Een waarschuwing.
De Regeering en het emigiatie-vraagstuk.
C.J.B.T. O.-C. B.P. B.
Hulde aan Mr J. Zaaijer.
tribunaal
te zierikzee.
Avontuur in Oud-China.
goes.
oudelande.
wAarde.v
Ir J. D. Dorst nam
afscheid.
arnemuiden.
westkapelle.
kleverskerke.
burgh.
te bezinnen.
Wij missen teveel in onze dagea,
de menschen met groote sociale be-
leiding der Roomsche Kerk geen opium voor het volk",
open oog heelt voor de gevaren, i Terecht merkt dit schrijven op,
welke kerk en volk In deze na- dat de tolerantie, die In theorie aan
oorlogsche jaren yhn de zijde van den godsdienst wordt toegestaan,
het Communisme bedreigen. Van- slechts eer, tactische manoeuvre
af de bevrijding van ons land
heeft zij haar waarschuwende
stem verheven tegen de bedreiging
■welke zij daarin zag.
Opnieuw heeft zij "bij den ingang
van den vasten in een herderlijken
ren Woord. Terecht maakt het
Bisschoppelijk vermaan de op
merking, dat een der grootste oor
zaken vsn de zoo brr.ede doorwer
king van het communisme gezocht
moet worden in de onschriftuur
lijke liberale beginselen der vorige
eeuw.
Wij zullen in de maatschappe
lijke verhoudingen onze levens-
is, een overgangsmaatregel om het
gewone volk niet te prikkelen,
Wij kunnen hier uiteraard in
het kort bestek van dit artikel niet
dieper en breeder ingaan op het
W£zen van het *ü3si3che co.™mu- houding^'naar'de^'schrTft moeten
brief, welke m alle kerken is voor- msme maar wel zouden wij aan t ,e« Daarin vinde„ wj} het
gelezen, een dringende waarschu- willen dringen zich daarvan reken- ^itsnoer voor al ons handelen,
wing doen uitgaan tegen het com- schap te geven. Door den oorlog Wjj zu]len daarom een schriftuur.
mumsme. Ia den aanhefdaarvan ls de macht van Rusland zeer toe- lijkJ yolk moeten worden ook in
schrijft ZIJ„Eemge jaren heeft genomen en tusschen ons land en >or;alP verhomiineen
een deel der Christelijke were d Rusland ligt voor het heden geen Tn °oT^t kwaad
gezuoht onder den druk van het macht meer, die het uiterlijk kan waarschuwing welke
nationaal socialisme. Nog nauwe- weerstaan. Zoo nu en dan hooren d>Qr Rohie,s kerken k]g>k ook
njks zijn wij daarvan bevrijd, of wij iets van hetgeen er plaats
thans dreigt ons een even groot vindt in die landen, welke onder
of wellicht nog grooter gevaar van den onmiddeltijken invloed van dit
den kant van het communisme", land staan. Wij zullen ons terdege
Uitvoerig handelt dan dit schrij
ven over den aard en het wezen
van het communisme, het tot in
zijn wortel blootleggende. Uit dit
alles wordt de gevolgtrekking ge
maakt, dat een zegepraal van het
comniunisme kerk en volk ten on
dergang voert.
Het komt ons voor, dat ook van
Protestantsche zijde meer aandacht
diende geschonken te worden aan
het onderkennen der gevaren, wel
ke van deze zijde dreigen. Het
zijn de oorlogsjaren geweest, wel
ke de innerlijke weerstand tegen
het communisme ondermijnd heb
ben. Verschillende redenen zijn
daar voor aan te voeren. Een der
voornaamste factoren is wel de
strijd tegen het nationaai-socialis-
tisch Duitschland, waarin men
Rusland aan zijn zijde vond. Daar
uit is ook onstaan een zekere be
wondering voor het kunnen van
het Russische communisme. In
die jaren leefde er iets van de
gedachte, welke ten tijde onzer
vaderen uitgedrukt werd in de
woorden liever Turksch dan
paapsch, dan nu vanzelf in den
zin van alles beter dan de onder
drukking, welke wij nu kennen.
Ongemerkt zochten wij daarbij
de gruwelen, welke uit Rusland
bekend waren eenigszins te ver
foeilijken. Wat wij niet willen
zien, zien wij nu eenmaal ook niet.
Dat hield het gevaar in, dat de
waarheid te kort gedaan werd,
wat uiteraard dan ook geschiedde.
Het krachtig verweer, dat in de
dagen voor den oorlog onder lei
ding van Dr Krop gevoerd werd,
lag zoo goed als stil, ja meer nog
vond in de bezettingsjaren schier
geen oor en oog.
Daarbij komt, dat de geestelijke
weerstand door de vermateriali-
seering van het leven, ook al ten
gevolge van de toestanden in de
bezettingsjaren, over de geheele li
nie verzwakt is. Wie niet blind
is voor de werkelijkheid zal moe
ten erkennen, dat bij velen alleen
de vorm nog over is, maar dat het
wezenj welke zuik een rijken in
houd aan leven geeft, schier ge
mist wordt.
Dit alles maakt, dat men niet
voelt welke gevaren kerk en
Cliristendom bedreigen. Daar is
immers geen vrede mogelijk tus
schen het Russische communisme
en den waarachtigen godsdienst.
Het wil zich niet onderwerpen aan
de 'Goddelijke ordinantiën. Het
verwerpt ten eenenmale de waar
heid van Gods Woord, dat de
aarde vanwege de zonde doornen
en distelen voortbrengt. Het acht
deze leer schadelijk voor de vol
voering van zijn plannen. Het
staat immers lijnrecht tegenover
het woord van den apostel„De
wijl wij niet aanmerken de dingen,
die men ziet, maar de dingen die
men niet ziet; want de dingen die
men ziet zijn tijdelijk, maar de
dingen die men niet ziet zijn
eeuwig".
Zoo moet een der conclusies uit
dit bovengenoemde schrijven dan
ook, als uit den aard en het wezen
van het zelve voortvloeiende, als
volkomen juist onderschreven wor
den: „De goddeloosheid, het be
strijden van God en godsdiënst is
zelfs een wezensbestanddeel van
het communisme". Daarom moest
Lenin van zijn standpunt vanzelf
komen tot het aarfbrengen van het
gevleugelde woord van Marx bo-
rekenschap moeten geven van de
bedreiging, welke daarin voor de
gansche Europeesche samenleving
schuilt.
Maar meer'nog zullen wij ons
Innerlijk moeten bevrijden van het
doordringen van deze beginselen
in onze samenleving. Want reeds
dieper dan wij vermoeden zijn
verschillende lagen door dit kwaad
aangetast.
Wij zullen tegenover deze be
ginselen uit den afgrond de zuiver
Schriftuurlijke 'beginselen moeten
kunnen stellen. Daartoe zal aller
eerst noodig zijn ons op dezelve
tot ons doordrong. Een gewaar
schuwd man geldt voor twee, zegt
het spreekwoord.
Zeker zou nu de vraag hierbij
gesteld kunnen worden of Rome
in ons land wel gelukkig is in de
politieke keuze zijner middelen om
tegen het communisme ten strijde
te trekken. Verzwakt zij juist in
haar samengaan met hen, die zij
in dezen zelfden brief als stoelend
op eenen wortel noemt, niet de
innerlijke weerstand tegen het be
streden gevaar?
Doch dit willen wij hier verder
laten rusten om het oog niet af te
wenden van het groote gevaar,
waarop wij de aandacht wilden
vestigen. W. V.
Jaarvergadering te Axel.
De Chr. Jonge Boeren- en
Tuinders Org. en de Chr. Boe
rinnen en Plattelandsmeisjes
Bond in Zeeland hielden hun
jaarvergadering te Terneuzen.
De leiding berustte bij den
voorz, der CJ.B.T.O. Drs
Knibbe uit Goes,
In de niorgenverg. kwamen
eerst aan de orde de jaarver
slagen van de diverse functio
narissen, waarna Ir P. de Put
ter uit Axel een inleiding hield
over: „Boerderijenbouw
Na de verschillende typen
boerderijen genoemd te heb
ben, weidde hij in den breede
uit over de verbondenheid, die
er bestaat tusschen de boerderij
en de streek. Hierna werd de
interne bouw behandeld, zoo
ais overlangs- -of dwarsdorsch-
vloeren, plaats voor bergruimte,
de stallen enz., terwijl in de
toekomst rekening moet wor
den gehouden met mechanisa
tie, waardoor de geheele inrich-
Uiteenzetting van Sociale Zaken.
Het ministerie van Sociale Zaken deelt het volgende mede:
Ten aanzien van het regeeringsstandpunt inzake emigratie blijkt
hier en daar misverstand te bestaan. Zoo hoort men b.v. het verwijt,
dat de politiek van de regeering zou zijn de emigratie zooveel
mogelijk te bemoeilijken.
Daarom wordt nog eens uitdrukkelijk 'het volgende geconstateerd
De regeering bevordert emigratie zoover deze verantwoord is,
en met het oog op het landsbelang, en met het oog op de belangen
dergenen, die wenschen te emigreeren. Daarbij heeft in de eerste
plaats de aandacht de emigratie van boerenzoons, -die hier geen be
drijf 'kunnen vestigen, omdat niet voldoende grond beschikbaar is.
De voornaamste, ook door 1de regeering betreurde, belemmering
hierbij is de Nederlandsche deviezenpositie, die niet gedoogt, dat
een onbeperkt aantal emigranten aanzienlijke sommen in Ibuiten-
landsch geld ter beschikking krijgt; zonder welke het stichten van
bedrijven in den vreemde veelal niet mogelijk is.
Gegeven het tekort aan arbeidskrachten, dat momenteel op velerlei
gebied belemmerend werkt op bet herstel van ons land, en dat zelfs
leidt tot het toelaten van vreemdelingen, eischt voorts het lands
belang, dat emigratie van categorieën arbeiders, inzonderheid ge
schoolden, die hier dringend noodig zijn, niet in de hand wordt
gewerkt.
In vele gevallen worden overigens de emigratie-mogelijkheden
overschat, en jvordt onvoldoende rekening gehouden met
a. De omstandigheid, dat sommige immigratie-landen na afloop
van den oorlog eisdhen, waaraan immigranten moeten voldoen,
hebben verzwaard en bovendien de practische uitvoering van hun
immigratieplannen nog niet ter hand hebben genomen.
•b. De woningnood, welke in die landen niet minder groot is dan
hier en
c. Het transport-probleem, waaronder de geheele na-oorlogsche
economie gebukt gaat, dus ook de emigratie-politiek.
zins instemt met het te dezen
gevoerde regeeringsbeleid, doch
Het prov. bestuur van het dis- geen weg ziet, waarlangs het van
trict Groningen van de G.O.I.W.deze meening blijk moet geven,
heeft een open brief aan Mr Genoemd bestuur wenscht u
Zaaier, Procureur-fiscaal bij het kracht toe bij het streven naar
Bijzondere Gerechtshof te 's-Gra- J verwerkelijking van de eischen
venhage gericht. van recht en gerechtigheid, die
Daarin wordt o.a. gezegd: U zelf in Uw woorden hebt ge-
„Het prov. bestuur van de steld".
G.O.I.W. heeft besproken Uw cri-
tiek op het beleid, ten aanzien
van de vervolging en de berech
ting van de politieke delinquen
ten geuit, bjj gelegenheid van
Uw requisitoir in de zaak-Piek.
Ofschoon het bestuur kan dee-
len de meening, dat het wellicht
niet juist wordt geacht, dat Uw
critiek tot uiting gekomen is in
Uw hoedanigheid van Procureur
fiscaal en dat zij is geuit ter
gelegenheid van Uw requisitoir,
wil ons bestuur niet nalaten zijn
volledige instemming te betuigen
met den inhoud van Uw critiek
en met de door U geuite ge
voelens.
Genoemd bestuur wenscht U te
danken voor deze woorden en U
zijn waardeering te betuigen voor
den geestrijken moed, welke U
hebt getoond door U aldus te
maken tot tolk van het overgroots
gedeelte van ons volk, dat geens-
Tijdens de zitting van Dinsdag
stond als eerste verdachte terecht
C. P. Remmen te Burgh, die
in Febr. 1944 vrijwillig in dienst
was getreden van de N.S.K.K.,
na voordien reeds vrijwillig in de
N.A.D. te hebben gediend.
Hij wist bij zijn toetreden tot
de N.S.K.K. niet, dat dit korps
een onderdeel uitmaakte van de
Duitsche Wehrmacht.
Uitspraak Dinsdag lï Maart.
D. C. Groenewege te
Zierikzee was in 1943 vrijwillig
toegetreden tot de N.S.K.K. en
had gewapend dienst gedaan. De
werkelijke beteekenis van de N.
S.K.K. als onderdeel van de D.
W. was niet tot deze besdh. door
gedrongen. Besch. - is thans als
mijnwerker werkzaam.
A. W. Keur te St. Annaland
had in 1941 vrijwillig in Frank
rijk gewerkt ten 'behoeve van de
D. W., en was toegetreden tot de
N.S.K.K.
De groote loonen, die in Frank
rijk werden betaald, hadden hem
aangetrokken en bang zijn werk
te verliezen, was hij lid van de
N.S.B. geworden.
De verdediger, Mr v. Hasselt,
weer er op, dat zijn cliënt door
den financiéele nood in de armen
van de N.S.B. werd gedreven. Tot
de N.S.K.K. trad hij toe in jeug
dige onbezonnenheid.
Uitspraak 14 Maart a.s.
Uitspraken van Dinsdag 25 Fe
bruari
G. L. K I o m p e te Nieuwer-
kerkonderzoek zal buiten de zit
ting worden hervat.
C. Gil jam te Poortvliet:
verbeurdverklaring van f 1500.—.
C. L. d e J o n g e te Poortvliet
verbeurdverklaring van f 2500.
TRIBUNAAL
TE TERNEUZEN.
Donderdag deed het Tribunaal
de volgende uitspraken:
R. van Heese, landarbeider
te Honténisse, werd schuldig ver
klaard aan het tenlaste gelegde:
lidmaatschap van N.S.B. en een
daaraan verwante organisatie, het
verrichten van werkzaamheden
hiervoor en het verleenen van hulp
aan den vijand. Geadviseerd werd
een jaar interneering, ingaande
27 Febr. 1947 en ontz. rechten.
E. de Voogt Faas te
Oostburg, werd schuldig verklaard
aan hulpverleening aan den vij
and. Er werd geadviseerd tot het
niet opleggen van straf.
L. de Bot, los arbeider te
Hulst, hoorde zich eveneens
schuldig verklaren aan hulpver
leening aan den vijand. Het Tri
bunaal adviseerde tot ontz. van de
rechten.
ting van de schuur verandering
zal moeten ondergaan.
Ooik de bijgebouwen werden
aan een beschouwing onder
worpen, terwijl eveneens werd
gewezen op de omgeving, waar
bij met een juiste beplanting
zooveel kan worden toegedaan
aan een passende verhouding
met de natuur, Enkele vragen
op dit onderwerp werden tot
voile tevredenheid beantwoord.
In de middagverg., bijge-
woond door ongeveer 350 per
sonen, belichtte de Zde Bonds
voorzitter der C.J.B.T.O., dhr
Joh. de Jong uit Alphen a, d.
Rijn: „De toekomst van de
plattelandsjeugd
Algemeen is er een gevoel
van onzekerheid onder de plat
telandsjeugd. Wat zal de toe
komst brengen? Zal voor allen
een plaats zijn in ons land?
Velen trachten de toekomst
in eigen hand te nemen, maar
we moeten geloovig opzien tot
God, Die onze Leidsman, ook
in dezen, wil zijn.
De oplossing voor het sur
plus aan jonge boeren moeten
we zooveel mogelijk in eigen
land zoeken. Het ontwikke
lingspeil opvoeren, waarde ai-
de concurrentie gemakkelijker
volgehouden kan worden. Ruil
verkaveling en herverkaveling,
uitbreiding cultuurgrond b.v.
N.O. Polder, intensiveering
van de bedrijven.
Dit zal echter niet afdoende
zijn. Emigratie is één van de
middelen die dan aan de beurt
komen. Hieraan zijn echter
groote moeilijkheden verbon
den. Wil men emigreeren, dan
uit ideeële oogmerken. Deze
zijn de echte emigranten.
In Franlkrijk is plaats voor
velen, maar ook Amerika komt
in aanmerking; daar is reeds
een groote kolome n.l. Holland-
Michigan, waar dit jaar het
eeuwfeest wordt herdacht van
de vestiging van een Holland-
sche kolonie. Toch stelde spr.
de vraag of een gedeelte niet
af kan vloeien naar andere be
roepen. Studeeren in landbouw
kundige richting biedt nog
groote mogelijkheden.
In de industrie kan plaats
zijn voor jonge boeren. Dit zal
echter een groote overgang
zijn, die voor velen te groot is.
Wil men echter in de indus
trie zijn levenswerk zien, dan
direct van de lagere school het
onder wij s daarop gericht.
Spreker besloot zijn enthou
siast betoog met allen nog
maals op het hart te drukken,
dat bij alle denken en doen
voor onze toekomst de basis
moet liggen in vertrouwen op
God.
Het verdere gedeelte van den
middag werd gevdld met mu
ziek, zang, declamatie en rei
dans. Vermeld dient nog de
samenspraak „Boerenleven",
geschreven door den spreker
van den middag, dhr de Jong.
Het toonde ons de moeilijkhe
den, waarin het platteland vóór
15 jaar verkeerde en de hoop
op een betere toekomst.
Het C.B.P.B. Bondsbestuurs-
lid Jo de Klerk uit Axel sprak
edn opwekkend woord tot de
aanwezige meisjes om zich ge- j
heel te geven aan het werk
der C.B.P.B, en toch minstens
éénmaal deel te nemen aan een
ontwikkelingsweek, die geor
ganiseerd worden in het Confe
rentie-oord „Birkhoven".
Het slotwoord werd gespro
ken door dhr J. Couvée uit
Axel.
Provincienieuws
FEUILLETON.
70
„O, Dick'", hoorde Forsyth
roepen.
Met één sprong was hij bij
Kathlyn, die zich weenende van
blijdschap om zijn hals wierp.
„Lieveling, heb ik je weer",
zei Forsyth geroerd. „Wat heb
ik een angst uitgestaan."
„En wat was ik wanhopig,
toen Ah-Yco me vertelde, dat
je gedood was."
„Zei hij dat?" vroeg Forsyth
op verontwaardigden toon.
Nauwelijks bemerkte Chin,
dat Forsyth boos was op Ah-
Yco, of hij wendde zich tot
hem en zeide: „Ah.Yeo slechte
man. Chin Ah-Yeo dooden"
„Neen", zei Forsyth. „We
mogen geen kwaad met kwaad
vergelden, Cliln, Weet je niet,
dat er geschieven staat: „Mijne
is de wraak, ik zal het vergel
den."
Chin schudde, niet begrijpend,
het hoofd, maar liet tóch zijn
plannen varen.
Wij zullen Ah-Yeo zijn
wapenen ontnemen en dan
kunnen we zijn handen wel
weer losmaken. Hier in deze
provincie, waar Li-Weng-Hoo
zijn macht en invloed niet kan
laten gelden, zal hij ons geen
kwaad meer kunnen doen."
Forsyth onderzocht Ah-Yeo
van top tot teen en na over
tuigd te zijn, dat hij geen wa
pens meer bezat, sneed hij
diens banden los. Ah-Yeo
sprong haastig op cn rende
weg.
Waarheen?
HOOFDSTUK XXV.
Ook Forsyth en zijn metge
zellen bleven niet lang op de
plaats, waar de overval had
plaats gehad. Voor Ah-Yeo be
hoefden zij nu, naar hun mee
ning, geen vrees meer te koes
teren, maar de weg bood in het
geheel geen schuilplaats voor
den nacht. Forsyth cn Chin wa
ren beiden zoo moe, dat zij
naar de een of andere rust
plaats verlangden. Waar die
evenwel te vinden?
De Chinees uit Lu-Chow nam
den draagstoel van voren op en
Chin van achter. Zoo trokken
zij weer terug naar Lu-Chow.
Daar blijven wilden zij even-
Te Amsterdam werd Dinsdag de Februari-staking 1941, het eerste
massale verzet tegen den Duitschen overweldiger, herdacht. Bij
liet op het Waterlooplein opgerichte gedenkteeken vond een tref
fende plechtigheid plaats.
wel niet, want hoewel zij van
een paar der inwoners hulp
hadden ondervonden, staarde
het overige gedeelte der bevol
king hen zoo vreemd en drei
gend aan, dat zij het raadzaam
vonden, verder te trekken. De
behulpzame Chinees vond even
wel blijkbaar, dat hij zijn plicht
gedaan had, zette den draag
stoel op den grond en liep
zonder verdere plichtplegingen
weg, Forsyth zag wel, dat hem
nu niets anders overbleef dan
zelf de open plaats in te ne
men. Zoo droegen zij dus Kah-
lyn, wier voet te pijnlijk was,
dan dat zij kon loope,,.
Maar ook voor de beide dra
gers was het haast ondoenlijk,
om verder te gaan. De ver
moeienissen van de laatste da
gen en nachten en niet het
minst die van den laatsten
nacht, lieten zich bij beiden
gelden. Zij liepen als in een
droom, meer slapend dan wa
kend.
Eindelijk bereikten zij, tegen
het vallen van den avond, een
dorp. Aan twee groote hoo
rnen was een uithangbord op
gehangen, dat met gouden let
ters, vertelde, dat hier was de
„herberg van het geluk".
„Hier zullen we rusten", zei
Forsyth.
Het strakke, koude gezicht
van den herbergier verscheen
en zonder een blijk van nieuws
gierigheid te toonen, vroeg
deze, wat zij wenschten. Het
duurde niet lang, of zij zaten
gedrieën te smullen aan het
eenvoudige maal, dat hen werd
voorgezet.
Ondertusschen vertelden zij
aan elkaar hun wederzijdsche
ervaringen na hun scheiding.
Kahlyn was het overige ge
deelte van den weg correct,
maar kortaf behandeld. Nog
steeds kon zij haar vreugde
over haar bevrijding niet uiten.
Zij was vol dankbaarheid, als
zij dacht aan de gevaren, die
Forsyth terwille van haar had
doorstaan en haar oog en
straalden van liefde. Maar ook
Chin werd niet vergeten. Zij
schudde hem dankbaar de hand.
Cliln beschouwde al hetgeen hij
gedaan had als plicht en toen
zij hem nog eens haar dank
betuigde, maakte hij daaraan
een einde door te zeggen: „Al
klaar. Hier rijst eten en dan
slapen, slapen".
Kathlyn en Forsyth glim
lachten om de wijze, waarop
Chin den hem toekómenden
dank afwees. Zijn raad, om te
„slapen, slapen" volgden zij
•venwel op, liever evenwel
dan in de donkere kamertjes,
die de herbergier met den we-
reldschen- naam van lokeerka-
mers betitelde, verkozen zij op
den grooten .hooizolder te sla
pen.
Lang en vast was hun slaap.
En eerst laat in den morgen
werd Forsyth wakker, toen hij
door Chin werd geroepen.
„Opstaan, dokter Forsyth.
Wij weggaan, vlug weggaan."
Forsyth was terstond klaar
wakker. Welk gevaar bedreigde
hen nu weer?
Hij zou niet lang in het on
zekere blijven.
„Menschen uit dorp vinden
ons hier. Zij boos zijn, Vragen
herbergier zenden ons weg,
Heel veel menschen."
„Dus moeten we hier van
daan?"
„Herbergier zeggen, hem
spijten, hij niet helpen. Hij niet
graag hebben herberg met
stcencn gooien",
„Maar Wat zal er gebeuren,
als wij de herberg verlaten?"
„Mij niet weten. Veel men
schen buiten. Zij ons slaan
misschien. Zij ons werpen met
steeticn misschien. U ze daar
zien."
(Wordt vervolgd.)
VLISSINGEN.
A.s. Donderdag zal in de Lüth.
Kerk des avonds 8 uur in een
openbare vergadering, welke be
legd is door de A.R.-Kiesveree-
niging, als spreker optreden, de
heer R. Zijlstra, insp. bij het Ind.
Onderwijs te Medan.
Ieder die belang stelt in het'lot
van Indië, wordt opgewekt dezen
deskundige, die zal spreken over
de Chr. Indische politiek, te gaan
beluisteren. Men zie de adverten
tie in 'het nummer van Zaterdag.
Uitvoering „Excelsior".
Het scheen dat de muren zouden
splijten toen, de laatste drie
avonden van de afgeloopen week,
na een openingswoord van den
voorzitter oe heer J. H. Nonnekes,
de uitvoering van het Tamboers-
en pijperscorps „Excelsior", aan
gevangen werd met het optreden
van de signaalaideeling, die een
geluids volume bezit dat niet di
rect bevorderlijk is voor de trom
melvliezen. Na deze entree werd
een programma gepresenteerd,
waarin muziek, zang en schets
elkaar afwisselden en die 'n zeer
goeden indruk gaven van Excel
siors kunnen.
De inname van Brielle, hetwelk
door „Jong-Excelsior" aanschou
welijk werd gemaakt dwong, met
de door hen gespeelde muzieknum
mers, groote bewondering af.
Lofwaardig waren eveneens de
'werken welke door de oudere le
den van het corps ten gehoore
werden gebracht.
Wij zoude de uitvoering uitste
kend geslaagd willen noemen
ware 'het niet, dat het rumoer op
het podium dit belemmerde. Ook
de langdurige pauzes tusschen de
verschillende programmanummers
werkten eenigszins storend.
Vrijdagavond gaf ook de burge
meester Mr W. C. ten Kate, blijk
van zijn belangstelling voor het
uitstekende corps.
KLOETINGE.
In het vereenigingsgebouw
alhier werd Woensdagavond
een vergadering belegd om te
komen tot oprichting van een
mondaccordeonvereeniging. Een
voorloopig bestuur werd geko
zen. Een 15-tal personen, w.o.
enkele dames, gaven zich als
lid op. Als dirigent zal optre
den dhr G. van Haaften uit
Goes. De pas opgerichte ver-
eeniging vormt een onderaf-
deeling der C.J.V.
YERSEKE.
Frameho oesters ook door
suneipzieicie aangetast.
De vereeniging tot bevordering
van het oesterbedrljf (VEBO),
vergaderde Donderdagmiddag in
hotel Nolet, teneinde het verslag
te hooren van dê commissie voor
aankoop van Fransche zaai-oes-
ters. Dr Korringa bracht verslag
uit van de bevindingefl cïezei'
commissie. Zaaioesters van 4045
kg. per 1000 van goede kwaliteit,
die de oesterkweekers wilden aan-
koopen, zyn niet verkrijgbaar, al
dus de rapporteur. In Frankrijk
zijn ook veel oesters, evenals in
Zeeland, door schelpziekte aange
tast. Natuurlijk zal tot aankoop
van deze minderwaardige oesters
niet worden overgegaan. Wql zijn
2 jaar oude oesters van 1516 kg
per 1000 verkrijgbaar van goede
kwaliteit, maar deze moeten 2
winters overliggen en dit is met
het oog op het klimaat niet raad
zaam- Ook van Arcachon zijn
oesters verkrijgbaar, deze wegen
50 a 60 kg. per 1000en kosten
plm. f 2 per leg.
De liefhebberij voor deze oes
ters bleek echter niet groot, slechts
11 van de 47 exporteurs bleken
tot import bereid. Verder zal nog
worden overwogen, om, ind.en
blijkt dat d'e winter van '47 groo
te schade aan de Zeeuwsche oes
ters heeft veroorzaakt (en de
vermoedens zijn hieromtrent som
ber) een partij kleine oesters van
15 kg. per 1000 uit Bretagne in
te voeren.
De verzending van oesters
naar België en HoJand is toege
nomen, daar door het weggaan
van het ijs de bultenputten zijn
vrijgekomen en de daarin aan
wezige oesters nu bereikbaar zijn.
Voor zoover thans nagegaan kan
worden valt de sterfte onder de
oesters mede,
Ter gelegenheid van de ge
boorte vail H.K.H, Prins'és Ma-
rijke is het felldtatiereglBter
alhier geteekend door 110 perso
nen, waarbij voor de Stichting
19401945 een .bedrag van pl.m,
f 90 werd bijeengebracht,
De C.J.V. „Onderzoekt do
Schriften" alhier, vierde Dinsdag
cn Woensdag haar jaarfeest, dat
onder leiding stond van Ds den
Boer en den heer H, M. Alewijn.
De jaarverslagen gjetuipden van
veel moeilijkheden, die editor
Waardeering voor zijn
persoon en werk.
Zooala wij reeds in het kort
meiddon, vond Vrijdag in de zaal
Krijger het afscheid plaats van
den Prov. VoedBelcommissaris, den
hoor Ir J. D. Dorst. Temidden
van een groot aantal bekenden
on het porsoncel van het voedsol-
commissariaat, nam do heor G.
van Koevoringe, administrateur,
als eerste het woord. De heer
Van Kooveringe schetste liet
werkzame leven van den heer
Dorst (zooals wij dat reeds in
den breedo opnamen) en zeide,
dat deze de hoogachting van allen
verworven heeft. In zijn toespraak
betrok lljj ook mevr. Dorst. Ver
volgons sprak do lieor J. C. Tel
genkamp, chef van de boek-
lioudk.-afd., namens het geheele
personeel over den persoon van
Ir Dorst, die een open oog had
voor de belangen van het perso
neel en die der landbouwers. Het
verheugde hem blijk te kunnen
géven van de algeheele waardee
ring, die tot uiting kwam in een
schilderij van het dochtertje van
den heer en mevr. 'Dorst, in 'L.-
Bovelandsche kleederdracht, ge
schilderd door den heer K. van
Veen.
Dit fraaie stuk kon 'vergeleken
worden met „het origineel", het
meisje, dat ook aanwezig was
Door een tweetal- dames werd
Mevr. Dorst een bloemenmand
aangeboden, terwijl den heor
Dorst een aandenken' werd over
handigd.
Hierna sprak de heer Van Zalt-
bommel als vroegere secretaris,
over het vertrouwen, dat de heer
Dorst in zijn personeel stelde,
waarna de heer Hage, die mede
namens de districtsbureauhouderB
het woord voerde, gewaagde van
den steun, die Ir Dorst geweest
is voor zyn gezin in tyd van nood.
Verder spraken nog de lieeren
Balomé, Nijnmn en Meyers, welke
laatste op humoristische wyzo
herinnerde aan hun samenwerking.
Dhr Constandse bood namens
den C.C.D. in Zeeland, den schei
denden Voedselepiumissaris een
geschenk aan, waarby hij tevens
wees -op de goede verstandhou
ding tusschen beide diensten.
Nadat de hoeren J. Grandia
en Wisse en de hoer Loois in
dichtvorm, afscheid genomen liad-
den, werd de ry sprekers geslo
ten doordhr do Buck.
Hierna richtte do heer Dorst
zich tot elk der sprekers met een
j persoonlyk woord. Verder ge-
wangdo hij van de groote moei
lijkheden tydons de bezetting,
waarby hjj hulde bracht voor do
houding door het personeel aan-
gonomen. Toon na de bevryding
hot apparaat ingekrompen moest
Worden, leverde dit uiteraard
moeilijkheden op, doch ovor het
algemeen verloopt dit naar wensch.
Hoewel het voedselcommissariaat
nog meer ingekrompen zal wor
den, kan 't niet geheel gemist wor
den, daar ordenende maatregelen
in den landbouw noodzakelijk
blijven. De scheidende chef bracht
tot slot, mede namens zyn yrouw,
dank voor de geschenken, voor do
prettigo samenwerking on de blij
ken van waardeering.
Het verdere deel van den mid
dag bleef men gezellig bijeen.
overwonnen konden worden. Met
het stuk „Eerloos", dat opgevoerd
werd, oogstte men veel succes. De
avonden waren verder gevuld met
declamatie, terwijl oolj een ver
loting niet ontbrak.
In een noodwoning op het
Schorretje brak een schoorsteen
brandje uit- De bewoners slaag
den er in het vuur met emmers
water te blusschen, zoodat erger
voorkomen kon worden.
Donderdagavond hield de N. C.
B., af deeling Westkapelle, haar
jaarvergadering in de Chr- school.
De voorzitter dhr K. Boogaard
hield een inleiding over Psalm 127
vers 1 en 2. Vervolgens gaf de
penningmeester dhr S. Lous zijn
financieel verslag. De aftredende
bestuursleden dhrn K. Boogaard
en S. Lous werden herkozen.
Verder werden nog enkele voor
drachten ten gehoore gebracht.
Na de rondvraag, waarin vooral
de sociale, belangen onder het oog
werden gezien, sloot de voorzit
ter de vergadering.
In de OL. school alhier werd
een goed bezochte oudermiddag
gehouden, die wegens de geboorte
van Prinses Marijke nog een fees
telijk karakter droeg. Onder de
aanwezigen bevond zich de Bur
gemeester van Amemulden, De
voorzitter der ouder-commlssie
opende den middag, waarna het
hoofd der school er ln een korte
toespraak op wees, dat het doel
van dezen middag moet zijn het
contact tusschen ouders en school
te verstevigen. Tevens herdacht
hij zijn voorganger dhr Louwerse.
Hiérna kwamen de leerlingen
aan de beurt, die samenspraken
hielden en gedichtjes voorlazen,
afgewisseld met zang en trac-
tatie.
Met bezichtiging van het werk
der kinderen werd deze geslaagde
middag besloten.
Voor het Nutsdepartcment hield
de heer H. J. Stuvel Dinsdag
avond zijn lezing over„De jacht
naar het zwarte goud". Op
