingen hebben met de bui tendeuren. De vloer van de be gane grondwoningen, ligt 1 M. boven het trottoir. Alle woningen bezitten een ruime woon-eetka- mer een grote en 2 kleinere slaapkamers, badkamer, Bruyn- zeelkeukenvan doelmatige afme tingen. met flink baleon en de nodige kasten met ruime huis houdkast. X De hoge Flatbebouwing die dus vanaf de Boulevard Bankert plm, 31 M. hoog wordt, heeft aan de Boulevardzijde 5 winkels van ca. 8 x 9 M„ een café van 8 x 14 M-. al halfrond vooruitspringend ge deelte aan de Zuidzijde van het complex, aan 3 zijden heeft deze ruimte dus een onbelemmerd hit- de telefoon en geeft de bood schap door. Er komt dadelijk een ziekenauto met personeel en een dokter. Wat nu? De vader waarschu wen? Wat een taak! Welk een vreselijke boodsqhap! Maar het moet! De tuinman is nog aan 't ver sieren. „Stuiveland!" „Ja, mijnheer." „Hebje die knal- gehoord?" „Ja, mijnheer. Wat was dat? Toch geen ongeluk?" „Ja, ik vrees «van ja'ik geloof het welinderdaad." De tuinman staat een ogen blik met stomheid geslagen, een bos bloemen in zijn arm. Het dringt tot hem door, dat er iets ergs is. „Jouw Willem is er ook bij." „Willem van mij?'.Zijn er doden?" „Neen.nog nietik weet het niet." De tuinman kómt tot zichzelf. automatische kledingklopinrich- ting, een keukeninrichting van het restaurant en bergplaatsen voor de winkels. De overige 6 verdiepingen worden ingenomen voor wonin gen. Elke woonlaag 'heeft, zijn eigen open galerij aan de ach terzijde. Het hoofdtype bevat galerij, ingangportaal, keuken, woon-eetkamer, slaapkamer, badkamer, W.C. en huishoud kast. In totaal zijn er in het hoofdgebouw 36., van deze nor male woningen, op iedere ver dieping 3 normale. Voorts ko men er ,8 kleinere voor alleen staanden en 9 grotere voor gro tere gezinnen. Bij elk gezin hoort een rij wielbergplaats voor 2 fietsen en een grote kofferbergplaats. De normale woning heeft een woonkamer van 6 x 3.90 en een slaapkamer van 4 x 3.70 M. be'- nevens 2 kleinere slaapkamers. - „Is u de vader? Stap in, dan kunt u meerijden naar het zie kenhuis." „Mün vrouw", stamelt de ont stelde vader. „De moeder? „Ja, de moeder", antwoordt de Jonkheer. „Laat haar ook meegaan. Maar dan dadelijk, vlug.' „De tuinman draaft naar huis. „Vrouw. „Man, wat is er? Je ziet zo wit „Ja, o het is vreselijk." Hij vertelt in afgebroken zinnen. De moeder is zeer ontdaan, maar houdt zich flink. Ze heeft de knal gehoord op een afstand en er niet op gelet. Het knalt zo dikwijls. Ze beseft niet, hoé erg het is. Na hun vertrek wil de Jonk heer naar-huis. Maar hij ziet, hoe beschadigd een der pilaren van het hek is. En fer kleven bloederige velletjes en stukjes vlees aan, ze hangen zelfs aan „Vogel cholera' Drenthe. in De laatste weken zijn in' Ne derland enkele gevallen van vo- gelcholera bij kippen vastge steld, o.a. in Drenthe. Daar vo- gelcholera zeer besmettelijk is en bij verschillende vogelsoor ten kan voorkomen is de moge lijkheid niet uitgesloten dat de ziekte nog op andere plaatsen kan uitbreiden. De smetstof wordt vaak overgebracht door kraaien, mussen en duiven. De sterfte onder de aangetaste dieren is meestal zeer groot. De incubatietijd, d.w.z. de tijd tus sen het besmet wordenen de. eerste ziekteverschijnselen, is vaak nog geen 24 uren. De ene dag zijn de dieren nog gfezond, de .volgende dag vindt men een groot aantal dode die ren. Bij tijdige onderkenning van de ziekte kan de dierenarts uit komst brengen door de zieke en nog niet zieke dieren met se rum in te spuiten. Pluimveehouders wordt aange-, raden bij het geringste vermoe den van cholera direct hun die renarts te raadplegen en een gestorven exemplaar goed ver pakt en voorzien van naam en adres en- van de waargenomen ziekteverschijnselen op te sturen naar de Rijksseruminrichting te Rotterdam. Het Rijk vergoedt alle Kerkklokken. Op basis waarde 9 Mei 1940. Binnenkort zal de schade en quête commissie het onderzoek en de schaderegeling ter hand ne men ter vervanging van de dui zenden klokken; welke door de Duitsêrs uit ons land zijn ge roofd. Naar wij vernemen, zal de schade enquête commissie de •waarde der geroofde klokken op basis van de prijs op 9 Mei 1940 vergoeden, terwijl ook de kosten van vervoer en ophangen der nieuwe klokken voor haar reke ning komen. Het ministerie van O., K. en W. heeft echter de eis gesteld, dat de klokken aan welomschre ven eisen van toon zuiverheid moeten voldoen en niet van min dere kwaliteit mogen zijn dan de gestolene, opdat Nederlands Klokkenbezit weer even rijk zal zijn als voorheen."" Er blijken nog enige honderden klokken in ons land te zijn opge slagen waarvan de herkomst niet •bekend is. Vele daarvan zijn ech ter beschadigd. Zwendel met suikerbonnen. Ambteharen van de C.C.D. ontdekten bij een grossier in le vensmiddelen te Drachten een te kort van 22.000 raiïtsoenen sui ker. De grossier bekende van de bevrijding „af o.a. 80 coupure? a 50 kg. (16.000 rantsoenen)te hebben verkocht aan een arbei der van een zuivelfabriek tegen prijzen, die varieerden tussen f 75.- en f 250.- per coupure (200 rantsoenen). Ook ruilde hij suiker tegen kleding, keukengerei, meubeien en dergelijke goederen. De arbei der van de zuivelfabriek ver kocht op zijn beurt coupures en ook wel suiker aan een verzame laar van eieren, een baker, een ijsfabrikant en een loodgieter. Aan laatstgenoemde, die als ge heim cüstellateur bekend stond, Hjj- smijt de bloemen op eende gemetselde boog boven het hek. Dat kan zo niet blijven, straks komen de gasten. Hij gaat naar huis. E^ar is de Stuiveland! Wacht, ik ga tijding reeds gebracht door een 1 lid van het personeel. stoel. „Ik ga er dadelijk heen." Meteen snelt hij de deur uit. Stuiveland!", roept de Jonk heer, mee." De Jonkheer-steekt zijn arm Wat moet er nu gebeuren? dóór die van zijn tuinman, als-1 Allen kijken ontdaan en twij- of hij vreest, dat de man zal felmoedig. Feestvieren? Na wegvluchten. Zo naderen ze sa- zo'n bloedig ongeluk? men de. plaats van het onheil. „Misschien komt het nog wel De ziekenauto staat voor. Het goed. Zulke gevallen lijken dilc- personeel is bezig, de zwaarge- wijls erger dan ze zijn", zegt wonde in te laden. De moeder Els monter, weet nog niets. We moeten de gasten straks Op de 9e verdieping zijn ge projecteerd de woning van de huismeester, een flink aantal logeerkamers voor inwonenden die gasten krijgen en dienstbo denkamertjes. Behalve het hoofcttrappenhuis met ruime lift, bevindt Zieh aan het eind van ide galerijen een diensttrap met lift, tevens be doeld als nooduitgangen. Ook is gedacht aan vuilstortkokers. •In de portiersloge bevinden zich brievenkastjes, tevens zijn er ,1e-' veranéierskastjes waarin het be stelde kan worden gedeponeerd. De woningen in beide flats. De2e worden centraal ver warmd, in keuken en badka mer komt' een warmwateraan- sluiting, ieder met eigen meter. Woonkamers krijgen schoor steen en aansluiting voor gas en eleetriciteitsverwarming, in da keukens gelegenheid om op gas of electriciteit te koken. bestrijding ran de t.b.c. waar- dermg, patiënten en hun fami lieleden zullen er goéd aan doen bij het inzamelen en bij de verkoop van postzegels door deskundigen te laten voorlich ten. Dc verstrekking van vipertegels. Omtrent de gang van zaken bij het verstrekken 'van dubbel-hard- gebakken vloertegels bestaat nog wel eens misverstand. Voor hoe veelheden beneden 20 M=, zo deelt men ons van bevoegde zij de mede, moet door de leveran-. cier rechtslreejjg op- een bereid verklaring afleveringsvergunning worden gevraagd aan het Rijks bureau Keramische producten. Voor posten boven 20 M=. geeft het Bureau voor de wederopbouw een formulier af. Op hetzelfde formuUer vult de leverancier zijn bereidverklaring in en deze laat ste zendt het formulier in bij het Rijksbureau. De bepaling, dat slechts daar dubbelhardgebakken tegels ge bruikt mogen worden, waar deze beslist noodzakelijk zijn en door geen ander materiaal vervangen kunnen worden, is nog steeds van kracht. Postzegels en T.B.C.- bestrijding. Naar aanleiding van herhaal delijk opduikende berichten, dat 1 millioen postzegels voldoende zouden opleveren om een t.b.c.- patient in 'de gelegenheid te Stellen ter herkrijging van zijn gezondheid uitgezonden te wor den naar het buitenland, deelt de vakgroep postzegelhandel het volgende mede: Om 1 millioen postzegels bij een te garen worden in de regel de eenvoudigste postzegels ge bruikt en dat z.g. „onafgeweekt" d.w.z. dat de resten van kaart en enveloppe niet verwijderd zijn. Afgezien van het feit, dat zulk een quantum doorgaans moeilijk te verzamelen is, bevat 1 kilo ongevehr 5000 stuks. Dit' z.g. „kiïogoed" heeft een waarde van f2 per kilo. Voor-1 mil lioen postzegels zijn ongeveer 200 kilo nodig, die dus een waarde vértegenwoordigen van f400. Voor dit bedrag kan een patient niét uitgezonden Worden en zeker niet naar het buiten land. Natuurlijk doet'de kwali teit hier veel aan toe. Al verdient aldus genoemde vakgroep, het verzamelen van postzegels ten behoeve van de Garnalenvlet in aanraking met mijn. Vrijdag haalde men aan boord van de garnalenvlet Zandvoort 7 hei net hinnen, toen zich plot seling een hevige knal liet ho ren. Een mijn bleek tot ontplof fing -te zijn gekomen toen zij de boot raakte. Van de drie inzit tenden liep de eigenaar, J. de Groot uit Zandvoort, vrij ern stige hoofdwonden op. Zijn hel per, C. van Duyn, eveneens uit Zandvoort, werd licht aan het hoofd gewond, terwijl de derde met de schrik vrij kwam- Per .roeiboot werden de opvarenden naar het strand gebracht. Na korte tijd is de vlet op on geveer 300 meter uit de kust gezonken. Knoeierij met zeep op grote schaal. De C.C.D. in Overijssel heeft dezer dagen een merkwaardige „zwarte zeep-affaire" ontdekt. De fa. H. te Zwartsluis, een be drijf in dekzeilen en scKeepsbe- nodigdheden, bleek de afgelopen jaren zeer belangrijke toewijzin gen voor zeep ontvangen te hebben. Deze zeep zou zoge naamd gebruikt moeten worden voor het insmeren van dekzei len. In werkelijkheid gebruikte de firma hiervoor echter bon- vrije' smeermiddelen. In de pe riode Augustus 1945Maart l!)47 bleek de firma niet minder dan ruim 1100 kg. aan zeeptoe- wijzingen ontvangen te hebben. Déze zeegf is bijna geheel in de zwarte handel verdwenen. Als tussenpersonen fungeerden J. A. te Zwartsluis en V. te Vol- lenhove. Slechts bij V. konden nog enige honderden kilo's zeep achterhaald worden. Met nadruk. Een leeg gebaar. Om eigen geweten in slaap te sussen. De P. v. d. A. heeft op haar congres te Utrecht een motie aangenomen, waarin zij met na druk verklaarde, dat alle geïn terneerden, in Indonesië onver wijld vrij moeten komen. „Het Dagblad" (Batavia) levert daar op het volgende commentaar: „Het wordt op de duur wel vervelend en men wordt er kre gelig van, steeds kennis te moe ten nemen van critieken op het verloop van de evacuatie uit het binnenland, zowel in de vorm van regeringsverklaringen, me dedelingen van de commissie- generaal, uitspraken van offi ciële instanties en moties van de Tweede Kamer, politieke par tijen en congressen. Het resultaat van deze uitin gen van bezorgdheid over het lot van de geïnterneerden is tot dusverre minimaal geweest. En het feit, dat#de Partij v. d. Ar- beid als zoveelste groep „met pa- druk" verklaart, dat alle 'ge- interneerden /thans onverwijld in vrijheid moeten worden gesteld is natuurlijk een even leeg ge baar als b.v. de door de Tweede Kamer aangenomen motie over deze materie. De betekenis van dergelijke uitspraken is niet meer dan dat de heren, die krachtens hun positie in meerdere of mindere mate verantwoordelijkheid dra gen voor de belabberde gang van zaken betreffende de evacuatie der ongelukkigen in het binnen land, hun eigen geweten hier mede in slaap sussen en de on- geduldigen tonen, dat zij toch zeer actief zijn. Ze verklaren toch immers „met nadruk" dat het nu anders moet. En als dat geen indruk maakt op de repu bliek...." Wijziging schadeloosstelling Tweede Kamerleden. Naar het „Vrije Volk" ver nam, is op het ogenblik een wetsontwerp in voorbereiding tot verhoging van de schadeloos stelling der Tweede Kamerleden. Vroeger bedroeg zij f 5000, daarna is zij verminderd tot f 4500 en na «de oorlog is het "bedrag weer op f 5000 gebracht. Deze schadeloosstelling wordt al gemeen als onvoldoende geacht voor het vele- werk, dat de Ka merléden verrichten en dat niet alleen bestaat in het bijwonen van de openbare vergaderingen, maar ook in het bestuderen van ontelbare stukken, het deelne men aan afdelings-, commissie- én fractievergaderingen, het zelf standig instellen van onderzoe ken en het afdoen van een om vangrijke correspondentie, Voor het goed uitoefenen van het Kamerlidmaatschap wordt de ge hele mens opgeëist. Jubileumvergadering te Utrecht. (van onze correspondent) Toen het „Gereformeerd kortkomingen liggen- niet aan on- ze belijders en öok niét aan onze organisatie. Onze tijd roept er om èn ware er geen „Gerefor meerd Schoolverband", we zou den het nu oprichten! - Hoe nodig het is, dat zal de Schoolverband" in 1946 voor het eerst na de bevrijding .zijn jaar vergadering kon houden, heeft men het veertig-jarig bestaan van deze organisatie met ge vierd. In de tweede algemene vergadering na de oorlog, is het volgende periode van veertig jaar feit, dat op 19 April 1906 tot wel uitwijzen. ontvangen, daaraan valt niets te veranderen", bevestigt me vrouw. „Hoe is het mét de versie ring?" vraagt de bruidegom. „Die is bijna klaar, de rest doen we zelf", beslist Els. Ze betreden de feestelijke ka mers. De versiering met verse bloemen is half gereed. Ze kij ken en bepraten. Daarna begin nen de bruid en de keukenmeid de resterende bloemen te rang schikken. De Jonkheer gelast het werk meisje met water en gereed schappen naar het hek te gaan, hij zelf gaat ook. Het meisje griezelt als zij de bloedspatjes _en de afgerukte vastgekleefdestukjes vel en vlees ziet. Ze' giet er water langs, maar durft het niet aan raken. De boog in de hoogte kan ze niet bereiken. En ze durft ook niet. „Laat dat maar zitten", Zegt- mijnheer berustend. Het meisje vertelt, wat ze ge zien en gehoord heeft. Is het zó erg? Het hele gezicht afgerukt en de rechterhand verscheurd? Daar is de oude Els kapot van. Tranen vloeien langs haar ge zicht. Ook tóevr, wist langs haar ogen. Maar het werk moet voort. Kinderen en kleinkinde ren zullen straks verschijnen voor het feest van de groot ouders. De eerste gast die binnen komt, is Irene met vier kinde ren, waarvan twee by na vol- stiehting van het .^Gereformeerd Schoolverband" werd overgegaan herdacht. Prof. d r. J. Ridder bos, hoogleraar te Kampen en voorzitter van de jubilerende vereniging, hield een rede waar in hij vooropstelde, dat G.S.V. niet kerkelijk, maar wel confes sioneel gereformeerd is. Het Ver bond wenst scholen met een uit gesproken christelijk karakter. De leer der Heilige Schrift moet als een zuurdesem heel het on derwijs doortrekken. Het verwijt is wel aan de vereniging gedaan, dat zij door het stichten van een zelfstandige organisatie, zich in zelfgenoegzaamheid opsloot. Dit verwijt, aldus prof. Ridder bos, is niet geheel ten onrechte geuit. Wij zijn als gereformeerde belijders wellicht te weinig be wogen geweegt met de nood der wereld. Of andere groepen het wél waren, zullen we nu niet be spreken. Maar vast staat, dat de fouten, welke wij hebben ge maakt onze schuld zijn. De te- wassen. Ze horen van het ongeluk en zijn een ogenblik onder de in druk. De jongelui zijn het na vjjf minuten weer vergeten. „"Hoe zal oom Egbert er uit zien? Zal hij komen met de ambtelijke burgemeestersketen aan de hals?" vraagt er een. „Geflankeerd,door het aloude N.S.B.-speldje!", spot' een an der. Grote vrolijkheid. Oom Egbert verschijnt statig- lijk in- een grote open auto, op getuigd met twee vlaggen, een in de zwart-rode kleuren van dc N.S.B. en een orange, blan- j che, bleu. „Hij, heeft een chauffeur in uniforih!", roept Irene's oudste dochter. Aller ogen richten zich op de Wagen, die het hek binnenrijdt. De chauffeur draagt een N.S.B.- T pet, ja, zelfs -een volledige uni- Van p ór. J. Wate- for^i Tink over .„De verhouding van De' inzittenden zijn bloots- °"de"^s. 'e" ^!?Eding dc hoofds. Bij het uitstappen ko- ®Eh°?L b^andehng Hierin men de "uniformen zichtbaar. ™ncludeerde de Amsterdamse De nieuwbakken burgemeester hoorieraar, dat hij Sie-onderwyst is gestoken in volledig N.S.B.- ?PV0Edt .e!? dat ho dip opvoedt costuum met hoge laarzen, even- f1.'. ?ileen kan als h" °°k Mor als zijn chauffeur, maar in be- -1 tere kwaliteit. Zijn oudste zoon en oudste doehter dragen de Een viermotorige Douglas DC kledij van de N.S.B.-Jeugd- 6 heeft een nieuw record geves- slorm. Hun mutsjes" liggen, in -tigd door in 4 uur en 31 minuten een lus gestoken, op de linker7 van Lima in Peru naar Santiago schouder. in Chili een afstand van onge- (Wordt vervolgd.) veer 2500 km te vliegen. Gelukwensen. Mr. Th. A. Versteeg van Amsterdam, die secretaris-pen- ningmeester yan G.S.V. is, deel de mede, dat de hoogbejaarde nestor vap het Verband, de heer X. vanderWaals te Nfjkerk, een gedenkschrift in het licht gaf over de lotgevallen van G. S. V., ~in de jaren van zijn be staan en voornamelijk over de periode 1931-1946. Voorts is, onder voorzitter schap van prof. J. Waterink een college van vertrouwensmannen gevormd, dat aan de versterking van het Verband wil werken, maar dat ook een wetenschappe lijke bedoeling heeft. Binnenkort zal een enquete worden ingesteld naar de kern van het christelijk onderwijs: de Bijbelse geschiede nis, opdat men door het verne men van veler ervaring, zich na der in dit onderwijs kan verdie pen. Prof. d r. K. D ij k, hoogleer aar te Kampen, sprak als voor zitter van de „Unie eener school met den Bijbel" namens een groot deel der aanwezige onder wijsorganisaties een woord van gelukwens'aan het adres der ju bilerende vereniging. Het „Gere formeerd Schoolverband", zeide hij, was ten zegen voor heel h'et christelijk onderwijs maar ook voor heel ons volk. De beschul diging, dat wij ons zouden ont trekken aan ons volk, wordt door de praktijk va» G.S.V. gelogen strafte De heer P. L, de Bruin van Nieuwer-Amstel, feliciteerde het Verband namens de gereformeer de leraren in de paedagogiek. Het „Gereformeerd Schoolver band", dat in 1906 met 150 aan gesloten scholen begon, omvat nu 450 schelen met 2250 leerkrach ten en 81.000 leerlingen. In het bestuur werd gekozen ds B. van Ginkel, hervormd predikant te Amsterdam-West. - Des middags kwam het refe- Gereformeerde Jongeren (Art. 31 K.O.). Ook de jongeren van de Geref. Kerken (Art. 31 K-O.) hebben Donderdag hun Bonsdag gehou den. De vergaderingen in twee kerken te Groningen werden door ruim 8000 jongeren bezocht, In- zijn openingswoord zeide de bondsvoorzitter, de heer Jac. G. van Oord uit Utrecht, dat in het kerkelijk léven geloofsver slapping op te merken is en te kort aan profetisch "getuigen. De heer H. J. de Vries uit Zuidhorn sprak over „Het offer van morgen". Des middags sprak prof. B. Holwerda over: „De crisis van het gezag". Met-.name in het In- dië beleid komt de verwarring van probleemstelling tdn opzich te van het gezag tot uiting. De grond-oorzaak hiervan is, dat handelingen en beschouwingen worden bepaald naar de aan de dagelijkse feiten ontleende- nor men en niét aan het door God gestelde feit, dé Hemelvaart van Jezus Christus. Spr. noemde het de grote tragiek van Nederland, dat,- nu de machtscrisis is be zworen, de gezagscrisis is ge groeid. Ds J. P. van der Stoel van Groningen hield vervolgens een opwekkende toespraak. In de Parklaankerlt, waar Ds J. A. Vink de leiding had, tra den als sprekers op Ds H. Vo gel van Amsterdam en Drs R. H. Bremmer van Zwolle. De heer Jac. G. van Oord werd als bondsvoorzitter herkozen. Middenstand eist een hogere winstmarge. Op een te Amsterdam gehou den congres van de Nederland se Mpderne Middenstandsbond, is een motie aangenomen, waarin de Boncj. zegt van de overheid te verwachten, dat de prijsnormen zullen worden her zien, onder volledige medezeg genschap van de vrije organisa ties ih elke bedrijfstak. Voorts wordt ó.m. geëist een verboging der winstmarges, door deze te brengen op een peil, waarin de verhoogde kos ten, ook van eigen levensonder houd, zijn verdisconteerd. Brand in papierfabriek. Inv' de papierfabriek van de firma Dekker te Wormerveer is brand ontstaan, dpordat een vat spiritus of benzine in brand vloog De kleren van twee naast het vat staande arbeiders vattën daardoor vlam en kar. -aden van hen slaagden er niet in deze te doven. In uiterste nood bracht men de twee mannen snel naar buiten en wierp ze in een sloot. Een van hen heeft vrij-ernstige brandwonden opgelopen; de an der is er iets beter afgekomen. Intussen stond de kleine hou ten fabriek in lichter laaie. In de papierwaren vond het Vuur gretig voedsel en de ijlings ge alarmeerde brandweer, kon piet meer verhinderen, dat het ge bouw in drie kwartier tijd tot de grond afbrandde.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1947 | | pagina 2