mmim
Robbekol
Goede Vrijdag.
ZEEUWSCH DAGBLAD
Hommcfs rel «m 3f«l Se en
NertnanJSes
De Führer beloofde hem
duizenden jachtvliegtuigen
aan het invasie-front.
TWEEDE BLAD
DONDERDAG 3 APRIL 1047
No. 610
Hoofdkantoor L. VnrBtstr,, dors.
Bijkantoren Middelburg, Rouaon-
flclio Kaal; Vlinsingon Walatrant;
Tumouzcn Vlooawijckstraat.
Na zijn stormachtig onderhoud met Hitier keerde
Rommel ais een gebroken man naar Afrika terug, voor
de eerste maal in zijn leven in een staat van physieke
uitputting. Hij leed voortdurend aan flauwtes en eens
op weg van zijn commandowagen naar zijn slaapwagen,
viel hij bewusteloos op den grond. Tijdens de laatste phase
van de veldslagen in Noord-Afrika keerde hij ziek, jaren
ouder schijnend, naar Duitschland terug. Hitier verleende
hem de Diamanten van het Ridderkruis. Maar de kloof
tusschen Hitier en Rommel was verbreed...
men. De Führer wijst er op, dat
zij slechts tijd willen winnen ten
einde terug te trekken. Hij heeft
kennelijk de bedoeling het oude
plan, de herleving van het fas
cisme niet op te geven. Goering
zegt, dat de Führer de eenige
man is, die den Italiaanschen
koning zijn troon kan garandee
ren. De Führer zegt, dat de Ita-
liaansche koning zijn troon niet
door hem gegarandeerd wil zien.
Trouwens „koningen zijn bank
roet". Bovendien „hij was betaald
door de Engelschen."
HITLER'S STAF HAD MET
NULLEN GEGOOCHELD.
Toen Rommel na de tragedie
in Tunis naar zijn huis in Wür-
temberg terugkeerde, zei hij tegen
zijn ouden kameraad Farneij:
„Farneij, de oorlog is verloren."
Dat was begin 1943. Eerst na den
val van Mussolini betrad Rommel
het Italiaansche oorlogstooneel.
In afwachting van zijn benoeming
aldaar bracht hij eenigen tijd in
de „Wolfschanze" door en pro
beerde verscheiden malen aan
Hitier de werkelijke situatie in
Italië duidelijk te maken, geheel
afwijkend; van het standpunt van
Von Ribbentrop, dien Rommel
overigens als de grootste nul op
het gebied van buitenlandsche po
litiek beschouwde.
Stank voor dank.
In de staf van Rommel bevond
zich de jonge Baron von Neurath
een op den voorgrond tredend
expfrt in Italiaansche aangelegen
heden. een man van buitenland
sche zaken, die in oppositie was
tegen Von Ribbentrop. Rommel
nam Von Neurath mee naar Hit
ler's hoofdkwartier en verzocht
den Führer te luisteren naar wat
hij had te zeggen. Terwijl Von
Neurath vrij-uit zijn meening gaf
omtrent de corruptie In Italië, ge
baarde Keitel, die zich op den
achtergrond bevond, hem dringend
op te houden met spreken. Reeds
eerder hadden zoowel Rommel
als Keitel hem gevraagd: „Den
Führer slecht nieuws te bespa
ren", maar Von Neurath ging
door omdat Rommel had beloofd
hem voor represailles van Von
Ribbentrop te vrijwaren. Hitier
was zichtbaar verbaasd over wat
Von Neurath had te zeggen
dat Mussolini zich had vergist
in de sterkte van zijn eigen lucht
macht, dat Ciano een vrouwen
jager was, die samenzweerde met
Engeland.
Hitler toonde toenemende ver
schijnselen van opwinding en voer
tenslotte uit: „Niemand heeft mij
dit ooit verteld." Maar het eenige
resultaat was dat Von Neurath
bij wijze van strafmaatregel naar
een geringe post op het consulaat-
generaal te Lugano werd over
geplaatst.
Uit Rommel's dagboek.
Het volgende is een uittreksel
van Rommel's dagboek dat ik na
derhand in Frankrijk overnam:
„11 Augustus 1943. Juist op tijd
aangekomen voor de middagcon
ferentie. Goering, Doenitz, Stu
dent en Himmler aanwezig....
Het schijnt, dat de Führer van
plan is mij spoedig in Italië te be
noemen. Ik wijs er op dat volgens
mijn meening de tijd is gekomen
om aan de Italianen duidelijk ge
formuleerde eischen te stellen,
zoodat zij een werkzaam aandeel
aan de oorlogvoering zullen ne-
Rommel nam het commando in
Italië over, maar zijn plan in
Noordelijke richting terug te trek
ken en een defensieve linie te vor_
men, bracht hem in ongenade bij
Hitier, wiens politiek het was
tot eiken prijs stand te houden.
Na de beslissing om het front
ten Zuiden van Rome te houden,
was er geen plaats meer voor
Rommel in Italië.
Voor de invasie van Frankrijk
werd Rommel het commando ge
geven van de legergroep B in
Frankrijk. Hij had Hitier trach
ten te overtuigen dat een eenhoof
dig commando noodzakelijk was,
maar Hitier geloofde in den stel
regel „verdeel en heersch". Hij
geloofde ook in persoonlijke tus-
schenkomst en wel >n die mate,
dat Rommel naderhand zei: „Ik
ben geen maarschalk, ik ben een
sergeant".
Elf dagen later begon de inva
sie. Als gevolg van onophoudelijke
dringende vragen van Von Rund-
stedt en Rommel kwam Hitier
eindelijk naar Frankrijk ironi-
scherwijze naar Soissons, waar
zijn hoofdkwartier voor de „Ope
ratie Zeeleeuw" (de invasie van
Engeland in 1940) zou zijn ge
weest. De maarschalken hadden
gehoopt, dat hij de situatie zelf in
oogenschouw zou nemen en zijn
beslissingen zou geven, maar de
dictator scheen slechts één ge-
dachte te hebbendiegenen te zoe
ken, die de Geallieerde invasie
hadden mogelijk gemaakt.
De Führer was het oneens met
alles wat Rommel en Von Rund-
stedt hadden te zeggen en wel
speciaal met Rommel's bewering
dat de kracht van den vijand over
weldigend was. Hij overdreef de
doorslaggevende beteekenis van
het V-wapen. Er was een ge-
mompel van teleurstelling toen de
generaal, belast met het bevel over
de V-wapens, moest toegeven dat
dit onmogelijk was aangezien van
te voren, de straal waarin de
I projectielen zouden vallen, niet °P
20 K.M. nauwkeurig te bepalen
was.
Nooit vervulde beloften.
Toen Rommel vrijuit sprak over
het falen der Luftwaffe, maakte
i Hitier een wanhopige geste en
1 zei: „Ik heb gewerkt aan de ont
wikkeling van het luchtwapen en
I ben misleid en verraden geworden,
j Er zijn mij geheel andere opgaven
verstrekt".
Remnie! eej rondweg dat het
front; den Indruk had, dat te veel
orders van de „Groewtafel" in de
Wolfschanze kwamen en dat een
inspectie van de fronten door den
Führer persoonlijk noodzakelijk
was. De dictator leek teleurge
steld, maar beloofde eenige dui
zenden jacht-vlicgtuigcn, die ech
ter nooit kwamen. De ineenstor
ting van Groot-Brittannië tenge
volge van de uitwerking van de
V-wapens was volgens hem
slechts een kwestie van tijd. Hij
beloofde een samenkomst met de
bevelhebbers in het hoofdkwartier
van de legergroep B binnen twee
dagen. Dit geschiedde echter
nooit. Vroeg in den volgenden
morgen vloog hij naar Bcrchtes-
gaden terug.
De V-bommen toonden hun on
betrouwbaarheid doordat een
projectiel op het hoofdkwartier
te Soissons terechtkwam, vlak bij
Hitler's eigen schuilplaats. Hoe
wel de uitwerking niet zoodanig
was als de experts beweerden en
de bom in werkelijkheid slechts
weinig schade aanrichtte, was het
'voldoende Hitier te doen beslui
ten, dat hij genoeg van het front
bad gezien.
Copyright Zeeuwsch Dagblad-
UNO-Reuter.
(Nadruk verboden).
ONGEREGELDHEDEN IN
BRUNSWIJK.
Een groote menigte jonge
lieden marcheerde Dinsdag
door de straten van Brunswijk.
Auto's werden omvergeworpen
en ruiten van militaire gebou
wen ingeslagen. Dit was een
der eerste hongerdemonstraties,
die buiten het Ruhrgebied zijn
gehouden. De eigenlijke de
monstratie, waaraan fabrieks
arbeiders deelnamen, verliep
ordelijk.
Te Hannover demonstreerden
10.000 personen in den stroo
menden regen.
Naar verluidt, was deze de
monstratie georganiseerd door
j een der politieke partijen. Zij
I verliep zonder incidenten.
I De Britsche Nieuwsdienst
I meldt nader uit Hamburg, dat
Britsche wielrijders en Duit
sche politie-agenten door de
demonstranten met steenen
werden bekogeld. De orde kon
pas worden hersteld, toen pant
serwagens waren uitgerukt.
De fabrieksarbeiders legden
tegen 'den middag het werk
neer en voegden zich bij de de
monstranten, aldus de Britsche
Nieuwsdienst.
FEUILLETON
door TRIX MARLAND
21> -o-
Kil, wittig licht scheen door
de raampjes, waar Lucy gor
dijntjes voor gehangen had.
Teere spinsels van vitrage.
„Lucy", dacht Robbekol. „Oh,
kwam ze maar vandaag", ze
wenschte het vurig. Nog even
lag ze stil. Nu moest het ge
beuren. Ze trok haar oude,
macbtelooze beenen op. Het
was alsof er iets kraakte in
haar rug, 't deed pijn. Maar
het moest. Ze klemde zich aan
den bedsteerand vast. Ze trok
zich onder de dekens vandaan.
Oh, wat was alles toch zwaar.
Langzaam, zich steeds vast
klemmende met haar handen,
liet ze zich over de bedstee-
rand heen zakken. Beverig
stond ze op den kouden stee
nen vloer. Als een Ikramp trok
de koude langs haar kuiten om
hoog. Stuntelig, voetje voor
voetje, strompelde ze naar de
tafel toe, greep zich er aan
vast. Op een of andere manier
kreeg ze haar voeten in de
oude sloffen, die geduldig, leeg-
gapende op haar stonden te
wachten. Langs de tafel, be
hoedzaam er op steunend, be
woog ze zich voort. Zc ver
trouwde haar rug niet. 't Leek
alsof «11e kracht daaruit gewe-
Deze foto toont het oogcnblik waarop de toekomstige veldmaar schalk Rommel voor het eerst den
Führer ontmoette. Hij was toen bataljons-commandant in de Goslar Jager en bekleedde de rang
van majoor. Men ziet hem hier geheel links op de foto, terwijl hij naast Hitier voortschrijdt, die
da eerewacht inspecteert ter gelegenheid van de viering van den Dankdag voor de oogst in 1934.
Natuurlijk kon zoo'n dag niet zonder het noodige militaire vertoon voorbijgaan....
ken was. Ieder oogenblik
scheen hij haar te willen be
geven. Loodzwaar trokken
haar beenen. Oh, ze wilde dat
ze al dit lijden, deze lichame
lijke moeite van zich af kon
werjen. Uitgooien als een las
tig, zwaar ikleedingstuk, 't op
den grond gooien en er over
heen stappen. Maar ze zat er
aan vast gekluisterd, er in, ze
kon er niet van lo komen.
Ze kwam tóch tot dicht bij
het raam en keek uit. Een wit,
strak-blank kleed bedekte den
geheelen tuin. Hing dn dikke,
mollige, witte, zachte lagen
over de struiken heen. Lichte
vlokjes dansten nog na. De
boomstammen waren aan één
kant wit aangekleefd door de
sneeuw.
In ongerepte, pure reinheid
lag het winterkleed, het weef
sel van één nacht, over de
aarde, die er stil en plechtig
en onberoerd van geworden
was. 't Was alsof de natuur
haar adem inhield om niets
van deze nieuw-blanke pracht
te verstoren.
Stil stond Robbekol er naar
te kijken. Ze hield van sneeuw.
Het had voor haar iets van
bovenaardsche, sereene rust.
Toen ging met schrik de ge
dachte door haar hoofd1; „Maar
nu kan Lucy haast niet komen
vandaag. Zoo'n lange tocht door
de dikke sneeuw? Zou ze dat
cr wel op wagen?"
Ze wilde zich afkeert» van
dat raam met z'n witte, roer-
looze uitzicht.
Toen begon een roodige zon
nestraal leven te tooveren,
schittering en kleur, als een
lange streep over de strak-
blanke wade. Een tinteling van
licht, een glinstering als van
diamantjes. Rose-rood met grij
zige schaduw-partijtjes werd de
sneeuwvacht. Geboeid keek ze
er naar. Welke kunstenaar kon
zooiets na-beeld'en? De roode
gloed werd goudiger, de lucht
begon van doodsch grauwwit te
leven in bleek, helder blauw,
alsof langzaam een grauwe
sluier weggetrokken werd, die
over de geheele natuur heen
gehangen had. 't Was alsof de
grauwe sluier, die de nacht
over haar ziel gelegd had, odk
langzaam weggetrokken werd.
Ze voelde haar beenen nog
pijnlijk en zwaar, maar ze vatte
moed. Nog één blik wierp ze
op het blanke, schitterende wit
daarbuiten, waarin donker de
heesters en boomen afstaken.
Toen schoof ze zich voort naar
de vuurplaats. Op den aschbe-
zaaiden grond zittend, maakte
ze het vuur aan.
De honden drongen zich om
haar heen, liefkoozend en bede
lend. Uit een blik, dat binnen
haar bereik stond, nam ze een
paar handjes vol hondenbrood.
Hondenbrood van lucy. Ze gaf
het aan de hongerige beesten
die er op afstoven. Zoo maar
op den vloer gaf ze het hun.
Hun borden waren veel te ver
weg. Iedere stap wilde ze spa.
ren, iedere stap, die een pijn
lijke kilometer teek. Zij durfde
ook niet goed overeind komen,
bang dat de honden tegen haar
op zouden springen in hun
jeugdig-enthousiaste onberaden
heid. 't Vuurtje flakkerde en
brandde met knapperende ge
luidjes. 't Deed haar behaaglijk
troostend aan. In de pan boven
't vuur moest nog wat pap van
gisteren zijn, bedacht ze. Ze
heesch zich voorzichtig op een
stoel. Heel stil zat ze, onbe
weeglijk om haar krakerige,
machtelooze rug te sparen.
Zachtjes roerde ze in het restje
pap. Juist genoeg voor haar
zelf. Stil bleef ze zitten. Ze
durfde de moeizame reis naar
de pomp niet ondernemen. Nu,
met ai die sneeuw hcelemaal
niet. Eén keer slofte ze de ka
mer door. Als een kind dat'
teert schaatsenrijden, schoof ze
de stoel voor zich uit. Zc kwam
bij de deur en liet de honden
naar buiten, die uitgelaten-wild
de sneeuw instoven, er in rond-
buitelden en er naar hapten en
met zwiepende staarten met
elkaar speelden en elkaar na
joegen. Het speet Robbekol
dat al die blanke ongereptheid,
die nu onder een helder-blau-
wen hemel lag te sprankelen,
zoo ruw verstoord werd. 'tWas
alsof alles wat mooi en teer en
rein was, hier op aarde maar
een oogenblik mocht bestaan
Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten.
Jezus sprak aan het Kruis
tot hen, die Item kruisigden.
Bij bad om vergeving voor
de voleinding van raenschc-
lyjke misdaad.
Jeeus sprak tot een mede-
gekruisigde.
Bij'opende hem in uitersten
nood de poorten van het
Paradijs.
Jeeus sprak tot Zijn ge
liefden.
Bij wees hun op de ge
meenschap der heiligen.
Jezus sprak tot Zijn God
en Vader.
Bij vertolkte Zijn uitersten
nood en laatste toevlucht.
Bier seheurt Bij stervend uit
Zijn ziel de klaoht der God
verlatenheid.
Bet is al drie uur duister.
Deze duisternis is teeken
van de Verlating.
Bier is het dieptepunt van
het lijden van onzen Borg.
Wij zullen het nooit ver
staan, hoe diep deze afgrond
is geweest.
Jezus proeft nu wat de
Voleinding der zonde be-
teeleent.
De zonde voleindigd zijnde,
baart den Do ad.
En Bij is tot zonde ge
maakt.
De consequentie daarvan is
mi de Godverlatenheid.
Jezus doorleeft nu de ver
schrikking van vloak en doem.
Bij heeft haar Vertolkt én
de klaoht:
,fMijn God, mijn God, waar
om hebt Gij mij verlaten."
Is dit de klacht, de kreet
van een wanhopige, van een
mensch aan den rand der ver-
bijstering, van een mensch,
die niet meer weet, wat hij
zegtt Neen, Jezus heeft be
wust geleden, bewust alle ge
hoorzaamheid volbracht.
Ja, Bij heeft gehoorzaam
heid geleerd uit hetgeen Bij
geleden heeft (Eebr. ö:"S).
Als Bij stervend spreekt
aan het Kruis, spreekt Bij
geen wartaal. Bij weet wat
Bij zegt.
De klacht hier is vertolking
van wat Bij in helsche ver-
schnking doorleeft: het myste-
r»« der plaatsbekleedmg.
Jezus, de Heilige, tot zonde
gemaakt.
Wij zullen het „waarom"
van het Kruis nooit verstaan.
Bet ligt ver buiten de gren
zen van ons kunnen.
Bet is en blijft Gods Geheim.
Bet „waarom" blijft ver
borgen, het „waartoe?' is nu
geopenbaard.
Jezus is verlaten, opdat wij
zondaren nimmer meer verla
ten zouden worden.
Verstooten, opdat wij voor
altijd tot kinderen Gods zou
den worden aangenomen.
Ook dit is een mysterie.
De dag der uiterste Ver
lating wordt de dag der ver
zoende gemeenschap.
Jezus onderging de Verla
ting voor ons, voor onze
zonden.
Zoo sterven onze zonden mede.
Eet is volbrachtl Wij hebben
[vrede!
Want bloed wordt slechts
[verlost door Bloed!
Landbouwprijsindex
cijfers 1946
Het Centraal Bureau voor do
Statistiek heeft in zijn dezer da
gen verschenen Maandschrift de
landbouwprij sindexcij fers gepubli
ceerd voor het oogstjaar 1945-'46
waarbij als basis 1924-'251928-
'29 is 100.
Er blijkt uit, dat het gemid
delde cijfer voer akkerbouwpro
ducten in verhouding tot 1939
met 70 is gestegen tot 138. Do
grootste stijging vertoonde de
prijs v a koolzaad. Deze steeg
van 43 in 1939 tot 185 in 1946.
Zeer e nzienlijk is ook de stijging
van ten haverprijs, die sinds
1939 -et 116 is gestegen tot 178.
Suikerbieten vertoonen even
eens ,;en sterk.' stijgende lijn met
108 tot 164 (56 in 1939). Ook
aardappelen met 75 tot 121 (46)
blauwmaanzaad met 121 tot 179
(58)tarwe met 60 tot 135 (75)
rogge met 85 tot 152 (67) gerst
met 94 tot 159 (65) geven een
oploopend beeld te zien. De index
van stamboonen vertoont de ge
ringste stijging, n.l. van 103 in
1939 tot 114 voor het afgeloopen
oogstjaar.
De gemiddelde prijsindex van
veeteeltprodueten geeft voor 1940
een cijfer van 150 tegen 64 in
1939. Bij deze categorie is de
eierprijsindex gestegen van 57 in
1939 tot 236 in 1946.
De melkpryaindex steeg in deze
jaren van 72 tot 183. Sehapen-
vleeschindex steeg van 58 tot 188.
Rund- en varkensvleeschi udex
stegen met reps. 64 en 70 tot 133
en 135.
DE RIJSTPOSITIE IN
NEDERL.-iNDIË.
Lord Killearn. do bijzondere
Britschecommissaris in Zuid-
Oost-Azië, verklaarde aan het
slot van de maandelijksche vocd-
sel-eonferentie in Singapore, dat
de verschepingen bestemd voor
Nederlandsch-Indië op het oogen
blik beter doorkomen.
Over het geheel genomen, zoo
zeide Lord Killearn, heeft Neder-
landsch-Ihdië z(jn critiekste peri-
odedoorgemaakt en van April af
wordt verwacht, dat een verbete
ring zal optreden. Nederlandscho
vertegenwoordigers ter conferen
tie verklaarden, dat de ondertee-
kening van de basis-overeenkomst
van Linggadjati weinig invloed
zal hebben op de door de Neder
landers gecontroleerde gebieden,
voordat de op Java op het veld
staande rijst is geoogst.
De vooruitzichten voor de
Java-rijst zijn somber, ofschoon
de Indonesiërs als geheel, moge-
om dan verstoord te worden.
Ruw vernield. Ze zuchtte
even. Toen deed ze de deur
dacht en schoof met haar stoel
terug naar de vuurhaard en
zat daar, en soesde en wachtte,
ze wist zelf niet waarop eigen
lijk.
De schaduwen draaiden en
kortten, de schaduwen draaiden
verder en begonnen weer te
lengen.
Robbekol soesde. Haar
vuurtje brandde laag. Even
schrok ze wakker legde er een
paar houtjes op en wat turf.
Toen soesde ze verder. Weer
schrok ze wakker door een
korte scherpe blaf aan de deur.
Tik-tilk-tik. Ze was klaar wak
ker. Blij verwachtend keek ze
op- „Ja", riep ze. Dat was
Lucy's klopje, cn daar ging de
deur open en Lucy kwam bin
nen. De honden drongen mee
in de kamer. Schudden zich en
blaften, maar Robbekol létte
er niet op. Ze had alleen oog
voor Lucy, zooals ze daar stond
met een frisschen blos van de
kou op haar wangen en met
zachte, vriendelijke oogen, die
haar onderzoekend aanlk'eken,.
Met iets bezorgds keken ze
naar Robbekol, die daar ineen
gedoken en met ongekamde
haren in haar stoel za/t, vlak
bij het vuur,
(Wordt vervolgd.
lijk „selfsupporting" zullen z(jn
in de tweede helft van dit jaar.
MILITAIR VERVOER
TIJDENS DE PASCHEN.
Militairen, die niet voor rijks
rekening worden vervoerd, kun
nen zooals bekend, tegen den hal-
vcn enkele reisprijs over de lijnen
der Neder!. Spoorwegen reizen.
Inplaats van een retourbiljet
wordt hun een enkelereis plaatsbe
wijs verstrekt, dat geldig is voor
de heen- en terugreis. Deze plaats
bewijzen zijn geldig van Zaterdag
tot en met Dinsdag, doch in ver
band me» het Pttaschverlof is be
paald, dat deze retours geldig zui
len zijn van Donderdag 3 April
tot en met Woensdag 9 April.
NED. CHR.
VROUWENBOND.
Naar wij vernemen zal de
jaarlijksche aJgemeene verga
dering van den Ned. Chr. Vrou
wenbond 10 en 11 Juni a.s. in
de Beatrixhal te Utrecht wor
den gehouden.
Wat Amerika reeds aan
Duitschland ten koste
legde.
Vanaf bet einde van den oor
log tot en met 1946 beliep de
waarde van de door Amerika
aan Duitsohland verstrekte hulp
in den vorm van voedsel en an
dere voorraden in totaal bijna
500 millioen dollar.
Volgens het jongste rapport
van den Amerikaanschen Mili
tairen Gouverneur bedroeg al
leen de voedselrekening voor het
tijdvak vanaf 1 Augustus 1945 tot
en met 31 December 1946 ten be
hoeve van de Duitsohers en ver
plaatste personen 395.461.000
dollar.
Bovendien hebben de Ameri-
kaansche iegerdepots en directe
Importen voorzien in nüllioenen
tonnen andere voorraden, vari-
eerende van medicamenten tot
olie, wt een bedrag van nog
maals 65 millioen dollar.
De kosten voor deze voorraden
welke worden gedistribueerd
onder de z.g. „ziekte en onrust"
formule kunnen verhaald
■worden op de Duitsche economie
en uiteindelijk zal naar terug
betaling worden gestreefd uit de
uitkomsten van de Duitsohe ex
porten.
Onder een plan voor z.g. eelf-
liquidatie is voor ongeveer een
waarde van 20 millioen dollar
ruwe katoen geïmporteerd, waar
bij de afgewerkte textielproduc
ten terugbetaling mogelijk zullen
maken. 40 procent van deze af
geperkte textielproducten blijven
echter ter beschikking van de
Duitsche economie.
De Amerikaansche regeerjngs-
instelling, de Reconstruction Fi
nance Corporation, heeft regelin-
Een getroffen voor de toekenning
van credieten tot een bedrag van
7.750,000 dollar voor het herstel
van de industrie in West Duitsch
land.
Bovendien hebben de Ameri
kaansche staatsburgers ten be
hoeve van individueels Duitschers
enorme vrijwillige bijdragen ge
leverd in den vorm van geschenk
pakketten over de post.
Tot en met 28 Februari had
den de Amerikanen 6.287 000 ge-
sohenkpakketten naar alle zones
ln Duitsohland gestuurd, welke
ongeveer een gewicht bevatten
van 28.702,000 kilogram aan voed
sel en andere reliefarükelen, Da
postautoritelten raamden dat de
waarde van elk pakket op zijn
minst 3.50 dollar bedroeg, zoo
dat de waarde ln contanten der
bijdragen ruim 22 mlUloen dollar
■beloopt.
Het voedsel dat verdeeld !s on
der de Duitschers en de verplaat
ste personen bestond uit 800 ar
tikelen, doch de grootste hoe
veelheid bestond uit graan.
Da andere voorraden welke
verstrekt zijn omvatten 2400 ar
tikelen. HïerbU waren motorvoer
tuigen ter waarde van 16 milli
oen dollar, zaad en landbouw-
ultrusting ter waarde van on
geveer 13 mllUcer. dollar, en zelfs
volledige uitgeruste zakeuhuJsen.
HET REGENDE....
RANTSOENBONNEN.
Dinsdagmorgen om acht uur
kwam als een lichte dwarreling
van confetri over de hoofden van
de haastige passanten, die op den
hoek van den Spoorsingel en den
Walenburgerweg te Rotterdam
liepen, een regen neer van
rantsoenbonnen, voornamelijk in
coupures van tien, splinternieuw.
Neem het den menscher, kwa
lijk, dat ze er hun trein voor lie
ten loopen of hun patroon lieten
wachten. Iedereen ging aan het
grabbelen en een vijftigtal jongens
van een ambachtsschool in de
buurt kropen cn rolden over de
straatstecnen. Nog uren later lie
pen nalcomers uren rond, om te
zien al ze tusschen de klinker-
voegen en tegen den trottoirband
nog een enkel exemplaartje kon
den ontdekken.
De politie was intusschen van
het vreemdsoortige voorval op de
hoogte gebracht cn ze stuurde er
eenige mannetjes op uit om te
redden wat te redden viel. Bij
scholieren en burgers werden 44
rantsoenbonnen melk, 45 rant
soenen margarine en 107 rantsoe
nen vleesch in beslag genomen.
De bonnen waren inmiddels reeds
van de eene in de andere hand
overgegaan, want bij velen was
opeens de koopmansgeest der va
deren ontwaakt en cr was een le
vendig handeitje ontstaan.
Waar de bonneregen vandaan
is gekomen? De Bilt zal in dit ge-
va) geen opheldering kunnen ge
ven, en de politie tast in het duis
ter.
Bet Lam, voor ons op aard'
[geslacht
is eeuwig waard t' ontvangen
de wijsheid, rijkdom, eer en
[krocht
en dankb're lofgezangen.
NEDERLANDSCHE
SPAARBANKEN.
Volgens de mededeelingen van
den Nederlandschen Spaarbank-
bond werd in Februari van dit
jaar bij de algemeenc spaarban
ken in totaal ingelegd f 22.768.848
en terugbetaald f 18.330.359.
"i Op do Oostenrijksche olie
velden bij Zisterdorf is door
te hoogen druk 600.000 ku
bieke meter aardgas door de
veiligheidskleppen ontsnapt. De
waarde van het verloren gas
wordt op 40 millioen gulden
geraamd.
Te Tunis werd de verkoop
van een haai op de markt ver
boden, nadat men in de maag
van het dier menschenvleesch
had gevonden.
In het Amerikaansche con
gres is een wetsontwerp inge
diend voor immigratie van
400.000 verplaatste personen,
die zich thans in Europeesche-
Unrra-kampen bevinden.
Een Fransch militair kamp
op Madagaskar, 50 k.m. ten
oosten van Tananarive, is door
een bende van verscheidene
honderden mannen met groote
junglemessen en speren gewa
pend, aangevallen. Er zijn reeds
20 dooden, van wie 8 Europea
nen, gevallen.
Dezer dagen is te Bandoeng
overleden de overste J. M. J.
Wegner, chef-staf van de B-
divisie.
De Belgische ambassadeur
te 's Gravenhage heeft van zijn
regeering opdracht gekregen
haar rouwbeklag naar aanlei
ding van het ongeval in de
Staatsmijn Hendrik aan de Ne-
derlandsche regeering over te
brengen.
Een Hongaarsche delegatie
is te Brussel aangekomen om
de besprekingen over een Bel-
gisch-Hongaarsch handels- en
fir,inciteactoord voort t*
zetten.
